The National Library of Georgia მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები

უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი (კ-ლ)


უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი (კ-ლ)


საბიბლიოთეკო ჩანაწერი:
ავტორ(ებ)ი: ელერდაშვილი ალექსანდრე
თემატური კატალოგი ლექსიკონები
საავტორო უფლებები: © ელერდაშვილი ალექსანდრე
ლექსიკონის შექმნის თარიღი: 2004
კოლექციის შემქმნელი: სამოქალაქო განათლების განყოფილება
ლექსიკონის აღწერა: 22 000 სიტყვა დანართი ნობელის პრემიის ლაურიატები – 1901-2003 წწ შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილი „ფანტაზია“ 2004 წიგნი გამოცემულია ი/ს „ფანტაზია 2000“-ის მიერ აიწყო და დაკაბადონდა გაზეთ „ფანტაზიის“ კომპიუტერულ ცენტრში პირველი გამოცემა 2004 წელი



1

▲ზევით დაბრუნება


- ქართული ანბანის მეათე ასო. მისი სახელია „კანი“. გრაფიკული სიმბოლო უკანაენისმიერი ყრუ ხშულ-მსკდომი აბრუპტივისა. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ციფრ ოცს (20).

1.1 კა

▲ზევით დაბრუნება


კა

  1. ეგვიპტური მითოლოგიიის თანახმად, ადამიანის ერთ-ერთი არსობის სული, რომელიც ყოველ ადამიანთან ერთად იბადება და მისი ორეულის სახით ცხოვრობს ქვეყნად.

  2. (სონგქჰა) - მდინარე ვიეტნამში, ერთვის სამხრეთ ჩინეთის ზღვას.

კა-8 - ნ. ი. კამოვის მიერ კონსტრუირებული მარკა საბჭოური წარმოების ვერტმფრენისა.

კაალი ანუ - ესტონელი მომღერალი ქალი (ლირიკო-კოლორატურული სოპრანო) საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1940 წელს).

კაანი ჯეიმზ - ამერიკელი კინომსახიობი და რეჟისორი (დაიბადა 1939 წელს).

კაანი ჰაბიბოლა - იხილე. ყაანი.

კაასი პატრისია - ფრანგული ესტრადის მომღერალი ქალი (დაიბადა 1966 წელს).

კაატინგა (პორტუგ.) - ტროპიკული მეჩხერი ტყე ბრაზილიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში.

კაატრა კესი - ფინელი მწერალი (1882-1928 წწ).

კაა-ხემი - დაბა რუსეთის ტუვის რესპუბლიკაში.

კაახკა - დაბა თურქმენეთის აშხაბადის ოლქში.

კაბა (სპარს.)

  1. ქალის სამოსელი მთლიანი.

  2. (ძვ.) კალთებიანი ძველი ტანსაცმელი ქალისაც და კაცისაც.

კაბადოკია (ლათ. Cappadocia, თურქ. Kapadokya) - აღმოსავლეთ მცირე აზიაში, თანამედროვე თურქეთის ტერიტორიაზე მდებარე ისტორიული ოლქი.

კაბადონი

  1. დაწერილი ფურცლის ცალი პირი.

  2. წერილთა ფურცელსა ეწოდების კეფი, ხოლო ფურცლისა ცალსა პირსა კაბადონი, ხოლო ნახევარსა კაბადონისასა გვერდი (საბა).

კაბაევა ალინა - უზბეკი სპორტსმენი ქალი, მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონი მხატვრულ ტანვარჯიშში (დაიბადა 1983 წელს).

კაბაკოვი ილია - რუსი მხატვარი და ხელოვნების თეორიტიკოსი (დაიბადა 1933 წელს).

კაბაკოვი მარკ - რუსი მწერალი (დაიბადა 1924 წელს).

კაბაკოვსკი - რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქის ქალაქ სეროვის სახელი 1934-37 წლებში.

კაბაკუბა - კაბები, ქალის ტანსაცმელი საერთოდ.

კაბალა

  1. (არაბ).პიროვნული დამოკიდებულების ერთ-ერთი ფორმა, რაც სესხთანაა დაკავშირებული.

  2. გადატანითი მნიშვნელობით ნიშნავს მონობას.

  3. (ძვ.ებრ.) იუდეველთა შორის გავრცელებული ზეპირი გადმოცემები, თავმოყრილი წიგნში - სახელად „ზოგარი“.

  4. იგივეა, რაც კაბალისტიკა.

კაბალევსკი დიმიტრი - რუსი კომპოზიტორი, პედაგოგი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1904 - 1987 წწ).

კაბალეტა (იტალ.) - იგივეა, რაც კავატინა.

კაბალი

  1. მდინარე ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში, ალაზნის მარცხენა შენაკადი.

  2. სოფელი ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.

კაბალიე მონსერატ - ესპანელი ოპერის მომღერალი ქალი, სოპრანო (დაიბადა 1933 წელს).

კაბალიერო

  1. (ესპან. caballo-დან - „ცხენი“) - შუა საუკუნეების ესპანეთში დიდგვაროვანი ადამიანი, რაინდი, ზოგადად კი - მხედარი.

  2. სელესტინო - პანამელი მოკრივე-პროფესიონალი, მსოფლიოს ჩემპიონი პირველ ქვემსუბუქ წონაში WBA-ს ვერსიით (დაიბადა 1976 წელს).

კაბალიერო-კალდერონი ედუარდო - კოლუმბიელი მწერალი და ჟურნალისტი (1910-1995 წწ).

კაბალიეროსი - რაინდობა შუა საუკუეების ესპანეთში, რეკონკისტის ადრინდელ ხანაში.

კაბალისტიკა (ძვ.ებრ.)

  1. იუდაიზმის მისტიკურ-რელიგიური მოძღვრება.

  2. ისეთი რამ, რასაც თითქოს მაგიური ძალა აქვს; ბუნდოვანი, საიდუმლოებით მოცული.

კაბალური - მონურის მსგავსი.

კაბანატუანი - ქალაქი ფილიპინებში, კუნძულ ლუსონზე (175 ათასი).

კაბანისი პიერ ჟან-ჟორჟ - ფრანგი ფილოსოფოსი, ექიმი (1757-1808 წწ).

კაბარდინკა - კურორტი რუსეთის კრასნოდარის მხარეში.

კაბარე

  1. (ფრანგ. Cabaret) - XIX საუკუნის 80-იანი წლებიდან ხელოვანთა თავშეყრის ადგილი საფრანგეთში. ამჟამად რესტორანი, სადაც საესტრადო სპექტაკლებიც იდგმება.

  2. ბროდვეიზე დადგმული ამავე სახელწოდების მიუზიკლის მიხედვით გადაღებული მხატვრული ფილმი (აშშ, 1972 წ). დამდგმელი რეჟისორი - ბობ ფოსი, მთავარ როლში - ლაიზა მინელი. მიუზიკლს საფუძვლად დაედო კრისტოფერ იშერვუდის ბერლინური მოთხრობები.

კაბაშური - ბავშვის საბანი.

კაბაჭრელა (ძაღლისკბილა, Erythronium) - ბოლქვიანი ბალახოვანი მცენარეების გვარი შროშანისებრთა ოჯახისა.

კაბდო - ხელნებიანი ფიცარი, რომელზედაც ფარცხი გამოებმება.

კაბე ეტიენ - ფრანგი პუბლიცისტი, უტოპიური კომუნიზმის იდეოლოგი (1788-1856 წწ).

კაბელი (ჰოლანდ. kabel)

  1. ჰერმეტულ გარსში მოქცეული მოქნილი, იზოლირებული სადენი.

  2. საზღვაო საქმეში - ფოლადის ბაგირი.

კაბელტოვი

  1. მანძილის არასისტემური ერთეული; გამოიყენება საზღვაო საქმეში.

  2. კაბელტოვი უდრის 0,1 მილს - 185,2 მეტრს.

  3. ქერელის ბაგირი 150-300 მმ სიმსხოსი; იყენებენ გემზე.

კაბენი

  1. ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი გარდაბნის მუნიციპალიტეტში, სამონასტრო კომპლექსი სოფელ კიკეთის მახლობლად. აგებულია XIII საუკუნის I ნახევრამდე.

  2. IX საუკუნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, მონასტერი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

კაბერი - X-XI საუკუნეების ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, ამავე სახელწოდების ნასოფლარში, კასპის მუნიციპალიტეტში.

კაბერნე (ფრანგ.)

  1. ფრანგული ჯიშის ვაზი, მუქი ლურჯი ყურძნის მქონე.

  2. წითელი ღვინო ამ ჯიშის ყურძნისა.

კაბესტანი (ფრანგ. cabestan)

  1. გემზე დამონტაჟებული ვერტიკალური ლილვის მქონე ასაწევი მოწყობილობა, გამოიყენება ღუზის და ბაგირების ასაწევ-დასაწევად.

  2. სამდინარო გემის სახესხვაობა.

კაბესტანი გილიემ დე (Guillem de Cabestany) - კატალონიელი რაინდი და პოეტი, ტრუბადურთა პროვანსალური პოეზიის თვალსაჩინო წარმომადგენელი (1160 - დაახლოებით 1220 წწ).

კაბვე (ინგლ. Kabwe 1965 წლამდე ბროუკენ-ჰილი) - ქალაქი ზამბიაში, ცენტრალური პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (200 ათასი).

კაბილა ლორან დეზირე (Laurent-Desire Kabila) - კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მესამე პრეზიდენტი 1997-2001 წლებში (1922-2001 წწ).

კაბილა ჟოზეფ კაბანგე (Joseph Kabila Kabange) - კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მეოთხე პრეზიდენტი 2001 წლიდან (დაიბადა 1971 წელს).

კაბილდო (ესპან. Cabildo) - ქალაქი ჩილეში, ვალპარაისოს ოლქში (20 ათასი - 2002 წ).

კაბილები - ჩრდილოეთ ალჟირის მთიან რაიონში მცხოვრები ბერბერული ტომის ხალხი.

კაბიმასი (ესპან. Cabimas) - ქალაქი ვენესუელის სულიის შტატში (225 ათასი - 2001 წ).

კაბინა (ფრანგ.) - პატარა სათავსო სპეციალური დანიშნულებისა.

კაბინდა (ყოფილი „პორტუგალიის კონგო“) - ანგოლის ერთ-ერთი პროვინცია.

კაბინეტი (ფრანგ.)

  1. სამუშაოდ, სამეცადინოდ განკუთვნილი ოთახი.

  2. ზოგიერთ ქვეყანაში მთავრობის წევრთა, მინისტრთა ერთობლიობა; მთავრობა.

კაბირვაშკვარა - მდინარე ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, მრამბის სათავე.

კაბირები - დაბალი რანგის ღვთაებები ძველ საბერძნეთში, რომლებიც განაგებდნენ ნაყოფიერებას, მიწისქვეშეთის ცეცხლს და სხვა.

კაბირია (იტალ. Cabiria)

  1. მუნჯი იტალიური ფილმი, რეჟისორი - ჯოვანი პასტრონე (გადაღებულია 1914 წელს).

  2. მთავარი პერსონაჟი ფედერიკო ფელინის ფილმისა „კაბირიას ღამეები“ ჯულიეტა მაზინას შესრულებით.

კაბიშხა - მთა სოხუმის მუნიციპალიტეტში, აფხაზეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე.

კაბიწი - მარცვლეულის საწყაო ახლო და შუა აღმოსავლეთის ქვეყნებში. საქართველოში უდრიდა 10 კგ-ს (XIII-XV საუკუნეებში) და 17,8 კგ-ს (XV-XVI საუკუნეებში).

კაბლოგრამა (ფრანგ.) - წყალქვეშა კაბელით გადაცემული ტელეგრამა.

კაბო - ებრაული გვარი, რომელიც წარმოდგება სიტყვა „გაბაის“ (გაბო - „სინაგოგას მმართველი“) აშკენაზთა ძველებრაული ფორმიდან.

კაბო ლუბოვ - რუსი მწერალი ქალი (1917-2007 წწ).

კაბო-ვერდე (რესპუბლიკა კაბო-ვერდე, port. Republica de Cabo Verde, ასევე - „მწვანე კონცხის კუნძულები“).

  • 10 დიდ და 8 მცირე კუნძულზე მდებარე სახელმწიფო მწვანე კონცხის კუნძულებზე, აფრიკის ჩრდილო-დასავლეთ სანაპიროსთან.

  • დამოუკიდებლობის დღე (პორტუგალიისგან) - 1975 წლის 5 ივლისი.

  • ეროვნული დევიზი - „Unidade, Trabalho, Progresso“ (ერთობა, შრომა. პროგრესი).

  • ჰიმნი - „Cantico da Liberdade“.

  • მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული სახალხო ასამბლეა.

  • ფართობი - 4 033 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 14 ოლქად.

  • მოსახლეობა - 410 ათასი.

  • სიმჭიდროვე - 102 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • ოფიციალური ენები -პორტუგალიური და კაბოვერდიანუ.

  • დედაქალაქი - პრაია.

  • ეროვნული ვალუტა - კაბო-ვერდეს ესკუდო.

  • ქვეყნის კოდი - CPV.

  • დროის სარტყელი - UTC -1.

  • სატელეფონო კოდი - +238.

  • ინტერნეტ-დომენი - cv.

კაბოვერდიანუ ან კაბუვერდიანუ (cabuverdianu) - პორტუგალიურის საფუძველზე წარმოქმნილი კრეოლური ენა, კაბო-ვერდეს მოსახლეობის მშობლიური ენა.

კაბოკლო (პორტ. caboclo - „ტყიდან მოსულები“) - ბრაზილიაში, ამაზონის ტყეებში მცხოვრები ეთნიკური ჯგუფი, პორტუგალიელ-ინდიელი მეტისები.

კაბომბა (ლათ. Cabomba) - წყალმცენარეთა სახეობა, გამოიყენება აკვარიუმების გასაფორმებლად.

კაბოტაჟი (ფრანგ. cabotage)

  1. გემების მიმოსვლა ერთი ქვეყნის პორტებს შორის.

  2. სანაპირო ნაოსნობის ფლოტი.

კაბოტი (მამა-შვილი)

კაბოტი სებასტიან - იტალიელი ზღვაოსანი, ამერიკის კონტინენტის ერთ-ერთი პირველაღმომჩენი-მკვლევარი (1479-1557 წწ).

კაბოტი ჯოვანი - იტალიელი ზღვაოსანი, მსახურობდა ინგლისელთა ფლოტში, ამერიკის ჩრდილოეთ ნაწილის პირველაღმომჩენი-მკვლევარი (1443-1498 წწ).

კაბოტის სრუტე - სრუტე კუნძულ ნიუფაუნდლენდსა და კუნძულ კეიპ-ბრეტონს შორის (ატლანტის ოკეანე).

კაბოში ილონა - უნგრელ-ბრიტანელი პიანისტი ქალი (1898-1973 წწ).

კაბოშიენები - 1413 წლის პარიზის აჯანყების მონაწილენი. სახელი ეწოდათ მათი ბელადის კაბოშის სახელის მიხედვით.

კაბოშონი (ფრანგ. caboche-დან - „თავი“) - ძვირფასი ან ნახევრადძვირფასი ქვების დამუშავების ხერხი: მრგვლად გახეხილი ძვირფასი ქვა.

კაბრალი ამილკარ (ფსევდონიმი - ჯასი) - გვინეის აფრიკის დამოუკიდებლობის პარტიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და გენერალური მდივანი 1956 წლიდან, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ლიდერი (1924-1973 წწ).

კაბრალი პედრუ ალვარიშ (Pedro Alvares Cabral) - პორტუგალიელი ზღვაოსანი, ბრაზილიის ნაპირების პირველაღმომჩენი (1460-1526 წწ).

კაბრაში - ატლანტის ოკეანის გვინეის ყურეში მდებარე მცირე კუნძული.

კაბრერა-ინფანტე გილერმო - კუბელი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კაბრიოლეტი (ფრანგ. cabriolet)

  1. მსუბუქი ორადგილიანი ერთცხენიანი ეკიპაჟი.

  2. ავტომობილის ძარის სახესხვაობა, რომელსაც გადასახდელი სახურავი აქვს.

კაბუ-ბრანკუ - კონცხი ბრაზილიის აღმოსავლეთ ნაწილში, სამხრეთ ამერიკის უკიდურესი აღმოსავლეთი წერტილი.

კაბუზთა - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე დიდი ლიახვის ხეობაში, ზღვის დონიდან 2160 მეტრზე, ჯავიდან - 52 კილომეტრი.

კაბუკი - კლასიკური იაპონური თეატრის ერთ-ერთი სახეობა. ჩამოყალიბდა XVII საუკუნეში.

კაბური - სოფელი წალკის მუნიციპალიტეტში.

კაგავა - პრეფექტურა იაპონიაში, კუნძულ სიკოკუს ჩრდილოეთ ნაწილში. მთავარი ქალაქი - ტაკამაცუ.

კაგაიან-დე-ორო - ქალაქი-პორტი ფილიპინების აღმოსავლეთ მისამის პროვინციაში.

კაგალნიკი - მდინარე რუსეთის როსტოვის ოლქში, დონის მარჯვენა შენაკადი.

კაგამიგაჰარა - პრეფექტურა იაპონიაში.

კაგანოვიჩი ლაზარ - საბჭოთა ეპოქის მაღალჩინოსანი სახელმწიფო მოღვაწე, 30-50-იანი წლების მასობრივი რეპრესიების ერთ-ერთი ორგანიზატორი (1893-1991 წწ).

კაგანოვიჩი მიხაილ - საბჭოთა ეპოქის სახელმწიფო და სამეურნეო მუშაკი, საავიაციო მრეწველობის სახალხო კომისარი ლაზარ კაგანოვიჩის ძმა (1888-1941 წწ).

კაგარლიკი - ქალაქი უკრაინის კიევის ოლქში.

კაგერა - მდინარე აფრიკის აღმოსვლეთ ნაწილში, ერთვის ვიქტორიის ტბას.

კაგორი (კაჰორი) - სადესერტო წითელი ღვინო. სახელი ეწოდა საფრანგეთის ქალაქ კაორის მიხედვით.

კაგოსიმა

  1. ქალაქი-პორტი იაპონიაში, კუნძულ კიუსიუზე, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (540 ათასი).

  2. პრეფექტურა იაპონიაში.

კაგუანი (Cynocephalus volans) - ძუძუმწოვარა ცხოველი ფრთამატყლიანთა რიგისა; სხეულის სიგრძე 60 სმ. კისრიდან კუდამდე გადაჭიმული აქვს საფრენი აპკი და 70 მეტრამდე მანძილის გადაფრენა შეუძლია. გავრცელებულია ზონდის, მოლუკის, ფილიპინის კუნძულებსა და მალაკის ნახევარკუნძულზე.

კაგუასი - ქალაქი პუერტო-რიკოში (135 ათასი).

კაგულარები (ფრანგ.) - საფრანგეთის ფაშისტურ-ტერორისტული ორგანიზაციის წევრები XX საუკუნის 30-იან წლებში.

კაგული

  1. ტბა უკრაინის ოდესის ოლქში.

  2. ქალაქი მოლდავეთში.

კაგუცუტი - იაპონურ მითოლოგიაში - ცეცხლისა და ვულკანების ღვთაება.

კადა - მდინარე რუსეთის ირკუტსკის ოლქში, ერთვის ბრატსკის წყალსაცავს.

კადადა - მდინარე რუსეთის პენზის ოლქში, მდინარე სურის მარცხენა შენაკადი.

კადაია - დაბა რუსეთის ჩიტის ოლქში.

კადალსო-ი-ვასკესი ხოსე დე - ესპანელი მწერალი (1741-1782 წწ).

კადანსი - იხილე კადენცია.

კადარე ისმაილ - ალბანელი მწერალი (დაიბადა 1936 წელს).

კადარი

  1. ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი სოფელ ძველი აბაშის დასავლეთით. აშენებულია არაუადრეს XIV საუკუნისა.

  2. სოფელი გულრიფშის მუნიციპალიტეტში.

კადარი იანოშ - უნგრეთის სახელმწიფო მოღვაწე, 1956-88 წლებში უნგრეთის კომპარტიის გენერალური მდივანი (1912-1989 წწ).

კადასტრი (ფრანგ.) - სისტემატიზირებული ინფორმაცია, რაც შექმნილია ამა თუ იმ ობიექტზე პერიოდული ან გამუდმებული დაკვირვების შედეგად.

კადაფი მუამარ - ლიბიის სახელმწიფო მოღვაწე, ლიბიის რევოლუციის ლიდერი 1969 წლიდან, ლიბიის საერთო-სახალხო კონგრესის გენერალური მდივანი, პოლკოვნიკი (დაიბადა 1940 წელს).

კადებუ - ესპანური წარმოშობის ძაღლის ჯიში, გამოიყენება სპეციალური სამსახურების ორგანოებში, ახასიათებს დიდი აგრესიულობა.

კადენ-ბანდროვსკი იულიუშ - პოლონელი მწერალი (1885-1944 წწ).

კადენცია (იტალ.) (კადანსი)

  1. მუსიკალური ნაწარმოების ჰარმონიული ან მელოდიური დამამთავრებელი ნაწილი.

  2. ინსტრუმენტულ კონცერტში ვირტუოზული სოლო ეპიზოდი.

კადეტი (ფრანგ.)

  1. ძველ რუსეთში სამხედრო საშუალო სასწავლებლის მოსწავლე.

  2. 16 წლამდე ასაკის მოჭადრაკე.

კადეში (ქადეში) - ქალაქი-სახელმწიფო ძველ სირიაში, მდინარე ორონტესის ნაპირზე. წერილობით წყაროებში მოიხსენიება II ათასწლეულის შუა ხანებიდან.

კადი

  1. დაბა რუსეთის კოსტრომის ოლქში.

  2. ტბა რუსეთის ხაბაროვსკის მხარეში, ამურის მარჯვენანაპირეთში.

კადიაკი (კოდიაკი) - კუნძული ალასკის სანაპიროსთან, ეკუთვნის აშშ-ს.

კადიარი - კუნძული ჩრდილოეთ ამერიკის დასავლეთ სანაპიროსთან, აშშ-ს ალასკის შტატის შემადგენლობაში.

კადიევკა - უკრაინის ქალაქ სტახანოვის სახელი 1937 წლამდე.

კადილაკი - მსუბუქი ავტომობილების მწარმოებელი განყოფილება კონცერნ „ჯენერალ მოტორსისა“. დაარსებულია 1902 წელს. შტაბ-ბინა მდებარეობს აშშ-ს ქალაქ დეტროიტში.

კადიმა („წინსვლა“) - პოლიტიკური პარტია ისრაელში. შექიმნა 2005 წლის ნოემბერში.

კადიროვი აჰმად - ჩეჩნეთის დროებითი ადმინისტრაციის მეთაური 2000 წლიდან. მოკლულ იქნა ტერორისტული აქტის შედეგად (1951-2004 წწ).

კადისი

  1. ქალაქი-პორტი ესპანეთის სამხრეთ ნაწილში, ანდალუსიის ავტონომიურ ოლქში (155 ათასი).

  2. ქალაქი ფილიპინებში, კუნძულ ნეგროსის ჩრდილოეთ ნაწილში (120 ათასი).

კადისის უბე - უბე ატლანტის ოკეანის ესპანეთის სანაპიროსთან.

კადიქჩანი - დაბა რუსეთის მაგადანის ოლქში.

კადლუბეკი ვინცენტი - პოლონელი მემატიანე (დაახლოებით 1150 - 1223 წწ).

კადმიუმი (Cd)

  1. ქიმიური ელემენტი, მოვერცხლისფრო-თეთრი ლითონი. ატომური ნომერი 48, ატომური მასა 112,41. აღმოაჩინა გერმანელმა ფ.შტრომეიერმა 1817 წელს.

  2. ხელოვნური ყვითელი საღებავი.

კადმოსი (kadme) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ბეოტიური მითების გმირი, თებეს მითიური დამააარსებელი, ფინიკიის მეფის - აგენორის ვაჟი.

კადნერი ოტაკარ - ჩეხი პედაგოგი-დემოკრატი, სახელმწიფო პედაგოგიური აკადემიის დირექტორი (1870-1936 წწ).

კადნიერი - მეტისმეტად თამამი, გამბედავი, მოურიდებელი, თავხედი.

კადნიკოვი - ქალაქი რუსეთის ვოლოგდის ოლქში.

კადოეთი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ანანურის თემის საკრებულო), ალევის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე ჯახის (არაგვის მარჯვენა შენაკადი).

ნაპირებზე. ზღვის დონიდან - 1320 მეტრი, დუშეთიდან - 33 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 3 კაცი.

კადომა - ქალაქი იაპონიაში, ოსაკის პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (150 ათასი).

კადომი - ქალაქი რუსეთის რიაზანის ოლქში.

კადონი - ესე არს ძელით ფრიალო გვერდი ბაქან-ბაქანად მოასწოროს დასათესველად, გინა ცხენებთა შორის ლატანი გაუბან, ერთმანეთს არა ავნონ (საბა).

კადოშკინო - ქალაქი რუსეთის მორდოვეთის რესპუბლიკაში.

კადოჩნიკოვი პაველ - რუსი კინომსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1915-1988 წწ).

კადრი (ფრანგ.)

  1. კინო-ფოტოფირის ერთი სურათი.

  2. კინოფილმის ცალკე სცენა ან ეპიზოდი.

  3. (კადრები) რაიმე წარმოების, დაწესებულების, პარტიის, ორგანიზაციის ძირითადი შემადგენლობა.

კადრილი (ფრანგ.) - ფრანგული ხალხური და სამეჯლისო წყვილთა ცეკვა, მუსიკალური ზომა ჩვეულებრივ 2/4.

კადუდალი ჟორჟ - შუანების (კონტრრევოლუციონერების) ერთ-ერთი ხელმძღვანელი საფრანგეთში, ნაპოლეონის წინააღმდეგ განხორციელებული თავდასხმის ორგანიზატორი. სიკვდილით იქნა დასჯილი (1771-1804 წწ).

კადუი - დაბა რუსეთის ვოლოგდის ოლქში.

კადუნა - ქალაქი ნიგერიის ჩრდილოეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (300 ათასი).

კადუცეუსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიიის თანახმად ორგველშემოვლებული კვერთხი, ჰერმეს-მერკურის ატრიბუტი. ამჟამად ვაჭრობის ემბლემაა.

კაენი

  1. ბიბლიის მიხედვით, ადამის და ევას უფროსი ძე, მიწათმოქმედი; საკუთარი ძმის, აბელის მკვლელი.

  2. იტყვიან მოღალატე ადამიანზე, კაცის მკვლელზე.

კაენის ციხე

  1. ციხე-სიმაგრე შუა საუკუნეების საქართველოს სამხრეთ-აღმოსავლეთ მხარეში, მდინარე აღსტევის ზემოწელზე. აშენებულია X საუკუნეში.

  2. ციხე-სიმაგრე მდინარე დებედის ხეობაში, ახპატის მონასტრის მახლობლად (სომხეთი); აგებულია 1239 წელს.

კაერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

კაესი - ქალაქი მალის დასავლეთ ნაწილში, პორტი მდინარე სენეგალზე.

კაეტანი ლეონე - იტალიელი ისლამმცოდნე (1869-1935 წწ).

კაეტი - დასის თავი (საბა).

კაეშანი - დარდი, სევდა, ნაღველი.

კაეშნიანი - დარდიანი, სევდიანი, ნაღვლიანი.

კავა

  1. ველური წიწაკის ფესვისაგან დამზადებული მათრობელა სასმელი ოკეანეთის ქვეყნებში.

  2. მდინარე რუსეთის ხაბაროვსკის მხარესა და მაგადანის ოლქში, მდინარე ტაუის მდგენელი.

კავაბატა იასუნარი - იაპონელი მწერალი, 1968 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1899-1972 წწ).

კავაგოე - ქალაქი იაპონიაში, საიტამის პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (300 ათასი).

კავაგუტი - ქალაქი-პორტი იაპონიაში, საიტამის პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (450 ათასი).

კავად I - ირანის შაჰი სასანიათა დინასტიისა (გარდაიცვალა 531 წელს).

კავაია - ქალაქი ალბანეთში.

კავაკიბი აბდ-არ-რაჰმან - სირიელი არაბი მწერალი (1849-1903 წწ).

კავალა - ქალაქი-პორტი საბერძნეთში, ამავე სახელწოდების ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კავალეკი ლიუბომირ - ჩეხი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1943 წელს).

კავალერგარდები - რუსეთის გვარდიის საცხენოსნო ნაწილი XVIII საუკუნიდან XX საუკუნის დასაწყისამდე.

კავალერი (ფრანგ.)

  1. შუა საუკუნეებში რაინდთა ორდენის წევრი; სათავადაზნაურო ტიტული ესპანეთსა და იტალიაში.

  2. ორდენით დაჯილდოებული პირი.

  3. ქალის თანმხლები მამაკაცი.

კავალერია (ფრანგ.) - სახმელეთო ჯარების საცხენოსნო ქვეგანაყოფი. არსებობა შეწყვიტა XX საუკუნის 50-იანი წლებიდან.

კავალერისტი - ცხენოსანი მეომარი.

კავალერიძე ივანე - ქართული წარმოშობის უკრაინელი მოქანდაკე და კინორეჟისორი (1887-1980 წწ).

კავალეროვიჩი იეჟი - პოლონელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1922 წელს).

კავალეროვო - ქალაქი რუსეთის პრიმორიეს მხარეში.

კავალი

  1. მოლდავეთში, რუმინეთსა და ალბანეთში გავრცელებული ფლეიტის მსგავსი სასულე მუსიკალური ინსტრუმენტი.

  2. ფრანჩესკო (ნამდვილი გვარი - კალეტი, მეტსახელი - ბრუნი) - იტალიელი კომპოზიტორი, ვენეციის საოპერო სკოლის წარმომადგენელი (1602-1676 წწ).

კავალიერი ბონავენტურა - იტალიელი მათემატიკოსი (1598-1647 წწ).

კავალიერი ემილიო - იტალიელი კომპოზიტორი და დიპლომატი (დაახლოებით 1550-1602 წწ).

კავალიერი (ფრანგ.) - მიწაყრილი გზის გაყოლებაზე, კეთდება ამოღებული გრუნტით ნამქერისა და ჩამდინარი წყლებისაგან დასაცავად.

კავალინი პიეტრო (დეი ჩერონი) - იტალიელი ფერმწერი, პროტორენესანსის წარმომადგენელი (1240-სა და 1250 შორის - 1330 წწ).

კავალკადა (ფრანგ.) - ერთად მოსიარულე ცხენოსანთა ჯგუფი.

კავალკანტი ალბერტუ - ბრაზილიელი კინორეჟისორი (1897-1982 წწ).

კავალკანტი გვიდო - იტალიელი პოეტი (დაახლოებით 1255-1300 წწ).

კავანდი ჯენეტ ლინი - ამერიკელი ასტრონავტი; განახორციელა სამი კოსმოსური ფრენა 1994-2001 წლებში (დაიბადა 1959 წელს).

კავანი ლილიანა - იტალიელი რეჟისორი და კინოსცენარისტი ქალი (დაიბადა 1933 წელს).

კავარატი - ქალაქი ინდოეთში, კუნძულ კავარატიზე, ლაქშადვიპის მოკავშირე ტერიტორის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კავარსკასი (1917 წლამდე კოვარსკი) - ქალაქი ლიტვაში.

კავასაკი

  1. ქალაქი-პორტი იაპონიაში, კანაგავის პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (1,2 მლნ.).

  2. (იაპონ.) - ხის მოტორიან-იალქნიანი თევზსაჭერი გემი.

კავატინა (იტალ.) - მცირე ზომის ლირიული ხასიათის სოლო ვოკალური პიესა ოპერაში ან ორატორიაში.

კავაფისი კონსტანტინოს - ბერძენი პოეტი, ცხოვრობდა ეგვიპტის ქალაქ ალექსანდრიაში (1863-1933 წწ).

კავაქლუქი - გუდაუთის მუნიციპალიტეტის სოფელ აგარაკის ძველი სახელი.

კავაჩა - მდინარე რუსეთის კამჩატკის ოლქში, ერთვის ბერინგის ზღვას.

კავდინიის ხეობა - მდებარეობს იტალიაში.

კავენდიში ჰენრი - ინგლისელი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი (1731-1810 წწ).

კავენიაკი გოდფრუა ელეონორ ლუი ეჟენ - ფრანგი გენერალი, 1848 წლის მუშათა აჯანყების ჩაქრობის ხელმძღვანელი (1802-1857 წწ).

კავერი - მდინარე ინდოეთის სამხრეთ ნაწილში, ერთვის ბენგალის ყურეს (სიგრძე - 800 კილომეტრი).

კავერინი ვენიამინ (ნამდვილი გვარი ზოლბერი) - რუსი მწერალი (1902-1989 წწ).

კავერნა (ლათ.)

  1. ღრუ, რომელიც ჩნდება რაიმე ორგანოში ქსოვილების დაშლის შედეგად.

  2. გეოლოგიაში - ქანში გაჩენილი სიცარიელე.

კავესა დე ვაკა ალვარო ნუნიეს - ესპანელი კონკისტადორი, სამხრეთ ამერიკის ერთ-ერთი პირველაღმომჩენი (1490-1564 წწ).

კავეული (კავეულობა) - რკინისაგან დამზადებული სხვადასხვა წვრილი ნაკეთობა.

კავთისხევი - სოფელი კასპის მუნიციპალიტეტში.

კავთურა - მდინარე კასპის მუნიციპალიტეტში, მტკვრის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 26 კილომეტრი, აუზის ფართობი 129 კვ.კმ).

კავი

  1. ნავის ღუზა.

  2. მიწის სახვნელი ძველებური იარაღი; აჩაჩა.

  3. სახურავის ლატანი, რომელზედაც მაგრდება კრამიტი და ყავარი.

  4. ვაზის ულვაში, რომლითაც ის ჭიგოს ეხვევა.

  5. მოკაკული რკინა თუ ხე (საბა).

კავიანი - რასაც კავი აქვს.

კავისებრი - კავის მსგავსი

კავიტაცია (ლათ.) - აირით სავსე ბუშტების წარმოქმნა მოძრავ სითხეში.

კავიტე - ქალაქი-პორტი ფილიპინებში.

კავკავი

  1. სიცივისგან კანკალი.

  2. ძაღლის ლეკვის უღონო ხმიანობა.

კავკასევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის ზედმეტი სახელი კავკასიაში.

კავკასია - ტერიტორია შავი, აზოვის და კასპიის ზღვებს შორის (440 ათასი კვ.კმ.). იყოფა ჩრდილოეთ კავკასიად და ამიერკავკასიად.

კავკასიონი

  1. კავკასიის ყელის ირიბად გადამკვეთი მთათა სისტემა, რომლის დიდი ნაწილი შედის საქართველოს შემადგენლობაში.

  2. ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მწყემსი, რომელიც მოკლა კრონოსმა და რომლის სახელიც შემდგომში კავკასიონის მთებს ეწოდა.

კავკასიძე მელქისედეკ - XVIII საუკუნის მწიგნობარი, ვახტანგ მექვსის კარის მდივანი.

კავკასიური - კავკასიის დამახასიათებელი.

კავ-კომბალი - კომბალი, რომელსაც ერთ მხარეზე კავი (კაუჭი) აქვს.

კავლი - ჭირხლის, ბოლოკის და მისთანების ღერო.

კავნოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მცირე აზიის სამხრეთ-დასავლეთ სანაპიროზე მდებარე ქალაქის - კავნოსის - მითიური დამაარსებელი და მისი ეპონიმი.

კავოსი კატერინო - იტალიური წარმოშობის რუსი კომპოზიტორი, დირიჟორი (1776-1840 წწ).

კავსაძე ალექსანდრე (სანდრო) - ხალხური სიმღერების შემსრულებელი (ტენორი) და ლოტბარი (1874-1939 წწ).

კავსაძე ანზორ - საგუნდო დირიჟორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1930 წელს).

კავსაძე ვლადიმერ - მომღერალი (ლირიკული ტენორი), საქართველოს სახალხო არტისტი (1886 1953 წწ).

კავსაძე იმერ - მომღერალი (ტენორი), საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1937 წელს).

კავსაძე კახი - ქართული კინოსა და თეატრის მსახიობი. დაიბადა თბილისში. 1959 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუ-ტის სამსახიობო ფაკულტეტი და გახდა რუსთავ-ელის სახელობის აკადემიური თეატრის მსახიობი. კინოში მისი დებიუტი შედგა 50-იანი წლებიდან, არის საქართველოს სახალხო არტისტი (1981). აღსანიშნავი როლებია: ადამი („ღვთაებრივი კომედია”), თავადი კოწია („გუშინდელნი”), დევდარიანი („საბრალდებო დასკვნა”), ილიკო („მე, ბებია, ილიკო და ილარიონო”), სიმონ ჩაჩავა („კავკასიური ცარცის წრე”), ლორდ ჰასტინგსი („რიჩარდ III”), კენტი („მეფე ლირი”), რასპუტინი („კვაჭი კვაჭანტირაძე”), ბატონი დევი („მერე რა რომ სველია სველი იასამანი”) (დაიბადა 1935 წლის 5 ივნისს).

კავსაძე მიხეილ - ლოტბარი (1880-1961 წწ).

კავური - ქართული ჭიდაობის ერთ-ერთი ხერხი.

კავური კამილო ბენსო - გრაფი, რისორჯიმენტოს ეპოქის იტალიის სახელმწიფო მოღვაწე, იტალიის გაერთიანებისათვის მებრძოლი პოლიტიკოსი (1810-1861 წწ).

კავშა - თეთრფეხა (ცხენი).

კავშირგაბმულობა - იმ დაწესებულებათა ერთობლიობა, რომლებიც ტექნიკის საშუალებით ემსახურებიან მანძილზე ურთიერთობის დამყარებას (ფოსტა, ტელეგრაფი, ტელეფონი და სხვა).

კავშირი

  1. სოფელი ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.

  2. ოთხ(ნ)ი იგი ასონი: მიწა, წყალი, (ჰ)აირი და ცეცხლი, ვინათგან ამათ მიერ არს ყო(ვ)ელთა სხეულთა შემტკიცება (საბა).

  3. ის, რაც აერთებს, აახლოებს, ერთმანეთზე დამოკიდებულს ხდის რასმე.

  4. ახლო, მჭიდრო ურთიერთობა.

  5. საერთო მიზნების, ინტერესების, საქმიანობის საფუძველზე წარმოშობილი გაერთიანება, ორგანიზაცია.

  6. სხვადასხვა ადგილას მყოფ ადამიანებს შორის ურთიერთობის დამყარება.

  7. (გრამატიკაში) დამხმარე უფორმო სიტყვა, რომელიც ამყარებს აზრობრივ ურთიერთობას წინანდადების წევრებს ან წინადადებებს შორის.

კაზადეზიუსი - ფრანგი მუსიკოსების ოჯახი: ანრი (1879-1947 წწ) და მისი ძმისშვილი რობერი (1899-1972 წწ).

კაზაკები

  1. რუსეთში დონზე, ყუბანზე, თერგზე და ზოგ სხვა ადგილას მცხოვრები ადამიანები, რომლებიც შთამომავალნი არიან ძველი რუსეთის თავისუფალი ახალშენების მოსახლეებისა; ამ ადამიანებისაგან შემდგარი სამხედრო ნაწილების მებრძოლები.

  2. ლევ ტოლსტოის მოთხრობა, დაიწერა 1863 წელს.

კაზაკევიჩი ემანუილ - რუსი მწერალი (1913-1962წწ).

კაზაკი ჰერმან - გერმანელი მწერალი (1890 - 1966 წწ).

კაზაკინი - მამაკაცის ზედა სამოსი, გავრცელებულია უკრაინასა და რუსეთში.

კაზაკოვა რიმა - რუსი პოეტი ქალი (დაიბადა 1932 წელს).

კაზაკოვი ვლადიმერ - რუსი მწერალი (1938-1988 წწ).

კაზაკოვი იური - რუსი მწერალი (1927-1982 წწ).

კაზაკოვი მატვეი - რუსი არქიტექტორი, რუსული კლასიციზმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1738-1812 წწ).

კაზალა - ნაჭერი ყველი (საბა).

კაზალიკაშვილი იაგორ - ქართული ალპინიზმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1882-1935 წწ).

კაზალინსკი - ქალაქი ყაზახეთის ყიზილ-ორდის ოლქში.

კაზანე - ხეობა რუმინეთის და იუგოსლავიის საზღვარზე.

კაზანი ელია (ნამდვილი გვარი კაზანჯოგლუ) - ბერძნული წარმოშობის ამერიკელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1909 წელს).

კაზანკა

  1. ქალაქი უკრაინის ნიკოლაევის ოლქში.

  2. მდინარე რუსეთის თათრეთის რესპუბლიკაში, ერთვის სამარის (კუიბიშევის) წყალსაცავს.

კაზანლიკი - ქალაქი ბულგარეთში, სტარა-ზაგორას ოკრუგში (60 ათასი).

კაზანოვა დანიელა - საფრანგეთის ანტიფაშიტური მოძრაობის მოღვაწე ქალი, კომუნისტური ახალგაზრდობის ერთ-ერთი ლიდერი; დაიღუპა საკონცენტრაციო ბანაკში (1909 - 1943 წწ).

კაზანოვა ჯოვანი ჯაკომო - იტალიელი მწერალი, ავანტიურისტი (1725-1798 წწ).

კაზანოვკა - ქალაქი რუსეთის ტულის ოლქში.

კაზანსკოე - ქალაქი რუსეთის ტიუმენის ოლქში.

კაზანცევი ალექსანდრე - რუსი მწერალი (1906-2002 წწ).

კაზანცევი ალექსეი - რუსი დრამატურგი (დაიბადა 1945 წელს).

კაზანცევი ვასილი - რუსი პოეტი (დაიბადა 1935 წელს).

კაზანძაკი გალატეა - ბერძენი მწერალი ქალი (1888-1963 წწ).

კაზანძაკისი ნიკოს - ბერძენი მწერალი (1883-1957 წწ).

კაზარესი მარია (ნამდვილი გვარი კასარეს კიროგა) - ესპანური წარმოშობის ფრანგი მსახიობი ქალი (1922-1996 წწ).

კაზარი - მდინარე ესტონეთში, ერთვის მატსალუს ყურეს.

კაზარმა - იხილე ყაზარმა.

კაზატინი - ქალაქი უკრაინის ვინიცის ოლქში (30 ათასი).

კაზაჩია-ლოპანი - ქალაქი უკრაინის ხარკოვის ოლქში.

კაზაჩოკი - აღმოსავლეთის სლავებს შორის გავრცელებული ცეკვა. მუსიკალური ზომა 2/4.

კაზაცკოე - ქალაქი უკრაინის ხერსონის ოლქში.

კაზდანი ლოურენს - ამერიკელი კინოსცენარისტი და რეჟისორი (დაიბადა 1949 წელს).

კაზეინი (ლათ.) - ცილოვანი ნივთიერება, რძის შემადგენელი ნაწილი, რომელიც გამოიყოფა მოხაჭოების დროს.

კაზელა ალფრედო - იტალიელი კომპოზიტორი, პიანისტი, დირიჟორი (1883-1947 წწ).

კაზემატი (ფრანგ.)

  1. თავდაცვითი ნაგებობა, რომელიც განკუთვნილია არტილერიის ცეცხლისაგან და ავიაბომბებისაგან დასაცავად.

  2. შეჯავშნული სათავსი სამხედრო გემზე ქვემეხების დასადგმელად.

  3. ერთი ადამიანის დასამწყვდევი საკანი ციხე-სიმაგრეში.

კაზენზი ჯეიმზ გულდი - ამერიკელი მწერალი (1903-1978 წწ).

კაზერტა - ქალაქი იტალიაში.

ალ-კაზვინი ზაქარია იბნ მუჰამად - არაბი სწავლული და ლიტერატორი (1203-1283 წწ).

კაზი - ქალაქი რუსეთის კემეროვოს ოლქში.

კაზიმეჟ-დოლნი - ქალაქი-მუზეუმი პოლონეთში, ლუბლინის სავოევოდოში, მდინარე ვისლაზე.

კაზიმი - მდინარე დასავლეთ ციმბირის ჩრდილოეთ ნაწილში, მდინარე ობის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 659 კილომეტრი).

კაზიმიეჟ I (აღმდგენელი) - პოლონეთის მთავარი პიასტების დინასტიიდან (1016-1058 წწ).

კაზიმიეჟ II (სამართლიანი) - პოლონეთის მთავარი (1138-1194 წწ).

კაზიმიეჟ III (დიდი) - პოლონეთის უკანასკნელი მეფე პიასტების დინასტიიდან, ვლადისლავ I-ის ძე (1310-1370 წწ).

კაზიმიეჟ IV (იაგელონჩიკი) - ლიტვის დიდი მთავარი 1440 წლიდან (1427-1492 წწ).

კაზინი ვასილი - რუსი პოეტი (1898-1981 წწ).

კაზინკა - ქალაქი რუსეთის ლიპეცკის ოლქში.

კაზინო (ფრანგ.)

  1. აზარტული თამაშებისათვის განკუთვნილი დაწესებულება.

  2. ბანქოს თამაშის სახეობა ორი-ოთხი მოთამაშისთვის.

კაზინცბარციკა - ქალაქი უნგრეთის ბორშოდ-აბაუი-ზემპლენის მედიეში.

კაზინცი ფერენც - უნგრელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1759-1831 წწ).

კაზიონი-ტორეცი - უკრაინის დონეცკის ოლქში, მდინარე სევერსკი-დონეცკის მარჯვენა შენაკადი.

კაზირანგა - ინდოეთის ასამის შტატში მდებარე ეროვნული პარკი-ნაკრძალი.

კაზირი (ბოლო) - მდინარე სამხრეთ ციმბირის მთებში, მდინარე ტუბის ერთ-ერთი მდგენელი (ენისეის აუზი).

კაზლარი - სოფელი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, (თულარის საკრებულო). მდებარეობს ივრის ზეგანზე. მდინარე ივრის მარჯვენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 440 მეტრი, საგარეჯოდან - 40 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1134 კაცი.

კაზლუ-რუდა - ქალაქი ლიტვაში.

კაზმი - მადნის, ნახშირის და სხვა ნარევი, რომლისგანაც ლითონს ადნობენ.

კაზმინი პეტრე - რუსი ფოლკლორისტი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1892-1964 წწ).

კაზმული - მოკაზმული, ნატიფი, მოხდენილი.

კაზმულსიტყვაობა - მწერლობა, მხატვრული ლიტერატურა.

კაზნაჩეევსკი - ქალაქი რუსეთის ტულის ოლქში.

კაზობონი ისააკ - ფრანგი ჰუმანისტი და პროტესტანტი თეოლოგი, კლასიკური ფილოლოგიის ერთ-ერთი დამაარსებელი (1559-1614 წწ).

კაზოტი ჟაკ - ფრანგი მწერალი (1719-1792 წწ).

კაზრეთი - დაბა ბოლნისის მუნიციპალიტეტში.

კაზუალური (ლათ.) - რის განზოგადებაც არ ხერხდება: შემთხვევითი.

კაზუარი (ფრანგ.) - დიდი ზომის მორბენალი ფრინველი, ცხოვრობს ჩრდილოეთ ავსტრალიასა და ახალ გვინეაზე.

კაზუისტი

  1. იურისტი, რომელიც დახელოვნებულია რთული, დახლართული საქმეების გახსნაში.

  2. კაზუისტიკაში გაწაფული.

კაზუისტიკა (ლათ.)

  1. კანონის ზოგადი მუხლების მიყენება სხვადასხვა იურიდიული შემთხვევისათვის.

  2. ყალბი ან საეჭვო დებულების მტკიცება სხვადასხვა ხრიკით.

  3. მედიცინაში - ერთი და იმავე დაავადების მქონე რამდენიმე პაციენტზე კლინიკურ დაკვირვებათა ერთობლიობა.

კაზუს ბელი (ლათ.) - ფორმალური მიზეზი ომის გამოცხადებისათვის.

კაზუსი (ლათ.)

  1. რაიმე შემთხვევა, არაჩვეულებრივი და სასაცილო.

  2. რთული დახლართული საქმე სასამართლო პრაქტიკაში.

  3. ისეთი მოქმედება, რომელსაც გარეგნულად აქვს დანაშაულის ნიშნები, მაგრამ აკლია ბრალდების ელემენტები.

კაზუსური - ძნელი, დახლართული.

კაზუს ფედერისი - გარემოება, ფაქტი, რომელიც სახელმწიფოს ავალდებულებს, სამოკავშირეო ხელშეკრულების თანახმად, ომში ჩაებას მოკავშირე სახელმწიფოს მხარეზე ან ომი დაიწყოს მის დასაცავად.

კათაკმეველი - მოუნათლავი, ქრისტიანული წესით მოსანათლავად გამზადებული.

კათალიკოსატი - კათალიკოსის მმართველობა.

კათალიკოსი (ბერძნ.) - პატრიარქი, უმაღლესი მღვდელმთავარი ქართულ და სომხურ ეკლესიაში.

კათარები - ერეტიკოსთა სექტა, იხილე ალბიგოლები.

კათარსისი (ბერძნ.)

  1. ძველ ბერძნულ ფილოსოფიაში - ესთეტიკური განცდა, „სულის განწმენდა“.

  2. სულიერი განწმენდა.

კათედრა (ბერძნ.)

  1. ამაღლებული ადგილი, საიდანაც ლექციას კითხულობენ.

  2. პროფესორ-მასწავლებელთა, მეცნიერ-მუშაკთა გაერთიანება.

  3. ეკლესიაში - ეპარქიის გამგის (ეპისკოპოსის) თანამდებობა.

კათედრალი - იგივეა, რაც კათედრალური ეკლესია.

კათედრალური ეკლესია - ეკლესია, რომელშიც ღვთისმსახურებას ეპისკოპოსი ასრულებს.

კათერი უილა სიბერტ - ამერიკელი მწერალი ქალი (1876 - 1947 წწ).

კათეტერი (ბერძნ.) - სამედიცინო ხელსაწყო, მილი რომელიც შეყავთ სხეულის არხებსა და ღრუებში მათს გამოსარეცხად ან დასაცლელად.

კათეტერიზაცია - კათეტერის შეყვანა ადამიანის სხეულში.

კათეტი (ბერძნ.) - სწორკუთხა სამკუთხედის ერთ-ერთი გვერდი, რომელიც მეორესთან ქმნის სწორ კუთხეს.

კათეტომეტრი (ბერძნ.) - ორ წერტილს შორის ვერტიკალური მანძილის ზუსტად გასაზომი ხელსაწყო.

კათიავარი - ნახევარკუნძული ინდოეთის არაბეთის ზღვის სანაპიროზე.

კათინთაუ - მწვერვალი კავკასიონის მთავარ წყალგამყოფ ქედზე, მესტიის მუნიციპალიტეტში (4970 მ).

კათნატუ - სოფელი ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში.

კათოდი (ბერძნ.) - უარყოფითად დამუხტული ელექტროდი.

კათოლიკე

  1. პირი, რომელიც კათოლიციზმს აღიარებს.

  2. საყოველთაო (საბა).

კათოლიკოსი - იხილე კათალიკოსი.

კათოლიციზმი - ქრისტიანული ეკლესიის ერთ-ერთი მთავარი მიმდინარეობა, შტო, რომელიც მართლმადიდებლობას სრულად გაეთიშა 1054 წელს. კათოლიციზმში იშვა ქრისტიანული ეკლესიის მესამე ძირითადი მიმართულება - პროტესტანტიზმი (XVI საუკუნე). ძირითადად გავრცელებულია დასავლეთ ევროპაში და სამხრეთ ამერიკაში, აგრეთვე ბალტიისპირეთის ქვეყნებში.

კათოსიოსი - მეფეთა შეცოდება (საბა).

კათუნი - მდინარე რუსეთში, ალტაიში, ობის მარცხენა მდგენელი (სიგრძე - 688 კილომეტრი).

კათხა - ხის მოზრდილი სასმისი.

კაი

  1. იგივეა, რაც კარგი.

  2. თითქმის, დაახლოებით (კაი 20 წლის - თითქმის 20 წლის).

  3. იგივეა, რაც კარგა (კაი ხანი - კარგა ხანი).

  4. კუნძულების ჯგუფი ბანდის ზღვაში, ეკუთვნის ინდონეზიას.

  5. პერსონაჟი ბიჭუნა ჰანს-ქრისტიან ანდერსენის ზღაპრისა „თოვლის დედოფალი“.

კაია

  1. (კაიის სახელმწიფო) - ეროვნული ოლქი მიანმაში.

  2. მიანმაში მცხოვრები ხალხი.

კაია სეიძი - იაპონელი ფიზიკოსი (1898-1988 წწ).

კაიაკენტი - ბალნეოლოგიური კურორტი დაღესტნის კასპიისპირა რეგიონში, ქალაქი დერბენდის მახლობლად.

კაიაკი - ჩრდილოეთის ხალხს შორის გავრცელებული ძირითადად ერთნიჩბიანი ერთადგილიანი ნავი.

კაიერკანი - ქალაქი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში.

კაიაპო-გრანდი - მდინარე არაგუაიის ზემო დინების სახელწოდება.

კაიატი ანდრე - ფრანგი კინორეჟისორი (1909-1989 წწ).

კაიბიჭობა - სიმარჯვე, ვაჟკაცობა.

კაიდანოვი გრიგორი - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1959 წელს).

კაიდანოვსკი ალექსანდრე - რუსი მსახიობი და კინორეჟისორი (1946-1995 წწ).

კაიენა - ქალაქი-პორტი გვინეაში (45 ათასი).

კაიერკანი - ქალაქი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში (30 ათასი).

კაიეტური - ჩანჩქერი გაიანაში, მდინარე პოტაროზე.

კაიზერი - „რომის საღვთო იმპერიის“ იმპერატორთა ტიტული 962-1806 წლებში, გერმანიის იმპერატორებისა 1871-1918 წლებში.

კაიზერი გეორგ - გერმანელი დრამატურგი-ექსპრესიონისტი (1878-1945 წწ).

კაიზერლინგი ჰერმან - გერმანელი მწერალი, ფილოსოფოსი-ირაციონალისტი (1880 - 1946 წწ).

კაიზერსლაუტერნი - ქალაქი გერმანიის რაინლანდ-პფალცის მხარეში (100 ათასი).

კაიიბანდა გრეგუარ - რუანდის პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე (დაიბადა 1924 წელს).

კაი-კაი - კარგი, ჩინებული რამოდენიმე საგანი ან ცნება (კაი-კაი სიმღერები).

კაიკაციშვილი გულო (ნამდვილი გვარი ქათამაძე) - საზოგადო მოღვაწე, იღწვოდა თურქეთის მფლობელობაში მოქცეული ქართული მიწების დასაბრუნებლად (1840-1923 წწ).

კაიკაცობა - კარგი კაცობა, ადამიანობა.

კაიკო ტაკესი - იაპონელი მწერალი (1930-1989 წწ).

კაილალი - ქალაქი ნეპალში.

კაილასა - ინდუისტურ მითოლოგიაში - მთა, სადაც შივა ბინადრობს.

კაილასი - ქედი ტიბეტის მთიანეთში (ჩინეთი).

კაილუ-შენი - ჩინურ მითოლოგიაში - ღვთაება, რომელიც საფლავებს უწმინდური ძალისაგან იცავს.

კაიმა - იხილე კემა.

კაიმანი (ესპან.) - ალიგატორების ოჯახის ქვეწარმავალი. სიგრძე 6 მეტრამდე. გავრცელებულია ცენტრალურ და სამხრეთ ამერიკის წყლებში.

კაიმანის კუნძულები - კუნძულების ჯგუფი კარიბის ზღვაში, დიდი ბრიტანეთის სამფლობელო.

კაიმინშოუ - ჩინურ მითოლოგიაში - უზარმაზარი ათთავიანი მხეცი, რომელიც ამომავალ მზეს ჭიშკარს უხსნის.

კაინანი - ქალაქი იაპონიის ვაკაიამას პრეფექტურაში.

კაინარი იოსეფ - ჩეხი პოეტი (1917-1971 წწ).

კაინგანგი - ჟე-ს ჯგუფის ინდიელი ხალხი, ცხოვრობენ ბრაზილიასა და პარაგვაიში.

კაინგუა - ტუპი-გუარანის ჯგუფის ინდიელი ხალხი, ცხოვრობენ ბრაზილიასა და არგეტინაში.

კაინიტი (ბერძნ.) - მოყვითალო ან ღია ცისფერი მინერალი.

კაინოზოური ერა - უახლესი ერა დედამიწის გეოლოგიურ ისტორიაში; მოსდევს მეზოზოურ ერას. იყოფა მესამეულ და მეოთხეულ პერიოდებად. (ამ უკანასკნელს მიეკუთვნება თანამედროვე ეპოქა).

კაინსკი - რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქის ქალაქ კუიბიშევის სახელი 1935 წლამდე.

კაინცი იოზეფ - ავსტრიელი მსახიობი, მოღვაწეობდა გერმანიის წამყვან თეატრებში (1858-1910 წწ).

კაიო ჟოზეფ - საფრანგეთის პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე (1863-1944 წწ).

კაირა - ფრინველთა გვარი მეჭვავიასნაირთა რიგისა. პოლარულ და ზომიერ ზღვებში გავრცელებული დიდტანიანი ფრინველი.

კაირახი - ყოფილი სოფელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში.

კაირო - ეგვიპტის დედაქალაქი, გაშენებულია მდინარე ნილოსის ნაპირებზე. ცნობილია რომაულ-ბიზანტიური ეპოქიდან ფუსტატის სახელით. X-XIV საუკუნეებში იყო ფატიმიდების სახელმწიფოს დედაქალაქი, XVI საუკუნემდე - მამლუქთა სასულთნოს დედაქალაქი, XIX საუკუნემდე შედიოდა ოსმალთა იმპერიაში, 1882 წელს ოკუპირებულ იქნა ინგლისის ჯარის მიერ; 1922 წლიდან ეგვიპტის დედაქალაქია (6,7 მილიონი).

კაიროლი ბენედეტო - იტალიური რისორჯიმენტოს მონაწილე, გაერთიანებული იტალიური სამეფოს პრემიერ-მინისტრი 1878-81 წლებში (1825-1889 წწ).

კაირუანი - ქალაქი ტუნისის აღმოსავლეთ ნაწილში (70 ათასი).

კაისა - ჭადრაკის მფარველად მიჩნეული ქალღმერთი, რომელიც 1763 წელს შექმნილ უ.ჯონსის პოემაში იქნა პირველად მოხსენიებული და არანაირი საფუძველი არ აქვს ბერძნულ მითოლოგიაში.

კაისერი - ქალაქი თურქეთში, ცენტრალურ ანატოლიაში, ამავე სახელწოდების ვილაიეთის ადმინისტრაციული ცენტრი (420 ათასი).

კაიტელი ვილჰელმ - გერმანელი მხედართმთავარი, გენერალ-ფელდმარშალი, 1938-45 წლებში უმაღლესი მთავარსარდლობის შტაბის უფროსი, სამხედრო დამნაშავე, ნიურნბერგის პროცესზე მიესაჯა სიკვდილით დასჯა (1882-1946 წწ).

კაიტენი - ტორპედო, რომელსაც სასიკვდილოდ განწირული მეომარი მართავდა. გამოიყენებოდა იაპონელების მიერ მეორე მსოფლიო ომში.

კაიუა როჟე - ფრანგი მწერალი და მოაზროვნე, სიურრეალიზმან დაახლოებული (1913-1978 წწ).

კაიუმოვი მალიქ - უზბეკი ოპერატორი და რეჟისორი-კინოდოკუმენტალისტი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1912 წელს).

კაიური (რუს.) - უკიდურეს ჩრდილოეთში მარხილში შებმული ძაღლების ან ირმების გამრეკი.

კაიუტა (შვედ.) - ოთახისმავარი სადგომი გემზე ეკიპაჟისა თუ მგზავრებისათვის.

კაიუტ-კომპანია - ხომალდის მეთაურთა შემადგენლობის საერთო ოთახი, რომელიც სასადილოდ და დასასვენებლად გამოიყენება.

კაიფი (არაბ.) - ჟარგონული სიტყვა, რომელიც სულ უფრო მეტად მკვიდრდება ქართულ ენაში სიამოვნების განცდის მნიშვნელობით.

კაიფინი - ქალაქი აღმოსავლეთ ჩინეთში, ხენანის პროვინციაში (500 ათასი).

კაიფუ ტოფიკუ - იაპონიის სახელმწიფო მოღვაწე, 1889-91 წლებში ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი (დაიბადა 1932 წელს).

კაიშაურნი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ქვეშეთის თემის საკრებულო), მთიულეთის არაგვის მარცხენა მხარეს, დიდველის ზეგანზე. ზღვის დონიდან - 1790 მეტრი, დუშეთიდან - 75 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 22 კაცი.

კაიშიადორისი (1917 წლამდე კოშედარი) - ქალაქი ლიტვაში.

კაკა - ხილი, ტკბილეული ბავშვის ენაზე.

კაკა (ნამდვილი სახელი - რიკარდო იზექსონ დოშ სანტოშ ლეიტე რუოლუ) - ბრაზილიელელი ფეხბურთელი, 2007 წლის ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელი, თამაშობს იტალიის „მილანში” (დაიბადა 1982 წელს).

კაკაბაური - სოფელი თერჯოლის მუნიციპალიტეტში (თუზის თემის საკრებულო). მდებარეობს მთა წიფორის სამხრეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 540 მეტრი, თერჯოლიდან - 24 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 387 ადამიანი.

კაკაბაძე ალდე - მხატვარ-კერამიკოსი, საქართველოს სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1932 წელს).

კაკაბაძე დავით - ფერმწერი, გრაფიკოსი, თეატრისა და კინოს მხატვარი (1889-1952 წწ).

კაკაბაძე ეთერ - მოქანდაკე (დაიბადა 1926 წელს).

კაკაბაძე მიხეილ - ჟურნალისტი, გაზეთ „ლელოს“ რედაქტორი ხანგრძლივი დროის განმავლობაში (1921-1983 წწ).

კაკაბაძე ნოდარ - ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1924 წელს).

კაკაბაძე პოლიკარპე - დრამატურგი (1893-1972 წწ).

კაკაბაძე სარგის - ისტორიკოსი და ფილოლოგი, პროფესორი (1886-1967 წწ).

კაკაბაძე სილოვან - მოქანდაკე, საქართველოს სახალხო მხატვარი (1895-1993 წწ).

კაკაბეთი - სოფელი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს გომბორის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე. საკრებულოს ცენტრი (სოფელი - ვერხვიანი). ზღვის დონიდან - 700 მეტრი, საგარეჯოდან - 23 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 3487 კაცი.

კაკაბი (Alectoris graeca) - ვარიის ტოლა გარეული ფრინველი ქათმისებრთა ოჯახისა.

კაკადუ (გერმ.) - თუთიყუშის სახესხვაობა. ბინადრობენ ავსტრალიის და ახალი გვინეის ტყეებში. გამოირჩევიან ჭრელი შეფერილობით.

კაკაველა - კაკაოს თესლის დაქუცმაცებული ჩენჩო.

კაკაკუკი - იგივეა, რაც კაკუნი.

კაკალა - პატარა მრგვალი პური გამტკიცული ფქვილისა.

კაკალი (Juglans regia)

  1. მაღალი ხე, ისხამს მაგარნაჭუჭიან ნაყოფს, აქვს მაგარი მერქანი.

  2. ამ ხის ნაყოფი, რომლის გულიც იჭმება.

  3. (კუთხურად) იგივეა, რაც მარცვალი.

კაკანა - აკვანი ბავშვის ენაზე.

კაკანათი - ჩიტების საჭერი მახე.

კაკანება - მოტირლის ქვითინი (საბა).

კაკანი

  1. ქათმის ხმიანობა კვერცხის დადებისას.

  2. (გადატანით) გაბმული სროლის ხმა.

კაკაო (ესპან.)

  1. ტროპიკული ხე, რომლის თესლისგანაც ამზადებენ შოკოლადს.

  2. ამ ხის თესლის ფხვნილი

  3. სასმელი, რომელსაც ამზადებენ ამ ფხვნილის რძეში (ან წყალში) მოხარშვით.

კაკაპო - ბუსებრი თუთიყუში.

კაკასხიდი - სოფელი ბაღდათის მუნიციპალიტეტში (ხანის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ხანისწყლის (რიონის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 850 მეტრი, ბაღდათიდან - 18 კილომეტრი. 2002 წლის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 32 კაცი.

კაკაურიძე აკაკი - სპორტსმენი, მოკრივე, მსოფლიოს ჩემპიონატების მეორე (1993) და მესამე (1999) პრიზიორი, ევროპის ჩემპიონატის მესამე (1993) პრიზიორი (1972-2001 წწ).

კაკაჩა (Buteo buteo) - მტაცებელი ფრინველი შავარდნების რიგისა.

კაკაჩი - ღამე მთოვარით ნათელი (საბა).

კაკდი - თოვლზე საცურაო ფიცარი, რომელზედაც დამაგრებულია დიდი რკალები ხელის მოსაკიდად.

კაკეტა (ბრაზილიაში - ჟაპურა) - მდინარე კოლუმბიასა და ბრაზილიაში, ამაზონის მარცხენა შენაკადი.

კაკვი - თავმოკაუჭებული ლითონის (ან ხის) ღერი, კაუჭი.

კაკი (კახი) - საქართველოს ისტორიული პროვინციის, ჰერეთის, მნიშვნელოვანი პუნქტი და მხარე (ამჟამად აზერბაიჯანის ფარგლებშია).

კაკილა - მძივების ასხმულა.

კაკილაშვილი ნუგზარ (ნუკრი) - ფეხბურთელი, ნახევარმცველი. თამაშობდა თბილისის „დინამოში” (1977-87), ლანჩხუთის „გურიაში” (1988), ბათუმის „დინამოსა” (1989) და თბილისის „შევარდენი 1906”-ში (1990). ევროპის თასების მფლობელთა თასის გათამაშებაში გამარჯვებული (1981). სსრკ უმაღლეს ლიგაში ჩაატარა 198 მატჩი (21 გოლი), საქართველოს უმაღლეს ლიგაში - 12. სსრკ ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი (1981). სსრკ თასის მფლობელი (1979) და ფინალისტი (1980) (დაიბადა 1960 წელს).

კაკინადა - ქალაქი-პორტი ინდოეთის ანდჰრა-პრადეშის შტატში (280 ათასი).

კაკლიანი - სოფელი დმანისის მუნიციპალიტეტში.

კაკლნარი - კაკლის ტყე.

კაკლუჭა - ერთთესლიანი უხსნელი ნაყოფი, რომელიც შედის აპოკარპული ნაყოფის - ნაყოფედის შემადგენლობაში.

კაკმეთი - თიანეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ მამადაანების ძველი სახელი.

კაკნატელა - იგივეა, რაც ხრტილი.

კაკოგავა - ქალაქი-პორტი იაპონიაში, ჰიოგოს პრეფექტურაში, კუნძულ ჰობსიუზე (250 ათასი).

კაკოფონია (ბერძნ.) - ქაოტური, არაჰარმონიული მუსიკალური ბგერების ერთიანობა.

კაკრა - რომელთა ხილი არა იჭ(ა)მების კაცთაგან და ფრინველნი ჭამენ (საბა).

კაკულია თეიმურაზ - ჩოგბურთელი, ევროპის ოთხგზის ჩემპიონი (ერთეულებში - 1976), სსრკ ექვსგზის ჩემპიონი (1969, შერეულ წყვილებში, 1972-76, წყვილებში ალექსანდრე მეტრეველთან ერთად). სსრკ თასის სამგზის მფლობელი (1972, 75, 76). სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი. საქართველოს დამსახურებული მწვრთნელი (1947-2006 წწ).

კაკუნი - ხმა, რომელსაც გამოსცემს მაგარ სხეულზე მაგარი, უფრო პატარა სხეულის ხშირი ცემა.

კაკუმინალური (ცერებრალური) თანხმოვნები - წინაენისმიერი თანხმოვნები (რუსული ш,ж,р).

კაკუსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიიის თანახმად, ავენტინუსის ბორცვზე, გამოქვაბულში მცხოვრები ცეცხლის მფრქვეველი ბუმბერაზი, რომელიც ჰერაკლემ მოკლა.

კაკუტი - მარცვლეულის საფშვნელი (საცეხვი) ხელკავი (იციან იმერეთში).

კალა

  1. სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

  2. ფეოდალური ხანის ციხე და უბანი თბილისის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, ახლანდელი დადიანის, პუშკინის, ბარათაშვილის ქუჩებისა და მტკვრის გაყოლებით.

  3. ინდუისტურ მითოლოგიაში - დროის ღვთაება.

  4. (Stannum, Sn) - ქიმიური ელემენტი, რბილი, ჭედადი მოვერცხლისფრო თეთრი ლითონი. ატომური ნომერი 50, ატომური მასა 118,69. ადამიანისათვის ცნობილია უძველესი დროიდან.

კალა-ბენი-ჰამადი - შუასაუკუნეების (დაარსებულია 1007 წელს) ქალაქი ალჟირის ჩრდილოეთ ნაწილში.

კალაბრია - ადმინისტრაციული ოლქი და ნახევარკუნძული იტალიის სამხრეთ ნაწილში. მთავარი ქალაქი - კატანძარო.

კალაგენი ჯეიმზ - დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი 1976-79 წლებში (დაიბადა 1912 წელს).

კალაგონი - სოფელი ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში.

კალათბურთი - გუნდური სპორტული თამაში, სადაც ბურთს ხელით აგდებენ ჩამოკიდებულ ბადეში (“კალათში”). პირველი წესები დაამუშავა ჯეიმზ ნეისმითმა (აშშ) 1891 წელს.

კალათი (კალათა) - წნელის, ტკეჩისა და მისთანათაგან დაწნული სახელურიანი სათავსი.

კალაისი - არგონავტთა ლაშქრობის ერთ-ერთი მონაწილე, ერთ-ერთი ბორეადი.

კალაკანი (კალაგანი) - მდინარე რუსეთის ჩიტის ოლქში, მდინარე ვიტიმის მარჯვენა შენაკადი.

კალამაზუ - ქალაქი აშშ-ს ჩრდილოეთ ნაწილში, მიჩიგანის შტატში (220 ათასი).

კალამატა - ქალაქი საბერძნეთში, მესინიის ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კალამბო - ჩანჩქერი ტანზანიისა და ზამბიის საზღვარზე, მდინარე კალამბოზე.

კალამბური (ფრანგ.) - სიტყვათა თამაში, რაც ემყარება ერთნაირი ბგერითი შედგენილობის სხვადასხვა სიტყვის გამოყენებას.

კალამე - იხილე კალამატა.

კალამი

  1. ფოლადის ჩაღუნული ფირფიტა, რომელსაც გაჭრილი წვერი აქვს; გამოიყენება მელნით წერისას.

  2. საძირეზე დასამყნობი ახლად ამონაყარი შტო ხეხილისა.

კალამი ალექსანდრ - შვეიცარიელი ფერმწერი (1810-1864 წწ).

კალამიანი - კუნძულების ჯგუფი ფილიპინების არქიპელაგში.

კალამინი (ლათ.) - მინერალი თუთიის წყლიანი სილიკატების ჯგუფისა; წარმოადგენს მადანს, საიდანაც თუთიას იღებენ.

კალამიტის ყურე - მდებარეობს შავი ზღვის ყირიმის სანაპიროსთან.

კალანგუი - ქალაქი რუსეთის ჩიტის ოლქში.

კალანდა - ასე უწოდებენ ახალ წელს გურიაში.

კალანდარიშვილი ნესტორ - რუსეთის სამოქალაქო ომის დროს პარტიზანული მოძრაობის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი აღმოსავლეთ ციმბირში (1876-1922 წწ).

კალანდაძე ანა - პოეტი (დაიბადა 1924 წელს).

კალანდაძე გიორგი - პოეტი (1912-1979 წწ).

კალანდაძე ედმუნდ - მხატვარი (დაიბადა 1923 წელს).

კალანდაძე ველიმირ - საჭადრაკო კომპოზიტორი, საერთაშორისო ოსტატი (დაიბადა 1935 წელს).

კალანდაძე ლავროსი - კრიტიკოსი (1903-1985 წწ).

კალანდაძე ნესტორ (ფსევდონიმი ეშმაკი) - პუბლიცისტი, მწერალი, მხატვარ-კარიკატურისტი (1874-1942 წწ).

კალანდია ზაურ - პოეტი, საზოგადო მოღვაწე (დაიბადა 1949 წელს).

კალანდობა - ახალი წელიწადი (საბა).

კალანდრი (ფრანგ.) - წნეხი, რომლის ლილვებს შორისაც ატარებენ ქსოვილს, ქაღალდს, რეზინს და სხვა - სიგლუვის მისაცემად, გასაპრიალებლად ან მოსახატავად.

კალანემი - ინდუისტური მითოლოგიის პერსონაჟი, გამოყვანილია მოქმედ პირად „რამაიანასა“ და „მაჰაბჰარატაში”.

კალანჩაკი - ქალაქი უკრაინის ხერსონის ოლქში.

კალანჩხა - პატარა კალათი.

კალაპოტი

  1. მდინარის სადენი.

  2. ფეხის ტერფის მოყვანილობა.

  3. იგივეა, რაც ყალიბი.

კალარი - მდინარე იმიერბაიკალეთში, ვიტიმის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 511 კილომეტრი).

კალარაში - ქალაქი მოლდავეთში.

კალასი - მუხის ხე წყალში დებით რკინასავით გამაგრებული (საბა).

კალასი მარია (ნამდვილი სახელი და გვარი ანა სოფია ცეცილია კალოგეროპულოსი) - ბერძენი მომღერალი ქალი, ლირიკულ-დრამატული სოპრანო, ბელკანტოს გამოჩენილი ოსტატი (1923-1977 წწ).

კალასო რობერტო - იტალიელი მწერალი (დაიბადა 1941 წელს).

კალასტე - ქალაქი ესტონეთში, ჩუდის ტბის პირას.

კალატოზი - ხელოსანი, რომელიც აშენებს ქვის, აგურის და მისთანა შენობებს.

კალატოზოვი (კალატოზიშვილი) მიხეილ - კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1903-1973 წწ).

კალატრავა - შუა საუკუნეების ესპანეთში არსებული სასულიერო-სარაინდო ორდენი; შეიქმნა დაახლოებით 1158 წელს ციხე-სიმაგრე კალატრავას დასაცავად. 1164 წელს მიეცა ოფიციალური სტატუსი. გაუქმდა 1873 წელს.

კალაური

  1. სოფელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტში.

  2. სოფელი ჭიათურის მუნიციპალიტეტში (პერევისის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ფრონეს ნაპირებზე. ზღვის დონიდან - 680 მეტრი. ჭიათურიდან - 6 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 497 კაცი.

კალაურია - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ინდოსის მეუღლე.

კალაუსი - მდინარე რუსეთის სტავროპოლის მხარეში, მდინარე აღმოსავლეთ მანიჩის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 436 კილომეტრი).

კალაშა - მდინარე ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში, გუბაზეულის მარცხენა შენაკადი.

კალაში - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

კალაშნიკოვი მიხაილ - ცეცხლსასროლი იარაღის რუსი კონსტრუქტორი, გენერალ-მაიორი (დაიბადა 1919 წელს).

კალაჩაკრა - ბუდისტურ მითოლოგიასა და ფილოსოფიაში მოძღვრება დროის ციკლურობის შესახებ.

კალაჩი - ქალაქი რუსეთის ვორონეჟის ოლქში.

კალაჩინსკი - ქალაქი რუსეთის ომსკის ოლქში.

კალაჩინსკი მიხას - ბელორუსი პოეტი (დაიბადა 1916 წელს).

კალაძე კარლო - პოეტი (1907-1988 წწ).

კალაძე გულდა - მოქანდაკე და გრაფიკოსი (1932-1974 წწ).

კალაძე კახა - ფეხბურთელი, მცველი, თამაშობდა „სამტრედიაში” (1993), თბილისის „დინამოში” (1994-97), კიევის „დინამოსა” (უკრაინა, 1998-2000) და „მილანში” (იტალია, 2001-იდან). საქართველოს ჩემპიონატის უმაღლეს ლიგაში ჩაატარა 75 მატჩი (1 გოლი). ერთადერთი ქართველი ფეხბურთელი - ევროპის ჩემპიონთა თასის მფლობელი (2003). საქართველოს სამგზის (1996, 97, 98), უკრაინის სამგზის (1998, 99, 2000) და იტალიის (2004) ჩემპიონი (დაიბადა 1978 წელს).

კალახი (კალხუ) - ქალაქი ძველ ასურეთში ძვ. წ.აღ. XIII-VII საუკუნეებში, ტიგროსის მარჯვენა სანაპიროზე.

კალაჰანი ჯეიმზ - დიდი ბრიტანეთის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (დაიბადა 1912 წელს).

კალაჰარი - ბუნებრივი რეგიონი, ღრმული სამხრეთ აფრიკის ცენტრალურ ნაწილში.

კალაჰარი-გემსბოკი - ეროვნული პარკი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში.

კალბაიოგი - ქალაქი-პორტი ფილიპინებში.

კალბე - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

კალგანი - იხილე ჯანძიაკოუ.

კალგარი - ქალაქი კანადის დასავლეთ ნაწილში, ალბერტის პროვინციაში, ზამთრის XV ოლიმპიური თამაშების დედაქალაქი 1988 წელს.

კალგარი ფლეიმზ („კალგარის ცეცხლი”) - კანადის ქალაქი კალგარის ჰოკეისტთა კლუბი, ერთ-ერთი უძლიერესი ჰოკეის ეროვნულ ლიგაში (НХЛ).

კალგურლი - ქალაქი ავსტრალიის დასავლეთ ნაწილში.

კალდახვარა - სოფელი გუდაუთის მუნიციპალიტეტში.

კალდერა (ესპან.) - ვულკანური წარმოშობის ოვალური ან მრგვალი ტაფობი 10-20 კმ განივკვეთისა და რამდენიმე ასეული მეტრი სიღრმისა.

კალდერა როდრიგესი რაფაელ ანტონიო - ვენესუელის პრეზიდენტი 1969-74 და 1994-98 წლებში (დაიბადა 1916 წელს).

კალდერონ გუარდია რაფაელ ანხელი - კოსტა-რიკის პრეზიდენტი 1940-44 წლებში (1900-1970 წწ).

კალდერონ დე ლა ბარკა პედრო - ესპანელი დრამატურგი, რომლის სახელსაც ესპანეთის „ოქროს ხანის” თეატრის განვითარების მეორე ეტაპი უკავშირდება (1600-1681 წწ).

კალდორი ნიკოლას - უნგრული წარმოშობის ინგლისელი ეკონომისტი (1908-1986 წწ).

კალე - ქალაქი საფრანგეთში, პორტი პა-დე-კალეს სრუტის სანაპიროზე (80 ათასი).

კალებასი - კალებასის ხისგან ან გოგრისგან დამზადებული ჭურჭელი, გავრცელებულია აფრიკის ტომთა შორის.

კალედონია - დიდი ბრიტანეთის კუნძულის ჩრდილოეთი ნაწილის უძველესი სახელი, ხშირად შოტლანდიასთანაა გაიგივებული.

კალედონიის არხი - აერთებს ჩრდილოეთის ზღვას ატლანტის ოკეანესთან დიდ ბრიტანეთში.

კალევალა

  1. კარელიურ-ფინური ეპოსი კალევის ქვეყნის გმირთა თავგადასავლების შესახებ. პირველად გამოქვეყნდა 1835 წელს.

  2. ქალაქი რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში.

კალევიპოეგი - ესტონური ეროვნული ეპოსი, შედგენილი და გამოქვეყნებულია 1857-61 წლებში.

კალეიდოსკოპი (ბერძნ.) - მილი, რომლის კედლები სარკის ფირფიტებისგანაა მოჭიქული, ძირში კი ფერადი მინის ნატეხები ყრია; ქმნის სიმეტრიული, სწრაფადცვლადი გამოსახულების ეფექტს. გამოიგონა დ.ბრიუსტერმა 1817 წელს.

კალემიე - იხილე კალიმა.

კალენდარი (ლათ.)

  1. საცნობარო ტაბულა ან წიგნაკი, რომელშიც თანამიმდევრობითაა ჩამოთვლილი წელიწადის დღეები, დასვენების დღეები, მნიშვნელოვანი თარიღები და ა.შ.

  2. წელიწადის დღეების აღრიცხვის სიტემა.

  3. რაიმე საქმიანობის წინასწარი განაწილება დღეების ან თვეების მიხედვით.

კალენდები (ლათ.) - ძველ რომში: ყოველი თვის პირველი დღის სახელწოდება.

კალეცკი მიხალ - პოლონელი ეკონომისტი, სტატისტიკოსი (1899-1970 წწ).

კალვადოსი

  1. დეპარტამენტი საფრანგეთში.

  2. (ფრანგ.) - ვაშლის ღვინო, მცირეალკოჰოლიანი.

კალვათა - სოფელი საჩხერის მუნიციპალიტეტში (საირხის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ყვირილის მარცხენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 500 მეტრი, საჩხერიდან - 2 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 508 კაცი. 1938 წელს სოფლის ტერიტორიაზე იპოვეს ძვ. წ. X-VIII საუკუნეების განძი - 6 ბრინჯაოს თოხი, 2 კოლხური ცული და ბრინჯაოს ზოდები, რომლებიც განეკუთვნება კოლხურ კულტურას. დაცულია საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში.

კალვარია - ქალაქი ლიტვაში.

კალვილი (ფრანგ.) - ფრანგული ჯიშის ვაშლის ხე, ისხამს მსხვილ მოწითალო-ყვითელ ნაყოფს.

კალვინი ჟან - ფრანგი ღვთისმეტყველი, რეფორმაციის ერთ-ერთი ლიდერი, კალვინიზმის ფუძემდებელი (1509-1564 წწ).

კალვინი მელვინ - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი, 1961 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1911-1997 წწ).

კალვინიზმი - პროტესტანტიზმის ერთ-ერთი მიმართულება, დაფუძნებულია „ჟენევის პაპის” ჟან კალვინის მიერ XVI საუკუნეში. ცნობს მხოლოდ წმინდა წერილს, უარყოფს ბევრ საეკლესიო რიტუალს.

კალვინო იტალო - იტალიელი მწერალი-ნეორეალისტი (1923-1985 წწ).

კალვისი (კალეისი) - ბალტისპირელთა მითოლოგიაში ღვთიური მჭედელი.

კალვო კარლოს - არგენტინელი ისტორიკოსი და დიპლომატი (1824-1906 წწ).

კალთა

  1. კაბის, ჩოხის და მისთანების ქვედა ნაწილი.

  2. დაქანებული, დაფერდებული მხარე.

  3. (გადატანით) წიაღი, უბე (ბინების კალთა).

  4. (გადატანით) მფარველობა, ქომაგობა (ვისიმე კალთის ქვეშ ყოფნა).

კალი

  1. ბრაჰმანიზმსა და ინდუიზმში შივას ქალური განსახიერება.

  2. ქალაქი კოლუმბიაში, ვალიე-დელ-კაულის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,6 მილიონი).

  3. (არაბ.) - კალიუმის წყალჟანგი; ძლიერი ტუტე.

კალია (Acrididea) - მოზრდილი მავნებელი მწერი (9 სმ-მდე), ანადგურებს ნათესებს.

კალიაგინი ალექსანდრე - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი; მოღვაწეობს მოსკოვის სამხატვრო თეატრში (დაიბადა 1942 წელს).

კალიაზინი - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

კალიაკრია - კონცხი ბულგარეთის შავი ზღვის სანაპიროზე.

კალიაო - ქალაქი პერუში, ლიმას აგლომერაციაში (600 ათასი).

კალიარი - ქალაქი იტალიაში, კუნძულ სარდინიის მთავარი ქალაქი, კალიარის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (215 ათასი).

კალიბეკი - გაუდინარი მლაშე ტბა ყაზახეთში.

კალიბრი (ფრანგ.)

  1. ცეცხლსასროლი იარაღის ლულის ღრუს დიამეტრი; ტყვიის ან ჭურვის შუა ნაწილის დიამეტრი.

  2. მასობრივი წარმოების რაიმე საგნების ზუსტი ზომა.

  3. ხელსაწყო რაიმე ნაწარმის ზომის, ფორმის შესამოწმებლად.

  4. მავთულის ან ფურცლოვანი ლითონის სისქე.

კალიბრომეტრი - ხელსაწყო, რომლითაც ზომავენ მავთულის, ფურცლოვანი რკინის და მისთანების სისქეს; კალიბრსაზომი.

კალიგრაფი - კალიგრაფიის ოსტატი. ადამიანი, რომელიც ლამაზად და გარკვევით წერს.

კალიგრაფია (ბერძნ.) - ლამაზად და გარკვევით წერის ხელოვნება.

კალიგულა გაიუს იულიუს ცეზარ - რომის იმპერატორი ახ.წ.აღ. 37 წლიდან, იულიუს-კლავდიუსების დინასტიიდან (12 - 41 წწ).

კალიდასა - ინდოელი პოეტი და დრამატურგი, წერდა სანსკრიტზე (დაახლოებით V საუკუნე).

კალიდონი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ეტოლოსის ვაჟი, კალიდონის მხარის ეპონიმი.

კალიესი პლუტარკო ელიასი - მექსიკის სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრეზიდენტი 1924-28 წლებში (1877-1945 წწ).

კალიიუგა - ვედურ და ინდუისტურ მითოლოგიაში - კაცობრიობის განვითარების მეოთხე ერა, „ბნელი”, „ცოდვილი” საუკუნე.

კალიკატი - იხილე კოჟიკოდე.

კალიკრატე - ძველბერძენი არქიტექტორი (ძვ.წ .აღ. V საუკუნე).

კალიკუტი - იხილე კოჟიკოდე.

კალიმა - (კალემიე, 1968 წლამდე ალბერვილი) - ქალაქი კონგოში, შაბის ოლქში, პორტი ტანგანიკის ტბაზე (60 ათასი).

კალიმანტანი (ბორნეო) - მალაის არქიპელაგის ყველაზე დიდი კუნძული (734 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 10 მილიონამდე). დიდი ნაწილი ეკუთვნის ინდონეზიას, ჩრდილო და ჩრდილო-დასავლეთი ნაწილები მალაიზიას და ბრუნეის.

კალიმაქე - ძველბერძენი პოეტი და მეცნიერი (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 315 - 240 წწ).

კალიმაქე და ქრისოროე - XIII-XIV საუკუნეების ბერძნული პოეტური თხზულება სატრფიალო-სათავგადასავლო შინაარსისა.

კალინგა - უძველესი სახელმწიფო, რომელიც თანამედროვე ინდოეთის ტერიტორიაზე არსებობდა.

კალინე ეფესელი - ძველბერძენი პოეტი (ძვ.წ.აღ. VII საუკუნე).

კალინინგრადი

  1. ქალაქ კოროლიოვის (რუსეთის მოსკოვის ოლქი) სახელი 1938-1996 წლებში

  2. (1946 წლამდე კენიგსბერგი) - ქალაქი რუსეთის ფედერაციაში, პორტი ბალტიის ზღვის სანაპიროზე (430 ათასი).

კალინინი - რუსეთის ქალაქ ტვერის სახელი 1931-1990 წლებში.

კალინინი ანატოლი - რუსი მწერალი (დაიბადა 1916 წელს).

კალინინი ვიაჩესლავ - რუსი მხატვარი (დაიბადა 1939 წელს).

კალინინი კონსტანტინე - რუსი ავიაკონსტრუქტორი (1889-1938 წწ).

კალინინი მიხაილ - საბჭოთა ეპოქის მაღალჩინოსანი სახელმწიფო მოღვაწე, 1938 წლიდან სსრკ-ს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის თავმჯდომარე (1865-1946 წწ).

კალინინკოვი ვასილი - რუსი კომპოზიტორი (1866-1900 წწ).

კალინინო - სომხეთის ქალაქ ტაშირის სახელი 1990 წლამდე.

კალინინსკი (1962 წლამდე ბალანდა) - ქალაქი რუსეთის სარატოვის ოლქში (20 ათასი).

კალინკოვიჩი - ქალაქი ბელორუსიის გომელის ოლქში (40 ათასი).

კალინოვკა - ქალაქი უკრაინის ვინიცის ოლქში.

კალინოვსკაია ვალენტინა - უკრაინელი ბალეტის მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

კალინჩაკი იან - სლოვაკი მწერალი (1822-1871 წწ).

კალიო კიუესტი - ფინელი სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი 1922-40 წლებში დროგამოშვებით (1873-1940 წწ).

კალიოპე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ცხრა მუზათაგან მეცხრე, მუზების მეთაური. კლასიკურ პერიოდში ეპიკური პოეზიის მუზად აღიარეს. ზოგი თქმულების მიხედვით მიჩნეულია ორფევსის, აგრეთვე ჰომეროსის დედად.

კალიოსტრო ალექსანდრ (ნამდვილი სახელი და გვარი ჯუზეპე ბალზამო) - გრაფი, იტალიური წარმოშობის ავანტიურისტი, ილუზიონისტი. 1789 წელს გაასამართლეს მასონობისა და ჯადოქრობისთვის (1743-1795 წწ).

კალიპტროგენი - წარმომქმნელი ქსოვილი, რომელიც ფესვის ზრდის კონუსის წვერზეა და რომლისგანაც ვითარდება ფესვის შალითა.

კალიროე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მდინარის ფერია.

კალისტო

  1. პლანეტა იუპიტერის თანამგზავრი; აღმოაჩინა გალილეო გალილეიმ 1610 წელს

  2. . ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, არკადიელი ფერია, რომელსაც ზევსისგან ეყოლა ვაჟი არკადი, რის გამოც ჰერამ ის დათვად გარდასახა, შემდეგ კი დიდი დათვის თანავარსკვლავედად იქცა.

კალისტრატე (ცინცაძე) - საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი 1932-52 წლებში (1866-1952 წწ).

კალიტა - იხილე ივანე I (რუსეთის მეფე).

კალიტა - ქალაქი უკრაინის კიევის ოლქში.

კალიტვა (თეთრი კალიტვა, დიდი კალიტვა) - მდინარე რუსეთის როსტოვის ოლქში, მდინარე სევერსკი-დონეცკის მარცხენა შენაკადი.

კალიუმი (K) - ქიმიური ელემენტი, რბილი, თეთრი, მოვერცხლისფრო ლითონი. ატომური ნომერი 19, ატომური მასა 39,0983. თავისუფალ მდგომარეობაში პირველმა გამოყო ინგლისელმა გ. დევიმ 1807 წელს.

კალიფორნია

  1. ნახევარკუნძული აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში, წყნარი ოკეანის სანაპიროზე. სიგრძე - დაახლოებით 1200 კილომეტრი.

  2. შტატი აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში. ფართობი 411 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 31 მილიონი, ადმინისტრაციული ცენტრი - საკრამენტო.

კალიფორნიუმი (Cf) - რადიაქტიური ხელოვნურად მიღებული ქიმიური ელემენტი, ატომური ნომერი 98. პირველად მიიღეს 1950 წელს ამერიკელი მეცნიერების ჯგუფმა კალიფორნიის შტატში.

კალიფსო

  1. ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ნიმფა, ატლანტოსის ქალიშვილი, რომელიც შვიდი წლის განმავლობაში კუნძულ ოგიგიაზე მალავდა ოდისევსს.

  2. სატურნის თანამგზავრი. აღმოჩენილ იქნა 1980 წელს კოსმოსური აპარატის „ვოიაჯერ-2”-ის ბორტიდან.

კალიქს-ელვი - მდინარე შვედეთში, ერთვის ბალტიის ზღვის ბოტნიის ყურეს.

კალიქსტუს I - რომის პაპი დაახლოებით 217 წლიდან (გარდაიცვალა 222 წელს).

კალიქსტუს II (გრაფი გი ბურგუნდიელი) - რომის პაპი 1119 წლიდან (გარდაიცვალა 1124 წელს).

კალიქსტუს III (ერისკაცობაში ალფონსო ბორჯა) - რომის პაპი 1455 წლიდან (1378-1458 წწ).

კალიში - ქალაქი პოლონეთის ცენტრალურ ნაწილში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (110 ათასი).

კალკა (ამჟამად კალჩიკი) - მდინარე უკრაინის დონეცკის ოლქში, კალმიუსის მარჯვენა შენაკადი. ამ მდინარესთან 1223 წლის 31 მაისს გაიმართა პირველი ბრძოლა რუსეთის ჯარსა და მონღოლებს შორის.

კალკი (ნამდვილი სახელი და გვარი რამასამი კირუშნამურტი) - ინდოელი მწერალი (1899-1954 წწ).

კალკი (ფრანგ.)

  1. საგანგებოდ დამუშავებული გამჭვირვალე ქაღალდი ან ქსოვილი, რომლის საშუალებითაც იღებენ ნახაზების პირს; ლივი.

  2. სიტყვა ან გამოთქმა, რომელიც აგებულია სხვა ენის სიტყვის ან გამოთქმის მიხედვით (მაგალითად, „რაშია საქმე”? რუსული „в чем дело”-დან).

კალკულატორი

  1. პირი, რომელიც კალკულაციას ადგენს.

  2. პორტატული გამომთვლელი მოწყობილობა.

კალკულაცია (ლათ) და კალკულირება - საქონლის თვითღირებულების ყველა ელემენტისა და გასაყიდი ფასის გაანგარიშება.

კალკუტა - ქალაქი ინდოეთში, დასავლეთ ბენგალიის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (4,4 მილიონი).

კალმანი იმრე - უნგრელი კომპოზიტორი, ე.წ. „ვენის ახალი ოპერეტის“ გამოჩენილი წარმომადგენელი (1882-1953 წწ).

კალმარი

  1. ქალაქი-პორტი შვედეთში, ამავე სახელწოდების ლენის ადმინისტრაციული ცენტრი (55 ათასი).

  2. (ფრანგ.) - ზღვის მოლუსკი თავფეხიანების კლასისა; მისი ხორცი ითვლება ძვირფას საკვებ პროდუქტად.

კალმასი - სომხურია, კალოზე პურის მოშოება, ქართულად მუჩირობა ჰქვიან (საბა).

კალმასობა - პურის (სურსათ-სანოვაგის) მოგროვება კალოებზე ჩამოთხოვნით ეკლესია-მონასტრების სასარგებლოდ.

კალმახა - ხის სოკოა ერთგვარი.

კალმახი

  1. (Salmo trutta) - შავ და წითელხალებიანი თევზი ორაგულების ოჯახისა; იცის მთის მდინარეებში და ზოგან მაღალმთიან ტბებში.

  2. ისტორიული ციხე-სიმაგრე საქართველოში, ტაოში. აგებულია VIII საუკუნეში.

კალმეტი ალბერ შარლ - ფრანგი მიკრობიოლოგი და ჰიგიენისტი (1863-1933 წწ).

კალმიდი - ჴრმალია ერთ(ი)რიგი (საბა).

კალმისტარი - საწერი ხელსაწყო, ღერო, რომლის ბოლოშიც მაგრდება კალამი.

კალმიუსი - მდინარე უკრაინის აღმოსავლეთ ნაწილში, ერთვის აზოვის ზღვას (სიგრძე - 209 კილომეტრი).

კალმოსანი - წერის ოსტატი, მწერალი (ზოგჯერ ირონიული ელფერით).

კალმუხი - ცხვრის ტყავის ქუდი.

კალნაბი - ყვავილოვანი კომბოსტო.

კალნბერზინი (კალნბერზინში) იან - ლატვიის პოლიტიკური მოღვაწე, 1940-59 წლებში ლატვიის კომპარტიის პირველი მდივანი (1893-1986 წწ).

კალნინში ალფრედს - ლატვიელი კომპოზიტორი, ორღანისტი (1879-1951 წწ).

კალნინში ედუარდს - ლატვიელი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახლხო მხატვარი (1904-1988 წწ).

კალნინში ივარ - კინოსა და თეატრის ლატვიელი მსახიობი (დაიბადა 1948 წელს).

კალნინში იმანტს - ლატვიელი კომპოზიტორი (დაიბადა 1941 წელს).

კალნოკი გუსტავ - ავსტრია-უნგრეთის სახელმწიფო მოღვაწე და დიპლომატი (1832-1898 წწ).

კალნროზე ვალდის (ნამდვილი გვარი როზენბერგი) - ლატვიელი ფერმწერი (1894-1993 წწ).

კალნციემსი - ქალაქი ლატვიაში.

კალო

  1. მოსუფთავებული და დატკეპნილი მომრგვალო ადგილი, სადაც პურეულის ძნას ლეწავდნენ.

  2. ქალთა მოდის პარიზული ფირმა, შეიქმნა 1895 წელს; იარსება 1950 წლამდე.

კალო ჟაკ - ფრანგი გრაფიკოსი (1592-1635 წწ).

კალოევი ზაურ - ფეხბურთელი, თავდამსხმელი, თამაშობდა თბილისის „სპარტაკსა” (1950-51) და „დინამოში” (1952-56, 1959-64), მოსკოვის „ლოკომოტივში” (1957-58). სსრკ უმაღლეს ლიგაში ჩაატარა 249 მატჩი (116 გოლი). სსრკ ჩემპიონატის მეორე (1953) და ორგზის მესამე (1959, 62) პრიზიორი, თასის მფლობელი (1957) და ფინალისტი (1960), სსრკ ჩემპიონატების ორგზის საუკეთესო ბომბარდირი (1959, 1960) (1931-1997 წწ).

კალოვა - მდინარე ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში, ბჟუჟის მარჯვენა შენაკადი.

კალოზა - წყალში უხსნადი პოლისაქარიდი. შედგება გლუკოზის მოლეკულის ნაშთებისაგან, რომლებიც ქმნიან სპირალურ ჯაჭვს.

კალოთა - სოფელი და მდინარე (სხალთის მარცხენა შენაკადი) ხულოს მუნიციპალიტეტში.

კალოთანი (კალოთანისღელე) - უღელტეხილი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, თუშეთ-ხევსურეთის კავკასიონზე.

კალოთანისწყალი - მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, მდინარე არხოტისწყლის (ასის) მარჯვენა შენაკადი.

კალოთხევი - მდინარე საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, ივრის მარცხენა შენაკადი.

კალოიანი (ივან ასენ I, ივანე კეთილი, ივანიცა) - ბულგარეთის მეორე სამეფოს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი მმართველი, რომელმაც დაასრულა განმათავისუფლებელი ბრძოლა ბიზანტიის წინააღმდეგ (გარდაიცვალა 1207 წელს).

კალოკაგატია (ბერძნ.) - ძველბერძნულ ფილოსოფიაში ჰარმონიული შერწყმა გარეგანი და შინაგანი ღირსებებისა, ადამიანის აღზრდის იდეალური შემთხვევა.

კალომელი (ბერძნ.) - ქლოროვანი ვერცხლისწყალი, იყენებენ მედიცინაში სასაქმებელ და სადეზინფექციო საშუალებად.

კალომირისი მანოლის - ბერძენი კომპოზიტორი, ეროვნული საკომპოზიტორო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1883-1962 წწ).

კალოობა - კალოს გამართვის დრო, პურეულის ლეწვა.

კალოოკანი - ქალაქი ფილიპინებში, კუნძულ ლუსონზე (750 ათასი).

კალორია (ლათ.) - სითბოს რაოდენობის საზომი ერთეული.

კალორიზაცია (ლათ.) - ფოლადის ან თუჯის ზედაპირის გაჯერება ალუმინით მხურვალმედეგობის მისაცემად.

კალორიმეტრი - ხელსაწყო, რომლითაც ზომავენ რაიმე სხეულის მიერ გამოყოფილი ან შთანთქმული სითბოს რაოდენობას.

კალორიმეტრია - ფიზიკის დარგი, რომელიც ახდენს სხვადასხხვა სხეულის თბოტევადობის გაზომვას.

კალორიფერი (ფრანგ.) - ჰაერის გასახურებელი მოწყობილობა. იყენებენ ცენტრალური გათბობისათვის, ვენტილაციისათვის, რისამე გასაშრობად.

კალოსმთა (ჰარმანთაფა) - მთა ასპინძის მუნიციპალიტეტში, ერუშეთის მთიანეთში.

კალოსპირული - ერთგვარი სიმღერა კალოობის დროს, ოროველას სახეობა.

კალოუბანი (კალობანი) - თბილისის ისტორიული გარეუბნის ერთ-ერთი მიკროუბანი (დღევანდელი კინოთეატრის „რუსთაველის” მიმდებარე ტერიტორია).

კალოუბნობა - ქართული ხალხური რელიგიური დღეობა. იმართებოდა კალოუბნად წოდებულ საკულტო ცენტრში აღდგომის მე-5 კვირას. დღესაც იმართება ზემო ხანდაკში (ქართლი).

კალოური - ქართული ფოლკლორული ლექს-სიმღერა, მიწათმოქმედებასთან დაკავშირებული.

კალოში (ფრანგ.) - რეზინის დაბალი ფეხსაცმელი, ავდარში ფეხსაცმელზე ჩასაცმელი.

კალპა - ინდუისტურ მითოლოგიაში ბრაჰმას კოსმიური “დღეღამე”, რაც 8640 მილიონ წელს უდრის.

კალპურნიუსი ტიტუს - რომაელი პოეტი (I საუკუნე).

კალტანი - ქალაქი რუსეთის კემეროვოს ოლქში (25 ათასი).

კალტანისეტა - ქალაქი იტალიაში, კალტანისეტას პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კალტენბრუნერი ერნსტ - ფაშისტური გერმანიის ერთ-ერთი დიდი მოღვაწე, უშიშროების მთავარი საიმპერატორო სამმართველოს შეფი, სამხედრო დამნაშავე. ნიურნბერგის პროცესზე სიკვდილით დასჯა მიესაჯა (1903-1945 წწ).

კალტი - ხაჭო, ჩვეულებრივ გუნდებად გამხმარი.

კალუგა - ქალაქი რუსეთში, საოლქო ცენტრი (340 ათასი).

კალუსი (ლათ.)

  1. ბოტანიკაში - ახალწარმონაქმნი, ნუჟრი მცენარის ჭრილობის ზედაპირზე.

  2. მედიცინაში - ძვლის კოჟრი, რომელიც ჩნდება ძვლის მოტეხილობის შეხორცების შედეგად.

კალუში - ქალაქი უკრაინის ივანო-ფრანკოვსკის ოლქში (70 ათასი).

კალფი ვილემ - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1619-1693 წწ).

კალქასი (კალქანტი) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ლეგენდარული წინასწარმეტყველი, ტროის ომის მონაწილე.

კალჩევი კამენ - ბულგარელი მწერალი (1914-1988 წწ).

კალჩიკი (ძველად - კალკა) - მდინარე უკრაინის დონეცკის ოლქში, კალმიუსის მარჯვენა შენაკადი.

კალცაბიჯი რანიერი დე - იტალიელი ლიბრეტისტი, თანამშრომლობდა კ.გლუკთან (1714-1795 წწ).

კალცეფილები და კალცეფიტები - მცენარეები, რომლებიც ხარობენ უპირატესად კალციუმით, კირით მდიდარ ნიადაგში.

კალცეფობები (ლათ.) - მცენარეები, რომლებიც კარგად ხარობენ მჟავე ან ნეიტრალური რეაქციის ნიადაგებზე, ხოლო ცუდად - კირით მდიდარ ნიადაგზე.

კალცექსი (ლათ.) - ქლოროვანი კალციუმისა და უროტროპინის მარილი; იყენებენ როგორც სამკურნალო და პროფილაქტიკურ საშუალებას გრიპის წინააღმდეგ.

კალცინა (ლათ.) - კალის შენადნობი ტყვიასთან; გამოიყენება ჭიქურის დასამზადებლად.

კალცინაცია და კალცინირება - ნივთიერებათა გავარვარება ან გამოწვა მათი დაჟანგვის ან დაშლის მიზნით.

კალციტი - ერთ-ერთი ყველაზე უფრო გავრცელებული მინერალი; მარმარილოს, კირქვისა და სხვების შემადგენელი ნაწილი; კირშპატი.

კალციუმი (Ca) - ქიმიური ელემენტი, მოვერცხლისფრო-თეთრი ლითონი. ატომური ნომერი 20, ატომური მასა 40,08. პირველად თავისუფალი სახით მიიღო ინგლისელმა მეცნიერმა ჰ.დეივიმ 1808 წელს.

კამა

  1. (Anethum graveolens) - სურნელ-სანელებელი ბოსტნეული მცენარე, მწვანილის სახეობა.

  2. მდინარე რუსეთის ევროპულ ნაწილში, ერთვის მდინარე ვოლგაზე არსებულ კუიბიშევის წყალსაცავს (სიგრძე - 1805 კილომეტრი).

  3. მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე კონდის მარცხენა შენაკადი.

  4. (სანსკრ.) - ინდუიზმის პანთეონში: სიყვარულის ღმერთი, ვიშნუს და ლაქშმას შვილი. წარმოდგენილი ჰყავთ ყმაწვილის სახით, რომელიც ადამიანებს გულში ესვრის ყვავილის ისრებს.

კამაგუეი - ქალაქი კუბაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (290 ათასი).

კამადოგამი - იაპონურ მითოლოგიაში - სახლისა და ოჯახის კეთილდღეობის მფარველი ღვთაება.

კამათელი - ძვლის პატარა კუბი, რომლის გვერდებზედაც დაჩნეულია წერტილები ერთიდან ექვსამდე; ნარდის სათამაშო ინვენტარი.

კამათი - განსხვავებული აზრების გამოთქმა შეპირისპირება, აზრთა გაცვლა-გამოცვლა.

კამაისი - ქალაქი-პორტი იაპონიის ივატეს პრეფექტურაში.

კამაკურა - ქალაქი იაპონიაში, კანაგავას პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (170 ათასი).

კამალაშილა (სანსკრ. „ქველმოქმედი”) - VIII საუკუნის ინდოელი ბუდისტი მოაზროვნე, რელიგიური-ფილოსოფიური ნაშრომების ავტორი.

კამამბერი (ფრანგ.) - ფრანგული ყველი.

კამანი - სოფელი სოხუმის მუნიციპალიტეტში.

კამანინი ნიკოლაი - საბჭოთა ეპოქის მხედართმთავარი, ავიაციის გენერალ-პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, „ჩელიუსკინელთა“ გადაფრენის მონაწილე (1908-1982 წწ).

კამანოსი - ნაკრძალი ლიტვაში, დაარსებულია 1979 წელს.

კამარა

  1. შენობის კედლების, სვეტების და მისთანების ზევითა ნაწილების შემაერთებელი გადამხურავი რკალისებრი ნაგებობა.

  2. აკვნის ხელმოსავლები ჯოხი.

კამარახევის სამაროვანი - ძვ.წ.აღ. V-III საუკუნეების სამაროვანი სოფელ წიწამურის მახლობლად, არაგვის მარცხენა ნაპირზე.

კამარგი - ბუნებრივი რეზერვატი საფრანგეთში, მდინარე რონას დელტაში.

კამარგო მარი ანა (ნამდვილი სახელი და გვარი კიუპის დე კამარგო) - ფრანგი მოცეკვავე, სასცენო ცეკვისა და თეატრალური კოსტუმების რეფორმატორი (1710-1770 წწ).

კამარილია (ესპან.) - მეფის კარზე არსებული დაჯგუფება, რომელიც ანგარების მიზნით წარმართავს სახელმწიფო საქმეებს.

კამარლო - სოფელი დმანისის მუნიციპალიტეტში.

კამარჰატი - ქალაქი ინდოეთის დასავლეთ ბენგალის შტატში.

კამასი - ბალნისაგან სხვილი ძაფი (საბა).

კამასუტრა - III-IV საუკუნეებში ინდოეთში შექმნილი ტრაქტატი, რომელიც ეძღვნება სიყვარულს და მის რაობას; ავტორად ითვლება ვატსიაიანა.

კამაუ (კამო) - ნახევარკუნძული ინდოჩინეთის სამხრეთ ნაწილში, ვიეტნამის ტერიტორიაზე.

კამბა - კენიაში მცხოვრები ხალხი; საერთო რაოდენობა 3,3 მილიონი.

კამბალა (რუს.) - ზღვის ბრტყელი თევზი, რომელსაც ორივე თვალი ერთ მხარეზე აქვს.

კამბალდა - ნიკელის მოპოვების საბადო ავსტრალიის დასავლეთ ნაწილში.

კამბანი გუდმუნდურ იოუნსონ - ისლანდიელი მწერალი (1888-1945 წწ).

კამბარ-ბატირი - ერთ-ერთი უძველესი ყაზახური საგმირო ეპოსი; ჩაწერილია XIX საუკუნეში.

კამბარკა - ქალაქი რუსეთის უდმურტეთის რესპუბლიკაში.

კამბასერესი ჟან ჟაკ - ფრანგი იურისტი, შეიმუშავა „ნაპოლეონის კოდექსი”, ნაპოლეონის მთავრობის იუსტიციის მინისტრი (1753-1824 წწ).

კამბეი - ქალაქი ინდოეთის გუჯარათის შტატში (60 ათასი).

კამბეის ყურე - ყურე არაბეთის ზღვაში, ინდოეთის სანაპიროსთან.

კამბერლენდი - მდინარე აშშ-ში, მდინარე ოჰაიოს მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1109 კილომეტრი).

კამბეჩოვანი (კამბეჩანი, კამბეჩიანი) - ისტორიული მხარე შუა საუკუნეების საქართველოში, კახეთში (XV საუკუნის ბოლოდან ქიზიყი). ცენტრი - ხორნაბუჯი.

კამბისე (ძვ.სპარსულად კამბუჯია) - ძველი სპარსეთის მეფე აქემენიდთა დინასტიისა (გარდაიცვალა ძვ.წ.აღ. 522 წელს).

კამბიუმი (ლათ.) - მცენარის ლაფანსა და მერქანს შორის მოქცეული უჯრედების ფენა, რომელიც ხელს უწყობს მცენარის ზრდას სისქეში.

კამბიფორმი - მცენარის ფლოემის წაგრძელებული ცოცხალი, თხელგარსიანი უჯრედები.

კამბოჯა (კამბოჯის სამეფო, 1976-89 წლებში ეწოდებოდა კამპუჩია)

  • სახელმწიფო სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში, ინდოჩინეთის ნახევარკუნძულის სამხრეთ ნაწილში. აღმოსავლეთით ესაზღვრება ვიეტნამს, ჩრდილოეთით - ლაოსს, ჩრდილო-დასავლეთით - ტაილანდს.

  • დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1953 წლის 9 ნოემბერი.

  • ეროვნული დევიზი - „ერი, რელიგია, მეფე”.

  • ჰიმნი - „Nokoreach“.

  • მმართველობის ფორმა - კონსტიტუციური მონარქია.

  • სახელმწიფოს მეთაური - მეფე.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული კრება.

  • ფართობი - 181 040 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 20 პროვინციად (ქხეთად).

  • მოსახლეობა - 14 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 78 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • მორწმუნეთა უმრავლესობა ბუდისტები არიან.

  • სახელმწიფო ენა - ქხმერული.

  • დედაქალაქი - პნომპენი.

  • ეროვნული ვალუტა - რიელი.

  • ქვეყნის კოდი - KHM.

  • დროის სარტყელი - UTC +7.

  • სატელეფონო კოდი - +855.

  • ინტერნეტ-დომენი - kh.

კამბრე - ქალაქი საფრანგეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ნორის დეპარტამენტში (35 ათასი).

კამბრიული სისტემა (პერიოდი) - პალეოზური ჯგუფის პირველი სისტემა. დაიწყო 570 მილიონი წლის წინ და გრძელდებოდა 70 მილიონ წელიწადს.

კამბუზი (ჰოლანდ.) - სამზარეულო გემზე.

კამბუროვა ელენა - რუსული ესტრადის მომღერალი, წარმოშობით ბერძენი (დაიბადა 1941 წელს).

კამბუჯადეშა - ქხმერთა სახელმწიფო თანამედროვე კამბოჯის ტერიტორიაზე IX-XIII საუკუნეებში.

კამდენი - ქალაქი-პორტი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ფილადელფიის ქალაქი-თანამგზავრი (85 ათასი).

კამეა (იტალ.) - ქვა ან ნიჟარა, რომელზედაც რელიეფურად ამოკვეთილია ჩუქურთმა (სვამენ ბეჭედში, ბროშში).

კა-მეზონები (კაონები) - იმ ელემენტარული ნაწილაკების ძირითადი მეზონური ჯგუფი, რომელთაც აქვთ უცნაურობის კვანტური რიცხვი (მუხტი).

კამელია (ფრანგ.) - მარადმწვანე დეკორატიული მცენარე, აქვს ტყავისებრი პრიალა ფოთლები და დიდი, წითელი ან თეთრი უსუნო ყვავილები.

კამელიკი - მდინარე რუსეთის სარატოვის ოლქში, მდინარე დიდი ირგიზის მარცხენა შენაკადი.

კამელინა ზეფირინ - საფრანგეთის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1840-1932 წწ).

კამელოტი - მეფე არტურის ლეგენდარული დედაქალაქი და ციხე-სიმაგრე. ვარაუდობენ, რომ უელსის ტერიტორიაზე მდებარეობდა.

კამენა - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ფერია, რომელსაც გააჩნდა წინასწარმეტყველების ნიჭი; მოგვიანებით აღიარეს ხელოვნების მფარველ ღვთაებად და მუზასთან გააიგივეს.

კამენევი ლევ (ნამდვილი გვარი როზენფელდი) - საბჭოთა ეპოქის პოლიტიკური მოღვაწე, რევოლუციონერი, ქვეყნის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი; შეეწირა რეპრესიებს (1883-1936 წწ).

კამენევი ლევ - რუსი ფერმწერი, პერედვიჟნიკი (1833-1886 წწ).

კამენეცი - ქალაქი ბელორუსიის ბრესტის ოლქში.

კამენეც-პოდოლსკი - ქალაქი უკრაინის ხმელნიცკის ოლქში (105 ათასი).

კამეწი - მთა რუსეთის კრასნოიარსკის მხარის ევენკთა ავტონომიურ ოკრუგში, პუტორანის პლატოზე.

კამენიკი - მთა რუსეთის ვალდაის მაღლობის ცენტრალურ ნაწილში.

კამენკა

  1. ქალაქი რუსეთის პენზის ოლქში (45 ათასი).

  2. ქალაქი უკრაინის ჩერკასის ოლქში.

კამენკა-ბუგსკაია - ქალაქი უკრაინის ლვოვის ოლქში.

კამენკა-დნეპროვსკაია - ქალაქი უკრაინის ზაპოროჟიეს ოლქში.

კამენ-კაშირსკი - ქალაქი უკრაინის ვოლინის ოლქში.

კამენოგორსკი (1948 ანტრეა) - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანკტ-პეტერბურგის) ოლქში.

კამენსკაია მარია - რუსი მწერალი ქალი (1817-1898 წწ).

კამენსკი ანატოლი - რუსი მწერალი, დრამატურგი (1876-1941 წწ).

კამენსკი ვალერი - რუსი ხუროთმოძღვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არქიტექტორი (1907-1975 წწ).

კამენსკი ვასილი - რუსი პოეტი, ერთ-ერთი პირველი რუსი პილოტი (1884-1961 წწ).

კამენსკი მიხაილ - რუსი მხედართმთავარი, გენერალ-ფელდმარშალი (1738-1809 წწ).

კამენსკი მაცეი - იხილე კამიენსკი მ.

კამენსკოე - უკრაინის ქალაქ დნეპროძერჟინსკის სახელი 1936 წლამდე.

კამენსკ-ურალსკი - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში (75 ათასი).

კამენსკ-შახტინსკი - ქალაქი რუსეთის როსტოვის ოლქში (75 ათასი).

კამეო (ინგლ.) - რომელიმე ცნობილი მსახიობის მიერ შესრულებული ეპიზოდური როლი.

კამერა (ლათ.)

  1. ზოგიერთ დაწესებულებაში სადგომი ოთახი სპეციალური დანიშნულებისა.

  2. ციხეში - ოთახი პატიმართათვის, საკანი.

  3. დახურული სათავსი რაიმე ხელსაწყოს, მანქანის, ნაგებობის შიგნით.

  4. ტყავის ბურთის ანდა ავტომობილის, ველოსიპედის სალტის შიგნითა, გასაბერი გარსი რეზინისა.

  5. ფოტო, კინო, ტელეაპარატის შიგნითა ნაწილი, ზოგჯერ თვით ასეთი აპარატიც.

კამერალისტიკა (გერმ.) - XVII-XVIII საუკუნეების გერმანულ ეკონომიკურ ლიტერატურაში ადმინისტრაციული და სამეურნეო ცოდნის მთლიანობა კამერალური (სამეფო კარის და ფართო გაგებით სახელმწიფოს) მეურნეობის შესახებ.

კამერარიუსი რუდოლფ იაკობ - გერმანელი ბოტანიკოსი (1665-1721 წწ).

კამერდინერი (გერმ.) - ბატონის პირადი მსახური.

კამერისტი (ფრანგ.)

  1. ქალბატონის ხელზე მოსამსახურე, მოახლე, პირისფარეში.

  2. სასახლის მსახური (ქალი).

კამერლინგ-ონესი ჰეიკე - ნიდერლანდელი ფიზიკოსი, დაბალი ტემპერატურის სხეულთა ფიზიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, 1913 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1853-1926 წწ).

კამერონი დევიდ უილიამ დონალდ (David William Donald Cameron) - ბრიტანელი პოლიტიკისი, კონსერვატული პარტიის ლიდერი, დიდი ბრიტანეთის 75-ე პრემიერ-მინისტრი 2010 წლის მაისიდან (დაიბადა 1966 წელს).

კამერონი ვერნი ლავიტ - ინგლისელი მოგზაური, ცენტრალური აფრიკის მკვლევარი (1844-1894 წწ).

კამერონი ჩარლზ - შოტლანდიური წარმოშობის რუსი ხუროთმოძღვარი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1730-1812 წწ).

კამერონი ჯეიმზ - ამერიკელი კინორეჟისორი და სცენარისტი (დაიბადა 1954 წელს).

კამერონი ჯულია მარგარიტ - ინგლისელი ფოტოხელოვანი ქალი (1815-1879 წწ).

კამერტონი (გერმ.) - ფოლადის ორთითა ხელსაწყო (ჩანგლის მსგავსი), რომელიც მაგარ სხეულზე დარტყმისას გამოსცემს გარკვეული სიმაღლის ბგერას; იყენებენ მუსიკალური საკრავის აწყობისთვის.

კამერული

  1. კამერის მქონე; კამერაში მიმდინარე.

  2. მცირერიცხოვანი მსმენელებისთვის განკუთვნილი.

კამერუნი - ვულკანური მასივი აფრიკაში, გვინეის ყურის ნაპირებთან. უმაღლესი მწვერვალი - მოქმედი ვულკანი კამერუნი (4070 მ).

კამერუნი - (კამერუნის რესპუბლიკა, ფრანგ. Republique du Cameroun, ingl. Republic of Cameroon).

  • სახელმწიფო ცენტრალურ აფრიკაში. მოსაზღვრე ქვეყნებია: ნიგერია, ჩადი, ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკა, კონგოს რესპუბლიკა, გაბონი, ეკვატორული გვინეა.

  • სახელი წარმოდგება პორტუგალიური ღიო დე ჩამაროეს -ისაგან („rivero de salikokoj“). ასე უწოდეს მდინარე ჭოური -ის მე-15 საუკუნის პორტუგალიელმა მკვლევარებმა.

  • დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან და დიდი ბრიტანეთისგან) - 1960 წლის 1 ინვარი.

  • ეროვნული დევიზი - (ფრანგ.) „Paix - Travail - Patrie”, (ინგლ.) „Peace - Work - Fatherland“ (მშვიდობა, შრომა, სამშობლო).

  • ჰიმნი - „O Cameroun, Berceau de nos Ancetres“ (ფრანგ.).

  • მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი (ეროვნული კრება).

  • ფართობი - 475 440 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 10 პროვინციად.

  • მოსახლეობა - 17,8 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 34 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • მორწმუნენი - მუსლიმანები და ადგილობრივ ტრადიციულ რელიგიათა მიმდევრები.

  • სახელმწიფო ენა - ფრანგული და ინგლისური.

  • დედაქალაქი - იაუნდე.

  • ეროვნული ვალუტა - ფრანკი.

  • ქვეყნის კოდი - CMR.

  • დროის სარტყელი - UTC +1.

  • სატელეფონო კოდი - +237.

  • ინტერნეტ-დომენი - cm.

კამერჰერი (გერმ.KKammerherr) - დიდგვაროვანთა ერთ-ერთი წოდებულება სამეფო კარზე.

კამეშკოვო - ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში.

კამეჩი (სპარს.) - ხარზე დიდი რქოსანი ცხოველი, ჩვეულებრივ შავი.

კამვოლი (გერმ.) - დაჩეჩილი მატყლი წმინდა შალის ქსოვილების დასამზადებლად.

კამზოლი (ფრანგ.) - მამაკაცის ზედა სამოსი, მუხლამდე სიგრძის. გავრცელებული იყო ევროპის ქვეყნებში XVII-XVIII საუკუნეებში.

კამი - ტიბეტის მთების სამხრეთ-აღმოსავლეთი დაბოლოება ჩინეთში.

კამიენსკი მაცეი - პოლონელი კომპოზიტორი, წარმოშობით სლოვაკი (1734-1821 წწ).

კამიენსკი ჰენრიკ (ფსევდონიმი ფილარეტ პრავდოვსკი) - პოლონელი რევოლუციონერი, ფილოსოფოსი, ეკონომისტი, პოლონეთის 1830-31 წლების აჯანყების მონაწილე (1813-1866 წწ).

კამიზარები (ფრანგ.) - 1702-1705 წლებში გლეხურ-პლებეური აჯანყების მონაწილენი საფრანგეთის სამხრეთ პროვინციებში. სახელი ეწოდათ “კამიზო”-ს, თეთრი პერანგის მიხედვით, რაც მათ ემოსათ.

კამიზიაკი - ქალაქი რუსეთის ასტრახანის ოლქში.

კამიკაძე (იაპონ. „ღმერთების ქარი“) - იაპონელი მფრინავი თვითმკვლელი.

კამილი - ფლეიტის მსგავსი ადიღეური მუსიკალური ინსტრუმენტი.

კამილუსი მარკუს ფურიუს - რომაელი მხედართმთავარი და პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 447-365 წწ).

კამიმუსუბი - იაპონურ მითოლოგიაში - ერთ-ერთი შემოქმედი ღმერთი, რომელიც ცისა და მიწის გაყოფისას იყენებდა თავის ხელოვნებას.

კამინგზი ედუარდ ესტლინ - ამერიკელი პოეტი, ლირიკოსი-ურბანისტი, ფუტურიზმთან დაახლოებული (1894-1962 წწ).

კამინსკი კაზიმიეჟ - პოლონელი მსახიობი და რეჟისორი (1865-1928 წწ).

კამისლებასი - მლაშე ტბა ყაზახეთის სამხრეთ ნაწილში.

კამიუ ალბერ - ფრანგი მწერალი და მოაზროვნე-ეგზისტენციალისტი (1913-1960 წწ).

კამიშინი - ქალაქი რუსეთის ვოლგოგრადის ოლქში.

კამიშლი - ქალაქი სირიის ჩრდილოეთ ნაწილში (130 ათასი).

კამიშლო - სოფელი დმანისის მუნიციპალიტეტში.

კამიშლოვი - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში (35 ათასი).

კამკამა - რაც კამკამებს, ელვარე, მოციმციმე; ანკარა, სუფთა.

კამკამი - სინათლის გამოკრთომა, წმინდა შუქის გამოცემა, არაძლიერი ელვარება.

კამლეა - ირმის ტყავისგან შეკერილი მამაკაცის ზედა სამოსი ციმბირის ჩრდილოეთის ხალხებში.

კამლოტი (ფრანგ.) - შავი ან ყავისფერი სქელი უხეში ქსოვილი, რითაც ევროპაში დაბალი ფენების სამოსს კერავდნენ.

კამნო - ხელოსნობით ცნობილი VIII-X საუკუნეების პატარა ისტორიული ქალაქი რუსეთში, ფსკოვთან.

კამო ტიომეი - იაპონელი მწერალი (1151-1216 წწ).

კამო (ნამდვილი სახელი და გვარი სიმონ ტერ-პეტროსიანი) - რევოლუციური მოძრაობის მოღვაწე კავკასიაში, ტერორისტული აქტების ორგანიზატორი (1882-1922 წწ).

კამო (1959 წლამდე ნორ-ბაიაზეთი) - ქალაქი სომხეთში, სევანის ტბის სიახლოვეს (30 ათასი).

კამოენსი (კამოინში) ლუიშ დე - პორტუგალიელი პოეტი, გვიანდელი აღორძინების უდიდესი წარმომადგენელი (1524 ან 1525 - 1580 წწ).

კამოზინი პავლე - რუსი მფრინავი, კაპიტანი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1917-1983 წწ).

კამოინში ლუიშ დი - იხილე კამოენსი ლ. დ.

კამონი - იხილე სიმონოსეკის სრუტე.

კამორა (იტალ.) - საიდუმლო ბანდიტური დაჯგუფება XVIII-XIX საუკუნეების ნეაპოლის სამეფოში. მაფიის წინაპარი.

კამოტესი - კუნძულთაშორისი ზღვა ფილიპინების არქიპელაგში.

კამპა - არავაკების ჯგუფის ინდიელი ხალხი პერუში (50 ათასამდე).

კამპალა - უგანდის დედაქალაქი, მდებარეობს ვიქტორიის ტბის ჩრდილოეთი სანაპიროს მახლობლად, ცენტრალური პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (775 ათასი).

კამპანა დინო - იტალიელი პოეტი, ყოფით ცხოვრებაში ცნობილი იყო, როგორც მაწანწალა და მარგინალი (1885-1932 წწ).

კამპანელა - მუსიკალური პიესა, რომელიც ზანზალაკების ჟღარუნს ჰგავს.

კამპანელა ტომაზო - იტალიელი ჰუმანისტი, ფილოსოფოსი, ღვთისმეტყველი, პოეტი, პოლიტიკური მოღვაწე (1568-1639 წწ).

კამპანია

  1. ადმინისტრაციული ოლქი იტალიის სამხრეთ ნაწილში. ცენტრი - ნეაპოლი.

  2. (ფრანგ.) მუშაობა, რომელიც ტარდება გარკვეულ პერიოდში რაიმე მნიშვნელოვანი ამოცანის შესასრულებლად.

  3. საერთო სტრატეგიული მიზნით გაერთიანებულ საომარ ოპერაციათა ერთობლიობა.

  4. ხომალდის განუწყვეტელი ცურვის პერიოდი.

კამპანილე (იტალ.) - შუა საუკუნეების და აღორძინების ხანის იტალიურ არქიტექტურაში ეკლესიისაგან მოშორებით აგებული სამრეკლო.

კამპარი - ქალაქი მალაიზიის პერაკის შტატში.

კამპე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ურჩხული ლიბიაში, რომელიც დიონისემ მოკლა.

კამპენი იაკობ ვან - ნიდერლანდელი არქიტექტორი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1595-1657 წწ).

კამპენი რობერ - ნიდერლანდელი ფერმწერი (დაახლოებით 1378-1444 წწ).

კამპერტი იან რემკო ტეოდორ - ნიდერლანდელი მწერალი, ანტიფაშისტური მოძრაობის მონაწილე (1902-1943 წწ).

კამპეშის ხე - ხე, რომლის სამშობლოც ტროპიკული ამერიკაა; მისგან ამზადებენ ძვირფას ავეჯს და პარკეტს.

კამპეჩე - ქალაქი მექსიკაში, ამავე სახელწოდების შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (50 ათასი).

კამპი - კბენა, საკბენად მომართვა ყბებისა.

კამპი პიტერ ვან დე - ამერიკელი ასტრონომი (1901-1999 წწ).

კამპინა-გრანდი - ქალაქი ბრაზილიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში (280 ათასი).

კამპინასი - ქალაქი ბრაზილიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, სან-პაულუს შტატში (750 ათასი).

კამპო ესტანისლაო დელ - არგენტინელი პოეტი (1834-1880 წწ).

კამპომანესი პედრო - გრაფი, ესპანეთის სახელმწიფო მოღვაწე, ეკონომისტი, ისტორიკოსი (1723-1803 წწ).

კამპომანესი ფლორენსიო - ფილიპინელი მოჭადრაკე და საჭადრაკო მოღვაწე, ფიდე-ს პრეზიდენტი 1982-1995 წლებში (დაიბადა 1927 წელს).

კამპონგსაომი (სიანუკვილი) - ქალაქი-პორტი კამბოჯაში.

კამპონგტიამი - ქალაქი-პორტი კამბოჯაში, მდინარე მეკონგზე; ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (30 ათასი).

კამპორა დანიელ უგო - არგენტინელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1957 წელს).

კამპოსი და კამპუსი (პორტუგ.) - სავანის ტიპის მცენარეულობა ბრაზილიაში.

კამპოტი - ქალაქი-პორტი კამბოჯაში.

კამპტონიტი - მაგმური წარმოშობის ძარღვული ქანი, რომელიც შედგება პლაგიოკლაზისა და მურა ამფიბოლისაგან.

კამპუ-გრანდი - ქალაქი ბრაზილიაში, მატუ-გროსუ-დუ-სულის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (520 ათასი).

კამპუსი

  1. ქალაქი ბრაზილიის რიო-დე-ჟანეიროს შტატში (320 ათასი).

  2. დასავლეთის ქვეყნებში საუნივერსიტეტო ქალაქის ტერიტორია ან თავად ასეთი ქალაქი.

კამპუჩია - კამბოჯის სახელი 1976-89 წლებში.

კამპჰაუზენი რუდოლფ - გერმანელი ბანკირი, 1848-49 წლებში პრუსიის მინისტრი-პრეზიდენტი (1803-1890 წწ).

კამპჰეიზენი დირკ რაფაელს - ნიდერლანდელი პოეტი და თეოლოგი (1586-1627 წწ).

კამრანი - ქალაქი-პორტი ვიეტნამის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში (115 ათასი).

კამსკი გატა - რუსეთში დაბადებული ამერიკელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიო ჩემპიონობის პრეტენდენტი (დაიბადა 1974 წელს).

კამური თეთრი - ქართული ვაზის ჯიში. მიეკუთვნება გურიის ვაზთა ჯიშების ჯგუფს.

კამუფლაჟი (ფრანგ.) - შენიღბვის ერთ-ერთი სახე.

კამუფლეტი (ფრანგ.)

  1. საარტილერიო ჭურვის აფეთქება მიწის ქვეშ.

  2. მიწისქვეშა აფეთქება მტრის შენობა-ნაგებობათა დასაზიანებლად.

  3. (გადატანით) მოულოდნელი უსიამოვნება, წარუმატებლობა.

კამფა - ქალაქი და მთავარი საქვანახშირო პორტი ვიეტნამის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში (100 ათასი).

კამჩადლები - XVIII საუკუნეში კამჩატკის აბორიგენი მოსახლეობის (იტელმენების) სახელი.

კამჩატკა

  1. ნახევარკუნძული აზიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, შედის რუსეთის შემადგენლობაში; განფენილია 1200 კილომეტრზე.

  2. მდინარე კამჩატკის ნახევარკუნძულზე, ერთვის წყნარ ოკეანეს (სიგრძე - 758 კილომეტრი).

კამჩია - მდინარე ბულგარეთში, ერთვის შავ ზღვას.

კანა

  1. (აფრიკ.) - ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ზომის ანტილოპა.

  2. (იაპონ.) - იაპონური მარცვლოვანი ანბანი, არსებობს მისი ორი გრაფიკული სახეობა: კატაკანა და ხირაგანა.

  3. (ბერძნ.) - მრავალწლოვანი დეკორატიული ბალახოვანი მცენარე.

კანა იონ - მოლდაველი მწერალი (1902-1985 წწ).

კანაგავა - პრეფექტურა იაპონიაში, კუნძულ ჰონსიუს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში. ცენტრი - იოკოჰამა.

კანადა (ინგლ. Canada).

1) სახელმწიფო ჩრდილოეთ ამერიკაში. შედის ბრიტანეთის ერთა თანამეგობრობაში. სამხრეთით და ჩრდილო-დასავლეთით ესაზღვრება აშშ, სამი მხრიდან აკრავს ატლანტის, ჩრდილოეთის ყინულოვანი და წყნარი ოკეანეები.

  • ქვეყნის სახელი სავარაუდოდ მომდინარეობს სიტყვისაგან „kanata“, რაც ჰურონის ინდიელთა ენაზე „სოფელს", „მცირე დასახლებას“ ნიშნავს.

  • დამოუკიდებლობის დღე - 1867 წლის 1 ივლისი (აქტი ბრიტანეთის ჩრდილოეთი ამერიკის შესახებ), 1931 წლის 11 დეკემბერი (ვესტმინისტერის სტატუსი), 1982 წლის 17 აპრილი (დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებული სამეფოსგან).

  • ეროვნული დევიზი - (ლათ.) „A Mari Usque Ad Mare“ (ზღვიდან ზღვამდე).

  • ჰიმნი - „O Canada!“.

  • მმართველობის ფორმა - კონსტიტუციური მონარქია.

  • სახელმწიფოს მეთაური - დიდი ბრიტანეთის დედოფალი.

  • უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო - ორპალატიანი პარლამენტი.

  • ფართობი - 9 984 670 კვ.კმ.

  • შედგება 10 პროვინციის და 3 ტერიტორიისგან.

  • მოსახლეობა - 32 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 3 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • დედაქალაქი - ოტავა.

  • სახელმწიფო ენები - ინგლისური და ფრანგული.

  • ვალუტა - კანადის დოლარი.

  • ქვეყნის კოდი - CAN.

  • დროის სარტყელი - UTC -3,5... -8.

  • სატელეფონო კოდი - +1.

  • ინტერნეტ-დომენი - ca.

2) ძვ.წ.აღ. III საუკუნის ლეგენდარული ძველინდოელი მოაზროვნე, ვაიშეშიკას ფილოსოფიური სისტემის დამაარსებელი.

3) (კანარა) - დრავიდული ენების ჯგუფის ენა, ინდოეთის კარნატაკას შტატის ოფიციალური ენა.

კანავალია - ხვიარა მცენარე პარკოსანთა ოჯახისა; ველურად იზრდება ტროპიკებსა და სუბტროპიკებში.

კანავერალი (1964-73 წლებში კენედის კონცხი) - აშშ-ს ფლორიდის ნახევარკუნძულის კონცხი, კოსმოსური კვლევის ცენტრი.

კანაკები - მელანეზიაში მცხოვრები ხალხი. ახალი კალედონიის ძირითადი მოსახლეობა (სულ 60 ათასი).

კანალეტო (ნამდვილი გვარი კანალი) ჯოვანი ანტონიო - იტალიელი ფერმწერი, ვენეციური ვედუტას უდიდესი ოსტატი (1697-1768 წწ).

კანალი ესტებან - პერუელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (1896-1981 წწ).

კანალიზაცია (ფრანგ.) - მილების, მიწისქვეშა არხების და სხვა სანიტარულ-ტექნიკურ ნაგებობათა სისტემა, რომლის საშუალებითაც ქალაქიდან გაედინება თხევადი სიბინძურე და გამდინარი წყლები.

კანამხალი - იგივეა, რაც ლახანა.

კანანაძე ალექსანდრე - I რანგის კაპიტანი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1916-1944 წწ).

კანანგა (ყოფილი ლულუაბურგი) - ქალაქი კონგოში, დასავლეთ კასაის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (300 ათასი).

კანანეა - სპილენძის საბადო მექსიკაში (სონორის შტატში). ექსპლუატაციაშია 1899 წლიდან.

კანანური - ქალაქი ინდოეთის კერალას შტატში (160 ათასი).

კანაპე (ფრანგ.) - პატარა დივანი, რომელსაც ერთი მხარე ცოტათი აწეული აქვს.

კანარისი კონსტანტინოს - საბერძნეთის პრემიერ-მინისტრი 1864-65, 1877 წლებში (1790-1877 წწ).

კანარისი ფრიდრიხ ვილჰელმ - ფაშისტური გერმანიის “აბვერის” ხელმძღვანელი, ადმირალი. სიკვდილით იქნა დასჯილი როგორც ჰიტლერის მოღალატე (1887-1845 წწ).

კანარის კუნძულები - ესპანეთის შემადგენლობაში მყოფი კუნძულები, მდებარეობს ატლანტის ოკეანეში, აფრიკის სანაპიროსთან. ადმინისტრაციული ცენტრი - ლას-პალმასი.

კანარის ჩიტი (კანარელი) - მომცრო ტანის ფრინველი ბეღურასნაირთა რიგისა. გავრცელებულია კანარის და აზორის კუნძულებზე.

კანასტა - ბანქოს თამაშის სახესხვაობა.

კანატია - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (მაღაროსკარის თემის საკრებულო), გუდამაყრის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე ფშავის არაგვის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 1400 მეტრი, დუშეთიდან - 32 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 25 კაცი.

კანაფი (Cannabis sativa)

  1. მაღალი ბოჭკოვანი მცენარე, მისი ღეროსაგან ამზადებენ სართავ ბო-ჭკოს, ქერელს.

  2. წვრილი თოკი.

კანაში (1920 წლამდე შიხრანი) - ქალაქი რუსეთის ჩუვაშეთის რესპუბლიკაში (55 ათასი).

კანაძავა - ქალაქი იაპონიაში, კუნძულ ჰონსიუზე, ისიკავას პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (450 ათასი).

კანბერა - ავსტრალიის დედაქალაქი. დამოუკიდებელი ადმინისტრაციული ერთეული. მისი მშენებლობა 1913 წელს დაიწყო, პარლამენტის და მთავრობის რეზიდენციად 1927 წელს გამოცხადდა (310 ათასი).

კანგა არგუელიესი ხოსე - გრაფი, ესპანეთის რევოლუციების მონაწილე XIX საუკუნის დასაწყისში, ეკონომისტი (1770-1843 წწ).

კანგარი - ისტორიული ქვემო ქართლის (გოგარენეს) უკიდურესი სამხრეთი მხარე.

კანგე - ქალაქი კორეის სახალხო-დემოკრატიულ რესპუბლიკაში, ჩაგანდოს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (210 ათასი).

კანგრა - ინდური ჩაის ჯიში-პოპულაცია.

კანდავა (ყოფილი კანდაუ) - ქალაქი ლატვიაში.

კანდავლე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ომფალოსისა და ჰერაკლეს უკანასკნელი შთამომავალი, ლიდიის პირველი, ნახევრადლეგენდარული მეფე.

კანდალაქშა - ქალაქი რუსეთის მურმანსკის ოლქში (50 ათასი).

კანდელა ფელიქს - მექსიკელი არქიტექორი და ინჟინერი (1910-1997 წწ).

კანდელა (ლათ.) - სინათლის ძალის ერთეული.

კანდელაბრი (ფრანგ.) - დიდი ტოტებიანი შანდალი რამდენიმე სანთლის ჩასამაგრებლად.

კანდელაკი - მნათე (საბა).

კანდელაკი ალექსანდრე (სანდრო) - ლეგენდარული ფალავანი (1893-1959 წწ)

კანდელაკი გიორგი - მოკრივე, (91,+91 კგ). მოყვარულთა შორის მსოფლიოს ჩემპიონი (1997) და მეორე პრიზიორი (1993), ევროპის ჩემპიონი (1993), მსოფლიოს თასის გათამაშების მესამე პრიზიორი (1994), მსოფლიოს ჩემპიონი ახალგაზრდებს შორის (1992). 1998 წელს პროფესიონალურ კრივში გადავიდა. მსოფლიოს ჩემპიონი WBU-ის ვერსიით (2002, 03). პროფესიონალურ რინგზე გამართა 24 ბრძოლა და ყველა მოიგო (18 - ნოკაუტით). საქართველოს წლის საუკეთესო სპორტსმენი (1997). საქართველოს კრივის ფედერაციის პრეზიდენტი (2002-იდან) (დაიბადა 1974 წელს).

კანდელაკი ვალერიან - დრამატურგი (1918-1990 წწ).

კანდელაკი ვლადიმერ - მომღერალი (ბარიტონი) და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი; მოსკოვის ოპერეტის თეატრის მთავარი რეჟისორი (1908-1994 წწ).

კანდელაკი ირაკლი - კინორეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1901-1970 წწ).

კანდელაკი ნიკოლოზ - მოქანდაკე, საქართველოს სახალხო მხატვარი (1889-1970 წწ).

კანდელი

  1. ფრანგულია, ქართულად სანათი ჰქვიან (საბა).

  2. სანათი ლამპარი.

კანდელი ფელიქს - რუსი მწერალი (დაიბადა 1932 წელს).

კანდი (მაჰა-ნუვარა) - ქალაქი შრი-ლანკაში (100 ათასი).

კანდია - იხილე ირაკლიონი.

კანდიდამიკოზი - დაავადება, რასაც იწვევს Candidas-ს გვარის საფუარისებრი სოკო; შეუძლია გამოიწვიოს კანის, ლორწოვანი გარსისა და შინაგანი ორგანოების დაზიანება.

კანდიდატი (ლათ. „ვისაც თეთრი ტანისამოსი აცვია”) - პირი, რომელიც დასახელებულია, ნავარაუდევია რაიმე თანამდებობისთვის ან სადმე მისაღებად.

კანდიდატურა - ვისიმე უფლება ან შესაძლებლობა იყოს რისამე კანდიდატი.

კანდიდი - ვოლტერის ნაწარმოების „კანდიდი ანუ ოპტიმიზმი” მთავარი გმირი (დაიწერა 1759 წელს).

კანდილისი ჟორჟ - ფრანგი არქიტექტორი (დაიბადა 1913 წელს).

კანდინი - იხილე დარდო.

კანდინსკი ვასილი - რუსი ფერმწერი და გრაფიკოსი, აბსტრაქტული ხელოვნების ერთ-ერთი დამაარსებელი (1866-1944 წწ).

კანდლა - ქალაქი-პორტი ინდოეთის გუჯარათის შტატში.

კანე იოჰან არნოლდ - გერმანელი მოაზროვნე, მითოლოგიის მკვლევარი, აღმოსავლურ ენათა სპეციალისტი (1773-1824 წწ).

კანევი - ქალაქი უკრაინის ჩერკასის ოლქში (30 ათასი).

კანევსკი ამინადავ - რუსი გრაფიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1898-1976 წწ).

კანეიდიან-რივერი - მდინარე აშშ-ში, მდინარე არკანზასის მარჯვენა შენაკადი.

კანე კორსო - ძველი იტალიური სასამსახურო ჯიში ძაღლისა. ცნობილია XVII საუკუნიდან.

კანელი - ესტონური სიმებიანი საკრავი.

კანელურა (ფრანგ.) - ვერტიკალური ღარაკი სვეტზე ან პილასტრაზე.

კანემ-ბორნუ - სახელმწიფო ცენტრალურ აფრიკაში; არსებობდა XIX საუკუნემდე.

კანეტი ელიას - ავსტრიელი მწერალი (1905-1994 წწ).

კანვა (ფრანგ.) - გახამებული მეჩხერი ბადისებრი ქსოვილი, რომელზედაც ქარგავენ ჯვარედინად ნემსის ამოგებით.

კან ვიონგ („იმპერატორის დასაცავად”) - განმათავისუფლებელი მოძრაობა ჩრდილო და ცენტრალურ ვიეტნამში 1885-96 წლებში.

კანზასი

  1. მდინარე აშშ-ში, მდინარე მისურის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 278 კილომეტრი).

  2. შტატი აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში. ფართობი 213,1 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 2,5 მილიონი. ადმინისტრაციული ცენტრი - ტოპიკა.

კანზას-სიტი - ერთი სახელის მქონე ორი ქალაქი აშშ-ში: მისურის შტატში (435 ათასი) და კანზასის შტატში (150 ათასი).

კანთარო - ფატარი ძელი, ღამით ცეცხლებრ მოელვარე (საბა).

კანთაროსი (ბერძნ.) - ძვ.წ.აღ. VI-II საუკუნეების ბერძნული ქუსლიანი, ღრმა, პირგადაშლილი ღვინის სასმელი ჭურჭელი.

კანთელაძე ფირუზ - თბილისის „დინამოს” ფეხბურთელი 1967-79 წლებში, მცველი; 1978 წლის საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი (დაიბადა 1949 წელს).

კანთიელად - (კუთხურად) გარკვევით, აშკარად.

კანთო - ქალაქი-პორტი ვიეტნამის სამხრეთ ნაწილში, ხაუძიანგის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (210 ათასი).

კანი

  1. ქართული ანბანის მეათე ასო.

  2. ადამიანის, ცხოველის სხეულის გარეთა საფარი.

  3. (Cannes) ქალაქი, პორტი, კლიმატური კურორტი საფრანგეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, ხმელთაშუაზღვის პირას (75 ათასი).

  4. (Caen) ქალაქი საფრანგეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, დეპარტამენტ კალვადოსის ადმინისტრაციული ცენტრი (120 ათასი).

  5. მდინარე სამხრეთ ციმბირში, ენისეის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 629 კილომეტრი).

კანი დიოგუ - პორტუგალიელი ზღვაოსანი (დაახლოებით 1440-1486 წწ).

კანი ლუის - ამერიკელი არქიტექტორი (1901-1974 წწ).

კანი ოლივერ - გერმანელი ფეხბურთელი მეკარე, 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საუკეთესო მოთამაშე (დაიბადა 1969 წელს).

კანი ჰერმან - ამერიკელი ფუტუროლოგი, ჰუძონის ინსტიტუტის დამაარსებელი (1922-1983 წწ).

კანია - იხილე ხანია.

კანიავა ედუარდას - ლიტველი მომღერალი. ბარიტონი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1937 წელს).

კანიბალი (ფრანგ.) - კაციჭამია ველური.

კანიბალიზმი - კაციჭამიობა.

კანიზიუსი პეტრე - კათოლიკე ღვთისმეტყველი, იეზუიტთა ორდენისა და კონტრრეფორმაციის მოღვაწე გერმანიაში; წარმოშობით ჰოლანდიელი (1770-1827 წწ).

კანინგემი იმოჯინ - ამერიკელი ფოტოგრაფი, ფოტოპორტრეტის და ფოტოპეიზაჟის ოსტატი (1883- 1976 წწ).

კანინგემი მერს - ამერიკელი მოცეკვავე, ქორეოგრაფი (დაიბადა 1919 წელს).

კანინგემი უილიამ - ინგლისელი ისტორიკოსი (1849-1919 წწ).

კანინგემი უოლტერ - ამერიკელი კოსმონავტი (დაიბადა 1932 წელს).

კანინგი ჯორჯ - ინგლისელი სახელმწიფო მოღვაწე, დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი 1827 წლიდან (1770-1827 წწ).

კანიონი (ესპან.) - მდინარის ღრმა, გრძელი ხეობა ციცაბო ფერდობებით.

კანიტრა (ინგლ.) - ჰერმეტულად დახურული ჭურჭელი ბენზინის, საპოხი ზეთებისა და მისთანების გზაში წასაღებად.

კან იუ-ვეი - ჩინეთის პოლიტიკური მოღვაწე, პუბლიცისტი, ფილოსოფოსი (1858-1927 წწ).

კანიულა (ფრანგ.) - მედიცინაში - მილის, კაუჩუკის ან ლითონის მილი სხვადასხვა ფორმის; იყენებენ ღრუ ორგანიზმში წამლის შესაყვანად.

კანიფოლი - იხილე კოლოფონი.

კანიშკა - ჩრდილოეთ ინდოეთის და ავღანეთის ქუშანთა დინასტიის ყველაზე დიდი წარმომადგენელი (II საუკუნე).

კანიცარო სტანისლაო - იტალიელი ქიმიკოსი, ატომურ-მოლეკულური თეორიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1826-1910 წწ).

კანკავა ვლადიმერ - საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1913 - 1942 წწ).

კანკალი - ადამიანის (ცხოველი) სხეულის ან მისი ნაწილის არანებისმიერი გაბმული რხევა, ტოკვა, გამოწვეული სიცივით, ძლიერი განცდით.

კანკანი

  1. ქალაქი გვინეაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

  2. (ფრანგ.) - ფრანგული სამეჯლისო ცეკვა, მოგვიანებით საოპერეტო სანახაობის ცეკვა.

კანკელი (იკონოსტასი) - მართლმადიდებლურ ეკლესიაში ტიხარი, ზღუდე, რომელიც საკურთხეველს გამოყოფს ეკლესიის ძირითადი ნაწილისგან.

კანკლედი - ბადის სახე, თუ ლანძვი (საბა).

კანკლედობა - (ძვ.) იგივეა, რაც ბრუნება.

კანკლესი - ლიტვური სიმებიანი საკრავი.

კანკროიდი (ლათ.) - კანის კიბო, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ნელი ზრდა და უპირატესად კანის ზედა ფენებში გავრცელება.

კანკური - ფიცლის სარეკელი (საბა).

კანო

  1. ქალაქი ნიგერიის ჩრდილოეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (600 ათასი).

  2. იაპონური ფერწერის სკოლა.

კანო ალონსო - ესპანელი მოქანდაკე და ფერმწერი, ბაროკოს წარმომადგენელი (1601-1667 წწ).

კანოასი - ქალაქი ბრაზილიის რიუ-გრანდი-დუ-სულის შტატში (180 ათასი).

კანოე (ინგლ.) - ჩრდილოეთ ამერიკის ინდიელთა ერთნიჩბიანი ნავი; გამოიყენება თანამედროვე სპორტულ ასპარეზობებში.

კანოვა ანტონიო - იტალიელი მოქანდაკე, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1757-1822 წწ).

კანოვას დელ კასტილიო ანტონიო - ესპანეთის პრემიერ-მინისტრი 1857-82 წლებში (1828-1897 წწ).

კანოზერო - ტბა რუსეთის მურმანსკის ოლქში.

კანონადა (ფრანგ. canonnade) - რამდენიმე ქვემეხის ხშირი სროლა ერთდროულად.

კანონგარეშე

  1. კანონის მფარველობას მოკლებული.

  2. უკანონოდ.

კანონზომიერი - კანონის შესაბამისი, მისგან გამომდინარე.

კანონზომიერება - კანონზომიერის თვისება.

კანონი (ბერძნ. კანონ)

  1. საგნებსა და მოვლენებს შორის არსებული ურთიერთდამოკიდებულება; კანონზომიერება.

  2. საკანონმდებლო ხელისუფლების მიერ დადგენილი ყველასთვის სავალდებულო წესი.

  3. საეკლესიო წესი, დოგმატი, დადგენილი უმაღლესი იერარქის მიერ

  4. რელიგიური წიგნები, ღვთაებრივი შთაგონებით, ზეგარდმო კარნახით დაწერილი; სახოტბო საეკლესიო გალობა წმინდანთა სადიდებლად.

  5. მუსიკაში - პოლიფონიურ ნაწარმოებში ერთი და იმავე მელოდიის თანამიმდევრობით გამეორება ყველა ხმის მიერ.

  6. სიმებიანი საკრავი, რომელსაც აჟღერებენ თითებზე ჩამოცმული სპეციალური პლექტრებით; გავრცელებულია სომხეთში, აგრეთვე შუა და ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნებში.

კანონიერება - კანონის შესაბამისად წარმართვა სახელმწიფო და საზოგადოებრივი ცხოვრებისა.

კანონიერი

  1. კანონის შესაბამისი, მისგან გამომდინარე.

  2. მართებული, სამართლიანი, ბუნებრივი.

  3. (ფრანგ. canonniere, canon - ზარბაზანი) - მომცრო სამხედრო ხომალდი, რომელიც განკუთვნილია ბრძოლის საწარმოებლად ნაპირებთან და თავთხელში (ზღვებსა და მდინარეებზე).

კანონიზაცია და კანონიზება

  1. სარწმუნოებისათვის თავდადებულთა, მოწამეთა, ეკლესიის მოღვაწეთა წმინდანად შერაცხვა.

  2. დაკანონება.

კანონიზება - იხილე კანონიზაცია.

კანონიკა - საეკლესიო სამართლის ძეგლები: მოციქულთა და მსოფლიო თუ ადგილობრივ კრებათა კანონები, სასულიერო პირთა ეპისტოლენი და განმარტებანი, სამოქალაქო სამართლის სექტები ეკლესიასთან დაკავშირებით.

კანონიკი - კათოლიკურ ეკლესიაში საკათედრო ტაძრის მღვდელი.

კანონიკური (ბერძნ. კანონიკოს)

  1. საეკლესიო კანონთან დაკავშირებული.

  2. მტკიცედ დადგენილი, ნიმუშად მიღებული.

კანონირი (გერმ.) - ძველი ევროპის და რუსეთის ჯარში არტილერიის ჯარისკაცი, მეზარბაზნე.

კანონიჩის პანსიონი - XIX საუკუნის შუა წლებში თბილისში არსებული კერძო სასწავლებელი.

კანონმდებელი - კანონების დამდგენი, დამწესებელი.

კანონმდებლობა

  1. კანონების შემუშავება და გამოცემა.

  2. კანონების ერთობლიობა.

კანონპროექტი - კანონის პროექტი, მონახაზი.

კანოპა - ბალზამირებული მიცვალებულის შიგნეულის ან ფერფლის შესანახი ჭურჭელი.

კანოპუსი - პირველი ვარსკვლავიერი სიდიდის ვარსკვლავი ცის სამხრეთ ნახევარსფეროზე, სიკაშკაშით მეორე (სირიუსის შემდეგ) მთელ ცის თაღზე.

კანოტიე (ფრანგ.) - მამაკაცის ან ქალის ჩალის ქუდი.

კანოხი - გაზაფხულ პირველ ჴარის შებმას უწოდებენ მესხნი (საბა).

კანპური - ქალაქი ინდოეთის უტარ-პრადეშის შტატში, მდინარე განგზე (მოსახლეობა - 2 მილიონი).

კანრობერი ფრანსუა - საფრანგეთის მარშალი (1809-1895 წწ).

კანსაი (კინკი) - მსხვილი ეკონომიკური მუნიციპალიტეტი იაპონიაში.

კან სენ სანი - კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის ადმინისტრაციული საბჭოს პრემიერი (დაიბადა 1931 წელს).

კანსი - ჩინეთის ცინის დინასტიის იმპერატორი 1662 წლიდან (1654-1722 წწ).

კანსიონეირო - გვიანდელი შუასაუკუნეების (XIII-XIV სს) ესპანური და პორტუგალიური ლირიკული პოეზიის კრებულები.

კანსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში (110 ათასი).

კანტაბილე (იტალ.) - სიმღერას მიმსგავსებული დაკვრა მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე.

კანტაბრია - ავტონომიური ოლქი ესპანეთში. ადმინისტრაციული ცენტრი - სანტანდენერი.

კანტაკუზენები - დაწინაურებული ფეოდალური საგვარეულო ბიზანტიაში XI-XV საუკუნეებში.

კანტალი

  1. მთიანი მასივი საფრანგეთში.

  2. დეპარტამენტი საფრანგეთში.

კანტალუპი - ერთგვარი ნესვი. აქვს სქელი კანი, სურნელოვანი გული.

კანტარი (კინტარი) - წონის ერთეული შუა საუკუნეებში, საქართველოში უდრიდა დაახლოებით 220 კგ-ს.

კანტატა (იტალ.)

  1. საზეიმო ხასიათის ვოკალურ-ინსტრუმენტული ნაწარმოები.

  2. ძველებური ლირიკული ლექსი, საზეიმო შემთხვევის გამო დაწერილი.

კანტაური - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კანტეგირი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ენისეის მარცხენა შენაკადი.

კანტელე - კარელიურ-ფინური სიმებიანი და ხემიანი მუსიკალური ინსტრუმენტი.

კანტემირი ანტიოხი - თავადი, პოეტი, დიპლომატი, განმანათლებელი (1708-1744 წწ).

კანტემირი დიმიტრი - მოლდაველი გოსპოდარი, მეცნიერი, მწერალი და სახელმწიფო მოღვაწე, პეტრე I-ის მრჩეველი (1673-1723 წწ).

კანტემირი - დაბა მოლდავეთში.

კანტემიროვები - ცირკის ოსი მსახიობების დინასტია, მოჯირითეები.

კანტე ფლამენკო - სამხრეთ ესპანეთის ცეკვისა და სიმღერის სტილი; მისი სამშობლოა ანდალუსია.

კანტი

  1. ქალაქი ყირგიზეთში.

  2. მომცრო და მჭლე (საბა).

  3. ქსოვილის ვიწრო ზოლი, ტანისამოსის კიდეზე მოვლებული ან ნაკერში ჩაყოლებული.

კანტი იმანუელ - გერმანელი ფილოსოფოსი, გერმანული კლასიკური ფილოსოფიის ფუძემდებელი (1724-1804 წწ).

კანტი ულრიკა (მინა, ნამდვილი გვარი იონსონი) - ფინელი მწერალი ქალი (1844-1897 წწ).

კანტი ჰერმან - გერმანელი მწერალი (დაიბადა 1926 წელს).

კანტიანელობა - ფილოსოფიური მიმართულება, რომელიც გამომდინარეობს გერმანელი ფილოსოფოსის კანტისა და მისი მიმდევრების მოძღვრებიდან.

კანტიანი - რასაც კანტი აქვს მოვლებული.

კანტიკუნტი - იშვიათი, არახშირი, თითო-ოროლა.

კანტილენა (იტალ.)

  1. ადვილად დასამახსოვრებელი, მსუბუქი მელოდია.

  2. მცირე ლირიკულ-ეპიკური სიმღერა.

კანტო (ტოკიოს ვაკე)

  1. ყველაზე დიდი დაბლობი იაპონიაში, კუნძულ ჰონსიუზე.

  2. მსხვილი ეკონომიკური მუნიციპალიტეტი იაპონიაში.

კანტონი (ფრანგ.)

  1. შვეიცარიის ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ერთეული.

  2. ბელგიის უმცირესი ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ერთეული.

  3. საარჩევნო უბანი საფრანგეთში.

  4. ქალაქი აშშ-ს ოჰაიოს შტატში (90 ათასი).

კანტონისტი - რუსეთში XIX საუკუნის პირველ ნახევარში ჯარისკაცის შვილი, რომელიც დაბადებიდან მიწერილი იყო სამხედრო უწყებაზე და ბავშვობიდანვე ემზადებოდა ჯარში სამსახურისთვის.

კანტონის ყურე - იხილე ჯუძიანკოუ.

კანტორა (გერმ.) - წარმოების, დაწესებულების ადმინისტრაციულ-საკანცელარიო განყოფილება.

კანტორი

  1. კათოლიკურ და პროტესტანტულ ეკლესიაში მგალობელი, მუსიკის მასწავლებელი, გუნდის დირიჟორი, ორღანისტი და საეკლესიო კომპოზიტორი.

  2. სინაგოგაში მთავარი მომღერალი.

კანტორი გეორგ - გერმანელი მათემატიკოსი (1845-1918 წწ).

კანტორი მორიც - გერმანელი მათემატიკის ისტორიკოსი (1829-1920 წწ).

კანტორი ტადეუშ - პოლონელი რეჟისორი, თეატრალური მოღვაწე (1915-1990 წწ).

კანტური - თავის ხშირი ჩაქინდვრა.

კანტუს ფირმუს - წამყვანი მელოდია პოლიფონიურ მრავალხმიანობაში.

კანულეიუსი გაიუს - რომის სახალხო ტრიბუნი (ძვ.წ.აღ. V საუკუნე).

კანუნნამე (ყანუნნამე) - კანონის წიგნი, საკანონმდებლო აქტებისა და კოდექსების საერთო სახელწოდება მუსლიმანურ სახელმწიფოებში.

კანურები - ხალხი ნიგერიაში, ნიგერში, კამერუნსა და ჩადში; საერთო რაოდენობა 6 მილიონი.

კანური - ნილოს-საჰარის ჯგუფის ერთ-ერთი ენა.

კანფეტი (იტალ.) - სხვადასხვა ფორმის პატარა ნაჭრებად, კვერებად დამზადებული საკონდიტრო ნაწარმი, ტკბილეული.

კანქვეშა - კანის ქვეშ მდებარე.

კანჩალინი - მდინარე რუსეთის მაგადანის ოლქში, ერთვის ბერინგის ზღვას.

კანჩენჯანგა (კინჩინჯუნგა) - მთის მასივი ჰიმალაის მთათა სისტემაში.

კანჩიპურამი - ქალაქი ინდოეთის ტამილნადის შტატში.

კანცელარია (ლათ.) - დაწესებულების განყოფილება, რომელიც განაგებს საქმის წარმოებას.

კანცელარიზმი

  1. საქმის გაძღოლა კანცელარიულად.

  2. სიტყვა ან გამოთქმა, რომელიც დამახასიათებელია საქმიანი ქაღალდებისათვის.

კანცელარისტი

  1. კანცელარიის წვრილი მოხელე.

  2. აპარატის მუშაკი, რომელიც ფორმალურად, უსულგულოდ ეკიდება საქმეს.

კანცელინგი (ინგლ.) - უკიდურესად კალენდარული ვადა დაფრახტული გემის მისვლისა დატვირთვისა ნავსადგურში.

კანცერი (ლათ.) - ავთვისებიანი სიმსივნე, კიბო.

კანცეროგენეზი - ავთვისებიანი სიმსივნის გაჩენისა და განვითარების პროცესი.

კანცეროლოგია - მედიცინის დარგი, რომელიც სწავლობს ავთვისებიან სიმსივნეებს.

კანციონალი - კათოლიკურ და პროტესტანტულ ეკლესიაში სასულიერო სიმღერათა კრებულები.

კანცლერი - გერმანიასა და ავსტრიაში უმაღლესი თანამდებობრივი პირი, მთავრობის მეთაური.

კანცონა

  1. XIII-XVII საუკუნეების დასავლეთევროპულ პოეზიაში ლირიული ლექსი რაინდთა სიყვარულის შესახებ.

  2. მრავალხმიანი სიმღერა აღორძინების ეპოქაში.

  3. ინსტრუმენტული მუსიკალური პიესის სახეობა.

კანცონერი ტონი - იტალიური წარმოშობის ამერიკელი მოკრივე, მსოფლიოს ხუთგზის ჩემპიონი მეორე ქვემსუბუქ წონაში XX საუკუნის 30-იან წლებში (1908-1959 წწ).

კანცონეტა - XVI-XVII საუკუნეებში პატარა მრავალხმიანი სიმღერა საცეკვაო ხასიათისა.

კანძი - ერთის ცხოვარის ნაპარსი (საბა).

კანჭი - ფეხის ნაწილი მუხლის თავიდან კოჭამდე.

კანჭური - მტკივანი ფეხის მოხრა და მიწაზე ოდნავ დაკარება სიარულში.

კანხვამანი - ყვითელი ზღვის ყურე კორეის დასავლეთ ნაპირებთან.

კანჯარი (Equus hemionus)

  1. კენტჩლიქოსანი ცხოველი ცხენისებრთა ოჯახისა. სხეულის სიგრძე 2 მეტრი.

  2. ველური ვირი (საბა).

კანჯო - მცირე უგემბანო გემი.

კაობანგი - ქალაქი ვიეტნამში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კაოკო (კაოკოფელდი) - პლატო ნამიბიაში.

კაოლაკი - ქალაქი სენეგალში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (180 ათასი).

კაოლანი - ქალაქი სამხრეთ ვიეტნამში, დონგჰაპის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კაოლინი (ჩინ.) - თეთრი ფერის თიხა, კერამიკული ნედლეული.

კაოსი - ლეონტი მროველის მიხედვით ქართლის მე-12 მეფე (I საუკუნის 30-60-იანი წწ).

კაორი - ქალაქი საფრანგეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ლოს დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (20 ათასი).

კაპაბლანკა (კაპაბლანკა ი გრაუ-პერა) ხოსე რაულ - კუბელი მოჭადრაკე, მსოფლიოს მესამე ჩემპიონი ჭადრაკში 1921-27 წლებში (1888-1942 წწ).

კაპადოკია - მცირე აზიის ცენტრალური ნაწილის ისტორიული ოლქი (თურქეთი).

კაპათა - ქართული კულტურის კერა იერუსალიმში, სიონის მთაზე, XI საუკუნეში აგებული.

კაპ-აიტიენი - ქალაქი-პორტი ჰაიტიში (80 ათასი).

კაპაკუპი - კბილების ერთმანეთზე ცემის ხმა.

კაპანევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჰიპონევსის ვაჟი, არგოსის მეფე, თებეზე გალაშქრებულ შვიდ გმირთაგან ერთ-ერთი.

კაპანაძე დავით - ნუმიზმატი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1898-1971 წწ).

კაპანაძე ზურაბ - მხატვარი (დაიბადა 1924 წელს).

კაპანელი კონსტანტინე (ნამდვილი გვარია ჭანტურია) - ლიტერატურათმცოდნე, ხელოვნებათმცოდნე ისტორიკოსი (1889-1952 წწ).

კაპანი

  1. მთის კლდიანი ფერდის ფხა.

  2. ქვა ღოჯი (საბა).

კაპანო (ბოტი) - მცირე ზომის ძრავიანი, აფრიანი ან სანიჩბავი გემი.

კაპარი - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე, აქვს გართხმული ეკლებიანი ღერო და მსხვილი თეთრი ყვავილები; გაუშლელ კოკრებს ამწნილებენ.

კაპარჩხინა და კაპარჩხანა - კაპასი, ანჩხლი, ავი (ქალი).

კაპარჭი - ისრების ჩასაწყობი ყუთი.

კაპარჭინა

  1. მდინარე ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, ერთვის შავ ზღვას.

  2. (აბრამის ბრამა) - მტკნარი წყლის თევზი, კობრისებრთა ოჯახისა.

კაპასი - ვინც უმნიშვნელო მიზეზის გამო ბრაზობს და ჩხუბობს; ანჩხლი, ავი.

კაპელა

  1. ნულოვანი ვარსკვლავიერი სიდიდის ვარსკვლავი მეეტლის თანავარსკვლავედისა, ჩრდილოეთის ცის ერთ-ერთი ყველაზე კაშკაშა მანათობელი.

  2. (იტალ.)ანსამბლი, რომელიც შედგება მომღერალთა და დამკვრელთაგან.

  3. საეკლესიო მგალობელთა გუნდი.

  4. კათოლიკური სამლოცველო.

კაპელანი (ლათ.) - კათოლიკურ და ანგლიკანურ ეკლესიაში:

  1. მღვდელი ან მღვდლის თანაშემწე.

  2. მღვდელი არმიაში.

კაპელდინერი (გერმ.) - თეატრის ან საკონცერტო დარბაზის თანამშრომელი, რომელიც მაყურებლებს ბილეთებს უმოწმებს და თვალყურს ადევნებს წესრიგს.

კაპელმაისტერი (გერმ.)

  1. XVI-XVIII საუკუნეებში საგუნდო, ინსტრუმენტალური და ვოკალური კაპელის ხელმძღვანელი.

  2. XIX საუკუნიდან თეატრალური, საჯარისო, სიმფონიური ორკესტრის დირიჟორი.

კაპენჰერსტი - ქალაქი დიდი ბრიტანეთის დასავლეთ ნაწილში, უირალის ნახევარკუნძულზე. ატომური მრეწველობის ცენტრი.

კაპერი

  1. (ინგლ.) - მონადირის მოკლეპირიანი დანა.

  2. (ჰოლანდ.) - XIX საუკუნის შუა წლებამდე კერძო გემი, რომელიც თავისი მთავრობის ნებართვით ნადირობდა კონდრაბანდით დატვირთულ მტრის და ნეიტრალური ქვეყნების გემებზე.

კაპეტინგები - ფრანგ მეფეთა რიგით მესამე დინასტია 987-1328 წლებში. სახელი ეწოდა მეფე ჰუგო კაპეტის (987-996 წწ) მიხედვით.

კაპეტოლიონი - სამსჯავრო ტაძარი (საბა).

კაპი

  1. მდინარე ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, რიცეულის აუზში.

  2. მოჭრილი ხის განტოტება, რომელსაც ქმნის მასზე ამოზრდილი რტოს შერჩენილი ნაწილი.

  3. ამონაკვეთი რტო, მოგრძედ მოკვეთილი (საბა).

კაპი არტურ - ესტონელი კომპოზიტორი (1878-1952 წწ).

კაპი ეუგენ - ესტონელი კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1908-1990 წწ).

კაპიევი ეფენდი - დაღესტნელი მწერალი (1909-1944 წწ).

კაპიკი - წვრილი ფული, მანეთის მეასედი ნაწილი საბჭოთა კავშირში და ამჟამად რუსეთში.

კაპიკლარი - კაცის კლვის ზედამდეგი (საბა).

კაპილავასტუ (kapilapuru) - ბუდას დაბადების ადგილი; ბუდიზმის ერთ-ერთი წმინდა ადგილი, რომელიც, ლეგენდის თანახმად, ჰიმალაების სამხრეთ კალთებზე მდებარეობდა.

კაპილარი (ლათ.)

  1. ძალიან წვრილი, ბეწვისებრი ღილაკი.

  2. უწვრილესი სისხლძარღვი.

კაპილონი - ესე არს სახლი მგზავრთა სადგური, არა თუ ფუნდუკი არამედ სხვა რიგი (საბა).

კაპისი - იხილე როხასი.

კაპის მთები - მთები სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში.

კაპიტალდაბანდება - სახსრები, რომლებიც დაბანდებულია რაიმე საქმეში, წარმოებაში.

კაპიტალი

  1. კარლ მარქსის უმთავრესი ნაშრომი. პირველი ტომი გამოვიდა 1867 წელს. მეორე - 1885 წელს (გამოსაცემად მოამზადა ფრიდრიხ ენგელსმა).

  2. თანხა, ფული, ფასეულობა, ქონება.

კაპიტალიზმი - საზოგადოებრივი წყობის სახესხვაობა, რომელიც კერძო საკუთრების ქონაზეა დაფუძნებული; თავისუფალი მეწარმეობის სისტემა.

კაპიტალური - საფუძვლიანი, ძირითადი, მთავარი.

კაპიტანი

  1. მრავალი ქვეყნის არმიაში - ოფიცრის სამხედრო წოდება. წარმოიშვა შუა საუკუნეების საფრანგეთში.

  2. გემის უფროსი, მეთაური.

  3. სპორტში - გუნდისთავი.

კაპიტანია - XVI-XIX საუკუნეებში ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული ბრაზილიასა და პორტუგალიის სხვა კოლონიებში.

კაპიტან-კომანდორი - სამხედრო ჩინი რუსეთის ფლოტში XVIII საუკუნეში; კონტრ-ადმირალის ჩინის წინამორბედი.

კაპიტელი (ლათ.) - კოლონის, სვეტის, პილასტრის დამაგვირგვინებელი ელემენტი.

კაპიტოლიუმი

  1. ძველი რომის ერთ-ერთი ბორცვი; ქალაქის გამაგრებული ნაწილი. პირველდაწყებითი სახელი სატურნია.

  2. აშშ-ს დედაქალაქ ვაშინგტონში მდებარე შენობა კონგრესისა.

კაპიტონოვი ვიქტორ - რუსი სპორტსმენი (ველორბოლა), 1960 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი.

კაპიტულარები - კაროლინგების დინასტიის ფრანკთა მეფეების კანონები და განკარგულებები.

კაპიტული

  1. (კათედრალური კაპიტული) კათოლიკურ და ანგლიკანურ ეკლესიებში ეპისკოპოსთან არსებული საბჭო.

  2. კათოლიკურ სასულიერო-სარაინდო და ბერმონაზვნურ ორდენებში - მმართველ პირთა კოლეგია.

კაპიტულანტი

  1. პირი, რომელიც კაპიტულაციას ახდენს.

  2. ადამიანი, რომელიც უკან იხევს სიძნელეების წინაშე.

კაპიტულაცია (ლათ.)

  1. საომარი მოქმედების შეწყვეტა და დამარცხების აღიარება.

  2. უკან დახევა სიძნელეთა წინაშე.

კაპიუშონი (ფრანგ.) - თავსაბურავი, რომელიც ზევიდან ჩასაცმელს ან წამოსასხამს აქვს მიკერებული საყელოზე უკანა მხრიდან.

კაპიშისტრა - მთა სოხუმის მუნიციპალიტეტში, აფხაზეთის კავკასიონზე (3156 მეტრი).

კაპიცა პეტრე - რუსი ფიზიკოსი და ინჟინერი, აკადემიკოსი (1894-1984 წწ).

კაპლანი ანატოლი - რუსი მხატვარი (1902-1980 წწ).

კაპლანი ფანი (დორა) - სოციალისტ-რევოლუციონერი (ესერი) ქალი, რომელსაც დაბრალდა 1918 წლის 30 აგვისტოს ლენინზე განხორციელებული თავდასხმა; დახვრიტეს 1918 წელს.

კაპლანიანი რაჩია - სომეხი მსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1923-1988 წწ).

კაპლერი ალექსეი - რუსი კინოდრამატურგი (1904-1979 წწ).

კაპლინსკი იაან - ესტონელი პოეტი (დაიბადა 1941 წელს).

კაპლუნოვსკი ვლადიმირ - რუსი მხატვარი და კინორეჟისორი (1906-1969 წწ).

კაპნისთავი - სოფელი ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში.

კაპნისტი ვასილი - რუსი დრამატურგი და პოეტი (1758-1823 წწ).

კაპნისღელე - მდინარე ახალციხის მუნიციპალიტეტში, წვერუკნისღელის მარცხენა შენაკადი.

კაპოდიმონტე - ეროვნული მუზეუმი და გალერეა ნეაპოლში. დაარსებულია 1738 წელს.

კაპოდისტრია იოანის - გრაფი, 1827 წლიდან საბერძნეთის პრეზიდენტი (1776-1831 წწ).

კაპოეტი

  1. მტაცებელი ფრინველი; ფრინველი წელიწად-გამოვლილი (საბა).

  2. მტკნარი წყლის თევზი.

კაპოეტისწყალი - მდინარე ბზიფის ისტორიული სახელწოდება.

კაპონირი (ფრანგ.)

  1. თავდაცვითი ნაგებობა, რომლიდანაც შესაძლებელია ცეცხლის წარმართვა ორი ერთმანეთის საპირისპირო მიმართულებით.

  2. თვითმფრინავის საფარი, თავშესაფარი.

კაპორი - ბავშვის და ქალის თავსაბურავი, რომლის ზონრებს ნიკაპთან იკრავენ.

კაპოტი (ფრანგ.)

  1. ქალის საშინაო სამოსელი.

  2. ავტომობილის ძრავის საფარი.

კაპოუტი (კეპოტი) ტრუმენ - ამერიკელი მწერალი (1924-1984 წწ).

კაპოშვარი - ქალაქი უნგრეთში, შომოდის მედიეს ადმინისტრაციული ცენტრი (75 ათასი).

კაპრა ფრენკ - ამერიკელი კინორეჟისორი, მსახიობი, პროდიუსერი (1897-1991 წწ).

კაპრა ფრიტიოფ - ამერიკელი ფიზიკოსი-თეორიტიკოსი, ფილოსოფოსი, მწერალი (დაიბადა 1939 წელს).

კაპრალი (ფრანგ.) - უმცროს მეთაურთა შემადგენლობის სამხედრო წოდება დასავლეთის ქვეყნების ზოგ არმიაში.

კაპრაში - ყვითელ-მოწითალო ფერისა (საქონელი).

კაპრაშიანი - სოფელი კასპის მუნიციპალიტეტში.

კაპრებისმთა - მწვერვალი საჩხერის და ზნაურის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ლიხის ქედზე.

კაპრეშუმი - სოფელი ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში.

კაპრი - იტალიის კუნძული ტირენის ზღვაში.

კაპრივი ლეო ფონ - გერმანიის რაიხსკანცლერი 1890-94 წლებში (1831-1899 წწ).

კაპრიზი (ფრანგ.) - ახირებული სურვილი, უცნაური აჩემება, ჭირვეულობა.

კაპრისი - იგივეა, რაც კაპრიჩო.

კაპრიჩო (იტალ.) - იმპროვიზაციული ხასიათის ვირტუოზული მუსიკალური პიესა.

კაპროლაქტამი - ორგანული ნაერთი, წარმოადგენს ნედლეულს, რომლისგანაც იღებენ კაპრონს.

კაპრონი - ხელოვნური ბოჭკო და მისგან მიღებული ქსოვილი.

კაპსტადი - სამხრეთ აფრიკის ქალაქ კეიპტაუნის სახელი აფრიკაანსის ენაზე.

კაპსუკასი - ლიტვის ქალაქ მარიამპოლეს სახელი 1955-89 წლებში.

კაპტალი - სანტიმეტრის სიგანის ზოლი, რომელსაც აკრავენ წიგნის ბლოკის ყუის კედლებზე.

კაპტაჟი (ფრანგ.)

  1. სითხის ან აირის მიწისქვეშა წყაროს მოქცევა მილებში, ჭებში და მისთანებში მისი დაკარგვის თავიდან ასაცილებლად.

  2. ნაგებობა წყაროს გამოსვლის ადგილზე.

კაპტეინი იაკობუს კორნელის - ნიდერლანდელი ასტრონომი (1851-1922 წწ).

კაპტენარმუსი - თანამდებობრივი პირი ასეულში, რომელიც იარაღის და სხვა ქონების აღრიცხვის პასუხისმგებელია.

კაპუა - უძველესი ქალაქი იტალიის კამპანიის პროვინციაში.

კაპუანა ლუიჯი - იტალიელი მწერალი და კრიტიკოსი (1839-1915 წწ).

კაპუასი - მდინარე ინდონეზიაში, კუნძულ კალიმანტანის დასავლეთ ნაწილში, ერთვის სამხრეთ ჩინეთის ზღვას (სიგრძე - 1040 კილომეტრი).

კაპუდან-ფაშა - თურქეთის სასულთნოს ფლოტის უმაღლესი სამხედრო ჩინი.

კაპუეტა (Agropyrum cristatum) - მრავალწლოვანი ბალახი, აქვს ვიწრო ფოთლები, სავარცხლისებრი თავთავი. მაღალი ღირსების საკვებია.

კაპუეტი - იხილე კაპოეტი.

კაპუნი

  1. იგივეა, რაც კაპაკუპი.

  2. ყბათა ყბის ტკეცება (საბა).

კაპური რაჯ - ინდოელი კინომსახიობი და რეჟისორი (1924-1988 წწ).

კაპუსტნიკი - სახუმარო-იუმორისტული სანახაობა რუსულ თეატრში, ხშირად პაროდიული ხასიათისა, რომელიც პრობლემატურ თემებს მოიცავს.

კაპუტ! (გერმ.) - ბოლო, დასასრული, დაღუპვა.

კაპუტიკიანი სილვა - სომეხი პოეტი ქალი (1919-2006 წწ).

კაპუტჯუხი - სომხეთში ზანგეზურის ქედის უმაღლესი წერტილი (3940 მ).

კაპუცინები - 1528 წელს ფრანცისკანელთა ორდენისაგან გამოყოფილი მოგლახაკე ბერთა ორდენის წევრები. პირველად იტალიაში მოქმედებდნენ, შემდეგ მთელ ევროპაში გავრცელდნენ და კათოლიკური კონტრრეფორმაციის მნიშვნელოვან ძალად იქცნენ XVI საუკუნეში.

კაპუცინი - ცენტრალურ და სამხრეთ ამერიკაში გავრცელებული მცირე ზომის მაიმუნის ჯიში.

კაპუციხი - მთა ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში, კახეთის კავკასიონზე.

კაპუჭელები - მცირერიცხოვანი ეთნოგრაფიული ჯგუფი დაღესტანში.

კაპუჭური ენა - დაღესტნურ ენათა ხუნძურ-ანდიურ-დიდოური ქვეჯგუფის ენა.

კაპფენბერგი - ქალაქი ავსტრიის შტირიის მხარეში.

კაპჩაგაი - ქალაქი ყაზახეთის ალმა-ათის ოლქში (45 ათასი).

კაჟანდევი - ზღაპრებში - ძალიან დიდი, ვეება დევი.

კაჟბადი - იგივეა, რაც სილიციუმი.

კაჟგალიევი შამგონ - ყაზახი დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1927 წელს).

კაჟი

  1. ძალიან მაგარი ქვა; ხმარობდნენ ცეცხლის დასაკვესებლად.

  2. ტალი, საღრტილი, ცეცხლის ქვა (საბა).

კაჟიანი (კაჟოვანი) - რასაც კაჟი ურევია.

კაჟიმი - ქალაქი რუსეთის კომის რესპუბლიკაში.

კაჟლაევი მურად - დაღესტნელი კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1931 წელს).

კარა

  1. სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

  2. მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, ერთვის კარის ზღვას.

კარა კარლო - იტალიელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1881-1966 წწ).

კაპრა რაფაელა (ნამდვილი გვარი პელონი) - ესტრადის იტალიელი მომღერალი ქალი (დაიბადა 1943 წელს).

კარაბა - კარის ჩარჩოს ზედა ნაწილი.

კარაბადინი

  1. სხვადასხვა ავადმყოფობათა აღწერილობის და მკურნალობის ცნობების შემცველი სამკურნალოი წიგნი.

  2. ასტროლოგიური საწინასწარმეტყველო წიგნი.

კარაბანოვო - ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში (20 ათასი).

კარაბაში - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კარაბინერები

  1. ფეხოსანთა ჯარის და კავალერიის სახესხვაობა. ევროპაში არსებობდა XV საუკუნიდან.

  2. იტალიის, ჩილეს და სხვა ქვეყნების ჟანდარმერიის პირადი შემადგენლობის სახელი.

კარაბინი (ფრანგ.) - ცეცხლსასროლი იარაღი, მოკლე და მსუბუქი თოფი. შეიქმნა XV საუკუნეში.

კარაბიუქი - ქალაქი თურქეთის ჩრდილოეთ ნაწილში (105 ათასი).

კარაბიხა - რუსი პოეტის, ნიკოლაი ნეკრასოვის სახლ-მუზეუმი ქალაქ იაროსლავლის მახლობლად.

კარაბობო - შტატი ვენესუელის ჩრდილოეთ ნაწილში. ადმინისტრაციული ცენტრი - ვალენსია.

კარაბჩიევსკი იური - რუსი მწერალი და კრიტიკოსი (1938-1992 წწ).

კარაგა - მდინარე რუსეთის კამჩატკის ოლქში, ერთვის ბერინგის ზღვას.

კარაგეორგი (ნამდვილი სახელი და გვარი გეორგ პეტროვიჩი) - ოსმალეთის იმპერიის წინააღმდეგ სერბთა პირველი აჯანყების მეთაური 1804-13 წლებში (1768-1817 წწ).

კარაგეორგიევიჩები - სერბიის, და შემდეგ მთელი იუგოსლავიის, მეფეთა დინასტია 1903-1941 წლებში.

კარაგის კუნძული - კუნძული ბერინგის ზღვის კარაგის ყურეში, კამჩატკის აღმოსავლეთ ნაპირთან.

კარაგოდეუაშხი - კრასნოდარის მხარის სტანიცა კრიმსკაიასთან აღმოჩენილი ძვ.წ.აღ. IV-III სს ერთ-ერთი ბელადის ყორღანი.

კარადა - ერთგვარი დგამი, ავეჯის ნაწილი.

კარადრინა - პეპელა ხვატრისებრთა ოჯახისა. ბამბის, პამიდვრის, იონჯის და სხვათა მავნებელია.

კარავაევა ანა - რუსი მწერალი ქალი (1893-1979 წწ).

კარავაი - აღმოსავლელ სლავთა მითოლოგიაში - არსება, რომელიც ნაყოფიერებას გამოხატავს. მისი სიმბოლოა პური.

კარავაკი ლუი - რუსეთში მოღვაწე ფრანგი ფერმწერი (XVII ს დასასრული - 1754 წ).

კარავანკე - აღმოსავლეთ ალპების მთაგრეხილი ავსტრიაში.

კარავაჯიზმი - XVII საუკუნის ევროპის რეალისტური ხელოვნებისათვის დამახასიათებელი მხატვრული სისტემა.

კარავაჯო (ნამდვილი გვარი მერიზი) მიქელანჯელო და - იტალიელი ფერმწერი, ევროპული ხელოვნების რეალისტური მიმდინარეობის მამამთავარი (1573-1610 წწ).

კარაველა (იტალ.) - იალქნიანი (3-4 ანძა) საზღვაო ხომალდი, რომელიც გავრცელებული იყო ევროპაში XIII-XVII საუკუნეებში.

კარაველოვი ლიუბენ - ბულგარელი მწერალი, პუბლიცისტი, ფილოსოფოსი (1834-1879 წწ).

კარაველოვი - ბულგარეთის პრემიერ-მინისტრი 1880-86 წლებში, ბულგარეთის ერთ-ერთი რეგენტი (1843-1903 წწ).

კარავი

  1. დროებითი სადგომი, საბრჯენზე გაჭიმული ქსოვილი.

  2. პარლამენტის მსგავსი ორგანო, რომლის დაარსებაც მოსთხოვა ყუთლუ-არსლანის პოლიტიკურმა დასმა თამარ მეფეს.

კარათეოდორი კონსტანტინ - გერმანელი მათემატიკოსი (1873-1950 წწ).

კარათერზი უოლის ჰიუმ - ქიმიკოსი (1896-1937 წწ).

კარათისჯვარი (კარატისჯვარი) - მთა დუშეთის მუნიციპალიტეტში, კავკასიონის მთავარი წყალგამყოფი ქედის სამხრეთ ტოტზე, მდინარეების ლიქოკისხევისა და აკუშოსხევის (ხევსურეთის არაგვის მარცხენა შენაკადები) წყალგამყოფზე. აგებულია შუაიურული თიხაფიქლებითა და ქვიშაქვებით. კალთები ციცაბოა და შემოსილია სუბალპური და ალპური ბალახეულობით (სიმაღლე - 2684 მეტრი).

კარათხევი - მდინარე გურჯაანის მუნიციპალიტეტში, ლაკბის მარჯვენა შენაკადი.

კარაი - მდინარე რუსეთის სარატოვის ოლქში, მდინარე ხოპიორის მარჯვენა შენაკადი.

კარაი რეფიქ ჰალიდ - თურქი მწერალი და ჟურნალისტი (1888-1970 წწ).

კარაიანი ჰერბერტ ფონ - ავსტრიელი დირიჟორი (1908-1989 წწ).

კარაისკაკისი გეორგიოს - კონტინენტალური საბერძნეთის ჯარების მხედართმთავარი 1821-29 წლების საბერძნეთის რევოლუციის დროს (1780-1827 წწ).

კარაკალა (ნამდვილი სახელი სეპტიმუს ბასიანუსი, სრული საიმპერატორო სახელი მარკუს ავრელიუს ანტონიუსი) - რომის იმპერატორი 211-217 წლებში (186 - 217 წწ).

კარაკალი

  1. ქალაქი რუმინეთის ოლტის ჟუდეცში.

  2. მტაცებელი ძუძუმწოვარა ცხოველი კატების ოჯახისა; ველის ფოცხვერი.

კარაკასი - ვენესუელის დედაქალაქი 1830 წლიდან, ფედერალური რეგიონის ცენტრი (1,3 მილიონი).

კარაკინი - საზომი იარაღი დეტალთა გარე წრფივი ზომების შესადარებლად მასშტაბური სახაზავის ან კალიბრის მიხედვით აღებულ ზომებთან.

კარაკლაიჩი რადმილა - XX საუკუნის 60-იანი წლების ესტრადის იუგოსლაველი მომღერალი ქალი.

კარაკოზოვი - რუსი რევოლუციონერი, 1866 წელს იმპერატორ ალექსანდრე II-ზე თავდასხმის ორგანიზატორი (1840 - 1866 წ).

კარაკული - იხილე ყარაკული.

კარაკურტი - იხილე ყარაყურთი.

კარალეთი - სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

კარალი ვერა - რუსი ბალერინა და კინომსახიობი. ძირითადად მოღვაწეობდა ემიგრაციაში (1889 - 1972 წწ).

კარამაი - ქალაქი ჩრდილო-დასავლეთ ჩინეთში, სინძიანის უიღურთა ავტონომიურ რაიონში (200 ათასი).

კარამანლისი კონსტანტინოს - ბერძენი სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრეზიდენტი 1980-85 და 1990-95 წლებში (1907-1998 წწ).

კარამბოლი

  1. დარტყმის სახეობა ბილიარდში.

  2. ბილიარდის თამაშის სახეობა.

  3. ბილიარდის წითელი ბურთი.

კარამბოლინა

  1. ბილიარდში ხუთი ბურთით თამაში.

  2. ბილიარდის ყვითელი ბურთი.

კარამელი - საკონდიტრო ნაწარმიც და ამგვარი ნაწარმის შესაღებად გამოყენებული დამწვარი შაქარიც.

კარამზინი ნიკოლაი - რუსი ისტორიკოსი, მწერალი, ჟურნალისტი, გამომცემელი (1766-1826 წწ).

კარამიანი ერაზმ (ნამდვილი გვარი მელიქ-კარამიანი) - სომეხი კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1912-1985 წწ).

კარამიში - მდინარე რუსეთის სარატოვის ოლქში, მდინარე მედვედიცის მარცხენა შენაკადი.

კარამურანი - უღელტეხილი ჩინეთში, არკატაგის (პრჟევალსკის) ქედზე.

კარანდაში (ნამდვილი სახელი და გვარი მიხაილ რუმიანცევი) - ცირკის რუსი მსახიობი, კლოუნი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1901-1983 წწ).

კარანსა ვენუსტიანო - 1910-17 წლების მექსიკის რევოლუციის ერთ-ერთი ლიდერი, 1917-20 წლებში მექსიკის პრეზიდენტი (1859-1920 წწ).

კარანტანია - დასავლეთის სლავთა ადრეფეოდალური სახელმწიფო VII-IX საუკუნეებში.

კარანტინი (იტალ.) - ღონისძიებათა ერთობლიობა, რაც მიმართულია ინფექციური დაავადებების და ეპიდემიის კერათა გავრცელების აღსაკვეთად.

კარაოკე (იაპონ. „ორკესტრის გარეშე”) - პოპულარული სიმღერის შესრულება მოყვარულთა ფონოგრამაზე ჩაწერილი მუსიკის თანხლებით.

კარაპა - ნავია მომცრო (საბა).

კარაპანი - სახლის უკედლო დერეფანი.

კარაპეტი - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

კარარა - ქალაქი ცენტრალურ იტალიაში, ტოსკანას ოლქში (70 ათასი).

კარა-სალი - მდინარე რუსეთის ვოლგოგრადის და სარატოვის ოლქებში, მდინარე სალის ერთ-ერთი მდგენელი.

კარასი ვეკოსლავ - ხორვატი ფერმწერი (1821-1858 წწ).

კარასიკი იული - რუსი კინორეჟისორი (დაიბადა 1923 წელს).

კარასლავოვი გეორგ - ბულგარელი მწერალი (1904-1980 წწ).

კარასლავოვი სლავ - ბულგარელი მწერალი (დაიბადა 1932 წელს).

კარასუკი

  1. ქალაქი რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქში (30 ათასი).

  2. მდინარე რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქში, მდინარე კულუნდის სტეპში.

კარატაები - რუსეთის თათრეთის რესპუბლიკაში მცხოვრები მორდოველების ეთნიკური ჯგუფი.

კარატაელები - ხუნძების მცირერიცხოვანი ეთნოგრაფიული ჯგუფი დასავლეთ დაღესტანში.

კარატე (იაპონ. „შიშველი ხელებით”) - იარაღის გარეშე თადაცვის სახესხვაობა. საერთაშორისო ფედერაცია დაარსებულია 1968 წელს.

კარატი

  1. საიუველირო საქმეში გამოყენებული მასის ერთეული 200 მგ ანი 2.10-4 კგ.

  2. ოქროს ოდენობა შენადნობებში. სუფთა ოქრო შეესაბამება 24 კარატს.

კარატიგინი ვასილი - რუსი მსახიობი, სანკტ-პეტერბურგის თეატრის წამყვანი ტრაგიკოსი (1802-1858 წწ).

კარატისჯვარი - იხილე კარათისჯვარი.

კარატიში - მდინარე უკრაინის ზაპოროჟიეს და დონეცკის ოლქებში, მდინარე ბერდის მარცხენა შენაკადი.

კარაული - საჴედარი ვირი (საბა).

კარაქი - ცხიმი, რომელსაც იღებენ რძის ან მაწვნის შედღვებით.

კარაქსი ლეონ (ნამდვი ლი სახელი და გვარი ალექსანდრ დიუპონი) - ფრანგი კინორეჟისორი, სცენარისტი (დაიბადა 1960 წელს).

კარაშ-სევერინი - ჟუდეცი რუმინეთში.

კარაჩაევსკი (1944 წლამდე მიქოიან-შახარი, 1957 წლამდე ქლუხორი) - ქალაქი რუსეთის სტავროპოლის მხარეში, ყარაჩაი-ჩერქეზეთის ავტონომიურ ოკრუგში.

კარაჩები - ბოლონიური სკოლის იტალიელ მხატვართა ოჯახი: ლოდოვიკო (1555-1619 წწ), აგოსტინო (1557-1602 წწ) და ანიბალე (1560-1609 წწ).

კარაჩევი - ქალაქი რუსეთის ბრიანსკის ოლქში.

კარაჩენცევი ნიკოლაი - რუსი მსახიობი, მოღვაწეობს მოსკოვის “ლენკომის” თეატრში (დაიბადა 1944 წელს).

კარაჩი აგოსტინო - იტალიელი ფერმწერი (1557-1602 წწ).

კარაჩი ანიბალე - იტალიელი ფერმწერი (1560-1609 წწ).

კარაჩი ლოდოვიკო - იტალიელი ფერმწერი (1555-1619 წწ).

კარაჩი - იხილე ყარაჩი.

კარაჭინი - ნაქსოვის ფერÃსაცმელი, რომელსაც სპარსნი ჩორაბს უÃმობენ (საბა).

კარაჯა ბორის - რუმინელი მოქანდაკე (1906-1985 წწ).

კარაჯა სტეფან ტოდოროვ - პირველი ბულგარული ლეგიის მონაწილე, პარტიზანთა ჯგუფის მეთაური 1868 წლიდან (1840-1868 წწ).

კარაჯალე იონ ლუკა - რუმინელი მწერალი (1852-1912 წწ).

კარაჯიჩი ვუკ - სერბი ფილოლოგი, ფოლკლორისტი, ეროვნული აღორძინების მოღვაწე (1787-1864 წწ).

კარაჯიჩი რადოვან - ბოსნიელი სერბების პოლიტიკური მოღვაწე, მწერალი (დაიბადა 1945 წელს).

კარბა - ქვაბის ყური (საბა).

კარბელაშვილი გივი - მწერალი (დაიბადა 1923 წელს).

კარბელაშვილი ვასილ - მუსიკოსი, მგალობელი, საზოგადო მოღვაწე (1858-1936 წწ).

კარბელაშვილი პოლიევქტ - მუსიკოსი, მგალობელი, მწიგნობარი, პუბლიცისტი (1855-1936 წწ).

კარბი - სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

კარბიდი (ლათ.) - ნახშირბადის ნაერთი ზოგიერთ ლითონთან.

კარბიურატორი (ფრანგ.) - დანადგარი, რომელშიც მზადდება საწვავი მასა შიგაწვის ძრავისათვის თხევადი სითხის და ჰაერის ურთიერთშერევით.

კარბიურაცია (ფრანგ.) - შიგაწვის ძრავებში საწვავი ნარევის მიღება თხევად სათბობში ჰაერის შერევით.

კარბიურიზატორი - მაგარი, აირისებრი ან თხევადი ნახშირბადოვანი ნივთიერება, რომელსაც უნარი შესწევს ნახშირბადი გადასცეს სხვა ნივთიერებას.

კარბიშევი დიმიტრი - რუსი მხედართუფროსი, გენერალ-ლეიტენანტი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1880-1945 წწ).

კარბოგენი (ლათ.) - 5-7% ნახშირმჟავა აირისა და 93-95% ჟანგბადის ნარევი; იყენებენ შესასუნთქად მოწამვლის ან შოკის დროს.

კარბოვანეცი - უკრაინის ფულის ერთეული 1991-1996 წლებში.

კარბოთერმია - მეტალურგიული პროცესი, რომლის დროსაც ხდება ლითონების აღდგენა მათი ნაერთებიდან ნახშირბადითა და ნახშირბადის შემცვლელი მასალებით მაღაროს ტემპერატურის პირობებში.

კარბოლეინი (ლათ.) - ხელოვნური სათბობი - ხის ან ნახშირის მტვრის ნარევი კუპრთან.

კარბოლინეუმი (ლათ.) - ანტისეპტიკური და სადეზინფექციო საშუალება, მოყავისფრო შავი სითხე, რომელსაც იღებენ ქვანახშირის კუპრისგან.

კარბოლიტი - პლასტმასა, რომელსაც იღებენ ფორმალინისა და კარბოლმჟავასაგან.

კარბოლმჟავა (ლათ.) - იგივეა, რაც ფენოლი.

კარბონადი (ფრანგ.) - ღორის სუკი, რომელსაც დანაყული ნიორი ან ჯავზი აქვს წასმული და ისე შემწვარი.

კარბონადო (ესპან.) - ალმასის სახესხვაობა; იყენებენ ჭაბურღილის გასაბურღავად.

კარბონარები (იტალ.) - წევრები ფარული რევოლუციური ორგანიზაციისა, რომელიც დაარსდა იტალიაში XIX საუკუნის დასაწყისში და იბრძოდა იტალიის განთავისუფლებისა და ერთიანობისათვის.

კარბონატი (ლათ.)

  1. ნახშირმჟავა მარილი.

  2. საერთო სახელწოდება მინერალებისა, რომლებიც წარმოადგენენ სხვადასხვა ლითონის ნახშირმჟავა ნაერთებს.

  3. შავი ალმასი წვრილმარცვლოვანი აგებულებისა.

კარბონატიტი - ქანი, რომელიც ძირითადად კარბონატებისაგან შედგება.

კარბონი (ლათ.) - დედამიწის გეოლოგიურ ისტორიაში პალეოზოური ერის მეხუთე პერიოდი - „ქვანახშირის პერიოდი”.

კარბონიზაცია და კარბონირება - რაიმე ხსნარის ან სითხის გაჯერება ნახშირმჟავა გაზით.

კარბონიტი (ლათ.) - ფეთქებადი ნივთიერება, სუსტი დინამიტი, რომელიც შეიცავს 24-30% ნიტროგლიცერინს, ჭვავის ფქვილსა და გვარჯილას.

კარბორუნდი - კაჟბადისა და ნახშირბადის ნაერთი, მაგარი კრისტალური ნივთიერება; იყენებენ ცეცხლგამძლე მასალების დასამზადებლად.

კარბუნკული - მედიცინაში - კანის შიგნითა ფენებისა და კანქვეშა უჯრედისის ჩირქოვანი ანთება; ზოგჯერ ვითარდება რამდენიმე ფურუნკულის შერწყმის შედეგად.

კარგა

  1. საკმაოდ დიდი; საკმაოდ.

  2. მნიშვნელოვნად, შესამჩნევად.

კარგამოკეტილი - მიტოვებული, დაცარიელებული.

კარგარეთელები - ქართველი კალიგრაფები: სვიმონი (XVI ს), იესე (XVII ს), ამბროსე (XVII ს).

კარგარეთელი ია (ილია) - ფოლკლორისტი, კომპოზიტორი, მომღერალი (ტენორი) და საზოგადო მოღვაწე (1867-1939 წწ).

კარგატი - ქალაქი რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქში.

კარგი

  1. ისეთი, როგორიც საჭიროა. სასურველი, მოსაწონი.

  2. სიკეთე.

  3. დიდი, მნიშვნელოვანი.

  4. ცოდნის შეფასების ნიშანი - ოთხიანი.

კარგო (ესპან.) - ხომალდის ტვირთი.

კარგოპოლი - ქალაქი რუსეთის არხანგელსკის ოლქში.

კარგოსანი - იგივეა, რაც ოთხოსანი.

კარგუნელა და კარგუნსელა - კოხტა, მოხდენილი, ლამაზი.

კარდაკარ - კარიდან კარზე, ერთი სახლიდან მეორეში.

კარდალა - მომცრო ქვაბი (საბა).

კარდამონის მთები - მდებარეობს ინდოეთში, გატების სამხრეთ ნაწილში.

კარდანახი - სოფელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტში.

კარდანო ჯეროლამო - იტალიელი მათემატიკოსი, ფილოსოფოსი და ექიმი (1501-1576 წწ).

კარდახშული - რასაც კარი აქვს დახშული.

კარდეა - ძველ ციხე-სიმაგრეთა დამცველი რომაული ქალღმერთი.

კარდელი ედვარდ - იუგოსლავიის პოლიტიკური მოღვაწე (1910-1979 წწ).

კარდენალი ერნესტო - ნიკარაგუელი პოეტი, კრიტიკოსი, ღვთისმსახური (დაიბადა 1925 წელს).

კარდენასი

  1. ქალაქი-პორტი კუბის ჩრდილოეთ ნაწილში (65 ათასი).

  2. (კარდენას-ი-დელ-რიო) ლასარო - მექსიკის პოლიტიკური მოღვაწე, ქვეყნის პრეზიდენტი 1934-40 წლებში (1895-1970 წწ).

კარდენი პიერ - ფრანგი მოდელიერ-დიზაინერი (დაიბადა 1922 წელს).

კარდიალგია - ტკივილი გულის არეში.

კარდიგანი

  1. ჯიბეების მქონე უსაყელოო ჟაკეტი.

  2. ირლანდიის ზღვის ყურე დიდი ბრიტანეთის სანაპიროსთან.

კარდიგანშირი - საგრაფო უელსში (დიდი ბრიტანეთი).

კარდინალე კლაუდია - იტალიელი მსახიობი ქალი (დაიბადა 1939 წელს).

კარდინალი (ლათ.)

  1. კათოლიკურ ეკლესიაში უმაღლესი სასულიერო ხარისხი (პაპის შემდეგ პირველი).

  2. მგალობელი ფრინველი ხასხასა წითელი ფერისა; გავრცელებულია ჩრდილოეთ და სამხრეთ ამერიკაში.

კარდინალური - ძირითადი, უმთავრესი, უმნიშვნელოვანესი.

კარდიო - რთული სიტყვების პირველი ნაწილი, რაც გულთან კავშირზე მიუთითებს.

კარდიოგრამა (ბერძნ.) - გულის მოძრაობის გრაფიკული გამოსახულება.

კარდიოგრაფი (ბერძნ.) - გულის მოძრაობის ჩასაწერი ხელსაწყო.

კარდიოგრაფია - გულის მოძრაობის, გულის ბიძგების ჩაწერა.

კარდიოიდი (ბერძნ.) - დახშული მრუდი ხაზი, რომელიც ფორმით მოგვაგონებს გულის კონტურს.

კარდიოლოგი - გულის ექიმი.

კარდიოლოგია (ბერძნ.) - გულის დაავადებების შემსწავლელი დარგი მედიცინისა.

კარდიომონიტორი - ხელსაწყო, რითაც მუდმივი თვალყურის დევნებაა შესაძლებელი გულის მოქმედებისა.

კარდიოსკლეროზი (ბერძნ.) - გულის კუნთის სკლეროზი; დაავადება, გამოწვეული გულის კუნთში შემაერთებელი ქსოვილის გაზრდით.

კარდიოფობია - გულის ავადმყოფობის აკვიატებული შიში.

კარდიფი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, უელსის მთავარი ქალაქი (290 ათასი).

კარდიცა - ქალაქი საბერძნეთში, ამავე სახელწოდების ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კარდნელი - მოქლონი ეკლესიათა (საბა).

კარდოვსკი დიმიტრი - რუსი მხატვარი, გრაფიკოსი და ფერმწერი (1866-1943 წწ).

კარდოზო ბენჯამინ ნეითან - ამერიკელი იურისტი (1870-1938 წწ).

კარდოსო ონელიო ხორხე - კუბელი მწერალი (დაიბადა 1914 წელს).

კარდოქსი - აალების გარეშე აფეთქების მეთოდი.

კარდუჩი ჯოზუე - იტალიელი პოეტი (1835-1907 წწ).

კარდუჩო ვისენტე - ესპანელი ფერმწერი და ხელოვნების თეორიტიკოსი (1578-1638 წწ).

კარე (ფრანგ.) - ქვეითი ჯარის საბრძოლო წყობა.

კარები - იგივეა, რაც კარი (1).

კარელი ალექსის - ფრანგი ქირურგი და პათოფიზიოლოგი, 1912 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1873-1944 წწ).

კარელია (კარელიის რესპუბლიკა) - ავტონომიური რესპუბლიკა რუსეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ფართობი - 172,4 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა - 800 ათასი. დედაქალაქი - პეტროზავოდსკი.

კარელინი ალექსანდრე - რუსი სპორტსმენი (ბერძნულ-რომაული ჭიდაობა); ოლიმპიური თამაშების სამგზის (1988, 1992, 1996) და მსოფლიოს ცხრაგზის ჩემპიონი (დაიბადა 1967 წელს).

კარემი მორის - ფრანგულენოვანი ბელგიელი პოეტი (1899-1978 წწ).

კარენგა - მდინარე რუსეთის ჩიტის ოლქში, მდინარე ვიტიმის მარჯვენა შენაკადი.

კარენები - სამხრეთ-აღმოსავლეთ მიანმასა და ტაილანდში მცხოვრები ხალხი (2,5 მილიონამდე).

კარენი (კოტულეი) - ეროვნული ოლქი მიანმაში.

კარერა რაფაელ - გვატემალის დიქტატორი, ქვეყნის პრეზიდენტი 1839-51 წლებში (1814-1865 წწ).

კარერასი ხოსე - ესპანელი მომღერალი, ტენორი (დაიბადა 1946 წელს).

კარერი პაულ - შვეიცარიელი ქიმიკოსი, 1937 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1889-1971 წწ).

კარეტა

  1. მთა ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, ლეჩხუმის ქედზე (3524 მეტრი)

  2. (პოლონ.) - ოთხადგილიანი ეკიპაჟი, რესორებიანი ეტლი.

კარეტნიკოვი ნიკოლაი - რუსი კომპოზიტორი (1930-1994 წწ).

კარვაში პეტერ - სლოვაკი მწერალი, დრამატურგი (დაიბადა 1920 წელს).

კარვინა - ქალაქი ჩეხეთის ჩრდილოეთ მორავიის ოლქში (75 ათასი).

კართაგენი - უძველესი ქალაქი-სახელმწიფო ჩრდილოეთ აფრიკაში, თანამედროვე ტუნისის ტერიტორიაზე. ძვ.წ.აღ. 825 წელს დაარსდა ფინიკიელების მიერ, ძვ.წ.აღ. 146 წელს დაიპყრეს რომაელებმა.

კართაყუა - სოფელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში.

კართეზიელები და კართუზიელები - წევრები მონაზვნური ორდენისა, რომელიც დაარსდა XI საუკუნის საფრანგეთში, შარტრეზის ალპურ ხეობაში.

კართობა - რისხვა შესაძრწუნებელი (საბა).

კართუბანი - სოფელ ყარსუბნის ძველი სახელწოდება.

კარი

  1. შემოზღუდული ადგილის ანდა შენობის შესასვლელის დასახური, ცალი გვერდით დამაგრებული ჩარჩოზე.

  2. ეზო, კარ-მიდამო.

  3. ფეხბურთში და ზოგ სხვა სპორტულ თამაშში ორი ბოძითა და მათ შორის გაჭიმული ბადით შემოფარგლული ადგილი.

  4. მეფე და მასთან დაკავშირებული წარჩინებული პირები.

  5. ერთ-ერთი დიდი ნაწილი, განყოფილება რომანისა.

კარი ჯერალდ - ამერიკელი ასტრონავტი, მეცნიერების მაგისტრი, პოლკოვნიკი, ფრენა განახორციელა 1973-74 წლებში (დაიბადა 1932 წელს).

კარი

  1. ძველესი ქალაქი შუამდინარეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში (თანამედროვე ხარანი, თურქეთი).

  2. (კაროსი) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კარიელების მითიური წინაპარი; მიიჩნევენ აკროპოლის ამგებად, ვინც იქ დემეტრას კულტი დაამკვიდრა.

კარია - ქვეყანა მცირე აზიის სამხრ.-დასავლეთით, ლიკიასა და ლიდიას შორის ძვ.წ.აღ. I ათასწლეულში.

კარიაგინო - აზერბაიჯანის ქალაქ ფიზულის სახელი 1959 წლამდე.

კარიატიდი - შენობის საყრდენი ფუნქციების მქონე ქალის სკულპტურული გამოსახულება.

კარიაულთკარი - ყოფილი სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში.

კარიბის ანდები - მთები ვენესუელაში, კარიბის ზღვის გასწვრივ. სიგრძე დაახლოებით 800 კმ.

კარიბის ზღვა - ატლანტის ოკეანის აუზის ნახევრად დახშული ზღვა ცენტრალურსა და სამხრეთ ამერიკას შორის. ფართობი 2777 ათასი კვ.კმ. მაქსიმალური სიღრმე 7090 მეტრი.

კარიბის კრიზისი - სსრკ-სა და აშშ-ს შორის უკიდურესად გამწვავებული ურთიერთობა 1962 წლის ოქტომბერში, რაც ატომური ომის დაწყების საშიშროებას ქმნიდა.

კარიბის კუნძულები - იხილე ქარპირა კუნძულები.

კარიბუ

  1. ჩრდილოეთ ამერიკაში გავრცელებული ირემი.

  2. მთის მასივი, კლდოვანი მთები კანადაში.

კარიბჭე

  1. ციხე-ქალაქის, სასახლის და მისთანების გალავანში შესასვლელი.

  2. (პორტიკი) შენობის წინ გამოწეული ნაწილი, რომელიც სახურავის საყრდენი სვეტებით ან თაღებით არის შექმნილი.

კარიდი - ვეშაპის ტოლი თევზია (საბა).

კარიევა ბერნარა - ბალეტის უზბეკი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1936 წელს).

კარიერა (იტალ.)

  1. წინსვლა ამა თუ იმ სამოღვაწეო სფეროში.

  2. აღიარების, დიდების, სარგებელის მოპოვება.

  3. ამა თუ იმ სამოღვაწეო სფეროს აღნიშვნა (მაგალითად, მასწავლებლის კარიერა).

კარიერი

  1. (ფრანგ.) - ადგილი, სადაც ხდება არაღრმად ჩაწოლილი მთამადნეულის დამუშავება, საიდანაც იღებენ ქვიშას, თიხას და მისთანებს.

  2. ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1979 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - პავლე ჩარკვიანი. სცენარის ავტორები - გივი (ბესო) ოდიშარია, პავლე ჩარკვიანი. დამდგმელი ოპერატორი - გივი რაჭველიშვილი. კომპოზიტორები - გია ყანჩელი, ჯანსუღ კახიძე. მთავარ როლებში: ერეკლე კუხიანიძე, თამარ დათუაშვილი, ვარლამ წულაძე, პლატო ოსორაული, ლერი ზარდიაშვილი, ზაზა მიქაშავიძე, მიხეილ ანთაძე, რეზო ესაძე, ივანე საყვარელიძე.

კარიერიზმი - უპრინციპო სწრაფვა პირადი გამორჩენის მოსაპოვებლად ნებისმიერ სამოღვაწეო სფეროში.

კარიერისტი - ადამიანი, რომელიც პირად წარმატებას საზოგადოებრივ ინტერესებზე მაღლა აყენებს.

კარიესი (ლათ.) - ძვლის ან კბილის მკვრივ ქსოვილში მიმდინარე ანთებითი პროცესი, რასაც თან ახლავს ლპობა.

კარიიონი და კარილიონი

  1. ზარების კომპლექტი, რაც კოშკის ან კედლის საათებში გამოიყენება.

  2. მუსიკალური პიესა, რომელიც ზარების რეკვის იმიტაციას წარმოადგენს.

კარიკატურა (იტალ.) - ნახატი, რაშიც კომიკური ეფექტი იქმნება რეალური და ფანტასტიური, ხშირად გაზვიადებული შტრიხების შერწყმით.

კარიკაში ფრიდიეშ - უნგრელი მწერალი (1892-1938 წწ).

კარიკი - ზედა სამოსის სახეობა, რომელიც XVIII საუკუნიდან ცხენსონობისათვის გამოიყენებოდა.

კარილი უგო დელ - არგენტინელი კინორეჟისორი (1912-1989 წწ).

კარილიო დე სოტომაიორი ლუის - ესპანელი პოეტი და მეომარი, ბაროკოს თეორიტიკოსი (დაახლოებით 1582-1610 წწ).

კარიმატა - სრუტე ინდოეზიის კუნძულუბს - კალიმანტანსა და ბელიტუნგს - შორის, აერთებს სამხრეთ ჩინეთისა და იავის ზღვებს.

კარინა ანა (ნამდვილი სახელი და გვარი ჰანე კარინ ბაიერი) - ფრანგი კინომსახიობი (დაიბადა 1940 წელს).

კარინგტონი ლეონორა - ინგლისელი მხატვარი და მწერალი (დაიბადა 1917 წელს).

კარინტი ფრიდიეშ - უნგრელი-მწერალი იუმორისტი (1887-1938 წწ).

კარინტია - მხარე სამხრეთ ავსტრიაში.

კარიობი - მთა წყალტუბოს მუნიციპალიტეტში, რიონისა და ცხენისწყლის წყალგამყოფზე.

კარიოგამია (ბერძნ.) - სქესობრივი უჯრედების ბირთვების შერწყმა კოპულაციის დროს.

კარიოზი (ლათ.) - იგივეა, რაც კარიესი.

კარიოკინეზი (ბერძნ.) - იგივეა, რაც მიტოზი.

კარიოლოგია (ბერძნ.) - ბიოლოგიის ნაწილი, რომელიც სწავლობს უჯრედის ბირთვს.

კარიოპლაზმა (ბერძნ.) - ცხოველური ან მცენარეული უჯრედის ბირთვის პროტოპლაზმა.

კარიოტა - მცენარეთა გვარი პალმების ოჯახისა (25 მეტრამდე სიმაღლის). იზრდება ინდოეთში, შრი-ლანკაზე, მალაის არქიპელაგში.

კარის ზღვა - ჩრდილოეთ ყინულოვანი ოკეანის განაპირა ზღვა რუსეთის ნაპირებთან, ფართობი 883 ათასი კვ.კმ, მაქსიმალური სიღრმე 600 მეტრი.

კარისიმი ჯაკომო - იტალიელი კომპოზიტორი (1605-1674 წწ).

კარინტია - ისტორიული ოლქი ცენტრალურ ევროპაში, ალპების სამხრეთ კალთებსა და მდინარე დრავის აუზს შორის.

კარიოტა - აღმოსავლეთ ნახევარსფეროში გავრცელებული პალმების სახეობა.

კარის ზღვა - ჩრდილოეთ ყინულოვანი ოკეანის განაპირა ზღვა რუსეთის ნაპირებთან. ფართობი 883 ათასი კვ.კმ. მაქსიმალური სიღრმე 600 მეტრი.

კარისკაცი - კარის მსახური, თანამდებობის პირი მეფის კარზე.

კარისპირი - სახლის მახლობლად საყანედ გაკაფული და ამოძირკული ტყე.

კარიჭაშვილი დავით - მწერალი, ისტორიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე (1862-1927 წწ).

კარკავიცასი ანდრეას - ბერძენი მწერალი (1866-1922 წწ).

კარკალი - ლოდნარი, რომლითაც მოფენილია მობრტყელებული მწვერვალები ალპურ სარტყელში.

კარკარალინსკი - ქალაქი ყაზახეთის ყარაღანდის ოლქში.

კარკასი (ფრანგ.) - ლითონის ან ხის ჩონჩხი რაიმე ნაგებობისა.

კარკასონი - ქალაქი საფრანგეთში, ოდის დეპარტამენტის და ისტორიული ოლქის - ლანგედოკის - მთავარი ქალაქი (40 ათასი).

კარკინიტის ყურე - ყურე შავი ზღვის ყირიმის სანაპიროსთან.

კარკონოშე - იხილე კრკონოშე.

კარკუჩა - სოფელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში.

კარკუჩისწყალი - მდინარე, იხილე სნოსწყალი.

კარლ I - ავსტრიის იმპერატორი და უნგრეთის მეფე (კარლ IV-ის სახელით) 1916-18 წლებში (1887 - 1922 წწ).

კარლ I (კარელ) - ჩეხეთის მეფე 1346 წლიდან (1316-1378 წწ).

კარლ II უნგრელი - უნგრეთის მეფე 1385 წლიდან (1345-1386 წწ).

კარლ IV - გერმანიის მეფე და „საღვთო რომის იმპერიის” იმპერატორი 1347 წლიდან (1316-1378 წწ).

კარლ V - „საღვთო რომის იმპერიის” იმპერატორი 1519-56 წლებში, იგივე ესპანეთის მეფე კარლოს I 1516-56 წლებში (1500-1558 წწ).

კარლ VI ჰაბსბურგი - “საღვთო რომის იმპერიის” იმპერატორი 1711 წლიდან (1685-1740 წწ).

კარლ VII (ალბრეხტ) - “საღვთო რომის იმპერიის” იმპერატორი (1697-1745 წწ).

კარლ VIII (კნუტსონ ბუნდე) - შვედეთის მეფე (1409-1470 წწ).

კარლ IX - შვედეთის მეფე (1550-1611 წწ).

კარლ X (გუსტავ) - შვედეთის მეფე 1654 წლიდან (1622-1660 წწ).

კარლ XI - შვედეთის მეფე 1667 წლიდან (1655-1697 წწ).

კარლ XII - შვედეთის მეფე 1697 წლიდან (1682-1718 წწ).

კარლ XIV (იუჰან) - შვედეთის და ნორვეგიის მეფე, ბურნადოტების დინასტიის დამაარსებელი, იხილე ბერნადოტი ჟ.ბ.ჟ.

კარლ XV - შვედეთის მეფე ბერნადოტების დინასტიიდან (1859-1872 წწ).

კარლ XVI (გუსტავ) - შვედეთის მეფე 1973 წლიდან ბერნადოტების დინასტიისა (დაიბადა 1946 წელს).

კარლ ავსტრიელი იოჰან - ერცჰერცოგი, ავსტრიელი მხედართმთავარი, სამხედრო თეორიტიკოსი, ფელდმარშალი (1550-1611 წწ).

კარლაილი

  1. ტომას - ინგლისელი პუბლიცისტი, ისტორიკოსი, ფილოსოფოსი (1795-1881 წწ).

  2. ჯორჯ უილიამ ფრედერიკ ჰაუარდ - ინგლისის პოლიტიკური მოღვაწე (1802-1864 წწ).

  3. ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ინგლისში.

კარლე ჯერომ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1985 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჰ.ჰაუპტმანთან ერტად (1918-1997 წწ).

კარლემანი ტაგე იილის - შვედი მათემატიკოსი (1892-1949 წწ).

კარლესონი ლენარტ - შვედი მათემატიკოსი (დაიბადა 1928 წელს).

კარლ ვილჰელმ ფერდინანდ - ბრაუნშვაიგის ჰერცოგი (1735-1806 წწ).

კარლი - მღვიმოვანი ბუდისტური მონასტერი ინდოეთის მაჰარაშტრის შტატში.

კარლიგანი - ქედი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, დასავლეთ საიანში.

კარლიევი ალთი - თურქმენი მსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1909-1973 წწ).

კარლიკი (პოლონ.) - ქონდრისკაცი, ჯუჯა.

კარლ-მარქს-შტადტი - გერმანიის ქალაქ კემნიცის სახელი 1953-90 წლებში.

კარლოვაცი - ქალაქი ხორვატიაში (55 ათასი).

კარლოვი-ვარი (გერმანული სახელი კარლსბადი) - ქალაქი ჩეხეთში (55 ათასი).

კარლოვიჩი მეჩისლავ - პოლონელი კომპოზიტორი (1876-1909 წწ).

კარლოვკა - ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში.

კარლოვო (1953-62 წლებში ლევსკიგრადი) - ქალაქი ბულგარეთში.

კარლო-ლიბკნეხტოვსკი - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში.

კარლოს I ჰაბსბურგი - იხილე კარლოს V.

კარლოს II ჰაბსბურგი - ესპანეთის მეფე 1665 წლიდან (1661-1700 წწ).

კარლოს III ჰაბსბურგი - ესპანეთის ტახტის პრეტენდენტი 1703-14 წლებში.

კარლოს V ჰაბსბურგი - ესპანეთის მეფე 1516-1556 წლებში, საღვთო რომის იმპერიის იმპერატორი 1519-1556 წლებში (1500-1558 წწ).

კარლოს დიდი - ფრანკთა იმპერიის იმპერატორი 768 წლიდან კაროლინგთა დინასტიიდან (742-814 წწ).

კარლოსი

  1. (დონ კარლოს) - ესპანეთის ტახტის მემკვიდრე (1545-1568 წწ).

  2. (დონ კარლოს უფროსი) - ესპანელ კარლისტთა ბელადი (1788-1855 წწ).

  3. (დონ კარლოს უმცროსი) - ესპანელ კარლისტთა ბელადი (1848-1909 წწ).

კარლოს მარტელი - მეროვინგების ფრანკთა სახელმწიფოს მაიორდომი (დაახლოებით 688-741 წწ).

კარლოტა ჟოაკინა - პორტუგალიის მეფე ჟუან VI-ის მეუღლე, კლერიკალურ-აბსოლუტისტური პარტიის მეთაური (1775-1830 წწ).

კარლოფი ბორის (ნამდვილი სახელი და გვარი უილიამ ჰენრი პრატი) - ინგლისელ-ამერიკელი მსახიობი, ფრანკენშტეინის როლის შემსრულებელი ცნობილ სერიალში (1887-1969 წწ).

კარლ რობერტი - უნგრეთის მეფე (1288-1342 წწ).

კარლსბადი

  1. ჩეხეთის ქალაქ კარლოვი-ვარის გერმანული სახელი.

  2. ქალაქი აშშ-ს ნიუ-მექსიკოს შტატში.

კარლსკრუნა - ქალაქი შვედეთში, ბლეკინგეს ლენის ადმინისტრაციული ცენტრი (60 ათასი).

კარლსკუგა - ქალაქი შვედეთის ერებრუს ლენში.

კარლსონი ინგვარ - შვედეთის პრემიერ-მინისტრი 1986-91 წლებში (დაიბადა 1934 წელს).

კარლსონი ლარს კარლ გუსტავ - შვედი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1955 წელს).

კარლსონიჩესტერ - ამერიკელი ინჟინერი, ქსეროგრაფიის გამომგონებელი (1906-1968 წწ).

კარლსონი (რომელიც სახურავზე ცხოვრობს) - შვედი მეზღაპრე ქალის, ასტრიდ ლინდგრენის ცნობილი ზღაპრის მთავარი პერსონაჟი.

კარლსრუე - ქალაქი გერმანიის ბადენ-ვიურტემერგის მხარეში (280 ათასი).

კარლსტადი - ქალაქი-პორტი შვედეთში, ვერმლანდის ლენის ადმინისტრაცული ცენტრი (80 ათასი).

კარლტონი უილიამ - ირლანდიელი მწერალი და ჟურნალისტი (1794-1869 წწ).

კარლტონვილი - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის ტრანსვაალის პროვინციაში.

კარლუშ I - პორტუგალიის მეფე (1863-1908 წწ).

კარლფელდტი ერიკ აქსელ - შვედი პოეტი (1864-1931 წწ).

კარლშტადტი ანდრეას (ნამდვილი გვარი ბოდენშტეინი) - გერმანიის რეფორმაციის მოღვაწე, ვიტენბერგის უნივერსიტეტის პროფესორი (1480-1541 წწ).

კარმა - ინდური რელიგიის (ინდუიზმი, ბუდიზმი, ჯაინიზმი) და ფილოსოფიის ერთ-ერთი ძირითადი ცნება, რაღაც მისტიკური ძალა. ფართო გაგებით - საერთო ჯამი ყველა ცოცხალი ორგანიზმის ქმედებისა და მათი შედეგები, რაც მისი ხელახალი დაბადების, გადასხვაფერების არსს განსაზღვრავს.

კარმადონი - კურორტი რუსეთის ჩრდილოეთ ოსეთის რესპუბლიკაში.

კარმაზინი (არაბ.) - ძველებური თხელი მაუდი, წითელი ფერის.

კარმალიუკი პაველ - უკრაინელი მომღერალი, ბარიტონი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1907-1986 წწ).

კარმანიოლა - ფრანგული ხალხური რევოლუციური საცეკვაო სიმღერა; პირველად გაისმა 1792 წლის 10 აგვისტოს, პარიზში.

კარმართენშირი - საგრაფო უელსში (დიდი ბრიტანეთი).

კარმატები - ისმაილიტების მუსლიმანური სექტის ერთ-ერთი განშტოების მიმდევრები. აღმოცენდა IX საუკუნეში სამხრეთ ერაყში.

კარმე - იუპიტერის თანამგზავრი; აღმოაჩინა ამერიკელმა ს.ბ.ნიკოლსონმა 1938 წელს.

კარმელი - მთა პალესტინაში, რომლის მღვიმეებში აღმოჩენილია ნეანდერტალური პერიოდის ადამიანთა იარაღები.

კარმელიტი - წევრი კათოლიკური მონაზვნური ორდენისა, რომელიც დაარსდა XII ს პალესტინაში, მთა კარმელაზე ჯვაროსნული ომების დროს.

კარმენი რომან - რუსი რეჟისორი-დოკუმენტალისტი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1906-1978 წწ).

კარმენი უილიამ ბლის - კანადელი პოეტი (1861-1929 წწ).

კარმენი

  1. პროსპერ მერიმეს ნოველა (დაიწერა 1825 წელს).

  2. ჟორჟ ბიზეს ოპერა (დაიწერა 1874 წელს).

კარმენ-სუიტა - როდიონ შჩედრინის ბალეტი, ჟორჟ ბიზეეს ოპერის ფრაგმენტების თავისუფლად გადამუშავებული მუსიკის მიხედვით (შეიქმნა 1967 წელს)

კარმი კაარელ (ნამდვილი გვარი ლიანტსი) - ესტონელი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1906-1979 წწ).

კარ-მიდამო - ეზო და სახლი.

კარმინი (ფრანგ.) - წითელი საღებარი, რომელიც მწერებისაგან მოიპოვება.

კარმირ-ბლური - ბორცვი სომხეთში, სადაც ძვ. წ. აღ. VII-VI საუკუნეებში ძველი ურარტუს ქალაქი თეიშებაინი იყო გაშენებული.

კარმონა ანტონიუ ოსკარ დი ფრაგოზუ - პორტუგალიელი სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, მარშალი, ქვეყნის პრეზიდენტი 1928-32 წლებში (1869-1951 წწ).

კარნა

  1. ინდუიზმის მითოლოგიაში - გმირი მეომარი, „მაჰაბჰარატას” პერსონაჟი.

  2. რომაულ მითოლოგიაში - ადამიანის სხეულის მფარველი ღმერთქალი.

კარნავალი (ფრანგ.) - სახალხო სეირნობა-ზეიმის სახეობა, რომელსაც თეატრალიზირებული ელემენტებიც ახლავს თან.

კარნავალიზმი - მიმართულება XX საუკუნის 70-80-იანი წლების რუსულ სახვით ხელოვნებაში, რაც გარკვეულად ეწინააღმდეგებოდა ე.წ. სოციალისტური რეალიზმის მოთხოვნებს.

კარნაკი - დასახლებული პუნქტი ზემო ეგვიპტეში, სადაც ღმერთ ამონის ტაძარი მდებარეობდა.

კარნალი - იხილე გჰაგჰრა.

კარნალითი - მინერალი, მაგნიუმისა კალიუმის რთული წყლიანი ქლორიდი.

კარნაპი რუდოლფ - გერმანელ-ამერიკელი ფილოსოფოსი, ლოგიკური პოზიტივიზმის უმთავრესი წარმომადგენელი (1891-1970 წწ).

კარნარვონი ჯორჯ - გრაფი, ინგლისელი მოყვარული ეგვიპტოლოგი და კოლექციონერი; 1922 წელს აღმოაჩინა ტუტანჰამონის სამარხი (1866-1922 წწ).

კარნარვონშირი - საგრაფო უელსში (დიდი ბრიტანეთი).

კარნატაკა - შტატი სამხრეთ ინდოეთში, ადმინისტრაციული ცენტრი - ბანგალორი.

კარნატიკი - ისტორიული ოლქი ინდოეთის ტამილნადის შტატში, სადაც შუა საუკუნეებში ძლიერი სახელმწიფოებრივი გაერთიანება არსებობდა.

კარნაცია (ფრანგ.) - სახვითი ხელოვნების ხერხი, რაც ადამიანის სახის და შიშველი სხეულის გამოსახატავად იხმარება.

კარნახი

  1. რაიმე ტექსტის წარმოთქმა იმ მიზნით, რომ მსმენელმა ჩაიწეროს.

  2. (გადატანით) ჩაგონება, რჩევით იძულება.

კარნე მარსელ - ფრანგი კინორეჟისორი (1909-1996 წწ).

კარნე ჯოზეპ - კატალონელი პოეტი და ჟურნალისტი (1884-1970 წწ).

კარნეადე კირენელი - ძველბერძენი ფილოსოფოსი (ძვ.წ.აღ. 214 - 129 წწ).

კარნეგი დეილ - ამერიკელი მწერალი-პუბლიცისტი, პედაგოგი-ფსიქოლოგი (1888-1955 წწ).

კარნეგი ენდრიუ - ამერიკელი მეწარმე, რომელიც თავისი საქველმოქმედო საქმეებითაა ცნობილი (ნიუ-იორკის „კარნეგი-ჰოლი” მის მიერაა აგებული და მის სახელს ატარებს) (1835-1919 წწ).

კარნეიები - აპოლონის საპატივცემლო დღესასწაული, რომელიც იმართებოდა სპარტაში აგვისტოს ბოლოს და სექტემბრის დასაწყისში და მიმდინარეობდა ცხრა დღეს.

კარნერა პრიმო - იტალიელი მოკრივე, მსოფლიოს აბსოლუტური ჩემპიონი მძიმეწონოსან პროფესიონალთა შორის 1933-34 წლებში (1906-1967 წწ).

კარნი ალფონს - პოლონელი მოქანდაკე (1901-1990 წწ).

კარნიზი (გერმ.) - ჰორიზონტალური შვერილი შენობის კედლის (ან კარის) თავზე. 2) ანტაბლემენტის ზედა ნაწილი. იხილე ლავგარდანი (1.)

კარნის ალპები - ქედი აღმოსავლეთ ალპებში ავსტრიისა და იტალიის საზღვარზე.

კარნიშოვასი არტურას - ლიტველი სპორტსმენი, XX საუკუნის 90-იანი ერთ-ერთი უძლიერესი კალათბურთელი ევროპაში (დაიბადა 1971 წელს).

კარნო ლაზარ ნიკოლა - ფრანგი მათემატიკოსი, პარიზის მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, 1815 წელს საფრანგეთის შინაგან საქმეთა მინისტრი (1753-1823 წწ).

კარნო სადი (ნიკოლას ლეონარ) - ფრანგი ფიზიკოსი და ინჟინერი, თერმოდინამიკის ერთ-ერთი მამამთავარი (1796-1832 წწ).

კარნოვიჩი ევგენი - რუსი ისტორიკოსი და მწერალი (1824-1885 წწ).

კარნოტიტი - მინერალი, კალიუმისა და ურანის რთული ვანდატი. ურანისა და ვანადიუმის ძვირფასი მადანი.

კარნული - ქალაქი ინდოეთის ანდჰრა-პრადეშის შტატში.

კარნუნტი - კელტთა დასახლება მდინარე დუნაის პირას, ავსტრიაში, რომაელთა ფორპოსტი ციხე-სიმაგრე.

კარნუ-ქალაქი - ქალაქ ერზერუმის (თურქეთი) ძველი ქართული სახელწოდება.

კარო ანიბალე - იტალიელი მწერალი (1507-1566 წწ).

კარო მარკ - ფრანგი კინორეჟისორი და სცენარისტი (დაიბადა 1956 წელს).

კარო ნიკოდემ - გერმანელი ქიმიკოსი (1871-1935 წწ).

კარო ჰაინრიხ - გერმანელი ქიმიკოსი (1834-1910 წწ).

კაროზერსი უოლეს ჰიუმ - იხილე კარათერზი უ.

კაროი ამი - უნგრელი პოეტი (1909-1990 წწ).

კაროი მიხაი - გრაფი, უნგრეთის პრეზიდენტი 1919 წელს (1875-1955 წწ).

კარო-კანის დაცვა - საჭადრაკო დებიუტის სახეობა, ნახევრად ღია დასაწყისი.

კაროლ I (ჰოენცოლერნ-ზიგმარინგენი) - რუმინეთის მეფე 1881 წლიდან (1839-1914 წწ).

კაროლ II (ჰოენცოლერნ-ზიგმარინგენი) - რუმინეთის მეფე 1930-40 წლებში (1893-1953 წწ).

კაროლანი - ხელოვნური ბოჭკო (იაპონური წარმოებისა).

კაროლინა - სისხლის სამართლის საერთოგერმანული კანონების კრებული, შედგენილია 1532 წელს.

კაროლინგები - ფრანკთა სახელმწიფოს მეფეთა დინასტია 687-987 წლებში. სახელი ეწოდათ კარლოს დიდის საპატივცემლოდ.

კაროლინის კუნძულები - არქიპელაგი წყნარი ოკეანის დასავლეთ ნაწილში, მიკრონეზიაში.

კარონი - მდინარე ვენესუელაში, ორინოკოს მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 920 კილომეტრი).

კარონინი ს. (ნამდვილი სახელი და გვარი ნიკოლაი პეტროპავლოვსკი) - რუსი მწერალი-ხალხოსანი (1853-1892 წწ).

კაროჟნა - ვითომ მორცხვი და კეკელა, უშნო და მანჭია ქალი (დ.კლდიაშვილის პიესის, „დარისპანის გასაჭირის” პერსონაჟის სახელის მიხედვით).

კაროსა ჰანს - გერმანელი პოეტი (1878-1956 წწ).

კაროტაჟი (ფრანგ.) - ჭაბურღილების გეოფიზიკური გამოკვლევა, რომელსაც აწარმოებენ გეოლოგიური ჭრილების შესასწავლად და სასარგებლო წიაღისეულის გამოსავლენად.

კაროტინი (ლათ.) - მოყვითალო-მონარინჯისფრო პიგმენტი, რომელიც დიდი რაოდენობით შედის სტაფილოში, პომიდორში, აგრეთვე კვერცხის გულსა და რძეში.

კარპაკი - II-III საუკუნეების ქართლის მაღალ მოხელე დიდებულთა წრის წარმომადგენელი ქალი. იხსენიება არმაზისხევის პიტიახშთა სამაროვანში აღმოჩენილ წარწერაში.

კარპაკოვა პოლინა - რუსი მოცეკვავე, დიდი თეატრის წამყვანი ბალერინა 1860-70-იან წლებში (1845-1920 წწ).

კარპანტიე ჟორჟ - ფრანგი მოკრივე, მსოფლიოს აბსოლუტური ჩემპიონი ქვემძიმე წონაში XX საუკუნის 20-იან წლებში (1894-1975 წწ).

კარპატები - მთათა სისტემა ევროპის აღმოსავლეთ ნაწილში (სლოვაკეთი, პოლონეთი, უნგრეთი, უკრაინა. სიგრძე 1500 კმ, უმაღლესი წერტილი 2655 მეტრი (გერლახოვსკი-შტიტი).

კარპატი რუდოლფ - უნგრელი მოფარიკავე, ოლიმპიური თამაშების მრავალგზის ჩემპიონი 1948-1960 წლებში (დაიბადა 1920 წელს).

კარპაჩო ვიტორე - იტალიელი ფერმწერი, ადრეული აღორძინების ეპოქის ვენეციის სკოლის წარმომადგენელი (დაახლოებით 1455-1526 წწ).

კარპენკო - კარი ივან (ნამდვილი გვარი ტობილევიჩი) - უკრაინელი დრამატურგი, მსახიობი (1845-1907 წწ).

კარპენტარია - ყურე ავსტრალიის ჩრდილოეთ ნაპირებთან.

კარპენტერი მალკოლმ სკოტ - ამერიკელი კოსმონავტი, 1962 წლის მაისის ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1925 წელს).

კარპენტერი ჯონ - ამერიკელი კინორეჟისორი და სცენარისტი, კომპოზიტორი, პროდიუსერი (დაიბადა 1948 წელს).

კარპენტიერი ალეხო - კუბელი მწერალი (1904 - 1980 წწ).

კარპი უგო და - ვენეციის სკოლის იტალიელი გრავიორი, შეიმუშავა კიაროსკუროს ტექნიკა (დაახლოებით 1480 - 1523 წწ).

კარპინენი პერტი - ფინელი სპორტსმენი (აკადემიური ნიჩბოსნობა, სამგზის ოლიმპიური ჩემპიონი 1976, 1980 და 1984 წლებში (დაიბადა 1953 წელს).

კარპინსკი ფრანციშეკ - პოლონელი პოეტი, დრამატურგი (1741-1825 წწ).

კარპინსკი - (1941 წლამდე უგოლნი) ქალაქი რუსეთი სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში.

კარპო ჟან ბატისტ - ფრანგი მოქანდაკე (1827-1875 წწ).

კარპოვა ტატიანა - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის მაიაკოვსკის სახელობის თეატრში (დაიბადა 1916 წელს).

კარპოვი ალექსანდრე - რუსი მფრინავი, კაპიტანი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1917-1944 წწ).

კარპოვი ანატოლი - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიოს მე-12 ჩემპიონი 1975-1985 წლებში (დაიბადა 1951 წელს).

კარპოვი ვასილი - რუსი ფილოსოფოსი (1798-1867 წწ).

კარპოვი ვლადიმირ - რუსი მწერალი (დაიბადა 1922 წელს).

კარპოლოგია (ბერძნ.) - მცენარეთა მორფოლოგიის ნაწილი, შეისწავლის ნაყოფს და თესლს.

კარპონოსოვი გენადი - რუსი სპორტსმენი (ფიგურული სრიალი), 1980 წლის ოლიმპიური ჩემპიონი ნ. ლინიჩუკთან ერთად (დაიბადა 1950 წელს).

კარპოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ნაყოფის დამწიფების ხელისშემწყობი ღმერთქალი.

კარპოფოროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ღმერთქალ გეას ეპითეტი.

კარსავა (1917 წლამდე კორსოვკა) - ქალაქი ლატვიაში.

კარსავინა ტამარა - რუსი ბალერინა, 1918 წლიდან მოღვაწეობდა ინგლისში (1885-1978 წწ).

კარსავინი ლევ - რუსი რელიგიური ფილოსოფოსი და ისტორიკოს-მედიევისტი (1882-1952 წწ).

კარსანი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში, (ზაჰესის სადაბო საკრებულო) თრიალეთის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 700 მეტრი, მცხეთიდან - 8 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 9 კაცი. კარსანი მდებარეობს საქართველოს დღევანდელ და ანტიკურ დედაქალაქებს - თბილისსა და მცხეთა - შორის მოქცეულ პატარა ხეობაში, სამხრეთი კავკასიის უდიდესი მდინარეების მტკვრისა და არაგვის შესართავთან - სამხრეთი კავკასიის ისტორიულ გზა-ჯვარედინზე და აკავშირებდა ისტორიულად ჩრდილო-დასავლეთ კავკასიის გზებს, ცენტრალურ კავკასიასთან და აქედან სამხრეთი კავკასიის გავლით შავიზღვისპირეთთან, ასევე დასავლეთ კავკასიას აღმოსალეთთან და კასპიის ზღვის აუზით - ცენტრალურ აზიასთან.

კარსანიძე ვლადიმერ - დრამატურგი (1910-1968 წწ).

კარსნის მთა - მთა მცხეთის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის აღმოსავლეთ შტოქედზე.

კარსონი რეიჩელ - ამერიკელი ბიოლოგი ქალი, გარემოს დაცვის სფეროს აქტიური მოღვაწე და მწერალი (1907-1964 წწ).

კარსტენსი ასმუს იაკობ - გერმანელი ფერმწერი და გრაფიკოსი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1754-1798 წწ).

კარსტენსი კარლ - გფრ-ს პრეზიდენტი 1979-84 წლებში (1914-1992 წწ).

კარსტენსი - იხილე ჯაია.

კარსტი - რელიეფის თავისებური ფორმები იმ ადგილებში, სადაც ნიადაგი შედგება მსხვილმარცვლოვანი ხსნადი ქანებისგან.

კარსტოლოგია - გეომორფოლოგიის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის კარსტულ მოვლენებს, კარსტის წარმოშობას, განვითარებას, გავრცელებას.

კარტა - ლატვიურ მითოლოგიაში - ბედისწერის სამთაგან ერთ-ერთი ქალღმერთი, რომელიც ადამიანის ცხოვრებისეულ გზას განსაზღვრავს.

კარტალი

  1. კოლოფი (საბა).

  2. ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში (40 ათასი).

კარტალი-აიატი - მდინარე რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში, მდინარე აიატის ერთ-ერთი მდგენელი.

კარტანი ელი ჟოზეფ - ფრანგი მათემატიკოსი (1869-1951 წწ).

კარტახენა

  1. ქალაქი ესპანეთში, ხმელთაშუაზღვისპირა პორტი (180 ათასი).

  2. ქალაქი კოლუმბიაში, ბოლივარის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (565 ათასი).

კარტ-ბლანში - სუფთა ბლანკი, რომელიც ხელმოწერილია იმ პირის მიერ, რომელიც სხვა პირს აძლევს უფლებას, რომ ეს ბლანკი შეავსოს.

კარტეზიანელები - იხილე კართეზიელები.

კარტეზიანელობა - ფრანგი ფილოსოფოსის რენე დეკარტის მოძღვრება.

კარტელი

  1. (ფრანგ.) - ეკონომიკაში - ეკონომიკური გაერთიანების სახესხვაობა, რომლის მონაწილენი დებენ ხელშეკრულებას წარმოების მოცულობის, პროდუქციის გაყიდვის, მუშა ხელის დაქირავების რეგულირების შესახებ.

  2. (ფრანგ.)შეჯიბრის სახეობა შუა საუკუნეების რაინდთა ტურნირებში.

  3. წერილობითი გამოწვევა დუელში.

კარტელიზაცია - სამრეწველო საწარმოთა გაერთიანება კარტელებად.

კარტერი - მანქანის ან მექანიზმის უძრავი ნაწილი (ძრავის, რედუქტორის), რომელიც მუშა ნაწილების საყრდენად და მათს დასაცავად გამოიყენება. კარტერის ქვედა ნაწილი საპოხი მასალების რეზერვუარია.

კარტერი ანჯელა - ინგლისელი მწერალი ქალი (1940-1992 წწ).

კარტერი ჯეიმზ (ჯიმი) - აშშ-ს 39-ე პრეზიდენტი დემოკრატიული პარტიიდან 1977-81 წლებში; 2002 წლის ნობელი პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1924 წელს).

კარტერი ჰაუარდ - ბრიტანელი არქეოლოგი, რომელმაც ერთ-ერთი ყველაზე დიდი წვლილი შეიტანა ეგვიპტოლოგიაში აღმოაჩინა რა 1922 წელს ფარაონ ტუტანჰამონის სამარე (1873-1939 წწ).

კარტერი ჰერბერტ დაისონ - კანადელი მწერალი (დაიბადა 1910 წელს).

კარტეჩი (პოლონ.) - საარტილერიო ჭურვის სახეობა მოკლე მანძილზე ცოცხალი ძალის გასანადგურებლად.

კარტი

  1. (ინგლ.) - მცირელიტრაჟიანი სარბოლო ავტომობილი ძარის გარეშე; მაქსიმალური სიჩქარე 150 კმ/სთ.

  2. იგივეა, რაც ბანქო.

კარტიე - მსოფლიოში ერთ-ერთი წამყვანი ფრანგული საიუველირო ფირმა. შეიქმნა 1847 წელს, პარიზში იუველირ ლუი ფრანსუა კარიეს მიერ.

კარტიე-ბრესონი ანრი - ფრანგი ფოტოხელოვანი (დაიბადა 1908 წელს).

კარტიკამი - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

კარტინგი (ინგლ.) - საავტომობილო სპორტის სახეობა, სპეციალურ ტრასაზე რბოლა კარტებით.

კარტინი რადენ აჯენგ - ინდონეზიელი მწერალი, განმანათლებელი ქალი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მოღვაწე (1879-1904 წწ).

კარტოგრამა (გერმ.) - რუკა, რომელზედაც გრაფიკულად არის გამოსახული რაიმე მოვლენის სტატისტიკური მონაცემები.

კარტოგრაფია - მეცნიერება, რომელიც მოიცავს გეოგრაფიული რუკების შექმნის თეორიას, მეთოდიკას და ტექნიკურ ხერხებს.

კარტოდიკრომო მარკო - ინდონეზიელი მწერალი და ჟურნალისტი (1878-1932 წწ).

კარტოთეკა - გარკვეული ოდენობის ბარათების მთლიანობა, რაც სისტემატიზირებული ინფორმ-აციის შემცველია.

კარტოზია გივი - მოჭიდავე (ბერძნულ-რომაული ჭიდაობა, 79 კგ). 1956 წლის მელბურნის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი და 1960 წლის რომის ოლიმპიადის მესამე პრიზიორი, მსოფლიოს სამგზის ჩემპიონი (1953, 55, 58), მსოფლიოს თასის მფლობელი (1956), სსრკ ოთხგზის ჩემპიონი (1952-55) (1929-1998 წწ)

კარტომეტრია - კარტოგრაფიის ნაწილი, რომელიც რუკის საშუალებით მანძილის, ფართობის, კუთხეების და სხვა პარამეტრების გამოთვლის საშუალებას იძლევა.

კარტონი (ფრანგ.)

  1. მუყაო.

  2. წინასწარშესრულებული დიდფორმატიანი ნახატი, რომელიც შემდეგ გადააქვთ კედელზე.

კარტოსქემა - გამარტივებული რუკა. რომლის ელემენტები მკაცრად შეზღუდულია და მხოლოდ ამა თუ იმ სიუჟეტის გაგებას ითვალისწინებს.

კარტოფილი (გერმ.) - კულტურული მცენარე; იკეთებს სახამებლით მდიდარ მიწისქვეშა ტუბერებს.

კარტრაიტი ედმუნდ - ინგლისელი გამომგონებელი, ღვთისმსახური; შექმნა მექანიკური საფეიქრო დაზგა (1743-1823 წწ).

კარტუზი (რუს.)

  1. ერთგვარი საჩიხიანი (წინაფრიანი) ქუდი მამაკაცისა.

  2. ქაღალდის პარკი ფხვიერი ნივთიერებისათვის.

კარტულარიუმი (ლათ.) - შუა საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში იმ სიგელთა ასლების კრებული, რომლებითაც იურიდიულად იყო გაფორმებული ეკლესია-მონასტრებისათვის მიწების წყალობა.

კარტუში (ფრანგ.) - ფარისმაგვარი მორთულობა, რაზედაც ღერბი, ემბლემა ან რაიმე წარწერაა აღბეჭდილი.

კარუ - ნახევრადუდაბნოს ტიპის პლატო და მთათაშორისი ჩაღრმავება სამხრეთ აფრიკაში.

კარუარუ - ქალაქი ბრაზილიის პერნამბუკუს შტატში.

კარუზო ენრიკო - იტალიელი მომღერალი, ტენორი, მსოფლიო საოპერო ხელოვნების ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი (1873 - 1921 წწ).

კარუსელი (ფრანგ.)

  1. ვერტიკალურ ღერძზე მბრუნავი მოწყობილობა, რომელზედაც დაკიდულია დასაჯდომები; საბავშვი გასართობი პარკებში.

  2. იტალიასა და საფრანგეთში ცხენოსანთა შეჯიბრება, რომელიც XVIII საუკუნიდან შეიცვალა რაინდთა ტურნირებით.

კარუსი კარლ გუსტავ - გერმანელი ბიოლოგი, ექიმი. ფსიქოლოგი (1789-1869 წწ).

კარუშეთი - ისტორიული სოფელი თრიალეთში (ახლანდელი სოფელი ჯინისი, წალკის მუნიციპალიტეტი).

კარღია - რასაც კარი ღია აქვს.

კარში იუსუფ - თურქული წარმოშობის კანადელი ფოტოგრაფი, რომელიც ცნობილია XX საუკუნის დიდი ადამიანების ფოტოპორტრეტების შექმნით (დაიბადა 1908 წელს).

კარშოლტონი - ქალაქი დიდი ლონდონის მეტროპოლიურ საგრაფოში (დიდი ბრიტანეთი).

კარჩაკეტილი

  1. რასაც კარი აქვს ჩაკეტილი.

  2. დაკეტილში მჯდომი.

  3. (გადატანით) ვინც ნიადაგ შინ ზის.

  4. განცალკევებული, განკერძოებული.

კარჩაკეტილობა - საზოგადოებისაგან მოწყვეტილობა.

კარჩხა - მოჭრილი ხე, რომელსაც შერჩენილი აქვს ტოტების ნაწილი.

კარჩხი - ლოლუებად ქცეული ჭირხლი ხეებზე.

კარცაგი - ქალაქი უნგრეთის სოლნოკის მედიეში.

კარცევი რომან (ნამდვილი გვარი კაცი) - ესტრადის რუსი მსახიობი, იუმორისტი, მოღვაწეობს მოსკოვის მინიატურების თეატრში (დაიბადა 1939 წელს).

კარცერი (ლათ.) - სპეციალური სათავსი საპყრობილეში, არმიაში, სასწავლო დაწესებულებაში წესრიგის დამრღვევ პირთათვის.

კარცინოლოგია (ბერძნ.) - ზოოლოგიის დარგი, შეისწავლის კიბორჩხალისებრთა არსებებს.

კარცინომა (ბერძნ.) - ავთვისებიანი სიმსივნე, კიბო.

კარწაულთა - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ხევსურეთის თემის საკრებულო), მდინარე ლიქოკის (ხევსურეთის არაგვის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 1755 მეტრი, დუშეთიდან - 70 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 2 კაცი.

კარწახი - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში

კარწახის ტბა - იხილე ხოზაფინის ტბა.

კარჭაპი - მოზრდილი, განიერი ნავი ტვირთის გადასაზიდად.

კასაბლანკა - ქალაქი მაროკოში, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (2,6 მილიონი).

კასადო გასპარ - ესპანელი ვიოლონჩელისტი და კომპოზიტორი (1897-1966 წწ).

კასავეტესი ნიკ - ამერიკელი რეჟისორი და მსახიობი (დაიბადა 1960 წელს).

კასავეტესი ჯონ - ამერიკელი რეჟისორი, სცენარისტი, მსახიობი, პროდიუსერი (1929-1989 წწ).

კასავუბუ ჟოზეფ - კონგოს პირველი პრეზიდენტი 1960 წლიდან (1917-1969 წწ).

კასათა - ყოფილი სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კასაი (ქვემო დინებაში კვა) - მდინარე ანგოლასა და კონგოში, მდინარე კონგოს მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - დაახლოებით 2000 კილომეტრი).

კასალა - ქალაქი სუდანში, აღმოსავლეთის რეგიონის ადმინისტრაციული ცენტრი (100 ათასი).

კასალი ხულიან დელ - კუბელი პოეტი (1863 - 1893 წწ).

კასალსი პაბლო - ესპანელი ვიოლონჩელისტი, დირიჟორი, კომპოზიტორი (1876-1973 წწ).

კასანდრა

  1. ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტროის მეფე პრიამოსის და ჰეკაბეს ქალიშვილი, რომელიც მისგან უარყოფილმა აპოლონმა დასაჯა იმით, რომ უბოძა წინასწარმეტყველების უნარი, მაგრამ არავინ უჯერებდა მას.

  2. ნახევარკუნძული საბერძნეთში.

  3. ეგეოსის ზღვის ყურე საბერძნეთის სანაპიროსთან.

  4. მცენარეთა გვარი მანანასებრთა ოჯახისა. იგივეა, რაც ქამედაფნე.

კასანდრი - მაკედონიის მეფე ძვ.წ.აღ. 306 წლიდან.

კასარა - მთა ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, თრუსოს ხეობაში.

კასატკინა ლუდმილა - რუსი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობს მოსკოვის საბჭოთა არმიის თეატრში (დაიბადა 1925 წელს).

კასატკინი ნიკოლაი - რუსი ფერმწერი, პერედვიჟნიკი (1869-1930 წწ).

კასატონოვი ალექსეი - რუსი ჰოკეისტი, მსოფლიოსა და ოლიმპიური თამაშების (1984, 1988) ჩემპიონი (დაიბადა 1959 წელს).

კასატორი - პირი, რომელსაც შეაქვს საჩივარი მეორე სასამართლო ინსტანციაში და მოითხოვს გადაწყვეტილების ან განაჩენის გაუქმებას საკასაციო წესით.

კასაცია

  1. (გერმ.) - გასართობი ხასიათის მრავალნაწილიანი მუსიკალური ნაწარმოები ინსტრუმენტული ანსამბლისათვის.

  2. სასამართლოს განაჩენის გასაჩივრება ზემდგომ ორგანოში.

კასელი

  1. ქალაქი გერმანიის ჰესენის მხარეში.

  2. გუსტავ - შვედი ეკონომისტი (1866-1945 წწ).

კასერესი - ქალაქი ესპანეთში.

კასეტი (ფრანგ.)

  1. შუქშეუვალი ბრტყელი ბუდე ფოტოგრაფიული ფირებისათვის.

  2. დაბალბორტებიანი ღია ყუთი პურის გადასატანად.

კასი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ენისეის მარცხენა შენაკადი.

კასია - ბიზანტიელი პოეტი ქალი (IX საუკუნე).

კასიანი ვასილი - უკრაინელი გრაფიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1896-1976 წწ).

კასიანი ნინა - რუმინელი პოეტი ქალი (დაიბადა 1924 წელს).

კასიანოვი ალექსანდრე - რუსი კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1891-1982 წწ).

კასიანოვი მიხაილ - რუსეთის სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის მთავრობის თავმჯდომარე 2000-2004 წლებში (დაიბადა 1957 წელს).

კასიდა - იხილე ყასიდა.

კასივა - ქალაქი იაპონიის ტიბის პრეფექტურაში.

კასიკი

  1. ინდიელი ბელადი მექსიკასა და ცენტრალურ ამერიკაში.

  2. ლათინურ ამერიკასა და ესპანეთში პოლიტიკოსი, რომელსაც ქვეყნის ამა თუ იმ რეგიონში დიდი ავტორიტეტი აქვს.

კასიკიარე - მდინარე ვენესუელის სამხრეთ ნაწილში (სიგრძე - 410 კილომეტრი).

კასილაგი ლუკრეცია - ფილიპინელი კომპოზიტორი (დაიბადა 1918 წელს).

კასილი ლევ - რუსი მწერალი, საბჭოთა საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი მამამთავარი (1905-1970 წწ).

კასიმოვი - ქალაქი რუსეთის რიაზანის ოლქში (40 ათასი).

კასინი ჟაკ - ფრანგი ასტრონომი, გეოდეზისტი (1677-1736 წწ).

კასინი ჯოვანი დომენიკო - ფრანგი ასტრონომი, წარმოშობით იტალიელი (1625-1712 წწ).

კასიოდორუსი - მწერალი, ოსტგუთების სახელმწიფოს მოღვაწე (დაახლოებით 487 - 578 წწ).

კასიოპე (კასიეპეია) - ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში ანდრომედას დედა; მის სახელს ატარებს ერთ-ერთი თანავარსკვლავედი.

კასიოპეა - ჩრდილოეთის ცის თანავარსკვლავედი, მისი ხუთი ყველაზე კაშკაშა ვარსკვლავი ქმნის ასო ჭ-ს ფორმას.

კასიოპეიდები - მეტეორული ნაკადი, რომლის რადიანტი კასიოპეას თანავარსკვლავედშია.

კასირერი ერნსტ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1874 - 1945 წწ).

კასიტები - ხალხი, რომელიც ზაგროსის მთიანეთში ცხოვრობდა ძვ.წ.აღ. III ათასწლეულში, ახლანდელი ირანის ლურისტანის ოსტანში.

კასიტერიტი (ბერძნ.) - მინერალი; შეიცავს 68-78% კალას; კალის ძირითადი მადანი.

კასიუს დიონ კოქცეიანუსი - რომაელი ისტორიკოსი (დაახლოებით 153 - 235 წწ).

კასიუსი გაიუს ლონგინუს - რომაელი პოლიტიკური მოღვაწე (ძვ.წ.აღ. I საუკუნე).

კასიფონე - ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში კირკეს და ოდისევსის ქალიშვილი.

კასკა (ფრანგ.) - რკინის ქუდი.

კასკადი (ფრანგ.)

  1. საფეხურებად გადმომჩქეფი ბუნებრივი ან ხელოვნური წყალვარდნილი.

  2. ოპერეტაში - სწრაფი ცეკვა სიმღერითურთ.

  3. საცირკო ხელოვნებაში - ძირს დაცემის იმიტაცია, რომელსაც ასრულებს აკრობატი.

კასკადიორი (ფრანგ.)

  1. ცირკში - კასკადის შემსრულებელი მსახიობი.

  2. კინომსახიობის დუბლიორი, რომელიც ასრულებს რთულ ტრიუკებს.

კასკადოვანი მთები - ქედი ჩრდილოეთ ამერიკის კორდილიერების სისტემაში (აშშ და კანადა).

კასკალესი ფრანსისკო - ესპანელი მწერალი-ერუდიტი, ხელოვნების თეორიტიკოსი (1564-1642 წწ).

კასკასი - იგივეა, რაც კისკისი.

კასკელენი - ქალაქი ყაზახეთის ალმა-ათის ოლქში (30 ათასი).

კასკეტი (ფრანგ.) - საფრანგეთში სამხედრო ფორმის ქუდი.

კასკო (ესპან.)

  1. გემის კორპუსისა და ყველა მექანიზმის და აღკაზმულობის დაზღვევა.

  2. ტვირთის გადასაზიდ საშუალებათა დაზღვევა.

კასლანძია ლეუარსან - აფხაზი მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1912-1990 წწ).

კასლეთი - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ხაიშურის მარჯვენა შენაკადი.

კასლი - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კასლრი რობერტ სტიუარტ (ვიკონტი კასლრი, მარკიზი ლონდონდერი) - დიდი ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი 1812-22 წლებში (1769-1822 წწ).

კასნერი რუდოლფ - ავსტრიელი ფილოსოფოსი, მწერალი-ესეისტი (1873-1959 წწ).

კასოლა კარლო - იტალიელი მწერალი, ანტიფაშისტური მოძრაობის მონაწილე (1917-1987 წწ).

კასონა ალეხანდრო (ნამდვილი გვარი როდრიგეს ალვარესი) - ესპანელი დრამატურგი (1903-1965 წწ).

კასონე - ორნამენტებით დამშვენებული ხის ზანდუკი აღორძინების ეპოქის იტალიაში.

კასპარიანი ჰენრიხ - სომეხი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, დაიბადა თბილისში (1910-1995 წწ).

კასპაროვი გარი - მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიოს მე-13 ჩემპიონი ჭადრაკში 1985-2000 წლებში. აქტიური საჭადრაკო მოღვაწეობა დაასრულა 2005 წელს და დაიწყო ლიტერატურული და პოლიტიკური საქმიანობა (დაიბადა 1963 წელს).

კასპი - ქალაქი საქართველოში, ქართლში, კასპის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციული ცენტრი; მანძილი თბილისიდან 48 კმ (18 ათასი).

კასპიები - იბერიულ-კავკასიური ჯგუფის ტომები, ცხოვრობდნენ აღმოსავლეთ აზერბაიჯანის სტეპებში.

კასპიის ზღვა - გაუდინარი ზღვა-ტბა რუსეთს, აზერბაიჯანს, ირანს, თურქმენეთსა და ყაზახეთს შორის. დედამიწის უდიდესი ტბა. ფართობი 376 ათასი კვ.კმ. მდებარეობს 27,9 მეტრით დაბლა ოკეანეთა დონესთან შედარებით; მაქსიმალური სიღრმე 1025 მეტრი.

კასპიისკი (1947 წლამდე დვიგატელსტროი) - ქალაქი რუსეთის დაღესტნის რესპუბლიკაში.

კასპის მუნიციპალიტეტი - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლში. 1930 წელს გამოეყო გორის მაზრას დამოუკიდებელ რაიონად. 803,2 ათასი კვ.კმ. 1 ქალაქი. 16 სოფელი.

კასპის სამაროვანი - გვიანდელი ბრინჯაოსა და ადრინდელი რკინის ხანის (ძვ.წ.აღ. XIV-VIII სს) სამაროვანი ქალაქ კასპში.

კასპლია - მდინარე რუსეთსა და ბელორუსიაში, მდინარე დასავლეთის დვინის მარცხენა შენაკადი.

კასპროვიჩი იან - პოლონელი პოეტი (1860-1926 წწ).

კასრაკი - მცირე სახლი (საბა).

კასრაძე დავით - მწერალი (1885-1965 წწ).

კასრაძე ქართლოს - იუმორისტი, მწერალი, მსახიობი (დაიბადა 1926 წელს).

კასრი - ხის (ან ლითონის) დიდი ჭურჭელი, ცილინდრული ფორმისა, აქვს ბრტყელი ძირი და ცოტათი გამოზნექილი მუცელი.

კასრინი - ქალაქი ტუნისში, ამავე სახელწოდების ვილაიეთის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კასრის მთა - მთა ასპინძის მუნიციპალიტეტში, ერუშეთის მთიანეთში.

კასრისწყალი (1996 წლამდე ელდარი) - სოფელი შირაქის ვაკეზე, სოფლის საკრებულოს ცენტრი. ადმინისტარაციულად ექვემდებარება ახმეტის მუნიციპალიტეტს. ზღვის დონიდან - 500 მეტრი, ახმეტიდან - 162 კილომეტრი, დედოფლისწყაროდან - 45 კილომეტრი (ტერიტორიულად ამ მუნიციპალიტეტში მდებარეობს). აქ არის ახმეტის მუნიციპალიტეტის სოფლების ზემო ალვანისა და ქვემო ალვანის მეცხვარეების საზამთრო საძოვრების მთავარი დასახლება. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 352 ადამიანი.

კასრისხევი (კასარა) - კლდეკარისებრი მონაკვეთი თრუსოს ხეობაში (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი).

კასტა (პორტუგ.) - კარჩაკეტილი საზოგადოებრივი ჯგუფი.

კასტალია - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მდინარის ღმერთის აქელოოსის ქალიშვილი, მდინარის ფერია, რომელიც პარნასის მთაზე წყაროდ გადაიქცა.

კასტალიის წყარო - (გადატანითი მნიშვნელობით) აღფრთოვანების, შთაგონების წყარო.

კასტალსი ალექსანდრე - რუსი კომპოზიტორი და ფოლკლორისტი (1856-1926 წწ).

კასტანედა კარლოს - ამერიკელი ეთნოგრაფი და მწერალი, წარმოშობით ბრაზილიიდან (1935-1998 წწ).

კასტანიეტები (ესპან.) - მუსიკალური ინსტრუმენტი, ნიჟარის ფორმის ხის ან პლასტმასის ფირფიტები, რომლებიც თითებზე მაგრდება.

კასტანიინო ხუან კარლოს - არგენტინელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1908-1972 წწ).

კასტანიო ანდრეა დელ - იტალიელი ფემწერი, ფლორენციის სკოლის წარმომადგენელი (დაახლოებით 1421-1457 წწ).

კასტელანი (ლათ.)

  1. პოლონეთის სამეფო კარზე ადრეულ შუა საუკუნეებში თანამდებობის პირი, რომელსაც ეკუთვნოდა სამხედრო და სასამართლო ხელისუფლება.

  2. გამაგრებული ციხის, საზოგადოებრივი შენობის ზედამხედველი.

  3. კათოლიკური ტაძრის დარაჯი.

კასტელამარე-დი-სტაბია - ბალნეოლოგიური კურორტი და პორტი იტალიაში, ტირენეს ზღვის პირას, ნეაპოლის სამხრეთ-დასავლეთით.

კასტელარ რიპოლი ემილიო - ესპანეთის პოლიტიკური მოღვაწე, მწერალი, ისტორიკოსი (1832-1899 წწ).

კასტელეინი მატიის დე - ნიდერლანდელი მწერალი (1485-1550 წწ).

კასტელვეტრო ლოდოვიკო - იტალიელი მწერალი-კლასიცისტი, ზეპირსიტყვიერების თეორიტიკოსი (1505-1571 წწ).

კასტელი დონ კრისტოფორო დე - იტალიელი მისიონერი (XVII საუკუნე).

კასტელიო (ნამდვილი სახელი და გვარი სებასტიან შატიიონი) - ფრანგი მწერალი, ბიბლიის მთარგმნელი ლათინურ ენაზე (1515-1563 წწ).

კასტელიონ-დე-ლა-პლანა - ქალაქი ესპანეთში, ვალენსიის ოლქში (100 ათასი).

კასტელნო ფრანსის - ფრანგი მოგზაური, სამხრეთ ამერიკის მკვლევარი (1812-1880 წწ).

კასტეტი (ფრანგ.) - თითებზე ჩამოსაცმელი დაახლოებით ათი სანტიმეტრის სიგრძის ცივი იარაღი; საჯიგველი.

კასტექსი რაულ ვიქტორ პატრის - ფრანგი სამხედრო-საზღვაო თეორიტიკოსი, ადმირალი (1878-1968 წწ).

კასტილია - ესპანეთის ცენტრალური ნაწილი, XI-XV საუკუნეებში დამოუკიდებელი სამეფო, რომელიც თანამედროვე ესპანეთის ჩანასახად იქცა.

კასტილიის ზეგანი - იხილე მესეტა.

კასტილიეხო კრისტობალ დე - ესპანელი პოეტი-ტრადიციონალისტი, ფოლკლორული ხასიათის სიმღერების ავტორი (დაახლოებით 1490-1556 წწ).

კასტილიო-ი-გევარა ფრანსისკა ხოსეფა - კოლუმბიელი რელიგიური მწერალი ქალი (1671-1742 წწ).

კასტილიო-ი-სოლორსანო ალონსო - ესპანელი მწერალი (დაახლოებით 1584-1648 წწ).

კასტილიონე - ქალაქი ჩრდილოეთ იტალიის ლომბარდიის ოლქში.

კასტილიონე ბალდასარე - იტალიელი მწერალი, აღორძინების ეპოქის ჰუმანისტი (1478-1529 წწ).

კასტილიონე ჯოვანი - იტალიელი ფერმწერი, ოფორტისტი, გამომგონებელი (დაახლოებით 1610-1670 წწ).

კასტინგი (ინგლ. casting)

  1. სპორტის სახეობა - თევზსაჭერ მოწყობილობათა ფლობის უნარი.

  2. სამოდელო ბიზნესში - კონკურსი, რაც მონაწილეთაგან საუკეთესოთა არჩევის საშუალებას იძლევა.

  3. ზოგადად ადამიანთა შერჩევა.

კასტლერი ალფრედ - ფრანგი ფიზიკოსი, 1966 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1902-1984 წწ).

კასტორი

  1. მარჩბივის თანავარსკვლავედის 1,6 ვიზუალური ვარსკვლავიერი სიდიდის ვარსკვლავი.

  2. უხეში სქელი ქსოვილის სახეობა.

  3. ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად: 1) ცხენების მფარველი ღვთაება. 2) ოდისევსის სავარაუდო მამა.

კასტორნოე - ქალაქის ტიპის დასახლება რუსეთის კურსკის ოლქში.

კასტრაკანი კასტრუჩო დელი ანტელმინელი - საფრანგეთის მეფეთა კარზე მომსახურე იტალიელი კონდოტიერი (1281-1328 წწ).

კასტრატი (ლათ.) - კასტრირებული მამაკაცი, საჭურისი.

კასტრაცია და კასტრირება - სასქესო ჯირკვლების ამოკვეთა; დაკოდვა, დასაჭურისება.

კასტრენი მატიას ალექსანდრ - ფინელი ენათმეცნიერი და ეთნოგრაფი (1813-1852 წწ).

კასტრი - სენტ-ლუსიის დედაქალაქი, საზღვაო პორტი.

კასტრო გილიენ დე - ესპანელი დრამატურგი (დაახლოებით 1569-1631 წწ).

კასტრო (კასტრუ) ჟოზუე აპოლონიუ - ბრაზილიელი ფიზიოლოგი (1908-1973 წწ).

კასტრო როსალია დე - ესპანელი პოეტი ქალი, რომანტიზმის წარმომადგენელი (1837-1885 წწ).

კასტროპ-რაუქსელი - ქალაქი გერმანიის ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარეში.

კასტრო რუსი რაულ - კუბის სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე 2008 წლიდან ფიდელ კასტროს ძმა (დაიბადა 1931 წელს).

კასტრო ფიდელ (ფიდელ კასტრო რუსი) - კუბის სახელმწიფო მოღვაწე, პრემიერ-მინისტრი (1959-76 წწ), სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე 1976-2008 წლებში (დაიბადა 1926 წელს).

კასტრუ ალვისი ანტონიუ - ბრაზილიელი პოეტი (1847-1871 წწ).

კასტური - კასტისთვის დამახასიათებელი.

კასუ ჟან - ფრანგი მწერალი, ანტიფაშისტური მოძრაობის მონაწილე (1897-1986 წწ).

კასუგაი - ქალაქი იაპონიაში, ქალაქ ნაგოიას აგლომერაციაში (270 ათასი).

კასუმლო - სოფელი მარნეულის მუნიციპალიტეტში.

კასური - ქალაქი პაკისტანის პენჯაბის პროვინციაში (120 ათასი).

კატა (Felis) - პატარა შინაური ცხოველი; ფრანგულია, ქართულად ციცა ჰქვია (საბა).

კატაბალახა (Valeriana officinalis) - სამკურნალო მცენარე; ფესურებს იყენებენ ვალერიანის წვეთების დასამზადებლად.

კატაბანი

  1. მატყუარი თუ სატყუარი (საბა).

  2. სახელმწიფო არაბეთის ნახევარკუნძულის სამხრეთ ნაწილში ძვ.წ.აღ. I ათასწლეულში (ძვ.წ.აღ. I საუკუნემდე).

კატაბარდა (Clematis) - ტყეებში გავრცელებული ბუჩქი. აქვს გრძელი მცოცავი ღერო და თეთრი ან სოსანი ყვავილები.

კატაბოლიზმი - ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლის რეაქციები. რთულ ორგანულ ნივთიერებათა დისიმილაცია (დაშლა). ანაბოლიზმის საპირისპირო.

კატაგენეზი - ევოლუციური პროცესის მიმართულება; ორგანიზმთა რეგრესული განვითარება, რაც ხშირად ვლინდება კატამორფოზსა და დეგენერაციაში.

კატაევი ევგენი - იხილე ილფი და პეტროვი.

კატაევი ვალენტინ - რუსი მწერალი (1897-1986 წწ).

კატაევი ივან - რუსი მწერალი (1902-1937 წწ).

კატავასია (ბერძნ.) - ღვთისმსახურების სარიტუალო გალობის სახესხვაობა, კანონის დასამთავრებელი, ბოლო მუხლი.

კატავ-ივანოვსკი - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კატათაგვობანა - საბავშვო თამაშობა - წრედ დადგებიან ხელიხელჩაკიდებულნი და ერთი ბავშვი მეორეს დასდევს დასაჭერად.

კატაიამა სენ - იაპონიაში კომუნისტური პარტიის შექმნის ერთ-ერთი ინიციატორი (1859-1933 წწ).

კატაისკი - ქალაქი რუსეთის კურგანის ოლქში.

კატაკი - ქალაქი ინდოეთის ორისას შტატში (490 ათასი).

კატაკამა-იარი - იაპონური ცივი იარაღი, შუბი, რომელსაც მოღუნული პირი აქვს.

კატაკანა - იაპონური დამწერლობის სახეობა.

კატაკლიზმი (ბერძნ.) - დამანგრეველი ცვლილება, კატასტროფა.

კატაკომბები (იტალ.) - ხელოვნური წარმოშობის სისტემა მიწისქვეშა ნაგებობებისა.

კატალაზი (ბერძნ.) - ერთგვარი ფერმენტი; მოიპოვება თითქმის ყველა ორგანიზმში.

კატალანი ანჯელიკა - იტალიელი მომღერალი ქალი, სოპრანო (1780-1849 წწ).

კატალანური ენა - ენდოევრუპულ ენათა ჯგუფის რომანული ჯგუფის ენა; გავრცელებულია საფრანგეთში, ანდორაში, ესპანეთში. ესპანურთან ერთად ითვლება ესპანეთის ერთ-ერთ ოფიციალურ ენად.

კატალეფსია (ბერძნ.) - სრული ან ნაწილობრივი გაშეშება, რაც აღინიშნება დიდი მღელვარების, აგრეთვე ჰიპნოზის მოქმედების დროს.

კატალექტიკა - ლექსთწყობის შემსწავლელი დარგის შემადგენელი ნაწილი, მოძღვრება ლექსის კლაუზულას შესახებ.

კატალიზატორი - ნივთიერება, რომელიც აჩქარებს ან ანელებს ქიმიურ რეაქციას, მაგრამ თვითონ არ იცვლება.

კატალიზი (ბერძნ.) - ქიმიური რეაქციის გამოწვევა ან მისი სიჩქარის შეცვლა კატალიზატორის მეშვეობით.

კატალოგი (ბერძნ.) - ამა თუ იმ საგანთა ჩამონათვალი.

კატალოგიზაცია - კატალოგის შედგენა, კატალოგში შეტანა.

კატალონია - ისტორიული რეგიონი ესპანეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში,

ამჟამად - ავტონომიური ოლქი. ფართობი 32 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 6 მილიონი. მთავარი ქალაქი - ბარსელონა.

კატალონიელები - ესპანეთში (ძირითადად კატალონიაში) მცხოვრები ხალხი; ცხოვრობენ აგრეთვე საფრანგეთსა და იტალიაში. საერთო რაოდენობა 8,2 მილიონი.

კატამარანი (ტამილ.)

  1. ინდოეთის ოკეანის სანაპიროზე მცხოვრები ხალხის ბორანი მოკლე მანძილებზე გადასაადგილებლად და სათევზაოდ.

  2. მორებისაგან შეკრული პატარა ნავი (ნიჩბიანი ან აფრიანი).

  3. ორი კორპუსისაგან შემდგარი თანამედროვე საზღვაო ან სამდინარო ტრანსპორტი.

კატამარკა - ქალაქი და პროვინცია არგენტინის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

კატამნეზი (ბერძნ.) - ინფორმაცია ავადმყოფის შესახებ, რაც მოპოვებულია დიაგნოზის დასმის ან სამკურნალო დაწესებულების დატოვების შემდეგ.

კატამორფოზი (კატაგენეზი) - ევოლუციური პროცესის ერთ-ერთი მიმართულება, რომელიც ვლინდება ორგანიზმის საერთო გამარტივებით ერთგვაროვანი გარემოსადმი შეგუების შედეგად.

კატანა - იაპონური ცივი იარაღი, სამურაის გრძელი მახვილი. სიგრძე დაახლოებით 90-120 სმ.

კატანგა - იხილე შაბა.

კატანეო დანეზი დი მიკელე - იტალიელი მოქანდაკე (1509-1573 წწ).

კატანეო კარლო - იტალიელი დემოკრატი, რისორჯიმენტოს რესპუბლიკური ფრთის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი (1801-1869 წწ).

კატანია - ქალაქი იტალიაში, კუნძულ სიცილიაზე, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (365 ათასი).

კატანძარო - ქალაქი იტალიაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კატაპიტნა (Nepeta cataria) - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე ტუჩოსანთა ოჯახისა. ხმარობენ ხალხურ მედიცინაში.

კატაპულტა (ლათ.)

  1. მანქანა, რომლითაც ისროდნენ ლოდებს, საწვავით სავსე კასრებს და მისთანებს ძველ საბერძნეთსა და რომში

  2. ავიამზიდზე მოწყობილი მექანიზმი გემბანიდან თვითმფრინავის ჰაერში ასატყორცნად.

  3. მოწყობილობა მფრინავის (კოსმონავტის) ან ეკიპაჟის სხვა წევრის ავტომატურად ამოსატყორცნად საფრენი აპარატიდან.

კატარა - უწყლო ღრმული ლიბიის უდაბნოში.

კატარაქტა (ბერძნ.)

  1. თვალის ბროლის შემღვრევა, რაც იწვევს მხედველობის შესუსტებას

  2. განიერი ჩანჩქერი, რომელიც პატარა სიმაღლიდან გადმოდის.

  3. იგივეა, რაც დემპფერი.

კატარი (კატარის სახელმწიფო, არაბ. „davlaT katar“).

1) სახელმწიფო (ემირატი) სამხრეთ-დასავლეთ აზიაში, კატარის ნახევარკუნძულზე, არაბეთის ნახევარკუნძულის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. სამხრეთით ესაზღვრება საუდის არაბეთს, დანარჩენი მხარეებიდან აკრავს სპარსეთის ყურე.

  • დამოუკიდებლობის დღე (დიდი ბრიტანეთისგან) - 1971 წლის 3 სექტემბერი.

  • ჰიმნი - „As Salam al Amiri“.

  • მმართველობის ფორმა - აბსოლუტური მონარქია.

  • სახელმწიფოს მეთაური - ემირი.

  • ფართობი - 11 437 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 10 რაიონად (არაბ. „ბალადიათი”).

  • მოსახლეობა - 840 ათასი.

  • სიმჭიდროვე - 74 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • სახელმწიფო ენა - არაბული.

  • სახელმწიფო რელიგია - ისლამი.

  • დედაქალაქი - დოჰა.

  • ვალუტა - რიალი.

  • ქვეყნის კოდი - QAT.

  • დროის სარტყელი - UTC +3.

  • სატელეფონო კოდი - +974.

  • ინტერნეტ-დომენი - qa.

2) ცივი იარაღი, ინდური ხანჯალი.

3) (ბერძნ.) - რაიმე ორგანოს (ცხვირის, ყელის, კუჭის) ლორწოვანი გარსის ანთება.

კატარღა (კატერი) - პატარა გემი მოკლე მანძილზე სამოგზაუროდ; კატერი.

კატასტროფა (ბერძნ.) - შემთხვევა, რომელსაც თან სდევს მძიმე, ტრაგიკული შედეგები.

კატასტროფული - კატასტროფის გამომწვევი, კატასტროფის ხასიათისა.

კატატონია (ბერძნ) - ფსიქიკის დარღვევა.

კატაფალკი (ფრანგ.)

  1. მიცვალებულის გასასვენებელი სატრანსპორტო საშუალება.

  2. სამგლოვიაროდ მორთული ამაღლებული ადგილი, რომელზედაც დგამენ კუბოს პანაშვიდის დროს.

კატაფატიკა (ბერძნ.) - ერთარსება, ყოვლისმომცველი (იესო ქრისტეს ეპითეტი).

კატაფილაქსია (ბერძნ.) - ადამიანთა და ცხოველის დაზიანებული ქსოვილების მგრძნობელობის დაქვეითება დაავადების გამომწვევი მიკრობების მოქმედებისადმი.

კატაფორეზი (ბერძნ.) - ელექტროფორეზის მოძველებული სახელწოდება.

კატაფოტი - საგანგებო ნიშანი, რომელიც სიბნელეში ავტომობილის შუქს აირეკლავს.

კატაფრაქტები - მძიმე ცხენოსანი ჯარი მაკედონიაში ძვ.წ.აღ. IV საუკუნეში.

კატაფრონტი (ბერძნ.) - მეტეოროლოგიაში - ატმოსფერული ფრონტი, რომლისთვისაც დამახასიათებელია თბილი ჰაერის დამავალი მოძრაობა.

კატაქრეზი (ბერძნ.) - ლექსიკური მნიშვნელობით შეუთავსებელი სიტყვების შეხამება ფრაზაში.

კატაცუ (იაპონ.) - მაყალი, იატაკში ჩამაგრებული; ზემოდან მაგიდასავით ადგას გისოსი, რომელზედაც აფარებენ საბანს და იყენებენ გასათბობად.

კატეგატი - სრუტე, რომელიც ბალტიის და ჩრდილოეთის ზღვებს აერთებს.

კატეგორია (ბერძნ.)

  1. ლოგიკური ცნება, რომელიც ასახავს მატერიალური სამყაროს მოვლენათა საერთო თვისებებსა და კავშირს.

  2. ერთგვარ საგანთა, მოვლენათა, ადამიანთა ჯგუფი; თანრიგი.

კატეგორიული - გადამწყვეტი, მტკიცე, უკიდურესი.

კატელინო ჟაკ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე (1759-1793 წწ).

კატენაჩო (იტალ.) - დაცვითი ფეხბურთის სისტემა, რომელიც იტალიურ ფეხბურთს ახასიათებს.

კატენი - ეგზეგეტიკურ მწერლობაში დამკვიდრებული ჟანრი - ბიბლიური ტექსტის განმარტება-კომენტირება.

კატენინი პაველ - რუსი პოეტი, მთარგმნელი, კრიტიკოსი, თეატრალური მოღვაწე (1792-1853 წწ).

კატენოიდი (ლათ.) - ზედაპირი, რომელიც წარმოიქმნება ჯაჭვური ხაზის ბრუნვით ამ ზედაპირის ღერძის გარშემო.

კატერი (ინგლ.) - საერთო სახელი მცირე ზომის სწრაფმავალი საწყალოსნო ტრანსპორტისა.

კატერინი - ქალაქი საბერძნეთში, პიერიის ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კატექინები - მცენარეული წარმოშობის ფენოლური ნივთიერებანი, მწარე გემოს მქონე უფერული კრისტალები.

კატექოლამინები - თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი შრის ჰორმონები.

კატეხი - საქართველოს ისტორიული მხარის ჰერეთის მნიშვნელოვანი პუნქტი (ამჟამად სოფელი აზერბაიჯანის ბელაქნის რაიონში).

კატეხიზისი - ღვთისმეტყველების საწყისი, სასწავლოდ გამიზნული წიგნი, ქრისტიანული მოძღვრების გადმოცემა კითხვა-პასუხის სახით.

კატეხუ (მალაიური)

  1. ერთგვარი აკაცია; ხარობს ინდოეთსა და შრი-ლანკაში (ცეილონზე).

  2. ამ მცენარის მერქნისაგან მიღებული ნივთიერება; შეიცავს 20-55% მთრიმლავ ნივთიერებას.

კატვეიკ-ან-ზე - კლიმატური კურორტი ნიდერლანდში, ჩრდილოეთის ზღვის სანაპიროზე.

კატიკი - უკრაინის დონეცკის ოლქის ქალაქ შახტიორსკის სახელი 1953 წლამდე.

კატილინა ლუციუს სერგიუს - რომის პოლიტიკური მოღვაწე, სულას რეჟიმის აქტიური მონაწილე (ძვ.წ.აღ. 108 - 62 წწ).

კატიონი (ბერძნ.) - დადებითად დამუხტული ნაწილაკი, რომელიც ელეტროლიზის დროს მიისწრაფვის კათოდისაკენ.

კატიპუნანი - საიდუმლო ანტიესპანური პატრიოტული ორგანიზაცია ფილიპინებში 1892-97 წლებში.

კატისწვერი - მწვერვალი კედელას ქედზე, ჭანჭახისა და გომულის (რიონის მარცხენა შენაკადები) წყალგამყოფზე.

კატიუშა - რეაქტიული არტილერიის საბრძოლო მანქანების ხალხური სახელი.

კატლა - მოქმედი ვულკანი ისლანდიის სამხრეთ ნაწილში. სიმაღლე 970 მეტრი.

კატლეტი (ფრანგ.) - დაკეპილი ხორცის ბრტყელი მოგრძო კვერი, სათანადოდ შეზავებული და შემწვარი.

კატმაი - მოქმედი ვულკანი ჩრდილოეთ ამერიკაში, ალასკის ნახევარკუნძულზე. სიმაღლე 2047 მეტრი.

კატმანდუ - ნეპალის დედაქალაქი 1769 წლიდან. XVI საუკუნემდე ეწოდებოდა კანტიპური. მდებარეობს მდინარე ბაგჰმატიზე (განგის აუზი), ჰიმალაების შიდა დაბლობზე (420 ათასი).

კატო გენიტი - იაპონელი ფიზიოლოგი, ფიზიოლოგიის ეროვნული სკოლის შემქმნელი (1890-1979 წწ).

კატო კიემასა - იაპონელი მხედართმთავარი (1562-1611 წწ).

კატო სავაო - იაპონელი სპორტსმენი, ტანმოვარჯიშე, 1968, 1972 (მრავალჭიდში) და 1976 (ცალკეულ იარაღებზე) წლების ოლიმპიური ჩემპიონი, მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი 1970 და 1974 წლებში (გუნდური პირველობა) (დაიბადა 1946 წელს).

კატოგანი (ფრანგ.) - პარიკის ბაფთიანი კუდი.

კატოვიცე - ქალაქი პოლონეთის სამხრეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (370 ათასი).

კატონა იოჟეფ - უნგრელი დრამატურგი (1791-1830 წწ).

კატონი მარკუს პორციუს (უმცროსი) - რომის პოლიტიკური მოღვაწე და მწერალი, რომაული პროზის ფუძემდებელი, ისტორიკოსი (ძვ.წ.აღ. 234-149 წწ).

კატორღა (ბერძნ.)

  1. სისხლის სამართლის ან პოლიტიკური დანაშაულის დასჯის საგანგებო სახეობა, რაც დამნაშავის თავისუფლების აღკვეთის ზედმეტად მკაცრ რეჟიმს და იძულებით მძიმე შრომას გულისხმობდა.

  2. გადატანით ამბობენ მძიმე, აუტანელი შრომის შესახებ.

კატორღელი - კატორღაში მყოფი ან ნამყოფი.

კატორღელი - კატორღის დამახასიათებელი, მეტად მძიმე, აუტანელი.

კატრანი - ზვიგენის სახეობა, რომლის სიგრძე 2 მეტრამდე აღწევს; გავრცელებულია შავ ზღვაშიც.

კატრენი - ოთხსტრიქონიანი სტროფი; ოთხტაეპიანი ლექსი, რომელიც დასრულებულ აზრს შეიცავს.

კატრმერი ეტიენ მარკ - ფრანგი აღმოსავლეთმცოდნე (1782-1857 წწ).

კატრფაჟი დე ბრეო - ფრანგი ზოოლოგი, ემბრიოლოგი და ანთროპოლოგი (1810-1892 წწ).

კატსი იაკობ - ნიდერლანდელი პოეტი (1577-1660 წწ).

კატუარი გიორგი - რუსეთში მოღვაწე კომპოზიტორი და მუსაკათმცოდნე (1861-1926 წწ).

კატუკოვი მიხაილ - საბჭოთა ეპოქის მხედართმთავარი, ჯავშანსატანკო ჯარების მარშალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1900-1976 წწ).

კატულსკაია ელენა - რუსი მომღერალი, ლირიკო-კოლორატურული სოპრანო, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის დიდ თეატრში (1888-1966 წწ).

კატულუსი გაიუს ვალერიუს - რომაელი პოეტი, ლირიკოსი (ძვ.წ.აღ. 87 ან 84 - 54 წწ).

კატუნა და კატუნია - (კნინობით-მოფერებით) იგივეა, რაც კატა.

კატუნი

  1. ველური, გარეული კატა.

  2. იხილე კათუნი.

კატურლა ალეხანდრო გარსია - კუბელი კომპოზიტორი (1906-1940 წწ).

კაუდალური (ლათ.) - ტერმინი, რომელიც მიუთითებს რომ ცხოველის ტანის რაიმე ნაწილი მდებარეობს სიგრძივ ღერძზე კუდთან ახლოს.

კაუდილიო (ესპან.)

  1. შუა საუკუნეების ესპანეთში - ლაშქრის მხედართმთავარი. ლათინურ ამერიკაში - ბელადი, გავლენიანი პოლიტიკური მოღვაწე.

  2. ესპანეთის სახელმწიფოს მეთაურის ფრანსისკო ფრანკოს ოფიციალური ტიტული.

კაუდინიის ხეობა - მდებარეობს იტალიაში.

კაუელი (კოუელი) ჰენრი - ამერიკელი კომპოზიტორი (1897-1965 წწ).

კაუზალგია (ბერძნ.) - გამუდმებული მწველი ტკივილი, რომელიც ჩვეულებრივ ჩნდება პერიფიერიული ნერვის დაზიანების (დაჭრის, დაწვის) შედეგად.

კაუზალური (ლათ.) - მიზეზობრივი.

კაუზატივი (ლათ.) - იგივეა, რაც კაუზატიური ზმნა.

კაუზატიური ზმნა - ზმნა, რომლითაც გამოხატულია არა უშუალოდ ზმნის სუბიექტის მოქმედება, არამედ მოქმედება სხვა პირის მეშვეობით; შუალობითი ზმნა (მაგალითად: აკეთებინებს, აწერინებს).

კაუკა - მდინარე კოლუმბიაში, მაგდალენას მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1350 კილომეტრი).

კაუკასი - ლიტვურ მითოლოგიაში - საოჯახო მეურნეობის მფარველი, დახმარებას უწევს მამაკაცებს.

კაულბახი ვილჰელმ ფონ - გერმანელი ფერმწერი, გვიანდელი რომანტიზმის და აკადემიზმის წარმომადგენელი (1805-1874 წწ).

კაულერპა - მწვანე წყალმცენარეების გვარი სიფონოვანთა რიგისა.

კაული აბრაამ - ბაროკოს ეპოქის ინგლისელი პოეტი (1618-1667 წწ).

კაულიფლორია (ბერძნ.) - ყვავილის აღმოცენება უშუალოდ ღეროზე ან ძველ ტოტებზე.

კაუნასი (1917 წლამდე კოვნო) - ქალაქი ლიტვაში. პორტი მდინარე ნემანზე. ლიტვის რესპუბლიკის დედაქალაქი 1919-40 წლებში (430 ათასი).

კაუნდა კენეტ დევიდ - ზამბიის პრეზიდენტი 1964-91 წლებში (დაიბადა 1924 წელს).

კაუნიცი ვენცელ ანტონ (თავადი ფონ კაუნიც-რიტბერგი) - ავსტრიის მაღალჩინოსანი სახელმწიფო მოღვაწე, დიპლომატი, ავსტრიის ფაქტიური მმართველი იმპერატრიცა მარია ტერიზიას დროს (1711-1764 წწ).

კაუპერი ედუარდ ალფრედ - ინგლისელი გამომგონებელი (1819-1893 წწ).

კაუპერი - აპარატი, რომელშიც ახურებენ ბრძმედში შესაშვებ ჰაერს.

კაუპოლიკანი - არაუკანელთა სამხედრო ბელადი, რომელმაც ჩილეს სამხრეთ ნაწილში ესპანელთა წინააღმდეგ საბრძოლველად ინდიელთა სხვადასხვა ტომი გააერთიანა XVI საუკუნეში (გარდაიცვალა 1558 წელს).

კაურა - მდინარე ვენესუელაში, ორინოკოს მარჯვენა შენაკადი.

კაური - შუა სარმა ქართულ ჭიდაობაში.

კაური ოგიუსტ ანდრე-ტომა - ფრანგი ქიმიკოსი (1813-1891 წწ).

კაურისმიაკი აკი - ფინელი კინორეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი (დაიბადა 1957 წელს).

კაუსტიკა (ბერძნ.) - ზედაპირი, რომელიც შემოვლებულია სინათლის კონის ირგვლივ - სხივების შეყრის ადგილას ლინზაში მათი გარდატეხის ან სარკეში არეკვლის შემდეგ.

კაუსტიკური სოდა - ქიმიური პროდუქტი - ნატრიუმის ჰიდროჟანგი. ძლიერი ტუტე, რომელიც დამარღვეველად მოქმედებს ცხოველურ ქსოვილზე. იყენებენ საპნის წარმოებაში, საფეიქრო საქმეში.

კაუსტობიოლითები - ორგანული წარმოშობის საწვავი წიაღისეული, მცენარეული, იშვიათად, ცხოველურ ორგანიზმთა ნაშთები.

კაუტილია - ძველინდოელი მოაზროვნე, „ართხაშასტრას” ავტორი, მეფე ჩანდრაგუპტა მაურის მრჩეველი.

კაუტსკი კარლ - გერმანული სოციალ-დემოკრატიის და მე-2 ინტერნაციონალის ერთ-ერთი ლიდერი და თეორიტიკოსი (1854-1938 წწ).

კაუფმანი ალექსანდრე - რუსი ეკონომისტი და სტატისტიკოსი, კადეტთა პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი (1864-1919 წწ).

კაუფმანი ანგელიკა - გერმანელი მხატვარი და გრაფიკოსი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1741-1807 წწ).

კაუფმანი ფილიპ - ამერიკელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1936 წელს).

კაუშანი - ქალაქი მოლდავეთში.

კაუშუთოვი ათა - თურქმენი მწერალი (1903-1953 წწ.).

კაუჩუკი (ინგლ.) - ელასტიკური ნივთიერება, რომელსაც იღებენ ზოგი ტროპიკული მცენარის რძისებრი წვენისგან ან ამზადებენ ხელოვნურად; იყენებენ რეზინის წარმოებაში.

კაუცკი ბენედიქტ - ავსტრიის სოციალ-დემოკრატიის ერთ-ერთი ლიდერი და იდეოლოგი (1894-1960 წწ).

კაუცკი კარლ - გერმანიის სოციალ-დემოკრატიის ერთ-ერთი თეორიტიკოსი და ლიდერი (1854-1938 წწ).

კაუცკი მინა - გერმანელი მწერალი ქალი (1837-1912 წწ).

კაუძიტი - გვარი ლატვიელი მწერალი ძმების: რეინისის (ფსევდონიმი ვიძემნიექსი, 1839-1920) და მატისის (ფსევდონიმი კალნინიექსი, 1848-1926 წწ).

კაუჭი - ბოლოში მოხრილი, მოკაკული რკინა ან ჯოხი.

კაფა - ყირიმის ქალაქ ფეოდოსიის სახელი II-XVIII საუკუნეებში.

კაფანდარა - გამხდარი, ტანწვრილი, მოხდენილი.

კაფე (ფრანგ.) - პატარა რესტორანი.

კაფელი (რუს.) - გამომწვარი თიხის თხელი ფილა, ცალ მხარეს მოჭიქული; შორენკეცი.

კაფელნიკოვი ევგენი - რუსი სპორტსმენი, მსოფლიოს ერთ-ერთი უძლიერესი ჩოგბურთელი, 2000 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (დაიბადა 1974 წელს).

კაფენგაუზი ლევ (ლეონ) - რუსი ეკონომისტი, შეეწირა რეპრესიებს (1885-1940 წწ).

კაფეტერია (ინგლ.) - ერთგვარი კაფე (სადაც, ჩვეულებრივ, თვითმომსახურებაა).

კაფეშანტანი (ფრანგ.) - რესტორანი ესტრადით.

კაფ-ი (ინგლ. აბრევიატურა - c.a.f. - cost and freight) - საგარეო ვაჭრობის ხელშეკრულების სახეობა, რომლის დროსაც საქონლის ფასში შედის საზღვაო ტრანსპორტირება ამა თუ იმ პორტამდე.

კაფია - მოუმზადებლად, სახელდახელოდ თქმული ლექსი; ექსპრომტი.

კაფიობა - კაფიების თქმა.

კაფკა ბოგუმილ - ჩეხი მოქანდაკე (1878-1942 წწ).

კაფკა ფრანც - ავსტრიელი მწერალი (1883-1924 წწ).

კაფსელი (გერმ.) - ცეცხლგამძლე კოლოფი ფაიფურისა და ფაიანსის ნაკეთობათა გამოსაწვავად.

კაფსის კულტურა - ზედა პალეოლითისა და მეზოლითის ხანის (ძვ.წ.აღ. IX-V ათასწლეული) არქეოლოგიური კულტურა ჩრდილო აფრიკასა და ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებში.

კაფსტადი - იხილე კეიპტაუნი.

კაფსუკასი (1955 წლამდე მარიამპოლი) - ქალაქი ლიტვაში.

კაფსული (ლათ.)

  1. გარსი, აპკი, რომელშიც გახვეულია ზოგი ორგანო, აგრეთვე პათოლოგიური წარმონაქმნი.

  2. სახამებლის, ჟელატინის ან ქაღალდის ბუდე, რომელშიც ათავსებენ ერთ ჯერზე მისაღებ წამალს.

კაფუე

  1. მდინარე ზამბიაში, ზამბეზის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1000 კილომეტრი).

  2. ეროვნული პარკი ზამბიაში.

კაფშა - მდინარე რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტრებურგის) ოლქში.

კაქექსია (ბერძნ.) - ორგანიზმის სრული გამოფიტვა, დაუძლურება.

კაქტუსი (ლათ.) - ტროპიკული მცენარე, რომელსაც აქვს სქელი, ხორცოვანი უფოთლებო, ეკლებიანი ღერო.

კაქჩიქელი - გვატემალაში მცხოვრები ხალხი, დაახლოებით 350 ათასი.

კაშაკი ლაიოშ - უნგრელი მწერალი (1887-1967 წწ).

კაშალოტი (ფრანგ.) - ზღვის დიდი ძუძუმწოვარი ცხოველი კბილიანი ვეშაპების ქვერიგისა. სიგრძე 20 მეტრამდე აღწევს.

კაშაუსკასი რაიმონდას - ლიტველი მწერალი (დაიბადა 1934 წელს).

კაშგარი

  1. ქალაქი ჩინეთის სინძიან-უიღურის ავტონომიურ რაიონში (175 ათასი).

  2. მდინარე (კაში, შუა აზიაში - ყიზილსუ) ჩინეთის დასავლეთ ნაწილში, სათავეს იღებს ტაჯიკეთის მთიანეთში, იკარგება ქვიშაში (765 კმ).

კაშგარის ვაკე - იგივე ტარიმის ვაკე (ჩინეთი).

კაშგარის ქედი (კონგურმუზტაკი) - ჩინეთი.

კაშენი მარსელ - საფრანგეთის კომუნისტური პარტიის ერთ-ერთი დამაარსებელი, ანტიფაშისტური მოძრაობის მონაწილე (1869-1958 წწ).

კაში - იხილე კაშგარი.

კაშიაპა - ბუდისტურ მითოლოგიაში - ბუდას და შაკიამუნის მიმდევარი, პირველი ტაძრის წინამძღვარი.

კაშიას-დუ-სული - ქალაქი ბრაზილიის რიუ-გრანდი-დუ-სულის შტატში.

კაშინი

  1. ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

  2. ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (45 ათასი).

კაშკადარია (სათავეში შინგასოი) - მდინარე უზბეკეთის ბუხარის ოლქში, იკარგება ქვიშრობში.

კაშკაშა - რასაც კაშკაში გააქვს, ელვარე.

კაშკაში

  1. ძლიერი ბრწყინვა, ელვარება.

  2. ამო სიცილი (საბა).

კაშლიკი - ციმბირის სახანოს დედაქალაქი XV-XVI საუკუნეებში, მდინარე ირტიშის მარჯვენა ნაპირზე.

კაშმა - მდინარე რუსეთის ტამბოვის ოლქში, მდინარე ცნის მარჯვენა შენაკადი.

კაშმილონი - ხელოვნური ბოჭკო (იაპონური წარმოებისა), რომლისგანაც ამზადებენ ტანსაცმელს.

კაშნე (ფრანგ.) - მამაკაცის მცირე ზომის ყელსახვევი.

კაშნიცი მარია ლუიზა (სრული გვარი ფონ კაშნიც-ვაინბერგი) - გერმანელი პოეტი ქალი (1901-1974 წწ).

კაშპარეკი - ჩეხური თოჯინების თეატრის პერსონაჟი, მარიონეტი.

კაშპერლე (კაშპერლი) - ავსტრიულ-გერმანული თოჯინების თეატრების პერსონაჟი.

კაშპო (ფრანგ.) - დეკორატიული (ჩვეულებრივ კერამიკული) ლარნაკი, რომელშიც ყვავილის ქოთანს დებენ.

კაშტელუ ბრანკუ კამილუ - პორტუგალიელი მწერალი (1825-1890 წწ).

კაშტილიუ ანტონიუ ფელისიანუ - პორტუგალიელი პოეტი (1800-1875 წწ).

კაშუბები - პოლონელთა ეთნოგრაფიული ჯგუფი; ძველი პომორიელების შთამომავალნი. ცხოვრობენ პოლონეთის ზღვისპირა რეგიონში.

კაშჩეი

  1. აღმოსავლურსლავურ მითოლოგიაში - უკვდავი ავი ჯადოქარი, პატარძალთა გამტაცებელი.

  2. რუსული ზღაპრების პერსონაჟი.

კაშხალი - ნაგებობა, რომელიც გზას უღობავს მდინარეს და ამაღლებს მის დონეს.

კაჩა

  1. მუჴლის ძირის სადრეკი (საბა).

  2. XIV საუკუნის იტალიაში ჩამოყალიბებული პოეტურ-მუსიკალური ფორმა, რომელიც ძირითადად ნადირობის სცენებს შეეხებოდა.

  3. მდინარე უკრაინის ყირიმის ოლქში, ერთვის შავ ზღვას.

კაჩაეთი - სოფელი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში.

კაჩავის მთები - მდებარეობს პოლონეთში.

კაჩალინი გავრილ - რუსი ფეხბურთელი, საბჭოთა ფეხბურთის ერთ-ერთი ყველაზე გამოჩენილი მწვრთნელი, წვრთნიდა თბილისის “დინამოსაც” 1964-65 და 1971-72 წლებში (1911-1995 წწ).

კაჩალოვი (ნამდვილი გვარი შვერუბოვიჩი) ვასილი - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1875-1948 წწ).

კაჩერგინე - დაბა ლიტვაში.

კაჩი - არაბეთის ზღვის ყურე ინდოეთის სანაპიროსთან.

კაჩინი

  1. (საკუთარი სახელი ჯინგფხო) მიანმასა და ჩინეთში მცხოვრები ხალხი (700 ათასამდე).

  2. (კაჩინთა სახელმწიფო) ეროვნული ოლქი მიანმაში.

კაჩინი - იტალიელი მუსიკოსი მამა-შვილი: ჯულიო, მეტსახელად რომანო (1550-1618) და ფრანჩესკა, მეტსახელად ჩეკინა (1587-1640 წწ).

კაჩინსკი ლეხ - პოლონეთის პრეზიდენტი 2005-2010 წლებში, ვარშავის მერი 2002-2005 წლებში. დაიღუპა ავიაკატასტროფაში (1949-2010 წწ).

კაჩკავალი (თურქ.) - ცხვრის ყველი ერთგვარი.

კაჩკანარი

  1. მთათა მასივი ურალის ჩრდილოეთ ნაწილში.

  2. ქალაქი რუსეთის (ეკატერინბურგის) ოლქში (50 ათასი).

კაჩუჩა - ესპანური (ანადალუსიური) ხალხური ცეკვა კასტანიეტების და გიტარის თანხლებით.

კაცადკაცი - იგივეა, რაც კაცური კაცი.

კაცავეიკა (პოლონ.) - ქალის მოკლე, ბეწვით გაწყობილი მოსასხამი.

კაცდღე - მუშაობის აღრიცხვის ერთეული.

კაცებისღვედი - მთა თელავის და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტებში, გომბორის ქედზე.

კაცებრ და კაცებური - იგივეა, რაც კაცური.

კაცთმოყვარე - ადამიანების მოყვარული, სათნო, კეთილი.

კაცთმოძულე - ადამიანების მოძულე.

კაცი

  1. ადამიანი.

  2. მამაკაცი.

  3. (სასაუბრო) ქმარი.

  4. იხმარება განუსაზღვრელი ნაცვალსახელის მნიშვნელობით - ვინმე.

კაცი არნოლდ

  1. რუსი დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1924 წელს).

  2. ინგლისელი ფიზიოლოგი, 1970 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი აქსელროდთან და ეილერ-კელპინთან ერთად (1911-1991 წწ).

კაცი სიგიზმუნდ - რუსი კომპოზიტორი (1908-1984 წწ).

კაცია I დადიანი - ოდიშის მთავარი 1704-10 წლებში.

კაცია II დადიანი - ოდიშის მთავარი 1758-88 წლებში, ოტია დადიანის ძე.

კაცია-ადამიანი?!

  1. ილია ჭავჭავაძის მოთხრობა (შეიქმნა 1858-1863 წლებში).

  2. ქართული მხატვრული ფილმი, გადაღებულია ილია ჭავჭავაძის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით. ეკრანებზე გამოვიდა 1979 წელს. დამდგმელი რეჟისორები - სიკო დოლიძე და ქეთი დოლიძე. სცენარის ავტორები - ზაირა არსენიშვილი და სიკო დოლიძე. დამდგმელი ოპერატორი - მიხეილ მედნიკოვი. კომპოზიტორი - დავით თორაძე. მთავარ როლებში: ნოდარ მარგველაშვილი (ლუარსაბი), ლეილა შოთაძე (დარეჯანი), მეგი წულიკიძე (ხორეშანი), გიორგი გეგეჭკორი (მოსე), ჯემალ ღაღანიძე (დავითი), თათია ხაინდრავა (ელისაბედი), მანანა გამცემლიძე (ლამაზისეული), კოტე დაუშვილი, ალექსანდრე კუპრაშვილი.

კაციკვარა - მდინარე ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, ღამიშის მარცხენა შენაკადი.

კაცინა - ქალაქი ნიგერიის კადუნის შტატში (180 ათასი).

კაცისმკვლელი - მკვლელობის ჩამდენი.

კაციშვილი - ადამიანი, ადამიანიშვილი || არცერთი ადამიანი, არავინ.

კაციჭამია

  1. ადამიანის ხორცის მჭამელი ველური; კანიბალი.

  2. სისხლისმსმელი, დაუნდობელი, შეუბრალებელი ადამიანი.

კაციჭამიობა - იგივე კანიბალიზმი.

კაციჰაბლა - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

კაცობა

  1. კაცად ყოფნა, კაცის თვისება.

  2. მამაკაცობა.

კაცობრიობა - ადამიანთა მოდგმა, მთელი მსოფლიოს ადამიანები.

კაცონისი ლამბროს - ბერძენ მოხალისეთა ფლოტილიის მეთაური, რუსეთის არმიის პოლკოვნიკი, საბერძნეთში ანტიოსმალური აჯანყების აქტიური მონაწილე (1752-1806 წწ).

კაცუნა - პატარა კაცი (ფიზიკურად სუსტი ან უმნიშვნელო თავისი საზოგადოებრივი მდგომარეობით, ღირსებით).

კაცურა ტარო - იაპონიის პრემიერ-მინისტრი 1901-1905 წლებში (1847-1913 წწ).

კაცური

  1. ადამიანური.

  2. ნამდვილი, პატიოსანი კაცი.

კაცურკაცობა - კაცური კაცის თვისება.

კაცუტა - ქალაქი იაპონიაში, კუნძულ ჰონსიუზე (115 ათასი).

კაცხი

  1. სოფელი მესტიის

  2. სოფელი ჭიათურის მუნიცპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე კაცხურის ნაპირას. ჭიათურა-ზესტაფონის საავტომობილო გზაზე. თემის საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 610 მეტრი. ჭიათურიდან - 11 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 756 კაცი. სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოიხსენიება XI საუკუნეში. გვიანდელი ფეოდალური ხანის წყაროებში გვხვდება „კაცხის ციხე“. ციხე თავდაპირველად სამეფო ხელისუფლებას ექვემდებარებოდა. XVII საუკუნის 60-იანი წლებიდან აბაშიძეთა ფეოდალურ საგვარეულოს ეკუთვნოდა, XVIII საუკუნის 50-იანი წლებიდან კვლავ სამეფო ხელისუფლების განმგებლობაშია. ციხის ნანგრევები შემორჩენილია მდინარე კაცხურის მარჯვენა ნაპირზე. სოფლის ცენტრში აღმართულია X-XI სს. ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი კაცხის ტაძარი.

კაცხის სვეტი - კირქვის სვეტისებრი შთენილი კლდე ჭიათურის შემოგარენში.

კაცხურა - მდინარე რაჭის ქედის სამხრეთ კალთაზე (ჭიათურის მუნიციპალიტეტი). სათავე აქვს ზღვის დონიდან 1160 მ. მარჯვნიდან ერთვის მდინარე ყვირილას. სიგრძე - 13 კილომეტრი, აუზის ფართობი 31 კვ.კმ. საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა გაზაფხულზეა, წყალმცირობა- ზამთარში. ზაფხულ-შემოდგომაზე იცის წყალმოვარდნა. საშუალო წლიური ხარჯი შესართავთან 0,9 კუბ.მ/წმ.

კაწაკუწი - კბილებით მტვრევის ხმა.

კაწალხევი

  1. სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (მაღაროსკარის თემის საკრებულო), გუდამაყრის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე ფშავის არაგვის მარცხენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 1200 მეტრი, დუშეთიდან - 47 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 79 კაცი.

  2. (კაწალხეურა) მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ფშავის არაგვის მარჯვენა შენაკადი.

კაწანი

  1. პატარა ეკლოვანი ღობე.

  2. ქიზიყში - პატარა დაბალი ღობე.

  3. ღობე მცირე ეკალთაგან აღმართებული (საბა).

კაწაპი - წუღის ჩაცმისთვის საადვილო სასხლეტი (საბა).

კაწარა - ფიცრის კიდის გასწვრივ ხაზის გასავლები სადურგლო იარაღი.

კაწარეთი - ფეოდალური ხანის საეპისკოპოსო ცენტრი კახეთში, ამჟამად ნასოფლარი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, მდინარე ივრის მარცხენა ნაპირზე. ვარაუდობენ, რომ უძველეს ხანაში აქ კუხებისა და სუჯების ტომთა წარმართული რელიგიური ცენტრი იყო.

კაწაწი - თმა საფეთქელთან.

კაწახი - უმწიფარი, მკვახე (ხილი).

კაწკაწი - კბილების ერთმანეთზე ცემა (რისამე შეჭმის ძლიერი სურვილით); ნდომით კბილთა რეკება (საბა).

კაჭარავა ვაჟა - ფრენბურთელი. თამაშობდა თბილისის „ბურევესტნიკსა” (1955-64) და მოსკოვის „დინამოში” (1965-71), იყო ამ გუნდების კაპიტანი, თამაშობდა სსრკ ნაკრებში (1959-67). 1964 წლის ტოკიოს ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი, ევროპის ჩემპიონი (1967) და მესამე პრიზიორი (1963), მსოფლიოს ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი (1966), მსოფლიოს თასის მფლობელი (1965) (დაიბადა 1937 წელს).

კაჭარავა იური - ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1913-1990 წწ).

კაჭარი - ქანის მონატეხი დიდი ქვა, ცოტაოდენ მომრგვალებული და გახეხილი. უწყლო ალაგს რიყის მსგავსი ქვა (საბა).

კაჭაჭი - გამხმარი ღერო მაღალი მსხვილღეროიანი ბალახისა. ჳმელი შამბის ღერო (საბა).

კაჭახიძე გიორგი - პოეტი (1907-1979 წწ).

კაჭიჭი

  1. შავყურძნიანი საღვინე ვაზის ჯიში.

  2. ამ ვაზის ყურძენი და ღვინო.

კაჭკაჭი (Pica pica) - ფრინველი ყორნისებრთა ოჯახისა; ფრთებზე და გულ-მკერდზე შავ-თეთრი ბუმბული აქვს; ადვილად შინაურდება და ეჩვევა ცალკეული სიტყვების წამოძახებას.

კაჭკაჭისკალო - მთა გორის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედზე.

კაჭრეთი - სოფელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტში.

კაჭრობა - გველის ყიყინი (საბა).

კახაბერ I გურიელი - გურიის საერისთავოს გამგებელი XIV საუკუნის I ნახევარში, გიორგი დადიანის ვაჟი.

კახაბერ II გურიელი - გურიის მთავარი XV საუკუნის II ნახევარში, ლიპარიტ I დადიანის ვაჟი (გარდაიცვალა 1483 წელს).

კახაბერი - სოფელი ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში.

კახაბერისძე კახაბერ

  1. XII საუკუნის 80-იანი წლების პოლიტიკური მოღვაწე, რაჭისა და თაკვერის ერისთავი.

  2. XIII საუკუნის II ნახევრის პოლიტიკური მოღვაწე, რაჭის ერისთავი.

კახაბერისძენი - დიდებულთა დინასტია დასავლეთ საქართველოში, ბაღვაშთა გვარის განშტოება.

კახაბრის ვაკე - ვაკე ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში, შავი ზღვის პირას.

კახათი - სოფელი და მდინარე (ჩხოუშის მარჯვენა შენაკადი) ზუგდიდის მუნიციპალიტეტში.

კახამარკა - ქალაქი პერუს ჩრდილოეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

კახამბალი - თეთრი ბლის ჯიში (ხარობს გურიასა და იმერეთში).

კახაძე ივანე - გეოლოგი, მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1905-1955 წწ).

კახაძე ოტია - ენათმეცნიერი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1918 წელს).

კახარეთი - სოფელი ადიგენის მუნიციპალიტეტში.

კახ-ბაში - ჰერეთის ტერიტორიაზე ჩამოყალიბებული პოლიტიკური ერთეულის კაკის - ნაწილი.

კახეთი - ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი აღმოსავლეთ საქართველოში. იხილე კახეთის მხარე.

კახეთის კავკასიონი - კავკასიონის უკიდურესი აღმოსავლეთი მონაკვეთი საქართველოს ფარგლებში.

კახეთის მხარე - მხარე აღმოსავლეთ საქართველოში, მოიცავს ისტორიულ-გეოგრაფიული პროვინციების კახეთის, ჰერეთის (ნაწილობრივ) და თუშეთის ტერიტორიებს (მოსახლეობის რაოდენობა 2002 წლისთვის - 410 ათასამდე). კახეთის მხარეში შედის საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული შემდეგი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულები: ახმეტის, გურჯაანის, დედოფლისწყაროს, თელავის, ლაგოდეხის, საგარეჯოს, სიღნაღის და ყვარლის მუნიციპალიტეტები.

კახეთის სამეფო - ფეოდალური სახელმწიფო XI-XVIII საუკუნეებში.

კახეთის სამთავრო - ფეოდალური ხანის სახელმწიფოებრივი ერთეული VIII-XI საუკუნეებში.

კახეთის ქედი - ქედი თიანეთის და ახმეტის მუნიციპალიტეტებში, კავკასიონის სამხრეთი განშტოება, ივრისა და ილტოს წყალგამყოფი.

კახელები - კახეთის მკვიდრი ქართველები.

კა-ხემი - მდინარე მონღოლეთსა და რუსეთში, იგივე პატარა ენისეი.

კახექსია - იხილე კაქექსია.

კახი

  1. იხილე კაკი.

  2. ქალაქი აზერბაიჯანში.

  3. იგივე კახელი.

კახიანი იმედა - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1937 წელს).

კახიაშვილი კახი - სპორტსმენი (ძალოსნობა, 90, 94, 99 კგ). ბარსელონის (1992), ატლანტის (1996) და სიდნეის (2000) ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი. მსოფლიოს სამგზის ჩემპიონი (1995, 98, 99) და ორგზის მეორე პრიზიორი (1993, 94), ევროპის ოთხგზის ჩემპიონი (1992, 93, 95, 96), მეორე (1994) და მესამე (1998) პრიზიორი. 1994 წლიდან გამოდიოდა საბერძნეთის სახელით. 2005 წელს აღიდგინა საქართველოს მოქალაქეობა (დაიბადა 1969 წელს).

კახისის ტბა - ტბა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, დაბაძველის პლატოზე.

კახიფარი - სოფელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტში.

კახიძე მედეა - პოეტი (დაიბადა 1930 წელს).

კახიძე ჯანსუღ - დირიჟორი, კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1935-2002 წწ).

კახოვკა - ქალაქი უკრაინის ხერსონის ოლქში (45 ათასი).

კახოვსკი პეტრე - რუსი თავადი, დეკაბრისტი, 14 დეკემბრის აჯანყების ერთ-ერთი აქტიური მონაწილე (1799-1826 წწ).

კახოიანები - სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (ტუშურების თემის საკრებულო), ქართლის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე ქუსნოს მარცხენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 1130 მეტრი, თიანეთიდან - 4 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 96 კაცი.

კახული (კაგული) - ქალაქი მოლდავეთში (45 ათასი).

კახურა - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

კახური

  1. კახელების დამახასიათებელი, კახეთიდან მომდინარე.

  2. კახეთში მოყვანილი და დაყენებული ღვინო.

  3. ბაქანი ოზურგეთ-მერიის გადასარბენზე.

კაჰორი - იხილე კაგორი.

1.2 კბ

▲ზევით დაბრუნება


კბილა

  1. ტოლი, იმავე ასაკისა.

  2. იგივეა, რაც კბილოვანი.

  3. ხის გუთნის ქუსლის წინა ნაწილი, რომელზედაც სახნისია წამოცმული.

კბილანა - დაკბილული ბორბალი მოძრაობის გადასაცემად.

კბილი

  1. ძვლოვანი ამონაზარდი პირში საჭმლის საღეჭად.

  2. გამოშვერილი, წაწვეტებული ნაწილი რაიმესი.

  3. ზოგი მცენარის ბოლქვის ერთი ნაწილთაგანი (ნივრის კბილი).

კბილოვანი - კბილების მქონე, დაკბილული.

კბილჩოღერა - ვისაც მრუდედ უსხედს კბილები.

კბოდე - მიუდგომელი კლდოვანი ნაპირი ზღვისა, მდინარისა.

1.3 კდ

▲ზევით დაბრუნება


კდემა - დარცხვენა, მოკრძალება.

კდემამოსილი - მორცხვი, მოკრძალებული.

კდემამოსილება - კდემამოსილის თვისება.

1.4 კე

▲ზევით დაბრუნება


კებაია (მალაურ.) - ინდონეზიელ ქალთა სამოსი.

კები (ინგლ.) - ინგლისში ერთცხენიანი ეტლი.

კებკე კრისტენ - დანიელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1810-1848 წწ).

კებლავიკი - ქალაქი ისლანდიაში.

კებმენი (ინგლ.) - ინგლისში - მეეტლე.

კებნეკაისე - შვედეთის უმაღლესი მწვერვალი (2123 მ).

კებრენი - ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში - მდინარის ღვთაება.

კებრიონე - ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში - პრიამოსის ვაჟი, ჰექტორის ნახევარძმა და მეეტლე.

კეგელბანი - საგანგებოდ მოწყობილი შენობა კეგლის სათამაშოდ.

კეგელი

  1. მდინარე რუსეთის კომის რესპუბლიკაში, მდინარე ილიჩის მარჯვენა შენაკადი.

  2. სასტამბო ასოს (ლიტერის) სიმაღლის ზომა.

კეგლი

  1. სპორტული ტიპის თამაში, რომლის მიზანს ხელით გაგორებული სფეროსებრი საგნებით მაქსიმალურად მეტი ფიგურის წაქცევა წარმოადგენს.

  2. იგივეა, რაც კეგელი.

კეგუმსი - დაბა ლატვიაში.

კედაბეკი - ქალაქი აზერბაიჯანში.

კედაინიაი (1917 წლამდე კედაინი) - ქალაქი ლიტვაში.

კედაინისი იუოზას - ლიტველი მოქანდაკე (დაიბადა 1915 წელს).

კედარი (Cedrus) - წიწვოვანი მარადმწვანე ხე.

კედარო (კუთხურად) - მხარე, კუთხე.

კედაჰი - შტატი მალაიზიაში, ადმინისტრაციული ცენტრი - ალურ-სეტარი.

კედელა - ქედი ონის მუნიციპალიტეტში, შიდაკედელას აღმოსავლეთი ნაწილი.

კედელაური - იხილე საბაშვილი სერაპიონ.

კედელაშვილი ზაზა - ევროპის 2007 და 2008 წლების ჩემპიონი ძიუდოში 66 კილოგრამამდე წონით კატეგორიაში.

კედელი

  1. შენობის, ნაგებობის შვეულად აღმართული ბრტყელი ნაწილი.

  2. სხვადასხვა დანიშნულების მყარი და მაღალი ზღუდე.

  3. შვეული გვერდი რისამე.

  4. ქართული სატელევიზიო მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1966 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ალეკო ნინუა. სცენარის ავტორი - გიორგი სანადირაძე. დამდგმელი ოპერატორი - პავლე შნაიდერი. მთავარ როლებში: ხათუნა დათუაშვილი, ალექსანდრე (საშა) იოსელიანი.

კედელ-კედელ - კედლის გასწვრივ.

კედელ-კუთხე და კედელ-ყურე - იგივეა, რაც სახლ-კარი.

კედვორტი რალფ - ინგლისელი რელიგიური ფილოსოფოსი (1617-1688 წწ).

კედი - რეზინისძრიანი სპორტული ფეხსაცმელი.

კედია ვალერიან - არქიტექტორი (1911-1968 წწ).

კედირი - ქალაქი ინდონეზიის აღმოსავლეთ იავის პროვინციაში (240 ათასი).

კედმონი - ქრისტიანული ინგლისის პირველი პოეტი (გარდაიცვალა დაახლოებით 680 წელს).

კე-დ,ორსე - მდინარე სენის სანაპირო პარიზში, სადაც საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს შენობა მდებარეობს. “კე-დ'ორსე” ხშირად ამ უწყების სინონიმად გამოიყენება.

კედრინი დიმიტრი - რუსი პოეტი (1907-1945 წწ).

კედროვი მიხაილ - რუსი რეჟისორი, მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის სამხატვრო თეატრში (1893-1972 წწ).

კეეზომი ვილემ ჰენდრიკ - ნიდერლანდელი ფიზიკოსი (1876-1956 წწ).

კეერნა არნო - ესტონელი ეკონომისტი, აკადემიკოსი, ესტონეთის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი (დაიბადა 1926 წელს).

კეესჰონდი (ჰოლანდ.) - ნიდერლანდში გამოყვანილი სასამსახურო ძაღლის ჯიში; ცნობილია XVI საუკუნიდან.

კევედო-ი-ვილიეგასი ფრანსისკო - ესპანელი მწერალი (1580-1645 წწ).

კევენდიში ჰენრი - იხილე კავენდიში ჰ.

კევი - მცენარის ფისი ერთგვარი, საღეჭად ხმარობენ.

კევლიანი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (ცხვარიჭამიის თემის საკრებულო), იალნოს ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე, მდინარე თეზმის (არაგვის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 1220 მეტრი, მცხეთიდან - 28 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 149 კაცი.

კევორკოვი სტეფანე - კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა „არმენფილმში” (1903-1990 წწ).

კევრი - პურეულის სალეწი ძველისძველი იარაღი, მასში ხარებს ან ცხენებს აბამდნენ და კალოზე ატარებდნენ.

კეზებირი ჰერტრუდა - გერმანელი ფოტოგრაფი-ექსპერიმენტატორი ქალი (1854-1934 წწ).

კეზელი დავით - ქართველი პუბლიცისტი, დრამატურგი, მთარგმნელი; პირველმა თარგმნა რუსულად ვაჟა-ფშაველას ლექსები (1854-1907 წწ).

კეთენი - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში, საქსონია-ანჰოლტის მხარეში (35 ათასი).

კეთილ - პირველი შემადგენელი ნაწილი რთული სიტყვებისა, ნიშნავს კარგს.

კეთილარი - სოფელი აბაშის მუნიციპალიტეტში .

კეთილაძე სერგო - მაიორი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1910-1942 წწ).

კეთილგანწყობილი - კეთილმოსურნე.

კეთილგონიერი - გონიერი, წინდახედული, ჭკვიანი.

კეთილგონივრული - ისეთი, როგორც კეთილგონიერს შეეფერება.

კეთილდღეობა - კარგი, ბედნიერი, უზრუნველყოფილი ცხოვრება.

კეთილდღეობის კავშირი - დეკაბრისტების ფარული ორგანიზაცია, რომელიც 1918 წელს შეიქმნა.

კეთილთვისებიანი - სამკურნალოდ ადვილი; ისეთი, რაც შეიძლება განიკურნოს.

კეთილი

  1. სხვისთვის კარგის მსურველი, კარგი გულისა, სათნო.

  2. მოკეთე, მოყვარე, ახლობელი.

კეთილი ადამიანები - ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1961 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - შოთა მანაგაძე. სცენარის ავტორი - გიორგი მდივანი. დამდგმელი ოპერატორი - ფელიქს ვისოცკი. კომპოზიტორი - რევაზ ლაღიძე. მთავარ როლებში: ოთარ მეღვინეთუხუცესი (გიგა ბეთანელი), ნანული პირველი (ნანა), თენგიზ არჩვაძე (თამაზი), ეკატერინე ვერულეიშვილი, ელენე ყიფშიძე, ბადრი კობახიძე, რევაზ ხობუა.

კეთილი იმედის კონცხი (ქარიშხლის კონცხი) - აფრიკის ერთ-ერთი ყველაზე უკიდურესი სამხრეთი კონცხი, მდებარეობს სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში.

კეთილისმყოფელი - ვინმესთვის სიკეთის მსურველი და სიკეთის მოქმედი.

კეთილმოსურნე - ვინმესთვის სიკეთის მსურველი, ვისიმე მიმართ კარგად განწყობილი.

კეთილმოუწყობელი - დაულაგებელი, არეული.

კეთილმოწყალე - გულკეთილი.

კეთილმოწყობა - უზრუნველყოფა ყველაფრით, რაც კი საჭიროა ნორმალური ცხოვრებისთვის.

კეთილმოწყობილი - ყველაფრით უზრუნველყოფილი.

კეთილსაიმედო - სრულიად სანდო.

კეთილსახიერი - შესახედი, მშვენიერი.

კეთილსინდისიერი - პატიოსანი.

კეთილშობილება - კეთილშობილის თვისება. მიმართვის ფორმა დაბალი და საშუალო რანგის მოხელისადმი ძველ რუსეთში.

კეთილშობილი

  1. ზნეობრივად ფაქიზი, დიდსულოვანი.

  2. დახვეწილი, ნატიფი.

  3. თავადი ან აზნაური.

კეთილშობილი ლითონები - ოქრო, ვერცხლი, პლატინა... სახელწოდება მაღალი ქიმიური მდგრადობისა და ნაკეთობათა ლამაზი შესახედაობის გამო მიიღეს.

კეთრი (ლეპრა)

  1. კანის მძიმე გადამდები სნეულება; ითვლება უკურნებლად.

  2. არს ჴორცთა გათეთრება (საბა).

კეთროვანი - კეთრით დაავადებული.

კეი ელენ კაროლინა სოფიო - შვედი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე ქალი (1849-1926 წწ).

კეი ჯონ - ინგლისელი გამომგონებელი (1704-1764 წწ).

კეიბლი ჯორჯ ვაშინგტონ - ამერიკელი მწერალი (1844-1925 წწ).

კეიდინა - იხილე კოდინა.

კეივი - მაღლობი რუსეთის მურმანსკის ოლქში, კოლის ნახევარკუნძულზე.

კეითნესი - საგრაფო შოტლანდიაში (დიდი ბრიტანეთი).

კეილა

  1. ქალაქი ესტონეთში.

  2. მდინარე ესტონეთში, ერთვის ბალტიის ზღვის ფინეთის ყურეს.

კეილი ჯორჯ - ინგლისელი მეცნიერი და გამომგონებელი (1773-1857 წწ).

კეილინი დევიდ - ინგლისელი ბიოქიმიკოსი (1881-1963 წწ).

კეილორი - სოფელი ავსტრალიის ქალაქ მელბურნთან, სადაც ნაპოვნი იქნა 18 ათასი წლის სიძველის ადამიანის თავის ქალა.

კეინი ილაიშა კენტ - ამერიკელი პოლარული მკვლევარი, ექიმი (1820-1857 წწ).

კეინი მაიკლ (ნამდვილი სახელი და გვარი მორის ჯოზეფ მიკლუაიტი) - ინგლისელი კინომსახიობი (დაიბადა 1933 წელს).

კეინსი ჯონ მეინარდი - ინგლისელი ეკონომისტი და პოლიტიკური მოღვაწე (1883-1946 წწ).

კეინსიანელობა - ეკონომიკის მონოპოლისტური რეგულირების თეორია, რომელიც დიამეტრალურად ეწინააღმეგება მარქსიზმის ეკონომიკურ პოლიტიკას.

კეიპ-ბრეტონი - კუნძული წმინდა ლავრენტის ყურეში, კანადის ტერიტორია.

კეიპი ალბერტ - ჰოლანდიელი ფერმწერი (1620-1691 წწ).

კეიპ-იორკი - ნახევარკუნძული ავსტრალიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში.

კეიპ-კოუსტი - ქალაქი განაში, ცენტრალური ოლქის ადმინიტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

კეიპტაუნი (კაფსტადი) - ქალაქი-პორტი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში, კეთილი იმედის კონცხის მახლობლად, კაპის პროვინციის ადმნისტრაციული ცენტრი (2 მილიონი).

კეისარი (ბერძნ.) - ძველი რომის იმპერატორების ტიტული.

კეისი

  1. ავსტრალიური სამეცნიერო სადგური ანტარქტიდაში. გაიხსნა 1969 წელს.

  2. ქალაქი დასავლეთ მალიში.

კეისრული

  1. (საკეისრო) - კეისრული გაკვეთა - მუცლისა და საშვილოსნოს გაკვეთა ბავშვის ამოსაყვანად მძიმე მშობიარობის დროს.

  2. დასავლურქართული პოლიფონიური ომახიანი სიმღერა.

კეისტუტისი - ლიტვის მთავარ გედიმინასის ვაჟი, ტრაკაისა და ჟემაიტის მთავარი (გარდაიცვალა 1382 წელს).

კეიტა მოდიბო - მალის რესპუბლიკის პრეზიდენტი და მთავრობის მეთაური 1960-68 წლებში (1915-1977 წწ).

კეიტონი - სამშობიერო სახლი (საბა).

კეიქსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჰესპერას ვაჟი, ქარების ღმერთის - ეოლოსის ქალიშვილის - ალკიონეს ქმარი, თესალიის ქალაქ ტრაქიონის მმართველი.

კეიჯი ნიკოლას (ნამდვილი სახელი და გვარი ნიკოლას კიმ კოპოლა) - ამერიკელი კინომსახიობი, კინორეჟისორ ფრენსის კოპოლას ძმისშვილი (დაიბადა 1964 წელს).

კეიჯი ჯონ - ამერიკელი პიანისტი და კომპოზიტორი (1912-1992 წწ).

კეკავმენე - ბიზანტიელი მწერალი და მხედართმთავარი (XI საუკუნე).

კეკელა

  1. კეკლუცი ან უშნოდ მოკეკლუცე ქალი.

  2. ლამაზობის მოყვარე (საბა).

კეკელაობა - კეკელას ქცევა.

კეკელიძე კორნელი - ფილოლოგი, ლიტერატურათმცოდნე, აკადემიკოსი (1879-1962 წწ).

კეკელიძე პროკლე - ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1905-1990 წწ).

კეკემალულობა

  1. იგივეა, რაც დამალობანა.

  2. (გადატანით) შეგნებულად არდანახვა რისამე.

კეკეშტეტე - კლიმატური კურორტი უნგრეთში, ზამთრის სპორტის ცენტრი.

კეკიას მთა - მთა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედის ჩრდილო-დასავლეთ კალთაზე.

კეკლენი შარლ - ფრანგი კომპოზიტორი, მუსიკათმცოდნე (1867-1950 წწ).

კეკლუცი - კოხტა, ლამაზი, შნოიანი (ქალი).

კეკონენი ურჰო კალევა - ფინეთის პრეზიდენტი 1956-81 წლებში (1900-1986 წწ).

კეკროპი - დედამიწის ძველატიკური ღვთაება.

კეკსჰოლმი - ლენინგრადის ოლქის ქალაქ პრიოზერსკის სახელი 1611-1948 წლებში.

კეკულე ფრიდრიხ ავგუსტ - გერმანელი ქიმიკოსი (1829-1896 წწ).

კეკ-უოკი (ინგლ.) - ამერიკელ ზანგთა ცეკვა, რომელიც მოდაში იყო XX საუკუნის დასაწყისში ევროპასა და ამერიკაში.

კეკჩები - გვატემალაში მცხოვრები ინდიელი ხალხი; ცხოვრობენ სალვადორსა და ბელიზშიც.

კელა - ბზიკი, კრაზანა.

კელავერი - მუცლის ჴორცი (საბა).

კელანგი (კლანგი) - ქალაქი-პორტი მალაიზიის სელანგორის შტატში (120 ათასი).

კელანი - ქალაქი რუმინეთის ჰუნედოარის ჟუდეცში.

კელანტანი - შტატი მალაიზიის შემადგენლობაში, ადმინისტრაციული ცენტრი - კოტა-ბარუ.

კელაპტარა (Orobanche) - მრავალწლოვანი, უფესვო, მწვანე ფერს მოკლებული პარაზიტი მცენარე.

კელაპტარი

  1. დიდი სანთელი.

  2. სასანთლე, ხოლო აწ დიდსა სანთელსა უÃმობენ ტყუ(ვ)ილად (საბა).

კელაპტრიშვილი ომარ - მუსიკოსი, მომღერალი, ქართულ სალამურზე დაკვრის უბადლო ოსტატი (1943-1992 წწ).

კელასური

  1. მდინარე სოხუმის და გულრიფშის მუნიციპალიტეტებში, ერთვის შავ ზღვას.

  2. სოფლები გულრიფშის და სოხუმის მუნიციპალიტეტებში.

კელასურის მღვიმოვანი - მღვიმეთა კომპლექსი გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, კელასურის ხეობაში.

კელგურლი - ქალაქი ავსტრალიის დასავლეთ ავსტრალის შტატში.

კელდიში მსტისლავ - რუსი მათემატიკოსი, აკადემიკოსი, საბჭოთა კავშირის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი 1961-75 წლებში (1911-1978 წწ).

კელდოზერო - ტბა რუსეთის არხანგელსკის ოლქში.

კელენი (შვედურად - Celeni) - მთიანეთი შვედეთსა და ნორვეგიაში.

კელენჯერიძე მელიტონ - საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი, ფოლკლორისტი (1864-1942 წწ).

კელერაში - ქალაქი რუმინეთში, ამავე სახელწოდების ჟუდეცის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კელერ-გერმანი ედიტ - გერმანელი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1921 წელს).

კელერი გეორგ - გერმანელი იმუნოლოგი, 1984 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ს.მილშტეინთან ერთად (დაიბადა 1946 წელს).

კელერი გოტფრიდ - შვეიცარიელი მწერალი, წერდა გერმანულ ენაზე (1819-1890 წწ).

კელერი ვოლფგანგ - გერმანელი ფსიქოლოგი (1887-1967 წწ).

კელერი იოჰან - ესტონელი ფერმწერი (1826-1899 წწ).

კელერმანი ბერნჰარდ - გერმანელი მწერალი (1879-1951 წწ).

კელერმანი ფრანსუა (სრული სახელი ფრანსუა-კრისტოფ დე კელერმან-დე-ვალმი) - ფრანგი მხედართმთავარი, საფრანგეთის მარშალი (1735-1820 წწ).

კელეტი აგნეშ - უნგრელი ტანმოვარჯიშე ქალი, ოლიმპიური თამაშების მრავალგზის ჩემპიონი 1952 და 1956 წლებში (დაიბადა 1921 წელს).

კელეტი მარტონ - უნგრელი კინორეჟისორი (1905-1973 წწ).

კელვინი

  1. (ლორდი კელვინი) - ინგლისელი ფიზიკოსის უ.ტომსონის, როგორც ბარონის, ტიტული.

  2. თერმოდინამიკური ტემპერატურის ერთეული.

კელზენი ჰანს - ავსტრიელი იურისტი, ნორმატივიზმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1881-1973 წწ).

კელი გრეის პატრისია - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი, მონაკოს პრინცესა (1929-1982 წწ).

კელი სკოტ ჯოზეფ - ამერიკელი ასტრონავტი, ფრენა განახორციელა 1999 წელს (დაიბადა 1964 წელს).

კელი ჯეიმზ მაკნილ - ამერიკელი ასტრონავტი, ფრენა განახორციელა 2001 წელს (დაიბადა 1964 წელს).

კელიკერი რუდოლფ ალბერტ - გერმანელი პისტოლოგი და ემბრიოლოგი (1817-1905 წწ).

კელიმანე - ქალაქი-პორტი მოზამბიკში, ზამბეზის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (150 ათასი).

კელიმანი - მთის მასივი აღმოსავლეთ კარპატებში (რუმინეთი).

კელიმენეშტი - ბალნეოლოგიური კურორტი რუმინეთის ვილჩის ჟუდეცში.

კელინესკუ ჯორჯე - რუმინელი მწერალი, პუბლიცისტი (1899-1965 წწ).

კელიუსი ან კლოდ ფილიპ დე - ფრანგი მწერალი, ხელოვნების თეორიტიკოსი (1692-1765 წწ).

კელმე - ქალაქი ლიტვაში.

კელმენდი ალი - ალბანეთის კომუნისტური მოძრაობის ერთ-ერთი ორგანიზატორი (1900-1939 წწ).

კელნერი (გერმ.) - ოფიციანტი რესტორანში, ლუდხანაში.

კელნერი ოსკარ - გერმანელი აგროქიმიკოსი და ფიზიოლოგი (1851-1911 წწ).

კელნი - ქალაქი გერმანიის ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარეში, მდინარე რაინზე (960 ათასი).

კელოგი ფრენკ ბილინგზ - აშშ-ს სახელმწიფო მდივანი 1925-29 წლებში, 1929 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1856-1937 წწ).

კელოიდი (ბერძნ.) - სიმსივნისმაგვარი გამონაზარდი კანის უხეში, ბოჭკოვანი შემაერთებელი ქსოვილისა.

კელპი - ავსტრალიური ძაღლის ჯიში.

კელროიტერი იოზეფ გოტლიბ - გერმანელი ბოტანიკოსი, მცენარეთა ხელოვნური ჰიბრიდიზაციის მეთოდის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1733-1806 წწ).

კელტები - უძველესი ინდოევროპელი ტომები, რომლებიც I თასწლეულის II ნახევრიდან თანამედროვე საფრანგეთის, ბელგიის, შვეიცარიის, გერმანიის, ავსტრიის, იტალიის და ესპანეთის (ნაწილობრივ უნგრეთის და ბულგარეთის) ტერიტორიებზე ცხოვრობდნენ.

კელტი - ბრინჯაოს საჩეხი იარაღი, ცულის ან ეჩოს განსაკუთრებული სახეობა.

კელტიბერები - ესპანეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში მცხოვრები უძველესი ტომები, რომლებიც იბერების და კელტების შერევით წარმოიშვნენ.

კელტოლოგია - სამეცნიერო დისციპლინათა ერთობლიობა, რომლებიც კელტების კულტურას, ისტორიას და ენას შეისწავლის.

კელცე - ქალაქი პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (215 ათასი).

კემა

  1. (კაიმა, კიამა) - მთიანეთი ჩრდილოეთ კორეაში.

  2. მდინარე რუსეთის ვოლოგდის ოლქში, ერთვის ბელოეს ტბას.

კემბლი - XVIII-XIX საუკუნეების ინგლისელ მსახიობთა დინასტია (როჯერი, ს.სიდონსი, ჯონ ფილიპი), მოღვაწეობდნენ ლონდონის თეატრებში.

კემბრიის მთები (უელსის მასივი) - მდებარეობს დიდ ბრიტანეთში.

კემბრიჯი

  1. ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, კემბრიჯშირის საგრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

  2. ქალაქი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ბოსტონის გარეუბანი (100 ათასი).კემბრიჯის უნივერსიტეტი - მსოფლიოს ერთ-ერთი უძველესი უნივერსიტეტი (ინგლისში), დაარსებულია 1209 წელს).

კემბრიჯშირი - საგრაფო დიდ ბრიტანეთში.

კემდენი უილიამ - ინგლისელი ანტიკვარი და ისტორიკოს-ჰუმანისტი (1551-1623 წწ).

კემე-იოკი - მდინარე ფინეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ერთვის ბოტნიის ყურეს (სიგრძე - 552 კილომეტრი).

კემენი ჟიგმონდ - უნგრელი მწერალი (1814-1875 წწ).

კემერი (1917 წლამდე კემერნი) - ბალნეოლოგიური და კლიმატური კურორტი ლატვიაში.

კემეროვო (1932 წლამდე შჩეგლოვსკი) - ქალაქი რუსეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (495 ათასი).

კემერონი - იხილე კამერონი.

კემი

  1. ქალაქი რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში.

  2. მდინარე რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში, ერთვის თეთრ ზღვას (სიგრძე - 191 კილომეტრი).

  3. ქალაქი ფინეთის ლაპის ლიანში.

კემიიოკი - მდინარე ფინეთში, ერთვის ბალტიის ზღვის ბოტნიის ყურეს.

კემნიცი (1953-90 წლებში კარლ-მარქს-შტადტი) - ქალაქი გერმანიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში (290 ათასი).

კემპაჟი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ლიაპინის მარცხენა შენაკადი.

კემუხტი

  1. ცხენისა და მისთანების გავის ტყავი ქოშების საპირედ ან ქარქაშის შესამოსად.

  2. (გადატანით) კერპი, ახირებული ადამიანი.

კემპბელ-ბანერმანი ჰენრი - დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი 1905-08 წლებში (1836-1908 წწ).

კემპბელი დაგლას - ამერიკელი ბოტანიკოსი (1859-1953 წწ).

კემპბელი უილიამ უოლის - ამერიკელი ასტრონომი (1862-1938 წწ).

კემპე (ნამდვილი გვარი ნაიკოვსკაია) მირძა - ლატვიელი პოეტი ქალი (1907-1974 წწ).

კემპელენი ფარკაშ ვოლფგანგ - უნგრელი ინჟინერი და გამომგონებელი (1734-1804 წწ).

კემპენდიაი - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, მდინარე ვილიუის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 266 კილომეტრი).

კემპერი - ქალაქი-პორტი საფრანგეთში, ფინისტერის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (60 ათასი).

კემპესი მარიო - არგენტინელი ფეხბურთელი, 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საუკეთესო მოთამაშე და ბომბარდირი (დაიბადა 1954 წელს).

კემპი მარჯორი - ინგლისელი მისტიკოსი მწერალი ქალი; პირველი ავტობიოგრაფიული ხასიათის ნაწარმოების ავტორი ინგლისურ ენაზე (დაახლოებით 1373 - 1439 წწ).

კემპინგი - ავტოტურისტებისათვის მოწყობილი საზაფხულო ბანაკი.

კემპოვსკი ვალტერ - გერმანელი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კემპუსი და კამპუსი - სტუდენტთა საერთო საცხოვრებელი, სტუდენტთა ქალაქი აშშ-ში.

კემჩიკი - მდინარე, იხილე ხემჩიკი.

კემჩუგი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ჩულიმის მარჯვენა შენაკადი.

კენ - ქართული ენის თანდებული, დაერთვის ნათესაობით ბრუნვას და სახელთან ერთად პასუხობს კითხვებზე ვისკენ? რისკენ?

კენა - ქალაქი ეგვიპტეში, ამავე სახელწოდების მუჰაფაზის ადმინისტრაციული ცენტრი (140 ათასი).

კენაი - ნახევარკუნძული ჩრდილოეთ ამერიკის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, ალასკის შტატში.

კენანი ჯონ - ამერიკელი ჟურნალისტი (1845-1924 წწ).

კენანი ჯორჯ ფროსტ - ამერიკელი დიპლომატი და ისტორიკოსი (1904-1990 წწ).

კენარი - მოხდენილი აღნაგობისა (ქალი).

კენაფი (ლათ.) - ბალბისებრთა ოჯახის ერთწლოვანი მცენარე, რომლის ბოჭკოსაგანაც ამზადებენ ქსოვილებსა და თოკებს.

კენაში - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

კენგა - მდინარე რუსეთის ტომსკის ოლქში, მდინარე პარაბელის მარჯვენა მდგენელი.

კენგურუ

  1. კუნძული ავსტრალიის სამხრეთ სანაპიროზე.

  2. ჩანთოსანი ძუძუმწოვარა ცხოველი, რომელსაც წინა ფეხები უკანასთან შედარებით მოკლე აქვს; გავრცელებულია ავსტრალიასა და ახალ გვინეაში.

კენდალი ედუარდ კელვინ - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი, 1950 წლის ნობელი პრემიის ლაურეატი ფ.ჰენჩთან და ტ.რეიხშტეინთან ერთად (1886-1972 წწ).

კენდალი ჰენრი - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1990 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი რ.ე.ტეილორთან და ჯ.ს. ფრიდმანთან ერთად (1926-1999 წწ).

კენდალი ჰენრი - ავსტრალიელი პოეტი (1839-1882 წწ).

კენდლერი იოჰან იოხიმ - გერმანელი მოქანდაკე (1706-1775 წწ).

კენდრიუ ჯონ კოუდერი - ინგლისელი ბიოქიმიკოსი, 1962 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი მ.ფ. პერუცისთან ერთად (დაიბადა 1917 წელს).

კენე ფრანსუა - ფრანგი ეკონომისტი, ფიზიოკრატთა სკოლის ფუძემდებელი (1694-1774 წწ).

კენედი რობერტ ფრენსის - აშშ-ს იუსტიციის მინისტრი 1961-64 წლებში, ჯონ კენედის ძმა, მოკლულ იქნა ლოს-ანჯელესში (1925-1968 წწ).

კენედი ჯონ პენდლტონ - ამერიკელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1795-1870 წწ).

კენედი ჯონ ფიტცჯერალდ - აშშ-ს 35-ე პრეზიდენტი (დემოკრატიული პარტიიდან) 1961-63 წლებში. მოკლულ იქნა დალასში (1917-1963 წწ).

კენედი - სრუტე კუნძულ გრენლანდიასა და კუნძულ ელზმირს შორის.

კენედის კონცხი - იხილე კანავერალი.

კენევსი - არგონავტთა ლაშქრობის მონაწილე, მტერთაგან უვნებელი ბუმბერაზი.

კენემა - ქალაქი სიერა-ლეონეში.

კენია

1) ჩამქარალი ვულკანი აღმოსავლეთ აფრიკაში (5199 მ).

2) (კენიის რესპუბლიკა, ინგლ. Republic of Kenya).

  • სახელმწიფო აღმოსავლეთ აფრიკაში. ჩრდილოეთით ესაზღვრება ეთიოპიას, აღმოსავლეთით - სომალის, სამხრეთ-დასავლეთით - ტანზანიას, დასავლეთით - უგანდას, ჩრდილო-დასავლეთით - სუდანს. სამხრეთ-აღმოსავლეთიდან აკრავს ინდოეთის ოკეანე.

  • სახელი ეწოდა კენიის მთის - KiriKirinyaga ანუ Kere-Nyaga - მიხედვით, რაც სიტყვასიტყვით ნიშნავს „თეთრ მთას“.

  • დამოუკიდებლობის დღე (დიდი ბრიტანეთისგან) 1963 წლის 12 დეკემბერი.

  • ეროვნული დევიზი - „Harambee“ (ვიმუშაოთ ერთად).

  • ჰიმნი - „Ee Mungu Nguvu Yetu“.

  • მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული ასამბლეა.

  • ფართობი - 582 650 კვ.კმ.

  • დაყოფილია რვა პროვინციად და 71 ოლქად.

  • მოსახლეობა - 37 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 59 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • მორწმუნეთა შორის არიან ქრისტიანებიც და მუსლიმანებიც.

  • ოფიციალური ენები - ინგლისური და სუაჰილი.

  • დედაქალაქი - ნაირობი.

  • ვალუტა - კენიური შილინგი.

  • ქვეყნის კოდი - KEN.

  • დროის სარტყელი - UTC +3.

  • სატელეფონო კოდი - +254.

  • ინტერნეტ-დომენი - ke.

კენიატა ჯომო - კენიის პრეზიდენტი 1964 წლის დეკემბრიდან (1891-1978 წწ).

კენიგი ალმა იოჰანა - ავსტრიელი მწერალი და ჟურნალისტი ქალი (1889-1942 წწ).

კენიგი რენე - გერმანელი სოციოლოგი (1906-1990 წწ).

კენიგი ფრიდრიხ - გერმანელი გამომგონებელი, შექმნა პირველი პრაქტიკულად გამოსაყენებელი საბეჭდი მანქანა (1774-1833 წწ).

კენიგსბერგი - ქალაქ კალინინგრადის სახელი 1946 წლამდე.

კენიგსონი ვლადიმირ - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის მცირე თეატრში (1907-1986 წწ).

კენიდი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კენევსის შთამომავალი.

კენიტრა (მინა-ჰასან-ტანი) - ქალაქი-პორტი მაროკოში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინსიტრაციული ცენტრი (190 ათასი).

კენზეჟინ-კოზლე - ქალაქი პოლონეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში (70 ათასი).

კენკემე (kempendiai) - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, მდინარე ლენის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 589 კილომეტრი).

კენკეშა (Campanula lactiflora) - მთის მრავალწლოვანი ბალახი; იკეთებს ზარის მოყვანილობის ყვავილს.

კენკრა - ბუჩქოვანი და ბალახოვანი მცენარეების წვრილ, წვნიან ნაყოფთა საერთო სახელი.

კენო რაიმონ (ნამდვილი სახელი და გვარი მიშელ პრელი) - ფრანგი მწერალი-სიურრეალისტი (1903-1976 წწ).

კენოზერო - ტბა რუსეთის არხანგელსკის ოლქში.

კენონი ენი ჯამპ - ამერიკელი ასტრონომი (1863-1941 წწ).

კენონი უოლტერ ბრედფორდ - ამერიკელი ასტრონომი (1871-1945 წწ).

კენონი - იაპონური კორპორაცია, ოპტიკური აპარატურის წამყვანი მწარმოებელი მსოფლიოში. დაარსდა 1933 წელს.

კენოტაფი (ბერძნ.) - აკლდამა, რომელშიც გვამი აღარ არის.

კენოტრონი (ბერძნ.) - ელექტროვაკუუმური ხელსაწყო, რომელსაც აქვს ორი ელექტროდი: კათოდი და ანოდი. ცვალებადი დენის გამმართველი.

კენოშა - ქალაქი აშშ-ს ჩრდილოეთ ნაწილში, უისკონსინის შტატში (80 ათასი).

კენტავრები

  1. ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტყის დემონები, ნახევრად-ცხენები და ნახევრადადამიანები, ველური და ღვინის მოტრფიალე არსებანი.

  2. ჯონ აპდაიკის რომანი, დაიწერა 1963 წელს.

კენტავრი (centavri) - სამხრეთის ცის ნახევარსფეროს თანავარსკვლავედი, რომელშიც მდებარეობს მზესთან ყველაზე ახლოს მდებარე ვარსკვლავი - კენტავრის პროქსიმა.

კენტალი ანტერუ ტარკინიუ დი - პორტუგალიელი პოეტი და საზოგადო მოღვაწე (1842-1891 წწ).

კენტაუ - ქალაქი ყაზახეთის სამხრეთ-ყაზახეთის ოლქში (65 ათასი).

კენტეი - იხილე ხენტეი.

კენტეი-ალინი - ქედი ჩინეთში.

კენტერბერი - ქალაქი ინგლისის კენტის საგრაფოში, დიდი ლონდონის აღმოსავლეთ ნაწილში, სადაც კენტერბერის არქიეპისქოპოსის რეზიდენცია მდებარეობს (130 ათასი).

კენტერი იილდიზ - თურქი მსახიობი, რეჟისორი, თეატრის მოღვაწე ქალი (დაიბადა 1928 წელს).

კენტი

  1. ისეთი მთელი რიცხვი, რომელიც ორზე არ იყოფა ნაშთის გარეშე.

  2. ადრეულ შუა საუკუნეებში ერთ-ერთი ანგლოსაქსონური სამეფო, ამჟამად საგრაფო ინგლისის სამხრეთ ნაწილში, ლა-მანშის სრუტის სანაპიროზე.

  3. ამერიკული სიგარეტი.

კენტი როკუელ - ამერიკელი მხატვარი, მწერალი, საზოგადო მოღვაწე (1882-1971 წწ).

კენტი უილიამ - ინგლისელი არქიტექტორი (1685-1748 წწ).

კენტუკი

  1. შტატი აშშ-ს სამხრეთ ნაწილში. ფართობი 104,6 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 3,8 მილიონი. ადმინისტრაციული ცენტრი - ფრანკფორტი.

  2. მდინარე აშშ-ში, მდინარე ოჰაიოს მარცხენა შენაკადი.

კენტურიონი - იხილე ცენტურიონი.

კენჩხა - (კუთხურად) თავის ქალა.

კენძიეჟინი - ქალაქი პოლონეთის ოპოლოს სავოევოდოში.

კენწერი - წვერი, თხემი (მთისა, გორაკისა).

კენწერო - ხის (ბუჩქის) წვერი.

კენჭაკლდე - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ხეობის თემის საკრებულო) ქართლის ქედის დასავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 1280 მეტრი, დუშეთიდან - 30 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 27 კაცი.

კენჭაობა - საბავშვო თამაშობა ხუთი კენჭით.

კენჭი

  1. წვრილი ქვა.

  2. კენჭის მსგავსი დანალექი ღვიძლში.

კენჭისყრა - ხმის მიცემით ან ალალბედად არჩევა.

კენჭიყარა - მთა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედზე.

კენჭოვანი - კენჭის გაჩენით გამოწვეული.

კენჯუ - ქალაქი სამხრეთ კორეის კიონსან-პუქტოს პროვინციაში.

კეოსაიანი ედმონდ - სომეხი კინორეჟისორი (1936-1994 წწ).

კეპა (ტალვიიოკი) - მდინარე რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში, ჩაედინება კულიანიარვის ტბაში.

კეპენი ვოლფგანგ - გერმანელი მწერალი (1906-1996 წწ).

კეპეში ჯორჯი (დიერდ) - უნგრული წარმოშობის ამერიკელი მხატვარი, დიზაინერი, მწერალი (1906-2001 წწ).

კეპი (ფრანგ.)

  1. მამაკაცის საჩიხიანი რბილი ქუდი.

  2. სამხედრო ან სამოსწავლო ფორმის ქუდი.

კეპლერი იოჰან - გერმანელი ასტრონომი, ახალი დროის ასტრონომიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1571-1630 წწ).

კეპოტი ტრუმენ - იხილე კაპოუტი ტ.

კეპურა იან - პოლონელი მომღერალი, ბელკანტოს ოსტატი, ცხოვრობდა აშშ-ში (1902-1966 წწ).

კეჟერა

  1. (Brassica oleraceavar.acephala) ორწლოვანი ბოსტნეული მცენარე კომბოსტოს ოჯახისა, თავს არ იხვევს, ხმარობენ მხლად და მწნილად.

  2. კომბოსტო რომ თავს არ დაიხვევს (საბა).

კერა

  1. ცეცხლის დასანთები ადგილი მიწის იატაკზე.

  2. ოჯახი, სახლ-კარი.

კერალა - შტატი ინდოეთის სამხრეთ ნაწილში, არაბეთის ზღვის სანაპიროზე, ადმინისტრაციული ცენტრი - ტრივანდრამი.

კერამზიტი (ბერძნ.) - გაფუებული ფოროვანი გამომწვარი თიხის ღორღი. იყენებენ მსუბუქი ბეტონისა და რკინაბეტონის დასამზადებლად.

კერამიკა (ბერძნ.)

  1. გამომწვარი თიხის ნაკეთობათა წარმოება; მეთუნეობის ხელოვნება.

  2. გამომწვარი თიხის ნაკეთობანი.

კერამიტი (ბერძნ.) - კარგად გამომწვარი აგური ძელაკის ფორმისა, გზების მოსაპირკეთებელი.

კერარგიტი (ბერძნ.) - მადანი (მინერალი) რომლისგანაც იღებენ ვერცხლს.

კერასი - წვრილი სანთელი (საბა).

კერატი - დაუკოდავი ღორი.

კერატინი (ბერძნ.) - ცილოვანი ნივთიერება, რომელიც შედის რქის, თმის ფრჩხილის და მისთანების შემადგენლობაში.

კერატოზი - კანის ვარდისფერი ფენის ზომიერი შესქელება ზოგიერთი დაავადების დროს.

კერატოპლასტიკა (ბერძნ.) - თვალის რქოვანი გარსის გადანერგვის ოპერაცია.

კერბელი ლევ - რუსი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1917 წელს).

კერბერი (კერბეროსი) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მიწისქვეშა სამყაროს (ჰადესის) კარის მცველი საშინელი ურჩხული, სამთავიანი ძაღლი. იგივე ლათინური ცერბერი.

კერგელენი

  1. ვულკანური კუნძულების ჯგუფი ინდოეთის ოკეანის სამხრეთ ნაწილში, საფრანგეთის სამფლობელო.

  2. (კერგელენ-გაუსბერგი) წყალქვეშა ქედი ინდოეთის ოკეანის სამხრეთ ნაწილში.

კერ-დ,ალენი - ქალაქი აშშ-ს აიდაჰოს შტატში.

კერდი ედუარდ - ინგლისელი ფილოსოფოსი, ნეოჰეგელიანობის წარმომადგენელი (1835-1908 წწ).

კერები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ბოროტი დემონები; ჰომეროსის მიხედვით, სიკვდილის განმასახიერებელნი.

კერედინები - ამერიკელ კინომსახიობთა დინასტია: 1) ჯონ (1906-1988 წწ). 2) დევიდ (დაიბადა 1936 წელს). 3) კიტ (დაიბადა 1949 წელს). 4) რობერტ (დაიბადა 1954 წელს).

კერეკუ მატიო - ბენინის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1972-91 და 1996-2006 წლებში (დაიბადა 1933 წელს).

კერენი ენე - უნგრელი მოქანდაკე (1908-1975 წწ).

კერენსკი ალექსანდრ - რუსი საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, 1917 წლის ივლის-დეკემბერში დროებითი მთავრობის თავმჯდომარე (1881- 1970 წწ).

კერესელიძე არჩილ - კომპოზიტორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1912-1971 წწ).

კერესელიძე ივანე - პოეტი, პროზაიკოსი, დრამატურგი, კრიტიკოსი ქართული ჟურნალისტიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1829-1892 წწ).

კერესი პაულ - ესტონელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (1916-1975 წწ).

კერესტი - მდინარე რუსეთის ნოვგოროდის ოლქში, მდინარე ვოლხოვის მარცხენა შენაკადი.

კერეტარო

  1. ქალაქი მექსიკაში, ამავე სახელწოდების შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (390 ათასი).

  2. შტატი მექსიკის ცენტრალურ ნაწილში.

კერეტი - ტბა კარელიის ჩრდილოეთ ნაწილში, 275 კვ.კმ. (სიღრმე 4-5 მეტრი).

კერეში

  1. ნეოლითის ეპოქის არქეოლოგიური კულტურა უნგრეთის და რუმინეთის ტერიტორიებზე (ძვ.წ.აღ. VI-V ათასწლეული).

  2. (ჰარმაშ-კერეში) მდინარე რუმინეთსა და უნგრეთში, ტისის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 580 კილომეტრი).

კერვინი ჯოზეფ - ამერიკელი ასტრონავტი, 1973 წელს განახორციელა ფრენა „აპოლონით” (დაიბადა 1932 წელს).

კერზონი ჯორჯ ნათანიელ - მარკიზი, 1899-1905 წლებში ინდოეთის ვიცე-მეფე, 1919-24 წლებში დიდი ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი (1859-1925 წწ).

კერი ჯიმ - ამერიკელი მსახიობი (დაიბადა 1962 წელს).

კერი ჯონ - შოტლანდიელი ფიზიკოსი (1824-1907 წწ).

კერი

  1. მთები ირლანდიაში.

  2. თეოდორ დრაიზერის რომანი (დაიწერა 1900 წელს).

კერია

  1. იგივეა, რაც კერა.

  2. მდინარე ჩინეთის დასავლეთ ნაწილში (სიგრძე - 530 კილომეტრი).

კერი-ბლუ-ტერიერი - სანადირო ძაღლი, გამოყვანილია ირლანდიაში XIX საუკუნეში.

კერინიის შველი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჯადოსნური სიჩქარის მქონე, ოქროს რქებიანი და სპილენძის ჩლიქებიანი შველი.

კერინჩი (ინდრაპურა) - ვულკანი ინდონეზიაში.

კერიუ თომას - ბაროკოს ეპოქის ინგლისელი პოეტი (1594-1640 წწ).

კერკეტები - ერთ-ერთი უძველესი ტომი ჩრდილო-დასავლეთ კავკასიაში, ადიღეელთა წინაპრები.

კერკეტი - იგივეა, რაც კირკიტი.

კერკეტონი - კაცნი ღამის მცველნი, ბოროტად მავალთა შემპყრობელნი (საბა).

კერკი - წვრილნაყოფიანი კურკოვანი ხეხილის გამხმარი ნაყოფი.

კერკი ნორმან ერიკ - ახალი ზელანდიის პრემიერ-მინისტრი 1972 წლიდან (1932-1974 წწ).

კერკიონი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ელევსინელი ბუმბერაზი, მეამბოხე, მოკლა თეზევსმა.

კერკირა (კორფუ)

  1. ქალაქი-პორტი საბერძნეთში, კუნძულ კერკირაზე. ამავე სახელწოდების ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი (30 ათასი).

  2. საბერძნეთის კუთვნილი კუნძულების ჯგუფი იონიის ზღვაში.

კერკისერა - ზოგი ძველბერძნული მითის მიხედვით, აქილევსის სახელი, როდესაც იგი ქალურად გადაცმული იმალებოდა კუნძულ სკიროსზე.

კერკოლდი - ქალაქი-პორტი შოტლანდიაში (დიდი ბრიტანეთი).

კერკოპები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მაიმუნისმაგვარი ჯამბაზი კაცუნები.

კერკპატრიკი - მთა ანტარქტიდაში.

კერკუბრი - საგრაფო შოტლანდიაში (დიდი ბრიტანეთი).

კერლები - ინგლისის თავისუფალი მცხოვრებნი ანგლოსაქსონურ პერიოდში, რომლებიც იმდროინდელი საზოგადოების ძირითად ნაწილს შეადგენდნენ.

კერლი რობერტ - ამერიკელი ქიმიკოსი, 1996 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი გ.კროტოსთან და რ.სმოლისთან ერთად (დაიბადა 1933 წელს).

კერლინგი - კეგლის სახესხვაობა, სპორტული თამაში, სადაც 4-კაციანი გუნდები ეჯიბრებიან ერთმანეთს ყინულზე 20 კილოგრამიანი ბიტის ზუსტად გაცურებაში.

კერმადეკი - კუნძულები წყნარი ოკეანის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ახალი ზელანდიის სამფლობელო.

კერნბახი ვიქტორ - რუმინელი მწერალი, კრიტიკოსი, მთარგმნელი (დაიბადა 1923 წელს).

კერნერი - კონუსის ფორმის ფოლადის ღერო, რომელიც წერტილის, ღარის მოსანიშნად გამოიყენება მყარ დეტალებზე.

კერნერი ანტონ - ავსტრიელი ბოტანიკოსი (1831-1898 წწ).

კერნერი თეოდორ - გერმანელი პოეტი (1791-1813 წწ).

კერნერი თეოდორ - ავსტრიის ფედერალური პრეზიდენტი 1951 წლიდან (1873-1957 წწ).

კერნზი - ქალაქი ავსტრალიის კუინზლენდის შტატში.

კერნი (დაბადებით - პოლტორაცკაია) ანა - რუსი მემუარისტი ქალი, პუშკინის ცნობილი ლექსის ადრესატი (1800-1879 წწ).

კერნი (გერმ.)

  1. ქანის ცილინდრული სვეტი, რომელსაც ჭაბურღილიდან გამოიღებენ ხოლმე ე.წ. სვეტოვანი ბურღვით; იძლევა ქანების შესწავლის საშუალებას.

  2. კერნერით დასმული წერტილი იმ დეტალების მოსანიშნად, რომლებიც მექანიკურად უნდა დამუშავდეს.

კერნკროსი ჯონ - საბჭოთა დაზვერვის აგენტი, დიდი ბრიტანეთის მოქალაქე (1913-1995 წწ).

კერო ენტონი - ინგლისელი მოქანდაკე (დაიბადა 1924 წელს).

კეროლ-ლეიკი - რკინის მადნეულის საბადო კანადაში.

კეროლი ლუის (ნამდვილი სახელი და გვარი ჩარლზ ლატუიჯ დოჯსონი) - ინგლისელი მწერალი (1832-1898 წწ).

კეროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ნაძალადევი, ნაადრევი სიკვდილის, საბედისწერო დასასრულის ღვთაება (თანატოსი ბუნებრივი სიკვდილის ღვთაებაა).

კერპთაყვანისმცემელი - წარმართი.

კერპთაყვანისმცემლობა - წარმართული სარწმუნოება, რომელიც კერპების მსახურებას, თაყვანისცემას მოითხოვს.

კერპი - ღმერთის ან ღვთაებრივი ძალის დიდი ან მცირე გამოსახულება, რომელსაც წარმართნი თაყვანს სცემენ როგორც ღმერთს ან სულს.

კერ-პორტერი რობერტ - ინგლისელი მხატვარი და მოგზაური (1775-1842 წწ).

კერჟენეცი - მდინარე რუსეთის ნიჟნი ნოვგოროდის ოლქში, მდინარე ვოლგის მარცხენა შენაკადი.

კერსი - პლატო საფრანგეთში.

კერსნიკი იანკო - სლოვენი მწერალი (1852-1897 წწ).

კერსოზი იოაკიმ რენე თეოფილ გიიარ დე - ფრანგი რევოლუციონერი (1798-1874 წწ).

კერტენი ჯონ - ავსტრალიის პრემიერ-მინისტრი 1941-45 წლებში (1885-1945 წწ).

კერტეში ანდრე - უნგრული წარმოშობის ამერიკელი ფოტოგრაფი, რომლის შემოქმედებამ დიდად განსაზღვრა ფოტოხელოვნების განვითარება (1894-1985 წწ).

კერტეში იმრე - უნგრელი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კერტი - ძუძუს თავი.

კერტისი გლენ ჰამონდ - ამერიკელი მფრინავი, ავიაციის ერთ-ერთი პიონერი (1878-1930 წწ).

კერტისი ტონი (ნამდვილი სახელი და გვარი ბერნარდ შვარცი) - ამერიკელი კინომსახიობი (დაიბადა 1925 წელს).

კერტისი ჯეიმი ლი - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი, ტონი კერტისის ქალიშვილი (დაიბადა 1958 წელს).

კერტისი ჰებერი - ამერიკელი ასტრონომი (1872-1942 წწ).

კერტიცი მაიკლ (ნამდვილი სახელი და გვარი მიხაი კერტეში) - უნგრული წარმოშობის ამერიკელი კინორეჟისორი (1888-1962 წწ).

კერუაკი ჯეკ - ამერიკელი მწერალი (1922-1969 წწ).

კერუბინი ლუიჯი კარლო ზენობიო სალვატორე მარია - იტალიური წარმოშობის ფრანგი კომპოზიტორი (1760-1842 წწ).

კერულენი - მდინარე მონღოლეთსა და ჩინეთში, ერთვის დალაინორის ტბას (სიგრძე - 1264 კილომეტრი).

კერშვა და კერშილობა - დაგრილება (ღორისა).

კერჩიკი - მდინარე რუსეთის როსტოვის ოლქში, მდინარე აქსაის მარჯვენა შენაკადი.

კერძი

  1. წილი, ულუფა.

  2. რაიმე საჭმელი, ცალკე თავის საჭმელი.

კერძო

  1. ცალკეული პირის კუთვნილი.

  2. რასაც არა აქვს სახელმწიფოებრივი ხასიათი.

  3. პირადი.

  4. ცალკეული, ცალკე აღებული.

კერძომესაკუთრული - კერძო საკუთრების შეძენასთან, მოხვეჭასთან დაკავშირებული.

კერძოობითი - კერძო ხასიათისა, ცალკეული.

კესალტენანგო - ქალაქი გვატემალის დასავლეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (250 ათასი).

კესანე და ცისანა (Myosotis) - ბალახოვანი მცენარე, აქვს წვრილი, ცისფერი ყვავილები.

კესელი ჟოზეფ - ფრანგი მწერალი (1898-1979 წწ).

კესელრინგი ალბერტ - გერმანელი მხედართმთავარი, გენერალ-ფელდმარშალი, სამხრეთ-დასავლეთი ჯარების მთავარსარდალი; სამხედრო დამნაშავე (1885-1960 წწ).

კესერი უილი სიბერტ - ამერიკელი მწერალი ქალი (1876-1947 წწ).

კესლევსკი ქშიშტოფ - პოლონელი კინორეჟისორი (1941-1996 წწ).

კესონი

  1. ქალაქი ჩრდილოეთ კორეაში.

  2. (ფრანგ.) წყალშეუვალი დიდი კამერა, რომელსაც დგამენ ზღვის ან მდინარის ფსკერზე წყალქვეშა სამუშაოებისათვის.

  3. არქიტექტურაში - მხატვრულად გაფორმებული კვადრატული ან მრავალკუთხოვანი ჩაღრმავება ჭერზე, თაღის შიგნითა ზედაპირზე.

კესონ-ი-მოლინა მანუელ ლუის - ფილიპინების პირველი პრეზიდენტი 1935-44 წლებში (1878-1944 წწ).

კესონ-სიტი - ქალაქი ფილიპინებში, კუნძულ ლუსონზე, რისალის პროვინციაში (1,6 მილიონი).

კესონური ავადმყოფობა - ავადმყოფობა, რომელიც გამოწვეულია ატმოსფერული წნევის მკვეთრი ცვლილებით.

კესტივენი - ქალაქი დიდი ბრიტანეთის ლინკოლნშირის საგრაფოში.

კესტლერი არტურ - ინგლისელი მწერალი და ფილოსოფოსი (1905-1983 წწ).

კესტლრი რობერტ - იხილე კასლრი რ.

კესტნერი ერიხ - გერმანელი მწერალი (1899-1974 წწ).

კეტა

  1. (ხიტა) ტბა რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში.

  2. ქალაქი განის ვოლტის ოლქში.

  3. თევზი ორაგულისებრთა ოჯახისა; გავრცელებულია წყნარი ოკეანის ჩრდილოეთ ნაწილში.

კეტანდა - მდინარე რუსეთის ხაბაროვსკის მხარეში, ურაკის ვოლხოვის მარცხენა შენაკადი.

კეტაშვილი გელა - ფეხბურთელი, მცველი. თამაშობდა ქუთაისის „ტორპედოში” (1981-83), თბილისის „დინამოში” (1984-90, 1994), ლანჩხუთის „გურიასა” (1991) და თბილისის „თეთრ არწივში” (1993-94). სსრკ ნაკრებში ჩაატარა 3 მატჩი. 1988 წლის სეულის ოლიმპიადის ჩემპიონი. სსრკ უმაღლეს ლიგაში ითამაშა 164 მატჩი (4 გოლი), საქართველოს უმაღლეს ლიგაში - 9. სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი. (დაიბადა 1965 წელს).

კეტგუტი (ინგლ.) - საქონლის ნაწლავებისაგან დამზადებული მასალა შიდა ნაკერების დასადებად ოპერაციის დროს.

კეტე დრაგოტინ - სლოვენი პოეტი (1876-1899 წწ).

კეტელი ჯეიმზ მაკკინ - ამერიკელი ფსიქოლოგი, ტესტირების მეთოდების ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1860-1944 წწ).

კეტენი - ქალაქი გერმანიის საქსონია-ანჰალტის მხარეში (35 ათასი).

კეტერი - ბიბლიოთეკებში - ცხრილი, რომელიც მიუთითებს, თუ სად ინახება ესა თუ ის წიგნი.

კეტერინგი ჩარლზ ფრანკლინ - ამერიკელი ინჟინერ-გამომგონებელი (1876-1958 წწ).

კეტერლე ვოლფგანგ - გერმანული წარმოშობის ამერიკელი ფიზიკოსი, 2001 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი კ. ვაიმანთან და ე.კორნელთან ერთად (დაიბადა 1957 წელს).

კეტი

  1. მდინარე დასავლეთ ციმბირში, ობის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 1621 კილომეტრი).

  2. (ინგლ.) - ერთანძიანი გემი, რომელსაც ერთი იალქანი აქვს.

  3. დიდი მსხვილი ჯოხი.

კეტლე ლამბერ ადოლფ ჟაკ - ბელგიელი სწავლული, სოციოლოგი-პოზიტივისტი, მეცნიერული სტატისტიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1796-1874 წწ).

კეტლერი გოტარდ - ლივონის ორდენის უკანასკნელი მაგისტრი, კურლანდიის პირველი ჰერცოგი (1517-1587 წწ).

კეტლინსკაია ვერა - რუსი მწერალი ქალი (1906-1976 წწ).

კეტმანსჰოპი (კიტმანსჰუპი) - ქალაქი ნამიბიაში.

კეტო - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტიტანიდა, პონტოსა და გეას ქალიშვილი.

კეტოზები - კარმონალის ჯგუფის შემცველი მონოსაქარიდები.

კეტონები - ორგანული ნაერთები; მათი მოლეკულები შეიცავს ე.წ. კარბონალურ ჯგუფს, რომელიც დაკავშირებულია ორ ნახშირწყალბადოვან რადიკალთან.

კეტრისი - სოფელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში.

კეტსალი - გვატემალის ფულის ერთეული.

კეტჩელი სტენლი - პოლონური წარმოშობის ამერიკელი მოკრივე; მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი ქვესაშუალო წონის პროფესიონალ მოკრივეთა შორის (1886-1910 წწ).

კეტჩერი ნიკოლაი - რუსი მწერალი და მთარგმნელი (1806-1886 წწ).

კეტჩვაიო - იხილე კეჩვაიო.

კეტჩი (ინგლ.) - სახეობა ჭიდაობისა, სადაც დაშვებულია თითქმის ყველა სახის ილეთი.

კეტჩუპი (ინგლ.) - ტომატის საწებელი.

კეულკუტი ვიქტორ - ჩუკოტკელი პოეტი (1929-1963 წწ).

კეუმი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე დემიანკის მარჯვენა შენაკადი.

კეფა - ადამიანის თავის უკანა ნაწილი.

კეფალი (ბერძნ.) - ზღვის სარეწაო თევზი ერთგვარი.

კეფალინია - კუნძული იონიის ზღვაში, ეკუთვნის საბერძნეთს.

კეფალომეტრია - ანთროპოლოგიაში - ადამიანის თავის გაზომვის სისტემა ანთროპომეტრიული ხელსაწყოების საშუალებით.

კეფალოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჰერსეს ვაჟი, სილამაზით განთქმული ყმაწვილი და შეუდარებელი მონადირე.

კეფევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ეთიოპიის მითიური მეფე, ანდრომედას მამა.

კეფირი - ძროხის რძისაგან დამზადებული მომჟავო სასმელი.

კეფისოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მდინარის ღვთაება, ნარცისის მამა.

კექსი - ტკბილი ნამცხვარი.

კექსტონი უილიამ - პირველი მბეჭდავი ინგლისში, მთარგმნელი და მწერალი (1422-1491 წწ).

კეშელავა ბონდო - პოეტი (1908-1985 წწ).

კეში - რბილი რამ გამაგრებული (საბა).

კეჩვაიო (ზოგჯერ, არასწორად - სეტევაიო) - ზულუსების უკანასკნელი ინკოსი (უმაღლესი მმართველი) (1826-1884 წწ).

კეჩი (ინგლ.) - პატარა ორანძიანი აფრიანი გემი.

კეჩიკანი - ქალაქი-პორტი აშშ-ს ალასკის შტატში.

კეჩკემეტი - ქალაქი უნგრეთში, ბაჩ-კიშკუნის მედიეს ადმინისტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

კეჩუა

  1. პერუში (7,7 მლნ), ეკვადორსა (4,3 მლნ) და ბოლივიაში (2,5 მლნ) მცხოვრებ ინდიელთა ტომი. ცხოვრობენ, აგრეთვე, არგენტინაში, ჩილესა და კოლუმბიაში.

  2. კეჩუას ტომის ინდიელთა ტომის ენა.

კეჩუთის ქედი - იხილე ჯავახეთის ქედი.

კეჩუთისხევი - მდინარე წალკის მუნიციპალიტეტში, ქციის აუზში.

კეცები - მთა ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედზე.

კეცეული და კეცეულა - კეცზე გამომცხვარი პური.

კეცი - თიხის ბრტყელი, მრგვალი, დაბალკიდიანი ჭურჭელი, რაშიც აცხობენ მჭადს, პურს.

კეცოვანი - ორ კეცს შუა გამომცხვარი მჭადი.

კეცტყავი - კუს, სადაფის და მისთანების ქერქი.

კეცხოველი ვლადიმერ (ლადო) - პროფესიონალი რევოლუციონერი (1876-1903 წწ).

კეცხოველი ნიკო - ბოტანიკოსი, მწერალი, საზოგადო მოღვაწე, აკადემიკოსი (1897-1985 წწ).

კეცხოველი სევერიან - მხატვარი (1906-1980 წწ).

კეწერა (Empetrum nigrum) - მიწაზე გართხმული პატარა ბუჩქი. აქვს წითელი ყვავილი და წვნიანი შავი ნაყოფი. გავრცელებულია მაღალ მთაში.

კეწერი - ხეთ რტოთა შინა მწვერვალი (საბა).

კეწეწურა (Koeleria) - მრავალწლოვანი ბალახი მარცვლოვანთა ოჯახისა. აქვს ვიწრო ფოთლები და თავთავისებრი ყვავილები. გავრცელებულია სათიბ-საძოვრებზე.

კეწკეწი - ჯერ უხმარი, ხელუხლებელი.

კეჭიეთი - სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

კეჭნა - კოდვა, ბალთვა, ჭდევა.

კეჭნი - ჭდე, ნაჭდევი.

კეხვი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კეხვის არხი - არხი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში, გამოყვანილია ლიახვის მარჯვენა ნაპირიდან.

კეხი

  1. უნაგირის ხის ჩონჩხი, შეუმზადებელი უნაგირი (საბა).

  2. ამოზნექილი მაგარი ადგილი ადამიანის ცხვირისა.

კეხეიანი - რასაც კეხი ადგას.

კეხიჯვარი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კეხოვანი - სოფელი ადიგენის მუნიციპალიტეტში.

კეხურა

  1. მდინარე ცხინვალის მუნიციპალიტეტში, ლიახვის მარჯვენა შენაკადი.

  2. ქართლში გავრცელებული ჯიში ვაშლისა.

კეჰრა - ქალაქი ესტონეთში.

1.5 კვ

▲ზევით დაბრუნება


კვ-1 („კლიმ ვოროშილოვი”) - საბჭოთა ეპოქის მძიმე ტანკი (47,5 ტონა); გამოიყენებოდა მეორე მსოფლიო ომში.

კვა - კასაის ქვემო დინების სახელწოდება.

კვა ენები - აფრიკის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში (ლიბერია, განა, ტოგო, ბენინი, ნიგერია) გავრცელებული ენები (იორუბა, ნუპე, ედო, იდომა, იგბო, იჯო).

კვაგა (სტეპის ზებრა) - XIX საუკუნეში ამომწყდარი ცხენისებრი ცხოველი, რომელიც აფრიკის მთელ ცენტრალურ ნაწილში ბინადრობდა.

კვადრანტი (ლათ.) - ძველებური ასტრონომიული კუთხსაზომი ხელსაწყო.

კვადრატი

  1. ოთხი თანაბარი გვერდის მქონე სწორკუთხედი.

  2. რიცხვის მეორე ხარისხი.

კვადრატურა (ლათ.) - ფართობის სიდიდე კვადრატული ერთეულებით გამოხატული.

კვადრატუსი - ძველ რომში - ერთ-ერთი მეტსახელი მერკურისა, რომელსაც გზაჯვარედინებზე კვადრატულ ქანდაკებებს უდგამდნენ.

კვადრი - პარალელეპიპედის ფორმის ქვა, გამოიყენება მშენებლობაში.

კვადრიგა (ლათ.) - ანტიკური ორთვლიანი ეტლი, რომელშიც ოთხი ცხენი იყო შებმული.

კვადრიენალე (ფრანგ.) - საერთაშორისო გამოფენა ან ფესტივალი, რომელიც ოთხ წელიწადში ერთხელ იმართება.

კვადრივიუმი (ლათ.) - შუა საუკენეებში მეორე ამაღლებული ციკლი „შვიდი თავისუფალი ხელოვნებისა”, რომელიც მოიცავდა არითმეტიკას, გეომეტრიას, ასტრონომიას და მუსიკას.

კვადრილიონი - რიცხვი, რომელიც ერთიანით და 15 ნულით გამოისახება.

კვაზარები (ინგლ.) - ცრუვარსკვლავიერი რადიოწყაროები, მძლავრი კოსმოსური რენტგენული წყაროები და კოსმოსური სითბური გამოსხივება; აღმოჩენილია 1960-67 წლებში.

კვაზი - პირველი შემადგენელი ნაწილი რთული სიტყვებისა, რომელიც აღნიშნავს „არანამდვილს“, „მოჩვენებითს”.

კვაზიმოდო სალვატორე - იტალიელი პოეტი, 1959 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1901-1968 წწ).

კვაზიმოდო - მთავარი პერსონაჟი ვიქტორ ჰიუგოს რომანისა „პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი”.

კვაისა - დაბა ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კვაკერები - წევრები პროტესტანტული სექტისა, რომელიც შეიქმნა 1650 წელს ინგლისში ხელოსან ჯონ ფოქსის მიერ; უარყოფენ ღვთისმსახურებს, ეკლესიურ იდუმალებას, მისდევენ პაციფიზმს და ეწევიან ქველმოქმედებას.

კვაკიუტლები - კანადაში, ბრიტანეთის კოლუმბიაში მცხოვრები ინდიელთა ტომი.

კვალად - მიხედვით, შესაბამისად.

კვალდაკვალ - უშუალოდ ვისიმე ან რისამე უკან, მიყოლით.

კვალი

  1. რისამე (ფეხის, ბორბლის) ანაბეჭდი რაიმე ზედაპირზე; ნავალი

  2. სახვნელი იარაღით გაჭრილი მიწის ზოლი.

  3. დაჩნეული ნიშანი, დარჩენილი რამე, ნაშთი.

  4. ქართული ყოველკვირეული ილუსტრირებული გაზეთი; გამოდიოდა 1893-1904 წლებში, თბილისში.

კვალიაშვილი მიხეილ - ოპერის რეჟისორი (1898-1974 წ).

კვალითი - სოფელი ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში (ცხრაწყაროს თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ყვირილის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 400 მეტრი, ზესტაფონიდან - 8 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 435 ადამიანი. სოფელი კვალითი ისტორიულ წყაროებში პირველად XVIII საუკუნის I ნახევარში მოიხსენიება.

კვალითის თემის საკრებულო - თემის საკრებულო ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში. მოიცავს 2 სოფელს: ქვედა კვალითი, შუა კვალითი (ცენტრი).

კვალიმეტრია - მეცნიერების დარგი, რომელიც შეისწავლის პროდუქციის ხარისხის რაოდენობრივი შეფასების მეთოდებს.

კვალიტატიური (ლათ.) - თვისობრივი.

კვალიტეტი (ლათ.) - ნაკეთობის (დეტალის) წარმოების სიზუსტის მახასიათებელი ცნება.

კვალიფიკაცია

  1. რაიმეს ხარისხის განსაზღვრა.

  2. მომზადების დონე, ვარგისიანობის ხარისხი ამა თუ იმ საქმეში.

  3. პროფესია, სპეციალობა.

კვალიფიციური - კარგად დახელოვნებული.

კვალმაძიებელი - პირი, რომელიც ეძებს წარსულის ისტორიული მოვლენების კვალს.

კვალობაზე - მიხედვით, თანახმად, შესაფერისად.

კვალწმინდად - უკვალოდ, მთლიანად.

კვამლი - რისამე წვის დროს გამოყოფილი აირისებრი ნივთიერება; ბოლი.

კვამლიანი - რაც კვამლს აყენებს.

კვამლსადენი - კვამლის სადენი, საკვამლე.

კვანაფა - სოფელი გუდაუთის მუნიციპალიტეტში.

კვანგო (კუანგუ) - მდინარე ანგოლასა და კონგოში, მდინარე კონგოს აუზში (სიგრძე - დაახლოებით 1200 კილომეტრი).

კვანდო (კუანდუ, ქვემო დინებაში ლინიანტი) - მდინარე ზამბეზის მარჯვენა შენაკადი (ანგოლა, ნამიბია, ბოტსვანა).

კვან-დო - ჩინური ცივი იარაღი, ფართოპირიანი მჭრელი მახვილი, სიგრძე ორ მეტრამდე აღწევს.

კვანზა

  1. (კუანზა) - მდინარე ანგოლაში, ერთვის ატლანტის ოკეანეს (სიგრძე - 950 კილომეტრი).

  2. ანგოლის ფულის ერთეული.

კვანტალიანი აკაკი - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1907-1967 წწ).

კვანტი

  1. უღლეულთ გარდასაბმელი ლატანი ღვედისაწილ(ად) (საბა).

  2. (ლათ.) - რაიმე ენერგიის უმცირესი რაოდენობა; სინათლის კვანტი - იგივეა, რაც ფოტონი.

  3. იგივეა, რაც სარმა.

კვანტი მერი - ინგლისელი დიზაინერ-მოდელიერი ქალი (დაიბადა 1934 წელს).

კვანტილი - მათემატიკურ სტატისტიკაში შემთხვევითი სიდიდეების ერთ-ერთი რიცხობრივი მახასიათებელი.

კვანტიტატიური (ლათ.) - რაოდენობითი.

კვანტიფიკაცია - ხარისხობრივი მონაცემების გამოთვლა რაოდენობრივი სახით.

კვანტუმი - ამერიკული კორპორაცია, რომელიც კომპიუტერის ინფორმაციის შემცველ-მატარებელეთა წარმოებაში სპეციალიზირდება. დაარსდა 1980 წელს. შტაბ-ბინები მდებარეობს მილპიტაში (კალიფორნია) და ჟენევაში (შვეიცარია).

კვანტუნი - ჩინეთის ტერიტორია გუანდუნის მეორე სახელი.

კვანტური - კვანტთან დაკავშირებული.

კვანტური მექანკა - ფიზიკის დარგი, რომელიც იკვლევს უმცირესი ნაწილაკების მოძრაობის კანონებს.

კვანჩხი

  1. იგივეა, რაც მუჭი.

  2. მცირე სასმისი იყისა (საბა).

კვანძი

  1. თოკის, ძაფის და მისთანების ერთმანეთთან გადაბმის ადგილი.

  2. ადგილი, სადაც თავს იყრის, ერთმანეთს უერთდება რამდენიმე რამე.

  3. ლიტერატურული ნაწარმოებისათვის ამოსავლად აღებული ამბავი, რომლის გაშლას იძლევა ეს ნაწარმოები.

  4. ნავიგაციაში სიჩქარის სისტემური ერთეული, რომელიც უდრის 1 საზღვაო მილს ანუ 1,852 კმ/სთ-ს.

კვანჭიანარი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

კვანჭილაშვილი ტარიელ - ლიტერატურათმცოდნე (დაიბადა 1920 წელს).

კვანჯუ - ქალაქი სამხრეთ კორეაში, ჩოლა-ნამდოს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,1 მილიონი).

კვაპილოვა ჰანა - ჩეხი მსახიობი ქალი (1860-907 წწ).

კვარა - შტატი ნიგერიაში.

კვარათხევი - მდინარე მცხეთის მუ8ნიციპალიტეტში, დიღმისწყლის მარცხენა შენაკადი.

კვარაცხელია ლევან - სამეგრელოს 1857 წლის აჯანყების ერთ-ერთი მეთაური.

კვარენგი ჯაკომო - რუსეთში მოღვაწე იტალიელი არქიტექტორი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1744-1817 წწ).

კვართი

  1. (ძვ.) ზედა სამოსი, პერანგი.

  2. ქრისტიანულ ეკლესიაში - მღვდელმსახურების დროს მედავითნის, დიაკვნის, მღვდლისა და ეპისკოპოსის ჩასაცმელი (სტიხარი).

კვარი - ფიჭვის (ან ნაძვის) ანახეთქი ფისიანი ნაჭერი, სანთელივით იწვის.

კვარიათი - სოფელი და მდინარე (ერთვის შავ ზღვას) ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში.

კვარის ციხე - ფეოდალური ხანის ციხე-სიმაგრე რაჭაში. პირველად მოიხსენიება XI საუკუნეში.

კვარკები (ლათ.) - მატერიის ჰიპოტეტიური ელემენტარული ნაწილაკები, რომლებსაც ეძებენ ფიზიკოსები (სიტყვა მოგონილია ჯ.ჯოისის მიერ რომანში „აღაპი ფინეგანისა”).

კვარტა (ლათ.)

  1. მუსიკაში დიატონიკური გამის მეოთხე საფეხური; ინტერვალი პირველსა და მეოთხე საფეხურს შორის.

  2. ფარიკაობაში უკურტყმისა და შეტევის ერთ-ერთი ილეთი.

კვარტალი (გერმ.)

  1. წელიწადის მეოთხედი (3 თვე).

  2. ქალაქის ნაწილი, რომელიც მოქცეულია ოთხ ქუჩას შორის ან რამოდენიმე კორპუსის ერთიანობა.

კვარტერდეკი (ინგლ.) - ზედა გემბანის შემაღლებული ნაწილი გემის კიჩოსთან.

კვარტერონი (ესპან.) - მულატის და ევროპელის შთამომავალი.

კვარტეტი (იტალ.) - ოთხი შემსრულებლისაგან შემდგარი მუსიკალური ანსამბლი.

კვარტი (ლათ.) - ფხვიერი და თხევადი ნივთიერების საწყაო, განსხვავებული სიდიდისა სხვადასხვა ქვეყნებში; ჩვეულებრივ ლიტრზე ცოტა მეტი.

კვარტირიერი (გერმ.) - სამხედრო მოსამსახურე, რომელსაც ჯარის მოძრაობის დროს გზავნიან წინ ბინების საშოვნელად ან ბანაკის გასაშლელი ადგილის შესარჩევად.

კვარტირმეისტერი - ძველი ევროპის არმიებში - შტაბის ოფიცერი, დიდ ბრიტანეთსა და აშშ-ში კი მომარაგებით დაკავებული სამხედრო პირი.

კვარტოლი - მუსიკაში - უთანაბრო დაყოფა, 4 ნოტისაგან შემდგარი განსაკუთრებული მეტრორიტმული ფიგურა.

კვარჩხალი - (კუთხურად) ჩუხჩუხი.

კვარჩხიღალი - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

კვარცი (გერმ.) - უფერული მინერალი, ყველაზე გავრცელებული დედამიწის ქერქში; სილიციუმის ორჟანგი.

კვარციტი - ქანი, რომელიც შედგება კვარცისაგან და აქვს ცოტაოდენი სხვა მინერალების მინარევები.

კვარცხლბეკი - ძეგლის, ქანდაკების და მისთანების საფუძველი.

კვარხითი - სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

კვასილი ბოგუმილ - ჩეხი მეცნიერი, აკადემიკოსი, ჩეხოსლოვაკიის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი 1981 წლიდან (1920-1985 წწ).

კვასირი - სკანდინავიურ მითოლოგიაში - ბრძენი ჯუჯა, რომელიც ღმერთების ნერწყვისაგან შეიქმნა.

კვასნევსკი ალექსანდრ - პოლონეთის მე-7 პრეზიდენტი 1995-2005 წლებში (დაიბადა 1954 წელს).

კვატერნიონი - რიცხვთა სისტემა (ჰიპერკომპლექსური რიცხვი).

კვატი და კვატა - (კუთხურად) იგივეა, რაც იხვი.

კვატია - სოფელი ხულოს მუნიციპალიტეტში.

კვატკვატი - ყიყინი (იხვისა).

კვატროჩენტო - XV საუკუნის, ანუ ადრეული აღორძინების მოსახსენიებელი იტალიური სახელი.

კვაუთი - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

კვაშა იგორ - რუსული კინოსა და თეატრის მსახიობი, მოღვაწეობს მოსკოვის „სოვრემენნიკის” თეატრში (დაიბადა 1933 წელს).

კვაშტა - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კვაშხიეთი - სოფელი ონის მუნიციპალიტეტში.

კვაცხუთი - სოფელი და უღელტეხილი (რაჭის ქედზე) ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში.

კვაწარახი - გათუთქული მწიფე ტყემლის წვენი, მოდუღებული შესანახად.

კვაწია - პატარა ქოთანი, კოჭობი.

კვაჭალათი - სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში.

კვაჭაძე დავით - მოკრივე (81 კგ). ევროპის ჩემპიონი (1977), სსრკ სამგზის ჩემპიონი (1976, 77, 79) (დაიბადა 1951 წელს).

კვაჭაძე ლეო - ენათმეცნიერი (1909-2011 წწ).

კვაჭი - გაქნილი, მოხერხებული ადამიანი (მიხეილ ჯავახიშვილის რომანის „კვაჭი კვაჭანტირაძის” პერსონაჟის სახელის მიხედვით).

კვახაჯელეთი - სოფელი ჭიათურის მუნიციპალიტეტში (ხვაშითის თემის საკრებულო), მდებარეობს რაჭის ქედის სამხრეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 800 მეტრი, ჭიათურიდან - 18 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 87 კაცი.

კვახი - (კუთხურად) იგივეა, რაც გოგრა.

კვახჭირი - სოფელი თერჯოლის მუნიცპალიტეტში, მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე, მდინარე წყალწითელის მარცხენა მხარეს. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 3 სოფელს: კვახჭირი, ოდილაური, სარბევი). ზღვის დონიდან - 130 მეტრი. თერჯოლიდან - 35 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 801 კაცი.

კვებეკი - ქალაქი (200 ათასი) და პროვინცია კანადის აღმოსავლეთ ნაწილში, ძირითადად ფრანკო-კანადელებით დასახლებული.

კვებრახო (კებრაჩო) - სამხრეთ ამერიკაში მზარდი სუბტროპიკული ხეების სახეობების საერთო სახელი.

კვებულა - ერთი წლის ხბო ან ზაქი.

კვედლინბურგი - ქალაქი გერმანიის საქსონია-ანჰალტის მხარეში (28 ათასი).

კვეთი

  1. რისამე გადაკვეთი ადგილი.

  2. იგივეა, რაც დვრიტა.

კვეთილობა

  1. განაკვეთი, ჭრილი.

  2. ამოკვეთა, ამოჭრა.

კვე-კვე - ქალაქი ზიმბაბვეში (50 ათასი).

კვეკვერა - კვერი (ბავშვის ენაზე).

კვეკვერიში - უმარილო ჴმელი ყველი (საბა).

კველპარტი - იხილე ჩეჯუდო.

კვენაკელი - სოფელი სიღნაღის მუნიციპალიტეტში.

კვეჟო - ხის სოკო, რომლისგანაც კეთდება აბედი.

კვერეთი - კურორტი საჩხერის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედის სამხრეთ კალთაზე, კვერეთულის ხეობაში.

კვერეთულა - მდინარე საჩხერის მუნიციპალიტეტში, ჩიხურის მარჯვენა შენაკადი.

კვერენჩხილაძე ზინა - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი, 1956 წლიდან სიკვდილამდე მოღვაწეობდა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო აკადემიურ თეატრში (25.08.1932 - 02.09.2011 წწ).

კვერექსი (ბერძნ.) - გარკვეული თანმიმდევრობით დალაგებული მოკლე ლოცვების წყება, რომელსაც კითხულობს დიაკონი ან მღვდელი, ხოლო ლოცვების თითოეულ მუხლზე გუნდი პასუხობს: „უფალო შეგვიწყალენ“, ზოგიერთ შემთხვევაში „მოგვმადლენ უფალო“. სახეები: მცირე, დიდი, მრჩობლი, თხოვნითი, მიცვალებულის მოსახსენიებელი და სხვა.

კვერთხი

  1. საგანგებო ჯოხი, რომელიც ხელთ ეპყრა დიდი თანამდებობის პირს, როგორც ნიშანი ძალუფლებისა.

  2. ლითონის ღერი, რომელსაც სადგურში აძლევენ მატარებლის მემანქანეს ერთლიანდაგიან რკინიგზაზე, რაც გზის გაგრძელების უფლებას იძლევა.

კვერი

  1. პატარა ჩაქუჩი (მჭედლისა).

  2. პატარა მრგვალი პური (მჭადი).

  3. რაიმე მასა, დამრგვალებული და გაბრტყელებული.

კვერნა

  1. (Martes) - მტაცებელი ძუძუმწოვარა ცხოველი, აქვს წაბლისფერი ძვირფასი ბეწვი.

  2. ურმის ნაწილი, ერთი ოთხ რიკთაგანი, რომელიც ხელნის ქვედა მხარეს არის ჩარჭობილი ღერძის მოსადებად.

კვერნაულა

  1. სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (არტნის თემის საკრებულო), მდინარე ივრის მარცხენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 1100 მეტრი, თიანეთიდან - 7 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 37 კაცი.

  2. სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (ღულელების თემის საკრებულო), ერწოს ქვაბულში. ზღვის დონიდან - 1050 მეტრი, თიანეთიდან - 32 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 99 კაცი.

კვერნაქის ქედი (კვერნაქის სერი, კვერნაქები) - ბორცვიან-დაბალმთიანი სერი (ქედი) აღმოსავლეთ საქართველოში, ტირიფონ-მუხრანის ვაკეებსა და მდინარე მტკვრის შუა ხეობას შორის (გორის, კასპის და მცხეთის მუნიციპალიტეტში). გადაჭიმულია მტკვრის მარცხენა სანაპიროზე მდინარე საქაშეთისხევიდან (დას.) მდინარე არაგვამდე (აღმოს.). საერთო სიგრძე დაახლოებით 70 კილომეტრი, სიგანე - 7-8 კილომეტრი. აგებულია ნეოგენური მოლასური ნალექებით - კონგლომერატებით. სამხრეთი კალთები ციცაბოა, ჩრდილოეთი - დამრეცი. გარდიგარდმო გადაკვეთილია მდინარეების ლიახვის, ლეხურის და ქსნის ხეობებით, რომლებიც მას ოთხ მონაკვეთად ყოფს.

კვერნაძე ბიძინა (ალექსანდრე) - კომპოზიტორი, საქართველოს სახალხო არტისტი, თბილისის საპატიო მოქალაქე (1996 წ) (1928-2010 წწ).

კვერნეთი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კვერულანტი (ლათ.) - ფსიქიურად უწონასწორო ადამიანი, რომელიც დავას, საჩივრებს არის გადაყოლილი; დავის მოყვარული.

კვერშლაგი (გერმ.) - ჰორიზონტალური ან დახრილი მიწისქვეშა სამთო გვირაბი, რომელიც მიწის ზედაპირზე უშუალოდ არ გამოდის.

კვერჩა იაკოპო დელა - იხილე იაკოპო დელა კვერჩა.

კვერცხი

  1. ცხოველის მდედრობითი სასქესო უჯრედი, რომლის განაყოფიერების შედეგად ახალი ორგანიზმი წარმოიშვება.

  2. რინველის, ქვეწარმავლის ან მწერის მიერ გამოყოფილი ასეთი უჯრედი; მოთავსებულია ნაჭუჭში, აქვს ოვალური ფორმა.

  3. მამაკაცის საზარდული.

  4. (ძველად) წონის ერთეული, დაახლოებით 50 გრამი.

კვერცხისებრი - კვერცხის მოყვანილობის.

კვერცხუჯრედი - ცხოველთა და მცენარეთა მდედრობითი სასქესო უჯრედი.

კვესეთი - სოფელი გარდაბნის მუნიციპალიტეტში.

კვესელავა მიხეილ - ლიტერატურათმცოდნე, მწერალი, ფილოლოგიის მეცნიერეათა დოქტორი (დაიბადა 1913 წელს).

კვესი - ფოლადის ნაჭერი, რომელიც ტალზე (კაჟზე) ჩამოკვრით ცეცხლს აჩენს.

კვესრევი - სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში (ბორითის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ძირულის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 560 მეტრი. ხარაგაულიდან - 28 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 78 კაცი.

კვესტრატები - ძველ რომში უმცროსი მაგისტრატები, კონსულის თანაშემწეები, შემდგომ ხაზინის გამგებლები და გამომძიებლები.

კვესტორი (ლათ.)

  1. ძველ რომში სახელმწიფო ხაზინის გამგე.

  2. ზოგი ქვეყნის პარლამენტში ადმინისტრაციულ-სამეურნეო ნაწილის გამგე.

  3. იტალიაში - პოლიციის მოხელე.

კვესტურა - იტალიაში - პოლიციის სამმართველო.

კვეტა - ქალაქი პაკისტანში, ბელუჯისტანის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (290 ათასი).

კვეტარი - იხილე კვეტერა.

კვეტერა (კვეტარი, კუეტერი) - ისტორიული ციხე-ქალაქი კახეთში, მდინარე ილტოს ნაპირზე, ახმეტა-თიანეთის დამაკავშირებელ მაგისტრალზე (ახმეტის მუნიციპალიტეტი). კახეთის სამთავროს (შემდეგ სამეფოს) ერთ-ერთი ცენტრი. პირველად პირველად ისტორიულ წყაროებში XI საუკუნეში მოხსენიება. 2007 წლის 24 ოქტომბრიდან კვეტერის ციხე-ქალაქი შეტანილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის საცდელ სიაში.

კვეშლევი - მთა, იხილე ველტყევი.

კვეცა - ფონეტიკური პროცესი - ფუძისეული ბოლოკიდური ხმოვნის მოკვეცა ხმოვნით დაწყებული სუფიქსის დართვისას.

კვეხნა - თავის ქება, ტრაბახი.

კვეხნია - ტრაბახა, ბაქია.

კვიახიძეები - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

კვიდე ლუდვიგ - ავსტრიელი ისტორიკოსი, პაციფისტური მოძრაობის ერთ-ერთი ორგანიზატორი (1858-1941 წწ).

კვიდო (Ligustrum vulgare) - საშუალო სიმაღლის ან დაბალი ბუჩქი, აქვს იასამნის მსგავსი თეთრი ყვავილები, ველურად ვრცელდება ტყისპირებში.

კვიეტიზმი - რელიგიური მოძღვრება, რომელიც ქადაგებს პასიურ დამოკიდებულებას საკუთარი სულის “გადარჩენის” მიმართ. წარმოიშვა XVII საუკუნეში. გადატანითი მნიშვნელობით გულგრილობას, უმოქმედობას ნიშნავს.

კვილონი

  1. ქალაქი-პორტი ინდოეთის კერალას შტატში (200 ათასი).

  2. (ფრანგ.) - ცივი იარაღი, შუა საუკუნეებში გავრცელებული ხანჯალი, რაინდთა მახვილის შემცირებული სახესხვაობა.

კვილუ (კუილუ, ზედა დინებაში - ნიარი) - მდინარე კონგოში, ერთვის ატლანტის ოკეანეს (სიგრძე - 700 კილომეტრი).

კვიმატი

  1. ავი, ბოროტი, უკუღმართი, ფათერაკიანი.

  2. მოსწრებული, ენამახვილი.

კვიმატობა - ეშმაკობა, ცელქობა.

კვინისწყალი - მდინარე ვანის მუნიციპალიტეტში, რიონის მარცხენა შენაკადი, სათავე აქვს ცხენისზურგის მთის ჩრდილოეთ კალთებზე.

კვინიხი - თავის სარქველი, თხემი.

კვინიხიძის ელჩობა რუსეთში - იმერეთის სამეფოს ელჩობა რუსეთში 1763, 1774 და 1784 წლებში.

კვინკე ჰენრიხ - გერმანელი ექიმი-თერაპევტი (1842-1922 წწ).

კვინკვატრიები - მინერვას საპატივცემლო დღეობები ძველ რომში; იმართებოდა მარტის თვეში და ხელოსანთა დღესასწაულად ითვლებოდა. ამ პერიოდში უხდიდნენ ხელფასს მასწავლებლებსაც.

კვინკვერემი - ნიჩბიანი ფლოტის სამხედრო ხომალდი ძველ რომში.

კვინსლენდი - შტატი ავსტრალიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში (1727,2 ათასი კვ.კმ, მოსახლეობა 3,3 მილიონი), ადმინისტრაციული ცენტრი - ბრისბენი.

კვინტა (ლათ.)

  1. მუსიკალური გამის მეხუთე საფეხური.

  2. ვიოლინოს და ზოგი სხვა საკრავის პირველი, ყველაზე მაღალი ტონის სიმი.

კვინტალი (ფრანგ.) - მეტრულ სისტემაში იგივეა, რაც ცენტნერი.

კვინტესენცია - საფუძველი, ძირითადი, არსებითი რამ ამა თუ იმ ცნებისა. ანტიკურ და შუა საუკუნეების სქოლასტიკურ ფილოსოფიაში რაღაც მეხუთე ელემენტი, რომელიც უპირისპირდებოდა დანარჩენ ელემენტებს.

კვინტეტი (ლათ.) - ხუთი შემსრულებლისგან შემდგარი მუსიკალური ანსამბლი, აგრეთვე მუსიკალური ნაწარმოებები ასეთი ანსამბლებისათვის.

კვინტილიანე მარკუს ფაბიუს - ორატორული ხელოვნების თეორიტიკოსი ძველ რომში (35-96 წწ).

კვინტილიონი - რიცხვი, რომელიც გამოიხატება ერთიანით და თვრამეტი ნულით, ანუ 1018; ათასი კვადრილიონი.

კვინტოლი - მუსიკაში - უთანაბრო დაყოფა; 5 ნოტისაგან შემდგარი განსაკუთრებული მეტრორიტმული ფიგურა.

კვინტოს სმირნელი - ბიზანტიელი პოეტი (დაახლოებით IV საუკუნე).

კვინტსექსტაკორდი - მუსიკაში - სეპტაკორდის ერთ-ერთი შებრუნება.

კვინტური წრე - მუსიკაში - 12 დიეზის ტონალობის აღნიშვნა, რომელიც გასაღებში შეიცავს 1-იდან 12-მდე დიეზს.

კვინცხა - იგივეა, რაც ჯაგრცხილა.

კვიპაროზი (Cupressus) - მარადმწვანე წიწვოვანი ხე; აქვს სწორი ტანი და პირამიდული ვარჯი; გუნდისხე.

კვიპაროსის ყურე - იხილე კიპარისიაკოსი.

კვიპრიანე სამთავნელი - XVIII საუკუნის პირველი ნახევრის მთარგმნელი, საეკლესიო მოღვაწე.

კვიპროკვო (ლათ.) - გაუგებრობა, რომელიც წარმოიშვება იმის შედეგად, რომ ერთი ადამიანი, საგანი ან ცნება მიჩნეულია მეორედ, სხვად. გადატანითი მნიშვნელობით - აბდაუბდა, უცნაური შემთხვევა.

კვიპროსი

1) კუნძული ხმელთაშუა ზღვის აღმოსავლეთ ნაწილში.

2) (კვიპროსის რესპუბლიკა, ინგლ. Republic of Cyprus).

  • სახელმწიფო დასავლეთ აზიაში, კუნძულ კვიპროსზე.

  • სახელი მომდინარეობს სპილენძის ლათინური ფორმიდან cuprum, რადგან ეს კუნძული ყოველთვის მდიდარი იყო ამ წიაღისეულით.

  • დამოუკიდებელი სახელმწიფოა (დიდი ბრიტანეთისგან) 1960 წლის 16 აგვისტოდან; ორი კუნძული (Akrotiri da Dhekelia) დარჩა დიდი ბრიტანეთის გამგებლობაში (როგორც სამხედრო ბაზები); 1975 წლიდან კუნძულის ჩრდილოეთ ნაწილის თითქმის 40%-ს აკონტროლებს თურქეთის სახელმწიფო და მოქმედებს ე.წ. „ჩრდილოეთ კვიპროსის თურქული რესპუბლიკა”.

  • ჰიმნი - „Ymnos pros tin Eleutherian“.

  • მმართველობის ფორმა - რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი.

  • ფართობი - 9 250 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 6 ოლქად.

  • მოსახლეობა - 770 ათასი.

  • სიმჭიდროვე - 84 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • ოფიციალური ენები - ბერძნული და თურქული. - დედაქალაქი - ნიქოზია.

  • ვალუტა - ევრო.

  • ქვეყნის კოდი - CYP.

  • დროის სარტყელი - UTC +2.

  • სატელეფონო კოდი - +357.

  • ინტერნეტ-დომენი - cy.

კვირა (ბერძნ.)

  1. დროის საზომი შვიდდღიანი ერთეულის მეშვიდე დღის სახელწოდება (ამ დღეს ჩვეულებრივ ისვენებენ).

  2. დროის საზომი შვიდდღიანი ერთეული.

კვირაობა - ნებაყოფლობითი კოლექტიური მუშაობა კვირა დღეს.

კვირაობით

  1. ყოველ კვირა დღეს.

  2. კვირის განმავლობაში.

კვირა-უქმე - კვირა დღე და უქმე დღე.

კვირაცხოველი - პირველი კვირა აღდგომის შემდეგ.

კვირაცხოვლისქედი - მთა გორის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე.

კვირაცხოვლობა - ახალკვირა, თომის კვირა, ნათელი კვირის ბოლო დღე.

კვირაძალი - კვირა დღის წინა საღამო.

კვირეული

  1. რაც კვირაშე ერთხელ ან ყოველ კვირა დღეს ხდება.

  2. ის, რაც ერთი კვირის განმავლობაში ტარდება.

კვირია

  1. ძველი ქართული წარმართული ღვთაება; აღმოსავლეთ საქართველოს მთიელთა წარმოდგენით, ღვთისშვილთა წინამდგომია.

  2. ვაჟა-ფშაველას პოემა „ბახტრიონის” პერსონაჟი.

კვირიაკე - იგივეა, რაც კვირა; კვირიკობის თვე - ივლისი.

კვირიასხევი - სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (ღულელების თემის საკრებულო), ერწოს ქვაბულში. ზღვის დონიდან - 1080 მეტრი, თიანეთიდან - 31 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 16 კაცი.

კვირიაული - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

კვირიკაშვილი მზია - ესტრადის მსახიობი, იუმორისტი, „საქართველოს სიცილის დედოფლად” წოდებული (1949-2010 წწ).

კვირიკე

  1. სოფელი სამტრედიის მუნიციპალიტეტში (გომის თემის საკრებულო). მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე. ზღვის დონიდან - 160 მეტრი, სამტრედიიდან - 18 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 398 კაცი.

  2. სოფელი სამტრედიის მუნიციპალიტეტში (ნაბაკევის თემის საკრებულო), მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე. ზღვის დონიდან - 40 მეტრი, სამტრედიიდან - 7 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 328 კაცი.

  3. სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

კვირიკე I - კახეთის მთავარი (ქორეპისკოპოსი) 892-918 წლებში.

კვირიკე II - კახეთის მთავარი (ქორეპისკოპოსი) 929-976 წლებში.

კვირიკე III - კახეთ-ჰერეთის მეფე 1010-1037 წლებში.

კვირიკე IV - კახეთ-ჰერეთის მეფე 1084-1102 წლებში.

კვირიკე ბანელი - ქართველი საეკლესიო მოღვაწე ადარნასე II-ის დროს. ბანის საკათედრო ტაძრის ამშენებელი.

კვირიკეთი - სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში.

კვირიკეთის მთა - მთა თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში, შუახრამის მთათა ჯგუფში.

კვირიკიდები (კვირიკიანები) - სომეხი ბაგრატუნების ერთ-ერთი შტო შუა საუკუნეებში. ტაშირ-ძორაგეტის ფეოდალური სახელმწიფოს მმართველი დინასტია.

კვირიკობა - კვირიკეს და ივლიტეს დღე, აღინიშნება მართლმადიდებლურ ეკლესიაში 15 ივლისს.

კვირიკობისთვე - ივლისი.

კვირინალი

  1. ერთ-ერთი ბორცვი, რომლებზედაც ძველი რომი იყო გაშენებული.

  2. ამ ბორცვზე აშენებული სასახლე იტალიის მეფისა (ამჟამად - პრეზიდენტისა).

  3. ზოგჯერ ასე უწოდებენ იტალიის მთავრობას.

კვირინალიები - კვირინუსის საპატივცემლო რომაული დღესასწაულები, რომლებიც თებერვალში იმართებოდა.

კვირინუსი - იტალიის ტერიტორიაზე მცხოვრები ხალხის ერთ-ერთი უძველესი ღვთაებათაგანი, მოგვიანებით მისი კულტი მარსის კულტს შეერწყა. ოდესღაც რომს კვირინუსის ქალაქიც ერქვა.

კვირიონი - იგივეა, რაც მესკია.

კვირისტავა - ბალახოვან მცენარეთა გვარი რთულყვავილოვანთა ოჯახისა.

კვირისტავი

  1. თითისტარის ბოლოზე წამოსაცმელი სამძიმი (რგოლი) თითისტარის ბრუნვის გასაადვილებლად.

  2. მუხლის თავის პატარა მრგვალი ძვალი.

კვირისწყალი - მდინარე ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში, გუბაზეულის მარცხენა შენაკადი.

კვირიტი - ძველ რომში - სრულუფლებიანი მოქალაქე.

კვირკველია მანუჩარ - მოჭიდავე (ბერძნულ-რომაული ჭიდაობა, 66 და 74კგ), 2008 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი, მსოფლიოს ჩემპიონი (2003) და მესამე პრიზიორი (2002), ევროპის ჩემპიონატის მეორე პრიზიორი (2002) (დაიბადა 1978 წელს).

კვირკველია - პოეტ ტერენტი გრანელის ნამდვილი გვარი.

კვირტი

  1. გაუშლელი ყლორტი.

  2. მატყლში გამორეული დახვეული და შემკვრივებული ნაწილები.

კვირჩხლა (Phoxinus phovinus) - პატარა თევზი ერთგვარი, გამრავლების დროს თავზე უჩნდება წვრილი ხორკლები.

კვისლინგი ვიდკუნ - ნორვეგიელი პოლიტიკური მოღვაწე, 1942-45 წლებში ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი; თანამშრომლობდა ფაშისტებთან, რის გამოც სიკვდილით იქნა დასჯილი (1887-1945 წწ).

კვისლინგი - ასე უწოდებენ ხშირად თავის ქვეყნის, ხალხის გამყიდველ, მოღალატე პოლიტიკოსს (ნორვეგიელი ვ.კვისლინგის გვარის მიხედვით).

კვიტაისი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მედეას ერთ-ერთი ზედმეტი სახელი მამამისის ქალაქის კვიტაიას (ქუთაისის) მიხედვით.

კვიტაიშვილი ემზარ - პოეტი (დაიბადა 1935 წელს).

კვიტკა კლიმენტი - უკრაინელი მუსიკათმცოდნე, საბჭოთა ხალხების მუსკალური ეთნოგრაფიისა და ფოლკლორის შემგროვებელი და მკვლევარი (1880-1953 წწ).

კვიტკა-ოსნოვიანენკო (ნამდვილი გვარი კვიტკა) გრიგორი - უკრაინელი მწერალი (1778-1843 წწ).

კვიტკო ლევ - საბჭოთა კავშირში მცხოვრები ებრაელი პოეტი, წერდა იდიშზე (1890-1952 წწ).

კვიცარიძე დავით - მწერალი (დაიბადა 1920 წელს).

კვიცარიძე პოლიევქტოს - ლიტერატორი, პუბლიცისტი, პედაგოგი, საზოგადო მოღვაწე (1849-1904 წწ).

კვიცი

  1. ცხენის ნაშიერი სამ წლამდე.

  2. ცის ეკვატორთან მდებარე თანავარსკვლავედი.

კვიწინია ლევარსი - აფხაზი პოეტი (1912-1941 წწ).

კვლავ

  1. განმეორებით, ხელახლა, ისევ.

  2. უწინ, წინათ.

  3. შემდეგ, მერე.

კვლავაც

  1. კიდევ, ახლაც.

  2. უწინაც, წინათაც, სხვა დროსაც.

  3. შემდეგაც.

კვლავინდებური - ისეთი, როგორიც წინათაც იყო.

კვლევა-ძიება - გარკვეული მიზნით, გარკვეული მეთოდებით შესწავლა რისამე.

კვლევითი - მეცნიერული შესწავლის შესაფერი.

კვლიავი (Carum carvi) - ერთგვარი სურნელოვანი მცენარე ქოლგოსანთა ოჯახისა. აქვს ეთეროვანი ზეთებით მდიდარი ნაყოფი.

კვნესამე (შენი კვნესამე!) - შენი ჭირიმე!

კვნიტი - პატარა ნატეხი (შაქრისა, მარილისა...).

კვნიწი - იგივეა, რაც კვნიტი.

კვორუმი - რაიმე ორგანიზაციის კრების მონაწილეთა ის რაოდენობა, რომელიც აუცილებელია, რომ ამ კრების დადგენილება კანონიერი იყოს.

კვოტა (ლათ.)

  1. დადგენილი წილი, მიღებული ნორმა, დასაშვები რაოდენობა რისამე.

  2. გადასახადის რაოდენობა, რომელიც წესდება თითოეულ დასაბეგრ ერთეულზე.

კვრინვა - ვეფხვის, ფოცხვერის, კატისა და მისთანების კრუტუნი.

კვრინჩხი (Prunus spinosa) - დაბალი, გაფარჩხულ-განშტოებული ეკლიანი ბუჩქი ვარდისებრთა ოჯახისა. აქვს კურკიანი, მრგვალი, მოლურჯო ნაყოფი, რომელიც იჭმება.

კვრინჩხებიანი - კვრინჩხის ბუჩქებით დაფარული.

1.6 კი

▲ზევით დაბრუნება


კი

  1. დადასტურების სიტყვა (ჰო, დიახ).

  2. ნაწილაკი, რომელიც აღნიშნავს მტკიცებას.

  3. კავშირი - ხოლო, მაგრამ.

კი და კიი (პოლონ.) - განსაკუთრებული ჯოხი ბილიარდის სათამაშოდ.

კია - მდინარე რუსეთის კემეროვოს და ტომსკის ოლქებში, მდინარე ჩულიმის მარცხენა შენაკადი.

კიალი - ნათელი ბრწყინვა, ელვარება.

კიამა - იხილე კემა.

კიანგი (Equus hemionus kiang) - კენტჩლიქოსანი ცხოველი ცხენისებრთა ოჯახისა, კანჯარის ქვესახეობა. ბინადრობს ცენტრალური აზიის მთიან უდაბნოებში.

კიანეთი - სოფელი ბოლნისის მუნიციპალიტეტში.

კიანტო ილმარი - ფინელი მწერალი (1874-1970 წწ).

კიარდლა - ქალაქი ესტონეთში.

კიარელი ლუიჯი - იტალიელი დრამატურგი (1880-1947 წწ).

კიარვალი (ნამდვილი სახელი და გვარი იოუჰანეს სვეინსონი) - ისლანდიელი ფერმწერი (1885-1980 წწ).

კიარნერი იაან - ესტონელი მწერალი (1891-1958 წწ.)

კიაროსკურო - ფერადი ქსილოგრაფიის სახეობა.

კიატი (ჯა) - მიანმას (ბორმის) ფულის ერთეული.

კიაფი - ღამით სინათლის შორიდან კრთომა.

კიაქსარე - მიდიის მეფე ძვ.წ.აღ. 625 - 584 წლებში.

კიახტა - ქალაქი რუსეთის ბურიატიის რესპუბლიკაში.

კიბალნიკოვი ალექსანდრე - რუსი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1912-1987 წწ).

კიბალჩიჩი ნიკოლაი - რევოლუციური მოძრაობის რუსი მოღვაწე, გამომგონებელი (1853-1981 წწ).

კიბარტაი - ქალაქი ლიტვაში.

კიბდო - ქალაქი კოლუმბიაში, ჩოკოს დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (120 ათასი).

კიბე

  1. საფეხურების მქონე ასასვლელ-ჩასასვლელი; აღსავალი ხარისხედი (საბა).

  2. სოფელი ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში.

  3. იხილე კიბიში.

კიბე-კიბე

  1. საფეხურიდან საფეხურზე.

  2. საფეხურებად.

კიბელა (კიბელე) - ფრიგიელთა ქალღმერთი, ღმერთთა და ყოველ არსთა დედა, აღორძინების და ნაყოფიერების მომნიჭებელი.

კიბერნეტიკა - მეცნიერება ინფორმაციის მართვის და გადამუშავების შესახებ.

კიბია - მთა ახალციხის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედის დასავლეთ ნაწილში.

კიბიში (კიბე)

  1. მყინვარი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, ხევის კავკასიონის ჩრდილოეთ კალთაზე.

  2. უღელტეხილი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, შანის ქედზე.

კიბლი ჯონ - ინგლისელი რეგლიგიური პოეტი და საეკლესიო მოღვაწე (1792-1866 წწ).

კიბო (Malacostraca)

  1. წყლის ათფეხა მარწუხებიანი ცხოველი. სხეული დაფარული აქვს მაგარი საფარველით. მოხარშვისას წითლდება.

  2. ქრონიკული ავთვისებიანი სიმსივნე.

კიბომორიელები - იგივეა, რაც ევრიპტერიდები.

კიბორიუმი - თავდაპირველად სასმისის სახელწოდება; ქრისტიანულ ტაძრებში - საკურთხეველში მოწყობილი შეწირულებათა საცავი.

კიბორჩხალა (Potamion potamios) - პატარა მომრგვალო ბრტყელზურგა კიბო. ცხრაფეხა.

კიბორძალიძე აკაკი - მოჭიდავე (ძიუდო, +95 კგ), მსოფლიოს ჩემპიონატის მეორე პრიზიორი (1989), ევროპის ჩემპიონატების ორგზის მესამე პრიზიორი (1987, 88), სსრკ ხალხთა IX სპარტაკიადის ჩემპიონი (1986), სსრკ ჩემპიონი (1987) და მეორე პრიზიორი (1988) (1962-2001 წწ).

კიბრიკი ევგენი - რუსი გრაფიკოსი, ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1906-1978 წწ).

კიბურა - მთა გორის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე.

კიგალი - რუანდის დედაქალაქი, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (240 ათასი).

კიგანი კევინ - ინგლისელი ფეხბურთელი, 1978 და 1979 წლების ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელი (დაიბადა 1951 წელს).

კიგომა - ქალაქი ტანზანიაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (4 ათასი).

კიდანები (ხატაელები) - ძველე მონღოლური ტომი, რომელიც ჩინეთისა და მონღოლეთის ტერიტორიებზე მომთაბარეობდა X-XI საუკუნემდე.

კიდე

  1. რაიმე ბრტყელი საგნის ნაპირი.

  2. განაპირა ნაწილი, ბოლო.

  3. ნაპირი მდინარისა.

  4. მხარე, კუთხე.

კიდეგანა - მყინვარი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, კიდეგანის ქედზე.

კიდეგანი - იგივეა, რაც კიდე.

კიდეგანისმაღალი - მწვერვალი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (სიმაღლე - 4275 მეტრი).

კიდეგანის ქედი - აღმოსავლეთ კავკასიონის მთავარი ქედის ჩრდილოეთის ტოტი, საქართველოს დუშეთის მუნიციპალიტეტსა და ჩაჩნეთ-ინგუშეთის საზღვარზე, მდინარეების ასისა და არმხის წყალგამყოფი. უმაღლესი მწვერვალი კიდეგანისმაღალი (სიმაღლე - 4275 მეტრი), სხვა მწვერვალებია: გველისმთა, სახარისმაღალი, ჭიმღისმაღალი, მარტინისმთა და სხვა. მნიშვნელოვანი უღელტეხილებია: არხოტისთავისღელე, სახარისღელე, საჯიხვისღელე და სალაშქროსღელე. აგებულია იურული თიხაფიქლებით. ორივე კალთაზე ჩამოწოლილია მყინვარები. ახასიათებს მთა-მდელოსა და გლაციალურ-ნივალური ლანდშაფტი.

კიდევ

  1. ხელახლა, ისევ.

  2. ვთქვათ, დავუშვათ.

კიდევაც

  1. კვლავაც, შემდეგშიც, ისევ.

  2. აკი, დიაღაც, მართლაც.

  3. თუნდაც, გინდაც.

კიდეც - იგივეა, რაც კიდევაც.

კიდი თომას - ინგლისელი დრამატურგი (1558-1594 წწ).

კიდიკაევა ბაკენ - ყირგიზი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1923-1994 წწ.)

კიდ-კრიკი - ვერცხლის და სპილენძის საბადო კანადის ონტარიოს პროვინციაში.

კიდმანი ნიკოლ - ავსტრალიური წარმოშობის ამერიკელი მსახიობი ქალი (დაიბადა 1967 წელს).

კიდნეპინგი (ინგლ.) - ბავშვის მოტაცება ფულის გამოძალვის მიზნით.

კიდობანი

  1. ფეხებზე მდგარი სახურავიანი დიდი ყუთი.

  2. დიდი ნავი, რომლითაც ნოემ ადამიანები და ცხოველები წარღვნას გადაარჩინა.

კიდონტი - შავი ქვა(ა) ოქრო(ჲ)სა და ვეცხლთა გამოსაცდელი (საბა).

კიდული - ჩამოკიდებული.

კიდური

  1. იგივეა, რაც კიდე.

  2. ხელი ან ფეხი ცოცხალი არსებისა.

კიდურწერილობა - იგივე აკროსტიქი.

კიევი - უკრაინის დედაქალაქი 1934 წლიდან, პორტი მდინარე დნეპრზე, კიევის ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი. ისტორიულ წყაროებში მოიხსენიება 860 წლიდან. IX-XII საუკუნეებში კიევის რუსეთის დედაქალაქი (მოსახლეობა - 2,9 მილიონი).

კიევის რუსეთი - აღმოსავლეთ სლავების ადრინდელი ფეოდალური სახელმწიფო IX-XII საუკუნეებში.

კიელანი ალექსანდრ ლანგე - ნორვეგიელი მწერალი (1849-1906 წწ).

კიელდალი იოჰან გუსტავ კრისტოფერ - დანიელი ქიმიკოსი (1849-1900 წწ).

კიელცე - ქალაქი პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (170 ათასი).

კიენგ-კიუელი - ტბა რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში.

კიენიევიჩი იერონიმ ვლადისლავ - პოლონელი რევოლუციონერი (1834-1864 წწ).

კიეპურა იან - იხილე კეპურაი.

კიერკეგორი სერენ - დანიელი ფილოსოფოსი, თეოლოგი და მწერალი (1813-1855 წწ).

კიერულფი ჰალფდან - ნორვეგიელი კომპოზიტორი, პიანისტი, დირიჟორი (1815-1868 წწ).

კივაჩი - ნაკრძალი რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში, დაარსებულია 1931 წელს.

კივერი - მრგვალი ცის მქონე მაღალი ქუდი, გამოიყენებოდა რუსეთის და ევროპის არმიების სამხედრო აღჭურვილობაში.

კივერცი - ქალაქი უკრაინის ვოლინის ოლქში.

კივი

  1. (ფინურად „ქვა“) - ფინურ-ესტონური ტოპონიმების შემადგენელი ნაწილი (მაგ. კივიილი).

  2. (ავსტრალ.) - ქათმისოდენა უფრთო ფრინველი (არ ფრინავს); აქვს გრძელი და მოქნილი ნისკარტი; ბინადრობს ახალ ზელანდიაში.

  3. ტროპიკული ხილი; ყავისფერი კანის მქონე მომწვანო ნაყოფი.

კივი ალექსის (ნამდვილი გვარი სტენვალი) - ფინელი მწერალი (1834-1872 წწ).

კივიილი - ქალაქი ესტონეთში.

კივილი - წვრილი, გაბმული ხმა.

კივკივა - რასაც კივკივი გააქვს, ინდაურის ეპითეტი.

კივკივი - ინდაურის ხმიანობა.

კივუ

  1. ტბა კონგოს და რუანდის საზღვარზე, ზღვის დონიდან 1400 მეტრის სიმაღლეზე; სიღრმე 500 მეტრამდე.

  2. ეროვნული პარკი კონგოსა და რუანდის საზღვარზე.

კივუ სტოიკა - რუმინეთის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (დაიბადა 1908 წელს).

კივშენკო ალექსეი - რუსი ფერმწერი-პერედვიჟნიკი (1851-1895 წწ).

კიზელგური (გერმ.) - მსუბუქი, ფოროვანი ქანი; იყენებენ მინის, კერამიკის და სხვა წარმოებაში.

კიზელი - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში (40 ათასი).

კიზერიცკი ლიონელ - მსოფლიოს ერთ-ერთი უძლიერესი მოჭადრაკე XIX საუკუნის შუა წლებში.

კიზი კენ ელტონ - ამერიკელი მწერალი (1935-2001 წწ).

კიზი - ტბა, იხილე დიდი კიზი.

კიზილი

  1. (1918 წლამდე ბელოცარსკი, 1926 წლამდე ხემ-ბელდირი) რუსეთის ტუვის რესპუბლიკის დედაქალაქი (100 ათასი).

  2. მდინარე რუსეთის ნოვგოროდის ოლქში, მდინარე ვოლხოვის მარცხენა შენაკადი.

კიზიმი ლეონიდ - რუსი კოსმონავტი. ფრენა განახორციელა 1980 და 1984 წლებში (დაიბადა 1941 წელს).

კიზიმოვი ივან - რუსი სპორტსმენი, ცხენოსანი. 1968 და 1972 წლების ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (დაიბადა 1928 წელს).

კიზინგერი კურტ გეორგ - გერმანიის ფედერალური კანცლერი 1966-69 წლებში (1904-1988 წწ).

კიზირი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, კაზირის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 300 კილომეტრი).

კითაირონი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ქალაქ პლატეიას მითიური მეფე.

კითარა (ბერძნ.) - ძველი ბერძნების სიმებიანი მუსიკალური საკრავი, ლირის მსგავსი.

კითერა

  1. კუნძული ხმელთაშუა ზღვაში, ეკუთვნის საბერძნეთს.

  2. სრუტე ეგეოსისა და იონიის ზღვებს შორის.

კითერია - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აფროდიტეს ერთ-ერთი ზედმეტი სახელი კუნძულ კითერას მიხედვით, რომელიც აფროდიტეს კულტის ერთ-ერთი ცენტრი იყო.

კითხვა - ვინმესადმი ისეთი მიმართვა, რაც პასუხს მოითხოვს.

კითხვა-კითხვით - გზადაგზა გამოკითხვის საშუალებით.

კითხვა-პასუხი - კითხვებზე პასუხის გაცემა.

კითხვარი - სია კითხვებისა, რომლებიც ეხება ამა თუ იმ საგანს ან რაიმე დაკვირვების ობიექტს.

კითხვითი - რაც კითხვას შეიცავს, გამოხატავს.

კითხიჯი - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (გურნის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ჭალის (წყალწითელას მარჯვენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 480 მეტრი, ტყიბულიდან - 37 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 100 კაცი.

კითხული

  1. ვისაც ჰკითხეს რამე.

  2. ვისაც ეკითხება (საქმე), ვისი ნებითაც კეთდება ხოლმე.

კიი

  1. სრუტე იაპონიის სიკოკუსა და ჰონსიუს კუნძულებს შორის. სიგანე 34-55 კმ.

  2. იხილე კი.

კიიზბაევა საირა - ყირგიზი მომღერალი ქალი, სოპრანო; საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1917-1988 წწ).

კიი-კობა - ქვედა პალეოლითური ნამოსახლარი მდინარე ზუიის მარჯვენა ნაპირზე, უკრაინის ყირიმის ოლქში, სიმფეროპოლთან.

კიი, შჩეკი და ხორივი - ქალაქ კიევის ლეგენდარული დამაარსებლები.

კიკაბიძე ვახტანგ - მომღერალი და კინომსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

კიკალეიშვილი ზურაბ - ბალეტის მსახიობი, ბალეტმაისტერი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1924 წელს).

კიკალეიშვილი მამუკა - მსახიობი (1960-2000 წწ).

კიკბოქსინგი - სპორტული ორთაბრძოლის სახესხვაობა, რომელშიც გაერთიანებულია კრივის და აღმოსავლური ორთაბრძოლების (კარატე, კუნფუ) ილეთები.

კიკეთი - სოფელი გარდაბნის მუნიციპალიტეტში.

კიკვიძე აბელ - ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1905-1980 წწ).

კიკვიძე ვასილ - საბჭოთა ეპოქის სამოქალაქო ომის გმირი (1895-1919 წწ).

კიკვიძე

  1. დაბა რუსეთის ვოლგოგრადის ოლქში.

  2. ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1980 წელს. დამდგმელი რეჟისორები - გიორგი კალატოზიშვილი და გიზო გაბესკირია. სცენარის ავტორები - არტურ მაკაროვი და გიორგი კალატოზიშვილი. დამდგმელი ოპერატორი - იური კიკაბიძე. კომპოზიტორი - გია ყანჩელი. მთავარ როლებში: ზურაბ ყიფშიძე (კიკვიძე), ჟანა პროხორენკო, იური ნაზაროვი, ვალენტინ ნიკულინი.

კიკილაშვილი ნანა - სპორტსმენი (აკრობატიკა). მსოფლიოს (1980) და ევროპის (1980) აბსოლუტური ჩემპიონი, მსოფლიოს თასის გათამაშების მეორე პრიზიორი (1981), სსრკ სამგზის ჩემპიონი (1979, 80, 81), სსრკ თასის სამგზის მფლობელი (1980, 81, 82) (დაიბადა 1962 წელს).

კიკიმორა - რუსული თქმულებების თანახმად, ავი სული, მდედრი ჯუჯა, რომელიც სახლში ღუმელის უკან ცხოვრობს.

კიკინდა - ქალაქი იუგოსლავიის სერბიის რესპუბლიკაში (45 ათასი).

კიკინები - ყურებთან ჩამოშვებული გრძელი თმები (გოგონებისა).

კიკინი - თხის ხმიანობა.

კიკლადები - არქიპელაგი ეგეოსის ზღვაში, ეკუთვნის საბერძნეთს.

კიკლოპები (ლათინური გამოთქმით - ციკლოპები) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ცალთვალა ბუმბერაზები, რომელთაც თვალი შუბლზე ჰქონდათ.

კიკნა (ერთი კიკნა) - ძალიან პატარა.

კიკნაველეთი - ბაღდათის მუნიციპალიტეტის სოფელ საკრაულის ძველი სახელწოდება.

კიკნაძე ანზორ - მოჭიდავე (ძიუდო), 1964 წლის ტოკიოს ოლიმპიური თამაშების მესამე პრიზიორი, მსოფლიოს ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი (1967), ევროპის ოთხგზის აბსოლუტური ჩემპიონი (1962, 64, 65, 66) და ორგზის მეორე პრიზიორი (1967, 68), ევროპის ოთხგზის ჩემპიონი გუნდურ შეჯიბრებაში (1963, 64, 65, 66), სსრკ ხუთგზის ჩემპიონი სამბოში (1961-65), საქართველოს ხუთგზის აბსოლუტური ფალავანი ქართულ ჭიდაობაში (1959-62, 64). სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1934-1976 წწ).

კიკნაძე არჩილ - თბილისის „დინამოს” ფეხბურთელი 1937-46 და მწვრთნელი 1956-57 წლებში (1915-1976 წწ).

კიკნაძე გრიგოლ - ლიტერატურათმცოდნე, პროფესორი (1909-1974 წწ).

კიკნაძე ვასილ - თეატრმცოდნე (დაიბადა 1929 წელს).

კიკნაძე ზურაბ - ლიტერატურათმცოდნე, მთარგმნელი (დაიბადა 1933 წელს).

კიკნაძე თამარ - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა ქუთაისის თეატრში (1906-1990 წწ).

კიკნაძე რამაზ - არქიტექტორი (1937-1975 წწ).

კიკნაძე ფილადელფოს (ფილადელფოს ბერი) - პოეტი, საეკლესიო და საზოგადო მოღვაწე, 1832 წლის შეთქმულების ერთ-ერთი ინიციატორი (1797-1837 წწ).

კიკნაძე ქეთევან - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1939 წელს)

კიკნაძე შოთა - მომღერალი (ბარიტონი) საქართველოს სახალხო არტისტი (1920-1998 წწ).

კიკნოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის ვაჟი, მონადირე, რომელიც ტბაში ჩავარდა და აპოლონმა გედად აქცია.

კიკნუმი - ანტიკური ქალაქი კოლხეთის შავი ზღვის სანაპიროზე, ფასისსა და დიოსკურიას შორის

კიკო - ბანქოს სათამაშო ქაღალდი, რომელზედაც მხოლოდ ერთი გამოსახულებაა; ტუზი.

კიკოინი ისააკ - საბჭოთა ეპოქის ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (1908-1984 წწ).

კიკ-სტარტერი (ინგლ.) - მოწყობილობა მოტოციკლის ძრავის ასამუშავებლად.

კიკუიუ (აგიკუიუ, გიკუიუ) - კენიის ცენტრალურ ნაწილში მცხოვრები ხალხი (2,5 მილიონამდე).

კიკუტაკე კიიონორი - იაპონელი არქიტექტორი, „მეტაბოლიზმის” ჯგუფის ერთ-ერთი დამაარსებელი (დაიბადა 1928 წელს).

კიკჰემი ჩარლზ ჯოზეფ - ირლანდიელი მწერალი (1828-1882 წწ).

კილამურა (Polypodium vulgare) - დაბალი მცენარე ფრთისებრფოთლიანი, იზრდება კლეებზე, ხეების ქერქზე. იყენებენ მედიცინაში; კლდის ძირტკბილა.

კილანინი მაიკლ მორის - ირლანდიელი ლორდი, საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის მეექვსე პრეზიდენტი 1972-80 წლებში (დაიბადა 1914 წელს).

კილასონია გერმანე - მაიორი, მფრინავი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1913-1969 წწ).

კილასონია ნაზი - პოეტი (დაიბადა 1927 წელს).

კილაუეა - მოქმედი ვულკანი წყნარი ოკეანის ჰავაის კუნძულზე. სიმაღლე 1247 მეტრი. უკანასკნელი ამოფრქვევა - 1983-85 წლებში.

კილაძე გრიგოლ - კომპოზიტორი და დირიჟორი (1902-965 წწ).

კილასონია ლილე - დირიჟორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1928-1978 წწ).

კილბაკი - მთის მასივი ალასკაზე (აშშ).

კილბი ჯეკ სენტ-კლერი - ამერიკელი ინჟინერ-ელექტრონიკოსი, მსოფლიოში პირველი ინტეგრალური სქემის შემქმნელი (დაიბადა 1923 წელს).

კილბურგერი იოჰან ფილიპ - შვედი დიპლომატი (გარდაიცვალა 1721 წელს).

კილდარე - ისტორიული მნიშვნელობის მონასტერი ირლანდიის კილდარეს საგრაფოში.

კილდინი - კუნძული ბარენცის ზღვაში, ეკუთვნის რუსეთს.

კილემბე - სამთო-სამრეწველო პუნქტი, რუვენზორის მთის მასივი უგანდაში.

კილენე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი ოკეანიდა.

კილენზი ჯონ ოლივერ - ამერიკელი მწერალი (დაიბადა 1916 წელს).

კილექტორი (ჰოლანდ.) - გემი, რომელზედაც გამართულია ტვირთის ასაწევი მძლავრი მოწყობილობანი; იყენებენ ჩაძირული ღუზების ამოსაზიდად, ფარვატერის გასაწმენდად და ა.შ.

კილვატერი (ჰოლანდ.) - წყლის ჭავლი, რომელსაც ტოვებს მიმავალი გემი.

კილი

  1. მცირე ნაკლი, წუნი.

  2. თავთავიან კულტურათა მარცვლის ბუდე.

  3. დაჩრჩილული ხის მტვერი.

  4. ქალაქი გერმანიაში, შლეზვიგ-ჰოლშტაინის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი (250 ათასი).

  5. (ჰოლანდ.) - გემის ფსკერის ძირითადი კოჭი, რომელიც გადებულია მთელ სიგრძეზე (გემის მდგრადობისათვის).

კილი ჟან-კლოდ - ფრანგი სპორტსმენი, მოთხილამურე, 1968 წლის ზამთრის ოლიმპიური თამაშების სამგზის ჩემპიონი (დაიბადა 1943 წელს).

კილია - ქალაქი უკრაინის ოდესის ოლქში.

კილიკია - მცირე აზიის ისტორიული ოლქი (თანამედროვე თურქეთის სამხრეთი ნაწილი), სადაც ძვ.წ.აღ. XII-VI საუკუნეებში დამოუკიდებელი სახელმწიფოები არსებობდა.

კილიკიის დაბლობი - იხილე ჩუკუროვა.

კილიკიის კარი (ქულექ-ბოღაზი) - კლდეკარი, თურქეთის ტავრის მთებში.

კილიმანჯარო - ჩამქრალი ვულკანი აღმოსავლეთ აფრიკაში, ტანზანიის ტერიტორიაზე (5895 მ), აფრიკის უმაღლესი წერტილია.

კილინგი - იხილე ქოქოსის კუნძულები.

კილინგი-ნიმე - ქალაქი ესტონეთში.

კილის არხი (ნორდ-ოსტზეე-კანალი) - აერთებს ბალტიისა და ჩრდილოეთის ზღვებს (გერმანია).

კილიტი (კილიტა)

  1. ფერადი ლითონის სიფრიფანა ფურცელი; იხმარება სარკეების წარმოებაში.

  2. პაწაწინა, თხელი თვლები მბრწყინავი ლითონისა; იხმარებოდა ხელსაქმეში.

კილმარნოკი - ქალაქი შოტლანდიის სტრატკლაიდის ოლქში (დიდი ბრიტანეთი).

კილმეზი - მდინარე რუსეთის კიროვის ოლქში, მდინარე ვიატკის მარცხენა შენაკადი.

კილმერი ველ - ამერიკელი კინომსახიობი (დაიბადა 1959 წელს).

კილო

  1. ღილის შესაკრავი ჭრილი ტანსაცმელში; ღილის გარდასაცვალი (საბა).

  2. 1000-ის აღმნიშვნელი წინსართი სხვადასხვა სახის საზომ ერთეულებში.

  3. ენის განშტოება, რომელზედაც ლაპარაკობენ ამა თუ იმ კუთხეში.

  4. ზმნის ფორმა, რომელიც აღნიშნავს მოქმედების დამოკიდებულებას სინამდვილისადმი.

  5. ქუთუთოს კიდე.

კილოგრამი - 1000 გრამი.

კილოვატი - 1000 ვატი = 1,36 ცხენისძალას.

კილოვატ-საათი - ენერგიის საზომი ერთეული, გამოიყენება ძირითადად ელექტროტექნიკაში.

კილოიანი - ერთი კილოგრამის შემცველი.

კილოიანი თვალები - კუთხეებში გაზიდული, მოგრძო მოყვანილობის თვალები.

კილოკავი

  1. ამა თუ იმ ენის რომელიმე კილოზე უფრო მცირე ერთეული.

  2. არაპირდაპირ, გადაკვრით ლაპარაკის ხერხი.

კილომეტრაჟი (ფრანგ.) - კილომეტრებით გაანგარიშებული გავლილი ან გასავლელი მანძილი.

კილომეტრი - 1000 მეტრი.

კილონი - ათენელი ევპატრიდი (ძვ.წ.აღ. VII ს.)

კილოპარსეკი - ვარსკვლავიერი მანძილების საზომი ერთეული; უდრის 1000 პარსეკს.

კილოჰერცი - რხევათა სიხშირის საზომი ერთეული; უდრის 1000 ჰერცს.

კილპი ვოლტერ ადალბერტ (ნამდვილი გვარი ერიქსონი) - ფინელი მწერალი (1874-1839 წწ).

კილჩუ (კილჯუ) - ქალაქი ჩრდილოეთ კორეის ჰამგიონ-პუქტოს პროვინციაში.

კიმა - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე მეზენის მარჯვენა შენაკადი.

კიმაკები - თურქული ტომები, რომლებიც VIII-X საუკუნეებში დასავლეთ ციმბირში ბინადრობდნენ.

კიმანტაიტე კაზიმირა - ლიტველი რეჟისორი და მსახიობი ქალი (დაიბადა 1909 წელს).

კიმბალი (ბერძნ.) - ძველებური მუსიკალური საკრავი, წარმოადგენს სპილენძის თეფშებს.

კიმბერლი

  1. ქალაქი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის კაპის პროვინციაში (140 ათასი).

  2. პლატო ავსტრალიაში.

კიმბერლითი - ბრექჩიისმაგავრი მაგმური ქანი, რომელიც შეიცავს ალმასს.

კიმბრები - გერმანული ტომები, რომლებიც იუტლანდიის ჩრდილოეთ ნაწილში ცხოვრობდნენ ძვ.წ.აღ. II საუკუნეში.

კიმ ბუსიკი - კორეული სახელმწიფო კორეს პირველი მინისტრი და მთავარი ისტორიოგრაფი (1075 - 1151 წწ).

კიმგანი - მდინარე სამხრეთ კორეაში, ერთვის ყვითელ ზღვას.

კიმგანსანი (ალმასის მთები) - მთები ჩრდილოეთ კორეაში.

კიმ დე ჯუნი - სამხრეთ კორეელი სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრეზიდენტი 1997 წლიდან; 2000 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1925 წელს).

კიმ დონ ინი - სამხრეთკორეელი მწერალი (1900-1951 წწ).

კიმენი - ბიბლიურ-კანონიკური ტექსტი განმარტება-კომენტარების გარეშე.

კიმ ენ სამი - კორეის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1993-97 წლებში (დაიბადა 1927 წელს).

კიმერიელები - ჩრდილო-აღმოსავლეთ შავიზღვისპირეთში მოსახლე ტომები ძვ.წ.აღ. VIII-VII საუკუნეებში.

კიმერიკონი - ძველი ქალაქი ქერჩის ნახევარკუნძულის სამხრეთ სანაპიროზე ძვ.წ.აღ. V-III სს.

კიმზეე - ტბა გერმანიაში.

კიმი ანატოლი - რუსი მწერალი (დაიბადა 1939 წელს).

კიმი ნელი - ყაზახი ტანმოვარჯიშე ქალი, 1976 და 1980 წლების ოლიმპიური ჩემპიონი (დაიბადა 1957 წელს).

კიმიაგაროვი ბენსიონ - ტაჯიკი სცენარისტი და კინორეჟისორი (1920-1979 წწ).

კიმ ირ სენი - კორეის მუშათა პარტიის გენერალური მდივანი 1966 წლიდან, კორეის სახალხო-დემოკრატიული რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1972 წლიდან (1912-1994 წწ).

კიმ კი დუკი - სამხრეთ კორეელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1960 წელს).

კიმ მან ჯუნი - კორეელი მწერალი, პირველი რომანის ავტორი კორეულ ენაზე (1637-1692 წწ).

კიმოგრაფი (ბერძნ.) - ხელსაწყო სხვადასხვა მოვლენის გრაფიკული რეგისტრაციისათვის.

კიმოვსკი - ქალაქი რუსეთის ტულის ოლქში (40 ათასი).

კიმოთესუბანი - სოფელი, იხილე ტიმოთესუბანი.

კიმონი - ათენელი მხედართმთავარი, პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 504-449 წწ).

კიმონო (იაპონ.) - იაპონელთა ტრადიციული სამოსი, გრძელი, ფართო სახელოებიანი ხალათი.

კიმპალი - ყურძნის მტევნის მხარი, რომელზედაც ორი-სამი მარცვალია.

კიმპია-ტურზიი - ქალაქი რუმინეთის კლუჟის ჟუდეცში.

კიმპინა - ქალაქი რუმინეთის პრაჰოვის ჟუდეცში.

კიმპლა-კიმპლა - კიმპლებად, წვნიკ მტევნებად.

კიმპულუნგი - ქალაქი რუმინეთის არჯეშის ჟუდეცში.

კიმჟა - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე მეზენის შენაკადი (სიგრძე - 158 კილომეტრი).

კიმრი - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში (60 ათასი).

კიმ საკატი (ნამდვილი სახელი კიმ ბიონ იონი) - კორეელი პოეტი (1807-1864 წწ).

კიმ სი სიპი (ფსევდონიმები: მევოლდანი, ტონბონი) - კორეელი მწერალი, სწავლული (1435-1493 წწ).

კიმ სო ვოლი (ნამდვილი სახელი კომ ჯონ სიკი) - კორეელი პოეტი (1903-1935 წწ).

კიმ-ჩაკი (1951 წლამდე სონჯინი) - ქალაქი ჩრდილოეთ კორეის ჰამგიონ-პუქტოს პროვინციაში.

კიმ ჩენ ირი - კორეის სახალხო-დემოკრატიული რესპუბლიკის ლიდერი, შვილი და მემკვიდრე კიმ ირ სენისა (დაიბადა 1942 წელს).

კიმ-ჩხეკი (1951 წლამდე სონჯინი) - ქალაქი პორტი კორეის სახალხო-დემოკრატიულ რესპუბლიკაში, იაპონიის ზღვის სანაპიროზე (100 ათასი).

კიმ ჰონ დო - კორეელი ფერმწერი (1760-1820 წწ).

კინა - პაპუა-ახალი გვინეის ვალუტა.

კინაბალუ (კინიბალუ) - მთიანი მასივი კუნძულ კალიმანტანის ჩრდილოეთ ნაწილში (მალაიზია).

კინადონი - სპარტის 399 წლის შეთქმულების მეთაური.

კინაი - იხილე კინკი.

კინარუდენი - იხილე ნორდკინი.

კინაღამ - თითქმის, ლამის.

კინგზპორტი - ქალაქი აშშ-ს ტენესის შტატში.

კინგზტაუნი - იხილე დან-ლერი.

კინგზტონ-ეპონ-ჰალი - დიდი ბრიტანეთის ქალაქ ჰალის ოფიციალური სახელი.

კინგზტონი

  1. ავსტრალიის სამფლობელო კუნძულ ნორფოლკის ადმინისტრაციული ცენტრი.

  2. იამაიკის დედაქალაქი, კარიბის ზღვის პორტი; დაარსებულია ინგლისელთა მიერ 1693 წელს, 1872 წლიდან იამაიკის ადმინისტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

  3. ქალაქი კანადის ონტარიოს პროვინციაში.

  4. სარქველი გემის წყალქვეშა ნაწილში; მისი საშუალებით ავსებენ გემის მილსადენს ან ნაკვეთურებს წყლით და ღვრიან უკანვე.

კინგზტონი მაქსინ - ჩინური წარმოშობის ამერიკელი მწერალი ქალი (დაიბადა 1940 წელს).

კინგი

  1. ბანქოს თამაშის სახეობა ოთხი მოთამაშისთვის.

  2. კუნძული ავსტრალიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ სანაპიროსთან.

კინგი ბი-ბი - ამერიკელი მომღერალი, გიტარისტი, კომპოზიტორი (დაიბადა 1925 წელს).

კინგი ბილი-ჯინი - ამერიკელი სპორტსმენი ქალი, ჩოგბურთელი, უიმბლდონის ტურნირის 6-გზის გამარჯვებული (დაიბადა 1943 წელს).

კინგი ზალმან - ამერიკელი კინორეჟისორი, სცენარისტი და პროდიუსერი (დაიბადა 1941 წელს).

კინგი მაკენზი - კანადის პრემიერ-მინისტრი 1921-25 და 1935-48 წლებში (1874 - 1950 წწ).

კინგი მარტინ ლუთერ - შავკანიანთა სამოქალაქო უფლებებისათვის მებრძოლი პოლიტიკური მოღვაწე, 1964 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1929-1968 წწ).

კინგისეპი - (1922 წლამდე იამბურგი) - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (50 ათასი).

კინგისეპი ვიქტორ - რუსი და ესტონელი სახელმწიფო მოღვაწე, ესტონეთის კომპარტიის ორგანიზატორი (1888-1922 წწ).

კინგსლი ჩარლზ - ინგლისელი მწერალი და პუბლიცისტი (1819-1875 წწ).

კინგსტონი - იხილე კინგზტონი.

კინგუ - ურჩხული აქადურ მითოლოგიაში, რომლის სიკვდილის შემდეგ ღმერთებმა მისი სისხლით და თიხით ადამიანები შექმნეს.

კინგ-უილიამი - კუნძული კანადის არქტიკულ არქიპელაგში.

კინდია - ქალაქი გვინეაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (55 ათასი).

კინდინოვი ევგენი - რუსული თეატრისა და კინოს მსახიობი, მოღვაწეობს მოსკოვის სამხატვრო თეატრში (დაიბადა 1945 წელს).

კინდღი - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

კინელი - ქალაქი რუსეთის სამარის ოლქში.

კინემატიკა (ბერძნ.) - თეორიული მექანიკის დარგი, რომელიც სწავლობს მოძრაობას გეომეტრიული თვალსაზრისით (მოძრაობის გამომწვევი მიზეზებისგან დამოუკიდებლად).

კინემატოგრაფი

  1. აპარატი მოძრავი ობიექტების გადასაღებად შუქმგრძნობიარე ფირზე, აგრეთვე მოძრავ გამოსახულებათა მისაღებად ეკრანზე.

  2. იგივეა, რაც კინემატოგრაფია.

კინემატოგრაფია

  1. კულტურისა და მეურნეობის დარგი, რომელიც აწარმოებს კინოფილმებს.

  2. კინოხელოვნება.

კინესკოპი (ბერძნ.) - გამოსახულების მიმღები ელექტრონულ-მიმღები მილაკი; გამოყენება აქვს ტელევიზიაში.

კინეტიკა (ბერძნ,) - თეორიული მექანიკის დარგი, რომელიც მოიცავს დინამიკას და სტატიკას.

კინეშმა - ქალაქი რუსეთის ივანოვოს ოლქში (100 ათასი).

კინთი - საპენტლის ლარის საცემი ჯოხი.

კინთია - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, არტემიდეს ერთ- ერთი ზედმეტი სახელი, რომელიც მთა კინთიიდან მომდინარეობს, სადაც არტემიდე დაიბადა.

კინთისხევი - მდინარე ახმეტის მუნიციპალიტეტში, ხევგრძელის მარცხენა შენაკადი.

კინი - ინგლისელი მსახიობი მამა-შვილი: ედმუნდი (1787-1833 წწ) და ჩარლზი (1811-1868 წწ).

კინი (ნამდვილი გვარი სუროვიკინი) ვიქტორ - რუსი მწერალი (1903-1937 წწ).

კინიარი პასკალ - ფრანგი მწერალი (დაიბადა 1948 წელს).

კინიკოსები (ბერძნ.) - ძვ.წ.აღ. IV საუკუნის საბერძნეთში ერთ-ერთი ფილოსოფიური სკოლის წარმომადგენლები, რომლებიც უკუაგდებდნენ ზნეობრივ ნორმებს და მოითხოვდნენ ასკეტიზმს, უბრალოებას, ბუნებასთან დაბრუნებას.

კინირასი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის ვაჟი, კუნძულ კვიპროსის მეფე, ქურუმების წინაპარი.

კინკანი (Fortunella) - მარადმწვანე ხეების ან ბუჩქების გვარი ტეგანისებრთა ოჯახისა.

კინკარდინი - საგრაფო შოტლანდიაში.

კინკელი კლაუს - გერმანიის სახელმწიფო მოღვაწე, საგარეო საქმეთა ფედერალური მინისტრი 1992-98 წლებში (დაიბადა 1936 წელს).

კინკი (კინაი) - დაბლობი იაპონიის კუნძულ ჰონსიუზე.

კინკილა - ერთადერთი, ერთი.

კინკილი

  1. ცალ ფეხზე ხტომა.

  2. მარტოხელად, ცალად ხეტიალი.

კინკიშა

  1. ყოფილი სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

  2. მდინარე ქობულეთის მუნიციპალიტეტში, კინტრიშის მარცხენა შენაკადი.

კინკლაობა - ჩხუბი უმნიშვნელო მიზეზის გამო.

კინკრიხო - ადამიანის თავის ზედა ნაწილი.

კინო

  1. იგივეა, რაც კინემატოგრაფია (სასაუბრო მეტყველებაში იხმარება აგრეთვე კინოფილმისა და კინოთეატრის მნიშვნელობითაც).

  2. რთული სიტყვების პირველი შემადგენელი ნაწილი, რაც კინემატოგრაფიასთან კავშირზე მიუთითებს.

  3. რუსული როკ-ჯგუფი (სანქტ-პეტერბურგი); შექმნა 1981 წელს ვიქტორ ცოის თაოსნობით.

კი-ნო ცურაიუკი - იაპონელი პოეტი (882-946 წწ).

კინოდრომი (ბერძნ.) - ინგლისში სტადიონი, სადაც ძაღლებს აჯიბრებენ სირბილში.

კინოთეატრი - კინოფილმების საჩვენებლი დაწესებულება.

კინოთი - სოფელი ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში (კლდეეთის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ყვირილის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 560 მეტრი, ზესტაფონიდან - 10 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 571 ადამიანი.

კინოლოგი - კინოლოგიის სპეციალისტი.

კინოლოგია (ბერძნ.) - ძაღლების შესწავლასთან დაკავშირებული მეცნიერება; მეძაღლეობა.

კინომანი - კინოს დიდი მოყვარული.

კინოპარკინგი - აშშ-ში სპეციალური საზაფხულო კინოთეატრი, სადაც ავტომობილიდან გამოუსვლელად უყურებენ ფილმს.

კინორინქები - ზღვის ჭიების კლასი.

კინოსიტა ძიუნძი - იაპონელი დრამატურგი, თეატრის თეორიტიკოსი (დაიბადა 1914 წელს).

კინოსტუდია - საწარმო, სადაც იღებენ კინოფილმებს.

კინოფიკატორი - კინოფიკაციის სპეციალისტი.

კინოფიკაცია და კინოფიცირება - კინოთეატრებისა და კინოდანადგარების მოწყობა; კინოთეატრების ქსელის გაშლა.

კინოფილმი - კინემატოგრაფიის ნაწარმოები, რომელიც განკუთვნილია ეკრანზე სადემონსტრაციოდ; კინოსურათი.

კინროსი - საგრაფო შოტლანდიაში.

კინსკი კლაუს (ნამდვილი სახელი და გვარი ნიკოლაუს გიუნტერ ნაკშინსკი) - პოლონური წარმოშობის გერმანელი მსახიობი (1926-1991 წწ).

კინსკი ნასტასია - გერმანელი კინომსახიობი ქალი, კლაუს კინსკის ქალიშვილი (დაიბადა 1961 წელს).

კინტა - ხეობა მალაიზიაში.

კინტანა მანუელ ხოსე - ესპანელი პოეტი და პროზაიკოსი, 1808-14 და 1820-23 წლების რევოლუციების აქტიური მონაწილე (1772-1857 წწ).

კინტანა-როო - შტატი მექსიკაში, იუკატანის ნახევარკუნძულზე, ადმინისტრაციული ცენტრი - ჩეტუმალი.

კინტეროსი მიგელ ანხელ - არგენტინელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1947 წელს).

კინტო

  1. ძველ თბილისში - ხელზე მოვაჭრე; გამოირჩეოდა თავისებური ჩაცმულობით, მოსწრებული სიტყვა-პასუხით.

  2. (გადატანით) ცუღლუტი, მასხარა, ლაზღანდარა.

კინტოური

  1. კინტოსათვის დამახასიათებელი.

  2. მამაკაცების ძველებური (თბილისური) ცეკვა.

კინტრიში - მდინარე ქობულეთის მუნიციპალიტეტში, ერთვის შავ ზღვას.

კინტრიშის სახელმწიფო ნაკრძალი - ნაკრძალი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში, მესხეთის ქედზე; დაარსდა 1959 წელს.

კინტრო - ესე არს ქვეყნით ცის კიდის კიდე ჩენა რაოდენისაცა, რომელსა ფრანგნი ორიზანტედ უწოდებენ (საბა).

კინშასა (1966 წლამდე ლეოპოლდვილი) - კონგოს დედაქალაქი 1960 წლიდან, პორტი მდინარე კონგოზე (მოსახლეობა - 3,8 მილიონი).

კინჩინჯუნგა - იხილე კანჩენჯანგა.

კინჩხა - სოფლების ზედა კინჩხის და ქვედა კინჩხის გავრცელებული სახელი (ხონის მუნიციპალიტეტი).

კინჩხაფერდი - სოფელი ხონის მუნიციპალიტეტში (კინჩხის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ოკაცეს (ცხენისწყლის სისტემა) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 1020 მეტრი, ხონიდან - 28 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 46 ადამიანი.

კინჩხი - კინჩხი უტეხია - (კუთხურად) იგივეა, რაც კისერი უტეხია.

კინჩხის თემის საკრებულო - თემის საკრებულო ხონის მუნიციპალიტეტში, მოიცავს 5 სოფელს: ზედა კინჩხა, კინჩხაფერდი, რონდიში, საწისქვილო, ქვედა კინჩხა.

კინწი

  1. კისერი, ქედი.

  2. იგივეა, რაც ყუნწი.

კინწისკვრით - ისე, რომ კისერში ხელს წაჰკრავენ.

კინწმოწყვეტილი - დაღლილი, დაქანცული.

კინწურაშვილი მიხეილ (ფსევდონიმი იასამანი) - პოეტი, მთარგმნელი (1885-1955 წწ).

კინწურაშვილი სიმონ - არქიტექტორი, ხელოვნებათმცოდნე (დაიბადა 1924 წელს).

კინჭუხი - (კუთხურად) წვერი, წვეტი (კლდისა).

კინჰოლცი ედვარდ - ამერიკელი მხატვარი (დაიბადა 1927 წელს).

კიო (ნამდვილი გვარი გირშფელდ-რენარდი) - რუსული ცირკის მსახიობ-ილუზიონისტთა დინასტია: მამა - ემილი (1894-1965) და შვილები: ემილი (დაიბადა 1938 წელს) და იგორი (დაიბადა 1944).

კიოგა - ტბა უგანდაში.

კიოდო ცუსინი - იაპონიის უდიდესი საინფორმაციო სააგენტო. დაარსებულია 1945 წელს ტოკიოში.

კიომიფხო - იხილე სონიმი.

კიოსკი (ფრანგ.)

  1. პატარა მსუბუქი ნაგებობა წვრილმანი ვაჭრობისათვის.

  2. პატარა ნაგებობა, ჯიხური რაიმე დანადგარებისათვის.

კიოტი (კიოტა)

  1. პატარა მტაცებელი ფრინველი ბუების ოჯახისა. სპობს მავნე მღრღნელებს.

  2. ქალაქი იაპონიაში, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი, 1868 წლამდე იაპონიის ოფიციალური დედაქალაქი (1,5 მილიონი).

კიოჯა - ქალაქი იტალიის ვენეციის ოლქში.

კიპარისიაკოსი (კვიპროსის ყურე) - იონიის ზღვის ყურე (საბერძნეთი).

კიპარისოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის საყვარელი პიროვნება, რომელიც მარადიული მწუხარების ნიშნად აპოლონმა კიპარისის (კვიპაროსის) ხედ აქცია; ამ ხეს ბერძნები საფლავებზე რგავდნენ.

კიპი - ლაოსის ფულის ერთეული.

კიპირჯიკი - სოფელი ბოლნისის მუნიციპალიტეტში.

კიპკიპი - ქორის ჴმიანობა (საბა).

კიპლინგი ჯოზეფ რადიარდ - ინგისელი მწერალი (1865-1936 წწ).

კიპორენკო-დომანსკი იური - უკრაინელი მომღერალი, დრამატული ტენორი (1888-1955 წწ).

კიპორჭი - იგივეა, რაც წანწალა.

კიპრეგელი (გერმ.) - გეოდეზიური კუთხსაზომი ხელსაწყო; შედგება ჭოგრის, სახაზავისა და ვერტიკალური წრისაგან; იყენებენ ადგილის ტოპოგრაფიული გადაღების დროს.

კიპრენსკი ორესტ - რუსი ფერმწერი, რომანტიზმის წარმომადგენელი (1782-1836 წწ).

კიპრიანუ სპიროს - კვიპროსის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1977-88 წლებში (დაიბადა 1932 წელს).

კიპრიდა - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი სახელი ქალღმერთ აფროდიტესი, რომლის სამშობლოდაც ითვლება კუნძული კვიპროსი.

კიპრუჭი - ფიჭიანი თაფლი, გოლეული; თაფლი მაგარი (საბა).

კიპსეკი (ინგლ.) - სასაჩუქრედ გათვალისწინებული მდიდრული, გრავიურებით მორთული გამოცემა XIX საუკუნის დასაწყისში.

კიპუ - კვანძოვანი დამწერლობის სახეობა, რომელსაც სამხრეთ ამერიკელი (პერუ) ინკები იყენებდნენ. შედგება მსხვილი ზონრის ან ჯოხისაგან, რომელზედაც პერპენდიკულარულად დამაგრებულია სხვადასხვა ფერისა და სხვადასხვაგვარად გაკვანძული უფრო წვრილი ზონრები.

კიპჰარდტი ჰეინარ - გერმანელი მწერალი (1922-1982 წწ).

კიჟი - კუნძული რუსეთის ონეგის ტბაში.

კიჟინი და კიჟინა - მრავალი ადამიანის ყვირილი; ყიჟინა.

კირაკოს განძაკეცი (განძაკელი) - ძველი სომეხი ისტორიკოსი, “სომხეთის ისტორიის” ავტორი (1200-1271 წწ).

კირარი - მთა მესტიის მუნიციპალიტეტში, შდავლერის ქედზე.

კირასირები - მძიმე აღჭურვილობის მქონე ცხენოსნები შუა საუკუნეების ევროპულ არმიებში.

კირბალი - მთა ახალგორის მუნიციპალიტეტში, მეჯუდისა და ლეხურის წყალგამყოფის სამხრეთ დაბოლოებაზე.

კირბალულა - მდინარე გორის უნიციპალიტეტში, თორთლის მარჯვენა შენაკადი.

კირეევი ივან - დეკაბრისტი, პოდპორუჩიკი (1803-1866 წწ).

კირეევი რუსლან - რუსი მწერალი (დაიბადა 1941 წელს).

კირეევსკი - ქალაქი რუსეთის ტულის ოლქში (30 ათასი).

კირეევსკი ივან - რუსი რელიგიური ფილოსოფოსი, ლიტერატურული კრიტიკოსი და პუბლიცისტი (1806-1856 წწ).

კირენაიკა - ისტორიული ოლქი ლიბიაში; ცნობილია ძვ.წ.აღ. VII საუკუნიდან.

კირენგა - მდინარე რუსეთის ირკუტსკის ოლქში, ლენის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 746 კილომეტრი).

კირენე - უძველესი ქალაქი ჩრდილოეთ აფრიკაში (ლიბიაში), ისტორიულ კირენაიკაში.

კირენსკი - ქალაქი რუსეთის ირკუტსკის ოლქში.

კირენული სკოლა - ფილოსოფიის სკოლა ძველ საბერძნეთში; დააარსა არისტიპე კირენელმა.

კირვალიძე ნინო - მოცეკვავე, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

კირვესნიემი (ქალიშვილობის გვარი ჰიამიალიაინენი) მარია ლისა - ფინელი სპორტსმენი, მოთხილამურე ქალი, 1984 წლის ზამთრის ოლიმპიური თამაშების სამგზის ჩემპიონი (დაიბადა 1955 წელს).

კირთარი - ქედი პაკისტანში.

კირთება - მძიმე მონობა.

კირზა (გერმ.) - ერთგვარი მკვრივი ქსოვილი, ტყავის შემცვლელი (მაგალითად. კირზის ჩექმა).

კირი

  1. კირქვის გამოწვით მიღებული თეთრი ნივთიერება, ფართოდ იყენებენ მშენებლობაში.

  2. მდინარე გალის მუნიციპალიტეტში, გაგიდის მარცხენა მდგენელი.

კირიანი - რაც კირს შეიცავს.

კირიბატი (ადგილ. Ribaberikin Kiribati, ინგლ. Republic of Kiribati).

  • სახელმწიფო წყნარი ოკეანის დასავლეთ ნაწილის კუნძულებზე, მიკრონეზიასა და პოლინეზიაში (შედის ბრიტანეთის ერთა თანამეგობრობაში).

  • დამოუკიდებლობის დღე (დიდი ბრიტანეთისგან) - 1979 წლის 12 ივლისი.

  • ეროვნული დევიზი - „Te Mauri, Te Raoi ao Te Tabomoa“ (ჯანმრთელობა, მშვიდობა და აყვავება).

  • ჰიმნი - „Teirake Kaini Kiribati“.

  • სახელმწიფოს და მთავრობის მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ასამბლეათა პალატა.

  • ფართობი - 726,34 კვ.კმ.

  • მოსახლეობა - 90 ათასი.

  • სიმჭიდროვე - 127 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • სახელმწიფო ენა - ინგლისური.

  • დედაქალაქი - ბაირიკი.

  • ვალუტა - ავსტრალიური დოლარი.

  • ქვეყნის კოდი - KIR.

  • დროის სარტყელი - UTC +12...+13...+14...

  • სატელეფონო კოდი - +686.

  • ინტერნეტ-დომენი - ki.

კირიგუა - მაიას ტომის ძველი ქალაქი გვატემალაში.

კირითხურო - იგივეა, რაც კალატოზი.

კირილე და მეთოდი - ძმები (კირილე - 827-869 და მეთოდე - 815-885), ქრისტიანი მისიონერები სალონიკიდან, რომლებიც ითვლებიან სლავური ანბანის (“კირილიცას”) შემქმნელებად.

კირილე ტუროველი - რუსი სასულიერო მწერალი, მქადაგებელი (დაახლოებით 1130 - 1182 წწ).

კირილიცა - ძველური სლავური ენის ერთ-ერთი ანბანი (მეორე იყო გლაგოლიცა), რომელიც საფუძვლად დაედო რუსულ ანბანს.

კირილოვი - ქალაქი რუსეთის ვოლოგდის ოლქში.

კირილოვი ვლადიმირ - რუსი პოეტი (1890-1937 წწ).

კირილოვი იგორ - ტელევიზიის დიქტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1932 წელს).

კირილოვი მიხაილ - თურქმენეთში მოღვაწე რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1900-1971 წწ).

კირილოვი პეტრე - მორდოველი მწერალი (1910-1955 წწ).

კირინო ელპიდიო - ფილიპინების პრეზიდენტი 1948-53 წლებში (1890-1956 წწ).

კირიონ კათალიკოსი - VI-VII საუკუნეების სახელმწიფო და საეკლესიო მოღვაწე.

კირიონ II (ერისკაცობაში გიორგი საძაგლიშვილი) - საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი 1917-18 წლებში, საზოგადო მოღვაწე, მეცნიერი (1855-1918 წწ).

კირირიშა - ელამურ მითოლოგიაში - დედა-ღვთაება, ითვლებოდა ღმერთების დედად.

კირისიმა - მოქმედი ვულკანი იაპონიის კუნძულ კიუსიუზე.

კირიუ - ქალაქი იაპონიის კუნძულ ჰონსიუზე, გუმის პრეფექტურაში (125 ათასი).

კირიში - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში.

კირიხლო - სოფელი მარნეულის მუნიციპალიტეტში.

კირკალი - რკალი, რომლითაც საქონელს ბაგაზე აბამენ.

კირკაჟი - ამოუზელელად მოხარშული ლობიო.

კირკე (circea) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჯადოქარი კუნძულ აიადან, აიეტის და, მედეას მამიდა.

კირკენესი - ქალაქი-პორტი ნორვეგიის ფინმარკის ფიულკეში.

კირკვუდი დენიელ - ამერიკელი ასტრონომი (1814-895 წწ).

კირკი ჰანს რუდოლფ - დანიელი მწერალი (1898-1962 წწ).

კირკიმალი - იგივეა, რაც კირკიტი.

კირკიტა (Falco tinnunculus) - მტაცებელი ფრინველი შავარდნისნაირთა რიგისა. სხეულის სიგრძე 31-38 სმ.

კირკიტი

  1. მაგარნაჭუჭიანი, ძნელად გასატეხი და დასარჩევი (კაკალი)||კერკეტი.

  2. მაგარი, ჩაკირული (კვერცხი).

  3. უტეხი (ადამიანი).

  4. ჩხიკინი.

კირკიფალი - მთა გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, ჩხალთის ქედის სამხრეთ-აღმოსავლეთ დაბოლოებაზე.

კირკოვი ვასილ - ბულგარელი მსახიობი (1870-1931 წწ).

კირკოროვი ფილიპ - რუსული ესტრადის ბულგარელი მომღერალი (დაიბადა 1967 წელს).

კირკუკი

  1. გაზნავთობსაბადო ერაყში, სპარსეთის ყურის სანაპიროზე, ექსპლუატაციაშია 1934 წლიდან.

  2. ქალაქი ერაყში, თაამიმის მუჰაფაზის ადმინისტრაციული ცენტრი (210 ათასი).

კირმანეული თეთრი - XIII-XV სს დასავლურქართული ვერცხლის ფული. დაკავშირებულია ტრაპიზონის კეისარ მანუელ I-ის სახელთან.

კირნათი - სოფლები გულრიფშის (ყოფილი სული) და ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტებში.

კირნარევი - რასაც კირი ურევია.

კირნარი - კირიანი ნიადაგი.

კიროგა ანტონიო - ესპანელი რევოლუციონერი, 1820-23 წლების რევოლუციის აქტიური მონაწილე (1784 - 1841 წწ).

კიროგა ორასიო - ურუგვაელი მწერალი (1878-1937 წწ).

კიროვაბადი

  1. აზერბაიჯანის ქალაქ განჯის სახელი 1935-89 წლებში.

  2. ტაჯიკეთის ქალაქ ფანჯის სახელი 1936-63 წლებში.

კიროვაკანი (1935 წლამდე კარაკლისი) - სომხეთის ქალაქ ვანაძორის სახელი კომუნისტურ ეპოქაში.

კიროვგრადი (1935 წლამდე კალატა) - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში.

კიროვი პეტრე - ბულგარელი სპორტსმენი, მოჭიდავე, 1968 და 1972 წლების ოლიმპიური ჩემპიონი ბერძნულ-რომაულ ჭიდაობაში (დაიბადა 1942 წელს).

კიროვი სერგეი (ნამდვილი გვარი კოსტრიკოვი) - მაღალჩინოსანი საბჭოთა პოლიტიკური და პარტიული მოღვაწე, მოკლულ იქნა ტეროროსტების მიერ (1886-1934 წწ).

კიროვი

  1. (1936 წლამდე პესოჩნაია) - ქალაქი რუსეთის კალუგის ოლქში (40 ათასი).

  2. ქალაქი რუსეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (465 ათასი).

  3. ვანის მუნიციპალიტეტის სოფელ სალომინაოს ყოფილი სახელი.

  4. ტყიბულის მუნიციპალიტეტის სოფელ ლეყერეთის ყოფლი სახელი.

კიროვისი - სოფელი დმანისის მუნიციპალიტეტში.

კიროვო - უკრაინის ქალაქ კიროვოგრადის სახელი 1934-39 წლებში.

კიროვოგრადი (1924 წლამდე ელიზავეტგრადი, 1934 წლამდე ზინოვიევსკი, 1939 წლამდე კიროვო) - ქალაქი უკრაინაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (280 ათასი).

კიროვო-ჩეპეცკი - ქალაქი რუსეთის კიროვის ოლქში (95 ათასი).

კიროვსკი

  1. (1953 წლამდე ნებდუბსტროი) - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანკტ-პეტერბურგის) ოლქში (25 ათასი).

  2. (1934 წლამდე ხიბინოგორსკი) - ქალაქი რუსეთის მურმანსკის ოლქში.

  3. ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (40 ათასი).

კიროვსკოე - ქალაქი უკრანის დონეცკის ოლქში (35 ათასი).

კირონ I (კირიონ) - ქართლის კათალიკოსი 599-614(6) წლებში.

კიროსი პეტრო ფერნანდესი - ესპანელი ზღვაოსანი (1565-1614 წწ).

კიროს II (დიდი) - სპარსეთის მეფე, აქემენიდთა სახელმწიფოს დამაარსებელი (გარდაიცვალა 530 წელს).

კიროს (უმცროსი) - მცირე აზიის სატრაპი, მეფის ნაცვალი (გარდაიცვალა ძველი წელთაღრიცხვის 401 წელს).

კიროს ფასისელი (კიროს ალექსანდრიელი) - ახლო აღმოსავლეთის ერთ-ერთი გამოჩენილი საეკლესიო და სახელმწიფო მოღვაწე, თეოლოგი (გარდაიცვალა 642 წელს).

კირპონოსი მიხაილ - საბჭოთა მხედართმთავარი, გენერალ-პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1892-1941 წწ).

კირჟაჩი - ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში (25 ათასი).

კირსანოვი - ქალაქი რუსეთის ტამბოვის ოლქში.

კირსანოვი სემიონ - რუსი პოეტი (1906-1972 წწ).

კირსი - ქალაქი რუსეთის კიროვის ოლქში.

კირტიშო - მყინვარი ონის მუნიციპალიტეტში, რაჭა-ლეჩხუმის კავკასიონზე.

კირუნა - ქალაქი შვედეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ნორბოტენის ლენში (25 ათასი).

კირქვა - ნალექი ქანი, რომელიც კირს შეიცავს.

კირშა დანილოვი - რუსული ბილინების პირველი სავარაუდო შემგროვებელი (XVIIIს).

კირში ზარა - გერმანელი პოეტი ქალი (დაიბადა 1935 წელს).

კირში რაინერ - გერმანელი მწერალი და მთარგმნელი (დაიბადა 1934 წელს).

კირშნერი კრისტინა ფერნანდეს დე - არგენტინის პრეზიდენტი 2007 წლის 10 დეკემბრიდან, ნესტორ კირშნერის მეუღლე (დაიბადა 1953 წელს).

კირშნერი ნესტორ - არგენტინის პრეზიდენტი 2003-2007 წლებში (დაიბადა 1950 წელს).

კირშონი ვლადიმირ - რუსი დრამატურგი (1902-1938 წწ).

კირჩხიბი

  1. იგივეა, რაც კიბო.

  2. ზოდიაქოს ნიშანი - 22 ივნისი-22 ივლისი.

კირცხი - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

კირხე - ლუთერანელთა ეკლესია.

კირხენშტეინსი აუგუსტუს - ლატვიელი მეცნიერი, აკადემიკოსი, ლატვიის პრეზიდენტი 1940 წელს (1872-1963 წწ).

კირხნერი ერნსტ ლუდვიგ - გერმანელი მხატვარი (1880-1938 წწ).

კირხშლეგერი რუდოლფ - ავსტრიის ფედერალური პრეზიდენტი 1974-86 წლებში (1915-2000 წწ).

კირხჰოლმი - ლატვიის ქალაქ სალასპილსის სახელი 1917 წლამდე.

კირხჰოფი გუსტავ რობერტ - გერმანელი ფიზიკოსი (1824-1887 წწ).

კირხჰოფი ჰანს ვილჰელმ - გერმანელი პოეტი (დაახლოებით 1525-1603 წწ).

კირჯალი - ქალაქი სამხრეთ ბულგარეთში (55 ათასი).

კირ ჰარდი ჯეიმზ - იხილე ჰარდი ჯ.კ.

კისამა - ეროვნული პარკი ანგოლაში, ატლანტის ოკეანის სანაპიროზე. დაარსებულია 1938 წელს.

კისანგანი (1966 წლამდე სტენლივილი) - ქალაქი კონგოში, პორტი მდინარე კონგოზე, ზედა კონგოს ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (320 ათასი).

კისელი (რუს.) - ხილის სიროფისაგან სახამებლის დამატებით მოხარშული ტკბილი სასმელი.

კისელიოვი იური - რუსი რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1914-1996 წწ).

კისელიოვსკი - ქალაქი რუსეთის კემეროვოს ოლქში.

კისელინჩევი ასენ ხრისტოვ - ბულგარელი ფილოსოფოსი, ფსიქოლოგი, პედაგოგი (1905-1960 წწ).

კისერი

  1. ადამიანის ან ცხოველის სხეულის ნაწილი, რომელიც ტანს თავთან აერთებს.

  2. სხეულის ამ ნაწილის უკანა მხარე.

კისერმოგრეხილი - დამარცხებული, მოკლული.

კისი (ინგლ. „kiss”) - ამერიკული როკ-ჯგუფი; შეიქმნა 1973 წელს.

კისივადა - ქალაქი იაპონიის კუნძულ ჰონსიუზე, ოსაკის პრეფექტურაში (190 ათასი).

კისიმაიო (კისმაიუ) - ქალაქი-პორტი სომალის ქვემო ჯუბის ოლქში (70 ათასი).

კისინჯერი ჰენრი ალფრედ - აშშ-ს სახელმწიფო მდივანი 1973-77 წლებში, 1973 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1923 წელს).

კისისხევი

  1. სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინ არე კისისხევის (ალაზნის მარჯვენა შენაკადი) მარცხენა ნაპირას. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 2 სოფელს: კისისხევი და ბნასამხრალი). ზღვის დონიდან - 600 მეტრი, თელავიდან - 5 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2223 ადამიანი. სოფელში არის VI-VII საუკუნეების ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი ღვთისმშობლის ეკლესია და ასევე ხუროთმოძღვრების ძეგლი კონდამიანი - კოზმასა და დამიანეს გამოქვაბული სამონასტრო კომპლექსი (VI-VII სს).

  2. მდინარე თელავის მუნიციპალიტეტში. სიგრძე - 37 კილომეტრი, აუზის ფართობი - 142 კვ.კმ. სათავე აქვს გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 1755 მეტრზე. ერთვის მდინარე ალაზანს მარჯვნიდან. საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა გაზაფხულზეა, წყალმცირობა- ზამთარში, ზაფხულ-შემოდგომაზე იცის წვიმებით გამოწვეული წყალმოვარდნა და ღვარცოფი. საშუალო წლიური ხარჯი სოფელ კისისხევთან 1,45 კუბ.მ/წმ.

კისკასი - მარდი, სწრაფი, ცქვიტი.

კისკისი - მაღალი წვრილი ხმით გულიანი სიცილი.

კისლერი ფრედერიკ - ამერიკელი არქიტექტორი და მოქანდაკე (1896-1965 წწ).

კისლოვოდსკი - ქალაქი რუსეთის სტავროპოლის მხარეში; ბალნეოლოგიური კურორტი ჩრდილო კავკასიის მინერალური წყლების ჯგუფში (115 ათასი).

კისმაიუ - იხილე კისიმაიო.

კისო - მდინარე იაპონიაში, ერთვის წყნარი ოკეანის ისეს ყურეს.

კისორეთი - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (გურნის თემის ტერიტორიული ორგანო), მდებარეობს რაჭის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 590 მეტრი, ტყიბულიდან - 45 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 133 კაცი. სოფლის განაპირას დგას წმინდა გიორგის ეკლესია.

კისრისტეხით - თავდაუზოგავი სისწრაფით, თავ-პირის მტვრევით.

კისრული - ჭიდაობის ხერხი - მოწინააღმდეგის ზურგზე წამოკიდება.

კისტა (ბერძნ.) - პარკის მსგავსი სიმსივნე, რომელიც სავსეა სითხით ან ფაფისებრი მასით.

კისტანი - მთა და სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, იხილე ქისტანი.

კისტნა - იხილე კრიშნა.

კისტოფორი - მსუბუქი მასის (წონის) ტეტრადრაქმა (საშუალო მასა 12,5 გრამი); იჭრებოდა მცირე აზიის ქვეყნებში.

კისტრიკი - ნეოლითის ხანის (ძვ.წ.აღ. VII-VI ათასწლეული) ნამოსახლარი კისტრიკის ღელის მარჯვენა ნაპირზე (გუდაუთის მუნიციპალიტეტი).

კისუმუ - ქალაქი კენიაში, ნიანზას ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (290 ათასი).

კიტაზატო სიბასაბურო - იაპონელი მიკრობიოლოგი (1853-1931 წწ).

კიტაი-გოროდი - მოსკოვის ისტორიული მუნიციპალიტეტი; მოიცავს წითელ მოედანს და კრემლის მიმდებარე ტერიტორიას.

კიტაკამი

  1. მდინარე იაპონიაში, ერთვის წყნარი ოკეანის ისინომაკის ყურეს.

  2. მთები იაპონიაში, კუნძულ ჰონსიუზე.

კიტაკიუსიუ - ქალაქი იაპონიის კიუსიუს კუნულზე (1 მილიონი).

კიტამურა ტოკოკუ - იაპონელი პოეტი (1868-1894 წწ).

კიტელი (გერმ.) - ზოგი სამხედრო და სამოქალაქო ორგანიზაციის ფორმის სამოსის ზედა ნაწილი, ქურთუკი.

კიტვე-ნკანა - ქალაქი ზამბიაში (340 ათასი).

კიტიკი - ნახევარკუნძული რუსეთის მაგადანის ოლქში, აღმოსავლეთ ციმბირის ზღვის სანაპიროზე.

კიტიმატი - ქალაქი-პორტი კანადაში, წყნარი ოკეანის სანაპიროზე.

კიტინგი პოლ ჯონ - ავსტრალიის პრემიერ-მინისტრი 1991-96 წლებში (დაიბადა 1944 წელს).

კიტისოროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კოლხეთის მეფის აიეტის შვილიშვილი.

კიტო - ეკვადორის დედაქალაქი; მდებარეობს ზღვის დონიდან 2818 მეტრ სიმაღლეზე, პიჩინჩას პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი; დაარსებულია 1534 წელს ესპანელთა მიერ, 1830 წლიდან ეკვადორის დედაქალაქია (1,1 მილიონი).

კიტოი - მდინარე რუსეთის ირკუტსკის ოლქში, ანგარის მარცხენა შენაკადი.

კიტონი ბასტერ (ნადვილი სახელი ჯოზეფ ფრენსის) - კინოსა და ესტრადის ამერიკელი მსახიობი (1895-1966 წწ).

კიტონი დიანა (ნამდვილი გვარი ჰოლი) - ამერიკელი კინომსახიობი (დაიბადა 1946 წელს).

კიტოხი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის ხეობაში. გუდამაყრის თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 22 სოფელს: ათნოხი, ბაკურხევი, ბახანი, ბოსელი, ბურსაჭირი, გამსი, დიდებანი, დიხჩო, დუმაცხო, ზანდუკი, თოთიაურნი, თორელაანი, კიტოხი, ლუთხუბი, მაქართა, საკერპო, საჩალისჭალა, სიჯანაანი, ფახვიჯი, ჩობალაურნი, ჩოხი, წინამხარი). ზღვის დონიდან - 1600 მეტრი, დუშეთიდან - 63 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 69 კაცი.

კიტრა ვაშლი - ვაშლის ჯიში, აქვს მომრგვალო წაგრძელებული ნაყოფი.

კიტრანა (Ecballium elaterium) - მრავალწლოვანი ველური მცენარე გოგრისებრთა ოჯახისა. ისხამს კიტრის მსგავს პატარა ნაყოფს.

კიტრი (Cucumis sativus) - ერთწლოვანი ბოსტნეული მცენარე გოგრისებრთა ოჯახისა. აქვს გართხმული ღერო და ხაოიანი ფოთლები. ისხამს გრძელ მწვანე ნაყოფს.

კიტრიული - სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

კიტსი ელმარ - ესტონელი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1913-1972 წწ).

კიტსი ჯონ - ინგლისელი პოეტი-რომანტიკოსი (1795-1821 წწ).

კიტჩენერი - ქალაქი კანადის სამხრეთ ნაწილში (335 ათასი).

კიტჩი (გერმ.) - მდარე ხარისხის, უბრალო ნაწარმი, რომელიც გარეგნული ეფექტურობით გამოირჩევა.

კი-უესტი - ქალაქი აშშ-ს ფლორიდის შტატში.

კიუვეტი (ფრანგ.)

  1. გზის, ქუჩის გასწვრივ გაყვანილი რუ.

  2. პატარა აბაზანა ფოტო-ფირფიტებისა და ანაბეჭდების დასამუშავებლად.

კიუვიე ჟორჟ - ფრანგი ბუნებისმეტყველი, ზოოლოგი; ცხოველთა შედარებითი ანატომიისა და პალეონტოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1769-1832 წწ).

კიუზეკი ელენ დიმფნა - ავსტრალიელი მწერალი ქალი (1902-1981 წწ).

კიუი ცეზარ - რუსი კომპოზიტორი (1835-1918 წწ).

კიუკორი ჯორჯ - ამერიკელი კინორეჟისორი (1899-1983 წწ).

კიულიავკოვი კრუმ - ბულგარელი მწერალი (1893-1955 წწ).

კიულოტი (ფრანგ.) - მოკლე შარვალი, რომელსაც თავადაზნაურები ატარებდნენ საფრანგეთში.

კიულპე ოსვალდ - გერმანელი იდეალისტი-ფილოსოფოსი და ფსიქოლოგი (1862-1915 წწ).

კიუმელი (გერმ.) - კვლიავის (კვლიავი სურნელოვანი მცენარეა) არაყი. იციან გერმანიაში, ჰოლანდიაში.

კიუმენე - იხილი კიუმიიოკი.

კიუმიიოკი (კიუმენე) - მდინარე ფინეთში, ერთვის ფინეთის ყურეს.

კიუნესი - იხილე კუნგესი.

კიუნიო ნიკოლა ჟოზეფ - ფრანგი გამომგონებელი (1725-1804 წწ).

კიურასაო - კუნძული მცირე ანტილის არქიპელაგში, სამხრეთ ამერიკის ჩრდილოეთ ნაპირებთან, ეკუთვნის ნიდერლანდს.

კიურე (ფრანგ.) - საფრანგეთში, ბელგიასა და ზოგ სხვა ქვეყანაში კათოლიკური ეკლესიის მღვდელი.

კიურეტი (ფრანგ.) - ქირურგიული კოვზი საშვილოსნოს გამოსაფხეკად.

კიური ირენ - იხილე ჟოლიო-კიური ი.

კიური პიერ - ფრანგი ფიზიკოსი (1859-1906 წწ).

კიური (ბერძნ.) - რადიოაქტივობის საზომი ერთეული.

კიური-სკლოდოვსკა მარი - იხილე სკლოდოვსკა-კიური მ.

კიურიუმი (Cm) - რადიოაქტიური ქიმიური ელემენტი, რომელიც მიეკუთვნება აქტინოიდებს. ატომური ნომერი 96. ბუნებაში ნაპოვნი არ არის, ხელოვნურად მიიღეს 1944 წელს.

კიურნბერგერი ფერდინანდ - ავსტრიელი მწერალი და ჟურნალისტი (1898-1962 წწ).

კიუსიუ (კიუ-შიუ) - კუნძული იაპონიის არქიპელაგის სამხრეთ ნაწილში.

კიუსტენდილი - ქალაქი ბულგარეთში.

კიუტაჰია - იხილე კუტაჰია.

კიუხელბეკერი ვილგელმ - რუსი პოეტი, დეკაბრისტი (1797-1846 წწ).

კიფოზი (ბერძნ.) - ხერხემლის გაღუნულობა უკან.

კიფსელე - კორინთოს ტირანი (გარდაიცვალა დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 627 წელს).

კიქრევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, პოსეიდონის ვაჟი, სალამინელი გმირი, რომელიც გველად გადაიქცა და დემეტრას ტაძარში დაიწყო ცხოვრება.

კიქსი (ინგლ.) - ბილიარდში მოცარული დარტყმა.

კიღურაძე გივი - ისტორიკოსი, ახალი და უახლესი ისტორიის სპეციალისტი (1922 - 1978 წწ).

კიღურაძე ივანე - მათემატიკოსი, ფიზიკა-მათემატიკის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1937 წელს).

კიშალფელდი (უნგრეთის მცირე დაბლობი) - შუადუნაისპირა ვაკის ნაწილი უნგრეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

კიშეზერსი - ტბა ლატვიაში.

კიში დანილო - სერბი მწერალი (1935-1989 წწ).

კიში ეგონ-ერვინ - ჩეხი და ავსტრიელი მწერალი (1885-1948 წწ).

კიში იოჟეფ - უნგრელი პოეტი (1843-1921 წწ).

კიში იშტვან - უნგრელი მოქანდაკე (დაიბადა 1927 წელს).

კიშინიოვი - მოლდავეთის დედაქალაქი; ისტორიულ წყაროებში ცნობილია 1466 წლიდან; ქვეყნის დედაქალაქად 1940 წელს გამოცხადდა (730 ათასი).

კიშკუნფელედიჰაზა - ქალაქი უნგრეთის სამხრეთ ნაწილში (35 ათასი).

კიშკუნხალაში - ქალაქი უნგრეთის ბაჩ-კიშკუნის მედიეში (30 ათასი).

კიშტიმი - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კიშფალუდი კაროი - უნგრელი მწერალი და დრამატურგი (1788-1830).

კიშფალუდი-შტრობლი ჟიგმონდ - უნგრელი მოქანდაკე (1884-1975 წწ).

კიშხევი (აფშოსწყალი) - მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ფშავის არაგვის მარჯვენა შენაკადი.

კიჩე - გვატემალაში მცხოვრები ინდიელთა ტომი.

კიჩინერი - ქალაქი კანადის ონტარიოს პროვინციაში.

კიჩირი - ყურძენია ერთრიგი (საბა).

კიჩმენგა - მდინარე რუსეთის ვოლოგდის ოლქში, მდინარე იუგის მარცხენა შენაკადი.

კიჩო

  1. გემის ან თვითმფრინავის უკანა ნაწილი.

  2. ცის სამხრეთ ნახევარსფეროს თანავარსკვლავედი.

კიჩუ - იხილე ჯიჩუ.

კიჩ-ჩოჩ-ქორთი - სერი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, ხევის კავკასიონზე.

კიჩხულდაში - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

კიცბერგი აუგუსტ - ესტონელი მწერალი (1855-1927 წწ).

კიცმანი - ქალაქი უკრაინის ჩერნოვცის ოლქში.

კიცხი - სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე ბორიმელას (ძირულის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს ხუთ სოფელს: ბორი, თეთრაწყარო, კიცხი, კიცხის იგორეთი, საქარიქედი). ზღვის დონიდან - 400-500 მეტრი. ხარაგაულიდან - 10 კილომეტრი. ზესტაფონიდან - 11 კილომეტრი. კიცხში გავრცელებულია შემდეგი გვარები: მაჭავარიანი, გიორგაძე, ჩხიკვაძე, ზვიადაძე, ჯიმშიაშვილი, ავალიშვილი, ბერაძე, გაგოშიძე, კვაშილავა, წვერავა, კალანდაძე, შავიძე, მდინარაძე და სხვა. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1177 კაცი.

კიცხის იგორეთი - სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში (კიცხის თემის საკრებულო). მდებარეობს იმერეთის სამხრეთ მთისწინეთში. ზღვის დონიდან - 420 მეტრი. ხარაგაულიდან - 8 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 126 კაცი.

კიწაწი - წვრილი ფიჩხი, წვრილი ხმელი ტოტი.

კიწია - სოფლების პირველი კიწიას და მეორე კიწიას გავრცელებული სახელი (მარტვილის მუნიციპალიტეტი).

კიჭი - კბილი ბავშვის ენაზე.

კიჭკიჭა (Crepis) - ისლის მსგავსი მცენარე, ხმარობენ სახლის გადასახურავად.

კიჰარა ჰიტოსი - იაპონელი გენეტიკოსი (1893-1986 წწ).

კიჰეინი კევინ - ინგლისელი ფიზიკოსი (1921-1996 წწ).

კიჰნუ - კუნძული ბალტიის ზღვის რიგის ყურეში, ეკუთვნის ესტონეთს.

1.7 კლ

▲ზევით დაბრუნება


კლაბუნდი (ნამდვილი გვარი გენშკე) ალფრედ - გერმანელი მწერალი (1890-1928 წწ).

კლაგენფურტი - ქალაქი ავსტრიაში, კარინტიის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

კლაგესი ლუდვიგ - გერმანელი ფსიქოლოგი და ფილოსოფოსი (1872-1956 წწ).

კლადელი ლეონ - ფრანგი მწერალი (1835-1892 წწ).

კლადნი ერნსტ ფლორენს ფრიდრიხ - იხილე ხლადნი ე.ფ.ფ.

კლადნო - ქალაქი ჩეხეთში (75 ათასი).

კლადოდიუმი (ბერძნ.) - ზოგი მცენარის ფოთლისებურად სახეცვლილი ღერო, რომელიც ფოთლის ფუნქციას ასრულებს.

კლადონია - მღიერების გვარი. ცნობილია 300-მდე სახეობა.

კლავდიუსები - ძველი რომის არისტოკრატიულ-პატრიციული საგვარეულო, მომდინარეობს საბინელთა ტომიდან.

კლავდიუსი ტიბერიუს დრუზუს ნერონ გერმანიკუს - რომის იმპერატორი 41 წლიდან (ძვ.წ.აღ. 10 - ახ.წ.აღ. 54 წწ).

კლავდიუს II გოთიკუსი მარკუს ავრელიუს - რომის იმპერატორი 41 წლიდან (220 - 270 წწ).

კლაველი ბერნარ - ფრანგი მწერალი (დაიბადა 1923 წელს).

კლავესინი - კლავიშებიანი მუსიკალური ინსტრუმენტი, ფორტეპიანოს წინაპარი; ცნობილია XVI საუკუნიდან.

კლავიატურა - ბერკეტ-კლავიშების გარკვეული წესით განლაგებული კომპლექტი ამა თუ მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე ან მექანიზმებზე.

კლავიკორდი - ძველი კლავიშიან-დასარტყმელი მუსიკალური ინსტრუმენტი, ცნობილია XV საუკუნიდან.

კლავირაუსცუგი (გერმ.) - იგივეა, რაც კლავირი.

კლავირი

  1. სიმებიანი მუსიკალური ინსტრუმენტების საერთო სახელი XVII-XVIII საუკუნეებში.

  2. სიტყვა „კლავირაუსცუგის” შემოკლებული ვარიანტი, რაც ნიშნავს ოპერის, ორატორიის და სხვა ნაწარმოებების პარტიტურის გადატანას ფორტეპიანოსათვის და ვოკალისთვის.

კლავიში (პოლონ.)

  1. ფორტეპიანოს, აკორდეონის და მისთანა საკრავების ფირფიტა, რომელზედაც აჭერენ თითს ხმის გამოსაცემინებლად.

  2. სხვადასხვა მექანიზმში (საბეჭდი მანქანები, ტელეგრაფის აპარატი) პატარა ბერკეტის ბოლო, რომელზედაც აჭერენ თითს მექანიზმის ასამოქმედებლად.

კლავიციტერიუმი - ვერტიკალურად განლაგებული კორპუსის მქონე კლავესინი.

კლავიხო რიუი გონსალეს დე - კასტილიელი აზნაური; მონაწილეობდა კასტილიის ელჩობაში თემურ-ლენგთან; აქვს ცნობები საქართველოზე (გარდაიცვალა 1412 წელს).

კლაი იოჰანეს - გერმანელი პოეტი (1616-1656 წწ).

კლაიბერნი (კლიბერნი) ჰარვი ლავან (შემოკლებით ვან) - ამერიკელი პიანისტი (დაიბადა 1934 წელს).

კლაიდბენკი - ქალაქი შოტლანდიის კლაიდსაიდის კონურბაციაში.

კლაიდი - მდინარე დიდ ბრიტანეთში, შოტლანდიის სამხრეთ ნაწილში (სიგრძე - 170 კილომეტრი).

კლაიდსაიდი - კონურბაცია შოტლანდიაში.

კლაიზენი ლუდვიგ - გერმანელი ქიმიკოსი (1851-1930 წწ).

კლაიმაქსი - მსოფლიოში უდიდესი მოლიბდენის საბადო, მდებარეობს აშშ-ს კოლორადოს შტატში.

კლაინი ფელიქს - გერმანელი მათემატიკოსი (1849-1925 წწ).

კლაიპედა (1923 წლამდე მემელი) - ქალაქი ლიტვაში, პორტი ბალტიის ზღვაზე (210 ათასი).

კლაისტი ევალდ - ფაშისტური გერმანიის გენერალ-ფელდმარშალი (1881-1954 წწ).

კლაისტი ჰაინრიხ ფონ - გერმანელი მწერალი (1777-1811 წწ).

კლაკა და კლაკიორები (ფრანგ.) - მაყურებელთა დაქირავებული ჯგუფი, რომლებსაც ევალებათ წარმოდგენის ხელოვნური წარმატების (ან წარუმატებლობის) გარემოს შექმნა.

კლაკმანანი - საგრაფო დიდ ბრიტანეთში.

კლაკნილი - მიხვეულ-მოხვეული, ხვეული.

კლამერი (გერმ.) - პატარა კავი, რომლითაც კბილების პროთეზი მაგრდება საღ კბილზე.

კლანგი - იხილე კელანგი.

კლანი

  1. ტომობრივ-გვაროვნული გაერთიანება კელტური წარმოშობის ხალხთა შორის.

  2. თანამედროვე გაგებით - გვარი, მოდგმა, დინასტია.

კლანჭი - მოკაუჭებული, ბასრწვერიანი ფრჩხილი მტაცებელი ფრინველისა ან ცხოველისა.

კლაპარედი ედუარ - შვეიცარიელი ფსიქოლოგი (1873-1940 წწ).

კლაპეირონი ბენუა პოლ ემილ - ფრანგი ფიზიკოსი და ინჟინერი (1799-1864).

კლაპემი ჯონ ჰაროლდ - ინგლისელი ისტორიკოსი (1873-1946 წწ).

კლაპერტონი ჰიუ - აფრიკის შოტლანდიელი მკვლევარი (1788-1827 წწ).

კლაპიტონიშვილი პეტრე - პირველი ქართველი ექიმი, რომელმაც რუსეთში მიიღო განათლება; ერეკლე II-ის კარის ექიმის შვილი (1800 - ?).

კლაპროთი მარტინ ჰენრიხ - გერმანელი ქიმიკოსი (1743-1817 წწ).

კლაპროთი ჰაინრიხ იულიუს ფონ - გერმანელი ენათმეცნიერი (1783-1835 წწ).

კლაპტონი ერიკ - იხილე კლეპტონი ე.

კლარე ჰერმან - გერმანელი ქიმიკოსი (დაიბადა 1909 წელს).

კლარელვენი - მდინარე ნორვეგიასა და შვედეთში, ერთვის ვენერნის ტბას.

კლარენდონი ედუარდ ჰაიდ - გრაფი, ინგლისის სახელმწიფო მოღვაწე, ინგლისის რევოლუციის შესახებ პირველი წიგნის ავტორი (1609-1674 წწ).

კლარენდონი ჯორჯ უილიამ ფრედერიკ ვილიერზი - დიდი ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი 1853-70 წლებში (1800-1870).

კლარენსი გეორგ - რიჩარდ III-ის ვაჟი, ინგლისის მეფე ედუარდ IV-ის ძმა (1449 - 1478 წწ).

კლარეტი (ინგლ.) - წითელი ღვინო ერთგვარი.

კლარკი არტურ - ინგლისელი მწერალი, პროფესიით ასტრონომი (დაიბადა 1917 წელს).

კლარკი ელის - ტრინიდადი და ტობაგოს რესპუბლიკის პირველი პრეზიდენტი 1976-87 წლებში (დაიბადა 1917 წელს).

კლარკი მარკ უეინ - ინგლისელი გენერალი, მეორე მსოფლიო ომის დროს იყო ჩრდილოეთ აფრიკაში განლაგებული ჯარების სარდალი.

კლარკი ოსტინ - ირლანდიელი პოეტი - (1896-1974 წწ).

კლარკი სემიუელ - ინგლისელი ფილოსოფოსი (1675-1729 წწ).

კლარკი ჯო - კანადის პრემიერ-მინისტრი 1979-80 წლებში (დაიბადა 1939 წელს).

კლარკი ჯონ ბეიტს - ამერიკელი ეკონომისტი (1847-1938).

კლარკი ჯონ დეზმონდ - ინგლისელი არქეოლოგი (დაიბადა 1916 წელს).

კლარკი ჯონ მორის - ამერიკელი ეკონომისტი (1884-1963 წწ).

კლარნეტი (ფრანგ.) - სასულე მუსიკალური ინსტრუმენტი, შეიქმნა XVIII საუკუნეში.

კლარსი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კლარტე - კულტურის მოღვაწეთა გაერთიანება, რომელიც ანრი ბარბიუსის მიერ შეიქმნა 1919 წელს.

კლარჯები - კლარჯეთის მკვიდრი ქართველები.

კლარჯეთი - მხარე ისტორიულ სამხრეთ საქართველოში, მოიცავდა ჭოროხის ქვემო დინების აუზს არსიანის ქედიდან შავ ზღვამდე (ამჟამად თურქეთის საზღვრებშია).

კლარჯული - ქართული თეთრყურძნიანი ვაზის ჯიში, გავრცელებულია საქართველოს შავიზღვისპირა ზოლში.

კლასგარეშე - რაც სკოლის სამეცადინო საათების გარეშე წარმოებს.

კლასერი (ფრანგ.) - საკოლექციო მარკების ჩასაწყობი ალბომი.

კლასი ერი - ესტონელი დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1939 წელს).

კლასი პიტერ - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1597-1661 წწ).

კლასი (ლათ.)

  1. საზოგადოების შემადგენელი ნაწილი.

  2. ერთგვარ საგანთა ერთობლიობა.

  3. მცენარეთა ან ცხოველთა კლასიფიკაციის ერთ-ერთი მსხვილი ერთეული.

  4. მოსწავლეთა ჯგუფი სკოლაში, რომლებიც ერთად, ერთი პროგრამით სწავლობენ. რისამე ხარისხი, დონე.

  5. მატარებლის ვაგონის ან გემის კაიუტის ტიპი.

  6. საბავშვო თამაშობა - ასკინკლით ხტუნვა მიწაზე დახაზულ უჯრედებში.

კლასიკა - ლიტერატურისა და ხელოვნების ძველ, სანიმუშო ნაწარმოებთა ერთობლიობა.

კლასიკოსი

  1. დიდი მწერალი, მუსიკოსი, მხატვარი, მეცნიერი, რომლის შემოქმედება სანიმუშოდ არის მიჩნეული.

  2. ძველი ბერძნული და ლათინური ენების სპეციალისტი.

კლასიკური

  1. კლასიკოსების მიერ შექმნილი.

  2. ძველ ბერძნულ და რომაულ კულტურასთან დაკავშირებული.

კლასიფიკატორი

  1. რისამე კლასიფიკაციაზე მომუშავე პირი.

  2. აპარატი, რომელშიც ხდება გაფხვიერებული მადნის, ნახშირის ან სხვა ფხვნილისებრი მასალის დახარისხება.

კლასიფიკაცია და კლასიფიცირება - საგნების (მოვლენების, ცნებების) დაყოფა განსხვავებულ ნიშან-თვისებათა მიხედვით, კლასებად, ჯგუფებად, თანრიგებად.

კლასიციზმი - სტილი და მიმართულება XVII-XIX საუკუნეების ლიტერატურასა და ხელოვნებაში; ჩამოყალიბდა საფრანგეთში და დაკავშირებული იყო განმანათლებლობასთან.

კლასონი სტიგ - შვედი ქიმიკოსი (დაიბადა 1917 წელს).

კლასტერი - ინფორმატიკის ტერმინი, რომელიც ერთგვარი ნიშან-თვისებების საგანთა ჯგუფს აღნიშნავს.

კლასტოკარსტი - რელიეფის ზედაპირული და მიწისქვეშა ფორმების ერთობლიობა, რომელიც წააგავს კარსტს.

კლაუდიუსი ედუარდ (ნამდვილი გვარი შმიდტი) - გერმანელი მწერალი (1911-1976 წწ).

კლაუდიუსი მათიას - გერმანელი პოეტი და ჟურნალისტი (1740-1815 წწ).

კლაუზევიცი კარლ ფონ - გერმანელი სამხედრო თეორიტიკოსი და ისტორიკოსი (1780-1831 წწ).

კლაუზიუსი რუდოლფ იულიუს ემანუელ - გერმანელი ფიზიკოსი, თერმოდინამიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1822-1888 წწ).

კლაუზულა (ლათ.)

  1. საგანგებო პირობა, რომელიც შეტანილია ხელშეკრულებაში, ანდერძში და ა.შ.

  2. რიტორიკაში - წარმოთქმული სიტყვის ბოლო ნაწილი, რომელსაც ორატორები განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევდნენ.

  3. სალექსო ტაეპის ბოლო მარცვლები, რაც მოდის უკანასკნელი მახვილიანი მარცვლის შემდეგ.

კლაუსი ვაცლავ - ჩეხეთის მთავრობის თავმჯდომარე 1992-97 წლებში (დაიბადა 1941 წელს).

კლაუსი იოზეფ - ავსტრიის ფედერალური კანცლერი 1964-70 წლებში (1910-2001 წწ).

კლაუსი კარლ - რუსი ქიმიკოსი და ბოტანიკოსი (1796-1864 წწ).

კლაუსი ჰუგო - ბელგიელი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კლაუსტროფობია (ლათ.) - დახურულ შენობაში მარტო ყოფნის აკვიატებული შიში.

კლაქსონი (ინგლ.) - სასიგნალო საყვირი.

კლდე

  1. მთის დაქანებული ქვიანი გვერდობი, უსწორმასწორო ნაპირების მქონე.

  2. სოფელი ახალციხის მუნიციპალიტეტში.

  3. ქართული ჟურნალი და გაზეთი, რომლებიც 1910-20 წლებში გამოდიოდა.

კლდებოძალი (უკივლეთა) - მთა ონის მუნიციპალიტეტში, ჯეჯორისა და ქვედრულის წყალგამყოფზე.

კლდეეთი - სოფლების ზედა კლდეეთის და ქვედა კლდეეთის გავრცელებული სახელი (ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი).

კლდეეთის თემის საკრებულო - თემის საკრებულო ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში (მოიცავს 7 სოფელს: ალავერდი, ზედა კლდეეთი, თვრინი, კინოთი, მწყერისციხე, ტაბაკინი, ქვედა კლდეეთი). ცენტრი - ზედა კლდეეთი.

კლდეისი - სოფლების დიდი კლდეისის და პატარა კლდეისის გავრცელებული სახელი თეთრი წყაროს მუნიციპალიტეტში.

კლდეისისწყალი - მდინარე თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში, ხრამის მარცხენა შენაკადი.

კლდეკარი

  1. ვიწრო გასასვლელი კლდეებში.

  2. სოფელი გაგრის შემოგარენში.

  3. მთა და ვიწრობი კასპისა და თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტებში, თრიალეთის ქედზე.

  4. სოფელ გედაქლარის ძველი სახელწოდება.

კლდეკარის საერისთავო - ადმინისტრაციული ერთეული IX-XI საუკუნეების სამხრეთ საქართველოში.

კლდემონასტერი - მთა გაგრის შემოგარენში, გაგრის ქედის დასავლეთ კალთაზე.

კლდე-ღრე - მთის ხრიოკი, უსწორმასწორი ადგილი.

კლდეცოცია (Tichodroma) - ფრინველების გვარი ბეღურასნაირთა რიგისა.

კლდიანი - სოფელი გაგრის შემოგარენში.

კლდიაშვილი დავით - მწერალი (1862-1931 წწ).

კლდიაშვილი ეფროსინე - თეატრალური მოღვაწე და მსახიობი (1839-1913 წწ).

კლდიაშვილი სერგო - მწერალი (1893-1986 წწ).

კლდიაშვილი სიმონ - არქიტექტორი (1865-1920).

კლდისდუმა (Sedum caucasicum) - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე; აქვს სქელი მომრგვალო ფოთოლი და მოთეთრო ყვავილი; იზრდება კლდეზე.

კლდისვაშლი (Sempervivum) - მცენარეთა გვარი მსუქანასებრთა ოჯახისა, მრავალწლოვანი ბალახებია. აშენებენ დეკორატიულ მცენარედ.

კლდისთავი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კლდის მხატვრობა (პეტროგლიფი) - გამოქვაბულთა კედლებზე, ჭერზე, კლდეებზე თუ ცალკეულ ქვებზე შესრულებული უძველესი გამოსახულებანი.

კლდისუბანი - სოფლები ამბროლაურის და შუახევის მუნიციპალიტეტებში.

კლდისწყარო - სოფელი ხაშურის მუნიციპალიტეტში.

კლდოვანი

  1. კლდეებისაგან შემდგარი.

  2. მთა დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის ქედის აღმოსავლეთ განშტოებაზე (სიმაღლე - 2222 მეტრი).

კლდოვანი მთები - მთათა სისტემა აშშ-ს და კანადის კორდილიერებში.

კლდუ - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კლებადი - რაც კლებულობს.

კლებსი გეორგ - გერმანელი ბოტანიკოსი, მცენარეთა ფიზიოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1857-1918 წწ).

კლებსი ელვინ - გერმანელი ბაქტერიოლოგი (1834-1913 წწ).

კლებსიელოზი - სხვადასხვა სახეობის ცხოველის ინფექციური დაავადება, რომლის აღმძვრელია კლებსიელლა - გვარის კაფსულიანი ბაქტერია.

კლეე პაულ - შვეიცარიელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1879-1940 წწ).

კლევე იოს ვან - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1485-1540 წწ).

კლევე პიერ ტოდორ - შვედი ქიმიკოსი (1840-1905 წწ).

კლევენი - მდინარე რუსეთსა და უკრაინაში, მდინარე სეიმის მარჯვენა შენაკადი.

კლევერი იული - რუსი ფერმწერი (1850-1924 წწ).

კლეი კასიუს - იხილე მუჰამედ ალი.

კლეიმორი - ცივი იარაღი, მახვილი, რომელიც შუა საუკუნეების ინგლისსა და შოტლანდიაში გამოიყენებოდა.

კლეიმსი (ინგლ.) - პრეტენზია, მოთხოვნა, საჩივარი.

კლეინი ივ - ფრანგი მხატვარი, კონცეპტუალური ხელოვნების ერთ-ერთი მამამთავარი (1928-1962 წწ).

კლეინი ლორენს - ამერიკელი ეკონომისტი, 1980 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1920 წელს).

კლეინი რომან - რუსი არქიტექტორი (1858-1924 წწ).

კლეინი ფელიქს - გერმანელი მათემატიკოსი (1849-1925 წწ).

კლეიო - იხილო კლიო.

კლეისტოგამია - თვითდამტვერვა და თვითგანაყოფიერება იმ ყვავილებში, რომლებიც არ იფურჩქნებიან.

კლეიტო - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, პოსეიდონის საყვარელი, ატლანტიდის მოსახლეობის წინაპარი.

კლელანდი ჯონ - ინგლისელი მწერალი (1709-1789 წწ).

კლემა (გერმ.) - მოწყობილობა სადენების მისაერთებლად; ხრახნიანი მომჭერი.

კლემანი ჟან ბატისტ - ფრანგი პოეტი, პარიზის კომუნის მონაწილე (1836-1903 წწ).

კლემანი კლემანი - ფრანგი კინორეჟისორი (1913-1996 წწ).

კლემანსო ჟორჟ - საფრანგეთის პრემიერ-მინისტრი 1906-09 და 1917-20 წლებში (1841-1929 წწ).

კლემენსი სემიუელ ლენგჰორნ - იხილე ტვენი მ.

კლემენტ I - რომის პაპი 88-97 წლებში.

კლემენტ II - რომის პაპი 1046-1047 წლებში.

კლემენტ III

  1. რომის ანტიპაპი 1084-1100 წლებში.

  2. რომის პაპი 1187-1191 წლებში.

კლემენტ IV - რომის პაპი 1265-1268 წლებში.

კლემენტ V (ერისკაცობაში ბერტრან დე გო) - რომის პაპი 1305 წლიდან (გარდაიცვალა 1314 წელს).

კლემენტ VI (ერისკაცობაში პიერ როჟე) - რომის პაპი 1342 წლიდან (1291-1352 წწ).

კლემენტ VII

  1. (ერისკაცობაში გრაფი რობერ ჟენეველი) - რომის ანტიპაპი 1378 წლიდან (1342-1394 წწ).

  2. (ერისკაცობაში ჯულიო დი მედიჩი) - რომის პაპი 1523 წლიდან (1478-1534 წწ).

კლემენტ ალექსანდრიელი ტიტუს ფლავიუს - ქრისტიანობის თეოლოგი და მწერალი (დაახლოებით 150 - 215 წწ).

კლემენტი მუციო - დიდ ბრიტანეთში მოღვაწე იტალიელი პიანისტი, კომპოზიტორი, პედაგოგი (1752-1832 წწ).

კლემკე ვერნერ - გერმანელი გრაფიკოსი (1917-1994 წწ).

კლემპერერი ოტო - გერმანელი დირიჟორი და კომპოზიტორი (1885-1973 წწ).

კლემტაში (გერმ.) - მარკის შესანახი ჯიბე კლასერში.

კლენვოუ თომას - ინგლისელი პოეტი (? - დაახლოებით 1410 წ).

კლენოვსკი დიმიტრი (ნამდვილი გვარი კრაჩკოვსკი) - რუსი პოეტი-ემიგრანტი (1893-1976 წწ).

კლენცე ლეო ფონ - გერმანელი არქიტექტორი (1784-1864 წწ).

კლეომენე I - სპარტის მეფე (გარდაიცვალა ძვ.წ. აღ. 487 წელს).

კლეომენე II - სპარტის მეფე (ძვ.წ.აღ.370-309 წწ).

კლეომენე III - სპარტის მეფე (ძვ.წ.აღ.260-219 წწ).

კლეონი - ძველი საბერძნეთის პოლიტიკური მოღვაწე (გარდაიცვალა ძვ.წ.აღ. 422 წელს).

კლეოპატრა VII - ეგვიპტის უკანასკნელი დედოფალი ძვ.წ. აღ. 51 წლიდან (ძვ.წ.აღ. 69-30 წწ).

კლეპტომანია (ბერძნ.) - ქურდობისადმი იმპულსური, გაუაზრებელი სწრაფვა.

კლეპტონი (კლაპტონი) ერიკ - ინგლისელი მუსიკოსი, გიტარისტი (დაიბადა 1945 წელს).

კლერი რენე (ნამდვილი გვარი შომეტი) - ფრანგი კინორეჟისორი (1898-1981 წწ).

კლერი ჯონ - ინგლისელი პოეტი (1793-1864 წწ).

კლერიდისი გლაფკოს - კვიპროსის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1993-2003 წლებში (დაიბადა 1919 წელს).

კლერიკალი - კლერიკალიზმის მომხრე, კლერიკალური პარტიის წევრი.

კლერიკალიზმი - ეკლესიისა და რელიგიის გაბატონების მცდელობა სახელმწიფოს პოლიტიკურ და კულტურულ ცხოვრებაში.

კლერკი

  1. სასულიერო პირი შუა საუკუნეების საფრანგეთსა და ინგლისში.

  2. ზოგიერთ ქვეყანაში ოფისში (კანტორაში) მომსახურე პირი.

კლერკი რენე დე - ბელგიელი მწერალი (1877-1932 წწ).

კლერკი ფრედერიკ ვილემ დე - სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1989-94 წლებში. 1993 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ნელსონ მანდელასთან ერთად (დაიბადა 1936 წელს).

კლერკის კონცხი - კონცხი რუსეთის პრიმორიეს მხარეში, პეტრე დიდის ყურის სანაპიროზე.

კლერკსდორფი - ქალაქი სამხრეთზ აფრიკის რესპუბლიკის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში (75 ათასი).

კლერმენი ჰაროლდ - ამერიკელი რეჟისორი (1901-1980 წწ).

კლერმონ-ფერანი - ქალაქი საფრანგეთის ცენტრალურ ნაწილში, პიუ-დე-დომის დეპარტამენტის და ისტორიულ ოლქ ოვერნის ადმინისტრაციული ცენტრი (150 ათასი).

კლერო ალექსი კლოდ - ფრანგი მატემატიკოსი (1713-1765 წწ).

კლერონი (ნამდვილი სახელი და გვარი კლერ ჟოზეფ იპოლიტ ლერის დე ლა ტიუდი) - ფრანგი მსახიობი ქალი (1723-1803 წწ).

კლერტა - იგივეა, რაც გლერტა.

კლერტი

  1. ყურძნის ღერო.

  2. ფოთლებგაცლილი წვრილი ღერო რისამე.

კლერქსდორპი - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის ტრანსვაალის პროვინციაში.

კლერუქია - ძველბერძნული სამხედრო-სამიწათმოქმედო დასახლებანი, რომლებსაც აარსებდნენ დაპყრობილ ანდა მოკავშირე ქვეყნებში.

კლესტილი ტომას - ავსტრიის ფედერალური პრეზიდენტი 1992 წლიდან (დაიბადა 1932 წელს).

კლეფსიდრა (ბერძნ.) - წყლის საათი.

კლეფტები - XIX საუკუნის საბერძნეთში გლეხი პარტიზანები, რომლებიც იბრძოდნენ ოსმალეთის ბატონობის წინააღმდეგ.

კლექტონი - ადამიანთა ადრეპალეოლითური სადგომი დიდ ბრიტანეთში.

კლეცკი - ქალაქი ბელორუსიის მინსკის ოლქში.

კლიაზმა - მდინარე რუსეთის ევროპული ნაწილის ცენტრალურ რეგიონში, ოკის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 686 კილომეტრი).

კლიანი მელანი - ავსტრალიური წარმოშობის ინგლისელი ფსიქოანალიტიკოსი ქალი (1882-1960 წწ).

კლიბერნი ჰარვი - იხილე კლაიბერნი ჰ.

კლიენტი (ლათ.)

  1. მუდმივი მყიდველი, შემკვეთი, მუდმივი მიმსვლელი.

  2. პირი, რომელსაც ემსახურებიან საკრედიტო-სავაჭრო ან სამრეწველო ორგანიზაციაში.

  3. პირი, რომელიც თავისი საქმის წარმოებას ადვოკატს ანდობს.

  4. ძველ რომში - არასრულუფლებიანი მოქალაქე.

კლიენტელა (ლათ.) - იმ დაწესებულებათა და პირთა ერთობლიობა, რომლებიც სარგებლობენ ამა თუ იმ ბანკის კრედიტით.

კლიენტურა - კლიენტთა ერთობლიობა, კლიენტები.

კლივაჟი (ფრანგ.) - ქანების დახლეჩა თხელ ფირფიტებად; შეინიშნება დედამიწის ქერქის შრეთა ხაზოვანი ნაოჭების გავრცელების ადგილებში.

კლივერი (ჰოლანდ.) - ირიბი სამკუთხა იალქანი.

კლივლენდი - ქალაქი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ოჰაიოს შტატში (2,8 მილიონი გარეუბნებით).

კლივლენდი სტივენ გროვერ - აშშ-ს 22-ე (1885-89) და 24-ე პრეზიდენტი (1893-97) დემოკრატიული პარტიიდან (1837-1908 წწ).

კლიკის ჯვარი - VII-VIII საუკუნეების მიჯნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, სამეკლესიანი ბაზილიკა (გორის მუნიციპალიტეტი, სოფელი მღებრიანი).

კლიკოვი ვიაჩესლავ - რუსი მხატვარი, ტრადიციონალიზმის ერთ-ერთი წამყვანი ოსტატი (დაიბადა 1939 წელს).

კლიკოვი ნიკოლაი - რუსი მხატვარი (1861-1944 წწ).

კლიმა ვიქტორ - ავსტრიის ფედერალური კანცლერი 1997-2000 წლებში (დაიბადა 1947 წელს).

კლიმატი (ბერძნ.) - ამა თუ იმ ადგილის მეტეოროლოგიურ პირობათა ერთობლიობა; ამინდის რეჟიმი, ჰავა.

კლიმატოგრაფია - კლიმატოლოგიის ნაწილი, რომელიც აღწერს დედამიწის ჰავას და მისი გეოგრაფიული განაწილების კანონზომიერებას.

კლიმატოთერაპია - კლიმატური პირობების გამოყენება სამკურნალოდ.

კლიმატოლოგია (ბერძნ.) - მეცნიერება, რომელიც სწავლობს კლიმატს, ჰავას, მის გეოგრაფიულ განაწილებას, გავლენას სიცოცხლეზე და სხვა.

კლიმატრონი - გუმბათისებრი ან სხვა ფორმის სათავსი გამჭვირვალე მასალისა, რომელშიც ხელოვნურად არის შექმნილი ამა თუ იმ გეოგრაფიული ზონის კლიმატი.

კლიმაქსი (ბერძნ.) - იგივეა, რაც კლიმაქტერიუმი.

კლიმაქტერიუმი (ბერძნ.) - გარდამავალი პერიოდი ქალის სიცოცხლეში მოწიფულობის ასაკიდან ხანდაზმულობისკენ, როდესაც ქრება სასქესო ჯირკვლების მოქმედება (ჩვეულებრივ 45-54 წლის ასაკში).

კლიმენტ ოჰრიდელი - სლავთა განმანათლებელი, ძველი ბულგარული ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (დაახლოებით 840-916 წწ).

კლიმიაშვილი ზაქარია - პედაგოგი, ფილოლოგი, სასკოლო სახელმძღვანელოების ავტორი (1881-1934 წწ).

კლიმოვა ალექსანდრა - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობს ბელორუსიაში (დაიბადა 1921 წელს).

კლიმოვი ვალერი - რუსი მევიოლინე, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1931 წელს).

კლიმოვი მიხაილ - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის მცირე თეატრში (1880-1942 წწ).

კლიმოვიჩი - ქალაქი ბელორუსიის მოგილიოვის ოლქში.

კლიმოვსკი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (60 ათასი).

კლიმუკი პეტრე - რუსი კოსმონავტი, ავიაციის გენერალ-მაიორი, 1973, 1975 და 1978 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1942 წელს).

კლიმტი გუსტავ - ავსტრიელი ფერმწერი (1862-1918 წწ).

კლინგენთალი - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

კლინგერი მაქს - გერმანელი ფერმწერი, გრაფიკოსი და მოქანდაკე (1857-1920 წწ).

კლინგერი ფრიდრიხ - გერმანელი მწერალი (1752-1831 წწ).

კლინექსი (ინგლ.) - ქაღალდის ჰიგიენური ხელსახოცი, სადეზინფექციო ნივთიერებით გაჟღენთილი.

კლინი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (95 ათასი).

კლინი სტივენ კოუელ - ამერიკელი ლოგიკოსი და მათემატიკოსი (დაიბადა 1909 წელს).

კლინიკა (ბერძნ.) - სამკურნალო დაწესებულება, სადაც ავადმყოფების მკურნალობასთან ერთად ტარდება სტუდენტთა პრაქტიკა და მიმდინარეობს სამეცნიერო-კვლევითი მუშაობა.

კლინიკური სიკვდილი - ორგანიზმის მდგომარეობა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია სიცოცხლის გარეგნული ნიშნების (გულის მოქმედებისა და სუნთქვის) არარსებობა.

კლინიცისტი - ექიმი, რომელიც მუშაობს კლინიკაში და მკურნალობასთან ერთად აწარმოებს მეცნიერულ დაკვირვებასა და გამოკვლევას.

კლინკერი

  1. ერთგვარი მკვრივი აგური, რომელიც არ იწოვს სისვლეს.

  2. გამომწვარი საცემენტე ნედლეული მაგარი მრგვალი ან უსწორო ნატეხების სახით.

  3. სპორტული სანიჩბოსნო ნავი.

კლინკეტი (ჰოლანდ.) - სოლისებრი ონკანი, გემის მილსადენების ჩამკეტი მოწყობილობა.

კლინომეტრი (ბერძნ.) - ხელსაწყო ფერდობთა დახრილობის გასარკვევად.

კლინტონი ბილ (სრული სახელი უილიამ ჯეფერსონ კლინტონი) - აშშ-ს 42-ე პრეზიდენტი დემოკრატიული პარტიიდან 1993-2000 წლებში (დაიბადა 1946 წელს).

კლინჩი (ინგლ.) - კრივში წესის დარღვევა - მოწინააღმდეგის ხელების დაჭერა ან მის სხეულზე შემოჭდობა.

კლინცი - ქალაქი რუსეთის ბრიანსკის ოლქში (70 ათასი).

კლიო (კლეიო) - ისტორიის მუზა ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში. წარმოდგენილი ჰყავდათ ქალად, რომელსაც ხელში გრაგნილი უჭირავს.

კლიპერი (ინგლ.) - სწრაფმავალი საზღვაო სამანძიანი აფრიანი ხომალდი.

კლიპი - იხილე ვიდეოკლიპი.

კლირენსი (ინგლ.) - მანძილი ავტომობილის აგრეგატების ყველაზე დაბალ წერტილებსა და გზის ჰორიზონტალურ სიბრტყეს შორის.

კლირი - მღვდელმსახურთა, ეკლესიის მსახურთა, სასულიეროთა, მრევლის საერთო სახელი.

კლირინგი (ინგლ.) - უნაღდო ანგარიშსწორების სახესხვაობა.

კლიროსი (ბერძნ.) - ამაღლებული ადგილი ამბიონის ორივე მხარეს, რომელიც მგალობელთათვის არის განკუთვნილი.

კლირუოტერი - მთის მასივი აშშ-ში.

კლისთენე - ძველი ათენის პოლიტიკური მოღვაწე (ძვ.წ.აღ. VI საუკუნე).

კლისტრონი (ბერძნ.) - ზემაღალი სიხშირის ელექტრონმილაკი, იყენებენ რადიოლოკაციაში.

კლისური - მდინარე კელასურის ძველი სახელი.

კლიტგორი მოგენს - დანიელი მწერალი (1906-1945 წწ).

კლიტე

  1. საკეტი მოწყობილობა უჯრისა და მისთანების.

  2. იგივეა, რაც ბოქლომი.

კლიტემნესტრა - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აგამემნონის ცოლი, ორესტეს, იფიგენიას და ელექტრას დედა, რომელმაც ქმარი თავისი საყვარლის, ეგისთეს, დახმარებით მოკლა, თავად კი შვილის, ორესტეს, ხელით იქნა მოკლული.

კლიტია - ძველი ბერძენი ლარნაკმწერი (ძვ.წ.აღ. VI საუკუნე).

კლიტიოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი გიგანტი, რომელიც გიგანტომახიის დროს ჰეფესტომ მოკლა.

კლიტცინგი კლაუს ფონ - გერმანელი ფიზიკოსი, 1985 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1943 წელს).

კლიუგე ჰანს გიუნტერ ფონ - გერმანელი მხედართმთავარი, გენერალ-ფელდმარშალი, დასავლეთის ჯარების სარდალი. სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა (1882-1944 წწ).

კლიუევი ნიკოლაი - რუსი პოეტი (1887-1937 წწ).

კლიუზერე გუსტავ პოლ - პარიზის კომუნის წევრი, მისი დაცვის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი 1871 წელს (1823-1900 წწ).

კლიუიტენსი ანდრე - ფრანგი დირიჟორი, წარმოშობით ბელგიელი (1905-1967 წწ).

კლიუნელთა ორდენი - X საუკუნეში დაარსებული მონაზვნური ორდენი, რომლის ცენტრი იყო ბენედიქტელთა მონასტერი საფრანგეთის ქალაქ კლიუნიში (ბურგუნდია).

კლიუნი ივან (ნამდვილი გვარი კლიუნკოვი) - რუსი მხატვარი (1873-1943 წწ).

კლიუშნიკოვი ვიქტორ - რუსი მწერალი, ჟურნალისტი, მთარგმნელი (1841-1892 წწ).

კლიუშნიკოვი ივან - რუსი პოეტი (1811-1895 წწ).

კლიუჩევსკაია-სოპკა - მოქმედი ვულკანი კამჩატკის აღმოსავლეთ ნაწილში.

კლიუჩევსკი ვასილი - რუსი ისტორიკოსი, აკადემიკოსი (1841-1911 წწ).

კლიუჩი - ქალაქი რუსეთის კამჩატკის ოლქში.

კლიფი (ინგლ.) - ფლატე, რომელიც წარმოიქმნება წყალცემის შედეგად აბრაზიულ ნაპირზე.

კლიფსები (ინგლ.) - საყურის სახეობა, რომელიც ბიბილოზე მაგრდება.

კლიფტი მონტგომერი - თეატრისა და კინოს ამერიკელი მსახიობი (1920-1966 წწ).

კლიფტონი - ქალაქი აშშ-ს ნიუ-ჯერზის შტატში.

კლიშე (ფრანგ.)

  1. სურათის, ნახაზის, ნახატის და მისთანების პირი, რომელიც რელიეფურადაა გამოყვანილი ლითონის, ხის ან სხვა მასალის ფირფიტაზე.

  2. სტერეოტიპული გამოთქმა, შაბლონური ფრაზა, რომელიც მექანიკურად, დაუფიქრებლად წარმოითქმის.

კლიში (კლიში-ლა-გარონი) - ქალაქი საფრანგეთის ო-დე-სენის დეპარტამენტში.

კლიჩევი იზათ - თურქმენი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1923 წელს).

კლიჩკა - ქალაქი რუსეთის ჩიტის ოლქში.

კლიჩკოვი სერგეი (ნამდვილი გვარი ლეშენკოვი) - რუსი მწერალი (1889-1937 წწ).

კლიცპერა ვაცლავ კლიმენტ - ჩეხი დრამატურგი (1792-1859 წწ).

კლმ (KLM, Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV) - ნიდერლანდის ეროვნული ავიაკომპანია, დაარსებულია 1920 წელს.

კლოაკა (ლათ.)

  1. მიწისქვეშა გამწმენდი სადინარი.

  2. მეტსმეტად საზიზღარი, ბინძური რამ.

  3. ზოგი ცხოველის უკანა ნაწილის გაფართოებული ნაწილი, რომელშიც იხსნება შარდსაწვეთები, სასქესო გზები და შარდის ბუშტი.

კლობუკი - მონაზონთა თავსაბურავი, ცილინდრის ფორმის მაღალი ქუდი.

კლოდელი პოლ ლუი შარლ - ფრანგი რელიგიური მწერალი (1868-1955 წწ).

კლოდი ალბერ - ბელგიელი ბიოქიმიკოსი, 1974 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი კ.რ. დე დიუვთან და ჯ.ე. პალადესთან ერთად (1899-1983 წწ).

კლოდიონი კლოდ მიშელ - ფრანგი მოქანდაკე (1738-1814 წწ).

კლოდიუსი პულქერ პუბლიუს - რომის პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 93-52 წწ).

კლოდტი მიხაილ კონსტანტინეს ძე - რუსი ფერმწერი, პერედვიჟნიკი (1832-1902 წწ).

კლოდტი მიხაილ პეტრეს ძე - რუსი ფერმწერი, პერედვიჟნიკი (1835-1914 წწ).

კლოდტი პეტრე - რუსი მოქანდაკე, გვიანდელი კლასიციზმის წარმომადგენელი (1806-1867 წწ).

კლოზეტი (ინგლ.) - იგივეა, რაც ვატერკლოზეტი.

კლოთო - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, სამი დის-მოირის უფროსი და, ცხოვრების ძაფის მრთველი დედაბერი.

კლოთოიდი (ბერძნ.) - სპირალისმაგვარი ბრტყელი მრუდი; შედგება ორი ტოტისაგან, რომლებიც სიმეტრიულად არის განლაგებული კოორდინატების დასაწყისთან შედარებით.

კლონდაიკი

  1. ოქროსმომპოვებლური რაიონი კანადის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, მდინარე კლონდაიკის აუზში.

  2. მდინარე კანადაში, იუკონის მარჯვენა შენაკადი.

კლონი (ბერძნ.) - შთამომავლობა, რომელიც წარმოიშვა ვეგეტატიური (უსქესო) გამრავლების გზით.

კლონირება (ბერძნ.) - უსქესო ან ვეგეტატიური გამრავლება, რომლის დროსაც შთამომავლობას აქვს იგივე გენეტიკური კოდი, რაც მის წინაპარს.

კლონოვიჩი სებასტიან ფაბიან - პოლონელი პოეტი (1545-1602 წწ).

კლონუსი (ბერძნ.) - ზოგიერთი კუნთის სწრაფი, რიტმული შეკუმშვა. ნერვული სისტემის მოშლილობის ნიშანია.

კლოოსი ჰანს - გერმანელი გეოლოგი (1885-1951 წწ).

კლოოტსი ანაჰარსის (ნამდვილი სახელი ჟან-ბატისტ) - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე, ფილოსოფოსი, პუბლიცისტი, პრუსიელი ბარონი (1755-1794 წწ).

კლოპმენები (ჰოლანდ.) - ერთგვარი ხის ფეხსაცმელი ჰოლანდიაში.

კლოპფერი (ჰოლანდ.) - ტელეგრაფის უმარტივესი აპარატი მორზეს კოდის ნიშნების სმენით მისაღებად.

კლოპშტოკი ფრიდრიხ გოტლიბ - განმანათლებლობის ეპოქის გერმანელი პოეტი (1724-1803 წწ).

კლოსი ვილემ - ნიდერლანდელი პოეტი (1859-1938 წწ).

კლოსოვსკი პიერ - ფრანგი მწერალი, მხატვარი, მოაზროვნე-ესეისტი (1905-2001 წწ).

კლოუნადა

  1. საცირკო ჟანრი.

  2. კლოუნის სცენის (ანტრეს) ტექსტი.

კლოუნი (ინგლ.) - ცირკის მსახიობი, კომიკური პერსონაჟი, მასხარა.

კლოშარი (ფრანგ.) - საფრანგეთში უსახლკარო, მათხოვარი, მაწანწალა.

კლოშკა იონ (ნამდვილი გვარე ოარგე) - 1784-85 წლების ტრანსილვანიის გლეხთა აჯანყების ერთ-ერთი ხელმძღვანელი. აჯანყების ჩაქრობის შემდეგ სიკვდილით იქნა დასჯილი (დაახლოებით 1748 - 1785 წწ).

კლუაზონე (ფრანგ) - დასატიხრი ემალი.

კლუატრი (ფრანგ.) - დახურული გალერეა, რომელიც მონასტრის ეზოს გასდევს; ახასიათებს რომანულ და გოთურ არქიტექტურას.

კლუბაშები - XX საუკუნის დასაწყისში ჩერნოგორიაში მიმდინარე პოლიტიკური მოძრაობის წევრები (იბრძოდნენ დემოკრატიული გარდაქმნების და სამხრეთ სლავების მიწების გაერთიანებისთვის).

კლუბი (ინგლ.) - საზოგადოებრივი ორგანიზაცია, რომელიც ემსახურება საერთო ინტერესების მქონე ადამიანთა თავშეყრას.

კლუბოვი ალექსანდრე - რუსი მფრინავი, კაპიტანი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1918-1944 წწ).

კლუგე ალექსანდრ - გერმანელი კინორეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი (დაიბადა 1932 წელს).

კლუგი აარონ - ინგლისელი კრისტალოგრაფი, მოლეკულური ბიოლოგიის სპეციალისტი; 1982 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1926 წელს).

კლუე - აღორძინების ეპოქის ფრანგი ფერმწერების, პორტრეტისტების დინასტია: მამა - ჟან (დაახლოებით 1475 - 1540) და შვილი - ფრანსუა (დაახლოებითი 1505 ან 1510 - 1572 წწ).

კლუზიუმი - ძველი ქალაქი ჩრდილოეთ იტალიაში; შედიოდა ეტრუსკების 12 ქალაქის ფედერაციაში.

კლუზიუსი კარლ (შარლ დე ლეკლუზი) - ფრანგი ბუნებისმეტყველი და ექიმი (1526-1609 წწ).

კლუზო ანრი ჟორჟ - ფრანგი კინორეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი (1907-1977 წწ).

კლუივერი ალბერტ იან - ჰოლანდიელი მიკრობიოლოგი და ბიოქიმიკოსი (1888-1956 წწ).

კლუიტენსი ანდრე - ფრანგი დირიჟორი, წარმოშობით ბელგიელი (1905-1967 წწ).

კლუმბი (ინგლ.) - ყვავილთა მწკრივი, ყვავილნარი.

კლუმპაკოისი - ძველებური ლიტვური ცეკვა.

კლუნი ჯორჯ - ამერიკელი კინომსახიობი (დაიბადა 1961 წელს).

კლუჟი - ჟუდეცი ჩრდილო-დასავალეთ რუმინეთში, ტრანსილვანიის პლატოზე.

კლუჟ-ნაპოკა - ქალაქი რუმინეთში, კლუჟის ჟუდეცის ადმინისტრაციული ცენტრი (330 ათასი).

კლუფტი (გერმ.) - სამთამადნო საქმეში - სიცარიელე ძარღვსა და გვერდით ქანს შორის.

კლუშის ბრძოლა - გაიმართა 1610 წლის 24 ივნისს სოფელ კლუშინოსთან (ვიაზმასა და მოჟაისკს შორის), სადაც პოლონელმა ინტერვენტებმა დაამარცხეს ვასილი შუისკის არმია.

კლუცისი გუსტავ - საბჭოთა ეპოქის გრაფიკოსი, კონსტრუქტივიზმის წარმომადგენელი (1895-1944 წწ).

კლუხორი - იხილე ქლუხორი.

1.8 კმ

▲ზევით დაბრუნება


კმარა - მეტი არ არის საჭირო.

კმაყოფა - სურსათ-სანოვაგით მომარაგება, უზრუნველყოფა.

კმაყოფილება - სიამოვნების გრძნობა.

კმაყოფილი - ვინც სჯერდება იმას, რაც აქვს; ვინც ნასიამოვნებია რამეთი.

კმეტები - ზოგადსლავური ცნება შუა საუკუნეებში, აღნიშნავდა საზოგადოების წარმომადგენელთა ზოგიერთ კლასს (თავისუფალი მეთემეები, დამოკიდებული გლეხები და სხვა).

კმინვა - ლომთ ნელიად(ი) ჴმიანობა, გინა ნელი კვნესა (საბა).

1.9 კნ

▲ზევით დაბრუნება


კნააკი რაინერ ფრიც ალბერტ - გერმანელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1953 წელს).

კნაბე გიორგი - რუსი ისტორიკოსი, ანტიკური ეპოქის მკვლევარი, კულტუროლოგი, პროფესორი (დაიბადა 1920 წელს).

კნავილი - კატის ხმიანობა.

კნაიფელი ალექსანდრე - რუსი კომპოზიტორი (დაიბადა 1943 წელს).

კნაპა (Crataegus orientalis) - დაბალი ხე (ან ბუჩქი) ვარდისებრთა ოჯახისა; ისხამს ბლის ოდენა წითელ ნაყოფს, რომელიც იჭმება.

კნაპი გეორგ ფრიდრიხ - გერმანელი ეკონომისტი და სტატისტიკოსი (1842-1926 წწ).

კნაუსი ლუდვიგ - გერმანელი მწერალი (1829-1910 წწ).

კნატაკნუტი - კნატუნი, კნაწაკნუწი.

კნატუნი - მაგარი, ხმელი ან ნაჭუჭიანი რისამე კვნეტის ხმა.

კნაწაკნუწი - იგივეა, რაც კნატაკნუტი.

კნაჭა - ძალზედ გამხდარი, მჭლე.

კნებელი მარია - რუსი მსახიობი, რეჟისორი, პედაგოგი, მოღვაწეობდა მოსკოვის ცენტრალურ საბავშვო თეატრში (1898-1985 წწ).

კნეზერი ადოლფ - გერმანელი მათემატიკოსი (1862-1930 წწ).

კნეზი - ზოგადსლავური ცნება: ტომის ბელადი, თავადი (სერბიაში - სახელმწიფოს მეთაური).

კნეთელი - ოქროს ფერში ამოვლებული ძაფი.

კნეინა (რუს.) - თავადის ცოლი ან ქვრივი.

კნესეტი - იხილე ქნესეთი.

კნეხტები (ჰოლანდ.) - წყვილ-წყვილი ბოძკინტები (ტუმბები) გემბანზე ან ნავსადგომზე - ბაგირის ჩამოსაცმელად.

კნეხტი (გერმ.) - ძველად გერმანიაში: 1) მოჯამაგირე, უმიწაწყლო გლეხი. 2) ჯარისკაცი, საჭურველმტვირთველი.

კნიაზევა ლიდია - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1925-1987 წწ).

კნიაზევი ვასილი - რუსი პოეტი, ფოლკლორისტი (1887-1937 წწ).

კნიაზი (რუს.) - თავადი.

კნიაჟევიჩი - რუსი მწერალი, ეთნოგრაფი (1788-1844 წწ).

კნიაჟნა (რუს.) - თავადის ასული.

კნიაჟნინი იაკოვ - რუსი დრამატურგი, პოეტი (1742-1791 წწ).

კნინი - სულ მცირე; მცირეთ უმცირესი (საბა).

კნინობითი - ფორმა, რომელიც აღნიშნავს, რომ საგანი დაპატარავებული ფორმით არის წარმოდგენილი.

კნიპერი ლევ - რუსი კომპოზიტორი (1898-1974 წწ).

კნიპერ-ჩეხოვა ოლგა - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, ანტონ ჩეხოვის მეუღლე (1868-1959 წწ).

კნიჟევიჩი მილორად - იუგოსლაველი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1936 წელს).

კნიპინგი პაულ - გერმანელი ფიზიკოსი (1883-1935 წწ).

კნისი კარლ გუსტავ ადოლფ - გერმანელი ეკონომისტი, პოლიტეკონომიის ისტორიული სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1821-1898 წწ).

კნისობა - სიტყვით და საქმით(აც) მაწყინრობა (საბა).

კნიქსენი - იგივეა, რაც რევერანსი (1).

კნობელსდორფი გეორგ ვენცესლაუს - გერმანელი არქიტექტორი, ადრეული კლასიციზმის წინამორბედი (1699-1753 წწ).

კნოლევი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კნოპი (ჰოლანდ.)

  1. ფართოთავიანი მოკლე ლურსმანი ქაღალდის, მუყაოს და მისთანათა მისამაგრებლად.

  2. მოძრავი ღილაკი, რომელზე თითის დაჭერითაც რთავენ ელექტროდენს.

  3. ლითონის ან პლასტმასის საკინძი, შედგება ორი ნაწილისგან, რომელთაგან ერთი ჯდება მეორეში.

კნორე კარლ - გერმანული წარმოშობის რუსი ასტრონომი (1801-1883 წწ)

კნორინგი ირინა - რუსი პოეტი ქალი (1906-1943 წწ).

კნოსოსი - ძველი ქალაქი ჩრდილოეთ კრეტის ცენტრალურ ნაწილში, ეგეოსის კულტურის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ცენტრი.

კნუდ I (ძლევამოსილი, დიადი) - ინგლისის, დანიის და ნორვეგიის მეფე, ვიკინგთა დიდი საზღვაო “იმპერიის” შემქმნელი (დაახლოებით 960 - 1035 წწ).

კნუდ IV (წმინდა) - დანიის მეფე 1080-86 წლებში, ქრისტიანული ეკლესიის აქტიური მხარდამჭერი და მისი ძლიერების უზრუნველმყოფელი დანიაში (1043-1086 წწ).

კნუდსენი მარტინ ჰანს კრისტიან - დანიელი ფიზიკოსი და ოკეანოლოგი (1871-1949 წწ).

კნუნიანცი ივან - სომხური წარმოშობის რუსი ქიმიკოსი, აკადემიკოსი (1906-1990 წწ).

კნუტი - კატის ნაშიერი.

კნუტი დავიდ (ნამდვილი გვარი ფიქსმანი) - რუსი პოეტი, 1920 წლიდან იყო ემიგრაციაში (1900-1955 წწ).

კნუტი სარა (ნამდვილი გვარი სკრიაბინა) - რუსი პოეტი ქალი (1904-1944 წწ).

1.10 კო

▲ზევით დაბრუნება


კოაგულანტი - ტექნიკური სახელწოდება ქიმიური ნაერთებისა, რომელთაც იყენებენ წყლის გასაწმენდად.

კოაგულატი - ნალექი, რომელიც ჩნდება კოლოიდური ხსნარის კოაგულაციის შედეგად.

კოაგულაცია (ლათ.) - კოლოიდურ ხსნარში ნივთიერების ნაწილაკების ნალექად გამოყოფის, შედედების პროცესი.

კოალა - ავსტრალიაში მობინადრე ჩანთოსანი ცხოველი, გარეგნულად დათვს ჰგავს. სიგრძე 60-80 სმ, მასა 16 კილოგრამამდე.

კოალიცია (ლათ.) - სახელმწიფოების, პარტიებისა და სხვათა შეთანხმება, კავშირი საერთო მიზნის მისაღწევად.

კოალიციური მთავარობა - მთავრობა, რომელიც შედგენილია სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიის წარმომადგენელთაგან.

კოანდე ანრი - რუმინელი მეცნიერი და ავიაკონსტრუქტორი, მოღვაწეობდა დიდ ბრიტანეთში (1886-1972 წწ).

კოარტიკულაცია - სხვადასხვა სამეტყველო ბგერის საწარმოთქმო მოძრაობათა ერთდროულად შესრულება.

კოატა - შავი „ობობასებრი” მაიმუნი (სხეულის სიგრძე 50 სმ-მდე), ბინადრობს სამხრეთ ამერიკის ტროპიკულ ტყეებში.

კოატინგა - იხილე კაატინგა.

კოაუილა - შტატი მექსიკის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ადმინისტრაციული ცენტრი - სალტილიო.

კოაქსიალური კაბელი - კაბელი, რომელიც შედგება ორი ერთმანეთისგან იზოლირებული სადენისაგან; ერთი მათგანი გატარებულია მეორეში. იყენებენ ძალიან მაღალი სიხშირის ენერგიის გადასაცემად.

კობა - იოსებ სტალინის ერთ-ერთი რევოლუციური მეტსახელი.

კობადიანი - უძველესი ქალაქი ბაქტრიაში, ამჟამად დაბა კალაი-მირი ტაჯიკეთში.

კობაიასი ტაკიძი - იაპონელი მწერალი (1903-1933).

კობალაური - სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

კობალაძე იუსუფ - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1906-1985 წწ).

კობალაძე ფატმა - მოცეკვავე, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1927 წელს).

კობალთა - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

კობალტი (Co) - ქიმიური ელემენტი, მბრწყინავი, წითლად მოლაპლაპე მოვერცხლისფრო-თეთრი ლითონი. ატომური ნომერი 27, ატომური მასა 58,9332. აღმოაჩინა შვედმა ქიმიკოსმა გ.ბრანდტმა 1735 წელს.

კობალტინი - მინერალი, კობალტის გოგირდოვან-დარიშხანოვანი ნაერთი; წარმოადგენს ერთ-ერთ მთავარ მადანს კობალტის მისაღებად.

კობანი - ქალაქი გვატემალის ალტა-ვერაპასის შტატში.

კობაძე - სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში (თეთრი წყლების თემის საკრებულო). მდებარეობს გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 1400 მეტრი, თელავიდან - 19 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 104 ადამიანი.

კობახიძე ბადრი - მსახიობი და რეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1926-1988 წწ).

კობახიძე გრიგოლ - პედაგოგი, ფიზიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მასწავლებელი, თბილისის 77-ე საშუალო სკოლის დირექტორი (1910-1990 წწ).

კობახიძე დავით - რეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1885-1947 წწ).

კობახიძე მიხეილ - კინორეჟისორი - (დაიბადა 1939 წელს).

კობახიძე პეტრე (პიერ) - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1907-1963 წწ).

კობდენი რიჩარდ - ფრიტრედერების ერთ-ერთი ლიდერი და იდეოლოგი დიდ ბრიტანეთში (1804-1865 წწ).

კობდო

  1. (ჯარგალანტი) ქალაქი მონღოლეთში.

  2. მდინარე მონღოლეთის დასავლეთ ნაწილში (სიგრძე - 516 კილომეტრი).

კობე - ქალაქი იაპონიაში, ჰიოგოს პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,5 მილიონი).

კობეთი - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კობეევი სპანდიარ - ყაზახი მწერალი (1878-1956 წწ).

კობელიაკი - ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში.

კობერგერი ანტონ - გერმანელი ტიპოგრაფი და გამომცემელი (დაახლოებით 1445 - 1513 წწ).

კობერიძე ერმალოზ - გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1904-1974 წწ).

კობერიძე ოთარ - კინომსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1925 წელს).

კობეტი უილიამ - ინგლისელი ისტორიკოსი და პუბლიცისტი (1762-1835 წწ).

კობზა - სლავებს შორის, ძირითადად უკრაინაში, გავრცელებული სიმებიანი მუსიკალური ინსტრუმენტი.

კობზარი - სახალხო მომღერალი და მუსიკოსი უკრაინაში, რომელიც სიმღერას კობზას თანხლებით ასრულებდა.

კობზონი იოსიფ - ესტრადის რუსი მომღერალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1937 წელს).

კობი - სოფელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში.

კობილიანსკაია ოლგა - უკრაინელი მწერალი ქალი (1863-1942 წწ).

კობიძე დავით - აღმოსავლეთმცოდნე-ირანისტი, პროფესორი, აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1906-1981 წწ).

კობლენცი - ქალაქი გერმანიის რაინლანდ-პფალცის მხარეში (110 ათასი).

კობლერი - კოტეილის სახესხვაობა.

კობლოვი სერგეი - გვარდიის პოდპოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე; დაიბადა ყაზბეგში (1915-1954 წწ).

კობო აბე - იხილე აბე კ.

კობოლი (ინგლ. აბრევიატურა COmmon Business Orianted Languagე) - პროგრამირების ერთ-ერთი ენა.

კობოლტი - ქალაქი კანადის ონტარიოს პროვინციაში.

კობოჟა - მდინარე რუსეთის ნოვგოროდის და ვოლოგდის ოლქებში, მდინარე მოლოგის მარცხენა შენაკადი.

კობრა

  1. მდინარე რუსეთის ევროპულ ნაწილში, ვიატკის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 324 კილომეტრი).

  2. (კოპენჰაგენის, ბრიუსელის და ამსტერდამის პირველი ასოებით შედგენილი აბრევიატურა) - დანიელი, ბელგიელი და ნიდერლანდელი აბსტრაქციონისტი მხატვრების გაერთიანება. შეიქმნა 1948 წელს პარიზში.

  3. (Naja) - ძალზედ შხამიანი გველის სახეობა; გავრცელებულია აზიასა და აფრიკაში. სიგრძე 1,4-2,5 მეტრი. სამეფო კომბრა ანუ გამადრიადი (5,5 მეტრი) სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში ბინადრობს.

კობრეზია - მცენარეთა გვარი ისლისებრთა ოჯახისა; მრავალწლოვანი მკვრივკორდოვანი ბალახებია.

კობრი (Cyprinus carpio) - მტკნარი წყლის თევზი. იგივე გოჭა.

კობრინი - ქალაქი ბელორუსიის ბრესტის ოლქში.

კობურგები - ბულგარეთის მეფეთა დინასტია 1887 - 1946 წლებში.

კობურნი ელვეინ ლენგდონ - ინგლისელი ფოტოგრაფი, ცნობილია თავისი აბსტრაქციული კომპოზიციებით (1882-1966 წწ).

კოგაი - იაპონური ცივი იარაღი, წამახვილებული დანა.

კოგალიმი - ქალაქი რუსეთის ხანტ-მანსიის ავტონომიურ ოკრუგში (55 ათასი).

კოგანი ლეონიდ - რუსი მევიოლინე, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1924-1982 წწ).

კოგანი პაველ - რუსი პოეტი (1918-1942 წწ).

კოგელნიჩანუ მიხაილ - მოლდავეთის მთავრობის მეთაური 1860-61 წლებში, 1887-90 წლებში რუმინეთის აკადემიის პრეზიდენტი (1917-1891 წწ).

კოგია - ზღვის ძუძუმწოვარი კბილიანი ვეშაპების რიგისა; სხეულის სიგრძე 4 მეტრი, მასა 500 კგ-მდე.

კოგილნიკი (კუნდუკი) - მდინარე მოლდავეთსა და უკრაინაში, ერთვის სასიკის ტბას.

კოგნატები (ლათ.) - ძველი რომის სამართალში: სისხლის ნათესავები ქალის ხაზით, აგრეთვე სისხლის ნათესავები საერთოდ.

კოგურიო - ერთ-ერთი უძველესი კორეული ტომი.

კოდა

  1. მთა საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, გომბორის ქედზე.

  2. სოფლები თეთრიწყაროს და ქარელის მუნიციპალიტეტებში.

  3. (იტალ.)მუსიკალური ნაწილის დამამთავრებელი ნაწილი.

  4. სონეტის დამატებითი (მე-15) ტაეპი.

კოდა როჰან (ნამდვილი სახელი სიგეიუკი) - იაპონელი მწერალი (1867-1947 წწ).

კოდავარდისუბანი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კოდაი ზოლტან - უნგრელი კომპოზიტორი (1882-1967 წწ).

კოდაირა - ქალაქი იაპონიის ტოკიოს პრეფექტურაში.

კოდაკი

  1. XVII-XVIII საუკუნეების ციხე-სიმაგრე უკრაინაში, დნეპროპეტროვსკის მახლობლად.

  2. იხილე ისტმენ-კოდაკი.

  3. ფოტოაპარატის სახეობა.

კოდალა - ტყის გრძელნისკარტა ფრინველი; იკვებება ხის ჭია-მატლით, რომელსაც ეძებს ხის ქერქში; ხეკაკუნა.

კოდალი - პატარა საბავშვო, წვერწაუმახავი ისარი.

კოდარი - ქედი იმიერბაიკალეთის ცენტრალურ ნაწილში.

კოდეინი (ბერძნ.) - თეთრი კრისტალური ფხვნილი, ოპიუმის ალკალოიდი; უმთავრესად იყენებენ ხველების დასამშვიდებლად.

კოდექსი (ლათ.) - სამართლის რომელიმე დარგის გარკვეული სისტემით განლაგებულ კანონთა კრებული.

კოდი

  1. გულამოღებული მორისაგან გაკეთებული ხის დიდი ჭურჭელი; იხმარება მარცვლეულის და ხილის შესანახად.

  2. მთლიანი ხის მოგრძო ჭურჭელი, წყაროსთან დადგმული საქონლის დასარწყულებლად.

  3. მარცვლეულის საწყაო სხვადასხვა ზომისა (4-5 ფუთი).

  4. (ფრანგ.) - სისტემა პირობითი ნიშნებისა და სიგნალებისა, რომელთაც იყენებენ რაიმე ცნობების გადასაცემად ტელეფონით, ტელეგრაფით.

კოდიაკი - იხილე კადიაკი.

კოდიანი

  1. კოდია მოცულობისა.

  2. მთა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედზე.

კოდიბინა - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კოდიკოლოგია - საგანგებო ისტორიული დისციპლინა, რომელიც ძირითადად ხელნაწერ წიგნებს შეისწავლის.

კოდილა - დაკოდილი პირუტყვი.

კოდიმა

  1. ქალაქი უკრაინის ოდესის ოლქში.

  2. მდინარე ოდესის უკრაინის და ნიკოლაევის ოლქებში, მდინარე სამხრეთის ბუგის მარჯვენა შენაკადი.

კოდინა (კოდემა, კანდინა, კეიდინა) - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე ონეგის მარჯვენა შენაკადი.

კოდინსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ანგარაზე.

კოდირება - ინფორმაციის ჩაწერა კოდის საშუალებით.

კოდისპირი - სახელმწიფო გადასახადი გვიანი შუა საუკუნეების აღმოსავლეთ საქართველოში. იხდიდა თითოეული კომლი 2-4 კოდი პურის ან ქერის ოდენობით.

კოდიფიკატორი - კოდიფიკაციაზე მომუშავე პირი.

კოდიფიკაცია და კოდიფიცირება - სამართლის ცალკეული დარგების კანონთა სისტემაში მოყვანა, ერთ კრებულში გაერთიანება.

კოდისწყარო - სოფლები თეთრიწყაროს და კასპის მუნიციპალიტეტებში.

კოდიჯვარი - სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

კოდმანი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კოდონი - გენეტიკური კოდის ერთეული.

კოდორი - მდინარე გულრიფშის და ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტებში, ერთვის შავ ზღვას (სიგრძე - 80 კილომეტრი).

კოდორის ქედი - ქედი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, აფხაზეთის კავკასიონის სამხრეთი განშტოება.

კოდრიანუ ნიკოლაე - რუმინელი საზოგადო მოღვაწე, სოციალისტი (1850-1878 წწ).

კოდრუ

  1. მაღლობი მოლდავეთში მდინარეეებს რეუტსა და პრუტს შორის.

  2. ნაკრძალი მოლდავეთში, შეიქმნა 1971 წელს.

  3. მთები რუმინეთში.

კოდ-საკორავის ღელე - უღელტეხილი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის ქედზე.

კოდუელი კრისტოფერ - ინგლისელი მწერალი (1908-1937 წწ).

კოე სებასტიან - ინგლისელი მორბენალი, მძლეოსანი; 1980 და 1984 წლების ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი საშუალო დისტანციებზე სირბილში (დაიბადა 1956 წელს).

კოელიო პაულო - ბრაზილიელი მწერალი (დაიბადა 1947 წელს).

კოენი სტენლი - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი, 1986 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი რ.ლევი-მონტალჩინისთან ერთად (დაიბადა 1922 წელს).

კოერციტიმეტრი - ფერომაგნიტური მასალის კოერციტიული ძალის საზომი ხელსაწყო.

კოეფიციენტი (ლათ.)

  1. მათემატიკაში - რიცხვითი (ან ასოითი) მამრავლი ალგებრულ გამოსახულებაში.

  2. ფიზიკაში - სიდიდე, რომელიც განსაზღვრავს ფიზიკური სხეულის რაიმე თვისებას.

კოვა - მდინარე აღმოსავლეთ ციმბირში, ირკუტსკის ოლქსა და კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ანგარის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 518 კილომეტრი).

კოვადონგა - ხეობა ასტურიაში (ესპანეთი), სადაც 718 წელს გამართულმა ბრძოლამ სათავე დაუდო რეკონკისტას (არაბთა წინააღმდეგ განმათავისუფლებელ ბრძოლას).

კოვალევსკაია სოფია - რუსი მათემატიკოსი ქალი, პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის პირველი წევრი ქალი (1850-1901 წწ).

კოვალევსკი ალექსანდრე - რუსი ბიოლოგი, შედარებითი ემბრიოლოგიის და ფიზიოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1840-1901 წწ).

კოვალევსკი ვლადიმირ - რუსი ზოოლოგი, ევოლუციური პალეონტოლოგიის ფუძემდებელი (1842-1883 წწ). 3) პაველ - რუსი ფერმწერი (1843-1903 წწ).

კოვალენოკი ვლადიმირ - რუსი კოსმონავტი, პოლკოვნიკი, 1978 და 1981 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1942 წელს).

კოვალენოკი სერგეი - კალათბურთელი, თამაშობდა თბილისის „ბურევესტნიკში” (1965-68), კიევის „სტროიტელსა” (1969-75) და მოსკოვის ცსკა-ში (1976-80), იყო სსრკ ნაკრების წევრი (1966-73). 1972 წლის მიუნხენის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი და 1968 წლის მეხიკოს ოლიმპიადის მესამე პრიზიორი, მსოფლიოს ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი (1970), ევროპის ჩემპიონი (1969) (დაიბადა 1947 წელს).

კოვალენსკი პეტრე - რუსეთის ელჩი და მინისტრი ქართლ-კახეთის სამეფოში, შემდეგ „საქართველოს მმართველი” (გარდაიცვალა 1817 წელს).

კოვალენტური ბმა - ორ ატომს შორის ქიმიური ბმის ერთ-ერთი სახეობა.

კოვალი იური - რუსი მწერალი (1938-1995 წწ).

კოვალიოვა გალინა - რუსი მომღერალი ქალი (კოლორატურული სოპრანო), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1932-1995 წწ).

კოვალიოვი ალექსანდრე - უკრაინელი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1915-1991 წწ).

კოვალიონოკი ვლადიმირ - რუსი კოსმონავტი, პოლკოვნიკი, 1978 და 1981 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1942 წელს).

კოვალსკაია სოფია - რუსი რევოლუციონერი ქალი, ხალხოსანი (1851-1943 წწ).

კოვანკო ალექსანდრე - რუსი მხედართმთავარი, გენერალ-ლეიტენანტი, აეროსტატების და დირიჟაბლების აგების ინიციატორი რუსეთში (1856-1919 წწ).

კოვარსკი ფელიციან შჩენსნი - პოლონელი ფერმწერი (1890-1948 წწ).

კოვასნა - ჟუდეცი ცენტრალურ რუმინეთში.

კოვაჩევიჩი ვლადიმირ - იუგოსლაველი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1942 წელს).

კოვაჩი ანდრაშ - უნგრელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1925 წელს).

კოვაჩიჩი ანტე - ხორვატი მწერალი (1854-1889 წწ).

კოვაჩიჩი ივან გორან - ხორვატი მწერალი (1913-1943 წწ).

კოვბოი (ინგლ.) - აშშ-ს დასავლეთ შტატებში ძროხების მწყემსი.

კოვბოიკა (ინგლ.) - გარედან დაკერებული ჯიბეებიანი ზედა სამოსი, სქელი ქსოვილის პერანგი.

კოვდა (სოფიანგა, კუნდოზერკა, კუმა, იოვა, რუგოზერკა) - მდინარე რუსეთის მურმანსკის ოლქში, ერთვის თეთრი ზღვის კანდალაქშის უბეს.

კოვდოზერო (კოვდა) - ტბა რუსეთის მურმანსკის ოლქში.

კოვდორი - ქალაქი რუსეთის მურმანსკის ოლქში (30 ათასი).

კოვე მიხეილ - აფხაზი მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1914 წელს).

კოველი - ქალაქი უკრაინის ვოლინის ოლქში (70 ათასი).

კოველი ვალენტინა - რუსი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი; მოღვაწეობდა ლენინგრადის დიდ დრამატულ თეატრში (1923-1997 წწ).

კოვენანტი - შოტლანდიაში რეფორმაციის მომხრეთა კავშირების სახელი, რაც XVI-XVII საუკუნეებში კალვინისტური ეკლესიის ინტერესთა დასაცავად იქმნებოდა.

კოვენსკაია - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში.

კოვენტ-გარდენი (ოპერის სამეფო თეატრი) - ლონდონში 1772 წელს დაარსებული ოპერის თეატრი; 1949 წლიდან სახელმწიფო სტატუსი მიიღო.

კოვენტრი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ინგლისის უესტ-მიდლენდზის მეტროპოლიურ საგრაფოში (310 ათასი).

კოვერკოტი (ინგლ.) - შალის ერთგვარი მკვრივი ქსოვილი ზედა ტანსაცმლისათვის.

კოვზანი ბორის - პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1922-1985 წწ).

კოვზი - მცირედ ჩაღრმავებული ტარიანი მოგრძო იარაღი სითხის, ფაფისა და წვნიანის საჭმელად.

კოვილიანი - ქალაქი პორტუგალიის ბეირა-ბაშირის ოლქში.

კოვილკინო - ქალაქი რუსეთის მორდოვეთის რესპუბლიკაში (25 ათასი).

კოვნირი სტეპან - უკრაინელი არქიტექტორი, კიევო-პეჩორის ლავრის ერთ-ერთი ხუროთმოძღვარი (1695-1786 წწ).

კოვნო - ლიტვის ქალაქ კაუნასის ოფიციალური სახელი 1917 წლამდე.

კოვპაკი სიდორ - საბჭოთა მხედართმთავარი, გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1887-1967 წწ).

კოვჟა - მდინარე რუსეთის ვოლოგდის ოლქში, ერთვის ბელოეს ტბას.

კოვროვი - ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში (160 ათასი).

კოვტუნი ვალერი - ბალეტის უკრაინელი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1944 წელს).

კოვშოვა ნატალია - მებრძოლი-სნაიპერი ქალი, საბჭოთა კავშირის გმირი (სიკვდილის შემდეგ), ხელყუმბარით აიფეთქა თავი ფაშისტთა გარემოცვაში (1920-1942 წწ).

კოზაკი - აქლემის ნაშიერი.

კოზაკი იან - ჩეხი მწერალი (დაიბადა 1921 წელს).

კოზაკი სემიონ - საბჭოთა მხედართმთავარი, გენერალ-ლეიტენანტი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1902 - 1953 წწ).

კოზაკოვი მიხაილ ემანუილის ძე - რუსი მწერალი (1897-1954 წწ).

კოზაკოვი მიხაილ მიხაილის ძე - რუსი მსახიობი და რეჟისორი (1934-2011 წწ).

კოზანი - ქალაქი საბერძნეთში.

კოზა ნოსტრა (იტალ.) - აშშ-ს მაფიის ორგანიზაციათა სახელი, რომელიც საწყის ეტაპზე ძირითადად იტალიელებისაგან შედგებოდა.

კოზარაცი იოსიპ - ხორვატი მწერალი (1858-1906 წწ).

კოზელსკი - ქალაქი რუსეთის კალუგის ოლქში.

კოზელსკი იაკოვ - რუსი განმანათლებელი, ფილოსოფოსი (დაახლოებით 1728-1794 წწ).

კოზენზი ჯეიმზ - იხილე კაზენზი ჯ.

კოზენცა - ქალაქი სამხრეთ იტალიაში.

კოზეტი (ფრანგ.) - პატარა, ორადგილიანი დივანი, ტახტი.

კოზი - სოფლების ზემო კოზის, შუა კოზის და ქვემო კოზის გავრცელებული სახელი (ჯავის მუნიციპალიტეტი).

კოზი-კორპეშ - ბიან სლუ - ყაზახური ლირიკულ-ეპიკური პოემა; ჩაწერილია XIX საუკუნეში.

კოზინი ვადიმ - რუსი მომღერალი, ტენორი, ცნობილი თავისი ავანტიურისტული კარიერით (1903-1994 წწ).

კოზინცევი გრიგორი - რუსი კინორეჟისორი, პედაგოგი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1905-1973 წწ).

კოზირევი ანდრეი - რუსი სახელმწიფო მოღვაწე, რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი 1990-96 წლებში (დაიბადა 1951 წელს).

კოზირი (რუს.)

  1. ბანქოს ზოგიერთ თამაშში ქაღალდი (მასტი), რომელსაც მოცემულ კონზე (ჯერობაზე) უპირატესობა აქვს.

  2. იტყვიან ისეთ რამეზე, რაც გამოადგებათ გამარჯვებისათვის.

კოზისწყალი - მდინარე ჯავის მუნიციპალიტეტში, ღარულის სათავე.

კოზკო ვიქტორ - ბელორუსი მწერალი (დაიბადა 1940 წელს).

კოზლოდუი - ქალაქი ბულგარეთში, მდინარე დუნაიზე.

კოზლოვი - რუსეთის ტამბოვის ოლქის ქალაქ მიჩურინსკის სახელი 1932 წლამდე.

კოზლოვი ალექსეი - ჯაზის რუსი მუსიკოსი (საქსოფონი), ბენდლიდერი, კომპოზიტორი (დაიბადა 1935 წელს).

კოზლოვი ალექსეი - რუსი ფილოსოფოსი, ერთ-ერთი პირველი წარმომადგენელი პერსონალიზმისა რუსეთში (1831-1901 წწ).

კოზლოვი ვასილი - საბჭოთა პოლიტიკური მოღვაწე, გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1903-1967 წწ).

კოზლოვი ივან - რუსი პოეტი (1779-1840 წწ).

კოზლოვკა - ქალაქი რუსეთის ჩუვაშეთის რესპუბლიკაში.

კოზლოვსკაია ვალენტინა - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, პროფესიით ექიმი, მსოფლიო ჩემპიონობის პრეტენდენტთა ტურნირების მონაწილე (დაიბადა 1938 წელს).

კოზლოვსკი ივან - რუსი მომღერალი, ლირიული ტენორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის დიდ თეატრში (1900 - 1993 წწ).

კოზლოვსკი მიხაილ - რუსი მოქანდაკე, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1753-1802 წწ).

კოზლოვსკი ოსიპ - რუსი კომპოზიტორი (1757-1831 წწ).

კოზმა პრაღელი - ჩეხი მემატიანე (1045-1125 წწ).

კოზმა პრუტკოვი - კოლექტიური ფსევდონიმი, რომლითაც 1850-60 წლებში მოღვაწეობდნენ პოეტები ა.კ.ტოლსტოი და ძმები ჟემჩუჟინოვები (ალექსეი, ვლადიმირ, ალექსანდრე).

კოზმიანი სტანისლავ - პოლონელი თეატრალური მოღვაწე, რეჟისორი, კრიტიკოსი, კრაკოვის თეატრის ხელმძღვანელი (1836-1922 წწ).

კოზმიდი - (არქიტ.) სვეტის თავი, ბუღაური.

კოზმოდემიანსკი - ქალაქი რუსეთის მარის რესპუბლიკაში.

კოთელია - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

კოთორნები (კოთურნები) - ანტიკურ თეატრში - ერთგვარი სანდლები, რომლებსაც ძალიან სქელი ლანჩები ჰქონდა; იცვამდნენ სიმაღლის მოსამატებლად, ღმერთების ან გმირების განსახიერებისას.

კოთხო - ჩანახის მსგავსი ხის ჭურჭელი მარცვლეულის საწყაოდ.

კოთხუჯი და კოთხოჯი (Acorus calamus) - ჭაობის მრავალწლოვანი ფესურებიანი მცენარე, აქვს ხმლისებური ფოთლები და თავთავად შეკრული პატარა ყვავილები, ხმარობენ სამკურნალოდ.

კოიამპუტური (კოიმბატური) - ქალაქი სამხრეთ ინდოეთის ტამილნადის შტატში (850 ათასი).

კოიდულა ლიდია (ნამდვილი გვარი იანზენი) - ესტონელი მწერალი ქალი (1843-1886 წწ).

კოივა - მდინარე რუსეთის პერმის ოლქში, მდინარე ჩუსოვაიას მარჯვენა შენაკადი.

კოივისტო - ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქის ქალაქ პრიმორსკის სახელი 1949 წლამდე.

კოივისტო მაუნო - ფინეთის პრეზიდენტი 1982-94 წლებში (დაიბადა 1923 წელს).

კოიმბატური - იხილე კოიამპუტური.

კოიმბრა - ქალაქი პორტუგალიის ჩრდილოეთ ნაწილში, ბეირა-ლიტორალის პროვინციაში, პორტუგალიის სამეფოს დედაქალაქი შუა საუკუნეებში (75 ათასი).

კოიმპერიუმი (ლათ.) - რამდენიმე იმპერიალისტური სახელმწიფოს ერთობლივი ბატონობა სხვის ტერიტორიაზე.

კოინდარი (Lolium perenne) - მრავალწლოვანი საკვები ბალახი მარცვლოვანთა ოჯახისა.

კოინე (ბერძნ.)

  1. სახელწოდება საერთო ბერძნული ენისა, რომელზედაც წერდნენ ძველი ბერძენი მწერლები ძვ.წ.აღ. III საუკუნიდან ახ.წ.აღ. IV საუკუნემდე.

  2. ყოველგვარი საერთო-სახალხო ენა, რომელიც შექმნილია გაბატონებული დიალექტის საფუძველზე.

კოიო ვილიო იოჰანეს - ფინელი მწერალი (1891-1985 წწ).

კოიოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ურანოსის და გეას ვაჟი, ერთ-ერთი ტიტანი.

კოიოტი - ძაღლისებრთა ოჯახის მტაცებელი ცხოველი, ბინადრობს ცენტრალურ და ჩრდილოეთ ამერიკაში. ტანის სიგრძე 90 სანტიმეტრამდე.

კოიპერი ჯერარდ პეტერ - ნიდერლანდელი და ამერიკელი ასტრონომი (1905-1973 წწ).

კოირანსკი ალექსანდრე - რუსი მწერალი, მხატვარი, თეატრის მოღვაწე (1884-1968 წწ).

კოირე ალექსანდრ (ნამდვილი გვარი კოირაქსკი) - ფრანგი მეცნიერების ისტორიკოსი და ფილოსოფოსი (1892-1964 წწ).

კოისო კუნიაკი - იაპონიის სახელმწიფო მოღვაწე, 1939-40 წლებში საგარეო საქმეთა მინისტრი, 1942-44 წლებში კორეის გენერალ-გუბერნატორი (1880-1950 წწ).

კოიტნერი ჰელმუტ - გერმანელი კინორეჟისორი (1908-1980 წწ).

კოიუკუკი - მდინარე აშშ-ს ალასკის შტატის ცენტრალურ ნაწილში, მდინარე იუკონის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 1000 კილომეტრი).

კოიუნდაღი - იხილე ჭიქიანი.

კოიძუმი ძიუნიტირო - იაპონიის პრემიერ-მინისტრი 2001 წლიდან (დაიბადა 1942 წელს).

კოკა

  1. წყლის საზიდი თიხის ჭურჭელი.

  2. ღვინის საწყაო სხვადასხვა კუთხეში.

  3. სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (ორპირის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე წყალწითელას ხეობაში. ზღვის დონიდან 400 მეტრი, ტყიბულიდან 26 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 260 კაცი. კოკაში არის სამშენებლო ქვის (ტეშენიტი) საბადო და გოგირდოვანი მინერალური წყალი.

  4. (ესპან.) - ტროპიკული ბუჩქი, რომლის ფოთლებისაგან იღებენ კოკაინს.

  5. მომგებიანი ქულა ძიუდოში.

კოკათი - სოფელი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში.

კოკაინი (ესპან.) - შხამიანი ნივთიერება; იყენებენ ტკივილების გასაყუჩებლად და ნარკოტიკულ საშუალებად.

კოკაინის ხე (კოკა) - ტროპიკული მცენარე, ერითროქსილონისებრთა ოჯახისა.

კოკა-კოლა - გამაგრილებელი სასმელების და სხვა სახის საკვები პროდუქტების მწარმოებელი ამერიკული კომპანია, დაარსებულია 1886 წელს.

კოკალოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, სიცილიის მეფე, რომელმაც მინოსისგან გამოქცეული დედალოსი შეიფარა.

კოკანდი - ქალაქი უზბეკეთის ფერღანის ოლქში, კოკანდის სახანოს დედაქალაქი 1740-1876 წლებში (175 ათასი).

კოკანდის სახანო - XVIII-XIX საუკუნეების ფეოდალური სახელმწიფო შუა აზიაში, ფერღანის ველზე.

კოკანოვა ნევენა - ბულგარელი კინომსახიობი ქალი (1938-2001 წწ).

კოკარალი - კუნძული არალის ზღვის ჩრდილოეთ ნაწილში.

კოკარბოქსილაზა - სამკურნალო პრეპარატი, ვიტამინ B1-ის პიროფოსფორული ეთერი. აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესს.

კოკარდა (ფრანგ.)

  1. ლითონის მრგვალი ან ოვალური ნიშანი ფორმის ქუდზე.

  2. განმასხვავებელი ნიშანი საფორმო თავსაბურავზე.

კოკარსი იმანტას - ლატვიელი საგუნდო დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1921 წელს).

კოკები - უძრავი, სფერული ბაქტერიები, რომელთა დიამეტრია 1-2 მკმ. იყენებენ არაჟნის, მაწვნის კარაქის წარმოებაში.

კოკელაძე გრიგოლ - კომპოზიტორი და პედაგოგი (1904-1985 წწ).

კოკემიაენიოკი - მდინარე ფინეთში, ერთვის ბალტიის ზღვის ბოტნიის ყურეს.

კოკენჰაუზენი - ლატვიის დაბა კოკნესეს სახელი 1917 წლამდე.

კოკერი ჯონ რობერტ - ინგლისელი მომღერალი, ბლუზის და სოულის ოსტატი (დაიბადა 1944 წელს).

კოკი

  1. სოფელი ზუგდიდის მუნიციპალიტეტში.

  2. (ჰოლანდ.) მზარეული გემზე.

  3. იხილე კოკები.

კოკი პოლ შარლ დე - ფრანგი მწერალი (1793-1871 წწ).

კოკიიავილი - კონგოს ქალაქ მბანდაკას სახელი 1966 წლამდე.

კოკილი (ფრანგ.) - ლითონის ყალიბი.

კოკიმბო - ქალაქი-პორტი ჩილეში.

კოკინაკი ვლადიმირ - რუსი მფრინავი, გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე. 1961-68 წლებში საერთაშორისო საავიაციო ფედერაციის პრეზიდენტი (1904-1985 წწ).

კოკინაკი რუსი მფრინავი - გამომცდელი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (დაიბადა 1910 წელს).

კოკინოსი დიონისიოს - ბერძენი ისტორიკოსი, ჟურნალისტი და მწერალი (1884-1967 წწ).

კოკისპირული წვიმა - დიდი წვიმა, თავსხმა.

კოკიტოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მიწისქვეშა სამყაროს მდინარე აქერონტის შენაკადი, სადაც განისვენებენ გარდაცვლილთა სულები; „მდინარე გოდებისა”.

კოკლე და კუოკლე - ლატვიური სიმებიანი საკრავი.

კოკლენი ბენუა კონსტანი - ფრანგი მსახიობი და თეატრის თეორიტიკოსი (1841-1909 წწ).

კოკნესე (1917 წლამდე კოკენჰაუზენი) - დაბა ლატვიაში.

კოკნი

  1. ინგლისური ენის ლონდონური დიალექტი, ლონდონის დაბალი ფენების მეტყველება.

  2. ლონდონის ღარიბთა კვარტალების მოსახლეობა.

კოკობზიკა - უშნოდ მოკეკლუცე ადამიანი.

კოკობი - გაუშლელი ყვავილი; კოკორი.

კოკოვი ვალერი - რუსეთის სახელმწიფო მოღვაწე, ყაბარდო-ბალყარეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1993 წლიდან (დაიბადა 1941 წელს).

კოკოვცევი პაველ - რუსი აღმოსავლეთმცოდნე, სემიტოლოგი, აკადემიკოსი (1861-1942 წწ).

კოკოზა - თევზის საჭერი მოწყობილობა, ვიწრობოლოიანი წნული ტკეჩისა.

კოკოითი ედუარდ - არაღიარებული სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკის დე-ფაქტო პრეზიდენტი 2001 წლიდან (დაიბადა 1964 წელს).

კოკოლა - კონუსის მსგავსი თავწვეტიანი გროვა.

კოკომჟავა (Rumeqs acetosella) - მრავალწლოვანი ორსახლიანი ბალახოვანი მცენარე მატიტელასებრთა ოჯახისა.

კოკონა (Tadikeps) - ერთგვარი პატარა იხვი.

კოკორა - ტბა ჩრდილოეთ ციმბირის დაბლობზე, რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში.

კოკორაშლილი - კოკრიანი.

კოკორევი ივან - რუსი მწერალი (1825-1853 წწ).

კოკორი

  1. საყვავილე კვირტი.

  2. პატარა კვერი.

კოკორინა - გარეული პატარა იხვი.

კოკორინოვი ალექსანდრე - რუსი არქიტექტორი, ბაროკოსა და კლასიციზმის წარმომადგენელი (1726-1772 წწ).

კოკოსკერია იასონ - საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (დაიბადა 1914 წელს).

კოკოტაური - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კოკოტი - მსუბუქი ყოფაქცევის ქალი.

კოკოში - გულამოღებული გოგრა, აკვნის ქვეშ მიკრული ბავშვის შარდისათვის.

კოკოშკა ოსკარ - ავსტრიელი ფერმწერი, დრამატურგი, ექსპრესიონიზმის წარმომადგენელი (1886-1980 წწ).

კოკოშკინი თეოდორ - რუსი დრამატურგი, თეატრის მოღვაწე (1773-1838 წწ).

კოკოჩანა - იგივეა, რაც წიწვი.

კოკოჩაშვილი მერაბ - კინორეჟისორი (დაიბადა 1935 წელს).

კოკპიტი (ინგლ.) - ჩაღრმავებული ღია ადგილი კატარღებსა და აფრიან იახტებზე მესაჭისათვის.

კოკროფტი ჯონ დუგლას - ინგლისელი ფიზიკოსი; 1951 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ე. უოლტონთან ერთად (1897-1967 წწ).

კოკროჭინა - პატარა და კოხტა.

კოკურა

  1. პატარა კოკა.

  2. ქალაქი-პორტი იაპონიაში ქალაქ კიტაკიუსის შემადგენლობაში, კუნძულ კიუსიუზე.

კოკური - იგივა, რაც კოკისპირული (წვიმა).

კოკურიუკაი (შავი დრაკონის საზოგადოება) - ულტრანაციონალური ორგანიზაცია იაპონიაში 1901-46 წლებში.

კოკ-ჩაი - იგივეა, რაც მწვანე ჩაი.

კოლა

  1. მხარე ისტორიულ სამხრეთ საქართველოში; მოიცავდა მტკვრის სათავეების ქვაბულს (ამჟამად თურქეთის ტერიტორიაზეა).

  2. ქალაქი რუსეთის მურმანსკის ოლქში.

კოლა დი რიენცო (ნამდვილი სახელი და გვარი ნიკოლო დი ლორენცო გაბრინი) - იტალიელი პოლიტიკური მოღვაწე, ერთ-ერთი პირველი ჰუმანისტი, იტალიის გაერთიანების იდეოლოგი (1313-1354 წწ).

კოლამბია ბროდქასთინგ (სი-ბი-ეს) - აშშ-ს ერთ-ერთი პირველი კომერციული საეთერო ტელერადიოკომპანია; დაარსდა ნიუ-იორკში, 1927 წელს.

კოლაბორაციონიზმი (ფრანგ.) - მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში სამშობლოს მტრებთან თანამშრომლობა.

კოლაბორაციონისტი - სამშობლოს მოღალატე.

კოლაგენი (ბერძნ.) - ცილოვანი ნივთიერება; ცხოველის, ადამიანის შემაერთებელი ქსოვილის კოლაგენური ბოჭკოების ძირითადი ნაწილი. ხანგრძლივი დუღილის შემდეგ გარდაიქმნება ჟელატინად.

კოლაგენოზი (კოლაგენური დაავადებანი) - დაავადებანი, რომელთათვისაც დამახასიათებელია შემაერთებელი ქსოვილისა და სხვადასხვა ორგანოს სისხლძარღვთა კედლების დაზიანება.

კოლაგი - სოფელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტში.

კოლა დი რიენცო (გვარი - გაბრინი) - იტალიის პოლიტიკური მოღვაწე, რომის რესპუბლიკის სახალხო ტრიბუნი (1313-1354 წწ).

კოლაელ ყრმათა წამება - IX საუკუნის ქართული ანონიმური ჰაგიოგრაფიული თხზულება.

კოლაჟი (ფრანგ.)

  1. სახვით ხელოვნებაში - ტექნიკური ხერხი, ფონზე დაწებება ისეთი მასალებისა, რომლებიც მისგან ფერითა და ფაქტურით განსხვავდება.

  2. გადატანითი მნიშვნელობით - ლიტერატურული მონტაჟი ფორმითა და შინაარსით სხვადასხვაგვარი მასალისა.

კოლარ-გოლდფილდზი - ქალაქი ინდოეთის კარნატაკის შტატში.

კოლარგოლი (ფრანგ.) - სამკურნალო პრეპარატი, წვრილი, მოლურჯო-შავი ფირფიტები, შეიცავს 70% ვერცხლს. იყენებენ ჩირქოვანი ჭრილობების მოსაბანად.

კოლარი იან - სლოვაკეთის და ჩეხეთის ეროვნული აღორძინების მოღვაწე, პოეტი, სწავლული (1793-1852 წწ).

კოლარი სლავკო - ხორვატი მწერალი (1891-1963 წწ).

კოლაროვა იარომირა - ჩეხი მწერალი ქალი (დაიბადა 1919 წელს).

კოლაროვგრადი - ბულგარეთის ქალაქ შუმენის სახელი 1950-65 წლებში.

კოლაროვი ვასილ - ბულგარელი სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარე 1949-50 წლებში (1877 - 1950 წწ).

კოლასი იაკუბ (ნამდვილი სახელი და გვარი კონსტანტინ მიცკევიჩი) - ბელორუსი მწერალი, ბელორუსიის სახალხო პოეტი (1882-1956 წწ).

კოლატერალები (ლათ.) - სისხლის მოძრაობის გვერდითი გზები, რომლებიც უზრუნველყოფენ სისხლის მოდენას ან უკუდენას ძირითადი გზების გვერდის ავლით.

კოლაფსი (ლათ.) - სისხლის წნევისა და გულის მოქმედების დაქვეითება ერთბაშად, რასაც თან სდევს გონების დაკარგვა.

კოლბა (გერმ.) - მაღალყელიანი მინის ჭურჭელი მრგვალი ან კონუსური ფორმის.

კოლბასიევი სერგეი - რუსი მწერალი-მარინისტი (1898-1937 წწ).

კოლბე ადოლფ ვილჰელმ ჰერმან - გერმანელი ქიმიკოსი (1818-1984 წწ).

კოლბე გეორგ - გერმანელი მოქანდაკე (1877-1947 წწ).

კოლბები - ადამიანისა და ხერხემლიანი ცხოველების თვალის ფოტორეცეპტორები, რომლებიც უზრუნველყოფენ ფერების გარჩევას.

კოლბენი - რაინდთა საბრძოლო-სატურნირო გურზი, 80 სმ სიგრძის, რომელიც მაგარი ხისგან იყო დამზადებული.

კოლბერგი - პოლონეთის ქალაქ კოლობჟეგის გერმანული სახელი.

კოლბერგი ოსკარ - პოლონელი ეთნოგრაფი და კომპოზიტორი (1814-1890 წწ).

კოლბერი ჟან ბატისტ - საფრანგეთის სახელმწიფო მოღვაწე (1619-1683 წწ).

კოლბენჰაიერი ერვინ გვიდო - გერმანელი მწერალი (1878-1962 წწ).

კოლბოფორი - ისტორიული ქვემო ქართლის (გოგარენე), კერძოდ გარდაბნის პროვინციის, ერთ-ერთი მხარე.

კოლბოხი - გამხმარი და გამაგრებული კოშტი მიწისა. მიწა ქვის მსგავსი, რკინის საფერავი (საბა).

კოლბრანი იზაბელა ანჯელა - იტალიელი მომღერალი ქალი, დრამატული სოპრანო (1785-1845 წწ).

კოლგოტკა - იხილე კოლჰოტი.

კოლგუევი - კუნძული ბარენცის ზღვის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, ეკუთვნის რუსეთს.

კოლდევეი რობერტ - გერმანელი არქეოლოგი, ძველი ბაბილონის პირველაღმომჩენი (1855-1925 წწ).

კოლდერი ალეგზანდერ - ამერიკელი მოქანდაკე-აბსტრაქციონისტი (1898-1976 წწ).

კოლდიცი ლოთარ - გერმანელი ქიმიკოსი (დაიბადა 1929 წელს).

კოლდ-კრემი (ინგლ.) - კოსმეტიკური მალამო.

კოლდუელი ერსკინ პრესტონ - ამერიკელი მწერალი (1903-1987 წწ).

კოლდუელი სარა - ამერიკელი დირიჟორი ქალი, “მეტროპოლიტენ-ოპერის” პირველი ქალი-დირიჟორი (დაიბადა 1928 წელს).

კოლდუნოვი ალექსანდრე - საბჭოთა ეპოქის მხედართმთავარი, ავიაციის მარშალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1923-1992 წწ).

კოლეგა (ლათ.) - ამხანაგი სამსახურის, პროფესიის მიხედვით.

კოლეგია (ლათ.)

  1. თანამდებობის პირთა ჯგუფები, რომლებიც ქმნიან ადმინისტრაციულ, სათათბირო ან განმკარგულებელ ორგანოს.

  2. ზოგი პროფესიის წარმომადგენელთა გაერთიანება.

კოლეგიუმი - ძველ ევროპაში - დახურული საშუალო (ან უმაღლესი) სასწავლებელი. ეკუთვნოდა უპირატესად იეზუიტთა ორდენს.

კოლენი ანტონ - ნიდერლანდელი მწერალი (1897-1961 წწ).

კოლელიშვილი ზაზა - კინორეჟისორი და მსახიობი (დაიბადა 1957 წელს).

კოლენკორი (რუს.) - ბამბის ქსოვილი ერთგვარი, წებოთი გაჟღენთილი; იყენებენ წიგნის კაზმვისას.

კოლენკური ლუი - მარკიზი, ერთ-ერთი იმ მცირერიცხოვან არისტოკრატთა შორის, ვინც ნაპოლეონის მომხრე გახდა, 1807-11 წლებში ელჩი სანქტ-პეტერბურგში (1773-1827 წწ).

კოლენქიმა (ბერძნ.) - მცენარის მექანიკური ქსოვილი, რომელიც მის ორგანოებს სძენს საჭირო სიმაგრეს.

კოლეონი ბარტოლომეო - იტალიელი კონდოტიერი (1400-1476 წწ).

კოლეჟ დე ფრანსი - საფრანგეთის ერთ-ერთი უძველესი სამეცნიერო-კვლევითი და სასწავლო დაწესებულება, დაარსებულია პარიზში 1530 წელს.

კოლეჟი (ფრანგ.) - საშუალო და არასრული საშუალო სასწავლო დაწესებულება საფრანგეთში, ბელგიაში, შვეიცარიასა და სხვა ქვეყნებში.

კოლერი (ლათ.)

  1. ფერწერაში - საღებავი ფერი, ელფერი, ფერის სიმკვეთრე.

  2. რისამე შესაღებად გამზადებული საღებავი.

კოლესა ნიკოლაი - უკრაინელი კომპოზიტორი, დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1904 წელს).

კოლესნიკოვი მიხაილ - რუსი მწერალი (დაიბადა 1918 წელს).

კოლესოვი პეტრე - რუსი ავიაკონსტრუქტორი, პროფესორი (დაიბადა 1915 წელს).

კოლეტი გაბრიელა სიდონი - ფრანგი მწერალი ქალი (1873-1954 წწ).

კოლეტი იაკობინე კამილა - ნორვეგიელი მწერალი ქალი (1813-1895 წწ).

კოლეტი ჯონ - ერთ-ერთი პირველი ინგლისელი ჰუმანისტი, თეოლოგი, თომას

მურის მეგობარი (დაახლოებით 1467 - 1519 წწ).

კოლეტი (ფრან.) - თეთრი მაუდის მოკლე მუნდირი.

კოლექტივი (ლათ.) - ადამიანთა ჯგუფი, რომლებიც გაერთიანებულნი არიან საერთო საქმიანობით.

კოლექტივიზაცია - საბჭოთა კავშირში 1920-30 წწ განხორციელებული მასობრივი ძალდატანებითი ღონისძიება, რომელიც მიზნად კერძო მეურნეობის ლიკვიდაციას და კოლექტიური მეურნეობის (კოლმეურნეობის) შექმნას ითვალისწინებდა.

კოლექტორი (ლათ.)

  1. დაწესებულება, სადაც თავს უყრიან რასმე შემდგომი განაწილების მიზნით.

  2. პირი, რომელიც კრებს და ინახავს რისამე ნიმუშებს და, აგრეთვე, აღწერს მათ.

  3. დიდი მილსადენი, რომლითაც მიედინება სხვა, უფრო პატარა მილსადენებიდან შემოსული გაზები.

  4. მიწისქვეშ შექმნილი გალერეა, რომელშიც აწყობენ მილებს ან კაბელებს.

კოლექცია (ლათ.) - ერთგვარი საგნების სისტემაში მოყვანილი კრებული.

კოლექციონერი - შემგროვებელი.

კოლეჯი (ინგლ.) - სასწავლო დაწესებულება (უმაღლესი და საშუალო) დიდ ბრიტანეთში, აშშ-სა და სხვა ქვეყნებში; ზოგჯერ შედის უნივერსიტეტის შემადგენლობაში.

კოლვა

  1. მდინარე რუსეთის ევროპული ნაწილის ჩრდილო-აღმოსავლეთ რეგიონში, უსის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 564 კილომეტრი).

  2. მდინარე ჩრდილოეთ ურალში, ვიშერის მარჯვენა შენაკადი (460 კმ).

კოლვეზი - ქალაქი კონგოს შაბის პროვინციაში.

კოლვილი - მდინარე ალასკის ჩრდილოეთ ნაწილში, ერთვის ბოფორტის ზღვას (სიგრძე - 700 კილომეტრი).

კოლვიცი კეთე (ნამდვილი გვარი შმიდტი) - გერმანელი მხატვარი-გრაფიკოსი და მოქანდაკე ქალი (1867-1945 წწ).

კოლი (შოტლანდიური ნაგაზი) - XVI საუკუნიდან ცნობილი შოტლანდიური ჯიშის სასამსახურო ძაღლის სახეობა. სიმაღლე 50-60 სმ, წონა 20-30 კგ.

კოლი (ვან კოლი) ჰაინრიხ (ანრი) ჰიუბერტ - ჰოლანდიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე, რეფორმისტი (1852-1925 წწ).

კოლი ჰელმუტ - გერმანიის სახელმწიფო მოღვაწე, გფრ-ს ფედერალური კანცლერი 1982-98 წლებში (დაიბადა 1930 წელს).

კოლიადა - სლავურ-რუსული მითოლოგიური პერსონაჟი, რომელიც ნაყოფიერების საგაზაფხულო ციკლთანაა დაკავშირებული.

კოლიადკი (ლათ. „ჩალენდაე” - ყოველი თვის პირველი დღე) - ინდოევროპელების, და მათ შორის სლავების, სარიტუალო სიმღერა, რომელიც შობის დღესასწაულზე სრულდებოდა.

კოლიბრი (ესპან.) - ამერიკის ორივე კონტინენტზე ფართოდ გავრცელებული მცირე ზომის ჩიტი, სიგრძე 5,7 სმ-დან 21,5 სმ-მდე.

კოლიე (ფრანგ.) - ყელზე ჩამოსაკიდი სამკაული.

კოლიივშჩინა - გლეხთა და კაზაკთა აჯანყება დნეპრის მარჯვენა ნაპირის უკრაინაში 1768 წელს, მიმართული ბატონყმური და ეროვნული ჩაგვრის წინააღმდეგ.

კოლიზეი (კოლიზეუმი,კოლოსეუმი) (იტალ.)

  1. უზარმაზარი ცირკი-ამფითეატრი, რომელიც აშენდა რომში I საუკუნეში. მოღწეულია მისი ნანგრევები.

  2. აშშ-ში მანეჟი (20 ათასამდე ადგილის მქონე), სადაც ეწყობა სპორტული შეჯიბრებები, გამოფენები, კონცერტები.

კოლიზეუმი - იხილე კოლიზეი (1).

კოლიზია

  1. (ლათ.) - საპირისპირო შეხედულებათა, მისწრაფებათა ინტერესთა შეჯახება.

  2. ცხოვრების კონფლიქტებისა და ბრძოლის ასახვა მხატვრულ ნაწარმოებში.

კოლიკიეგანი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ვახის მარჯვენა შენაკადი.

კოლიმა

  1. ქალაქი და შტატი მექსიკის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში.

  2. ვულკანი მექსიკაში.

  3. მდინარე რუსეთის მაგადანის ოლქსა და იაკუტიის რესპუბლიკაში, ერთვის აღმოსავლეთ ციმბირის ზღვას (სიგრძე - 2129 კილომეტრი).

კოლიმატორი (ლათ.)

  1. ოპტიკურ ხელსაწყოებში მოწყობილობა პარალელურ სხივთა კონის მისაღებად.

  2. რადიოლოგიურ ხელსაწყოებში მოწყობილობა, რომელიც ზღუდავს იმ გამოსხივების ნაკადს, რაც ხვდება გამოსხივებათა მრიცხველის მგრძნობიარე ნაწილს.

კოლინგვუდი რობინ ჯორჯ - ინგლისელი ფილოსოფოსი ნეოჰეგელიანელი, ბრიტანეთის უძველესი ისტორიის სპეციალისტი (1889-1943 წწ).

კოლინგი - ქალაქი დანიის ვაილეს ამტში.

კოლინდერი ბიერნ - შვედი ენათმეცნიერი (1894-1983 წწ).

კოლინეარული ვექტორები - ერთ წრფეზე ან პარალელურ წრფეებზე მდებარე ვექტორები.

კოლინზი აილინ მერი - ამერიკელი ასტრონავტი, 1995, 1997, 1999 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1956 წელს).

კოლინზი ენტონი - ინგლისელი ფილოსოფოსი, დეისტი, ჯ.ლოკის მეგობარი და მოსწავლე (1676-1729 წწ).

კოლინზი მაიკლ - ამერიკელი ასტრონავტი, 1966 და 1969 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1930 წელს).

კოლინზი ტომ (ნამდვილი გვარი ჯოზეფ ფერფი) - ავსტრალიელი მწერალი (1843-1912 წწ).

კოლინზი უილიამ უილკი - ინგლისელი მწერალი, დეტექტიური ჟანრის ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1824-1889 წწ).

კოლინზი ფილ (ფილიპ დევიდ) - ინგლისელი როკ-მომღერალი, მსახიობი, პროდიუსერი, ჯგუფ „ჯენეზისის” წევრი (დაიბადა 1951 წელს).

კოლინზი ჯონ ანტონი - ინგლისელი ფილოსოფოსი (1676-1729 წწ).

კოლინზი - კოქტეილის სახესხვაობა.

კოლინი - ქალაქი ჩეხეთში, მდინარე ლაბაზე (70 ათასი).

კოლინი გასპარ - ფრანგი სახელმწიფო მოღვაწე, ჰუგენოტების ერთ-ერთი ბელადი (1519-1672 წწ).

კოლინჯი - ბრმა და სწორ ნაწლავებს შორის ჩართული მსხვილი ნაწლავის მონაკვეთი.

კოლიო - მოხარშული ხორბალი თაფლით, ნუშითა და ქიშმიშით შეზავებული.

კოლიტი (ბერძნ.) - მსხვილი ნაწლავის ანთება.

კოლიური (ფრანგ.) - ბუნიაობის კოლიური - ცის სფეროს დიდი წრე, რომელიც გადის სამყაროს პოლუსებსა და გაზაფხულისა და შემოდგომის ბუნიაობის წერტილებს შორის. მზებუდობის (ნაბუნიობის) კოლიური - ცის სფეროს დიდი წრე, რომელიც გადის სამყაროს პოლუსებსა და ზაფხულისა და ზამთრის მზებუდობის (ნაბუნიობის) წერტილებს შორის.

კოლიშკო იოსიფ - რუსი მწერალი (1861-1938 წწ).

კოლკასრაგი - კონცხი ლატვიის რიგის ყურის სანაპიროზე.

კოლკერი იური - რუსი პოეტი (დაიბადა 1946 წელს).

კოლმანოვსკი ედუარდ - რუსი კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1923-1994 წწ).

კოლმარი - ქალაქი საფრანგეთის აღმოსავლეთ ნაწილში, დეპარტამენტ ზემო რენის ადმინისტრაციული ცენტრი (80 ათასი).

კოლმარი ჰერტრუდა (ნამდვილი გვარი ჰოდციზნერი) - გერმანელი პოეტი ქალი. დაიღუპა საკონცენტრაციო ბანაკში (1894 - 1943 წლის შემდეგ).

კოლმატაჟი (ფრანგ.) - მიწის ნაკვეთზე წყლის მიგდებით შლამის დალექვა ნიადაგის ნაყოფიერების გაზრდის მიზნით.

კოლმეურნეობა - კოლექტიური მეურნეობა საბჭოთა ეპოქაში.

კოლმოგოროვი ანდრეი - რუსი მათემატიკოსი, აკადემიკოსი (1903-1987 წწ).

კოლო მარი ან - ფრანგი მოქანდაკე ქალი (1748-1821 წწ).

კოლო - ბალკანეთის ნახევარკუნძულზე გავრცელებული საფერხულო ცეკვა.

კოლოანე ფრანსისკო - ჩილელი მწერალი და ჟურნალისტი (დაიბადა 1910 წელს).

კოლობჟეგი - ქალაქი პოლონეთის კოშალინის სავოევოდოში, პორტი ბალტიის ზღვის სანაპიროზე (45 ათასი).

კოლობუსი (ლათ.) - მოკლეთითებიანი აფრიკული მაიმუნი.

კოლოგრივი - ქალაქი რუსეთის კოსტრომის ოლქში.

კოლოგრივოვა ელიზავეტა - რუსი მწერალი ქალი (1809-1884 წწ).

კოლო დ,ერბუა ჟან მარი - ფრანგი პოლიტიკოსი, საფრანგეთის კონვენტის (1792 წ) ერთ-ერთი აქტიური წევრი (1749-1796 წწ).

კოლოდი კარლო (ნამდვილი გვარი ლორენცინი) - იტალიელი მწერალი, მეზღაპრე („პინოქიოს თავგადასავალი”, 1883 წ), კრიტიკოსი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მონაწილე (1826-1890 წწ).

კოლოდიაჟინი - XII-XIII საუკუნეების ძველრუსული ქალაქი ჟიტომირის (უკრაინა) მახლობლად. 1241 წელს დაანგრიეს მონღოლებმა.

კოლოდიუმი (ბერძნ.) - ცელულოზის სქელი წებოვანი ხსნარი - სპირტისა და ეთერის ნარევთან ერთად.

კოლოიდი (ბერძნ.) - ნივთიერება (ცილა, სახამებელი, წებო და სხვა), რომელიც არ კრისტალდება და რომლის ხსნარი არ გადის მცენარეულ და ცხოველურ აპკში.

კოლოიდური - კოლოიდთან დაკავშირებული.

კოლოკვინთი (ბერძნ.) - მცენარე გოგრისებრთა ოჯახისა; იზრდება ეგვიპტეში, ესპანეთში; იყენებენ მედიცინაში სასაქმებელ საშუალებად.

კოლოკვიუმი (ლათ.)

  1. გამოცდის სახეობა საუბრის სახით.

  2. კრება, სადაც ისმენენ და განიხილავენ სამეცნიერო მოხსენებებს.

კოლოკოლი - პირველი რუსული რევოლუციური გაზეთი, გამოდიოდა 1857-65 წწ ლონდონში და 1865-67 წლებში ჟენევაში გერცენის და ოგარიოვის ხელმძღვანელობით.

კოლოკოტრონისი თეოდოროს - ბერძენი მხედართმთავარი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი XIX საუკუნის 20-30-იან წლებში (1770-1843 წწ).

კოლომაკი - მდინარე უკრაინის პოლტავის და ხარკოვის ოლქებში, მდინარე ვორსკლის მარცხენა შენაკადი.

კოლომბი - ქალაქი საფრანგეთის ო-დე-სენის დეპარტამენტში.

კოლომბი მიშელ - ფრანგი მოქანდაკე, ადრეული აღორძინების წარმომადგენელი (დაახლოებით 1430-1512 წწ).

კოლომბი ფილიპ ჰაუარდ - ინგლისელი სამხედრო-საზღვაო თეორიტიკოსი და ისტორიკოსი, ვიცე-ადმირალი (1831-1899 წწ).

კოლომბინა (იტალ. „პატარა მტრედი“) - იტალიური „კომედია დელ არტეს” ტრადიციული პერსონაჟი, მოსამსახურე ქალი, მხიარული გოგონა; მოგვიანებით - არლეკინის სატრფო.

კოლომბო - შრი-ლანკის მთავარი ეკონომიკური და კულტურული ცენტრი, მთავრობის რეზიდენცია; ცეილონის დედაქალაქი 1948 წლიდან, 1972-85 წლებში შრი-ლანკის დედაქალაქი (620 ათასი).

კოლომენსკოე - ისტორიული ძეგლებით მდიდარი დიდი სოფელი მოსკოვის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში.

კოლომია - ქალაქი უკრაინის ივანო-ფრანკოვსკის ოლქში (65 ათასი).

კოლომიიკა - უკრაინული ხალხური ცეკვა და სიმღერა.

კოლომნა - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (150 ათასი).

კოლონა (ფრანგ.)

  1. მაღალი სვეტი, რომელსაც ეყრდნობა ჭერი.

  2. ძეგლი სვეტის სახით.

  3. ისეთი, მწყობრი, რომელშიც ჯარისკაცები ან ქვეგანაყოფები დგანან ერთმანეთის უკან.

  4. ჯგუფი ადამიანებისა ან მანქანებისა, რომლებიც ერთმანეთის უკან დგანან.

კოლონა ვიტორია - იტალიელი პოეტი ქალი (1492-1546 წწ).

კოლონა ფრანჩესკო - იტალიელი მწერალი, ბერი-დომინიკანელი (1433-1527 წწ).

კოლონადა (ფრანგ.) - კოლონების მწკრივი შენობაში, რასაც ეყრდნობა საერთო გადახურვა.

კოლონატი (ლათ.) - მსხვილ მიწათმფლობელებზე სოფლის მოსახლეობის დამოკიდებულების ფორმა.

კოლონ-ბეშარი - ალჟირის ქალაქ ბეშარის ძველი სახელი.

კოლონი

  1. ქალაქი პანამაში, კარიბის ზღვის პორტი, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (55 ათასი).

  2. კოსტა-რიკის და სალვადორის ფულის ერთეული.

  3. ესე არს ნაწლევი, სადა სატკივარი იქმნების (საბა).

  4. (ლათ.) ძველ რომში მიწის პატარა ნაკვეთის მოიჯარე.

  5. ძველ ევროპაში - დამოკიდებული გლეხი.

კოლონი ედუარ - ფრანგი დირიჟორი და მევიოლინე, წარმოშობით იტალიელი (1838-1910 წწ).

კოლონია

  1. (სხვა სახელი - პალიკარი) - მიკრონეზიის ფედერაციული შტატების დედაქალაქი კუნძულ პონპეიზე (7,7 ათასი).

  2. ქვეყანა ან ტერიტორია, რომელიც უცხო სახელმწიფოს (მეტროპოლიის) სამფლობელოდ ითვლება და არ გააჩნია პოლიტიკური და ეკონომიური დამოუკიდებლობა.

  3. სხვა ქვეყნიდან გასახლებულთა დასახლება ამა თუ იმ ტერიტორიაზე.

კოლონია-დელ-საკრამენტო - ქალაქი-პორტი ურუგვაიში, კოლონიის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (20 ათასი).

კოლონიალიზმი - მეტროპოლიების მიერ ნაკლებად განვითარებული ქვეყნებში პოლიტიკური და ეკონომიური ბატონობა, მათი სულიერი ჩაგვრა.

კოლონიზატორი - მეტროპოლიის წარმომადგენელი კოლონიალურ ქვეყანაში.

კოლონიზაცია

  1. ქვეყნის დაპყრობა და მისი ქცევა კოლონიად.

  2. კოლონისტებით, გადასახლებული პირებით დასახლება ცარიელი ადგილებისა.

კოლონისტი - კოლონიის მცხოვრები.

კოლონკელისძენი - ფეოდალური საგვარეულო საქართველოში, დაწინაურდნენ XII საუკუნის II ნახევარში.

კოლონოკი (Mustela sibirica) - მტაცებელი ძუძუმწოვარ კვერნისებრთა ოჯახისა.

კოლონტაი ალექსანდრა (ქალიშვილობის გვარი - დომონტოვიჩი) - რუსი პოლიტიკოსი, დიპლომატი და პუბლიცისტი ქალი, პირველი ქალი-ელჩი მსოფლიოში (1872-1952 წწ).

კოლონტაი ჰუგო - პოლონელი განმანათლებელი, ისტორიკოსი (1750-1812 წწ).

კოლონტაროვა მაზოლ - ბალეტის ტაჯიკი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1950 წელს).

კოლონტასი - ერთი-ერთი ბერძნული მითის თანახმად, ხთონოსის მამა.

კოლონტიტული (გერმ.) - სასათაურე მონაცემები, რომლებიც ტექსტის ზემოთ (ზოგჯერ გვერდით) არის მოთავსებული.

კოლონციფრი (გერმ.) - წიგნის გვერდის აღმნიშვნელი ციფრი.

კოლორადო

  1. პლატო ჩრდილოეთ ამერიკის კორდილიერებში, აშშ-ს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში.

  2. მდინარე აშშ-სა და მექსიკაში, ერთვის წყნარ ოკეანეს (სიგრძე - 2740 კილომეტრი).

  3. მდინარე აშშ-ს სამხრეთ ნაწილში, ერთვის მექსიკის ყურეს (სიგრძე - 1450 კილომეტრი).

  4. შტატი აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში, ფართობი 270 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 3,6 მილიონი, ადმინისტრაციული ცენტრი დენვერი.

კოლორადო-სპრინგსი - ქალაქი აშშ-ს კოლორადოს შტატში (280 ათასი).

კოლორადოს ხოჭო - კარტოფილის მავნებელი მწერი.

კოლორატურა (იტალ.)

  1. სიმღერის დროს მელოდიის შემკობა ტექნიკურად ბრწყინვალე, ვირტუოზული პასაჟებით.

  2. მოქნილი მაღალი ხმა, რომელიც თავისუფლად ასრულებს ასეთ პასაჟებს.

კოლორატურული სოპრანო - ქალის ხმა ყველაზე მაღალი რეგისტრისა, რომელიც თავისუფლად ასრულებს კოლორატურას.

კოლორ დე მელო ფერნანდუ - ბრაზილიის პრეზიდენტი 1990-92 წლებში (დაიბადა 1949 წელს).

კოლორიზაცია (ლათ.) - შეფერადება.

კოლორიმეტრი - ფერის საზომი ხელსაწყო.

კოლორიმეტრია - ფერის გაზომვის და რაოდენობრივი გამოხატულების გამოთვლის მეთოდი.

კოლორისტი (ფრანგ.)

  1. მხატვარი, რომელიც მარჯვედ უხამებს ერთმანეთს ფერებს.

  2. ქსოვილების დაჩითვის სპეციალისტი.

კოლორიტი (იტალ.)

  1. ფერების შეხამება, რაც ქმნის სურათის, ორნამენტის, მოზაიკის და მისთანების გარკვეულ მთლიანობას, იერს.

  2. (გადატანით) რისამე თავისებურებათა ერთობლიობა, იერი.

კოლორიტული

  1. რაც გამოირჩევა სხვადასხვა ფერთა მარჯვე შეხამებით.

  2. მკაფიოდ გამოხატული, თავისებური.

კოლორ-პოინტი - სპარსული კატების სახესხვაობა, ზოგჯერ დამოუკიდებელ ჯიშადაც თვლიან.

კოლორ ფილდი - მიმართულება 1950-60 წლების აბსტრაქტულ ფერწერაში.

კოლოსალური - ძალიან დიდი, უზარმაზარი.

კოლოსეუმი - იხილე კოლიზეი.

კოლოსი (ბერძნ.)

  1. უზარმაზარი ქანდაკება, კოლონა და მისთანები.

  2. სიდიდით ან სიდიადით განთქმული ვინმე ან რამე.

კოლოსოვი სერგეი - რუსი კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1921 წელს).

კოლოტაური - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კოლოტი - ძროხის ტყავის ტიკი, რუმბზე მომცრო.

კოლოფი - პატარა ყუთი.

კოლოფონი - მყიფე მინისებრი ნივთიერება, რომელსაც იყენებენ წიწვიანი ხეების ფისის გამოხდით. იყენებენ ლაქის, ქაღალდის, საფეიქრო და სხვა წარმოებაში, აგრეთვე ვიოლინოს ხემზე წასასმელად.

კოლოქვინტი (კოლოცინთი) - იხილე კოლოკვინთი.

კოლოქსილინი - ცელულოზის ნიტრატების ერთ-ერთი სამრეწველო საშუალება.

კოლპაკოვა ირინა - რუსი ბალერინა, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობს სანქტ-პეტერბურგში (დაიბადა 1933 წელს).

კოლპაშევო - ქალაქი რუსეთის ტომსკის ოლქში.

კოლპი - მდინარე რუსეთის ვოლოგდის ოლქში, მდინარე სუდის მარჯვენა შენაკადი.

კოლპინო - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (145 ათასი).

კოლპოსკოპია (ბერძნ.) - ქალის სასქესო ორგანოების გამოკვლევის მეთოდი კოლპოსკოპის საშუალებით, რომელიც ხელოვნურ განათებას ქმნის და ადიდებს 20-30-ჯერ.

კოლრაბი - კომბოსტოს სახეობა.

კოლრაუში ფრიდრიხ ვილჰელმ გეორგ - გერმანელი ფიზიკოსი (1840-1910 წწ).

კოლრიჯი სემიუელ ტეილორ - ინგლისელი პოეტი და კრიტიკოსი (1772-1834 წწ).

კოლტესი ბერნარ-მარი - ფრანგი დრამატურგი (1948-1989 წწ).

კოლტი

  1. ღორის ჯოგი.

  2. შედედებული სისხლი.

  3. სემიუელ კოლტის მიერ წარმოებული რევოლვერი.

კოლტი სემიუელ - ამერიკელი იარაღის კონსტრუქტორი და მეწარმე, იარაღის მწარმოებელი ფირმის დამაარსებელი (1814-1862 წწ).

კოლუმბანი (კოლუმბანუსი) - ირლანდიელი მისიონერი ბერი, გალიასა და იტალიაში მნიშვნელოვანი ქრისტიანული მონასტრების დამაარსებელი (დაახლოებით 550 - 615 წწ).

კოლუმბარიუმი (ლათ.) - გვამის კრემაციის შემდეგ დარჩენილი ფერფლის ურნების საცავი.

კოლუმბი ქრისტეფორე - გენუელი ზღვაოსანი, ესპანეთის ადმირალი, ამერიკის კონტინენტის პირველაღმომჩენი 1492 წლის 12 ოქტომბერს (1451-1506 წწ).

კოლუმბია

  1. ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, სამხრეთ კაროლინას შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (100 ათასი).

  2. აშშ-ს ფედერალური ოლქი, რომლის ძირითად ნაწილს ქალაქი ვაშინგტონი მოიცავს.

  3. მდინარე აშშ-სა და კანადაში, ერთვის წყნარ ოკეანეს (სიგრძე - 2250 კილომეტრი).

  4. (კოლუმბიის რესპუბლიკა, ესპან. Republica de Colombia).

  • სახელმწიფო სამხრეთ ამერიკის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. აღმოსავლეთით ესაზღვრება ვენესუელას და ბრაზილიას, სამხრეთით - ეკვადორს და პერუს, დასავლეთით - პანამას, ჩრდილოეთით აკრავას კარიბის ზღვა, ხოლო დასავლეთით - წყნარი ოკეანე.

  • სახელი ეწოდა ქრისტეფორე კოლუმბის საპატივცემლოდ.

  • დამოუკიდებლობის დღე (ესპანეთისგან) - 1810 წლის 20 ივლისი.

  • ეროვნული დევიზი - „Libertad y Orden“ (თავისუფლება და წესრიგი).

  • ჰიმნი - „Oh, Gloria Inmarcesible!“.

  • მმართველობის ფორმა - რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს და მთავრობის მეთაური - პრეზიდენტი.

  • უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო - ორპალატიანი კონგრესი.

  • ფართობი - 1 138 910 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 33 დეპარტამენტად.

  • მოსახლეობა - 40 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 37 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • რელიგია - კათოლოციზმი.

  • ოფიციალური ენა - ესპანური.

  • დედაქალაქი - ბოგოტა.

  • ვალუტა - კოლუმბიური პესო.

  • ქვეყნის კოდი - COL.

  • დროის სარტყელი - UTC -5

  • სატელეფონო კოდი - +57.

  • ინტერნეტ-დომენი - co

კოლუმბიის უნივერსიტეტი - 1754 წელს ნიუ-იორკში დაარსებული უნივერსიტეტი, სადაც 2001 წელს 30 ათასი სტუდენტი სწავლობდა.

კოლუმბიტი - მინერალი, რომელიც შეიცავს იშვიათ ლითონებს: ნიობიუმსა და ტანტალოსს; წარმოადგენს ძირითად მადანს ამ ლითონების მისაღებად.

კოლუმბუსი

  1. ქალაქი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ოჰაიოს შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (640 ათასი).

  2. ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, ჯორჯიის შტატში (240 ათასი).

კოლუმელა ლუციუს იუნიუს მოდერატუს - I საუკუნის რომაელი მწერალი და აგრონომი.

კოლუმი პატრიკ - ირლანდიელი პოეტი, მოღვაწეობდა აშშ-ში (1881-1972 წწ).

კოლური - იხილე კოლიური.

კოლჩაკი ალექსანდრე - რუსი მხედართმთავარი, პოლარული მკვლევარი, ადმირალი (1873-1920 წწ).

კოლჩედანი (მურდასანი, ალმადანი) - რკინის, სპილენძის ზოგიერთი სულფიდის, აგრეთვე სულფომარილის კრებითი სახელი.

კოლჩესტერი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ინგლისის ესექსის საგრაფოში.

კოლჩუგინო

  1. რუსეთის კემეროვის ოლქის ქალაქ ლენინსკ-კუზნეცკის სახელი 1922 წლამდე.

  2. ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში (45 ათასი).

კოლჩუმი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე სომის მარცხენა შენაკადი.

კოლცოვა მირა - ბალეტის რუსი მსახიობი, ბალეტმაისტერი, ანსამბლ “ბერიოზკას” სამხატვრო ხელმძღვანელი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

კოლცოვი ალექსეი - რუსი პოეტი (1809-1842 წწ).

კოლცოვი მიხაილ (ნამდვილი გვარი ფრიდლიანდი) - რუსი მწერალი (1898-1940 წწ).

კოლცოვი ნიკოლაი - რუსი ბიოლოგი, ექსპერიმენტული ბიოლოგიის ერთ-ერთი მამამთავარი (1872-1940 წწ).

კოლხა - იხილე კოლხეთის სამეფო.

კოლხები - ძველი კოლხეთის მკვიდრი მოსახლეობა.

კოლხეთი - ასტრონომიაში - მცირე ცთომილი №1135. აღმოჩენილია 1929 წელს.

კოლხეთის (რიონის) დაბლობი - ვაკე-დაბლობი რიონისპირა დასავლეთ საქართველოში.

კოლხეთის ნაკრძალი - ნაკრძალი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, პალიასტომის ტბის მიდამოებში, დაარსდა 1935 წელს.

კოლხეთის სამეფო (ეგრისი) - ადრინდელი კლასობრივი ქართული სახელმწიფო სამხრეთ-აღმოსავლეთ შავიზღვისპირეთში. ეთნიკური სახელი „კოლხი” პირველად იხსენიება ძვ.წ.აღ. XII საუკუნის წყაროებში, სახელმწიფოდ ჩამოყალიბდა ძვ.წ.აღ. VIII საუკუნეში და დამოუკიდებლად იარსება ძვ.წ.აღ. II-I საუკუნემდე.

კოლხიდა

  1. სოფელი გაგრის შემოგარენში.

  2. ქართული ყოველდღიური გაზეთი ეროვნულ-დემოკრატიული მიმართულებისა, გამოდიოდა ქუთაისში 1911-13 წლებში.

  3. ქუთაისის ავტოქარხნის მიერ წარმოებული ავტომობილი.

კოლხიდელი - გრიგოლ დადიანის ფსევდონიმი.

კოლხოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ფაზისის მამა, რომლისგანაც თითქოს კოლხებმა მიიღეს სახელი.

კოლხური - ძველი კოლხების კუთვნილი, მათი დამახასიათებელი.

კოლხური თეთრი - ძვ.წ.აღ. VI-III საუკუნეების ვერცხლის მონეტა, რომელიც გავრცელებული იყო დასავლეთ საქართველოში.

კოლჰაზე ვოლფგანგ - გერმანელი მწერალი, დრამატურგი, სცენარისტი (დაიბადა 1931 წელს).

კოლჰაპური - ქალაქი ინდოეთის მაჰარაშტრის შტატში (405 ათასი).

კოლჰოტი (ჩეხ. - „შარვალი”) - ქალის წინდები და ქვედა საცვალი, ერთად მოქსოვილი (დამახინჯებული „კოლგოტკა”).

კომა

  1. (ბერძნ.) ანუ კომატოზური მდგომარეობა - სიცოცხლისათვის სახიფათო მდგომარეობა, რომელიც გონების სრული დაკარგვით, სისხლის მიმოქცევის დარღვევით, რეფლექსების გაქრობით ხასიათდება.

  2. გამოსახულების დამახინჯება ოპტიკურ სისტემებში.

კომაგატაკე - მოქმედი ვულკანი იაპონიაში.

კომაიაგუა - ჰონდურასის დედაქალაქის - ტეგუსიგალპას - სახელი 1880 წლამდე.

კომანდა (ფრანგ.) - მოკლე სიტყვიერი ბრძანება.

კომანდელი - სოფელი ონის მუნიციპალიტეტში.

კომანდირი (გერმ.) - მეთაური სამხედრო ნაწილისა, ქვეგანაყოფისა.

კომანდიტური ამხანაგობა - ნდობაზე დამყარებული ამხანაგობა, სავაჭრო ამხანაგობის სახეობა.

კომანდორი (ფრანგ.)

  1. საცხენოსნო შეჯიბრების (ველო, მოტო-ავტო გადარბენის) ხელმძღვანელი.

  2. იახტ-კლუბის თავმჯდომარის წოდებულება.

  3. შუა საუკუნეების სასულიერო-რაინდულ ორდენებში ერთ-ერთი უმაღლესი წოდებულება.

  4. უნგრული ნაგაზის ჯიშის ძაღლი.

კომანდორის კუნძულები - მდებარეობს ბერინგის ზღვაში, ეკუთვნის რუსეთს.

კომანდოსი

  1. XIX საუკუნის ბოლოს ბურების პატარა შეიარაღებული მოლაშქრე რაზმები, რომლებიც მოქმედებდნენ ადგილობრივი აფრიკელი მოსახლეობის წინააღმდეგ.

  2. დიდი ბრიტანეთში მეორე მსოფლიო ომის დროს სპეციალური რაზმები, რომლებიც განკუთვნილნი იყვნენ სადაზვერვო-დივერსიული მოქმედებისათვის.

  3. საერთოდ შეიარაღებული რაზმი.

კომანეჩი ნადია - რუმინელი ტანმოვარჯიშე ქალი, 1976 და 1980 წლების ოლიმპიური თამაშების და მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი (დაიბადა 1961 წელს).

კომანჩები - აშშ-ს ოკლაჰომას შტატის რეზერვაციაში მცხოვრები ინდიელთა ტომი.

კომარნო

  1. ქალაქი სლოვაკეთში, პორტი მდინარე დუნაიზე (40 ათასი).

  2. ქალაქი უკრაინის ლვოვის ოლქში.

კომაროვი ვლადიმირ

  1. რუსი ბოტანიკოსი, აკადემიკოსი, სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი 1936 წლიდან (1869-1945 წწ).

  2. რუსი კოსმონავტი, პოლკოვნიკი, 1964 და 1967 წლების ფრენის მონაწილე, დაიღუპა ფრენის პროგრამის დასრულებისას (1927-1967 წწ).

კომაროვი მატვეი - რუსი მწერალი, გამომცემელი (1730-1812 წწ).

კომაროვო (1948 წლამდე კოლომიაკი) - დაბა რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში.

კომარომი - მედიე ჩრდილოეთ უნგრეთში (ცენტრი - ტატაბანია).

კომბა - ერთ-ერთი პატრიოტული ანტიფაშისტური ორგანიზაცია საფრანგეთის სამხრეთ ნაწილში 1941-44 წლებში.

კომბაინი (ინგლ.) - რამდენიმე მექანიზმის შემცველი რთული მანქანა, რომელიც თანამიმდევრულად ასრულებს სხვადასხვა სამუშაოს.

კომბალი - მრგვალთავიანი დიდი ჯოხი.

კომბარელი - ზედა პალეოლითის ხანის ნამოსახლარი საფრანგეთის დორდონის დეპარტამენტში.

კომბატანტი (ფრანგ.) - საერთაშორისო სამართალში - მეომარი მხარის შეიარაღებული ძალების შემადგენლობაში მყოფი პირი.

კომბინატი (ლათ.)

  1. მსხვილი სამრეწველო საწარმო, რომელიც აერთიანებს ტექნოლოგიური პროცესის მიხედვით ერთმანეთთან დაკავშირებულ სხვადასხვა საწარმოს.

  2. ადგილობრივი მრეწველობის წვრილ საწარმოთა გაერთიანება.

კომბინატორი - პირი, რომელიც კომბინაციებს აწყობს.

კომბინატორიკა - მათემატიკის ნაწილი, რომელიც სწავლობს სხვადასხვა კომბინაციას: გადასმას, წყობას, ჯუფთებას.

კომბინაცია (ლათ.)

  1. გარკვეული სახის შეერთება, შეხამება, ურთიერთშეფარდება რისამე (კომბინირება).

  2. (სპორტში) საერთო ჩანაფიქრით გაერთიანებული რამდენიმე ილეთი.

  3. ქალის პერანგი.

კომბინეზონი (ფრანგ. combinaison) - მთლიანი შარვალ-ხალათი (სპეციალური სამუშაო ტანსაცმელი).

კომბ-კაპელი

  1. გამოქვაბული საფრანგეთის დორდონის დეპარტამენტში, სადაც 1909 წელს 30 ათასი წლის ნეოანთროპის ტიპის ადამიანის ჩონჩხი აღმოაჩინეს.

  2. ქალაქი საფრანგეთის დორდონის დეპარტამენტში.

კომბლე - ქართული ხალხური ზღაპარი.

კომბლიანი - კომბლის მქონე.

კომბლის ომი - გლეხთა ანტიფეოდალური აჯანყება 1596-97 წლებში ფინეთში.

კომბოსტო (Brassica) - ბოსტნეული მცენარე, რომელიც თავს იხვევს.

კომები - საერთო წარმომავლობის მქონე ხალხი რუსეთის ურალის ჩრდილოეთ ნაწილში.

კომედია (ბერძნ.) - დრამის ჟანრი, სადაც მოქმედება და ხასიათი კომიკურ ფორმაში, ტრაგედიის საწინააღმდეგოდაა წარმოდგენილი.

კომედია დელ არტე (იტალ.) - XVI-XVII საუკუნეების იტალიური თეატრის სახეობა, რომლის სპექტაკლები იქმნებოდა სცენარის საფუძველზე იმპროვიზირების მეთოდით („ნიღბების კომედია”).

კომედიანტი (იტალ.) - მსახიობი, უფრო ხშირად დაბალი კატეგორიის თეატრისა (იხმარება დამცინავადაც).

კომედიოგრაფი - დრამატურგი, რომელიც კომედიებს წერს.

კომედი ფრანსეზი (ოფიციალური სახელი „ტეატრ ფრანსე”) - საფრანგეთის დრამატული თეატრი, რომელიც დაარსდა 1680 წელს პარიზში.

კომეიტო (იაპონ. „სუფთა პოლიტიკის პარტია“) - იაპონიაში მოქმედი პოლიტიკური პარტია; შეიქმნა 1964 წელს.

კომენდანტი (ფრანგ.)

  1. თანამდებობის პირი შეიარაღებულ ძალებში (მაგალითად, გარნიზონის კომენდანტი).

  2. მმართველი იმ სახლისა, რომელიც ამა თუ იმ უწყებას ეკუთვნის.

კომენდატურა (გერმ.) - დაწესებულება, რომელსაც სათავეში უდგას კომენდანტი.

კომენდაცია (ლათ.) - შუა საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში საკუთარი თავის ჩაბარების აქტი უფრო ძლიერი და მდიდარი ადამიანის მფარველობაში.

კომენეჩი ნადია - იხილე კომანეჩი ნ.

კომენსალიზმი (ლათ.) - სხვადასხვა სახეობის ორგანიზმების თანაცხოვრების ერთ-ერთი ფორმა, რომლის დროსაც ერთი ორგანიზმი ცხოვრობს სხვის ხარჯზე ისე, რომ მას ზიანს არ აყენებს.

კომენსკი იან ამოს - ჩეხი მწერალი-ჰუმანისტი, პედაგოგი, მწერალი (1592-1670 წწ).

კომენტარი

  1. რაიმე ტექსტის ახსნა-გამარტება.

  2. ახსნა-განმარტებითი ან კრიტიკული შენიშვნა, მსჯელობა რისამე თემაზე.

  3. მალემწერალი (საბა).

კომენტატორი (ლათ.) - პირი, რომელიც რისამე კომენტარს იძლევა, (სანახაობებს) უძღვება.

კომენტირება - რაიმე ტექსტის ახსნა-განმარტება, რისამე მნიშვნელობის განმარტება.

კომენჩინი ლუიჯი - იტალიელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1916 წელს).

კომერელი მაქს - გერმანელი პოეტი, მოაზროვნე, მწერალი-ესეისტი (1902-1944 წწ).

კომერსანტი (ფრანგ.) - პირი, რომელიც კომერციას მისდევს, ვაჭარი.

კომერცია (ლათ.) - ვაჭრობა.

კომეტა (ბერძნ.) - ცის სხეული, რომელსაც აქვს ნათელი ზოლებისაგან შემდგარი ერთი ან რამდენიმე კუდი, მზის საწინააღმდეგო მხარეს მიმართული; კუდიანი ვარსკვლავი.

კომეტსახის ნისლეული - კომეტის ფორმის გალაქტიკური ნისლეული.

კომიატი ალადარ - უნგრელი პოეტი (1893-1937 წწ).

კომივოიაჟერი (ფრანგ.) - სავაჭრო ფირმის წარმომადგენელი, რომელიც სხვა რეგიონებში სთავაზობს მომხმარებელს საქონელს მის ხელთ არსებული ნიმუშების და კატალოგების მიხედვით.

კომიკოსი - თეატრალური ამპლუა; კომიკური როლების შემსრულებელი მსახიობი.

კომიკური - კომიზმით განმსჭვალული, სასაცილო.

კომილა - ქალაქი ბანგლადეშის ჩიტაგონგის ოლქში.

კომილფო (ფრანგ.) - იტყოდნენ იმაზე, რაც შეესაბამება ე.წ. „მაღალ საზოგადოებაში“ მიღებულ წესს.

კომინგსი (ინგლ.) - ვერტიკალური ფოლადის ფურცლები ან ხის თასმები, რომლებითაც გემბანზე შემოზღუდულია ლუკები, შახტები.

კომინი ფილიპ - საფრანგეთის სახელმწიფო მოღვაწე, მწერალი, მემუარისტი (1447-1511 წწ).

კომინტერნი - იხილე კომუნისტური ინტერნაციონალი.

კომი-პერმელები - რუსეთის კომი-პერმელთა ავტონომიურ ოკრუგში მცხოვრები ხალხი (150 ათასი).

კომი-პერმელთა ავტონომიური ოკრუგი - რუსეთის მდინარე კამის ზემო დინებაში მდებარე ავტონომიური წარმონაქმნი. ადმინისტრაციული ცენტრი - კუდიმკარი.

კომისარი (ფრანგ.) - თანამდებობის პირი, რომელსაც მთავრობისგან გარკვეული რწმუნებები აქვს მინიჭებული.

კომისარიატი (ფრანგ.) - სახელმწო-ადმინისტრაციული დაწესებულების დასახელება, რომელსაც სათავეში უდგას კომისარი.

კომისარჟევსკაია ვერა - მსახიობი ქალი, რუსული დრამატული თეატრის ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენელი (1864-1910 წწ).

კომისარჟევსკი თედორე (მამა) - რუსი მომღერალი, (ტენორი), მოსკოვის კონსერვატორიის პროფესორი (1838-1905 წწ).

კომისარჟევსკი თედორე (შვილი) - რუსი რეჟისორი, პედაგოგი, თეატრის თეორიტიკოსი (1882-1954 წწ).

კომისია (ლათ.)

  1. ადამიანთა ჯგუფი, რომელსაც მინდობილი აქვს გარკვეული დავალების შესრულება.

  2. სახელმწიფო მმართველობის ორგანო, რომელიც გარკვეულ ფუნქციებს ასრულებს.

კომისიონერი (ფრანგ.) - პირი, რომელიც შუამავლობს სავაჭრო გარიგებაში.

კომის რესპუბლიკა - მდებარეობს რუსეთის ევროპული ნაწილის ჩრდილო-აღმოსავლეთით, ფართობი 416 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა - 1,2 მილიონი. დედაქალაქი - სიქტივკარი.

კომისურა (ლათ.) - ბაგეების შესაყარი პირის ღრუს კიდეებზე.

კომიტასი (ნამდვილი სახელი და გვარი სოღომონ სოღომონიანი) - სომეხი კომპოზიტორი, ფოლკლორისტი, მომღერალი, საგუნდო დირიჟორი (1865-1935 წწ).

კომიტატი (ლათ.) - უნგრეთის ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ერთეული, სხვაგვარად მედიე.

კომიტატივი

  1. გრამატიკაში - ბრუნვის ფორმა, რომელიც გამოხატავს თანხლებას ან თანამონაწილეობას.

  2. თანხლების ნიუანსი მოქმედებით ბრუნვაში (-ურთ თანდებულიანი მოქმედებითი).

კომიტენტი (ლათ.) - პირი, რომელიც დავალებას აძლევს სხვა პირს (კომისიონერს) - დადოს გარკვეული გარიგება თავისი სახელით, მაგრამ კომიტენტის ხარჯზე.

კომიტეტი (ფრანგ.)

  1. არჩევითი ორგანო, რომელიც ხელმძღვანელობს რაიმე საქმიანობას.

  2. სახელმწიფო მმართველობის ორგანო, რომელსაც აკისრია გარკვეული ფუნქციები.

კომიქსი (ინგლ.) - ერთი საერთო ამბის შემცველი ნახატების სერია. პირველად გამოჩნდა XIX საუკუნის დასასრულს აშშ-ს გაზეთებში.

კომიშე ოპერ - ბერლინის საოპერო თეატრი, გაიხსნა 1947 წელს.

კომიციები - ძველ რომში - თავისუფალ მოქალაქეთა სახალხო კრება.

კომკავშირი - ახალგაზრდობის ლენინური კომუნისტური კავშირის (ალკკ-ს) გავრცელებული სახელი კომუნისტურ ეპოქაში.

კომლევა გაბრიელა - ბალეტის რუსი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

კომლეული - იგივეა, რაც კომლი.

კომლი

  1. სოფელ ადგილას მცხოვრები ცალკე ოჯახი.

  2. იგივეა, რაც კვამლი.

კომლო - ქალაქი უნგრეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ბარანიის მედიეში (30 ათასი).

კომნენოსები - ბიზანტიის იმპერატორთა დინასტია 1057-59 და 1081-1185 წლებში.

კომო

  1. ტბა ჩრდილოეთ იტალიაში, 198 მეტრ სიმაღლეზე, სიღრმე 410 მეტრი.

  2. ქალაქი ჩრდილოეთ იტალიაში, ლომბარდიის წინაალპებში (95 ათასი).

კომოდი (ფრანგ.) - საშუალო სიმაღლის უჯრებიანი დგამი.

კომოდია - წიგნია ერთი საწარმართო (საბა).

კომოდო - კუნძული მცირე ზონდის კუნძულებში, ეკუთვნის ინდონეზიას.

კომოდორი (ინგლ.) - სამხედრო წოდება ზოგი დასავლეთის ქვეყნის არმიაში, რაც წინ უძღვის კონტრ-ადმირალის და ავიაციის ვიცე-მარშალის წოდებას.

კომოდორო-რივადავია - ქალაქი-პორტი არგენტინის ჩუბუტის პროვინციაში (115 ათასი).

კომოდუსი ლუციუს ელიუს ავრელიუს - რომის იმპერატორი 180-192 წლებში, ანტონინების დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი (161-192 წწ).

კომოე - მდინარე დასავლეთ აფრიკაში, (ბურკინა-ფასო, კოტ დ'ივუარი), ერთვის გვინეის ყურეს (სიგრძე - 900 კილომეტრი).

კომოვი ოლეგ - რუსი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1932-1994 წწ).

კომონერი (ინგლ.) - ინგლისის თემთა პალატის წევრი.

კომორინი - იხილე კუმარი.

კომორის კუნძულები (კომორის კუნძულების კავშირი, ინგლ. Union des Comores, 2002 წლამდე - კომორის კუნძულების ისლამური ფედერაციული რესპუბლიკა).

  • სახელმწიფო ინდოეთის ოკეანეში, მოზამბიკის სრუტის ჩრდილოეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების კუნძულებზე).

  • სახელი წარმოდგა არაბული სიტყვისგან „al-yamar”, რაც „მთვარეს” ნიშნავს.

  • დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1975 წლის 5 ივლისი.

  • სახელმწიფო ინდოეთის ოკეანის კომორის კუნძულებზე.

  • ეროვნული დევიზი - „Unite- Justice- Progres“ (ერთობა, სამართლიანობა, პროგრესი).

  • დედაქალაქი - მორონი.

  • მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს და მთავრობის მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ფედერალური საკრებულო.

  • ფართობი - 2 170 კვ.კმ.

  • შედგება სამი კუნძულისაგან: ნგაზიჯა (გრანდ-კომორი), ნჯუანი (ანჟუანი) და მვალი (მოხელი).

  • მოსახლეობა - 600 ათასამდე.

  • სიმჭიდროვე - 275 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • ოფიციალური ენები - ფრანგული და არაბული.

  • ვალუტა - კომორის ფრანკი.

  • ქვეყნის კოდი - COM.

  • დროის სარტყელი - UTC +3

  • სატელეფონო კოდი - +269.

  • ინტერნეტ-დომენი - km.

კომოროვსკი ბრონისლავ მარია (პოლონ. Bronislaw Maria Komorowski) - გრაფი, პოლონეთის პრეზიდენტი 2010 წლის ივლისიდან (დაიბადა 04.06. 1952 წ).

კომოროვსკა მაია - პოლონელი მსახიობი ქალი (დაიბადა 1937 წელს).

კომოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ქეიფისა და ღვინის სმის ღმერთი. გამოისახებოდა მთვრალი, ლოყებღაჟღაჟა კაცის სახით.

კომოტინი - ქალაქი საბერძნეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, როდოპის ნომში (30 ათასი).

კომოციო - იგივეა, რაც ტვინის შერყევა.

კომპაკი - პორტატული და სამაგიდო კომპიუტერების მწარმოებელი უდიდესი ამერიკული კომპანია; დაარსებულია 1982 წელს. შტაბ-ბინა მდებარეობს ტეხასის შტატის ქალაქ ჰიუსტონში.

კომპანია (ფრანგ.)

  1. ჯგუფი ადამიანებისა, რომლებიც ერთად ატარებენ დროს.

  2. სავაჭრო ან სამრეწველო ამხანაგობა.

კომპანიონაჟი (ფრანგ.) - ხელოსანთა ძირთადად გასაიდუმლოებული კავშირები შუა საუკუნეების საფრანგეთში, რაც მიზნად ურთიერთდახმარებას ითვალისწინებდა და XIX სუკუნიდან პროფკავშირების საფუძვლად იქცა.

კომპანიონი (ფრანგ.)

  1. კომპანიის მონაწილე.

  2. თანამოსაქმე.

  3. ქალი, რომელიც დაქირავებული ჰყავდათ დიასახლისის ან ქალიშვილების თანმხლებად და გამრთობად.

კომპარატივიზმი - ისტორიულ-შედარებითი მეთოდი.

კომპარატივისტი - მეცნიერი, რომელიც კვლევისას ისტორიულ-შედარებით მეთოდს იყენებს.

კომპარატორი - საზომი ხელსაწყო, რითაც გასაზომი სიდიდის შედარება ხდება ეტალონთან.

კომპარტია - შემოკლებული კომუნისტური პარტია.

კომპატრიოტი (ფრანგ.) - თანამემამულე.

კომპასი (გერმ.)

  1. ხელსაწყო, რომელიც აჩვენებს გეოგრაფიული ან მაგნიტური მერიდიანის მიმართულებას. გამოიყენება ორიენტირებისას ქვეყნის მხარეებთან მიმართებაში.

  2. ცის სამხრეთი ნახევარსფეროს თანავარსკვლავედი.

კომპაუნდი (ინგლ.)

  1. ორცილინდრიანი ორთქლის მანქანა.

  2. რაიმე ნივთიერებათა ნარევი, რომელიც არ წარმოადგენს ქიმიურ ნაერთს.

კომპაქტ-დისკი - 5,25 დიუმის დიამეტრის დისკი, რომელზედაც შეიძლება ინფორმაციის ჩაწერა.

კომპაქტური - მჭიდრო, შეკუმშული.

კომპაქტუსი (ლათ.) - სისტემა კარადებისა, სტელაჟებისა, რომლებიც მოძრაობს იატაკზე დაგებულ ან ზემოთ დაკიდებულ რელსებზე.

კომპენდიუმი (ლათ.) - მეცნიერების რომელიმე დარგის რაიმე გამოკვლევის და მისთანების ძირითად დებულებათა მოკლე გადმოცემა.

კომპენსატორი - მოწყობილობა, რომელიც აწონასწორებს სხვადასხვა ფაქტორის გავლენას მანქანების, აპარატების, ხელსაწყოების მოქმედებაზე.

კომპენსაცია (ლათ.)

  1. ანაზღაურება, საზღაური.

  2. მედიცინაში - დარღვეული ფუნქციის აღდგენა ორგანიზმში.

კომპეტენტური (ლათ.)

  1. რაიმე დარგის, რაიმე საკითხის სათანადოდ მცოდნე.

  2. ცოდნაზე დამყარებული, საფუძვლიანი; სრულუფლებიანი.

კომპეტენცია (ლათ.)

  1. საკითხთა წყება, რომელთა ჯეროვანი ცოდნა მოეპოვება ვისმე.

  2. სფერო, რაშიც უფლებამოსილია რომელიმე დაწესებულება ან თანამდებობის პირი.

კომპიენი - ქალაქი საფრანგეთში, მდინარე უაზაზე (45 ათასი).

კომპილატორი

  1. კომპილაციის ავტორი.

  2. ინფორმატიკაში იგივეა, რაც ტრანსლიატორი.

კომპილაცია - თხზულების შექმნა სხვების გამოკვლევების ან ნაწარმოებების საფუძველზე პირველწყაროს დამოუკიდებელი დამუშავების გარეშე.

კომპიტალიები - ქუჩის ლარების (ოჯახის მფარველი ღვთაებების) პატივსაცემი დღესასწაულები ძველ რომში; იმართებოდა იანვრის თვეში.

კომპიუტერი (ინგლ.) - მანქანა, რომელსაც იყენებენ ინფორმაციის მისაღებად, გადასამუშავებლად და დასაცავად ელექტრონული სახით, აგრეთვე როგორც საკომუნიკაციო საშუალებას.

კომპიუტერიზაცია - ელექტრონული მანქანების (კომპიუტერების) ფართო დანერგვა წარმოებაში, კვლევით მუშაუბაში.

კომპლექსი (ლათ.)

  1. საგანთა, მოვლენათა ან თვისებათა ერთობლიობა, შეხამება.

  2. ფსიქოლოგიაში - ცალკეული ფსიქოლოგიური პროცესების ერთ მთლიანობად გადაქცევა.

კომპლექტი (ლათ.) - გარკვეული დანიშნულებისათვის საჭირო საგანთა სრული რიცხვი.

კომპლექსია - აგებულება, ტანის მოყვანილობა.

კომპლიკაცია (ლათ.) - გართულება, დახლართულობა, აწეწილობა.

კომპლიმენტი (ფრანგ.) - საქებარი, სასიამოვნო რისამე თქმა, ქათინაური.

კომპლიუვიუმი (ლათ.) - სწორკუთხა ხვრელი ძველრომაულ სახლებში, რაც წვიმის წყლის დასაგროვებლად იყო გათვალისწინიბელი სპეციალურ ავზში.

კომპლოტი (ფრანგ.) - შეთქმულება.

კომპოზიტი (ლათ.) - სიტყვა, რომელიც შედგება ერთზე მეტი ფუძისაგან.

კომპოზიტორი (ლათ.)

  1. პირი, რომელიც ქმნის მუსიკალურ ნაწარმოებს.

  2. პირი, რომელიც ადგენს საჭადრაკო (ან საშაშო) ამოცანებს და ეტიუდებს.

კომპოზიცია (ლათ.)

  1. მუსიკალური ნაწარმოების შეთხზვა.

  2. ლიტერატურის, ხელოვნების ნაწარმოების აგებულება, მისი შემადგენელი ნაწილების განლაგება და ურთიერთშეფარდება.

  3. სხვადასხვა ლითონის შენადნობი.

კომპონენტი (ლათ.) - რისამე შემადგენელი ნაწილი.

კომპოსტერი (ფრანგ.) - ხელსაწყო, რომლის საშუალებითაც სამგზავრო ბილეთებზე, საბანკო ჩეკებზე და მისთანებზე სვამენ საკონტროლო ნიშნებს.

კომპოსტი (ინგლ.) - ორგანული სასუქი, რომელსაც იყენებენ ტორფისა და სხვადასხვა ნარჩენის ერთმანეთში შერევით.

კომპოტი (ფრანგ.) - წყალში მოხარშული სხვადასხვა ხილი.

კომპრადორი (ესპან.) - აღმოსავლეთის ქვეყნებში ადგილობრივი ვაჭარი, რომელიც შუამავლობს უცხოეთის კაპიტალსა და ადგილობრივ ბაზარს შორის.

კომპრაჩიკოსები (ესპან.) - ადამიანები, რომლებიც შუა საუკუნეების ევროპაში იტაცებდნენ ან ყიდულობდნენ ბავშვებს, ამახინჯებდნენ მათ და შემდეგ ყიდდნენ ხუმარებად.

კომპრესი (ფრანგ.) - ქსოვილის, ტილოს ნაჭერი, რომელსაც ადებენ მტკივნეულ ადგილზე სამკურნალო მიზნით.

კომპრესია (ლათ.) - ჰაერის, გაზის ან საწვავი ნარევის შეკუმშვა.

კომპრესორი

  1. ჰაერის, გაზის, ორთქლის შესაკუმში მანქანა.

  2. სისხლძარღვების შესაკუმში ხელსაწყო.

კომპრომეტირება და კომპრომეტაცია - ვინმესათვის სახელის გატეხა, რეპუტაციის შელახვა.

კომპრომისი (ლათ.) - ურთიერთდათმობის გზით მიღწეული შეთანხმება.

კომპტომეტრი - საანგარიშო მანქანა რიცხვებზე არითმეტიკულ მოქმედებათა საწარმოებლად.

კომპტონ-ბერნეტი აივი - ინგლისელი მწერალი ქალი (1884-1969 წწ).

კომპტონი - ქალაქი აშშ-ს კალიფორნიის შტატში.

კომპტონი არტურ ჰოლი - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1927 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1892-1962 წწ).

კომპტუარი (ფრანგ.) - საფრანგეთში - ბარში გამართული დახლი, რომლის გაყოლებაზეც მაღალი ტაბურეტებია და რომელთანაც შეექცევიან სასმელს.

კომპული - უნაგირის ტახტის თავი.

კომრატი - ქალაქი მოლდავეთში (25 ათასი).

კომსომოლსკი

  1. ქალაქი რუსეთის ივანოვოს ოლქში.

  2. ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში (55 ათასი).

კომსომოლსკოე - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში.

კომუნა (ფრანგ.)

  1. შუა საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში საქალაქო კომუნა - თემი, რომელიც ფეოდალთაგან დამოუკიდებლად ცდილობდა საკუთარი ცხოვრების წარმართვას.

  2. დასავლეთის ზოგ თანამედროვე ქვეყანაში - უმდაბლესი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის სახელი.

კომუნალური - ქალაქის მეურნეობასთან დაკავშირებული.

კომუნარი (ფრანგ.)

  1. პარიზის კომუნის მონაწილე.

  2. კომუნის წევრი.

კომუნარის ჩიბუხი - ქართული მხატვრული მუნჯი ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1929 წელს. დამდგმელი რეჟისორი და სცენარის ავტორი - კოტე მარჯანიშვილი. დამდგმელი ოპერატორი - სერგეი ზაბოზლაევი. მთავარ როლებში: უშანგი ჩვეიძე, სერგეი ზაბოზლაევი, ვერიკო ანჯაფარიძე, ალექსანდრე ჟორჟოლიანი, თამარ ჭავჭავაძე, შალვა ღამბაშიძე.

კომუნარსკი - უკრაინის ქალაქ ალჩევსკის სახელი 1961-92 წლებში.

კომუნეროსი - 1820-23 წლების ესპანეთის რევოლუციის დროს წევრი იმ საიდუმლო ორგანიზაციისა, რომელიც ქვეყნის სუვერენიტეტისათვის იბრძოდა.

კომუნიზმი

  1. სხვადასხვა კონცეფციათა საერთო სახელი, რომლის საფუძველში კერძო საკუთრებაზე უარის თქმა დევს (პირველყოფილი კომუნიზმი, უტოპიური კომუნიზმი).

  2. ისტორიული პროცესის მარქსისტულ კონცეფციაში - საზოგადოებრივ-ეკონომიური ფორმაცია, რომელიც უნდა შეენაცვლოს კაპიტალიზმს.

კომუნიზმის პიკი (1962 წლამდე სტალინის პიკი, 1998 წლის შემდეგ ისმაილ სამონის პიკი) - პამირის მთათა სისტემის უმაღლესი მწვერვალი ტაჯიკეთის ტერიტორიაზე (7495 მეტრი).

კომუნიკაბელურობა

  1. ინფორმაციის გადამცემ განსხვავებულ სისტემათა შეთავსება.

  2. საზოგადოებასთან, ხალხთან ურთიერთობის უნარი.

კომუნიკაცია (ლათ.)

  1. ერთი ადგილის მეორესთან დამაკავშირებელი გზა.

  2. ინფორმაციის გაცვლა ადამიანებს შორის, აგრეთვე კავშირის სასიგნალო მეთოდი ცხოველებს შორის.

კომუნიკე (ფრანგ.)

  1. ოფიციალური ცნობა საერთაშორისო მოლაპარაკების მიმდინარეობისა და შედეგების შესახებ.

  2. საერთოდ ოფიციალური ცნობა რაიმე საკითხის შესახებ.

კომუნისტი

  1. საქართველოს კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის გაზეთი (პირველი ნომერი გამოვიდა 1920 წლის 3 ივნისს).

  2. კომუნისტური პარტიის წევრის მოსახსენიებელი გავრცელებული სიტყვა საბჭოთა ეპოქაში.

კომუნისტური ინტერნაციონალი (კომინტერნი) - 1919-43 წლებში საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც სხვადასხვა ქვეყნების კომუნისტურ პარტიებს აერთიანებდა.

კომუნისტური პარტია (საბჭოთა კავშირისა, აბრევიატურა - სკკპ) - პოლიტიკური პარტია საბჭოთა კავშირში შემავალ ქვეყნებში, რომელიც 1898-1991 წლებში მოქმედება; ერთადერთი პარტია, რომელიც სახელმწიფო ტოტალური რეჟიმის საფუძვლად იქცა.

კომუტატორი (ლათ.) - მოწყობილობა ელექტროწრედში დენის მიმართულების შესაცვლელად.

კომუტაცია (ლათ.) - ელექტროდენის მიმართულების შეცვლა, ცვლადი დენის გარდაქმნა მუდმივ დენად სპეციალური აპარატის საშუალებით.

კომფორტი (ინგლ.) - კეთილმოწყობილი ყოფა-ცხოვრების პირობათა ერთობლიობა; ბინების, საზოგადოებრივ დაწესებულებათა, მიმოსვლის საშუალებათა და მისთანების კეთილმოწყობა.

კომფორტული და კომფორტაბელური - კეთილმოწყობილი.

კომში (Cydonia oblonga) - საშუალო სიმაღლის ხე ან ბუჩქი. ისხამს ვაშლის მოყვანილობის ყვითელ სურნელოვან და მოტკბო-მომჟავი ნაყოფს.

კონა - ერთად შეკრული ყვავილი ან მწვანილი.

კონაკრი - გვინეის დედაქალაქი, ატლანტის ოკეანისპირა პორტი. დაარსებულია 1884 წელს (700 ათასი).

კონაკოვო (1930 წლამდე კუზნეცოვო) - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში (45 ათასი).

კონან დოილი არტურ - იხილე დოილი ა.კ.

კონარსკი შიმონ - 1830-31 წლების პოლონეთის აჯანყების ერთ-ერთი ლიდერი (1808-1839 წწ).

კონახტი (კონოტი) - პროვინცია ირლანდიაში.

კონგენიალური (ლათ.) - ჭკუით, ნიჭიერებით ვისიმე შესაფერი, მსგავსი.

კონგლომერატი (ლათ.)

  1. სხვადასხვაგვარი ნაწილების ან საგნების მექანიკური, შემთხვევითი შეერთება.

  2. გეოლოგიაში - ნალექი ქანი: შედგება თიხით, კირით და მისთანებით შეკავშირებული კენჭებისა და ქვებისაგან.

კონგლომერაცია (ლათ.) - რაიმე ნაწილების ან საგნების ისეთი შეკავშირება, როდესაც ისინი ინარჩუნებენ თავიანთ თვისებებს.

კონგო

1) სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნი XIII-XIX საუკუნეებში მდინარე კონგოს ქვემო დინებაში.

2) (კონგოს რესპუბლიკა, ფრანგ. Republique du Congo).

  • სახელმწიფო ცენტრალურ აფრიკაში. ესაზღვრება გაბონს, კამერუნს, ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკას, კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკას და ანგოლას, აქვს გასასვლელი ატლანტის ოკეანეზე.

  • დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1960 წლის 15 აგვისტო.

  • ეროვნული დევიზი - „Unite, Travail, Progres“ (ერთობა, შრომა, პროგრესი).

  • ჰიმნი - „La Congolaise“.

  • მმართველობის ფორმა - რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ორპალატიანი პარლამენტი.

  • ფართობი - 342 000 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 10 ადმინისტრაციულ ოლქად და დედაქალაქის რეგიონად.

  • მოსახლეობა - 4 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 12 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • მორწმუნეები - კათოლკეები, პროტესტანტები, ნაწილი მოსახლეობისა ადგილობრივი ტრადიციული აღმსარებლობისაა.

  • ოფიციალური ენა - ფრანგული.

  • დედაქალაქი - ბრაზავილი.

  • ვალუტა - ფრანკი.

  • ქვეყნის კოდი - COG.

  • დროის სარტყელი - UTC +1

  • სატელეფონო კოდი - +242.

  • ინტერნეტ-დომენი - cg.

4) (კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკა, 1971-97 წლებში ზაირი, ფრანგ. Republique Democratique du Congo).

  • სახელმწიფო ცენტრალურ აფრიკაში. ჩრდილოეთით ესაზღვრება ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკას და სუდანს, აღმოსავლეთით - უგანდას, რუანდას, ბურუნდის, ტანზანიას, სამხრეთით - ზამბიას და ანგოლას და დასავლეთით - კონგოს რესპუბლიკას. დასავლეთით აქვს გასასვლელი ატლანტის ოკეანეზე.

  • სახელწოდება „კონგო” ნიშნავს მონადირეს დამომდინარეობს ადგილობრივი მოსახლეობის ენიდან.

  • დამოუკიდებლობის დღე (ბელგიისგან) - 1960 წლის 30 ივნისი.

  • ჰიმნი - „Debout Сongolaise“.

  • მმართველობის ფორმა - საპარლამენტო რესპუბლიკა.

  • სახელმწიფოს მეთაური - პრეზედენტი.

  • საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი სახელმწიფო საბჭო.

  • ფართობი - 2 345 410 კვ.კმ.

  • დაყოფილია 11 ოლქად.

  • მოსახლეობა - 67 მილიონი.

  • სიმჭიდროვე - 25 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

  • მოსახლეობის ნახევარი ქრისტიანულ სარწმუნოებას აღიარებს.

  • ოფიციალური ენა - ფრანგული.

  • დედაქალაქი - კინშასა.

  • ვალუტა - კონგოს ფრანკი.

  • ქვეყნის კოდი - COD.

  • დროის სარტყელი - UTC +1...+2

  • სატელეფონო კოდი - +243.

  • ინტერნეტ-დომენი - cd.

5) ბანტუს ჯგუფის ხალხი, ცხოვრობენ ცენტრალური აფრიკის ქვეყნებში (კონგო, ანგოლა, უგანდა, გაბონი).

6) ბანტუს ენათა ჯგუფის ენა. დამწერლობა აქვს ლათინური ანბანის საფუძველზე.

7) (ზაირი) - მდინარე ცენტრალურ აფრიკაში, ძირითადად კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში, ერთვის ატლანტის ოკეანეს (სიგრძე - 4700 კილომეტრი, აუზის ფართობი - 3680 ათასი კვ.კმ).

კონგრეგაცია (ლათ.)

  1. კარდინალთა მუდმივი კომისია, ვატიკანის მმართველთა გაერთიანება, რომელიც განაგებს კათოლიკური სამყაროს მნიშვნელოვან საქმეებს.

  2. კათოლიკურ მონასტერთა გაერთიანებანი, რომელთაც საერთო მმართველობა აქვთ.

კონგრეციონალისტები - კალვინიზმის განშტოება, რომელიც ჩაისახა XVI საუკუნის ინგლისში და მიზნად ისახავდა ადგილობრივი ეკლესიის სრულ დამოუკიდებლობას საეკლესიო ორგანიზაციებისა და სახელმწიფოსაგან.

კონგრევი - პოლიგრაფიაში: 1) მრავალი ფერის ერთდროულად ბეჭდვის ხერხი. 2) ამობურცული, რელიეფური გამოსახლების მიღება ყდაზე; თვით ასეთი გამოსახულება.

კონგრესი (ლათ.)

  1. ფართო შემადგენლობის თათბირი, ყრილობა.

  2. აშშ-სა და ზოგ სხვა ქვეყანაში საკანონმდებლო ორგანოს სახელწოდება.

კონგრესმენი (ინგლ.) - კონგრესის წევრი.

კონგრივი უილიამ - ინგლისელი დრამატურგი (1670-1729 წწ).

კონგრუენტული - რაც ერთიმეორეზე დადებისას ერთმანეთს ემთხვევა.

კონგრუენცია (ლათ.)

  1. გეომეტრიული ფიგურების დამთხვევა ერთმანეთზე დადებისას.

  2. საერთოდ შესაბამისობა, თანაზომიერება.

კონგური - მთა ჩინეთში, კუნლუნის მთათა სისტემაში (7719 მეტრი).

კონგურმუზტაკი - იხილე კაშგარის ქედი.

კონდა

  1. მდინარე რუსეთის ბურიატიის რესპუბლიკაში, მდინარე ვიტიმის მარჯვენა შენაკადი.

  2. მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ირტიშის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1097 კილომეტრი).

კონდაკი (ჟამისწირვა, იბაკო)

  1. ბიზანტიური საეკლესიო პოეზიისა და მუსიკის ჟანრი.

  2. ლიტურგიკული წიგნი, რომელშიც წარმოდგენილი იყო წირვის წესი, სააღაპო წიგნი.

კონდამიანი - ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, კოზმასა და დამიანეს გამოქვაბული სამონასტრო კომპლექსი სოფელ კისისხევიდან (თელავის მუნიციპალიტეტი) დაახლოებით 6 კმ-ზე. მდინარე კისისხევის მარცხენა ნაპირის ფლატეზე შემორჩენილია VI-VII საუკუნეების სამეკლესიიანი ბაზილიკა. ნაგებობა მარტივია. სამივე ეკლესია ერთმანეთის მიყოლობით არის განლაგებული. ნაგებია რიყის ქვით. შენობის კუთხეები, სარკმლისა და კარის საპირეები, იმპოსტები და ზოგი თაღი მოყვითალო ფერის შირიმის ქვისაა. მაღალი და ფართო მთავარი ეკლესია დასრულებულია ნალისებრი აფსიდით, რომლის კუთხეებიც ასევე შირიმის ქვითაა ამოყვანილი. კამარა ჩამოქცეულია. ჩრდილოეთ ნავში გამოყოფილია სათავსი სამსხვერპლოსათვის.

კონდამინი შარლ მარი დე ლა - ფრანგი ასტრონომი, გეოდეზისტი და მოგზაური (1701-1774 წწ).

კონდახი - განიერი ბოლო ნაწილი ფიცრის ნაჭრისა, რომელშიაც ჩასმულია თოფის ლულა.

კონდე ლუი I ბურბონი - საფრანგეთის პრინცი, ჰუგენოტების ბელადი (1530-1569 წწ).

კონდე ლუი II ბურბონი - საფრანგეთის მხედართმთავარი (1621-1680 წწ).

კონდენსატი (ლათ.) - კონდენსაციის შედეგად მიღებული პროდუქტი.

კონდენსატორი (ლათ.)

  1. ელექტრობის დასაგროვებელი ხელსაწყო.

  2. აპარატი, რომელშიც ნამუშევარი ორთქლი ცივდება და წყლად იქცევა.

კონდენსაცია და კონდენსირება

  1. შესქელება, გამკვრივება.

  2. ორთქლის ან გაზის სითხედ გადაქცევა.

კონდენსორი (ლათ.) - ლინზა ან ლინზების სისტემა, რომელიც თავს უყრის სინათლის სხივებს და მიმართავს მათ გასანათებელი საგნისკენ.

კონდიდი - სოფლების ზედა კონდიდისა და ქვედა კონდიდის გავრცელებული სახელწოდება (ქობულეთის მუნიციპალიტეტი).

კონდილიაკი ეტიენ ბონო დე - ფრანგი ფილოსოფოს-განმანათლებელი (1715-1780 წწ).

კონდიტერი (ლათ.) - ტკბილეულის დამზადების სპეციალისტი.

კონდიცია (ლათ.)

  1. დადგენილი ნორმა, სტანდარტი, რასაც უნდა შეესაბამებოდეს ესა თუ ის საგანი.

  2. ხელშეკრულების პირობა, რომელიც განსაზღვრავს საქონლის ხარისხს.

კონდიციონერი

  1. აპარატი ხორბლის სითბური დამუშავებისათვის.

  2. კონდიცირებული ჰაერის გამოსამუშავებელი აპარატი.

კონდიცირება - საქონლისათვის ისეთი სახის მიცემა, რომ შეესაბამებოდეს დადგენილ ნორმებს, სტანდარტებს.

კონდოლი - სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე, მდინარე კისისხევის (ალაზნის მარჯვენა შენაკადი) მარცხენა ნაპირას. თემის საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 460 მეტრი, თელავიდან - 6 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2489 ადამიანი. სოფლის ჩრდილოეთ ნაწილში მდებარეობს VI საუკუნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი - ნათლისმცემლის ბაზილიკა.

კონდომა - მდინარე რუსეთის კემეროვოს ოლქში, მდინარე ტომის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 392 კილომეტრი).

კონდომი - იგივეა, რაც პრეზერვატივი.

კონდომინიუმი (ლათ.) - საერთაშორისო სამართალში: ერთი და იმავე ტერიტორიის მართვა ორი ან რამდენიმე სახელმწიფოს მიერ.

კონდოპოგა - ქალაქი რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში (40 ათასი).

კონდორი

  1. (ესპან.) - დიდი მტაცებელი ფრინველი, ლეშისმჭამელი. გავრცელებულია სამხრეთ ამერიკაში.

  2. ოქროს და ვერცხლის მონეტა, რომელიც სამხრეთ ამერიკის რიგ ქვეყნებში (ჩილე, კოლუმბია, ეკვადორი) ბრუნავდა XX საუკუნის დასაწყისში.

კონდორკანკი ხოსე გაბრიელ - პერუში ინდიელთა ანტიესპანური აჯანყების ხელმძღვანელი XVIII საუკუნეში; ეწოდა ტუპაკ ამარუ.

კონდორსე მარი ჟან ანტუან ნიკოლა - ფრანგი ფილოსოფოს-განმანათლებელი, მათემატიკოსი, სოციოლოგი, პოლიტიკური მოღვაწე (1743-1794 წწ).

კონდოტიერი (იტალ.)

  1. XIV-XV საუკუნეების იტალიაში დაქირავებული რაზმის წინამძღოლი.

  2. ითქმის ადამიანზე, რომელიც მზადაა იბრძოლოს ყოველგვარი საქმისთვის გასამრჯელოს ხარჯზე.

კონდრატიევი ალექსანდრე - რუსი მწერალი (1876-1967 წწ).

კონდრატიევი ვიაჩესლავ - რუსი მწერალი (1920-1993 წწ).

კონდრატიუკი ნიკოლა - უკრაინელი მომღერალი, ბარიტონი; საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1930 წელს).

კონდრაშინი კირილ - დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1914-1981 წწ).

კონდროვო - ქალაქი რუსეთის კალუგის ოლქში.

კონდუიტი (ფრანგ.) - ჟურნალი, რომელშიც ძველ რუსეთში აღნიშნავდნენ მოსწავლის ჩადენილ ყველა დანაშაულს.

კონდურჩა - მდინარე რუსეთის სამარის ოლქში, მდინარე სოკის მარჯვენა შენაკადი.

კონდუქტი (ლათ.) - შუა საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში - ვოკალური (მრავალხმიანი) ჟანრი.

კონდუქტომეტრი (ინგლ.) - ხელსაწყო სითხის ან ორთქლის ელექტროგამტარობის გასაზომად.

კონდუქტორი

  1. მუშაკი, რომელიც თან ახლავს საქალაქო ტრანსპორტს და ყიდის ბილეთებს.

  2. ლითონსაჭრელ ჩარხებში მოწყობილობა, რომელიც ერთმანეთის მიმართ სწორ მდგომარეობას აძლევს იარაღსა და დასამუშავებელ მასალას.

კონევი ივან - საბჭოთა ეპოქის მხედართმთავარი, მარშალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1897-1973 წწ).

კონევიჩი პეტარ - სერბი კომპოზიტორი, ეროვნული სამუსიკო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1883-1970 წწ).

კონევსკოი ივან (ნამდვილი გვარი ორეუსი) - რუსი პოეტი (1877-1901 წწ).

კონერი შონ (ნამდვილი სახელი თომასი) - დიდბრიტანელი (შოტლანდიელი) მსახიობი (დაიბადა 1930 წელს).

კონესკი ბლაჟე - მაკედონელი მწერალი (დაიბადა 1921 წელს).

კონეტაბლი (ფრანგ.) - XIV-XVI საუკუნეების საფრანგეთში არმიის მთავარსარდალი.

კონექტიკუტი

  1. მდინარე აშშ-ში, ერთვის ატლანტის ოკეანის ლონგ-აილენდის სრუტეს (სიგრძე - 552 კილომეტრი).

  2. შტატი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. ფართობი 12,9 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა - 3,3 მილიონი. ადმინისტრაციული ცენტრი - ჰარტფორდი.

კონეცკი ვიქტორ - რუსი მწერალი (1929-2002 წწ).

კონვეიერი (ინგლ.) - განუწყვეტლივ მოქმედი მოწყობილობა, რომელსაც გადააქვს დასამუშავებელი მასალა ან მანქანის ასაწყობი ნაწილები ერთი მუშიდან მეორესთან.

კონვენტი (ლათ.)

  1. ზოგ ქვეყანაში საკანონმდებლო ორგანო, რომელსაც მოიწვევენ ხოლმე კონსტიტუციის შესადგენად ან შესაცვლელად.

  2. საფრანგეთის პირველი რესპუბლიკის უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო 1792-95 წლებში.

კონვენცია (ლათ.) - სახელმწიფოთა შორის რაიმე საკითხზე დადებული ხელშეკრულება.

კონვენციონალიზმი (ლათ.) - ფილოსოფიური მიმდინარეობა, რომლის მიხედვითაც მათემატიკურ და საბუნებისმეტყველო თეორიებს საფუძვლად უდევს მეცნიერთა შორის ნებისმიერი შეთანხმებანი.

კონვენციონალური (ლათ.) - რაც პირობას, ხელშეკრულებას შეესაბამება.

კონვენციური - კონვენციით დადგენილი.

კონვერგენცია (ლათ.)

  1. რაიმე ნიშან-თვისებათა დამთხვევა ერთმანეთისაგან დამოუკიდებელ მოვლენებში; ინტეგრაცია.

  2. ბიოლოგიაში - სხვადასხვა სახეობის ორგანიზმებში სხეულის აგებულების ან ფუნქციის მსგავსების გაჩენა.

  3. თვალების მხედველობითი ღერძის შეხვედრა ახლო მყოფი საგნის ცქერისას.

კონვერსია (ლათ.) - წინათ გამოშვებული სახელმწიფო სესხის პირობების შეცვლა.

კონვერტი (რუს.)

  1. ქაღალდის ოთხკუთხა პარკი, რომელშიც დებენ წერილს.

  2. ძუძუთა ბავშვის შესახვევი საბანი.

  3. საბნის შალითა.

კონვერტერი (ინგლ.)

  1. მეტალურგიაში - მბრუნავი ღუმელი ფოლადის მისაღებად გამდნარი თუჯის ჰაერით გაქრევის გზით.

  2. სიხშირის გარდამქმნელი.

კონვერტირება

  1. (ლათ.) - მეტალურგიაში - თუჯის ან შტაინის კონვერტერში გაქრევა.

  2. ვალუტის კონვერტირება - ამა თუ იმ ქვეყნის ვალუტის გადაყვანა უცხო ქვეყნის ვალუტაზე.

კონვერტოპლანი (ინგლ.) - შვეულმფრენი, რომელიც ფრენის დროს გარდაიქმნება თვითმფრინავად და პირიქით.

კონვექტორი - სათბობის გასათბობი ხელსაწყო, რომელიც მუშაობს კონვექციის გზით სითბოს გადაცემის პრინციპით.

კონვექცია (ლათ.) - სითბოს ან ელექტრომუხტების გადატანა მოძრავი გარემოს დინების მიერ.

კონვიჩნი ფრანც - გერმანელი დირიჟორი (1901-1962 წწ).

კონვიცკი ტადეუშ - პოლონელი მწერალი (დაიბადა 1926 წელს).

კონვულსია (ლათ.) - ძლიერი კრუნჩხვა მთელი სხეულისა.

კონი

  1. ერთგვარი ფაცერი.

  2. ჩანჩქერი ლაოსისა და კამბოჯის საზღვარზე, მდინარე მეკონგზე.

კონი თევდორე - რუსი დრამატურგი (1809-1879 წწ).

კონი ფერდინანდ - გერმანელი ბოტანიკოსი და ბაქტერიოლოგი (1828-1898 წწ).

კონია - ქალაქი თურქეთში, ამავე სახელწოდების ვილაიეთის ადმინისტრაციული ცენტრი (515 ათასი).

კონიაკი

  1. ქალაქი საფრანგეთის შარანტის დეპარტამენტში.

  2. ღვინის გამოხდით და სათანადო დავარგებით მიღებული მაგარი არომატული სასმელი.

კონიდიუმი (ბერძნ.) - ჩანთიანი და უსრულო სოკოების უსქესო გამრავლების სპორა.

კონიექტურა (ლათ.) - ტექსტის დამახინჯებული ადგილის აღდგენა ან ისეთი ტექსტის გაშიფვრა, რომელიც არ იკითხება.

კონიის პლატო - იხილე ლიკაონის ვაკე.

კონიის (იკონიის) სასულთნო (რუმის სასულთნო ან სელჩუკთა სასულთნო) - ფეოდალური სახელმწიფო მცირე აზიაში XI-XIV საუკუნეებში.

კონიკა (Konica) - იაპონური კორპორაცია, რომელიც ფოტოპროდუქციას აწარმოებს. დაარსებულია 1873 წელს.

კონინი - ქალაქი პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (80 ათასი).

კონინკი ფილიპს - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1619-1688 წწ).

კონინქსლო ფილის ვან - ნიდერლანდელი მხატვარი, პეიზაჟისტი (1544-1607 წწ).

კონიო ჟორჟ - ფრანგი ფილოსოფოსი, მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1901-1978 წწ).

კონიო - მცენარეთა გვარი ქოლგოსანთა ოჯახისა, ორწლოვანი ბალახები.

კონიოვიჩი პეტარ - იუგოსლავიელი კომპოზიტორი (1883-1970 წწ).

კონიონკოვი სერგეი - რუსი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1874-1971 წწ).

კონისი იუკინაგა - იაპონელი მხედართმთავარი, ჰიძესი ტოეტომის თანამებრძოლი (1556-1600 წწ).

კონისკი გრიგორი - უკრაინელი მწერალი, საეკლესიო მოღვაწე (1717-1795 წწ).

კონიუგაცია (ლათ.)

  1. ბოტანიკაში - სქესობრივი პროცესი, რომლის დროსაც ხდება ორი გარეგნულად მსგავსი ვეგეტატიური უჯრედის შიგთავსის შერწყმა წყალმცენარეებში.

  2. ინფუზორიებში სქესობრივი პროცესი - სასქესო ბირთვების შეცვლა და მათი შემდგომი შერწყმა წყვილ-წყვილად.

კონიუგატები - მწვანე წყალმცენარეების ქვეტიპი, მტკნარი წყლის ტიპობრივი ორგანიზმები.

კონიუნქტივი (ლათ.)

  1. კავშირებითი კილო გრამატიკაში.

  2. თვალის ლორწოვანი ანუ შემაერთებელი გარსი, რომელიც ფარავს ქუთუთოს შიგნითა ზედაპირს და თვალის კაკლის წინა ნაწილს.

კონიუნქტივიტი - მედიცინაში - კონიუნქტივიტის ანთება.

კონიუნქტურა (ლათ.)

  1. შექმნილი ვითარება.

  2. იმ ნიშან-თვისებათა ერთობლიობა, რომლებიც ახასიათებს სასაქონლო მეურნეობას.

კონკა

  1. (კონსკაია) - მდინარე უკრაინის ზაპოროჟიეს ოლქში, მდინარე დნეპრის მარცხენა შენაკადი.

  2. (რუს.) - ტრამვაის წინამორბედი საქალაქო რკინიგზა, რომლის ვაგონშიც ცხენები იყო შებმული.

კონკანი - ინდოსტანის ნახევარკუნძულის დასავლეთი სანაპირო.

კონკვესტი რობერტ - ინგლისელი მწერალი (დაიბადა 1917 წელს).

კონკი

  1. სიძველით დაგლეჯილი, მრავალჯერ დაკერებული ტანსაცმელი.

  2. პატარა ქალაქი საფრანგეთის ავეირონის დეპარტამენტში, რომელიც სენტ-ფუას სააბატოთია ცნობილი და შუა საუკუნეების ევროპაში ერთ-ერთ საეკლესიო ცენტრად ითვლებოდა.

კონკიაჟღარუნა - ძველმანებით, კონკებით შემოსილი ადამიანი.

კონკილა - ურმის თავქვეშ შესაყენებელი კეტი.

კონკისტა (ესპან.) - ისტორიულ ლიტერატურაში ტერმინი, რომელიც აღნიშნავს ესპანელ-პორტუგალიელთა მიერ ამერიკის დაპყრობის ეპოქას.

კონკისტადორები (ესპან.)

  1. ესპანელი და პორტუგალიელი დამპყრობნი ამერიკისა.

  2. იტყვიან საერთოდ დამპყრობზე, მოძალადეებზე.

კონკისძველა - ძალიან ძველი, დაგლეჯილი.

კონკლავი (ლათ.) - კარდინალთა საიდუმლო კრება პაპის არჩევნების დროს.

კონკლუდენტური მოქმედება - ისეთი მოქმედება, რომლიდანაც უსიტყვოდ ჩანს, რომ ესა თუ ის პირი თანახმაა დადოს ხელშეკრულება.

კონკოვაია - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, ერთვის აღმოსავლეთ ციმბირის ზღვას.

კონკორდანსი (ფრანგ.) - იგივეა, რაც სიმფონია.

კონკორდატი (ლათ.) - უმაღლესი დონის შეთანხმება რომის პაპის წმინდა ტახტსა და რომელიმე სახელმწიფოს შორის.

კონკორდი - დიდი ბრიტანეთის და საფრანგეთის ავიაკომპანიების ზებგერითი სამგზავრო თვითმფრინავი (150 ადგილი); სულ 20 ასეთი თვითმფრინავი არსებობს; სიჩქარე 2200-2500 კმ/სთ.

კონკორდია

  1. მოქალაქეთა, ქალაქთა, სახელმწიფოთა და სხვათა თანხმობის რომაული ღმერთქალი.

  2. ქალაქი-პორტი არგენტინის აღმოსავლეთ ნაწილში (100 ათასი).

კონკორსი (იტალ.) - გამანაწილებელი დარბაზი რკინიგზისა და საზღვაო ვაგზლებში, მეტროპოლიტენის სადგურებში.

კონკრემენტები (ლათ.) - მედიცინაში ქვები, რომლებიც ჩნდება ორგანიზმის ღრუებში ან ქსოვილებში.

კონკრეტიზაცია და კონკრეიზირება - რამესთვის კონკრეტული სახის მიცემა; დაკონკრეტება, დაზუსტება.

კონკრეტული - რეალურად არსებული, საგნობრივად განსაზღვრული, ზუსტი, ხელშესახები.

კონკრეციები - მომრგვალო ფორმის მინერალური წარმონაქმნები ნალექ ქანებში.

კონკუბინატი (ლათ.) - ძველი რომაული სამართლის მიხედვით - ნებადართული ხანგრძლივად ცხოვრება მამაკაცისა გაუთხოვარ ქალთან ქორწინების გარეშე.

კონკურენტი - პირი, რომელიც, კონკურენციას უწევს ვისმე; მეტოქე.

კონკურენცია (ლათ.) - მეტოქეობა უპირატესობის მოსაპოვებლად.

კონკური (ფრანგ.) - საცხენესნო სპორტში - შეჯიბრება დაბრკოლებათა გადალახვაში.

კონკურ იპიკი (ფრანგ.) - საცხენოსნო შეჯიბრი.

კონკურისტი - კონკურის მონაწილე.

კონკურსანტი - კონკურსის მონაწილე.

კონკურსი (ლათ.) - შეჯიბრება საუკეთესოს გამოსავლენად.

კონოე ფუმიმარო - იაპონიის პრემიერ-მინისტრი 1937-41 წლებში (1891-1945 წწ).

კონონი - ძველ საბერძნეთში ათენის ფლოტის სარდალი (ძვ.წ.აღ.V-IV სს).

კონოპლიოვა ნატალია - რუსი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1944 წელს).

კონოპნიცკა მარია - პოლონელი მწერალი ქალი (1842-1910 წწ).

კონორსი ჯიმი - ამერიკელი ჩოგბურთელი, აშშ-ს ღია ჩემპიონატის 5-გზის გამარჯვებული (დაიბადა 1952 წელს).

კონოსამენტი (ფრანგ.) - დოკუმენტი, რომელიც შეიცავს საზღვაო გადაზიდვის ხელშეკრულების პირობებს.

კონოტაცია (ლათ.) - დამატებითი, თანმდევი მნიშვნელობა ენობრივი ერთეულისა.

კონოტოპი - ქალაქი უკრაინის სუმის ოლქში (100 ათასი).

კონრად I - გერმანელთა მეფე 911-918 წლებში.

კონრად II - გერმანიის მეფე, „საღვთო რომის იმპერიის“ იმპერატორი 1024 წლიდან (დაახლოებით 990-1039 წწ).

კონრად III - გერმანიის მეფე 1138 წლიდან, შტაუფენების დინასტიის პირველი წარმომადგენელი (1093-1152 წწ).

კონრადი (ამენჰაუზენიდან) შვეიცარიელი გერმანულენოვანი პოეტი (XIV საუკუნე).

კონრადი (ვიურცბურგელი) გერმანელი პოეტი (1220-1287 წწ).

კონრადი ჩარლზ - ამერიკელი ასტრონავტი, 1965-73 წლებში ოთხი ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1930 წელს).

კონრადი ჯოზეფ (ნამდვილი სახელი და გვარი იუზეფ ტეოდორ კონრად.კოჟენიოვსკი) - ინგლისელი მწერალი, ეროვნებით პოლონელი (1857-1924 წწ).

კონრად ფონ ჰეცენდორფი ფრანც - ავსტრია-უნგრეთის გენერალ-ფელდმარშალი (1852-1925 წწ).

კონსეკვენტური (ლათ.) - თანამიმდევრული, თანამიმდევრობითი.

კონსელიერუ ანტონიუ - ბრაზილიის გლეხთა ომის (1896-97) ერთ-ერთი წინამძღოლი (1850-1897 წწ).

კონსელიეირუ-ლაფაიეტი (ლაფაიეტი) - ქალაქი პარაგვაის კონსეფსიონის დეპარტამენტში.

კონსენსუსი (ლათ.)

  1. სადავო საკითხებზე ზოგადი შეთანხმება.

  2. საფრანგეთში აღნიშნავს სოციალურ და ეროვნულ ერთობას.

კონსერვატიზმი - ყველაფრის ძველის, დრომოჭმულის დაცვა.

კონსერვატიული - რასაც დრომოჭმულის დაცვა ახასიათებს, სიახლისადმი და პროგრესულისადმი მტრული.

კონსერვატორი

  1. პროგრესის მოწინააღმდეგე.

  2. ინგლისის კონსერვატიული პარტიის წევრი.

კონსერვატორია (იტალ.) - უმაღლესი მუსიკალური სასწავლებელი.

კონსერვაცია (ლათ.)

  1. გაფუჭებისაგან, დაშლისაგან დაცვა სპეციალური დამუშავებით, სპეციალური პირობების შექმნით.

  2. რაიმე დაწყებულის შეწყვეტა, საქმიანობის შეჩერება გაურკვეველი ვადით.

კონსერვი (ფრანგ.)

  1. სპეციალური დამუშავების გზით მარაგად დამზადებული საკვები პროდუქტი, რომელიც ჰერმეტულად დახურულ ჭურჭელშია მოთავსებული.

  2. ლურჯი ან მონაცრისფრო სათვალე კაშკაშა სინათლისაგან, მტვრისგან თვალების დასაცავად.

კონსერვირება

  1. კონსერვად დამზადება.

  2. იგივეა, რაც კონსერვაცია.

კონსეფსიონი

  1. ქალაქი პარაგვაიში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (65 ათასი).

  2. ქალაქი ჩილეში, ბიო-ბიოს ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (310 ათასი).

კონსიანსი ჰენდრიკ - ბელგიელი მწერალი (1812-1883 წწ).

კონსიგნაცია (ლათ.) - საქონლის საზღვარგარეთ საკომისიო გაყიდვის ფორმა, რომლის დროსაც მისი პატრონი (კონსიგნანტი) უგზავნის იქ მყოფ კომისიონერს (კონსიგნატორს) საქონლის პარტიებს სარეალიზაციოდ.

კონსიდერანი ვიქტორ - ფრანგი სოციალისტ-უტოპისტი (1808-1893 წწ).

კონსიერჟი (ფრანგ.) - საფრანგეთში - მეკარე, შვეიცარი.

კონსილიუმი (ლათ.) - ექიმების მოთათბირება მძიმე ან არაცხადი დაავადების გამოსარკვევად და მკურნალობის ხერხების დასადგენად.

კონსისტენცია (ლათ.) - ნივთიერების სიმკვრივის ხარისხი.

კონსისტომეტრი - ხელსაწყო ნახევრად თხევადი სხეულების კონსისტენციის გასარკვევად.

კონსისტორია (ლათ.) - კათოლიკურ ეკლესიაში - კარდინალთა თათბირი რომის პაპის მეთაურობით.

კონსკრიფცია (ლათ.) - ძველი საფრანგეთის არმიაში კადრების დაკომპლექტება საყოველთაო სამხედრო ვალდებულების საფუძველზე, როდესაც დაშვებული იყო გამოსყიდვა და მონაცვლეობა.

კონსოლები - ინგლისში - სახელმწიფო სესხის ობლიგაციები, რომელიც გამოშვებულია კონსოლიდაციის შემდეგ.

კონსოლი (ფრანგ.) - კედლის გამონაშვერი, რომელსაც ეყრდნობა შენობის ზოგი ნაწილი; ბრჯენი, კრონშტეინი.

კონსოლიდაცია და კონსოლიდირება (ლათ.)

  1. განმტკიცება, შემჭიდროება.

  2. მოკლევადიანი სახელმწიფო სესხის გრძელვადიანად გადაქცევა.

კონსომე (ფრანგ.) - ერთგვარი ბულიონი.

კონსონანსი (ფრანგ.) - რამდენიმე ბგერის ჰარმონიული შეხამება; კეთილხმოვანება.

კონსონანტი (ლათ.) - თანხმოვანი ბგერა.

კონსონანტიზმი (ლათ.) - ამა თუ იმ ენის თანხმოვან ბგერათა სისტემა.

კონსონანტური დამწერლობა - დამწერლობის სისტემა, რომლის ნიშნები (გრაფემები) გამოყენებულია მხოლოდ თანხმოვანი ფონემების აღსანიშნავად.

კონსორტი და პრინც-კონსორტი (ინგლ.) - ინგლისსა და ზოგ სხვა მონარქიულ სახელმწიფოში დედოფლის მეუღლე, რომელიც თვითონ არ არის მონარქი.

კონსორციუმი (ლათ.) - რამდენიმე მსხვილი ბანკის მონოპოლიური გაერთიანება რაიმე ოპერაციის ერთობლივად ჩატარების მიზნით.

კონსპექტი (ლათ.) - მოკლე ჩანაწერი, მოკლედ გადმოცემული შინაარსი.

კონსპექტური - მოკლე, შეკუმშული.

კონსპირატორი (ლათ.) - კონსპირაციის მონაწილე, კონსპირაციის დამცველი.

კონსპირაცია (ლათ.) - სისტემა და მეთოდები, რომლებსაც იყენებს არალეგალური ორგანიზაცია თავისი მუშაობის საიდუმლოდ შესანახად; საიდუმლოს მკაცრად დაცვა.

კონსტან დე რებეკი ბენჟამენ ანრი - ფრანგი მწერალი, პუბლიცისტი, პოლიტიკური მოღვაწე (1767-1830 წწ).

კონსტანტა (ლათ.) - მუდმივი სიდიდე.

კონსტანტანი (ლათ.) - სპილენძისა და ნიკელის შენადნობი; ახასიათებს მაღალი ელექტრული წინაღობა. იყენებენ რეოსტატების დასამზადებლად.

კონსტანტი (კოსტანტი) კახი - ქართველი ერისთავი, იბრძოდა არაბი სარდლის ბუღა თურქის წინააღმდეგ (768-853 წწ).

კონსტანტი კახის წამება - 853-856 წლებში შექმნილი ქართული ანონიმური ჰაგიოგრაფიული თხზულება.

კონსტანტინატი - ბერძნული ოქროს ფული, რომელიც საქართველოშიც იხმარებოდა (XII-XIII სს).

კონსტანტინე (კოსტანტი) - ქართლის ერისთავი X საუკუნის I ნახევარში.

კონსტანტინე I

1) (დიდი) ფლავიუს ვალერიუს - რომის იმპერატორი 306 წლიდან (დაახლოებით 285 - 337 წწ).

2) საქართველოს მეფე 1407-11 წლებში, ბაგრატ V-ის ძე (გარდაიცვალა 1411 წელს).

3) (კოსტანტი I) - აფხაზთა მეფე დივანის (ქრონიკის) მიხედვით VIII საუკუნის I ნახევარში, თეოდოს I-ის ძე.

4) იმერეთის მეფე 1293-1327 წლებში, დავით VI ნარინის ძე (გარდაიცვალა 1327 წელს).

5) კახეთის მეფე 1605 წელს, ალექსანდრე I-ის ძე (დაახლოებით 1566 - 1605 წწ).

6) საბერძნეთის მეფე გლიუქსბურგების დინასტიისა 1913-17 და 1920-22 წლებში (1868-1923 წწ).

კონსტანტინე II

1) ფლავიუს კლავდიუს - რომის იმპერატორი (ავგუსტუსი) 337-340 წლებში (317-340 წწ).

2) ქართლის მეფე 1476-1505 წლებში, ალექსანდრე I დიდის ძის დემეტრეს ვაჟი (გარდაიცვალა 1505 წელს).

3) საბერძნეთის მეფე გლიუქსბურგების დინასტიისა 1964-74 წლებში (დაიბადა 1940 წელს).

4) (მაჰმად ყული-ხანი) - კახეთის მეფე 1722-32 წლებში, ერეკლე I-ის ძე, თეიმურაზ II-ის ძმა (გარდაიცვალა 1732 წელს).

5) (კოსტანტი II) - აფხაზთა მეფე დივანის (ქრონიკის) მიხედვით VIII საუკუნის I ნახევარში, თეოდორეს ძე.

კონსტანტინე IV (პოგონატოსი) - ბიზანტიის იმპერატორი 668 წლიდან (გარდაიცვალა 685 წელს).

კონსტანტინე V - ბიზანტიის იმპერატორი 741 წლიდან (719-775 წწ).

კონსტანტინე VII (პორფიროგენეტი) - ბიზანტიის იმპერატორი 913 წლიდან (905-959 წწ).

კონსტანტინე XI (პოგონატოსი) - ბიზანტიის უკანასკნელი იმპერატორი 1448 წლიდან (1405-1453 წწ).

კონსტანტინე ბატონიშვილი

1) იმერთა მეფის ბაგრატ III-ის ძე (გარდაიცვალა 1587/88 წელს).

2) იმერეთის მეფის დავით II-ის ძე, გენერალ-მაიორი (1789-1844 წწ).

კონსტანტინე მანასე - ბიზანტიელი მწერალი (გარდაიცვალა 1187 წელს).

კონსტანტინესკუ ალექსანდრე - რუმინეთის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1873-1949 წწ).

კონსტანტინესკუ-იაში - რუმინელი ისტორიკოსი და საზოგადო მოღვაწე (1892-1949 წწ).

კონსტანტინი - ქალაქი ჩრდილო-აღმოსავლეთ ალჟირში, ამავე სახელწოდების ვილაიას ადმინისტრაციული ცენტრი (440 ათასი).

კონსტანტინიდისი არის - ბერძენი არქიტექტორი (დაიბადა 1913 წელს).

კონსტანტინოვი ალეკო ივანიცოვ - ბულგარელი მწერალი (1868-1923 წწ).

კონსტანტინოვი თედორე - რუსი გრაფიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1910 წელს).

კონსტანტინოვი პეტრე - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის მცირე თეატრში (1898-1973 წწ).

კონსტანტინოვკა - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში (110 ათასი).

კონსტანტინოვსკი - ქალაქი რუსეთის როსტოვის ოლქში (20 ათასი).

კონსტანტინოპოლი (ძვ.ქართ. - ბიზანტიონი, რუს. - ცარგრადი) - ბიზანტიის იმპერიის დედაქალაქი 1453 წლამდე. დაარსებულ იქნა იმპერატორ კონსტანტინეს მიერ 324 წელს. ახლანდელი სტამბოლი.

კონსტანტინოპოლსკი ალექსანდრე - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (1910-1985 წწ).

კონსტანტური - მუდმივი, უცვლელი, მყარი.

კონსტანცა - ქალაქი აღმოსავლეთ რუმინეთში, პორტი შავ ზღვაზე, ამავე სახელწოდების ჟუდეცის ადმინისტრაციული ცენტრი (320 ათასი).

კონსტანცი - ქალაქი გერმანიის ბადენ-ვიურტემბერგის მხარეში (75 ათასი).

კონსტანციუს I (ქლორუსი) ფლავიუს ვალერიუს - რომის იმპერატორი (264-306).

კონსტანციუს II ფლავიუს იულიუს - რომის იმპერატორი 337-361 წლებში (317-361).

კონსტანციუს III ფლავიუს - რომაელი მხედართმთავარი (გარდაიცვალა 421 წელს).

კონსტატაცია და კონსტატირება (ფრანგ.) - რისამე დადგენა, რისამე არსებობის დადასტურება.

კონსტებლი (ინგლ.)

  1. დაბალი ჩინის პოლიციელი ინგლისში, აშშ-ში, კანადაში.

  2. ციხესიმაგრის ან სასახლის კომენდანტი ინგლისში.

კონსტებლი ჯონ - ინგლისელი ფერმწერი (1776-1837 წწ).

კონსტელაცია (ლათ.) - ცის მნათობთა ურთიერთგანლაგება, რომელსაც იყენებენ არამეცნიერულ ასტროლოგიურ წინასწარმეტყველებათა საფუძველზე.

კონსტიტუანტი (ფრანგ.) - დამფუძნებელი კრება, რომელსაც იწვევდნენ კონსტიტუციის მისაღებად ან შესაცვლელად საფრანგეთში.

კონსტიტუტიური - არსებითი, ძირითადი, რისამე განმსაზღვრელი.

კონსტიტუცია (ლათ.)

  1. სახელმწიფოს ძირითადი კანონი, რომელიც განსაზღვრავს საზოგადოებრივსა და სახელმწიფო წყობილებას.

  2. ორგანიზმის საერთო აგებულება.

კონსტიტუციონალიზმი - მიმდინარეობა მეცნიერებასა და პოლიტიკაში, რომელსაც მმართველობის საუკეთესო ფორმად კონსტიტუციური მონარქია მიაჩნია.

კონსტრიქტორი (ლათ.) - კუნთი, რომელიც კეტავს ბუნებრივ ხვრელებს ადამიანის ორგანიზმში.

კონსტრუირება - რისამე კონსტრუქციის შექმნა.

კონსტრუქტივიზმი - მიმდინარეობა ხელოვნებაში, რომელიც უარყოფს ხელოვნების იდეურ შინაარსს და უპირატესად მიმართავს აბსტრაქციებს, გეომეტრიულ ფორმებს.

კონსტრუქტორი

  1. პირი, რომელიც რისამე კონსტრუქციას ქმნის.

  2. კომპლექტი ნაწილებისა, დეტალებისა, რომელთაგანაც ბავშვები აგებენ სხვადასხვა სათამაშო მანქანას, ნაგებობას.

კონსტრუქცია (ლათ.)

  1. აგებულება, აღნაგობა, ნაწილთა ურთიერთგანლაგება.

  2. რთული ნაგებობა, აგრეთვე მისი შემადგენელი ნაწილები.

კონსტრუქციული

  1. კონსტრუქციასთან დაკავშირებული.

  2. რაც შეიძლება საფუძვლად დაედოს შემდგომ მუშაობას.

კონსული (ლათ.)

  1. თანამდებობის პირი, რომელიც თავისი სახელმწიფოს და მისი მოქალაქეების ინტერესებს წარმოადგენს და იცავს სხვა სახელმწიფოს რომელიმე პუნქტში.

  2. ძველ რომში (აგრეთვე 1799-1804 წწ საფრანგეთში) უმაღლესი თანამდებობის პირი.

კონსულატი (ლათ.) - ძველ რომსა და საფრანგეთში - კონსულების მმართველობის პერიოდი.

კონსულტანტი (ლათ.) - პირი, რომელიც კონსულტაციას, რჩევა-დარიგებას აძლევს ვისმე თავისი სპეციალობის მიხედვით.

კონსულტატიური (ფრანგ.) - სათათბირო უფლებებით აღჭურვილი.

კონსულტაცია (ლათ.)

1) სპეციალისტის რჩევა რაიმე საკითხის შესახებ.

2) მასწავლებლის მიერ მოსწავლეებისათვის გაწეული დახმარება; ამისათვის მოწყობილი მეცადინეობა.

3) დაწესებულება, სადაც სპეციალისტები რჩევა-დარიგებას იძლევიან გარკვეულ საკითხებზე.

კონსუსი - ძველრომაული ღვთაება, მფარველობდა მიწაში ჩათესილი მარცვლის აღმოცენებას.

კონტა ვასილე - რუმინელი ფილოსოფოსი და სახელმწიფო მოღვაწე (1845-1882 წწ).

კონტაგიოზური - მედიცინაში - გადამდები.

კონტაგიუმი (ლათ.) - ინფექციური დაავადების გამომწვევი რამ.

კონტა-ვენესენი - ისტორიული ოლქი საფრანგეთში. მთავარი ქალაქი - ავინიონი.

კონტამინაცია (ლათ.)

  1. ორი ან რამდენიმე ამბის ერთმანეთში არევა თხრობის დროს.

  2. ლინგვისტიკაში - ახალი გამოთქმის, სიტყვის ან ფორმის გაჩენა ორი ერთმანეთთან ახლო მდგომი გამოთქმის, სიტყვის ან ფორმის შერწყმით (მაგალითად, „გააწყალა საქმე“, რომელიც „გააწყალა გულის“ და „გააჭირა საქმის“ ერთმანეთში აღრევითაა მიღებული).

კონტარინი ამბროჯო - ვენეციელი დიპლომატი და მოგზაური; აქვს ცნობები საქართველოს შესახებ (გარდაიცვალა 1499 წელს).

კონტაქტი (ლათ.)

1) ორი ელექტროსადენის ერთმანეთთან შეხება; ასეთი შეხების ადგილი.

2) ქანების შეხების სიბრტყე.

3) საერთოდ შეხება, კავშირი, ურთიერთობა.

4) ზმნის კატეგორია, რომელიც გვიჩვენებს სუბიექტური პირი უშუალოდ მოქმედებს პირდაპირ ობიექტზე თუ სხვა პირის მეშვეობით.

კონტაქტორი (ლათ.) - ელექტრული აპარატი, რომელიც განკუთვნილია ელექტროწრედის დისტანციური ჩართვის, ამორთვისა და გადართვისათვის.

კონტეინერი (ინგლ.)

  1. სტანდარტული სათავსი შეუფუთავი ტვირთის გადასაზიდად.

  2. პატარა სათავსი, რომლითაც შეიძლება წვრილ-წვრილი ნივთების გადატანა.

კონტექსტი (ლათ.) - წერილობითი ტექსტის შინაარსობლივად დასრულებული ნაწყვეტი, რომელიც საშუალებას იძლევა განისაზღვროს მასში შემავალი ცალკეული სიტყვის ან ფრაზის მნიშვნელობა.

კონტენო ჟორჟ - ფრანგი არქეოლოგი (1877-1964 წწ).

კონტი ნიკოლო - ვენეციელი ვაჭარი, მოგზაური (გარდაიცვალა 1469 წელს).

კონტი ოგიუსტ - ფრანგი ფილოსოფოსი (1798-1857 წწ).

კონტია - გველი ანკარასებრთა ოჯახისა, იგივეა, რაც ეირენისი.

კონტიგენტი (ლათ.)

  1. რაიმე კოლექტივში შემავალ ადამიანთა ერთობლიობა.

  2. გარკვეული მიზნით დადგენილი ზღვრული რაოდენობა.

კონ-ტიკი - ტურ ჰეიერდალის მიერ აგებული ტივი, რითაც მან 5 თანამგზავრთან ერთად 1947 წელს წყნარი ოკეანე გადაცურა.

კონტინენტი (ლათ.) - ხმელეთის დიდი ნაწილი, გარემოცული ზღვებითა და ოკეანეებით; მატერიკი.

კონტინენტური - კონტინენტზე არსებული, კონტინენტთან დაკავშირებული, კონტინენტზე მდებარე.

კონტინენტური ჰავა - ჰავა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ცივი ზამთარი და ცხელი ზაფხული; მშრალი ჰავა.

კონტინუიტეტი (ლათ.)

  1. მემკვიდრეობითობა სამართლის განვითარებაში.

  2. პარლამენტის სხდომათა უწყვეტობა.

კონტინუუმი (ლათ.)

  1. მოვლენების, პროცესების უწყვეტობა.

  2. ყველა ნამდვილი რიცხვის ან ორ რომელიმე ნამდვილ რიცხვს შორის მოქცეული რიცხვების სიმრავლე.

კონტო (იტალ.) - ანგარიში.

კონტოკორენტი (იტალ.) - ანგარიში, რომელსაც უხსნის ბანკი თავის მუდმივ კლიენტებს მათ შორის ურთიერთანგარიშსწორებისათვის.

კონტრ და კონტრა (ლათ.) - რთული სიტყვების პირველი შემადგენელი ნაწილი; აღნიშნავს იმის საპირისპიროს, რაც გამოხატულია სიტყვის მეორე ნაწილით.

კონტრაბანდა (იტალ.)

  1. საქონლის ფარულად გადატანა სახელმწიფო საზღვარზე.

  2. თვით ფარულად გადატანილი საქონელი.

კონტრაბანდისტი - პირი, რომელიც კონტრაბანდას ეწევა.

კონტრაბასი (იტალ.) - ყველაზე დაბალი ხმის გამომცემი ხემიანი საკრავი.

კონტრაგენტი - იხილე კონტრაჰენტი.

კონტრადიქტორული (ლათ.) - საწინააღმდეგო.

კონტრადიქცია (ლათ.) - ლოგიკური წინააღმდეგობა.

კონტრ-ადმირალი - ადმირალთა პირველი წოდებულება.

კონტრალტო (იტალ.) - ყველაზე დაბალი ხმა ქალისა.

კონტრამარკა (ფრანგ.) - ბარათი, რომლითაც უფასოდ შედიან თეატრში წარმოდგენაზე დასასწრებად.

კონტრაპუნქტი (გერმ.)

  1. რამდენიმე დამოუკიდებელი ხმის (მელოდიის) ერთდროული ჰარმონიული შეწყობა; პოლიფონია.

  2. მუსიკის თეორიის ნაწილი, რომელიც სწავლობს ასეთი შეწყობის წესებს.

კონტრაჟური (ფრანგ.) - ფოტო ან კინოგადაღება, რომლის დროსაც გადასაღები ობიექტი მოთავსებულია აპარატსა და სინათლის წყაროს შორის.

კონტრასიგნატურა და კონტრასიგნაცია (ლათ.) - მინისტრის ხელმოწერა იმ აქტზე, რომელიც გამოსულია სახელმწიფოს მეთაურისგან, რითაც ადასტურებს იმას, რომ თავის თავზე იღებს იურიდიულ და პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას ამ აქტის თაობაზე.

კონტრასტი (ფრანგ.) - მკვეთრად გამოხატული სხვაობა.

კონტრაფაგოტი (იტალ.) - ხის ჩასაბერი მუსიკალური საკრავი, ფაგოტის ნაირსახეობა.

კონტრაფაქცია (ლათ.) - სხვისი ნაწარმოების გამოცემა და გავრცელება ავტორის თანხმობის გარეშე; საავტორო უფლების დარღვევა.

კონტრაქტი (ლათ.) - წერილობითი ხელშეკრულება, შეთანხმება, რომელიც განსაზღვრავს მისი დამდები მხარეების ვალდებულებებს.

კონტრაქტანტი - პირი ან ორგანიზაცია, რომელიც კონტრაქტის მიხედვით კისრულობს გარკვეულ ვალდებულებას.

კონტრაქტაცია (ლათ.) - პროდუქციის დამზადება იმ ხელშეკრულებათა საფუძველზე, რომლებსაც ყოველწლიურად დებენ დამამზადებელი ორგანიზაციები მწარმოებლებთან.

კონტრაქტურა (ლათ.) - სახსრის შეკუმშვა, რბილი ქსოვილების, ან ნერვების დაზიანების შედეგად.

კონტრაქცია (ლათ.) - შეკუმშვა.

კონტრაცეპტივი (ლათ.) - ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალება.

კონტრაცეფცია (ლათ.) - ორსულობის საწინააღმდეგო მეთოდები და საშუალებანი.

კონტრაჰალსი (ლათ.-ჰოლანდ.) - სვლა კონტრაჰალსით - სვლა შემხვედრი გემის ჰალსის საპირისპირო ჰალსით.

კონტრაჰენტი (ლათ.) - პირი ან დაწესებულება, რომელმაც ხელშეკრულების ძალით რაიმე ვალდებულება იკისრა.

კონტრბალანსი (ფრანგ.) - ტაბულა, რომელსაც ადგენენ საბუხჰალტრო მონაცემების საფუძველზე ბალანსის ან მისი რომელიმე ნაწილის შემოწმებისა და ანალიზის მიზნით.

კონტრდაზვერვა - უცხო ქვეყნის სახელმწიფოთა სადაზვერვო ორგანოთა წინააღმდეგ განხორციელებულ ქმედებათა ერთობლიობა.

კონტრდანსი (ინგლ. „სოფლური ცეკვა”) - ინგლისური ხალხური ცეკვა, მოგვიანებით გავრცელდა ევროპის სხვა ქვეყნებშიც.

კონტრეილერი (ლათ.) - ბორბლებიანი კონტეინერი.

კონტრერას ლაბარკა კარლოს - ჩილეს პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე (1899-1980 წწ).

კონტრექსევილი - კურორტი საფრანგეთის ვოგეზის დეპარტამენტში.

კონტრიბუცია (ლათ.)

  1. ფულადი გადასახადი, რომელსაც ომში გამარჯვებული მხარე დამარცხებულს აკისრებს საზავო ხელშეკრულების ძალით.

  2. ომის დროს ფულადი თუ ნატურალური გადასახადი, რომელსაც ახდევინებს მტერი მის მიერ დაპყრობილი ტერიტორიის მოსახლეობას.

კონტრმარში (ფრანგ.) - მარშ-მანევრი, რომელსაც მიმართავენ მოწინააღმდეგის მარშ-მანევრის სალიკვიდაციოდ.

კონტროვერსი (ფრანგ.) - დავა, უთანხმოება, სადავო საკითხი.

კონტროლერი - ელექტროძრავის ასამუშავებელი და სამართავი აპარატი.

კონტროლი (ფრანგ.) - ზედამხედველობა, მეთვალყურეობა, შემოწმება.

კონტროლიორი - პირი, რომელიც კონტროლს უწევს, ამოწმებს რასმე.

კონტროქტავა - მუსიკალური სკალის ერთ-ერთი მონაკვეთი.

კონტრრევოლუცია - გამარჯვებული რევოლუციის მონაპოვართა მოსპობის და რევოლუციამდელი წესწყობილების აღდგენის მცდელობა.

კონტრრელსი - რკინიგზის რელსებს შიგნით, მათს პარალელურად დამაგრებული რელსი (მოსახვევებში, ხიდებზე და სხვაგან).

კონტრრეფორმაცია - რეაქციული მოძრაობა რეფორმაციის წინააღმდეგ, რომელსაც ხელმძღვანელობდა რომის პაპი (XVI-XVII სს).

კონტრტიტული - წიგნის თავფურცელის მოპირდაპირე გვერდი.

კონტრფორსი (ფრანგ.) - კედლის ვერტიკალური საბჯენი, აგებული მისი გარეთა მხრიდან; კედლის ბურჯი.

კონტსკი ანტონ - პოლონელი პიანისტი, პედაგოგი და კომპოზიტორი (1817-1899 წწ).

კონტსკი აპოლინარი - პოლონელი მევიოლინე, კომპოზიტორი (1825 - 1879 წწ).

კონტუათი - სოფელი ხონის მუნიციპალიტეტში (ნახახულევის თემის საკრებულო). მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე, მდინარე ცხენისწყლის მარცხენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 130 მეტრი, ხონიდან - 4 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1235 კაცი. სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVI საუკუნეში.

კონურბაცია - პოლიცენტრული ტიპის საქალაქო აგლომერაცია, რომელიც რამოდენიმე ერთგვარი სიდიდის ქალაქითაა შედგენილი.

კონტუზია (ლათ.) - ორგანიზმის საერთო დაშავება, შერყევა მისი გარეგანი საფარვლის დაუზიანებლად.

კონტური (ფრანგ.) - საგნის საერთო გარეგანი მოხაზულობა.

კონულარიები - ამომწყდარი უხერხემლო ცხოველების ჯგუფი; ცხოვრობდნენ ადრეული კამბრიული პერიოდიდან ადრეულ ტრიასამდე.

კონუნგი (ძვ.ნორვეგ.) - სკანდინავიის ხალხებში შუა საუკუნეებში ტომის ბელადი, შემდეგ მეფე.

კონურბაცია (ლათ.) - განაშენიანების შედეგად ახლომახლო ქალაქების შერწყმა.

კონუსი (ლათ.)

1) გეომეტრიული სხეული, რომელიც წარმოიქმნება სწორკუთხა სამკუთხედის ბრუნვით თავისი ერთ-ერთი კათეტის გარშემო.

2) ითქმის საგანზე, რომელიც ფორმით ასეთ გეომეტრიულ სხეულს მოგვაგონებს.

კონფალონიერი ფედერიკო - პატრიოტული მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი იტალიის ლომბარდია-ვენეციის ოლქში (1785-1846 წწ).

კონფედერატი (ლათ.) - კონფედერაციის შემადგენლობაში შემავალი ორგანიზაცია ან სახელმწიფო.

კონფედერატკა (პოლონ.) - პოლონური ეროვნული ქუდი, ოთკუთხა, უსაჩიხო და ფოჩიანი.

კონფედერაცია (ლათ.)

  1. რაიმე საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა კავშირი, გაერთიანება.

  2. დამოუკიდებელ სახელმწიფოთა კავშირი.

კონფერანსი (ფრანგ.) - კონცერტზე, საესტრადო წარმოდგენაზე კონფერანსიეს გამოსვლა, მის მიერ პროგრამის გაძღოლა.

კონფერანსიე (ფრანგ.) - მსახიობი, რომელიც საესტრადო წარმოდგენაზე, კონცერტზე აცხადებს ნომრებს, მათ შორის კი მაყურებელს ართობს.

კონფერენც-დარბაზი - დარბაზი საზეიმო სხდომებისათვის; სააქტო დარბაზი.

კონფერენცია (ლათ.)

  1. სახელმწიფოების თუ სხვადასხვა ორგანიზაციების წარმომადგენელთა კრება, თათბირი.

  2. კლინიკაში, საავადმყოფოში - ექიმების ხანმოკლე შეკრება დილით, სამუშაოს დაწყებამდე.

კონფესია (ლათ.) - სარწმუნოება, რჯული, ეკლესია.

კონფესიონალური (ლათ.) - ეკლესიასთან დაკავშირებული, სარწმუნოებრივი.

კონფეტი (იტალ.) - ფერად-ფერადი ქაღალდის პაწაწა მრგვალი ნაჭრები, რომელთაც გასართობად თავზე აყრიან ერთმანეთს ბალებსა და მასკარადებზე.

კონფექცია (ლათ.) - საკონფექციო მრეწველობა - მრწეველობის დარგი, მზა ტანსაცმლის მასობრივი წარმოება.

კონფექციიონი (გერმ.)

1) მზა ტანსაცმელი და თეთრეული როგორც საქონელი.

2) მაღაზია ან განყოფილება, რომელიც ასეთი საქონლით ვაჭრობს.

3) სახელოსნო, სადაც გასაყიდ ტანსაცმელს კერავენ.

კონფიგურაცია (ლათ.)

1) რისამე გარეგანი მოხაზულობა, ფორმა.

2) რაიმე საგანთა განლაგება ერთმანეთის მიმართ.

3) მნათობის ხილული მდგომარეობა ცის თაღზე მზესთან შედარებით.

კონფიდენციალური (ლათ.) - რის გახმაურებაც არ შეიძლება, საიდუმლო.

კონფირმანტი - ბავშვი, ახალგაზრდა, რომელიც კონფირმაციისათვის არის გამზადებული.

კონფირმაცია

  1. კათოლიკურ ეკლესიაში ეპისკოპოსის მიერ 7-12 წლის ყმაწვილთა მირონცხების საიდუმლოს ჩატარება.

  2. პროტესტანტულ ეკლესიაში მრევლის წევრებად ახალგაზრდა ქალებისა და ვაჟების მიღება.

კონფისკატი - კონფისკაციაქმნილი ნივთი.

კონფისკაცია (ლათ.)

  1. ქონების ჩამორთმევა სა-ხელმწიფოს სასარგებლოდ.

  2. მიმოქცევიდან ხმარებიდან ამოღება (გაზეთების, წიგნების) ხელისუფლების მიერ.

კონფიტიური (ფრანგ.) - მურაბა, ჯემი.

კონფლიქტი (ლათ.)

  1. მოპირდაპირე ძალთა, საწინააღმდეგო ინტერესთა, შეხედულებათა შეხლა- შემოხლა; უთანხმოება, განხეთქილება.

  2. საზოგადოებრივ წინააღმდეგობათა ასახვა მხატვრულ ნაწარმოებში.

კონფოკალური (ლათ.) - საერთო ფოკუსის მქონე.

კონფორმიზმი (ლათ.)

  1. ერთგვარობა; შემთანხმებლობა.

  2. ანგლიკანური ეკლესიის მოძღვრება.

კონფრონტაცია (ფრანგ.) - ურთიერთდაპირისპირება.

კონფუცი (ჩინ. კუნ-ფუ-ძი - „მასწავლებელი კუნი”) - ძველი ჩინელი მოაზროვნე, პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 551-479 წწ).

კონფუციანელობა - ძველი ჩინელი მოაზროვნის კონფუცის ფილოსოფიურ-რელიგიურ-ეთიკური მოძღვრება, ძველი ჩინეთის მთავარი იდეური მიმდინარეობა, შემდგომში ოფიციალური რელიგია.

კონქი და კონქა (ბერძნ.) - არქიტექტურაში მეოთხედსფეროს მოყვანილობის გადახურვა ნახევარცილინდრული სადგომისა; კამარა.

კონქიოლოგია და კონქილიოლოგია (ბერძნ.) - ზოოლოგიის ნაწილი, რომელიც ნიჟარებს სწავლობს.

კონქოიდა (ბერძნ.) - ბრტყელი ხაზი, რომლის საშუალებითაც ნებისმიერი კუთხე შეიძლება გაიყოს სამ თანასწორ ნაწილად.

კონჩალოვსკაია ნატალია - რუსი მწერალი ქალი (1903 - 1988 წწ).

კონჩალოვსკი ანდრეი - იხილე მიხალკოვ-კონჩალოვსკი ა.

კონჩარი რადე - ანტიფაშისტური მოძრაობის მოღვაწე ხორვატიაში (1911-1942 წწ).

კონჩედარია - მდინარე ჩინეთში, ერთვის ლობნორის ტბას (სიგრძე - 550 კილომეტრი).

კონჩერტო გროსო - საანსამბლო-საორკესტრო მუსიკის ჟანრი XVII-XVIII საუკუნეებში.

კონჩოლი - პურის წვნიანი საჭმელი.

კონჩხა - მეცხვარის წყლის სასმელი თასი.

კონჩხი - მთა ცაგერის მუნიციპალიტეტში, ლეჩხუმის ქედის სამხრეთ კალთაზე.

კონცენტრატი

1) სპეციალურად დამუშავებული საკვები პროდუქტების მშრალად დაწნეხილი ნარევი, რომლისგანაც შეიძლება საჭმლის ადვილად და სწრაფად მომზადება.

2) ყუათიანი საკვები საქონლისათვის.

3) პროდუქტი, რომელიც მიიღება მადნეულის გამდიდრების (კონცენტრაციის) შედეგად.

კონცენტრაცია (ლათ.)

1) რისამე მოგროვება, თავმოყრა.

2) (ყურადღების) გამახვილება.

3) ქიმიაში - ხსნარის გაჯერების ხარისხის გაზრდა გამხსნელის რაოდენობის შემცირებით.

კონცენტრები (ლათ.)

  1. სხვადასხვა სიდიდის წრეები, რომელთაც საერთო ცენტრი აქვთ.

  2. პედაგოგიკაში - სწავლების საფეხურები, რომლებიც ერთიომეორესთან დაკავშირებულია შინაარსის ერთობლიობით, ხოლო ერთმანეთისგან განსხვავდება სირთულითა და მოცულობით.

კონცენტრიზმი - სწავლების სისტემა, რომლის დროსაც სასწავლო პროგრამის ერთი და იგივე განყოფილებანი ისწავლება ორჯერ ან სამჯერ (სხვადასხვა კლასში).

კონცენტრირებული

1) ერთად თავმოყრილი.

2) ძალიან შესქელებული.

3) სასარგებლო ნივთიერებების დიდი რაოდენობით შემცველი.

კონცენტრული - საერთო ცენტრის მქონე.

კონცეპტი - ცნება, მენტალური კატეგორია, რომელიც გამოიყენება მოვლენების, ობიექტების, სიტუაციების, ქცევისა და ადამიანთა კლასიფიკაციისთვის იმის შესაბამისად, რაც აღიქმება (ან მიიჩნევა) ზოგად თვისებებად; აზროვნების ფორმა ან აზრი, რომელიც საგნებსა (სინამდვილის მოვლენებს) და მათ შორის კავშირებს ასახავს განზოგადებული ფორმით ზოგადი და სპეციფიკური ნიშნების ფიქსაციის მეშვეობით.

კონცეპტიზმი (კონსეპტიზმი) - XVII საუკუნის ესპანურ ლიტერატურაში ბაროკოს სტილის განშტოება.

კონცეპტუალიზმი - მიმართულება შუა საუკუნეების ფილოსოფიაში; საშუალო ადგილი უჭირავს რეალიზმსა და ნომინალიზმს შორის.

კონცერნი (ინგლ.) - მონოპოლიის ერთ-ერთი სახე - ფორმალურად დამოუკიდებელ სავაჭრო და სამრეწველო საწარმოთა გაერთიანება.

კონცერტანტი - მსახიობი, რომელიც კონცერტით გამოდის ან კონცერტში მონაწილეობს.

კონცერტი (იტალ.)

  1. მუსიკალურ ნაწარმოებთა და სხვა ნომრების საჯარო შესრულება გარკვეული პროგრამის მიხედვით.

  2. დიდი მუსიკალური ნაწარმოები, რომელიც დაწერილია ერთი საკრავისათვის ორკესტრთან ერთად.

კონცერტინო (იტალ.)

  1. მუსიკალური საკრავი ექვსწახნაგა გარმონის სახისა.

  2. კონცერტის ტიპის მცირე და მარტივი მუსიკალური ნაწარმოები.

კონცერტმაისტერი

1) სიმფონიური ან საოპერო ორკესტრის სოლისტი, პირველი მევიოლინე.

2) ორკესტრის შემსრულებელთა ერთი ჯგუფის ხელმძღვანელი.

3) პიანისტ-აკომპანიატორი.

კონცესია (ლათ.) - სახელმწიფოს მიერ კერძო მრეწველთან დადებული ხელშეკრულება, რომლის მიხედვითაც მრეწველი იღებს გარკვეულ სამრეწველო საწარმოთა ექსპლუატაციის უფლებას.

კონცესიონერი - პირი, რომელსაც კონცესიები აქვს აღებული.

კონცეფცია (ლათ.)

  1. შეხედულებათა სისტემა; მოვლენის ასეთი თუ ისეთი გაგება.

  2. ნაწარმოების, თხზულების ძირითადი აზრი.

კონცხი

  1. კლდის წინ გამოშვერილი ნაწილი.

  2. ზღვაში წვეტად შეჭრილი ხმელეთის ნაწილი.

კონწიალი - რაიმე დაკიდებულის მოძრაობა.

კონჭკათი - სოფლები ლანჩხუთის და ოზურგეთის მუნიციპალიტეტებში.

კონჭოშვილი პეტრე - ქართველი საეკლესიო მოღვაწე; 1899 წელს იმოგზაურა იერუსალიმში (1836 - 1909 წწ).

კონჰეიმი იულიუს ფრიდრიხ - გერმანელი პათოლოგი (1839-1884 წწ).

კონჰობარი - ლეგენდარული მეფე ირლანდიურ მითოლოგიაში.

კოონენი ალისა - რუსი მსახიობი ქალი, მოღვაწეობდა მოსკოვის კამერულ თეატრში, ა. ტაიროვის მეუღლე (1889-1974 წწ).

კოოპერატივი

  1. იგივეა, რაც კოოპერაცია.

  2. კოოპერაციული მაღაზია.

კოოპერატორი - კოოპერაციის დარგში მომუშავე.

კოოპერაცია (ლათ.)

  1. შრომის ორგანიზაციის თავისებური ფორმა, რომლის დროსაც ბევრი ადამიანი მონაწილეობს ერთსა და იმავე შრომის პროცესში.

  2. მასობრივი საწარმოო, სავაჭრო და მისთანა გაერთიანებანი, რომლებიც იქმნება მისი წევრების (მეპაიეების) სახსრებით.

კოოპტაცია (ლათ.) - რაიმე არჩევითი ორგანოს შევსება ახალი წევრებით ამომრჩეველთა დაუკითხავად.

კოორდინატი (ლათ.) - სიდიდე, რომელიც განსაზღვრავს წერტილის მდებარეობას სიბრტყეზე ან სივრცეში.

კოორდინატოგრაფი - ხელსაწყო რუკაზე ან გეგმაზე წერტილების სწრაფად და ზუსტად დასასმელად.

კოორდინატორი

  1. ხელსაწყო, რომელიც უჩვენებს მფრინავს თვითმფრინავის ადგილმდებარეობას.

  2. შუამავალი, მომწესრიგებელი.

კოორდინაცია და კოორდინირება (ლათ.) - რაიმე მოქმედების, საქმიანობის შეთანხმება, ურთიერთშეფარდება.

კოორტი იაან - ესტონელი მოქანდაკე (1883-1935 წწ).

კოპა რაიმონ (ნამდვილი გვარი კოპაშევსკი) - პოლონური წარმოშობის ფრანგი ფეხბურთელი, ნახევარმცველი, ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელი 1958 წელს (დაიბადა 1931 წელს).

კოპაკაბანა (Copacabana) - რიო-დე-ჟანეიროს სამხრეთ ნაწილში მდებარე რაიონი, რომელიც ცნობილია თავისი 4-კილომეტრიანი სიგრძის პლაჟით.

კოპალა - ხევსურთა და ფშაველთა წარმართული ღვთაება.

კოპალი

  1. ქამრის, უნაგირის, ლაგმის მოსართავი ღილები.

  2. (ესპან.) - განათხარი მკვრივი, გამჭვირვალე ფისი, ქარვის მსგავსი; იყენებენ მაღალხარისხოვანი ლაქების წარმოებაში.

კოპალინი ილია - რუსი კინოდოკუმენტალისტი, რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1900-1976 წწ).

კოპალისხევი - მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ფშავის არაგვის მარჯვენა შენაკადი.

კოპანი - მაიას ტომის უძველესი ქალაქი ჰონდურასის ტერიტორიაზე (ახ.წ.აღ. IX საუკუნემდე).

კოპანკა - მდინარე, იხილე მოროჩი.

კოპანო - ნავია ერთგვარი.

კოპარტნერშიპი (ინგლ.) - საწარმოს მოგებაში მუშათა მონაწილეობა.

კოპე - იგივეა, რაც ორშიმო.

კოპე ფრანსუა ედუარ ჟოაკინ - ფრანგი მწერალი (1842-1908 წწ).

კოპებშეკრული - ვინც კოპები შეიკრა, შუბლშეჭმუხნული; ნაწყენი.

კოპეისკი - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კოპელევი ლევ - რუსი მწერალი, ფილოლოგი-გერმანისტი (1912-1997 წწ).

კოპელიანი ეფიმ - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა ლენინგრადის დიდ დრამატულ თეატრში (1912-1975 წწ).

კოპენჰაგენი - დანიის დედაქალაქი. მდებარეობს კუნძულ ზელანდიაზე. პირველად ისტორიულ წყაროებში მოიხსენიება 1043 წელს. 1417 წლიდან სამეფო რეზიდენცია და ქვეყნის დედაქალაქია (635 ათასი, აგლომერაციაში - 1,8 მილიონი).

კოპერი

  1. (სპილენძის მდინარე) მდინარე აშშ-ს ალასკას შტატში, ერთვის ჩრდილოეთის ყინულოვან ოკეანეს.

  2. ქალაქი სლოვენიაში, ადრიატიკის ზღვის პორტი.

კოპერმაინი - მდინარე კანადაში, ერთვის ჩრდილოეთის ყინულოვანი ოკეანის კორონეიშენის ყურეს.

კოპერნიკი ნიკოლოზ (მიკოლა) - პოლონელი ასტრონომი, სამყაროს ჰელიოცენტრული სისტემის შემქმნელი (1473-1543 წწ).

კოპეცკი მატეი - ჩეხი თოჯინების თეატრის მსახიობი, თეატრალური მოღვაწე, განმანათლებელი (1775-1847 წწ).

კოპი

1) ძლიერი დარტყმისგან ამობურცული ადგილი (თავზე, შუბლზე).

2) ქალის ქართული თავდასახურის შემადგენელი ნაწილი.

3) ტყავის წვრილი ნაჭერი, ქალამნების ამოსასხმელი.

4) მდინარე რუსეთის ხაბაროვსკის მხარეში, ერთვის თათრის სრუტეს.

კოპიისტი - კოპიოს (პირის) გადაღების სპეციალისტი.

კოპიო (ლათ.) - პირი, ასლი რაიმე საბუთისა.

კოპირაიტი - საავტორო უფლება; აღინიშნება შემდეგი სიმბოლოთი - ©.

კოპიტარი ბართლომე (ერნეი) - სლოვენი ფილოლოგი (1780-1844 წწ).

კოპიტი

  1. იგივეა, რაც იფანი.

  2. სოფლების პირველი კოპიტის და მეორე კოპიტის გავრცელებული სახელი (ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტი).

კოპიტიანი - სპილენძის შაურიანი.

კოპიტნარი

1) იგივეა, რაც იფნარი.

2) რკინიგზის სადგური რიონ-სამტრედიის უბანზე.

3) ქუთაისის აეროპორტი.

კოპიჩინცი - ქალაქი უკრაინის ტერნოპოლის ოლქში.

კოპიჭი - მოყინული ან შემხმარი მიწა, გალღობილ ნიადაგზე შემხმარი ან გაყინული ნაკვალევი.

კოპიჭნარი - ადგილი, სადაც ბევრი კოპიჭია.

კოპიჰოლდერები (ინგლ.) - ფეოდალურ ინგლისში მემამულის მიწის მოიჯარეები მემკვიდრეობით ან სიკვდილამდე.

კოპლები - წრეები ქსოვილზე.

კოპლენდი ეარონ - ამერიკელი კომპოზიტორი (1900-1990 წწ).

კოპლი ჯონ სინგლტონ - ამერიკელი ფერმწერი (1738-1815 წწ).

კოპო ჟაკ - ფრანგი რეჟისორი, მსახიობი, თეატრალური მოღვაწე (1879-1949 წწ).

კოპოლა ფრენსის ფორდ - იტალიური წარმოშობის ამერიკელი კინორეჟისორი, სენარისტი, პროდიუსერი (დაიბადა 1939 წელს).

კოპორიე - XIII-XVIII საუკუნეების ძველი რუსული ქალაქი (ამჟამად სოფელი) ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ლომონოსოვის რაიონში.

კოპრი (მალაიური) - ქოქოსის კაკლის გული, რომლისგანაც იღებენ ქოქოსის ზეთს.

კოპრივშტიცა - ქალაქი ბულგარეთის სოფიის ოკრუგში.

კოპროლითი - ნამარხი ცხოველების გაქვავებული ექსკრემენტი.

კოპროფაგები - ცხოველები, რომლებიც ექსკრემენტებით იკვებებიან.

კოპრშივნიცე - ქალაქი ჩეხეთის ჩრდილოეთ მორავიის ოლქში.

კოპტები - ქრისტიანობის მიმდევარი ეგვიპტელები (2 მილიონზე მეტი).

კოპტიაევა ანტონინა - რუსი მწერალი ქალი (1909-1991 წწ).

კოპტონი - ჩენჩო, დარჩენილი ზეთოვანი მცენარეების თესლიდან ზეთის გამოხდის შემდეგ. ხმარობენ საქონლის საკვებად.

კოპტური დამწერლობა - ეგვიპტური ანბანური დამწერლობა, რასაც საფუძვლად უდევს ბერძნული ანბანი და დამატებული აქვს 6-8 ნიშანი დემოტიკური დამწერლობიდან.

კოპტური ენა - აწ მკვდარი ენა, ეგვიპტური ენის განვითარების ბოლო საფეხური.

კოპულა (ლათ.)

  1. ლოგიკაში - მსჯელობის ნაწილი, რომელიც აკავშირებს სუბიექტს პრედიკატთან.

  2. ლინგვისტიკაში - შედგენილი შემასმენლის ზმნური ნაწილი, რომელიც ქვემდებარეს შემასმენელთან აკავშირებს.

კოპულაცია (ლათ.)

  1. ორი ინდივიდის შეერთება სქესობრივი აქტის დროს.

  2. ორი სასქესო უჯრედის შეერთება.

კოპულირება - მყნობის ერთ-ერთი ხერხი, რომლის დროსაც ველური ძირის ყლორტი შეეზრდება გამოსაყვანი ჯიშის კალამს.

კოპური ქალამანი - ირგვლივ ნაოჭამოსხმული ქალამანი.

კოპწია - მომცრო და მოხდენილი, კოხტა.

კოჟა - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე ონეგის მარცხენა შენაკადი.

კოჟანდარი - სულ უმცროსი შვილი, ნაბოლარა.

კოჟარი ილია - გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომში პარტიზანთა შენაერთის მეთაური ბელორუსიაში (1902-1967 წწ).

კოჟედუბი ივან - რუსი მფრინავი, ავიაციის მარშალი, საბჭოთა კავშირის სამგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1920-1991 წწ).

კოჟევი (ნამდვილი გვარი კოჟევნიკოვი) ალექსანდრ - ფრანგი ფილოსოფოსი, ნეოჰეგელიანობის წარმომადგენელი (1902-1968 წწ).

კოჟევნიკოვი ვადიმ - რუსი მწერალი, საზოგადო მოღვაწე (1909-1984 წწ).

კოჟენიოვსკი იუზეფ

  1. იხილე კონრადი ჯ.

  2. პოლონელი მწერალი (1797-1863 წწ).

კოჟეშნიკი იაროსლავ - ჩეხი მეცნიერი-მათემატიკოსი, აკადემიკოსი, ჩეხოსლოვაკიის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი 1970-80 წლებში (1907-1985 წწ).

კოჟვა (კოვჟა) - მდინარე რუსეთის კომის რესპუბლიკაში, მდინარე პეჩორის მარცხენა შენაკადი.

კოჟიკოდე (კალიკატი, კალიკუტი) - ქალაქი ინდოეთის სამხრეთ ნაწილში, კერალას შტატში (420 ათასი).

კოჟიმი - მდინარე რუსეთის კომის რესპუბლიკაში, მდინარე კოსიუს მარჯვენა შენაკადი.

კოჟიჟი - კანის გასქელება; კოჟრი.

კოჟრი

  1. იგივეა, რაც კოჟიჟი.

  2. ხის ნუჟრი.

კოჟოზერო - ტბა რუსეთის არხანგელსკის ოლქში.

კოჟრის ციხე - იხილე აგარანი (2).

კორა

1) პატარა ამონაკვეთი თოფის ლულაზე დასამიზნებლად.

2) კარის საკეტი ხის კოჭი, მიმაგრებული კარის ჩარჩოზე.

3) იგივეა, რაც საქედური.

4) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, დემეტრეს ქალიშვილი, ე.ი. პერსეფონე. მის პატივსაცემად იმართებოდა დღესასწაულები - ე.წ. კორაიები.

5) გრძელსამოსიანი ფეხზე მდგომი ქალიშვილის ქანდაკება საბერძნეთში; გავრცელებული იყო არქაულ ხელოვნებაში.

კორაბი - ქედი იუგოსლავიისა და ალბანეთის საზღვარზე.

კორაბლინო - ქალაქი რუსეთის რიაზანის ოლქში.

კორაზია (ლათ.) - ქანების მექანიკური გაცვეთა ჩამონამტვრევი მასალის მოძრავი მასებისგან, რომლებიც მოაქვს წყალს, ყინულს, ქარს.

კორაისი ადამანდიოს - ბერძენი განმანათლებელი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მოღვაწე (1748-1833 წწ).

კორაკანა - მოწნული სათავსი ფარეხში ან ბინაში ახალმოგებული ბატკნის მოსათავსებლად.

კორანა ჰარი გობინდ - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი, წარმოშობით ინდოელი, 1968 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი რ.უ. ჰოლისთან და მ.უ. ნირენბერგომთან ერთად (დაიბადა 1922 წელს).

კორანდა ვაცლავ - ჰუსიტური რევოლუციური მოძრაობის მოღვაწე (დაახლოებით 1390-1453 წწ).

კორანტეინი (კორენტინი) - მდინარე სამხრეთ ამერიკაში, გაიანასა და სურინამში, ერთვის ატლანტის ოკეანეს (სიგრძე - 700 კილომეტრი).

კორატი

  1. პლატო ტაილანდში.

  2. იხილე ნაქონრატჩასიმა.

კორაქსები - ტომი, რომელიც ანტიკური წყაროების მიხედვით, ცხოვრობდა აღმოსავლეთ შავიზღვისპირეთში, კოლხების ჩრდილო-დასავლეთით.

კორაცი ანტონიო - პოლონელი არქიტექტორი; წარმოშობით იტალიელი (1792-1877 წწ).

კორბა

  1. ქვანახშირის სამრეწველო ცენტრი ინდოეთში.

  2. ქალაქი ინდოეთის მადჰია-პრადეშის შატში (90 ათასი).

კორბეტი - ეროვნული პარკი ინდოეთში, ჰიმალაის კალთებზე. დაარსებულია 1935 წელს.

კორბეტი ჯეიმზ - ამერიკელი მოკრივე, მსოფლიოს პირველი ჩემპიონი მძიმეწონოსან პროფესიონალ მოკრივეთა შორის 1892-1900 წლებში (1866-1933 წწ).

კორბი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ინგლისის ნორთჰემპტონშირის საგრაფოში.

კორბი იოან გეორგ - რუსეთში ავსტრიის ელჩის მდივანი; აქვს ცნობები საქართველოს შესახებ (XVII-XVIII სს).

კორბიერი ტრისტან (ნამდვილი სახელი და გვარი ედუარ ჟოაშენი) - ფრანგი პოეტი (1845-1922წწ).

კორბიტი ჯულიან - ინგლისელი საზღვაო-სამხედრო ისტორიკოსი და თეორიტიკოსი (1854-1922 წწ).

კორბო ვირჯილიო - იტალიელი არქეოლოგი, პალესტინაში ბეთლემის მახლობლად წარმოებული გათხრების ხელმძღვანელი (XX საუკუნე).

კორბოული - სოფელი საჩხერის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე დუმალის (ძირულის მარჯვენა შენაკადი) მარჯვენა ნაპირზე. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 3 სოფელს: კორბოული, ნიგვზარა, შომახეთი). ზღვის დონიდან - 790 მეტრი, საჩხერიდან - 18 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 3647 კაცი.

კორბუზიე - იხილე ლე კორბიუზიე.

კორბუტი ოლგა - ბელორუსი ტანმოვარჯიშე ქალი, 1972 და 1976 წლების ოლიმპიური ჩემპიონი (დაიბადა 1955 წელს).

კორგორუშები - აღმოსავლელსლავთა მითოლოგიაში ჯუჯა არსებები.

კორდა - მთა ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში, შავშეთის ქედზე.

სამი ძმა (ნამდვილი გვარი კელნერი), წარმოშობით უნგრელები:

კორდა ალეგზანდერ (შანდორ ლასლო) - ინგლისელი კინორეჟისორი, პროდიუსერი, სცენარისტი (1893-1956 წწ).

კორდა ვინსენტ - ინგლისელი მხატვარი (1896-1979 წწ).

კორდა ზოლტან - ინგლისელი კინორეჟისორი (1895-1961 წწ).

კორდაიტები - გადაშენებულ შიშველთესლოვან მცენარეთა რიგი.

კორდე (კორდე დ'არმონი) შარლოტა - ფრანგი კონტრრევოლუციონერი ქალი, მარატის მკვლელი (1768-1793 წწ).

კორდებალეტი (ფრანგ.) - ბალეტის მსახიობები, რომლებიც ასრულებენ ჯგუფურ ცეკვას.

კორდეგარდი (ფრანგ.) - სადგომი სამხედრო ყარაულისთვის და, აგრეთვე, დაპატიმრებულთა მოსათავსებლად.

კორდელია

  1. შექსპირის ტრაგედია „მეფე ლირის” პერსონაჟი.

  2. პლანეტა ურანოსის თანამგზავრი, აღმოაჩინეს 1986 წელს.

კორდელიერები (ფრანგ.)

  1. კათოლიკური მონაზვნური ორდენის - ფრანცისკელების - განშტოება.

  2. საფრანგეთის დიდი რევოლუციის დროს ყველაზე უფრო დემოკრატიული პოლიტიკური კლუბის წევრები.

კორდი

1) ბალახიანი მიწის ნაკვეთი, რომელიც წლების მანძილზე არ დამუშავებულა და ბალახის ფესვებით არის შეკრული.

2) (ფრანგ.)ბამბის ან ხელოვნური ბოჭკოს ნაგრეხი ძაფი. იყენებენ საბურავების დასამზადებლად.

3) გრძელი თოკი, რომელსაც იყენებენ ცხენების წვრთნის დროს.

კორდიამინი (ლათ.) - გულის წამალი.

კორდიე ანრი - ფრანგი აღმოსავლეთმცოდნე და ბიბლიოგრაფი (1849-1925 წწ).

კორდიერიტი - სილიკატების კლასის მინერალი.

კორდილიერა - კუნძულთა ვიწრო მწკრივი, რომელიც ტექტონიკურად გეოანტიკლინური აზევების თხემურ ნაწილს წარმოადგენს.

კორდილიერა-ბეტიკა - იგივე ანდალუსიის მთები.

კორდილიერა-დე-მერიდა - ქედი ვენესუელის ანდებში.

კორდილიერები - დედამიწის ყველაზე გრძელი მთათა სისტემა (18 ათას კილომეტრამდე), რომელიც ამერიკის ორივე კონტინენტზეა გაჭიმული (სამხრეთ ამერიკაში მის ნაწილს ანდები ეწოდება). უმაღლესი წერტილები: ჩრდილოეთში - მაკ-კინლი (6193 მ) და სამხრეთში აკონკაგუა (6960 მ).

კორდისკბილა (Euphasia) - მცენარეთა გვარი შავწამლასებრთა ოჯახისა; ერთწლოვანი, ზოგჯერ მრავალწლოვანი ნახევრად პარაზიტი ბალახები.

კორდიტი (ინგლ.) - უკვამლო დენთი.

კორდობა - ნიკარაგუის ფულის ერთეული, შეიცავს 100 სენტავოს.

კორდოვა

1) ქალაქი სამხრეთ ესპანეთში, 756-929 წლებში კორდოვის ემირატის, 929-1031 წლებში კი - კორდოვის სახალიფოს - დედაქალაქი (300 ათასი).

2) ქალაქი ცენტრალურ არგენტინაში (1,2 მილიონი).

3) ქალაქი აღმოსავლეთ მექსიკაში, ვერაკრუსის შტატში.

კორდოვის სახალიფო - ფეოდალური სახელმწიფო პირენეს ნახევარკუნძულზე VIII-XI საუკუნეებში.

კორდონი (ფრანგ.)

1) სასაზღვრო დაცვის რაზმი; მისი განლაგების ადგილი.

2) მტრისათვის გზის გადამღობი რაზმი.

3) ტყის (ნაკრძალის) მცველი რაზმი.

კორდოფანი - პლატო სუდანში, მდინარე თეთრი ნილოსის დასავლეთით.

კორეა (კორეულად „Coson”)

- ქვეყანა აღმოსავლეთ აზიაში, კორეის ნახევარკუნძულზე (მოიცავს კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკას და კორეის რესპუბლიკას).

- ფართობი - 220,8 ათასი კვ.კმ.

- მოსახლეობა - 72 მილიონი.

- სარწმუნოება - ძირითადად ბუდისტური, არიან ქრიტიანებიც (სამხრეთში).

კორეის რესპუბლიკა (სამხრეთი კორეა. კორ. „Taehan Minguk”).

- სახელმწიფო აღმოსავლეთ აზიაში, კორეის ნახევარკუნძულის სამხრეთ ნაწილში. ჩრდილოეთით ესაზღვრება კორეის სახალხო დემოკრატიულ რესპუბლიკას.

- დამოუკიდებლობის დღე (იაპონიისგან) - 1945 წლის 15 აგვისტო.

- ეროვნული დევიზი - „Benefit all mankind“ (სარგებელი მთელ კაცობრიობას).

- ჰიმნი - „aegukga“.

- მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული კრება.

- ფართობი - 99 274 კვ.კმ.

- დაყოფილია 9 პროვინციად (ლიუ) და 6 ცენტრალური დაქვემდებარების და 1 საგანგებო სტატუსის მქონე ქალაქად.

- მოსახლეობა - 49 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 480 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- დედაქალაქი - სეული.

- ოფიციალური ენა - კორეული.

- ვალუტა - სამხრეთ კორეული ვონი.

- ქვეყნის კოდი - KOR.

- დროის სარტყელი - UTC +9

- სატელეფონო კოდი - +82.

- ინტერნეტ-დომენი - kr.

კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკა (ჩრდილოეთ კორეა, kor. Choson Minjujui Inmin Konghwaguk).

- სახელმწიფო აღმოსავლეთ აზიაში, კორეის ნახევარკუნძულის ჩრდილოეთ ნაწილში. ჩრდილოეთით ესაზღვრება ჩინეთს, ჩრდლო-აღმოსავლეთით - რუსეთს, სამხრეთით - კორეის რესპუბლიკას. აღმოსავლეთით აკრავს იაპონიის ზღვა, ხოლო დასავლეთით - ყვითელი ზღვა.

- დამოუკიდებლობის დღე (იაპონიისგან) - 1945 წლის 15 აგვისტო.

- მმართველობის ფორმა - სახალხო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- სახელმწიფო ხელისუფლების უმაღლესი ორგანო - ერთპალატიანი სახალხო კრება.

- ფართობი - 120 540 კვ.კმ.

- დაყოფილია 9 პროვინციად და 3 ცენტრალური დაქვემდებარების ქალაქად.

- მოსახლეობა - 23 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 193 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- დედაქალაქი - ფხენიანი.

- ოფიციალური ენა - კორეული.

- ვალუტა - ჩრდილო კორეული ვონი.

- ქვეყნის კოდი - PRK.

- დროის სარტყელი - UTC +9

- სატელეფონო კოდი - +850.

- ინტერნეტ-დომენი - kp.

კორეეთი - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (გურნის თემის საკრებულო), მდებარეობს იმერეთის ჩრდილოეთ მთისწინეთში. ზღვის დონიდან - 480 მეტრი, ტყიბულიდან - 40 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 17 კაცი.

კორეელები (საკ. სახელი „Coson saram“) - აღმოსავლეთ აზიის ერთ-ერთი უძველესი ერი, კორეის ძირითადი მოსახლეობა. სულ მსოფლიოში 72 მილიონამდე კორეელი ცხოვრობს.

კორეზი - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

კორეის ნახევარკუნძული - მდებარეობს აღმოსავლეთ აზიაში, იაპონიის ზღვასა და ყვითელ ზღვას შორის.

კორელა

  1. თუთიყუშის სახეობა, იგივე ნიმფა.

  2. რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქის ქალაქ პრიოზერსკის სახელი 1611 წლამდე.

კორელატი - ფილოსოფიაში - შეფარდებითი, თანაფარდი ცნება.

კორელაცია (ლათ.) - ურთიერთდამოკიდებულება, შეფარდება.

კორელ დროუ (Corel Draw) - ერთ--ერთი ყველაზე გავრცელებული გრაფიკული პროგრამა კომპიუტერისათვის. თარგმნილია 17 ენაზე.

კორელ (ქორელი) (აბრევიატურა - COwpland REsearch Laboratory) - კომპიუტერის გრაფიკული პროგრამების მწარმოებელი კანადის ფირმა. დაარსებულია 1985 წელს მაიკლ კოუპლანდის მიერ. შტაბ-ბინა მდებარეობს კანადის ქალაქ ოტავაში.

კორელი არქანჯელო - იტალიელი მევიოლინე, კომპოზიტორი, დირიჟორი (1653 - 1713 წწ).

კორელომეტრი (კორელოგრაფი) - შემთხვევითი პროცესების კორელაციური ფუნქციის საზომი ხელსაწყო.

კორენოვსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოდარის მხარეში (40 ათასი).

კორენსი კარლ ერიხ - გერმანელი ბოტანიკოსი (1864-1930 წწ).

კორეოფსისი (ბერძნ.) - დეკორატიული ბალახოვანი მცენარე; მისი სამშობლოა ამერიკა, ხარობს ტროპიკულ აფრიკაშიც.

კორეპეტიტორი (ლათ.) - დირიჟორის თანაშემწე პიანისტი; კონცერტმაისტერი.

კორესოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, დიონისეს ქურუმი.

კორესპონდენტი (გერმ.)

  1. გაზეთის, რადიოს, ტელევიზიის თანამშრომელი, რომელიც ადგილებიდან გზავნის ცნობებს.

  2. პირი, რომელსაც ვინმესთან მიწერ-მოწერა აქვს.

კორესპონდენცია (ლათ.)

  1. კორესპონდენტის მიერ გაგზავნილი წერილი, ცნობა.

  2. საფოსტო-სატელეგრაფო გზავნილებათა ერთობლიობა.

კორეული ენა - განკერძოებით მდგომი ენა; გავრცელებულია კორეის ნახევარკუნძულზე, ჩინეთში, რუსეთში, უზბეკეთში.

კორექტივი (ლათ.) - ნაწილობრივი შესწორება ან შეცვლა რისამე.

კორექტირება (ლათ.)

  1. შესწორების შეტანა რამეში.

  2. ქვემეხების დამიზნებაში შესწორებების შეტანა სათვალთვალო პუნქტიდან.

კორექტორი (ლათ.) - გამომცემლობის, რედაქციის მუშაკი, რომელიც კორექტურას აკეთებს.

კორექტული - ზღდილობიანი, თავაზიანი.

კორექტურა (ლათ.) - აწყობილი ტექსტის ანაბეჭდში შეცდომების გასწორება.

კორექცია (ლათ.) - შესწორება, გასწორება.

კორეცი - ქალაქი უკრაინის როვნოს ოლქში.

კორეხიდორი (ესპან.) - ძველ ესპანეთში ქალაქის ან პროვინციის მმართველი და მოსამართლე.

კორეჯო (ნამდვილი სახელი და გვარი ანტონიო ალეგრი) - იტალიელი ფერმწერი (დაახლოებით 1489-1534 წწ).

კორვალანი ლუის - ჩილეს მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1916-2010 წწ).

კორვალოლი - სამკურნალო პრეპარატი, დამამშვიდებელი და ძარღვების გამაფართოებელი.

კორვეტი (ფრანგ.) - ზარბაზნებით აღჭურვილი სამხედრო გემი; სადარაჯო გემი.

კორვიზარი ჟან - ფრანგი ექიმი, სემიოტიკის ერთ-ერთი შემქმნელი (1775-1821 წწ).

კორვინ-პიოტროვსკი ვლადიმირ - რუსი პოეტი (1891-1966 წწ).

კორზუხინი ალექსი - რუსი ფერმწერი, ჟანრისტი (1835-1894 წწ).

კორი (ცოლ-ქმარი): კარლ ფერდინანდ (1896-1984 წწ) და ჰერტი ტერეზა (1896-1957წწ) - ამერიკელი ბიოქიმიკოსები, წარმოშობით ჩეხეთიდან, 1947 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები.

კორი ელაის ჯეიმზ - ამერიკელი ქიმიკოსი, 1990 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1928 წელს).

კორიაკები - რუსეთის კამჩატკის ოლქის კორიაკთა ავტონომიური ოკრუგის ძირითადი მოსახლეობა.

კორიაკთა ავტონომიური ოკრუგი - ავტონომიური წარმონაქმნი რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში; ცენტრი - დაბა პალანა.

კორიბანტები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კიბელას ქურუმები; მოგვიანებით კურეტებში აურიეს.

კორიბანტი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კორიბანტების ეპონიმი, იასონისა და ფრიგიელ კიბელეს ვაჟი და ქურუმი.

კორიდა (ესპან.) - ესპანეთსა და მექსიკაში ხარების ბრძოლა - საცირკო სანახაობა.

კორიდორი (ფრანგ.) - დერეფანი, ტალანი.

კორიენტესი - ქალაქი არგენტინაში, პორტი მდინარე პარანაზე, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (190 ათასი).

კორიიამა - ქალაქი იაპონიის ფუკუსიმას პროვინციაში (320 ათასი).

კორინა - ძველბერძენი პოეტი ქალი (ძვ.წ.აღ.Vს.).

კორინთა - სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

კორინთი

  1. ქალაქი-პორტი საბერძნეთში, პელოპონესის ნახევარკუნძულზე, ამავე სახელწოდების ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

  2. ძველბერძნული ქალაქი-სახელმწიფო (პოლისი) პელოპონესის ნახევარკუნძულზე; დააარსეს დორიელებმა ძვ.წ.აღ. X საუკუნეში.

კორინთი ლოვის - გერმანელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1858-1925 წწ).

კორინთის არხი - აერთებს ეგეოსისა და იონიის ზღვებს.

კორინთლები - ქართლის წარჩინებულ ფეოდალთა საგვარეულო IX-X საუკუნეებში.

კორინთული ორდერი - ერთ-ერთი არქიტექტურული ორდერი.

კორინი ოგატა - იაპონელი ფერმწერი (1658-1716 წწ).

კორინი პაველ - რუსი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1892-1967 წწ).

კორინტო - ქალაქი-პორტი ნიკარაგუის ჩინანდეგის დეპარტამენტში.

კორინფსკი მიხეილ - რუსი არქიტექტორი, გვიანდელი კლასიციზმის წარმომადგენელი (1788-1851 წწ).

კორიო - კორეის ნახევარკუნძულზე არსებული ფეოდალური სახელმწიფო X-XIV საუკუნეებში.

კორიოლანოსი - შექსპირის ტრაგედია (1607 წ).

კორიოლანუსი გნეუს მარციუს - ძველი რომაული ტრადიციით, პატრიცი და მხედართმთავარი (ძვ. წ.აღ. V-IV სს).

კორიოლისი გუსტავ გასპარ - ფრანგი მექანიკოსი (1792-1843 წწ).

კორისწყალი - მდინარე ბაღდათის და ვანის მუნიციპალიტეტებში, რიონის მარცხენა შენაკადი, სათავე აქვს ცხენისზურგის მთის ჩრდილოეთ კალთებზე.

კორიუკოვკა - ქალაქი უკრაინის ჩერნიგოვის ოლქში.

კორიუმი - იგივეა, რაც დერმა.

კორიუნი - V საუკუნის სომეხი ისტორიკოსი, მწერალი, მთარგმნელი.

კორიფე (ბერძნ.)

1) მეცნიერების ან ხელოვნების გამოჩენილი მოღვაწე.

2) კორდებალეტის მთავარი მსახიობი.

3) ძველ ბერძნულ ტრაგედიაში - გუნდის ხელმძღვანელი.

კორკი - ქალაქი-პორტი ირლანდიაში (135 ათასი).

კორკიმელი - ქლიავის ჯიში, იგივე დამასხი.

კორკინო - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში (45 ათასი).

კორკოდონი - მდინარე რუსეთის მაგადანის ოლქში, მდინარე კოლიმის მარჯვენა შენაკადი.

კორკოვადუ ან კორკოვადო (პორგუგ. Corcovado „კუზიანი”) - ქალაქი რიო-დე-ჟანეიროს ფარგლებში მდებარე მთა, რომელზედაც აღმართულია იესო ქრისტეს 38-მეტრიანი ქანდაკება.

კორკოტი - ნაყვით კანგაცლილი ხორბალი, რძეში ან წყალში მოხარშული და ერბოთი შეზავებული.

კორკოტობა - კორკოტის კეთების დღე, შობის წინა დღე.

კორკულა - სოფლების ზემო კორკულისა და ქვემო კორკულის გავრცელებული სახელწოდება (ცხინვალის მუნიციპალიტეტი).

კორმაკი ალან - ამერიკელი ფიზიკოსი; 1979 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი გ.ნ.ჰაუნსფილდთან ერთად (დაიბადა 1924 წელს).

კორმენი როჯერ - ამერიკელი კინორეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი (დაიბადა 1926 წელს).

კორმოფიტები (ბერძნ.) - მცენარეები, რომლებსაც აქვთ ღერო და ფოთლები; ასეთებია ხავსების უმეტესობა, გვიმრისებრნი და თესლოვანი მცენარეები.

კორმუსი (ბერძნ.) - უმაღლესი (მილოვანი) მცენარეების სხეული; ზოგჯერ უწოდებენ ფოთლების და ღეროების ერთობლიობასაც (უფესვებოდ).

კორნაროსი ვიცენძოს - პერძენი პოეტი (დაახლოებით 1600 - 1670 წწ).

კორნაროსი თემოს - ბერძენი მწერალი (1909-1970 წწ).

კორნბერგი არტურ - ამერიკელი ბიოქიმოკოსი, 1959 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ს.ოჩოასთან ერთად (დაიბადა 1918 წელს).

კორნეიჩუკი ალექსანდრე - უკრაინელი დრამატურგი, აკადემიკოსი (1905-1972 წწ).

კორნელ დე ლიონი - ფრანგი ფერმწერი (დაახლოებით 1505-1574 წწ).

კორნელი კატრინ - ამერიკელი მსახიობი ქალი (1898-1974 წწ).

კორნელი ერიკ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 2001 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1961 წელს).

კორნელი პიერ - ფრანგი დრამატურგი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1606-1684 წწ).

კორნელი ტომა - ფრანგი მწერალი (1625-1709 წწ).

კორნელიუსები - ძველი რომის ერთ-ერთი უძველესი პატრიციული გვარი.

კორნელიუს ვიქტორინი (ვშეჰრდელი) - ჩეხი იურისტი, ჰუმანისტი და განმანათლებელი (1460-1520 წწ).

კორნელიუსი პეტერ ფონ - გერმანელი ფერმწერი (1783-1867 წწ).

კორნელიუს ნეპოსი - რომაელი ისტორიკოსი და პოეტი (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 100 - 32 წწ).

კორნემიუზი (ფრანგ.) - ფრანგული სასულე მუსიკალური საკრავი, გუდასტვირის მსგავსი.

კორნერი (ინგლ.)

  1. მოკლევადიანი შეთანხმება ბირჟაზე.

  2. ფეხბურთის მოძველებული ტერმინი - კუთხური დარტყმა.

კორნეტ-ა-პისტონი (ფრანგ.) - სასულე საკრავი, რომელსაც აქვს ვენტილებიანი მექანიზმი.

კორნეტი

  1. (ფრანგ.) - სპილენძის სასულე საკრავი.

  2. (ფრანგ.) - ძველ რუსეთში - ოფიცრის პირველი ჩინი კავალერიასა და სასაზღვრო დაცვის ჯარში. შეესაბამებოდა ქვეითი ჯარის პოდპორუჩიკს.

კორნეშტი - ქალაქი მოლდავეთში.

კორნი (გერმ.) - წმინდა კეთილშობილი ლითონის წონა მონეტაში.

კორნილოველობა (კორნილოვშჩინა) - კონტრრევოლუციური ამბოხება 1917 წლის აგვისტოში რუსეთში გენერალ კორნილოვის მეთაურობით.

კორნილოვიჩი ალექსანდრე - დეკაბრისტი, ისტორიკოსი; დაკრძალულია თბილისში (1800-1834 წწ).

კორნიუ ოგიუსტ - ფრანგი ფილოსოფოსი (1888-1981 წწ).

კორნიშონი (ფრანგ.) - ქორფა კიტრი, რომელსაც ამწნილებენ ხოლმე.

კორნო - მწვერვალი იტალიაში, გრან-სასო-დ'იტალიის მთის მასივზე.

კორნპაპირი (გერმ.) - მარცვლოვანი აგებულების ზედაპირის მქონე ქაღალდი, რომელიც დაფარულია სპეციალური წებოვანი ფენით.

კორნუოლი

1) ნახევარკუნძული დიდ ბრიტანეთში, ბრისტოლის ყურესა და ლა-მანშს შორის.

2) ქალაქი კანადის ონტარიოს პროვინციაში.

3) საგრაფო ინგლისში.

კორნუოლისი ჩარლზ - ბრიტანელი სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, ინდოეთის გენერალ-გუბერნატორი, ირლანდიის ვიცე-მეფე (1738-1805 წწ).

კორნფორდი ჯონ - ინგლისელი პოეტი და პუბლიცისტი (1915-1936 წწ).

კორნფორტი მორის კემბლ - ინგლისელი ფილოსოფოსი (1909-1980 წწ).

კორნფორტი ჯონ უორკაპ - ინგლისელი ქიმიკოსი, 1975 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ვ.პრელოგთან ერთად (დაიბადა 1917 წელს).

კორნცანგი (გერმ.)

  1. ქირურგიული იარაღი - მაკრატლის მსგავსი მაშა, რომლის ტოტები შიგნითა მხრიდან დაკბილულია.

  2. პატარა პინცეტი, რომელსაც ოქრომჭედლები და მესაათები ხმარობენ.

კორნჰერტი დირკ ვოლკერტსზონ - ნიდერლანდელი მწერალი და ფილოლოგი (1522-1590 წწ).

კორო კამილ - ფრანგი ფერმწერი (1796-1875 წწ).

კორობოვი ივანე - რუსი არქიტექტორი და ინჟინერი (1700-1747 წწ).

კოროვინები - რუსი ფერმწერები, ძმები: კონსტანტინე (1861-1939 წწ) და სერგეი (1858-1908 წწ).

კოროზია (ლათ.)

1) ლითონის დაშლა ქიმიური პროცესების შედეგად.

2) ქანების ცვლილება ჰაერისა და წყლის ზემოქმედების შედეგად.

კოროზიამდეგობა ლითონებისა - ლითონის ან შენადნობის უნარი წინააღმდეგობა გაუწიოს აგრესიული გარემოს ზემოქმედებას.

კოროლენკო ვლადიმირ - რუსი მწერალი და პუბლიცისტი (1853-1921 წწ).

კოროლი ვლადიმირ - ბელორუსი ხუროთმოძღვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არქიტექტორი (1912-1980 წწ).

კოროლიოვი იური - რუსი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1929-1992 წწ).

კოროლიოვი სერგეი - რუსი მეცნიერი და კონსტრუქტორი, აკადემიკოსი; სარაკეტო და კოსმოსური პროგრამების ორგანიზატორი (1906-1966 წწ).

კოროლიოვი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (135 ათასი).

კოროლკა - მდინარე რუსეთის ტომსკის ოლქში, მდინარე ვასიუგანის მარჯვენა შენაკადი.

კორომანდელის ნაპირი - ინდოსტანის ნახევარკუნძულის აღმოსავლეთი სანაპირო.

კორომი (ხევნარი) - ჯგუფად მდგარი ხეები, ნარგავი ტყე.

კორომხეთი - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კორონადო ფრანსისკო ვასკეს - ესპანელი კონკისტადორი (1510 - 1547 ან 1554 წწ).

კორონაროსკლეროზი (ლათ.) - გულის გვირგვინოვანი არტერიების სკლეროზი.

კორონარული სისხლძარღვები - სისხლძარღვები, რომლებიც გულის კუნთს კვებავენ.

კორონაცია (ლათ.) - გვირგვინის დადგმა, მეფედ კურთხევა.

კორონეიშენი - ჩრდილოეთის ყინულოვანი ოკეანის ყურე კანადის სანაპიროსთან.

კორონერი (ინგლ.) - ინგლისსა და აშშ-ში სასამართლოს საგანგებო გამომძიებელი, რომელიც იძიებს სიკვდილის მიზეზებს.

კორონია - იხილე ნებროდი.

კორონოგრაფი (ლათ.) - ტელესკოპი, რომლითაც მზის გვირგვინზე აწარმოებენ დაკვირვებას.

კორონტინი (ფალი-კორი) - სისხლძარღვთა გამაფართოებელი საშუალება, თეთრი კრისტალური ფხვნილი.

კოროპუნა - ჩამქრალი ვულკანი პერუს ანდებში (6425 მეტრი).

კოროჟეჩნა - მდინარე რუსეთის იაროსლავლის ოლქში, მდინარე ვოლგის მარცხენა შენაკადი.

კორორი - სახელმწიფო პალაუს უდიდესი ქალაქი და ქვეყნის დედაქალაქი 2006 წლის 7 ოქტომბრამდე.

კოროსტენი - ქალაქი უკრაინის ჟიტომირის ოლქში (70 ათასი).

კოროსტიშევი - ქალაქი უკრაინის ჟიტომირის ოლქში (30 ათასი)

კოროტაიხა - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, ერთვის ბარენცის ზღვას.

კოროტიჩი ვიტალი - რუსი და უკრაინელი მწერალი (დაიბადა 1936 წელს).

კოროჩა

  1. ქალაქი რუსეთის ბელგოროდის ოლქში.

  2. მდინარე რუსეთის ბელგოროდის ოლქში, მდინარე ნეჟეგოლის მარჯვენა შენაკადი.

კორპი (ფელემა) - ზოგიერთი მცენარის, უმთავრესად მუხის, ქერქი. იხმარება ბოთლის საცობად.

კორპის ხე (ამურისა) - ხე ტეგანისებრთა ოჯახისა; ხავერდის ხის ერთ-ერთი სახეობა.

კორპორანტი - სტუდენტთა კორპორაციის წევრი.

კორპორაცია (ლათ.) - ჯგუფი ადამიანებისა, რომლებიც გაერთიანებულნი არიან პროფესიონალური ან წოდებრივი ინტერესებით.

კორპულენცია (ლათ.) - მსხვილი აგებულება, ტანადობა, ახოვანება; სიმსუქნე.

კორპუსი (ლათ.)

1) ადამიანის ან ცხოველის სხეული.

2) ნაწილი, რომელიც წარმოადგენს რაიმეს საფუძველს.

3) ცალკეული შენობა.

4) მსხვილი საჯარისო შენაერთი, რომელიც შედგება რამდენიმე დივიზიისაგან ან ბრიგადისაგან.

კორპუს იურის ცივილის - რომის სამოქალაქო სამართლის კრებული, რომელიც შეადგინეს ბიზანტიის იმპერატორ იუსტინიანეს ბრძანებით 528-534 წლებში.

კორპუს-კრისტი - ქალაქი აშშ-ს ტეხასის შტატში (260 ათასი).

კორპუსკული - მატერიის ნაწილაკი.

კორპუსკულური თეორია - თეორია, რომლის მიხედვითაც სინათლე წარმოადგენს განსაკუთრებული ნაწილაკების ნაკადს.

კორჟევი გელი - რუსი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1925 წელს).

კორჟინეკი იოსეფ მილოსლავ - ჩეხი ენათმეცნიერი (1899-1945 წწ).

კორსაკასი კოსტას - ლიტველი მწერალი (1909-1986 წწ).

კორსაკი - მტაცებელი ძუძუმწოვარა ძაღლისებრთა ოჯახისა. გავრცელებულია სამხრეთ-აღმოსავლეთ ევროპასა და აზიაში.

კორსაკოვი - ქალაქი რუსეთის სახალინის ოლქში (40 ათასი).

კორსაჟი (ფრანგ.) - ქალის ქვედატანის ქამარი.

კორსარი (იტალ.) - ზღვის ყაჩაღი, მეკობრე.

კორსევი - სოფლების ზემო კორსევისა და ქვემო კორსევის გავრცელებული სახელწოდება (ჯავის მუნიციპალიტეტი).

კორსეტი (ფრანგ.)

  1. ფართო დრეკადი სარტყელი, რომელსაც ქალები იკრავენ წელზე ტანკენარობის გამოსაჩენად.

  2. მედიცინაში - თაბაშირის, ტყავის ან სხვა მაგარი მასალის ბანდაჟი. ხმარობენ ხერხემლის დაავადებათა სამკურნალოდ.

კორსიკა

  1. კუნძული ხმელთაშუა ზღვაში, ეკუთვნის საფრანგეთს (მოსახლეობა 250 ათასი).

  2. დეპარტამენტი საფრანგეთში.

კორსუნ-შევჩენკოვსკი - ქალაქი უკრაინის ჩერკასის ოლქში (25 ათასი).

კორტანეთი - სოფელი ბორჯომის მუნიციპალიტეტში.

კორტანეთისხევი - მდინარე ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, მტკვრის მარჯვენა შენაკადი.

კორტასარი ხულიო - არგენტინელი მწერალი (1914-1984 წწ).

კორტეჟი (ფრანგ.) - საზეიმო სვლა, პროცესია.

კორტესი ერნან - ესპანელი კონკისტადორი, მექსიკის დამპყრობი (1485-1547 წწ).

კორტესი (ესპან.) - ესპანეთში (პორტუგალიაში 1910 წლამდე) საკანონმდებლო კრება, პარლამენტი.

კორტი

  1. სოფელი ამბროლაურის მუნიციცპალიტეტში.

  2. (ინგლ.) - ჩოგბურთის მოედანი.

კორტიზონი (ლათ.) - ორგანიზმში სხვა ჰორმონის - ჰიდროკორტიზონის გარდაქმნის პროდუქტი.

კორტინა-დ,ამპეცო - ქალაქი იტალიის ვენეციის ოლქში. 1956 წლის ზამთრის ოლიმპიური თამაშების დედაქალაქი.

კორტნი ტომ - თეატრისა და კინოს ინგლისელი მსახიობი (დაიბადა 1937 წელს).

კორტო ალფრედ დენი - ფრანგი პიანისტი, პედაგოგი (1877-1962 წწ).

კორტონა პიეტრო და - იხილე პიეტრო და კორტონა.

კორტოხი

1) გორაკი, ბექი, მაღლობი.

2) სოფელი ხულოს მუნიციპალიტეტში.

3) უღელტეხილი საჩხერისა და ხაშურის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ლიხის ქედზე.

კორტოხისთავი - მთა თერჯოლის მუნიციპალიტეტში, ოკრიბა-არგვეთის სერზე.

კორტრეიკი - იხილე კურტრე.

კორტ-სმიტი მარგარეტ - XX საუკუნის 60-იანი წლების ერთ-ერთი უძლიერესი ავსტრალიელი ჩოგბურთელი ქალი, უიმბლდონის ტურნირის სამგზის ჩემპიონი (დაიბადა 1942 წელს).

კორტუმი კარლ არნოლდ - გერმანელი პოეტი (1745-1824 წწ).

კორუთურქი ფაჰრი - თურქეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე (დაიბადა 1903 წელს).

კორუმბა - ქალაქი ბრაზილიის მატუ-გროსუ-დუ-სულის შტატში.

კორუნდი (გერმ.) - ძალიან მაგარი მინერალი, რომლის სახესხვაობებს წარმოადგენს ლალი, საფირონი და სხვა.

კორუნია - იხილე ლა-კორუნია.

კორუფცია (ლათ.) - თანამდებობის პირთა მიერ სამსახურეობრივი მდგომარეობის გამოყენება პირადი ანგარების მიზნით, როგორც წესი, კანონის დარღვევით.

კორფი იოჰან ალბრეხტ ფონ - კურლანდიელი ბარონი, ბიბლიოფილი, პეტერბურგის აკადემიის პრეზიდენტი 1734-40 წლებში (1692-1766 წწ).

კორფუ - კერკირის იტალიური სახელწოდება.

კორშა - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ხევსურეთის თემის საკრებულო), მდინარე ხევსურეთის არაგვის მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 1300 მეტრი, დუშეთიდან - 65 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 92 კაცი.

კორჩა - ქალაქი სამხრეთ ალბანეთში.

კორჩაკი იანუშ (ნამდვილი სახელი და გვარი ჰენრიკ გოლდშმიდტი) - პოლონელი მწერალი, პედაგოგი, ექიმი (1878-1942 წწ).

კორჩიკი - მდინარე უკრაინის ჟიტომირის ოლქში, მდინარე სლუჩის მარცხენა შენაკადი.

კორჩიოტა - იგივეა, რაც ყოჩივარდა.

კორჩნოი ვიქტორ - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიო ჩემპიონობის პრეტენდენტი (დაიბადა 1931 წელს).

კორჩულა - კუნძული ადრიატიკის ზღვაში, იუგოსლავიის სანაპიროსთან.

კორჩხი - კავიანი ხე, ხორცის საკიდი.

კორჩხლიანი - დაგრეხილი და კოჟრიანი რტოების მქონე.

კორცხელი - სოფელი ზუგდიდის მუნიციპალიტეტში.

კორცხელის მღვიმე - მღვიმე გალის მუნიციპალიტეტში, ოქუმის ხეობის მარცხენა მხარეს.

კორძახია გურამ - მოქანდაკე (1923-1970 წწ).

კორძი - კვანძად გამაგრებული ამონაზარდი ადამიანის ან ცხოველის სხეულზე || ავადმყოფური გამონაზარდი ხეზე.

კორხი - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

კორჰოგო - ქალაქი კოტ დ'ივუარში.

კოსა ფრანჩესკო დელ - იტალიელი ფერმწერი (დაახლოებით 1436 - 1478 წწ).

კოსა

  1. მდინარე რუსეთის პერმის ოლქში, მდინარე კამის მარჯვენა შენაკადი.

  2. (ამაკოსა) - სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში მცხოვრები ხალხი.

კოსალა - იგივეა, რაც მელეღვია.

კოსამბი დამოდარ დჰარმანანდ - ინდოელი ფილოლოგი, ისტორიკოსი (1907-196 წწ).

კოსარეკი ადოლფ - ჩეხი ფერმწერი (1830-1859 წწ.).

კოსარიკი დმიტრო - უკრაინელი მწერალი (1904-1985 წწ).

კოსეკანსი (ლათ.) - ერთ-ერთი ტრიგონომეტრიული ფუნქცია - დამატებითი კუთხის სეკანსი.

კოსელი (მამა-შვილი)

კოსელი ალბრეხტ - გერმანელი ბიოქიმიკოსი, 1910 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1853-1927 წწ).

კოსელი ვალთერ - გერმანელი ფიზიკოსი (1888-1956 წწ).

კოსესი - მდინარე რუსეთის ტომსკის ოლქში, მდინარე ტიმის მარჯვენა შენაკადი.

კოსვა - მდინარე რუსეთის პერმის ოლქში, ერთვის კამის წყალსაცავს.

კოსი

1) საფრანგეთის ცენტრალური მასივის სამხრეთ ნაწილში მდებარე პლატოების სახელწოდება.

2) მდინარე ნეპალსა და ინდოეთში, განგის მარცხენა შენაკადი.

3) ზოგი ძველბერძნული მითის თანახმად, ქალი, რომელმაც ოქროს ქანდაკება გააკეთა და სწორედ ეს იქცა ოქროს საწმისად.

კოსიგაია - ტოკიოს ქალაქი-თანამგზავრი (იაპონია).

კოსიგინი ალექსი - საბჭოთა ეპოქის მაღალჩინოსანი პარტიული და სახელმწიფო მოღვაწე, საბჭოთა კავშირის მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარე 1964-80 წლებში (1904-1980 წწ).

კოსიდიერი ლუი მარკ - საფრანგეთის რევოლუციური მოძრაობის მოღვაწე (1808-1861 წწ).

კოსინა გუსტავ - გერმანელი არქეოლოგი (1858-1931 წწ).

კოსინუსი (ლათ.) - ერთ-ერთი ტრიგონომეტრიული ფუნქცია - დამატებითი კუთხის სინუსი.

კოსიუ - მდინარე რუსეთის კომის რესპუბლიკაში, მდინარე უსის მარცხენა შენაკადი.

კოსმა - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე ჩილიმის მარცხენა შენაკადი (70 ათასი).

კოსმა ინდიკოპლევსტი - ბიზანტიელი ავტორი წიგნისა „ქრისტიანული ტოპოგრაფია”.

კოსმაჩი ცირილ - სლოვენი მწერალი (1910-1980 წწ).

კოსმეტიკა (ბერძნ.)

  1. პირისახისა და სხეულის კანის მოვლა-გალამაზება.

  2. ამისთვის საჭირო ნივთიერებანი.

კოსმოგოლი - იხილე ხუბსუგული.

კოსმოგონია (ბერძნ) - სამყაროში განლაგებულ ციურ სხეულთა და სისტემათა წარმოშობის და განვითარების შემსწავლელი მეცნიერება.

კოსმოგრაფია (ბერძნ.) - სამყაროს აღწერილობა. ზოგადი ცნობების შემცველი საგანი ასტრონომიიდან და ფიზიკური გეოგრაფიიდან.

კოსმოდემიანსკაია ზოია - საბჭოთა პარტიზანი ქალიშვილი, საბჭოთა კავშირის გმირი; ჩამოახრჩვეს გერმანელებმა 1941 წლის 29 ნოემბერს (1923-1941 წწ).

კოსმოდრომი (ბერძნ.) - სპეციალური ადგილი და ნაგებობათა ერთობლიობა, სადაც გასაშვებად ამზადებენ და უშვებენ კოსმოსურ ხომალდებს, დედამიწის ხელოვნურ თანამგზავრებს.

კოსმოლოგია (ბერძნ.) - მოძღვრება სამყაროს, როგორც ერთი მთლიანის, შესახებ.

კოსმონავტთა ზღვა - განაპირა ზღვა ინდოეთის ოკეანის სამხრეთ სექტორში, ანტარქტიდის ნაპირებთან.

კოსმონავტი (ასტრონავტი) - ადამიანი, რომელიც ექსპლუატაციას და ტექნიკურ გამოცდას უწევს კოსმოსურ დანადგარებს კოსმოსური ფრენისას.

კოსმონავტიკა - მეცნიერება საპლანეტათაშორისო სივრცეში ფრენის შესახებ და ამ სივრცეში ფრენა რაკეტული ხომალდებით; ასტრონავტიკა.

კოსმოპოლიტი (ბერძნ.)

  1. ადამიანი, რომელიც საკუთარ თავს არცერთ ეროვნებას არ აკუთვნებს.

  2. მცენარე ან ცხოველი, რომელიც ყველგანაა გავრცელებული დედამიწის ზურგზე.

კოსმოპოლიტიზმი - იდეოლოგია, რომელიც უარყოფს ეროვნულ თვითმყოფადობას და ეროვნულ სუვერენიტეტს, ქადაგებს სამშობლოსადმი, ეროვნული კულტურისადმი გულგრილობას.

კოსმოსი (ბერძნ.)

  1. სამყარო, როგორც მთლიანობა, ყველა თავისი ობიექტით.

  2. ძვ. საბერძნეთში ძვ.წ.აღ. VI საუკუნიდან (პითაგორადან მოყოლებული): სამყარო, როგორც მოწესრიგებული, ორგანიზებული სისტემა (ქაოსის საპირისპირო).

კოსოველი სრეჩკო - სლოვენი პოეტი (1904-1926 წწ).

კოსოვი - ქალაქი უკრაინის ივანო-ფრანკოვსკის ოლქში (70 ათასი).

კოსოვო

  1. (ძველი სახელი - კოსოვო და მეტოხია) - ავტონომიური მხარე სერბიაში (იუგოსლავია), ფართობი 11 ათასი კვ.კმ., მოსახლეობა 2 მილიონი.

  2. ქალაქი ბელორუსიის ბრესტის ოლქში (70 ათასი).

კოსოტო ფიორენცა - იტალიელი მომღერალი ქალი (მეცო-სოპრანო) (დაიბადა 1935 წელს).

კოსოვსკა-მიტროვიცა - იხილე ტიტოვა-მიტროვიცა.

კოსრო

  1. საქოჩრე, კინკრიხო.

  2. მოგრძო, წოწოლა თავი.

კოსტა ანდრეა - იტალიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე, ანარქისტთა ლიდერი (1851-1910 წწ).

კოსტა ლორენცო - იტალიელი ფერმწერი (დაახლოებით 1460-1535 წწ).

კოსტა ლუსიუ - ბრაზილიელი არქიტექტორი (1902-1990 წწ).

კოსტავა გურამ - სპორტსმენი (ფარიკაობა, დაშნა). მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი გუნდურ შეჯიბრებაში (1961, 63), ორგზის მეორე (1959, 66 - გუნდურში) და ორგზის მესამე (1963, 65 - პირადში) პრიზიორი, 1960 წლის რომის ოლიმპიური თამაშების მესამე პრიზიორი გუნდურ ასპარეზობაში და 1964 წლის ტოკიოს ოლიმპიადის მესამე პრიზიორი პირად პირველობაში, სსრკ ჩემპიონი პირად ჩათვლაში (1961) (დაიბადა 1937 წელს).

კოსტავა თამაზ - ფეხბურთელი, თამაშობდა ქუთაისის „ტორპედოსა” (1973-76, 1983-84) და თბილისის „დინამოში” (1977-82). ევროპის ქვეყნების თასების მფლობელთა თასის გათამაშებაში გამარჯვებული (1981). სსრკ ნაკრებში ჩაატარა 3 მატჩი (1 გოლი), სსრკ უმაღლეს ლიგაში - 131 (1 გოლი). სსრკ ჩემპიონი (1978), მეორე (1978) და მესამე (1981) პრიზიორი, სსრკ თასის მფლობელი (1979) და ფინალისტი (1980). (დაიბადა 1956 წელს).

კოსტა-ი-მარტინესი ხოაკინ - ესპანელი მეცნიერი და საზოგადო მოღვაწე (1846-1911 წწ).

კოსტა-მესა - ქალაქი აშშ-ს კალიფორნიის შტატში.

კოსტანდინ ერზნკაცი (ერზინკელი) - სომეხი პოეტი (დაახლოებით 1250 - XIV ს I ნახევარი)

კოსტანეცკი სტანისლავ - პოლონელი ქიმიკოსი (1860-1910 წწ).

კოსტა-რიკა (კოსტა-რიკის რესპუბლიკა, ესპან. Republica de Costa Rica, ნიშნავს „მდიდარ ნაპირს“).

- სახელმწიფო ცენტრალურ ამერიკაში. ჩრდილოეთიდან ესაზღვრება ნიკარაგუა, სამხრეთ- აღმოსავლეთითი კი - პანამა. აღმოსავლეთით აკრავს კარიბის ზღვა, სამხრეთით და დასავლეთით კი - წყნარი ოკეანე.

- ეროვნული დევიზი - „შრომა და მშვიდობა იქნება მუდამ“.

- ჰიმნი - „Noble patria, tu hermosa bandera“

- სახელმწიფო წყობა - დემოკრატიული რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ეროვნული ასამბლეა.

- ფართობი - 51,1 ათასი კვ.კმ.

- დაყოფილია 7 პროვინციად.

- მოსახლეობა - 4,3 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 85 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - ესპანური.

- ოფიციალური რელიგია - კათოლოციზმი.

- დედაქალაქი - სან-ხოსე.

- ვალუტა - კოლონი.

- ქვეყნის კოდი - CRI.

- დროის სარტყელი - UTC -6

- სატელეფონო კოდი - +506.

- ინტერნეტ-დომენი - kr.

კოსტერი სამუელ - ჰოლანდიელი დრამატურგი (1579-1665 წწ).

კოსტერი შარლ დე - იხილე დე კოსტერი შარლ.

კოსტიოლი (პოლონ.) - პოლონური კათოლიკური ტაძარი.

კოსტიუკოვიჩი - ქალაქი ბელორუსიის მოგილიოვის ოლქში.

კოსტიუმერი (ფრანგ.) - თეატრის მუშაკი, რომელსაც კოსტიუმები აბარია.

კოსტიუმი (ფრანგ.)

  1. მამაკაცის თანამედროვე ზედა ტანსაცმელი - პიჯაკი და შარვალი.

  2. სამასკარადო ან თეატრალური სამოსი.

კოსტიუშკო ტადეუშ - პოლონეთის პოლიტიკური და სამხედრო მოღვაწე, 1794 წლის პოლონეთის აჯანყების ხელმძღვანელი, ჩრდილოეთ ამერიკაში დამოუკიდებლობისათვის ომის მონაწილე (1746-1817 წწ).

კოსტიჩი ლაზა - სერბი მწერალი (1841-1910 წწ).

კოსტკა ნაპიერსკი ალექსანდრ ლეონ (ნამდვილი გვარი ბზოვსკი) - პოლონეთის სამეფო ჯარის ოფიცერი, შლიახტიჩი, გლეხთა აჯანყების ხელმძღვანელი (დაახლოებით 1620-1651 წწ).

კოსტნერი კევინ - ამერიკელი მსახიობი და რეჟისორი (დაიბადა 1955 წელს).

კოსტოვი დონჩო სტოიანოვ - ბულგარელი ბიოლოგი (1897-1949 წწ).

კოსტოვი სტეფან ლაზაროვ - ბულგარელი დრამატურგი (1879-1949 წწ).

კოსტოლანი დეჟე - უნგრელი მწერალი (1885-1936 წწ).

კოსტოპოლი - ქალაქი უკრაინის როვნოს ოლქში.

კოსტრა იან - სლოვაკი პოეტი (დაიბადა 1910 წელს).

კოსტრომა

  1. ქალაქი რუსეთის ევროპულ ნაწილში, პორტი მდინარე ვოლგაზე, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (290 ათასი).

  2. მდინარე რუსეთის კოსტრომის ოლქში, მდინარე ვოლგის მარცხენა შენაკადი.

კოსტუმბრიზმი - მიმდინარეობა XIX საუკუნის ესპანურ და ლათინური ამერიკის ლიტერატურასა და სახვით ხელოვნებაში. ემყარებოდა რეალისტური ასახვის პრინციპებს.

კოსციუშკო - მწვერვალი ავსტრალიის ალპებში, რომელიც მატერიკის უმაღლესი წერტილია (2230 მეტრი).

კოტა

1) ხის რიკი კედელზე ან სვეტზე რისამე ჩამოსაკიდებლად.

2) ურმის უღლის რიკი.

3) იგივეა, რაც ტახტა.

4) კოტა (კოტაჰი) - ქალაქი ინდოეთის რაჯასტანის შტატში.

კოტა-ბარუ

  1. იხილე ჯაიაპურა.

  2. ქალაქი-პორტი მალაიზიის კელანტანის შტატში.

კოტა-კინაბალუ - ქალაქი-პორტი მალაიზიის საბაჰის შტატში.

კოტანტენი (ნორმანდია) - ნახევარკუნძული საფრანგეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

კოტანგენსი (ლათ.) - ერთ-ერთი ტრიგონომეტრიული ფუნქცია - დამატებითი კუთხის ტანგენსი.

კოტარბინსკი ტადეუშ - პოლონელი ფილოსოფოსი და ლოგიკოსი (1886-1981 წწ).

კოტარი დაულატ სინგჰ - ინდოელი ფიზიკოსი (1906-1995 წწ).

კოტაჰი - იხილე კოტა.

კოტბრიჯი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, შოტლანდიის ლანარკის საგრაფოში.

კოტბუსი - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში, ბრანდენბურგის მხარეში (125 ათასი).

კოტ-დ,ივუარი (კოტ-დ'ივუარის რესპუბლიკა, 1986 წლამდე - „სპილოს ძვლის ნაპირი”, ფრანგ. Repu-blique de Cote d'Ivoire).

- სახელმწიფო დასავლეთ აფრიკაში. ესაზღვრება ლიბერიას, გვინეას, მალის, ბურკინა ფასოს და განას; სამხრეთით აკრავს გვინეის ყურე. საფრანგეთის ყოფილი კოლონია.

- დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1960 წლის 7 აგვისტო.

- ეროვნული დევიზი - „Union, Discipline et travail“ (ერთობა, დისციპლინა და შრომა).

- ჰიმნი - „L'Abidjanaise“.

- მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული კრება.

- ფართობი - 322 460 კვ.კმ.

- დაყოფილია 19 ოლქად, რომლებიც თავის მხრივ მოიცავენ 58 დეპარტამენტს.

- მოსახლეობა - 16,2 მილიონი.

- ქვეყანაში არსებობს დაახლოებით 60 ეთნიკური ჯგუფი.

- სიმჭიდროვე - 53 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - ფრანგული.

- მორწმუნეები არიან მუსლიმანებიც, ქრისტიანებიც და ადგილობრივი ტრადიციული რელიგიების მიმდევრებიც.

- ოფიციალური დედაქალაქი - იამუსუკრო.

- სამთავრობო რეზიდენცია - ქალაქი აბიჯანი.

- ვალუტა - ფრანკი.

- ქვეყნის კოდი - CIV.

- დროის სარტყელი - UTC 0

- სატელეფონო კოდი - +225.

- ინტერნეტ-დომენი - ci.

კოტ-დიუ-ნორი - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

კოტ-დ,ორი - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

კოტელნიკოვო - ქალაქი რუსეთის ვოლგოგრადის ოლქში (20 ათასი).

კოტელნიჩი - ქალაქი რუსეთის კიროვის ოლქში (30 ათასი).

კოტენოჩკინი ვიაჩესლავ - რუსი მულტიპლიკატორი-რეჟისორი (1927-2000 წწ).

კოტერა იან - ჩეხი არქიტექტორი (1871-1923 წწ).

კოტერები - ფეოდალურად დამოკიდებულ გლეხთა ფენა ინგლისში, შუა საუკუნეებში და ახალ დროს.

კოტერია (ფრანგ.)

  1. ძველ ევროპაში - დაქირავებული ჯარისკაცების შეიარაღებული რაზმი.

  2. ანგარებით შეკავშირებული ადამიანების ჯგუფი.

კოტეტიშვილი (მამა-შვილი)

კოტეტიშვილი ვახტანგ - ლიტერატურათმცოდნე, ფოლკლორისტი, მოქანდაკე, ხელოვნებათმცოდნე (1893-1937 წწ).

კოტეტიშვილი ვახუშტი - აღმოსავლეთმცოდნე-ირანისტი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი, მთარგმნელი (1935-2008 წწ).

კოტეჯი (ინგლ.) - პატარა საცხოვრებელი სახლი ქალაქგარეთ, აგარაკზე.

კოტვიჩი ვლადისლავ - რუსი და პოლონელი აღმოსავლეთმცოდნე (1872-1944).

კოტი - ქალაქი იაპონიაში, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (320 ათასი).

კოტი პიერ - საფრანგეთის პოლიტიკური მოღვაწე, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი (1895-1977 წწ).

კოტიანეთი (ყოფილი კოტოიანი) - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

კოტიზი - იგივეა, რაც ბუზანკალი.

კოტიზობა - კოტიზისაგან შეწუხებული საქონლის შფოთვა.

კოტიკი ვალია (ვალენტინ) - ნორჩი პარტიზანი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1930-1944 წწ).

კოტილიონი (ფრანგ.) - ფრანგული წარმოშობის სამეჯლისო ცეკვა.

კოტილოზავრები - ყველაზე ძველი და პრიმიტიული ქვეწარმავლების ამომწყდარი ქვეკლასი.

კოტინგისებრნი - ფრინველების ოჯახი ბეღურასნაირთა რიგისა. გავრცელებულია ცენტრალურ და სამხრეთ ამერიკაში.

კოტირება (ფრანგ.) - საქონლის, ფასიანი ქაღალდების, უცხოური ვალუტის საბირჟო ფასის დადგენა.

კოტის ალპები - დასავლეთ ალპების ნაწილი საფრანგეთში.

კოტისი (კოტიტო) - კიბელას მონათესავე თრაკიელი ღმერთი.

კოტიტა - მოკლე და მსხვილი თითი.

კოტკა - ქალაქი ფინეთის ლიუმის ლიანში.

კოტკასი იოჰანეს - ესტონელი მოჭიდავე, ოლიმპიური თამაშებისა და მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონი ბერძნულ-რომაულ ჭიდაობაში XX საუკუნის 50-იან წლებში (1915-1998 წწ).

კოტლასი - ქალაქი რუსეთის არხანგელსკის ოლქში (70 ათასი).

კოტლიარევსკი ივან - უკრაინელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1769-1838 წწ).

კოტლინი - კუნძული ბალტიის ზღვის ფინეთის ყურეში, ეკუთვნის რუსეთს.

კოტო - სიმებიანი იაპონური მუსიკალური ინსტრუმენტების საერთო სახელი.

კოტო-დონიანა - ეროვნული პარკი ესპანეთში, მდინარე გვადალკვივირის დელტაში.

კოტოვი ალექსანდრე - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (1913-1981 წწ).

კოტოვო - ქალაქი რუსეთის ვოლგოგრადის ოლქში (25 ათასი).

კოტოვსკი გრიგოლ - რუსეთის სამოქალაქო ომის გმირი (1881-1925 წწ).

კოტოვსკი

1) მოლდავეთის ქალაქ ხინჩეშტის (განჩეშტის) სახელი 1940-90 წლებში.

2) ქალაქი რუსეთის ტამბოვის ოლქში (40 ათასი).

3) (1935 წლამდე ბირზულა) ქალაქი უკრაინის ოდესის ოლქში (45 ათასი).

კოტოკოს ენები - აფრიკის სახელმწიფო ჩადში გავრცელებულ ენათა ჯგუფი.

კოტოკუ ძენძირო - სოციალისტური მოძრაობის ჩასახვის ერთ-ერთი მამამთავარი იაპონიაში (1871-1911 წწ).

კოტონი ეჟენი - საფრანგეთის და საერთაშორისო ქალთა დემოკრატიული მოძრაობის მოღვაწე, ფიზიკოსი (1881-1967 წწ).

კოტონი (ფრანგ.) - ბამბა.

კოტონიზატორი - კონვეიერული აპარატი, რომელიც განკუთვნილია ლაფნეული ბოჭკოს ქიმიურ-მექანიკური გადამუშავებისათვის კოტონინიდან.

კოტონიზაცია (ფრანგ.) - ლაფნეული მცენარეების (სელის, კანაფის და მისთანების) ბოჭკოს გადამუშავება ბამბისებურ მასად.

კოტონინი (ფრანგ.) - ლაფნეული ბოჭკოების კოტონიზაციის პროდუქტი.

კოტონუ - ქალაქი ბენინში, ატლანტის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (490 ათასი).

კოტოპახი - მოქმედი ვულკანი ეკვადორის ანდებში (5897 მეტრი).

კოტორაანთკარი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (გალავნის თემის საკრებულო), მდინარე თეზმის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 820 მეტრი, მცხეთიდან - 21 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 60 კაცი.

კოტორა - ვისაც თმა ძირში აქვს მოკრეჭილი.

კოტორი

  1. პურის მონატეხი. || კვერი.

  2. ქალაქი-პორტი ჩერნოგორიის (მონტენეგროს) რესპუბლიკაში.

კოტორნები - იხილე კოთორნები.

კოტოროსლი - მდინარე რუსეთის იაროსლავლის ოლქში, მდინარე ვოლგის მარჯვენა შენაკადი.

კოტოში - მუცელგანიერი პატარა ქილა; ადგამენ სხეულზე სამკურნალო მიზნით.

კოტრა (ლიტვაში კატრა) - მდინარე ლიტვასა და ბელორუსიაში, მდინარე ნემანის მარჯვენა შენაკადი.

კოტრანა

  1. (Crambe) ერთწლოვან ან მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი ჯვაროსანთა რიგისა.

  2. ნიგვზითა და ძმრით შეზავებული მოხარშული კომბოსტო.

კოტრი - ვალის გადახდის უნარდაკარგული. || ვისაც მთელი ქონება დაეკარგა.

კოტრიალი - ერთი გვერდიდან მეორეზე ან ყირამალა ბრუნვა.

კოტრიკაძე ალექსანდრე - თბილისის „დინამოს“ ფეხბურთელი, მცველი (1953-59 წწ) და მწვრთნელი 1964-73 წლებში (1930-1999 წწ).

კოტრიკაძე სერგო - თბილისის „დინამოს“ ფეხბურთელი, მეკარე. თამაშობდა თბილისის „დინამოსა” (1955-68, 1970) და ქუთაისის „ტორპედოში” (1968-69). სსრკ უმაღლეს ლიგაში ჩაატარა 260 მატჩი. სსრკ ჩემპიონი (1964) და სამგზის მესამე პრიზიორი (1959, 62, 67), სსრკ თასის გათამაშების ფინალისტი (1960). სსრკ წლის საუკეთესო მეკარე (1962). სპორტის დამსახურებული ოსტატი (დაიბადა 1936 წელს).

კოტრილი - პატარა გობი, ვარცლი.

კოტრობა - კოტრის მდგომარეობა, ფულის უქონლობა.

კოტრომანიჩები - ბოსნიის მსხვილი ფეოდალური საგვარეულო, მმართველთა და მეფეთა დინასტია XIII-XIV საუკუნებში.

კოტსისი ალექსანდრე - პოლონელი ფერმწერი (1836-1877 წწ).

კოტსის მიწა - ანტარქტიდის ტერიტორიის ნაწილი.

კოტსუოლდი (კოტსუოლდ-ჰილზი) - მთები დიდ ბრიტანეთში.

კოტუი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ხატანგის მარჯვენა მდგენელი (სიგრძე - 1409კილომეტრი).

კოტუიკანი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე კოტუის მარჯვენა შენაკადი.

კოტულეი - იხილე კარენი.

კოტუხინა ანა - რუსი მხატვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1915 წელს).

კოუარდი ნოელ პირს - ინგლისელი დრამატურგი (1899-1973 წწ).

კოუზი რომალდ - ამერიკელი ეკონომისტი, 1991 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1910 წელს).

კოული ჯორჯ დაგლას ჰაუარდ - ინგლისელი ისტორიკოსი, ეკონომისტი და სოციოლოგი (1889-1959 წწ).

კოულსდონ-ენდ-პერლი - დიდი ბრტიანეთის ყოფილი ქალაქი, 1964 წლიდან დიდი ლონდონის კონურბაციაშია.

კოულენი - იხილე ძიულენი.

კოუპერი - იხილე კაუპერი.

კოუპი ჯეკ - სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის მწერალი (დაიბადა 1913 წელს).

კოუტსი ალბერტ - ინგლისელი დირიჟორი და კომპოზიტორი (1882-1953 წწ).

კოფეინი (ლათ.) - სამკურნალო ნივთიერება, რომელიც აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას, გულის მოქმედებას; მოიპოვება ყავის მარცვლებში, ჩაის ფოთლებში.

კოფერდამი (ინგლ.) - სავაჭრო გემებზე ვიწრო შეუღწევი ნაკვეთური, რომლითაც გამოყოფილია ერთი სათავსი მეორისგან.

კოფერმენტი (ლათ.) - ორგანული ნივთიერება, რომელიც ცილასთან ერთად შეადგენს ზოგი ფერმენტის მოლეკულას.

კოფთა (რუს.) - ქალის ზედა სამოსი.

კოფი ანტუბამი - განელი ფერმწერი და მოქანდაკე (1922-1964 წ).

კოფკა კურტ - გერმანელი და ამერიკელი ფსიქოლოგი (1886-1941 წწ).

კოფო - ურმის, მარხილის და მისთანების ჭალებზე გარდიგარდმო ჩამოცმული ფიცარი.

კოფორიდუა - ქალაქი სამხრეთ-აღმოსავლეთ განაში, აღმოსავლეთ ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (95 ათასი).

კოფრი (ფრანგ.) - რამდენიმე განყოფილების მქონე ზანდუკი, სკივრი.

კოფრჩხილა (Falcaria vulgaris) - ორწლოვანი მცენარე ქოლგოსანთა ოჯახისა, ნორჩს ხმარობენ მხლად და მწნილად.

კოფუ - ქალაქი იაპონიაში, იამანასის პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (200 ათასი).

კოქსაღიზი - იხილე ქოქსაღიზი.

კოქსი (გერმ.) - მყარი სათბობი, რომელსაც იღებენ ქვანახშირის ან ტორფის უჰაეროდ გახურებით.

კოქსიტი (ლათ.) - მენჯ-ბარძაყის სახსრის ანთება.

კოქსოუკი - მდინარე კანადაში, ერთვის ჰუდსონის სრუტის უნგავის ყურეს.

კოქტებელი - ყირიმის დაბა პლანერსკოეს სახელი 1944 წლამდე.

კოქტეილი (ინგლ. „მამლის ბოლო“) - სხვადასხვა სასმელის შემცველი გაცივებული ნარევი. კოქტეილის სახეობებია: გროგი, კობლერი, კოლინზი.

კოქტო ჟან - ფრანგი მწერალი, მხატვარი, თეატრის მოღვაწე, კინოსცენარისტი (1889-1963 წწ).

კოქშენგა - მდინარე რუსეთის ვოლოგდის და არხანგელსკის ოლქებში, მდინარე უსტიეს მარცხენა შენაკადი.

კოქჩეტაევი - ქალაქი ყაზახეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (145 ათასი).

კოქციდიები - ერთუჯრედიანი ცხოველები; პარაზიტობენ ცხოველთა ეპითელიუმში.

კოქციდიოზი - შინაური და გარეული ცხოველების (იშვიათად - ადამიანის) გადამდები დაავადება; იწვევენ კოქციდიები.

კოღო (Culicidae) - წვრილ და გრძელფეხებიანი მწერი; მისი ერთი სახეობა ავრცელებს მალარიას.

კოღოთო - სოფელი ახმეტის მუნიციპალიტეტში (ოჟიოს თემის საკრებულო), მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე, მდინარე ალაზნის მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 460 მეტრი, ახმეტიდან - 20 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 497 ადამიანი.

კოღონია იუზა - აფხაზი პოეტი (1903-1928 წწ).

კოღოპურტი - მიცვალებულის ბოლონაცვამი ტანისამოსი.

კოღოტროკი - მთა ჯავის მუნიციპალიტეტში, ქეშელეთის ზემოეთში.

კოღუაშვილი გიორგი - მოჭიდავე (ბერძნულ-რომაული ჭიდაობა, 90 და 96 კგ). მსოფლიოს ხუთგზის ჩემპიონი (1993, 94, 97-99) და მესამე პრიზიორი (1995), ევროპის სამგზის ჩემპიონი (1995, 96, 2002) და მეორე პრიზიორი (2000). 1992 წლის ბარსელონის ოლიმპიური თამაშების მესამე პრიზიორი, მსოფლიოს თასის მფლობელი (1991) და მესამე პრიზიორი (2003). 1993 წლიდან გამოდის რუსეთის სახელით (დაიბადა 1969 წელს).

კოშალინი - ქალაქი ჩრდილოეთ პოლონეთში (110 ათასი).

კოშბუკი ჯორჯე - რუმინელი პოეტი (1866-1918 წწ).

კოშევოი ოლეგ - ორგანიზაცია „ახალგაზრდა გვარდიის” ერთ-ერთი ორგანიზატორი, საბჭოთა კავშირის გმირი (1926-1943 წწ).

კოშევოი პეტრე - რუსი მხედართმთავარი, მარშალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1904-1976 წწ).

კოშენილი (ფრანგ.) - სხვადასხვა სახეობის მწერების საერთო სახელწოდება, რომლებისგანაც იღებენ წითელი ფერის საღებავს (სინონიმი - ბუჟღენდი).

კოში - ხისა და გოგრის თასი (საბა).

კოში ერიკ - სერბი მწერალი (დაიბადა 1913 წელს).

კოში ოგიუსტენ ლუი - ფრანგი მათემატიკოსი (1789-1857 წწ).

კოშიცე - ქალაქი სლოვაკეთში (235 ათასი).

კოშკა

  1. სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

  2. სოფლების ზემო კოშკისა და ქვემო კოშკის გავრცელებული სახელი (ჯავის მუნიციპალიტეტი).

კოშკა პეტრე - რუსი მეზღვაური, სევასტოპოლის დაცვის გმირი (1828-1882 წწ).

კოშკასყელი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ლაფანაანთკარის თემის საკრებულო), ქართლის ქედის დასავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 1360 მეტრი, დუშეთიდან - 28 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 6 კაცი.

კოშკაქედი - ქედი კასპისა და მცხეთის მუნიციპალიტეტებში, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთი განშტოება.

კოშკები - სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

კოშკი

1) წვრილი და მაღალი ციხე.

2) მაღალი ნაგებობა სხვადასხვა დანიშნულებისა.

3) ასეთივე ნაგებობა შენობის თავზე.

კოშკურა - კოშკივით მაღალი ნაგებობა სხვადასხვა დანიშნულებისა.

კოშკური - კოშკის მსგავსი.

კოშმარი (ფრანგ.) - მძიმე, შემზარავი სიზმარი; გადატანით - საშინელი ამბავი ცხადშიც.

კოშტა აფონსუ და - პორტუგალიის სახელმწიფო მოღვაწე (1871-1937 წწ).

კოშტი - გამკვრივებული, გამაგრებული გუნდა ან ნაჭერი.

კოშტუნიცა ვოისლავ - იუგოსლავიის პრეზიდენტი 2000-2003 წლებში და სერბიის პრემიერ-მინისტრი 2004 წლიდან (დაიბადა 1944 წელს).

კოშუტი ლაიოშ - უნგრეთის პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე 1848 წლის რევოლუციის დროს, უნგრეთის უზენაესი მმარველი 1949 წლის მაის-აგვისტოში (1802-1894 წწ).

კოჩა ნიკოლაე დუმიტრუ - რუმინელი მწერალი (1880-1949 წწ).

კოჩაბამბა - ქალაქი ბოლივიაში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (405 ათასი).

კოჩარა - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

კოჩერგა ანატოლი - უკრაინელი მომღერალი (ბანი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1947 წელს).

კოჩერგა ანატოლი - უკრაინელი დრამატურგი (1881-1952 წწ).

კოჩეტოვი ვსევოლოდ - რუსი მწერალი (1912-1973 წწ).

კოჩეჩუმი (კოჩეჩუმო, კოჩეჩუმა) - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ქვემო ტუნგუსკის მარჯვენა შენაკადი.

კოჩიევი ალექსანდრე - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1956 წელს).

კოჩინი (კოჩი) - ქალაქი-პორტი ინდოეთის კერალის შტატში, არაბეთის ზღვის სანაპიროზე (570 ათასი).

კოჩიჩი პეტარ - სერბი მწერალი (1877-1916 წწ).

კოჩო (გოაჩანი, ინდიკუტშარი, კარა-ხოჯა) - უძველესი ბუდისტური ტაძარი ქალაქ ტურფანის (ჩინეთი) სიახლოვეს.

კოჩრანე - იხილე პუეირედონი.

კოცბეკი ედვარდ - სლოვენიელი მწერალი (1904-1981 წწ).

კოცებუ ავგუსტ ფრიდრიხ - გერმანელი მწერალი (1761-1819 წწ).

კოცებუს ყურე - ჩუკოტკის ზღვის ყურე ალასკის სანაპიროსთან.

კოციტოსი - იხილე კოკიტოსი.

კოციუბინსკი მიხეილ - უკრაინელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1864-1913 წწ).

კოცნა - სიყვარულის, ალერსის, პატივისცემის გამოსახატავად ტუჩებით შეხება; ამბორი.

კოცოითი არსენ - ოსი მწერალი, ეროვნული მხატვრული პროზის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1872 -1944 წწ).

კოცონი - ცის ქვეშ დანთებული დიდი ცეცხლი.

კოძიკი (ძველი ამბების ჩანაწერები) - ჩვენამდე მოღწეული პირველი იაპონურ წერილობითი ძეგლი, რომელიც 712 წელს შეიქმნა.

კოწამახი - მეტად მჟავე.

კოწახური (Berberis) - ეკლიანი ბუჩქი ან პატარა ხე; იკეთებს ყვითელ ყვავილებს, ისხამს მჟავე ნაყოფს.

კოწახურის ქედი - სერი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, ივრის ზეგანზე.

კოწიაწი - წრიალი, ტრიალი, უწესოდ ჭიდაობა.

კოწიწი - გატეხილი ჭურჭლის დასაწებებელი ნივთიერება (რძეში გახსნილი კირი ან კვერცხის ცილა, რომელსაც ბამბა ან კანაფის ძენძი ურევია).

კოწმახი - იგივეა, რაც კოწამახი.

კოწოლა - (კუთხურად) ოშხივარი.

კოწოლი

  1. თმის ნაწნავი, დალალი.

  2. კორიანტელი, ცეცხლის ალი.

კოწოლკავი - სახურავის კოწოლა ადგილის კავი.

კოჭა

  1. გამხოლოებული მავთულის დასახვევი ღერო.

  2. ტროპიკული ეთერზეთოვანი მცენარე; ჯანჯაფილი.

კოჭაკი

  1. კარის ჩამოსაბმელი დედალი ანჯამი.

  2. კარ-ფანჯრის საკეტის ერთი ნაწილი, რომელსაც გადაეცმება რაზა.

კოჭაობა - კოჭის თამაში.

კოჭაყლა - ხუთი ძნა ერთად დალაგებული მინდორში, ძნის ხუთეული.

კოჭბაანი - სოფელი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე ივრის მარჯვენა ნაპირზე. საკრებულოს ცენტრი (სოფლები: ბოტკო, გორანა, იკლივგორანა, ოთარაანი, სასადილო, ხინჭები). ზღვის დონიდან - 960 მეტრი, საგარეჯოდან - 65 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 138 კაცი.

კოჭბროლი - იგივეა, რაც კავშა.

კოჭბურა - პატარა კოჭობი ღვინის ამოსაღებად.

კოჭდაბალი - დაბალფეხებიანი, დაბალი ტანისა.

კოჭეული - ოცდაორი ძნა ერთად დადგმული.

კოჭი

1) ადამიანის ჩონჩხის ერთ-ერთი ძვალი, ტერფისა და წვივის ძვლების შემაერთებელი; ქმნის სახსარს.

2) ბავშვების სათამაშო - საქონლის (მეტწილად ცხვრის) უკანა ფეხის კანჭისა და ჩლიქის ძვლის სახსრის საბრუნავი.

3) გათლილი ძელი სახლის მოპირდაპირე კედლების თავზე გარდიგარდმო გადებული.

4) საანგარიშოს ნაწილი - შუაში გახვრეტილი და მავთულზე აცმული რგოლი.

5) პატარა სათამაშო რგოლი.

6) ძაფის გადასახვევი პატარა ღრუ ცილინდრი.

კოჭიო - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

კოჭიმელი - მზის ორბიტა.

კოჭლი - ვისაც ან რასაც ფეხი ისე აქვს დაშავებული (დამოკლებული), რომ სწორად ვერ დადის.

კოჭლობა - კოჭლის სიარული.

კოჭმაღალი - მაღალფეხებიანი.

კოჭობა (Erythrina) - ფრინველების გვარი ბეღურასნაირთა რიგისა.

კოჭყური - კარის ჩამოსაკიდი კოჭი.

კოხათი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კოხანოვსკაია ნადეჟდა - რუსი მწერალი ქალი (1823-1884 წწ).

კოხანოვსკი იან - პოლონელი პოეტი (1530-1584 წწ).

კოხანსკი პაველ - პოლონელი მევიოლინე და პედაგოგი (1887-1934 წწ).

კოხედესი - შტატი ცენტრალურ ვენესუელაში; ადმინისტრაციული ცენტრი - სან-კარლოსი.

კოხერი თეოდორ - შვეიცარიელი ქირურგი (1841 - 1917 წწ).

კოხი

1) საკევრე ქვა, მუქი ყომრალი ფერისა, მაგარი, ცეცხლგამძლე.

2) მსხვილი სეტყვა.

3) მთა თიანეთის მუნიციპალიტეტში, ქართლის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე.

4) სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

კოხი რობერტ - გერმანელი მიკრობიოლოგი, თანამედროვე მიკრობიოლოგიის და ეპიდემიოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, 1905 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1843-1910 წწ).

კოხიმა - ქალაქი ინდოეთში, ნაგალენდის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (35 ათასი).

კოხინორი - ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ისტორიული ალმასი, რომელიც ინგლისის სამეფო გვირგვინის განძეულობას მიეკუთვნება.

კოხინხინა - ევროპული სახელწოდება შუა საუკუნეების ვიეტნამის სახელმწიფო დაივიეტის სამხრეთი ნაწილისა.

კოხინხინი - დიდი შინაური ქათამი, უხვად შებუმბლული.

კოხინჯრობა - რელიგიური დღეობა ამაღლების შემდეგ ორშაბათს (იციან იმერეთში).

კოხმა - ქალაქი რუსეთის ივანოვოს ოლქში (30 ათასი).

კოხნარი - სოფელი ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში.

კოხორა - სოფელი გალის მუნიციპალიტეტში.

კოხტა

1) სასიამოვნო გარეგნობისა; მოხდენილი, ლამაზი

2) მთა ასპინძის მუნიციპალიტეტში, ჭობარეთის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ ბოლოში.

3) (კოხტაგორა) მთა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედზე.

კოხტაპრუწა - გადამეტებული კოხტაობისა და პრანჭვა-გრეხის მოყვარული.

კოხტასთავი - ისტორიული ციხესიმაგრე ჯავახეთისა და სამცხის საზღვარზე (ახლანდელი ასპინძის მუნიციპალიტეტი), პირველად იხსენიება XIII საუკუნეში.

კოხტასთავის შეთქმულება - ქართველ დიდებულთა შეთქმულება მონღოლთა ბატონობის წინააღმდეგ 1245 წელს ჯავახეთში.

კოხუ(ნ)ჯი - იმერული ქალამანი (საბა).

კოხშინშხალი - ქარიშხალი, რომელსაც თან ახლავს სეტყვა.

კოჯაელი

  1. იხილე იზმითი.

  2. (ბითინია) - ნახევარკუნძული თურქეთში.

კოჯედო - კორეის არქიპელაგის კუნძული, ეკუთვნის სამხრეთ კორეას.

კოჯოიანი აკოფ - სომეხი გრაფიკოსი და ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1883-1959 წწ).

კოჯორი

1) სოფელი ახმეტის მუნიციპალიტეტში (ქისტაურის თემის საკრებულო), მდებარეობს გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან - 640 მეტრი, ახმეტიდან - 7 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 38 ადამიანი.

2) დაბა გარდაბნის მუნიციპალიტეტში.

კოჯრისხევი - მდინარე თეთრის წყაროს მუნიციპალიტეტში, ასურეთისხევის სათავე.

კოჰატი - ქალაქი პაკისტანში.

კოჰეზია (ლათ. cohaesus - დაკავშირებული).

  1. (ფიზიკ.) მოლეკულების (იონების) შეჭიდულობა გამოწვეული მიზიდულობის ძალებით.

  2. (ლინგვ.) ტექსტის შემადგენელი ელემენტების უნარი ამავე ტექსტის სხვა ელემენტებთან დაკავშირებისა.

კოჰენი ერნსტ იულიუს - ნიდერლანდელი ფიზიოქიმიკოსი, დაიღუპა ოსვენციმის საკონცენტრაციო ბანაკში (1869-1944).

კოჰენი ჰერმან - გერმანელი ფილოსოფოსი, მარბურგის ნეოკანტიანელთა სკოლის მამამთავარი (1842-1918 წწ).

კოჰერენტულობა (ლათ.) - დროში შეთანხმებული მიმდინარეობა რამდენიმე რხევითი ან ტალღოვანი პროცესისა, რომლებიც ვლინდება მათი შეკრების დროს.

კოჰილა - დაბა ესტონეთში.

კოჰორტა - ძველ რომში (ძვ.წ.აღ. II საუკუნიდან) 360-600 მებრძოლისგან შემდგარი ლეგიონის ქვეგანაყოფი; გადატანითი მნიშვნელობით - თანამოაზრეთა კოლექტივი.

კოჰოუტი პაველ - ჩეხი მწერალი, 1977 წლიდან ცხოვრობს ავსტრიაში (დაიბადა 1928 წელს).

კოჰტლა-იარვე - ქალაქი ესტონეთში (77 ათასი).

კოჰუნა - ქალაქი ავსტრალიის ვიქტორიის შტატში.

1.11 კპ

▲ზევით დაბრუნება


კპალიმე - ქალაქი ტოგოში.

კპელე - ლიბერიასა და გვინეაში მცხოვრები ხალხი (1 მილიონამდე).

კპონგი - ქალაქი განაში.

1.12 კრ

▲ზევით დაბრუნება


კრა - ყელი ტაილანდის სამხრეთით, რომელიც მალაკის ნახევარკუნძულს აერთებს კონტინენტთან.

კრაალი (ჰოლანდ.) - სამხრეთ და აღმოსავლეთ აფრიკაში: მესაქონლე ტომების საცხოვრებელი ადგილი - ერთიმეორის გვერდით მიჯრით მიდგმული გადასატანი ქოხების წრე, რომელიც წარმოადგენს საქონლის ბაკს.

კრაბი ჯორჯ - ინგლისელი პოეტი (1754-1832 წწ).

კრაგი ენს ოტო - დანიის პრემიერ-მინისტრი 1962-68 და 1971-72 წლებში (1914-1978 წწ).

კრაგი (ჰოლანდ.) - ტყავის წვივსაკრავი.

კრაგუევაცი - ქალაქი სერბიის რესპუბლიკაში (55 ათასი).

კრავეიშვილი ბათუ - მომღერალი (ბარიტონი) და კინომსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1914-1970 წწ).

კრაველი

  1. კრავის, ბატკნის მატყლი.

  2. ხუჭუჭთმიანი ტყავი ზოგი ჯიშის ახლადდაბადებული ბატკნისა.

კრავი - იგივეა, რაც ბატკანი.

კრავიჭამია - იგივეა, რაც ბატკანძერი.

კრავჩენკო ანდრია - საბჭოთა მხედართუფროსი, გენერალ-პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი (1899-1963 წწ).

კრავჩინსკი სერგეი (ფსევდონიმი - სტეპნიაკი) - რუსი მწერალი, რევოლუციონერ-ხალხოსანი (1851-1895 წწ).

კრავჩუკი ლეონიდ - უკრაინის პრეზიდენტი 1991-94 წლებში (დაიბადა 1934 წელს).

კრაზანა

1) (Vespa vulgaris) - ფუტკრის მსგავსი მოყვითალო მწერი; ბზიკი.

2) (Hypericum) - მრავალწლოვანი კაჭაჭიანი ბალახი; ხმარობენ ქვევრის სარეცხად.

3) ეტელ ლილიან ვოინიჩის რომანი; დაიწერა 1897 წელს.

4) ქართული მხატვრული მუნჯი ფილმი, გადაღებულია ეტელ ლილიან ვოინიჩის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით. ეკრანებზე გამოვიდა 1928 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - კოტე მარჯანიშვილი. სცენარის ავტორები - კოტე მარჯანიშვილი და ვიქტორ შკლოვსკი. დამდგმელი ოპერატორი - სერგეი ზაბოზლაევი. მთავარ როლებში: ნატო ვაჩნაძე, ილიკო მერაბიშვილი, ალექსანდრე იმედაშვილი, ვიქტორ ჭანკვეტაძე.

კრაინა - ისტორიული ოლქი, რომელიც მოიცავს სამხრეთ ალპებს, მდინარე სავის აუზს და ლიუბლიანის (სლოვენია) ქვაბულს.

კრაინკა - ბალნეოლოგიური კურორტი რუსეთის ტულის ოლქში.

კრაიოვა - ქალაქი რუმინეთში, დოლჟის ჟუდეცის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (305 ათასი).

კრაისკი ბრუნო - ავსტრიის ფედერალური კანცლერი 1970-1983 წლებში (1911-1990 წწ).

კრაისლერი უოლტერ პერსი - ამერიკელი მეწარმე, კორპორაცია “კრაისლერის” დამაარსებელი (1875-1940 წწ).

კრაისლერი ფრიც - ავსტრიელი მევიოლინე და კომპოზიტორი (1875-1962 წწ).

კრაისლერი - ამერიკის საავტომობილო კორპორაცია; აწარმოებს მსუბუქ ავტომობილებს: „კრაისლერი”, „პლიმუტი”, „დოჯი” და სხვა. დაარსებულია 1924 წელს.

კრაისტჩერჩი - ქალაქი ახალ ზელანდიაში, სამხრეთის კუნძულზე (300 ათასი).

კრაიტი (Bungarus) - შხამიანი გველების გვარი ასპიტისებრთა ოჯახისა.

კრაიშტე - მთიანი ოლქი ბულგარეთსა და იუგოსლავიაში.

კრაკატაუ - მოქმედი ვულკანი ინდონეზიაში, კუნძულ რაკატაზე (813 მეტრი).

კრაკ-დე-შევალიე (არაბულად „ჰისნ-ალ-აქრად” - რაინდთა ციხე-სიმაგრე) - ჯვაროსანთა ციხე-სიმაგრე სირიის ქალაქ ჰომსის სიახლოვეს XII-XIII საუკუნეებში.

კრაკელიური (ფრანგ.) - საღებავის ფენის ბზარი ფერწერულ ნაწარმოებში.

კრაკლე (ფრანგ.) - ნაბზარების ქსელი კერამიკული ნაწარმოების მოჭიქულ ზედაპირზე. სპეციალურად აკეთებენ დეკორატიული ეფექტისათვის.

კრაკოვი - ქალაქი პოლონეთში, მდინარე ვისლაზე; XI-XVI საუკუნეებში პოლონეთის სახელმწიფოს დედაქალაქი (750 ათასი).

კრაკოვიაკი - პოლონური ხალხური და შემდეგ სამეჯლისო ცეკვა; მუსიკალური ზომა 2/4.

კრალევიჩი მიროსლავ - ხორვატი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1885-1913 წწ).

კრალევო - ქალაქი სერბიის რესპუბლიკაში (60 ათასი).

კრალი იანკო - სლოვაკი პოეტი და ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მოღვაწე (1822-1876 წწ).

კრალი ფრანიო - სლოვაკი მწერალი (1903-1955 წწ).

კრალიებიჩი მიროსლავ - ხორვატი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1885-1913 წწ).

კრალიევო - იხილე კრალევო.

კრალიცკი-სნეჟნიკი - მთის მასივი პოლონეთის, სლოვაკეთის და ჩეხეთის საზღვარზე.

კრალუპი-ნად-ვლტავოუ - ქალაქი ჩეხეთში.

კრამარჟი კარელ - ჩეხეთის მთავრობის მეთაური 1918-19 წლებში (1860-1937 წწ).

კრამატორსკი - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში (200 ათასი).

კრამბოლი (ჰოლანდ.) - პატარა (ხელის) ამწე ღუზის ასაზიდად გემბანზე.

კრამერი გაბრიელ - შვეიცარიელი მათემატიკოსი (1704-1752 წწ).

კრამერი თეოდოერ - ავსტრიელი პოეტი (1897-1958 წწ).

კრამერი სემიუელ ნოა - ამერიკელი აღმოსავლეთმცოდნე (1897-1985 წწ).

კრამერი სტენლი - ამერიკელი კინორეჟისორი და პროდიუსერი (1913-2001 წწ).

კრამერი ჰარალდ - შვედი მათემატიკოსი (1893-1985 წწ).

კრამი დონალდ ჯეიმზ - ამერიკელი ქიმიკოსი, 1987 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჟ.მ.ლენთან და ჩ.პედერსენთან ერთად (1919-2001 წწ).

კრამიტი - სილანარევი თიხის გამომწვარი ფირფიტა; ხმარობენ შენობის გადასახურად.

კრამლინგი პია - შვედი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1944 წელს).

კრამოვი ალექსანდრე - რუსი მსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1884-1951 წწ).

კრამოლა (რუს.) - ამბოხება, შეთქმულება.

კრამოლნიკი (რუს.) - მეამბოხე.

კრამსკოი ივანე - რუსი ფერმწერი, გრაფიკოსი და სამხატვრო კრიტიკოსი (1837-1887 წწ).

კრამსუ კარლო რობერტ - ფინელი პოეტი (1855-1895 წწ).

კრანახი ლუკას უფროსი - გერმანელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1472-1553 წწ).

კრანევიტერი ფრანც - ავსტრიელი მწერალი (1860-1938 წწ).

კრანეცი მიშკო - სლოვენი მწერალი (1908-1993 წწ).

კრანი

  1. ქალაქი სლოვენიაში.

  2. იხილე ყრანი.

კრანიალური (ლათ.) - ტერმინი, რომელიც მიუთითებს, რომ ცხოველის ტანის რომელიმე ნაწილი მდებარეობს სიგრძივ ღერძზე თავთან ახლოს.

კრანიოლოგია (ბერძნ.) - ანთროპოლოგიისა და ზოოლოგიის ნაწილი, რომელიც სწავლობს ადამიანისა და ცხოველების თავის ქალის აგებულებას.

კრანიომეტრია - თავის ქალის გაზომვა.

კრანმერი ტომას - ინგლისელი რეფორმაციის მოღვაწე (1489-1556 წწ).

კრანსტონი - ქალაქი აშშ-ს როდ-აილენდის შტატში.

კრანჩევიჩი სილვიე სტრახიმირ - ხორვატი პოეტი (1865-1908 წწ).

კრაპივა კონდრატ - ბელორუსი მწერალი და დრამატურგი (1908-1893 წწ).

კრაპინა - ქვედა პალეოლითის ხანის ნამოსახლარი მღვიმე ჩრდილოეთ ხორვატიაში.

კრარუპიზაცია - ელექტრულ სიგნალთა გადაცემის მანძილის გადიდება ტელეფონის კაბელის ინდუქციურობის ხელოვნური გაზრდით.

კრასავინო - ქალაქი რუსეთის ვოლოგდის ოლქში.

კრასი - იხილე სლოვაცკი-კრასი.

კრასივაია-მეჩა - მდინარე რუსეთის ტულისა და ლიპეცკის ოლქებში, მდინარე დონის მარჯვენა შენაკადი.

კრასილოვი - ქალაქი უკრაინის ხმელნიცკის ოლქში.

კრასინსკი ზიგმუნტ - პოლონელი მწერალი (1812-1859 წწ).

კრასიცკი იგნაცი - პოლონელი პოეტი (1735-1801 წწ).

კრასკო ივან (ნამდვილი სახელი და გვარი იან ბოტო) - სლოვაკი პოეტი (1876-1958 წწ).

კრასლავა - ქალაქი ლატვიაში.

კრასნაია-პრესნია - მოსკოვის უბანი, სადაც XVIII საუკუნეში მოსკოვის ქართული ახალშენი შეიქმნა.

კრასნი - კონცხი რუსეთის პრიმორიეს მხარეში, უსურის ყურის სანაპიროზე.

კრასნი-კუტი - ქალაქი რუსეთის სარატოვის ოლქში.

კრასნი-ლიმანი - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში (30 ათასი).

კრასნი-ლუჩი - ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (115 ათასი).

კრასნი-სულინი - ქალაქი რუსეთის როსტოვის ოლქში (45 ათასი).

კრასნი-ხოლმი - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

კრასნოარმეისკი

1) ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (30 ათასი).

2) (1926 წლამდე გოლი კარამიში, 1942 წლამდე ბალცერი) ქალაქი რუსეთის სარატოვის ოლქში (25 ათასი).

3) ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში (75 ათასი).

4) (1962 წლამდე ტაინჩა) ქალაქი ყაზახეთის ქოქჩეთაუს ოლქში.

კრასნოგვარდეისკი - ქალაქი უზბეკეთის სამარყანდის ოლქში (20 ათასი).

კრასნოგოროვკა - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში (20 ათასი).

კრასნოგორსკი

1) (ყოფ. მალხაზოვკა) - სოფელი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს ივრის ზეგანზე. საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 780 მეტრი, საგარეჯოდან - 26 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 99 კაცი.

2) ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (90 ათასი).

3) ქალაქი რუსეთის სახალინის ოლქში.

კრასნოგრადი - ქალაქი უკრაინის ხარკოვის ოლქში (30 ათასი).

კრასნოდარი - (1920 წლამდე ეკატერინოდარი) - ქალაქი რუსეთში, კრასნოდარის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი. დაარსებულია 1793 წელს (650 ათასი).

კრასნოდონი - ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (55 ათასი).

კრასნოე - ტბა რუსეთის მაგადანის ოლქში, მდინარე ანადირის აუზში.

კრასნოვიშერსკი - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში

კრასნოვოდსკი - თურქმენეთის ქალაქ თურქმენბაშის სახელი 1992 წლამდე.

კრასნოზავოდსკი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (30 ათასი).

კრასნოზნამენსკი - ქალაქი რუსეთის კალინინგრადის ოლქში.

კრასნოიარსკი - ქალაქი რუსეთში, კრასნოიარსკის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი. დაარსებულია 1628 წელს (880 ათასი).

კრასნოკამენსკი - ქალაქი რუსეთის ჩიტის ოლქში (55 ათასი).

კრასნოკამსკი - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში (55 ათასი).

კრასნოპერეკოპსკი - ქალაქი უკრაინის ყირიმის ოლქში (30 ათსი).

კრასნოსლობოდსკი

  1. ქალაქი რუსეთის ვოლგოგრადის ოლქში.

  2. ქალაქი რუსეთის მორდოვეთის რესპუბლიკაში.

კრასნოტურინსკი - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში (70 ათასი).

კრასნოურალსკი (1925-31 წლამდე ურალმედსტროი) - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში (35 ათასი).

კრასნოუფიმსკი - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში (45 ათასი).

კრასუსი მარკუს ლიცინიუს დივეს - რომის პოლიტიკური მოღვაწე და მხედართმთავარი (ძვ.წ.აღ. 115 - 53 წწ).

კრატასიუკი ვიქტორ - საქართველოს სახელით მოასპარეზე სპორტსმენი (ნიჩბოსნობა, ბაიდარა). 1972 წლის მიუნხენის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (ორადგილიანი ბაიდარა), სსრკ ორგზის ჩემპიონი (1971, 72 - ორადგილიანი ბაიდარა) და მესამე პრიზიორი (1971 - ოთხადგილიანი ბაიდარა). სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1949-2003 წწ).

კრატერი (ბერძნ.) - ძაბრისებრი ჩაღრმავება ვულკანის თავზე, საიდანაც ამოინთხევა ლავა.

კრატერის ტბა (კრეიტერ ლეიკი) - მდებარეობს აშშ-ში.

კრატილე - ძველბერძენი ფილოსოფოსი (ძვ.წ.აღ. V საუკუნე).

კრატინე - ძველბერძენი კომედიოგრაფი (ძვ.წ.აღ 490 - 423 ან 421 წწ).

კრატონი - დედამიწის ქერქის ხისტი უბნები, რომლებსაც აღარ აქვთ ალპინოტიპური დანაოჭების უნარი.

კრატოხვილი იაროსლავ - ჩეხი მწერალი (1885-1945 წწ).

კრაუზე კარლ კრისტიან ფრიდრიხ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1781-1832 წწ).

კრაუსი ვერნერ - გერმანელი მსახიობი (1884-1959 წწ). 2) კარლ - ავსტრიელი მწერალი, პუბლიცისტი, ფილოლოგი (1874-1936 წწ).

კრაუჩი (ინგლ.) - დაბალი დგომა კრივსა და სათხილამურო სპორტში.

კრაფტი ადამ - გერმანელი მოქანდაკე (დაახლოებით 1460 - 1508 წწ).

კრაფტსი ჯეიმზ მეისონ - ამერიკელი ქიმიკოსი (1839-1917 წწ).

კრაფტ-ქაღალდი (გერმ.) - ძალიან მაგარი ქაღალდი, რომლისგანაც ამზადებენ ტომრებს ცემენტისა და სხვა ფხვიერი მასალისათვის.

კრაფტ-ცელულოზა - სუსტად გამოხარშული გრძელბოჭკოიანი ხის ცელულოზა, რომლისგანაც კრაფტ-ქაღალდს ამზადებენ.

კრაშევსკი იუზეფ იგნაცი - პოლონელი მწერალი (1812-1887 წწ).

კრაჩკოვსკი იგნატი - რუსი აღმოსავლეთმცოდნე, არაბისტიკის ფუძემდებელი, აკადემიკოსი (1883-1951 წწ).

კრაჭაკრუჭი - ჭრაჭუნი, ჭრიალი.

კრაჭუნი - კბილების ერთმანეთზე დაჭერა-გასმით უსიამოვნო ხმის გამოცემა.

კრახი (გერმ.)

  1. გაკოტრება.

  2. სრული მარცხი.

კრახუნა - ქართული თეთრყურძნიანი საღვინე ვაზის ჯიში, გავრცელებულია იმერეთში.

კრახუნი - ტკვერა, კნატუნი.

კრეა ანრი - ალჟირელი მწერალი, წერს ფრანგულ ენაზე (დაიბადა 1933 წელს).

კრეატურა (ლათ.) - პირი, რომელიც დაწინაურებულია არა პირადი ღირსება-დამსახურების მიხედვით, არამედ გავლენიანი პირის, გავლენიანი წრეების წყალობით.

კრეაციონიზმი - ბიბლიური წარმოდგენა სამყაროს შექმნაზე.

კრება

  1. რომელიმე საზოგადოებრივი ორგანიზაციის წევრთა თავშეყრა რაიმე საკითხის გადასაწყვეტად.

  2. ზოგი არჩევითი წარმომადგენლობითი ორგანოს სახელწოდება.

კრებითი სახელი - ერთგვაროვან საგანთა ერთობლიობის გამომხატველი სიტყვა.

კრებიიონი პროსპერ ჟოლიო - ფრანგი დრამატურგი (1674-1762 წწ).

კრებსი ჰანს ადოლფ - ინგლისელი ბიოქიმიკოსი, წარმოშობით გერმანელი, 1953 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1900-1981 წწ).

კრებული

1) მართლმადიდებლური ეკლესიის მსახურთა ჯგუფი (მღვდელი, დიაკონი, მედავითნე).

2) ერთად თავმოყრილი ადამიანები.

3) საზოგადოებრივი ჯგუფი; დასი.

4) ერთად თავმოყრილი ნაწარმოებები (დოკუმენტები).

5) ყოველთვიური ლიტერატურული ჟურნალი, გამოდიოდა 1871-73 წლებში თბილისში ნიკო ნიკოლაძის ხელმძღვანელობით.

კრეგი ჰ.ე.გ. - იხილე კრეიგი ჰ.ე.გ.

კრედიტი (ლათ.)

  1. საქონლის ან ფულის მიცემა სესხად.

  2. შემოსავალ-გასავლის დავთრის მარჯვენა გვერდი, სადაც შეაქვთ ყველა დანახარჯი

  3. ფასეულობა, ყველა ვალი და გასავალი.

კრედიტორი (ლათ.) - პირი ან დაწესებულება, რომელმაც გასცა საქონელი ან ფული კრედიტად.

კრედო (ლათ.) - მრწამსი, მსოფლმხედველობა.

კრევე-მიცკიავიჩიუსი ვინცას - ლიტველი მწერალი (1882-1954 წწ).

კრევეტი (ფრანგ.) - ზღვის პატარა კიბო.

კრეზი

1) მდინარე საფრანგეთში, მდინარე ვიენის მარჯვენა შენაკადი.

2) დეპარტამენტი საფრანგეთში.

3) (კრესე) ლიდიის მეფე (ძვ.წ.აღ. 560 - 546 წწ).

4) (გადატანით) იტყვიან უთვალავი სიმდიდრის მქონე პირზე.

კრეზო (le krezo) - ქალაქი საფრანგეთის სამხრეთ ნაწილში, სონის და ლუარის დეპარტამენტში (45 ათასი).

კრეზოლები (ფრანგ.) - ორგანული ნაერთები არომატული რიგისა; მოიპოვება ქვანახშირისა და ტორფის ფისში. იყენებენ საღებრების, სამედიცინო პრეპარატების, ფეთქებად და სურნელოვან ნივთიერებათა წარმოებაში.

კრეთევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, იასონის ბაბუა.

კრეიგი ჰენრი ედუარდ გორდონ - ინგლისელი რეჟისორი, მხატვარი და თეატრის თეორიტიკოსი (1872-1966 წწ).

კრეიერი პედერ სევერინ - დანიელი ფერმწერი (1851-1909 წწ).

კრეინი სტივენ - ამერიკელი მწერალი (1871-1900 წწ).

კრეისერი (ჰოლანდ.) - დიდი სწრაფმავალი სამხედრო გემი.

კრეისერული სიჩქარე - გემის ან თვითმფრინავის ნორმალური სიჩქარე.

კრეისირება - სადაზვერვო ცურვა გემისა.

კრეიტანი (პოპოვი) გიორგი - რუსი პოეტი (1900 - 1951 წწ).

კრეიტერ ლეიკი - იხილე კრატერის ტბა.

კრეიცერი (კროიცერი) რუდოლფ - ფრანგი მევიოლინე, კომპოზიტორი, დირიჟორი (1766-1831 წწ).

კრეიცერი (გერმ.) - ძველებური წვრილი ფული გერმანიაში, ავსტრია-უნგრეთში XX საუკუნემდე.

კრეიცვალდი ფრიდრიხ - ესტონელი მწერალი, ეროვნული ლიტერატურის ფუძემდებელი (1803-1882 წწ).

კრეკერი (ლათ.)

  1. თხელი ხმელი ნამცხვარი, ხრამუნა პური.

  2. კარტოფილი, შემწვარი სიფრიფანა ფირფიტების სახით.

კრეკინგი (ინგლ.) - მძიმე ნავთობპროდუქტების გადამუშავება სპეციალურ დანადგარებში.

კრელი ავგუსტ ლეოპოლდ - გერმანელი მათემატიკოსი და ინჟინერი (1780-1855 წწ).

კრემაზი ოქტავ ჟოზეფ - კანადელი პოეტი (1827-1879 წწ).

კრემალიერი (ფრანგ.) - მექანიზმი, რომელიც შედგება კბილა თვლისა და ლარტყისაგან. იყენებენ ოპტიკურ და საზომ ხელსაწყოებში მათი ნაწილების მდოვრედ გადასაადგილებლად.

კრემატორიუმი (ლათ.) - კრემაციისათვის მოწყობილი შენობა.

კრემაცია (ლათ.) - მიცვალებულის გვამის დაწვა სპეციალურ ღუმელში.

კრემენაია - ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (30 ათასი).

კრემენეცი - ქალაქი უკრაინის ტერნოპოლის ოლქში (25 ათასი).

კრემენჩუგი - ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში (240 ათასი).

კრემერი ალფრედ ფონ - ავსტრიელი აღმოსავლეთმცოდნე (1828-1889 წწ).

კრემერი სემიუელ ნოა - ამერიკელი აღმოსავლეთმცოდნე, შუმეროლოგი (1897-1985 წწ).

კრემერი ფრიც - გერმანელი მოქანდაკე და გრაფიკოსი (1906-1990 წწ).

კრემი (ფრანგ.)

1) ათქვეფილი ნაღების, არაჟნისა და მისთანებისაგან გაკეთებული სქელი მასა, რომელსაც დამატებული აქვს კვერცხი, შაქარი და რაიმე სანელებელი; ურთავენ ტკბილეულს.

2) კოსმეტიკური საცხი.

3) ფეხსაცმლის საცხი.

კრემისფერი - მოყვითალო თეთრი.

კრემლი (რუს.) - ძველი რუსეთის ქალაქებში ქალაქის შიგნითა ციხე-სიმაგრე.

კრემნიუმი (Si) - ქიმიური ელემენტი, ბუნებრივი ქვა, რომელიც შედის ბევრ ქანში. ატომური ნომერი 14, ატომური მასა 28,0855. როგორც უბრალო ნივთიერება პირველად მიიღეს ჟ.ლ.გეი-ლუსაკმა და ჟ.ტენარმა 1811 წელს. იგივე სილიციუმი.

კრემონა - ქალაქი იტალიაში, კრემონის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (80 ათასი).

კრემონა ლუიჯი - იტალიელი მათემატიკოსი (1830-1903 წწ).

კრემპლინი - იხილე კრიმპლენი.

კრემს-ან-დერ-დონაუ - ქალაქი ავსტრიაში.

კრენდელი (რუს.) - საკონდიტრო ნაწარმი - ფუნთუშა, რომელსაც რვიანის მოყვანილობა აქვს.

კრენი ელისენა დე - ფრანგი მწერალი ქალი (დაახლოებით 1510-1552 წწ).

კრეოდონტები (ბერძნ.) - პრიმიტიული ძუძუმწოვრები მესამეული პერიოდისა, თანამედროვე მტაცებლების წინაპრები.

კრეოზოტი (ფრანგ.) - მწვავე სუნის მქონე ზეთოვანი სითხე; იყენებენ ტექნიკასა და მედიცინაში.

კრეოლი (ფრანგ.)

  1. ლათინურ ამერიკაში პირველი ევროპელი კოლონიზატორების შთამომავლები.

  2. ადამიანი, რომელიც წარმოშობილია ესპანელი მამაკაცისა და ინდიელი ქალის ქორწინების შედეგად.

კრეოლინი (ბერძნ.) - სადეზინფექციო სითხე.

კრეონტი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კორინთოს მეფე.

კრეპ - პირველი შემადგენელი ნაწილი რთული სიტყვისა, რომელიც აღნიშნავს აბრეშუმის ზოგიერთი ქსოვილის სახელწოდებას.

კრეპდეშინი (ფრანგ.) - აბრეშუმის თხელი ქსოვილი.

კრეპი (ფრანგ.)

  1. აბრეშუმის ან მატყლის ქსოვილი, რომელსაც აქვს განსაკუთრებულად გამოყვანილი ხაოიანი ზედაპირი.

  2. გამჭვირვალე, ნაოჭებიანი ქსოვილი შავი ფერისა.

კრეპიტაცია (ლათ.) - თავისებური ტკაცუნის მსგავსი ხმა, რომელიც ისმის ფილტვებში ზოგი ავადმყოფური პროცესის ან ძვლების ნატეხების ერთმანეთზე ხახუნის დროს.

კრეპონი (ფრანგ.) - კრეპის მსგავსი მკვრივი ქსოვილი.

კრესონი ედიტ - საფრანგეთის სახელმწიფო მოღვაწე ქალი, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი 1991-92 წლებში (დაიბადა 1934 წელს).

კრესპი ჯუზეპე მარია - იტალიელი ფერმწერი (1665-1747 წწ).

კრესტცული ნაქარგი - რუსული ხალხური ხელოვნების სახეობა; დაბა კრესტცის მიხედვით, სადაც ნაქარგის წარმოებას ჩაეყარა საფუძველი.

კრესფონტე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, არისტომაქეს ვაჟი, ჰერაკლეს შთამომავალი.

კრეტა - საბერძნეთის კუთვნილი კუნძული ხმელთაშუა ზღვაში.

კრეტა-მიკენის კულტურა (ეგეოსის კულტურა) - ძვ.წ.აღ. 2800-1100 წწ ძველბერძნული კულტურის პირობითი სახელწოდება.

კრეტიენ დე ტრუა - ფრანგი პოეტი (დაახლოებით 1130-1191 წწ).

კრეტიენი ჟან - კანადის პრემიერ-მინისტრი 1993 წლიდან (დაიბადა 1934 წელს).

კრეტიენი ჟან-ლუ - პირველი ფრანგი კოსმონავტი (დაიბადა 1938 წელს).

კრეტიკი - იხილე ამფიმაკრი.

კრეტინგა - ქალაქი ლიტვაში.

კრეტინი (ფრანგ.)

  1. ადამიანი, რომელსაც კრეტინიზმი სჭირს.

  2. სულელი, უჭკუო, დეგენერატი.

კრეტინიზმი (ფრანგ.) - გონების სიჩლუნგე, რასაც თან ახლავს ფიზიკური განვითარების შეფერხება და გარეგნობის დაუშნოება. გამოწვეულია ფარისებრი ჯირკვლის განუვითარებლობით.

კრეტოვი სტეფანე - სამხედრო მფრინავი, პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1919-1948 წწ).

კრეტონი (ფრანგ.) - ბამბის მკვრივი ქსოვილი, რომელიც დამზადებულია შეღებილი ნართისაგან; იყენებენ ავეჯზე გადასაკრავად და ფარდებისათვის.

კრეუსა - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კორინთოს მეფის, კრეონტის, ქალიშვილი, იასონის საცოლე.

კრეფელდი - ქალაქი გერმანიის ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარეში.

კრეფტი ბრატკო - სლოვენი მწერალი (1905-1990 წწ).

კრეშენდო (იტალ.) - ხმის თანდათანობით გაძლიერებით, სულ უფრო და უფრო ხმამაღლა.

კრეშერი (ინგლ.) - ლითონის პატარა ცილინდრული ღერო, რომლის დეფორმაციის ხარისხითაც განსაზღვრავენ გაზების ან აფეთქებისაგან წარმოქმნილი წნევის სიდიდეს.

კრეცერი მაქს - გერმანელი მწერალი (1854-1941 წწ).

კრეჭია - ვინც ხშირად იკრიჭება.

კრი - ჩრილოეთ ამერიკის ერთ-ერთი ალგონკინურენოვანი ტომი; XIX საუკუნიდან ცხოვრობენ კანადაში.

კრიალა - მბზინავი, მბრწყინავი. || მეტად სუფთა.

კრიალი

  1. ბზინვა, ბრწყინვა, ბრჭყვიალი, ლაპლაპი.

  2. რაკრაკი.

კრიალოსანი (ბერძნ.) - ზონარზე ასხმული მძივი (ქარვისა, გიშრისა), ხელში მარცვალ-მარცვალ ჩათვლით ათამაშებენ ხოლმე.

კრიანგე იონ - რუმინელი და მოლდაველი მწერალი (1837-1889 წწ).

კრიახი

  1. დამფრთხალი ქათმის და ზოგი სხვა ფრინველის ხმიანობა.

  2. ქვიანი, კლდოვანი.

კრივი

  1. სპორტის სახეობა, მუშტებით ჭიდილი საგანგებო წესების დაცვით.

  2. საერთოდ მუშტებით ცემა ერთმანეთისა.

კრივიჩები - აღმოსავლეთ სლავური ტომობრივი გაერთიანება VI-X საუკუნეებში. ცხოვრობდნენ დნეპრის და ვოლგის ზემო წელზე.

კრივოი-როგი - ქალაქი უკრაინის დნეპროპეტროვსკის ოლქში (725 ათასი).

კრივონოსი მაქსიმ - უკრაინელი ხალხის 1648-54 წლების განმათავისუფლებელი ომის გმირი (გარდაიცვალა 1648 წელს).

კრივჩენია ალექსი - რუსი მომღერალი (ბანი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1910-1974 წწ).

კრიზი (ფრანგ.) - მედიცინაში - სისხლძარღვების დროებითი სპაზმური შეკუმშვა, რომელიც წარმოიქმნება უეცრად.

კრიზისი (ფრანგ.)

1) დიდი გარდატეხა, მკვეთრი ცვლილება; მძიმე გარდამავალი პერიოდი.

2) ეკონომიკაში - საქონლის პერიოდული ჭარბწარმოება, რასაც თან სდევს წვრილ მეწარმეთა გაღატაკება.

3) რისამე მწვავე ნაკლებობა.

კრიკეტი (ინგლ.) - ბურთის თამაში ერთგვარი - ორ ჯგუფად გაყოფილი მოთამაშეები ცდილობენ ჯოხით შეაგდონ ბურთი მოწინააღმდეგის კარში.

კრიკი ფრანსის ჰარი კომპტონ - ინგლისელი ფიზიკოსი, 1962 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჯ.უოტსონთან და მ. უილკინსთან ერთად (დაიბადა 1916 წელს).

კრიკი (ინგლ.) - ავსტრალიაში ისეთი მდინარე ან ნაკადული, რომელიც პერიოდულად შრება.

კრიკინა

  1. ველური ვაზი; უსურვაზი.

  2. ველური ყურძენი.

კრილი - ხმელი ხის ჩრჩილი.

კრილიონი - კონცხი რუსეთის სახალინის ოლქში, სახალინის კუნძულის სამხრეთ-დასავლეთ სანაპიროზე.

კრილოვი ივანე - რუსი მწერალი, მეიგავე (1768-1844 წწ).

კრილოვი ნიკოლაი - საბჭოთა მხედართმთავარი, მარშალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1903-1970 წწ).

კრიმანჭული

  1. გურულ სიმღერებში - თავისებურად მიმოქცეული მაღალი ხმა.

  2. (გადატანით) ეშმაკობა, ხერხი, ფანდი.

კრიმინალი (ლათ.) - სისხლის სამართლის დანაშაული.

კრიმინალისტიკა (ლათ.) - იურიდიული დისციპლინა, რომელიც სწავლობს სისხლის სამართლის დანაშაულის კვლევის მეთოდიკას, ტაქტიკასა და ტექნიკას.

კრიმინალური - სისხლის სამართალთან დაკავშირებული, დანაშაულებრივი.

კრიმინოლოგია (ლათ.) - მოძღვრება დანაშაულის, როგორც სოციალური მოვლენის შესახებ.

კრიმიჩაუ - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

კრიმოვი იური (ნამდვილი გვარი ბეკლემიშევი) - რუსი მწერალი (1908-1941 წწ).

კრიმპლენი და კრემპლინი - მკვრივი სინთეზური ქსოვილი ტანსაცმლისათვის.

კრიმსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოდარის ოლქში (55 ათასი).

კრიმსკი აგათანგელ - უკრაინელი მწერალი და მეცნიერი-ორიენტალისტი, აკადემიკოსი (1871-1942 წწ).

კრინი - ერთ-ერთი წვრილი ხმა სიმღერაში, ზილზე უფრო მაღალი, თქმული ხმის აუწევლად.

კრინიცა - ბალნეოლოგიური კურორტი პოლონეთში.

კრინკა - მდინარე რუსეთსა და უკრაინაში, მდინარე მიუსის მარჯვენა შენაკადი.

კრინოლინი (ფრანგ.) - განიერი კაბა (ქვედატანი), რომელსაც შიგ დატანებული აქვს ფოლადის მავთულები; ხაბარდა.

კრინტი - მცირე ხმა, ჩქამი.

კრიო - რთული სიტყვის პირველი შემადგენელი ნაწილი, ნიშნავს ყინულთან, დაბალ ტემპერატურასთან დაკავშირებულს.

კრიობიოლოგია - ბიოლოგიის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის ცოცხალ ორგანიზმებზე დაბალი და ზედაბალი ტემპერატურების მოქმედებას.

კრიოგენეზი (ბერძნ.) - ერთობლიობა ფიზიკურ, ქიმიურ და სხვა პროცესებისა, რომლებიც მიმდინარეობს კრიოსფეროს ფარგლებში და რომლებსაც თან სდევს ყინულის წარმოქმნა.

კრიოგენური - დაბალ ტემპერატურებთან დაკავშირებული.

კრიოლითი (ბერძნ.) - მინერალი ბუნებრივი ფიორიდების ჯგუფისა; ფართოდ იყენებენ ალუმინის მეტალურგიაში.

კრიოლოგია (ბერძნ.) - მეცნიერება, რომელიც კრიოსფეროს შეისწავლის.

კრიოპათოლოგია - ავადმყოფური მდგომარეობა და პროცესები, რომლებიც ჩნდება ორგანიზმში დაბალ ტემპერატურათა გავლენით.

კრიოპლანქტონი (ბერძნ.) - ერთობლიობა ორგანიზმებისა, უპირატესად ერთუჯრედიანი წყალმცენარეებისა, რომლებიც ცხოვრობენ თოვლნარევი წყლის გუბეებში, ყინულის ან თოვლის ზედაპირზე.

კრიოსკოპია (ბერძნ.) - ფიზიკურ-ქიმიური გამოკვლევის მეთოდი, რომელიც დაფუძნებულია ხსნარის გაყინვის ტემპერატურის გაზომვაზე წმინდა გამხსნელის გაყინვის ტემპერატურასთან შედარებით.

კრიოსტატი (ბერძნ.) - ერთგვარი თერმოსტატი; იყენებენ კრიოგენურ ტექნიკაში.

კრიოსფერო (ბერძნ.) - დედამიწის ის ნაწილები, სადაც თოვლია ან ყინულია (დროებით ან მუდმივად).

კრიოფილები - ორგანიზმები, რომლებიც ბინადრობენ ყინულის ან თოვლის ზედაპირზე მდნარ გუბეებში და ზღვების ყინულოვან წყლებში.

კრიოფიტები - მცენარეები, რომლებიც ბინადრობენ ცივ და მშრალ ადგილებში (ტუნდრაში).

კრიპტე (ბერძნ.)

1) ძველ რომში - კამარებიანი მიწისქვეშა სათავსი.

2) ძველი რომის კატაკომბებში სადგომი, სადაც პირველი ქრისტიანები ასრულებდნენ ღვთისმსახურებას და მარხავდნენ თავიანთ მიცვალებულებს.

3) ძველ ევროპაში - მიწისქვეშა სამლოცველო.

კრიპტეები - ფოსოები სასის ნუშისებრ ჯირკვლებში.

კრიპტიები - დამსჯელი ექსპედიციები ჰილოტების წინააღმდეგ სპარტაში (ძველი საბერძნეთი).

კრიპტო (ბერძნ.) - რთული სიტყვების პირველი შემადგენელი ნაწილი - ნიშნავს ფარულ, საიდუმლო რასმე.

კრიპტოგამები (ბერძნ.) - მცენარეები, რომლებსაც არ აქვთ ყვავილები; სხვანაირად - ფარულქორწინნი.

კრიპტოგრამა (ბერძნ.) - პირობითი საიდუმლო ნიშნებით ჩაწერა.

კრიპტოგრაფია (ბერძნ.) - პირობითი საიდუმლო ნიშნებით წერა.

კრიპტოდეპრესია (ბერძნ.) - ისეთი ჩავარდნილი ადგილი, ღრმული დედამიწისა, რომლის ფსკერი ზღვის დონეზე დაბლაა, ხოლო მასში არსებული წყლის დონე - ზღვის დონეზე მაღლა.

კრიპტოლემუსი - ხოჭო ჭიამაიების ოჯახისა.

კრიპტომერია (ბერძნ.) - მარადმწვანე წიწვოვანი ხე, რომლის სამშობლოა იაპონია.

კრიპტონი (Kr) - ქიმიური ელემენტი ინერტული აირების ჯგუფისა; ატომური ნომერი 36, ატომური მასა 83,80. დედამიწაზე გვხვდება უპირატესად ატმოსფეროში; გამოსცემს თეთრ ნათებას. 1898 წელს აღმოაჩინეს ინგლისელებმა უ.რამზაიმ და მ. ტრავერსმა.

კრიპტოფიტები (ბერძნ.) - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარეები, რომელთა განახლების კვირტები ჩაისახებიან რა ფესურებზე, არსებობენ ღრმად მიწაში, წყალში.

კრიპტოფონია (ბერძნ.) - ტელეფონით ლაპარაკი, რომლის დროსაც შიფრია გამოყენებული.

კრიჟანგი - ძუნწი, წუწურაქი.

კრიჟანიჩი იური - ხორვატი მწერალი (დაახლოებით 1618-1683 წწ).

კრიჟი (პოლონ.)

1) კათოლიკური ჯვარი.

2) ხმლის ან ცივი იარაღის ჯვრისებური ვადა.

კრისპი ფრანჩესკო - იტალიის სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი 1887-91 და 1893-96 წლებში (1818-1901 წწ).

კრისტალი (ბერძნ.) - მყარი სხეული, რომელსაც ბუნებრივად აქვს მრავალწახნაგის ფორმა.

კრისტალიზაცია და კრისტალიზება - კრისტალების გაჩენისა და ზრდის პროცესი ნივთიერების გაზისებრი ან თხევადი მდგომარეობიდან კრისტალურ მდგომარეობაში გადასვლის დროს.

კრისტალოგრაფია (ბერძნ.) - მეცნიერება, რომელიც სწავლობს კრისტალებს.

კრისტალოლუმინესცენცია (ბერძნ.) - ნათება, რომელიც შეინიშნება ზოგი კრისტალის მსხვრევის დროს.

კრისტალონი - ხელოვნური ბოჭკოს ქსოვილი.

კრისტალოოპტიკა - ოპტიკისა და კრისტალოფიზიკის მომიჯნავე დარგი, რომელიც შეისწავლის კრისტალებში სინათლის გავრცელების კანონებს.

კრისტალოფიზიკა - მეცნიერების დარგი, რომელიც შეისწავლის კრისტალებისა და კრისტალური აგრეგატების ფიზიკურ თვისებებს.

კრისტალური

1) კრისტალებისაგან შემდგარი.

2) წმინდა, ანკარა, კამკამა.

3) (გადატანით) ფაქიზი ზნეობის, უმწიკვლო, სპეტაკი.

კრისტელი სილვია - ნიდერლანდელი კინომსახიობი ქალი (დაიბადა 1952 წელს).

კრისტენსენი არტურ - დანიელი აღმოსავლეთმცოდნე (1875-1945 წწ).

კრისტენსენი ერლინგ - დანიელი მწერალი (1893-1961 წწ).

კრისტენსენი ოგე ტომ - დანიელი მწერალი (1893-1974 წწ).

კრისტი აგატა - ინგლისელი მწერალი ქალი (1891-1975 წწ).

კრისტია ნიკოლაე - რუმინეთის მუშათა და ანტიფაშისტური მოძრაობის მოღვაწე (1906-1943 წწ).

კრისტიან I - დანიის, ნორვეგიის და შვედეთის მეფე (1426 - 1481 წწ).

კრისტიან II (ოლდენბურგი) - დანიის, ნორვეგიის და შვედეთის მეფე (1481-1559 წწ).

კრისტიან III - დანიის და ნორვეგიის მეფე, შლეზვინგ-პოლშტაინის ჰერცოგი (1503-1559 წწ).

კრისტიან IV - დანიის და ნორვეგიის მეფე (1577-1648 წწ).

კრისტიან VIII - დანიის მეფე, ნორვეგიის შტუტჰალტერი (1786-1848 წწ).

კრისტიან IX - დანიის მეფე (1818-1906 წწ).

კრისტიან X - დანიისა და ისლანდიის მეფე (1870-1947 წწ).

კრისტიან-ჟაკი (ნამდვილი სახელი და გვარი კრისტიან ალბერ ფრანსუა მოდე) - ფრანგი კინორეჟისორი (1904-1984 წწ).

კრისტიანსანი - ქალაქი-პორტი ნორვეგიის ვესტ-აგდერის ფიულკეში.

კრისტიანსენი ლარი - ამერიკელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1956 წელს).

კრისტიანსტადი - ქალაქი შვედეთში.

კრისტიანსუნი - ქალაქი ნორვეგიის მერე-ოგრომსდალის ფიულკეში.

კრისტინა ავგუსტა - შვედეთის დედოფალი (1626-1689 წწ).

კრისტმას-აილენდი - იხილე შობის კუნძული.

კრისტობალი - ქალაქი პანამაში.

კრისტოფელი ელვინ ბრუნო - გერმანელი მათემატიკოსი (1829-1900 წწ).

კრისხევი - სოფელი ხაშურის მუნიციპალიტეტში.

კრიტერიუმი (ბერძნ.) - ნიშან-თვისება, რომლის მიხედვითაც რასმე აფასებენ, განსაზღვრავენ, რისამე კვალიფიკაციას ახდენენ.

კრიტია - ათენის პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 460 - 403 წწ).

კრიტიკა (ბერძნ.)

1) რისამე განხილვა ღირსებისა და ნაკლის გამოსარკვევად.

2) უარყოფითი მსჯელობა რისამე შესახებ.

3) მეცნიერული შემოწმება, გამოკვლევა რისამე უტყუარობისა; რაიმე ტექსტის ანალიზი.

4) ლიტერატურული ჟანრი, მიძღვნილი მხატვრულ-ლიტერატურული, მეცნიერული და სხვა ნაწარმოებების გარჩევისადმი.

კრიტიკანი (რუს.) - პირი, რომელიც ყველაფერში ნაკლს ეძებს; არაობიექტური, მიკერძოებული კრიტიკოსი.

კრიტიკოსი

  1. ლიტერატორი, რომელიც რაიმე ნაწარმოების, ვისიმე შემოქმედების შეფასებას ახდენს.

  2. პირი, რომელიც ვისიმე მოქმედებას, საქციელს აფასებს ან ძრახავს.

კრიტიკული

  1. კრიტიკის შემცველი.

  2. კრიზისული.

კრიტიციზმი

  1. კრიტიკული დამოკიდებულება რაიმესადმი.

  2. ტერმინი, რომლითაც კანტმა დაახასიათა თავისი ფილოსოფია, რომელშიც, მისი აზრით, ადამიანის შემეცნებითი უნარის კრიტიკა.

კრიტობულოსი მიქაელ - ბიზანტიელი მწერალი და პოლიტიკური მოღვაწე (XV საუკუნე).

კრიუგერი ფრანც - გერმანელი ფერმწერი (1797-1857 წწ).

კრიუგერსდორპი - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის ტრანსვაალის პროვინციაში.

კრიუმელი ოტო - გერმანელი ოკეანოგრაფი (1854-1912 წწ).

კრიუშონი (ფრანგ.) - თეთრი ღვინო, რომელშიც შერეულია კონიაკი ან რომი და ჩათლილია ახალი ხილი.

კრიუჩკოვი ნიკოლაი - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არიტსტი (1911-1993 წწ).

კრიფსი რიჩარდ სტაფორდ - ინგლისელი სახელმწიფო მოღვაწე, დიდი ბრიტანეთის ელჩი სსრკ-ში 1940-42 წლებში (1889-1952 წწ).

კრიშნა

  1. (კისტნა) - მდინარე ინდოეთში, ერთვის ინდოეთის ოკეანის ბენგალის ყურეს.

  2. (სანსკრ.) - ინდუიზმის ღვთაება; თაყვანს სცემენ როგორც ვიშნუს ერთ-ერთ განსახიერებას.

კრიშნამურტი ჯიდუ (ფსევდონიმი - ალსიონი) - ინდოელი მოაზროვნე და პოეტი (1895-1986 წწ).

კრიჩევი - ქალაქი ბელორუსიის მოგილიოვის ოლქში (35 ათასი).

კრიწები - აზერბაიჯანის ყუბისა და ხაჩმაზის რაიონებში მცხოვრები მცირერიცხოვანი ეთნიკური ჯგუფი.

კრიჭა

  1. ზევითა და ქვევითა ყბა ერთად.

  2. პატარა ღარი, წისქვილის ხვიმირის ძირში მიკრული.

კრიჭაშეკრული

  1. პირმოკუმული.

  2. ვისაც ლაპარაკი არ შეუძლია; ხმაგაკმენდილი.

კრიჭინი - იგივეა, რაც ჭრიჭინი.

კრიხელი იოსებ - საჭადრაკო კომპოზიტორი. საერთაშორისო დიდოსტატი (1984). სსრკ ჩემპიონი (1984), ორგზის მეორე (1971, 83) და სამგზის მესამე (1976, 81, 85) (1931-1988 წწ).

კრიხი - სოფლების ზემო კრიხის, შუა კრიხის და ქვემო კრიხის გავრცელებული სახელწოდება (ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი).

კრიხინი - იგივეა, რაც კრიახი1.

კრიხულა - მდინარე ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, რიონის მარცხენა შენაკადი.

კრკი - კუნძული ადრიატიკის ზღვაში, ეკუთვნის ხორვატიას.

კრკონოშე (კარკონოშე) - მთები პოლონეთსა და ჩეხეთში.

კრლეჟა მიროსლავ - ხორვატი მწერალი, პუბლიცისტი (1893-1981 წწ).

კრნკა კარელ - იარაღის ჩეხი კონსტრუქტორი (1858-1926 წწ).

კრნოვი - ქალაქი ჩეხეთის ჩრდილოეთ მორავიის ოლქში.

კრო შარლ - ფრანგი პოეტი, სწავლული და მეცნიერი-ფანტასტი (1842-1888 წწ).

კრობანი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კროგი ავგუსტ - დანიელი ფიზიკოსი, 1920 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1874-1949 წწ).

კროგი კრისტიან - ნორვეგიელი ფერმწერი (1852-1925 წწ).

კროგი პერ - ნორვეგიელი ფერმწერი (1889-1965 წწ).

კროგი ჰელგე - ნორვეგიელი დრამატურგი (1889-1962 წწ).

კროგიუსი ნიკოლაი - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, ფიდე-ს ვიცე-პრეზიდენტი (დაიბადა 1930 წელს).

კროზა - სოფლები ცხინვალისა და ჯავის მუნიციპალიტეტებში.

კროზეს კუნძულები - საფრანგეთის სამფლობელო კუნძულები ინდოეთის ოკეანეში.

კროიდონი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, დიდი ლონდონის მეტროპოლიურ საგრაფოში.

კროკანები - XVI-XVII საუკუნეების საფრანგეთის გლეხთა აჯანყების მონაწილენი.

კროკეტი (ინგლ.) - თამაში, რომლის დროსაც ორად გაყოფილი მოთამაშეები ხის ჩაქუჩებით ცდილობენ ხის ბურთები გარკვეული წესით დადგმულ მავთულის რამდენიმე კარში მოახვედრონ.

კროკი (ფრანგ.)

  1. სახელდახელოდ შესრულებული ნახატი ან ნახაზი.

  2. სახელდახელოდ, თვალზომით აღებული გეგმა ადგილისა.

კროკირება

  1. კროკის შესრულება.

  2. კროკეტის თამაშში - ბურთის მოხვედრა მოწინააღმდეგის ბურთზე.

კროკო - მრავალწლოვანი ბალახების გვარი ზამბახისებრთა ოჯახისა; იგივეა, რაც ზაფრანა.

კროკოდილი - რუსული სატირულ-იუმორისტული ჟურნალი; გამოდის 1922 წლიდან.

კროკუსი (ბერძნ.) - რკინის ჟანგი ფხვნილის სახით; იყენებენ ძვირფასი ქვების გასაპრიალებლად.

კროლევეცი - ქალაქი უკრაინის სუმის ოლქში (25 ათასი).

კროლი და კროლა - წენგო, ჩენჩო, ბუძგი რომ ადვილად ეცლება ან უკვე გაცლილი რომ აქვს.

კროლი

  1. ქალაქი დიდი ბრიტანეთის დასავლეთ სასექსის საგრაფოში.

  2. (ინგლ.) - სპორტული ცურვის ყველაზე სწრაფი ხერხი.

კროლოვი (გერმანული გამოთქმით „კროლო“) - გერმანელი პოეტი (დაიბადა 1915 წელს).

კრო-მანიონი - გამოქვაბული საფრანგეთში, სადაც პირველად აღმოაჩინეს ე.წ. „კრომანიონელი ადამიანის“ ძვლები.

კრომანიონელი ადამიანი - გვიანი პალეოლითის ეპოქის ადამიანი (ცხოვრობდნენ 40 ათასი წლის წინ), რომელიც დიდად განსხვავდება მასზე ადრე არსებული ნეანდერტალელი ადამიანისგან. თანამედროვე ევროპეიდული რასის წინაპარი.

კრომელინკი ფერნან - ბელგიელი დრამატურგი (1888-1970 წწ).

კრომერი ივლინ ბარინგ - იხილე კროუმერი ი.ბ.

კრომერჟიჟი - ქალაქი ჩეხეთის სამხრეთ მორავიის ოლქში.

კრომველი ოლივერ - XVII საუკუნის ინგლისის ბურჟუაზიული რევოლუციის ლიდერი, 1653-58 წლებში ინგლისის ლორდ-პროტექტორი (1599-1658 წწ).

კრომველი ტომას - ინგლისის სახელმწიფო მოღვაწე, ინგლისის მმართველი ლორდი 1539 წლიდან (1485-1540 წწ).

კრომველის დინება - ზედაპირქვეშა ეკვატორული უკუდინება წყნარ ოკეანეში.

კრომლეხი - ნეოლითის დროინდელი ვეებერთელა ქვის ფილების ნაგებობა წრიული ან კვადრატული ფორმისა.

კრომპტონი სემიუელ - ინგლისელი გამომგონებელი საფეიქრო დარგში (1753-1827 წწ).

კრონა (გერმ.) - ხის ქოჩორი, ვარჯი; ხის ტოტები ერთობლივ.

კრონეკერი ლეოპოლდ - გერმანელი მათემატიკოსი (1823-1891 წწ).

კრონგლასი (გერმ.) - ოპტიკური მინა.

კრონერი რიხარდ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1884-1981 წწ).

კრონი იულიუს ლეოპოლდ ფრედერიკ (ფსევდონიმი - სუონიო) - ფინელი პოეტი, ლიტერატურათმცოდნე და ენათმეცნიერი (1835-1888 წწ).

კრონი კარლე ლეოპოლდ - ფინელი ფოლკლორისტი (1863-1933 წწ).

კრონი

1) (რუს.) - ქრომის მინერალური საღებავი ყვითელი ფერისა.

2) (გერმ.) ფულის ერთეული ევროპის ზოგ ქვეყანაში ევროს შემოღებამდე (ჩეხეთი, შვედეთი, ნორვეგია).

3) ინგლისური ვერცხლის ფული 1971 წლამდე; უდრიდა 5 შილინგს.

კრონიდი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ზევსისა და მისი ძმების მეტსახელი.

კრონინი არჩიბალდ ჯოზეფ - ინგლისელი მწერალი (1896-1981 წწ).

კრონოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ძველი, ოლიმპომდელი ღვთაება, ურანოსის და გეას ვაჟი, ზევსის მამა. მიწათმოქმედების და მშვიდობიანი ცხოვრების მფარველი (კრონოსს ხშირად დროის ღვთაება ხრონოსში ურევდნენ). შეესაბამება რომაული სატურნი.

კრონოცკოე (კრონოკის ტბა) - რუსეთის კამჩატკის ოლქში.

კრონპრინცი (გერმ.) - გერმანიის იმპერიის ტახტის მემკვიდრე პრინცის ტიტული.

კრონსტადი - იხილე კრუნსტადი.

კრონშტადტი (1723 წლამდე კრონშლოტი) - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (45 ათასი).

კრონშნეპი (გერმ.) - დიდად გავრცელებული ფრინველი, აქვს ძალიან გრძელი (ოდნავ მოღულნული) ნისკარტი. საქართველოში მხოლოდ გადაფრენისას გვხდება.

კრონშტეინი (რუს.) - ირიბი ბრჯენი კედელზე, სვეტზე და სხვა... კარნიზის, თაროს და მისთანების გასამაგრებლად.

კროპივნიცკი მარკ - უკრაინელი დრამატურგი და თეატრალური მოღვაწე (1840-1910 წწ).

კროპოტკინი პეტრე - რუსი რევოლუვიონერი, ანარქიზმის ერთ-ერთი იდეოლოგი (1842-1921 წწ).

კროპოტკინი (1921 წლამდე რომანოვსკი ხუტორი) - ქალაქი რუსეთის კრასნოდარის მხარეში (80 ათასი).

კროსბი - ქალაქი დიდი ბრიტანეთის ლანკაშირის საგრაფოში.

კროსბი ერნესტ - ამერიკელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1856-1907 წწ).

კროსბრიდინგი (ინგლ.) - ცხოველების მოშენების მეთოდი, რომელსაც საფუძვლად უდევს სხვადასხვა ჯიშის ცხოველების შეჯვარება.

კროსვორდი (ინგლ.) - სიტყვების ამოცნობაზე აგებული გასართობი იმ ბადის საშუალებით, სადაც ამოსაცნობი ერთეულები თარაზულად და შვეულად კვეთენ ერთმანეთს.

კროსვორდის ამოხსნის მოყვარულთათვის - ქართული მხატვრული ფილმი, დეტექტივი. ეკრანებზე გამოვიდა 1981 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ბაადურ წულაძე. სცენარის ავტორები - გია ბადრიძე და ბაადურ წულაძე. დამდგმელი ოპერატორი - გივი რაჭველიშვილი. კომპოზიტორი - მიხეილ ოძელი. მთავარ როლებში: გურამ ფირცხალავა, ზურაბ ყიფშიძე, თენგიზ წულაია. ვიქტორ ნინიძე, გეგა კობახიძე, ბაადურ წულაძე, ივანე საყვარელიძე, გივი თოხაძე, ზურაბ ლაფერაძე, აბესალომ ლორია.

კროსი (ინგლ.)

1) სპორტული სირბილის სახეობა.

2) შემხვედრი დარტყმა კრივში.

3) სატელეფონო სადგურებში გადართვის დაფა, რომელზედაც სააბონენტო ხაზების სადენები უერთდება სასადგურო ხელსაწყოების სადენებს.

კროსინგი (ინგლ)

  1. სამთო გვირაბებში გამართული სავენტილაციო მოწყობილობა.

  2. ველოსპორტის ილეთი - მოწინააღმდეგის გზის გადაჭრა.

კროსინგოვერი (ინგლ) - გენეტიკაში - წყვილ-წყვილი ქრომოსომების მიერ უბნების ურთიერთგაცვლა, რაც თან სდევს ძაფების გაწყვეტასა და ახალი კომბინაციით შეერთებას.

კროსმენი - კროსის (სირბილის) მონაწილე.

კროტონი

  1. (ბერძნ.) - ტროპიკული მცენარე, რომელიც შეიცავს რძეწვენს; მისი ერთ-ერთი სახეობის თესლში მოიპოვება ძალიან შხამიანი ზეთი, რომელიც სახიფათოა სიცოცხლისათვის.

  2. ძველი ბერძნული ქალაქი სამხრეთ იტალიაში; დააარსეს აქაველებმა და დორიელებმა ძვ.წ.აღ. 710 წელს.

კროუ რასელ - ჰოლივუდში მოღვაწე ავსტრალიელი კინომსახიობი (დაიბადა 1964 წელს).

კროუმერი ივლინ ბარინგ - ლორდი, ინგლისის კოლონიური მოღვაწე (1599-1658 წწ).

კროუფორდი ჯოან (ნამდვილი სახელი და გვარი ლიუსილ ფეი ლიუსიერი) - ამერიკელი კონომსახიობი ქალი (1904-1977 წწ).

კროუფუტ-ჰოჯკინი დოროთი - ინგლისელი ქიმიკოსი და ბიოქიმიკოსი ქალი, 1964 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1910-1994 წწ).

კროფტა კამილ - ჩეხოსლოვაკიის საგარეო საქმეთა მინისტრი 1936-38 წლებში (1876-1945 წწ).

კროფტერები (ინგლ.) - შოტლანდიაში - წვრილი ფერმერები, მემკვიდრეობით მოიჯარეები.

კროშე (ფრანგ.) - იგივეა, რაც ჰუკი (კრივში).

კროჩე ბენედიტო - იტალიელი ფილოსოფოსი (1866-1952 წწ).

კროცი - იგივეა, რაც კროლი1.

კროჭი - კოლოფი, ყუთი; სკივრი, ზანდუკი.

კრჟიჟანოვსკი გლებ - რევოლუციონერი, მაღალჩინოსანი საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე, მეცნიერ-ენერგეტიკოსი, აკადემიკოსი (1872-1959 წწ).

კრჟიჟიკი ფრანტიშეკ - ჩეხი ელექტრომექანიკოსი (1847-1941 წწ).

კრჟიჩკა ვავრჟინეც (ლავრენტი) - ჩეხი ლითონის ჩამომსხმელი (გარდაიცვალა 1570 წელს).

კრსტიჩი ჯორჯე - სერბი ფერმწერი (1851-1907 წწ).

კრტნა - ჩიჩქნა, გახილვა (ფრინველისა).

კრუ

  1. (კრაო, კრუმენი) - მონათესავე ხალხთა ჯგუფი ლიბერიის ზღვისპირა ნაწილსა და კოტ დ'ივუარში (1 მილიონამდე).

  2. ქალაქი დიდი ბრიტანეთის ჩეშირის საგრაფოში.

კრუბერის მღვიმე - მღვიმე გაგრის შემოგარენში, არაბიკის მასივის სამხრეთ კალთაზე.

კრუდი დიულა - უნგრელი მწერალი (1878-1933 წწ).

კრუზეირო (პორტუგ.) - ბრაზილიის ფულის ერთეული.

კრუზენშტერნი ივანე - რუსი ზღვაოსანი, ადმირალი (1770-1846 წწ).

კრუზი ტომ - ამერიკელი კინომსახიობი (დაიბადა 1962 წელს).

კრუიზი (ინგლ.) - საზღვაო მოგზაურობა, როგორც წესი, ჩაკეტილ წრეში.

კრუის-პელენგი (ჰოლანდ.) - ზღვაში გემის ადგილის განსაზღვრის მეთოდი ერთსა და იმავე საგანზე (შუქურაზე) ორი პელენგის საშუალებით, რომელსაც ზომავენ დროის გარკვეულ შუალედებში.

კრუიტ-კამერა (ჰოლანდ.) - სათავსი გემზე, რომელშიც ინახება ფეთქებადი ნივთიერებანი.

კრუიფი იოჰან - ჰოლანდიელი ფეხბურთელი, თავდამსხმელი; მსოფლიოს ყველა დროის ერთ-ერთი გამოჩენილი ფეხბურთელი (დაიბადა 1947 წელს).

კრული - დაწყევლილი, შეჩვენებული.

კრუმბახერი კარლ - გერმანელი ბიზანტინოლოგი (1856-1909 წწ).

კრუმი - პირველი ბულგარული სახელმწიფოს ხანი 803-814 წლებში.

კრუნსტადი (კრონსტადი) - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის ორანჟის პროვინციაში.

კრუნჩხვა - კუნთების უეცარი, მძაფრი, არანებისმიერი შეკუმშვა, რასაც ტკივილი ახლავს.

კრუპი (ინგლ.) - ხორხის ლორწოვანი გარსის ანთება, რომელსაც თან სდევს სულის ხუთვა.

კრუპიე (ფრანგ.) - სათამაშო სახლის (კაზინოს) თანამშრომელი, რომელიც წარმართავს თამაშს.

კრუპოზული - ფილტვების კრუპოზული ანთება - ფილტვების ანთების განსაკუთრეებული ფორმა, რომლის დროსაც ქსოვილის ბოჭკოებში სითხე გროვდება.

კრუპსკაია (ულიანოვა) ნადეჟდა - რუსეთის რევოლუციური მოღვაწე, ვ.ი.ლენინის მეუღლე (1869-1939 წწ).

კრუსი რამონ ფრანსისკო დე ლა (სრული გვარი კრუს კანო ი ოლმედილია) - ესპანელი დრამატურგი (1731-1794 წწ).

კრუსი ხუანა ინეს დე ლა - მექსიკელი პოეტი ქალი (1651-1695 წწ).

კრუსკა (აკადემია დელა კრუსკა) - იტალიის ლიტერატურული აკადემია, ჩამოყალიბდა 1582 წელს ფლორენციაში.

კრუსტა დანცის (სკალუ დანცის) - ლატვიური ხალხური ცეკვა.

კრუსტენი ერნი - ესტონელი მწერალი (1900-1984 წწ).

კრუსუნი - სუსტი, უღონო კვნესა.

კრუტოვი ვლადიმირ - რუსი ჰოკეისტი, ოლიმპიური თამაშების და მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონი XX საუკუნის 80-იან წლებში (დაიბადა 1960 წელს).

კრუტუნი - ნებიერი ხმიანობა (კატისა) ზოგი ფრინველის (მაგალითად, მწყრის) ხმიანობა.

კრუქსი უილიამ - ინგლისელი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი (1832-1919 წწ).

კრუშევაცი - ქალაქი იუგოსლავიის სერბიის რესპუბლიკაში.

კრუშევსკი ნიკოლაი - პოლონელი ენათმეცნიერი (1851-1887 წწ).

კრუშელნიცკი მარიან - უკრაინელი მსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1897-1963 წწ).

კრუშკრუში - კრუხის ხმიანობა.

კრუშნე-ჰორი - იხილე მადნიანი მთები.

კრუშონი - იხილე კრიუშონი.

კრუჩკოვსკი ლეონ - პოლონელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1900-1962 წწ).

კრუხი

  1. ქათამი, რომელიც კვერცხებზე ზის წიწილების გამოსაჩეკად.

  2. ქათამი, რომელსაც წიწილები ჰყავს.

კრუხ-კრუხი - კრუხის დაძახება.

კრშენეკი (კრენეკი) ერნსტ - ავსტრიელი კომპოზიტორი (1900-1991 წწ).

კრჩხა

  1. ხორცის საკიდარი, კაპებიანი.

  2. იგივეა, რაც ჩხა.

კრძალვა - მორიდება, მოწიწება.

კრძალული - მორიდებული.

კრწანისი - ყოფილი სოფელი თბილისის აღმოსავლეთ ნაწილში, მტკვრის მარჯვენა სანაპიროზე; შეუერთდა თბილისს.

კრწანისისხევი - მდინარე თბილისის აღმოსავლეთ ნაწილში, მტკვრის მარჯვენა შენაკადი.

1.13 კს

▲ზევით დაბრუნება


კსდრ (კორეის სახალხო-დემოკრატიული რესპუბლიკა, ჩრდილოეთ კორეა) - იხილე კორეა.

1.14 კტ

▲ზევით დაბრუნება


კტიტორი - იხილე ქტიტორი.

1.15 კუ

▲ზევით დაბრუნება


კუ

  1. (Testudines) ქვეწარმავალი, რომლის ბრტყელი სხეული დაფარულია ბაკნით.

  2. ორი ერთნაირი ფიგურა ჭადრაკში, რომლებიც დიაგონალზე მოძრაობენ.

კუადრა ხოსე დე ლა - ეკვადორელი მწერალი (1903-1941 წწ).

კუაზევოქსი (კუაზვო) ანტუან - ფრანგი მოქანდაკე (1640-1720 წწ).

კუათლი შუქრი - სირიის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (1891-1967 წწ).

კუაინი უილარდ ვან ორმან - ამერიკელი ლოგიკოსი, მათემატიკოსი და ფილოსოფოსი (1908-1997 წწ).

კუალა-ლუმპური (ინგკ. Kuala Lumpur) - მალაიზიის დედაქალაქი, ფედერალური ტერიტორიის ადმინისტრაციული ცენტრი. მდებარეობს მალაკის ნახევარკუნძულის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. დაარსებულია 1857 წელს, მალაიზიის დედაქალაქის სტატუსი მიიღო 1983 წლიდან (1,8 მილიონი - 2009 წ).

კუალა-ტრენგანუ - ქალაქი-პორტი მალაიზიაში.

კუანგიენი - ქალაქი ვიეტნამში.

კუანგუ - იხილე კვანგო.

კუანგჩი - ქალაქი-პორტი ვიეტნამის ჩუნბოს ოლქში.

კუანდუ - იხილე კვანდო.

კუანზა - იხილე კვანზა.

კუაუტემოკი - აცტეკების უზენაესი მმართველი (დაიბადა 1494-სა და 1502 წლებს შორის - გარდაიცვალა 1525 წელს).

კუატროჩენტო - იხილე კვატროჩენტო.

კუა-ფუ - ჩინურ მითოლოგიაში - გოლიათი, რომელიც მიცვალებულთა საუფლოს ჭიშკართან დგას.

კუბა

1) კუნძული დიდი ანტილის კუნძულების შემადგენლობაში (ვესტ-ინდოეთი).

2) (კუბის რესპუბლიკა, ესპან. Republica de Cuba).

- სახელმწიფო ამერიკაში, ვესტ-ინდოეთში, კარიბის ზვის ჩრდლოეთ ნაწილში. მოიცავს კუნძულებს კუბას, ხუვენტუდს და კიდევ 1600-მდე პატარა კუნძულს.

- ეროვნული დევიზი - „Patria o Muerte“ (სამშობლო და სიკვდილი).

- ჰიმნი - „La Bayamesa“.

- მმართველობის ფორმა - სოციალისტური რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე.

- უმაღლესი სახელისუფლებო ორგანო - სახალხო ხელისუფლების ერთპალატიანი ეროვნული ასამბლეა.

- ფართობი - 110 861 კვ.კმ.

- ოფიციალური ენა - ესპანური.

- მოსახლეობა - 11,2 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 102 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- დაყოფილია 14 პროვინციად და ერთ საგანგებო მუნიციპალურ წარმონაქმნად (კუნძული ხუვენტუდი).

- დედაქალაქი - ჰავანა.

- ვალუტა - პესო.

- ქვეყნის კოდი - CUB.

- დროის სარტყელი - UTC -5

- სატელეფონო კოდი - +53.

- ინტერნეტ-დომენი - cu.

3) აკვნიდან ლოგინში გადაყვანისას ბავშვის მფარველი რომაული ღვთაება.

4) (ნამდვილი სახელი და გვარი კურტ ბართელი) - გერმანელი მწერალი (1914-1967 წწ).

კუბა ლუდვიკ - ჩეხი ფერმწერი, ეთნოგრაფი, მუსიკათმცოდნე (1863-1956 წწ).

კუბანგო (ოკავანგო) - მდინარე ნამიბიასა და ბოტსვანაში, იკარგება ჭაობებში.

კუბასოვი ვალერი - რუსი კოსმონავტი, 1969, 1974, 1980 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1935 წელს).

კუბატურა (გერმ.) - რისამე მოცულობა, კუბური ერთეულებით გამოხატული.

კუბაჩელები - დარგუელთა ეთნოგრაფიული ჯგუფი; ცხოვრობენ დაღესტნის სოფელ კუბაჩიში.

კუბაჩი

1) კუდუსუნის ხორცი საქონლისა.

2) დაბა რუსეთის დაღესტნის რესპუბლიკაში.

კუბელიკი იან - ჩეხი მევიოლინე და კომპოზიტორი (1880-1940 წწ).

კუბენა (კუბინა) - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის და ვოლოგდის ოლქებში, ერთვის კუბენის ტბას.

კუბენის ტბა - ტბა რუსეთის ვოლოგდის ოლქში.

კუბერა - პურეულის თავთავის ან თაველის ერთი შტო.

კუბერტენი პიერ დე - ფრანგი საზოგადო მოღვაწე, ბარონი, თანამედროვე ოლიმპიური თამაშების ფუძემდებელი, 1896-16 და 1919-25 წლებში საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის პრეზიდენტი (1863-1937 წწ).

კუბი (ბერძნ.)

1) წესიერი ექვსწახნაგა გეომეტრიული სხეული, რომლის ყველა წახნაგი კვადრატია.

2) სამი ერთგვარი თანამამრავლის ნამრავლი; რიცხვის მესამე ხარისხი.

3) სითხის ასადუღებელი ან გამოსახდელი ჭურჭელი ცილინდრული ფორმისა.

კუბიზმი (ფრანგ.) - მიმართულება ხელოვნებაში, რომელიც რეალური საგნების გამოხატულებას ცვლის გეომეტრიული ფიგურების კომბინაციით.

კუბისტი - კუბიზმის მიმდევარი.

კუბიში - იხილე გბუში.

კუბიჩეკ დი ოლივეირა ჟუსელინუ - ბრაზილიის პრეზიდენტი 1956-61 წლებში (1902-1976 წწ).

კუბიცკი იაკობ - პოლონელი არქიტექტორი (1758-1833 წწ).

კუბკა ფრანტიშეკ - ჩეხი მწერალი (1894-1969 წწ).

კუბმეტრი - კუბური მეტრი.

კუბნია - მდინარე რუსეთის ჩუვაშეთის რესპუბლიკაში მდინარე სვიიაგის მარცხენა შენაკადი.

კუბო - მიცვალებულის ჩასასვენებლი ყუთი.

კუბო რიოგო - იაპონელი ფიზიკოსი (1902-1995 წწ).

კუბოკრული - უჯრედებიანი, ოთხკუთხედიანი უჯრედების სახით ნაკეთები.

კუბოლტა - მდინარე მოლდავეთში, მდინარე რეუტის მარცხენა შენაკადი.

კუბრიკი სტენლი - ამერიკელი კინორეჟისორი და პროდიუსერი (1928-1999 წწ).

კუბრიკი (ჰოლანდ.) - გემზე საერთო სადგომი, საცხოვრებელი ეკიპაჟისათვის.

კუბური

1) კუბის ფორმისა.

2) მოცულობა, რომლის საზომ ერთეულად აღებულია კუბი.

კუდა

1) უკუდო ან მოკლეკუდიანი.

2) მოკლე.

3) მდინარე რუსეთის ირკუტსკის ოლქში, მდინარე ანგარის მარჯვენა შენაკადი.

კუდაბზეკილი - რასაც კუდი აბზეკილი აქვს.

კუდაბზიკა - ისეთი (ადამიანი), რომელიც არაფერს წარმოადგენს და თავი დიდ რამედ მოაქვს. უსაფუძვლოდ პრეტენზიული და ამით სასაცილო.

კუდაზნაური - ხელმოკლე, კუდაბზიკა აზნაური.

კუდალა - იგივეა, რაც კუდა (1).

კუდამა იბნ ჯაფარ აბუ ლ-ფარაჯ - არაბი ფილოლოგი და გეოგრაფი (X საუკუნე).

კუდამოძუებული

1) რამაც კუდი დაუშვა და ფეხქვეშ მოიქცია.

2) (გადატანით) სირცხვილნაჭამი, გაწბილებული.

კუდაპრეხილი - კუდაბზიკილი.

კუდარო - სხვადასხვა პერიოდის კულტურული ნაშთების შემცველი კარსტული წარმოშობის მღვიმეთა ჯგუფი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კუდაროს ქედი - ქედი ჯავის მუნიციპალიტეტში, ოსეთის კავკასიონის სამხრეთი შტოქედი.

კუდატყე - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

კუდბაწარა - ბაწრის მსგავსად გაგრძელებული მწკრივი.

კუდბუთქუნა - ხშირი და რბილი ბალნით შემოსილი კუდის მქონე.

კუდვარდა

1) ბირკის მსგავსი სარეველა მცენარე.

2) საქონელი, რომელსაც კუდის ბოლო თეთრი აქვს.

კუდი

1) ცხოველის სხეულის მოძრავი დანამატი, კუდუსუნის ძვლის გაგრძელება.

2) ბოლო ნაწილი რისამე

კუდიანი

1) კუდის მქონე.

2) ავი სული, ეშმაკი.

3) ცელქი, ანცი.

კუდიანობა ღამე - იგივეა, რაც ჭიაკოკონობა.

კუდიგორა - დაბალი სერი კახეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე, მდინარეების დურუჯისა და ჩელთის წყალგამყოფის უკიდურესი სამხრეთი დაბოლოება. სიმაღლე 500-იდან 800 მ-მდე.

კუდიმკარი - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში, კომი-პერმელთა ავტონომიური ოკრუგის ცენტრი (35 ათასი).

კუდირკოს-ნაუმესტისი (1917 წლამდე ვლადისლავოვი) - ქალაქი ლიტვაში.

კუდლიხი ჰანს - ავსტრიის პოლიტიკური მოღვაწე, 1848-49 წლების რევოლუციის აქტიური მონაწილე (1823-1917 წწ).

კუდმა - მდინარე რუსეთის ნიჟნი ნოვგოროდის ოლქში, მდინარე ვოლგის მარჯვენა შენაკადი.

კუდმაკრატელა - მაკრატლის მსგავსი კუდის მქონე; მერცხლის ეპითეტი.

კუდმერცხალა - იხილე მორევის ნაფოტა.

კუდმოზვერი - თევზის საჭერი გოდორი.

კუდოთი - სოფელი წყალტუბოს მუნიციპალიტეტში (რიონის თემის საკრებულო). 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ახლა არავინ ცხოვრობს.

კუდო-ხილიანა - დუშეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ხილიანას სახელი 1976 წლამდე.

კუდრაჭა - საალერსო სიტყვა ცელქი, ეშმაკი გოგონების მიმართ.

კუდრახუქი - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

კუდუ (Strepsiceros) - წყვილჩლიქოსან ცხოველთა გვარი ძროხისებრთა ოჯახისა. მამალს ხრახნილი რქები აქვს. გავრცელებულია აღმოსავლეთ აფრიკაში.

კუდუგუ - ქალაქი ბურკინა-ფასოში.

კუდუსუნი - ძვალი, სადაც ხერხემლის მალები მთავრდება; ხერხემლის ბოლო ძვალი.

კუდქნარა (ბოლოქნარა, Mენურა) - ფრინველების გვარი ბეღურასნაირთა რიგისა. გავრცელებულია ავსტრალიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ სანაპირო უღრან ტყეში.

კუევა ხუან დე ლა - ესპანელი დრამატურგი (1543-1610 წწ).

კუენკა

1) ქალაქი ეკვადორში, ასუაის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

2) ქალაქი ესპანეთში, კასტილია-ლა მანჩას ავტონომიურ რეგიონში. კუენკას პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (55 ათასი).

კუენ-ლინი - იხილე კუნლუნი.

კუერნავაკა - ქალაქი ცენტრალურ მექსიკაში, მორელოსის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კუესტა - რელიეფის ასიმეტრიული სერი.

კუეტერი - იხილე კვეტერა.

კუვადა - მამის მიერ მშობიარობის რიტუალური სიმულაცია. ცნობილია ბევრ ხალხში.

კუვასი (უნგრ.) - უნგრული ნაგაზების ძველი ჯიში აზიური წარმოშობისა.

კუვანდიკი - ქალაქი რუსეთის ორენბურგის ოლქში (30 ათასი).

კუვეზი (ფრანგ.) - ხელოვნური მიკროკლიმატის მქონე აპარატი, რომელშიც ათავსებენ უდღეურ ბავშვს.

კუვეიტი - იხილე ქუვეითი.

კუვერტი (ფრანგ.) - სუფრის ჭურჭელი.

კუვშინოვო - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

კუზა ალექსანდრუ იონ - რუმინეთის გოსპოდარი 1862-66 წლებში (1820-1873 წწ).

კუზაკუზაობა - ერთგვარი თამაშობა - ერთი მოთამაშე დაიკუზება, მეორე მას თავზე გადაახტება.

კუზბასი - კუზნეცკის ქვანახშირის აუზი.

კუზენი ვიქტორ - ფრანგი პოლიტიკური მოღვაწე და ფილოსოფოსი (1792-1867 წწ).

კუზენი (ფრანგ.) - ბიძაშვილი, მამიდაშვილი ან დეიდაშვილი (ვაჟი).

კუზი

1) ხერხემლის (ან გულმკერდის) ძვლების დამახინჯებით გამოწვეული ამოზნექილობა.

2) ბუნებრივი ამოზნექილობა ზოგიერთი ცხოველის (მაგალითად, აქლემის) ზურგზე.

კუზიანი - კუზის მქონე.

კუზმანი კაროლ - სლოვაკი მწერალი (1806-1866 წწ).

კუზმინი გენადი - რუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1946 წელს).

კუზმინკი - XVIII-XIX საუკენეების რუსული არქიტექტურული კომპლექსი მოსკოვის გოლიცინთა კარ-მიდამოში.

კუზმინსკისი იონას მიკოლო - ლიტველი გრაფიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1906-1985 წწ).

კუზნეცი საიმონ - უკრაინული წარმოშობის ამერიკელი ეკონომისტი და სტატისტიკოსი (1901-1985 წწ).

კუზნეცკი - ქალაქი რუსეთის პენზის ოლქში (100 ათასი).

კუზნეცოვა ოლგა - ოპერის მომღერალი (სოპრანო), საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1928 წელს).

კუზნეცოვი ალექსანდრე - რუსი კომპოზიტორი, ვიოლონჩელისტი (1847 - ?).

კუზნეცოვი ალექსეი - რუსი მხატვარი (1865-1911 წწ).

კუზნეცოვი ანატოლი - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი (დაიბადა 1930 წელს).

კუზნეცოვი ვასილი - საბჭოთა ეპოქის მაღალჩინოსანი პოლიტიკური მოღვაწე, სსრკ-ს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდუმის თავმჯდომარე XX საუკუნის 80-იან წლებში (1901-1990 წწ).

კუზნეცოვი ვსევოლოდ - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი (1928-2003 წწ).

კუზნეცოვი მიხაილ

1) საბჭოთა მხედართმთავარი, ავიაციის გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1913-1989 წწ).

2) რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშრის სახალხო არტისტი (1913-1995 წწ).

კუზუფჩი - ქვიშიანი მასივი ჩინეთში.

კუთ-ელ-ამარა - ქალაქი ერაყში, ვასიტის მუჰაფაზის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კუთვნილება

1) საკუთრება.

2) მდგომარეობა, როცა ვინმე რომელიმე საზოგადოების ჯგუფს განეკუთვნება.

კუთვნილებითი - კუთვნილების აღმნიშვნელი.

კუთვნილებისამებრ - კუთვნილების მიხედვით.

კუთვნილი

1) რაც ეკუთვნის ვისმე.

2) რაც შეეფერება ვისმე, რასმე.

კუთკუთი - იგივეა, რაც კუტკუტი.

კუთრი წონა - სხეულის წონის შეფარდება იმავე მოცულობის წყლის წონასთან.

კუთხე

1) მათემატიკაში - ერთი წერტილიდან გამოსულ ორ სწორ ხაზს შუა მოქცეული ფართობი.

2) ადგილი, სივრცის ნაწილი, სადაც ერთმანეთს კვეთს ორი საგანი ან საგნის ორი მხარე.

3) ქვეყნის ნაწილი, მხარე.

კუთხედი - იგივეა, რაც გონიო. || სწორკუთხა ფირფიტა, რომელსაც აჭედებენ შეერთების ადგილის გასამაგრებლად.

კუთხე-კუთხე - კუთხეებში.

კუთხე-კუნჭული - კუთხე და კუნჭული.

კუთხე-ნოჯიხევი - სოფელი ხობის მუნიციპალიტეტში.

კუთხვილი - ვიწროდ ჩაჭრილი ზოლები (რაიმე საგანზე, იარაღზე).

კუთხოვანი - კუთხეების მქონე.

კუთხსაზომი - კუთხის გასაზომი ხელსაწყო.

კუთხური

1) კუთხესთან დაკავშირებული.

2) ამა თუ იმ კუთხის (მხარის) დამახასიათებელი.

3) სპორტულ თამაშებში დარტყმა მოედნის კუთხიდან.

კუია

1) მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე პეჩორის მარჯვენა შენაკადი.

2) მდინარე ლატვიაში, მდინარე აივიექსტეს მარჯვენა შენაკადი.

კუიაბა - ქალაქი ბრაზილიაში, მატუ-გროსუს შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (285 ათასი).

კუიავია - ისტორიული ოლქი პოლონეთში.

კუიბიშევი ვალერიან - საბჭოთა ეპოქის მაღალჩინოსანი პარტიული მოღვაწე (1888-1935 წწ).

კუიბიშევი

1) რუსეთის ქალაქ სამარის სახელი 1935-91 წლებში.

2) ქალაქი რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქში (55 ათასი).

კუიდუსუნი - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, მდინარე ინდიგირკის მარცხენა შენაკადი.

კუივიაკი (პოლონ.) - პოლონური ხალხური ცეკვა მაზურკის მსგავსი.

კუილუ - იხილე კვილუ.

კუინანა - ქალაქი ავსტრალიის დასავლეთ ავსტრალიის შტატში.

კუინ-ელიზაბეთი - ეროვნული პარკი უგანდაში.

კუინზლენდი - შტატი ავსტრალიიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. ადმინისტრაციული ცენტრი - ბრიზბენი.

კუინზტაუნი - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის კაპის პროვინციაში.

კუინი ენტონი - ამერიკელი კინომსახიობი, დაიბადა მექსიკაში და იქვე დაიწყო მოღვაწეობა (1915-2001 წწ).

კუინიონი - ქალაქი-პორტი ვიეტნამში, ნგიაბინის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (160 ათასი).

კუინსი - ქალაქი-პორტი აშშ-ს მასაჩუსეტსის შტატში.

კუინჯი არხიპ - ბერძნული წარმოშობის რუსი ფერმწერი, პეიზაჟისტი (1841-1910 წწ).

კუიტო - სამი ტბა რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში, მდინარე კემის აუზში.

კუკაბარა და კუკაბურა - ყველაზე დიდი ალკუნი (წყლის ფრინველი) დედამიწის ზურგზე; ბინადრობს ავსტრალიის ტყეებსა და ბუჩქნარებში.

კუკანი - მდინარე ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, ფიჩორის მარცხენა შენაკადი.

კუკარაჩა

1) (ესპან.) - მექსიკური ხალხური ცეკვა.

2) ნოდარ დუმბაძის მოთხრობა (გამოქვეყნდა 1978 წელს).

3) ქართული მხატვრული ფილმი, გადაღებულია ნოდარ დუმბაძის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით. ეკრანებზე გამოვიდა 1982 წელს. დამდგმელი რეჟისორები და სცენარის ავტორები - სიკო დოლიძე და ქეთი დოლიძე. დამდგმელი ოპერატორი - მიხეილ მედნიკოვი. კომპოზიტორი - გიორგი ჩლაიძე. მთავარ როლებში: ლევან უჩანეიშვილი (კუკარაჩა), ნინელი ჭანკვეტაძე (ინგა), ზაზა კოლელიშვილი (მურტალო), მარინა ჯანაშია, გივი თოხაძე, დუდუხანა წეროძე, ლია კაპანაძე, თამაზ თოლორაია, ბომდო გოგინავა, გრიგოლ წიტაიშვილი.

კუკერსიტი - საწვავი ფიქალი, რომელიც წარმოიქმნა წყალმცენარეებისაგან; იყენებენ როგორც ენერგეტიკულ სათბობს.

კუკი

1) დედოფალა, თოჯინა.

2) უკანალი, საჯდომი (ცხოველისა).

კუკი ჯეიმზ - ინგლისელი ზღვაოსანი, ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის რიგი რაიონების პირველაღმომჩენი, პირველი ზღვაოსანი ანტარქტიდაში (1728-1779 წწ).

კუკია - თბილისის ერთ-ერთი სასაფლაო. მდებარეობს მტკვრის მარცხენა ნაპირზე, მახათის მთის დასავლეთ ფერდობზე. გადმოცემის თანახმად სოფელ კუკიიდან აყრილმა და თბილისის გარეუბანში დასახლებულმა ოჯახებმა დაარქვეს ამ ტერიტორიას თავიანთი სოფლის სახელი. “კუკია” 1862 წლიდან მოექცა ქალაქის ფარგლებში.

კუკილი - კუკზე (2) ჯდომა.

კუკის კუნძულები - ახალი ზელანდიის სამფლობელო კუნძულები წყნარი ოკეანის პოლინეზიის არქიპელაგში.

კუკის მთა - მწვერვალი ახალი ზელანდიის სამხრეთ კუნძულზე.

კუკის ყურე (კენაის ყურე) - მდებარეობს წყნარი ოკეანის ალასკის სანაპიროზე.

კუ-კლუქს-კლანი - რასისტთა საიდუმლო ტერორისტული ორგანიზაცია აშშ-ში, რომელიც 1866 წელს ტეხასის შტატში შეიქმნა მონათმფლობელური სამხრეთის დამარცხების შემდეგ.

კუკნა

1) კუკზე (2) ჯდომა-ჩაცუცქება.

2) ძალიან პატარა, ერთი ციცქნა. || კიკნა.

კუკოლნიკი ნესტორ - რუსი მწერალი (1809-1868 წწ).

კუკრინიქსები (კუპრიანოვი მიხეილ, კრილოვი პორფირი, სოკოლოვი ნიკოლაი) - რუსი გრაფიკოსებისა და ფერმწერების შემოქმედებითი ჯგუფი. ერთად მუშაობდნენ 1924 წლიდან.

კუკრუჭანა - იგივეა, რაც გორგომიჭელა.

კუკუ

1) გუგულის ხმიანობა; გუგუ.

2) პანღური.

კუკუზელი იოან (იოანის კუკუზელისი) - ბულგარელი მომღერალი, კომპოზიტორი და მუსიკის თეორიტიკოსი, მოღვაწეობდა ბიზანტიაში (დაახლოებით 1280-1360 წწ).

კუკუზნაკი და კუკუზნაქი - კუდუსუნის ბოლო.

კუკულევიჩ-საქცინსკი ივან - ხორვატიის პოლიტიკური მოღვაწე, ლიტერატორი (1816-1889 წწ).

კუკუმალულობანა - იგივე დამალობანა.

კუკუნახი - (კუთხურად) ბნელი, შავი.

კუკუნეთი - იგივეა, რაც უკუნეთი.

კუკუნორი

1) (ცინხაი - „ლურჯი ტბა”) ტბა ჩინეთში.

2) ქედი ჩინეთში.

კუკური

1) იგივეა, რაც კოკორი.

2) მსხვილი წვეთი (ოფლისა).

კუკუტა - ქალაქი კოლუმბიაში, ჩრდილოეთ სანტანდერის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (450 ათასი).

კუკუტენი - ენეოლითის ხანის ნამოსახლარი რუმინეთის ქალაქ იასისთან.

კუკუშელა - საყველედ შედედებული რძე.

კუკუშილი - ქედი ჩინეთში.

კუკუჩინი მარტინ (ნამდვილი სახელი და გვარი მატეი ბენცური) - სლოვაკი მწერალი (1860-1928 წწ).

კუკუხო - თეძოს ძვლები.

კულა - ვიწროყელიანი, მუცლიანი სასმისი ღვინისა, უმთავრესად ხისგან კეთდება.

კულა ვიტოლდ - პოლონელი ისტორიკოსი-ეკონომისტი (დაიბადა 1916 წელს).

კულა გლდანელი (ნამდვილი სახელი და გვარი ივანე ყირიმელაშვილი) - ქართველი ფალავანი (1858-1934 წწ).

კულავ (ძვ.)

1) კვლავ.

2) უწინ, წინათ.

კულაკთაუ - კლდოვანი მწვერვალი ცენტრალური კავკასიონის მთავარ წყალგამყოფ ქედზე.

კულაკი - გამდიდრებული გლეხი.

კულამბა - მდინარე გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, ამტყელის მარცხენა შენაკადი.

კულაჟი (ფრანგ.)

1) თხევადი პროდუქტების შესყიდვის დროს მიცემული შეღავათი, ფასდაკლება გაჟონვის გათვალისწინებით; თვით გაჟონვა.

2) (გადატანით) არანაყოფიერი ხარჯვა მატერიალურ საშუალებათა, დროისა და შრომისა.

კულაში - დაბა სამტრედიის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს კოლხეთის დაბლობზე, ქალაქ სამტრედიიდან 5 კილომეტრის დაშორებით. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1961 წელს. მოსახლეობა 1962 კაცი (2002). წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVI საუკუნეში. აქ იყო ფეოდალური საგვარეულოს მიქელაძეთა ციხე-დარბაზი. არის XVIII ს-ის სინაგოგა.

კულბითი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კულბიტი (ფრანგ.) - აკრობატიკაში ხტომა ერთგვარი (გადაყირავებით).

კულდიგა - ქალაქი ლატვიაში.

კულებაკი - ქალაქი რუსეთის ნიჟნი ნოვგოროდის ოლქში.

კულევრინი (ფრანგ.) - ძველებური ზარბაზანი, რომლითაც შეიარაღებული იყო იალქნიანი გემი.

კულექსი - სისხლის მწოველი კოღო ერთგვარი.

კულეშოვი ლევ - რუსი კინორეჟისორი, კინოს თეორიტიკოსი, პედაგოგი (1899-1970 წწ).

კული ჩარლზ ჰარტონ - ამერიკელი სოციოლოგი (1864-1929 წწ).

კულიაკანი - ქალაქი დასავლეთ მექსიკაში, სინალოის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (420 ათასი).

კულიბინი ივანე - რუსი თვითნასწალი მექანიკოსი, გამომგონებელი (1735-1818 წწ).

კულიეგანი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ობის მარცხენა შენაკადი.

კულიკი ივანე - უკრაინელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1897-1941 წწ).

კულიკორო - ქალაქი მალიში.

კულინანი - მსოფლიოში ყველაზე დიდი ალმასი (3106 კარატი). ნაპოვნია 1905 წელს სამხრეთ აფრიკაში.

კულინარი - კულინარიის ოსტატი, მზარეული.

კულინარია (ლათ.)

1) საჭმლის დამზადების ოსტატობა.

2) (კრებითი) საჭმელები.

კულინიგოლი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ვახის მარჯვენა შენაკადი.

კულისი (ფრანგ.)

1) (კულისები) თეატრის სცენაზე დეკორაციის ნაწილები, რომლებიც განლაგებულია სცენის გვერდებზე (ვერტიკალურად) ერთმანეთის მიყოლებით.

2) ბერკეტი ან ბერკეტთა სისტემა მანქანის სვლის შესაცვლელად.

3) ტრომბონის ნაწილი - წვრილი მილი ლათინური U ასოს მოყვანილობისა, რომლის შეწევ-გამოწევითაც ხდება მისი სიმაღლის რეგულირება.

კულისიე (ფრანგ.) - არაოფიციალური მაკლერი, შუამავალი ბირჟაზე.

კულისიევიჩი ტადეუშ - პოლონელი გრაფიკოსი (1899-1988 წწ).

კულიში მიკოლა - უკრაინელი დრამატურგი.

კულიჩი (რუს.) - მაღალი ცილინდრული მოყვანილობის ნამცხვარი.

კულიჯანოვი ლევ - კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი; დაიბადა თბილისში (1924-2002 წწ).

კულიჯი კელვინ - აშშ-ს 30-ე პრეზიდენტი 1923-29 წლებში რესპუბლიკური პარტიიდან (1872-1933 წწ).

კულმანი - დახრილად დამაგრებული სპეციალური დაფა ხაზვისათვის.

კულმინაცია (ლათ.)

1) მნათობის გავლა ცის მერიდიანზე.

2) უდიდესი აღმავლობის ან უდიდესი დაძაბულობის მომენტი რისამე განვითარებაში.

კულმუხო (Inula helenium) - მაღალი მრავალწლოვანი სამკურნალო ბალახი; აქვს დიდი ფოთლები, იკეთებს კალათებად შეკრებილ ყვითელ ყვავილებს.

კულ-ობა (კულიობა) - ძვ.წ.აღ. IV საუკუნის სკვითი ბელადის გორასამარხი ქალაქ ქერჩის მახლობლად.

კულოი - მდინარე რუსეთის არხანგელსკის ოლქში, მდინარე ვაგის მარჯვენა შენაკადი.

კულონი შარლ ოგიუსტენ - ფრანგი ფიზიკოსი (1736-1806 წწ).

კულონი

1) ელექტრობის რაოდენობის საზომი ერთეული.

2) (ფრანგ.) - ქალის სამკაული - ერთი ან რამდენიმე ძვირფასი თვალი ძეწკვით ყელზე სატარებელი.

კულტ... - რთული სიტყვების პირველი შემადგენელი ნაწილი, ნიშნავს კულტურასთან დაკავშირებულს.

კულტი (ლათ.)

1) რელიგიური მსახურება ღვთაებისადმი.

2) თაყვანისცემა, ვისიმე ან რისიმე გაღმერთება.

კულტივატორი (ფრანგ.) - სასოფლო-სამეურნეო იარაღი მოხნული ნიადაგის გასაფხვიერებლად, სარეველა ბალახების მოსასპობად.

კულტივაცია (ფრანგ.) - ნიადაგის დამუშავება კულტივატორით.

კულტივირება

1) იგივეა, რაც კულტივაცია.

2) მოყვანა (მცენარისა, მარცვლეულისა).

3) (გადატანით) დანერგვა, განვითარება, გაუმჯობესება.

კულტუბანი - სოფელი გაგრის შემოგარენში.

კულტურა (ლათ.)

1) საზოგადოების მიღწევათა ერთობლიობა; ამ მიღწევათა დონე, ხარისხი.

2) განათლებულობა, ნაკითხობა; ზრდილობა.

3) რაიმე მცენარის მოყვანა, გაშენება; კულტივირება.

კულტურიზმი (ფრანგ.) - ფიზიკური ვარჯიშების სისტემა სხვადასხვა დამამძიმებელი იარაღით: შტანგით, ჰანტელებით, საწონებით. მიზნად ისახავს სხეულის მუსკულატურის განვითარებას (სხვანაირად - ათლეტიზმი).

კულტურისტი - პირი, რომელიც კულტურიზმს მისდევს.

კულტურკამპფი - ოტო ფონ ბისმარკის მიერ 1872-80 წლებში კათოლოციზმის წინააღმდეგ გატარებული ღონისძიებები, რაც მიზნად ისახავდა რელიგიის მოღვაწეთა მიერ გერმანიის დაქსაქსულობის შენარჩუნების მცდელობის აღკვეთას.

კულტუროლოგია - კულტურის მოვლენათა და კანონთა ჰუმანიტარული კვლევა.

კულტურტრეგერი (გერმ.) - ირონიული სახელწოდება იმპერიალისტ-კოლონიზატორისა, რომელიც ექსპლუატაციას უწევს კოლონიალურ ქვეყანას კულტურის დანერგვის მომიზეზებით.

კულტურული

1) კულტურასთან დაკავშირებული; განვითარებული, განათლებული.

2) გაშენებული, მოშენებული (მცენარე), დამუშავებული (ნიადაგი).

კულუ - მდინარე რუსეთის მაგადანის ოლქში, მდინარე კოლიმის მარჯვენა სათავე.

კულუარი (ფრანგ.) - დარბაზი, ოთახი, სადაც ამა თუ იმ თავყრილობის წარმომადგენლები იკრიბებიან შესვენების დროს და წარმოებს არაოფიციალური შეხვედრები, აზრთა გაცვლა-გამოცვლა.

კულული - დახვეული გრძელი თმა.

კულუნდა - მდინარე რუსეთის ალთაის მხარეში, ერთვის კულუნდის ტბას.

კულუხთა - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

კულუხი - ღვინის საბატონო გადასახადი.

კულჯა (ინინი) - ქალაქი ჩინეთის სინძიანის უიღურთა ავტონომიურ რაიონში.

კუმა

1) მდინარე რუსეთის სტავროპოლის მხარეში და დაღესტნის რესპუბლიკაში, ერთვის კასპიის ზღვას.

2) მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე კონდის მარჯვენა შენაკადი.

კუმაგაია - ქალაქი იაპონიის სიტამის პრეფექტურაში.

კუმაკი - მდინარე რუსეთის ორენბურგის ოლქში, მდინარე ურალის მარცხენა შენაკადი.

კუმამოტო - ქალაქი იაპონიაში, ამავე სახელწოდების პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი (650 ათასი).

კუმანა - ქალაქი-პორტი ვენესუელაში, სუკრეს შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (230 ათასი).

კუმანოვო - ქალაქი მაკედონიაში.

კუმარა - იხილე ხუმაერხე.

კუმარაჯივა - ბუდისტური წიგნების ჩინურ ენაზე მთარგმნელი; ცხოვრობდა ინდოეთში, შემდეგ - ჩინეთში (დაახლოებით 344 - 413 წწ).

კუმარი (კომორინი) - კონცხი ინდოეთში, ინდოსტანის ნახევარკუნძულის სამხრეთი დაბოლოება.

კუმარინი (ფრანგ.) - ერთგვარი სურნელოვანი ნივთიერება, რომელიც მოიპოვება ბევრ მცენარეში; იყენებენ საკონდიტრო და საპარფიუმერიო წარმოებაში.

კუმასი - ქალაქი განაში, აშანტის ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (390 ათასი).

კუმბა - ქალაქი კამერუნში.

კუმბრანი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, გუენტის საგრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი (უელსი).

კუმერი ერნსტ ედუარდ - გერმანელი მათემატიკოსი (1810-1893 წწ).

კუმეტი - ძალიან ბნელი (ღამე); ძალიან შავი.

კუმისი

1) (თურქ.) - ცხენის (ან აქლემის) დადუღებული რძისაგან დამზადებული სასმელი.

2) სოფელი გარდაბნის მუნიციპალიტეტში.

კუმისის ტბა - ტბა გარდაბნის მუნიციპალიტეტში, კუმისის ქვაბულში. მაქსიმალური სიღრმე 4 მეტრი.

კუმიჩიჩი ევგენი - ხორვატი მწერალი (1850-1904 წწ).

კუმკუმა - ლითონის (ვერცხლის) ვიწროყელიანი ჭურჭელი წყლისათვის.

კუმრანის ხელნაწერები - პირობითი სახელწოდება ბიბლიური ხელნაწერებისა, რომლებიც 1947 წელს აღმოაჩინეს მკვდარი ზღვის სანაპიროზე, ვადი-კუმრანის და სხვა მღვიმეებში.

კუმპალი - იგივეა, რაც კიმპალი.

კუმროჩი - ქედი რუსეთის კამჩატკის ოლქში.

კუმულაცია (ლათ.) - სამკურნალო ან შხამიან ნივთიერებათა დაგროვება ორგანიზმში მათი ხანგრძლივად ხმარების გამო; ამ დაგროვების შედეგად ნივთიერების მოქმედების გაძლიერება.

კუმურდო - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

კუმშვადი - რაც იკუმშება.

კუნა - ხორვატიის ფულის ერთეული.

კუნაევი დინმუხამედ - ყაზახეთის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი 1964-86 წლებში, აკადემიკოსი (1912-1993 წწ).

კუნაპეტი - ძალიან ბნელი.

კუნაშირი - კუნძული კურილის კუნძულთა ჯგუფში (რუსეთის სახალინის ოლქი).

კუნგასალახი - ტბა რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, ტაიმირის ნახევარკუნძულის აღმოსავლეთ ნაწილში.

კუნგესი (კიუნესი) - მდინარე ჩინეთში, მდინარე ილის ერთ-ერთი მდგენელი.

კუნგური - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში (75 ათასი).

კუნგუცევი ევგენი - ავიაციის გენერალ-მაიორი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (დაიბადა 1921 წელს).

კუნგუსი - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე აგულის მარცხენა შენაკადი.

კუნდა - ქალაქი ესტონეთში.

კუნდერა მილან - ჩეხი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კუნდინამარკა - დეპარტამენტი კოლუმბიაში.

კუნდრიუჩაია (კონდრიუჩია) - მდინარე რუსეთსა და უკრაინაში, მდინარე სევერსკი-დონეცკის მარჯვენა შენაკადი.

კუნდტი ავგუსტ ადოლფ ებერჰარდ - გერმანელი ფიზიკოსი (1839-1894 წწ).

კუნდუკი - იხილე ტბა სასიკი.

კუნელი (Crafaedus) - მორჩილი ხე ან ბუჩქი ვარდისებრთა ოჯახისა, ეკლიანი ტოტები და მეტწილად შავი ნაყოფი აქვს.

კუნენე - მდინარე ანგოლასა და ნამიბიაში, ერთვის ატლანტის ოკეანეს.

კუნეო - ქალაქი იტალიაში.

კუნერტი გიუნტერ - გერმანელი მწერალი (დაიბადა 1929 წელს).

კუნთი - ადამიანის ან ცხოველის ორგანო - შეკუმშვის უნარის მქონე ნაერთი ქსოვილებისა.

კუნთმაგარი - განვითარებული, ღონიერი კუნთების მქონე.

კუნთოვანი - კუნთებისაგან შემდგარი.

კუნი ადალბერტ - გერმანელი ენათმეცნიერი (1812-1881 წწ).

კუნი ბელა - უნგრეთის კომუნისტური პარტიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1886-1938 წწ).

კუნი კაროლოს - ბერძენი რეჟისორი (1908-1987 წწ).

კუნი რიხარდ - გერმანელი ქიმიკოსი და ბიოქიმიკოსი, 1938 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1900-1967 წწ).

კუნია - მდინარე რუსეთის ტვერისა და ნოვგოროდის ოლქებში, ლოვატის მარჯვენა შენაკადი.

კუნია ეუკლიდის დი - ბრაზილიელი მწერალი და მოაზროვნე (1866-1909 წწ).

კუნიაევი სტანისლავ - რუსი პოეტი, მთარგმნელი (დაიბადა 1932 წელს).

კუნიალი ალვარუ - პორტუგალიის კომუნისტური პარტიის გენერალური მდივანი 1961 წლიდან (დაიბადა 1913 წელს).

კუნიაშთა - მთა ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, კოდორის ქედის სამხრეთ კალთაზე.

კუნიკიდა დოპო - იაპონელი მწერალი (1871-1908 წწ).

კუნიწი - მარილის წვრილი ნამტვრევი (საბა).

კუნიჰანი ნოელ - ავსტრიელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (დაიბადა 1913 წელს).

კუნკრუხი - ცხენის უხეირო ტარება.

კუნკულა

1) ბერების თავსაბურავი - მაღალი ქუდი უკან ჩამოშვებული საბურავით.

2) ქსოვილის ნაჭერი, რომელშიც ხვევდნენ ემბაზიდან ამოყვანილ ახალმონათლულ ბავშვს.

კუნკული - სიარული ბავშვებისა და მოხუცებისა.

კუნლუნი (კუენ-ლუნი) - მთათა სისტემა ჩინეთში პამირიდან ჩინეთ-ტიბეტის მთებამდე (2700 კმ).

კუნმინი - ქალაქი ჩინეთში, იუნანის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,1 მილიონი).

კუნოვატი - მდინარე რუსეთის ტიუმენის ოლქში, მდინარე ობის მარჯვენა შენაკადი.

კუნჟუტი - იხილე ქუნჯუთი.

კუნსანი - ქალაქი-პორტი სამხრეთ კორეის ჩოლა-პუქტოს პროვინციაში.

კუნსტკამერა (გერმ.) - სხვადასხვა იშვიათი საბუნებისმეტყველო, ისტორიული, ეთნოგრაფიული თუ არქეოლოგიური საგნების კოლექცია.

კუნტი - შესრულებული თვე თუ წელიწადი (საბა).

კუნტრუში - თამაშით გადახტომა-გადმოხტომა სირბილის დროს.

კუნქტატორი - იტყვიან მეტისმეტად ფრთხილ და გაუბედავ ადამიანზე (ეს მეტსახელი რომაელებმა სარდალ კვინტუს ფაბიუს მაქსიმუსს შეარქვეს მეორე პუნიკური ომის დროს).

კუნ შანჟენი - ჩინელი დრამატურგი და პოეტი (1648-1718 წწ).

კუნჩე სეინი - ნიგერიის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე (დაიბადა 1931 წელს).

კუნძი

1) მორის მოკლე და მსხვილი, ჩვეულებრივ ნუჟრებიანი ნაჭერი.

2) ხის მოჭრისას მიწაში ჩარჩენილი ძირი.

კუნძმანძი - ნაირ-ნაირი კუნძები, კუნძისმაგვარი.

კუნძულეთი - კუნძულების წყება, კუნძულების ქვეყანა.

კუნძული - ხმელეთის ნაწილი, ყოველმხრივ წყლით შემოსაზღვრული.

კუნწი - იგივეა, რაც ყუნწი.

კუნწულა

1) ნაყოფის დახუნძლული შტო.

2) აცმა, შეკრულა.

კუნწუხი - კენწერო (ხისა).

კუნჭული

1) ბადის ან ნაქსოვის კუთხე.

2) კუთხე შენობაში.

კუოკლე - იხილე კოკლე.

კუოპიო - ქალაქი ფინეთში, ამავე სახელწოდების ლიანის ადმინისტრაციული ცენტრი (80 ათასი).

კუპალა იანკა (ნამდვილი სახელი და გვარი ივანე ლუცევიჩი) - ბელორუსიის სახალხო პოეტი, აკადემიკოსი (1882-1942 წწ).

კუპაჟი (ფრანგ.) - სხვადსხვა ღვინის ერთმანეთში შერევა გაუმჯობესების მიზნით.

კუპატი

1) დაკეპილი ხორცით ან შიგნეულით გატენილი ნაწლავი.

2) პატარა ქადა, კეცში გამომცხვარი, ზემოდან კვერცხმოსხმული.

კუპე (ფრანგ.) - მატარებლის ვაგონში ცალკე ოთახი.

კუპელაცია - შენადნობების ჟანგვითი დნობა, რომლის დროსაც გამოიყოფა კეთილშობილი ლითონები.

კუპერენი ფრანსუა - ფრანგი კომპოზიტორი (1668-1733 წწ).

კუპერზ-კრიკი (ზემო დინებაში - ბარკუ) - მდინარე ავსტრალიაში, ერთვის ეირის ტბას.

კუპერი არჩიბალდ სკოტ - შოტლანდიელი ქიმიკოსი (1831-1892 წწ).

კუპერი გორდონ - ამერიკელი ასტრონავტი - 1963 და 1965 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1927 წელს).

კუპერი გარი (ნამდვილი სახელი და გვარი ფრენკ ჯეიმსი) - ამერიკელი კინომსახიობი (1901-1961 წწ).

კუპერი ლეონ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1972 წლის ნობელი პრემიის ლაურეატი ჯ.ბარდინთან და ჯ.შრიფერთან ერთად (დაიბადა 1960 წელს).

კუპერი სემიუელ - ინგლისელი ფერმწერი (1609-1672 წწ).

კუპერი ტომას - ინგლისელ-ამერიკელი ფილოსოფოსი, ექიმი, ქიმიკოსი, ეკონომისტი და პოლიტიკური მოღვაწე (1759-1839 წწ).

კუპერი ჯეიმზ ფენიმორ - ამერიკელი მწერალი (1789-1851 წწ).

კუპერუსი ლუი - ნიდერლანდელი მწერალი (1863-1923 წწ).

კუპეცკი იან - ჩეხი და სლოვაკი მხატვარი (1667-1740 წწ).

კუპიანსკი - ქალაქი უკრაინის ხარკოვის ოლქში (35 ათასი).

კუპიდონი (ლათ.) - სიყვარულის რომაული ღვთაება, ვენერას ვაჟი.

კუპინო - ქალაქი რუსეთის ნოვოსიბირსკის ოლქში (20 ათასი).

კუპირებული - დახურული კუპეების მქონე.

კუპიურა (ფრანგ.)

1) მხატვრული ან მუსიკალური ნაწარმოებიდან გარკვეული ადგილების ამოღება, შემოკლება.

2) ნომინალური ღირებულება ქაღალდის ფულისა, ობლიგაციისა ან სხვა ფასიანი ქაღალდისა.

კუპიშკისი - ქალაქი ლიტვაში.

კუპკა ფრანტიშეკ - ჩეხი ფერმწერი (1871-1957 წწ).

კუპლეტი (ფრანგ.)

1) ლექსის, სიმღერის სტროფი.

2) (კუპლეტები) სატირული ან იუმორისტული ხასიათის სიმღერები საჭირბოროტო თემაზე.

კუპლეტისტი - კუპლეტების შემსრულებელი მსახიობი.

კუპონი (ფრანგ.)

1) ობლიგაციის ან აქციის მოსაჭრელი ტალონიპროცენტების ან დივიდენდების მისაღებად.

2) ფულის შემცვლელი ფასიანი ქაღალდი.

3) ერთი ადგილის ბილეთი თეატრის ლოჟაში.

4) ქსოვილის ნაჭერი (ჩვეულებრივ საკაბე), რომელსაც აქვს გარკვეული არშია, ნაქარგი ან ნახატი.

კუპრა - მთა ონის მუნიციპალიტეტში, ლეჩხუმის ქედზე.

კუპრავა ოთარ - მწერალი (1925-1977 წწ).

კუპრავა - ქალაქი ლატვიაში.

კუპრაშვილი ნინო (გოგუცა) - მოზარდმაყურებელთა ქართული თეატრის მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1908-1990 წწ).

კუპრაძე ვიქტორ - მათემატიკოსი, აკადემიკოსი (1903-1985 წწ).

კუპრეიჩიკი ვიქტორ - ბელორუსი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1949 წელს).

კუპრი - შავი ფისი.

კუპრიელი - ტიკი, ტიკჭორა (მოკუპრული).

კუპრინი ალექსანდრე - რუსი მწერალი (1893-1963 წწ).

კუპრიტი - სპილენძის წითელი მადანი, ჟანგეულების კლასის მინერალი.

კუპჩენკო ირინა - რუსი თეატრისა და კინოს მსახიობი (დაიბადა 1948 წელს).

კურა - მდინარე მტკვრის რუსული სახელი.

კურავლიოვი ლეონიდ - რუსი კინომსახიობი (დაიბადა 1936 წელს).

კურაიშები - არაბული ტომი, რომელიც შეადგენს ქალაქ მექის ძირითად მოსახლეობას.

კურაიცა ბოიან - იუგოსლაველი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1947 წელს).

კურაკინი ბორის - რუსეთის სახელმწიფო მოღვაწე, პეტრე I-ის ერთ-ერთი თანამებრძოლი.

კურანტი რიხარდ - გერმანელ-ამერიკელი მათემატიკოსი (1888-1972 წწ).

კურანტი

1) (რუს.) - კოშკის ან კედლის ძველებური საათი, რომელიც რეკავს და თან ასრულებს რაიმე პატარა მუსიკალურ ნაწარმოებს.

2) ძველებური ფრანგული ცეკვა.

კურაპალატი - ბიზანტიური სამოხელეო წოდებულება; აკუთვნებდნენ ქართველ მეფეებს და მთავრებს IX-XI საუკუნეებში.

კურარე - ძლიერი შხამი, რომლის მიღება იცოდნენ სამხრეთამერიკელმა ინდიელებმა; იყენებდნენ ისრების მოსაწამლავად.

კურარინები - ალკალოიდები, შედის შხამიანი ნივთიერება კურარეს შემადგენლობაში.

კურასიკი - ქალაქი იაპონიის ოკაიამას პრეფექტურაში, კუნძულ ჰონსიუზე (420 ათასი).

კურატი - გაუხედნელი დაუკოდავი ხარი.

კურატოვსკი კაზიმიეჟ - პოლონელი მათემატიკოსი (1896 - 1980 წწ).

კურატორი (ლათ.)

1) პირი, რომელსაც მინდობილი აქვს რაიმე სამუშაოს მეთვალყურეობა.

2) სამედიცინო ინსტიტუტის სტუდენტი, რომელიც მიმაგრებულია კლინიკაში მწოლიარე ავადმყოფზე.

კურახოვო - ქალაქი უკრაინის დონეცკის ოლქში.

კურაჰარა კორეჰიტო - იაპონელი კრიტიკოსი და ლიტერატურის ისტორიკოსი (1902-1985 წწ).

კურბე ჟან დეზირე გიუსტავ - ფრანგი ფერმწერი, რეალიზმის წამყვანი წარმომადგენელი (1819-1877 წწ).

კურბევუა - ქალაქი საფრანგეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ო-დე-სენის დეპარტამენტში.

კურბეტი (ფრანგ.)

1) ცხენის გადახტომა მოკეცილი ფეხებით.

2) ცირკში - ცხენის მდგომარეობა, როდესაც ის ყალყზეა შემდგარი და წინა ფეხები მოხრილი აქვს.

კურბეტი ვლადიმირ - მოლდაველი ბალეტმაისტერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1930 წელს).

კურბსკი ანდრია - რუსი პოლიტიკური და სამხედრო მოღვაწე, პუბლიცისტი, განეკუთვნებოდა იაროსლავლის მთავართა გვარს (1528-1583 წწ).

კურგანი - ქალაქი რუსეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (365 ათასი).

კურგანინსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოდარის მხარეში.

კურგაპკინა ნინელა - ბალეტის რუსი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1929 წელს).

კურდანაი - X საუკუნის ქართველი ჰიმნოგრაფი.

კურდონერი (ფრანგ.) - ბერძნული ასო П-ს მოყვანილობის (ე.წ. პისებრი) შენობის გამონაშვერებით ან პისებრად ცალკე მდგომი კორპუსებით შექმნილი საპარადო ეზო, რომელიც ქუჩის მხარეს გახსნილია.

კურდღელაური - - სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე. თემის საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 530 მეტრი, თელავიდან - 3 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 4202 ადამიანი. სოფელში მდებარეობს შუა საუკუნეების ძეგლი - ღვთისმშობლის ეკლესია.

კურდღელაშვილი მამუკა - მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი (1997, 99) და სამგზის მეორე პრიზიორი (1994, 96, 2001), ევროპის ჩემპიონი (1997), ორგზის მეორე (1994, 2004) და მესამე (1999) პრიზიორი, მსოფლიოს თასის მფლობელი (1999) (დაიბადა 1971 წელს).

კურდღელი - მომცრო ძუძუმწოვარა მღრღნელი ცხოველი, გრძელყურა და ფეხმარდი.

კურდღლისბალახი (Anthyllis) - მრავალწლოვანი საკვები მცენარე ცერცვოვანთა ოჯახისა.

კურე - ქალაქი-პორტი იაპონიის ჰიროსიმის პრეფექტურაში (210 ათასი).

კურეიკა (ლიუმა, ნუმა) - მდინარე რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში, მდინარე ენისეის მარჯვენა შენაკადი.

კურელა ალფრედ - გერმანელი მწერალი (1895-1975 წწ).

კურეტები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ღმერთქალ რეას ქურუმები.

კურვატურა - შენობის ზოგი ნაწილის უმნიშვნელო, ოდნავ შესამჩნევი გამრუდება.

კურვიმეტრი (ლათ.) - ხელსაწყო მრუდი ხაზების სიგრძის გასაზომად რუკასა და გეგმებზე.

კურზალი (გერმ.) - კონცერტების, კრებებისა და მისთანებისთვის განკუთვნილი შენობა, სადგომი კურორტებზე.

კურზემეს მაღლობი - მაღლობი ლატვიის დასავლეთ ნაწილში.

კურზუ - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

კურთი ერნსტ - შვეიცარიელი მუსიკათმცოდნე (1886-1946 წწ).

კურთუკუღმა - ზურგშებრუნებით, პირუკუღმა.

კურთხევა (ხელდასხმა)

1) მღვდლის, ეპისკოპოსის ან დიაკვნის ამაღლება სამღვდლო ხარისხში ხელის დასხმით (დადებით).

2) საეკლესიო წესების შესრულებით დამტკიცება.

კურთხევანი - საეკლესიო წიგნი, რომლის მიხედვითაც სრულდება ნათვლა, ქორწინება, მიცვალებულის წესის აგება.

კურთხეული - დალოცვილი, მადლიანი.

კური

1) ქალაქი შვეიცარიაში, გრაუბიუნდენის კანტონის ადმინისტრაციული ცენტრი.

2) მდინარე რუსეთის ხაბაროვსკის მხარეში, მდინარე ტუნგუსკის ერთ-ერთი მდგენელი.

კურია (ლათ.)

1) ამომრჩეველთა თანრიგი, გამოყოფილი ქონებრივი, ეროვნული, რასობრივი ან სხვა ნიშნით.

2) ძველ რომში - რამდენიმე პატრიციის გვარის გაერთიანება.

კურიალები - იგივეა, რაც დეკურიონები.

კურიალური - კურიასთან დაკავშირებული.

კურია-მურია

1) არაბეთის ზღვის ყურე ომანის სანაპიროსთან.

2) კუნძულების ჯგუფი არაბეთის ზღვაში, ეკუთვნის იემენს.

კურიე (კურიე დე მერე) პოლ ლუი - ფრანგი მწერალი, პუბლიცისტი, ფილოლოგი და მთარგმნელი (1772-1825 წწ).

კურიე ჯიმ - ამერიკელი ჩოგბურთელი (დაიბადა 1970 წელს).

კურიელი ეუჯენიო - იტალიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1912-1945 წწ).

კურიერი (ფრანგ.) - დაწესებულების შიკრიკი.

კურილის დინება (ოიასიო) - ცივი დინება წყნარი ოკეანის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

კურილიის კუნძულები - არქიპელაგი ოხოტის ზღვისა და წყნარი ოკეანის საზღვარზე (რუსეთის სახალინის ოლქი).

კურილოვიჩი იეჟი - პოლონელი ენათმეცნიერი (1895-1978 წწ).

კურილოვიჩი ვლოძიმეჟ - პოლონელი მიკრობიოლოგი (დაიბადა 1910 წელს).

კურილსკი - ქალაქი რუსეთის სახალინის ოლქში.

კურიოზი (ფრანგ.) - უცნაური, სასაცილო, სასეირო ამბავი, შემთხვევა.

კურიოზული - სასაცილო, სასეირო.

კურიტიბა - ქალაქი სამხრეთ ბრაზილიაში, პარანის შტატში (1,3 მილიონი).

კურკა - მაგარნაჭუჭიანი თესლი ზოგი ხეხილის ნაყოფისა.

კურკანტელი - ეკალღიჭისა და კუნელის ნაყოფის სახელწოდება (იმერეთსა და გურიაში).

კურკლი - ცხვრისა და თხის განავალი.

კურკოვანი - ხეხილი, რომელიც ისხამს ერთკურკიან წვნიან ნაყოფს.

კურკუასი იოანე - ბიზანტიელი მხედართმთავარი (X საუკუნე).

კურკუმასწვერი - მთა ახმეტის მუნიციპალიტეტში, პირიქითის ქედზე.

კურკური

1) ჩუმი ლაპარაკი, ჩურჩული.

2) ტკბილად, ალერსით ხმადაბლა ლაპარაკი.

3) (გადატანით) არშიყობა.

კურკურ-ჩურჩული

1) კურკური და ჩურჩული სხვისი გასაკილავი.

2) არშიყობა.

კურკუშელა - იგივეა, რაც მურკლი.

კურლანდიის საჰერცოგო - ფეოდალური სახელმწიფო ლიტვის ტერიტორიაზე 1561-1795 წლებში.

კურნაკოვი ანდრეი - რუსი ფერმწერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1916 წელს).

კურნანი ანდრე ფრედერიკ - ამერიკელი ექიმი და ფიზიოლოგი, წარმოშობით ფრანგი, 1956 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი დ.რიჩარდსთან და ვ. ფორსმანთან ერთად (1895-1988 წწ).

კურნე ფრედერიკ ეტიენ - 1871 წლის პარიზის კომუნის წევრი (1839-1885 წწ).

კურნიკოვა ანა - რუსი ჩოგბურთელი ქალი (დაიბადა 1981 წელს).

კურნო ანტუან ოგიუსტენ - ფრანგი მათემატიკოსი (1801-1877 წწ).

კურო

1) დაუკოდავი ხარი. ბუღა.

2) (გადატანით) ვაჟი, საყვარელი ქალისა.

3) (თაურუს) თანავარსკვლავედი ცის ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში: ზოდიაქოს ნიშანი, რომელსაც წლიური მოქცევის დროს მზე გაივლის აპრილ-მაისში.

კუროვსკოე - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (30 ათასი).

კურორტი (გერმ.) - ადგილი, სადაც არის ბუნებრივი პირობები მკურნალობისა და დასვენებისათვის.

კურორტოლოგია - მეცნიერება, რომელიც სწავლობს კურორტების სამკურნალო თვისებებს.

კუროსავა აკირა - იაპონელი კინორეჟისორი (1910-1998 წწ).

კუროსთავი (თრიბულუს ტერრესტრის) - სარეველა მცენარე, აქვს გართხმული ღეროები; იკეთებს ეკლებიან ნაყოფს.

კუროსიო (კურო-სივო, იაპონიის დინება) - თბილი დინება წყნარ ოკეანეში იაპონიის სამხრეთ და აღმოსავლეთ ნაპირებთან.

კუროჩკინები (ძმები) ვასილი (1831-1875) და ნიკოლაი (1830-1884 წწ) - პოეტები, ჟურნალისტები, საზოგადო მოღვაწეები.

კურპინსკი კაროლ კაზიმიეჟ - პოლონელი კომპოზიტორი და დირიჟორი (1785-1857 წწ).

კურსანტი - სამხედრო სკოლის მოსწავლე.

კურსდამთავრებული - ვინც რაიმე სასწავლებლის სრული კურსი მოისმინა და ჩააბარა.

კურსები - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს იმერეთის ჩრდილოეთ მთისწინეთში, მდინარე წყალწითელის ნაპირებზე. თემის საკრებულოს ცენტრი (მლოიცავს 3 სოფელს: გელათი, კურსები, მოწამეთა.). ზღვის დონიდან - 350 მეტრი, ტყიბულიდან - 24 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1652 კაცი. კურსები ადგილობრივი მნიშვნელობის ბალნეოლოგიურ-კლიმატური კურორტია. ჰავა ზღვის ნოტიო სუბტროპიკულია. იცის თბილი ზამთარი (იანვრის საშუალო ტემპერატურა 3,5 გრადუსია) და ცხელი ზაფხული (ივლისის საშუალო ტემპერატურა 21,5 გრადუსია). ნალექები 1700 მმ წელიწადში. ძირითადი სამკურნალო ფაქტორია დაბალი მინერალიზაციის მინერალური წყალი, რომლის ძირითადი კომპონენტებია მცირე რაოდენობით გოგირდწყალბადი, ჰიდროკარბონატის, ნატრიუმის, კალციუმის და მაგნიუმის იონები. იყენებენ აბაზანებისათვის. ჩვენება: სახსრების, პერიფერიული ნერვული სისტემისა და გინეკოლოგიური დაავადებანი. სეზონი - ივნისიდან სექტემბრამდე. სოფელი წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XV საუკუნეში. შემორჩენილია სამი კოშკი და მაცხოვრის დარბაზული ეკლესია და კიდევ ორი ეკლესიის ნანგრევები.

კურსი (ლათ.)

1) სვლის მიმართულება.

2) მიმართულება, გეზი, ორიენტაცია (პოლიტიკაში).

3) რაიმე მეცნიერების ან მისი ნაწილის სისტემატური გადმოცემა უმაღლეს სასწავლებელში;

4) სწავლების დასრულებული ციკლი.

5) უმაღლეს სასწავლებელში სწავლების ესა თუ ის წელი.

კურსივი - შრიფტი, რომელიც ხელით ნაწერს წააგავს.

კურსკი - ქალაქი რუსეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (440 ათასი).

კურსორი - მოძრავი ნიშანი, რომელიც ელექტროგამომთვლელი მანქანის (კომპიუტერის) მონიტორზე აისახება და სამუშაო წერტილს აღნიშნავს.

კურსორული კითხვა - სასწავლო კითხვა რაიმე ტექსტისა შესასწავლ ენაზე დაწვრილებითი გარჩევის გარეშე.

კურტადი პიერ - ფრანგი ჟურნალისტი და მწერალი (1915-1953 წწ).

კურტაკი - მოკლე ზედა ტანსაცმელი.

კურტამიში - ქალაქი რუსეთის კურგანის ოლქში.

კურტნაძეული (ხევისჭალა) - მდინარე ახმეტის მუნიციპალიტეტში, ალაზნის მარჯვენა შენაკადი.

კურტანი

1) ტვირთის საზიდავი კეხი (სახედრისა).

2) საზურგე ადამიანის მიერ ზურგის ტვირთის საზიდავად.

კურტანიძე ელდარ (ლუკა) - მოჭიდავე (თავისუფალი ჭიდაობა, 96 კგ). მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი (2002, 2003), მეორე (1993) და მესამე (1997) პრიზიორი. ატლანტის (1996) და სიდნეის (2000) ოლიმპიური თამაშების მესამე პრიზიორი, ათენის (2004) ოლიმპიადის მონაწილე (VIII ადგილი), ევროპის ხუთგზის ჩემპიონი (1996, 97, 98, 2001, 05), სამგზის მეორე (1993, 95, 2002) და მესამე (1999) პრიზიორი (დაიბადა 1972 წელს).

კურტანიძე კობა - მოჭიდავე (ძიუდო, 95 კგ). მსოფლიოს ჩემპიონი (1989), ევროპის ორგზის ჩემპიონი (1987, 89) და მესამე პრიზიორი (1990), სსრკ ხალხთა IX და X სპარტაკიადების ჩემპიონი (1986, 91), სსრკ შვიდგზის ჩემპიონი (1985, 86, 87, 88, 89, 90, 91). სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი (დაიბადა 1963 წელს).

კურტაჟი (ფრანგ). - მაკლერის გასამრჯელო რაიმე საქმეში.

კურტანაძეული - მდინარე, იხილე ხევისჭალა.

კურტელინი ჟორჟ (ჩოურტენილე, ნამდვილი გვარი მუანო) - ფრანგი მწერალი (1858-1929 წწ).

კურტია-დე-არჯეში - ქალაქი რუმინეთის არჯეშის ჟუდეცში.

კურტიე (ფრანგ.) - მაკლერი, აგენტი.

კურტიზანი (ფრანგ.) - მსუბუქი ყოფაქცევის ქალი, რომელიც მაღალ საზოგადოებაში ტრიალებდა.

კურტინა (ფრანგ.)

1) კვალი ყვავილების ან სხვა მცენარეებისათვის.

2) ნაკვეთი, სადაც დარგულია ერთი ჯიშის ხეები.

კურტლაკი - მდინარე რუსეთის ვოლგოგრადის და როსტოვის ოლქებში, მდინარე ჩირის მარცხენა შენაკადი.

კურტრე (კორტრეიკი) - ქალაქი ბელგიის დასავლეთ ფლანდრიის პროვინციაში.

კურტუაზიული ლიტერატურა - ძველ ევროპაში ლიტერატურა, რომელშიც შექებულია რაინდული პატიოსნება, სიყვარული და ა.შ.

კურტუმი - ფრინველის სხეულის ბოლო, ცხიმოვანი ნაწილი.

კურუ - საფრანგეთის კუთვნილი კოსმოდრომი საფრანგეთის გვიანაში.

კურუგტაგი - იხილე კურუქტაგი.

კურული - კუროსთან, ხართან ჭიდაობა, თამაშად ქცეული რიტუალი, დიდი ღმერთის სახელობაზე იმართებოდა; ძირითადად დამოწმებულია დასავლეთ საქართველოში.

კურუმე - ქალაქი იაპონიის ფუკუოკის პრეფექტურაში.

კურუმი ტყე - იგივეა, რაც კორომი.

კურუპი შივაშანკარა - ინდოელი პოეტი (1901-1990 წწ).

კურუქტაგი (კურუგტაგი) - ქედი ჩინეთში.

კურუცები - ანტიფეოდალური აჯანყების მონაწილე გლეხები XVI საუკუნის უნგრეთის სამეფოში.

კურფიურისტი (გერმ.) - ფეოდალურ გერმანიაში მთავარი, რომელსაც უფლება ჰქონდა მონაწილეობა მიეღო იმპერატორის არჩევაში.

კურფუთა - მთა ჯავის მუნიციპალიტეტში, ოსეთის კავკასიონზე.

კურშები - ძველი ლატვიელი ხალხი.

კურშენაი - ქალაქი ლიტვაში.

კურჩატოვი იგორ - რუსი ფიზიკოსი, აკადემიკოსი; ატომური მეცნიერებისა და ტექნიკის სამუშაოთა ორგანიზატორი საბჭოთა კავშირში (1902-1960 წწ).

კურჩატოვი - ქალაქი რუსეთის კურსკის ოლქში (50 ათასი).

კურჩატოვიუმი (Ku) - ელემენტთა პერიოდული სისტემის IV ჯგუფის ხელოვნურად მიღებული რადიოაქტიური ქიმიური ელემენტის რეზერფორდიუმის (ღფ) სახელი საბჭოთა კავშირში.

კურციუსი გეორგ - გერმანელი ენათმეცნიერი (1820-1885 წწ).

კურციუსი - გერმანელი ისტორიკოსი, არქეოლოგი და ფილოლოგი (1814-1896 წწ).

კურციუსი თეოდორ - გერმანელი ქიმიკოსი (1857-1928 წწ).

კურციუსი რუფუს კვინტუს - რომაელი ისტორიკოსი და რიტორი (I საუკუნე).

კურცობი - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

კურცხალი

1) მსხვილი ცრემლი.

2) სოფელი ხულოს მუნიციპალიტეტში.

კურცხანა - მდინარე ადიგენის მუნიციპალიტეტში, ოცხის მარჯვენა შენაკადი.

კურცჰაარი - მოკლებეწვიანი მეძებარი ძაღლის ჯიში; გამოყვანილია გერმანიაში XIX საუკუნის დამლევს.

კურძვალი - ძაღლების მწვრთნელი.

კურჰაუზი (გერმ.) - იგივეა, რაც კურზალი.

კუსა - ქალაქი რუსეთის ჩელიაბინსკის ოლქში.

კუსაირი - ქალაქი ეგვიპტის წითელი ზღვის მუჰაფაზაში.

კუსირეთი - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

კუსირო - ქალაქი-პორტი იაპონიაში.

კუსისწყალი - მდინარე ყვარლის მუნიციპალიტეტში, ალაზნის აუზში.

კუსკო - ქალაქი პერუში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი; ინკების სახელმწიფოს უძველესი დედაქალაქი (260 ათასი).

კუსკოკუიმი - მდინარე აშშ-ს ალასკის ნახევარკუნძულზე, ერთვის ბერინგის ზღვას.

კუს კუნძულები - იხილე გალაპაგოსი.

კუსკუსი (ინგლ.) - ხეზე მცოცავი ჩანთოსანი ცხოველი. გავრცელებულია ავსტრალიაში და ახალ გვინეაში.

კუსონი - ქალაქი ჩრდილოეთ კორეის ფხიონან-პუქტოს პროვინციაში.

კუსპარა - დაბალი, პატარა ტანის მოძრავი ადამიანი.

კუსპინიანი იოჰან (ნამდვილი გვარი შპისჰაიმერი) - ავსტრიელი ჰუმანისტი და დიპლომატი (1473-1529).

კუსტანაი - ქალაქი ყაზახეთში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (240 ათასი).

კუსტარული (რუს.) - არაფაბრიკული, შინამრეწველური.

კუს ტბა (ქორქის ტბა) - ტბა თბილისში, თრიალეთის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე.

კუსტო ჟაკ-ივ - ფრანგი ოკეანოლოგი (1910-1997 წწ).

კუსტოდიევი ბორის - რუსი ფერმწერი (1878-1927 წწ).

კუსტურიცა ემირ - ბოსნიელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1954 წელს).

კუტა - მდინარე რუსეთის ირკუტსკის ოლქში, მდინარე ლენის მარცხენა შენაკადი.

კუტაი - იხილე მაჰაკამი.

კუტაისი - დაბა რუსეთის კრასნოდარის მხარეში.

კუტაისოვი ალექსანდრე - გრაფი, რუსი მხედართმთავარი, გენერალ-მაიორი, წარმოშობით ქართველი - გვარად კიკიანი; გმირულად დაიღუპა რუსეთ-საფრანგეთის ომში, ბოროდინოს ბრძოლის დროს (1784-1812 წწ).

კუტალი - ხის ჭურჭელი ტუჩიანი წყლისათვის.

კუტანეი

1) ტბა კანადაში.

2) მდინარე აშშ-სა და კანადაში.

კუტარაჯა - იხილე ბანდა-აჩეჰი.

კუტაჰია - ქალაქი თურქეთის აღმოსავლეთ ნაწილში (130 ათასი).

კუტევი ფილიპ - ბულგარელი კომპოზიტორი (1903 - 1990 წწ).

კუტი

1) ადამიანი, რომელსაც ფეხები არ ემორჩილება, სიარული არ შეუძლია.

2) თონეში ჩავარდნილი (და ნაკვერჩხლებზე გამომცხვარი) პური. სხვათა ენაა, ქართულად საპყარი ჰქვიან (საბა).

კუტიალა - ქალაქი მალის სიკასოს ოლქში.

კუტიანი - ქალაქი იაპონიაში.

კუტიარო - ტბა იაპონიაში.

კუტიბალახი (თეუცრიუმ პოლიუმ) - დაბალი მონაცრისფრო ბალახი; აქვს განშტოებული ღეროები. იკეთებს წვერზე ჯგუფად შეკრებილ თეთრ ყვავილებს.

კუტივაძე სერგო - ქუთაისის „ტორპედოს” და თბილისის „დინამოს” ფეხბურთელი (ნახევარმცველი) 1962-72 წლებში და მწვრთნელი 1974-82 წლებში (დაიბადა 1944 წელს).

კუტიკარი - პატარა ჭიშკარი.

კუტიკულა - ცხოველური ორგანიზმის მკვრივი გარსი, რომელიც წარმოიქმნება ეპითელიუმის ქსოვილზე.

კუტისი (ლათ.) - იგივეა, რაც დერმა.

კუტიუმი - ჩვეულებითი სამართლის ნორმა ფეოდალურ საფრანგეთში.

კუტიურიე (ფრანგ.) - საფრანგეთში ქალის ტანსაცმლის მკერავი.

კუტიშხა - სოფელი სოხუმის მუნიციპალიტეტში.

კუტიძრა - სოფელი გუდაუთის მუნიციპალიტეტში.

კუტკალია - კალიის ერთ-ერთი სახეობა.

კუტკუტი - ზოგი ფრინველის ხმიანობა.

კუტმატი - კუტი პური და მისი ნატეხები.

კუტნა-ჰორა - ქალაქი ჩეხეთში.

კუტნო - ქალაქი პოლონეთის პლოცკის სავოევოდოში.

კუტოლი - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

კუტონი ჟორჟ ოგიუსტ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე (1755-1794 წწ).

კუტუზოვი მიხეილ - რუსი მხედართმთავარი, გენერალ-ფელდმარშალი; რუსეთის არმიის მთავარსარდალი 1812 წლის რუსეთ-საფრანგეთის ომში (1745-1813 წწ).

კუტუმი - თევზის სახეობის - მორევის ნაფოტას (კუდმერცხალას) - ქვესახეობა, რომელიც გავრცელებულია კასპიის ზღვაში.

კუტშება სტანისლავ - პოლონელი ისტორიკოსი (1876-1946 წწ).

კუტხი - უღელტეხილი ჯავის მუნიციპალიტეტში, ოსეთის კავკასიონზე.

კუუზიკი ტიიტ - ესტონელი მომღერალი (ბარიტონი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1911-1990 წწ).

კუული-მაიაკი - დაბა თურქმენეთის თურქმენბაშის ოლქში.

კუუსბერგი პაულ - ესტონელი მწერალი (დაიბადა 1916 წელს).

კუუსინენი ჰერტა - ფინელი საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე ქალი (1904-1974 წწ).

კუფია - შხამიანი ქვეწარმავლების ორი გვარი ჩხრიალა გველისებრთა ოჯახისა.

კუფხალი - მტევნის რტო, რომელზედაც ორი-სამი კიმპალია.

კუქსჰაფენი - ქალაქი-პორტი გერმანიის ქვემო საქსონიის მხარეში.

კუშვა - ქალაქი რუსეთის სვერდლოვსკის (ეკატერინბურგის) ოლქში.

კუში პოლიკარპ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1955 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1911-1993 წწ).

კუშირთა - მდინარე გუდაუთის მუნიციპალიტეტში, მჭიშთის მარცხენა შენაკადი.

კუშნირი ალა - ებრაელი მოჭადრაკე, ცხოვრობდა საბჭოთა კავშირში, მსოფლიო ჩემპიონობის მატჩების სამგზის მონაწილე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1941 წელს).

კუშკა - იხილე ქუშქა.

კუშტი - მოღუშული, პირქუში.

კუშტული (კუშტულა) - გიდელის ვიწრო ბოლო || იტყვიან სხვა ღრუ საგანზედაც, რომელსაც წაწვეტებული ბოლო აქვს.

კუშუბაური - სოფელი ვანის მუნიციპალიტეტში (ტობანიერის თემის საკრებულო), მდებარეობს იმერეთის სამხრეთ მთისწინეთში, მდინარე ყუმურის მარცხენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 360 მეტრი, ვანიდან - 10 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 192 ადამიანი.

კუშჩი - სოფლები მარნეულის და წალკის მუნიციპალიტეტებში.

კუჩანი მილან - სლოვენიის პირველი პრეზიდენტი 1992 წლიდან (დაიბადა 1941 წელს).

კუჩინგი - ქალაქი მალაიზიაში, სარავაკის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი.

კუჩინსკაია კურციუსი - რუსი ტანმოვარჯიშე ქალი, 1968 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (დაიბადა 1949 წელს).

კუჩმა ლეონიდ - უკრაინის პრეზიდენტი 1994-2005 წლებში (დაიბადა 1938 წელს).

კუჩოვა (სტალინი) - ქალაქი ალბანეთის ბერატის რეთში.

კუჩხი ბედინერი - მოკლემეტრაჟიანი სატელევიზიო ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1978 წელს. დამდგმელი რეჟისორი და სცენარის ავტორი - გურამ პატარაია. დამდგმელი ოპერატორი - ირაკლი ონოფრიშვილი. კომპოზიტორი - იაკობ ბობოხიძე. მთავარ როლებში: გოვენ ჭეიშვილი, ვასილ კახნიაშვილი, ციალა გურგენიძე, ბაია დვალიშვილი.

კუცი ვლადიმირ - რუსი მორბენალი, სტაიერი, 1956 წლის ოლიმპიური თამაშების ორგზის ჩემპიონი 5 000 და 10 000 მეტრზე სირბილში (1927-1975 წწ).

კუცხოვეთი - სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

კუძუ - ტროპიკული და სუბტროპიკული მცენარე (იხილე პუერარია).

კუწახტა - სოფელი ახმეტის მუნიციპალიტეტში (საკობიანოს თემის საკრებულო), მდებარეობს პანკისის ხეობაში, მდინარე ალაზნის მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 580 მეტრი, ახმეტიდან - 13 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 103 ადამიანი.

კუწეწი - ლობიოს დაბეგვის შემდეგ დარჩენილი ძირი და ღერო ფოთლებითურთ.

კუწუბი (კუწუბო) - თითოეული ნაკვთი, წვერი რაიმე დაკბილული ნივთისა.

კუწუბიანი - კუწუბების მქონე.

კუწუწი

1) უმწიფარი, შემოუსვლელი თავთავის (ოდოშის) ღერო.

2) იგივეა, რაც ნაქუჩი.

კუჭატანი - სოფელი ყვარლის მუნიციპალიტეტში.

კუჭგამხმარი - მშიერი, დამშეული. || ღარიბი, გუდამშიერი.

კუჭეჭა - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (მაღაროსკარის თემის საკრებულო), მდინარე ფშავის არაგვის ზეობაში. ზღვის დონიდან - 1360 მეტრი, დუშეთიდან - 34 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 19 კაცი.

კუჭვა - შემოუსვლელი კაკლის დანით ჭრა და გულის ამოღება.

კუჭი - საჭმლის მომნელებელი ორგანო.

კუჭკუჭი - ხმადაბალი გულიანი სიცილი.

კუჭმაჭი - შიგნეული (ქათმისა, საკლავისა).

კუჭ-ნაწლავი - კუჭი და ნაწლავები.

კუჭულა - სოფელი ქედის მუნიციპალიტეტში.

კუჭურა - თუში ქალის თავსაბურავის ნაწილი, ჩიხტისნაირი.

კუხეთი - ისტორიული მხარე აღმოსავლეთ საქართველოში IV-VIII საუკუნეებში; მოიცავდა მტკვრისა და არაგვის მარცხენანაპირეთს ჟინვალიდან გარეჯის უდაბნომდე.

კუხეში - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

კუხვა - მდინარე რუსეთის ფსკოვის ოლქში, მდინარე ველიკაიას მარცხენა შენაკადი.

კუხი

  1. სოფლების დიდი კუხის და პატარა კუხის გავრცელებული სახელწოდება ხონის მუნიციპალიტეტში.

  2. მდინარე ხონის მუნიციპალიტეტში, ზემოკუხის მარცხენა მდგენელი.

  3. იხილე მკვახე.

  4. იგივეა, რაც ისრიმი.

კუხიანიძე ზურაბ - პოეტი (დაიბადა 1930 წელს).

კუხის თემის საკრებულო - თემის საკრებულო ხონის მუნიციპალიტეტში, მოიცავს 3 სოფელს: ახალშენი, დიდი კუხი, პატარა კუხი.

კუხისწყალი - მდინარე ხონის მუნიციპალიტეტში, სემის მარჯვენა შენაკადი.

კუხმისტერი (გერმ.) - მზარეული.

კუხოსი - ლეონტი მროველის მიხედვით ქართველი ხალხის ერთ-ერთი ეთნარქი.

კუხტუი - მდინარე რუსეთის ხაბაროვსკის მხარეში, ერთვის ოხოტის ზღვას.

კუხუნი - ქუხილის მსგავსი ხმა ზღვის ღელვისა.

კუჯირი - ქალაქი რუმინეთის ალბის ჟუდეცში.

კუჰაჩი ფრანიო ქსავიერ - ხორვატი ფოლკლორისტი, მუსიკათმცოდნე და კომპოზიტორი (1834-1911 წწ).

1.16 კჰ

▲ზევით დაბრუნება


კჰამა სერეტსე - ბოტსვანის პრეზიდენტი 1966-1980 წლებში (1921-1980 წწ).

2

▲ზევით დაბრუნება


- ქართული ანბანის მეთერთმეტე ასო. მისი სახელია „ლასი“. გრაფიკული სიმბოლო გვერდითი სონორი თანხმოვნისა. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ოცდაათას.

2.1 ლა

▲ზევით დაბრუნება


ლა

1) რიგით მეექვსე მუსიკალური ბგერა, ძირითადი (დომაჟორული) დიატონური ბგერათრიგის VI საფეხური. მისი ანბანური აღმნიშვნელია ლათინური A.

2) ს. ა. ლავოჩკინის ხელმძღვანელობით შექმნილი ბომბდამშენი თვითმფრინავის მარკა.

ლა-აბა - დასახლებული პუნქტი და მუნიციპალიტეტი ესპანეთის ბადახოსის პროვინციაში.

ლაალე ან ლოლესი - ერთ-ეთი უძველესი დანიელი მწერალი, პირველად მოიხსენიება XVI საუკუნიდან, ცხოვრების წლები უცნობია.

ლაარი მარტ - ესტონეთის პრემიერ-მინისტრი 1992-94 წლებში (დაიბადა 1960 წელს).

ლაარპი ჟან ფრანსუა დე - ფრანგი პოეტი, დრამატურგი და ლიტერატურათმცოდნე (1739-1803 წწ).

ლაარპი ფრედერიკ სეზარ დე - შვეიცარიის პოლიტიკური მოღვაწე (1754-1838 წწ).

ლაასი ერნსტ - გერმანელი ფილოსოფოსი და პედაგოგი (1837-1885 წწ).

ლააქსო მარკუ - ფინელი დირიჟორი (დაიბადა 1978 წელს).

ლაბა

1) მდინარე ელბის ზემო დინების სახელწოდება ჩეხეთის ტერიტორიაზე.

2) უღელტეხილი სოხუმის მუნიციპალიტეტში, აფხაზეთის კავკასიონზე.

3) მდინარე ჩრდილოეთ კავკასიაში, ყუბანის მარცხენა შენაკადი.

4) მაღალმოლეკულურ ნივთიერებათა ხსნარი დაბალმოლეკულურ სითხეებში.

5) და ლაბი - საჭმელი - გაცივებით შესქელებული ნახარში ხორცისა (თევზისა), რომელშიც არის ხორცის (თევზის) ნაჭრები.

6) დაბალი ბუჩქი: ისხამს წვრილ, მრგვალ, წითელ ნაყოფს, რომელიც იჭმება, მთის მოცხარი

7) რქებდახრილი ხარი, ბელეშა.

8) საყევრის უღელი, დახრილბოლოებიანი.

ლაბადა (სპარს.)

1) მოკლე, წელი გამოყვანილი სამოსელი ქალისა. იგივეა, რაც ყაბაჩა ან ყაბარჩა.

2) წვიმის დროს წამოსასხამი საწვიმარი.

ლაბაიძეები - სოფელი ხულოს მუნიციპალიტეტში.

ლაბანი რუდოლფ ფონ (ნამდვილი გვარი ვარალიაში) - ავსტრიელი მოცეკვავე, ქორეოგრაფი, პედაგოგი (1879-1958 წწ).

ლაბარნა - ხეთების მეფეთა ტიტული და სახელი «ძველი სამეფოს» დროიდან (ზოგჯერ ტახტის ახალგაზრდა მემკვიდრის ტიტულიც იყო).

ლაბასტიდა - მუნიციპალიტეტი ესპანეთის ალავას პროვინციაში, ბასკთა ქვეყნის ავტონომიის შემადგენლობაში.

ლაბატლანი - ქალაქი უნგრეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში.

ლაბდაკოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ოიდიპოსის პაპა, რომლისგანაც თებელ მეფეთა ყველაზე უბედური დინასტია მომდინარეობს.

ლაბე ლუიზა - ფრანგი პოეტი ქალი (დაახლოებით 1524-1566 წწ).

ლაბეონი მარკუს ანტისციუს - რომაელი იურისტი, დააარსა რომის იურისტთა სკოლა (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 50 - ახ.წ.აღ. 18).

ლაბეჭინა - შუა საუკუნეთა ხუროთმოძღვრების ძეგლი, დარბაზული ეკლესია; მდებარეობს ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ჭყვიშის მიდამოებში.

ლაბზინი ალექსანდრე - რუსი პოეტი, გამომცემელი (1766-1825 წწ).

ლაბი - იხილე ლაბა4

ლაბიაუ - კალინინგრადის ქალაქ პოლესკის სახელი 1946 წლამდე.

ლაბიალიზაცია - ზოგი ბგერის წარმოთქმა მომრგვალებული და წინ გამოწეული ბაგეებით.

ლაბიალური ბგერები - ბაგისმიერი ბგერები: 1) ხმოვნები, რომლებიც ბაგეთა მოძრაობით წარმოითქმის (ო,უ). 2) თანხმოვნები, რომლებიც ქვედა ბაგესთან ან კბილებთან მიახლოებით ან შეხებით წარმოითქმის (ბ,პ,ფ,მ,ვ).

ლაბიანი - კარგად მოხარშული, სქელი (ლობიო).

ლაბიდი იბნ რაბია აკილ - ისლამამდელი არაბი პოეტი (დაახლოებით 560 - 661 წწ).

ლაბიერი - ჭერის კოჭებს ზევით აყვანილი კედელი.

ლაბილობა (ლათ.) - ფუნქციური არამდგრადობა, აგზნების სხვადასხვა ელემენტარული ციკლის მიმდინარეობის სიჩქარე ნერვულ და კუნთოვან ქსოვილებში.

ლაბინსკი (1947 წლამდე სტანიცა ლაბინსკაია) - ქალაქი რუსეთის კრასნოდარის მხარეში (60 ათასი).

ლაბირინთი

1) ასე ეწოდებოდა ძველად სასახლეებს, რომელთაგანაც, მრავალი და არეული გამოსასვლელების გამო, მეტად ძნელდებოდა გარეთ გამოსვლა.

2) ჩახლართული სიტუაცია, ურთიერთობა.

3) ხერხემლიანებისა და ადამიანთა შიგნითა ყური; ასრულებს სმენისა და წონასწორობის ორგანოს ფუნქციას.

ლაბირინთიანები - თევზების ქვერიგი ქორჭილასნაირთა რიგისა. მათთვის დამახასიათებელია ლაყუჩზედა ორგანო, ე.წ. ლაბირინთული აპარატი, რომელიც სუნთქვას ემსახურება. გავრცელებულია ტროპიკულ წყლებში.

ლაბირინთიტი - ლაბირინთის (მნიშვნელობა 3) ანთება.

ლაბირინთოდონტები - დიდი ზომის (5 მეტრამდე სიგრძის) ნამარხი ამფიბიების ზერიგი, ცხოვრობდნენ დაჭაობებულ ტყეებში. წარმომავლობით ახლოს დგანან ქვეწარმავლების წინაპარ ფორმებთან.

ლაბიტნანგი - ქალაქი რუსეთის იამალო-ნენთა ავტონომიურ ოკრუგში (30 ათასი).

ლაბიში - რუმინელი პოეტი (1935-1956 წწ).

ლაბიში ეჟენ მარენ - ფრანგი დრამატურგი, კომედიოგრაფი (1815-1888 წწ).

ლაბლაბო

1) მაღალი ხვიარა მცენარე პარკოსანთა ოჯახისა, გავრცელებული თბილ ქვეყნებში.

2) ამ მცენარის თესლი, იხმარება კულინარიაში.

ლაბლაში ლუიჯი - იტალიელი მომღერალი (ბანი) (1794-1858 წწ).

ლაბოდა - მწვერვალი და მყინვარი ონის მუნიციპალიტეტში, რაჭა-ლეჩხუმის კავკასიონზე (4314 მეტრი).

ლა ბოესი ეტიენ - ფრანგი ჰუმანისტი, პოეტი და პუბლიცისტი (1530-1563 წწ).

ლაბოკი

1) ინგლისელი არქეოლოგი და ეთნოგრაფი (1834-1913 წწ).

2) ქალაქი აშშ-ს ტეხასის შტატში (190 ათასი).

ლაბორანტი - (ლათ.) ლაბორატორიის, სამეცნიერო დაწესებულების თანამშრომელი, რომელიც სამეცნიერო-ტექნიკურ სამუშაოს ასრულებს.

ლაბორატორია (ლათ.) - დაწესებულება, სადაც ეწევიან ექსპერიმენტულ, სამეცნიერო-კვლევით მუშაობას.

ლაბაროტორიული - ლაბორატორიასთან დაკავშირებული, ლაბორატორიაში წარმოებული.

ლაბრა - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

ლაბრადორი

1) ნახევარკუნძული კანადის ჩრდილო-აღმოსავლეთ სანაპიროსთან, ატლანტის ოკეანის სანაპიროზე.

2) მინერალი მინდვრის შპატების ჯგუფისა; იყენებენ შენობების შესამკობად.

ლაბრადორის დინება - ცივი დინება ატლანტის ოკეანის ჩრდილოეთ ამერიკის სანაპიროსთან.

ლაბრადორ-რეტრივერი - სანადირო ჯიშის ძაღლის სახეობა, მისი წინაპრები კანადის კუნძულ ნიუფაუნდლენდის ინდიელთა ტომებთან ბინადრობდნენ.

ლაბრიოლა ანტონიო - იტალიელი ფილოსოფოსი, პუბლიცისტი (1843-1904 წწ).

ლაბრიოლა არტურო - სინდიკალიზმის ერთ-ერთი ლიდერი და თეორიტიკოსი იტალიაში (1873-1959 წწ).

ლაბროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აკტეონის ძაღლი, რომელმაც არტემიდესაგან შველად ქცეული აკტეონი დაგლიჯა.

ლაბრუიერი ჟან დე - ფრანგი მწერალი, სატირიკოსი და მორალისტი (1645-1696 წწ).

ლაბრუსი ერნესტ კამილ - ფრანგი ისტორიკოსი (1895-1988 წწ).

ლაბრუსტი პიერ ფრანსუა ანრი - ფრანგი არქიტექტორი (1801-1875 წწ).

ლაბსყალდი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლაბუ - ცაში მცხოვრები ურჩხულისებრი ლომი აქადური მითოლოგიის თანახმად.

ლაბუდა გერარდ - პოლონელი ისტორიკოსი (დაიბადა 1916 წელს).

ლაბურდონე ლუი - ფრანგი მოჭადრაკე, XIX საუკუნის მეორე ნახევარში ერთ-ერთი უძლიერესი ოსტატი ევროპაში.

ლაგაზი - ნოტიო თიხნარი ნიადაგი.

ლაგათისკარი - მწვერვალი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

ლაგაისმთა (საქისტოსწვერი) - მთა კახეთის ქედზე, ივრისა და ილტოს სათავეებში (სიმაღლე 2597 მეტრი).

აგამ-ავშარა - ლაგამი და ავშარა.

ლაგამამოდებული - დამორჩილებული.

აგამაყრილი (ლაგამაწყვეტილი) - თავაშვებული, გათავხედებული.

ლაგამი - აღვირის ნაწილი - ცხენის პირში ამოსადები რკინა, შუაზე სახსრიანი.

ლა გარდია ფიორელო ჰენრი - ამერიკელი სახელმწიფო მოღვაწე, ნიუ-იორკის მერი 1933-45 წლებში (1882-1947 წწ).

ლაგარპი ფრედერიკ სეზარ დე - შვეიცარიელი პოლიტიკური მოღვაწე, განმანათლებელი (1754-1838 წწ).

ლაგაში - ძველი შუმერის ერთ-ერთი უდიდესი ქალაქი-სახელმწიფო.

ლაგერკვისტი პერ ფაბიან - შვედი მწერალი (1891-1974 წწ).

ლაგერლეფი სელმა - შვედი მწერალი ქალი, 1909 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1858-1940 წწ).

ლაგვანთა - სოფელი ონის მუნიციპალიტეტში.

ლაგვანი - დიდი ქვევრი.

ლაგვაში - მდინარე ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, თოუმიშის მარცხენა შენაკადი.

ლაგვინი - პირფართო დოქი.

ლაგი (ჰოლანდ.)

1) გემის სვლის სიჩქარის და გავლილი მანძილის საზომი ხელსაწყო.

2) გემის ისეთი მდგომარეობა, როცა ის ბორტით დგას ქარის, ტალღის, მისადგომის მიმართ.

ლაგინი ლაზარ - რუსი მწერალი (1903-1979 წწ.)

ლაგლინი - ერთგვარი წვრილი გვარლი.

ლაგოა-მირიმი - ტბა ბრაზილიისა და ურუგვაის საზღვარზე, ატლანტის ოკეანის სანაპიროსთან.

ლაგო არხენტინო - ტბა არგენტინაში, ანდების აღმოსავლეთ კალთებზე (სიღრმე 300 მეტრამდე).

ლაგოდეხი - ქალაქი აღმოსავლეთ საქართველოში, ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციული ცენტრი, მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე. მანძილი თბილისიდან 165 კმ (10 ათასი).

ლაგოდეხის ნაკრძალი - ნაკრძალი კავკასიონის მთავარი ქედის სამხრეთ კალთაზე; დაარსდა 1912 წელს.

ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტი - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული აღმოსავლეთ საქართველოში, ალაზნის აუზში. ცალკე რაიონად ჩამოყალიბდა 1930 წელს. ფართობი 890,2 კვ.კმ. 1 ქალაქი, 63 სოფელი.

ლაგოდეხისწყალი - მდინარე ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში, მაწიმის მარჯვენა შენაკადი.

ლაგო-მაჯორე (ვერბანო) - ტბა იტალიასა და შვეიცარიაში, ალპების სამხრეთ ნაწილში (სიღრმე 372 მეტრი).

ლაგორიო ლევ - რუსი ფერმწერი (1827-1905 წწ).

ლაგორიო ფელიქს - ნეაპოლის სამეფოს კონსული ფეოდოსიაში, აქვს ცნობები საქართველოს შესახებ (გარდაიცვალა 1827 წლის შემდეგ).

ლაგოსი - ქალაქი-პორტი ნიგერიაში, გვინეის ყურის პირას. 1960-91 წლებში ნიგერიის დედაქალაქი (1 400 000).

ლაგრანჟი ჟოზეფ ლუი - ფრანგი მათემატიკოსი და მექანიკოსი (1736-1813 წწ).

ლაგტინგი

1) ნორვეგიაში პარლამენტის (სტორტინგის) ნაწილი, რომელიც ზედა პალატის როლს ასრულებს.

2) ადგილობრივი მმართველობის არჩევითი ორგანო ფარერის კუნძულებზე.

ლა გუაირა

1) ქალაქი ვენესუელაში, კარაკასის ავანპორტი კარიბის ზღვაზე.

2) ფედერალური ოლქი ვენესუელაში.

ლა-გულეტი - იხილე ხალკ-ელ-უადი.

ლა გუმა ალექს - სამხრეთაფრიკელი მწერალი (1925-1985 წწ).

ლაგუნა (იტალ.)

1) მეჩხერი ბუნებრივი წყალსატევი, რომელიც ზღვასთან ვიწრო სრუტითაა შეერთებული.

2) ზღვის ნაწილი მარჯნის კუნძულებსა და მატერიკის ნაპირს შორის.

ლაგუნა ანდრეს - ესპანელი მწერალი და სწავლული (დაახლოებით 1499 - 1560 წწ).

ლაგურკა - შუასაუკუნეთა ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, კვირიკესა და ივლიტეს მონასტრის ეკლესია, სოფელ ხის მიდამოებში (მესტიის მუნიციპალიტეტი), მდ. ენგურის მარცხენა მხარეს.

ლაგუტინი ბორის - რუსი მოკრივე, ოლიმპიური თამაშების ორგზის ჩემპიონი 1964 და 1968 წლებში (დაიბადა 1938 წელს).

ლადა იოსეფ - ჩეხი გრაფიკოსი და ფერმწერი (1887-1957 წწ).

ლადა-ზაბლოცკი ტადეუშ - პოლონელი პოეტი (1813-1847 წწ).

ლადარი-არჰაბლა - გუდაუთის მუნიციპალიტეტის სოფელ აბღარუქის ძველი სახელი.

ლადაქები (ლადაკები) - ინდოეთის ჯამუსა და ქაშმირის შტატებში მცხოვრები ხალხი.

ლადაქი - ქედი ჰიმალაის ჩრდილოეთით, ინდის აუზის ზემოეთში. სიგრძე - 600 კმ.

ლადებურგი ალბერტ - გერმანელი ქიმიკოსი და ქიმიის ისტორიკოსი (1842-1911 წწ).

ლადევალი (ლედვალი) - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, ცალგმილის ქედზე.

ლადინები - რეტრორომანულ ჯგუფში შემავალი ხალხი, ცხოვრობენ აღმოსავლეთ შვეიცარიასა და იტალიაში.

ლადინინა მარინა - რუსი კინომსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1908-2003 წწ).

ლადინო

1) ესპანელ-ინდიელი მეტისების სახელი სამხრეთ ამერიკაში.

2) ესპანურთან ახლოს მდგომი ენა, რომლითაც სარგებლობენ სეფარდები.

ლადინსკი ანტონინ - რუსი მწერალი, პოეტი (1896-1961 წწ).

ლადიჟინი - ქალაქი უკრაინის ვინიცის ოლქში.

ლადლინა - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარჯვენა შენაკადი.

ლადნი ვადიმ - უკრაინელი ხუროთმოძღვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არქიტექტორი (დაიბადა 1918 წელს).

ლადოგა - VIII-XII საუკუნეების ძველრუსული ქალაქი ნოვგოროდის მხარეში, მდინარე ვოლხოვის მარცხენა ნაპირას.

ლადოგის ტბა (ძველრუსული სახელი „ნევო“) - ტბა რუსეთის ევროპული რეგიონის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში (საშუალო სიღრმე 51 მეტრი).

ლადონი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჰესპერიდების ჯადოსნური ვაშლების მცველი დრაკონი; მოკლა ჰერაკლემ.

ლადრერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლადუშკინი (1946 წლამდე ლუდვიგსორტი) - ქალაქი რუსეთის კალინინგრადის ოლქში.

ლაენეკი რენე თეოფილ გიაცინტ - ფრანგი ექიმი და ანატომი (1781-1826 წწ).

ლაერტე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ითაკის მეფე, ოდისევსის მამა, ანტიკლეას ქმარი.

ლაეყი - (ნამდვილი სახელი და გვარი ლოიყ შერალიევი) - ტაჯიკი პოეტი (დაიბადა 1941 წელს).

ლაეყი სულეიმან - ავღანელი პოეტი და საზოგადო მოღვაწე (დაიბადა 1931 წელს).

ლავა ვისენტე - ფილიპინების მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1894-1947 წწ).

ლავა

1) ცეცხლოვანი სილიკატური მდნარი, რომელიც ამოინთხევა დედამიწის ზედაპირზე ვულკანის ამოფრქვევის დროს.

2) (სამთო საქმეში) გრძელსანგრევიანი მიწისქვეშა საწმენდი გვირაბი, სადაც წიაღისეულს მოიპოვებენ.

ლა ვალე პუსენი შარლ ჟან - ბელგიელი მათემატიკოსი (1866-1962 წწ).

ლა-ვალეტა - მალტის დედაქალაქი. იხილე ვალეტა.

ლავალი კარლ გუსტავ პატრიკ - ფრანგული წარმოშობის შვედი ინჟინერი და გამომგონებელი (1845-1913 წწ).

ლავალი პიერ - საფრანგეთის პრემიერ-მინისტრი XX საუკუნის 30-იან წლებში (1883-1945 წწ).

ლავალიერი ლუიზა ფრანსუაზა დე ლაბომ დე ბლანი - ჰერცოგინია, საფრანგეთის მეფე ლუდოვიკო XIV-ის ფავორიტი (1644-1710 წწ).

ლავანდა - მცენარეთა გვარი ტუჩოსანთა რიგისა: ბალახები, ბუჩქ-ბალახები და ბუჩქები. გავრცელებულია ხმელთაშუაზღვისპირეთში. გამოიყენება ძვირფასი ეთეროვანი ზეთის გამოსახდელად.

ლავაში - თხელი მოგრძო პური, თონეში გამომცხვარი.

ლავგარდანი (სპარს)

1) შენობის კედელზე ან ჭერზე შემოვლებული არშია, კარნიზი.

2) კლდის კიდეზე გადმოშვერილი გაყინული თოვლი.

ლავეიკინი ალექსანდრ - რუსი კოსმონავტი, 1987 წლის ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1951 წელს).

ლაველი ლუი - ფრანგი ფილოსოფოსი (1883-1951 წწ).

ლავერანი შარლ ლუი ალფონს - ფრანგი ექიმი, პარაზიტოლოგი და ეპიდემიოლოგი (1845-1922 წწ).

ლავერნა - მომგებიანობის რომაული ღვთაება; მასვე მიიჩნევდნენ ქურდების მფარველად.

ლავინია - რომაულ მითოლოგიაში - აბორიგენთა მეფის ლატინუსის ქალიშვილი, ენეასის მეორე ცოლი, რომის სამხრეთით მდებარე ქალაქ ლავინიის ეპონიმი.

ლავინიუმი - ძველი რომაული ქალაქი ლაციუმში. ლეგენდის თანახმად იგი დაარსა ენეოსმა და სახელი თავისი მეუღლის ლავინიას საპატივცემლოდ დაარქვა. მდებარეობდა ტირენიუმის ზღვის პირას.

ლავირება (ჰოლანდ.)

1) იალქნიანი გემის სვლა, ცურვა ისე, რომ ქარი ხან ერთი მხრიდან უბერავდეს, ხან მეორედან.

2) (გადატანით) დაბრკოლების მოხერხებულად გვერდის ავლა.

ლავისი ერნესტ - ფრანგი ისტორიკოსი (1842-1922 წწ).

ლავისი - ლითონზე გრავიურის სახეობა.

ლავიწი

1) ადამიანის მორკალული თხელი ძვალი, რომელიც აერთებს მკერდის ძვალსა და ბეჭს.

2) პირუტყვისა და ფრინველის წინა პირველი ნეკნი.

ლავკრაფტი ჰაუარდ ფილიპს - ამერიკელი მწერალი (1890-1937 წწ).

ლავლეისი ადა - გრაფინია, ინგლისელი მათემატიკოსი, პოეტ ჯორჯ ბაირონის ქალიშვილი (1815-1852 წწ).

ლავლეისი რიჩარდი - ინგლისელი პოეტი (1618-1657 წწ).

ლავო ანრი დე - ფრანგი ჰაერნაოსანი (1870-1930 წწ).

ლავოჩკინი სემიონ - საბჭოთა ეპოქის რუსი ავიაკონსტრუქტორი, „ლა“-ს მარკის თვითმფრინავების შემქმნელი (1900-1960 წწ).

ლავრა (ბერძნ.) - მამათა დიდი მართლმადიდებლური მონასტერი.

ლავრაზია - ჰიპოტეტიური მატერიკი, რომელიც პალეოზოური ერის შუა პერიოდიდან არსებობდა ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში და რომელიც შემდგომ ამერიკის და ევრაზიის კონტინენტებად დაიშალა.

ლავრანგასი დიონისიოს (დენის) - ბერძენი კომპოზიტორი და დირიჟორი (1864-1941 წწ).

ლავრენიოვი ბორის - რუსი მწერალი (1891-1959 წწ).

ლავრენოვი ცანკო - ბულგარელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1896-1978 წწ).

ლავრენტი ბრჟეზოველი - იხილე ვავრჟინეც ბრჟეზოველი.

ლავრენტის მატიანე - ძველი რუსული მატიანე, 1305 წლის ნუსხა.

ლავრენტის მაღლობი - მთები კანადასა და აშშ-ში.

ლავრისხევი - სოფელი კასპის მუნიციპალიტეტში.

ლავროვი იური - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1905-1980 წწ).

ლავროვი კირილ - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა სანქტ-პეტერბურგის დიდ დრამატულ თეატრში (1925-2007 წწ).

ლავროვი (მირტოვი) პეტრე - რუსი ფილოსოფოსი (1823-1900 წწ).

ლავროვსკაია ელიზავეტა - რუსი მომღერალი (კონტრალტო) (1845-1919 წწ).

ლავროვსკი ლეონიდ - რუსი ბალეტმაისტერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1905-1967 წწ).

ლავროვსკი მიხაილ - ბალეტის რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1941 წელს).

ლავსანი - საბჭოთა კავშირში შემუშავებული პოლიმერული ბოჭკოს სავაჭრო სახელწოდება; იგივეა, რაც ტერილენი (დიდი ბრიტანეთი), დაკრონი (აშშ), ტეტორონი (იაპონია).

ლავუაზიე ანტუან ლორან - ფრანგი ქიმიკოსი, თანამედროვე ქიმიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1743-1794 წწ).

ლავჯოი ართურ ონკენ - ამერიკელი ფილოსოფოსი (1873-1962 წწ).

ლაზა ჰაიდებრანდ - გერმანელი მოჭადრაკე, ჭადრაკის თეორიტიკოსი და ლიტერატორი (1818-1899 წწ).

ლაზათი (არაბ.) - შნო, სილამაზე, მოხდენილობა.

ლაზათიანი

1) ლამაზი, შნოიანი, მოხდენილი.

2) (საუბ.) გვარიანი, რიგიანი, კარგი.

ლაზათიანობა - ლაზათიანის თვისება.

ლაზარე - ამინდის წარმართულ ქართულ ღვთაებასთან დაკავშირებული ერთხმიანი სიმღერა; ასრულებდნენ ქალები.

ლაზარევები (ლაზარიანები) - ფეოდალური საგვარეულო სომხეთში, რომელმაც დიდი როლი ითამაშა სომხეთის რუსეთთან შეერთების საკითხში.

ლაზარევი - საბჭოთა პოლარული სადგური აღმოსავლეთ ანტარქტიდაში. მოქმედებდა 1959-61 წლებში.

ლაზარევი ალექსანდრე - რუსული კინოსა და თეატრის მსახიობი. მოღვაწეობს მოსკოვის მაიაკოვსკის სახლეობის თეატრში (დაიბადა 1938 წელს).

ლაზარევი ვასილი - რუსი კოსმონავტი, პოლკოვნიკი, 1973 და 1975 წლების ფრენის მონაწილე (1928-1991 წწ).

ლაზარევი მიხაილ - რუსი ზღვაოსანი, ადმირალი; 1813-25 წლებში სამჯერ შემოუარა დედამიწას (1788-1851 წწ).

ლაზარევის ზღვა - განაპირა ზღვა ანტარქტიდის სანაპიროსთან, ფართობი - 929 ათასი კვ.კმ. სიღრმე - 4500 მეტრამდე (ატლანტის ოკეანე).

ლაზარევიჩი ლაზა - სერბი მწერალი (1851-1890 წწ).

ლაზარევიჩი მილუნკა - იუგოსლაველი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1932 წელს).AKE

ლაზარევსკოე - კლიმატური კურორტი სოჭის საკურორტო ზონაში.

ლაზარეთი (ფრანგ.) - სამკურნალო დაწესებულება სამხედრო ნაწილში ავადმყოფთა სტაციონარული მომსახურებისათვის.

ლაზარეს თავგადასავალი - ქართული სატელევიზიო მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1973 წელს. დამდგმელი რეჟისორები - ქართლოს ხოტივარი და რამაზ (ბუბა) ხოტივარი. სცენარის ავტორები - ლევან მალაზონია და ქართლოს ხოტივარი. დამდგმელი ოპერატორი - ირაკლი ონოფრიშვილი. კომპოზიტორი - ანზორ ერქომაიშვილი. მთავარ როლებში: გეგა კობახიძე, ავთანდილ მახარაძე, ზოზო (იაზონ) ბაქრაძე, კახი კავსაძე, გურამ ნიკოლაიშვილი, ვასილ ჩხაიძე, ჯემალ ღაღანიძე, ლია ელიავა, ოთარ ზაუტაშვილი, ნოდარ ფირანიშვილი, გოგი ქავთარაძე.

ლაზარი (ლაზარ ხრებელიანოვიჩი) - სერბიის მთავარი (1329-1389 წწ).

ლაზარიანი ჰოვანეს - ლაზარევების (ლაზარიანთა) აზნაურული ოჯახის წარმომადგენელი, სახელმწიფო მოღვაწე; დიდი როლი შეასრულა სომხეთის რუსეთთან შეერთებაში; სომხეთის განმანათლებლობის ცენტრის ხელმძღვანელი (1735-1801 წწ).

ლაზარობა - ამინდის გამოსაწვევი რიტუალი, გავრცელებულია საქართველოს ყველა კუთხეში.

ლაზაროვი ივან - ბულგარელი მოქანდაკე (1890-1952 წწ).

ლაზარ ფარპეცი (ფარპელი) - V საუკუნის მეორე ნახევრის სომეხი ისტორიკოსი.

ლაზარსფელდი პაულ ფელიქს - ამერიკელი სოციოლოგი (1901-1976 წწ).

ლაზდენენი - რუსეთის კალინინგრადის ოლქის ქალაქ კრასნოზნამენსკის სახელი 1946 წლამდე.

ლაზდიიაი (1917 წლამდე ლოზდესი, ლიტვ. ლაზდიჯაი) - ქალაქი სამხრეთ-დასავლეთ ლიტვაში, ალიტუსის მაზრაში, ლაზდიიაის რაიონის თვითმმართველობის ადმინისტრაციული ცენტრი. მდებარეობს პოლონეთის საზღვრიდან 7 კმ-ში (5 ათასი).

ლაზდინუ-პელდა - ფსევდონიმი ლიტველი მწერალი ქალების (დების) სოფია პშიბილიაუსკენე-ივანაუსკაიტესი (1867-1926 წწ) და მარია ლასტაუსკენე-ივანაუსკაიტესი (1872-1957 წწ).

ლაზები (ჭანები) - ქართველთა ტერიტორიული ჯგუფი, წარსულში ერთ-ერთი ქართველური ტომი, ცხოვრობენ თურქეთის შავი ზღვის სანაპიროზე.

ლაზერი - ელექტრომაგნიტური გამოსხივების წყარო ხილულ, ინფრაწითელ და ულტრაიისფერ დიაპაზონებში. მისი მუშაობის პრინციპი ემყარება ატომებისა და მოლეკულების ინდუცირებულ გამოსხივებას.

ლაზერი გეორგე - რუმინელი განმანათლებლობის მოღვაწე (1779-1823 წწ).

ლაზვიანთხევი - მდინარე, იხილე საკრამულისხევი.

ლაზვიანი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ბაზალეთის თემის საკრებულო), ბაზალეთის ტბის აღმოსავლეთით, მდინარე საკრამულოსხევზე. ზღვის დონიდან - 900 მეტრი, დუშეთიდან - 9 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 80 კაცი.

ლაზიერი - ყველაზე ძლიერი ფიგურა ჭადრაკში. საწყისი პოზიცია დ1 უჯრაზე

ლაზიკა - ისტორიული მხარე დასავლეთ საქართველოში; ფეოდალური ხანის ეგრისის სამეფოს ერთ-ერთი პროვინცია II-VI საუკუნეებში.

ლაზინკი - სასახლე-პარკის ხუროთმოძღვრული ანსამბლი ვარშავაში; ადრინდელი კლასიცისტური სტილის კომპლექსი.

ლაზისტანი - (ლაზ. ლაზონა, ლაზონა) - მხარე თურქეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, აღმოსავლეთი პონტოს მთების ჩრდილოეთ კალთაზე.

ლაზიციუში დიულა - უნგრელი ენათმეცნიერი (1896-1957 წწ).

ლაზო სერგეი - რუსეთის სამოქალაქო ომის გმირი, საბჭოთა ხელისუფლების წარმომადგენელი ციმბირის აღმოსავლეთ ნაწილში (1894-1920 წწ).

ლაზურა - ლაზური ცეკვა, რომელშიც აისახა თევზაობის პროცესი. ტექნოლოგიური მასალითა და შესრულების ხასიათით ნაწილობრივ ცეკვა „ხორუმს“ ენათესავება. მუსიკალური ზომა 2/4.

ლაზური - იგივე ზანური ენა.

ლაზუტინა ლარისა - რუსი მოთხილამურე ქალი, მსოფლიოს 10-გზის და ოლიმპიური თამაშების 5-გზის ჩემპიონი (დაიბადა 1965 წელს).

ლაზღანდარა (სპარს.) - ულაზათო, უხამსი ოხუნჯი, მასხარა.

ლათა - სოფელი გულრიფშის მუნიციპალიტეტში.

ლათაია

1) (ძვ.) არაკი, იგავი, ანეკდოტი.

2) ჩვეულებრივ მრავლობით რიცხვში - ლათაიები (საუბ.) - მიკიბულ-მოკიბული, მიდებ-მოდებული, მოჩმახული ამბები.

ლათაშურისწყალი (ლათაშურა) - მდინარე ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, ლეჩხუმის მარჯვენა შენაკადი.

ლათინები - იტალიური ტომები, რომლებიც ლაციუსის (ახლანდელი ლაციოს) რეგიონში ბინადრობდნენ ძვ.წ.აღ. I ათასწლეულიდან. ლეგენდის თანახმად, ლათინებმა და საბინებმა ძვ.წ.აღ. 754 წელს დააარსეს ქალაქი რომი.

ლათინთა იმპერია - 1204 წელს ჯვაროსანთა IV ლაშქრობის მონაწილეთა მიერ ბიზანტიის იმპერიის ტერიტორიის დაპრობილ ნაწილში შექმნილი ფეოდალური სახელმწიფო, რასაც თავად «რომანიას» უწოდებდნენ. იარსება XIII საუკუნის ბოლომდე.

ლათინთა კავშირი - ლათინური ქალაქების ფედერაცია ძველ იტალიაში, ჩამოყალიბდა ძვ.წ.აღ. I ათასწლეულის დასაწყისში ქალაქ ალბა-ლონგოს მეთაურობით. დაიშალა ძვ.წ.აღ. IV საუკუნეში.

ლათინიზაცია და ლათინიზება - ლათინური ანბანით შეცვლა რომელიმე ანბანისა.

ლათინური ამერიკა - საერთო სახელი რეგიონისა, რომელიც სამხრეთ და ცენტრალური ამერიკის და ვესტ-ინდოეთის ქვენებს მოიცავს. ფართობი დაახლოებით 21 მილიონი კვ.კმ., მოსახლეობის საერთო რაოდენობა - 470 მილიონი.

ლათინური ანბანი - დასავლეთბერძნული და ეტრუსკული დამწერლობების საფუძველზე შექმნილი ანბანური დამწერლობა; უძველესი ძეგლები ძვ.წ.აღ. VII-VI საუკუნეებით თარიღდება. VIII საუკუნიდან ეს ანბანი დასავლეთ ევროპის ხალხთა უმრავლესობას ემსახურება.

ლათინური ენა - ინდოევროპულ ენათა იტალიკური ჯგუფის ენა. თავდაპირველად გავრცელებული იყო აპენინის ნახევარკუნძულის ცენტრალურ ნაწილში. ამჟამად ეს ენა საზოგადოებრივ-პოლიტიკური და სამეცნიერო ტერმინოლოგიის შექმნის ძირითადი წყარო და კათოლიკური ეკლესიის ოფიციალური ენაა.

ლაია - მდინარე რუსეთის ევროპული რეგიონის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, მდინარე პეჩორის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 332 კილომეტრი).

ლაილაი - (საუბ.) უაზრო, გაუთავებელი ლაპარაკი.

ლაიალპური - პაკისტანის ქალაქ ფეისალაბადის ყოფილი სახელი.

ლაიამონი - ინგლისელი ბერი და პოეტი, ბრიტანეთის ისტორიის პოეტური ვერსიის ავტორი (XIII საუკუნე).

ლაიბ. (გერმ.) - იხილე ლეიბ.

ლაიბა (ფინ.)

1) საზღვაო კაბოტაჟური იალქნიანი გემი.

2) საზღვაო სატვირთო უგემბანო გემი.

ლაიბახი - სლოვენიის ქალაქ ლიუბლიანის გერმანული სახელი.

ლაიბგვარდია - მონარქის პირადი დაცვა.

ლაიბლი ვილჰელმ - გერმანელი ფერმწერი (1844-1900 წწ).

ლაიბნიცი გოტფრიდ ვილჰელმ - გერმანელი ფილოსოფოსი, მათემატიკოსი, ფიზიკოსი, გამომგონებელი, ენათმეცნიერი (1646-1716 წწ).

ლაიდები

1) რუსეთის ჩრდილოეთის ზღვების დაბალი სანაპიროები, რომლებიც წყლით იფარება ზღვის მოქცევის დროს.

2) აღმოსავლეთ ციმბირში პატარა თხელი ტბები, რომლებიც ტუნდრების ზონებშია მოქცეული.

ლაიდი ჯოზეფ - ამერიკელი ბიოლოგი (1823-1891 წწ).

ლაიდიგი ფრანც - გერმანელი ჰისტოლოგი (1821 - 1908 წწ).

ლაიდონერი იოჰან - ესტონელი სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე (1884-1953 წწ).

ლაიელი რობერტ - ინგლისელი ბოტანიკოსი და მოგზაური (1790-1831 წწ).

ლაიელი ჩარლზ - ინგლისელი ბუნებისმეტყველი, აქტუალიზმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი გეოლოგიაში (1797-1875 წწ).

ლაიზევეცი იოჰან ანტონ - გერმანელი დრამატურგი (1752-1806 წწ).

ლაითა - მდინარე ავსტრიასა და უნგრეთში, მდინარე დუნაის შენაკადი.

ლაითური - დაბა ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში.

ლაითჰილი მაიკლ ჯეიმზ - ინგლისელი მათემატიკოსი და მექანიკოსი (1924-1998 წწ).

ლაიკმაა (ლაიპმანი) ანტს - ესტონელი მხატვარი (1866-1942 წწ).

ლაილა - მწვერვალი, იხილე ლაჰილი.

ლაილაში - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლაილჭალა (ლაჰილჭალა, ლაჰლაჭალა) - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლაიმა

1) ქალაქი აშშ-ს აღმოსავლეთ ნაწილში, ოჰაიოს შტატში (155 ათასი).

2) („ბედნიერება“) - ბალტიურ მითოლოგიაში - ბედისწერის სამთაგან ერთ-ერთი ქალღმერთი, რომელსაც მოაქვს ბედნიერება; ახალდაქორწინებულთა მფარველი.

ლაიმანი თეოდორ - ამერიკელი ფიზიკოსი (1874-1954 წწ).

ლაიმი - ლიმონის მონათესავე მცენარე, მწიფდება დეკემბერში, ნაკლებად ყინვაგამძლეა.

ლაინერი (ინგი.) - დიდი, სწრაფმავალი, როგორც წესი სამგზავრო, საჰაერო ხომალდების სახესხვაობა.

ლაინი

1) წყალქვეშა მთები წყნარ ოკეანეში, სიგრძე დაახლოებით 3400 კილომეტრი.

2) (ცენტრალური პოლინეზიის სპორადები) - არქიპელაგი წყნარი ოკეანის ეკვატორულ ნაწილში, რომლის ერთი ნაწილი ეკუთვნის კირიბატის, მეორე - აშშ-ს.

3) (ძვ.) შინ ნაქსოვი ბამბის თხელი ქსოვილი. ჩვეულებრივ მუქ ლურჯად შეღებილი.

ლაინი ედრიან - ამერიკელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1948 წელს).

ლაინისფერი - (პოეტ.) მუქი ლურჯი.

ლაინსმენი (ინგლ.) - ჩოგბურთში, ფეხბურთში და ზოგ სხვა შეჯიბრებაში: მსაჯის თანაშემწე, რომელიც ალმით ან შეძახილით ანიშნებს მსაჯს ბურთის თუ მოთამაშის მდგომარეობას; გვერდითი მსაჯი, ხაზის მსაჯი.

ლაიოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, თებეს მითიური მეფე, კადმოსის შთამომამავლი.

ლაიტმოტივი (გერმ.)

1) ძირითადი მოტივი, თემა, რომელიც მეორდება მუსიკალურ ნაწარმოებში.

2) (გადატანით) ძირითადი, სახელმძღვანელო აზრი, რაც არაერთხელ მეორდება ხაზგასმით.

ლაიოშ I (ლაიოშ დიდი) - უნგრეთისა და პოლონეთის (ლუდვიკ უნგრელის სახელით) მეფე (1326-1382 წწ).

ლაისტერი ალექსანდრე - რუსი გეოგრაფი, კავკასიის თვალსაჩინო მკვლევარი (1884-1941 წწ).

ლაისტი არტურ - გერმანელი მწერალი, პუბლიცისტი, ქართველოლოგი (1852-1927 წწ).

ლაიტა ბელა - უნგრელი არქიტექტორი (1873-1920 წწ).

ლაიტმოტივი (გერმ.) - რაიმე ნაწარმოების მთავარი მოტივი, ძირითადი იდეური-ემოციური ტონი.

ლაიფი - ყოველკვირეული ილუსტრირებული ჟურნალი, გამოდის ნიუ-იორკში (აშშ), დაარსებულია 1883 წელს.

ლაიფციგი - ქალაქი გერმანიის საქსონიის მხარეში (500 ათასი).

ლაიშურა - მდინარე ბაღდათის მუნიციპალიტეტში, ხანისწყლის მარჯვენა შენაკადი. სათავე აქვს მესხეთის ქედის კალთაზე, 2220 მეტრ სიმაღლეზე. (სიგრძე - 23 კილომეტრი, აუზის ფართობი - 117 კვ.კმ). საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, წყალმცირობა - ზაფხულსა და ზამთარში. წყალმოვარდნები - შემოდგომაზე. საშუალო წლიური ხარჯი 3,13 მ3/წმ.

ლაიცენსი ლინარდს - ლატვიელი მწერალი (1883-1938 წწ).

ლაკადივის კუნძულები - კუნძულების ჯგუფი არაბეთის ზღვაში, ეკუთვნის ინდოეთს.

ლაკაზ-დიუტიე ფელიქს ჟოზეფ ანრი - ფრანგი ზოოლოგი (1821-1901 წწ).

ლაკათხევი

1) მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, მთიულეთის არაგვის მარცხენა შენაკადი.

2) სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ქვეშეთის თემის საკრებულო), მთიულეთის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე, მდინარე ლაკათხევზე (მთიულეთის არაგვის მარცხენა შენაკადი). ზღვის დონიდან - 1800 მეტრი, დუშეთიდან - 62 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 22 კაცი.

ლაკაილი ნიკოლა ლუი - ფრანგი ასტრონომი (1713-1762 წწ).

ლაკარტანა - თხელი გამხდარი ადამიანი: წვრილი, წერწეტა.

ლაკარტია - მრავალწლოვანი ფესურიანი სარეველა მცენარე მარცვლოვანთა ოჯახისა, გავრცელებულია დასავლეთ საქართველოში. (კუთხ.) წითელი გლერტა.

ლაკასანი ანტუან მარსელენ ბერნარ - ფრანგი რადიოლოგი (1884-1971 წწ).

ლაკატოსი იმრე - უნგრული წარმოშობის ინგლისელი მათემატიკოსი, ლოგიკოსი და მეცნიერების ფილოსოფოსი (1922-1974 წწ).

ლაკბე - მდინარე გურჯაანის და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტებში, ივრის მარცხენა შენაკადი.

ლაკები (ყაზიყუმუხები) - დაღესტნის ერთ-ერთი მკვიდრი ხალხი; ძირითადად ცხოვრობენ დაღესტნის მთიან ნაწილში.

ლაკედემონი

1) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი პლეიადის - ტაიგეტისა და ზევსის ვაჟი; ქალაქ ლაკედემონის ეპონიმი.

2) იგივეა, რაც სპარტა.

ლაკერბაია მიხეილ - აფხაზი მწერალი, დრამატურგი (1901-1965 წწ).

ლაკვიეტები - ვიეტნამელთა წინაპრები.

ლაკი - ვულკანური მწკრივი ისლანდიაში.

ლაკინსკი - ქალაქი რუსეთის ვლადიმირის ოლქში.

ლაკლაკა - წყალწყალა, თხელი საჭმელი (ლობიო და სხვა).

ლაკლაკეთი - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

ლაკლაკი - იგივეა, რაც ყარყატი.

ლაკლანი - მდინარე ავსტრალიაში, მარამბიჯის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - დაახლეობით 1500 კილომეტრი).

ლაკლაშენი - სოფელ საფარლოს ძველი სახელწოდება.

ლაკლო პიერ აბრუაზ ფრანსუა შოდერლო დე - ფრანგი მწერალი (1741-1803 წწ).

ლაკმუსი (ჰოლანდ.) - საღებავი ნივთიერება, რომელიც მიიღება ზოგიერთი სახის ხავსურიდან; იყენებენ ქიმიურ ინდიკატორად.

ლაკობა ნესტორ - კომუნისტური პარტიისა და საბჭოთა სახელმწიფოს აფხაზი მოღვაწე (1893-1936 წწ).

ლაკოლითი (ბერძნ.) - ამოფრქვეული ქანების უზარმაზარი მასა ნალექ ქანთა შორის გუმბათის ფორმისა.

ლაკომბი კლერ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე ქალი (1765 - ?).

ლაკომბი ოლივიე - ფრანგი ფილოსოფოსი (1904-1990 წწ).

ლა კონდამინი შარლ მარი - იხილე კონდამინი.

ლაკონიზმი (ბერძნ.) - აზრის გადმოცემა მოკლე და ზუსტი ფრაზებით.

ლაკონიკე - საბერძნეთის პელოპონესის ნახევარკუნძულის სამხრეთ-აღმოსავლეთი ნაწილი, ახლანდელი ნომი ლაკონია.

ლაკონიური - (ბერძნ.) მოკლედ და მკაფიოდ გამოთქმული.

ლაკორდერი ჟან ბატისტ - ფრანგი კათოლიკე მოძღვარი და მწერალი (1802-1861 წწ).

ლა-კორუნია - ქალაქი ესპანეთში, გალისიის ავტონომიური ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (250 ათასი).

ლაკოსტი ჟან რენე - ფრანგი სპორტსმენი (ჩოგბურთი) და ბიზნესმენი. XX საუკუნის 20-იან წლებში მსოფლიოს პირველი ჩოგანი; სპორტული სამოსის მწარმოებელი ფირმის დამაარსებელი (1904-1996 წწ).

ლაკოსტი პიერ - ბალეტის ფრანგი მსახიობი, ქორეოგრაფი, პედაგოგი (დაიბადა 1932 წელს).

ლაკოფი ჯორჯ - ამერიკელი ლინგვისტი (დაიბადა 1941 წელს).

ლაკრიმატორები (ლათ.) - ცრემლსადენი მომწამვლელი ნივთიერებანი.

ლაკროსი - სპორტული გუნდური თამაში ხელჯოხებით ბალახით დაფარულ მინდორზე, წესებით ჰგავს ბალახის და შაიბიან ჰოკეის.

ლაკრუა ალფრედ ფრანსუა ანტუან - ფრანგი მინერალოგი და პეტროგრაფი (1863-1948 წწ).

ლაკრუა ჟან - ფრანგი ფილოსოფოსი (1900-1986 წწ).

,აკუილა (აკუილა) - ქალაქი იტალიაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლა-კუმბრე - იხილე უსპალიატა (1).

ლაკუმურაშდუდი - მთა წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში, ეგრისის ქედზე.

ლაკუნა (ლათ.)

1) ანატომიაში - ქსოვილებს ან ორგანოებს შორის არსებული ფოსო, სიცარიელე.

2) ფილოლოგიაში - ნაკლული ადგილი, ხარვეზი რაიმე ტექსტში.

ლაკური ენა - იბერიულ-კავკასიური ოჯახის დაღესტნური ჯგუფის ერთ-ერთი ახალი სამწერლობო ენა.

ლალა (სპარს.) - გამზრდელი (ჩვეულებრივ მამაკაცი): მომვლელი, მზრუნველი.

ლა-ლაგუნა - ქალაქი ესპანეთში, კუნძულ ტენერიფეზე (110 ათასი).

ლალანდი ანდრე - ფრანგი ფილოსოფოსი (1867-1963 წწ).

ლალანდი ჟოზეფ ჟერომ ფრანსუა - ფრანგი ასტრონომი (1732-1807 წწ).

ლალაობა - (ძვ.სასაუბ.) ვისიმე მოვლა-პატრონობა, გამდლობა.

ლალა-ძიძა- ლალა და ძიძა.

ლალემანცია - ერთწლოვანი ბალახოვანი მცენარის გვარი ტუჩოსანთა ოჯახისა; იყენებენ ლაქ-საღებავების დასამზადებლად.

ლალეტიკა - ენათმეცნიერების დარგი, რომელიც შეისწავლის ზეპირმეტყველების საკითხებს.

ლალვა - შუღლი, მტრობა.

ლალვერი - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლალი (არაბ.-სპარს.) - შპინელების ჯგუფის წითელი ფერის მინერალი, ძვირფასი ქვა (სინონიმი - იაგუნდი).

ლალი ბრაჯ ბასი - ინდოელი არქეოლოგი (დაიბადა 1921 წელს).

ლალიკი რენე - ფრანგი იუველირი და დიზაინერი, დეკორატიულ-გამოყენებით ხელოვნებაში მოდერნის სტილის ერთ-ერთი შემქმნელი (1860-1945 წწ).

ლა-ლინეა - ქალაქი-პორტი ესპანეთის კადისის პროვინციაში.

ლალიონი (ნამდვილი სახელი და გვარი არსენ მამულაიშვილი) - ქართველი მწერალი (1866-1918 წწ).

ლალისებური - ლალივით წითელი.

ლალისთვლიანი - რასაც ლალის თვალი აქვს ჩასმული.

ლალისფერი - (პოეტ.) მუქი წითელი.

ლალისყური - სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში. (ფშაველის თემის საკრებულო). მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე, მდინარე სტორის (ალაზნის მარცხენა შენაკადი) მარჯვენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 440 მეტრი, თელავიდან - 33 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 657 ადამიანი. სოფელში შემორჩენილია ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი - ლალისყურის ციხე-გალავანი. სოფლის მიდამოებში შემორჩენილია შუა საუკუნეების წყაროსთავის წმინდა გიორგის ეკლესია.

ლალისყურის ციხე-გალავანი - თელავის მუნიციპალიტეტის სოფელ ლალისყურში შემორჩენილი ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, რომელიც ისტორიულ წყაროებში პირველად 1721 წელს იხსენიება.

ლალიტავისტარა - ბუდისტური ლიტერატურული ტექსტი, დაწერილი სანსკრიტზე, მოიცავს ბუდა შაკიამუნის ბიოგრაფიას.

ლალიტპური (პატანი) - ქალაქი ნეპალში, კატმანდუს აგლომერაციაში (100 ათასი).

ლალიჩი მიხაილო - ჩერნოგორიელი მწერალი (1914-1993 წწ).

ლალმანი ედგარ - ბელგიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1894-1965 წწ).

ლალო ედუარ - ფრანგი კომპოზიტორი და მევიოლინე (1823-1892 წწ).

ლალო შარლ - ფრანგი ესთეტიკოსი (1877-1953 წწ).

ლალოინი - ძველებური პანტომიმური ხასიათის მესხურ-ჯავახური ცეკვა, რომელიც ასახავს საიდუმლო შეთქმულებას დამპყრობთა წინააღმდეგ.

ლალორი ჯეიმზ ფონტონ - ირლანდიის ეროვნული მოძრაობის მოღვაწე (დაახლოებით 1807-1849 წწ).

ლალჩა - მარხვა, ლილჩე-მარხულობა (სვანეთში).

ლალხორალი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლალხორი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლამა

1) (ტიბეტ.) - მონღოლთა, ტიბეტელთა, ბურიატთა ბუდისტი ბერი. ბუდას წარმომადგენელი დედამიწაზე.

2) შუმერულ-აქადურ მითოლოგიაში - ქალღმერთი, რომელიც ყოველი ადამიანის მფარველად ითვლება.

3) მდინარე რუსეთის ევროპულ ნაწილში, ერთვის ივანოვოს წყალსაცავს.

4) ტექტონიკური ტბა შუა ციმბირის ზეგნის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

5) წყვილჩლიქოსანი მომცრო ცხოველების გვარი აქლემისებრთა ოჯახისა; კუზი არ გააჩნიათ. გავრცელებულია სამხრეთ ამერიკის უტყეო ზეგანზე (პერუ, ბოლივია, ჩილე, ეკვადორი, არგენტინა).

ლამა ლუჩანო - იტალიის პროფკავშირული მოძრაობის მოღვაწე (დაიბადა 1921 წელს).

ლამაზგორა - იხილე ლამაზი გორა.

ლამაზი - სასიამოვნო გარეგნობის მქონე, კარგი შეხედულების, მშვენიერი, ტურფა.

ლამაზი გორა (ლამაზგორა) - მთა ბაღდათის მუნიციპალიტეტში მესხეთის ქედის ჩრდილოეთ განშტოების, მდინარეების სულორისა და წაბლარისწყლის (რიონის აუზი) წყალგამყოფ ლობოროტის ქედის ბოლოზე, სიმაღლე - 2174 მეტრი. აგებულია შუაეოცენური ვულკანოგენური წყებით. თხემი უტყეოა, კალთები ტყიანი.

ლამაზი მთა - ქედი ბაღდათის მუნიციპალიტეტში, მესხეთის ქედის ჩრდილოეთი განშტოება.

ლამაზი ტბა - ტბა ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, სამსრის ქედის თხემზე.

ლამაზისეული - ილია ჭავჭავაძის «კაცია-ადამიანის» პერსონაჟი ქალი, დარეჯანის მოახლე.

ლამაზ-ლამაზი

1) საკმაოდ ლამაზი.

2) ბევრი ლამაზი.

ლამაზმანები - (საუბ.) ლამაზი ქალები.

ლამაზური - მდინარე ახმეტის მუნიციპალიტეტში, ალაზნის მარჯვენა შენაკადი.

ლამაიზმი - ბუდიზმის ტიბეტურ-მონღოლური განშტოება, აღმოცენდა VIII საუკუნის ტიბეტში, გავრცელებულია ტიბეტში, ნეპალსა და მონღოლეთში.

ლამანაშური - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლამანტინი (ფრანგ.) - წყლის ძუძუმწოვარი ცხოველი სირენების რაზმისა. სიგრძე 4-5 მეტრი, წონა 360-600 კგ. ბინადრობს ატლანტის ოკეანეში და მდინარე ამაზონსა და ორინოკოში.

ლა-მანში - სრუტე საფრანგეთსა და დიდ ბრიტანეთს შორის; პა-დე-კალესთან ერთად აერთებს ჩრდილოეთის ზღვას ატლანტის ოკეანესთან; ინგლისელები უწოდებენ „ინგლისის არხს“ (English Channel).

ლა-მანჩა - დაბლობი ესპანეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწლში.

ლამარი (ნამდვილი სახელი და გვარი ლალიო მარინოვ პონჩევი) - ბულგარელი მწერალი (1898-1985 წწ).

ლამარკი ჟან ბატისტ პიერ ანტუან დე მონე - ფრანგი ბუნებისმეტყველი (1744-1829 წწ).

ლამარკი ჟან მაქსიმილიან - საფრანგეთის პოლიტიკური მოღვაწე (1770-1832 წწ).

ლამარკიზმი - პირველი სრული კონცეფცია ცოცხალი ბუნების ევოლუციის შესახებ.

ლამარტინი ალფონს მარი ლუი დე - ფრანგი პოეტი, პოლიტიკური მოღვაწე, პუბლიცისტი, ისტორიკოსი (1790-1869 წწ).

ლამაქე - ათენელი მხედართმთავარი (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 470 - 414 წწ).

ლამაშტუ - აქადურ მითოლოგიაში - ლომისთავიანი ღვთაება, დემონი, რომელიც ბავშვთა დაავადებებს მოავლენს და მიჰყავს ისინი მიცვალებულთა საუფლოში.

ლამბადა - XX საუკუნის უკანასკნელ მეოთხედში პოპულარული ბრაზილური ცეკვა.

ლამბალო - სოფელი საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, (იორმუღანლოს საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ივრის მარჯვენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 450 მეტრი, საგარეჯოდან - 35 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 6254 კაცი.

ლამბარენე - ქალაქი გაბონში, ჩრდილოეთ ოგოვეს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლამბაქი - პატარა თეფში, ჭიქის ან ფინჯნის დასადგმელი.

ლამბეოზავრები - ცარცული პერიოდის დიდტანიანი (5 მ სიგრძის) დინოზავრების ქვეოჯახი

ლამბერი კრისტოფერ - ამერიკელი და ფრანგი კინომსახიობი (დაიბადა 1957 წელს).

ლამბერტი არქანჯელო - იტალიელი მისიონერი; 1633-49 წლებში მოღვაწეობდა საქართველოში. ავტორია ნაშრომისა საქართველოს შესახებ.

ლამბერტი იოჰან ჰაინრიხ - გერმანელი მეცნიერი, ფოტომეტრიის ერთ-ერთი შემქმნელი (1728-1777 წწ).

ლამბერტი - სიკაშკაშის სისტემგარეშე ერთეული; უმეტესად იყენებენ აშშ-ში.

ლამბერტუს ჰერსფელდელი - გერმანელი მემატიანე (XI საუკუნე).

ამბი

1) იგივეა, რაც ბლანდი.

2) მშვილდის ბაწარი, ლარი.

ლამბლია (ჟიარდია) - უმარტივესი პარაზიტული ცხოველი შოლტოსანთა კლასისა; მისი სხეულის სიგრძე 10-20 მკმ-ს აღწევს.

ლამბლიოზი - საჭმლის მომნელებელ ორგანოთა დაავადება, რასაც იწვევს ლამბლია.

ლამბორგინი - სპორტული ავტომობილების მწარმოებელი იტალიური ფირმა, შედის „დამლერ-კრაისლერის“ კორპორაციაში. ავტომობილების გამოშვება დაიწყო 1963 წლიდან, შტაბ-ბინა მდებარეობს სანტა-აგატა ბოლონეზეში.

ლამბრაკისი გრიგორის - საბერძნეთის საზოგადო მოღვაწე, ანტიფაშისტური მოძრაობის მონაწილე (1912-1963 წწ).

ლამბრეკენი (ფრანგ.)

1) ქსოვილის სამკაული კარ-ფანჯრის ღიობებზე.

2) ხის ჩუქურთმა სახურავის შვერილებზე, კარ-ფანჯრის თავზე.

ლამბროსი სპირიდონ - საბერძნეთის სახელმწიფო მოღვაწე, ისტორიკოსი, ბიზანტიოლოგიის ფუძემდებელი საბერძნეთში (1851-1919 წწ).

ლამე გაბრიელ - ფრანგი მათემატიკოსი და ინჟინერი (1795-1870 წწ).

ლამეთი - იხილე ლამეტი.

ლამენე ფელისტე რობერ - ფრანგი პუბლიცისტი და ფილოსოფოსი (1782-1854 წწ).

ლამენსი ანრი - ისტორიკოს-არაბისტი და ისლამმცოდნე, წარმოშობით ბელგიელი (1862-1937 წწ).

ლამენტაცია (ლათ.) - წუწუნი, ჩივილი.

ლამენტო (იტალ.) - მწუხარების, გლოვის გამომხატველი მუსიკალური ნაწარმოები.

ლამერტი ვილი - გერმანელი მოქანდაკე (1892-1957 წწ).

ლამეტი ალექსანდრ თეოდორ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე (1760-1829 წწ).

ლამეტი სიდნი - იხილე ლუმეტი .

ლამეტრი ჟიულიენ ოფრე დე - ფრანგი ექიმი და ფილოსოფოსი (1709-1751 წწ).

ლამზდორფი ვლადიმირ - რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი 1904-06 წლებში (1844-1907 წწ).

ლამი

1) სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (მისაქციელის თემის საკრებულო), მდინარე არაგვის მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 650 მეტრი, მცხეთიდან - 10 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 159 კაცი.

2) წყლის აუზის ფსკერის წვრილმარცვლოვანი რბილი ნალექი.

ლამი ვილფრედო - მხატვარი, წარმოშობით კუბიდან, ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა ესპანეთსა და საფრანგეთში (1902-1983 წწ).

ლამი მაჰმუდ - თურქი მწერალი, სუფიზმის მიმდევარი (1472-1532 წწ).

ლამია

1) ქალაქი საბერძნეთში, ფთიოტისის ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი.

2) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ბავშვთა სისხლის მხვრეპელი და მათი მჭამელი ფანტასტიკური ურჩხული, სკილას მშობელი.

ლამიანი - ლამით დაფარული, ლამის შემცველი.

ლამიზანა სანგულე - ბურკინა-ფასოს პრეზიდენტი 1966-1980 წლებში (1916-2005 წწ).

ლამიის ომი - ბერძნული სახელმწიფოების ომი მაკედონიის ბატონობის წინააღმდეგ ძვ.წ.აღ. 323-322 წლებში.

ლა მიკოკი - ადრეპალეოლითური სადგომი, რომელიც შემორჩენილია საფრანგეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში (დორდონის დეპარტამენტი).

ლამინარიასნაირნი - წაბლა წყალმცენარეების რიგი, ზოგჯერ გიგანტური, ჩვეულებრივ 10-15 მეტრი სიგრძის. იყენებენ საქონლის საკვებად.

ლამინარული დინება - ბლანტი სითხის (ან აირის) მოწესრიგებული დინება, როდესაც სითხის მეზობელი შრეები ერთმანეთს არ ერევა.

ლამის - ნაწილაკი: ცოტაღა აკლია, რომ.... სულ ცოტაც, და... თითქმის, კინაღამ.

ლამისყანა - სოფელი კასპის მუნიციპალიტეტში.

ლამისხევი - მდინარე თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში, ალგეთის მარცხენა შენაკადი.

ლამიყლაპია - ჭაობის ფრინველი ერთგვარი.

ლამკაცი - მდინარე ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, ვიამიშის მარცხენა შენაკადი.

ლამოვანი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (მჭადიჯვრის თემის საკრებულო), მდინარე ნარეკვავის (არაგვის მარჯვენა შენაკადი) მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 680 მეტრი, დუშეთიდან - 15 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 183 კაცი.

ლამპა (ფრანგ.) - გასანათებელი (ან გასახურებელი) ხელსაწყო სხვადასხვა მოწყობილობისა.

ლამპანგი - ქალაქი ჩრდილოეთ ტაილანდში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (40 ათასი).

ლამპარი

1) ქართული ყოველდღიური გაზეთი, სოციალ-დემოკრატიული პარტიის ორგანო 1906 წელს, თბილისში. გამოვიდა 54 ნომერი.

2) (ძვ.) გასანათებელი პატრუქიანი ჭურჭელი, რომელშიც ზეთს ასხამდნენ.

ლამპასი (ფრანგ.) - შარვლის ტოტების გვერდებზე სიგრძივ დაკერებული ფართო ფერადი ზოლი.

ლამპედუზა - იხილე ტომაზი დი ლამპედუზა .

ლამპელი პეტერ მარტინ (ნამდვილი სახელი იოახიმ ფრიდრიხ მარტინ) - გერმანელი მწერალი (1894-1965 წწ).

ლამპეტიე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი ჰელიადი.

ლამპი იოჰან ბატისტ უფროსი - ავსტრიელი ფერმწერი (1751-1830 წწ).

ლამპიონი (ფრანგ.) - მინის (ან ფერადი ქაღალდის) ფარანი, რომელსაც ილუმინაციისთვის იყენებენ, საგანგებო ლამაზი ნათურა ქუჩის გასანათებლად.

ლამპრეხტი კარლ - გერმანელი ისტორიკოსი (1856-1915 წწ).

ლამპრობა - ადრესაგაზაფხულო დღესასწაული ძველ საქართველოში; უკანასკნელ დრომდე შემოინახა მხოლოდ სვანეთში. მისი მიზანი იყო მოსავლიანობის, საქონლის, ადამიანის გამრავლება და კარგი ამინდის გამოთხოვა.

ლამპროფირი (ბერძნ.) - ძარღვული მაგმური ქანი, მუქი ნაცრისფერი, მოშავო ფერისა.

ლამპრული - სვანური წრიული ფერხული.

ლამსდენი ენტონი - ამერიკელი არქიტექტორი (დაიბადა 1928 წელს).

ლამუნი - ტრფიალი, ალერსი, მოფერება.

ლამურე შარლ - ფრანგი დირიჟორი, მევიოლინე (1834-1899 წწ).

ლამუშურის წყალი - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლამუშყლაში - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ხელედულის მარჯვენა შენაკადი.

ამფა

1) ჭერის თხელი ფიცარი (კოჭებზე ქვევიდან მიკრული).

2) იხილე ლამპა.

ლამფალაში - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლამხერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლანაო - ტბა ფილიპინების კუნძულ მინდანაოზე.

ლანარკი - საგრაფო დიდ ბრიტანეთში, შოტლანდიაში.

ლანგაკი - იხილე ლანგა-ცო.

ლანგარი - დიდი ბრტყელი თეფში, მრგვალი ან ოვალური, სუფრაზე საჭმლის მისატანად.

ლანგა-ცო - ტბა ჩინეთში.

ლანგგესერი ელიზაბეთ - გერმანელი მწერალი ქალი (1899-1950 წწ).

ლანგე დოროთი - ამერიკელი ფოტოგრაფი-დოკუმენტალისტი (1895-1965 წწ).

ლანგე თორ - დანიელი პოეტი და მთარგმნელი (1851-1915 წწ).

ლანგე ფრიდრიხ ალბერტ - გერმანელი ფილოსოფოსი და ეკონომისტი (1828-1875 წწ).

ლანგედოკი - ისტორიული ოლქი საფრანგეთის სამხრეთ ნაწილში, მთავარი ქალაქი - ტულუზა.

ლანგელანი - დანიის კუთვნილი კუნძული ბალტიის ზღვაში.

ლანგენბეკი ბერნჰარდ რუდოლფ კონრად - გერმანელი ქირურგი, თანამედროვე ქირურგიის ფუძემდებელი (1810-1887 წწ).

ლანგენბეკი ვოლფგანგ - გერმანელი ქიმიკოსი (1899-1967 წწ).

ლანგენდეიკი პიტერ - ჰოლანდიელი დრამატურგი და პოეტი (1683-1756 წწ).

ლანგენი ოიგენ - გერმანელი ინჟინერი (1833-1895 წწ).

ლანგენშეიდტი - გერმანიის საგამომცემლო ფირმა. დაარსებულია 1859 წელს ბერლინში.

ლანგეპასი - ქალაქი რუსეთის ხანტი-მანსიის ავტონომიურ ოკრუგში (30 ათასი).

ლანგერჰანსის კუნძულები (პანკრეასული კუნძულები) - ადამიანისა და ხერხემლიანი ცხოველების კუჭქვეშა ჯირკვლის უბნები, რომელთაც ენდოკრინული ფუნქცია აქვთ.

ლანგი არნოლდ - შვეიცარიელი ზოოლოგი (1855-1914 წწ).

ლანგი დეივიდ - ინგლისელი ქართველოლოგი, ისტორიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე (დაიბადა 1924 წელს).

ლანგი დეივიდ რასელ - ახალი ზელანდიის პრემიერ-მინისტრი 1984-89 წლებში (დაიბადა 1942 წელს).

ლანგი ისააკ - იხილე გოლი ივან.

ლანგი ფრიც - გერმანელი კინორეჟისორი (1890-1976 წწ).

ლანგი ჯესიკა - იხილე ლანჟი .

ლანგლუა შარლ ვიქტორ - ფრანგი ისტორიკოსი (1863-1929 წწ).

ლანგნაჯი - გვიანდელი მეზეოლითის ხანის ნამოსახლარი ინდოეთის გუჯარეთის შტატში.

ლანგობარდები - გერმანული ტომი, რომელიც 568 წელს შეიჭრა ჩრდილოეთ იტალიაში და შექმნა ადრეფეოდალური სახელმწიფო; აქედან წარმოდგა სიტყვა „ლომბარდია“.

ლანგსაქსი - ძველ გერმანელთა ცივი იარაღი, ორმხრივ ალესილი ხანჯალი.

ლანგუსტი (ფრანგ.) - ზღვის დიდი ათფეხა ჯავშნიანი კიბო, რომელსაც მარწუხები არ აქვს; გავრცელებულია აფრიკის და სამხრეთ ევროპის ნაპირებთან.

ლანგშონი - ქალაქი ვიეტნამში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლანგჰოფი ვოლფგანგ - გერმანელი რეჟისორი, მსახიობი, მწერალი (1901-1966 წწ).

ლანდა დიეგო - ესპანელი ქრონისტი, ფრანცისკანელთა ორდენის წევრი (1524-1579 წწ).

ლანდაუ ედმუნდ გეორგ ჰერმან - გერმანელი მათემატიკოსი (1877-1938 წწ).

ლანდაუ ლევ - რუსი ფიზიკოსი-თეორიტიკოსი, 1962 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1908-1968 წწ).

ლანდბერგი ჯორჯ ენდრიუ - ამერიკელი სოციოლოგი (1895-1966 წწ).

ლანდგრაფი - შუა საუკუნეების გერმანიაში სამთავროს მეთაური.

ლანდე ჟან ბატისტ - ფრანგი მოცეკვავე, ბალეტმაისტერი, პედაგოგი (? - 1748 წ).

ლანდები - ქვიშიანი დაბლობები საფრანგეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ბისკაის ყურის გასწვრივ.

ლანდერო ლუის - ესპანელი მწერალი (დაიბადა 1948 წელს).

ლანდვერი - თადარიგის მე-2 რიგის სამხედრო ვალდებულთა კატეგორია და მე-2 რიგის საჯარისო ფორმირებები XIX-XX საუკუნის დასაწყისის პრუსიაში.

ლანდი

1) სიბნელეში ბუნდოვნად გამოჩენილი ადამიანი, ცხოველი, საგანი.

2) ვისიმე, რისიმე აჩრდილი.

3) (კუთხ.) იგივეა, რაც შულო.

4) დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლანდია ქეთევან - მსახიობი, საქართველოს ტელევიზიისა და რადიოს დიქტორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1914 წელს).

ლანდინო კრისტოფორო - იტალიელი მწერალი-ჰუმანისტი (1424-1504 წწ).

ლანდლერი ენე - უნგრეთის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1875-1928 წწ).

ლანდო - ქალაქი გერმანიის ბავარიის მხარეში, სადაც XVII საუკუნეში «ლანდოს» სახელწოდებით დაიწყეს 4-ადგილიანი ეტლების წარმოება. ახლა ეს სახელი ავტომობილის ძარის ერთ-ერთ სახესხვაობას ჰქვია.

ლანდოვსკა ვანდა - პოლონელი კლავესინისტი, პიანისტი და მუსიკათმცოდნე ქალი (1877-1959 წწ).

ლანდოლტი ჰანს ჰაინრიხ - გერმანელი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი (1831-1910 წწ).

ლანდოლფი ტომაზო - იტალიელი მწერალი (1908 - 1979 წწ).

ლანდოლფია - მცენარეთა გვარი ქენდირისებრთა ოჯახისა; მსხვილღეროიანი ლიანები.

ლანდრასი - სპეციალიზებული საბეკონო ჯიშის ღორი, გამოიყვანეს დანიაში XX საუკუნის დასაწყისში.

ლანდრატი (გერმ.) - რუსეთში თავად-აზნაურთა მიერ არჩეული მრჩეველი; ეს თანამდებობა შემოიღო პეტრე I-მა.

ლანდსბერგისი ვიტაუტას - ლიტველი პოლიტიკური მოღვაწე, მუსიკათმცოდნე, პროფესორი, 1990-92 წლებში ლიტვის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე (დაიბადა 1932 წელს).

ლანდსკნეხტები - დაქირავებული ქვეითი ჯარი გერმანიაში XV-XVII საუკუნეებში.

ლანდსკრუნა - ქალაქი-პორტი სამხრეთ შვედეთში, მალმეჰუსის ლენში.

ლანდსლაგი (შვედ.) - შუა საუკუნეების შვედეთის კანონთა კრებული; შეიქმნა მეფე მაგნუს II ერიქსონის დროს.

ლანდსტინგი (დან.-შვედ.)

1) ადგილობრივი მმართველობის არჩევითი ორგანო შვედეთში.

2) დანიის პარლამენტის (რიგსდაგის) ზედა პალატა 1953 წლამდე.

ლანდსჰუტი - ქალაქი გერმანიის ბავარიის მხარეში.

ლანდტაგი

1) წოდებრივ-წარმომადგენლობითი ორგანოები შუა საუკუნეების გერმანულ სახელმწიფოებში.

2) ამჟამად წარმომადგენლობითი ორგანოს სახელწოდება ავსტრიასა და გერმანიაში.

ლანდშაფტი (გერმ.)

1) იგივეა, რაც პეიზაჟი.

2) გეოგრაფიული გარსის ტერიტორიული დაყოფის ძირითადი ერთეული.

ლანდშტაინერი კარლ - ავსტრიელი მეცნიერი, იმუნოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, 1930 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1868-1943 წწ).

ლანდშტურმი (გერმ.)

1) გერმანიასა და ავსტრო-უნგრეთში მესამე რიგის რეზერვის სამხედრო ვალდებულთა კონტიგენტი.

2) დასავლეთ ევროპის ზოგ ქვეყანაში სახალხო ლაშქრის ერთ-ერთი სახეობა.

ლანემეზანი - მაღლობი საფრანგეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, მდინარე გარონის სათავეში.

ლანერი იოზეფ ფრანც კარლ - ავსტრიელი კომპოზიტორი, დირიჟორი, მევიოლინე (1801-1843 წწ).

ლანთანი (La) - ქიმიური ელემენტი, თეთრი ლითონი. ატომური ნომერი 57, ატომური მასა 138,9055. აღმოაჩინა შვედმა ქიმიკოსმა კ.გ.მოსანდერმა 1839 წელს, იყენებენ ოპტიკური მინის წარმოებაში.

ლანთანოზუქი - ნამარხი ამფიბიების გვარი.

ლანთანოიდები (ლანთანიდები) - 14 ქიმიური ელემენტისაგან შემდგარი ოჯახი; განლაგებულია ელემენტთა პერიოდული სისტემის მე-6 პერიოდის III ჯგუფში.

ლანი ჟან - საფრანგეთის მარშალი, რევოლუციური და ნაპოლეონის ომების აქტიური მონაწილე (1769-1809 წწ).

ლანი

1) მდინარე გერმანიაში, რაინის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 245 კილომეტრი).

2) (ლაონი) - ქალაქი საფრანგეთის ენის დეპარტამენტში.

ლანირი თომას - იხილე უილიამსი ტენესი.

ლანირი სიდნი - ამერიკელი პოეტი (1842-1881 წწ).

ლანკა - კუნძულ ცეილონის (თანამედროვე შრი-ლანკა) სახელწოდება ადგილობრივ მცხოვრებთა ენაზე.

ლანკანი - იგივეა, რაც ლანგარი.

ლანკასტერები - ინგლისის სამეფო დინასტია 1399 - 1461 წლებში, პლანტაგენეტების განშტოება.

ლანკასტერი ბერტ (სრული სახელი ბერტონ სტივენი) - ამერიკელი კინომსახიობი და პროდიუსერი (1913-1994 წწ).

ლანკასტერი ედუინ რეი - ინგლისელი ზოოლოგი და ემბრიოლოგი (1847-1929 წწ).

ლანკასტერი

1) ქალაქი აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში, პენსილვანიის შტატში (420 ათასი).

2) ქალაქი-პორტი დიდი ბრიტანეთის ლანკაშირის საგრაფოში, ინგლისში.

ლანკაშირი - საგრაფო დიდ ბრიტანეთში, ინგლისში.

ლანკლო ნინონ (ანა დე ლანკლო) - ფრანგი კურტიზანი ქალი, ლიტერატურული სალონის დიასახლისი; მნიშვნელოვანი ისტორიული წერილების ავტორი (1620-1706 წწ).

ლანკრე ნიკოლა - ფრანგი ფერმწერი (1690-1743 წწ).

ლანოვოი ვასილი - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობს მოსკოვის ვახტანგოვის სახელობის თეატრში (დაიბადა 1934 წელს).

ლანოლინი (მატყლის ცვილი) - ცხოველური ცვილი, ბლანტი მოყვითალო მასა. მიიღება ცხვრის მატყლის რეცხვისას.

ლანჟევენი კამილ პიერ - პარიზის კომუნის (1871 წ) წევრი (1843-1913 წწ).

ლანჟევენი პოლ - ფრანგი ფიზიკოსი და საზოგადო მოღვაწე (1872-1946 წწ).

ლანჟი ჯესიკა - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი (დაიბადა 1949 წელს).

ლანსანგი - ლაოსის ტერიტორიაზე არსებული სახელმწიფო 1353-1707 წლებში.

ლანსელოტი - მეფე არტურის შესახებ არსებულ ლეგენდებში რაინდი, არტურის მეუღლე გინევრაზე გამიჯნურებული.

ლანსერე ევგენი ალექსანდრეს ძე - რუსი მოქანდაკე (1848-1886 წწ).

ლანსერე ევგენი ევგენის ძე -

1) რუსი გრაფიკოსი და მოქანდაკე, ე.ა. ლანსერეს შვილი (1875-1946 წწ).

2) რუსი მოქანდაკე და გრაფიკოსი, ე.ე. ლანსერეს შვილი (1907-1988 წწ).

ლანსიე (კადრილ-ლანსიე) - ინგლისური სამეჯლისო ცეკვა.

ლანსინგი - ქალაქი აშშ-ში, მიჩიგანის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (130 ათასი).

ლანსინგი რობერტ - ამერიკელი დიპლომატი (1864-1928 წწ).

ლანსონი გიუსტავ - ფრანგი ლიტერატურათმცოდნე (1857-1934 წწ).

ლანტელი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლანტი ალფრედ - ამერიკელი მსახიობი (1893-1985 წწ).

ლანუ არმან - ფრანგი მწერალი (1913-1983 წწ).

ლანუგო (ლათ.) - პირველადი ბალნის საფარველი, ბალანი, რომლითაც დაფარულია ადამიანის 7-8 თვიანი ნაყოფი.

ლანუსი - ქალაქი არგენტინის ბუენოს-აირესის პროვინციაში.

ლანფრანკი - ქრისტიანი საეკლესიო მოღვაწე და ღვთისმეტყველი, კენტერბერიის ეპისკოპოსი (დაახლოებით 1005-1089 წწ).

ლანფრანკო ჯოვანი - იტალიელი ფერმწერი (1582-1647 წწ).

ლანქერი - დამდნარი თოვლი, ღვარად წამოსული.

ლანქორი (ჯვარი) - მთა და უღელტეხილი ცაგერისა და ლენტეხის მუნიციპალიტეტებში, ლეჩხუმის ქედზე.

ლანშანი - იხილე ხარა-ნარინი.

ლანჩა - სქელი ტყავი ფეხსაცმლის ძირისა.

ლანჩესტერი ფრედერიკ უილიამ - ინგლისელი ინჟინერი, ფიზიკოსი, აეროდინამიკის სპეციალისტი (1868-1946 წწ).

ლანჩი (ინგლ.) - აშშ-ში, დიდ ბრიტანეთსა და ზოგ სხვა ქვეყანაში მეორე საუზმე, ჩვეულებრივ 12-14 საათებში.

ლანჩიანი როდოლფო ამადეო - იტალიელი არქეოლოგი, იკვლევდა ძველ რომს (1847-1929 წწ).

ლანჩხუთი - ქალაქი დასავლეთ საქართველოში, ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციული ცენტრი; მდებარეობს გურიის დაბლობზე. მანძილი თბილისიდან 274 კმ (10 ათასი).

ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული დასავლეთ საქართველოში. შედიოდა ქუთაისის გუბერნიის ოზურგეთის მაზრაში. ცალკე რაიონად ჩამოყალიბდა 1930 წლიდან. ფართობი 533,1 კვ.კმ. 1 ქალაქი, 56 სოფელი.

ლანცა მარიო (ნამდვილი სახელი და გვარი ალფრედო არნოლდ კოკოცა) - ამერიკელი მომღერალი, წარმოშობით იტალიელი (1921 - 1959 წწ).

ლანცეტი - ორმხრივ მჭრელი ქირურგიული იარაღი, თანამედროვე მედიცინაში შეცვლილია სკალპელით; ნესტარი.

ლანძვი - (ძვ.) ვიწრო და მაღალი ფანჯარა, სარკმელი, სანათური.

ლანჯოუ (გაოლანი) - ქალაქი ჩინეთში, განსუს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,2 მილიონი).

ლაო - ლაოსში მცხოვრები ხალხი, მისი ძირითადი მოსახლეობა (3 მილიონამდე).

ლაო ჟიულიენ - ბელგიისა და საერთაშორისო მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1884-1950 წწ).

ლაოაგი - ქალაქი ფილიპინებში, ილოკოს-ნორტეს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლაოდამანტი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, თებეს ერთ-ერთი მეფე.

ლაოდამია - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ბელეროფონტეს ქალიშვილი, სარპედონის დედა.

ლაოდიკე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტროელი მეფის ასული, პრიამოსისა და ჰეკაბეს ქალიშვილი, თეზევსის ვაჟის - აკამანტის სატრფო.

ლაოდიკეა - ელინისტური ხანის რამოდენიმე ქალაქის სახელი სირიასა და ლიბანში.

ლაოი - ექსპლუატირებული მოსახლეობის ძირითადი მასა აღმოსავლეთის ელინისტურ ქვეყნებში.

ლაოკაი - ქალაქი ვიეტნამის ჩრდილოეთ ნაწილში, ჰოანგლიენშონის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (15 ათასი).

ლაოკოონი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის ქურუმი ტროაში; იგი წინააღმდეგი იყო ტროას ცხენის ქალაქში შეყვანისა, რის გამოც შვილებთან ერთად ათინას მიერ გამოგზავნილმა ორმა გველმა დაახრჩო.

ლაო-ლანი - ჩინურ მითოლოგიაში - სამსახიობო ხელოვნების მფარველი ღვთაება.

ლაომედონტი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტროის მეფე, პრიამოსის მამა.

ლაონიკე ქალკოკონდილე - ბიზანტიელი ისტორიკოსი (დაახლოებით 1423 ან 1430 - 1490 წწ).

ლაონიტოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ოიდიპოსის და მის დედის - იოკასტეს ქორწინების შედეგად შობილი ვაჟი.

ლაონომე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ამფიტრიონისა და ალკმენეს ქალიშვილი, ჰერაკლეს და ლაპითი პოლიფემის ცოლი.

ლაოსი (ლაოსის სახალხო-დემოკრატიული რესპუბლიკა, ლაოს. Sathalanalat Pasathipatai Pasason Lao).

- სახელმწიფო სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში, ინდოჩინეთის ნახევარკუნძულზე. დასავლეთით ესაზღვრება ტაილანდს, აღმოსავლეთით - ვიეტნამს, სამხრეთით -კამბოჯას, ჩრდილოეთით - ჩინეთს, ჩრდილო-დასავლეთით - მიანმას; ზღვაზე გასასვლელი არ აქვს.

- დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1949 წლის 19 ივლისი.

- ეროვნული დევიზი - „მშვიდობა, დამოუკიდებლობა, დემოკრატია, გაერთიანება და აყვავება“.

- ჰიმნი - „Pheng Xat Lao“.

- მმართველობის ფორმა - რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი ეროვნული ყრილობა.

- ფართობი - 236 800 კვ.კმ.

- დაყოფილია 16 პროვინციად (ქხვენგად), დედაქალაქის პრეფექტურად და ერთ საგანგებო ზონად; პროვინციები მოიცავენ 140 რაიონს, რომლებიც 11 000 კომუნისაგან შედგება.

- მოსახლეობა - 6 მილიონამდე.

- სიმჭიდროვე - 25 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- მორწმუნეთა უმრავლესობა ბუდისტები არიან.

- ოფიციალური ენა - ლაოსური.

- დედაქალაქი - ვიენტიანი.

- ვალუტა - ახალი კიპი (უდრის 100 ატამს).

- ქვეყნის კოდი - LAO.

- დროის სარტყელი - UTC +7

- სატელეფონო კოდი - +856.

- ინტერნეტ-დომენი - la.

ლაო შე (ნამდვილი სახელი შუ შეიუი, მეორე სახელი - შუ ცინჩუნი) - ჩინელი მწერალი (1899-1966 წწ).

ლაო-ძი - ჩინელი ფილოსოფოსი, ტრაქტატ „დაო დე ძინის“ ავტორი (ძვ.წ.აღ.VI-V სს).

ლა-პამპა - პროვინცია არგენტინის ცენტრალურ ნაწილში, ადმინისტრაციული ცენტრი - სანტა-როსა.

ლაპარაკი - სიტყვების საშუალებით ერთმანეთისათვის აზრის გაზიარება, საუბარი, მეტყველება.

ლაპარანი ალბერ ოგიუსტ - ფრანგი გეოლოგი (1839-1908 წწ).

ლაპაროსკოპია (ბერძნ.) - მუცლის ღრუს და მისი ორგანოების გასინჯვა მუცლის კედლის გახვრეტით, სპეციალური ოპტიკური ხელსაწყოთი (ლაპაროსკოპით).

ლაპაროტომია - ქირურგიული ოპერაცია, იგივეა, რაც მუცელკვეთა.

ლა-პასი

1) ბოლივიის ფაქტობრივი დედაქალაქი, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (720 ათასი).

2) ქალაქი მექსიკაში, ქვემო კალიფორნიის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლაპენრანტა (ვილმანსტრანდი) - ქალაქი ფინეთში, საიმას ტბის პირას (55 ათასი).

ლაპერუზი ჟან ფრანსუა დე გალო - ფრანგი ზღვაოსანი (1741-1788 წწ).

ლა-პერუზის სრუტე - აერთებს იაპონიისა და ოხოტის ზღვებს.

ლაპი - ზოგი ფრინველის (მაგალითად, ხოხბის, კაკბის, გნოლის) ბარტყი.

ლაპიაშვილი ფარნაოზ - თეატრის მხატვარი, საქართველოს სახალხო მხატვარი (1917-1994 წწ).

ლაპიდარული სტილი - სტილი, რაც მოკლედ, სხარტად და მკაფიოდ გამოხატავს აზრს.

ლაპითები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, თესალიაში მცხოვრები მითიური ტომები, რომლებმაც არაერთხელ იომეს კენტავრებთან.

ლაპიკი ლუი - ფრანგი ფიზიოლოგი (1866-1952 წწ).

ლაპიკოვი ივან - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1922 - 1993 წწ).

ლაპილი (ლათ.) - ვულკანის ამოფრქვევისას ვულკანურ ყუმრებთან და ფერფლთან ერთად ამოსროლილი კაკლისოდენა მარცვლები. წარმოადგენს ჰაერში ფრენისას გაცივებული ლავის ნაფლეთს.

ლაპინი ბორის - რუსი მწერალი (1905-1941 წწ.).

ლაპისი (ლათ.) - იგივეა, რაც ვერცხლის ნიტრატი.

ლაპლანდია - ბუნებრივი რეგიონი სკანდინავიის ნახევარკუნძულის ჩრდილოეთ ნაწილში.

ლაპლაპა - რაც ლაპლაპებს; მბზინავი, ელვარე.

ლაპლაპი

1) რისამე (მაგალითად, გლუვი ლითონის, წყლის...)…ბზინვა.

2) ციმციმი.

ლაპლასი პიერ სიმონ - ფრანგი ასტრონომი, მათემატიკოსი და ფიზიკოსი (1749-1827 წწ).

ლა-პლატა

1) ქალაქი-პორტი არგენტინაში, ბუენოს-აირესის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (545 ათასი).

2) ატლანტის ოკეანის ყურე სამხრეთ ამერიკის ნაპირებთან, მდინარეების - პარანის და ურუგვაის - ესტუარი.

ლაპორტი ოტო - გერმანული წარმოშობის ამერიკელი ფიზიკოსი (1902-1971 წწ).

ლაპორტი როჟე - ფრანგი მწერალი, პროზაიკოსი (დაიბადა 1925 წელს).

ლაპოტი

1) დიდი ციცხვი (საბა).

2) ნავიდან წყლის ამოსახაპი ნიჩაბი.

3) ნავის ნიჩბის, გემის ბორბლის, საჰაერო ხრახნისა და მისთანების ფრთა.

ლაპსერდაკი - პოლონელი და გალიციელი ებრაელების ძველებური ზედა სამოსი.

ლაპტა - რუსული ხალხური თამაში ბურთით და კეტით.

ლაპტევები დიმიტრი (1701-1767 წწ) და ხარიტონი (1700-1764 წწ) - რუსი ზღვაოსნები, კამჩატკის ექსპედიციის მონაწილენი.

ლაპტევების ზღვა (ციმბირის ზღვა) - ჩრდილოეთ ყინულოვანი ოკეანის განაპირა ზღვა რუსეთის ტაიმირის ნახევარკუნძულის ნაპირებთან. ფართობი 662 ათასი კვ.კმ. სიღრმე - 3385 მეტრი.

ლაპტევი კონსტანტინ - რუსი მომღერალი (ბარიტონი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1904-1990 წწ).

ლაპტევო - რუსეთის ტულის ოლქის ქალაქ იასნოგორსკის სახელი 1958 წლამდე.

ლაპუჟი ჟორჟ ვაშე - ფრანგი სოციოლოგი (1854-1936 წწ).

ლაჟა - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლაჟეჩნიკოვი ივან - რუსი მწერალი (1792-1869 წწ).

ლაჟვარდი (სპარს.)

1) ძვირფასი ქვა ლურჯი ფერისა.

2) ღია ლურჯი ფერი (ცის ეპითეტი).

ლაჟვარდისფერი - ღია ლურჯი.

ლაჟვარდოვანი - ღია ლურჯი ფერის მქონე.

ლაჟვარდოვანი ნაპირი (საფრანგეთის რივიერა) - საფრანგეთის ხმელთაშუა ზღვისპირა მთაგორიანი ზოლი.

ლაჟი (აჟიო) - ქაღალდის ფულით გამოსახული ოქროს საბაზრო «ფასის» აწევა ამ ქაღალდის ფულის ნიშნების რაოდენობასთან შედარებით.

ლა ჟორჟი - საქართველოს სოციალისტ-ფედერალისტთა ყოველკვირეული გაზეთი, გამოდიოდა 1903-05 წლებში.

ლარა (ლარა ი სანჩეს დე კასტრო) მარიანო ხოსე დე - ესპანელი მწერალი, კრიტიკოსი და პუბლიცისტი (1809-1837 წწ).

ლარა

1) სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

2) ჯორჯ გორდონ ბაირონის ე.წ. „აღმოსავლური ციკლის“ პოემა.

3) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მერკურის სატრფო, რომელიც იუპიტერმა ჭორიკანობისათვის დაამუნჯა.

ლარაკვაკვა - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარჯვენა შენაკადი.

ლარაში - ქალაქი მაროკოში, თეტუანის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლარგა

1) მდინარე მოლდავეთში, პრუტის მარცხენა შენაკადი.

2) (Phoca vitulina largha) - ძუძუმწოვარი ცხოველი ნამდვილი სელაპების ოჯახისა. გავრცელებულია აზიისა და ჩრდილოეთ ამერიკის ნაპირებთან.

ლარგეტო (იტალ.) - ზომიერად ნელი ტემპი მუსიკაში.

ლარგვისი - სოფელი ახალგორის მუნიციპალიტეტში.

ლარგვისის ხეობა - ხეობა ახალგორის მუნიციპალიტეტში, ქსნის ხეობის მონაკვეთი.

ლარგო (იტალ.) - ნელი ტემპი მუსიკაში.

ლარგო კაბალიერო ფრანსისკო - ესპანეთის პრემიერ-მინისტრი და სახალხო მთავრობის სამხედრო მინისტრი 1936-37 წლებში (1869-1946 წწ).

ლარდი (ინგლ.) - გადამდნარი ღორის ქონი.

ლარდნერი რინგოლდ უილმერ - ამერიკელი მწერალი (1885-1933 წწ).

ლარები

1) რკინიგზის ბაქანი ბორჯომბაღ-დვირის გადასარბენზე.

2) ძველი რომაელების წარმოდგენით - ოჯახის მფარველი ღვთაებები.

ლარედო - ქალაქი აშშ-ს ტეხასის შტატში.

ლარეი (ლარე) დომინიკ ჟან - ფრანგი ქირურგი, სამხედრო-საველე ქირურგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1766-1842 წწ).

ლარვა - ცხოველების ინდივიდუალური განვითარების სტადია.

ლარვები - ძველი რომაელების წარმოდგენით, გარდაცვლილთა სულები, რომლებიც ვერ ისვენებენ ან თავისი დანაშაულის ან სხვისგან შეურაცხყოფის გამო.

ლარვიკი - ქალაქი-პორტი ნორვეგიის სამხრეთ ნაწილში (40 ათასი).

ლართხი - ურემზე დაგებული ფიცარი.

ლარი

1) საქონლის ნაწლავის ან მყესისგან გაკეთებული სიმი (ჩონგურის, ფანდურის).

2) გაჭიმული ბაწარი (თოკი, ძაფი) სხვადასხვა დანიშნულებისა.

3) ძვირფასი ნივთეულობა, განძი, საუნჯე.

4) საქართველოს ფულის ერთეული, შეიცავს 100 თეთრს, ბრუნვაშია 1995 წლის 2 ოქტომბრიდან.

ლარიკოვი ალექსანდრე - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა ლენინგრადის დიდ დრამატულ თეატრში (1890-1960 წწ).

ლარილარი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლარინგალური თანხმოვნები - ბგერები, რომელთა ჩქამი წარმოიქმნება ყელის ქვედა, ლარინგალურ ნაწილში შექმნილი დაბრკოლების დაძლევით (ქართული ჰ).

ლარინგიტი (ბერძნ.) - ხორხის ლორწოვანი გარსის ანთება.

ლარინგო. - რთული სიტყვების შემადგენელი ნაწილი, აღნიშნავს ხორხთან დამოკიდებულებას.

ლარინგოლოგია - ხორხის ფიზიოლოგიისა და პათოლოგიის შესწავლა.

ლარინგოსკოპია - პირის ღრუდან ხორხის დათვალიერების ინსტრუმენტული მეთოდი.

ლარინგოტომია (ბერძნ.) - ყელის გაკვეთის ოპერაცია.

ლარინგოტრაქეიტი - ხორხისა და სასულის ლორწოვანი გარსის ერთდროული ანთება.

ლარინგოფონი - სპეციალური მიკროფონი, რომელიც ჩამონტაჟებულია მუზარადში და უშუალოდ მოლაპარაკის ხორხს ეხება; იყენებენ კავშირგაბმულობის მოწყობილობებში.

ლარინი ი. (ნამდვილი სახელი და გვარი მიხაილ ლურიე) - საბჭოთა ეპოქის პარტიული მოღვაწე, ეკონომისტი, ლიტერატორი (1882-1932 წწ).

ლარიონოვა ალა - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი ქალი (1931-2000 წწ).

ლარიონოვი იგორ - რუსი ჰოკეისტი, ოლიმპიური თამაშების და მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონი, 1990 წლიდან თამაშობდა აშშ-ს ჰოკეის ეროვნულ ლიგაში (დაიბადა 1960 წელს).

ლარიონოვი მიხაილ - რუსი ფერმწერი, გრაფიკოსი და თეატრალური მხატვარი (1881-1964 წწ).

ლა-რიოხა - პროვინცია არტენტინის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

ლარისა

1) ქალაქი საბერძნეთში, თესალიაში, ამავე სახელწოდების ნომის ადმინისტრაციული ცენტრი (120 ათასი).

2) პლანეტა ნეპტუნის თანამგზავრი. აღმოჩენილი იქნა 1989 წელს.

ლარიქსი (ლათ.) - წიწვოვანი მცენარის გვარი ფიჭვისებრთა ოჯახისა, 20-30 მეტრი სიმაღლის სწორტანიანი ხე.

ლარკანა - ქალაქი პაკისტანის სინდის პროვინციაში.

ლარკინი ფილიპ - ინგლისელი პოეტი (1922-1985 წწ).

ლარმანსი ეჟენ - ბელგიელი ფერმწერი (1864-1940 წწ).

ლარმორი ჯოზეფ - ინგლისელი ფიზიკოსი (1857-1942 წწ).

ლარნაკა (ლარნაქსი) - ქალაქი კვიპროსში.

ლარნაკი (ბერძნ.) - სხვადასხვა დანიშნულებისა და ფორმის დეკორატიული ჭურჭელი.

ლარნაკწერა ანტიკური - კერამიკული ჭურჭლის მოხატულობა, განვითარებული იყო ძველ საბერძნეთში.

ლარნაქსი - იხილე ლარნაკა.

ლარნი მარტი იოჰანეს (ნამდვილი გვარი - ლაინე, ფსევდონიმები: ასლაკ ნუორტი, დან ასტერი) - ფინელი მწერალი და ჟურნალისტი (1909-1993 წწ).

ლაროვანისწყალი - მდინარე ახმეტის მუნიციპალიტეტში, პირიქითა ალაზნის მარჯვენა შენაკადი.

ლაროიო ფრანსისკო - მექსიკელი ფილოსოფოსი (დაიბადა 1912 წელს).

ლა-როშელი - ქალაქი საფრანგეთში, პორტი ბისკაის ყურის პირას; შარანტას დეპარტამენტის და ისტორიული ოლქის ონისის ადმინისტრაციული ცენტრი (80 ათასი).

ლაროში სოფია ფონ - გერმანელი მწერალი ქალი (1737-1807 წწ).

ლაროშფუკო - ფრანსუა დე - ფრანგი მწერალი, მორალისტი (1613-1680 წწ).

ლარჟილიერი ნიკოლა - ფრანგი ფერმწერი (1656-1746 წწ).

ლარსა - შუმერის უძველესი ქალაქი ევფრატის ნაპირზე, ახლანდელი სენკერე ერაყში.

ლარსენი ბენტ - დანიელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიოს ჩემპიონობის პრეტენდენტი (დაიბადა 1935 წელს).

ლარსენი კარლ - დანიელი მწერალი (1860-1931 წწ)

ლარსენი კარლ ანტონ - ნორვეგიელი ზღვაოსანი და ვეშაპებზე მონადირე (1860-1924 წწ).

ლარსონი კარლ - შვედი ფერმწერი (1853-1919 წწ).

ლარსონი ჰანს - შვედი ფილოსოფოსი და მწერალი (1862-1944 წწ).

ლარტე ედუარ - ფრანგი გეოლოგი, პალეონტოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1801-1871 წწ).

ლარტიგი ჟაკ ანრი შარლ - ფრანგი მხატვარი და ფოტოგრაფი (1894-1986 წწ).

ლარტყა - ოთხკუთხა ბრტყელი ძელი სხვადასხვა დანიშნულებისა.

ლარტყულა - ნივნივებზე დაჭედებული ლარტყები.

ლარუსის ენციკლოპედია - პარიზში 1852 წელს ლექსიკოგრაფ პ. ლარუსის (1817-75 წწ). მიერ დაარსებული გამომცემლობის ფრანგულენოვანი ენციკლოპედია. პირველად გამოიცა 1865-76 წლებში 15 ტომად. მეორე გამოცემა - 10 ტომი (1960-64 წწ); მესამე გამოცემა - 15 ტომი (1985-87 წწ).

ლარჩვა - სოფელი ხობის მუნიციპალიტეტში.

ლარჩვალი - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლარძაყინი - (კუთხ.) იგივეა, რაც ნივნივი.

ლა სალი ანტუან დე - ფრანგი მწერალი (1388 წ - 1462-69 წლებს შორის).

ლა სალი (კაველიე დე ლა სალი) რენე რობერ - ფრანგი მეწარმე, ჩრდილოეთ ამერიკის სანაოსნო გზების მკვლევარი (1643-1687 წწ).

ლასალი ფერდინანდ - გერმანიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1825-1864 წწ).

ლასარილიო ტორმესელი - ესპანური ანონიმური მოთხრობა ან მცირე რომანი, რომელიც ესპანური რენესანსული ლიტერატურის ერთ-ერთ საუკეთესო ნაწარმოებადაა მიჩნეული; დაწერის თარიღი უცნობია.

ლასდილისღელე - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ყორულდაშის მარჯვენა შენაკადი.

ლა-სეიბა - ქალაქი-პორტი ჰონდურასში, ატლანტიდას დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (75 ათასი).

ლასელი უილიამ - ინგლისელი ასტრონომი (1799-1880 წწ).

ლასენ-პიკი - მოქმედი ვულკანი აშშ-ს კასკადოვან მთებში, სიმაღლე 3187 მეტრი.

ლასეპედი ბერნარ ჟერმონ დე ლა ვილი - ფრანგი ზოოლოგი (1756-1825 წწ).

ლას-ვეგასი - ქალაქი აშშ-ს დასავლეთ ნაწილში, ნევადის შტატში (260 ათასი).

ლას-ვილიასი - პროვინცია კუბაში.

ლასი - ქართული ანბანის მეთორმეტე ასოს - ლ-ს სახელწოდება.

ლასი ლუის დე - ესპანეთის პოლიტიკური მოღვაწე (1775-1817 წწ).

ლასილა მაიუ (ნამდვილი სახელი ალგოტ უნტოლა ტიეტიავიაინენი) - ფინელი მწერალი (1868-1918 წწ).

ლასილი

1) მწვერვალი და უღელტეხილი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის ქედზე.

2) მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლასკადურა

1) მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

2) სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლა სკალა - იტალიის ქალაქ მილანის საოპერო თეატრი; გაიხსნა 1778 წელს.

ლას კასასი ბარტოლომეო დე - ესპანელი ჰუმანისტი, ისტორიკოსი და პუბლიცისტი (1474-1566 წწ).

ლასკერი ემანუელ - გერმანელი მოჭადრაკე, მსოფლიოს მეორე ჩემპიონი 1894-1921 წლებში, მათემატიკის და ფილოსოფიის დოქტორი (1868-1941 წწ).

ლასკერ-შიულერი ელზა - გერმანელი პოეტი ქალი (1869-1945 წწ).

ლასკი ემილ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1875-1915 წწ).

ლასკი იან - პოლონეთის სახელმწიფო მოღვაწე (დაახლოებით 1456 - 1531 წწ).

ლასკი ჰაროლდ ჯოზეფ - ინგლისელი სოციოლოგი (1893-1950 წწ).

ლასკო - გამოქვაბული საფრანგეთში, ქალაქ მონტინიაკის მახლობლად, რომელიც გვიანპალეოლითური ხანის ადამიანთა სადგომი იყო.

ლასკრალი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლასლასი - უღონოდ, ძლივძლივობით სიარული.

ლასლო I (წმინდა) - უნგრეთის მეფე (1040-1095 წწ).

ლას-ნავას-დე-ტოლოსა - სოფელი ესპანეთში, სადაც რეკონკისტას დროს 1212 წლის 16 ივლისს ესპანელთა გაერთიანებულმა ჯარმა არაბთა ლაშქარი გაანადგურა.

ლასო (ლასუსი) ორლანდო (ნამდვილი სახელი და გვარი როლან დე ლასიუ) - ფრანგი-ფლამანდელი კომპოზიტორი (1532-1594 წწ).

ლასო გეორგ - გერმანელი თეოლოგი და ფილოსოფოსი (1862-1932 წწ).

ლასო - მოძრავი ყულფის მქონე თოკი ან ქამარი პირუტყვთა დასაჭერად. გამოიყენება აზიის და ამერიკის ბევრ ხალხში.

ლას-პალმასი - ქალაქი ესპანეთში, კანარის კუნძულებზე; ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (345 ათასი).

ლასტ-ბოლი (ინგლ.) - ჩოგბურთის თამაშში: მდგომარეობა, როდესაც ერთ-ერთ მხარეს აკლია მხოლოდ ერთი ქულა პარტიის ან მატჩის მოსაგებად.

ლასტი

1) წნელის ბრტყელი წნული (სინონ. კუთხ. ჩელტი).

2) (ჰოლანდ.) - გემის ტვირთის წონის საზომი ერთეული.

ლასტიანი - რასაც ლასტი აქვს აკრული.

ლასტის ციხე - ფეოდალური ხანის ციხე-სიმაგრე თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში. გადმოცემის მიხედვით ააგეს 1121 წელს დიდგორის ბრძოლაში დატყვევებული მტრებისათვის.

ლასტმანი პიტერ - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1583-1633 წწ).

ლას-ტუნასი - ქალაქი კუბაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

ლასტისციხისხევი - მდინარე მცხეთის მუნიციპალიტეტში, ვერის მარცხენა შენაკადი.

ლასურია მუშნი - აფხაზი პოეტი და მთარგმნელი (დაიბადა 1938 წელს).

ლასურიაში - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლასხანა - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლასხედარი - მყინვარი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლასხიშვილი გიორგი - პუბლიცისტი, რედაქტორი, საზოგადო მოღვაწე (1865-1931 წწ).

ლატაკია - ქალაქი სირიაში, ამავე სახელწოდების მუჰაფაზის ადმინისტრაციული ცენტრი (285 ათასი).

ლატაკუნგა - ქალაქი ეკვადორში, კოტო-პახის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლატალი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლატანი - წვრილი და გრძელი ძელი.

ლატანია (ფრანგ.) - ერთგვარი პალმა; აქვს 10-12 მეტრის სიმაღლის ღერო და ფართო მარაოსებრი ფოთლები. ოთახის დეკორატიული მცენარე.

ლატარია - მოსახლეობის ფულადი სახსრების ნებაყოფლობითი მიზიდვის ფორმა, სადაც შესული თანხის ნაწილი თამაშდება ფულადი ან ნივთიერი მოგებების სახით.

ლატგალები - ძველი ლატვიელი ხალხი.

ლატგალია - ისტორიული ოლქი აღმოსავლეთ ლატვიაში.

ლატენტური (ლათ.) - გამოუმჟღავნებელი, ფარული.

ლატერალური თანხმოვნები (ლატერალები) - გვერდითი თანხმოვნები ანუ ბგერები, რომლებიც წარმოითქმის ჰაერის ნაკადის გატარებით ენის გვერდებსა და ლოყებს შორის.

ლატერანი - რომის პაპების ძველი რეზიდენცია XIV საუკუნემდე; აშენდა იმპერატორ ნერონის დროს.

ლატერანის მოლაპარაკებანი - შეთანხმება პაპსა და მუსოლინის შორის, რის საფუძველზეც 1929 წელს ვატიკანი გახდა დამოუკიდებელი სახელმწიფო.

ლატერი ფრანკ - იხილე სტრეველსი .

ლატერიტი (ლათ.) - ნოტიო ტროპიკული და სუბტროპიკული ჰავის პირობებში ლატერიტიზაციის შედეგად წარმოქმნილი ალუმინსილიკატების გამოფიტვის პროდუქტი.

ლატერიტიზაცია - ალუმინსილიკატური ქანების ძლიერი და ხანგრძლივი გამოფიტვის პროცესი, რაც მიმდინარეობს ნოტიო ტროპიკული და სუბტროპიკული ჰავის პირობებში.

ლატექსი (ლათ.) - მცენარეული რძეწვენი ან რკინოვან-თიხამიწოვანი ელევიური წარმონაქმნი, რომელიც დამახასიათებელია ტროპიკული და სუბტროპიკული არეებისთვის.

ლატვია (ლატვიის რესპუბლიკა, ლატვ. Latvijas Republika).

- სახელმწიფო აღმოსავლეთ ევროპაში. ჩრდილოეთით ესაზღვრება ესტონეთი, აღმოსავლეთით - რუსთი და ბელორუსია, სამხრეთით - ლიტვა. დასავლეთიდან აკრავს ბალტიის ზღვა.

- ეტიმოლოგია: სავარაუდოდ თანამადროვე ლატვიელების წინაპრები ცხოვრობდნენ მდინარე ლატას თუ ლეტას ნაპირებზე. მე-19 საუკუნემდე იგი სხვადასხვაგვარად იწოდებოდა: Lettland, Lotygola, Leththia, Lothwa.

- დამოუკიდებლად გამოცხადდა 1918 წლის 18 ნოემბერს, საერთაშორისო აღიარების თარიღი - 1921 წლის 26 იანვარი, 1940-91 წლებში შედიოდა სსრკ-ს შემადგენლობაში, დამოუკიდებლობის აღდგენის დღე (სსრკ-სგან) - 1991 წლის 6 სექტემბერი.

- ეროვნული დევიზი - „Tevzemei un Brivibai“ (სამშობლოსთვის და თავისუფლებისთვის).

- ჰიმნი - „Dievs, Sveti Latviju“.

- მმართველობის ფორმა - საპარლამენტო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი (ლატვიის სეიმი).

- ფართობი - 64 589 კვ.კმ.

- დაყოფილია ოთხ რეგიონად (ლატგალია, ზემგალე, კურზემე, ვიძემე), რომლებიც მოიცავენ 26 რაიონს და 76 ქალაქს.

- მოსახლეობა - 2,3 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 35 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- მორწმუნეები - პროტესტანტები, მართლმადიდებლები, კათოლიკეები.

- ოფიციალური ენა - ლატვიური.

- დედაქალაქი - რიგა.

- ვალუტა - ლატი.

- ქვეყნის კოდი - LVA.

- დროის სარტყელი - UTC +2

- სატელეფონო კოდი - +371.

- ინტერნეტ-დომენი - lv.

ლატვიური ენა - განეკუთვნება ინდოევროპულ ენათა ბალტიკურ ჯგუფს.

ლატი - ლატვიის ფულის ერთეული, შეიცავს 100 სანტიმს. ბრუნვაშია 1993 წლის მარტიდან.

ლატიმერი ჰიუ - ინგლისის რეფორმაციის მოღვაწე (1485? - 1555 წწ).

ლატიმერია - „ცოცხალ ნამარხად“ წოდებული თევზი, რომელიც დღეს დედამიწაზე მობინადრე არსებათა შორის უძველესად ითვლება. სიგრძე 2 მეტრამდე, წონა 100 კგ-მდე.

ლატიმორი ოუენ - ამერიკელი აღმოსავლეთმცოდნე (1900-1985 წწ).

ლატინა - ქალაქი იტალიაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლატინი ბრუნეტო - იტალიელი მწერალი (დაახლოებით 1220-1294 წწ).

ლატინინა ლარისა - რუსი ტანმოვარჯიშე ქალი (სპორტული ტანვარჯიში), ოლიმპიური თამაშების 9-გზის ჩემპიონი 1956, 1960, 1964 წლებში (დაიბადა 1934 წელს).

ლატინუსი - ლათინელთა ტომის ეპონიმი; ბერძნული ტრადიციის მიხედვით, იგი ოდისევსისა და კირკეს ვაჟია.

ლატიფუნდიები (ლათ.) - მსხვილი მემამულური მეურნეობა დასავლეთ ევროპაში.

ლატიფუნდიზმი - მიწათმფლობელობის სისტემა, რაც დაფუძნებულია ლატიფუნდიაზე.

ლატიშევი ვასილი - რუსი ფილოლოგ-კლასიკოსი, ეპიგრაფისტი და ისტორიკოსი (1855-1921 წწ).

ლატიშევი ნიკოლაი - რუსი ფეხბურთის საერთაშორისო კატეგორიის მსაჯი (1913-1999 წწ).

ლატო გჟეგოჟ ბოლესლავ - პოლონელი ფეხბურთელი, 1972 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი, 1974 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საუკეთესო ბომბარდირი (დაიბადა 1950 წელს).

ლატონა - რომაულ მითოლოგიაში - იუპიტერის ცოლი იუნონამდე.

ლატორე მარიანო - ჩილელი მწერალი (1886-1955 წწ).

ლატრ დე ტასინი ჟან მარი გაბრიელ დე - საფრანგეთის მარშალი (1889-1952 წწ).

ლატრობი ბენჯამინ - ამერიკელი არქიტექტორი (1764-1820 წწ).

ლატური მორის კანტენ დე - ფრანგი ფერმწერი (1704-1788 წწ).

ლატური ჟორჟ დე - ფრანგი ფერმწერი (1593-1652 წწ).

ლატურ-მობური მარი ვიქტორ - გრაფი, საფრანგეთის სამხედრო მოღვაწე, მარშალი; საფრანგეთის სამხედრო მინისტრი 1819-21 წლებში (1766-1850 წწ).

ლატფარი - უღელტეხილი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის ქედზე.

ლატფარისწყალი (ფაშგვაში) - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლაუ რალფ - გერმანელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1959 წელს).

ლაუბე ჰაინრიხ - გერმანელი მწერალი, დრამატურგი და თეატრალური მოღვაწე (1806-1884 წწ).

ლაუბი ფერდინანდ - ჩეხი მევიოლინე, პედაგოგი, კომპოზიტორი (1832-1875 წწ).

ლაუდა ნიკი (ანდრეას-ნიკოლაუს) - ავსტრიელი ავტომრბოლელი, მსოფლიოს სამგზის ჩემპიონი «ფორმულა 1»-ში 1975, 1977, 1984 წლებში (დაიბადა 1949 წელს).

ლაუე მაქს ფელიქს თეოდორ ფონ - გერმანელი ფიზიკოსი, 1914 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1879-1960 წწ).

ლაუეგრამა - უძრავი მონოკრისტალის დიფრაქციული გამოსახულება, რომელიც რენტგენის სხივების მეშვეობით მიიღება.

ლაუკინი გიუნტერ - გერმანელი ფიზიკოსი (დაიბადა 1924 წელს).

ლაუმა - ბალტიურ მითოლოგიაში - ღვთაება, რომელიც ადამიანებთან ბოროტებასა და კოშმარებს მოავლენს.

ლაუნგეიკიუდლი - ვულკანური მასივი ისლანდიის დასავლეთ ნაწილში.

ლაურანა ლუჩანო - იტალიელი არქიტექტორი (1420-1479 წწ).

ლაურანა ფრანჩესკო (ნამდვილი სახელი და გვარი ფრანიო ვრანელი) - იტალიელი მოქანდაკე (დაახლოებით 1430-1502 წწ).

ლაურეატი

1) პირი, რომელსაც მინიჭებული აქვს სახელმწიფო ან საერთაშორისო და სხვა პრემია.

2) ამა თუ იმ კონკურსის გამარჯვებული.

ლაური მალკოლმ - კანადელი ინგლისურენოვანი მწერალი (1909-1957 წწ).

ლაური ფილიპო - ფლამანდელი ფერმწერი; ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა რომში.

ლაურიაში - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლაური-ვოლპი ჯაკომო - იტალიელი მომღერალი (ლირიული და დრამატული ტენორი) (1892-1979 წწ).

ლაურისტინი იოჰანეს (ლიტერატურული ფსევდონიმი «იუხან მადარიკი») - ესტონელი პოლიტიკური მოღვაწე და მწერალი, 1940 წლიდან ესტონეთის კომპარტიის ლიდერი და მთავრობის ხელმძღვანელი; დაუღუპა ტალინის დაცვისას (1899-1941 წწ).

ლაუტერი ანტს - ესტონელი მსახიობი და რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1894-1973 წწ).

ლაუტერპახტი ჰერშ - ინგლისელი იურისტი (1897-1960 წწ).

ლაუტონი ჩარლზ - იხილე ლოუტონი .

ლაუშა - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (ჟინვალის სადაბო საკრებულო), გუდამაყრის ქედის სამხრეთ კალთაზე, მდინარე ხორხულას (ერთვის ჟინვალის წყალსაცავს) მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 1000 მეტრი, დუშეთიდან - 29 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 27 კაცი.

ლაუხჰამერი - ქალაქი გერმანიის ბრანდენბურგის მხარეში (25 ათასი).

ლაფათა - თონეში ლავაშის ჩასაკრავი ბალიში, ნამჯით, ჩალით და მისთანებით გამოტენილი.

ლაფათინი - საქსოვი დაზგის სავარცხლის ჩარჩო.

ლაფაიეტი მარი მადლენ (ქალიშვილობის გვარი პიოშ დე ლა ვერნი) - ფრანგი მწერალი ქალი (1757-1834 წწ).

ლაფაიეტი მარი ჟოზეფ პოლ ივ როკ ჟილბერ მოტიე მარკიზ დე - ფრანგი პოლიტიკური მოღვაწე, ჩრდილოეთ ამერიკის დამოუკიდებლობისათვის წარმოებული ომების მონაწილე; ამერიკის არმიის გენერალი (1757-1834 წწ).

ლაფალაში - იხილე ლამფალაში.

ლაფანაანთკარი - სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ქართლის ქედის დასავლეთ კალთაზე, მდინარე აბანოსხევის (არაგვის მარცხენა შენაკადი.) ხეობაში. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 13 სოფელს: აბანოსხევი, ახალი ოსები, დავათი, ზემოუბანი, კოშკასყელი, ლაფანაანთკარი, მაღრანი, მწითურები, ნოჯა, ნოჯიკეთი, ქერიაანთკარი, ძველი ოსები, ხიზნები). ზღვის დონიდან - 1000 მეტრი, დუშეთიდან - 19 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 118 კაცი.

ლაფანაანთკარის თემის საკრებულო - იხილე ლაფანაანთკარი.

ლაფანი

1) (ლაფნის ხე) - ზაფხულმწვანე მერქნიან მცენარეთა გვარი კაკლისებრთა ოჯახისა, 35 მეტრამდე სიმაღლის ხე. აქვს რბილი და მსუბუქი მერქანი, იზრდება მდინარის ნაპირებზე.

2) (ფლოემა) - უმაღლეს მცენარეთა რთული ქსოვილი, რომლის ძირითადი ფუნქციაა ორგანული ნივთიერებების გადაადგილება მცენარეში.

3) ცაცხვის და ზოგი სხვა ფოთლოვანი მცენარის ქერქქვეშა ბოჭკოვანი ნაწილი.

4). ზოგი მცენარის (სელის, კანაფის) ბოჭკოვანი ქსოვილი, რომლისგანაც ნართს ამზადებენ.

ლაფანყური - სოფელი თელავის მუნიციალიტეტში (ნაფარეულის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ლოპოტის მარცხენა სანაპიროზე. 1905 წლიდან აქ ჩამოსახლება დაიწყეს ფშავლებმა არაგვის და ივრის ხეობიდან და დღეს 450-მდე ოჯახი ცხოვრობს. სოფელი თელავიდან დაშორებულია 36 კილომეტრით. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 904 ადამიანი.

ლაფარგი პოლ - საფრანგეთისა და საერთაშორისო მუშათა მოძრაობის მოღვაწე, საფრანგეთის მუშათა პარტიის დამაარსებელი; ლიტერატორი (1842-1911 წწ).

ლაფარო (ლაფარე) - ადგილი შენობის ირგვლივ, რომელსაც სახურავის გამოშვერილი ნაწილი ფარავს.

ლაფატერი იოჰან კასპარ - შვეიცარიელი მწერალი (1741-1801 წწ).

ლაფაური ალექსანდრე - ბალეტის მსახიობი, ბალეტმაისტერი; მოღვაწეობდა მოსკოვის დიდ თეატრში (1926-1975 წწ).

ლაფაჩი ნინო - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა რუსთაველის სახელობის და სოხუმის თეატრებში (1908-1992 წწ).

ლაფაჩი (თურქ.) - ნელი, ზანტი, დოყლაპია.

ლაფდასხმული - იგივეა, რაც თავლაფდასხმული.

ლაფეთი - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (ორპირის თემის საკრებულო), მდებარეობს იმერეთის ჩრდილოეთ მთისწინეთში. ზღვის დონიდან - 400 მეტრი, ტყიბულიდან - 22 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 60 კაცი. სოფელი წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVIII საუკუნეში.

ლაფემა ბართლემი - საფრანგეთის სახელმწიფო მოღვაწე და ეკონომისტი (1545-1612 წწ).

ლაფერა - ხის დიდი ბრტყელი კოვზი, ქვაბიდან ღომის ამოსაღები.

ლა ფერასი - პალეოლითური ხანის სადგომი საფრანგეთის სამხრეთ ნაწილში (დორდონის დეპარტამენტი).

ლაფერაძე ზურაბ (კუკური) - კინოსა და თეატრის მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1926-1990 წწ).

ლაფეტი (გერმ.) - დაზგა, რომელზედაც მაგრდება ქვემეხის ლულა.

ლაფი - თხელი ტალახი-ტლაპო.

ლაფიანხევი - მდინარე საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში, ივრის მარცხენა შენაკადი.

ლაფიტი ჟაკ - საფრანგეთის პოლიტიკური მოღვაწე, ბანკირი; 1830-31 წლებში ქვეყნის მთავრობის მეთაური (1767-1844 წწ).

ლაფიტი - ერთგვარი წითელი ღვინო.

ლაფიტო ჟოზეფ ფრანსუა - ფრანგი მისიონერი, ჩრდილოეთ ამერიკის ინდიელთა ყოფის მკვლევარი (1670-1740 წწ).

ლაფლინი რობერტ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1998 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1950 წელს).

ლაფნეული - ლაფნის შემცველი.

ლაფნიანი - სოფელი ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.

ლაფნიჭამია - ხის მავნებელი პატარა ხოჭო, ცხოვრობს ხის ლაფანში და ლაფნითვე საზრდოობს. სხეულის სიგრძე 1-2 მილიმეტრს აღწევს.

ლაფოლეტი რობერტ მარიონ - აშშ-ს პოლიტიკური მოღვაწე, პრეზიდენტობის კანდიდატი 1924 წელს (1855-1925 წწ).

ლაფონი რენე - ფრანგი ენათმეცნიერი, ბასკოლოგი, კავკასიოლოგი, ქართველოლოგი (1899-1974 წწ).

ლაფონტენი ანრი - ბელგიის პოლიტიკური მოღვაწე, 1919-32 წლებში ქვეყნის სენატის ვიცე-პრეზიდენტი (1854-1943 წწ).

ლაფონტენი ჟან დე - ფრანგი პოეტი, მეიგავე (1621-1695 წწ).

ლაფორგი ჟიულ - ფრანგი პოეტი-სიმბოლისტი (1860-1887 წწ).

ლაფორეტი კარმენ - ესპანელი მწერალი ქალი (დაიბადა 1921 წელს).

ლა ფრენე როჟე დე - ფრანგი მხატვარი (1885-1925 წწ).

ლაფსთა - მდინარე გაგრის შემოგარენში, ერთვის შავ ზღვას.

ლაფსუსი (ლათ.) - უნებლიე შეცდომა, წაცდენა მეტყველებაში.

ლაფუენტე სამალიოა მოდესტო - ესპანელი ისტორიკოსი, ჟურნალისტი და პოლიტიკური მოღვაწე (1806-1866 წწ).

ლაფური - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარცხენა შენაკადი.

ლაფურია - უღელტეხილი ონის მუნიციპალიტეტში, შოდა-კედელას ქედზე.

ლაფშა - დაკოდილი ცხენი-იაბო.

ლაფშური - ლაფშა ცხენის დამახასიათებელი - მოკლე და ჩქარი ნაბიჯით სვლა.

ლაფჩინი (თურქ.) - (კუთხ.) წაღა ერთგვარი.

ლაფჩინსკი კაზიმეჟ - პოლონელი მთარგმნელი, 1844 წელს ჩამოვიდა საქართველოში; პოლონურად თარგმნა „ვეფხისტყაოსანი“ (1823-1893 წწ).

ლაქა

1) განსხვავებული ფერის ადგილი რისამე ზედაპირზე.

2) ჭუჭყად ჩამჯდარი და დამჩნეული რამე.

3) ქართული სატელევიზიო მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1985 წელს. დამდგმელი რეჟისორი და სცენარის ავტორი - ალექსანდრე ცაბაძე. დამდგმელი ოპერატორი - ნოდარ ნამგალაძე. მთავარ როლებში: ქიშვარდ გლუნჩაძე, რუსუდან ქვლივიძე, ოთარ ბაზღაძე, დავით ხურცილავა.

ლაქაში (Typha) - ერთლებნიან ბალახოვან მცენარეთა გვარი ლაქაშისებრთა ოჯახისა, მისი სიმაღლე 70 სმ-დან 4 მეტრამდე აღწევს, გავრცელებულია მთელ დედამიწაზე.

ლაქაშიანი - სადაც ლაქაში იზრდება.

ლაქესისი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ერთ-ერთი მოირა, ბედისწერის ქალღმერთი, ადამიანის ხვედრის განმსაზღვრელი.

ლაქი (გერმ.) - ორგანულ ნაერთებში აფსკწარმომქმნელ ნივთიერებათა გახსნის შედეგად მიღებული მასა, რომლითაც ფარავენ ლითონის, ხის ან სხვა ზედაპირს.

ლაქია (ფრ.)

1) თავადაზნაურულ-ბურჟუაზიულ საზოგადოებაში - ხელზე მოსამსახურე მამაკაცი.

2) (გადატანით) ვისამე ნება-სურვილის უსიტყვოდ ამსრულებელი.

ლაქიანი - რასაც ლაქა აქვს.

ლაქის ცრუფარიანა - მწერი კოკციდების ქვერიგისა; მისი სამშობლო ინდოეთია; უძველესი დროიდან მისი გამონაყოფი იხმარება როგორც საუკეთესო ლაქი.

ლაქიური - ლაქიის დამახასიათებელი.

ლაქლაქა - ლაქლაქის მოყვარული, ყბედი.

ლაქლაქი - უთავბოლო, გაუთავებელი ლაპარაკი, ყბედობა.

ლაქნაუ - იხილე ლაქხნაუ.

ლაქსნესი ჰალდორ კილიან (ნამდვილი გვარი გვიუდიონსონი) - ისლანდიელი მწერალი (1902-1998 წწ).

ლაქსი პიტერ დევიდ - ამერიკელი მათემატიკოსი (დაიბადა 1926 წელს).

ლაქტამები - ამინოკარბომჟავების შიგა ციკლური ამიდები.

ლაქტატები - რძის მჟავის მარილები ან ეთერები.

ლაქტატდეჰიდროგენაზა - ფერმენტი ოქსიდორედუქტაზების კლასისა.

ლაქტაცია (ლათ.) - რძის წარმოქმნის, დაგროებისა და პერიოდული გამოყოფის პროცესი ადამიანსა და ძუძუმწოვარ ცხოველებში.

ლაქტიონოვი ალექსანდრე - რუსი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1910-1972 წწ).

ლაქტო... - რთული სიტყვების პირველი შემადგენელი ნაწილი, აღნიშნავს რძესთან კავშირის მქონეს.

ლაქტობაცილინი

1) რძემჟავა ბაქტერიების ორი სახეობის კულტურა, ერთგვარი სოკო რძის შესადედებლად და სამკურნალო მიზნებისთვის.

2) ამ სოკოს საშუალებით შედედებული მაწონი, იოგურტი.

ლაქტოგლუბოლინი - რძის შრატის ერთ-ერთი ცილა.

ლაქტოზა - რძის შაქარი, დისაქარიდი.

ლაქტოსკოპი - რძის ცხიმოვნების გამოსარკვევი ხელსაწყო.

ლაქუცა-ლაარტყალი - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლაქუცა

1) რამაც ლაქუცი იცის

2) ვინც ლაქუცი იცის.

ლაქუცი

1) ძაღლის თამაში ვინმესთან ან რამესთან კუდის ქიცინით და ტანის რხევით.

2) (გადატანით) პირფერობა, მლიქვნელობა.

ლაქშადვიპი - მოკავშირე ტერიტორია ინდოეთში, ადმინისტრაციული ცენტრი - კავარატი.

ლაქშმანა - ინდუისტური მითოლოგიის გმირი, „რამაიანას“ პერსონაჟი.

ლაქშმი (სანსკრ.) - ბრაჰმანიზმსა და ინდუიზმში ბედნიერებისა და სილამაზის ქალღმერთი, ღვთაება ვიშნუს ცოლი.

ლაქშმი-ბაი - ინდოეთის ეროვნული გმირი ქალი (1835-1853 წწ).

ლაქხნაუ- ქალაქი ინდოეთში, უტარ-პრადეშის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (1,6 მილონი).

ლაღა - ჯოხი, რომლითაც საწყაოს პირს გადაუსწორებენ ხოლმე მარცვლეულის აწყვისას.

ლაღარვაში - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლაღზწითი - მწვერვალი ჯავის მუნიციპალიტეტში, ოსეთის კავკასიონზე.

ლაღი

1) თავისუფალი, თამაში, ამაყი.

2) ასეთი ვისიმე ან რისიმე დამახასიათებელი.

ლაღიაშვილი იოსებ - ცარიზმის წინააღმდეგ მებრძოლი საქართველოში (1866-1913 წწ).

ლაღისმთა (ლაგაისმთა) - მთა გუდამაყრის ქედზე, დუშეთის მუნიციპალიტეტში (სიმაღლე - 2601 მეტრი).

ლაღიძე გრიგოლ - რეჟისორი და მსახიობი (1904-1985 წწ).

ლაღიძე მიტროფანე - უალკოჰოლო სასმელების წარმოების ფუძემდებელი საქართველოში (1869-1960 წწ).

ლაღიძე რამაზ

1) ქიმიკოსი, მეცნიერების დოქტორი (1913-1995 წწ).

2) კომპოზიტორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1921-1982 წწ).

ლაღიძე სოსო (იოსებ) - კინოსა და თეატრის მსახიობი (დაიბადა 1936 წელს).

ლაღლაღი - წყალში გაქნევ-გამოქნევით გავლება რისამე.

ლაღმი - ზოგი ფეთქებადი ნივთიერების საერთო სახელი, ლაღუმი.

ლაღორა - მთა ონის მუნიციპალიტეტში, შოდის ქედზე (სიმაღლე 3152 მ).

ლაღორულა - მდინარე ონის მუნიციპალიტეტში, რიონის მარჯვენა შენაკადი.

ლაღუმი - იგივეა, რაც ლაღმი.

ლაყარი - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლაყაფი (სპარს.) - (ძვ.) ლაყბობა, ყბედობა.

ლაყე

1) გაფუჭებული, აყროლებული კვერცხი.

2) (გადატანით) მოუხერხებელი, დონდლო, უფხო.

ლაყვრი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში. მესტიიდან 31 კმ.

ლაყვისხევი - მდინარე თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში, ალგეთის მარცხენა შენაკადი.

ლაყლაყი

1) ხმა, რომელსაც შენჯღრევისაგან გამოსცემს ლაყე კვერცხი ან სითხე ნაკლულ ჭურჭელში.

2) ნჯღრევა, რყევა.

ლაყუნა - ვინც ან რაც ლაყუნით დადის.

ლაყუნი - აქეთ-იქით ქანაობით სიარული, უსაქმოდ სიარული.

ლაყუჩი - თევზის სასუნთქი ორგანო.

ლაშამბოდი პიერ - ფრანგი პოეტი (1806-1872 წწ).

ლა-შაპელ--სენი - გვიანპალეოლითური ადამიანის სადგომი გამოქვაბული საფრანგეთის კორეზის დეპარტამენტში.

ლაშარელა

1) (კნინ.-მოფერ.) იგივეა, რაც ლაშარი.

2) გრიგოლ აბაშიძის რომანი (1957 წელი).

ლაშარი

1) (ვარეულა) - მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ფშავის არაგვის მარჯვენა შენაკადი.

2) ქართული ჟურნალი ახალი მწერლობის კავშირისა (1923 წელი).

ლაშარის ჯვარი - ფშავის მთავარი სალოცავი, საკულტო ცენტრი, მდებარეობდა ფშავის არაგვის ხეობის ზედა წელში.

ლაშდაღრენილი - რასაც ლაშები აქვს დაღრენილი.

ლაშე

1) სოფელი ზნაურის მუნიციპალიტეტში

2) სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე ჩხერიმელის ხეობაში. თემის საკრებულოს ცენტრი (მოიცავს 5 სოფელს: ლაშე, ლაშის იგორეთი, უჩამეთი, ღვერკი, ხემაღალი). ზღვის დონიდან - 360 მეტრი. ხარაგაულიდან - 5 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 452 კაცი.

ლაშებალთა - სოფელი ზნაურის მუნიციპალიტეტში.

ლაშელიე ჟიულ - ფრანგი ლოგიკოსი და ფილოსოფოსი (1832-1918 წწ).

ლაშეჭალა - ყოფილი სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლაშთხაში - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ხელედულის მარჯვენა შენაკადი.

ლაშთხვერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლაში

1) ზოგიერთი ცხოველის (ცხენის, მგლის, ძაღლის...) ტუჩი.

2) (გადატანით) დიდი ტუჩი.

ლაშია - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (ჯვარისის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე რიონის მარცხენა მხარეს. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 65 კაცი.

ლაშის იგორეთი (ყოფილი იგორეთი) - სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში (ლაშის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ჩხერიმელის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 450 მეტრი. ხარაგაულიდან - 6 კილომეტრი 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 165 კაცი.

ლაშისღელე

1) სოფელი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში.

2) მდინარე ცაგერის მუნიციპალიტეტში, ლაჯანურის მარცხენა შენაკადი.

ლაშიფსა - მდინარე გუდაუთის მუნიციპალიტეტში, ერთვის რიწის ტბას.

ლაშკენდარი - მთა ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, აფხაზეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე.

ლაშლაში - ლაქლაქი, ყაყანი.

ლაშო (ლაშიო) - ქალაქი მიანმას ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, შანის ეროვნული ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლა-შო-დე-ფონი - ქალაქი შვეიცარიის დასავლეთ ნაწილში (40 ათასი).

ლაშოსე პიერ კლოდ ნიველ დე - ფრანგი დრამატურგი (1692-1754 წწ).

ლაშურა - მდინარე საჩხერის მუნიციპალიტეტში, ყვირილის მარცხენა შენაკადი.

ლაშფსარდი - სოფელი გუდაუთის მუნიციპალიტეტში.

ლაშქარა (Symphytum) - მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი; მის ფესვებს იყენებენ მოტეხილობის საწინააღმდეგოდ.

ლაშქარი (სპარს.)

1) სამოქალაქო მოსახლებისაგან შექმნილი სამხედრო ფორმირება.

2) ჯარი, არმია.

ლაშქარნივისი - სამეურნეო დარგის მოხელე გვიანდელი ფეოდალური საქართველოს სამხედრო უწყებაში; ევალებოდა დაქირავებული ჯარისკაცების, მათი უფროსებისა და მორიგე ლაშქრის მეთაურების აღრიცხვა.

ლაშქაროვი (ბიბილური) პავლე - რუსეთის არმიის გენერალ-მაიორი, 1812-14 წლების რუსეთ-საფრანგეთის ომის მონაწილე (გარდაიცვალა 1853 წელს).

ლაშქაროვი სერგეი - რუსი დიპლომატი, წარმოშობით ქართველი, 1807 წლიდან მართავდა მოლდავეთსა და ვლახეთს (1739-1814 წწ).

ლაშქრობა

1) ლაშქრად წასვლა, გალაშქრება.

2) მასობრივი ორგანიზებული გასეირნება რაიმეს მიზნით.

ლაშქრული - ქართული ხალხური სიმღერა, რომელსაც მღეროდნენ ლაშქრობაში მიმავალნი.

ლაშხეთი - თემი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლაშხიშვილი ხოსია - ლეჩხუმის მფლობელი XVII საუკუნის 60-იან წლებში (გარდაიცვალა 1670 წელს).

ლაშხრერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლაჩა - ტბა რუსეთის არხანგელსკის ოლქში (სიღრმე 5 მეტრი).

ლაჩარი - მშიშარა, მხდალი, ჯაბანი, ქალაჩუნა.

ლაჩარხაში - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლაჩენზი დუინ - ინგლისელი არქიტექტორი (1869-1944 წწ).

ლაჩთა - სოფელი ონის მუნიციპალიტეტში.

ლაჩინი (1926 წლამდე აბდალიარი) - ქალაქი აზერბაიჯანში, ყარაბახის მთიანეთის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე.

ლაჩინოვა (შელაშნიკოვა) ეკატერინა - რუსი მწერალი ქალი (1813-1896 წწ).

ლაჩრობა - ლაჩრის თვისება.

ლაჩრული - ლაჩრის დამახასიათებლი, შესაფერი.

ლაცარონები - სამხრეთ იტალიაში მოხეტიალე, ღატაკი ლუმპენ-პროლეტარები.

ლაცარუსი მორიც - გერმანელი ფილოსოფოსი (1824-1903 წწ).

ლაცაური - სოფელი ცხინვალის მუნიციპალიტეტში.

ლაცგა - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლაციო - ოლქი ცენტრალურ იტალიაში, აპენინის ნახევარკუნძულზე. ადმინისტრაციული ცენტრი - რომი.

ლაცისი ვილის - ლატვიელი მწერალი (1904-1966 წწ).

ლაციცი - ალერსი, მოფერება, პირფერობა, მლიქვნელობა.

ლაცკანი (გერმ.) - პალტოს ან პიჯაკის ბორტის გადანაკეცი.

ლაცკოვიჩი ივან - ხორვატი მხატვარი-პრიმიტივისტი (დაიბადა 1932 წელს).

ლაცო (იტალ.) - კომიკური ნომერი, რომელიც ჩართული იყო ნიღბების კომედის ძირითად მოქმედებაში.

ლაცორია - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლაძარი (ლაცარი) კონსტანტინო - იტალიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1857-1927 წწ).

ლაწალუწი - გაბმული მტვრევის, მსხვრევის ხმა.

ლაწანი

1) რისამე გატეხის, მტვრევის ხმა.

2) სილის გარტყმის ხმა.

ლაწირაკი - (ლანძღ.) უხეირო, უსუსური, (იტყვიან პატარა ბიჭზე, რომელიც უზრდელად მოიქცევა).

ლაწლაწი - უღონოდ სიარული, წანწალი.

ლაწუნი - იგივეა, რაც ლაწანი.

ლაჭანი - წნელისაგან მოწნული საწოლი, რომელშიც თივა ან ჩალა არის ჩაგებული.

ლახამა - შუმერულ მითოლოგიაში - საწყალოსნო სტიქიის ღვთაება, მსოფლიო ოკეანიის (აბზუს) შემქმნელი.

ლახამი - სოფელი და მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლახამულა - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლახანა (ბერძნ.) - იგივეა, რაც თავხვეული კომბოსტო.

ლახანი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლახარი და აშნანი - შუმერულ მითოლოგიაში - შინაური პირუტყვის და ხორბლის მფარველი ღვთაებები.

ლახატო - სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (ზარიძეების თემის საკრებულო), ქართლის ქედის დასავლეთ კალთაზე, მდინარე ლახატოურაზე (ფშავის არაგვის აუზი) ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 1320 მეტრი, თიანეთიდან - 30 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 4 კაცი.

ლახაშური - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლახდენპოხია - ქალაქი რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში.

ლახემაა - ეროვნული პარკი ესტონეთში; დაარსებულია 1971 წელს.

ლახეფა - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლახვარი

1) გრძელტარიანი ბასრწვერა იარაღი, იხმარებოდა ძველად.

2) (წიგნ.) გამანადგურებელი სასიკვდილო დარტყმა.

ლახვარსობილი - (პოეტ.) მეტისმეტად გულნატკენი, გულდაკოდილი.

ლახვაშია - მდინარე მარტვილის მუნიციპალიტეტში, გურძემის მარცხენა შენაკადი.

ლახვაშური - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, მუხრის მარცხენა შენაკადი.

ლახვრა - მწვერვალი (3720 მ) და მყინვარი მესტიის მუნიციპალიტეტში, ცალგმილის ქედზე.

ლახირი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლახლახი

1) ფრინველის უშნო სიარული (საბა).

2) იგივეა, რაც ლასლასი.

ლახსი მანფრედ - პოლონელი დიპლომატი და იურისტი (დაიბადა 1914 წელს).

ლახტაკი - იგივეა, რაც ზღვის კურდღელი.

ლახტაობა - იხილე ლახტი(1).

ლახტი

1) ქართული ხალხური თამაში ქამრებით, წრეში ჩამდგარ და მასში შესვლის მსურველთა დაპირისპირებაზე დაფუძნებული.

2) გრძელი უტარო მათრახი, ძველად ბრძოლაში ხმარობდნენ საცემად, რკინის კეტი ამავე დანიშნულებისა.

3) (მედიცინაში) სისხლდენის შესაჩერებელი რეზინის ელასტიკური მილი.

4) ქართული ყოველკვირეული ლიტერატურული ჟურნალი (გამოდიოდა 1914 წელს).

ლახუ - სამხრეთ ჩინეთში, ტაილანდსა და მიანმაში მცხოვრები ხალხი.

ლახუნარი - მდინარე ცაგერის მუნიციპალიტეტში, ზიეთის მარჯვენა შენაკადი.

ლახუნდარა - სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში (წყალაფორეთის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ბორიმელის (ძირულის მარჯვენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 600 მეტრი. ხარაგაულიდან - 13 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 555 კაცი.

ლახუსტაკი (ლახოსტაკი) - თმის წარბებისა და წამწამების საღებავი.

ლახუშდი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლაჯანა - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლაჯანურის წყალსაცავი - მდებარეობს ცაგერის მუნიციპალიტეტში, ლაჯანურის აუზში.

ლაჯი

1) ჩვეულებრივ - ლაჯები - ფეხების შიგნითა მხარე მუხლებს ზევით.

2) დიდი ნაბიჯი.

ლაჯლაჯი აბუ--ფარაჯ ალ-მუზაფარ - შათრანჯის (ჭადრაკის) სპარსელი მოთამაშე და თეორიტიკოსი (? - 970 წ).

ლაჯრებული - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ხელედულის მარცხენა შენაკადი.

ლაჯუნი - (საუბ.) დიდი ნაბიჯებით სიარული.

ლაჰილი (ლაილა, ლაჰლა)

1) მწვერვალი, მყინვარი და უღელტეხეილი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის ქედზე.

2) სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლაჰილჭალა - მდინარე, იხილე ლაილჭალა.

ლაჰლაჭალა - მდინარე, იხილე ლაილჭალა.

ლაჰორი - ქალაქი პაკისტანის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, პენჯაბის პროვინციაში, 1799-1849 წლებში სიქჰების სახელმწიფოს დედაქალაქი (3 მილიონი).

ლაჰტი - ქალაქი-პორტი ფინეთის ჰიამეს ლიანში (95 ათასი).

ლაჰტი უნო - ესტონელი მწერალი (დაიბადა 1924 წელს).

ლაჰუთი აბუ -ყასემ - პოეტი და საზოგადო მოღვაწე, სპარსული და ტაჯიკური პოეზიის წარმომადგენელი (1887-1957 წწ).

2.2 ლბ

▲ზევით დაბრუნება


ლბილი - (ძვ.) იგივეა, რაც რბილი.

ლბინები - ჰერული მოდგმის ტომი, რომლებიც ცხოვრობდნენ ალაზნის ზემო წელში.

2.3 ლგ

▲ზევით დაბრუნება


ლგოვი - ქალაქი რუსეთის კურსკის ოლქში (25 ათასი).

2.4 ლე

▲ზევით დაბრუნება


ლე ივან (ნამდვილი გვარი მოისია) - უკრაინელი მწერალი (1895-1978 წწ).

ლე - შუა საუკუნეების ევროპაში ორი ლიტერატურული ჟანრის (თხრობითის და ლირიკულის) აღმნიშვნელი ტერმინი.

ლეა - იხილე ლეი.

ლეარქოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ათამანტისა და ინოს ვაჟი, მელიკერტეს უფროსი ძმა; მოკლა მამამისმა უგონობის ჟამს.

ლეახალე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლება ფილიპ ფრანსუა - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე, იაკობინელი, რობესპიერის თანამდგომი (1765-1794 წწ).

ლებაისკარი - შუა საუკუნეების ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, მდებარეობს პირიქითა ხევსურეთში, შატილის გზაზე.

ლებანი - მცენარის პირველი ფოთოლი, რომელიც წარმოიქმნება თესლში ჩანასახის ჯერ კიდევ არადიფერენცირებულ სხეულზე.

ლებანიძე მურმან - პოეტი (1922-2001 წწ).

ლებანიძე ქრისტესია - საქართველოს სახალხო მხატვარი (1910-1990 წწ).

ლებარდე

1) მთა მარტვილის მუნიციპალიტეტში, ეგრისის ქედზე (სიმაღლე - 2733 მეტრი).

2) მდინარე მარტვილის მუნიციპალიტეტში, ტეხურის მარცხენა შენაკადი.

3) სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში, ადგილობრივი მნიშვნელობის კლიმატურ-ბალნეოლოგიური კურორტი.

ლებაღათურე - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლებაჩე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლებეგი ანრი - ფრანგი მათემატიკოსი (1875-1941 წწ).

ლებედევი ალექსანდრე

1) რუსი ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (1893-1969 წწ).

2) რუსი გრაფიკოსი (1830-1898 წწ).

ლებედევი ვალენტინ - რუსი კოსმონავტი, ტექნიკურ მეცნიერებათა დოქტორი, 1973 და 1982 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1942 წელს).

ლებედევი გერასიმე - პირველი რუსი ინდოლოგი (1749-1817 წწ).

ლებედევი ევგენი - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა ლენინგრადის დიდ დრამატულ თეატრში (1917-1997 წწ).

ლებედევი კლავდიუსი - რუსი მხატვარი-პერედვიჟინიკი (1852-1916 წწ).

ლებედევი მიხაილ - რუსი მხატვარი, ცხოვრობდა იტალიაში (1811-1837 წწ).

ლებედევი პეტრე - რუსი ფიზიკოსი, სამეცნიერო სკოლის შემქმნელი (1866-1912 წწ).

ლებედევი რემი - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1928-1988 წწ).

ლებედევ-კუმაჩი ვასილი - რუსი პოეტი (1898-1949 წწ).

ლებედი ალექსანდრე - რუსი სახელმწიფო მოღვაწე, გენერალ-ლეიტენანტი, ე.წ. „ახალი რუსეთის“ ერთ-ერთი ყველაზე გამოკვეთილი ფიგურა; დაიღუპა ავია კატასტროფაში (1950-2002 წწ).

ლებედიანი - ქალაქი რუსეთის ლიპეცკის ოლქში (25 ათასი).

ლებედინი - ქალაქი უკრაინის სუმის ოლქში (35 ათასი).

ლებელი ნიკოლა - ფრანგი იარაღის მწარმოებელი და კონსტრუქტორი (1838-1891 წწ).

ლე ბელი ჟოზეფ აშლი - ფრანგი ქიმიკოსი, სტერეოქიმიის ერთ-ერთი მამამთავარი (1847-1930 წწ).

ლებერეხტი ჰანს - ესტონელი მწერალი (1910-1960 წწ).

ლებერია - მთა მარტვილის მუნიციპალიტეტში, ეგრისის ქედზე.

ლებერტი ჰანს - ავსტრიელი მწერალი (დაიბადა 1919 წელს).

ლებეურის მთა (ლებეურთა, სირხლებერთა) - მთა ჯავის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედზე.

ლები

1) ცემით ან დაცემით დალურჯებული ადგილი ტანზე.

2) ჭაობიანი ნიადაგის ფენა მოლურჯო ფერისა.

ლები ჟაკ - ამერიკელი ბიოლოგი (1859-1924 წწ).

ლებლანი ნიკოლა - ფრანგი ქიმიკოსი (1742-1806 წწ).

ლებლონი ჟან ბატისტ - ფრანგი არქიტექტორი, მუშაობდა რუსეთში (1679-1719 წწ).

ლებო (ლე ვო) ლუი - ფრანგი არქიტექტორი (1612-1670 წწ).

ლებონი ფილიპ - ფრანგი ინჟინერი (1767-1804 წწ).

ლებრენი პონს დენი ეკუშარ (მეტსახელი ლებრენ-პინდარი) - ფრანგი პოეტი (1729-1807 წწ).

ლებრენი შარლ - ფრანგი ფერმწერი, დეკორატორი (1619-1690 წწ).

ლებრიხა (ნამდვილი სახელი და გვარი ანტონიო მარტინეს დე კალა) - ესტონელი ფილოლოგი-ჰუმანისტი; ესპანური (კასტილუირი) ენის გრამატიკის და ლექსიკონის შემქმნელი (1444-1522 წწ).

ლებსკო - ტბა პოლონეთში.

ლეგა - მუქი ნაცრისფერი, რუხი.

ლეგა სილვესტრო - იტალიელი ფერმწერი (1826-1895 წწ).

ლე გალიენი ივა - ამერიკელი მსახიობი ქალი (1899-1985 წწ).

ლეგალიზაცია და ლეგალიზება - ლეგალურ მდგომარეობაში გადაყვანა ან გადასვლა.

ლეგალური (ლათ.) - კანონით ნებადართული.

ლეგარი ფერენც (ფრანც) - უნგრელი კომპოზიტორი (1870-1948 წწ).

ლეგასპი მიგელ - ესპანელი კონკისტადორი, ფილიპინების დამპყრობი (1504-1572 წწ).

ლეგასპი - ქალაქი-პორტი ფილიპინებში, ალბაის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლეგატი (ლათ.) - რომის პაპის ელჩი, დესპანი რომელიმე ქვეყანაში; ვატიკანის წარმომადგენელი.

ლეგატისიმო (იტალ.) - სრულიად გადაბმით.

ლეგატო (იტალ.) - მუსიკაში - ერთი ბგერიდან მეორეზე უპაუზოდ გადასვლა.

ლეგაცია - რომის პაპის ელჩების დელეგაცია, რომელიც იგზავნება საგანგებო მიზნებით.

ლეგახარე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლეგენდა (ლათ.)

1) რუკაზე დართული პირობითი ნიშნები და განმარტებანი.

2) შუა საუკუნეების მატიანეებში - წმინდანის ცხოვრება და რელიგიურ-დამრიგებლობითი მოთხრობა.

3) ყოფით მეტყველებაში - გამონაგონი, არარეალური ამბავი.

ლეგენდარული - ლეგენდის ხასიათისა, ლეგენდაში მოხსენიებული, არაჩვეულებრივი, შეუდარებელი.

ლეგთავი - ლეგიონის (პოლკის) მეთაური.

ლეგი უილიამ დანიელ - ამერიკელი ფლოტის ადმირალი, მეორე მსოფლიო ომში აშშ-ს შეიარაღებული ძალების უმაღლესი მთავარსარდლობის შტაბის უფროსი (1875-1959 წწ).

ლეგია--სალსედო აუგუსტო - პერუს პრეზიდენტი 1908-12 წლებში; 1919-30 წლებში სამხედრო გადატრიალების შემდეგ დაამყარა დიქტატორული რეჟიმი; დამხობილ იქნა და სიცოცხლე საპყრობილეში დაასრულა (1863-1932 წწ).

ლეგიონელეზი - ადამიანის მწვავე ინფექციური დაავადება, რომელსაც თან სდევს პნევმონია, ციებ-ცხელება, კუჭ-ნაწლავის აშლილობა; პირველად დაფიქსირებულ იქნა 1976 წელს.

ლეგიონერი

1) ლეგიონის ჯარისკაცი.

2) ფეხბურთელი, რომელიც უცხოურ კლუბში თამაშობს.

ლეგიონი (ლათ.)

1) ძველი რომის არმიის ძირითადი ტაქტიკური ერთეული (5-10 ათასი მეომარი).

2) ძველ რუსულ თვლაში - 100 ათასი. 3) იგივეა, რაც პოლკი.

ლეგირება - რაიმე ლითონში სხვა ლითონის შეყვანა, შერევა გარკვეული ქიმიური შემადგენლობისა და თვისებების მქონე შენადნობის მისაღებად.

ლეგისლატივი - საფრანგეთში საკანონმდებლო კრება საფრანგეთის დიდი რევოლუციის დროს (1791-92 წწ), აგრეთვე მეორე რესპუბლიკის დროს (1849-51 წწ).

ლეგისლატურა (ლათ.) - სახელმწიფო სამართალში ცნება, რომელიც აღნიშნავს საკანონმდებლო ორგანოს; საკანონმდებლო ორგანოთა ერთობლიობა.

ლეგისტები - შუა საუკუნეების იურისტები, რომლებიც ხელს უწყობდნენ რომის სამართლის რეცეფციას დასავლეთ ევროპაში.

ლეგიტიმაცია (ლათ.) - სახელმწიფო ძალაუფლების, ამა თუ იმ სოციალური ინსტიტუტის, სტატუსის აღიარება ან დამოწმება.

ლეგიტიმიზმი - XIX-XX საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში პოლიტიკური მიმართულება, რომელსაც სახელმწიფო წესწყობილების მთავარ პრინციპად მიაჩნდა ხელისუფლებაზე რომელიმე დინასტიის მემკვიდრეობის უფლება.

ლეგიტიმისტები - ბურბონების ხელისუფლების მხარდამჭერნი საფრანგეთში 1830 წლის ივლისის რევოლუციის შემდეგ.

ლეგლი - მწვერვალი, იხილე ლეილიდაღი.

ლეგნიცა - ქალაქი სამხრეთ-დასავლეთ პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

ლეგოგიე - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლეგოგიე-ნასაჯუ - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლეგრანი კრისტინ - ფრანგი ესტრადისა და ჯაზის მომღერალი ქალი (სოპრანო), მიშელ ლეგრანის და (დაიბადა 1930 წელს).

ლეგრანი მიშელ - ფრანგი კომპოზიტორი, პიანისტი, ორკესტრის ხელმძღვანელი, ვოკალისტი (დაიბადა 1932 წელს).

ლეგრო ალფონს - ფრანგი და ინგლისელი ფერმწერი, გრავიორი და მოქანდაკე (1837-1911 წწ).

ლეგუა (ესპან.) - ლათინური ამერიკის ქვეყნებში მანძილის საზომი, მერყეობს 4-იდან 6,6 კმ-მდე.

ლეგულორდავე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეგუმინი - სამარგო ცილა გლობულინების ჯგუფისა.

ლეგჰორნი (ინგლ.) - ქათმის ჯიში მეკვერცხული მიმართულებისა.

ლედა

1) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, სპარტის მეფე ტინდერესის მეუღლე, რომლის სილამაზითაც მოიხიბლა ზევსი, დაეუფლა მას და გედად აქცია.

2) იუპიტერის თანამგზავრი, აღმოჩენილია 1974 წელს ამერიკელი დ.კოუელის მიერ.

ლედარსალე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლედგებე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლედებური კარლ ფრიდრიხ - გერმანელი ბოტანიკოსი (1785-1851 წწ).

ლე დენოკი ჯოშუა - ამერიკელი გენეტიკოსი და ბიოქიმიკოსი (დაიბადა 1925 წელს).

ლედერბერგი ჯოშუა - ამერიკელი გენეტიკოსი, 1958 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ე. ტეიტემთან ერთად (დაიბადა 1925 წელს).

ლედერინი (გერმ.) - ბამბის ქსოვილი, რომელსაც ერთი მხრიდან გაუმჭვირი დრეკადი აფსკი აქვს.

ლედერმანი ლეონიდ მაქს - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1988 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჯ. სტეინბერგერთან და მ.შვარცთან ერთად (დაიბადა 1922 წელს).

ლედესმა ალონსო დე - ესპანელი პოეტი (1552-1632 წწ).

ლედეშვდი - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლედვალი - მწვერვალი, იხილე ლადევალი.

ლედ ზეპელინი (Led Zeppelin) - ინგლისური როკ-ჯგუფი; შეიქმნა 1966 წელს; იარსება 1980 წლამდე.

ლედი (ინგლ.) - დიდ ბრიტანეთში ლორდის ან ბარონეტის მეუღლე; გათხოვილი ქალი.

ლედიგი გერტ - გერმანელი მწერალი (დაიბადა 1921 წელს).

ლედისმითი - ქალაქი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის ნატალის პროვინციაში.

ლედრიუ-როლენი ალექსანდრ ოგიუსტ - საფრანგეთის პოლიტიკური მოღვაწე, ქვეყნის შინაგან საქმეთა მინისტრი, პარიზის კომუნის მოწინააღმდეგე (1807-1874 წწ).

ლედუ კლოდ ნიკოლა - ფრანგი არქიტექტორი და თეორიტიკოსი (1736-1806 წწ).

ლედუ პოლ - ბელგიელი ასტრონომი (1914-1988 წწ).

ლედუნგი - სამხედრო-საზღვაო ლაშქრის სახეობა სკანდინავიის ქვეყნებში.

ლეები ვილჰელმ იოზეფ ფრანც ფონ - ფაშისტური გერმანიის გენერალ-ფელდმარშალი (1876-1956 წწ).

ლეევარდენი - იხილე ლეუვარდენი.

ლეერი (ჰოლანდ.) - გვარლი, რომელსაც იყენებენ ირიბი აფრების ასაწევად.

ლევა (გულის ლევა)

1) გულის დასუსტება, შეღონება (შიმშილისაგან, მწუხარებისაგან, ლოდინისაგან).

2) ძლიერი მღელვარება.

ლევადიტი კონსტანტინ - ფრანგი ექიმი, იმუნოლოგი; წარმოშობით რუმინელი (1874-1953 წწ).

ლევაინი ჯეიმზ - ამერიკელი დირიჟორი (დაიბადა 1943 წელს).

ლევალი ჟიულ ლუი - ფრანგი სამხედრო თეორიტიკოსი, გენერალი (1823-1908 წწ).

ლევალუა-პერუ - ქალაქი საფრანგეთის ო-დე-სენის დეპარტამენტში.

ლევან ბატონიშვილი

1) (ბაგრატიონი) ქართლის მეფის, ვახტანგ V-ის შვილი, ვახტანგ VI-ს მამა, 1675-77 წლებში ქართლის გამგებელი (გარდაიცვალა 1709 წელს).

2) (ბაგრატიონი) ქართული კულტურის მოღვაწე, ბაქარის ძე (1728 - 1763 წწ). 3) (ბაგრატიონი) ქართლ-კახეთის სამეფოს პოლიტიკური მოღვაწე, ერეკლე II-ის ძე (1756-1781 წწ).

ლევან გურიელი - გურიის მთავარი 1712-13 წლებში, მამია III გურიელის ძე.

ლევან I დადიანი - ოდიშის მთავარი 1533-72 წლებში, მამია III დადიანის ძე.

ლევან II დადიანი - ოდიშის მთავარი 1611-57 წლებში, მანუჩარ I დადიანის ძე.

ლევან III დადიანი - ოდიშის მთავარი 1661-80 წლებში, ლევან II დადიანის ძმისშვილი.

ლევან IV დადიანი - ოდიშის მთავარი 1683-91 წლებში, ლევან III დადიანის უკანონო შვილი (გარდაიცვალა 1694 წელს).

ლევან V დადიანი - ოდიშის მთავარი 1805-40 წლებში, გრიგოლ დადიანის ძე (1791 - 1846 წწ).

ლევანევსკი სიგიზმუნდ - რუსი მფრინავი, საბჭოთა კავშირის გმირი, 1936 წელს ლოს-ანჯელეს-მოსკოვის გადაფრენის მონაწილე (1902-1937 წწ).

ლევანი

1) იმერეთის მეფე 1583-90 წლებში, გიორგი II-ის ძე.

2) კახეთის მეფე 1518-74 წლებში, გიორგი II-ის (ავგიორგის) ძე.

ლევანის ტბა - ტბა ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, სამსრის ქედზე.

ლევანტელები - პატარ-პატარა ეთნიკური ჯგუფები სირიელების და ლიბანელების შემადგენლობაში, შთამომავალნი ევროპელი კოლონისტებისა.

ლევანტი (ფრანგ.) - საერთო სახელი ქვეყნებისა (სირია, ლიბანი, ისრაელი, თურქეთი, საბერძნეთი, კვიპროსი), რომლებიც ხმელთაშუა ზღვის აღმოსავლეთ ნაპირებზე მდებარეობენ.

ლევან ხიდაშელი - ქართული მხატვრული ფილმი, გადაღებულია გურამ ფანჯიკიძის რომანი - „მეშვიდე ცის“ - მიხედვით. ეკრანებზე გამოვიდა 1973 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ვახტანგ ტაბლიაშვილი. სცენარის ავტორები - გურამ ფანჯიკიძე და ვახტანგ ტაბლიაშვილი. დამდგმელი ოპერატორი - გიორგი ჭელიძე. კომპოზიტორი - სულხან ცინცაძე. მთავარ როლებში: ვიქტორ კოღოშვილი, ზაზა მაჩაბელი, იაკობ ტრიპოლსკი, მალხაზ ბებურიშვილი, ლალი ბადურაშვილი, ლიანა ასათიანი, ლეილა ყიფიანი, გია ფერაძე, გივი თოხაძე, სოსო ლაღიძე, მალხაზ გორგილაძე, ნოდარ მგალობლიშვილი, ნოდარ ფირანიშვილი, რეზო თავართქილაძე.

ლევასერი პიერ ემილ - ფრანგი ეკონომისტი და ისტორიკოსი (1828-1911 წწ).

ლევასორი ემილ - ფრანგი გამომგონებელი, საავტომობილო წარმოების პიონერი (1844-1897 წწ).

ლევაშოვი ვალენტინ - რუსი კომპოზიტორი და საგუნდო დირიჟორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1915-1994 წწ).

ლევახანე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლევეკი ლუიზა - ფრანგი მწერალი ქალი (1703-1745 წწ).

ლეველერები - რადიკალური დემოკრატიული პოლიტიკური პარტია ინგლისის XVII საუკუნის რევოლუციის პერიოდში.

ლევენდიხი (ლევენტიკი) - იალქნის ისეთი მდგომარეობა, როდესაც მისი სიბრტყე, მოთავსებულია ქარის ხაზზე.

ლევენე რიკარდო - არგენტინელი ისტორიკოსი და სამართლისმცოდნე (1885-1959 წწ).

ლევენთი აგაჰ სირი - თურქი მწერალი და ფილოლოგი (1844-1979 წწ).

ლევენი (ლუვენი) - ქალაქი ბელგიის ბრაბანტის პროვინციაში (85 ათასი).

ლევენტალი ვალერი - რუსი თეატრალური მხატვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (დაიბადა 1939 წელს).

ლევენტინა - ხეობა შვეიცარიაში.

ლევენფიში გრიგორი - საბჭოთა მოჭადრაკე, ჭადრაკის თეორიტიკოსი, საერთაშორისო დიდოსტატი (1899-1961 წწ).

ლევენჰაუპტი ადამ ლუდვიგ - შვედი მხედართმთავარი (1659-1719 წწ).

ლევენჰუკი ანტონიო ვან - ჰოლანდიელი ბუნებისმეტყველი, სამეცნიერო მიკროსკოპიის ფუძემდებელი (1632-1723 წწ).

ლევერიე ურბენ ჟან ჟოზეფ - ფრანგი ასტრონომი (1811-1877 წწ).

ლევერკუზენი - ქალაქი გერმანიაში, ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი (160 ათასი).

ლევერტინი ოსკარ ივარ - შვედი მწერალი (1862 -1906 წწ).

ლევერტოვი დენიზ - ამერიკელი პოეტი ქალი (1923-1970 წწ).

ლევი - ბულგარეთის ფულის ერთეული, შეიცავს 100 სტოტინკას. ბრუნვაშია 1880 წლიდან.

ლევი კარლო - იტალიელი ფერმწერი და საზოგადო მოღვაწე (1902-1906 წწ).

ლევი მარკ

1) ებრაული წარმოშობის რუსი მწერალი, წერდა აგრეთვე მიხაილ აგეევის ფსევდონიმით (1898-1973 წწ).

2) ფრანგი მწერალი (დაიბადა 1961 წელს).

ლევი ოტო - ავსტრიელი ფიზიოლოგი და ფარმაკოლოგი, 1936 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი გ.ჰ.დეილთან ერთად (1873-1961 წწ).

ლევი პოლ - ფრანგი მათემატიკოსი (1886-1971 წწ).

ლევიათანი - ბიბლიაში - უზარმაზარი ურჩხული, რომელიც აღწერილია როგორც გველი, დრაკონი ან გიგანტური ნიანგი.

ლევი ბენ გერშომი - საფრანგეთში მოღვაწე ებრაელი ფილოსოფოსი და თალმუდისტი (1288-1344 წწ).

ლევი-ბრიული ლუსიენ - ფრანგი ფილოსოფოსი, ეთნოგრაფი და ფსიქოლოგი (1857-1939 წწ).

ლევითი კარლ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1897-1973 წწ).

ლევი-მონტალჩინი რიტა - იტალიელი ბიოლოგი ქალი, 1986 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ს. კოენთან ერთად (დაიბადა 1909 წელს).

ლევილ-სიურ-ორჟი - ფრანგული სოფელი სენისა და უაზის დეპარტამენტში (პარიზიდან 26 კმ), ქართველ ემიგრანტთა სამოსახლო.

ლევინასი ემანუილ - ფრანგი ფილოსოფოსი და რელიგიური მოაზროვნე (1905-1995 წწ).

ლევინე ოიგენ - გერმანიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1883-1919 წწ).

ლევინზონი რინა - რუსი პოეტი ქალი (დაიბადა 1949 წელს).

ლევინი ბორის - რუსი მწერალი (1898-1940 წწ).

ლევინი კურტ - გერმანელ-ამერიკელი ფსიქოლოგი (1890 - 1947 წწ).

ლევინსკი იოზეფ - ავსტრიელი მსახიობი (1835-1907 წწ).

ლევინსონი ბარი - ამერიკელი კინოსცენარისტი და რეჟისორი (დაიბადა 1942 წელს).

ლევირატი (ლათ.) - ჩვეულება, რომლის თანახმადაც ქვრივი ვალდებული იყო ან უფლება ჰქონდა ცოლად გაჰყოლოდა ქმრის ძმას (ბოლო დრომდე შემორჩა კავკასიის, შუა აზიის ხალხებში და ებრაელებში).

ლევი-სტროსი კლოდ - ფრანგი ეთნოგრაფი, სოციოლოგი და კულტუროლოგი (დაიბადა 1908 წელს).

ლევიტანა - სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

ლევიტანი ისააკ - რუსი ფერმწერი-პერედვიჟნიკი (1860-1900 წწ).

ლევიტანი იური - საკავშირო რადიოს დიქტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1914-1983 წწ).

ლევიტანსკი იური - რუსი პოეტი (1922-1996 წწ).

ლევიტი - ძველ იუდეველთა ტაძრის მსახური, დაბალი რანგისა.

ლევიტი კარლ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1897-1973 წწ).

ლევიტი სოლომონ - რუსი ბიოლოგი, სამედიცინო გენეტიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი რუსეთში (1894-1938 წწ).

ლევიტინა ირინა - რუსი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი, მსოფლიო ჩემპიონობის მატჩის მონაწილე 1978 წელს (დაიბადა 1954 წელს).

ლევიტოვი ალექსანდრე - რუსი მწერალი (1835-1877 წწ).

ლევი-ჩივიტა ტულიო - იტალიელი მექანიკოსი და მათემატიკოსი (1873-1941 წწ).

ლევიცკი დიმიტრი - რუსი ფერმწერი (დაახლოებით 1735-1822 წწ).

ლევიცკი ტადეუშ - პოლონელი აღმოსავლეთმცოდნე (1906-1990 წწ).

ლევკადიოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, აპოლონის ერთ-ერთი ზედმეტი სახელი.

ლევკასი (ლევკა)

1) საბერძნეთის კუთვნილი კუნძული ეგეოსის ზღვაში.

2) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კუნძული, რომელზედაც თეტიდამ დაასვენა ტროის ომში დაღუპული აქილევსი.

ლევკემია - იხილე ლევკოზი.

ლევკიპე

1) ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მინიასის ერთ-ერთი ქალიშვილი, რომელიც არ აღიარებდა დიონისეს ღვთაებრიობას და არ მონაწილეობდა მის დღესასწაულებში, რისთვისაც ღმერთებმა სასტიკად დასაჯეს.

2) ძველბერძენი ფილოსოფოს-მატერიალისტი (ძვ.წ.აღ. V ს).

ლევკო... - რთული სიტყვების ნაწილი, მიუთითებს თეთრ ფერთან დამოკიდებულებას.

ლევკოდერმა - კანის პიგმენტაციის დარღვევა, რომელიც ვლინდება კანის პიგმენტის შემცირებით ან მისი სრული გაქრობით.

ლევკოზი (ლევკემია) - სისხლმბადი ქსოვილის სიტემური დაავადება, ახასიათებს სისხლის წარმოქმნის პროცესის დარღვევა.

ლევკოთეა - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ინოს, როგორც ზღვის ღმერთქალის, საკულტო სახელი.

ლევკოიონი (ბერძნ. Matthiola incana) - ერთ ან ორწლოვანი დეკორატიული მცენარე ჯვაროსანთა ოჯახისა.

ლევკომა (ბერძნ.) - თვალის რქოვანის თეთრი გაუმჭვირი შემღვრევა; ბისტი, ლიბრი.

ლევკონ I - არქონტი, ბოსფორის სამეფოს მეფე ძვ.წ.აღ. 389-348 წლებში.

ლევკოპენია (ლევკოციოპენია) - ლევკოციტების შემცირება სისხლში.

ლევკოპლაკია - რძისფერ-მოვარდისფრო ლაქების გაჩენა კანთან ახლოს მდებარე ლორწოვან გარსზე.

ლევკოპლასტები - უფერული პლასტიდები, რომლებსაც შეიცავს მცენარის უჯრედები.

ლევკოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ოდისევსის თანამგზავრი ტროის ომში.

ლევკოსია - იხილე ნიქოზია.

ლევკოციტები (ლეიკოციტები) - ადამიანისა და ცხოველის სისხლის უფერო (თეთრი) უჯრედები.

ლევკოციტოზი - პათოლოგიური მდგომარეობა, ლევკოციტების მომატება სისხლში.

ლევლიენი ემილ - ნორვეგიის მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1899-1973 წწ).

ლევო ლუი - ფრანგი არქიტექტორი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (დაახლოებით 1612-1670 წწ).

ლევოჩა - ქალაქი სლოვაკეთში.

ლევსკი ვასილ (ნამდვილი გვარი ივანოვი) - ბულგარელი რევოლუციონერ-დემოკრატი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მოღვაწე (1837 - 1873 წწ).

ლევრეტი (ფრანგ.) - ოთახის ერთგვარი მოკლებეწვიანი ძაღლი.

ლევსტიკი ფრან - სლოვენი მწერალი (1831-1887 წწ).

ლევულოზა - იგივეა, რაც ფრუქტოზა.

ლევშინი ვასილი - რუსი მწერალი (1746-1826 წწ).

ლევჩევი ლიუბომირ - ბულგარელი პოეტი (დაიბადა 1935 წელს).

ლევჩენკო ანატოლი - რუსი კოსმონავტი, 1987 წლის ფრენის მონაწილე (1941-1988 წწ).

ლევჩუკი ტიმოფეი - უკრაინელი კინორეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1912-1998 წწ).

ლეზგადერესი - მდინარე წალკის მუნიციპალიტეტში, ჭოჭიანის მარცხენა შენაკადი.

ლეზგარა - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლეზგარატვიბი - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარცხენა შენაკადი.

ლეზგები - დაღესტანსა და აზერბაიჯანში მცხოვრები ხალხი.

ლეზგიური ენა - იბერიულ-კავკასიურ ენათა დაღესტნის ჯგუფის ახალდამწერლობიანი ენა.

ლეზენი - სამთოკლიმატური კურორტი შვეიცარიაში, ბერნის ალპების კალთებზე.

ლეზვი - თხელი დორბლი, საერთოდ დორბლი.

ლე ზუანი - ვიეტნამისა და საერთაშორისო მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1907-1986 წწ).

ლეთა

1) მთა ჯავის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედზე.

2) უღელტეხილი ჯავის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედზე.

ლეთარგია (ბერძნ.) - ლეთარგიული ძილი ანუ ძილის მსგავსი ავადმყოფური მდგომარეობა, რომელსაც ახასიათებს უძრაობა, გარე გაღიზიანებაზე რეაქციის უქონლობა.

ლეთბრიჯი - ქალაქი კანადის ალბერტის პროვინციაში.

ლეთე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მიწისქვეშა სამყაროს მდინარე, რომლის წყალი მიცვალებულებს მიწიერ ცხოვრებას ავიწყებდა; „დავიწყების მდინარე“.

ლეთეთი - სოფლების ზემო ლეთეთისა და ქვემო ლეთეთის გავრცელებული სახელწოდება (ქარელის მუნიციპალიტეტი).

ლეთეთური - მდინარე ქარელის მუნიციპალიტეტში, ძამის მარჯვენა შენაკადი.

ლეთი - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

ლეთკანთი - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლეი (ლეა)

1) მოლდავეთის ფულის ერთეული, შეიცავს 100 ბანიას. ბრუნვაშია 1993 წლის 29 ნოემბრიდან.

2) რუმინეთის ფულის ერთეული.

ლეი ფრანსის - ფრანგი კომპოზიტორი და პიანისტი (დაიბადა 1932 წელს).

ლეიარდი ოსტინ ჰენრი - ინგლისელი არქეოლოგი და დიპლომატი (1817-1894 წწ).

ლეიბ... - პირველი ნაწილი რთული სიტყვებისა, აღნიშნავს უშუალოდ სახელმწიფოს მეთაურის დაქვემდებარებაში მყოფს.

ლეიბ-გვარდია - მონარქის პირადი დაცვა და ჯარის რჩეული ნაწილების სახელწოდება.

ლეიბი

1) მატყლით (ბამბით, თივით...) გავსებული (და დალიანდაგებული) რბილი საგები, რაზედაც წვებიან.

2) ასეთივე საგები სხვადასხვა სპორტული ვარჯიშის ან შეჯიბრებისათვის.

ლეიბორისტი (ინგლ.) - ინგლისის რეფორმისტულ მუშათა პარტიის წევრი.

ლეი-გუნი - ჩინურ მითოლოგიაში - ჭექა-ქუხილის ღმერთი.

ლეიდენი - ქალაქი ნიდერლანდში (115 ათასი).

ლეიდენი ლუკას ვან - იხილე ლუკა ლეიდენელი.

ლეიდენის ქილა - ელექტრული კონდენსატორი, რომელშიც დიელექტრიკს წარმოადგენს გარედან და შიგნიდან სტანიოლგადაკრული ქილა.

ლეიე - იხილე ლისი.

ლეივიკი გ. (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეივიკ გალპერნი) - ამერიკელი ებრაელი პოეტი და დრამატურგი (1888-1962 წწ).

ლეიიარდი ოსტინ ჰენრი - ინგლისელი არქეოლოგი, ასირიული კულტურის ერთ-ერთი პირველაღმომჩენი (1817-1894 წწ).

ლეიკემია - იხილე ლევკემია.

ლეიკო... - იხილე ლევკო.

ლეიკოზი (ბერძნ.ლეუკოს თეთრი) - ჰემობლასტოზი, რომელიც წარმოიშობა სისხლმბადი უჯრედებისაგან და როგორც წესი აზიანებს ძვლის ტვინს. ავადმყოფობის მიმდინარეობისა და მორფოლოგიური და ციტოქიმიური თავისებურებების მიხედვით გამოყოფენ ლეიკოზის მწვავე და ქრონიკულ ფორმებს.

ლეიკომა (ბერძნ. ლეუკოს თეთრი, -ომა სიმსივნე) - თეთრი არაგამჭირვალე ლაქა რქოვანაზე, თეთრი ნაწიბური რქოვანაზე (კერატიტის, ტრავმის, ტრაქომისა და სხვ. შედეგად).

ლეიკ-პლესიდი - კლიმატური კურორტი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, 1932 და 1980 წლების ზამთრის ოლიმპიური თამაშების დედაქალაქი.

ლეიკ-ჩარლზი - ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ ნაწილში, ლუიზიანას შტატში (70 ათასი).

ლეილა - ქართული ლიტერატურული ჟურნალი; 1917-24 წლებში გამოვიდა სამი ნომერი.

ლეილი და მაჯნუნი - ნიზამი განჯელის პოემა (დაიწერა 1188 წელს).

ლეილიდაღი (ლეგლი) - მწვერვალი ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, ჯავახეთის ქედზე, საქართველო-სომხეთის საზღვარზე.

ლეილუათი - მდინარე შუახევის მუნიციპალიტეტში, ჩირუხისწყლის მარცხენა შენაკადი.

ლეილმაჯნუნიანი - მეფე-პოეტის, თეიმურაზ I-ის პოემა.

ლეინგი რონალდ - ინგლისელი ფსიქიატრი და მწერალი, მეცნიერების ფილოსოფოსი (1927-1989 წწ).

ლეინი ანატოლი - საბჭოთა მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1931 წელს).

ლეინი ედუარდ უილიამ - ინგლისელი აღმოსავლეთმცოდნე, «ათას ერთი ღამის» ზღაპრების მთარგმნელი (1801-1976 წწ).

ლეინირება - საარტილერიო ქვემეხის ლულის დამზადების ხერხი.

ლეინო ეინო (ნამდვილი გვარი ლენბუმი) - ფინელი მწერალი (1878-1926 წწ).

ლეინო კასიმირ აგატონ (ნამდვილი გვარი ლენბუმი) - ფინელი მწერალი (1866-1919 წწ).

ლეიპუნსკი ალექსანდრე - უკრაინელი ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (1903-1972 წწ).

ლეირაყი - მწვერვალი მესტიის მუნიციპალიტეტში, ცალგმილის ქედზე.

ლეირდი - შოტლანდიაში - მიწათმფლობელი.

ლეირისი მიშელ - ფრაგი მწერალი (1901-1990 წწ).

ლეისი ჰენდრიკ - ბელგიელი ფერმწერი (1815-1869 წწ).

ლეისწყალი - მდინარე, იხილე ლესისწყალი.

ლეიტე - კუნძული ფილიპინების არქიპელაგში. მთავარი ქალაქი - ტაკლობანი.

ლეიტენანტი (ფრანგ.) - უმცროსი შემადგენლობის ოფიცერი მრავალი ქვეყნის არმიაში. პირველად ასე საფრანგეთში (XV ს) უწოდეს იმ ოფიცერს, რომელიც თავის უფროსს ცვლიდა.

ლეიტენი უილიამ იაკობ - ამერიკელი ასტრონომი (1899-1995 წწ).

ლეიტონი ფრედერიკ - ინგლისელი მხატვარი (1830-1896 წწ).

ლეიტმოტივი - იხილე ლაიტმოტივი.

ლეიტოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ალექტრიონის ვაჟი, არგონავტი, ბეოტიელთა ბელადი ტროის ომში.

ლეიფ ეირიქსონი (ლეიფ „ბედნიერი“) - ისლანდიელი ვიკინგი, ეირიკ რაუდის შვილი. 1005 წელს მიაღწია ამერიკის ჩრდილოეთ ნაპირებს (X-XI საუკუნეები).

ლეიშმანია (ინგლ.) - უმარტივესთა გვარი შოლტოსნების კლასისა. პარაზიტობენ სისხლის თეთრ ბურთულებში.

ლეიშმანიოზი - პარაზიტული დაავადება; ცნობილია მისი ორი ძირითადი ფორმა: კანისა და ვისცერული.

ლეიცინი (ამინოიზოკაპრონმჟავა) - მონოამინოკარბონმჟავათა ჯგუფის ამინომჟავა, უფერო კრისტალები.

ლეიციტი (ბერძნ.) - სილიკატების კლასის მინერალი.

ლეიჯოუ (ლეიჯოუბანდაო) - ნახევარკუნძული ჩინეთის სამხრეთ ნაწილში, გუანდუნის პროვინციაში.

ლეკა (ლეკის ხე) - ნეკერჩხლის ერთ-ერთი სახეობა.

ლეკაკულე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლეკალმახი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლეკაჟი (გერმ.) - სითხის გაჟონვა, საქონლის გაშრობა ტრანსპორტირების დროს.

ლე კარე ჯონ (ნამდვილი სახელი და გვარი დევის ჯონ მურ კორნუელი) - ინგლისელი მწერალი (დაიბადა 1931 წელს).

ლეკები - დაღესტნის მკვიდრი ხალხების (ხუნძების, ლაკების, ლეზგების და სხვათა) საერთო სახელი.

ლეკეკელე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეკენი ანრი ლუი (ნამდვილი გვარი კენი) - ფრანგი მსახიობი (1729-1778 წწ).

ლეკვანტალიე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეკვები - ურმის ხელნებს ქვეშ ღერძთან (სიმტკიცისათვის) მიჭედებული მაგარი ხის ნაჭრები.

ლეკვეიშვილი თინათინ - მოცურავე, ევროპის ჩემპიონი (1970, გულაღმა ცურვა 100 მ), მეორე (1970, კომბინირებული ესტაფეტა 4X100 მ) და მესამე (1970, გულაღმა ცურვა 200 მ) პრიზიორი, ევროპის თასის მფლობელი (1969), სსრკ შვიდგზის ჩემპიონი (1968-71, გულაღმა 100 მ; 1970-72, გულაღმა 200 მ); მეხიკოს (1968) და მიუნჰენის (1972) ოლიმპიური თამაშების მონაწილე (დაიბადა 1954 წელს).

ლეკვერთხი

1) პაიჭის შესაკვრელი თასმა.

2) ფეხზე წინდის დასამაგრებელი რეზინი.

ლეკვი - ძაღლისა და ზოგიერთი მტაცებელი ცხოველის (მგლის, მელის, ტურის...) ნაშიერი.

ლეკთარეში (დევაში) - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლეკი - ალბანეთის ფულის ერთეული, უდრის 100 კინდარკს. შემოიღეს 1947 წელს.

ლეკიანობა - დაღესტნელთა თავდასხმები საქართველოს ბარის მოსახლეობაზე, რომელიც XVI საუკუნიდან დაიწყო და შეწყდა XVIII საუკუნის ბოლოს.

ლეკიაშვილი ალექსი - ენათმეცნიერი-არაბისტი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი (1920-1977 წწ).

ლეკისხე - ჩვენს ტყეებში ფართოდ გავრცელებული ხე ნეკერჩხლისებრთა ოჯახისა, აქვს თეთრი მერქანი.

ლეკლერკი თეოფილ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე (1771 - ?).

ლეკლერკი ფილიპ მარი (ნამდვილი გვარი დე ოტკლოკი) - საფრანგეთის მარშალი (1902-1947 წწ).

ლეკმარხილა - (ძვ.) პატარა მარხილი, ჩვეულებრივ, შეშის მოსატანი.

ლეკნარი

1) მთა ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, რაჭის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე.

2) მთა შუახევის მუნიციპალიტეტში, შავშეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე.

ლეკნარისღელე - მდინარე ახალციხის მუნიციპალიტეტში, წინუბნისწყლის მარცხენა შენაკადი.

ლეკოკ დე ბუაბოდრანი პოლ ემილ - ფრანგი ქიმიკოსი (1838-1912 წწ).

ლეკოკაიე - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლეკოკი შარლ - ფრანგი კომპოზიტორი (1832-1918 წწ.

ლეკონტ დე ლილი - ფრანგი და რეიუნიონელი პოეტი, საზოგადო მოღვაწე (1818-1894 წწ).

ლე კორბიუზიე შარლ ედუარ (ნამდვილი გვარი ჟანერე) - ფრანგი არქიტექტორი და არქიტექტურის თეორიტიკოსი (1887-1965 წწ).

ლეკოსანდი - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლეკუდელე - მთა მარტვილისა და ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ეგრისის ქედის სამხრეთ განშტოებაზე.

ლეკუდელეღელე - მდინარე მარტვილის რაონში, ტეხურის მარჯვენა შენაკადი.

ლეკუვრერი ადრიენ - ფრანგი მსახიობი ქალი (1692-1730 წწ).

ლეკუმხარა - სოფელი გალის მუნიციპალიტეტში.

ლეკუნა ვისენტე - ვენესუელელი ისტორიკოსი (1870-1954 წწ).

ლეკური

1) „უვადო ხმალი“ (საბა), რომელსაც ტარზე „ხრმლის ჯვარედი“ არ ჰქონდა; მას უმთავრესად ლეკი მეიარაღე ხელოსნები ამზადებდნენ.

2) ლეკების დამახასიათებელი, ლეკებში (დაღესტანში) გაკეთებული.

3) ქართული ცეკვის ძველებური სახელი.

ლეკუხონა - სოფლები გალისა და სოხუმის მუნიციპალიტეტებში.

ლელააშხა - მთა ამბროლაურისა და ლენტეხის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ლეჩხუმის ქედზე.

ლელაშვილი მიხეილ - მუშა-პოეტი, ჟურნალისტი (1869-1915 წწ).

ლელაძე გიორგი - კაპიტანი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (დაიბადა 1919 წელს).

ლელაძისეული - სოფელი ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში (ძირულის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ჩხერიმელის ხეობაში. ზღვის დონიდან - 400 მეტრი, ზესტაფონიდან - 12 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 157 ადამიანი.

ლელბაგი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლელეგები - საბერძნეთის ტერიტორიაზე ბერძნების მისვლამდე მცხოვრები ერთ-ერთი განვითარებული ტომი.

ლელეველი იოახიმ - პოლონელი ისტორიკოსი და სახელმწიფო მოღვაწე, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის იდეოლოგი (1786-1861 წწ).

ლელი - (ძვ.) ჭაობის მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე მარცვლოვანთა ოჯახისა, აქვს მაღალი წვრილი ღერო და წვერზე მსხვილი საგველა.

ლელი პიტერ - ინგლისელი ფერმწერი (1618-1680 წწ).

ლელიანი

1) სოფელი ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.

2) ლელით დაფარული ადგილი.

ლელიანი ტბა - ტბა წალკის მუნიციპალიტეტში, გომარეთის პლატოზე.

ლელინგიტი - არსენიდების კლასის მინერალი.

ლელიუშენკო დიმიტრი - საბჭოთა მხედართმთავარი, არმიის გენერალი, საბჭოთა კავშირის ორგზის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1901-1987 წწ).

ლელო

1) ქართული ხალხური გუნდური თამაში, ბურთაობა. იმართებოდა დასავლეთ საქართველოში და ერთმანეთს სოფელი სოფელზე ან თემი თემზე ეჯიბრებოდა.

2) რაგბის ცნება - ბურთის გატანა მოწინააღმდეგის ჩასათვლელ მოედანზე.

3) ქართული სპორტული გაზეთი, პირველი ნომერი 1934 წლის 13 აპრილს გამოვიდა.

ლელობი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (ლისის თემის საკრებულო). 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში აღარავინ ცხოვრობს.

ლელობურთი - ქართული სპორტის სახეობა, რომელიც ლელოს საფუძველზე აღმოცენდა. თამაში იმართება მინდორზე, სადაც კარი არ არის და მიზანი მოწინააღმდეგის ხაზს იქით ბურთის გადატანაა.

ლელოვანი

1) სოფელები ადიგენის მუნიციპალიტეტში.

2) (ყოფილი აჩხოტი) სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (ჟებოტის თემის საკრებულო), თიანეთის ქვაბულში, სიონის წყალსაცავის ჩრდილო-აღმოსავლეთით, მდინარე ივრის მარცხენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 1100 მეტრი, თიანეთიდან - 4 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 120 კაცი.

ლე ლოი (ლე თაი ტო) - ვიეტნამელი ფეოდალი, ლეს დინასტიის დამაარსებელი (1385-1433 წწ).

ლელუარი ლუის ფედერიკო - არგენტინელი ბიოქიმიკოსი, 1970 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1906-1990 წწ).

ლელუბანი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (გლდანის თემის საკრებულო). 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 11 კაცი.

ლელუბნისხევი - მდინარე მცხეთის მუნიციპალიტეტში, გლდანისხევის მარცხენა შენაკადი.

ლელუში ბ - ფრანგი კინორეჟისორი (დაიბადა 1937 წელს).

ლელქაში - მცენარეთა გვარი ისლისებრთა ოჯახისა, მრავალწლოვანი, გრძელფესურიანი ბალახი.

ლელჩუკი ზოია - რუსი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1961 წელს).

ლელწამა (მეჩალია) - ბეღურასნაირთა რიგის რამდენიმე გვარის საერთო სახელწოდება.

ლემა

1) მცენარეთა გვარი ძაღლყურძენასებრთა ოჯახისა; ბალახები, იშვიათად ხეები და ბუჩაქები.

2) მათემატიკაში - დამხმარე წინადადება, რომელსაც იყენებენ ერთი ან რამდენიმე თეორემის დამტკიცებისას.

ლე-მანი

1) ქალაქი საფრანგეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, სარტის დეპარტამენტის და ისტორიულ ოლქ მენის ადმინისტრაციული ცენტრი (150 ათასი).

2) ჟენევის ტბის ფრანგული სახელწოდება.

ლემანი ვილჰელმ - გერმანელი პოეტი (1882-1968 წწ).

ლემანი ოტო -გერმანელი ფიზიკოსი-ექსპერიმენტატორი (1855-1922 წწ).

ლემაჩკო ტატიანა - რუსი და ბულგარელი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1948 წელს).

ლემბერგი - უკრაინის ქალაქ ლვოვის ოფიციალური გერმანული სახელი 1772-1918 წლებში.

ლემბერგსი ალექსანდრს - ბალეტის ლატვიელი მსახიობი, ბალეტმაისტერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1921-1985 წწ).

ლემბი უილის იუჯინ - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1955 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1913 წელს).

ლემბრუკი ვილჰელმ - გერმანელი მოქანდაკე (1881-1919 წწ).

ლემერ დე ბელჟი ჟან - ფრანგი პოეტი (1473-1525 წწ).

ლემერი იაკობ - ჰოლანდიელი ვაჭარი და ზღვაოსანი, ინდონეზიის ექსპედიციების ხელმძღვანელი (1585-1616 წწ).

ლემერსიე (ლე მერსიე) ჟან - ფრანგი არქიტექტორი (დაახლოებით 1585-1654 წწ).

ლემესოსი - იხილე ლიმასოლი.

ლემეტრი ჟორჟ - ბელგიელი ასტროფიზიკოსი (1894-1966 წწ).

ლემეტრი ფრედრიკ - იხილე ფრედრიკ-ლემეტრი.

ლემეშევი სერგეი - რუსი მომღერალი (ლირიული ბარიტონი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1902-1977 წწ).

ლემზაგორი - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლემზალი - ლატვიის ქალაქ ლიმბაჟის ოფიციალური სახელი 1917 წლამდე.

ლემი - ზოომორფული დროშა, რომელიც დაცულია სვანეთში სეტის წმინდა გიორგის ეკლესიაში (მესტიის მუნიციპალიტეტი). გამოჰქონდათ ზაფხულის დღესასწაულზე, ხილიშზე.

ლემი სტანისლავ - პოლონელი მწერალი-ფანტასტი (1921-2006 წწ).

ლემი უილის იუჯინ - ამერიკელი ფიზიკოსი (დაიბადა 1913 წელს).

ლემი ჩარლზ - ინგლისელი მწერალი (1775-1834 წწ).

ლემიე მარიო - კანადელი ჰოკეისტი, ჰოკეის ეროვნული ლიგის ყველა დროის ერთ-ერთი საუკეთესო მოთამაშე და ბომბარდირი (დაიბადა 1965 წელს).

ლემინგი (ნორვეგ.) - პატარა ზომის (15 სმ) მღრღნელი; ბინადრობს ჩრდილოეთის ტყეებში.

ლემინკიაინენი - ფინურ-კარელიურ ეპოსში გმირი, რომელსაც მრავალი დაბრკოლების გადალახვა უხდება ზღაპრული ქვეყნისკენ მიმავალ გზაზე.

ლემიქავე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლემკები - უკრაინელების ეთნოგრაფიული ჯგუფი; ცხოვრობენ კარპატებში.

ლემლენი როჟე - კანადელი ფრანგულენოვანი მწერალი (დაიბადა 1919 წელს).

ლემნა - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე ლემნასებრთა (წყლის პერისებრთა) ოჯახისა.

ლემნისკატა (ლათ.) - დახშული მრუდი ხაზი რვიანის მოყვანილობისა.

ლემნოსი - საბერძნეთის კუთვნილი კუნძული ეგეოსის ზღვის ჩრდილოეთ ნაწილში.

ლემონი ჯეკ (სრული სახელი და გვარი ჯონ უილერ ლემონ-მესამე) - ამერიკელი კინომსახიობი (1925-2001 წწ).

ლემონიე კამილ - ბელგიელი მწერალი (1844-1913 წწ).

ლემოხი კირილ - რუსი ფერმწერი (1841-1910 წწ).

ლემპირა - ჰონდურასის ფულის ერთეული, უდრის 100 სენტავოს; შემოიღეს 1925 წელს.

ლემსია - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლემუანი ჟან-ბატისტ - ფრანგი მოქანდაკე, ძირითადად პორტრეტისტი (1704-1778 წწ).

ლემუანი ფრანსუა - ფრანგი ფერმწერი (1688-1737 წწ).

ლემურისებრნი (Lemuridae) - ძუძუმწოვრების ოჯახი პრიმატების რიგისა. სხეულის სიგრძე 13-37 სმ. ბინადრობენ კუნძულ მადაგასკარზე.

ლენა (იაკუტ. ულახან-იურიახ) - მდინარე აღმოსავლეთ ციმბირში, აუზის ფართობი 2490 ათასი კვ. კმ. სიგრძე - 4400 კილომეტრი, ერთვის ლაპტევების ზღვას.

ლენარდი ფილიპ ედუარდ ანტონ - გერმანელი ფიზიკოსი; 1905 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი; აქტიური ნაცისტი (1862-1947 წწ).

ლენარდ-ჯონსი ჯონ ედვარდ - ინგლისელი ქიმიკოსი (1894-1954 წწ).

ლენარტი იოზეფ - ჩეხოსლოვაკიის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (დაიბადა 1923 წელს).

ლენარტოვიჩი ტეოფილ - პოლონელი პოეტი (1822-1893 წწ).

ლენაუ ნიკოლაუს (ნამდვილი სახელი და გვარი ფრანც ნიმბშ ედლერ ფონ შტრელენაუ) - გერმანელი და ავსტრიელი პოეტი, მწერალი (1802-1850 წწ).

ლენბახი ფრანც ფონ - გერმანელი ფერმწერი (1836-1904 წწ).

ლენგერი - ქალაქი ყაზახეთის ჩიმქენთის ოლქში (25 ათასი).

ლენგი დეივიდ რასელი - იხილე ლანგი დ.

ლენგლენდი უილიამ - ინგლისელი პოეტი (დაახლოებით 1330-1400 წწ).

ლენგლი სემიუელ - ამერიკელი ასტროფიზიკოსი (1834-1906 წწ).

ლენგლი ჯონ ნიუპორტ - ინგლისელი ფიზიოლოგი და ჰისტოლოგი (1852-1925 წწ).

ლენგმიური ირვინგ - ამერიკელი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი; 1932 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1881-1957 წწ).

ლენგტონი სტივენ - ინგლისელი საეკლესიო და პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით 1165-1228 წწ).

ლენდ-არტი (ინგლ.) - XX საუკუნის უკანასკნელი მესამედის მიმართულება ხელოვნებაში, რომელიც დაფუძნებულია მთავარ გამომსახველობით მასალად რეალური პეიზაჟის გამოყენებაზე.

ლენდეკ-ზდრუი - ბალნეოლოგიური კურორტი პოლონეთის ქალაქ ვოლბჟიხთან.

ლენდვაი მარტონ - უნგრელი მსახიობი (1807-1858 წწ).

ლენდი ედვინ ჰერბერტ - ამერიკელი ფიზიკოსი და გამომგონებელი (1909-1991 წწ).

ლენდიელი იოჟეფ - უნგრელი მწერალი (1896-1985 წწ).

ლენდი ენა - დასავლეთ პაკისტანის მკვიდრთა ენა; მიეკუთვნება ინდოარიულ ენებს.

ლენდიელი ლევენტე - უნგრელი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1933 წელს).

ლენდლერი - ავსტრიულ-გერმანული ხალხური ცეკვა.

ლენდლი ივან - ჩეხი ჩოგბურთელი, ცხოვრობს აშშ-ში; მსოფლიოს ბევრი პრესტიჟული ტურნირის მრავალგზის გამარჯვებული (დაიბადა 1960 წელს).

ლენდ-ლიზი - იარაღის, საჭურველის, სტრატეგიული ნედლეულის, პროდუქტის და მისთანების გადაცემის სისტემა (სესხად ან იჯარით).

ლენდლორდი - შუა საუკუნეების ინგლისში ფეოდალი - მსხვილი მიწათმფლობელი, მიწის რენტის მიმღები.

ლენდორი უოლტერ სევეჯ - ინგლისელი მწერალი (1775-1864 წწ).

ლენდროვერი - ინგლისური კომპანია «როვერ გრუპის» დაქვემდებარებული საწარმო, 1994 წლიდან შედის კონცერნ BMW-ს შემადგენლობაში; აწარმოებს ძნელად სავალი გზებისათვის გამოსადეგ ავტომობილებს.

ლენენი (ლე ნენი) ძმები:

1) ანტუან - ფრანგი ფერმწერი (დაახლოებით 1593-1648 წწ).

2) მატიე - ფრანგი ფერმწერი (დაახლოებით 1607-1677 წწ).

ლენეპი იაკობ ვან - ნიდერლანდელი მწერალი (1802-1868 წწ).

ლენი

1) შვედეთის ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ერთეული (იყოფა კომუნებად).

2) შუა საუკუნეების გერმანიაში მიწის მფლობელობა, რომელსაც უბოძებდნენ ამა თუ იმ პირს რაიმე სამსახურის შესრულების პირობით.

ლენი ჟან მარი - ფრანგი ქიმიკოსი, 1987 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჯ.კრამთან და ჩ. პედერსენთან ერთად (დაიბადა 1939 წელს).

ლენიანო - ქალაქი იტალიის ლომბარდიის პროვინციაში.

ლენინაბადი - ტაჯიკეთის ქალაქ ხოჯენდის სახელი 1936-91 წლებში.

ლენინაკანი - სომხეთის ქალაქ გიუმრის სახელი 1924-91 წლებში.

ლენინგორი - ახალგორის სახელი კომუნისტურ ეპოქაში.

ლენინგრადი - რუსეთის ქალაქ სანქტ-პეტერბურგის სახელი 1924-91 წლებში.

ლენინი (ულიანოვი) ვლადიმერ - რუსი პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე, კომუნისტური პარტიის და საბჭოთა სახელმწიფოს დამაარსებელი (1870-1924 წწ).

ლენინსკი

1) ქალაქი ყაზახეთის ყიზილ-ორდის ოლქში (75 ათასი).

2) ქალაქი უზბეკეთის ანდიჯანის ოლქში.

ლენინჯერი ალბერტ ლესტერ - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი (დაიბადა 1917 წელს).

ლენკა - ჩიბჩას ჯგუფის ინდიელი ხალხი, ცხოვრობენ ჰონდურასში და სალვადორში.

ლენკომი - მოსკოვის ლინინური კომკავშირის სახელობის თეატრის შემოკლებული სახელი.

ლენონი ჯონ - ინგლისელი როკ-მომღერალი, კომპოზიტორი, «ბითლზის» ერთ-ერთი წევრი (1940-1980 წწ).

ლენოტრი (ლე ნოტრი) ანდრე - ფრანგი არქიტექტორ-პარკმშენებელი (1613-1700 წწ).

ლენროტი ელიას - ფინელი ფოლკლორისტი (1802 - 1884 წწ).

ლენსკი - ქალაქი რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, პორტი მდინარე ლენაზე (30 ათასი).

ლენსკი ალექსანდრე - რუსი მსახიობი, რეჟისორი, პედაგოგი; მოღვაწეობდა მოსკოვის მცირე თეატრში (1847-1908 წწ).

ლენსკი დიმიტრი (ნამდვილი გვარი ვორობიოვი) - რუსი დრამატურგი, რეჟისორი და მსახიობი (1805-1860 წწ).

ლენსკი იულიან (ნამდვილი გვარი ლეშჩინსკი) - პოლონეთისა და საერთაშორისო მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1889-1937 წწ).

ლენსმანი (შვედ.) - შვედეთსა და ფინეთში საპოლიციო და საგადასახადო ხელისუფლების წარმომადგენელი.

ლენსტერი - ქალაქი ირლანდიაში.

ლენტეხი - დაბა დასავლეთ საქართველოში, მუნიციპალიტეტის ცენტრი. თბილისიდან - 323 კმ, ქუთაისიდან - 102 კმ.

ლენტეხის მუნიციპალიტეტი (1953 წლამდე ქვემო სვანეთის რაიონი) - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული დასავლეთ საქართველოში, მდინარე ცხენისწყლის ზემო დინების აუზში. დამოუკიდებელ მუნიციპალიტეტად ჩამოყალიბდა 1930 წელს. ფართობი 1344, 4 კვ.კმ. 1 დაბა, 56 სოფელი.

ლენტვარი - ქალაქი ლიტვაში (15 ათასი).

ლენტი (რუს.) - ქსოვილის ან სხვა რამ მასალის ზოლი სხვადასხვა დანიშნულებისა.

ლენტინო ჯაკომო და - იტალიელი პოეტი, სიცილიური სკოლის წარმომადგენელი (დაახლოებით 1180-1250 წწ).

ლენტო - მუსიკაში ოდნავ უფრო ჩქარი ტემპი, ვიდრე ლარგო.

ლენტულოვი არისტარქ - რუსი ფერმწერი (1882-1943 წწ).

ლენუარი ეტიენ - ფრანგი გამომგონებელი (1822-1900 წწ).

ლენფილმი - სანქტ-პეტერბურგის კინოკომპანია; დაარსებულია 1918 წელს.

ლენქორანი - ქალაქი აზერბაიჯანის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, კასპიის ზღვის პორტი (45 ათასი).

ლენჩი

1) (საუბ.) ჩერჩეტი, გამოთაყვანებული, გამოშტერებული.

2) (ნამდვილი გვარი პოპოვი) ლეონიდე - რუსი მწერალი (1905-1991 წწ).

ლენცი ემილი - რუსი ფიზიკოსი და ელექტროტექნიკოსი (1804-1865 წწ).

ლენცი ზიგფრიდ - გერმანელი მწერალი (დაიბადა 1926 წელს).

ლენცი იაკობ მიხაელ რაინჰოლდ - გერმანელი პოეტი და დრამატურგი (1751-1792 წწ).

ლენცი სტანისლავ - პოლონელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1861-1920 წწ).

ლენცოფა (Hyoscuamus) - ერთ და ორწლოვან მცენარეთა გვარი ძაღლყურძენასებრთა ოჯახისა. ფართოდ გამოიყენება მედიცინაში.

ლენჭყი (ლენჭყო) - (კუთხ.) ნოტიო, ჭაობიანი ადგილი.

ლენჯერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლენჯო - იგივეა, რაც ლეჯა.

ლეო - (ნამდვილი გვარი ბაბახანიანი არაქელ) სომეხი ისტორიკოსი, მწერალი (1860-1932 წწ).

ლეო ანდრე (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეონი შანსე, ქალიშვილობის გვარი - ბერა) - ფრანგი საზოგადო მოღვაწე და მწერალი ქალი (1829-1900 წწ).

ლეო ჟან პიერ - ფრანგი კინომსახიობი (დაიბადა 1944 წელს).

ლეო I დიდი - რომის პაპი 440-461 წლებში (390-461 წწ).

ლეო II - რომის პაპი 682-683 წლებში (?-683 წწ).

ლეო III - რომის პაპი 795-816 წლებში (750 - 816 წწ).

ლეო IV - რომის პაპი 847-855 წლებში (?-855 წწ).

ლეო V - რომის პაპი 903 წელს (? - 903 წწ).

ლეო VI - რომის პაპი 928 წელს (? - 928 წწ).

ლეო VII - რომის პაპი 936-939 წლებში (?-939 წწ).

ლეო VIII - რომის პაპი 963-965 წლებში (?-965 წწ).

ლეო IX (ერისკაცობაში ბრუნო) - რომის პაპი (1002 - 1054 წწ).

ლეო X (ერისკაცობაში ჯოვანი დი მედიჩი) - რომის პაპი (1475 - 1521 წწ).

ლეო XIII (ერისკაცობაშ ვინჩენცო ჯოაკინო პეჩი) - რომის პაპი (1810 - 1903 წწ).

ლეობენი - ქალაქი ავსტრიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, შტირიის მხარეში (30 ათასი).

ლეოდრი - ძველ რუსულ თვლაში 1 მილიონი.

ლეოვე - ქალაქი მოლდავეთში (15 ათასი).

ლეონ I - ბიზანტიის იმპერატორი (457-474 წწ), წარმოშობით თრაკიელი.

ლეონ III ისავრიელი - ბიზანტიის იმპერატორი (675-741 წწ).

ლეონ I - აფხაზეთის მემკვიდრეობითი ერისთავი დაახლოებით 720-740 წლებში.

ლეონ II - „აფხაზთა სამეფოს“ (დასავლეთ საქართველოს) პირველი მეფე დაახლოებით 755 წლიდან, ლეონ I-ის ძმისწული.

ლეონ III - „აფხაზთა სამეფოს“ (დასავლეთ საქართველოს) მეფე დაახლოებით 957-967 წლებში.

ლეონ IV ბრძენი - ბიზანტიის იმპერატორი (866-912 წწ).

ლეონ დიაკონი - ბიზანტიელი მემატიანე (დაახლოებით 950-1000 წწ).

ლეონარდი რეი - ამერიკელი მოკრივე, მსოფლიოს ჩემპიონი პროფესიონალთა შორის საშუალო და ქვემძიმე წონაში XX საუკუნის 80-იან წლებში (დაიბადა 1956 წელს).

ლეონარდო და ვინჩი - გენიალური იტალიელი ფერმწერი, მოქანდაკე, არქიტექტორი, სწავლული და ინჟინერი (1452-1519 წწ).

ლეონარდო პიზელი (ფიბონაჩი) - იტალიელი მათემატიკოსი (დაახლოებით 1170 - 1228-ის შემდეგ).

ლეონ დიაკონი - X საუკუნის ბიზანტიელი მემატიანე.

ლეონე სერჯიო - იტალიელი კინორეჟისორი (1929-1989 წწ).

ლეონე ჯოვანი - იტალიის პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე (1908-1990 წწ).

ლეონე - სიერა-ლეონეს ეროვნული ვალუტა (შეიცავს 100 ცენტს), ბრუნვაშია 1964 წლიდან.

ლეონე-ლიბერიის მაღლობი - მთები გვინეაში, სიერა-ლეონესა და ლიბერიაში.

ლეონი

1) ქალაქი ესპანეთში, კასტილია-ლეონის ავტონომიური ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (140 ათასი).

2) ქალაქი ნიკარაგუას დასავლეთ ნაწილში, ამავე სახელწოდების დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (100 ათასი).

3) ქალაქი მექსიკის ცენტრალურ ნაწილში (870 ათასი).

4) სახელმწიფო პირენეს ნახევარკუნძულზე, რომელიც X-XIII საუკუნეებში არსებობდა.

ლეონი (პონსე დე ლეონი) ლუის - ესპანელი პოეტი და მისტიკოსი მოაზროვნე (1527-1591 წწ).

ლეონი რაული - ვენესუელის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (1905-1972 წწ).

ლეონიდა (ლეონიდასი) - სპარტის მეფე (ძვ.წ.აღ 508 - 480 წწ).

ლეონიდა ტარენტელი - ძველბერძენი პოეტი (ძვ. წ.აღ. III საუკუნე).

ლეონიდასი - ბრაზილიელი ფეხბურთელი, თავდამსხმელი (1913-2004 წწ).

ლეონიდე (ერისკაცობაში ლონგინოზ ოქროპირიძე) - საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი 1918-21 წლებში (1860-1921 წწ).

ლეონიდები - მეტეორული ნაკადი, რომლის რადიანტი ლომის თანავარსკვლავედშია.

ლეონიდოვი (ნამდვილი გვარი ვოლფენზონი) ლეონიდ - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის სამხატ-ვრო თეატრში (1873-1941 წწ).

ლეონიძე გიორგი (გოგლა) - საქართველოს სახალხო პოეტი, მწერალი, საზოგადო მოღვაწე, აკადემიკოსი (1899-1966 წწ).

ლეონკავალო რუჯერო - იტალიელი კომპოზიტორი (1857-1919 წწ).

ლეონოვი ალექსეი - რუსი კოსმონავტი, გენერალ-მაიორი, 1965 და 1975 წლების ფრენის მონაწილე; პირველი, ვინც გავიდა ღია კოსმოსში 1965 წელს (დაიბადა 1934 წელს).

ლეონოვი ევგენი - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის «ლენკომის» თეატრში (1926-1994 წწ).

ლეონოვი ლეონიდ - რუსი მწერალი (1899-1994 წწ).

ლეონტიევა ვალენტინა - რუსი ტელედიქტორი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1923-2007 წწ).

ლეონტიევი ვალერი - რუსული ესტრადის მომღერალი (დაიბადა 1949 წელს).

ლეონტიევი ვასილი - ამერიკელი ეკონომისტი, 1973 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1906-1999 წწ).

ლეონტიევი კონსტანტინ - რუსი მწერალი (1831-1891 წწ).

ლეონტი მროველი - XI საუკუნის ქართველი მწერალი, მწიგნობარი, ისტორიკოსი, საეკლესიო მოღვაწე, რუისის ეპისკოპოსი.

ლეონტოვიჩი ნიკოლაი - უკრაინელი კომპოზიტორი (1877-1921 წწ).

ლეონჰარდი რუდოლფ - გერმანელი მწერალი (1889-1953 წწ).

ლეოპარდი ჯაკომო - იტალიელი პოეტი-რომანტიკოსი (1798-1837 წწ).

ლეოპარდი (ლათ.) - კატისებრთა ოჯახის დიდი მტაცებელი ცხოველი, 170 სმ სიგრძის, წონა 32-40 კგ. ბინადრობს აფრიკაში, აზიის სამხრეთ ნაწილში, კავკასიაში; იგივე ჯიქი.

ლეოპოლდ I

1) ავსტრიის იმპერატორი (1640-1705 წწ).

2) ბელგიის მეფე (1790-1865 წწ).

ლეოპოლდ II

1) ავსტრიის იმპერატორი (1747-1792 წწ).

2) ბელგიის მეფე (1835-1909 წწ).

ლეოპოლდ III - ბელგიის მეფე (1901-1983 წწ).

ლეოპოლდ II-ის ტბა - იხილე მაი-ნდომბე.

ლეოპოლდვილი - კონგოს ქალაქ კინშასას სახელი 1966 წლამდე.

ლეოპოლდინა - გერმანიის ბუნებისმეტყველთა აკადემია, უძველესი გერმანული სამეცნიერო დაწესებულება. დაარსებულია 1652 წელს; მდებარეობს ქალაქ ჰალეში.

ლეოტო პოლ ფირმენ ვალენტინ - ფრანგი მწერალი (1872-1956 წწ).

ლეოქარე - ძველბერძენი მოქანდაკე (ძვ.წ.აღ. IV საუკუნის შუა წლები).

ლეპანტო - საბერძნეთის ქალაქ ნაფპაქტოსის ძველი სახელი; აქ 1571 წლის 7 ოქტომბერს ესპანელ-ვენეციელთა ფლოტმა გაანადგურა თურქეთის საზღვაო ჯარი.

ლეპატარავე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეპელი - ქალაქი ბელორუსიის ვიტებსკის ოლქში (20 ათასი).

ლეპელტიე ედმონ ადოლფ - ფრანგი ლიტერატორი და პუბლიცისტი (1846-1913 წწ).

ლეპელეტიე დე სენ-ფარჟო ლუი მიშელ - საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მოღვაწე (1760-1793 წწ).

ლეპერი ლუი ოგიუსტ - ფრანგი ფერმწერი და გრავიორი (1849-1918 წწ).

ლეპეშინსკაია ოლგა - რუსი ბალერინა, პედაგოგი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1916 წელს).

ლეპეხინი ივან - რუსი მოგზაური და ნატურალისტი (1740-1802 წწ).

ლეპიდოდენდრონი (ბერძნ.) - ამომწყდარ ხემცენარეთა გვარი.

ლეპიდოლითი (ბერძნ.) - ვარდისფერი (ზოგჯერ მქრქალი იისფერი) მინერალი, ლითიუმის ქარსი.

ლეპიდომელანი (ბერძნ.) - შავი ფერის მინერალი ქარსების ჯგუფისა. წარმოადგენს ბიოტიტის რკინით მდიდარ სახეობას.

ლეპიდოსირენი - ორგვარად მსუნთქავი თევზი, ლეპიდოსირენისებრთა ერთადერთი წარმომადგენელი; უჟანგბადო წყალში 20 დღე-ღამე ძლებს.

ლეპიდუსი მარკუს ემილიუს უმცროსი - რომის პოლიტიკური მოღვაწე, იულიუს კეისრის სიკვდილის შემდეგ უზენაესი ქურუმი (დაახლოებით ძვ. წ.აღ. 89 - 13) წწ.

ლეპონტის ალპები - ქედი იტალია-შვეიცარიის საზღვარზე.

ლე-პორი (პორ-დე გალე) - კუნძულ რეიუნიონის (საფრანგეთის სამფლობელო) მთავარი ქალაქი-პორტი.

ლეპრა (ბერძნ.) - მძიმე ქრონიკული გადამდები დაავადება; კეთრი.

ლეპროზორიუმი - საგანგებოდ მოწყობილი სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულება, რომელსაც ევალება კეთრით დაავადებულთა გამოვლენა და იზოლაცია.

ლეპტა - სპილენძის მონეტა ძველ საბერძნეთში.

ლეპტის-მაგნა - უძველესი ქალაქი ხმელთაშუა ზღვის სანაპიროზე, ლიბიაში; დააარსეს ფინიკიელებმა ძვ.წ.აღ. VIII საუკუნეში.

ლეპტო... - რთული სიტყვების შემადგენელი ნაწილი, აღნიშნავს თხელს, სუსტს, ნაზს.

ლეპტომენინგიტი - ტვინის რბილი გარსის ანთება; მენინგიტის ერთ-ერთი ფორმა.

ლეპტონები - ელემენტარული ნაწილაკები, რომელთაც აქვთ 1/2 სპინი.

ლეპტოსპიროზი - მწვავე ინფექციური დაავადებანი, რომლებსაც იწვევენ სპიროქეტების ოჯახის მიკროორგანიზმები.

ლეჟავა ანზორ - კალათბურთელი (210 სმ). თამაშობდა თბილისის „ნაუკაში”, „ბურევესტნიკსა“ (1954-58) და „დინამოში“ (1959-72). იყო სსრკ ნაკრების წევრი (1963). მსოფლიოს ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი (1963), ევროპის ჩემპიონთა თასის მფლობელი (1962), სსრკ ჩემპიონი (1968), ოთხგზის მეორე (1959, 60, 61, 69) და მესამე (1965) პრიზიორი, სსრკ თასის მფლობელი (1969) (1936-1997 წწ).

ლეჟავა გიორგი - არქიტექტორი, ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე (1903-1977 წწ).

ლეჟავა ვახტანგ - გვარდიის ლეიტენანტი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1923-1944 წწ).

ლეჟავა ვლადიმერ - კონტრ-ადმირალი (1901-1975 წწ).

ლეჟავა ზურაბ - მხატვარი-გრაფიკოსი (დაიბადა 1925 წელს).

ლეჟავა ჯუმბერ - გინესის 15-გზის რეკორდსმენი (ხელებზე აზიდვა, მუცლის პრესის ვარჯიში უწყვეტ რეჟიმში), მოგზაური. 1993-2002 წლებში, 3333 დღე-ღამის განმავლობაში (9 წელიწადი და 3 თვე) ველოსიპედით მარტოდმარტომ მოიარა დედამიწის ყველა კონტინეტი, 232 ქვეყანა, 9-ჯერ გადაკვეთა ეკვატორი და განვლო 264 ათასი კილომეტრი (დაიბადა 1939 წელს).

ლეჟანდრი ადრიან მარი - ფრანგი მათემატიკოსი (1752-1833 წწ).

ლეჟბადინი - სოფელი მარნეულის მუნიციპალიტეტში.

ლეჟდეი ელზა - კინოსა და თეატრის რუსი მსახიობი ქალი (1933-2001 წწ).

ლეჟე ალექსი - - იხილე სენ-ჟონ პერესი.

ლეჟე ფერნან - ფრანგი ფერმწერი, დეკორატიული ხელოვნების ოსტატი (1881-1955 წწ).

ლეჟერი - ნედლი, ცუდი შეშა.

ლეჟვანიე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეჟისლატივი - იხილე ლეგისლატივი.

ლერდო დე ტეხადა სებასტიან - მექსიკის პრეზიდენტი 1872-74 წლებში (1825-1889 წწ).

ლერე ჟან - ფრანგი მათემატიკოსი (1906-1998 წწ).

ლერი - კელტურ მითოლოგიაში - ზღვის ღვთაება, მეფე არტურის წინაპარი.

ლერიდა - ქალაქი ჩრდილო-აღმოსავლეთ ესპანეთში, კატალონიაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლერინი - ერთ-ერთი პირველი მონასტერი დასავლეთ ევროპაში; დაარსდა 400 წელს გალიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, მდინარე რონას ნაპირზე.

ლერიში რენე - ფრანგი ქირურგი და ფიზიოლოგი (1879-1955 წწ).

ლერკე ოსკარ - გერმანელი პოეტი (1884-1941 წწ).

ლერმა (გომეს დე სან-დოვალ ი როხასი) ფრანსისკო - ესპანეთის სახელმწიფო მოღვაწე. მეფე ფილიპე III-ის პირველი მინისტრი და ფავორიტი (1553-1623 წწ).

ლერმა - მდინარე მექსიკაში, ერთვის ჩაპალის ტბას (სიგრძე - 510 კილომეტრი).

ლერმონტი ტომას - შოტლანდიელი პოეტი და წინასწარმეტყველი (დაახლოებით 1220-1290 წწ).

ლერმონტოვი მიხაილ - რუსი პოეტი, დრამატურგი (1814-1841 წწ).

ლერმონტოვი - ქალაქი რუსეთის სტავროპოლის მხარეში.

ლერმონტოვო - სოფელი რუსეთის პენზის ოლქში, მ.ი.ლერმონტოვის სამშობლო.

ლერნე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჭაობიანი ადგილი არგოლიდაში, სადაც ცხოვრობდა ე.წ. ჰიდრა, რომელიც დიდი გაჭირვებით მოკლა ჰერაკლემ.

ლერნეტ-ჰოლენია ალექსანდერ - ავსტრიელი მწერალი (1897-1976 წწ).

ლერ-სპლავინსკი ტადეუშ - პოლონელი ენათმეცნიერი-სლავისტი (1891-1965 წწ).

ლერუ პიერ - ფრანგი ფილოსოფოსი და სოციალისტ-უტოპისტი (1797-1871 წწ).

ლე რუა ედუარ - ფრანგი სწავლული და ფილოსოფოსი (1870-1954 წწ).

ლე რუა ეჟენ - ფრანგი მწერალი (1836-1907 წწ).

ლერუა-გურანი ანდრე - ფრანგი არქეოლოგი და ეთნოგრაფი (დაიბადა 1911 წელს).

ლერუსი (ლერუს გარსია) ალეხანდრო - ესპანეთის სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე (1864-1949 წწ).

ლერწამი (Arundo) - ერთლებნიანი მცენარეების გვარი მარცვლოვანთა ოჯახისა, მრავალწლიანი მსხვილფესურიანი ბალახები; გამოიყენება საწვავად და საშენ მასალად, აგრეთვე, როგორც დეკორატიული მცენარე.

ლერწამტანი (პოეტ.)

1) კოხტა, წერწეტი მოხდენილი ტანი (ქალისა).

2) ასეთი ტანის პატრონი (ქალი).

ლერწი

1) ვაზის ერთწლიანი რქა.

2) (კუთხ.) ბარდი (კვახის, კიტრის და მისთანების).

ლერწიანა - მდინარე ახალციხის მუნიციპალიტეტში, ფოცხოვისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლერწმიანი - ლერწმით დაფარული ადგილი.

ლერწმის შაქარი (საქაროზა) - ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი დისაქარიდი, არის ყველა მწვანე მცენარეში.

ლესა - სოფელი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში.

ლესალე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლესაჟი ალენ რენე - ფრანგი მწერალი (1668-1747 წწ).

ლესაჯაიე - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლესბიური (ლესბოსური) სიყვარული - ქალთა ჰომოსოქსუალიზმი; სახელი ეწოდა კუნძულ ლესბოსის (Lesbos) მიხედვით, სადაც, ლეგენდის თანახმად, ცხოვრობდა პოეტი ქალი საფო, რომელმაც სქესობრივი ცხოვრების ამგვარი ფორმა აღწერა.

ლესბოსი (მიტილენე) - კუნძული ეგეოსის ზღვაში აზიის ნაპირების სიახლოვეს; ძველბერძნული კულტურის ერთ-ერთი ცენტრი.

ლესგაფტი პეტრე - რუსი პედაგოგი, ანატომი და ექიმი (1837-1909 წწ).

ლესელიძე ვიქტორ - საბჭოთა კავშირის გმირი, პოდპოლკოვნიკი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1908-1944 წწ).

ლესელიძე კონსტანტინე - მხედართუფროსი, გენერალ-პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1903-1944 წწ).

ლესელიძე (1944 წლამდე ერმოლოვსკი) - სოფელი გაგრის შემოგარენში.

ლესემა - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლე სენი რენე - ფრანგი ფილოსოფოსი (1882-1954 წწ).

ლესეფსი ფერდინანდ მარი დე - ფრანგი დიპლომატი, მეწარმე (1805-1894 წწ).

ლესინგი გოტჰოლდ ეფრაიმ - გერმანელი მწერალი, განმანათლებელი (1729-1781 წწ).

ლესინგი დორის მეი - ინგლისელი მწერალი ქალი (დაიბადა 1919 წელს).

ლესინგი კარლ ფრიდრიხ - გერმანელი ფერმწერი (1808-1880 წწ).

ლესინდი - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლესისწყალი (ლეისწყალი) - მდინარე ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, ორპირის მარცხენა შენაკადი.

ლესიუერი ჟან ფრანსუა - ფრანგი პოეტი (1760-1837 წწ).

ლესიჭინე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლესკეიზი უილიამ - ამერიკელი არქიტექტორი (1896-1964 წწ).

ლესკინი ავგუსტ - გერმანელი ენათმეცნიერი (1840-1916 წწ).

ლესკო პიერ - ფრანგი არქიტექტორი (დაახლოებით 1500-1578 წწ).

ლესკოვაცი - ქალაქი სერბიაში (55 ათასი).

ლესკოვი ნიკოლაი - რუსი მწერალი (1831-1895 წწ).

ლესმიანი ბოლესლავ (ნამდვილი გვარი ლესმანი) - პოლონელი პოეტი (1871-1937 წწ).

ლესნია ჯორჯე - რუმინელი პოეტი (1902-1990 წწ).

ლესოგორსკი - ქალაქი რუსეთის სახალინის ოლქში.

ლესოზავოდსკი - ქალაქი რუსეთის ოლქის პრიმორიეს მხარეში (45 ათასი).

ლესოთო (ლესოთოს სამეფო, ინგლ. Kingdom of Lesotho, სესოტოს ენაზე - Muso oa Lesotho).

- სახელმწიფო აფრიკის სამხრეთ ნაწილში, ანკლავი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის ტერიტორიაზე.

- დამოუკიდებლობის დღე (დიდი ბრიტანეთისგან) - 1966 წლის 4 ოქტომბერი.

- ეროვნული დევიზი - „Khotso, Pula, Nala“.

- ჰიმნი - „Lesotho Fatse La Bontata Rona“.

- მმართველობის ფორმა - კონსტიტუციური მონარქია.

- სახელმწიფოს მეთაური - მეფე.

- ფართობი - 30 355 კვ.კმ.

- დაყოფილია 10 ოლქად.

- მოსახლეობა - 1,8 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 61 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- სახელმწიფო ენები: ინგლისური და სესოტო.

- დედაქალაქი - მასერუ.

- ვალუტა - ლოტი.

- ქვეყნის კოდი - LSO.

- დროის სარტყელი - UTC +2

- სატელეფონო კოდი - +266.

- ინტერნეტ-დომენი - ls.

ლესორა - სოფელი ონის მუნიციპალიტეტში.

ლესოსიბირსკი - ქალაქი რუსეთის კრასნოიარსკის მხარეში (70 ათასი).

ლესტერი

1) (კუთხ.) დიდი წვიმა, თავსხმა.

2) ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ლესტერშირის საგრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი (280 ათასი).

ლესტერი რიჩარდ - ინგლისელ-ამერიკელი კინორეჟისორი და კომპოზიტორი (დაიბადა 1932 წელს).

ლესტრიგონები - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, კაცისმჭამელთა მითიური ტომი, რომელსაც შეხვდა ოდისევსი ხეტიალის დროს.

ლესხულუხე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეტა - ლატვიის საინფორმაციო სააგენტო; დაარსებულია 1920 წელს რიგაში.

ლეტალური - სიკვდილის გამომწვევი, სასიკვდილო.

ლეტალურობა - სიკვდილიანობის სიხშირე ავადმყოფთა დაჭრილთა ან უბედური შემთხვევების მსხვერპლთა შორის.

ლეტარგია - უმართებულოა - იხილე ლეთარგია.

ლეტბორა - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარჯვენა შენაკადი.

ლეტები (ლიტები) - სოციალური ფენა ძველ გერმანულ სამართლის წყაროებში, შეესაბამება ლანგობარდთა ალდიებს.

ლეტკომტონი - მდინარე ჯავის მუნიციპალიტეტში, ჯეჯორის მარცხენა შენაკადი.

ლეტო - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ტიტანების კოიოსისა და ფებეს ქალიშვილი, რომელმაც ზევსისაგან ტყუპები - აპოლონი და არტემიდე - შობა. რომში მას ლატონას ეძახდნენ.

ლეტოიდე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ლეტოს ვაჟი, ე.ი. აპოლონი.

ლეტრონი გიიომ ფრანსუა - ფრანგი ეკონომისტი (1728-1780 წწ).

ლეტსიე III მოხატო სეენსო - ლესოთოს მეფე 1990 წლიდან (დაიბადა 1963 წელს).

ლეტუს პომპონიუსი (ლეტი პომპონიო) - იტალიელი ჰუმანისტი (1428-1497 წწ).

ლეუვარდენი (ლეევარდენი) - ქალაქი ნიდერლანდში, ფრისლანდიის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (85 ათასი).

ლეუშერი - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში.

ლეუშერისწყალი (ლეუშერი) - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ცხენისწყლის მარცხენა შენაკადი.

ლეფევრ ,ეტაპლი - (ლათინიზებული სახელი - ფაბერ სტაპულენზისი) - ფრანგი ჰუმანისტი, ფილოლოგი, ღვთისმეტყველი, საეკლესიო მოღვაწე (დაახლოებით 1450-1536 წწ).

ლეფევრი ანრი - ფრანგი ფილოსოფოსი (1905-1991 წწ).

ლეფევრი რაიმონ - ფრანგი მწერალი, საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი (1891-1920 წწ).

ლეფევრი ფრანსუა ჟოზეფ - საფრანგეთის მარშალი (1755-1820 წწ).

ლეფი - რუსული სალიტერატურო-სამხატვრო დაჯგუფება, რომელსაც სათავეში ედგა ვ.მაიაკოვსკი.

ლეფილიე - სოფელი ხონის მუნიციპალიტეტში (მათხოჯის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ცხენისწყლის მარჯვენა ნაპირას. ზღვის დონიდან - 350 მეტრი, ხონიდან - 14 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 57 კაცი.

ლეფლერი ფრიდრიხ - გერმანელი ბაქტერიოლოგი (1852-1915 წწ).

ლეფონა - სოფელი ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში.

ლეფორტი ფრანც - რუსი სამხედრო მოღვაწე, ადმირალი, რუსეთ-ოსმალეთის ომის მონაწილე (1655-1699 წწ).

ლეფორტი ჰერტრუდა - გერმანელი რელიგიური მწერალი ქალი (1876-1971 წწ).

ლეფორტოვო - მოსკოვის ისტორიული რაიონი მდინარე იაუზას მარცხენა ნაპირზე.

ლეფოჩხუე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეფრანსე გიუსტავ ადოლფ - ფრანგი რევოლუციონერი (1826-1901 წწ).

ლეფშეცი სოლომონ - ამერიკელი მათემატიკოსი (1884-1972 წწ).

ლეფჩა (საკუთარი სახელწოდება ლონგ-პა) - ინდოეთის ჩრდილოეთ ნაწილში, ჰიმალაიში, მცხოვრები ხალხი.

ლექარდე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლექარჩე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლექაჯაიე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლექეთი - უძველესი დასახლება ძველ ჰერეთში, ახლანდელ კახის რაიონში (აზერბაიჯანი).

ლექი - იგივეა, რაც ნალექი.

ლექობალე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლექსა ფრანტიშეკ - ჩეხი ეგვიპტოლოგი (1877-1960 წწ).

ლექსაობა - ლექსებით პაექრობა, შაირობა.

ლექსემა (ბერძნ.) - ენის ლექსიკური დონის ერთეული, სიტყვა ყველა თავის ლექსიკური მნიშვნელობით.

ლექსთწყობა (ვერსიფიკაცია) - პოეტური მეტყველების ბგერითი ერთეულების კანონზომიერი თანამიმდევრობით მოწესრიგებული სისტემა.

ლექსი - რიტმულად ორგანიზებული პოეტური მეტყველება; იწერება მიჯრით მიწყობილი ტაეპებით, რომლებიც გაერთიანებულია უფრო ვრცელ რიტმულ ერთეულში - სტროფში.

ლექსიკა

1) ენის ყველა სიტყვა ერთად, მთელი სიტყვიერი შემადგენლობა.

2) სიტყვათა მთლიანობა მეტყველების მოცემულ ვარიანტში.

ლექსიკალიზაცია - ენის ცალკეული ელემენტების და მათი ურთიერთშეთანხმების გარდაქმნა ლექსემებად.

ლექსიკოგრაფია - ენათმეცნიერების ნაწილი, რომელიც ლექსიკონების შედგენის თეორიასა და პრაქტიკას შეისწავლის.

ლექსიკოლოგია - ენათმეცნიერების ნაწილი, რომელიც ენის სიტყვიერ მარაგს შეისწავლის.

ლექსიკონი

1) საცნობარო წიგნი, სადაც თავმოყრილია ანბანურად დალაგებული სიტყვები და მათი განმარტებანი; ცნობარი.

2) ამა თუ იმ სოციალური ჯგუფის დიალექტის ან ცალკეული მწერლის სიტყვათა შემადგენლობა.

3) სიტყვათა და გამოთქმათა მარაგი.

ლექსინგტონი - ქალაქი აშშ-ს კენტუკის შტატში (225 ათასი).

ლექსისი ვილჰელმ - გერმანელი ეკონომისტი და სტატისტიკოსი (1837-1914 წწ).

ლექსოზერო - ტბა რუსეთის კარელიის რესპუბლიკაში, სიღრმე 34 მეტრამდე.

ლექსუსი - მსუბუქი ავტომობილების მწარმოებელი იაპონური კომპანია, რომელიც „ტოიოტა მოტორსის“ ქვეგანყოფილებას წარმოადგენს.

ლექტორი (ლათ.) - პირი, რომელიც ლექციას კითხულობს.

ლექტორიუმი (ლათ.) - დაწესებულება, რომელიც განაგებს საჯარო ლექციების მოწყობის საქმეს, ადგილი, სადაც ეწყობა საჯარო ლექციები.

ლექცია (ლათ.) - სასწავლო მასალის ან რაიმე საკითხის, თემის სისტემატური, თანმიმდევრული, ზეპირი გადმოცემა.

ლექციონარი - ქრისტიანულ სამრევლო და სამონასტრო ღვთისმსახურებაში სხვადასხვა დღესასწაულისა და დღისთვის დაწესებული ბიბლიური საკითხავების კრებული; საწინასწარმეტყველო.

ლეღვა

1) სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (ხრესილის თემის საკრებულო), მდებარეობს იმერეთის ჩრდილოეთ მთისწინეთში. მდინარე წყალწითელის ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 470 მეტრი, ტყიბულიდან 14 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს - 163 კაცი. სოფელშია სამკურნალო გოგირდოვანი წყალი. წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVIII საუკუნეში.

2) სოფელი ქობულეთის მუნიციპალიტეტში.

ლეღვათხევი

1) (წავკისისწყალი, დაბახანისხევი) მდინარე თბილისის მიდამოებში, მტკვრის მარჯვენა შენაკადი.

2) (დაბახანა) ძველი თბილისის ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი, მდებარეობს ქალაქის სამხრეთ ნაწილში, ბოტანიკური ბაღის მიდამოებში.

ლეღვანი

1) სოფელი ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე ლეღვანურის (მდინარე ჩხერიმელას მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. თემის საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 500 მეტრი. ხარაგაულიდან - 11 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 934 კაცი.

2) იხილე ლეღვანურა.

ლეღვანურა (ლეღვანი) - მდინარე ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში, ჩხერიმელას მარცხენა შენაკადი.

ლეღვთახევი (დაბახანა) - ძველი თბილისის ერთ-ერთი ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი. მდებარეობდა ძველი ქალაქის სამხრეთ ნაწილში (მოიცავდა ბოტანიკური ბაღის მიდამოებს). სახელი ეწოდა ამ ადგილებში ლეღვის ხის სიმრავლის გამო. წყაროებში პირველად მოიხსენიება 1429 წელს.

ლეღვი (Ficu carica)

1) სუბტროპიკული მცენარე თუთისებრთა ოჯახისა ფიკუსუს გვარისა. მეჩხერად დატოტვილი, 4-12 მეტრი სიმაღლის ხე.

2) ამ ხის ნაყოფი.

ლეღვისკვერი

1) ასხმული ჩირი (საბა).

2) ლეღვის ტყლაპი.

ლეღვნარა - მდინარე სამტრედიის მუნიციპალიტეტში, რიონის მარჯვენა შენაკადი.

ლეღი - თოვლის დნობა.

ლეღმა

1) ტემპერატურის აწევა 0 გრადუს ცელსიუსზე და უფრო მაღლა ზამთრის ყინვიან პერიოდში.

2) ყინული ან შეყინული თოვლი, რომელიც დნობას იწყებს.

ლეღმანაკრავი - ისეთი (თოვლი, ყინული), რომელიც დნობას იწყებს.

ლეყეპო - დამდგარი წყლის ზედაპირზე მოყენებული მწვანე ლორწოვანი მასა.

ლეყერეთი

1) (ყოფილი კიროვი) - სოფელი ტყიბულის მუნიციპალიტეტში (ჯვარისის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე რიონის მარცხენა მხარეს. ზღვის დონიდან - 450 მეტრი, ტყიბულიდან - 38 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 65 კაცი.

2) მდინარე წყალტუბოს და ტყიბულის მუნიციპალიტეტებში, რიონის მარცხენა შენაკადი.

ლეყუდელი - მთა ეგრისის ქედის სამხრეთ განშტოებაზე (2344 მეტრი).

ლეშამუგე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლე შანუა ჟან პოლ (ნამდვილი გვარი დრეიფუსი) - ფრანგი კინორეჟისორი და სცენარისტი (1909-1985 წწ).

ლე შატელიე ანრი ლუი - ფრანგი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი (1850-1936 წწ).

ლეშეტიცკი ტეოდორ - პოლონელი პიანისტი და პედაგოგი (1830-1915 წწ).

ლეშვნილი - უღელტეხილი და მწვერვალი (3900 მეტრი) მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის ქედზე.

ლეშთი - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარჯვენა შენაკადი.

ლეში - მკვდარი ცხოველის ან უპატრონოდ მიტოვებული მკვდარი ადამიანის სხეული, მძორი.

ლეში ჰაჯი - ალბანეთის შრომის პარტიის მოღვაწე, ალბანეთის ფორმალური ხელმძღვანელი ენვერ ხოჯას დიქტატურის წლებში (1915-1998 წწ).

ლეშკედა - სოფელი ცაგერის მუნიციპალიტეტში.

ლეშკიკილე - უღელტეხილი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ზესხოს ქედზე.

ლეშლი კარლ სპენსერ - ამერიკელი ფსიქოლოგი და ფიზიოლოგი (1890-1958 წწ).

ლეშნო - ქალაქი პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (60 ათასი).

ლეშუკვი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლეშურა - მრავალწლოვანი მცენარე გოგრისებრთა ოჯახისა, აქვს გამსხვილებული ფესვი, მცოცავი ღეროები და ხაოიანი ფოთლები, ისხამს შავ ან წითელ ნაყოფს.

ლეშყური - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ხუმფრერის სათავე.

ლეშჩენკო ლევ - რუსი ესტრადის მომღერალი (დაიბადა 1942 წელს).

ლეშჩინსკაია მარია - საფრანგეთის დედოფალი 1725 წლიდან, ლუდოვიკო XV-ის მეუღლე, პოლონეთის მეფის სტანისლავ ლეშჩინსკის ასული (1703-1788 წწ).

ლეშჩინსკი ბოლესლავ - პოლონელი მსახობი (1837-1918 წწ).

ლეშჩინსკი იულიან - პოლონეთის კომუნისტური პარტიის პირველი მდივანი 1929 წლიდან, რეპრესირებულ იქნა სსრკ-ში (1889-1937 წწ).

ლეშჩინსკი სტანისლავ - პოლონეთის მეფე (1677-1766 წწ).

ლეშხი - ხის ფოთლებიდან ჩამონადენი წვეთები, ჟვავი

ლეჩაქი - ქართველი ქალის თავსაბურავის ერთ-ერთი ძირითადი კომპონენტი (ჩიხტიკოპთან და ბაღდადთან ერთად).

ლეჩაქიანი - ვისაც ლეჩაქი ახურავს.

ლეჩაქმოხდილი

1) ვისაც ლეჩაქი მოეხადა, გადასძვრა.

2). (ძვ.) შერცხვენილი, ნამუსახდილი ქალი.

ლეჩე - ქალაქი იტალიის აპულიის ოლქში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

ლეჩური - სოფელი თელავის მუნიციპალიტეტში. გაშენებულია მდინარე სტორის (ალაზნის მარცხენა შენაკადი) პირზე. თელავიდან დაშორებულია 24 კმ-თი, თბილისიდან - 63 კმ-თი. დასახლებულია ძირითადად ფშავიდან ჩამოსახლებული ფშავლებით. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 160 ადამიანი.

ლეჩქის სერი - მთა, იხილე გადრეკილი.

ლეჩქოფი - სოფელი სოხუმის მუნიციპალიტეტში.

ლეჩხუმი

1) ისტორიული მხარეები.

2) დასავლეთ საქართველოს ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარე, მოიცავდა ძირითადად ახლანდელი ცაგერის მუნიციპალიტეტისა და ნაწილობრივ წყალტუბოს მუნიციპალიტეტის და ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიას. ლეჩხუმს დასავლეთით სამეგრელოსაგან ყოფდა ასხის მთის მასივი, ჩრდილოეთით სვანეთისაგან — ლეჩხუმის ქედი, აღმოსავლეთით რაჭისაგან — მდინარე ასკისწყალი, მდინარე რიონის მარცხენა ნაპირზე კი თავშავის ქედის სამხრეთი კალთები, სამხრეთით იმერეთისაგან — მდინარე ლეხიდარის მარცხენა ნაპირის გასწვრივ მდებარე სერი და ხვამლის მთის მასივი. ლეჩხუმში ადამიანის ცხოვრების კვალი ნეოლითის ხანიდანაა დამოწმებული. არქეოლოგიური მონაპოვარით კარგად არის აგრეთვე წარმოდგენილი გვიანდელი ბრინჯაოს ხანა. ანტიკურ ხანაში ლეჩხუმი უკვე მჭიდროდ დასახლებული რეგიონი იყო. წყაროებში პირველად მოიხსენიება VI საუკუნეში (პროკოპი კესარიელი) სკვიმნიას სახელწოდებით. ამ დროს მას ერისთავი მართავდა, რომელიც ეგრისის მეფეს ექვემდებარებოდა. მომდევნო ხანაში ლეჩხუმი, როგორც ცალკე ადმინისტრაციული ერთეული, დაიშალა და მისი ტერიტორია თაკვერის, რაჭისა და ოკრიბის შემადგენლობაში შევიდა. უფრო გვიან ლეჩხუმი კვლავ დამოუკიდებელი ერთეულია. მისი სავაჭრო-ეკონომიური ცენტრი იყო ლაილაში. იმერეთის სამეფოს წარმოქმნის (XV ს.) შემდეგ ლეჩხუმი მის შემადგენლობაში შევიდა როგორც სამეფო დომენი. XVII საუკუნის II ნახევრიდან ლეჩხუმში თავი იჩინა მისწრაფებამ დამოუკიდებლობისაკენ, გაჩნდა თანამდებობა — ტიტული ლეჩხუმის თავი. XVII საუკუნის II ნახევრიდან ლეჩხუმელი ძლიერი აზნაურები შეეცადნენ შეექმნათ ცალკე სათავადოები. ამ მხრივ გარკვეულ წარმატებას მიაღწია ინასარიძეთა საგვარეულომ. შემდგომში ლეჩხუმს მთლიანად ჩიქოვანთა ფეოდალური საგვარეულო დაეუფლა. 1714 წელს, მას შემდეგ, რაც ლეჩხუმს გამგებელი ბეჟან I დადიანი სამეგრელოს მთავარი გახდა, ლეჩხუმი სამეგრელოს სამთავროს ერთ ნაწილად იქცა, ამიერიდან მას დადიანების დანიშნული სარდალმოურავი განაგებდა. XVIII-XIX საუკუნეების მიჯნაზე იმერეთის მეფე სოლომონ II შეეცადა ლეჩხუმის დამორჩილებას, მაგრამ უშედეგოდ. სამეგრელოს სამთავროს რუსეთის იმპერიაში შესვლია შემდეგ ლეჩხუმის ტერიტორიაზე შეიქმნა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული — ლეჩხუმის მაზრა. ლეჩხუმის თავადები იყვნენ გელოვანთა,მუშკუდიანთა, სილაგაძეების, ახვლედიანთა და ჩიქვანთა საგვარეულოდან. ამჟამად ლეჩხუმი ძირითადად რაჭა-ლეჩხუმის და ქვემო სვანეთის მხარის ცაგერის მუნიციპალიტეტში შედის.

ლეჩხუმის მაზრა - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული რუსეთის მაზრაში, ქუთაისის გუბერნიის ნაწილი, არსებობდა 1867-1930 წლებში.

ლეჩხუმის ქედი - ქედი ლენტეხის, ცაგერის, ამბროლაურის და ონის მუნიციპალიტეტებში.

ლეცავე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეცი სტანისლავ ეჟი - პოლონელი პოეტი, იუმორისტი (1909-1966 წწ).

ლეცითინები (ბერძნ.) - ცხიმისმაგვარი ორგანული ნივთიერებანი, რომლებიც მოიპოვება მცენარეებში, კვერცხის გულსა და ცხოველთა ორგანიზმში. განეკუთვნება ფოსფორის შემცველი ლიპიდების ჯგუფს.

ლეციცხვაიე - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეძაძემე - სოფელი სენაკის მუნიციპალიტეტში.

ლეწურწუმე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლეწფერი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლეჭარაიე - სოფელი გალის მუნიციპალიტეტში.

ლეხაინდრავო - სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეხარჩილე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლეხზირი - უღელტეხილი, მწვერვალი და მყინვარი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლეხთაგი - ყოფილი სოფელი მარტვილის მუნიციპალიტეტში.

ლეხიდარი - მდინარე წყალტუბოს და ტყიბულის მუნიციპალიტეტებში, რიონის მარცხენა შენაკადი. სათავე აქვს ნაქერალის ქედზე, 1330 მეტრ სიმაღლეზე. სიგრძე - 22 კილომეტრი, აუზის ფართობი - 137 კვ.კმ. საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალმოვარდნები იცის მთელი წლის განმავლობაში (განსაკუთრებით გაზაფხულსა და შემოდგომაზე). საშუალო წლიური ხარჯი 6,8 კუბ.მ/წმ.

ლეხიდრისთავი (ლეხიდარი) - სოფელი წყალტუბოს მუნიციპალიტეტში (დღნორისის თემის საკრებულო), მდებარეობს მდინარე ლეხიდრის (რიონის მარცხენა შენაკადი) მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 420 მეტრი, წყალტუბოდან - 74 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 139 კაცი. სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია (ლეხიდარი) XVII საუკუნეში.

ლეხნერი ედენ - უნგრელი არქიტექტორი (1845-1914 წწ).

ლეხონი იან (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეშეკ სერაფინოვიჩი) - პოლონელი პოეტი (1899-1956 წწ).

ლეხტინსკი ირჟი - ჩეხი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1947 წელს).

ლეხურა (რეხულა) - მდინარე ახალგორის და კასპის მუნიციპალიტეტებში, მტკვრის მარცხენა შენაკადი.

ლეჯა - წენგოს ნაპობი (საბა), კაკლის გაცლილი წენგო.

ლეჯიქე - სოფელი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლეჯოლიხე - სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

ლეჰარი ფერენც (ფრანც) - უნგრელი კომპოზიტორი და დირიჟორი (1870-1948 წწ).

ლეჰი უილიამ დანიელ - აშშ-ს ფლოტის ადმირალი (1875-1959 წწ.).

ლეჰტონენი იოელ - ფინელი მწერალი (1881-1934 წწ).

2.5 ლვ

▲ზევით დაბრუნება


ლვოვი - ქალაქი უკრაინაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი; ცნობილია 1256 წლიდან (800 ათასი).

ლვოვი ანდრე მიშელ - ფრანგი მიკრობიოლოგი, გენეტიკოსი, 1965 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ფ.ჟაკობთან და ჟ.ლ. მონოსთან ერთად (1902-1994 წწ).

ლვოვი არკადი - რუსი მწერალი (დაიბადა 1927 წელს).

ლვოვი მიხაილ - რუსი პოეტი (1916-1988 წწ).

ლვოვი ნიკოლაი - რუსი არქიტექტორი, პოეტი, მუსიკოსი (1751-1803 წწ).

ლვოვი პავლე - რუსი მწერალი (1770-1825 წწ).

2.6 ლი

▲ზევით დაბრუნება


ლი

1) (ი,ნი,რი) კორეის სამეფო დინასტია 1392 წლიდან იაპონიის მიერ კორეის ანექსიამდე 1910 წელს.

2) შორეული აღმოსავლეთის ზოგ ქვეყანაში: სიგრძის საზომი (მილიმეტრის ნაწილებიდან 500 მ-მდე).

3) ფართობის საზომი ჩინეთში, უდრის დაახლოებით 6 კვ.მეტრს.

4) წონის საზომი - უდრის 30-იდან 40-მდე მილიგრამს.

ლი (ლი ძიუნდაო) - ჩინელი ფიზიკოსი. 1957 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი იანგთან ერთად (დაიბადა 1926 წელს).

ლი ბრენდონ - ამერიკელი მსახიობი, ბრიუს ლის შვილი (დაიბადა 1965 წელს)

ლი ბრიუს - ამერიკელი კინომახიობი (1941-1973 წწ).

ლი დევიდ - ამერიკელი ფიზიკოსი; 1996 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი დ.ოშეროფთან და რ. რიჩარსდსონთან ერთად (დაიბადა 1931 წელს)

ლი ვივიენ (ნამდვილი სახელი და გვარი ვივიან მერი ჰარტლი) - ინგლისელი მსახიობი ქალი (1913-1967 წწ).

ლი იუნას - ნორვეგიელი მწერალი (1833-1908 წწ).

ლი ნათანიელ - ინგლისელი დრამატურგი (1665-1692 წწ).

ლი რობერტ ედუარდ - მონამფლობელური კონფედერაციის არმიის მთავარსარდალი აშშ-ს სამოქალაქო ომის (1861-1943 წწ) დროს (1807-1870 წწ).

ლი სოფუს - ნორვეგიელი მათემატიკოსი (1842-1899 წწ).

ლი სპაიკ - ამერიკელი კინორეჟისორი და მსახიობი (დაიბადა 1956 წელს).

ლი ტრიუგვე ჰალვდან - გაერო-ს გენერალური მდივანი 1946-53 წლებში; ნორვეგიის მუშათა პარტიის ლიდერი (1896 - 1968 წწ).

ლი ჯენიფერ ჯეისონ - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი (დაიბადა 1958 წელს).

ლი ჰარპერ - ამერიკელი მწერალი ქალი (დაიბადა 1927 წელს).

ლია

1) სოფელი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში.

2) ლამი, საფლობი ტალახი.

3) მოვარდნილი ან მიშვებული წყლის ღვარი ან გუბე.

ლიაიმა - მოქმედი ვულკანი ჩილეს ანდებში (სიმაღლე 3060 მეტრი).

ლიადოვი ანატოლი - რუსი კომპოზიტორი, დირიჟორი (1855-1914 წწ).

ლიალიაგუა - თითბრის საბადო ბოლივიაში; ექსპლუატაციაშია 1903 წლიდან.

ლიანგი - ერთად შეყრილი ხალხი ან საქონელი.

ლიანდაგი

1) რკინიგზის ხაზი.

2) მითელში ან რაიმე ქსოვილში გამოკერილი მატყლის დასამაგრებლად გავლებული ნაკერი.

ლიანები - მცენარეები, რომლებსაც რაიმე საყრდენის გარეშე დგომა არ შეუძლიათ; ქართულ ბოტანიკურ ლიტერატურაში მისი სინონიმია „ლეშამბოები“.

ლიანემაა - ძველესტონური მააკონდი (მხარე) თანამედროვე ესტონეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში.

ლიანი - ფინეთის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული, რომელიც დაყოფილია კიჰლაკუნტებად.

ლიანი და ტაელი - ჩინეთის ფულის ერთეული, ბრუნვაში იყო XIV საუკუნიდან 1933 წლამდე.

ლიანკიუე - ტბა ჩილეში.

ლიანოსი (ესპან.) - სავანის სახეობა მდინარე ორინოკოს ვაკეზე (სამხრეთ ამერიკა).

ლიანოს-ორინოკო - ბუნებრივი რეგიონი სამხრეთ ამერიკის ჩრდილოეთ ნაწილში, მდინარე ორინოკოს ნაპირებზე (კოლუმბია და ვენესუელა).

ლიან ციჩაო - ჩინეთის პოლიტიკური მოღვაწე, მწერალი, ფილოსოფოსი, ისტორიკოსი (1873-1929 წწ).

ლიაო - კიდანების სახელმწიფო X-XIII საუკუნეებში.

ლიაოდუნის ყურე - ყვითელი ზღვის ყურე ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ სანაპიროსთან.

ლიაოიანი - ქალაქი ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ლიაონინის პროვინციაში (495 ათასი).

ლიაოიუანი (სიანი) - ქალაქი ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, გირინის (ძილინის) პროვინციაში (355 ათასი).

ლიაონინი - პროვინცია ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში; ადმინისტრაციული ცენტრი - შენიანი.

ლიაოსი - მთიანეთი ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, იხილე ჟეხე.

ლიაოხე - მდინარე ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ერთვის ყვითელ ზღვას (სიგრძე - 1430 კილომეტრი).

ლიაოხეს ვაკე - იგივე სამხრეთ მანჯურიის დაბლობი.

ლიაო ჯუნკაი - ჩინელი რევოლუცინერ-დემოკრატი (1877-1925 წწ).

ლიაპუნოვი ალექსანდრე - რუსი მათემატიკოსი და მექანიკოსი, აკადემიკოსი (1857-1918 წწ).

ლიარდი - მდინარე კანადაში, მაკენზის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1215 კილომეტრი).

ლიატოშინსკი ბორის - უკრაინელი კომპოზიტორი (1894-1968 წწ).

ლიაუდინინკები - ლიტვის ლიბერალური პარტია; დაარსდა 1922 წელს.

ლია ფალი - ირლანდიური მითოლოგიის თანახმად, მაგიური ქვა, რომელიც ხმას გამოსცემდა იმ ადამიანის მიახლოებისას, ვისაც უნდა ემართა ქვეყანა.

ლიაქათ ალი-ხანი - პაკისტანის პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პირველი პრემიერ-მინისტრი 1947-51 წლებში, 1936-50 წლებში მუსლიმანთა ლიგის გენერალური მდივანი (1895-1951 წწ).

ლიაშკო (ნამდვილი გვარი ლიაშჩენკო) პეტრე - რუსი მწერალი (1876-1955 წწ).

ლიახვი (დიდი ლიახვი) - მდინარე ჯავის, ცხინვალის და გორის მუნიციპალიტეტებში, მტკვრის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 115 კილომეტრი).

ლიახვის ნაკრძალი - მდებარეობს ცხინვალის მუნიციპალიტეტში; დაარსდა 1977 წელს.

ლიახოვი ვლადიმირ - რუსი კოსმონავტი, პოლკოვნიკი 1979, 1983 და 1988 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1941 წელს).

ლიახოვიჩი - ქალაქი ბელორუსიის ბრესტის ოლქში.

ლიბავა - ლატვიის ქალაქ ლიეპაიას ოფიციალური სახელი 1917 წლამდე.

ლიბავიუსი ანდრეას - გერმანელი ქიმიკოსი და ექიმი (დაახლოებით 1550-1616 წწ).

ლიბანი

1) მთა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედზე.

2) სოფელი ბორჯომის მუნიციპალიტეტში.

3) (ლიბანის რესპუბლიკა, არაბ. ალ-ჯუმჰურია ალ-ლუბნანია).

- სახელმწიფო დასავლეთ აზიაში, ხმელთაშუა ზღვის სანაპიროზე. ჩრდილოეთით და დასავლეთით ესაზღვრება სირიას, სამხრეთით - ისრაელს. აღმოსავლეთიდან აკავს ხმელთაშუა ზღვა.

- სახელი სავარაუდოდ მომდინარეობს არამეული laban-ისგან, რაც „თეთრ მთებს” ნიშნავს.

- ჰიმნი - „Kulluna lil-watan lil ula lil-alam“.

- დამოუკიდებლობის დღე (საფრანგეთისგან) - 1943 წლის 22 ნოემბერი.

- მმართველობის ფორმა - რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი.

- ფართობი - 10 452 კვ.კმ.

- დაყოფილია 6 მუჰაფაზად, რომლებიც თავის მხრივი მოიცავენ 25 რაიონს.

- მოსახლეობა - 4 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 358 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- მორწმუნეები - მუსლიმანები და ქრისტიანები.

- ოფიციალური ენა - არაბული.

- დედაქალაქი - ბეირუთი.

- ვალუტა - ლიბანის ფუნტი.

- ქვეყნის კოდი - LBN.

- დროის სარტყელი - UTC +2

- სატელეფონო კოდი - +961.

- ინტერნეტ-დომენი - lb.

ლიბანიოსი - ბერძენი ორატორი, ფილოსოფოსი (დაახლოებით 314-393 წწ).

ლიბედინსკი იური - რუსი მწერალი (1898-1959 წწ).

ლიბელტი კაროლ - პოლონელი საზოგადო მოღვაწე, ფილოსოფოსი (1807-1875 წწ).

ლიბერა ადალბერტო - იტალიელი არქიტექტორი (1903-1963 წწ).

ლიბერალი

1) ლიბერალიზმის მომხრე, ლიბერალიზმის მიმდევარი.

2) ვინც ლიბერალიზმს იჩენს, ვინც უარყოფით მოვლენებს ჩქმალავს, ურიგდება.

3) (ძვ.) ბურჟუაზიისა და თავადაზნაურთა სიტყვათხმარებაში - მოწინავე, თავისუფლად მოაზროვნე ადამიანი.

ლიბერალიზმი - საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მიმდინარეობა, რომელიც აერთიანებს ბურჟუაზიულ-პარლამენტარული წყობის და თავისუფალი კაპიტალისტური მეწარმეობის მომხრეებს.

ლიბერალური

1) ლიბერალიზმის მომხრე, ლიბერალიზმთან დაკავშირებული.

2) ლიბერალისა და ლიბერალიზმის დამახასიათებელი.

ლიბერასიონი - საფრანგეთში მეორე მსოფლიო ომის დროს არსებული ორი ანტიფაშისტური ორგანიზაციის სახელი: „liberasion-nor“ (ჩრდილოეთის) და „liberasion-siud“ (სამხრეთის).

ლიბერეცი - ქალაქი ჩეხეთში (100 ათასი).

ლიბერზონი ვლადიმირ - საბჭოთა მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1937 წელს).

ლიბერი - მეღვინეობის იტალიური ღვთაება, მას ხშირად დიონისესთან აიგივებდნენ.

ლიბერია (ლიბერიის რესპუბლიკა, ინგლ. Republic of Liberia).

- სახელმწიფო ჩრდილო-დასავლეთ აფრიკაში. ჩედილოეთით ესაზღვრება გვინეას, აღმოსავლეთით - სიერა-ლეონეს და კოტ დ'ივუარს. სამხრეთით და დასავლეთით აკრავს ატკანტის ოკეანე.

- შეიქმნა 1939 წელს აშშ-დან გაქცეული ან გათავისუფლებული ზანგების მიერ. ეტიმოლოგიურად ნიშნავს „თავისუფლების მიწას“.

- ეროვნული დევიზი - „The love of liberty brought us here“ (თავისუფლებისადმი სიყვარულმა მოგვიყვანა ჩვენ აქ).

- დამოუკიდებლობის დღე (აშშ-სგან) - 1847 წლის 26 ივლისი.

- მმართველობის ფორმა - საპრეზიდენტო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოსმეთაური - პრეზიდენტი.

- ჰიმნი - „All Hail, Liberia, Hail!“.

- ფართობი - 111 369 კვ.კმ.

- დაყოფილია 15 საგრაფოდ, რომლებიც მოიცავენ 53 რაიონს.

- მოსახლეობა - 3,3 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 29 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - ინგლისური.

- დედაქალაქი - მონროვია.

- ვალუტა - ლიბერიული დოლარი.

- ქვეყნის კოდი - LBR.

- დროის სარტყელი - UTC 0.

- სატელეფონო კოდი - +231.

- ინტერნეტ-დომენი - lr.

ლიბერი და ლიბერა - ღვთაება და ქალღმერთი ძველ რომაულ მითოლოგიაში, ცოლ-ქმარი; ლიბერი შეესაბამებოდა ბერძნულ დიონისეს.

ლიბერმანი კარლ თეოდორ - გერმანელი ქიმიკოსი (1842-1914 წწ).

ლიბერმანი მაქს - გერმანელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1847-1935 წწ).

ლიბერო (იტალ.) - ფეხბურთში „თავისუფალი მცველი“.

ლიბერტა - მოქალაქეობრივი თავისუფლების ღვთაებრივი განსახიერება ძველ რომში, რომელსაც დაფნის გვირგვინოსან ქალად წარმოიდგენდნენ.

ლიბერტი არტურ - გერმანელი ფილოსოფოსი (1878-1946 წწ).

ლიბერტი ეჟი - პოლონელი პოეტი (1904-1931 წწ).

ლიბერტინები - განთავისუფლებული მონები ძველ რომში.

ლიბერუმ ვეტო - რეჩ პოსპოლიტას სეიმის ნებისმიერი წევრის უფლება იმისა, რომ თავისი პროტესტით გაეუქმებინათ სეიმის გადაწყვეტილება.

ლიბი უილარდ ფრენკ - ამერიკელი ფიზიკოსი და ქიმიკოსი; 1960 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1908-1980 წწ).

ლიბია (ლიბიის დიდი სოციალისტური სახალხო არაბული ჯამაჰირია, არაბ. ალ-ჯამაჰირია ალ-არაბია ალ-ლიბია აშ შაბია ალ-იშთირაკია ალ-უთმა).

- სახელი „ლიბია“ მომდინარეობს არაბული სიტყვიდან „ლებუ“, რომელიც მიუთითებს ნილოსის დასავლეთით მცხოვრებ ბერბერ ხალხებზე.

- სახელმწიფო ჩრდილოეთ აფრიკაში, ხმელთაშუა ზღვის სამხრეთ სანაპიროზე. დასავლეთით ესაზღვრება ალჟირს, ჩრდილო-დასავლეთით - ტუნისს, სამხრეთ-აღმოსავლეთით - სუდანს, აღმოსავლეთით - ეგვიპტეს.

- დამოუკიდებლობის დღე (იტალიისგან) - 1951 წლის 24 დეკემბერი.

- ეროვნული დევიზი - „თავისუფლება, სოციალიზმი, ერთობა“.

- ჰიმნი - „Allahu Akbar“.

- მმართველობის ფორმა - ჯამაჰირია (რესპუბლიკა).

- ხელმძღვანელი ორგანო - „რევოლუციური ხელმძღვანელობა“ (ოფიციალურად სახელმწიფო ხელისუფლების სისტემაში არ შედის).

- საკანონმდებლო ორგანო - საყოველთაო სახალხო კონგრესი.

- ფართობი - 1 759 540 კვ.კმ.

- დაყოფილია 32 მუნიციპალიტეტად.

- მოსახლეობა - 5,7 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 3,2 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - არაბული.

- სახელმწიფო რელიგია - ისლამი.

- დედაქალაქი - ტრიპოლი.

- ვალუტა - დინარი.

- ქვეყნის კოდი - LBY.

- დროის სარტყელი - UTC +2.

- სატელეფონო კოდი - +218.

- ინტერნეტ-დომენი - ly.

ლიბიდო (ლათ.) - სექსოლოგიაში - სქესობრივი ლტოლვა; ზიგმუნდ ფროიდის ფსიქოანალიზის ერთ-ერთი ძირითადი ცნება.

ლიბიე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ლიბიის ეპონიმი; ზევსისაგან შეეძინა ვაჟი - ლელეგოსი, რომელიც ლელეგელთა ტომის მამამთავარი გახდა.

ლიბიური ენა - ანტიკური პერიოდის ჩრდილოეთ აფრიკის მოსახლეთა - ლიბიელთა - აწ მკვდარი ენა. აკუთვნებენ სემიტურ-ქამიტურ ენათა ჯგუფს.

ლიბიტინა - ძველიტალიური ხთონიური ღვთაება; ითვლებოდა ყოვლის დამბადებელი და უკანვე წამღები მიწის, ბაღთა და ზვართა ნაყოფიერების, სიკვდილისა და დამარხვის ღმერთქალად.

ლიბიხი იუსტუს - გერმანელი ქიმიკოსი (1803-1873 წწ).

ლიბკნეხტი ვილჰელმ - გერმანიის დემოკრატიული და მუშათა მოძრაობის მოღვაწე (1826-1900 წწ).

ლიბკნეხტი კარლ - გერმანიისა და საერთაშორისო მუშათა მოძრაობის მოღვაწე, გერმანიის კომუნისტური პარტიის ერთ-ერთი დამაარსებელი (1871-1919 წწ).

ლიბმანი ოტო - გერმანელი ფილოსოფოსი (1840-1912 წწ).

ლი ბო (მეორე სახელი ლი ტაიბო) - ჩინელი პოეტი ტანის ეპოქისა (701-762 წწ).

ლიბო - (კუთხ.) შენობის საძირკველი, საძირკვლის ზემო ნაწილი.

ლი ბონი (ლი ბი, ლი ნამდე) - ვიეტნამის სახალხო განმათავისუფლებელი აჯანყების ხელმძღვანელი, შემდგომში კი - იმპერატორი (დაახლოებით 510-548 წწ).

ლიბრა (ესპან.)

1) წონის ერთეული ლათინური ამერიკის ქვეყნებში, უდრის 460 გრამს.

2) პერუს ფულის ერთეული 1930 წლამდე.

ლიბრაცია (ლათ.) - მთვარის ლიბრაცია - მთვარის პერიოდული ხილული ქანქარისებური რხევები მის ცენტრთან ახლოს, რის შედეგადაც მთვარის დისკოზე არსებული ლაქები დედამიწიდან დამკვირვებლისთვის გადაადგილდება ხოლმე მცირე მანძილზე.

ლიბრევილი - გაბონის დედაქალაქი 1960 წლიდან. ესტუარიის ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (350 ათასი).

ლიბრეტისტი - ლიბრეტოს ავტორი.

ლიბრეტო (იტალ. - „წიგნაკი“) - მუსიკალურ-დრამატული ნაწარმოების სიტყვიერი ტექსტი; მოკლე შინაარსი

ლიბრი (ლევკომა) - მოთეთრო ფერის ნაწიბური თვალის რქოვან გარსზე; ვითარდება თვალის მძიმე ანთების ან ჭრილობის შედეგად.

ლიბრიფორმი (ლათ.) - მერქნის ბოჭკოები; მერქნის გრძელი და წვეტიანი უჯრედები, რომლებიც მერქანს სიმაგრეს აძლევენ.

ლიგა

1) (ფრანგ.) - კავშირი, გაერთიანება.

2) სანოტო დამწერლობის ნიშანი, რკალი; აერთიანებს ერთნაირი სიმაღლის ორ ნოტს ორმაგი გრძლივობის ერთ ნოტად.

ლიგაზები (სინთეტაზები) - ფერმენტების კლასი, რომლებიც ააქტივებენ ორი მოლეკულის ურთიერთშეერთებას.

ლიგატურა (ლათ.)

1) ასო ან ფონეტიკური ტრანსკრიფციის ნიშანი, მიღებული ორი ასეთივე ერთეულის გაერთიანებით.

2) ორი ან მეტი ასოს შეერთებით მიღებული ერთი ბგერის ამსახველი ნიშანი.

3) (მედიცინაში) ძაფი, რითაც კვანძავენ სისხლძარღვს.

4) (მუსიკაში) ორი მეზობელი ერთნაირი სიმაღლის ნოტის გადაბმა ლიგის მეშვეობით.

ლიგაჩოვი ეგორ - რუსი სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე, 1983-90 წლებში სკკპ ცკ-ს მდივანი (დაიბადა 1920 წელს).

ლიგეია

1) (ბერძნულად - „ტკბილადმხმობელი“) ერთ-ერთი სირენა (სირინოზი).

2) ქართული გაზეთების - „რევოლუციური ნობათისა“ და „შრომის“ - ყოველკვირეული ლიტერატურული დამატება; გამოვიდა 1918 წელს ქუთაისსა და თბილისში.

ლიგეტი დიერდ - უნგრელი კომპოზიტორი (დაიბადა 1923 წელს).

ლიგეტი კარიო - უნგრელი რევოლუციონერი (1890-1919 წწ).

ლიგეტი ლაიოშ - უნგრელი აღმოსავლეთმცოდნე (1902-1985 წწ).

ლი გვან სუ (ფსევდონიმი „ჩხუნვონი“) - კორეელი მწერალი (1892-1951 წწ).

ლიგინოპტერისი - ნამარხ მცენარეთა გვარი თესლოვანი გვიმრების კლასისა; კარბონული და პერმული პერიოდების მცენარე.

ლი გი იონი (ფსევდონიმი „მინჩხონი“) - კორეელი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1895-1984 წწ).

ლი გიუ ბო (ფსევდონიმი «ჩხუნგიონი») - კორეელი პოეტი და მწერალი (1169-1241 წწ).

ლიგნინი (ლათ.) - რთული პოლიმერული ნაერთი, რომელსაც შეიცავს ბოჭკოვანი მცენარეების უჯრედები.

ლიგნიტი (ლათ.) - მურა ქვანახშირი დაბალი ხარისხისა.

ლიგო - ძველი ლატვიური დღესასწაული, ემთხვეოდა ზაფხულის ბუნიობას.

ლიგოზომა - ხვლიკების გვარი სცინკისებრთა ოჯახისა; სხეულის სიგრძე - 30 სმ.

ლიგროინი (ფრანგ.) - ნავთობის ან ნავთობაირული კონდენსატის ფრაქცია. იყენებენ ხელსაწყოთმშენებლობაში სითხიანი მოწყობილობებისათვის.

ლი გუნძო - ჩინელი მწერალი (770-850 წწ).

ლიგუორი ალფონსო მარია - იტალიელი კათოლიკე ღვთისმეტყველი (1696-1787 წწ).

ლიგურები (ლიგურიელები) - ძვ.წ.აღ. I ათასწლეულის შუა წლებში იტალიასა და სამხრეთ გალიაში მცხოვრებ ტომთა კრებითი სახელი.

ლიგურია - ოლქი ჩრდილოეთ იტალიაში, ლიგურიის ზღვის სანაპიროზე; ადმინისტრაციული ცენტრი - გენუა.

ლიგურიის ზღვა - ხმელთაშუა ზღვის ნაწილი კუნძულ კორსიკასა და საფრანგეთის სანაპიროს შორის; ფართობი 15 ათასი კვ.კმ. სიღრმე - 2500 მეტრამდე.

ლიგურიის რესპუბლიკა - სახელმწიფო იტალიაში 1797-1805 წლებში - საფრანგეთის მიერ გენუის რესპუბლიკის ტერიტორიის ოკუპაციის წლებში.

ლიდა - ქალაქი ბელორუსიის გროდნოს ოლქში (95 ათასი).

ლი დაჯაო - ჩინეთის კომუნისტური პარტიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და ხელმძღვანელი (1888-1927 წწ).

ლიდგეიტი ჯონ - ინგლისელი პოეტი, ჯ.ჩოსერის მიმდევარი (დაახლოებით 1370 - 1451 წწ).

ლიდერი (ინგლ.)

1) პოლიტიკური პარტიის ან რაიმე საზოგადოების ხელმძღვანელი.

2) რომელიმე შეჯიბრის მეწინავე.

ლიდერცი - უნგრულ მითოლოგიაში - ავი სული, რომელიც ჭაობებზე მოთამაშე ცეცხლის სახით ჩნდება.

ლიდზი - იხილე ლიდსი.

ლიდია - უძველესი ქვეყანა მცირე აზიის დასავლეთ ნაწილში; ჩაისახა ძვ.წ.აღ. XII საუკუნეში და იარსება ძვ.წ.აღ. VI საუკუნის შუა წლებამდე.

ლიდინი ვლადიმირ (ნამდვილი გვარი გომბერგი) - რუსი მწერალი (1894-1979 წწ).

ლიდიტი (ინგლ.) - იგივეა, რაც მელინიტი.

ლიდიური ენა - ინდოევროპულ ენათა ანატოლიური (ხეთურ-ლუვიური) ჯგუფის ერთ-ერთი მკვდარი ენა.

ლიდიცე - დაბა ჩეხეთის ქალაქ კლადნოსთან, რომელიც 1942 წლის 10 ივნისს გერმანელმა ფაშისტებმა მთლიანად გაანადგურეს და ამოწყვიტეს მისი მცხოვრებნი.

ლიდმანი სარა - შვედი მწერალი ქალი (დაიბადა 1923 წელს).

ლიდო

1) კურორტი იტალიაში.

2) (იტალ.) - ქვიშიანი ცვლები (ცვლა - მიწის წვრილი ზოლი, ნაპირიდან წყალში შეჭრილი), რომლებიც უბეებს გამოყოფს ზღვისაგან და აქცევს მათ ლაგუნებად.

ლიდო-დი-ოსტია - ქალაქი იტალიის ლაციოს ოლქში.

ლიდოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ატისის ვაჟი, ლიდიელთა მითიური წინაპარი.

ლიდსი (ლიდზი) - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, მეტროპოლიური საგრაფო უესტ-იორკშირის ადმინისტრაციული ცენტრი (710 ათასი).

ლიე (ფრანგ.) - სიგრძის ძველფრანგული საზომი, უდრის დაახლოებით 4,444 კმ-ს.

ლიელპეტერისი იანის - ლატვიელი ფიზიკოსი, აკადემიკოსი, ლატვიის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი 1989 წლიდან (დაიბადა 1931 წელს).

ლიელუპე - მდინარე ლატვიაში, ერთვის რიგის ყურეს.

ლიეპა მარის - ლატვიური წარმოშობის რუსი მოცეკვავე ბალეტისა, პედაგოგი, ბალეტმაისტერი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1936-1989 წწ).

ლიეპაია (1917 წლამდე ლიბავა) - ქალაქი-პორტი ლატვიაში (105 ათასი).

ლიეპინში ჰარის - ლატვიელი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1927 წელს).

ლიეჟი - ქალაქი ბელგიაში, მდინარე მაასზე, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (200 ათასი).

ლიეტუონისი - ავსული ლატვიურ მითოლოგიაში.

ლივადია - დაბა ყირიმში, იალტის მახლობლად, კლიმატური კურორტი. 1945 წლის ყირიმის კონფერენციის გამართვის ადგილი.

ლივადი - სოფელი წალკის მუნიციპალიტეტში.

ლივადია - ზღვისპირა კლიმატური კურორტი ყირიმში (უკრაინა), იალტის შემოგარენში.

ლივაინი ჯეიმზ - ამერიკელი დირიჟორი (დაიბადა 1943 წელს).

ლივანა (ლიგანი, ნიგალი) - ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი სამხრეთ საქართველოში, მდინარე ჭოროხის ქვემო დინებაში. პირველად იხსენიება XI საუკუნეში.

ლივანი (1917 წლამდე ლივენგოფი) - ქალაქი ლატვიაში.

ლივანოვი ბორის - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის სამხატვრო თეატრში (1904-1972 წწ).

ლივანოვი ვასილი - რუსი მსახიობი, რეჟისორი, პედაგოგი (დაიბადა 1935 წელს).

ლივები - ფინურ-უნგრული წარმოშობის ხალხი, რომლებიც სახლობდნენ თანამედროვე ლატვიის ჩრდილო-დასავლეთ ტერიტორიაზე.

ლივენსი იან - ნიდერლანდელი ფერმწერი (1607-1674 წწ).

ლივერი ჩარლზ ჯეიმზ - ირლანდიელი მწერალი (1806-1872 წწ).

ლივერი (ინგლ.)

1) დაკლული საქონლის შიგნეულობა სათანადოდ მომზადებული საჭმელად.

2) (ლათ.)სითხის ამოსაღები ხელსაწყო - შუაში გაფართოებული მინის მილი.

3) ხელის ტუმბო მარტივი მოწყობილობისა.

ლივერპული - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, მეტროპოლიური საგრაფო მერსისაიდის ადმინისტრაციული ცენტრი, პორტი ირლანდიის ზღვის პირას (475 ათასი).

ლივერპული რობერტ ბანქს ჯენკინსონ - ინგლისის სახელმწიფო მოღვაწე, დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი 1812-27 წლებში (1770-1828 წწ).

ლივი და ლივტრასილი - სკანდინავიურ მითოლოგიაში - ქალი და კაცი, რომლებსაც წილად უნდა ხვდეთ გადარჩენა ქვეყნიერების დაღუპვის შემდეგ და რომლებიც იქნებიან ახალი ადამიანური მოდგმის წარმომშობები.

ლივინგსტონი დეივიდ - ინგლისელი აფრიკის მკვლევარი (1813-1873 წწ).

ლივინგსტონი - ქალაქი ზამბიაში, სამხრეთის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (95 ათასი).

ლივისტონა - პალმის სახეობა. გავრცელებულია ტროპიკულ აზიაში.

ლივიტი ჰენრიეტა სუონი - ამერიკელი ასტრონომი ქალი (1868-1921 წწ).

ლივიუს ანდრონიკუსი - რომაელი პოეტი, წარმოშობით ბერძენი (ძვ.წ.აღ. III საუკუნე).

ლივიუსი ტიტუს - რომაელი ისტორიკოსი (ძვ.წ.აღ. 59 - ახ.წ.აღ. 17 წწ).

ლივლივი - ტალღისებრი რიტმული მოძრაობა რხევა, ქანაობა.

ლივნი - ქალაქი რუსეთის ორიოლის ოლქში (55 ათასი).

ლივონია

1) ლივების სამოსახლო ადგილები XII-XIII საუკუნეებში მდინარე დაუგავას ქვემო წელში.

2) თანამედროვე ლატვიისა და ესტონეთის მთელი ტერიტორიის სახელი XIII საუკუნის მეორე ნახევრიდან.

ლივონიის ორდენი - რაინდთა კათოლიკური სახელმწიფო და სამხედრო-პოლიტიკური ორგანიზაცია აღმოსავლეთ ბალტიისპირეთში 1237-1562 წლებში.

ლივორნო - ქალაქი-პორტი ცენტრალურ იტალიაში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (170 ათასი).

ლივრეა (ფრანგ.) - ლაქიების, შვეიცარების და სხვათა საფორმო სამოსი.

ლივრი (ფრანგ.)

1) საფრანგეთის ფულის ერთეული 1799 წლამდე, ფრანკის შემოღებამდე.

2) მასის ერთეული საფრანგეთში მეტრულ სისტემაზე გადასვლამდე (1 ლივრი - 489,5 გრამი).

ლივური ენა - ფინურ-უნგრულ ენათა ოჯახის ბალტიისპირულ-ფინური ჯგუფის ენა; XX საუკუნის შუა წლებამდე ამ ენაზე მეტყველებდა ლატვიის ვენტსპილსის რაიონის მცირერიცხოვანი ხალხი.

ლივშიცი ბენედიქტ - რუსი პოეტი (1886-1939 წწ).

ლიზ... ლიზი... - რთული სიტყვების შემადგენელი ნაწილი (წინსართი), აღნიშნავს დაშლასთან, დადნობასთან, გახრწნასთან დამოკიდებულებას.

ლიზარაბენგოა (ლისარაბენგოა) - პროსპერ მერიმეს მოთხრობა „კარმენის“ მთავარი მოქმედი პირის, ხოსეს, გვარი.

ლიზგოლდი - მიწის არენდის ფორმა შუა საუკუნეების ინგლისში.

ლიზიმეტრი (ბერძნ.) - მოწყობილობა, რომლითაც ზომავენ გაჟონვის სიღრმეს.

ლიზინგი - მანქანა-დანადგარების, სატრანსპორტო საშუალებათა და მისთანების ხანგრძლივი იჯარის ფორმა.

ლიზინები - ცხოველური და მცენარეული უჯრედების მიერ გამოყოფილი ნივთიერებანი, რომელთაც უნარი შესწევთ გახსნან, დაშალონ უცხო ცილები.

ლიზისი

1) ავადმყოფობის თანდათანობითი უკან დახევა, სიცხის ნელნელა დაბლა დაწევა.

2) უჯრედების, მიკროორგანიზმების დაშლა და ქსოვილთა სტრუქტურის შეცვლა.

ლიზოგენია - ბაქტერიების მემკვიდრეობით განპირობებული თვისება განიცადოს ლიზისი და გაათავისუფლოს ბაქტერიოფაგი.

ლიზოზიმი - იხილე ლიზოციმი.

ლიზოლი (ბერძნ.) - გამჭვირვალე ზეთოვანი სითხე შავ-წითელი ფერისა, სადეზინფექციო საშუალება.

ლიზოსომები - უჯრედის ერთ-ერთი ორგანოიდი, რომელიც სხვადასხვა ნივთიერების დამშლელ ფერმენტს შეიცავს.

ლიზოფორმი - სადეზინფექციო საშუალება - კალიუმის საპნისა და ფორმალინის სპირტის ხსნარი.

ლიზოციმი (მურამიდაზა) - რთული სტრუქტურული ცილოვანი ნივთიერება, მოიპოვება ქათმის კვერცხის ცილაში, სასუნთქი გზების ლორწოვან გარსში, პირის ღრუში; აფერხებს ბაქტერიების ზრდას და შლის მათ.

ლიზღი - (ძვ.) უშვერად მოხუმარი, თავს გასული.

ლიზჰოლდერები (ინგლ.) - ძველ ინგლისში - მოიჯარეები, რომლებიც მიწას იღებდნენ მემამულეებისაგან მოკლე ვადით.

ლითი... ლითო... - რთული სიტყვების ნაწილი (თავსართი ან ბოლოსართი), რაც აღნიშნავს ქვასთან, ქანებთან დამოკიდებულებას.

ლი თიონგ კიეტი - ვიეტნამელი მხედართმავარი (1019-1105 წწ).

ლითიუმი (Li) - ქიმიური ელემენტი; მოთეთრო-მოვერცხლისფრო რბილი, პლასტიკური და მსუბუქი ლითონი. ატომური ნომერი 3, ატომური მასა 6,941. აღმოჩენილია 1817 წელს შვედი ქიმიკოსის ა.არვედსონის მიერ.

ლითოგენეზისი (ლითოგენეზი) - დანალექ ქანთა წარმოშობისა და მათი შემდგომი ცვლილების ბუნებრივი პროცესების ერთობლიობა.

ლითოგლიფიკა - ქვაზე ამოჭრის საქმე.

ლითოგრაფია - ბეჭდვის ხერხი, რომლის დროსაც ანაბეჭდის მისაღებად საღებავი დაწნევით გადაა-ქვთ ბრტყელი საბეჭდი ფორმიდან უშუალოდ ქაღალდზე.

ლითოდური - ხსნილის აღება, სვანური სახელწოდება რელიგიური დღესასწაულისა, ლიხდუში.

ლითოლოგია - მეცნიერება, გეოლოგიის დარგი დანალექი ქანებისა და დანალექი საბადოების შედგენილობისა და გენეზისის შესახებ.

ლითონთერმია - სითბოს გამოყოფით მიმდინარე პროცესები, რაც ემყარება ლითონის აღდგენას მათი ნაერთებიდან.

ლითონი (ბერძ.)

1) ქიმიურად მარტივი სხეული ან შენადნობი, მეტწილად ჭედვადი, დნობადი, სითბო და ელექტროგამტარი, მეტალი.

2) (ძვ.საუბ.) ლითონის ფული, საერთოდ ფული.

3) წყლის წისქვილის ნაწილი - საღვარეში დადებული რკინა (ან ქვა), რომელზედაც დაყრდნობილია და ბრუნავს ბორბლის ფეხი.

ლითონმცოდნეობა - მეცნიერება, რომელიც შეისწავლის კავშირს ლითონებისა და შენადნობების შედგენილობას, აგებულებასა და თვისებებს შორის.

ლითოპონი (ბერძნ.) - თეთრი მინერალური პიგმენტი; იყენებენ სხვადასხვა საღებავს, აგრეთვე მუშამბის, დერმატინის და მისთანების წარმოებაში.

ლითოსფერო (ბერძნ.) - დედამიწის ქერქის და მისი ზედა მანტიის მომცველი სფერო.

ლითოფანია (ბერძნ.)

1) გამჭვირვალე ნახატების მქონე გამომწვარი ფაიფურის დეკორატიული ნაკეთობანი, რომლებზედაც ეს ნახატები ჩანს, თუ სინათლეზე გავხედავთ.

2) ასეთ ნაკეთობათა დამზადების ხერხი.

ლითოფიტები (პეტროფიტები) - მცენარეები, რომლებიც იზრდებიან ქვებსა და კლდეებზე.

ლიივიმაა - ლივონიის და ლიფლანდიის ესტონური სახელი XIII საუკუნის შემდეგ.

ლიივი იუჰან - ესტონელი მწერალი (1864-1913 წწ).

ლი იკი (ფსევდონიმი სონჰო) - კორეელი სწავლული, სირჰაკფხის მიმდინარეობის წარმომადგენელი (1682-1764 წწ).

ლიიმანდი კაარელ - ესტონელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1906-1941 წწ).

ლი ინ ჯიკი (ფსევდონიმი კუქჩხო) - კორეელი მწერალი განმანათლებელი (1862-1916 წწ).

ლი იუანი (სატაძრო სახელი გაო-ძუ) - ჩინეთის იმპერატორი (566 - 635 წწ).

ლი იუანხუნი - ჩინეთის სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე (1864-1928 წწ).

ლი იუი

1) ჩინელი მწერალი, თეატრის თეორიტიკოსი (1611-1680 წწ).

2) (სხვა სახელები - ლი ხოუჯუ, ლი ჩუნგუნი) ჩინელი პოეტი, იმპერატორი (937-978 წწ).

ლი იუნ ძი (ლიიანი) - ამერიკელი ფიზიოქიმიკოსი; 1986 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ჯ. პოლანთან და დ.ჰერშბახთან ერთად (დაიბადა 1936 წელს).

ლიკა - პლატო იუგოსლავიის დინარის მთებში.

ლიკაიოსი - ზევსის ერთ-ერთი ზედმეტი სახელი.

ლიკანი

1) ყოფილი სოფელი ბორჯომის მუნიციპალიტეტში (შეუერთდა ბორჯომს).

2) შუა საუკუნეების სამონასტრო კომპლექსი ბორჯომიდან შვიდ კილომეტრზე.

ლიკანისხევი - მდინარე ბორჯომის მუნიციპალიტეტში, მტკვრის მარცხენა შენაკადი.

ლიკაონი (ბერძნ. - „მგელი“) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, არკადიის მეფე, რომლის შვილები არკადიის მრავალი ქალაქის ეპონიმები არიან.

ლიკაონის ვაკე (კონიის პლატო) - პლატო თურქეთის ანატოლიის ზეგანზე.

ლიკასი (1966 წლამდე ჟადოვილი) - ქალაქი კონგოს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში (280 ათასი).

ლი კეჟანი - ჩინელი ფერმწერი (1907-1990 წწ).

ლიკვაცია (ლათ.) - მეტალურგიაში - სეგრეგაცია, შენადნობის ქიმიური შემადგენლობის არაერთგვაროვნება.

ლიკვიდამბარი - მცენარეა ერთგვარი, იზრდება ჩრდილოეთ და ცენტრალურ ამერიკასა და აზიაში; გაშენებულია შავი ზღვის სანაპიროზეც; მისგან გამოიყოფა სურნელოვანი წვენი სტირაქსი.

ლიკვიდატორი - პირი, რომელიც ლიკვიდაციას ახდენს.

ლიკვიდაცია (ფრანგ.)

1) რისამე საქმიანობის შეწყვეტა, დახურვა, გაუქმება (რაიმე ორგანიზაციისა).

2) რისამე მოსპობა, ბოლოს მოღება, აღკვეთა.

ლიკვიდური - ის, რის განაღდება, ფულად ქცევა ადვილად შეიძლება.

ლიკვიდურობა - რეალიზაციის, გაყიდვის, მატერიალურ ფასეულობათა ნაღდ ფულად ქცევის სიადვილე.

ლიკვიდუსი (ლათ.), ლიკვიდუსის წირი, ლიკვიდუსის ზედაპირი - გრაფიკული გამოსახვა ხსნარების ან შენადნობების წონასწორული კრისტალიზაციის დაწყების ტემპერატურული დამოკიდებულებისა მათს ქიმიურ შედგენილობაზე.

ლიკი ლუის სეიმურ ბაზეტ - ინგლისელი არქეოლოგი და ანთროპოლოგი (1903-1972 წწ).

ლიკინა (კუთხ.) - ლიკინა მჭადი, თონეში გამომცხვარი გრძელი მჭადი.

ლიკინო-დულიოვო - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (35 ათასი).

ლიკიური ენა - ერთ-ერთი მკვდარი ინდოევროპული ენა, რომელიც გავრცელებული იყო სამხრეთ-დასავლეთ ანატოლიაში (თურქეთი) ძვ.წ.აღ. 500-200 წლებში.

ლიკლიკა

1) რაც ლიკლიკებს.

2) ვინც ლიკლიკებს.

ლიკლიკი

1) პატარა და სწრაფი მდინარის ან ნაკადულის მიერ გამოცემული ხმა, რაკრაკი.

2). ბავშვის ლაპარაკი, ტიტინი.

ლიკოდონი - უშხამო გველების გვარი გველგესლასებრთა ოჯახისა.

ლიკოკი ელინორ ბერკ - ამერიკელი ეთნოგრაფი და სოციოლოგი (დაიბადა 1922 წელს).

ლიკოკი სტივენ ბატლერ - კანადელი მწერალი (1869-1944 წწ).

ლიკომედე - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად: 1) კრეონტის ვაჟი, აქაველთა ერთ-ერთი წინამძღოლი. 2) კუნძულ სკიროსის მეფე, ვისთანაც აქილევსი იმალებოდა ერთხანს.

ლიკოპოდიუმები - უმაღლეს სპოროვან მცენარეთა ტიპი (განყოფილება).

ლიკოპოდიუმი - მარადმწვანე ბალახოვანი მცენარეების გვარი; გამოიყენება სამკურნალოდ და სამსხმელო წარმოებაში.

ლიკუროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, თრაკიის მეფე, დიონისეს დაუძინებელი მტერი.

ლიკოფრონი - ძველბერძენი პოეტი და გრამატიკოსი (ძვ.წ.აღ. III ს).

ლი კუან იუ - სინგაპურის სახელმწიფო მოღვაწე, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი 1959-90 წლებში (დაიბადა 1923 წელს).

ლიკურგე - ლეგენდარული სპარტელი კანონმდებელი (ძვ.წ.აღ. IX-VIII სს).

ლილა (სპარს.) - მინერალური ლურჯი საღებავი, იყენებენ თეთრეულის რეცხვისას.

ლილანდი ჰენრი მარტინ - ამერიკელი ინჟინერი და მეწარმე, ავტომობილის „კადილაკის“ მარკის შემქმნელი (1843-1932 წწ).

ლილაქვა - ძვირფასი მინერალი ლურჯი ფერისა.

ლილახანა (სპარს.)

1) (ძვ.) სამღებრო.

2) (გადატანით) ადვილი რამ, ადვილად ხელწამოსაკრავი.

ლილბერნი ჯონ - ინგლისის ბურჟუაზიული რევოლუციის მოღვაწე, ლეველერების ხელმძღვანელი და იდეოლოგი (1614-1657 წწ).

ლილენკრონი დეტლევ ფონ - გერმანელი მწერალი (1844-1909 წწ).

ლილვაკი - პატარა ლილვი.

ლილვი

1) მექანიზმებში - მბრუნავი ღერო, რომელიც მოძრაობას გადასცემს მექანიზმის სხვა ნაწილებს.

2) საქსოვი დაზგის ნაწილი, მრგვალი ხე, საგორავი.

ლილი - ქალაქი ჩრდილოეთ საფრანგეთში, ნორის დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (180 ათასი).

ლილი უილიამ - ინგლისელი ჰუმანისტი, თომას მურის მეგობარი (დაახლოებით 1468-1522 წწ).

ლილი ფრენკ - ამერიკელი ემბრიოლოგი და ციტოლოგი (1870-1947 წწ).

ლილი ჯონ - ინგლისელი მწერალი (1554-1606 წწ).

ლილიანი - რასაც ლილა აქვს, რაც ლილას შეიცავს.

ლილიევი ნიკოლაი (ნამდვილი გვარი პოპივანოვი) - ბულგარელი პოეტი, კულტურის მოღვაწე (1885-1960 წწ).

ლილიენთალი ოტო - გერმანელი ინჟინერი, ავიაციის ერთ-ერთი პიონერი; დაიღუპა ფრენის შესრულებისას (1848-1896 წწ).

ლილიენკრონი დეტლევ ფრედერიკ ფონ - გერმანელი მწერალი (1844-1909 წწ).

ლილიენტალი ანდორ - მოჭადრაკე, ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა საბჭოთა კავშირში, საერთაშორისო დიდოსტატი; მსოფლიო ჩემპიონობის პრეტენდენტი (დაიბადა 1911 წელს).

ლილიეფორსი ბრუნო - შვედი ფერმწერი, რომანტიზმის წარმომადგენელი (1860-1939 წწ).

ლილინა მარია (ნამდვილი გვარი პერევოშჩიკოვა) - რუსი მსახიობი; კ.ს.სტანისლავსკის მეუღლე (1866-1943 წწ).

ლილიო ბალდომერო - ჩილელი მწერალი (1867-1923 წწ).

ლილიპუტი - ძალიან დაბალი ტანის ადამიანი, სახელი ეწოდათ ჯონათან სვიფტის რომანში („გულივერის მოგზაურობა“) ნახსენები ქვეყნის, ლილიპუტიის მიხედვით.

ლილისფერი - იტყვიან ლურჯ რამეზე.

ლილიტი - ბიბლიის თანახმად, ადამის პირველი ცოლი. ზოგიერთი ხალხის მითოლოგიაში ითვლება ღამის დემონად.

ლილიფარა - იგივეა, რაც მზესუმზირა.

ლილიჩი ზორან - იუგოსლავიის მოკავშირე რესპუბლიკის პრეზიდენტი 1993-97 წლებში (დაიბადა 1954 წელს).

ლილო

1) ალაგ-ალაგ გამდნარი თოვლი.

2) აჭრელებული მინდორი, ადგილი (ჩრდილებით, ნაირ-ნაირი ყვავილებით).

3) დაბა დიდი ლილოს და სოფელ პატარა ლილოს გავრცელებული სახელწოდება (გარდაბნის მუნიციპალიტეტი).

ლილო ჯორჯ - ინგლისელი დრამატურგი (1693-1739 წწ).

ლილონგვე - მალავის დედაქალაქი, მთავრობის ადგილსამყოფელი. ცენტრალური პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (225 ათასი).

ლილოჭრელი - იგივეა, რაც ლილო.

ლიმა - პერუს დედაქალაქი, გაშენებულია წყნარი ოკეანის სანაპიროზე. დაარსებულია ესპანელების მიერ 1535 წელს, ქვეყნის დედაქალაქი 1821 წლიდან (6,4 მილიონი).

ლიმა ბარეტუ აფონსუ ენრიკის დი - ბრაზილიელი მწერალი (1881-1922 წწ).

ლიმანი

1) (ბერძნ.) - ზღვის წყლით დატბორილი და წყალმარჩხ ყურედ ქცეული მდინარის გაფართოებული შესართავი.

2) უკრაინის ქალაქ კრასნი ლიმანის სახელი 1938 წლამდე.

ლიმასოლი (ლემესოსი) - ქალაქი კვიპროსის სამხრეთ ნაწილში.

ლიმბაჟი (1917 წლამდე ლემზალი) - ქალაქი ლატვიაში.

ლიმბახ-ობერფრონა - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

ლიმბერგი ალექსანდრე - რუსეთის პირველი პროფესორი სტომატოლოგიის სფეროში (1856-1906 წწ).

ლიმბი (ლათ.) - კუთხსაზომ იარაღებში ბრტყელი ლითონის რგოლი, რომელზედაც ირგვლივ აღნიშნულია დანაყოფები.

ლიმბურგები (ძმები, ნამდვილი გვარი მალუელი) პოლ, ჟენეკენი და ერმანი - ფრანგი მხატვარი-მინიატურისტები (XVI საუკუნე).

ლიმბურგი - პროვინციები ბელგიასა და ნიდერლანდში.

ლიმბურგიტი - მაგმური ქანი, ფერადი მინერალებით მდიდარი ტუტე ქანების ეფუზიური ანალოგი.

ლიმერიკი - ქალაქი-პორტი ირლანდიაში, ამავე სახელწოდების საგრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი (50 ათასი).

ლიმიტი (ფრანგ.) - ზღვრული ნორმა.

ლიმიტროფები (ლათ.) - სასაზღვრო ოლქები, რომლებიც ვალდებული იყვნენ შეენახათ საზღვარზე მდგომი ჯარი.

ლიმნოგრაფი (ბერძნ.) - ხელსაწყო წყლის დონის ცვალებადობის რეგისტრაციისათვის.

ლიმნოლოგია - ტბების შემსწავლელი მეცნიერება, ტბათმცოდნეობა.

ლიმონა - პერსონაჟი ნოდარ დუმბაძის რომანისა „თეთრი ბაირაღები“.

ლიმონათი (ფრანგ.) - ტკბილი გამაგრილებელი სასმელი, დამზადებული ლიმონის ან სხვა რისამე წვენისგან.

ლიმონარიუმი (იტალ.) - ნაგებობა, სადაც სათანადო პირობების შექმნით ხარობს ლიმონი და სხვა ციტრუსოვნები.

ლიმონი

1) ქალაქი კოსტა-რიკაში, ქვეყნის მთავარი პორტი კარიბის ზღვაზე.

2) მრავალწლოვანი მარადმწვანე სუბტროპიკული მცენარე ციტრუსოვანთა გვარის ტეგანისებრთა ოჯახისა. ისხამს ოვალურ წვნიან მჟავე ნაყოფს, რომელსაც აქვს ყვითელი სურნე-ლოვანი ქერქი.

3) ამ ხის ნაყოფი.

ლიმონი ხოსე - ამერიკელი მოცეკვავე და ქორეოგრაფი (1908-1972 წწ).

ლიმონიანი - რაშიც ლიმონია ჩაგდებული, რასაც ლიმონის ქერქი ან წვენი აქვს შერეული.

ლიმონიტი (მურა რკინაქვა) - ბუნებრივად წვრილ- ან ფარულკრისტალური, ზოგჯერ ამორფულ მინერალთა აგრეგატები.

ლიმონმჟავა - სამფუძიანი ორგანული ოქსიმჟავა, ფართოდაა გავრცელებული ცოცხალ ბუნებაში.

ლიმონოვი ედუარდ (ნამდვილი გვარი სავენკო) - რუსი მწერალი (დაიბადა 1943 წელს).

ლიმონურა - მცენარეთა გვარი სქიზანდრასებრთა ოჯახისა.

ლიმოჟი - ქალაქი საფრანგეთში, ზემო ვიენას დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი (135 ათასი).

ლიმოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, შიმშილისა და შიმშილით სიკვდილის განსახიერება, ითვლებოდა განხეთქილების ღმერთქალ ერიდას ქალიშვილად; რომში გააიგივეს ღმერთქალ ფამესასთან.

ლიმპოპო („ნიანგების მდინარე“) - მდინარე სამხრეთ აფრიკაში, ერთვის ინდოეთის ოკეანეს (სიგრძე - 1600 კილომეტრი).

ლიმუზენი - ისტორიული ოლქი ცენტრალურ საფრანგეთში, მთავარი ქალაქი - ლიმოჟი.

ლიმუზინი - უმაღლესი კლასის დახურულძარიანი ავტომობილი.

ლიმფა (ლათ.) - სითხე, რომელიც მოძრაობს ადამიანისა და ხერხემლიანი ცხოველების ლიმფურ სისტემაში, გამჭვირვალე სითხე.

ლიმფადენიტი - ლიმფური კვანძების ანთება.

ლიმფანგიომა - ლიმფური ძარღვებიდან წარმოქმნილი სიმსივნე; შეიძლება განვითარდეს სხეულის ყველა ნაწილში, ორგანოსა და ქსოვილში.

ლიმფანგიტი (ლიმფანგოიტი) - ლიმფური ძარღვების ანთება.

ლიმ-ფიორდი - სრუტეების სისტემა, აერთებს ჩრდილოეთის ზღვას კატეგატის სრუტესთან (დანია).

ლიმფოციტები - სისხლის უფერო უჯრედების, ლევკოციტების ერთ-ერთი ფორმა.

ლიმფური - ლიმფის შემცველი.

ლინა ვიაინე - ფინელი მწერალი ქალი (დაიბადა 1920 წელს).

ლინანკოსკი ეხანეს (ნამდვილი სახელი და გვარი ვიქტორი პელტონენი) - ფინელი მწერალი (1869-1913 წწ).

ლინარესი - ქალაქი ესპანეთის სამხრეთ ნაწილში, ხავნის პროვინციაში.

ლინ ბიაო - ჩინელი სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე; მაო ძე დუნის ერთ-ერთი თანამებრძოლი (1907-1971 წწ).

ლინგალა - კონგოში გავრცელებული ერთ-ერთი ენა; მიეკუთვნება ბანტუს ენათა ოჯახს.

ლინგამი - ინდუიზმში შივას და მისი ნაყოფიერების სიმბოლო; გამოისახება ქვის სვეტის სახით.

ლინგაფონი (ლათ.) - ფირფიტების ან ფირების კომპლექტი, რომლებზედაც ჩაწერილია უცხო ენის სწავლების კურსი.

ლინგვისტი - იგივე ენათმეცნიერი.

ლინგვისტიკა - იგივე ენათმეცნიერება.

ლინგი - ფიცრის კიდე (საბა), რისამე კუთხე ან ნაპირი.

ლინგის არქიპელაგი - კუნძულების ჯგუფი სამხრეთ ჩინეთის არქიპელაგში, ეკუთვნის ინდონეზიას.

ლინგისი იუოზას - ბალეტის ლიტველი მოცეკვავე, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1919-1984 წწ).

ლინგნერი მაქს - გერმანელი ფერმწერი და გრაფიკოსი (1888-1959 წწ).

ლინდა - სოფელი სოხუმის მუნიციპალიტეტში.

ლინდა ბოგუსლავ - პოლონელი მსახიობი (დაიბადა 1952 წელს).

ლინდალი ერიკ რობერტ - შვედი ეკონომისტი (1891-1960 წწ).

ლინდანისე - ესტონეთის დედაქალაქ ტალინის სახელი ლივონიურ ქრონიკებში.

ლინდბერგი ჩარლზ - ამერიკელი მფრინავი; 1927 წელს პირველმა გადაუფრინა ატლანტის ოკეანეს დედამიწაზე დაუშვებლად (აშშ-დან საფრანგეთში) (1902-1974 წწ).

ლინდბლადი ბერტილ - შვედი ასტრონომი (1895-1965 წწ).

ლინდგრენი არმას - ფინელი არქიტექტორი (1874-1929 წწ).

ლინდგრენი ასტრიდ - შვედი მწერალი ქალი (1907-2002 წწ).

ლინდგრენი ბო - შვედი მოჭადრაკე, ჭადრაკის კომპოზიტორი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1927 წელს).

ლინდე - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში (სიგრძე - 804 კილომეტრი).

ლინდე კარლ - გერმანელი ფიზიკოსი და ინჟინერი (1842-1934 წწ).

ლინდენერი მიხაელ - გერმანელი პოეტი (1520-1562 წწ).

ლინდერი მაქს (ნამდვილი სახელი და გვარი გაბრიელ ლევიელი) - ფრანგი კინომსახიობი (1883-1925 წწ).

ლინდზი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ლინკოლნშირის საფრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლინდი ენი - შვედი მომღერალი ქალი (კოლორატურული სოპრანო) (1820-1887 წწ).

ლინდი რობერტ - ამერიკელი სოციოლოგი (1892-1970 წწ).

ლინდი - ქალაქი ტანზანიის მტვარის ოლქში.

ლინდკვისტი სელიმ - ფინელი არქიტექტორი (1857-1939 წწ).

ლინდმანი სოლომონ არვიდ ახატეს - შვედეთის პრემიერ-მინისტრი 1906-11, 1928-30 წლებში (1862-1936 წწ).

ლინდსეი დავიდ - შოტლანდიელი პოეტი (დაახლოებით 1485-1555 წწ).

ლინდსეი ვეიჩელ - ამერიკელი პოეტი (1879-1931 წწ).

ლინდსეი ჯეკ - ინგლისელი მწერალი და კრიტიკოსი (1900-1990 წწ).

ლინდსი სტივენ უეინ - ამერიკელი ასტრონავტი; მონაწილეობდა 1997, 1998 და 2001 წლების ფრენაში (დაიბადა 1960 წელს).

ლინე ვილტა - ლატვიელი მსახიობი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1923 წელს).

ლინეამენტი - რელიეფისა და ლანდშაფტის სწორხაზოვანი ელემენტები, რომლებიც, ჩვეულებრივ, დაკავშირებულია დედამიწის ქერქის ნაპრალებსა და რღვევებთან.

ლინეარიზმი - მრავალხმიან მუსიკაში - მელოდიური ხაზის ბატონობა ჰარმონიაზე.

ლინეარულობა - სხვადასხვა სიმაღლის ბგერათა თანმიმდევრობა, რომელიც ქმნის მელოდიურ ხაზს.

ლინეი (ლინე) კარლ - შვედი ბუნებისმეტყველი, მცენარეთა და ცხოველთა სამყაროს სისტემის შემქმნელი, შვედეთის მეცნიერებათა აკადემიის პირველი პრეზიდენტი (1707-1778 წწ).

ლინეიკა (რუს.) - (ძვ.) ღია გრძელი ეტლი ერთგვარი.

ლინენი თეოდორ - გერმანელი ბიოქიმიკოსი; 1964 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი კ.ბლოხთან ერთად (1911-1979 წწ).

ლინზა (გერმ.)

1) გამჭვირვალე სხეული, რომელიც შემოსაზღვრულია სინათლის სხივების გარდამტეხი ორი ზედაპირით.

2) ქანებისა და მადნეული სხეულების ფორმა, რომელიც კიდეებისაკენ სწრაფად თხელდება და ისოლება.

ლინი

1) ქალაქი აშშ-ს მასაჩუსეტსის ოლქში.

2) (ჰოლანდ.) - ქერელის თოკი 25 მილიმეტრამდე სისქისა; იყენებენ გემებზე ტაკელაჟის აღჭურვილობისათვის.

ლინი დევიდ - ინგლისელი კინორეჟისორი (1908 - 1991 წწ).

ლინიანტი - მდინარე კვანდოს ქვემო დინების სახელწოდება.

ლინიუი - ჩინურ მითოლოგიაში - წყალში მობინადრე არსება, რომელსაც აქვს თევზის ტანი და თავი და ადამიანის ხელ-ფეხი.

ლინიჩუკი ნატალია - რუსი სპორტსმენი ქალი (ფიგურული სრიალი), 1980 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი წყვილთა ცეკვებს შორის გ.კარპონოსოვთან ერთად (დაიბადა 1956 წელს).

ლინკევსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, მესენიელი გმირი, რომელიც გამოირჩეოდა საოცარი მხედველობით, მისი მზერა თვით მიწასა და ქვაშიც კი აღწევდა.

ლინკოვი მიხას - ბელორუსიის სახალხო მწერალი (1899-1975 წწ).

ლინკოლნი აბრაამ - აშშ-ს მე-16 პრეზიდენტი 1861-65 წლებში, რესპუბლიკური პარტიის ერთ-ერთი ორგანიზატორი (1809-1865 წწ).

ლინკოლნი

1) ქალაქი აშშ-ს ცენტრალურ ნაწილში, ნებრასკის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (190 ათასი).

2) ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ლინკოლნშირის საგრაფოს ადმინისტრაციული ცენტრი.

3) კორპორაცია „ფორდ მოტორსის“ განყოფილება; აწარმოებს „ლუქსის“ ტიპის ავტომობილებს. შტაბ-ბინა მდებარეობს აშშ-ს მიჩიგანის შტატის ქალაქ დიბორნეში.

ლინკოლნის ზღვა - განაპირა ზღვა ჩრდილოეთის ყინულოვან ოკეანეში.

ლინკორი - სახაზო გემი.

ლინკრუსტი - მოსაპირკეთებელი საშენი მასალა.

ლინკუვა (1917 წლამდე ლიპკოვო) - ქალაქი ლიტვაში.

ლინ-ლეიკი - სამთო-მომპოვებელი პუნქტი კანადის მანიტობის პროვინციაში.

ლინოლეუმი (ლათ.) - პოლიმერული მასალა იატაკის საფარისათვის.

ლინონი (ფრანგ.) - ძალიან წმინდა ბატისტი.

ლინოსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ულამაზესი ყმაწვილი, რომელიც ნარცისუსის, იაკინთოსისა და ჰილასის მსგავსად ადრევე დაიღუპა. ითვლება სიცხისაგან განადგურებული ბუნების განსახიერებად.

ლინოტიპი - ტექსტის ასაწყობი პოლიგრაფიული სტრიქონჩამომსხმელი მანქანა.

ლინს დუ რეგუ ჟოზე - ბრაზილიელი მწერალი (1901 - 1957 წწ).

ლინტერისი გრეგორი ტომას - ამერიკელი ასტრონავტი; მონაწილეობდა 1997 წლის აპრილის და ივლისის ფრენაში (დაიბადა 1957 წელს).

ლინუქსი - კომპიუტერის ოპერაციული სისტემის სახესხვაობა.

ლინჩბერგი - ქალაქი აშშ-ს ვირჯინიის შტატში.

ლინჩეპინგი - ქალაქი შვედეთში, ესტერიეტლანდის ლენის ადმინისტრაციული ცენტრი (125 ათასი).

ლინჩი ბენიტო - არგენტინელი მწერალი (1885-1951 წწ).

ლინჩი დევის - ამერიკელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1946 წელს).

ლინჩი ჯონ - ირლანდიის პრემიერ-მინისტრი 1966-73 წლებში (1917-1999 წწ).

ლინჩის სასამართლო - ეჭვმიტანილი პირის დასჯა გამძვინვარებული ბრბოს მიერ სასამართლოსა და გამოძიების გარეშე.

ლინცი - ქალაქი ავსტრიაში, პორტი დუნაიზე, ზემო ავსტრიის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი (205 ათასი).

ლინხოვოინი ლხასარან - ბურიატი მომღერალი (ბანი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1924-1980 წწ).

ლინჰარტი ანტონ - სლოვაკეთის განმანათლებლობის მოღვაწე, დრამატურგი (1756-1795 წწ).

ლიო ბერნარ - ფრანგი ასტროფიზიკოსი (1897-1952 წწ).

ლიობრეგატი - მდინარე ესპანეთში, ერთვის ხმელთაშუა ზღვას.

ლიოზნოვა ტატიანა - რუსი კინორეჟისორი და სცენარისტი ქალი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1924 წელს).

ლიონე - საფრანგეთის ისტორიული ოლქი მდინარე რონას აუზში; მოიცავს რონას და ლუარას დეპარტამენტებს; მთავარი ქალაქი - ლიონი.

ლიონეზი - ბამბის სქელი ქსოვილი.

ლიონი - ქალაქი საფრანგეთში, რონას დეპარტამენტის ადმინისტრაციული ცენტრი და ისტორიული ოლქის ლიონეს მთავარი ქალაქი (415 ათასი).

ლიონიძე სოლომონ - სახელმწიფო მოღვაწე, მწიგნობარი, დიპლომატი (დაიბადა 1741-დან 1754 წლამდე - 1818 წწ).

ლიონსი ჟაკ ლუი - ფრანგი მათემატიკოსი (დაიბადა 1928 წელს).

ლიოსი - წმინდამარცვლოვანი ერთგვაროვანი არაშრეებრივი ჩალისფერი ქანი.

ლიოტარი ჟან ეტიენ - შვეიცარიელი ფერმწერი (1702-1789 წწ).

ლიოტარი ჟან ფრანსუა - ფრანგი ფილოსოფოსი (დაიბადა 1924 წელს).

ლიოტროპია (ბერძნ.) - გახსნილი ნივთიერების გავლენა გამხსნელის მოლეკულურ თვისებებზე.

ლიოფილიზაცია (ბერძნ.) - ქსოვილებისა და სხვა ბიოლოგიური ობიექტების გაყინვა და ვაკუუმში გამოშრობა.

ლიოფილურობა - ნივთიერების თვისება - ინტენ-სიურად იმოქმედოს მასთან შემხებ გამხსნელთან.

ლიოფობურობა - ნივთიერების თვისება - სუსტად იმოქმედოს მასთან შემხებ გამხსნელთან.

ლიპაზა (ბერძნ.) - ჰიდროლიზების კლასის ფერმენტი; ასრულებს კატალიზატორის როლს, ცხიმებს ხლეჩს გლიცერინად და ცხიმოვან მჟავად.

ლიპანი - დასახლებული პუნქტი სლოვაკეთში, სადაც 1434 წელს გაიმართა დიდი ბრძოლა ფეოდალურ-კათოლიკურ დაჯგუფებებს შორის.

ლიპარის კუნძულები - ვულკანური კუნძულების ჯგუფი ტირენის ზღვაში, ეკუთვნის იტალიას.

ლიპარიტ I ბაღვაში - კლდეკარის საერისთავოს პირველი ერისთავი IX საუკუნის 80-იან წლებში.

ლიპარიტ II ბაღვაში - კლდეკარის ერისთავი X საუკუნის შუა წლებში.

ლიპარიტ III ბაღვაში - კლდეკარის ერისთავი XI საუკუნის 20-იან წლებში.

ლიპარიტ IV ბაღვაში - კლდეკარის ერისთავი XI საუკუნის 30-60-იან წლებში, ლიპარიტ III-ის ძე.

ლიპარიტ V ბაღვაში - კლდეკარის ერისთავი XI საუკუნის 90-იან წლებში, ივანე II ბაღვაშის ძე.

ლიპარიტ I დადიანი - ოდიშის ერისთავი 1414-70 წლებში, მამია II დადიანის ძე.

ლიპარიტ II დადიანი - ოდიშის ერისთავი 1482-1512 წლებში, შამადავლე დადიანის ძე.

ლიპარიტ III დადიანი - ოდიშის ერისთავი 1657-58 წლებში, ლევან II დადიანის ძმის - იესეს ძე.

ლიპარიტი - ვულკანური ქანი, რომელიც ქიმიური შედგენილობით გრანიტს შეესაბამება.

ლიპარიტიანი გიორგი - ოდიშის სამთავროს რეგენტი 1611-16 წლებში, ლევან II დადიანის ბიძა.

ლიპარიტისუბანი (ლამაზი საყდარი) - XII-XIII საუკუნეების ზღვარზე აგებული ხუროთმოძღვრული ძეგლი დმანისის მუნიციპალიტეტში, სოფელ დიდი გომარეთის მიდამოებში.

ლიპარტელიანი იოსებ (სოსო) - ძიუდოისტი (78 კგ). 1996 წლის ატლანტის ოლიმპიური თამაშების მესამე პრიზიორი, ევროპის ჩემპიონატის მეორე პრიზიორი (1993). მსოფლიოს ჩემპიონატის მესამე პრიზიორი სამბოში (1993) (დაიბადა 1971 წელს).

ლიპატოვი ვილ - რუსი მწერალი (1927-1979 წწ).

ლიპე - მდინარე გერმანიაში, რაინის მარჯვენა შენაკადი.

ლი პენი - ჩინეთის სახელმწიფო მოღვაწე, 1985 წლიდან ჩინეთის კომუნისტური პარტიის ხელმძღვანელი, 90-იანი წლების დასასრულიდან სრულიად ჩინეთის სახალხო წარმომადგენელთა ყრილობის მუდმივი კომიტეტის თავმჯდომარე (დაიბადა 1928 წელს).

ლიპერსჰეი ჰანს - ნიდერლანდელი გამომგონებელი; შექმნა ერთ-ერთი პირველი ტელესკოპი (1587-1619 წწ).

ლიპერტი იულიუს - ავსტრიელი ისტორიკოსი და ევოლუციური მიმართულების ეთნოგრაფი (1839-1909 წწ).

ლიპეცკი - ქალაქი რუსეთის ევროპულ ნაწილში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (520 ათასი).

ლიპი

1) სოფელი თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში.

2) სრიალა ზედაპირის მქონე, მოლიპული.

ლიპი მარჩელო - ფეხბურთის იტალიელი მწვრთნელი, რომელიც წვრთნიდა 2006 წლის მსოფლიოს ჩემპიონ იტალიის ნაკრებს (დაიბადა 1948 წელს).

ლიპი (მამა-შვილი) ფრა ფილიპო (დაახლოებით 1406 - 1469 წწ) და ფილიპინო (დაახლოებით 145 - 1504 წწ) - იტალიელი ფერმწერები.

ლიპიდები (ბერძნ.) - ცხიმისმაგვარი ნივთიერებანი, რომლებიც შედის ყველა ცოცხალი უჯრედის შემადგენლობაში და დიდ როლს ასრულებს სასიცოცხლო პროცესებში.

ლიპინსკი კაროლ - პოლონელი მევიოლინე და კომპოზიტორი (1790-1861 წწ).

ლიპკი - ქალაქი რუსეთის ტულის ოლქში.

ლიპკინი სემიონ - რუსი პოეტი, აღმოსავლური პოეზიის მთარგმნელი რუსულ ენაზე (დაიბადა 1911 წელს).

ლიპმანი გაბრიელ - ფრანგი ფიზიკოსი; 1908 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1845-1921 წწ).

ლიპმანი ფრიც ალბერტ - ამერიკელი ბიოქიმიკოსი; 1953 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1899-1986 წწ).

ლიპოკაინი (ბერძნ.) - ჰორმონული პრეპარატი (ექსტრაქტი), რომელსაც იღებენ საკლავი საქონლის კუჭუკანა ჯირკვლიდან; მონაწილეობს ღვიძლში ცხიმოვანი ცვლის რეგულირებაში.

ლიპომა (ბერძნ.) - ლიპობლასტომა, ცხიმოვანა; ცხიმოვანი ქსოვილისაგან წარმოქმნილი შემოფარგლული კეთილთვისებიანი სიმსივნე.

ლიპომატოზი - ცხიმის ჭარბი დაგროვება ცხიმოვან (უმეტესად კანქვეშა) უჯრედისში.

ლიპომეტრია (ბერძნ.) - ერთი ან რამდენიმე მარცვლის ნაკლებობა ტერფში, ცეზურის წინ ან ტაეპის ბოლოს.

ლიპსკეროვი კონსტანტინ - რუსი პოეტი (1889-1954 წწ).

ლიპსკომი (Lipscombe) უილიამ ნან - ამერიკელი ფიზიოქიმიკოსი; 1976 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1919 წელს).

ლიჟღი - (კუთხ.) წყლით გაჟღენთილი.

ლირა

1) იტალიის ფულის ერთეული ევროს შემოღებამდე.

2) თურქეთის ფულის ერთეული, შეიცავს 100 კურუშს; ბრუნვაშია 1844 წლიდან.

3) პოეტური შემოქმედების, შთაგონების სიმბოლო, ქნარი (ძველი ბერძნული სიმებიანი საკრავის სახელის მიხედვით).

4) მოწყობილობა როიალში, რომელზედაც დამაგრებულია პედალები.

5) ცის ჩრდილოეთის ნახევარსფეროს თანავარსკვლავედი, რომელშიც შედის ვარსკვლავი ვეგა.

ლირი ედუარდ - ინგლისელიპოეტი და მხატვარი-პეიზაჟისტი; ლიმერიკების ჟანრის ანუ ნონსენსის (უაზრობის) პოეზიის ერთ-ერთი შემქმნელი (1812-1888 წწ).

ლირი ტიმოტი - ამერიკელი ფსიქოლოგი და საზოგადო მოღვაწე (1920-1996 წწ).

ლირიდები - მეტეორული ნაკადი, რომლის რადიანტი ქნარის თანავარსკვლავედშია.

ლირიზმი - (წიგნ.) ლირიკული შინაარსი, ხასიათი რისამე, ლირიკული განწყობილება.

ლირიკა (ბერძნ.) - ლიტერატურული გვარი, რომელიც ეპოსისა და დრამისაგან განსხვავდება როგორც მხატვრული მასალის ორგანიზაციის ისე გამოსახვის მასალისადმი დამოკიდებულების პრინციპით და ავტორის პიროვნულ განცდაზეა დაფუძნებული.

ლირიკოსი - პოეტი, რომელიც ლირიკულ ლექსებს წერს.

ლირიკული

1) ლირიკის ხასიათისა.

2) რბილი და ნაზი ტემბრის მქონე (ითქმის მომღერლის ხმაზე).

ლირიოდენფრონი (ხეტიტა) - ფოთოლმცვივანების გვარი მაგნოლიასებრთა ოჯახისა, სიმაღლე 50-60 მეტრი, სისქე 3-3,5 მეტრი.

ლირსი - ჩარჩოში ჩასმული თხელი ფიცარი.

ლირფი - (ძვ.) თავხედი, ურცხვი, უტიფარი.

ლირწი - გარყვნილი, ბილწი, ავხორცი.

ლისა - სოფელი ზნაურის მუნიციპალიტეტში.

ლისაბონი - პორტუგალიის დედაქალაქი, ქვეყნის მთავარი პორტი. ლეგენდის თანახმად, დაარსებულია ოდისევსის მიერ. ისტორიულ წყაროებში ცნობილია ძვ.წ.აღ. 205 წლიდან. 1255 წლიდან ითვლება პორტუგალიის სამეფოს დედაქალაქად (850 ათასი, გარეუბნებით 2 მილიონზე მეტი).

ლისაგარე პროსპერ ოლივიე - ფრანგი ჟურნალისტი; 1871 წლის პარიზის კომუნის დროს გამოსცემდა რევოლუციურ გაზეთებს (1838-1901 წწ).

ლისაკოვსკი - ქალაქი ყაზახეთის კუსტანაის ოლქში (35 ათასი).

ლისანდრე - ძველბერძენი (სპარტელი) მხედართმთავარი ძვ.წ.აღ. V საუკუნეში.

ლისაშვილი იაკინთე (ნამდვილი გვარი ხომერიკი) - მწერალი (1897-1972 წწ).

ლისბა - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში (75 ათასი).

ლისბონი - ლიმონის ერთ-ერთი ჯიში, ხის სიმაღლე 3,5-4 მეტრი.

ლისენკო მიხაილ - უკრაინელი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1906-1972 წწ).

ლისენკო ნიკოლაი - უკრაინელი კომპოზიტორი, ეროვნული საკომპოზიტორო სკოლის ფუძემდებელი (1842-1912 წწ).

ლისელები (ჰლანდ.) - იალქნები, რომლებსაც აუშვებენ ხოლმე სუსტი ქარის დროს წინა ორ ანძაზე.

ლისენკოვა სოფია - საბჭოთა კავშირის სახალხო მასწავლებელი; მოღვაწეობს მოსკოვის 587-ე სკოლაში (დაიბადა 1924 წელს).

ლისვა - ქალაქი რუსეთის პერმის ოლქში.

ლისი

1) სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში. თბილისის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე. თემის საკრებულოს ცენტრი. ზღვის დონიდან - 800 მეტრი, მცხეთიდან - 25 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 375 კაცი. სოფლის სასაფლაოზე შემორჩენილია წმინდა ევსტათეს დარბაზული ეკლესია (XII-XIV სს), სოფლის განაპირას დგას წმინდა გიორგის ეკლესია (XIX ს. 40-იანი წწ).

2) (ლეიე) - მდინარე საფრანგეთსა და ბელგიაში, ერთვის მდინარე შელდას.

3) ჭაობებში, ტენიან ადგილებში გავრცელებული მცენარე, აქვს უფოთლო ღერო, იკეთებს თავთავად შეკრებილ ყვავილებს.

ლისი იოჰან - გერმანელი ფერმწერი (დაახლოებით 1595 - 1629 წწ).

ლისია - ძველი ათენელი ორატორი, დემოკრატიის მომხრე (ძვ.წ.აღ. 459 - 380 წწ).

ლისიანასა - ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში - პოსეიდონის ერთ-ერთი საყვარელი, რომელთან კავშირითაც ბუსირისი დაიბადა.

ლისიანსკი იური - რუსი ზღვაოსანი, კრუზენშტერნის ექსპედიციების მონაწილე (1773-1837 წწ).

ლისიმაქე - ალექსანდრე მაკედონელის პირადი მცველი და მხედართმთავარი, რომელმაც სამმართველოდ თრაკია მიიღო.

ლი სინ მანი - სამხრეთ კორეის პრეზიდენტი 1948-60 წლებში (1875-1965 წწ).

ლისიპე ლაზარე (ფსევდონიმი ელ-ლისიცკი) - საბჭოთა ეპოქის არქიტექტორი, მხატვარ-კონსტრუქტორი, გრაფიკოსი (1890-1941 წწ).

ლისის ტბა - ტბა თბილისის ქვაბულში, ქალაქის ჩრდილოეთ-დასავლეთით. წყლის სარკის ფართობი - 0,47 კვ.კმ, აუზის ფართობი - 16 კვ.კმ., მაქსიმალური სიღრმე - 4 მეტრი, მოცულობა - 1,22 მლნ. კუბ.მ. საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. მაღალი დონე აქვს გაზაფხულზე, დაბალი - შემოდგომაზე. ზაფხულში წყალი თბილია, მაქსიმალური ტემპერატურა 28°ჩ. ზამთრობით ტბაზე ჩნდება ყინულნაპირისი, ზოგჯერ — ყინულსაფარიც. წყალი მომლაშოა (მინერალიზაცია 2695 მგ/ლ). ტბაში მოშენებულია თევზი. საწყლოსნო სპორტისა და თევზაობის მოყვარულთა, აგრეთვე თბილისელთა დასასვენებელი ადგილია.

ლი სისიუნი - ჩინელი მხატვარი (651-716 წწ).

ლისიტეა - იუპიტერის თანამგზავრი; აღმოჩენილია 1938 წელს ს.ნიკოლსონის მიერ.

ლისიჩანსკი - ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (130 ათასი).

ლისიციანი პავლე - სომეხი მომღერალი (ბარიტონი), საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი. მოღვაწეობდა მოსკოვის დიდ თეატრში (დაიბადა 1911 წელს).

ლისიცკი ლაზარ - რუსი არქიტექტორი, მხატვარი-კონსტრუქტორი, გრაფიკოსი (1890-1941 წწ).

ლისკი - ქალაქი რუსეთის ვორონეჟის ოლქში (55 ათასი).

ლისკოვო - ქალაქი რუსეთის ნიჟნი ნოვგოროდის ოლქში (25 ათასი).

ლისნიანსკაია ინა - რუსი პოეტი ქალი (დაიბადა 1928 წელს).

ლი სონ გე (მეტსახელი თეჯო) - კორეის სახელმწიფოს ჩოსონის მეფე, ლის დინასტიის დამაარსებელი (1335 - 1408 წწ).

ლისპექტორი კლარისა - ბრაზილიელი მწერალი ქალი (1925-1977 წწ).

ლისტევი ვლადისლავ - რუსი ტელეჟურნალისტი, პოპულარული პროგრამების წამყვანი; მოკლულ იქნა ტერორისტების მიერ (1957-1995 წწ).

ლისტერი ჯოზეფ - ინგლისელი ქირურგი, ქირურგიაში ასეპტიკის ფუძემდებელი (1827-1912 წწ).

ლისტერიოზი - ადამიანისა და ცხოველების ზიონოზური ინფექციური დაავადება; იწვევს მიკროორგანიზმი ლისტერია.

ლისტვიაგა - ქედი ალთაიში, მდინარეების ბუხთარმისა და კატუნის წყალგამყოფზე.

ლისტი ვილჰელმ - ფაშისტური არმიის გენერალ-ფელდმარშალი (1880-1971 წწ).

ლისტი ფერენც - უნგრელი კომპოზიტორი, პიანისტი, დირიჟორი (1811-1886 წწ).

ლისტონი ჩარლზ („სონი“) - ამერიკელი მოკრივე, 1962-64 წლებში მსოფლიოს ჩემპიონი მძიმე წონაში პროფესიონალთა შორის (1932-1971 წწ).

ლისუ - უმთავრესად სამხრეთ ჩინეთში, ნაწილობრივ მიანმასა და ტაილანდში მცხოვრები ხალხი. საერთო რაოდენობა დაახლოებით 500 ათასს შეადგენს.

ლიტავრა (ბერძნ.) - ძველებური დასარტყმელი მუსიკალური საკრავი.

ლი ტანი - ჩინელი მხატვარი (დაახლოებით 1050 - 1130 წწ).

ლიტანია (ბერძნ.)

1) სავედრებელი ლოცვა, რომელსაც კითხულობს მღვდელმსახური ეკლესიაში.

2) საყოველთაო ლოცვა, რომლის დროსაც ეკლესიას გარს უვლიდნენ, იმართებოდა დიდი დღესასწაულის (ან საერთო განსაცდელის) დროს.

ლიტანიობა - (ძვ.) ლიტანიის შესრულება.

ლიტაო - სწორად აზრდილი, უტოტებო ხე.

ლიტასკოპი (ლიტაკინოსკოპი) - ხელსაწყო კინოფირის გასასინჯად და დასამონტაჟებლად.

ლიტგოუ - ქალაქი ავსტრალიის ახალი სამხრეთ უელსის შტატში.

ლიტერატორი - ლიტერატურის დარგში მომუშავე, მწერალი.

ლიტერატურა (ლათ.)

1) მხატვრულ ნაწარმოებთა ერთობლიობა, მწერლობა (პოეზია, პროზა, დრამა).

2) ამა თუ იმ დარგის ან საკითხის შესახებ არსებულ ნაწარმოებთა ერთობლიობა.

ლიტერატურათმცოდნეობა - მეცნიერება, რომლის შესწავლის საგანი მხატვრული ლიტერატურაა, ანუ მისი წარმოშობა, არსი და განვითარება.

ლიტერი - ლითონის, პლასტმასის ან ხის სწორკუთხა კვეთის ძელაკი, ასოს საბეჭდი ფორმა.

ლიტერიანი - განსაკუთრებული დანიშნულების მქონე და ამიტომ ასოთი (და არა ციფრით) აღნიშნული.

ლიტვა (ლიტვის რესპუბლიკა, ლიტვ. Lietuvos Respublika, Lietuva).

- სახელმწიფო აღმოსავლეთ ევროპაში, ბალტიის ზღვის აღმოსავლეთ სანაპიროზე. ჩრდილოეთით ესაზღვრება ლატვიას, სამხრეთ-აღმოსავლეთით - ბელორუსიას, სამხრეთ-დასავლეთით ) პოლონეთს და რუსეთის კალინინგრადის ოლქს.

- დამოუკიდებლობის დღე (სსრკ-სგან) - 1990 წლის 11 მარტი.

- ეროვნული დევიზი - „Tautos jega vienybeje“.

- ჰიმნი - „Tautiska giesme“.

- მმართველობის ფორმა - საპარლამენტო რესპუბლიკა.

- სახელმწიფოს მეთაური - პრეზიდენტი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი (სეიმი).

- ფართობი - 65 200 კვ.კმ.

- დაყოფილია 10 რეგიონად (ლიტვ. აპსკრიტის), რომლებიც მოიცავენ 43 რაიონს.

- მოსახლეობა - 3,5 მილიონი.

- სიმჭიდროვე - 55 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - ლიტვური.

- მორწმუნეთა უმრავლესობა კათოლიკეები არიან.

- დედაქალაქი - ვილნიუსი (1919-39 წლებში დედაქალაქი იყო კაუნასი).

- ვალუტა - ლიტი.

- ქვეყნის კოდი - LTU.

- დროის სარტყელი - UTC +2.

- სატელეფონო კოდი - +370.

- ინტერნეტ-დომენი - lt.

ლიტვინენკო-ვოლგემუტი მარია - უკრაინელი მომღერალი ქალი (ლირიულ-დრამატული ტენორი); საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1892-1966 წწ).

ლიტვინოვი - ქალაქი ჩეხეთში.

ლიტვის დიდი სამთავრო - ფეოდალური სახელმწიფო XIII-XVI საუკუნეებში, რომელიც ახლანდელი ლიტვისა და ბელორუსიის ტერიტორიაზე არსებობდა.

ლიტვური ენა - განეკუთვნება ინდოევროპულ ენათა ოჯახის ბალტიკურ ჯგუფს, გავრცელებულია უპირატესად ლიტვაში.

ლიტი - ლიტვის ფულის ერთეული, მოიცავს 100 ცენტს; ბრუნვაშია 1993 წლის 25 ივნისიდან.

ლიტი თეოდორ - გერმანელი ფილოსოფოსი და პედაგოგი (1880-1962 წწ).

ლიტინსკაია (ნამდვილი გვარი შული) მარტა - რუსი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1949 წელს).

ლიტკარინო - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (50 ათასი).

ლიტკე თედორე - რუსი ზღვაოსანი და გეოგრაფი (1797-1882 წწ).

ლიტლვუდი ჯოან მოდ - ინგლისელი რეჟისორი (დაიბადა 1914 წელს).

ლიტლ-როკი - ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ ნაწილში, არკანზასის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი (180 ათასი).

ლიტმუშაკი - ლიტერატურული მუშაკი, გაზეთის ან ჟურნალის თანამშრომელი, რომელიც წერს სტატიებს და შემოსულ მასალებს ამუშავებს ლიტერატურულად.

ლიტოვჩენკო ალექსანდრ - რუსი ფერმწერი (1835-1890 წწ).

ლიტოლოპი ანრი შარლ - ფრანგი კომპოზიტორი, დირიჟორი, პიანისტი (1818-1891 წწ).

ლიტორალი - ზღვის ფსკერის ეკოლოგიური ზონა, რომელიც მიქცევისა და მოქცევის შედეგად დღეღამეში ორჯერ იფარება წყლით და შიშვლდება.

ლიტონი

1) (წიგნ.) დაუსაბუთებელი, უსაფუძვლო.

2) (ძვ. წიგნ) უბრალო, მარტივი.

ლიტოტესი (ბერძნ.) - გამოსახვის სტილისტური ხერხი, ჰიპერბოლის საპირისპირო შინაარსის შემცველი.

ლიტრა

1) თიხის პატარა, ვიწროყელიანი წყლის ჭურჭელი.

2) ძველებური ქართული წონის ერთეული (სხვადასხვა დროსა და სხვადასხვა კუთხეში განსხვავებული: უდრიდა 1-4 კგ-ს).

ლიტრაჟი (ფრანგ.) - რაიმე ჭურჭლის ტევადობა, რაც ლიტრობით იზომება.

ლიტრე ემილ - ფრანგი ფილოსოფოსი და ფილოლოგი (1801-1881 წწ).

ლიტრი (ლათინურ-ბერძნული ლიტრა > ძველფრანგული ლიტრონ-დან).

1) სითხის საზომი ერთეული, უდრის 1000 კუბურ სმ-ს.

2) ამ რაოდენობის სითხე.

ლიტრიანი

1) ჭურჭელი (ჩვეულებრივ ბოთლი), რომელშიც ერთი ლიტრი სითხე ჩადის.

2) საწყაო, რომელშიც ჩადის ერთი ლიტრა.

3) ერთი ლიტრის წონისა.

ლიტურგია

1) ქრისტიანული რელიგიის მთავარი საკულტო ცერემონიალი.

2) პურის ტეხვა, ევქარისტია, ზიარების წმინდა საიდუმლო.

ლიტურგიკა - ღვთისმეტყველების დარგი; ისწავლება სასულიერო სასწავლებლებში, როგორც ღვთისმეტყველების პრაქტიკული დისციპლინა.

ლიტურგიული დრამა - შუა საუკუნეების რელიგიურ-მისტიკურ წარმოდგენათა სახესხვაობა, სასულიერო დრამა.

ლიუბაკი ანრი - ფრანგი კათოლიკე ღვთისმეტყველი, იეზუიტი, «ახალი თეოლოგიის» წარმომადგენელი (1896-1990 წწ).

ლიუ ბანი - ჩინეთის ძვ.წ.აღ. 209-206 წლების აჯანყების ერთ-ერთი ლიდერი.

ლიუბანი

1) ქალაქი ბელორუსიის მინსკის ოლქში.

2) ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში.

ლიუბეზნოვი ივან - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი, მოღვაწეობდა მოსკოვის სატირის თეატრში (1909-1988 წწ).

ლიუბეკი - ქალაქი-პორტი გერმანიაში, ბალტიის ზღვის პირას, შლეზვინგ-გოლშტეინის მხარეში (215 ატასი).

ლიუბერი მარგარიტა დე - ფრანგი მწერალი ქალი (დაახლოებით 1710-1779 წწ).

ლიუბერცი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (165 ათასი).

ლიუბიმი - ქალაქი რუსეთის იაროსლავლის ოლქში.

ლიუბიმოვი იური - რუსი რეჟისორი და მსახიობი, მოსკოვში ტაგანკის დრამისა და კომედიის თეატრის დამაარსებელეი (დაიბადა 1917 წელს).

ლიუბინი - ქალაქი პოლონეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში (80 ათასი).

ლიუ ბინიანი - ჩინელი მწერალი (დაიბადა 1925 წელს).

ლიუბიჩი ერნსტ - გერმანელ-ამერიკელი კინორეჟისორი და პროდიუსერი (1892-1947 წწ).

ლიუბიჩ-მილოში ოსკარ-ვენცესლავ დე - ფრანგი პოეტი-მისტიკოსი (1877-1939 წწ).

ლიუბკე ჰენრიხ - გერმანიის პრეზიდენტი 1959-69 წლებში (1894-1972 წწ).

ლიუბლიანა - სლოვენიის დედაქალაქი. ცნობილია 1144 წლიდან. XIII საუკუნემდე ისტორიული რეგიონის, კრაინას დედაქალაქი. XIX საუკუნემდე ჰაბსბურგთა სამფლობელო ილირიის პროვინციების ადმინისტრაციული ცენტრი. 1929 წლიდან სლოვენიის დედაქალაქი (იუგოსლავიის შემადგენლობაში); 1992 წლიდან დამოუკიდებელი სლოვენიის დედაქალაქი (330 ათასი).

ლიუბლინი (ლუბლინი) - ქალაქი აღმოსავლეთ პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (350 ათასი).

ლიუბოევიჩი ლიუბომირ - იუგოსლაველი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1950 წელს).

ლიუბომლი - ქალაქი უკრაინის ვოლინის ოლქში.

ლიუბოტინი - ქალაქი უკრაინის ხარკოვის ოლქში.

ლიუბშინი სტანისლავ - თეატრისა და კინოს რუსი მსახიობი, მოღვაწეობს მოსკოვის სამხატვრო თეატრში (დაიბადა 1933 წელს).

ლიუდენდორფი ერიხ - გერმანელი მხედართმთავარი, გენერალი, გერმანული მილიტარიზმის ერთ-ერთი იდეოლოგი (1865-1937 წწ).

ლიუდენშაიდი - ქალაქი გერმანიის დასავლეთ ნაწილში, ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარეში (80 ათასი).

ლიუდერიცი - ქალაქი-პორტი ნამიბიაში, ატლანტის ოკეანის პირას, ამავე სახელწოდების რეგიონის ადმინისტრაციული ცენტრი (20 ათასი).

ლიუდინოვო - ქალაქი რუსეთის კალუგის ოლქში (45 ათასი).

ლიუდკევიჩი სტანისლავ - უკრაინელი კომპოზიტორი, თეორიტიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1879-1979 წწ).

ლიუდოლფინგი - გერმანელ მეფეთა დინასტია შუა საუკუნეების საქსონიაში.

ლიუვილი სერჟ - ბალეტის ფრანგი მსახიობი, ქორეოგრაფი, პედაგოგი (1905-1986 წწ).

ლიუიდა - ადმინისტრაციული ტერიტორია ჩინეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ლიაონინის პროვინციაში.

ლიუიშუნი (პორტ-არტური) - ქალაქი-პორტი ჩინეთის ლიაონინის პროვინციაში.

ლიული ჟან-ბატისტ - იხილე ლული . .

ლიულკა არხიპ - საავიაციო ძრავების საბჭოთა კონსტრუქტორი, აკადემიკოსი (1908-1984 წწ).

ლიულიაილიაკო - მოქმედი ვულკანი ცენტრალურ ანდებში, ჩილესა და არგენტინის საზღვარზე (სიმაღლე 6723 მეტრი).

ლიუმერები (ფრანგი ძმები) ოგიუსტ (1862-1954 წწ) და ლუი (1864-1948 წწ) - კინემატოგრაფის გამომგონებლები და პირველი ფილმების შემქმნელები.

ლიუმეტი სიდნი - ამერიკელი მსახიობი და კინორეჟისორი (დაიბადა 1924 წელს).

ლიუნებურგი - ქალაქი გერმანიის ქვემო საქსონიის მხარეში.

ლიუნევილის ზავი - საზავო ხელშეკრულება საფრანგეთსა და ავსტრიას შორის, რომელიც დაიდო 1801 წელს ნაპოლეონ I-ის მიერ ავსტრიის ჯარის განადგურების შემდეგ.

ლიუნენი - ქალაქი გერმანიის ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის მხარეში.

ლიუნიე-პო ორელენ მარი - ფრანგი რეჟისორი და მსახიობი (1869-1940 წწ).

ლიურსა ანდრე - ფრანგი არქიტექტორი (1894-1970 წწ).

ლიურსა ჟან - ფრანგი ფერმწერი და დეკორატიული ხელოვნების ოსტატი (1892-1966 წწ).

ლიუტიჩები - ბალტიის ზღვის სამხრეთ ნაპრებზე VIII-XII საუკუნეებში მცხოვრები სლავი ტომები.

ლიუტოსლავსკი ვიტოლდ - პოლონელი კომპოზიტორი (დაიბადა 1913 წელს).

ლიუფტზენი - ქალაქი გერმანიის საქსონიის მხარეში.

ლიუ ფუტუნი - ჩრდილოეთ ჩინეთში გლეხთა აჯანყების «წითელი ჯარების» ბელადი 1351-63 წლებში.

ლიუ შილანი - ჩინელი მოჭადრაკე ქალი, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1962 წელს).

ლიუცენი - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

ლიუცინი - ლატვიის ქალაქ ლუძის ოფიციალური სახელი 1917 წლამდე.

ლიუძიანი - მდინარე ჩინეთში, მდინარე სიძიანის მარჯვენა შენაკადი.

ლიუ ძუნიუანი - ჩინელი მწერალი (773 - 819 წწ).

ლიუ ხენვონი - იხილე ლიუ ჰიონ ვონი.

ლიუჯოუ - ქალაქი ჩინეთის გუანსი-ჯუანის ავტონომიურ რაიონში (610 ათასი).

ლიუ ჰიონ ვონი (ფსევდონიმი პ ა ნ გ ე) - კორეელი მოაზროვნე, სირჰაკფხის მოძრაობის ერთ-ერტი წარმომადგენელი (1622-1673 წწ).

ლიფანალი - (სვანეთში) მიცვალებულის კულტთან დაკავშირებული წესი, მისტიკური ცერემონიები.

ლიფარი სერჟ - ფრანგი მათემატიკოსი (1809-1882 წწ).

ლიფი (ჰოლანდ.) - ქალის ან ბავშვის ტანისამოსის ნაწილი, წელს ზევით მჭიდროდ ჩასაცმელი, უსახელოებო.

ლიფლანდია - ლივონიის გერმანული სახელი.

ლიფლიფა

1) რაც ლიფლიფებს.

2) (ძვ.) იგივეა, რაც ფარანი.

ლიფლიფანა - ჩვეულებრივ მრავლობით რიცხვში - ლიფლიფანები - ლითონის პატარა მრგვალი ფირფიტები, დაირის რკალზე დაკიდებული. ჩვეულებრივ ოქროსი ან ვერცხლის, რომლებსაც ქალები ხმარობდნენ თავის სამკაულად აღმოსავლეთში.

ლიფლიფი - მკრთალი ნათება, ციმციმი.

ლიფსიტა - ლარვიდან განვითარებული ახალგაზრდა თევზი, რომელსაც აქვს სქესმწიფე თევზის ყველა ორგანო.

ლიფსკომი - იხილე ლიპსკომი ..

ლიფტი - სტაციონარული ამწე, რომლის კაბინა ან ბაქანი შახტში დაყენებულ მიმმართველებზე ვერტიკალურად მოძრაობს.

ლიფშიცი (Лифшиц) ევგენი - საბჭოთა ეპოქის ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (1915-1985 წწ).

ლიფშიცი (Лифшиц) ილია - საბჭოთა ეპოქის ფიზიკოს-თეორიტიკოსი, აკადემიკოსი, სამეცნიერო სკოლის დამაარსებელი (1916-1982 წწ).

ლიფშიცი ჟაკ - ფრანგი მხატვარი, წარმოშობით ლიტველი (1891-1973 წწ).

ლიქენები (მღიერები, ქარაგოზები) - ორგანიზმები, რომლებიც შედგება სოკოსა და წყალმცენარისაგან.

ლიქენი (ბერძნ. leichen) - კანის მრავალი დაავადების კრებითი სახელი.

ლიქენოლოგია - მეცნიერება ლიქენების შესახებ, ბოტანიკის დარგი.

ლიქიორი (ფრანგ. liqueur) - შედარებით მსუბუქი, მოსქო სპირტიანი სასმელი, რომელიც ხილის და კენკრის წვენზეა დაყენებული.

ლიქნა - (ძვ.) იგივეა, რაც მლიქვნელობა.

ლიქოკი - მთა დუშეთის მუნიციპალიტეტში, თუშეთ-ხევსურეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე (სიმაღლე - 2868 მეტრი).

ლიქოკისხევი - მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, ხევსურეთის არაგვის მარცხენა შენაკადი.

ლიქტორი (ლათ. ლიცტორ) - დაბალი თანამდებობის პირი ძველ რომში.

ლიყიანი - (საუბ.) ენაჩლუნგი, რომელიც რ ბგერის ნაცვლად ლ-ს გამოთქვამს.

ლიშევი ვსევოლოდ - რუსი მოქანდაკე, საბჭოთა კავშირის სახალხო მხატვარი (1877-1960 წწ).

ლიშეხე - იხილე ჰონგჰა.

ლიშო

1) სოფელი თიანეთის მუნიციპალიტეტში (არტნის თემის საკრებულო), ქართლის ქედის აღმოსავლეთი კალთის ძირას, მდინარე ივრის მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან - 1200 მეტრი, თიანეთიდან - 9 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 82 კაცი.

2) მთა თიანეთის მუნიციპალიტეტში, ქართლის ქედზე.

ლიჩი - სოფელი საჩხერის მუნიციპალიტეტში (ჭალოვანის თემის საკრებულო). მდებარეობს მდინარე ძირულის ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 850 მეტრი, საჩხერიდან 37 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 256 კაცი. წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVI საუკუნეში.

ლიცეისტი - ლიცეუუმის მოსწავლე.

ლიცენზია (ლათ.)

1) ნებართვა, რომელსაც გასცემს შესაბამისი სახელმწიფო ორგანო საქონლის საზღვარგარეთ გასატანად და იქიდან შემოსატანად.

2) პატენტის მფლობელის ნებართვა იმაზე, რომ მისი გამოგონება გამოიყენოს სხვა პირმა.

ლიცენცია (ლათ.) - მხატვრული ხერხი, როცა მკაფიო პოეტური გამომსახველობის მიზნით ირღვევა ლოგიკურ-აზრობრივი ან სტილისტური ნორმა.

ლიცენციატი - სამეცნიერო ხარისხი ზოგიერთი ქვეყნის უმაღლესი განათლების სისტემაში.

ლიცეუმი (ბერძნ.) - საშუალო ზოგადსაგანმანათლებლო სასწავლო დაწესებულება.

ლიცინიუსი ვალერიუს ლიცინიანე - რომის იმპერატორი 308-324 წლებში, წარმოშობით გლეხი.

ლი ცინჟაო - ჩინელი პოეტი ქალი (1084-1151 წწ).

ლიცლიცი

1) წყლის ზედაპირის ნელი მოძრაობა, რხევა.

2) ციმციმი.

ლიცხევისღელე - მდინარე საჩხერის მუნიციპალიტეტში, ძირულის მარჯვენა შენაკადი.

ლიძავა - სოფელი გაგრის შემოგარენში.

ლი ძიჩენი - გლეხთა ომის (1628-45 წწ) ბელადი ჩინეთში.

ლიწი - სოფელი ჯავის მუნიციპალიტეტში.

ლიწინი - იგივეა, რაც ლაწანი.

ლიწინ-ლიწინი - იგივეა, რაც ლაწალუწი.

ლიჭადი - მყინვარი და უღელტეხილი მესტიის მუნიციპალიტეტში, სვანეთის კავკასიონზე.

ლიჭყი - წვიმისგან ახლად ატალახებული ნიადაგი, რომელზედაც ფეხი სხლტება.

ლიჭყიანი - სადაც ლიჭყია.

ლიხავერე - XIII საუკუნის ძველ ესტონელთა ციხე-ქალაქი ქალაქ ვილანდის ჩრდილოეთით.

ლიხაური - სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში.

ლიხასი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ჰერაკლეს ცოლის მიერ გაგზავნილი მოციქული, ჰერაკლეს მსახური, რომელმაც გმირს მოწამლული, ნესოსის სისხლით გაჟღენთილი ტანსაცმელი მიუტანა.

ლიხაჩოვი დიმიტრი - რუსი მეცნიერი-ლიტერატურათმცოდნე, საზოგადო მოღვაწე, აკადემიკოსი (1906-1999 წწ).

ლიხდუში - (სვანეთში) აღაბის მომდევნო კვირა, დღისით შესასრულებელი წვეულება, ცეკვა-თამაში, ლოცვა.

ლიხეთი - სოფელი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში.

ლიხთიმერეთი (სურამის ქედი) - კავკასიონისა და მცირე კავკასიონის მთათა სისტემების დამაკავშირებელი სუბმერიდიანული ქედი.

ლიხვინი - რუსეთის ტულის ოლქის ქალაქ ჩეკალინის სახელი 1944 წლამდე.

ლიხთა

1) მთა გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, ჩხალთის ქედის სამხრეთ განშტოებაზე.

2) მდინარე გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, ჯამპალის სათავე.

3) ტბა გულრიფშის მუნიციპალიტეტში, ჩხალთის ქედის სამხრეთ განშტოებაზე.

ლიხი

1) მთა ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში, მესხეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე.

2) რკინიგზის სადგური ხაშურ-ზესტაფონის უბანზე.

3) ფრიად მაღალი შამბი (საბა).

ლიხის ქედი (სურამის ქედი, ქართლ-იმერეთის ქედი) - ქედი ხაშურის, ხარაგაულის, ზნაურის და ჯავის მუნიციპალიტეტებში, შავი ზღვისა და კასპიის ზღვის წყალგამყოფი.

ლიხნი - სოფელი გუდაუთის მუნიციპალიტეტში.

ლიხოსლავლი - ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

ლიხტენბერგი გეორგ კრისტოფ - გერმანელი მწერალი-სატირიკოსი, ლიტერატურის და თეატრის კრიტიკოსი (1742-1799 წწ).

ლიხტენსტაინი როი - ამერიკელი მხატვარი, პოპ-არტის ერთ-ერთი წამყვანი ოსტატი (დაიბადა 1923 წელს).

ლიხტენშტაინი (ლიხტენშტეინის სამთავრო, გერმ. Furstentum Liechtenstein).

- სახელმწიფო ცენტრალურ ევროპაში, შვეიცარიასა და ავსტრიას შორის.

- სახელწოდება „მსუბუქ ქვას“ ნიშნავს და დაერქვა ლიხტენშტაინთა დინასტიის მიხედვით, რომელთაც შეიძინეს და გააერთიანეს შელენბერგის და ვადუცის საგრაფოების ტერიტორიები.

- ეროვნული დევიზი - „Fur Gott, Furst und Vaterland“.

- ჰიმნი - „Oben am jungen Rhein“.

- მმართველობის ფორმა - მემკვიდრეობოთი კონსტიტუციური მონარქია.

- სახელმწიფოს მეთაური - თავადი.

- საკანონმდებლო ორგანო - ერთპალატიანი პარლამენტი (ლანდტაგი).

- ფართობი - 160,4 კვ.კმ.

- დაყოფილია 11 კომუნად.

- მოსახლეობა - 35 ათასი.

- სიმჭიდროვე - 218 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.

- ოფიციალური ენა - გერმანული.

- დედაქალაქი - ვადუცი.

- ვალუტა - შვეიცარიული ფრანკი.

- ქვეყნის კოდი - LIE.

- დროის სარტყელი - UTC +1.

- სატელეფონო კოდი - +423.

- ინტერნეტ-დომენი - li.

ლიხტერი (ჰოლანდ.) - არათვითმავალი სატვირთო საზღვაო გემი.

ლიხტვაგენი (გერმ.) - აგრეგატი, რომელიც დამოუკიდებლად გამოიმუშავებს ელექტროენერგიას კინოგადაღებების დროს.

ლიჯ იასუ - ეთიოპიის იმპერატორი 1913-16 წლებში (1895-1935 წწ).

2.7 ლმ

▲ზევით დაბრუნება


ლმობიერება - შემწყნარებლობა.

ლმობიერი - შემბრალებელი, შემწყნარებელი, გულჩვილი, სათნო.

2.8 ლო

▲ზევით დაბრუნება


ლო

1) მდინარე საფრანგეთში, მდინარე გარონის მარჯვენა შენაკადი.

2) დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლოა - მდინარე ჩილეს ჩრდილოეთ ნაწილში, ატაკამის უდაბნოში (სიგრძე - 440 კილომეტრი).

ლობანოვსკი ვალერი - უკრაინელი ფეხბურთელი და მწვრთნელი (1939-2002 წწ).

ლობაჩევსკი ნიკოლაი - რუსი მათემატიკოსი, არაევკლიდური გეომეტრიის შემქმნელი (1792-1856 წწ).

ლობელია - მცენარეთა გვარი ლობელიასებრთა ოჯახისა, ერთწლოვანი და მრავალწლოვანი ბალახები.

ლობენგულა - სამხრეთ აფრიკაში მცხოვრები მატაბელეს ხალხის მმართველი, 1870-94 წლებში ინგლისელთა წინააღმდეგ წარმოებული განმათავისუფლებელი მოძრაობის ლიდერი.

ლობი

1) ბურკინა-ფასოში, კოტ დ'ივუარსა და განაში მცხოვრები ხალხი.

2) ეკონომიურად ძლიერი სტრუქტურების წარმომადგენელთა ჯგუფი, რომლებიც ზეგავლენას ახდენენ სახელმწიფო პოლიტიკაზე.

ლობიანი - ნამცხვარი, რომელსაც გულად ლობიო აქვს.

ლობიო (Phaseolus)

1) ერთწლოვანი კულტურული მცენარე პარკოსანთა ოჯახისა, იკეთებს მრავალთესლიან პარკს. მოიცავს 150-ზე მეტ სახეობას.

2) ამ მცენარის მარცვალი.

3) ამ ნაყოფისაგან მომზადებული საჭმელი.

4) (გადატანით) უფხო, დონდლო, უგერგილო.

ლობიოანი - იხილე ლობიოიანი.

ლობიოიანი - რაშიც ლობიოა.

ლობიტუ - ქალაქი-პორტი ანგოლაში (150 ათასი).

ლობნია - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (50 ათასი).

ლობნორი - გაუდინარი მეჩხერი ტბა ჩინეთის დასავლეთ ნაწილში.

ლობოდა გრიგორი - ზაპოროჟიელ კაზაკთა ჰეტმანი, უკრაინის 1594-96 წლების აჯანყების ერთ-ერთი ლიდერი.

ლობოდა პეტრე - რუსი მსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი; მოღვაწეობდა დონის როსტოვში (1707-1779 წწ).

ლობოროტის ქედი - ქედი ბაღდათის, ვანის და ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტებში, მესხეთის ქედის ჩრდილოეთი განშტოება, მდინარეების წაბლარასწყლის (ხანისწყლის მარცხენა შენაკადი), სუფსისა და სულორის (რიონის მარცხენა შენაკადი) წყალგამყოფი. მერიდიანული მიმართულებისაა, იწყება მწვერვალ მეფისწყაროდან. აგებულია შუაეოცენური ტუფ-ბრექსიებით, ტუფებითა და ანდეზიტური განფენით. კალთები ციცაბო და ძლიერ დაღარული აქვს, თხემი — ფართო. ქედზე აღმართულია მწვერვალები: დიდი ლობოროტი (2730 მ), პატარა ლობოროტი (2415 მ), თაფლოვანი (2323 მ), შუაგორა (2268 მ), ლამაზგორა (2174 მ) და სხვა. კალთები ქვემოთ შემოსილია შერვული ფართოფოთლოვანი ტყით, ზემოთ წიფლნარ-მუქწიწვოვნებით. თხემზე სუბალპური ლიხი და ალპური მდელოებია.

ლოგაედი (ბერძნ.) - მეტრულ (ანტიკურ) ლექსთწყობაში სამმარცვლიანი ტერფის (დაქტილის, ანაპესტის) გაერთიანება ორმარცვლიან ტერფთან (იამბთან, ქორესთან).

ლოგანი - მწვერვალი კანადის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში (სიმაღლე 6050 მ).

ლოგანოვსკი ალექსანდრე - რუსი მოქანდაკე, გვიანი კლასიციზმის წარმომადგენელი (1810 ან 1813 - 1855 წწ).

ლოგარითმი (ფრანგ.) - ხარისხის მაჩვენებელი, რაშიც უნდა აყვანილ იქნეს ესა თუ ის განსაზღვრული რიცხვი, რათა მივიღოთ მოცემული რიცხვი.

ლოგარითმიკა - ბრტყელი წირი, რომელიც ლოგარითმული ფუნქციის გრაფიკია.

ლოგაუ ფრიდრიხ ფონ - გერმანელი პოეტი-სატირიკოსი (1604-1655 წწ).

ლოგენი (ნუმედალსლოგენი) - მდინარე ნორვეგიაში, ერთვის სკაგერაკის სრუტეს.

ლოგერი (ლუგერი) - პატარა ორ-ან სამანძიანი გემი ან სათევზაო მოტორიან-იალქნიანი გემი.

ლოგი - რთული სიტყვების ბოლოსართი, აღნიშნავს ამა თუ იმ სფეროს სპეციალისტს, მეცნიერს.

ლოგია - რთული სიტყვების ბოლოსართი, ნიშნავს მოძღვრებას, მეცნიერებას, ცოდნას.

ლოგიკა (ბერძნ.)

1) მეცნიერება სწორი აზროვნების ფორმებსა და კანონებზე.

2) მსჯელობის, ნააზრევის თანამიმდევრობა.

ლოგიკური

1) ლოგიკის მიხედვით, ლოგიკიდან გამომდინარე.

2) თანამიმდევრული, დასაბუთებული, სწორი.

ლოგინი

1) ლეიბი და საბანი ბალიშითურთ.

2) ტახტი, საწოლი.

ლოგინობის ხანა - პერიოდი, როცა მომშობიარებული (მელოგინე) ქალის ორგანიზმში მიმდინარეობს ორსულობის და მშობიარობის შედეგად გამოწვეული ცვლილებების უკუგანვითარება (ინვოლუცია).

ლოგისმოგრაფია - ორმაგი ანგარიშწარმოების ერთ-ერთი სინოპტიკური ფორმა.

ლოგისტიკა

1) ძველად ნიშნავდა აღრიცხვისა და გეომეტრიულ გაზომვათა «ხელოვნებას», ამჟამად - სიმბოლური ლოგიკა.

2) იგივეა, რაც მათემატიკური ლოგიკა.

ლოგიციზმი - მათემატიკის დაფუძნების ერთ-ერთი ძირითადი კონცეფცია, რომლის თანახმად ლოგიკა და მათემატიკა ერთი და იმავე თეორიის განვითარების ორი სხვადასხვა საფეხურია (ლოგიკა - ადრეული, მათემატიკა - შემდეგდროინდელი).

ლოგოგრაფოსები

1) ბერძნული ისტორიოგრაფიის წინამორბედნი.

2) პირები, რომლებიც სიტყვას ადგენდნენ სასამართლოში მომჩივანთათვის ათენში (ძვ.წ.აღ. V საუკუნის მიწურულიდან).

ლოგოგრიფი - ერთგვარი შარადა, რომელშიც ჩაფიქრებული სიტყვა იღებს სხვადასხვა მნიშვნელობას მარცვლების ან ასოების გადასმა-გამოკლებით.

ლოგოთეტი - სახელმწიფო აპარატის უმაღლესი მოხელე ბიზანტიაში.

ლოგომეტრი - ელექტროსაზომი ხელსაწყო, რომლის ჩვენება ორი ელექტრული სიდიდის თანაფარდობის პროპორციულია.

ლოგონე - მდინარე ცენტრალურ აფრიკაში, ჩადის, და კამერუნის ტერიტორიაზე, მდინარე შარის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 965 კილომეტრი).

ლოგოპათი - ადამიანი, რომელსაც ლოგოპათია სჭირს.

ლოგოპათია - მეტყველების ნაკლი.

ლოგოპედი - ლოგოპედიის სპეციალისტი.

ლოგოპედია - დეფექტოლოგიის დარგი, რომელიც შეისწავლის მეტყველების ნაკლს ნორმალური სმენის პირობებში.

ლოგოსი - ანტიკურ ფილოსოფიაში - სამყაროს საწყისი, საყოველთაო კანონი, დასაბამი.

ლოგოტიპები - მარცვლის (და არა ცალკე ასოს) შემცველი ლიტერები სასტამბო ანაწყობში.

ლოგრონიო - ქალაქი ჩრდილოეთ ესპანეთში, პროვინცია ლა-რიოხას ადმინისტრაციული ცენტრი (120 ათასი).

ლოგუნოვი ანატოლი - რუსი ფიზიკოსი აკადემიკოსი (დაიბადა 1926 წელს).

ლო და გარონა - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლოდეინოე პოლე - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (30 ათასი).

ლოდი

1) ძალიან დიდი ქვა.

2) ქალაქი იტალიის ლომბარდიის ოლქში.

3) ავღანელ გამგებელთა დინასტია დელის სასულთნოში 1451 - 1526 წლებში.

ლოდი პეტრე - რუსი ფილოსოფოსი-დეისტი (1764-1829 წწ).

ლოდი უილიამ - ინგლისელი საეკლესიო მოღვაწე, მეფე ჩარლზ I სტიუარტის უახლოესი მრჩეველი (1573-1645 წწ).

ლოდიანი

1) სადაც ლოდებია.

2) იგივეა, რაც ლოდი.

ლოდიგინი ალექსანდრე - რუსი ელექტროტექნიკოსი, ელექტროთერმიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი (1847-1923 წწ).

ლოდინი - ერთ ადგილზე ყოფნა ვისიმე ან რისამე შესახვედრად, ცდა, მოცდა, მოლოდინი. ყოფნა, არსებობა იმ იმედით, რომ ვინმე ან რამე მოვა, რამე მოხდება.

ლოდნარი - მდინარე ქედის მუნიციპალიტეტში, მერისის მარცხენა შენაკადი.

ლოდოვანი - ადგილი, სადაც ლოდებია.

ლოდოიდამბა ჩადრაავალინ - მონღოლი მწერალი (1917-1970 წწ).

ლოდომერია - გალიცია-ვოლინის სამთავროს სახელი XIII-XIV საუკუნეების ოფიციალურ დოკუმენტებში.

ლოდსატყორცნი - (ისტ.) საომარი მოწყობილობა, რითაც ლოდებს ისროდნენ.

ლოდსი მარსელ - ფრანგი არქიტექტორი (1891-1985 წწ).

ლოვატი - მდინარე რუსეთის ევროპული რეგიონის ჩრდილოეთ ნაწილში, ერთვის ილმენის ტბას (სიგრძე - 530 კილომეტრი).

ლოვეიკო იოსიფ - რუსი ხუროთმოძღვარი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არქიტექტორი (დაიბადა 1906 წელს).

ლოველასი - სემიუელ რიჩარდსონის რომანის „კლარისას“ პერსონაჟი, განზოგადებული სახე თავქარიანი, მუსუსი მამაკაცისა.

ლოველი ჯეიმზ - ამერიკელი კოსმონავტი, 1965, 1966, 1968 და 1970 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1928 წელს).

ლოვერდეკი - გემის ქვედა გემბანი.

ლოვეტი უილიამ - ჩარტიზმის ერთ-ერთი ლიდერი დიდ ბრიტანეთში (1800-1877 წწ).

ლოვეჩი - ქალაქი ჩრდილოეთ ბულგარეთში, ამავე სახელწოდების ოკრუგის ადმინისტრაციული ცენტრი (50 ათასი).

ლოვოზერო - ტბა რუსეთის კოლის ნახევარკუნძულზე (სიღრმე 35 მეტრამდე).

ლოვუა - მდინარე ზამბიაში (ადგილობრივი სახელი - ჩამბეში) ლუალაბას მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 1500 კილომეტრი).

ლოზანა - ქალაქი სამხრეთ-დასავლეთ შვეიცარიაში, ჟენევის ტბის პირას; ვოს (ვაადტის) კანტონის ადმინისტრაციული ცენტრი (125 ათასი).

ლოზერი - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლოზვა - მდინარე დასავლეთ ციმბირში, მდინარე ტავდას მარცხენა მდგენელი (სიგრძე - 637 კილომეტრი).

ლოზი ადოლფ - ავსტრიელი არქიტექტორი (1870-1933 წწ).

ლოზინსკი მიხაილ - რუსი პოეტი და მთარგმნელი (1886-1955 წწ).

ლოზოვაია - ქალაქი უკრაინის ხარკოვის ოლქში (75 ათასი).

ლოზუნგი (გერმ.)

1) მოწოდება, მოკლედ გამოთქმული სახელმძღვანელო იდეა.

2) ძველად - პირობითი საიდუმლო სიტყვა.

ლოთარინგია - იხილე ლოტარინგია.

ლოთი - ადამიანი, რომელიც ხშირად სვამს მაგარ სასმელებს, ხშირად თვრება.

ლოთიანი (ვულგ.)

1) შნოიანი ლაზათიანი, ვაჟკაცური (ძველი თბილისის მოქალაქეების მეტყველებაში)

2) ლაზათიანად, ვაჟკაცურად.

3) ჩართული სიტყვა: აბა! მოდი ერთი! ვაჟკაცურად!

თი-ფოთი - (საუბ.) ლოთი, ქეიფის მოყვარული.

ლოთიფოთობა - (საუბ.) ლოთი-ფოთის საქციელი.

ლოთი-შფოთი - (საუბ.) შფოთის, აურზაურის, ჩხუბის მოყვარული ლოთი.

ლოთობა - ალკოჰოლური სასმელის ხშირი მიღება.

ლოი მირნა (ნამდვილი გვარი უილიამსი) - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი (1905-1993 წწ).

ლოიალური

1) არსებული სახელმწიფო ხელისუფლების მომხრე, ერთგული (ხშირად მხოლოდ გარეგნულად).

2) ვინც წესიერად, კეთილსინდისიერად ექცევა ვისმე ან რასმე.

ლოიანი - ქალაქი ჩინეთის ხენანის პროვინციაში. ჯოუს დინასტიის დედაქალაქი ძვ.წ.აღ. 770-516 წლებში (760 ათასი).

ლოიდ ვებერი ენდრიუ - ინგლისელი კომპოზიტორი, ავტორი პოპულარული მიუზიკლებისა (დაიბადა 1948 წელს).

ლოიდ ვებერი - ამერიკელი კინომსახიობი (1893 - 1971 წწ).

ლოიდი ჰაროლდ - ამერიკელი კინომსახიობი (1893-1977 წწ).

ლოიდ ჯორჯი დევიდ - ინგლისელი სახელმწიფო მოღვაწე, დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი 1916-22 წლებში (1863-1945 წწ).

ლოიკო - ქალაქი მიანმაში.

ლოიოლა იგნატიუს (ერისკაცობაში ინიიგო ლოპეს დე რეკალდო) - ბასკი ესპანელი დიდებული, იეზუიტთა ორდენის დამაარსებელი (1491-1556 წწ).

ლოიყი - იხილე ლაეყი1.

ლოკალი - გერმანიაში: რესტორანი, კაფე, სასაუზმე

ლოკალიზაცია (ლათ.) - რამის დაკავშირება გარკვეულ ადგილთან.

ლოკალიტეტი - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული ალბანეთში.

ლოკალური - განსაზღვრული ადგილისათვის დამახასიათებელი, ადგილობრივი.

ლოკარნო - ქალაქი შვეიცარიაში, ლოგო-მაჯორეს ტბის პირას (45 ათასი).

ლოკატორი (ლათ.) - მოწყობილობა, რომელიც ობიექტის ადგილმდებარეობას განსაზღვრავს მისგან არეკლილი ბგერითი ან ელექტრომაგნიტური ტალღების ან ობიექტის საკუთარი გამოსხივების მეშვეობით.

ლოკაუტი - იხილე ლოქაუტი.

ლოკაცია (ბგერითი) - განსაზღვრა მიმართულებისა ობიექტისაკენ და ობიექტის ადგილმდებარეობისა მის მიერვე შექმნილი ბგერითი ველის მიხედვით.

ლოკი ჯონ - ინგლისელი ფილოსოფოსი, ლიბერალიზმის მამამთავარი (1632-1704 წწ).

ლოკნარი - მდინარე ვანის მუნიციპალიტეტში, სულორის მარცხენა შენაკადი.

ლოკოკინა

1) უხერხემლო ცხოველი მოლუსკების ტიპისა, ცხოვრობს საკუთარ ნიჟარაში.

2) ადამიანისა და ხერხემლიან ცხოველთა უმრავლესობის შიგნითა ყურის ნაწილი.

ლოკოკინები - მოლუსკების კლასი, იგივე მუცელფეხიანები.

ლოკომოტივი

1) მანქანა, რომელიც მოძრაობს რკინიგზის ლიანდაგებზე და მიჰყავს ვაგონები.

2) რკინიგზელთა ნებაყოფლობითი სპორტული ორგანიზაცია; დაარსებულია 1936 წელს.

ლოკომოცია - ადამიანისა და ცხოველების აქტიური გადაადგილება სივრცეში.

ლოკროსი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ქალაქ თებეს ერთ-ერთი ამშენებელი, ლელეგთა ლეგენდარული მეფე.

ლოკტევი კონსტანტინ - რუსი ჰოკეისტი, ოლიმპიური თამაშების და მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონი XX საუკუნის 60-იან წლებში (დაიბადა 1933 წელს).

ლოკუსი (ლათ.) - გარკვეული გენის ლოკალიზაციის ადგილი ქრომოსომების გენეტიკურ რუკაზე.

ლოკჰიდი - ამერიკული სამხედრო-სამრეწველო კონცერნი დიდი ავიასარაკეტო-კოსმოსური სექტორით, დაარსებულია 1912 წელს.

ლოლანი - დანიის კუთვნილი კუნძული ბალტიის ზღვაში.

ლოლარდები (ჰოლანდ.) - „ღატაკი მღვდლები“, ანტიკათოლიკე ერეტიკოსთა სექტა ინგლისში XIV-XV საუკუნეებში.

ლოლაშვილი ივანე - ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1918 წელს).

ლოლაშვილი ჟანრი - მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი, მოღვაწეობს თბილისის შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრში (დაიბადა 1942 წელს).

ლოლაძე ბერთაუკა - XVII საუკუნის II ნახევრის ქართველი ოქრომჭედელი.

ლოლობრიჯიდა ჯინა - იტალიელი მსახიობი, რეჟისორი და ფოტოგრაფი ქალი (დაიბადა 1927 წელს).

ლოლუა

1) შენობის სახურავზე, ხის ტოტებზე და მისთანებზე წარმოქმნილი გრძელი, წვეტიანი ყინული.

2) თითივით გრძელი პური (საბა).

ლოლუა მამია (ჯემალ) - მხატვარი-გრაფიკოსი (დაიბადა 1932 წელს).

ლოლუა ძუკუ (პორფილე) ხალხური მომღერალი, ლოტბარი, პედაგოგი (1887-1924 წწ).

ლომა

1) (ძვ.) ლომა კამეჩი, ღონიერი კამეჩი.

2) (ტომა, ლოგომა, ლოომაგო) - ლიბერიასა და გვინეაში მცხოვრები ხალხი.

3) ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1987 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ბიძინა რეჭველიშვილი. სცენარის ავტორები - ნუგზარ შატაიძე და ბიძინა რეჭველიშვილი. დამდგმელი ოპერატორი - ჯიმშერ ქრისტესაშვილი. კომპოზიტორი - იაკობ ბობოხიძე. მთავარ როლებში: გიორგი ჭირაქაძე, ია ნინიძე, ოთარ ზაუტაშვილი, რავაზ იმნაიშვილი, მამუკა კუჭავა, ლეო ფილფანი.

ლომა, დავიწყებული მეგობარი - ქართული მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1982 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ბიძინა რეჭველიშვილი. სცენარის ავტორები - გივი ბუთხუზი და ბიძინა რეჭველიშვილი. დამდგმელი ოპერატორი - იგორ კრეპსი. კომპოზიტორი - იაკობ ბობოხიძე. მთავარ როლებში: ვასილ კახნიაშვილი, ლეო ფილფანი, გრიგოლ წიტაიშვილი, მიხეილ ვაშაძე, ტრისტან სარალიძე, დარეჯან ხარშილაძე.

ლომამი - მდინარე კონგოში, მდინარე კონგოს მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 1500 კილომეტრი).

ლომანაური - სოფელი შუახევის მუნიციპალიტეტში.

ლომანი კარლ - გერმანელი ბიოქიმიკოსი (1898-1978 წწ).

ლომატურცხი - სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში.

ლომბარდი - საკრედიტო დაწესებულება, რომელიც სესხს აძლევს მოსახლეობას მოძრავი ქონების დაგირავებით.

ლომბარდია - ოლქი ჩრდილოეთ იტალიაში. ადმინისტრაციული ცენტრი - მილანი.

ლომბარდიის დაბლობი - პადანის ვაკის ნაწილი.

ლომბარდო პიეტრო - იტალიელი ხუროთმოძღვარი და მოქანდაკე, ადრეული აღორძინების წარმომადგენელი (დაახლოებით 1435-1515 წწ).

ლომბარდო ტოლედანო ვისენტე - ლათინური ამერიკის მშრომელთა კონფედერაციის პრეზიდენტი 1945-65 წლებში), ეროვნებით მექსიკელი (1894-1968 წწ).

ლომბერი - ბანქოს ძველებური თამაში სამი მოთამაშისთვის.

ლომბინო სალვატორე - იხილე მაკბეინი ედ.

ლომბოკი - კუნძული მცირე ზონდის არქიპელაგში, სადაც მდებარეობს ვულკანი რინჯანი (3726 მეტრი), ეკუთვნის ინდონეზიას.

ლომბროზიანობა (ლომბროზიანელობა) - ტერმინი, რომელსაც იყენებენ სისხლის სამართლის ანთროპოლოგიური სკოლის აღსანიშნავად.

ლომბროზო ჩეზარე - იტალიელი კრიმინალისტი, ანთროპოლოგიური მიმართულების - ლომბროზიანობის - მამამთავარი კრიმინალისტიკაში და სისხლის სამართალში (1835-1909 წწ).

ლომგმირი - იტყვიან ძალიან ღონიერ და გულად კაცზე, ვაჟკაცზე.

ლომგული

1) იტყვიან ძალიან გულად, უშიშარ კაცზე, ვაჟკაცზე.

2) ინგლისის მეფე რიჩარდ I-ის მეტსახელი.

ლომგულოვანი - იხილე ლომგული.

ლომე - ტოგოს დედაქალაქი და მთავარი საზღვაო პორტი. დაარსებულია XIX საუკუნის დასასრულს (360 ათასი).

ლომებრივი (ლომისებური)- იგივეა, რაც ლომური.

ლომეკი - მდინარე თერგის ერთ-ერთი ისტორიული სახელწოდება ქართული წყაროების მიხედვით.

ლომვეშაპი - იხილე მორჟი.

ლომთათიძე გიორგი - არქეოლოგი (1914-1971 წწ).

ლომთათიძე მურმან - მოცეკვავე და ქორეოგრაფი, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1929 წელს).

ლომთათიძე ქეთევან - ენათმეცნიერი, აკადემიკოსი (დაიბადა 1911 წელს).

ლომთათიძე ჭოლა - მწერალი (1879-1915 წწ).

ლომი

1) მოყვითალო ფერის დიდი მტაცებელი ძუძუმწოვარი ცხოველი, ხვადისათვის დამახასიათებელია ხშირი ფაფარი.

2) (გადატანით) იტყვიან ღონიერ და უშიშარ, გულად ადამიანზე.

3) (ასტრ.) ზოდიაქოს ერთ-ერთი თანავარსკვლავედი, მდებარეობს ცის ჩრდილოეთ ნახევარსფეროზე.

4) (რუს.) იხილე ძალაყინი.

5) ქალაქი ბულგარეთში, პორტი დუნაიზე (45 ათასი).

6) (რუსენსკ-ლომი) მდინარე დუნაის მარჯვენა შენაკადი ბულგარეთში.

ლომია კუმფი (კონსტანტინე) - აფხაზი მწერალი (დაიბადა 1928 წელს).

ლომინაძე ჯუმბერ - ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (დაიბადა 1930 წელს).

ლომინეიშვილი მაია - მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (1996). საქართველოს ორგზის ჩემპიონი (1998, 2002). ევროპის ჩემპიონი 20 წლამდელთა შორის (1996), სტუდენტთა მსოფლიო უნივერსიადის ჩემპიონი (2000), მსოფლიოს ჩემპიონატის ზონალურ ტურნირში გამარჯვებული (1995) (დაბადა 1977 წელს).

ლომისა

1) მთიულ-გუდამაყრელთა მთავარი წინაქრისტიანული სალოცავი, შვილიერების მფარველი ღვთაება.

2) უძველესი სალოცავი, წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია, ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი მდინარეების ქსნისა და არგვის წყალგამყოფი ქედის უღელტეხილზე (დუშეთის მუნიციპალიტეტი). განეკუთვნება IX-X საუკუნეებს. სახელწოდებას, ტრადიციის თანახმად, ლომახარს უკავშირებენ. ვარაუდით თავდაპირველად ლომისა მთვარის საკულტო ტაძარი ყოფილა. ქრისტიანული ეკლესია აუგიათ წარმართული ტაძრის ადგილზე. ლომისა იყო მთიულეთისა და ქსნის ხეობის მოსახლეობის უპირველესი სალოცავი. აქვე წყდებოდა ბევრი ეკონომიკური, პოლიტიკური და სამხედრო საკითხი. ნაგებობა გეგმით მარტივი სამეკლესიიანი ბაზილიკაა (14,5 X 7,8 მ). ნაგებია ნატეხი ქვით. გადამხური კამარა პილასტრებზე ამოყვანილ საბჯენ თაღს ეყრდნობა. გრძივ კედლებში დაყოლებულია ნიშები. ტაძრის ირგვლივ შემორჩენილია სხვადასხვა დანიშნულების ნაგებობათა ნაშთი. ლომისის სალოცავი წილკნისა და დუშეთის ეპარქიის დაქვემდებარებაშია და დღესაც მოქმედია.

ლომის-ალევის ქედი - იხილე ალევის ქედი.

ლომისი - სრულიად საქართველოს მწერალთა კავშირის ყოველკვირეული გაზეთი 1921-23 წლებში.

ლომისის მთა - მთა დუშეთისა და ახალგორის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ალევის ქედის ჩრდილოეთ ნაწილში.

ლომისკბილა - მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე რთულყვავილოვანთა ოჯახისა, აქვს უფოთლო ღერო, იკეთებს ღეროს წვერზე კალათად თავმოყრილ ყვითელ ყვავილს.

ლომისმთა - მთა ბორჯომისა და ხარაგაულის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, მესხეთის ქედზე (სიმაღლე - 2187 მეტრი).

ლომისღელე - მდინარე თელავის მუნიციპალიტეტში, კისისხევის მარცხენა შენაკადი.

ლომიძე ანდრო - მწერალი (1907-1990 წწ).

ლომიძე გიორგი - რუსეთში მოღვაწე ლიტერატურათმცოდნე, სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1914-1999 წწ).

ლომიძე შოთა - მოჭიდავე (თავისუფალი ჭიდაობა, 97 და 100 კგ). მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი (1969, 71) და მეორე პრიზიორი (1967), ევროპის ორგზის ჩემპიონი (1966, 69) და მეორე პრიზიორი (1967), 1968 წლის მეხიკოს ოლიმპიური თამაშების მეორე პრიზიორი და 1964 წლის ტოკიოს ოლიმპიადის მონაწილე (1936-1993 წწ).

ლომკაცი - იტყვიან ძალიან დიდი ტანის და ღონიერ კაცზე.

ლომნიცკი ტადეუშ - პოლონელი მსახიობი (1972-1992 წწ).

ლომნიცკი-შტიტი - მწვერვალი ტატრებში (დასავლეთი კარპატები), სლოვაკეთის ტერიტორიაზე (2632 მეტრი).

ლომონოსოვი მიხაილ - მსოფლიო მნიშვნელობის რუსი მეცნიერი-ბუნებისმეტყველი, პოეტი, მოსკოვის უნივერსიტეტის დამაარსებელი (1711-1765 წწ).

ლომონოსოვი2 (1948 წლამდე ორანიენბაუმი) - ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (45 ათასი).

ლომოური თამარ - პირველი ქართველი ისტორიკოსი ქალი, ნუმიზმატიკური მეცნიერების ფუძემდებელი საქართველოში (1883-1965 წწ).

ლომოური ნიკო - მწერალი და საზოგადო მოღვაწე (1852-1915 წწ).

ლომოური ნოდარ - ისტორიკოსი, პროფესორი, (დაიბადა 1926 წელს).

ლომჟა - ქალაქი ჩრდილო-აღმოსავლეთ პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (60 ათასი).

ლომსაძე შოთა - პოეტი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1925 წელს).

ლომსია

1) მესხეთის ქედის ერთ-ერთი ძველი სახელი.

2) ქალაქ ახალციხის ძველი სახელი.

ლომუკასებრნი (Stratiomyidae) - ფეხსახსრიანთა ოჯახი ორფრთიანების რიგისა, 5-15 მმ ზომის ბუზები.

ლომური - ლომის დამახასიათებელი, ვაჟკაცური, მამაცური.

ლომჭიანჭველასებრნი (Myrmeleonidae) - მწერების ოჯახი ბადეფრთიანების რიგისა, სხეულის სიგრძე 2-7,5 სმ.

ლონაური - მდინარე ლენტეხის მუნიციპალიტეტში, ლასკადურის მარცხენა შენაკადი.

ლონგ-აილენდი - კუნძული ატლანტის ოკეანეში, აშშ-ს სანაპიროსთან, რომელზედაც ნიუ-იორკის რაიონები ბრუკლინი და ქვინსი მდებარეობს.

ლონგ-ბიჩი - ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, კალიფორნიის შტატის, ლოს-ანჯელესის გარეუბანი (430 ათასი).

ლონგე - ძველბერძენი მწერალი, ავტორი სატრფიალო რომანისა „დაფნისი და ქლოე“ (II-III სს).

ლონგი მარგერიტ - ფრანგი პიანისტი ქალი (1874-1966 წწ).

ლონგი პიეტრო (ნამდვილი გვარი ფალკა) - იტალიელი მხატვარი, ვენეციის სკოლის წარმომადგენელი (1702-1785 წწ).

ლონგიირი - ნორვეგიის სამფლობელო კუნძულ სვალბარდის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლონგო ლუიჯი - იტალიის კომუნისტური პარტიის ლიდერი 1931 წლიდან (1900-1980 წწ).

ლონგფელო ჰენრი უოდსუორთ - ინგლისელი მწერალი, პოეტი-რომანტიკოსი (1807-1882 წწ).

ლონდონდერი - ქალაქი-პორტი ჩრდილოეთ ირლანდიაში, ლოხ-ფოილის უბეში (360 ათასი).

ლონდონი

1) დიდი ბრიტანეთის და ჩრდილოეთ ირლანდიის და ერთა თანამეგობრობის დედაქალაქი, პორტი მდინარე ტემზაზე. დაარსებულია რომაელთა მიერ ახ.წ.აღ. 43 წელს. ინგლისის დედაქალაქად გამოცხადდა 1066 წლიდან. 1707 წლიდან არის დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებული სამეფოს დედაქალაქი (დაახლოებით 7 მილიონი).

2) ქალაქი კანადის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, ონტარიოს პროვინციაში (360 ათასი).

ლონდონი ჯეკ (ნამდვილი სახელი და გვარი ჯონ გრიფიტი) - ამერიკელი მწერალი (1876-1916 წწ).

ლონდრე - ქართული მხატვრული ფილმი, კომედია-ზღაპარი. ეკრანებზე გამოვიდა 1966 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - თამაზ მელიავა. სცენარის ავტორი - ოთარ ჭილაძე დამდგმელი ოპერატორი - გიორგი კალატოზიშვილი. კომპოზიტორი - ირაკლი გეჯაძე. მთავარ როლებში: გივი ბერიკაშვილი (ლონდრე), ეროსი მანჯგალაძე (მღვდელი), რამაზ ჩხიკვაძე (ნოშრევანი, ქალაქის თავი), ლია გუდაძე (ამეთვისტო, ნოშრევანის ცოლი), კოტე დაუშვილი (ვაჭარი გეო), სოსო ლაღიძე (გაბრიელი), ლეილა ყიფიანი (ცირა), გურანდა გაბუნია, შალვა გედევანიშვილი, ზურაბ ქაფიანიძე, ნოდარ ფირანიშვილი.

ლონდრინა - ქალაქი ბრაზილიის სამხრეთ ნაწილში, პარანას შტატში (355 ათასი).

ლონე ლუი დე - ფრანგი გეოლოგი (1860-1938 წწ).

ლონჟერონი (ფრანგ.)

1) თვითმფრინავის ფრთის გაყოლებაზე სიმაგრისათვის დატანებული ძელი.

2) ავტომობილის, ტრაქტორის ჩარჩოს სიგრძივი ძელი.

ლონჟი (ფრანგ „თოკი“) - მოწყობილობა ცირკში, რომელიც მსახიობებს სახიფათო ტრიუკების შესრულებისას იცავს.

ლონსესტონი - ქალაქი-პორტი ავსტრალიაში, კუნძულ ტასმანიაზე (90 ათასი).

ლოოსი (ლოზი) ადოლფ - ავსტრიელი არქიტექტორი (1870-1933 წწ).

ლოპამუდრა - ვედურ და ინდუისტურ მითოლოგიაში - განდეგილ აგასტის ბრძენი ცოლი.

ლოპანი - სოფელი ზნაურის მუნიციპალიტეტში.

ლოპანისწყალი - მდინარე ზნაურისა და ქარელის მუნიციპალიტეტებში, დასავლეთის ფრონის მარჯვენა შენაკადი.

ლოპე დე ვეგა - იხილე ვეგა კარპიო ..დე.

ლოპეს ანგლადა ლუის - ესპანელი პოეტი (დაიბადა 1919 წელს).

ლოპეს დე აიალა პერო - ესპანელი გრანდი, დიპლომატი, მწერალი (1332-1407 წწ).

ლოპეს დე გომარა ფრანსისკო - ესპანელი ისტორიკოსი (1510-1560 წწ).

ლოპეს ველარდე რამონ - მექსიკელი პოეტი (1888 - 1921 წწ).

ლოპესი რიუი - ესპანელი მოჭადრაკე და ჭადრაკის თეორიტიკოსი (XVI საუკუნის შუა წლები).

ლოპესი ფრანსისკო სოლანო - პარაგვაის პრეზიდენტი 1862 წლიდან (1827-1870 წწ).

ლოპეს პუმარეხო ალფონსო - კოლუმბიის პრეზიდენტი 1934-38 და 1942-45 წლებში (1886-1959 წწ).

ლოპინარი - იგივეა, რაც ხანჭკოლა.

ლოპინგი (ინგლ.) - საცირკო ნომერი - უკუღმა «მზე»; ფეხების დამაგრებით ბაგირზე ბრუნვა.

ლოპიტალი გიიომ ფრანსუა ანტუან - ფრანგი მათემატიკოსი (1661-1704 წწ).

ლოპიტალი მიშელ დე - საფრანგეთის კანცლერი 1560-68 წლებში (1505-1573 წწ).

ლოპო

1) ლიპი სისველე, რომელიც ხის ქერქსა და მერქანს შორის ჩადგება გაზაფხულზე.

2) ზოგი ხის ნორჩი ყლორტისაგან მრგვლად სიგრძეზე გაძრობილი ქერქი.

ლოპოტა - მდინარე ყვარლისა და თელავის მუნიციპალიტეტებში, ალაზნის მარცხენა შენაკადი. იწყება კახეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე, 2560 მეტრ სიმაღლეზე. სიგრძე - 33 კილომეტრი, აუზის ფართობი - 263 კვ.კმ. საზრდოობს თოვლის, წვიმისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, წყალმცირობა — ზამთარსა და ზაფხულში. წყალმოვარდნები ზოგჯერ ღვარცოფულია. საშუალო წლიური ხარჯი 6,58 მ?/წმ. ლოპოტის წყალი გამოიყენება სარწყავად.

ლოპრი

1) ცხოველთა დორბლი, დუჟი.

2) ლორწო.

ლოპრიანი

1) დორბლიანი, დუჟიანი ცხოველი.

2) ლორწოვანი ახლად მოგებული (ხბო). სველი, სრიალა.

ლოჟა (ფრანგ.) - ჯგუფური ადგილები თეატრალურ დარბაზში, პარტერის გარშემო და იარუსებზე, რომლის ნაწილები ერთმანეთისაგან ტიხარით ან ბარიერითაა გამიჯნული.

ლორანი ოგიუსტ - ფრანგი ქიმიკოსი (1807-1853 წწ).

ლორანი პიერ ალფონს - ფრანგი მათემატიკოსი და ინჟინერი (1813-1854 წწ).

ლორანტი სტეფან - ამერიკელი გამომცემელი და ფოტორეპორტაჟის პიონერი (1901-1995 წწ).

ლორდთა პალატა - დიდი ბრიტანეთის პარლამენტის ზედა პალატა.

ლორდი

1) დიდი ფეოდალის ტიტული შუა საუკუნეების ინგლისში.

2) დიდი ბრიტანეთის ლორდთა პალატის წევრი.

ლორდოზი (ბერძნ.) - ხერხემლის გამრუდების ერთ-ერთი სახე.

ლორე (ლორი) - შუა საუკუნეების ციხე-ქალაქი და ისტორიული მხარე ტაშირში (ახლანდელი სომხეთის სტეფანავანის რაიონი).

ლორეინი - ქალაქი აშშ-ს ოჰაიოს შტატში (70 ათასი).

ლორელი და ჰარდი - სტენ ლორელი (ნამდვილი სახელი და გვარი არტურ სტენლი ჯეფერსონი) (1890-1965 წწ) და ოლივერ ჰარდი (1892-1957 წწ) - ამერიკელი კინომსახიობები, კომიკოსები; ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი კომიკური დუეტი კინოს ოსტორიაში.

ლორენი კლოდ - ფრანგი ფერმწერი, გრაფიკოსი, კლასიციზმის წარმომადგენელი (1600-1682 წწ).

ლორენი სოფია (ნამდვილი გვარი შიკოლონე) - იტალიელი კინომსახიობი ქალი (დაიბადა 1934 წელს).

ლორენი - ლოტარინგიის მეორე სახელი.

ლორენსი - ქალაქი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, მასაჩუსეტსის შტატში (70 ათასი).

ლორენსი დევიდ ჰერბერტ - ინგლისელი მწერალი (1885-1930 წწ).

ლორენსი თომას - ინგლისელი ფერმწერი (1769-1830 წწ).

ლორენსი თომას ედვარდს (მეტსახელი ლოურენს არაბი) - ინგლისელი მზვერავი არაბულ სამყაროში, ჰომეროსის პოემების მთარგმნელი, ავტორი მემუარებისა „სიბრძნის შვიდი ბურჯი“ (1888-1935 წწ).

ლორენსი ერნესტ ორლანდო - ამერიკელი ფიზიკოსი, 1939 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1901-1958 წწ).

ლორენსუ-მარკიში - მოზამბიკის დედაქალაქ მაპუტუს სახელი 1975 წლამდე.

ლორენცეტი - სიენის სკოლის იტალიელი ფერმწერები (ძმები): პიეტრო (დაახლოებით 1280 - 1348 წწ) და ამბროჯო (? - 1348 წ).

ლორენცი კონრად - ავსტრიელი ზოოლოგი, 1973 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ნ.ტინბერგენთან და კ.ფიშერთან ერთად (1903-1989 წწ).

ლორენცი კუნო - გერმანელი ფილოსოფოსი (დაიბადა 1932 წელს).

ლორენცი ჰენდრიკ ანტონ - ნიდერლანდელი ფიზიკოსი; 1902 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი პ.ზეემანთან ერთად (1853-1928 წწ).

ლორენცო ვალა - იხილე ვალა .

ლორერი ნიკოლაი - რუსი სამხედრო მოღვაწე, დეკაბრისტი, მაიორი, 1812 წლის ომის მონაწილე (1795-1873 წწ).

ლორთქიფანიძე ბეჟან - არქიტექტორი (1908-1969 წწ).

ლორთქიფანიძე გიგა - რეჟისორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1927 წელს).

ლორთქიფანიძე გურამ - კინომსახიობი (1930-2008 წწ).

ლორთქიფანიძე დავით - პედაგოგი, აკადემიკოსი (1905-1990 წწ).

ლორთქიფანიძე ზურაბ - პოეტი (დაიბადა 1919 წელს).

ლორთქიფანიძე კონსტანტინე - მწერალი (1904-1986 წწ).

ლორთქიფანიძე მარიამ - ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (დაიბადა 1922 წელს).

ლორთქიფანიძე ნიკო - მწერალი (1880-1944 წწ).

ლორთქიფანიძე ნინო - მოცეკვავე, საქართველოს სახალხო არტისტი (დაიბადა 1924 წელს).

ლორთქო - ახლად ამოყრილი, ნორჩი ყლორტი.

ლორი

1) ღორის ხორცი, დამარილებული და ბოლში გამოყვანილი.

2) თუთიყუშის სახეობა, გავრცელებულია ფილიპინის კუნძულებზე და ავსტრალიაში.

3) ნახევრად მაიმუნების ორი გვარი, ლორისებრთა ოჯახისა. გავრცელებულია სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში.

ლორია აბესალომ - ესტრადისა და კინოს მსახიობი (1922-2001 წწ)).

ლორია პარმენ - მწერალი (1896-1976 წწ).

ლორიანი - ქალაქი-პორტი საფრანგეთის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, ბრეტანის ნახევარკუნძულზე, მორბიანის დეპარტამენტში (70 ათასი).

ლორიე უილფრიდ - კანადის პრემიერ-მინისტრი 1896-1911 წლებში (1841-1919 წწ).

ლორის მაზრა - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული რუსეთის იმპერიაში, შეიქმნა 1801 წელს, 1804 წელს ეწოდა თბილისის მაზრა.

ლორისტონი ჟაკ ალექსანდრ ბერნარ - მარკიზი, საფრანგეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, საფრანგეთის მარშალი, სახელმწიფო მინისტრი, ნაპოლეონის ომების მონაწილე (1768-1828 წწ).

ლორკა - ქალაქი ესპანეთის მურსიის ოლქში.

ლორნეტი (ფრანგ.) - დასაკეცი სათვალე სახელურით.

ლორფინი - ქვის ფიცარი (საბა), ქვის ფილა.

ლორცინგი ალბერტ - გერმანელი კომპოზიტორი (1801-1851 წწ).

ლორწო - წებოვანი და ლიპი სითხე, რომელსაც გამოყოფს ცხოველთა და მცენარეთა ორგანიზმების ზოგი უჯრედი.

ლორწოვანები - უქლოროფილო, უმთავრესად საპროფიტული ორგანიზმების ჯგუფი (განყოფილება); იგივეა, რაც მიქსომიცეტები.

ლორწოვანი - ლორწოს შემცველი, ლორწოთი დაფარული.

ლორწომის კლდე - იხილე ალევის კლდე.

ლოსაბერიძე ქეთევან - სპორტსმენი, მშვილდოსნობა. 1980 წლის მოსკოვის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი და 1972 წლის მიუნხენის ოლიმპიადის მონაწილე, მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი გუნდურ ჩათვლაში (1973, 81), ევროპის აბსოლუტური ჩემპიონი (1972) და ორგზის ჩემპიონი გუნდურ ჩათვლაში (1972, 78), სსრკ ორგზის ჩემპიონი (1973, 79) (დაიბადა 1949 წელს).

ლოს-ალამოსი - ქალაქი აშშ-ს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ნიუ-მექსიკოს შტატში.

ლოს-ანხელესი - ქალაქი ჩილეში, ბიო-ბიოს პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლოს-ანჯელესი - ქალაქი-პორტი აშშ-ს წყნარი ოკეანის სანაპიროზე, კალიფორნიის შტატში (3,5 მილიონი, გარეუბნებით 7 მილიონი).

ლოს-ანჯელეს-თაიმსი - დილის ყოველდღიური გაზეთი, გამოდის აშშ-ს ქალაქ ლოს-ანჯელესში 1881 წლიდან.

ლოს-ანჯელეს-კინგზ - ჰოკეის ეროვნული ლიგის ამერიკული კლები. დაარსებულია 1967 წელს.

ლოსევი ალექსეი - რუსი ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის ისტორიკოსი, ფილოლოგი (1893-1988 წწ).

ლოსენი ვილჰელმ კლემენს - გერმანელი ქიმიკოსი (1838-1906 წწ).

ლოსენკო ანტონ - რუსი ფერმწერი (1737-1773 წწ).

ლოსი (ცხენირემი, Alces alces) - წყვილჩლიქოსანი ცხოველი ირმისებრთა ოჯახისა, სხეულის სიგრძე 3 მეტრი, წონა 570 კგ. გავრცელებულია ევროპის, ჩრდილოეთ ამერიკის და აზიის ტყის ზონაში.

ლოსინო-პეტროვსკი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (25 ათასი).

ლოსიონი (ფრანგ.) - კოსმეტიკურ-ჰიგიენური საშუალება კანის მოსავლელად.

ლოსკი ნიკოლაი - რუსი ფილოსოფოსი, ინტუიტივიზმის და პერსონალიზმის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი (1870-1965 წწ).

ლოსონი ჰენრი - იხილე ლოუსონი ..

ლოსორიონი - ბიზანტიური ხანის ციხე-სიმაგრე, მდებარეობდა ნოსირის მიდამოებში.

ლოს-ტეკესი - ქალაქი ვენესუელაში, მირანდის შტატის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლოტა - ქალაქი-პორტი ჩილეს კონსეფსიონის პროვინციაში, წყნარი ოკეანის პირას (65 ათასი).

ლოტარინგია (ლორენი) - ისტორიული ოლქი საფრანგეთის აღმოსავლეთ ნაწილში; მოიცავს მერტის, მოზელის და ვოგეზის დეპარტამენტებს. მთავარი ქალაქებია ნანსი და მეცი.

ლოტბარი - მომღერალთა გუნდის ხელმძღვანელი.

ლოტი

1) ბიბლიაში - აბრაამის ნათესავი, რომელიც მასთან ერთად მესოპოტამიიდან ქანაანში გადასახლდა.

2) ხელსაწყო ზღვის სიღრმის გასაზომად.

3) გასაყიდი საქონელი, ნივთი (აუქციონზე).

ლოტი პიერ - (ნამდვილი სახელი და გვარი ჟულიენ ვიო) - ფრანგი მწერალი (1850-1923 წწ).

ლოტიანუ ემილ - მოლდაველი მწერალი და კინორეჟისორი (დაიბადა 1936 წელს).

ლოტიდი - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ფერია, რომელიც პრიაპოსისაგან თავდაცვის მიზნით ლოტოსად გადაიქცა.

ლოტკინის გორა - ძველი უბანი თბილისის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, ახლანდელი თბილისის ზღვის ფერდობზე.

ლოტო ლორენცო - იტალიელი ფერმწერი (დაახლოებით 1480-1556 წწ).

ლოტო

1) (კუთხ.) კარგად ტანაყრილი მცენარე, ლიტაო.

2) (ფრანგ.) - სათამაშო ერთგვარი, შედგება ციფრებიანი ბარათებისა და კოჭებისაგან.

ლოტონი ჩარლზ - იხილე ლოუტონი .

ლოტოსი

1) (Nelumho) - წყლისა და ხმელეთის მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი ლოტოსისებრთა ოჯახისა (ზოგჯერ დუმფარისებრთა ოჯახთან აერთიანებენ). აქვს წყალზე მოტივტივე დიდი ყვავილი. გავრცელებულია ორივე ნახევარსფეროს ტროპიკებში.

2) ყოველკვარტალური ლიტერატურული ჟურნალი, რომელსაც გამოსცემს აზიისა და აფრიკის მწერალთა ასოციაცია 1968 წლიდან კაიროში, 1979 წლიდან ბეირუთში, 1983 წლიდან ტუნისში.

ლოტოტრონი - მბრუნავი დოლი, რაშიც ყრიან ლატარიის ბილეთების ნომრებს გასათამაშებლად.

ლოტოფაგები (ბერძნ. „ლოტოსის მჭამელნი“) - ძველი ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, ლიბიაში მცხოვრები ტომი, რომლებსაც ლოტოსი ავიწყებდა წარსულს. თანამედროვე გაგებით ლოტოფაგების ქვეყანას უწოდებენ ისეთ მომხიბვლელ მხარეს, სადაც ადამიანებს ყოველგვარი მწუხარება ავიწყდებათ.

ლოტრეამონი (ნამდვილი სახელი და გვარი იზიდორ დიუკასი) - ფრანგი პოეტი (1846-1870 წწ).

ლოტსი იან პაულუს - ნიდერლანდელი ბოტანიკოსი (1867-1931 წწ).

ლოტუკო (საკუთარი სახელი ოტუქსო) - სამხრეთ სუდანში მცხოვრები ხალხი.

ლოტუსი

1) ინგლისელთა გუნდი, რომელიც მონაწილეობდა «ფორმულა 1»-ის რბოლებში 1958-94 წლებში.

2) ამერიკის კორპორაცია IBM-ის სტრუქტურული ქვეგანაყოფი 1995 წლიდან; აწარმოებს პერსონალური კომპიუტერის პროგრამებს.

ლოტცე რუდოლფ ჰერმან - გერმანელი ფილოსოფოსი, ექიმი, ბუნებისმეტყველი (1817-1881 წწ).

ლოუ დენის - შოტლანდიელი ფეხბურთელი, ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელი 1964 წელს (დაიბადა 1940 წელს).

ლოუ ფრედერიკ - ამერიკელი კომპოზიტორი, წარმოშობით ავსტრიელი (1901-1988 წწ).

ლოუგანი - მწვერვალი კანადაში, წმინდა ილიას მთებში.

ლოუელი - ქალაქი აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, მასაჩუსეტსის შტატში (100 ათასი, გარეუბნებით 250 ათასი).

ლოუელი ეიმი - ამერიკელი პოეტი ქალი (1874-1925 წწ).

ლოუელი რობერტ - ამერიკელი პოეტი (1917-1977 წწ).

ლოუელი ჯეიმზ რასელ - ამერიკელი პოეტი და პუბლიცისტი (1819-1991 წწ).

ლოურენსი - იხილე ლორენსი2.

ლოუერ-ჰატი - ქალაქი ახალი ზელანდიის ჩრდილოეთ ნაწილში (65 ათასი).

ლოურენსიუმი (Lr) - რადიოაქტიური ხელოვნურად მიღებული ქიმიური ელემენტი. მიეკუთვნება აქტინოიდებს. ატომური ნომერი 103.

ლოურეინი - ქალაქი აშშ-ს ოჰაიოს შტატში.

ლოუსონი ჰენრი არჩიბალდ - ავსტრალიელი მწერალი (1867-1922 წწ).

ლოუტონი ჩარლზ - ინგლისელ-ამერიკელი მსახიობი (1899-1962 წწ).

ლოუჩი - კინოსა ტელევიზიის ინგლისელი რეჟისორი (დაიბადა 1936 წელს).

ლოფლოფი

1) ჩვილი, თოთო.

2) უნაჭუჭო კვერცხი, რომელსაც ზოგჯერ დებს ქათამი.

ლოფოტენის კუნძულები - არქიპელაგი სკანდინავიის ნახევარკუნძულის ჩრდილო-დასავლეთ ნაპირებთან, ნორვეგიის ზღვაში, ეკუთვნის ნორვეგიას.

ლოფტი - იხილე მაუნტ-ლოფტი.

ლოქაუტი (ინგლ.) - საწარმოს დახურვა და მუშების მასობრივი გათავისუფლება.

ლოქის უღელტეხილი - უღელტეხილი დმანისის მუნიციპალიტეტში, ლოქის ქედზე.

ლოქის ქედი (სომხითის ქედი) - ქედი დმანისის და ბოლნისის მუნიციპალიტეტებში, საქართველო-სომხეთის საზღვარზე.

ლოქისწყალი - მდინარე ბოლნისის მუნიციპალიტეტში, ბოლნისისწყლის მარცხენა შენაკადი.

ლოქო

1) (Silurus glanis) მტკნარი წყლის დიდთავა, ულვაშიანი, უქერცლო თევზი, ღლავი.

2) (გადატანით) (საუბ.) ზანტი, დონდლო, დოყლაპია.

ლოქორა (ლოფორთქინა) - ხმელეთის მუცელფეხიანი ფილტვიანი მოლუსკები, რომლებსაც გარეგანი ნიჟარა არა აქვთ.

ლოქორია (გუწუ, თინცა ტინცა) - თევზი კობრისებრთა ოჯახისა, სხეულის სიგრძე 30 სმ, მასა 500 გრამი.

ლოქოსებრნი (Siluridae) - კობრისნაირთა რიგის თევზების ოჯახი. აქვთ ტიტველი, უქერცლო სხეული; ბინადრობენ მტკნარ და მომლაშო წყლებში.

ლოქსოდრომია (ლოქსოდრომა) - სფეროზე ან ბრუნვის სხვა ზედაპირზე არსებული ხაზი, რომელიც კვეთს ყველა მერიდიანს ერთი და იგივე კუთხით.

ლოქჯანდარი - სოფელი დმანისის მუნიციპალიტეტში.

ლოყა - ადამიანის სახის ნაწილი ყვრიმალის ძვლიდან ქვედა ყბამდე, ღაწვი.

ლოყაწითელი - ვისაც წითელი ლოყები აქვს.

ლოყებგამობერილი - ვისაც ლოყები გამობერილი აქვს.

ლოყებდაბერილი - ვისაც ლოყები დაბერილი აქვს.

ლოყებდაბრაწული - იტყვიან წითელლოყება, ლოყებღაჟღაჟა ადამიანზე.

ლოყებღაჟღაჟა - ვისაც ღაჟღაჟა ლოყები აქვს.

ლოშიათხევი - მდინარე საჩხერის მუნიციპალიტეტში, ძირულის მარცხენა შენაკადი.

ლო-შენი - ჩინურ მითოლოგიაში:

1) სულები, რომლებსაც მხედველობის განკურნება შეუძლიათ.

2) მდინარე ლოს ფერია, მითიური წინაპრის ფუ-სის ასული.

ლოშკინეთი - სოფელი ქარელის მუნიციპალიტეტში.

ლოშლოში - ხარბად ჭამა.

ლოცე ჰერმან - იხილე ლოტცე .

ლოცვა - „უბნობა კაცისა ღმერთთან“; ვედრება უფლისადმი ან ზებუნებრივი ძალისადმი, რომ მოიღოს მოწყალება.

ლოცვანი - საღვთისმსახურო წიგნი, რომელიც სხვადასხვა დანიშნულების ლოცვებს შეიცავს.

ლოცია (ჰოლანდ.)

1) გემთტარების დარგი, რომელიც შეისწავლის წყლის აუზებში ცურვის პირობებს.

2) სახელმძღვანელოს სახელწოდება, რომელშიც ზუსტად არის აღწერილი წყლის აუზების სანავიგაციო თავისებურება.

ლოცმანი

1) (hioland.) - თანამდებობის პირი, რომელსაც გემები გაჰყავს აკვატორიის საშიშ და ძნელად გასასვლელ რაიონებში.

2) ზღვის თევზი სტავრიდასებრთა ოჯახისა.

ლოცმეისტერი - თანამდებობის პირი ნავსადგურში, რომლის მოვალეობაა საზღვაო გზებზე უშიშროების დაცვა.

ლოძი - ქალაქი ცენტრალურ პოლონეთში, ამავე სახელწოდების სავოევოდოს ადმინისტრაციული ცენტრი (850 ათასი).

ლოწობანი - ისტორიული ციხესიმაგრე აღმოსავლეთ საქართველოში, მდინარე ქსნის მარცხენა ნაპირზე, სოფელ იკოთთან (ახალგორის მუნიციპალიტეტი).

ლოჭინი

1) (საცხენისი) მდინარე გარდაბნის მუნიციპალიტეტში, მტკვრის მარცხენა შენაკადი.

2) რკინიგზის ბაქანი ლილო-ვაზიანის გადასარბენზე.

ლოჭინისხევი (ლოჭინი) - მდინარე გარდაბნის მუნიციპალიტეტში, მტკვრის მარცხენა შენაკადი.

ლოხაბერაქსტი - ცივი იარაღის სახეობა. შეიქმნა XIII საუკუნეში.

ლოხანი - არხატის ჩინური ტრანსკრიფცია; ჩინელი ბუდისტი წმინდანი, რომელმაც სრულყოფილებას მიაღწია.

ლოხ-დერგი - ტბა ირლანდიაში.

ლოხე

1) (ბეილო ხე) - მდინარე ჩინეთში, მდინარე ვეიხეს მარცხენა შენაკადი.

2) (ილოხე) მდინარე ჩინეთში, მდინარე ხუანხეს მარჯვენა შენაკადი.

ლოხ-ერნი - ტბა ჩრდილოეთ ირლანდიაში (დიდი ბრიტანეთი).

ლოხვიცა - ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში.

ლოხვიცკაია მირა (მარია) - რუსი პოეტი ქალი (1869-1905 წწ).

ლოხვიცკი (ნამდვილი გვარი აჯუკ-გირეი) მიხაილ - რუსი მწერალი და მთარგმნელი, ცხოვრობს თბილისში (დაიბადა 1922 წელს).

ლოხი - ზანტი, ზარმაცი, უღონო.

ლოხ-კორიბი - ტბა ირლანდიაში.

ლოხ-ლომონდი - ტბა შოტლანდიაში (დიდი ბრიტანეთი).

ლოხ-ნეი - ტბა ირლანდიის ჩრდილოეთ ნაწილში, ყველაზე დიდი ბრიტანეთის კუნძულებზე (სიღრმე 31 მეტრამდე).

ლოხნერი სტეფან - გერმანელი ფერმწერი (დაახლოებით 1410-1451 წწ).

ლოხ-ნესი - ტბა შოტლანდიის ჩრდილოეთ ნაწილში; ფართოდაა ცნობილი იმით, რომ მასში თითქოს ბინადრობს „ნესი“ - ზღაპრული ურჩხული (სიღრმე 230 მეტრამდე).

ლოხონი - მთა საჩხერისა და ზნაურის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ლიხის ქედზე.

ლოჯია (იტალ.) - სათავსი, რომელიც შედის შენობის მოცულობაში და გარე სივრცისგან გამოყოფილია თაღნარით.

2.9 ლპ

▲ზევით დაბრუნება


ლპობა - რთული აზოტშემცველი ნივთიერების (ძირითადად ცილების) დაშლა ლპობის ბაქტერიების შემწეობით.

ლპობადი - რაც ლპება, შეიძლება დალპეს.

ლპუტიანი სუმბათ - სომეხი მოჭადრაკე, საერთაშორისო დიდოსტატი (დაიბადა 1958 წელს).

2.10 ლტ

▲ზევით დაბრუნება


ლტოლვა

1) (წიგნ.) სწრაფვა, მისწრაფება.

2). (ძვ.) გაქცევა, გადახვეწა.

ლტოლვილი

1) ადგილნაცვალი პირი, ვინც იძულებული გახდა დაეტოვებინა თავისი ქვეყანა უცხოური სამხედრო ოკუპაციის, გენოციდის თუ ტერორისტული რეჟიმის გამო.

2) გაქცეული, გადახვეწილი.

2.11 ლუ

▲ზევით დაბრუნება


ლუ ედუარდ - ამერიკელი ასტრონავტი, 1997 და 2000 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1963 წელს).

ლუა - რომაულ მითოლოგიაში - სატურნის ასული, ღვთაება, რომელსაც მტრისაგან ჩამორთმეულ იარაღს სწირავდნენ.

ლუაიოტე (ლოიალტები) - მარჯნის კუნძულები და რიფები წყნარ ოკეანეში, ახალი კალედონიის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაპირებთან.

ლუალაბა - მდინარე კონგოს ზემო დინების სახელი სათავიდან სტენლის ჩანჩქერამდე.

ლუანგპრაბანგი - ქალაქი ლაოსში, მდინარე მეკონგზე. ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (70 ათასი).

ლუანდა (პორტუგ. Luanda) - ანგოლის დედაქალაქი (1975 წლიდან) და უდიდესი ქალაქი, პორტი ატლანტის ოკეანის პირას; დაარსებულია 1575 წელს (მოსახლეობა - 5 მილიონამდე 2008 წლისათვის).

ლუან ნიაო - ჩინურ მითოლოგიაში - ჯადოსნური ფრინველი ლამაზი შეფერილობით და მელოდიური ხმით; ხალხს მოევლინება მხოლოდ მაშინ, როცა ქვეყანაში მშვიდობა და სიკეთე სუფევს.

ლუანშია - ქალაქი ზამბიაში (150 ათასი).

ლუაპულა - მდინარე ლუვუას სახელი ბანგვეულუს და მეერუს ტბებს შორის (ზამბია).

ლუარა - საფრანგეთის უდიდესი მდინარე, ერთვის ბისკაის ყურეს (სიგრძე - 1012 კილომეტრი).

ლუარე - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლუარი და შერი - დეპარტამენტი საფრანგეთში.

ლუარსაბ I - ქართლის მეფე 1527-56 წლებში, დავით X-ის ძე (გარდაიცვალა 1556 წელს).

ლუარსაბ II - ქართლის მეფე 1606-15 წლებში (1592 - 1622 წწ).

ლუარსაბ თათქარიძე - ქართული სატელევიზიო მხატვრული ფილმი. ეკრანებზე გამოვიდა 1989 წელს. დამდგმელი რეჟისორი - ალეკო ნინუა. დამდგმელი ოპერატორი - გიორგი თორაძე. მთავარ როლებში: თენგიზ ჩანტლაძე (ლუარსაბი), ია ხობუა (დარეჯანი).

ლუბა - კონგოში მცხოვრები ხალხი; ცხოვრობენ აგრეთვე ზამბიაში, ტანზანიასა და რუანდაში (7 მილიონი).

ლუბანგო (1975 წლამდე სადა-ბანდეირა) - ქალაქი ანგოლაში, უილას პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (105 ათასი).

ლუ ბანი - ჩინურ მითოლოგიაში - მშენებლობის ხელოვნების მფარველი ღვთაება.

ლუბარდა პეტარ - ჩერნოგორიელი მხატვარი (1907-1974 წწ).

ლუბე ემილ - საფრანგეთის პრეზიდენტი 1899-1906 წლებში (1838-1929 წწ).

ლუბი - (კუთხ.) გამხდარი, მჭლე საქონელი.

ლუბკინი ალექსანდრე - რუსი ფილოსოფოსი-დეისტი (1770-1815 წწ).

ლუბლინი - იხილე ლიუბლინი.

ლუბნი - ქალაქი უკრაინის პოლტავის ოლქში (60 ათასი).

ლუბოკი (ხალხური სურათი) - ადვილად გასაგები და მასობრივი გავრცელებისათვის განკუთვნილი გრაფიკული ნაწარმოები (უმთავრესად ნაბეჭდი).

ლუბოკური ლიტერატურა - იაფფასიანი მასობრივი ბეჭდური გამოცემები; აღმოცენდა XVIII საუკუნეში, ლუბოკის კვალდაკვალ.

ლუბრმა - ჩქერებს შორის მოქცეული მდინარის უფრო ღრმა მონაკვეთი.

ლუბრიკატორი - მოწყობილობა, რომელიც ავტომატურად აწვდის ზეთს მანქანის მოხახუნე ნაწილებს.

ლუბუმბაში (1966 წლამდე ელიზაბეთვილი) - ქალაქი სამხრეთ აღმოსავლეთ კონგოში, შაბას ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (740 ათასი).

ლუგა

1) ქალაქი რუსეთის ლენინგრადის (სანქტ-პეტერბურგის) ოლქში (40 ათასი).

2) მდინარე რუსეთის ევროპულ რეგიონში, ერთვის ფინეთის ყურეს (სიგრძე - 353 კილომეტრი).

ლუგალაბანდა - ურუქის პირველი დინასტიის ნახევრად ლეგენდარული მმართველი; შუმერული მითების თანახმად, ღმერთქალ ნინსუნის მეუღლე, გილგამეშის მამა.

ლუგანისი გრეგორი - ამერიკელი სპორტსმენი (წყალში ხტომა), 1984 და 1988 წლების ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (დაიბადა 1960 წელს).

ლუგანო

1) ქალაქი შვეიცარიაში, კლიმატური კურორტი (30 ათასი, გარეუბნებით 95 ათასი).

2) ტბა იტალიასა და შვეიცარიაში, ალპებში, 274 მეტრ სიმაღლეზე (სიღრმე 288 მეტრი).

ლუგანსკი (1970-90 წლებში ვოროშილოვგრადი) - ქალაქი უკრაინაში, ამავე სახელწოდების ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (505 ათასი).

ლუგანსკი სერგეი - საბჭოთა მფრინავი, ორგზის საბჭოთა კავშირის გმირი, ავიაციის გენერალ-მაიორი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1918 - 1977 წწ).

ლუგელა

1) კურორტი ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

2) სამკურნალო მინერალური წყალი, საბადო მდებარეობს ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში.

ლუგო - ქალაქი ჩრდილო-დასავლეთ ესპანეთში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (75 ათასი).

ლუგოვოი ალექსეი (ნამდვილი გვარი ტიხონოვი) - რუსი მწერალი (1853-1914 წწ).

ლუგოვსკოი ვლადიმირ - რუსი პოეტი (1901-1957 წწ).

ლუგონესი (ლუგენოს არგუელიო) - არგენტინელი პოეტი და პუბლიცისტი (1874-1938 წწ).

ლუგოჟი - ქალაქი რუმინეთის დასავლეთ ნაწილში (55 ათასი).

ლუგუმი (კუთხ.)

1) ხორცი, რომელიც დიდხანს იხარშება.

2) უმარილო, უგემური საჭმელი.

ლუდა (ფინ.) - პატარა კუნძული, რომელზედაც მცენარეული საფარი არ არის.

ლუდენდორფი ერიხ - გერმანიის სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე (1865-1937 წწ).

ლუდვიგ IV (ლუდვიგ ბავარიელი) - გერმანიის მეფე 1314 წლიდან, «საღვთო რომის იმპერიის» იმპერატორი (1287-1347 წწ).

ლუდვიგ გერმანელი - მეფე აღმოსავლეთ ფრანკებისა 817-843 წლებში (დაახლოებით 804 - 876 წლები).

ლუდვიგსორტი - რუსეთის კალინინგრადის ოლქის ქალაქ ლადუშკინის სახელი 1946 წლამდე.

ლუდვიგსჰაფენი - ქალაქი გერმანიის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, რაინლანდ-პფალცის მხარეში (165 ათასი).

ლუდი - მცირეალკოჰოლიანი არომატული სასმელი, რომელსაც ღებულობენ ქერის, სვიის, ალაოს და წყლისაგან.

ლუდის პუტჩი - სახელმწიფო გადატრიალების ცდა გერმანიაში ჰიტლერისა და გენერალ ლედენდორფის მეთაურობით 1923 წლის 8-9 ნოემბერს.

ლუდიტები - XVIII-XIX საუკუნეებში დიდ ბრიტანეთში წარმოებაში მანქანების შემოღების წინააღმდეგ მიმართული მუშათა პირველი სტიქიური გამოსვლების მონაწილეთა სახელი.

ლუდოვიკო - საფრანგეთის მეფეთა სახელები, იხილე ლუი.

ლუდოვიკო ბოლონიელი - XV საუკუნის მარონიტების ორდენის იტალიელი მისიონერი და ნუნციუსი აღმოსავლეთის ქვეყნებში. ზოგიერთი ცნობით 1460 წლიდან იყო თბილისელ კათოლიკეთა ეპისკოპოსი.

ლუდოლფი ვან ცეილინ - ნიდერლანდელი მათემატიკოსი (1540-1610 წწ).

ლუდხანა - საზოგადოებრივი კვების დაწესებულება, სადაც ლუდს სვამენ.

ლუდჰიანა - ქალაქი ინდოეთის პენჯაბის შტატში (1 მილიონი).

ლუესი - იგივე ათაშანგი, სიფილისი.

ლუვე დე კუვრე ჟან-ბატისტ - ფრანგი მწერალი (1760-1797 წწ).

ლუვენი - იხილე ლევენი.

ლუვერსი - იალქნის ნახვრეტი, რომელშიც თოკს ატარებენ იალქნის დასამაგრებლად რამეზე.

ლუვიელები - ინდოევროპული ტომი, რომელიც ძვ.წ.აღ. II ათასწლეულში მცირე აზიის (ანატოლიის) სამხრეთ ნაწილში ცხოვრობდა.

ლუვრი - არქიტექტურის ძეგლი და მუზეუმი საფრანგეთში, პარიზში; XVI-XVIII საუკუნეებში სამეფო სასახლე. 1791 წლიდან სამხატვრო მუზეუმი.

ლუვუა ფრანსუა მიშელ ლე ტელიე - მარკიზი, საფრანგეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე; 1666-83 წლებში სამხედრო მინისტრი (1641-1691 წწ).

ლუვუა - მდინარე ლუაპულის ქვემო დინების სახელწოდება.

ლუზა

1) ქალაქი რუსეთის ტვერის ოლქში.

2) მდინარე რუსეთის ევროპულ რეგიონში, მდინარე იუგის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 574 კილომეტრი).

3) (პოლონ.) - ბილიარდის მაგიდის კიდეზე გაკეთებული ჭრილი ბადით ბურთის ჩასაგდებად.

ლუზინი ნიკოლაი - რუსი მათემატიკოსი, აკადემიკოსი (1883 - 1950 წწ).

ლუთერანი - ლუთერანობის მიმდევარი.

ლუთერანობა - პროტესტანტიზმის ერთ-ერთი მთავარი მიმდინარეობა; ჩაისახა და გავრცელდა გერმანიაში რეფორმაციის დროს მარტინ ლუთერის მიერ XVI საუკუნეში.

ლუთერი მარტინ - გერმანიის რეფორმაციის მოღვაწე, გერმანული პროტესტანტიზმის დამაარსებელი (1483-1546 წწ).

ლუთერშტადტი - იხილე ვიტენბერგი.

ლუთული ალბერტ ჯონ - სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, წარმოშობით ზულუსი (1898-1967 წწ).

ლუთფი (ლუთფილა) ალი-ფაშა - ახალციხის ფაშა 1817-18 წლებში, წარმოშობით ჯაყელი.

ლუთფი მავლანა - უზბეკი პოეტი, ალიშერ ნავოის მოძღვარი (1366-1465 წწ).

ლუთხუბი

1) მწვერვალი დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის ქედზე.

2) მდინარე დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის არაგვის მარცხენა შენაკადი

3) სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (გუდამაყრის თემის საკრებულო), გუდამაყრის ქედის დასავლეთ კალთაზე, მდინარე ლუთხუბის (გუდამაყრის არაგვის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან - 1440 მეტრი, დუშეთიდან - 63 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მიხედვით სოფელში ცხოვრობს 80 კაცი.

ლუი - საფრანგეთის მეფეები:

ლუი VI სქელი - საფრანგეთის მეფე 1108 წლიდან, კაპეტინგთა დინასტიისა (1081-1137 წწ).

ლუი VII უმცროსი - საფრანგეთის მეფე 1137 წლიდან, კაპეტინგთა დინასტიისა (დაახლოებით 1120 - 1180 წწ).

ლუი VIII - საფრანგეთის მეფე 1223 წლიდან კაპეტინგთა დინასტიისა (1187-1226 წწ).

ლუი IX წმინდა - საფრანგეთის მეფე 1226 წლიდან, კაპეტინგთა დინასტიისა (1214-1270 წწ).

ლუი XI - საფრანგეთის მეფე 1461 წლიდან, ვალუას დინასტიისა (1423-1483 წწ).

ლუი XII - საფრანგეთის მეფე 1498 წლიდან, ვალუას დინასტიისა (1462-1515 წწ).

ლუი XIII სამართლიანი - საფრანგეთის მეფე ანრი IV-ისა და მარია მედიჩის ძე, ბურბონთა დინასტიის წარმომადგენელი, მეფე 1610 წლიდან (1601-1643 წწ).

ლუი XV - საფრანგეთის მეფე 1715 წლიდან, ბურბონთა დინასტიისა (1710-1774 წწ).

ლუი XVI - საფრანგეთის მეფე 1774-92 წლებში, ბურბონთა დინასტიისა, სიკვდილით დასაჯეს გილიოტინაზე (1754-1793 წწ).

ლუი XVIII - საფრანგეთის მეფე 1814-15 და 1815-24 წლებში (1755-1824 წწ).

ლუიდორი - ფრანგული ოქროს მონეტა. ძალაში იყო 1640-1795 წლებში. სახელი ეწოდა მეფე ლუდოვიკო XIII-ის სახელის მიხედვით.

ლუიზა სავოიელი - საფრანგეთის მეფე ფრანცისკ I-ის დედა, ორჯერ რეგენტი მისი მმართველობისას (1476-1531 წწ).

ლუიზიადა - არქიპელაგი მარჯნის ზღვაში, ახალი გვინეის სამხრეთ-აღმოსავლეთით, შედის პაპუა ახალი გვინეის შემადგენლობაში.

ლუიზიანა

1) XVII-XIX საუკუნეებში მდინარე მისისიპის აუზის ტერიტორიის სახელი; ამჟამად განაწილებულია აშშ-ს რამდენიმე შტატში.

2) შტატი აშშ-ს სამხრეთ ნაწილში; ფართობი 125,7 ათასი კვ.კმ. მოსახლეობა 4,3 მილიონი. ადმინისტრაციული ცენტრი - ბუტონ-რუჟი.

ლუიზიტი - საბრძოლო მომწამვლელი ნივთიერება; გამოიყენებოდა პირველ მსოფლიო ომში.

ლუისვილი - ქალაქი აშშ-ს კენტუკის შტატში (270 ათასი).

ლუისი არტურ - ამერიკელი ეკონომისტი, 1979 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ტ. შულცთან ერთად (1915-1991 წწ).

ლუისი ედვარდ - ამერიკელი გენეტიკოსი, 1985 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ხ. ნიუსლაონ-ფოლარდთან და ე.ვიშაუსთან ერთად (დაიბადა 1918 წელს).

ლუისი კარლ - ამერიკელი სპორტსმენი (მძლეოსნობა). ოლიმპიური თამაშების ცხრაგზის ჩემპიონი 1984, 1988, 1992, 1996 წლებში სპრინტერულ დისტანციებზე სირბილსა და სიგრძეზე ხტომაში (დაიბადა 1961 წელს).

ლუისი ლენოქს - კანადელი მოკრივე, 1988 წლის ოლიმპიური ჩემპიონი და 1992 წლიდან მსოფლიოს ჩემპიონი მძიმეწონოსან პროფესიონალთა შორის (დაიბადა 1965 წელს).

ლუისი ლეოპოლდ - ესპანელი პოეტი (დაიბადა 1918 წელს).

ლუისი მეტიუ - ინგლისელი მწერალი (1775-1818 წწ).

ლუისი მორის - ამერიკელი მხატვარი (1912-1962 წწ).

ლუისი სესილ დეი - ინგლისელი მწერალი (1904-1972 წწ).

ლუისი სინკლერ - ამერიკელი მწერალი (1885-1951 წწ) 10) ჯო - ამერიკელი მოკრივე, მსოფლიოს აბსოლუტური ჩემპიონი 1937-49 წლებში მძიმეწონოსანთა შორის (1914-1981 წწ).

ლუისი ჯულიეტ - ამერიკელი კინომსახიობი ქალი (დაიბადა 1973 წელს).

ლუ იუ - ჩინელი პოეტი (1125-1210 წწ).

ლუ-იუჰანსონი ივარ - შვედი მწერალი (1901-1990 წწ).

ლუი ფილიპი ორლეანელი - საფრანგეთის მეფე 1830-48 წლებში ბურბონების დინასტიიდან (1773-1850 წწ).

ლუი ღვთისმოსავი (ლუდოვიკუს ღვთისმოსავი) - ფრანკთა იმპერატორი 814 წლიდან (778-840 წწ).

ლუკა - ქალაქი ცენტრალურ იტალიაში, ტოსკანას ოლქში, ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი (90 ათასი).

ლუკა ჯოვანი და - XVII საუკუნეში დომინიკელთა ორდენის იტალიელი ბერი; იმოგზაურა საქართველოში; აქვს ცნობები საქართველოს შესახებ.

ლუკა იერუსალიმელი (მუხაისძე) - იერუსალიმის ჯვრის ქართული მონასტრის წინამძღვარი 1270-73 წლებში.

ლუკა იერუსალიმელის მარტვილობა - ქართული მწერლობის ანონიმური ძეგლი, რომელიც XIV საუკუნის I ნახევარში შეიქმნა.

ლუკა ლეიდენელი (ლუკას ვან ლეიდენი) - ნიდერლანდელი ფერმწერი და გრავიორი (1494-1533 წწ).

ლუკანები - იტალიური ტომები, რომლებიც ძვ.წ.აღ. V საუკუნის დასასრულიდან სამხრეთ იტალიაში განსახლდნენ და ამ რეგიონს ლუკანია უწოდეს.

ლუკანია - იტალიის ოლქის ბაზილიკატის ისტორიული სახელწოდება.

ლუკანუსი მარკუს ანეუს - ძველრომაელი პოეტი, ეპიკოსი (39 - 65 წწ).

ლუკარნა - სარკმლის ღიობი სხვენის სახურავსა და გუმბათურ გადახურვაში.

ლუკასი რობერტ - ამერიკელი ეკონომისტი, ნეოკლასიკური მაკროეკონომიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, 1995 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (დაიბადა 1937 წელს).

ლუკასი ჯორჯ - ამერიკელი კინოსცენარისტი, რეჟისორი, პროდიუსერი (დაიბადა 1944 წელს).

ლუკაშენკო ალექსანდრე - ბელორუსიის პრეზიდენტი 1994 წლის ივლისიდან (დაიბადა 1954 წელს).

ლუკაში ივან - რუსი მწერალი (1892-1940 წწ).

ლუკაჩი დიერდ - უნგრელი ფილოსოფოსი და ლიტერატურათმცოდნე (1885-1971 წწ).

ლუკენვალდე - ქალაქი აღმოსავლეთ გერმანიაში.

ლუკი (ჰოლანდ.) - ჩასაძრომი ჭრილი (გემბანზე, სცენაზე, ჭაში და ა.შ.).

ლუკიანე - VI საუკუნის ქართველი საეკლესიო მოღვაწე, დავით გარეჯელის უახლოესი მოწაფეთაგანი.

ლუკიანე სამოსატელი - ბერძენი მწერალი, ელინისტური ეპოქის დიდი სატირიკოსი (დაახლოებით 120 - 190 წწ).

ლუკიანი შტეფან - რუმინელი მხატვარი (1868-1916 წწ).

ლუკინი ვლადიმირ - რუსი მწერალი (1737-1794 წწ).

ლუკირსკი პეტრე - რუსი ფიზიკოსი, აკადემიკოსი (1894-1954 წწ).

ლუკლუკი - იგივეა, რაც ლიკლიკი.

ლუკმა

1) საჭმლის მცირე ნაწილი (რასაც ერთ ჯერზე ჩაიდებენ პირში).

2) (გადატანით) საზრდო, საკვები.

ლუკმა-ლუკმა

1) ლუკმებად, ლუკმის ტოლა ნაჭრებად.

2) (გადატანით) პატარ-პატარა ნატეხებად ან ნაჭრებად.

ლუკმა-ლუკმად - იგივეა, რაც ლუკმა-ლუკმა.

ლუკმანატრული - ვისაც ლუკმა ენატრება, მშიერი.

ლუკმაპური - მცირე ღარიბული საჭმელი, საზრდო.

ლუკოიანოვი - ქალაქი რუსეთის ნიჟნი ნოვგოროდის ოლქში.

ლუკოილი - რუსეთის უდიდესი სააქციო ნავთობკომპანია; შეიქმნა 1991 წელს. 1993 წლიდან მისი პრეზიდენტია ვ.ი.ალეკპეროვი.

ლუკონინი მიხაილ - რუსი პოეტი (1918-1976 წწ).

ლუკრეციუსი ტიტუს კარუს - რომაელი პოეტი და ფილოსოფოსი (ძვ.წ.აღ. I საუკუნე).

ლუკუგა - მდინარე ლუალაბის მარჯვენა შენაკადი კონგოში.

ლუკულუსი ლუციუს ლიცინიუსი - რომაელი მხედართმთავარი და პოლიტიკური მოღვაწე (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 117-56 წწ).

ლუკულუსის ნადიმი - მდიდრული ნადიმი.

ლუკუნის მთა (შინდლარი) - მთა დმანისის მუნიციპალიტეტში, ჯავახეთის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე.

ლულა (სპარს.) - ცეცხლსასროლი იარაღის მილი, რომელშიც გაივლის გასროლილი ტყვია.

ლულაქაბაბი (სპარს.-არაბ.) - აღმოსავლური საჭმელი - დაკეპილი ხორცი, შამფურზე შემწვარი და ლავაშში გახვეული.

ლულები - შუა აზიის ბოშათა მცირერიცხოვანი ჯგუფი.

ლულებურგაზი - ქალაქი თურქეთის ქირქლარელის ვილაიეთში.

ლულე-ელვი - მდინარე შვედეთში, ერთვის ბალტიის ზღვის ბოტნიის ყურეს (სიგრძე - 450 კილომეტრი).

ლულეო - ქალაქი-პორტი შვედეთში, ნორბოტენის ლენის ადმინისტრაციული ცენტრი.

ლული

1) სოფელი გორის მუნიციპალიტეტში.

2) დიდი სიცხე, ბუღი.

3) იგივეა, რა რული.

ლული ჟან ბატისტ - ფრანგი კომპოზიტორი, ეროვნული საოპერო სკოლის ფუძემდებელი (1632-1687 წწ).

ლულიუსი რაიმონდ - ესპანელი ფილოსოფოსი, ღვთისმეტყველი, მწერალი (1235-1315 წწ).

ლულონგა - მდინარე კონგოს მარცხენა შენაკადი.

ლულუა - მდინარე კასაის მარჯვენა შენაკადი კონგოში.

ლულუაბურგი - კონგოს ქალაქ კანანგას სახელი 1966 წლამდე.

ლულუბეელები (ლულუბი) - ძვ.წ.აღ. XXIV-IX საუკუნეებში ზაგროსის მთიანეთში მცხოვრები ერთ-ერთი ძველი მეომარი ტომი და მათი ქვეყანა.

ლუმბაგო (ლათ. lumbago) - ჭვალი, მწვავე ტკივილი წელის არეში. წელკავი.

ლუმენი - იხილე ლუმენ-წამი.

ლუმენ-წამი (ლუმენი) - სინათლის ენერგიის ერთეული ერთეულთა საერთაშორისო სისტემაში

ლუმეტი (ლამეტი) სიდნი - ამერიკელი კინორეჟისორი (დაიბადა 1924 წელს).

ლუმინალი (ფენობარბიტალი) - საძილე, დამამშვიდებელი და კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალება.

ლუმინესცენცია (ლათ.) - სითბურ გამოსხივებასთან შედარებით ჭარბი გამოსხივება, რომელიც გრძელდება სინათლის რხევის პერიოდზე ბევრად უფრო მეტი დროის განმავლობაში.

ლუმინოფორები - მყარი და თხევადი ნივთიერებანი, რომლებიც შთანთქმულ ენერგიას სინათლის გამოსხივების ენერგიად გარდაქმნიან.

ლუმპენპროლეტარიატი (გერმ.) - დეკლასირებული ფენები ანტაგონისტურ საზოგადოებაში (მაწანწალები, მათხოვრები, დამნაშავეები).

ლუმუმბა პატრის ემერი - კონგოს დამოუკიდებელი რესპუბლიკის პირველი პრემიერ-მინისტრი 1960 წელს (1925-1961 წწ).

ლუნა ალვარო დე - გრაფი, კონეტაბლი, კასტილიის ფაქტიური მმართველი 1423 წლიდან (1388-1453 წწ).

ლუნა - მთვარის რომაული ღმერთქალი, იგივე ბერძნული სელენე.

ლუნა-პარკი - საზოგადოებრივი პარკი, სადაც ეწყობა ნაირ-ნაირი გასართობები, სანახაობები.

ლუნატიზმი - ავადმყოფური მდგომარეობა, რომლის დროსაც მძინარე ადამიანი მექანიკურად ასრულებს სხვადასხვა მოქმედებას. წინათ ეგონათ, რომ მთვარის შუქი იწვევდა ამგვარ ქმედებებს. მისი ხალხური სახელია სამთვარიო, მეცნიერული - სომნაბულიზმი.

ლუნაჩარსკი ანატოლი - საბჭოთა ეპოქის პოლიტიკური და სახელმწიფო მოღვაწე, მწერალი, აკადემიკოსი, განათლების სახელმწიფო კომისარი (1875 - 1933 წწ).

ლუნგუ - გლეხთა აჯანყების მეთაური მოლდავეთში XVI საუკუნეში.

ლუნგხა - მდინარე რუსეთის იაკუტიის რესპუბლიკაში, მდინარე ლენის მარცხენა შენაკადი (სიგრძე - 508 კილომეტრი).

ლუნდა

1) სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნი XVI-XIX საუკუნეებში თანამედროვე ანგოლის, კონგოს და ზამბიის ტერიტორიაზე.

2) კონგოში, ზამბიასა და ანგოლაში მცხოვრები ხალხი (1 მილიონზე მეტი).

ლუნდბერგი ერიკ ფილიპ - შვედი ეკონომისტი, ნობელის პრემიების ეკონომიკის კომიტეტისა თავმჯდომარე 1975-80 წლებში (1907-1987 წწ).

ლუნდგრენი დოლფ - ამერიკელი კინომსახიობი, წარმოშობით შვედი (დაიბადა 1959 წელს).

ლუნდემისი მენელაოს - ბერძენი მწერალი (1912-1977 წწ).

ლუნდი - ქალაქი შვედეთის სამხრეთ ნაწილში, მალმეჰუსის ლენში (85 ათასი).

ლუნდკვისტი არტურ - შვედი მწერალი (1906-1991 წწ).

ლუნდმარკი კნუტ ემილ - შვედი ასტრონომი (1889-1958 წწ).

ლუნდსტრემი ოლეგ - რუსი ჯაზის მუსიკოსი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1916-2005 წწ).

ლუნეტი - კამარის ან კედლის წყობაში დატოვებული თაღოვანი ღიობი; ასრულებს სარკმლის დანიშნულებას.

ლუნ-ვანი - ჩინურ მითოლოგიაში - დრაკონთა მეფე, საგანძურთა მპყრობელი.

ლუნი - ჩინურ მითოლოგიაში - დრაკონი, საზღვაო სტიქიის მბრძანებელი.

ლუნიე-პო ორელიენ მარი - ფრანგი მსახიობი, რეჟისორი (1869-1940 წწ).

ლუნინეცი - ქალაქი ბელორუსიის ბრესტის ოლქში (25 ათასი).

ლუნკევიჩი სერგეი - მოლდაველი დირიჟორი, მევიოლინე, კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1934 წელს).

ლუნმინი - ჩინეთის ერთ-ერთი უდიდესი ბუდისტური გამოქვაბული-ტაძარი; გამოკვეთილია V საუკუნემდე.

ლუნშანი - ჩრდილოეთ ჩინეთის ნეოლითური კულტურა, რომელმაც იანშაოს კულტურა შეცვალა.

ლუო - სუდანში, კონგოში, უგანდაში, ტანზანიაში და კენიაში მცხოვრები ხალხი (საერთო რაოდენობა 4 მილიონამდე).

ლუპა - ოპტიკური ხელსაწყო, გამადიდებელი შუშა.

ლუპანი ანა - მოლდაველი მწრალი ქალი (დაიბადა 1924 წელს).

ლუპანი ანდრეი - მოლდავეთის სახალხო მწერალი (დაიბადა 1912 წელს).

ლუპენი - ქალაქი რუმინეთის ჰუნედოარის ჟუდეცში.

ლუპერკალი - ლუპურკუსის ტაძარი - გამოქვაბული რომის პალაცინიუმის ბორცვზე.

ლუპერკალიები (ლათ. Lupercalia) - მწყემსებისა და ფარათა დამცველი ღვთაებების საპატივცემო ფესტივალი ეროტიზმისა ძველ რომში მიძღვნილი ჟუნო Fებრუატა-სადმი, იმართებოდა 15 თებერვალს. ანტიკურ საბერძნეთში ამ ზეიმს პანურგიები ეწოდებოდა.

ლუპერკუსი - იხილე ლუპერკალიები.

ლუპოზორიუმი - სპეციალური სამკურნალო დაწესებულება კანის ტუბერკულოზით დაავადებულთათვის.

ლუპოლი ივანე - საბჭოთა ეპოქის ფილოსოფოსი, აკადემიკოსი (1896-1942 წწ).

ლუპუ - მოლდავეთის სამთავროს გოსპოდარი 1634-53 წლებში (? - 1661 წ).

ლუპულინი - ფისოვანი ნივთიერება, რომელსაც გამოყოფს მცენარე სეთის ნაყოფედის ჯირკვლები; იყენებენ ლუდის დუღებისას.

ლუპუსი - კანის ტუბერკულოზის ერთ-ერთი სახეობა; მჭამელა.

ლუჟანინი მაქსიმ (ნამდვილი სახელი და გვარი ალექსანდრ კარატაი) - ბელორუსი პოეტი (დაიბადა 1909 წელს).

ლუჟიცელები (სერბოლუჟიცელები) - დასავლეთ სლავური მოდგმის ტომი, რომელიც აღმოსავლეთ გერმანიაში, კოტბუსისა და დრეზდენის შემოგარენში ცხოვრობს.

ლუჟიცის მთები - სუდეტის მთების ჩრდილო დასავლეთი ნაწილი (ჩეხეთი).

ლუჟკოვი იური - რუსი სახელმწიფო და საზოგადო მოღვაწე, მოსკოვის მერი 1992 წლიდან (დაიბადა 1936 წელს).

ლუჟნიცე - მდინარე ვლტავის მარჯვენა შენაკადი ჩეხეთში.

ლურდი - პატარა ქალაქი საფრანგეთის ზემო პირენეს დეპარტამენტში, კათოლიკე მომლოცველთა მნიშვნელოვანი ცენტრი.

ლურები - ირანის დასავლეთ ნაწილში მცხოვრები ხალხი; ცხოვრობენ აგრეთვე ერაყშიც (საერთო რაოდენობა 2,8 მილიონი).

ლურთი - ძალიან მსუქანი ხორცი, ქონი.

ლურია ისააკ ბენ სოლომონ - ებრაელი მოაზროვნე-მისტიკოსი, კაბალის ფილოსოფიის თვალსაჩინო წარმომადგენელი (1534-1572 წწ).

ლურია სალვადორ ედუარდ - ამერიკელი ვირუსოლოგი და გენეტიკოსი, 1969 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ა.ჰრშთან და მ.დელბრიუკთან ერთად (1912-1991 წწ).

ლურიე ნოიახ - საბჭოთა კავშირში მცხოვრები ებრაელი მწერალი, წერდა იდიშზე (1885-1960 წწ).

ლურიე ნოტე (ნათან) - საბჭოთა კავშირში მცხოვრები ებრაელი მწერალი, წერდა იდიშზე (1906-1987 წწ).

ლურისტანი - ისტორიული ოლქი ირანის დასავლეთ ნაწილში, მთავარი ქალაქი - ხორემაბადი.

ლურსა (ლურსა დანა) - პატარა ხანჯალი.

ლურსმანაშვილი ვლადიმერ - პოლკოვნიკი, საბჭოთა კავშირის გმირი, მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე (1909-1942 წწ).

ლურსმანი - ლითონის თავბრტყელი და ბოლოწვეტიანი ღერო, იხმარება რისამე დასაჭედებლად, დასამაგრებლად.

ლურსმული დამწერლობა - დამწერლობა, რომლის ასოები შედგება ლურსმნის (სოლის) ფორმის ხაზებისაგან, იყენებდნენ აქადელები, ასურელები, ხეთები, ურარტუელები, სპარსელები და სხვა ძველი ხალხები; სოლისებრი დამწერლობა.

ლურჯა - ცხენი, რომელსაც ლურჯი ფერი გადაკრავს (იხმარება ასეთი ცხენის საკუთარ სახელადაც).

ლურჯთვალა - ვისაც ლურჯი თვალები აქვს.

ლურჯი - სპექტრის ერთი ძირითადი ფერთაგანი, მუქი ცისფერი. რასაც ასეთი ფერი აქვს.

ლურჯი ვეშაპი (Balaenoptera musculus) - ძუძუმწოვარი ცხოველი ზოლიან ვეშაპისებრთა ოჯახისა. ტანად ყველაზე დიდი ცხოველია დედამიწაზე; მისი სიგრძე აღწევს 33 მეტრს, მასა - 150 ტონა.

ლურჯი მონასტერი - ძველი ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი თბილისში, მტკვრის მარჯვენა ნაპირზე, ვერის ბაღთან; აშენდა XII საუკუნის მიწურულს.

ლურჯი ტბა - ტბა ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, სამსრის ქედზე, დიდი აბულის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთაზე.

ლურჯი ჯვარი - პროტესტანტთა საზოგადოება; შეიქმნა შვეიცარიაში 1977 წელს.

ლუსავანი - სომხეთის ქალაქ ჩარენცავანის სახელი 1967 წლამდე.

ლუსაკა - ზამბიის დედაქალაქი. ამავე სახელწოდების პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი. დაარსდა 1905 წელს. 1935-64 წლებში იყო ჩრდილოეთ როდეზიის დედაქალაქი (975 ათასი).

ლუსენა ლუის რამირეს - ესპანელი მოჭადრაკე (XV-XVI სს).

ლუსიანი - იხილე ლუჯოუ.

ლუ სინი (ნამდვილი სახელი ჯოუ შუჟენი) - ჩინელი მწერალი, თანამედროვე ჩინური ლიტერატურის მამამთავარი (1881-1936 წწ).

ლუსინიანი არტემ - სომეხი მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1910-1963 წწ).

ლუსკუმა - (ძვ.) ზანდუკი, კიდობანი.

ლუსმა ჯეკ - აშშ-ს კოსმონავტი, საზღვაო ქვეითი ჯარის პოლკოვნიკი, 1973 და 1982 წლების ფრენის მონაწილე (დაიბადა 1936 წელს).

ლუსონი - ფილიპინების არქიპელაგის უდიდესი კუნძული, სადაც 30 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს.

ლუსპეკაევი პაველ - რუსი მსახიობი, მოღვაწეობა დაიწყო თბილისის გრიბოედოვის სახელობის რუსულ თეატრში (1927-1970 წწ).

ლუსტრა (ფრ.) - იგივეა, რაც ჭაღი.

ლუსტრაცია (ლათ.) - აკრძალვა, რაც გულისხმობს ამა თუ იმ ქვეყანაში აკრძალული პოლიტიკური პარტიების წევრთა მიერ სახელმწიფო აპარატში თანამდებობის დაკავებას.

ლუსტრაციები (ლათ.) - რელიგიურ-მაგიური ადათ-წესები, რომლებიც მიმართული იყო ავადმყოფობის და სიღარიბის წინააღმდეგ; ბევრი ხალხი ამ საშუალებად ცეცხლს მიიჩნევდა.

ლუსტრი (ფრანგ.) - პიგმენტი კერამიკულ ნაკეთობათა მოსახატავად (გამომწვარი ჭიქურის ზემოდან).

ლუსტრინი (ფრანგ.) - მატყლის პრიალა ქსოვილი.

ლუსუმა - ფურისულის ერთ-ერთი სახეობა, იკეთებს ყვითელ ყვავილებს.

ლუტეცია - კელტი ტომების, პარიზიების უძველესი დასახლება თანამედროვე პარიზის ტერიტორიაზე.

ლუტეციუმი (Lu) - ქიმიური ელემენტი, ლანთანოიდი; ატომური ნომერი 71, ატომური მასა 174,967. აღმოჩენილ იქნა 1907 წელს ფრანგი ქიმიკოსის ჟ.ურბენის მიერ. სახელი ეწოდა პარიზის ძველი სახელის ლუტეციის მიხედვით.

ლუტი - უსახლკარო, უქონელი ადამიანი.

ლუტიენსი ედვინ - ინგლისელი არქიტექტორი (1869-1944 წწ).

ლუტიჩები (ველეტები) - დასავლეთსლავური მოდგმის ტომთა კავშირი VIII-XII საუკუნეებში.

ლუტნა (პოლონ.) - სიმებიანი მუსიკალური საკრავი.

ლუტოსლავსკი ვიტოლდ - პოლონელი კომპოზიტორი (დაიბადა 1915 წელს).

ლუტონი - ქალაქი დიდ ბრიტანეთში, ბედფორდშირის საგრაფოში (ინგლისი) (175 ათასი).

ლუტუგინო - ქალაქი უკრაინის ლუგანსკის ოლქში (20 ათასი).

ლუტსი ოსკარ - ესტონეთის სახალხო მწერალი (1886 - 1953 წწ).

ლუტული ალბერტ ჯონ - სამხრეთაფრიკელი საზოგადო მოღვაწე, აფრიკის ეროვნული კონგრესის პრეზიდენტი 1952 წლიდან, 1960 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი (1898-1967 წწ).

ლუტფი - უზბეკი პოეტი (1366-1465 წწ).

ლუფა (არაბ.) - მცენარეთა გვარი გოგრისებრთა ოჯახისა, მცოცავღეროიანი ერთწლოვანი ბალახი.

ლუფარი - თევზის ერთადერთი სახეობა ლუფარისებრთა ოჯახისა.

ლუფირა - მდინარე ლუალაბის მარჯვენა შენაკადი კონგოში.

ლუფხი

1) წყალში გახსნილი ფქვილი (საბა), წამოდუღებული ქატო, წყალში გახსნილი.

2) ლუდისა და არაყის ნახადი - ფაფისებური მასა, რომელსაც საკვებად ხმარობენ.

ლუქი - მუქი წითელი ფისი, რომელსაც ხმარობენ რისამე დასაბეჭდად.

ლუქსემბურგები - „საღვთო რომის იმპერიის“ იმპერატორთა დინასტია XIV-XV საუკუნეებში.

ლუქსემბურგი

1) (ლუქსემბურგის დიდი საჰერცოგო, ფრანგ. Grand-Duche de Luxembourg. germ. Grosherzogtum Luxemburg).
- სახელმწიფო ევროპის დასავლეთ ნაწილში. ესაზღვრება ბელგიას, გერმანიას და საფრანგეთს.
- სახელწოდება წარმოდგება ზემოგერმანული „ლუცილინბურცჰ“-სგან ანი „პატარა ქალაქი“.
- ეროვნული დევიზი - „Mir welle bleiwe wat mir sin“ (ჩვენ შეგვიძლია ვიყოთ ისინი, ვინც ვართ).
- ჰიმნი - „Ons Hemecht“.
- დამოუკიდებლობის დღე - გამოცხადდა 1835 წელს, აღიარებულ იქნა (ნიდერლანდისგან) 1867 წლის 11 მაისს.
- მმართველობის ფორმა - კონსტიტუციური მონარქია.
- სახელმწიფოს მეთაური - დიდი ჰერცოგი.
- საკანონმდებლო ორგანო - დეპუტატთა პალატა.
- ფართობი - 2 586,4 კვ.კმ.
- დაყოფილია 3 ოლქად, რომლებიც 12 კანტონს მოიცავენ.
- მოსახლეობა - 440 ათასი.
- სიმჭიდროვე - 171 ადამიანი 1 კვ.კმ.-ზე.
- მორწმუნეები - კათოლიკები.
- ოფიციალური ენები: გერმანული, ფრანგული.
- დედაქალაქი - ლუქსემბურგი.
- ვალუტა - ევრო.
- ქვეყნის კოდი - LUX.
- დროის სარტყელი - UTC +1.
- სატელეფონო კოდი - +352.
- ინტერნეტ-დომენი - lu.

2) სახელმწიფო ლუქსემბურგის დედაქალაქი. პირველად მოიხსენიება 963 წლიდან (75 ათასი).

3) ქალაქ ბოლნისის სახელწოდება 1921-1943 წლებში.

ლუქსემბურგი როზა - პოლონეთის სოციალ-დემოკრატიის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი და თეორიტიკოსი ქალი (1871-1919 წწ).

ლუქსი ვალდის - ლატვიელი პოეტი (1905-1985 წწ).

ლუქსი

1) განათებულობის საზომი ერთეულთა საერთაშორისო სისტემაში. შემოკლებული აღნიშვნა ქართულად - ლქ, საერთაშორისო - lx.

2) სასტუმროს ნომრის, კუპის, კაიუტის კეთილმოწყობის უმაღლესი კატეგორია.

ლუქსმეტრი - განათებულობის საზომი ხელსაწყო.

ლუქსორი - ქალაქი ზემო ეგვიპტეში (100 ათასი).

ლუღლუღი - არამკაფიო, გაურკვეველი ლაპარაკი.

ლუყურტი - სიცხარეს მოკლებული და უგემური საჭმელი.

ლუშანი - კურორტი ჩინეთის ძიანსის პროვინციაში.

ლუში - მოლურჯო ფერი, ასეთი ფერის მქონე.

ლუჩანი ლუიჯი - იტალიელი ფიზიოლოგი (1840-1919 წწ).

ლუჩენოკი იგორ - ბელორუსი კომპოზიტორი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (დაიბადა 1938 წელს).

ლუჩინა იანკა (ნამდვილი გვარი ნესლუხოვსკი) - ბელორუსი პოეტი (1851-1897 წწ).

ლუჩინსკი პეტრუ - მოლდავეთის პრეზიდენტი 1996-2001 წლებში (დაიბადა 1940 წელს).

ლუჩკო კლარა - რუსი კინომსახიობი, საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი (1925-2005 წწ).

ლუ-CU - იხილე ტაოხე.

ლუცერნი - ქალაქი შვეიცარიაში, ფირვალდშტეტის ტბის პირას; ამავე სახელწოდების კანტონის ადმინისტრაციული ცენტრი (60 ათასი).

ლუცილიუსი გაიუს - რომაელი პოეტი (დაახლოებით ძვ.წ.აღ. 180- 102 წწ).

ლუცინა - იუნონას ერთ-ერთი ზედმეტი სახელი, ითვლებოდა ქორწინების მფარველ ღვთაებად, რომლის საპატივცემოდ გათხოვილი ქალები 1 მარტს მართავდნენ ზეიმს რომში.

ლუციფერი (ლათ. „lucis ferre“ - სინათლის მომტანი).

1) იგივე ბერძნული ეოსფორი ან ფოსფორი; ბევრი ღმერთის გავრცელებული ზედმეტი სახელი.

2) დილის ვარსკვლავის, ვენერას, როგორც მომავალი დღის წინასწარ მაუწყებლის ზედმეტი სახელი.

3) შუა საუკუნეებში სატანის (ეშმაკის) ერთ-ერთი სახელი.

ლუცკი - ქალაქი უკრაინაში, ვოლინის ოლქის ადმინისტრაციული ცენტრი (210 ათასი).

ლუძა (1917 წლამდე ლიუცინი) - ქალაქი ლატვიაში (15 ათასი).

ლუ ძი (მეორე სახელი ლუ შიხენი) - ჩინელი პოეტი (261-303 წწ).

ლუწი - იგივეა, რაც წყვილი.

ლუწუკენტი - (საუბ.) იგივეა, რაც ლუწი თუ კენტი.

ლუხვანო - სოფლების ზედა ლუხვანოს და ქვედა ლუხვანოს გავრცელებული სახელწოდება (ცაგერის მუნიციპალიტეტი).

ლუხი - სოფელი მესტიის მუნიციპალიტეტში.

ლუხია (საკუთარი სახელი აბალუია) - კენიასა და ტანზანიაში მცხოვრები ხალხი (საერთო რაოდენობა 5 მილიონამდე).

ლუხოვიცი - ქალაქი რუსეთის მოსკოვის ოლქში (35 ათასი).

ლუხრა - მდინარე მესტიის მუნიციპალიტეტში, ენგურის მარჯვენა შენაკადი.

ლუხუმი - ვაჟა-ფშაველას პოემა «ბახტრიონის» პერსონაჟი.

ლუხუნი - მდინარე ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, რიონის მარჯვენა შენაკადი (სიგრძე - 39 კილომეტრი, აუზის ფართობი 239 კვ.კმ).

ლუხუნის უღელტეხილი - უღელტეხილი ონის მუნიციპალიტეტში, შოდის ქედზე.

ლუხუნისწვერი - მწვერვალი ლენტეხისა და ონის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ლეჩხუმის ქედზე (სიმაღლე 3185 მ).

ლუხუტა - მდინარე ბაღდათის, ზესტაფონის და თერჯოლის მუნიციპალიტეტებში, სათავეს იღებს თენებოურის მთიდან. უერთდება მდინარე ყვირილას (სიგრძე - 12 კილომეტრი).

ლუჯი - სოფელი ლენტეხის მუნიციპალიტეტში (ჟახუნდერის სოფსაბჭო), მდინარე ცხენისწყლის მარჯვენა ნაპირზე, ზღვის დონიდან 1000 მ, ლენტეხიდან 21 კმ.

ლუჯოუ (ლუსიანი) - ქალაქი ჩინეთის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, პორტი მდინარე იანძზე (255 ათასი).

ლუჰა - სოფლების ზედა ლუჰისა და ქვედა ლუჰის გავრცელებული სახელწოდება (მესტიის მუნიციპალიტეტი).

2.12 ლღ

▲ზევით დაბრუნება


ლღობა (ლხობა) - დნობა

2.13 ლჭ

▲ზევით დაბრუნება


ლჭაშენი - არქეოლოგიურ ძეგლთა კომპლექსი სომხეთში, სევანის ტბის ნაპირებზე. მიეკუთვნება ბრინჯაოს ხანას.

2.14 ლხ

▲ზევით დაბრუნება


ლხინი - დაკვრა-სიმღერა და ცეკვა-თამაში, მხიარულება, დროს ტარება, ქეიფი.

ლხობა - დნობა.

2.15 ლჰ

▲ზევით დაბრუნება


ჰასა (ლასა, ტიბეტ. „ღვთაებრივი ადგილი“) - ქალაქი ჩინეთში, მდინარე ჯიჩუს ველზე, 3600 მეტრ სიმაღლეზე. ტიბეტის ავტონომიური რაიონის ადმინისტრაციული ცენტრი, დალაი-ლამას ტრადიციული რეზიდენციის ადგილი (200 ათასი, 2000 წ).

ლჰოძე - მწვერვალი ჰიმალაის მთებში, სიმაღლე 8545 მეტრი; მყინვარი.