მამია გურიელი, დავით ერისთავი და ნინო ორბელიანი გამოთქვამენ სურვილს, რომ სცენაზე დადგან ილია ჭავჭავაძისა და ივანე მაჩაბლის მიერ თარგმნილი „მეფე ლირი“, მაგრამ, ილიას აზრით, მუდმივი სცენის დაარსებამდე ამის გაკეთება ნაადრევია

მეტრეველი საბა-ფირუზ, „ილია და აკაკი“, გამომც. „ნეკერი“, 2011.

პირთა ანოტაციები:

გურიელი მამია დავითის ძე (1836-1891)

გურიის მთავართა შთამომავალი. პოეტი რომანტიკოსი, მთარგმნელი, სამხედრო და საზოგადო მოღვაწე.

ერისთავი დავით გიორგის ძე (1847-1890)

მწერალი, დრამატურგი, საზოგადო მოღვაწე.

ორბელიანი (აბაშიძე-ორბელიანისა) ნინო სვიმონის ასული (1838-1919)

პოეტი, მსახიობი, საზოგადო მოღვაწე და ქველმოქმედი. დაქვრივებულს ნათესავებმა სახლ-კარი წაართვეს და გარდაიცვალა ღარიბთა თავშესაფარში.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 168, გვ. 1, № 217 გვ. 612; № 1052; კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. გოგებაშვილის ფონდი № 22; ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 1, გვ. გვ. 4-8, 102, 118-135, 136 1-64 (ცალკე ნუმერაციით) . ც.ყიფშიძე, ლ. სანაძე, ჟურნ. „მაცნე“, ენისა და ლიტერატურის სერია, 1978, № 2; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017. ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 3, თბ., 1988, გვ. 246.

ატრიბუცია

სტატია „ფიქრი და შენიშვნა“ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე.

დათარიღება:

ფაქტს ვათარიღებთ გაზეთ „დროებაში“ 4 თებერვალს დაბეჭდილი ინფორმაციის მიხედვით.

პირთა ანოტაციები:

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270- 1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

ებერსი გეორგ (1837-1898)

გერმანელი მწერალი, ეგვიპტოლოგი

გაზ. „დროება“, 1879, № 27, გვ. 2.

ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 2, გვ. 98-101.

დათარიღება:

ფაქტს ვათარიღებთ პირველ პუბლიკაციაზე მითითებული ცენზურის ნებართვის დროის მიხედვით.

პირთა ანოტაციები:

დოდე ალფონს (1840-1897)

ფრანგი მწერალი და პუბლიცისტი

ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 2, გვ. 98-101.

დათარიღება:

ფაქტს ვათარიღებთ პირველ პუბლიკაციაზე მითითებული ცენზურის ნებართვის დროის მიხედვით.

პირთა ანოტაციები:

დოდე ალფონს (1840-1897)

ფრანგი მწერალი და პუბლიცისტი

გაზ. „დროება“, 1879, № 31, გვ. 1-2; ნ. დავითიშვილი, „ფიქრი და შენიშვნა“, ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 1, გვ. 118-135.

პირთა ანოტაციები:

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270-1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

ეხლანდელი ქართულ ჟურნალ-გაზეთების მიმართულება, „ალმანახი“, თბ., 1879, № 2. გვ. 33-64.

დათარიღება:

14 თებერვლის „დროებაში“ დიბეჭდა გამოხმაურება ამ წერილზე.

პირთა ანოტაციები:

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270- 1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

გაზ. „დროება“, 1879, № 33, გვ. 1-3.

პირთა ანოტაციები:

ჭყონია ალექსანდრე მირიანის ძე (1855-1907)

 საზოგადო მოღვაწე, ქუთაისის გიმნაზიის შემდეგ სწავლობდა მოსკოვსა და პარიზში. სხვადასხვა დროს მუშაობდა ფოთის, ოზურგეთის, შორაპანის, ქუთაისის სასამართლოებში, იყო „მოამბისა“ და „ცნობის ფურცელის“ რედაქტორი.

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

გაზ. „დროება“, 1879, № 34, გვ. 1-2; ნ. დავითიშვილი, „ფიქრი და შენიშვნა“, ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 1, გვ. 118-135.

პირთა ანოტაციები:

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270- 1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 168, გვ. 9; ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 2, გვ. 39-56, 57-61, 86-97, 98-101, 105-120, 121- 172, 173-191; ი. ჭავჭავაძე, თსკ (ოც ტომად) , ტ.5, 1991, 188-207, 648-651; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017; ლ. ჭრელაშვილი, ილია ჭავჭავაძის უცნობი ნაწერები და ნ. ნიკოლაძესთან დუელის ისტორია, ჟურნ. „მნათობი“, 1997, № 6, გვ. 134;

ატრიბუცია

სტატია „ფიქრი და შენიშვნა“ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე.

დათარიღება:

„სხარტულაში“ ნახსენებია გაზეთ „კავკაზის“ 18 თებერვლის ნომერში გამოქვეყნებული სტატია. პირთა იდენტიფიკაცია: სტატიაში იგულისხმება გიორგი თუმანიშვილი.

პირთა ანოტაციები:

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

დოდე ალფონს (1840-1897)

ფრანგი მწერალი და პუბლიცისტი.

გაზ. „დროება“, 1879, № 38, გვ. 1-2.

გაზ. «Кавказ», 1879, № 46.

გაზ. „დროება“, 1879, № 53, გვ. 1-2.

პირთა ანოტაციები:

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270-1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

ვოლსკი გრიგოლი იოსების ძე (1860-1909)

პუბლიცისტი, პოეტი, საზოგადო მოღვაწე. თანამშრობლობდა ქართულ ჟურნალ-გაზეთებთან, ეწეოდა მთარგმნელობით საქმიანობას.

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

გაზ. „დროება“, 1879, № 54, გვ. 1-3.

პირთა ანოტაციები:

დიმიტრი თავდადებული (დემეტრე II) (1259-1289)

საქართველოს მეფე 1270- 1289 წლებში. თავი მოჰკვეთეს მონღოლთა ხანის – არღუნის ბრძანებით. შერაცხილია წმინდანად.

ვოლსკი გრიგოლი იოსების ძე (1860-1909)

პუბლიცისტი, პოეტი, საზოგადო მოღვაწე. თანამშრობლობდა ქართულ ჟურნალ-გაზეთებთან, ეწეოდა მთარგმნელობით საქმიანობას.

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

გაზ. „დროება“, 1879, № 57, გვ. 1-2.

პირთა ანოტაციები:

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017.

პირთა ანოტაციები:

ღოღობერიძე ბესარიონ ლევანის ძე (1832-1879)

პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე, 1876-1879 წლებში ქუთაისის სათავადაზნაურო ბანკის გამგეობის თავმჯდომარე.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 217, გვ. 612; კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 1052; ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 3, გვ. 129-135. დამატება, გვ. 10, 1-32. 135; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017.

ატრიბუცია

სტატია „ფიქრი და შენიშვნა“ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე.

დათარიღება:

„შინაურ მიმოხილვაში“ ნახსენებია ბესარიონ ღოღობერიძის დაკრძალვა, რომელიც 15 მარტს მოხდა.

პირთა ანოტაციები:

ღოღობერიძე ბესარიონ ლევანის ძე (1832-1879)

პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე, 1876-1879 წლებში ქუთაისის სათავადაზნაურო ბანკის გამგეობის თავმჯდომარე.

ბუვიე ალექსის (1836-1892)

ფრანგი რომანისტი და დრამატურგი, რამდენიმე ოპერეტის ლიბრეტოსა და მრავალრიცხოვანი კრიმინალური რომანების ავტორი.

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

ი. ბოცვაძე. წერილები, 1956, გვ. 74.

დათარიღება:

პროექტი დიმიტრი ყიფიანის ხელმოწერით გაიგზავნა 25 მარტს.

პირთა ანოტაციები:

სტაროსელსკი დიმიტრი სვიმონის ძე (1832-1884)

გენერალი, სენატორი, ილია ჭავჭავაძის ქვისლი. 1872-1876 წლებში ბაქოს გუბერნატორი. 1876 წელს დაინიშნა კავკასიის მეფისნაცვლის მთავარი სამმართველოს დეპარტამენტის დირექტორად, 1878 წელს კი – იმავე სამმართველოს სამოქალაქო ნაწილის უფროსად.

გაზეთ „დროებაში“ კრიპტონიმით „ა“ იბეჭდება ალექსანდრე სარაჯიშვილის რეცენზია მოთხრობაზე „სახრჩობელაზედ“ და ლექსზე „რა ვაკეთეთ? რას ვშვრებოდით?“. იგი მიიჩნევს, რომ ილია ჭავჭავაძის ახალი მოთხრობა მხოლოდ „სალიტერატურო ფორმაა“, რომელშიც მწერალი ცდილობდა ფსიქოლოგიური აზრის ჩასმას, ხოლო რაც შეეხება ლექსს, აღნიშნულია, რომ ამ მწვავე სატირაში ბევრი სამწუხარო სიმართლეა გამოთქმული.

გაზ. „დროება“, 1879, № 67, გვ. 1-3.

პირთა ანოტაციები:

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, დიმიტრი ყიფიანის არქივი № 299; რაფიელ ერისთავის არქივი № 168.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, უბის წიგნაკი № 4, ავტოგრაფი № 59, ფ. 3.

დათარიღება:

თანხის შეტანის ვადად წერია 1879 წლის 4 აპრილი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 168, გვ. 21; ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 4, გვ. 33-48, 151-163.

პირთა ანოტაციები:

ბუვიე ალექსის (1836-1892)

ფრანგი რომანისტი და დრამატურგი, რამდენიმე ოპერეტის ლიბრეტოსა და მრავალრიცხოვანი კრიმინალური რომანების ავტორი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, დიმიტრი ყიფიანის არქივი № 299; რაფიელ ერისთავის არქივი № 168.

ი. ჭავჭავაძე, რაფ. ერისთავისადმი. თსკ, ტ. 10, გვ. 85. წყაროკ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, დიმიტრი ყიფიანის არქივი № 299; რაფიელ ერისთავის არქივი № 168. წყარო:ჯორჯაძე ა., დიმიტრი ყიფიანი, „სახალხო გაზეთი“, 1913, 29 იანვარი, № 809, გვ. 2; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 85; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 85-86, 400-401.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

„გლახის ნაამბობი“, 1879, პეტერბურგი გამოცემული ა. საფაროვისაგან. ტფ, ე. ხელაძის სტამბა, 1879.

გაზ. „დროება“, 1879, 1 მაისი, № 91, გვ. 1-2.

გაზ. „დროება“, 1879, № 91, გვ. 1-2

გაზ. „დროება“, 1879, 4 მაისი, № 93, გვ. 1-2

ექვთიმე თაყაიშვილი, მოგონებანი ქართველ მწერლებზე, ლიტერატურის მატიანე, წ. 6, ნაკვ. 1,1952, გვ. 41.

დათარიღება:

სკოლის დაარსება გადაწყდა 2 მაისის კრებაზე.

ს. მესხი. თხზულებანი. ტ. 3, 1964, გვ. 167. გაზ. „დროება“, 1979, № 100.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

გაზ. „დროება“, 1879, 16 მაისი, № 100, გვ. 2-3

გაზ. „დროება“, 1879, 17 მაისი, № 101, გვ. 1.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

გოგებაშვილი იაკობ (1840-1912)

მწერალი, პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე.

ცხვედაძე ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე (1845-1911)

საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი, პუბლიცისტი. დაამთავრა მოსკოვის აკადემია. 1869 წლიდან ასწავლიდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში, 1874 წლიდან – თბილისის ქალთა ინსტიტუტში. 1898 წლიდან სათავეში ჩაუდგა ქართული გიმნაზიის, სინამდვილეში მომავალი ქართული უნივერსიტეტისათვის შენობის აგების საქმეს.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

სარაჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

ერისთავი რაფიელ დავითის ძე (1824-1901)

პოეტი, დრამატურგი, ეთნოგრაფი, ლექსიკოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ქართული საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 5, აღწ. 1, საქმე 7515 ა. გრ. ორბელიანი, წერილი ილია ჭავჭავაძესთან, გაზ. „ბახტრიონი“, 1922, № 21.

დათარიღება:

18 მაისს გრიგოლ ორბელიანისგან იღებს პასუხს ამ მიწვევასთან დაკავშირებით.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, გრიგოლ ორბელიანის არქივი № 639; საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 5, აღწ. 1, საქმე 7515 ა; გრ. ორბელიანი. წერილი ილია ჭავჭავაძესთან, გაზ. „ბახტრიონი“, 1922, № 21.

პირთა ანოტაციები:

ორბელიანი გრიგოლ დიმიტრის (ზურაბის) ძე (1804-1883)

რომანტიკოსი პოეტი, სამხედრო და საზოგადი მოღვაწე, ინფანტერიის გენერალი.

ივანე გომართელი, გაზ. „კვალი“, 1900, № 1, გვ. 12.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

თუმანიშვილი გიორგი მიხეილის ძე (1854-1920)

კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, ჟურნალისტი და საზოგადო მოღვაწე. აქტიურად თანამშრომლობდა როგორც ადგილობრივ, ისე რუსულ პრესასთან. 1891-1903 წლებში იყო გაზეთ «Новое обозрение»-ს რედაქტორი.

ერისთავი დავით გიორგის ძე (1847-1890)

მწერალი, დრამატურგი, საზოგადო მოღვაწე.

ავალიშვილი ნიკოლოზ იაკობის ძე (1844-1929)

ჟურნალისტი, მთარგმნელი, თეატრალური მოღვაწე. თანამშრომლობდა „დროებაში“, „ცისკარსა“ და „ივერიაში“, იყო ჟურნალ „მნათობის“ რედაქტორი და ქართული დრამატული საზოგადოების წევრი.

ბაქრაძე იოსებ (სოსიკო) ზოსიმეს ძე (1850-1904)

პოეტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი და თეატრალური მოღვაწე. თანამშრომლობდა პერიოდულ გამოცემებთან: დროება“, „ივერია“, „მოამბე“ და „კვალი“.

სააჯიშვილი ალექსანდრე ივანეს ძე (1851-1914)

მწერალი, კრიტიკოსი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს საისტოიო და საეთნოგრაფიო საზოგაოების ერთ-ერთო ფუძემდებელი, 1902-03 წლებში იყო „ივერიის“ რედაქტორ-გამომცემელი.

გაზ. „დროება“, 1879, 31 მაისი, № 112, გვ. 1

საქართველოს ეროვნული არქივი, წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ოქმი. ფ. 481, აღწ. 2., გვ. 13.

დავით ივანეს ძე ავალიშვილის ხელწერილი (რუსულ ენაზე) ჩიტახოვისა და ემემოვის დამოწმებითა და მინაწერით, რომ ვექსილი დაბრუნებულ იქნას № 677.

პირთა ანოტაციები:

ავალიშვილი დავით ივანეს ძე (1845-1897)

რუსეთის არმიის შტაბს-კაპიტანი. 1883 წელს აირჩიეს ქართული დრამატული საზოგადოების თავმჯდომარედ. თადარიგში გასვლის შემდეგ იყო ნაფიცი ვექილი და თბილისის სათავადაზნაურო ბანკის დირექტორი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფონდი 481, საქმე 32, გვ. 2; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 86; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 86, 401.

პირთა ანოტაციები:

ერისთავი რაფიელ დავითის ძე (1824-1901)

პოეტი, დრამატურგი, ეთნოგრაფი, ლექსიკოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ქართული საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, გრიგოლ ორბელიანის არქივი № 640; გაზ. „ლიტერატურული საქართველო“, 1941, 13 ივნ., № 24; ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 5-6, გვ. 151.

დათარიღება:

გრიგოლ ორბელიანის წერილი 25 ივნისით არის დათარიღებული.

პირთა ანოტაციები:

ორბელიანი გრიგოლ დიმიტრის (ზურაბის) ძე (1804-1883)

რომანტიკოსი პოეტი, სამხედრო და საზოგადი მოღვაწე, ინფანტერიის გენერალი.

გურამიშვილი-ჭავჭავაძისა ოლღა თადეოზის ასული (1842-1927)

საზოგადო მოღვაწე, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების, ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტისა და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებების წევრი, ქველმოქმედი.

ჟურნ. „ივერია“, 1879, № 5-6, გვ. 49-144, 152-173, 216.

დათარიღება:

ჟურნალის ამ ნომერში შეტანილია ის ლექსი, რომელიც 25 ივნისს გაუგზავნა გრიგოლ ორბელიანმა.

პირთა ანოტაციები:

ბუვიე ალექსის (1836-1892)

ფრანგი რომანისტი და დრამატურგი, რამდენიმე ოპერეტის ლიბრეტოსა და მრავალრიცხოვანი კრიმინალური რომანების ავტორი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფონდი 481, აღწ. 1, საქმე 25, ფ. 1; ს. ლეკიშვილი, რამდენიმე დოკუმენტი ილია ჭავჭავაძის შესახებ. „საისტორიო მოამბე“, 1978, № 37-38, გვ. 326; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 86-87, 401-402.

საქართველოს ეროვნული არქივი, წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ოქმი. ფ. 481 , აღწ.2., გვ. 14.

პირთა ანოტაციები:

მამაცაშვილი კონსტანტინე ქრისტეფორეს ძე (1818-1900)

საზოგადო მოღვაწე, მწერალი, პუბლიცისტი, მემუარისტი, რუსეთის არმიის გენერალ-ლეიტენანტი, თბილისის სათავადაზნაურო სასწავლებლის ერთ-ერთი დამაარსებელი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ოქმი. ფ. 481 , აღწ.2., გვ. 14.

პირთა ანოტაციები:

მამაცაშვილი კონსტანტინე ქრისტეფორეს ძე (1818-1900)

საზოგადო მოღვაწე, მწერალი, პუბლიცისტი, მემუარისტი, რუსეთის არმიის გენერალ-ლეიტენანტი, თბილისის სათავადაზნაურო სასწავლებლის ერთ-ერთი დამაარსებელი.

ჟურნ. „ივერია, 1879, № 7-8, გვ. 3-10, 38-91; გვ. 145-224, 151, 196-207, 209-223; კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ასლი, № 168, გვ. 30; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 3, თბ., 1988, გვ. 692-693. ; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017; ხელნაწერი: ასლი № 217, გვ. 143-153; თხზულებანი ილია ჭავჭავაძისა, ქართველთა ამხანაგობის გამოცემა, ტფილისი, 1892, ტ. III, გვ. 238-254.

ატრიბუცია

მარიანო ხოსე დე ლარას მოთხრობის „ვაქებ, ანუ: ამასაც ხომ არ დამიშლიან“ თარგმანი ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე.

დათარიღება:

ვათარიღებთ პირველ პუბლიკაციაზე მითითებული ცენზურის ნებართვის დროის მიხედვით.

პირთა ანოტაციები:

დავით IV აღმაშენებელი (1073-1125)

საქართველოს მეფე 1089-1125 წლებში.

კლარეტი (კლარტი) ჟიულ (1840-1913)

ფრანგი მწერალი, დრამატურგი, თეატრალური კრიტიკოსი, ჟურნალისტი, საფრანგეთის აკადემიის წევრი, თეატრ „კომედი ფრანსეზის“ დირექტორი 1885-1913 წლებში.

ლარა მარიანო ხოსე დე (1809-1837)

ესპანელი სატირიკოსი, პოეტი, პროზაიკოსი და პუბლიცისტი.

ბუვიე ალექსის (1836-1892)

ფრანგი რომანისტი და დრამატურგი, რამდენიმე ოპერეტის ლიბრეტოსა და მრავალრიცხოვანი კრიმინალური რომანების ავტორი. ^

„გლახის ნაამბობი“, 1879, პეტერბურგში გამოცემული ა. საფაროვისაგან. ტფ, ე. ხელაძის სტამბა, 1879.

„რამდენიმე სურათი ანუ ეპიზოდი ყაჩაღის ცხოვრებიდამ“, ტფილისი, ა. ენფიანჯიანცის სტამბა, 1879

„რამდენიმე სურათი ანუ ეპიზოდი ყაჩაღის ცხოვრებიდამ“, ტფილისი, ა. ენფიანჯიანცის სტამბა, 1879

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, აღწ. 1, საქ. 8.

კერესელიძე ლუკა

სოფელ ხვანჭკარის სახალხო სკოლის მასწწავლებელი.

გაზ. „დროება“, 1879, № 167, გვ. 1-2

გაზ. „დროება“, 1879, № 168, გვ. 1-2.

გაზ. “დროება“, 1879, 15 აგვისტო, № 169, გვ. 1-3; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 15, 2007, გვ. 11.

ატრიბუცია

სტატია დაიბეჭდა „სავარაუდო“ თხზულებათა ტომში. ატრიბუციის არგუმენტირება მოცემულია იქვე; იხ. ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 15, 2007, გვ. 625- 629.

გაზ. „დროება“, 1879, № 180, გვ. 1. პირთა იდენტიფიკაცია: საუბარია ბარბარე ერისთავ-ჯორჯაძისაზე.

პირთა ანოტაციები:

ერისთავი-ჯორჯაძისა ბარბარე დავითის ასული (1811-1895)

რაფიელ ერისთავის და, რომანტიკოსი პოეტი, კრიტიკოსი, დრამატურგი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, აღწ. 1, საქ. 7.

პირთა ანოტაციები:

სტრელეცკი სერგეი ნიკოლოზის ძე (დაბ. 1848)

თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების დირექტორი. განათლების სისტემაში ატარებდა რუსიფიკატორულ პოლიტიკას.

ტატიშვილი ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე

რუისის სკოლის პედაგოგი.

„საისტორიო მოამბე“, ტ. 37–38, 1978.

ხელნაწერი, ასლი № 217, გვ. 457-462; ჟურნ. „ივერია, 1879, № 9, გვ. 67-110; გვ. 119, 132-138 155-156, 225-272; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 3, თბ., 1988, გვ. 692-693. თხზულებანი ილია ჭავჭავაძისა, ქართველთა ამხანაგობის გამოცემა, ტფილისი, 1892, ტ. III, გვ. ???-???; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 16, 2017.

ატრიბუცია

მარიანო ხოსე დე ლარას მოთხრობის „რა არის საზოგადოება და სად უნდა ვეძებოთ იგი“ თარგმანი ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მე-16 ტომში დაბეჭდილია „სავარაუდონის“ განყოფილებაში. ატრიბუციის შესახებ იხ. იქვე.

დათარიღება:

ვათარიღებთ პირველ პუბლიკაციაზე მითითებული ცენზურის ნებართვის დროის მიხედვით.

პირთა ანოტაციები:

ლარეტი (კლარტი) ჟიულ (1840-1913)

ფრანგი მწერალი, დრამატურგი, თეატრალური კრიტიკოსი, ჟურნალისტი, საფრანგეთის აკადემიის წევრი, თეატრ „კომედი ფრანსეზის“ დირექტორი 1885-1913 წლებში.

ლარა მარიანო ხოსე დე (1809-1837)

ესპანელი სატირიკოსი, პოეტი, პროზაიკოსი და პუბლიცისტი.

ბუვიე ალექსის (1836-1892)

ფრანგი რომანისტი და დრამატურგი, რამდენიმე ოპერეტის ლიბრეტოსა და მრავალრიცხოვანი კრიმინალური რომანების ავტორი.

მესხი სერგეი სიმონის ძე (1844/1845-1883)

მწერალი, პუბლიცისტი ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტი. 1868 წლიდან მიიწვიეს „დროების“ რედაქტორად. იყო „ახალი ახალგაზრდობის“ ლიტერატურული ჯგუფის წევრი. დიდი წვლილი შეიტანა ქართული ჟურნალისტიკის, ლიტერატურის კრიტიკისა და თეატრის განვითარების საქმეში.

„საისტორიო მოამბე“, ტ. 37-38, 1978.

იოსებ გრიშაშვილი, ლიტერატურული ნარკვევები, 1952, გვ. 265-271. ი. ჭავჭავაძე, საიუბილეო კრებული, თბ., 1957, გვ. 124.

დათარიღება:

წერილის თარიღი მინიშნებულია დიმიტრი ყიფიანის საპასუხო ბარათში.

პირთა ანოტაციები:

პირთა ანოტაციები:

შექსპირი უილიამ (1564-1616)

ინგლისელი პოეტი და დრამატურგი

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

გურიელი მამია დავითის ძე (1836-1891)

გურიის მთავართა შთამომავალი. პოეტი რომანტიკოსი, მთარგმნელი, სამხედრო და საზოგადო მოღვაწე.

ორბელიანი (აბაშიძე-ორბელიანისა) ნინო სვიმონის ასული (1838-1919)

პოეტი, მსახიობი, საზოგადო მოღვაწე და ქველმოქმედი. დაქვრივებულს ნათესავებმა სახლ-კარი წაართვეს და გარდაიცვალა ღარიბთა თავშესაფარში.

ერისთავი დავით გიორგის ძე (1847-1890)

მწერალი, დრამატურგი, საზოგადო მოღვაწე.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ილია ჭავჭავაძის არქივი № 628; იოსებ გრიშაშვილი, ლიტერატურული ნარკვევები, 1952, გვ. 265-271.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, გრიგოლ ორბელიანის არქივი № 641; გაზ. „ბახტრიონი“, 1922, № 21, გვ. 2.

პირთა ანოტაციები:

ორბელიანი გრიგოლ დიმიტრის (ზურაბის) ძე (1804-1883)

რომანტიკოსი პოეტი, სამხედრო და საზოგადი მოღვაწე, ინფანტერიის გენერალი.

საბინინი მიხეილ (გობრონ) პავლეს ძე (1845-1900)

მწერალი, ხატმწერი, საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს სიძველეებისა და სასულიერო მწერლობის მკვლევარი. იკვლევდა საქართველოს ეკლესიის ისტორიას.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფონდი 5, აღწ. 1, საქმე 5755, ფ. 2; ა. იოვიძე, ილია ჭავჭავაძე – დოკუმენტალური მასალები, „საისტორიო მოამბე“, 1947, № 3, გვ. 196; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 87-88, 402.

პირთა ანოტაციები:

მესხი სერგეი სიმონის ძე (1844/1845-1883)

მწერალი, პუბლიცისტი ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტი. 1868 წლიდან მიიწვიეს „დროების“ რედაქტორად. იყო „ახალი ახალგაზრდობის“ ლიტერატურული ჯგუფის წევრი. დიდი წვლილი შეიტანა ქართული ჟურნალისტიკის, ლიტერატურის კრიტიკისა და თეატრის განვითარების საქმეში.

მელიქიშვილი სტეფანე (გარდ. 1887)

გამომგონებელი და მესტამდე. XIX ს 60 -იან წლებში ნიკო ღოღობერიძესთან და ვახტანგ თულაშვილთან ერთად, დაარსა სტამბა, რომლისთვისაც ქ. ვენიდან გამოიწერეს ახალი ქართული ე. წ. „ვენური შრიფტი“.

გაზ. „დროება“, 1879, № 237, გვ. 1-2; გაზ. «Кавказ», 1879, № 261.

პირთა ანოტაციები:

მესხი სერგეი სიმონის ძე (1844/1845-1883)

მწერალი, პუბლიცისტი ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტი. 1868 წლიდან მიიწვიეს „დროების“ რედაქტორად. იყო „ახალი ახალგაზრდობის“ ლიტერატურული ჯგუფის წევრი. დიდი წვლილი შეიტანა ქართული ჟურნალისტიკის, ლიტერატურის კრიტიკისა და თეატრის განვითარების საქმეში.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, უბის წიგნაკი № 3, ავტოგრაფი № 58, ფ. 2.

გაზ. «Тифлисский вестник», № 56, 57

„საისტორიო მოამბე“, ტ. 3, 1947, გვ. 197.

პირთა ანოტაციები:

სტაროსელსკი დიმიტრი სვიმონის ძე (1832-1884)

გენერალი, სენატორი, ილია ჭავჭავაძის ქვისლი. 1872-1876 წლებში ბაქოს გუბერნატორი. 1876 წელს დაინიშნა კავკასიის მეფისნაცვლის მთავარი სამმართველოს დეპარტამენტის დირექტორად, 1878 წელს კი – იმავე სამმართველოს სამოქალაქო ნაწილის უფროსად.

მესხი სერგეი სიმონის ძე (1844/1845-1883)

მწერალი, პუბლიცისტი ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტი. 1868 წლიდან მიიწვიეს „დროების“ რედაქტორად. იყო „ახალი ახალგაზრდობის“ ლიტერატურული ჯგუფის წევრი. დიდი წვლილი შეიტანა ქართული ჟურნალისტიკის, ლიტერატურის კრიტიკისა და თეატრის განვითარების საქმეში.

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, უბის წიგნაკი № 3, ავტოგრაფი № 58, ფ. 2.

დათარიღება:

ვათარიღებთ ნახსენებთაგან უფრო გვიანდელი თარიღის მიხედვით.

კოტე ყიფიანი, მოგონებები, წერილები, 1964, გვ. 27.

პირთა ანოტაციები:

ერისთავი რაფიელ დავითის ძე (1824-1901)

პოეტი, დრამატურგი, ეთნოგრაფი, ლექსიკოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ქართული საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

ბებუთაშვილი (ბებუთოვი) მიხეილ პეტრეს ძე (დაბ. 1845)

თეატრალური მოღვაწე, რეჟისორი, ქართული დრამატული საზოგადოების გამგეობის წევრი.

ალექსანდრე ჰალბი

შესაძლოა იგულისხმებოდეს თბილისის რუსული თეატრის ხელმძღვანელის მამა.

კოტე ყიფიანი, მოგონებები, წერილები, 1964, გვ. 27.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი კონსტანტინე (კოტე) დიმიტრის ძე (1849-1921)

მსახიობი, დრამატურგი, მთარგმნელი და ლექსიკოგრაფი, ქართული რეალისტური სამსახიობო სკოლის ფუძემდებელი. მიღებული ჰქონდა სამეურნეო განათლება და აქვეყნებდა საბუნებისმეტყველო წერილებს.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, აღწ. 1, საქ. 21.

პირთა ანოტაციები:

ღოღობერიძე მუსხელიშვილისა ანა ბესარიონის ასული (1842-1890)

პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე, ბესარიონ ღოღობერიძის ქალიშვილი. ახალციხეში დააარსა ქალთა სასწავლებელი.

ღოღობერიძე სიმონ ბესარიონის ძე (1843-1913)

ისტორიკოსი, პედაგოგი, საზოგადო მოღვაწე. განათლება მიიღო პეტერბურგის უნივერსიტეტში

„საისტორიო მოამბე“, ტ. 37–38, 1978, გვ. 28-29.

პირთა ანოტაციები:

ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე (1814-1887)

მწერალი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო ბანკის, თბილისის ბიბლიოთეკის, წერა-კითხვის გამავრცელებელი და დრამატული საზოგადოებების ერთ-ერთი დამაარსებელი. გადასახლებაში მოკლეს რუსეთის აგენტებმა. ქართულმა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.

ერისთავი რაფიელ დავითის ძე (1824-1901)

პოეტი, დრამატურგი, ეთნოგრაფი, ლექსიკოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ქართული საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, 1, 20; ქშწ-კგ საზოგადოება, ფონდის აღწერილობა, 1953, გვ. 3.

პირთა ანოტაციები:

ცხვედაძე ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე (1845-1911)

საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი, პუბლიცისტი. დაამთავრა მოსკოვის აკადემია. 1869 წლიდან ასწავლიდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში, 1874 წლიდან – თბილისის ქალთა ინსტიტუტში. 1898 წლიდან სათავეში ჩაუდგა ქართული გიმნაზიის, სინამდვილეში მომავალი ქართული უნივერსიტეტისათვის შენობის აგების საქმეს.

მაჩაბელი ივანე (ვანო) გიორგის ძე (1854-1898)

პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი, საზოგადო მოღვაწე, სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის დირექტორი.

ერისთავი რაფიელ დავითის ძე (1824-1901)

პოეტი, დრამატურგი, ეთნოგრაფი, ლექსიკოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ქართული საბავშვო ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

რუსუდან დოდაშვილი, მარი ბროსე – ქართული მწერლობის მკვლევარი, თბ. 1962. გვ. 102.

პირთა ანოტაციები:

ბროსე მარი ფელისიტე (1802-1880)

ფრანგი ორიენტალისტი, ქართველოლოგი. საფუძველი ჩაუყარა მეცნიერულ ქართველოლოგიას ევროპაში. ფრანგულად თარგმნა და გამოსცა „ქართლის ცხოვრება“, შეადგინა ქართული ენის თვითმასწავლებელი.

ჭიჭინაძე ზაქარია ეგნატეს ძე (1834-1931)

საზოგადო მოღვაწე, გამომცემელი, ლიტერატურისა და ისტორიის მკვლევარი, ბიბლიოფილი. აქვეყნებდა წერილებსა და ნარკვევებს საქართველოს სოციალურ, ეკონომიკური და კულტურის ისტორიის საკითხებზე.

თ. ღლონტი, ილია ჭავჭავაძე და სოფლის მეურნეობა, თბ., 1988, გვ. 50. არქივი, ფ. № 7, აღწ. 1, საქმე № 1984.

გაზ. „დროება“, 1880, 20 ივლ. № 154.

ესწრება წვეულებას ვერის ბაღში და უღებენ ფოტოს.

გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის მუზეუმი, № 103-i.

ფოტო

 განცალკევებით დგას ჯგუფური ფოტოს მარცხენა მხარეს, ლამპიონის უკან და ამბობს სადღეგრძელოს.