|
1881 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
ქშწ-კგ საზოგადოების გამგეობა ატყობინებს თბილისის კომერციულ ბანკს, რომ
ილია ჭავჭავაძის გამგზავრების გამო მის ნაცვლად საბანკო ქვითრებს ხელს
მოაწერს საზოგადოების წევრი ალექსანდრე ჭყონია. | |
წყარო:
საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, აღწ. 2, საქ., 47. |
|
| |
|
|
1884 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
„ნოვოე ობოზრენიეში“ ამავე გაზეთში ნაპოლეონ ამატუნის მიერ გამოქვეყნებული
სტატიის პასუხად იბეჭდება ილია ჭავჭავაძის „წერილი რედაქციისადმი“. | |
წყარო:
. „Письмо в редакцию“, „Новое Обозрение“, 1884 წლის, 7 ივნისი, № 149, გვ.
2-3; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 100-107, 412-413.
პირთა ანოტაციები:
ამატუნი ნაპოლეონ ივანეს ძე (1839-1899)
ვექილი, თბილისის საკრედიტო ბანკის თავმჯდომარე, თსს ბანკის ერთ-ერთი
დამფუძნებელი და ზედამხედველი კომიტეტის წევრი, თბილისის საბჭოს ხმოსანი დეპუტატი. |
|
| |
|
|
1886 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად იწყებს ვრცელი პოლემიკური
ხასიათის სტატიის ბეჭდვას თარიღით „ტფილისი, 6 ივნისს“ („ბ-ნი აკაკი
წერეთელი თავის წერილში, რომელიც „ივერიის“ № 110-ში იყო დაბეჭდილი..“).
მწერლის თხზულებათა კრებულებში იბეჭდება სათაურით „აკაკი წერეთელი და ბანკი“.
| |
წყარო:
კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო
ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 383-393; გაზ. „ივერია“, 1886, 7 ივნისი, № 120, გვ. 1; ი.
ჭავჭავაძე, თსკ (შემდგ. პ. ინგოროყვა), ტ.IV, 1955; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ.
8, 2007, გვ. 87.
პირთა ანოტაციები:
წერეთელი აკაკი როსტომის ძე (1840-1915)
პოეტი, პროზაიკოსი, დრამატურგი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე. |
|
| |
|
|
1887
| |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს გაგრძელებას
მოწინავე წერილისა თარიღით „ტფილისი, 6 ივნისი“ („ჩვენა ვსთქვით, რომ უცხო
ქვეყნების საქონლის შემოტანაზედ...“). მწერლის თხზულებათა კრებულებში
იბეჭდება სათაურით „სატამოჟნო პოლიტიკა ევროპაში. ფრიტრედერობა და
პროტექციონობა“. | |
წყარო:
კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო
ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 687-690, გაზ. „ივერია“, 1887, 7 ივნისი, № 113, გვ. 1-2;
ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 9, თბ., 2006, გვ. 389. |
|
| |
|
|
1889 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად განაგრძობს ვრცელი ნარკვევის ბეჭდვას
სათაურით „აი ისტორია“, წერილი მერვე („ჩვენ, რასაკვირველია, სახეში არა
გვქონია და არაცა გვაქვს...“) | |
წყარო:
კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო
ფონდი, ასლი №S-5170; გაზ. „ივერია“, 1889, 7 ივნისი, № 116; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც
ტომად, ტ. 11, თბილისი, 2007, გვ. 213. |
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
დავით ჩუბინაშვილის გარდაცვალების გამო ქშწ-კგ საზოგადოების სახელით
სამძიმრის დეპეშას უგზავნის პეტერბურგში მის მეუღლეს – ეკატერინე
ჩუბინაშვილისას. | |
წყარო:
საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, საქ. 303, ფ. 30; გაზ. „ივერია“, 1891, 8
ივნისი, № 119, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 135; ი. ჭავჭავაძე,
თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 148, 440-441.
პირთა ანოტაციები:
ჩუბინაშვილი დავით იესეს ძე (1814-1891)
მეცნიერი, ლექსიკოლოგი, მთარგმნელი, რუსთველოლოგი. პეტერბუგის უნივერისტეტის
პირველი ქართველი პროფესორი. შეადგინა ქართულ-რუსულ-ფრანგული ლექსიკონი. დიდი
ღვაწლი მიუძღვის ქართული კულტურის აღორძინებისა და განვითარების საქმეში.
ჩუბინაშვილი ეკატერინე
დავით ჩუბინაშვილის მეუღლე. |
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
დავით ჩუბინაშვილის გარდაცვალების გამო გაზეთ „ივერიის“ რედაქციის სახელით
სამძიმრის დეპეშას უგზავნის პეტერბურგში მის მეუღლეს – ეკატერინე
ჩუბინაშვილისას. | |
წყარო:
საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, საქ. 303, ფ. 30; გაზ. „ივერია“, 1891, 8
ივნისი, № 119, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 135; ი. ჭავჭავაძე,
თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 148, 440-441.
პირთა ანოტაციები:
ჩუბინაშვილი დავით იესეს ძე (1814-1891)
მეცნიერი, ლექსიკოლოგი, მთარგმნელი, რუსთველოლოგი. პეტერბუგის უნივერისტეტის
პირველი ქართველი პროფესორი. შეადგინა ქართულ-რუსულ-ფრანგული ლექსიკონი. დიდი
ღვაწლი მიუძღვის ქართული კულტურის აღორძინებისა და განვითარების საქმეში.
ჩუბინაშვილი ეკატერინე
დავით ჩუბინაშვილის მეუღლე. |
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
დეპეშას უგზავნის პეტერბურგში ალექსანდრე ცაგარელს და სთხოვს, პირადად მისი,
გაზეთ „ივერიის“ რედაქციისა და ქშწ-კგ საზოგადოების სახელით გვირგვინებით
შეამკოს განსვენებული დავით ჩუბინაშვილის ცხედარი. | |
წყარო:
გაზ. „ივერია“, 1891, № 119, 125.
პირთა ანოტაციები:
ცაგარელი ალექსანდრე ანტონის ძე (1844-1929)
ფილოლოგი, ისტორიკისი, პეტერბურრგის უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ სწავლობდა
გერმანიასა და ავსტრიაში. 1872 წლიდან პეტერბურგის უნივერსიტეტში განაგებდა ქართული
ენის კათედრას. 1922 წლიდან იყო თბილისის უნივერსიტეტის პროფესორი.
ჩუბინაშვილი დავით იესეს ძე (1814-1891)
მეცნიერი, ლექსიკოლოგი, მთარგმნელი, რუსთველოლოგი. პეტერბუგის უნივერისტეტის
პირველი ქართველი პროფესორი. შეადგინა ქართულ-რუსულ-ფრანგული ლექსიკონი. დიდი
ღვაწლი მიუძღვის ქართული კულტურის აღორძინებისა და განვითარების საქმეში. |
|
| |
|
|
1898 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
გაზეთ „კვალში“ იბეჭდება კრიტიკული წერილი ქშწ-კგ საზოგადოების 30 მაისს
გამართული წლიური კრების, საზოგადოების გამგეობისა და მისი თავმჯდომარის –
ილია ჭავჭავაძის შესახებ. | |
წყარო:
გაზ. „კვალი“, 1898, № 24. |
|
| |
|
|
1899 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
თავმჯდომარეობს ქშწ-კგ საზოგადოების წლიურ კრებას. | |
წყარო:
გაზ. „ივერია“, 1899, № 120. |
|
| |
|
|
1907 | |
|
|
| |
|
|
7 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
ყაჩაღები შედიან ილია ჭავჭავაძის საგურამოს სახლში, პურის მცხობელ სოფიო
უნდილაშვილს ხანჯლით აშინებენ, კლავენ მოურავ მოსე მემარნიშვილს და მის
მეუღლე ევა მოძღვრიშვილ-მემარნიშვილისას. მიაქვთ ფული, ვერცხლის ნივთები,
თოფი და რევოლვერი. | |
წყარო:
დუშეთის ურიადნიკ ემეცის მიერ წარმოებული გამოძიების ოქმი, საქართველოს ეროვნული
არქივი, ფ 36, № 161, ფურც. 19,20; პ. გუგუშვილი, ილია ჭავჭავაძის მკვლელობა,
საგამომძიებლო მასალები, 1938, გვ. 111, 112.
პირთა ანოტაციები:
უნდილაშვილი სოფიო დიმიტრის ასული
პურის მცხობელი ილია ჭავჭავაძის საგურამოს სახლში.
მემარნიშვილი მოსე ოტოს ძე
ილია ჭავჭავაძის მოურავი საგურამოში, მოკლეს 1907 წლის 7 ივნისს.
მოძღვრიშვილი-მემარნიშვილისა ევა გრიგოლის ასული
საგურამოში ილია ჭავჭავაძის მოურავ მოსე მემარნიშვილის მეუღლე, რომელიც ქმართან
ერთად მოკლეს 1907 წლის 7 ივნისს. |
|
| |
|
|
7-8 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
იღებს დის, ელისაბედისა და მეფუტკრე დანიელ მასლოვის დეპეშებს,
რომლებიდანაც იგებს საგურამოში მომხდარი ტრაგედიის შესახებ. | |
წყარო:
ლიტერატურული მატიანე, 1940, მასლოვი, მოგონება, გვ. 166.
პირთა ანოტაციები:
ჭავჭავაძე (ჭავჭავაძე-ჯამბაკურ-ორბელიანისა, ჭავჭავაძე-საგინაშვილისა)
ელისაბედ (ლიზა) გრიგოლის ასული (1840-1925)
ილია ჭავჭავაძის უმცროსი და. მასლოვი დანიელ გაბრიელის ძე - წარმოშობით ტულის
გუბერნიიდან, ილია ჭავჭავაძის მეფუტკრე საგურამოში 1902 წლიდან. |
|
| |
|
|
7-8 ივნისი | |
|
|
| |
|
|
დეპეშით ატყობინებს დას, ელისაბედს, რომ სასწრაფოდ ბრუნდება საქართველოში. | |
წყარო:
დანიელ მასლოვი, მოგონება, „ლიტერატურული მატიანე“, 1940, გვ. 166.
პირთა ანოტაციები:
ჭავჭავაძე (ჭავჭავაძე-ჯამბაკურ-ორბელიანისა, ჭავჭავაძე-საგინაშვილისა) ელისაბედ (ლიზა)
გრიგოლის ასული (1840-1925)
ილია ჭავჭავაძის უმცროსი და. |
