სტანდარტი
წლის ბოლოს მისაღწევი შედეგები მიმართულებების მიხედვით

მიმართულება: პრაქტიკული უნარ-ჩვევები და იდეების გამოხატვა ხელოვნებაში

ს.გ.V.1 მოსწავლე იყენებს სახვითი ხელოვნების ელემენტებსა და პრინციპებს ნამუშევრის შექმნისას.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.2 ავითარებს სხვადასხვა მასალის, ტექნიკის და პროცედურის გამოყენების უნარს ნამუშევრის შექმნისას.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.3 მოსწავლე აფართოებს გარემოში ობიექტებს შორის არსებული კავშირების ასახვის გზებს ნამუშევარში.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.4 მოსწავლე გამოსახავს საკუთარ გრძნობებს, განწყობილებებსა და იდეებს ნამუშევარში

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.5 მოსწავლე გეგმავს და ასრულებს სხვადასხვა სახის სამუშაოს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

კონკრეტული ამოცანის გადასაჭრელად გეგმავს შესასრულებელი სამუშაოების თანმიმდევრობას;

ქმნის დეკორატიულ და გამოყენებით ნამუშევრებს;

აკეთებს საკლასო ოთახის ინტერიერის ესკიზს;

ქმნის სასკოლო სტენდებს;

დეკორატიულად აფორმებს სკოლის ეზოს კუთხეს;

კინძავს და აახლებს სასკოლო ან საკლასო ბიბლიოთეკის წიგნებს;

ხატავს და ამზადებს თეატრალური კოსტუმის და დეკორაციის დეტალებს (ქუდი, ნიღაბი).

ს.გ.V.6 მოსწავლე თანამშრომლობს სხვებთან, როგორც საკუთარი, ისე საერთო მიზნის მისაღწევად.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მიმართულება: კომუნიკაცია და ინტერპრეტაცია

ს.გ.V.7 მოსწავლე წარმოადგენს ინდივიდუალურ და ჯგუფურ ნამუშევრებს და მიღებული ცოდნის საფუძველზე მსჯელობს მხატვრული ნაწარმოების შესახებ.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.8 მოსწავლეს ესმის და წარმოაჩენს, რომ ხელოვნება არის თვითგამოხატვის და კომუნიკაციის საშუალება.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.9 მოსწავლე მონაწილეობს სხვადასხვა სახის ღონისძიებაში.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მიმართულება: ხელოვნების აღქმა კონტექსტში

ს.გ.V.10 მოსწავლე აკავშირებს სახვითი და გამოყენებითი ხელოვნების სხვადასხვა დარგის ნიმუშებს ისტორიულ, რელიგიურ და სოციალურ კონტექსტთან.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.11 მოსწავლე აკავშირებს ნაწარმოების შინარსს ისტორიასა და კულტურასთან.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.12 მოსწავლე ეცნობა ქართულ ხელოვნებას და ხელოვნების მოღვაწეებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ს.გ.V.13 მოსწავლე აცნობიერებს, რა როლს ასრულებს ხელოვნება საზოგადოების ცხოვრებაში.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

სარეკომენდაციო შინაარსი

V კლასის სტანდარტში მოცემული შედეგების მიღწევა შესაძლებელია მოცემულ შინაარსზე დაყრდნობით:

სახვითი ხელოვნების ძირითადი ელემენტები და პრინციპები:

ხაზი, ფერი (გრადაცია; მონასმი), შუქ-ჩრდილი, ფაქტურა (სხვადასხვა ფაქტურის შექმნა), ფორმა, მოცულობა; (განწყობილების გადმოცემა ხაზის და ფერის, სხვადასხვაგვარი მონასმის საშუალებით. მთლიანობის და საერთო პრორპორციების გადმოცემა); სივრცე (ჰორიზონტის ხაზი, პერსპექტივა, თავშეყრის წერტილი, წინა და უკანა პლანის გარჩევა გამოსახულების მაშტაბისა და ტონალობის საშუალებით); ხედვის წერტილი; სიმეტრია, რიტმი, წონასწორობა, კონტრასტი.

მასალა, იარაღი:

ფანქარი, პასტელი, გუაში, აკვარელი, ტემპერა, ნახშირი, ცარცი, ფერადი ქაღალდი, მუყაო, პლასტილინი, თიხა, ქსოვილი, თოკი, მავთული, ლითონის, პლასტმასის კოლოფები, ბუნებრივი და ხელოვნური მასალა; ექსპერიმენტი სხვადასხვა მასალითა და იარაღით.

ტექნიკა, პროცედურა და პროცესები:

ფერწერის, გრაფიკის ტექნიკები, ანაბეჭდი, ძერწვა, აპლიკაცია, ქაღალდის პლასტიკა, მოზაიკა, კოლაჟი, კონსტრუქცია, კომპიუტერული; დაჭრა, დაწებება, ამოკაწვრა, ღუნვა, გრეხვა, დაწვნა.

იდეების გამოხატვა:

იდეების წყაროები: ცნობილი მხატვრების ნამუშევრები, შთაბეჭდილებები გარემოზე დაკვირვებიდან, ასოციაციები, ფანტაზია, მხატვრული ლიტერატურა, ფილმი, კონცერტი, წარმოდგენა, საინფორმაციო საშუალებები.

სავარაუდო თემები:

„რთველი“, „ქვის ხანის ადამიანი“, „დინოზავრები“, „მითოლოგიური გმირები“, „საყვარელი ისტორიული გმირი“, „დედამიწა - ჩემი სახლი“, „ერთგულება“ „ექსკურსიაზე“, „მოგზაურობა საჰაერო ბუშტით“ და სხვ.

შრომითი საქმიანობა:

დეკორატიული და გამოყენებითი საგნები, წიგნები (აკინძვა), თეატრალური რეკვიზიტი (კოსტუმისა და დეკორაციის დეტალები); მუშაობა დამოუკიდებლად, მეწყვილესთან, გუნდურად.

კომუნიკაცია:

ნამუშევრის წარდგენა (მსჯელობა ჩანფიქრზე, კავშირი სხვა საგნებთან), კითხვების დასმა, პასუხის გაცემა, შთაბეჭდილებების, დაკვირვების, გამოცდილების გაზიარება, დამოკიდებულების გამოხატვა, შეფასება და მისი დასაბუთება, პატივისცემის გამომჟღავნება სხვისი ნამუშევრის და აზრის მიმართ კრიტიკის დროს, სათანადო ტერმინოლოგიის გამოყენება; საუბარი ნამუშევრიდან მიღებულ ინფორმაციაზე; საკლასო და სასკოლო გამოფენა, სპექტაკლი, აქცია, ექსკურსიები მუზეუმში, გალერეებში, ქალაქგარეთ.

ხელოვნების აღქმა კონტექსტში:

სახვითი ხელოვნების ცნობილი ნამუშევრების დათვალიერება, ამოცნობა, დაკავშირება ისტორიულ, რელიგიურ და სოციალურ კონტექსტთან; საუბარი დეკორატიულ-გამოყენებითი საგნების დანიშნულებაზე, ხელოვნების როლზე საზოგადოებრივ ადგილებში; შინაარსის დაკავშირება ისტორიასთან, კულტურასთან; ინფორმაციის შეგროვება მათ ქალაქში, სოფელში, რაიონში მცხოვრებ ხელოვნების მოღვაწეებსა და მათ შემოქმედებაზე.

სტანდარტი
წლის ბოლოს მისაღწევი შედეგები მიმართულებების მიხედვით

მიმართულება: პრაქტიკული უნარ-ჩვევები და იდეების გამოხატვა

მუს.V.1. მოსწავლე იყენებს მუსიკალური ენის ელემენტებს და საკრავებს იმპროვიზაციული სავარჯიშოების დროს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.2. მოსწავლე მღერის მარტო და სხვებთან შეთანხმებულად.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.3. მოსწავლე განსაზღვრავს და გამოხატავს მისთვის საინტერესო განწყობილებას, იდეას, სიუჟეტს, თემას...

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.4. მოსწავლე ასრულებს განსხვავებული სტილის ცეკვებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

იმეორებს ცეკვის ზოგად ნახაზს;

ცეკვავს წყვილში, ანსამბლში.

მუს.V.5. მოსწავლე ამოიკითხავს და ჩაწერს მარტივ რიტმულ ნახატს, მელოდიას.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.6. მოსწავლე ორგანიზებას უწევს სასწავლო საქმიანობას.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ცალკეული ამოცანის გადასაჭრელად გეგმავს შესასრულებელი სამუშაოს თანმიმდევრობას;

მუს.V.7. მოსწავლე თანამშრომლობს სხვებთან.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.8. მოსწავლე აწყობს კლასის ღონისძიებებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მიმართულება: კომუნიკაცია და ინტერპრეტაცია

მუს.V.9. მოსწავლე უსმენს და აფასებს მუსიკალურ ნაწარმოებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.10. მოსწავლე მონაწილეობს სხვადასხვა სახის ღონისძიებაში.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.11. მოსწავლე კულტურულ ღონისძიებებზე დასწრებისას იცავს ქცევის ნორმებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

ტოლერანტულია განსხვავებული პოზიციის მიმართ.

მუს.V.12. მოსწავლეს ესმის და წარმოაჩენს, რომ ხელოვნება იდეათა გამოხატვის საშუალებაა.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მიმართულება: მუსიკალური ნაწარმოების აღქმა კონტექსტში

მუს.V.13. მოსწავლე განიხილავს ხელოვნების დარგებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.14. მოსწავლე განიხილავს მოსმენილ ნაწარმოებებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

მუს.V.15. მოსწავლე განასხვავებს და აჯგუფებს მუსიკალურ საკრავებს.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

სარეკომენდაციო შინაარსი

V კლასის სტანდარტში მოცემული შედეგების მიღწევა შესაძლებელია მოცემულ შინაარსზე დაყრდნობით:

იმპროვიზაციული სავარჯიშოები:

სიმღერა:

ცეკვა:

კომპოზიცია, სპექტაკლი:

სანოტო სისტემა:

მუსიკალური ნაწარმოებები:

ღონისძიებები:

ვიქტორინა

მუსიკალური ნაწარმოების აღქმა კონტექსტში:

1. ზოგადი ნაწილი საგანში სპორტი

შესავალი

სპორტი და ფიზიკური განათლება აუცილებელი პირობაა პიროვნების ჰარმონიული განვითარებისთვის, რაც დაწყებითი და საბაზო განათლების ძირითად მიზანს წარმოადგენს. მოზარდს დაწყებითი კლასებიდანვე უნდა ჩავუნერგოთ ფიზიკური აქტივობის აუცილებლობის შეგნება. მან უნდა გააცნობიეროს, რომ ჯანმრთელობა ნიშნავს არა რომელიმე დაავადების არქონას, არამედ ამ დაავადების თავიდან აცილებას, რაც ჯანსაღი ცხოვრების წესის დაცვით არის შესაძლებელი. მას უნდა ესმოდეს, რომ ფიზიკური აქტივობა სიცოცხლის გახანგრძლივების, სოციალური და მატერიალური კეთილდღეობის საწინდარია.

სპორტის სასწავლო გეგმის მოთხოვნებმა რადიკალურად უნდა შეცვალოს მოსწავლეთა დამოკიდებულება ამ საგნის მიმართ. მოსწავლეებს მეტი პასუხისმგებლობა ეკისრებათ სპორტული აქტივობების დროს, რადგან მათ დამოუკიდებლად უწევთ შეჯიბრებების დროს წამოჭრილი სიტუაციური პრობლემების გადაჭრა, მყისიერი გადაწყვეტილებების მიღება და სოციალური ინტერაქციის დამყარება თანაგუნდელებთან. სპორტული სახეობების მრავალფეროვნება ვაჟებს და გოგონებს ერთანაირად აძლევს საშუალებას, გამოავლინონ და განავითარონ თავიანთი ფიზიკური უნარები. სკოლაში შეძენილი ჯანსაღი ცხოვრებისთვის აუცილებელი უნარ-ჩვევები მოსწავლეებს გაჰყვებათ მთელი ცხოვრების მანძილზე, რაც არის მყარი საფუძველი იმისა, რომ ისინი გახდნენ აქტიური და შრომისუნარიანი მოქალაქეები. ჯანმრთელი და შრომისუნარიანი მოსახლეობა კი პოზიტიურ გავლენას ახდენს ქვეყნის თავდაცვის უნარზე, ეკონომიკასა და კეთილდღეობაზე.

სპორტის, როგორც საგნის, შემოღება სკოლებში არ გულისხმობს სპორტულ საქმიანობაში მხოლოდ წარმატებული მოსწავლეების ჩართვას. უნდა შეიქმნას პირობები, რომ ყველა მოსწავლემ შეძლოს მონაწილეობის მიღება სპორტულ ვარჯიშსა და შეჯიბრებებში. სპორტისა და ფიზიკური განათლების ხალისიანმა და შედეგიანმა გაკვეთილებმა უნდა დაარწმუნოს მოსწავლეები საკუთარი ფიზიკური უნარების განვითარების შესაძლებლობაში და აუცილებლობაში, ხელი შეუწყოს მათ თვითდამკვიდრებას.

სპორტი და ფიზიკური განათლების საგნის სწავლების გაუმჯობესება ხელს შეუწყობს მოსწავლეთა ფსიქო-ფიზიკურ განვითარებას, ცხოვრების ჯანსაღი წესის, როგორც ფასეულობის, განმტკიცებას და შესაბამისი უნარ-ჩვევების გამომუშავებას. ესენია: სამართლიანი თამაში, გუნდური სულისკვეთება, ინდივიდუალური და გუნდური თვითგამოხატვა, ურთიერთდახმარება, შინაგანი დისციპლინა, ერთობლივი აქტივობების დაგეგმვა, პასუხისმგებლობის განაწილება და ლიდერობა, არაძალადობრივი ურთიერთქმედება, კოლეგიალობა, ურთიერთგაგება.

ნარკოტიკების მოხმარების პრევენციის თვალსაზრისით სპორტული თამაშები გულისხმობს შემდეგი უნარ-ჩვევებისა და ღირებულებების ჩამოყალიბებას: მიღწევის მოთხოვნილების დაკმაყოფილება, წაგების ღირსეულად მიღება, ჯანსაღი ცხოვრების წესის, როგორც ფასეულობის, აღქმა და ცხოვრებაში დანერგვა, საკუთარი ძალებით სიამოვნების მიღება, საკუთარი თავის პოვნა და თვითდამკვიდრება, ჯანსაღ გუნდთან (თანატოლთა წრესთან) იდენტობის განცდა და ა.შ.

სოციალური მარგინალიზაციის პრევენციის თვალსაზრისით სპორტული თამაშები გულისხმობს არადისკრიმინაციულ მიდგომას, ანუ სოციალურად დაუცველი ბავშვების (მათ შორის, დევნილი, ობოლი და მზრუნველობამოკლებული ბავშვების) ინტეგრირებას საზოგადოებაში სოციალურად დაცულ თანატოლებთან ერთობლივი გუნდური მუშაობის და ამ გზით მათ შორის გაუცხოების გადალახვის საშუალებით.

სპორტული თამაშები გულისხმობს გენდერული თანასწორობის განმტკიცებას სხვადასხვა სპორტულ თამაშში გოგონებისა და ბიჭების თანასწორუფლებიანი მონაწილეობის გზით.

სკოლას მოეთხოვება სპორტის გაკვეთილებზე და სასკოლო შეჯიბრებებზე შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე მოსწავლეების ჩართვა (ფიზიკური პრობლემების მქონე მოსწავლეები, საინვალიდო ეტლით მოსარგებლე მოსწავლეები, გონებრივი განვითარების დარღვევის მქონე მოსწავლეები, მხედველობისა და სმენის დარღვევის მქონე მოსწავლეები და სხვ.) მათთვის შემუშავებული ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის საფუძველზე.

მოსწავლეთა სახალისო თუ საშეჯიბრო სპორტულ ღონისძიებებში მონაწილეობის მიზანს წარმოადგენს მოსწავლეთა

სპორტის სწავლების მიზანი

სპორტის დანერგვის მიზანია, მოზარდმა გააცნობიეროს, რომ ჯანსაღი ცხოვრების წესის დასაცავად აუცილებელია შემდეგი:

სპორტს, როგორც სასწავლო დისციპლინას, თავისი სპეციფიკა გააჩნია სკოლის სამივე (დაწყებით, საბაზო და საშუალო) საფეხურზე.

დაწყებით საფეხურზე განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება ბავშვის ზოგად ფიზიკურ განვითარებას და იმ საბაზისო მოძრაობითი უნარ-ჩვევების შეძენას, რომლებიც დაეხმარება მათ, აქტიური მონაწილეობა მიიღონ სპორტის სხვადასხვა სახეობაში საბაზო და საშუალო საფეხურზე.

სპორტის სწავლების დაწყებით საფეხურის მიმართულებებია:

1. ჯანმრთელობა და უსაფრთხოება. მოსწავლეები ეცნობიან, თუ რა კავშირია ფიზიკურ აქტივობას, ჯანმრთელობასა და ფიზიკურ განვითარებას შორის; ითავისებენ ჯანმრთელი ცხოვრების წესს; უვითარდებათ უსაფრთხოების დაცვის უნარ-ჩვევები.

2. მოძრაობა და მოტორული უნარ-ჩვევები. მოსწავლეები ითვისებენ სხვადასხვა სახის მოძრაობებს; იძენენ ძირითად მოტორულ უნარ-ჩვევებს; ჩაბმულნი არიან სპორტის სხვადასხვა სახეობაში.

3. აქტიური მონაწილეობა. მოსწავლეები ეჩვევიან დისციპლინას, სხვისი აზრის გულისყურით მოსმენას; იცავენ სოციალურ გარემოში წარმატებულად არსებობისათვის აუცილებელ წესებს.

სპორტის სწავლების საბაზო და საშუალო საფეხურების მიმართულებებია:

1. ჯანმრთელობა და უსაფრთხოება. მოსწავლეები ეცნობიან, თუ რა კავშირია ფიზიკურ აქტივობას, ჯანმრთელობასა და ფიზიკურ განვითარებას შორის; ითავისებენ ჯანმრთელი ცხოვრების წესს; უვითარდებათ უსაფრთხოების დაცვის უნარ-ჩვევები.

2. მოძრაობა და მოტორული უნარ-ჩვევები. მოსწავლეები ითვისებენ სხვადასხვა სახის მოძრაობებს, იძენენ ძირითად მოტორულ უნარ-ჩვევებს; ჩაბმულნი არიან სპორტის სხვადასხვა სახეობაში.

3. აქტიური მონაწილეობა სპორტში. სპორტული სახეობების დაუფლების შესაძლებლობის მიხედვით მოსწავლეები ეცნობიან შესაბამისი სავარჯიშო კომპლექსების მოდიფიკაციას, ძირითად სპორტულ სახეობებს (ფეხბურთი, კალათბურთი, ფრენბურთი, მძლეოსნობა, ტანვარჯიში); აქტიურად მონაწილეობენ სასკოლო, რაიონულ და ა.შ. სპორტულ შეჯიბრებებში, სპორტულ-გამაჯანსაღებელი ლაშქრობებისა და სხვა ღონისძიებების დაგეგმვაში, რაც ხელს უწყობს მოსწვლეთა შემოქმედებითი და კრიტიკული აზროვნების უნარების განვითარებას, თვითკონტროლისა და სხვათა კონტროლის მექანიზმების გამომუშავებას, სპორტული თამაშის ძირითადი წესების შესწავლას, პატიოსანი თამაშის წესებისა და ტოლერანტობის უნარ-ჩვევბის დამკვიდრებას.

საბაზო-საშუალო საფეხურზე სპორტის სახეობების ჩამონათვალიდან სკოლა ირჩევს მინიმუმ სამს (3), რაც შესაძლებლობებს მისცემს გოგონებსა და ბიჭებს, თანაბრად დაეუფლონ გუნდურ ან ინდივიდუალურ სპორტის სახეობებს.

სპორტის სახეობის არჩევისას სკოლამ უნდა გაითვალისწინოს სპეციალისტის კვალიფიკაცია, არსებული ინფრასტრუქტურა, რეგიონის თავისებურებები და ადგილობრივი ტრადიციები. იმ შემთხვევაში, თუ სკოლას არა აქვს სპორტული დარბაზი/მოედანი, სასურველია, სკოლის ადმინისტრაციამ მოიფიქროს სოფელში/დასახლებაში/ქალაქში არსებული სპორტული ინფრასტქურტურის გამოყენების სქემა.

სპორტისა და ფიზიკური განათლების გაკვეთილები მასწავლებელმა ისე უნდა დაგეგემოს, რომ ფიზიკურ მომზადებასთან ერთად მოსწავლეს მიაწოდოს თეორიული ცოდნა ჯანმრთელ ცხოვრების შესახებ.

სპორტის სახეობების ჩამონათვალი

სათამაშო სახეობები:

ორთაბრძოლის სახეობები:

ინდივიდუალური სახეობები:

სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლეების ჩართულობა სპორტის გაკვეთილებზე - სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლები სპორტის საგნობრივ პროგრამაში ჩასართავად საჭიროებენ დამატებით/სპეციალურ მომსახურებას, მათ შორის, მოსწავლის შესაძლებლობებისა და საჭიროებების შეფასებას, ეროვნული სასწავლო გეგმის მოდიფიცირებას, გარემოს ადაპტირებას, ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის შედგენას და სხვა. სკოლა ვალდებულია უზრუნველყოფს სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლეთა ჩართვა სპორტულ აქტივობებსა და ფიზიკური აღზრდის გაკვეთილებში, მიუხედავად მათი ფიზიკური, შემეცნებითი, სოციალური, ემოციური თუ სხვა მახასიათებლებისა.

ინდივიდუალური სასწავლო გეგმა დგება მასწავლებლის/მასწავლებლების, სპეციალისტთა გუნდისა და მშობლების აქტიური მონაწილეობით წინასწარი დაკვირვებისა თუ შეფასების საფუძველზე და ითვალისწინებს სრულ ინფორმაციას ბავშვის ქცევითი, კომუნიკაციური ჩვევების, შესაძლებლობებისა და მისთვის საჭირო მომსახურების შესახებ. შეზღუდული უნარის მქონე მოსწავლეებს უნდა შევთავაზოთ სასწავლო აქტივობები, რომლებიც მათ საჭირო უნარებისა და შესაძლებლობების განვითარებისა და ინდივიდუალური რესურსების გამოვლენის საშუალებას მისცემს. ინდივიდუალური სასწავლო გეგმა ეყრდნობა ეროვნულ სასწავლო გეგმას და ითვალისწინებს მოსწავლის ყველა საგანმანათლებლო საჭიროებას, ამ საჭიროების დაკმაყოფილების გზებსა და დამატებით აქტივობებს, რომლებიც აუცილებელია გეგმით გათვალისწინებული მიზნების მისაღწევად.

დღევანდელ პირობებში სკოლების ინვენტარი მწირია, ხოლო სპორტული დარბაზები - არასაკმარისი. მასწავლებლებმა მინიმალური მატერიალური უზრუნველყოფის პირობებში უნდა გამოძებნონ ყველა საშუალება, შეძლონ მათში ფიზიკური უნარიანობის ყოველმხრივი განვითარება, ჯანმრთელობის განმტკიცება, მოძრაობითი შემძლეობის, ესთეტიკური გემოვნების, სხვადასხვა ჰიგიენური ჩვევების გამომუშავება და ჩართონ მოსწავლეები სპორტულ აქტივობაში.

სწავლების საფეხურის დახასიათება

1) დაწყებითი საფეხური (I-VI კლასები)

I-VI კლასებში ფიზიკური განვითარებისა და ჯანმრთელობის განმტკიცებისათვის საჭიროა მოსწავლეებთან შემდეგი თემების დამუშავება:

ზოგადგანმავითარებელ ვარჯიშთა კომპლექსები;

მძლეოსნური ვარჯიშები: რბენები, ხტომები, ტყორცნები, როგორც გამაჯანსაღებელი და სწორი მოძრაობითი უნარ-ჩვევების გამომუშავების საშუალება;

ტანვარჯიშული ვარჯიშები მოქნილობაზე, წონასწორობაზე;

მოძრავი თამაშები;

მხიარული თამაშები.

დამოუკიდებელი მოტორული ქმედებების ფორმირება

მიზანი:

დამოუკიდებლობის სტიმულირება და ხელშეწყობა. მოტორული ფუნქციების გააზრება.

სკოლის დაწყებით საფეხურზე მოსწავლე ეჩვევა დამოუკიდებლობას. ამისათვის საჭიროა მან იცოდეს:

ა) ამა თუ იმ ვარჯიშის ან მოძრაობის პრაქტიკული მნიშვნელობა და ფიზიკური განვითარებისათვის მისი აუცილებლობა. გაკვეთილის დაწყებისას მოსწავლეები უნდა დავარწმუნოთ იმაში, რომ მოცემული ვარჯიში მნიშვნელოვანია. მაგ., თუ საუბარია მოქნილობაზე, უნდა ვისაუბროთ მოქნილობის პრაქტიკულ მნიშვნელობაზე, ე.ი. წინა პლანზე უნდა წამოვწიოთ ამა თუ იმ ვარჯიშის მნიშვნელობის გააზრებული მოტივაცია, დაწყებული მარტივი მოძრაობის შესწავლით და დამთავრებული ცხოვრების ჯანსაღი წესით.

ბ) მოძრაობის აზრი. მაგ., თუ საუბარია მოქნილობაზე ან სისწრაფეზე, მოსწავლემ უნდა შეძლოს ვარჯიშების კომპლექსებში გარკვეული კანონზომიერების დანახვა და დამოუკიდებლად შესრულება, ან არსებულის გართულება.

გ) ვარჯიშების შესრულების რიგითობის კანონზომიერება გაკვეთილზე. მოსწავლეებს უნდა ავუხსნათ, თუ რატომ არის ზოგადგანმავითარებელი და სპეციალური ვარჯიში აუცილებელი და რატომ უნდა ტარდებოდეს ის გაკვეთილის დასაწყისში. ისინი უნდა ხვდებოდნენ, რომ სივრცეში ორიენტაციის გასავითარებელი ვარჯიში (მაგ. დაბრკოლებებს შორის სირბილი) წინ უნდა უსწრებდეს ვთქვათ, კალათბურთის თამაშს, ადგილზე სირბილი - „ორ დროშას“ და ა.შ.

დაწყებით საფეხურზე მუშაობის მეთოდები

I-VI კლასებში წარმოუდგენელია მოსწავლეებში შემოქმედებითი და ფიზიკური აქტივობის განვითარება, თუ სწავლების პროცესს აკლია ემოციურობა. ამიტომ, გაკვეთილზე უპირატესობა თამაშობებსა და ჯგუფებს შორის შეჯიბრებებს უნდა დაეთმოს. ხალისიანი შეჯიბრება, თუნდაც მარტივი წახალისების თანხლებით, კარგი სტიმულია ყველა მოსწავლის პროცესში ჩასაბმელად.

სასწავლო მუშაობა მიმართული უნდა იყოს მათი ფიზიკური მაჩვენებლებისა და ჯანმრთელობის გაუმჯობესებისაკენ. მოსწავლეს, რომელმაც გაიარა ფიზიკური აღზრდის სასწავლო პროგრამა, უნდა შეეძლოს გამომუშავებული მოტორული უნარ-ჩვევების დამოუკიდებლად გამოყენება.

თამაშის, როგორც ერთერთი პედაგოგიური მეთოდის, გამოყენებით სწავლა უფრო სახალისო და მოტივაციური ხდება. V-VI კლასებში მხიარული თამაშები აუმჯობესებს ბავშვების ტექნიკას, ამაღლებს მათ მიერ სიტუაციის გაანალიზების უნარს, ავითარებს ფანტაზიას, დროისა და სივრცის შეგრძნებას, ქმნის ახალ სიტუაციებსა და მოთხოვნებს.

საბაზო საფეხური (VII-IX კლასები)

სპორტულ აქტივობებში დამოუკიდებლობის გამოვლენის ხელშეწყობა და ორგანიზება

მიზანი:

- თითოეულ მოსწავლეში სპორტის სახეების შესაბამისი ფიზიკური თვისებების განვითარება;

- ფიზიკური მომზადების თვითშეფასება;

VII-IX კლასებში ფიზიკური განვითარებისა და ჯანმრთელობის განმტკიცებისათვის საჭიროა მოსწავლეებთან შემდეგი თემების დამუშავება:

საბაზო საფეხურზე მუშაობის მეთოდები

VII-IX კლასებში სპორტის გაკვეთილებზე სწავლების თავისებურებას წარმოადგენს სტაბილური სპეციალური მომზადება. ამ ეტაპზე მთავარია მასწავლებელმა-მწვრთნელმა მიაღწიოს სასწავლო ჯგუფების შემადგენლობის სტაბილურობას. სწავლების ამ პერიოდში დროის განაწილება ხდება სამწლიანი წვრთნის კონკრეტული ამოცანების შესაბამისად. დიდი ყურადღება ეთმობა ფიზიკურ მომზადებას, ხოლო ტექნიკური მომზადების მოცულობა დაახლოებით 50%-ს შეადგენს. გამოკვეთილია ინტეგრალური მომზადების მნიშვნელობაც. ეს განპირობებულია წვრთნის კომპონენტების (ფიზიკური, ტექნიკური, ტაქტიკური) მომზადების გაერთიანების აუცილებლობით, სათამაშო და საშეჯიბრო პირობებში მისი გამოყენების მიზნით.

სწავლების ამ ეტაპზე დიდ მნიშვნელობას იძენს მოსწავლის პიროვნულ და სოციალურ ფასეულობათა ჩამოყალიბება: ვალდებულების გრძნობა, შეუპოვრობა, პირადი პასუხისმგებლობა, გუნდური მუშაობის უნარი, სპორტული წესების პატივისცემა, შეჯიბრებების მიმართ პასუხისმგებლობიანი დამოკიდებულება და სპორტული სულისკვეთების გაღვივება. წვრთნის პროცესში განისაზღვრება მოსწავლეთა ფსიქოლოგიური სტატუსი. მათ უჩნდებათ საკუთარი თავის რწმენა, უვითარდებათ თვითშემეცნების, თვითშეფასებისა და თვითკონტროლის უნარი.

3) საშუალო სკოლა (X-XII კლასები)

დამოუკიდებელი სპორტული აქტივობისა და შემოქმედებითი მიდგომის სტიმულირება გაკვეთილზე და გაკვეთილების შემდეგ

მიზანი:

ფიზიკური სრულყოფილებისაკენ სწრაფვა, ცხოვრების ჯანსაღი წესის სტიმულირება.

X-XII კლასებში ფიზიკური განვითარებისა და ჯანმრთელობის განმტკიცებისათვის საჭიროა მოსწავლეებთან შემდეგი თემების დამუშავება:

საშუალო სკოლის საფეხურზე მუშაობის მეთოდები

სწავლების პროცესში მასწავლებელი უზრუნველყოფს მოსწავლეებში ემოციურობის, სიხალისისა და სიმხნევის განვითარებას, დატვირთვების რეგულირებას, სპორტული შეჯიბრებებით მოსწავლეთა დაინტერესებას. პედაგოგი ურჩევს, თუ სპორტის რომელ სახეობაში შეძლებს ახალგაზრდა თავისი შესაძლებლობების მაქსიმალურად გამოვლენას.

სპორტული აქტივობა და შეჯიბრების მეთოდი ხელს უწყობს მოსწავლეთა ნებისყოფის განმტკიცებას, მიზანსწრაფულობას, სამართლიანობის გრძნობის გამომუშავებას, ჯგუფში და კოლექტივში ადაპტირებას.

მოსწავლეთა ინდივიდუალური თავისებურებების გათვალისწინებით მასწავლებელი უნდა უზრუნველყოფდეს სპორტული ჩვევების ჩამოყალიბებას, ტაქტიკური გადაწყვეტილებათა მიღებას. მასწავლებელს უნდა შეეძლოს წვრთნის პროცესისადმი კონსტრუქციული მიდგომა, გაკვეთილების მიმდინარეობისას ადეკვატური კომენტარებისა და ინსტრუქციების მიცემა, ჩანაწერების მომზადება მოსწავლეთა სპორტული აქტივობების შესახებ, დაჯილდოების სისტემისა და გაკიცხვა-დასჯის, წახალისების მეთოდების გამოყენების გზით სამართლიანობის დაცვა და ეფექტური ზეგავლენის მოხდენა მოსწავლეთა წვრთნის პროცესზე.

მესამე ეტაპზე სკოლაში სპორტის მასწავლებლის ძირითადი ფუნქციაა მოსწავლეთა მოტორული უნარების კომპლექსური განვითარება, ინტეგრალური მომზადება, რაც, ძირითადად, საკონტროლო თამაშებითა და შეჯიბრებებით განისაზღვრება. ყოველი საწვრთნო გაკვეთილი მასწავლებელმა უნდა ჩაატაროს პოზიტიური გუნება-განწყობით.