The National Library of Georgia მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები


19.12

1863    
    
19 დეკემბერი   
    
იღებს ცენზურის ნებართვას „საქართველოს მოამბის“ მეთერთმეტე ნომრის გამოცემაზე.   წყარო:

ჟურნ. „საქართველოს მოამბე“, 1863, № 11.

    
1868    
    
19 დეკემბერი   
    
დუშეთის სამომრიგებლო განყოფილებაში განიხილავს აბრამ პაციევის სარჩელს რძლის წინააღმდეგ. მომჩივნის თქმით, მისი ძმის გარდაცვალების შემდეგ რძალი ხელმეორედ გათხოვდა, ერთი ვაჟი თან წაიყვანა, მეორე კი – ბიძას დაუტოვა. მომჩივანი ითხოვს, რომ მეორე ძმისწულიც მას გადასცენ აღსაზრდელად. ილია ჭავჭავაძე, კანონმდებლობაზე დაყრდნობით, იღებს გადაწყვეტილებას, რომ მცირეწლოვანი ბავშვის დედისაგან მოშორება მიზანშეწონილი არ არის. შესაბამისად, პაციევის სარჩელი არ კმაყოფილდება.  წყარო:

ოქმი № 18, საქართველოს ეროვნული არქივი ფონდი, 133, საქმე 468, ფურცელი 1, ავტოგრაფი; „საისტორიო მოამბე“, 19-20, 1965, გვ. 412.

პირთა ანოტაციები:

პაციევი აბრამ

ვლადიკავკაზის მკვიდრი.

    
19 დეკემბერი    
    
დუშეთიდან პეტერბურგში საპასუხო წერილს უგზავნის კირილე ლორთქიფანიძეს და ნებას რთავს გამოსცეს „კაცია–ადამიანი?!“ მისი ხელმოწერით. მოთხრობის წინასიტყვაობასთან დაკავშირებით, სწერს, რომ სცადა დაწერა, მაგრამ ბოლოს ზედმეტად მიიჩნია.  წყარო:

ჟურნ. „მნათობი“, 1933, № 8-9 (სიმონ ხუნდაძის პუბლიკაცია); ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 27; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 27, 373-374.

პირთა ანოტაციები:

ლორთქიფანიძე კირილე ბეჟანის ძე (1839-1919)

 საზოგადო მოღვაწე, პოეტი, ჟურნალისტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი..

    
873    
    
19 დეკემბერი    
    
წერილს უგზავნის მეუღლეს მოსკოვიდან. უყვება „მეფე ლირის“ საჯარო კითხვის ამბავს. გული სწყდება, რომ უფულობის გამო ოლღას თან წაყვანა ვერ შეძლო და დიდი ხნით განშორება მოუხდათ.  წყარო:

ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ავტოგრაფი № 329; ჟურნ. „ლიტერატურული ალმანახი“, 1950, № 3, გვ. 244-245; ი. ჭავჭავაძე, თსკ (ათ ტომად), ტ. 10, 1961, გვ. 331-333; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 18, თბ., 2009, გვ. 166-167, 361.

პირთა ანოტაციები:

გურამიშვილი-ჭავჭავაძისა ოლღა თადეოზის ასული (1842-1927)

საზოგადო მოღვაწე, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების, ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტისა და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებების წევრი, ქველმოქმედი.

    
1875    
    
19 დეკემბერი   
    
საყვედურით აღსავსე წერილს უგზავნის ყვარელში თავის დისშვილს, ყვარლის მამულის იმჟამინდელ მოურავს გიგო აფხაზს. არიგებს, რომ გაუფრთხილდეს სხვა ადამიანების ინტერესებს და იხელმძღვანელოს მორალით.  წყარო:

გ. ლეონიძის სახ. ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ავტოგრაფი № 17 560; ჟურნ. „ამირანი“, 1908, № 158; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 81-82; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 67-68, 394.

პირთა ანოტაციები:

აფხაზი გრიგოლ (გიგო) ნიკოლოზის ძე

ილია ჭავჭავაძის უფროსი დის, ნინოს ვაჟი და წლების განმავლობაში ყვარლის კარ-მიდამოს მოურავი.

    
1882    
    
19 დეკემბერი .    
    
ქშწ-კგ საზოგადოების სახელით წერილს უგზავნის ბათუმში ლევან მჭედლიშვილს და მადლობას უხდის ბათუმის სკოლისთვის დახმარების აღმოჩენის გამო  წყარო:

ს. ხუციშვილი, მანათობელი, 1980. გვ. 74; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 94, 409.

პირთა ანოტაციები:

მჭედლიშვილი ლევან ლუკიანეს ძე (გარდ 1902)

ქართველი ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. გაზეთების: „დროების“, „ივერიისა“ და „ცნობის ფურცლისთვის“ წერდა კორესპოდენციებს ბათუმიდან.

    
1886    
    
19 დეკემბერი    
    
გაზეთ „ივერიის“ რუბრიკაში „ქართული თეატრი“ ხელმოუწერლად აქვეყნებს გაგრძელებას რეცენზიისა („ჩვენ წინად მოვიყვანეთ ლომინაძის ცოლის სიტყვები...“). მწერლის თხზულებათა კრებულებში იბეჭდება სათაურით „გავიყარენით“ და „ხანუმა“  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1886, 19 დეკემბერი, № 275, გვ. 1-2 (ცენზურის ნებართვა 1886, 18/XII); ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 5, 1991, გვ. 329.

    
1887    
    
19 დეკემბერი   
    
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს მოწინავეს თარიღით „ტფილისი, 18 დეკემბერი“ („კავკასიის სამკურნალო საზოგადოების უკანასკნელს კრებაზე...“). მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „ბათუმის ჰავის ავკარგიანობის შესახებ“.  წყარო:

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 773-774, გაზ. „ივერია“, 1887, 19 დეკემბერი, № 267, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 9, თბ., 2006, გვ. 633.

    
1893   
    
19 დეკემბერი    
    
ესწრება ქაშვეთის ეკლესიიდან ალექსანდრე ყაზბეგის ნეშტის გამოსვენების ცერემონიას.  წყარო:

გ. ბერძნიშვილი, საგურამოს ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმის შრომები. წ. 1, 1958, გვ. 94.

პირთა ანოტაციები:

ყაზბეგი ალექსანდრე მიხეილის ძე (1848-1893)

პროზაიკოსი, დრამატურგი, პოეტი, სამოციანელთა მიმდევარი, ისტორიული დრამის ერთ-ერთი ფუძემდებელი საქართველოში.

    
1895    
    
19 დეკემბერი   
    
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს მოწინავეს თარიღით „ტფილისი, 12 დეკემბერი“ („ყველა იძახის, რომ სომეხთა საქმე მიწყნარდა...“). მწერლის თხზულებათა კრებულებში იბეჭდება სათაურით „ოსმალეთის სომეხთა განწირვა“.  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1895, 19 დეკემბერი, № 274, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 13, თბილისი, 2007, გვ. 145.

    
19 დეკემბერი    
    
თბილისის სასამართლო პალატა განიხილავს გაზეთების „ივერია“ და „ნოვოე ობოზრენიე“ რედაქტორების - ილია ჭავჭავაძისა და ვასილ თუმანიშვილის საქმეს ზემოხსენებულ პერიოდულ გამოცემებში საჩხერელი ფერშლის – მაშკინის შესახებ არასწორი ინფორმაციის გამოქვეყნების გამო. რედაქტორებს ბრალი არ უმტკიცდებათ და გამართლებულები ტოვებენ სასამართლო დარბაზს.  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1895, 20 დეკ. № 275.

პირთა ანოტაციები:

თუმანიშვილი ვასილ მიხეილის ძე (1857 – 1912)

ჟურნალისტი, მსახიობი, რეჟისორი, საზოგადო მოღაწე. ქართული დრამატული საზოგადოების კომიტეტის წევრი 1890 წელს. გაზ. „ნოვოე ობოზრენიეს“ რედაქტორი 1891-1903 წლებში.

მაშკინი

სახელი უცნობია, ვიცით მხოლოდ, რომ ფერშლად მსახურობდა საჩხერეში.

    
1902    
    
19 დეკემბერი   
    
ალექსანდრე ყიფშიძე ახალციხიდან პეტერბურგში წერილს უგზავნის ძმას, ზაქარიას და მოუთხრობს, როგორ გამოითხოვა ილია ჭავჭავაძემ ბანკისგან ახალციხის ქალთა სასწავლებლისთვის 300-ის ნაცვლად 500 მანეთი.  წყარო:

ამონაწერები ზაქარია ყიფშიძის კერძო წერილებიდან, ლიტერატურის მატიანე,1940, წ. 1-2, გვ. 185-190.

პირთა ანოტაციები:

ყიფშიძე ალექსანდრე თევდორეს ძე (1862-1916)

ისტორიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, მთარგმნელი. გაზ. „საქართველოს“ ერთ-ერთი დამაარსებელი. წერდა ფსევდონიმით „ფრონელი”. ყიფშიძე ზაქარია (შაქრო) თევდორეს ძე (1873-1938) - გენერალი, გრიგოლ, ალექსანდრე და ილია ყიფშიძეების ძმა.

    
1905    
    
19 დეკემბერი   
    
სახელმწიფო კანცელარია დიმიტრი სოლსკის დავალებით აცნობებს, რომ გამოცხადდეს მასთან წარსადგენად მარიას სასახლეში.  წყარო:

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ილია ჭავჭავაძის არქივი № 33.

პირთა ანოტაციები:

სოლსკი დიმიტრი მარტინის ძე (1833-1910),

რუსეთის სახელმწიფო სათათბიროში დეპუტატთა არჩევის წესების დამდგენი კომისიის თავმჯდომარე 1905 წელს, სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე 1905-1906 წლებში.