The National Library of Georgia მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები


8.02

1873    
    
8 თებერვალი   
    
დუშეთიდან ბაქოში წერილს უგზავნის მეუღლეს და ატყობინებს, რომ გადაწყვიტა დუშეთის მომრიგებელ მოსამართლედ მუშაობისთვის თავის დანებება.  წყარო:

ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 18, თბ., 2009, გვ. 97-99.

პირთა ანოტაციები:

გურამიშვილი-ჭავჭავაძისა ოლღა თადეოზის ასული (1842-1927)

საზოგადო მოღვაწე, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების, ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტისა და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებების წევრი, ქველმოქმედი.

    
1878   
    
 8 თებერვალი    
    
გაზეთებში მისი ხელმოწერით ქვეყნდება თსს ბანკის ბალანსი 1878 წლის 1 იანვრისათვის.   წყარო:

გაზ. «Кавказ», № 32; გაზ. «Обзор», № 40, 41, 56.

    
1881    
    
8 თებერვალი    
    
ესწრება კომედიას „ჟოზეფ, პარიზელი კინტო“  წყარო:

გაზ. “დროება“, 1881, 11 თებერვალი, № 31, გვ. 2.

    
1883    
    
8 თებერვალი    
    
გაზეთ „დროების“ სარედაქციო გვერდზე ხელმოუწერლად აქვეყნებს სტატიას „სამღვდელობაზედ“. ტექსტი ილია ჭავჭავაძის სახელით პირველად დაიბეჭდა მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში.  წყარო:

გაზ. “დროება“, 1883, 8 თებერვალი, № 28, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 15, 2007, გვ. 415.

ატრიბუცია:

სტატია დაიბეჭდა „სავარაუდო“ თხზულებათა ტომში. ატრიბუციის არგუმენტირება მოცემულია იქვე; იხ. ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 15, 2007, გვ. 621, 702-703.

    
8 თებერვალი    
    
დავით სარაჯიშვილის სახლში, ქართული მწერლობის მოყვარულთა წინაშე, კითხულობს პოემა „განდეგილს“, რომელიც მსმენელებზე წარუშლელ შთაბეჭდილებას ახდენს.  წყარო:

დროება, 1883, 10 თებ. № 29, გვ. 2.

პირთა ანოტაციები:

სარაჯიშვილი დავით ზაქარიას ძე (1848-1911)

მეწარმე და მეცენატი, ქართული კონიაკის წარმოების ფუძემდებელი. განათლება მიიღო პეტერბურგის, მიუნხენისა და ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტებში. 1885 წელს თბილისში ააგო კონიაკის დასაძველებელი საწყობი.

    
1884    
    
8 თებერვალი   
    
იღებს დავით ერისთავის წერილს, რომელშიც ურჩევს ბანკის მიერ აბანოს უბნის დაგირავებას, რათა ისიც სომეხმა ვაჭრებმა არ ჩაიგდონ ხელში.  წყარო:

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ილია ჭავჭავაძის არქ. № 503.

პირთა ანოტაციები:

ერისთავი დავით გიორგის ძე (1847-1890)

მწერალი, დრამატურგი, საზოგადო მოღვაწე.

    
8 თებერვალი    
    
პეტერბურგიდან წერილს უგზავნის მეუღლეს. კმაყოფილებას გამოთქვამს დისწულის, მაკო აფხაზის გათხოვების გამო. სწერს, რომ რეგულარულად ესწრებოდა ყრილობის სხდომებს და ძალიან დაკავებული იყო. _ 1884   წყარო:

ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ავტოგრაფი № 352; ი. ჭავჭავაძე, თსკ (ათ ტომად), ტ. 10, 1961, გვ. 367-369; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 18, თბ., 2009, გვ. 207-209, 372.

პირთა ანოტაციები:

გურამიშვილი-ჭავჭავაძისა ოლღა თადეოზის ასული (1842-1927)

საზოგადო მოღვაწე, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების, ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტისა და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებების წევრი, ქველმოქმედი.

აფხაზი-მაყაშვილისა მარიამ (მაკო) ნიკოლოზის ასული (გარდ. 1894)

ილია ჭავჭავაძის დისწული, დიმიტრი სოლომონის ძე მაყაშვილის მეუღლე.

    
8 თებერვალი    
    
გაზეთ „დროებში“ იბეჭდება დასაწყისი რეცენზიისა ჟურნალ „ივერიის“ 1883 წლის მეთერთმეტე და მეთორმეტე ნომრებში გამოქვეყნებულ მასალებზე, მათ შორის ილია ჭავჭავაძის „შინაურ მიმოხილვაზე“.  წყარო:

გაზ. „დროება“, 1884, № 29, გვ. 1-3.

    
1887 8 თებერვალი   
    
 ესწრება აკაკი წერეთლის პიესა „თამარ ცბიერის“ წარმოდგენას ქართულ თეატრში.  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1887, 9 თებერვალი, № 30, გვ. 1-2.

დათარიღება:

დროზე მითითებულია 9 თებერვალს რუბრიკით „ქართული თეატრი“ გამოქვეყნებულ რეცენზიაში.

პირთა ანოტაციები:

წერეთელი აკაკი როსტომის ძე (1840-1915)

პოეტი, პროზაიკოსი, დრამატურგი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე.

    
8 თებერვალი    
    
 გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს დასაწყისს მოწინავე წერილისა თარიღით „ტფილისი, 7 თებერვალი“ („ჩვენს განათლებულს საზოგადოებაში ხშირად ისმის...“). მწერლის თხზულებათა კრებულებში იბეჭდება სათაურით „რა მიზეზია, რომ კრიტიკა არა გვაქვს“  წყარო:

კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 632-633; გაზ. „ივერია“, 1887, 8 თებერვალი, № 29, გვ. 1 (ცენზურის ნებართვა 1887, 7/II); ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 5, თბ., 1991, გვ. 341

    
1889    
    
8 თებერვალი   
    
კავკასიის საცენზურო კომიტეტი გასცემს ქშწ-კგ საზოგადოების მიერ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა პირველი ტომის გამოცემის ნებართვას.  წყარო:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 480, № 1988.

    
1891    
    
8 თებერვალი    
    
გაბრიელ ეპისკოპოსს წერილობით ატყობინებს ქშწ-კგ საზოგადოების საერთო კრების დადგენილებას, მწიგნობრობის გავრცელების საქმეში შეტანილი წვლილისთვის მისი საპატიო წევრად არჩევის შესახებ.   წყარო:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481, აღწ. 1, საქ. 303, ფ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად, X, 1961, გვ. 132; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 145-146, 436-437.

პირთა ანოტაციები:

გაბრიელ ეპისკოპოსი, ერისკაცობაში გერასიმე მაქსიმეს ძე ქიქოძე (1825-1896)

იმერეთის ეპისკოპოსი 1860-96 წლებში, თეოლოგი, პედაგოგი, ფსიქოლოგი, საზოგადო მოღვაწე, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის აქტიური მონაწილე.

    
1896    
    
8 თებერვალი   
    
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს მოწინავეს თარიღით „ტფილისი, 8 თებერვალი“ („გაზეთებმა მოგვიტანეს ამბავი რომა...“). მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „ქართული სამონასტრო მამულების ბერძენი ბერების სამსახურში“.  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1896, 8 თებერვალი, № 29, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 13, 2007, გვ. 207.

    
1898    
    
8 თებერვალი   
    
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს მოწინავეს თარიღით „ტფილისი, 7 თებერვალი“ („ყველაზე დიდი ნაკლი ჩვენის ქართულის ლიტერატურისა...“). მწერლის თხზულებათა კრებულებში იბეჭდება სათაურით „კრიტიკა სანათურია ლიტერატურისა“.  წყარო:

გაზ. „ივერია“, 1898, 8 თებერვალი, № 29, გვ. 1 (ცენზურის ნებართვა 1898, 7/ II); ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 5, 1991, გვ. 576.

    
1902    
    
8 თებერვალი     
    
გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ იბეჭდება დასაწყისი არჩილ ჯორჯაძის სტატიისა „ძველი წესის“ სულთ-ბრძოლა“, რომელშიც საუბრობს ილია ჭავჭავაძის მიერ „ახალ-მოსულის“ ფსევდონიმით გამოქვეყნებული წერილების „გესლიან დაცინვასა და ულმობელ ოხუნჯობაზე“.  წყარო:

გაზ. „ცნობის ფურცელი“, 1902, № 1720.

პირთა ანოტაციები:

ჯორჯაძე არჩილ კონსტანტინეს ძე (1872-1913)

პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, სწავლობდა პეტერბგის, ვარშავის, პარიზისა და ლონდონის უნივერსიტეტებში, რედაქტორობდა საფრანგეთში გამომავალ გაზ. „საქართველოს“, საქართველოს ავტონომიის მომხრე სოციალფედერალისტი. წერდა ფსევდონიმით „საბუელი“.