კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 492-495; გაზ. „ივერია“, 1886, 18 ნოემბერი, № 250, გვ. 1-2 (ცენზურის ნებართვა 1886, 17/XI); ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 5, 1991, გვ. 275.

ს. ხუციშვილი, „მოგონებანი გარდასულ დღეთა“, გაზ. „სახალხო განათლება“, 16, 09, 1987. პირთა ანოტაციები:

გუნია ვალერიან ლევანის ძე (1862-1938)

მსახიობი, რეჟისორი, დრამატურგი, კრიტიკოსი, თეატრალური მოღვაწე. ყიფიანი კონსტანტინე (კოტე) დიმიტრის ძე (1849-1921)

მსახიობი, დრამატურგი, მთარგმნელი და ლექსიკოგრაფი, ქართული რეალისტური სამსახიობო სკოლის ფუძემდებელი. მიღებული ჰქონდა სამეურნეო განათლება და აქვეყნებდა საბუნებისმეტყველო წერილებს.

გაზ. „ივერია“, 1887, 18 ნოემბერი, № 241, გვ. 1.ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017.

ატრიბუცია: ატრიბუცია:

„იცვნე იგინი კარავსა შენსა ხდომისაგან ენათასა“ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე და ასევე ლ. ჭრელაშვილი, ილია ჭავჭავაძის უცნობი ნაწერები და ნ. ნიკოლაძესთან დუელის ისტორია. ჟურნ. „მნათობი“, 1997, № 6, გვ. 134.

გაზ. „თემი“, 1915, № 218; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 100-102; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 133-135, 429.

პირთა ანოტაციები:

ოქრომჭედლიშვილი ილია ლაზარეს ძე (1838-1898)

საზოგადო მოღვაწე, მეცნიერი, პედაგოგი, ქველმოქმედი, აღმოსავლური ენების სპეციალისტი. ასწავლიდა ქართულს მოსკოვის უნივერსიტეტში.

ჩუბინაშვილი დავით იესეს ძე (1814-1891)

მეცნიერი, ლექსიკოლოგი, მთარგმნელი, რუსთველოლოგი. პეტერბუგის უნივერისტეტის პირველი ქართველი პროფესორი. შეადგინა ქართულ-რუსულ-ფრანგული ლექსიკონი. დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული კულტურის აღორძინებისა და განვითარების საქმეში.

გაზ. „ივერია“, 1898, 18 ნოემბერი, № 247, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 14, თბილისი, 2007, გვ. 129

გაზ. „ივერია“, 1904, № 264, გვ. 2.