|
1873 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
სადილს უმართავენ ქართველი კანვოელები. ყურადღებით კმაყოფილია, მაგრამ
ზედმეტი ქება აწუხებს. |
|
წყარო:
ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 18, თბ., 2009, გვ. 147-148.
დათარიღება:
ამის შესახებ ნათქვამია მეუღლისთვის 5 ოქტომბერს გაგზავნილ წერილში. |
|
|
|
|
|
1881 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
გაზეთ „დროების“ სარედაქციო გვერდზე ხელმოუწერლად აქვეყნებს სტატიას „ბ.
მარკოვის საჩივარი“. ტექსტი ილია ჭავჭავაძის სახელით პირველად დაიბეჭდა
მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში. |
|
წყარო:
გაზ. “დროება“, 1881, 1 ოქტომბერი, № 204, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც
ტომად, ტ. 15, 2007, გვ. 272.
ატრიბუცია:
სტატია დაიბეჭდა „სავარაუდო“ თხზულებათა ტომში. ატრიბუციის
არგუმენტირება მოცემულია იქვე; იხ. ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 15,
2007, გვ. 272, 681.
პირთა იდენტიფიკაცია:
საუბარია ლევ ლევის ძე მარკოვზე.
პირთა ანოტაციები:
მარკოვი ლევ ლევის ძე (1837-1911)
სამოქალაქო მრჩეველი, მწერალი, თბილისის კლასიკური გიმნაზიის დირექტორი
1874-1902 წლებში. |
|
|
|
|
|
1884 |
|
|
| |
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
თავმჯდომარეობს ქშწ-კგ საზოგადოების სხდომას, რომელზეც განიხილავენ სოფელ
წინამძღვრიანთკარში სხვა ადგილებიდან ჩამოსული მოსწავლეების საცხოვრებლით
უზრუნველყოფის საკითხს და იღებენ დადგენილებას, რომ ილია წინამძღვრიშვილს
გამოუყონ შესაბამისი თანხა. |
|
წყარო:
ქშწ-კგ საზოგადოების ოქმი, საქართველოს ეროვნული არქივი, ფ. 481 № 67,
გვ. 23.
პირთა ანოტაციები:
წინამძღვრიშვილი ილია ივანეს ძე (1834-1920)
აგრონომი, პედაგოგი, საზოგადო მოღვაწე, ილია ჭავჭავაძის
სტუდენტობისდროინდელი მეგობარი. 1883 წელს სოფელ წინამძღვრიანთკარში გახსნა
სასოფლო-სამეურნეო სკოლა. |
| |
|
|
|
1886 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს დასასრულს მოწინავე
სტატიისა თარიღით „ტფილისი, 30 სექტემბერი“ („ჩვენ გუშინდელს წერილში
მოვიყვანეთ სიტყვა-სიტყვით...“). მწერლის თხზულებათა ათტომეულში სათაურად
აქვს „სოფლის მმართველობის რეფორმის საკითხები“, ხოლო ოცტომეულში - „საგლეხო
მმართველობის ზედამხედველობის ახალი წესი“. |
|
წყარო:
კ. კეკელიძის სახ. ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ი. ჭავჭავაძის პირადი
საარქივო ფონდი, ასლი № 1052, გვ. 461; გაზ. „ივერია“, 1886, 1 ოქტომბერი,
№ 211, გვ. 1; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ათ ტომად (შემდგ. პ. ინგოროყვა), ტ. VIII,
1957, გვ. 223; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც ტომად, ტ. 8, 2007, გვ. 406. |
|
|
|
|
|
1887 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად აქვეყნებს მოწინავეს თარიღით „ტფილისი,
30 სექტემბერი“ („არ ვიცით, შეხვედრია თუ არა ოდესმე...“). მწერლის
თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „სამრეწველო და სამეურნეო
ნაწარმთა გამოფენის მოწყობის შესახებ“. |
|
წყარო:
გაზ. „ივერია“, 1887, 1 ოქტომბერი, № 203, გვ. 1-2; ი. ჭავჭავაძე, თსკ
ოც ტომად, ტ. 9, თბ., 2006, გვ. 565.
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
მეგრული ენის სწავლებასთან დაკავშირებით წერილს უგზავნის სენაკის სკოლის
ინსპექტორ სამსონ ყიფიანს. |
|
წყარო:
ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ფ. 481, № 117, გვ. 1.
პირთა ანოტაციები:
ყიფიანი სამსონ გიორგის ძე (1855-1937)
პედაგოგი, მსახიობი, პუბლიცისტი, სენაკის სააზნაურო სკოლის ინსპექტორი. |
|
|
|
|
|
1890 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
ვალერიან გუნია წარწერით უძღვნის „საქართველოს კალენდარს“. |
|
წყარო:
საქართველოს კალენდარი, 1890, საქართველოს პარლამენტის ეროვნული
ბიბლიოთეკა, ილია ჭავჭავაძის პირადი კოლექცია.
პირთა ანოტაციები:
გუნია ვალერიან ლევანის ძე (1862-1938)
მსახიობი, რეჟისორი, დრამატურგი, კრიტიკოსი, თეატრალური მოღვაწე. |
|
|
|
|
|
1895 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
რუსი პოეტი ვასილი ველიჩკო წარწერით უძღვნის საკუთარ წიგნს. |
|
წყარო:
Записки духа. Нехданчик. Первая муха. СПб., 1895.
პირთა ანოტაციები:
ველიჩკო ვასილ ლვოვის ძე (1860-1903)
პოეტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი. რედაქტორი გაზეთებისა „კავკაზ“
(1897-დან), „რუსსკი ვესტნიკ“ (1901-დან). |
|
|
|
|
|
1904 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის ნარკვევის „სომეხთა მეცნიერნი და ქვათა
ღაღადი“ საპასუხოდ დაწერილი ქრისტეფორ ვერმიშევის წიგნის შესახებ „ირტიმიდის“
ხელმოწერით იბეჭდება დიმიტრი ჯაშის წერილი „გაკვრით. ნარევნაკვეს გასართობი“. |
|
წყარო:
გაზ. „ივერია“, 1904, № 226.
პირთა ანოტაციები:
ვერმიშევი ქრისტეფორე ავაკუმის ძე (1863-1933)
ეკონომისტი, სტატისტიკოსი. 1891 წლიდან მართავდა თბილისის სავაჭრო
ბანკის ბათუმის ფილიალს. 1904 წელს აირჩიეს მერად.
ჯაში დიმიტრი სოფრონის ძე
სტამბის მუშა და პუბლიცისტი, სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი,
ოხრანკის აგენტი. ილია ჭავჭავაძის უკანასკნელი მოურავი და, არაერთი
მტკიცებულებით, მისი მკვლელობის ორგანიზატორი. ამ ბრალდებით იყო
დაპატიმრებული, მაგრამ გაათავისუფლეს. |
|
|
|
|
|
1905 |
|
|
|
|
|
|
|
1 ოქტომბერი |
|
|
|
|
|
|
|
ნიკო ცხვედაძეს სთხოვს მიაწოდოს ინფორმაცია იმ დეპუტაციის შემადგენლობის
შესახებ, რომელიც გზათა მინისტრს უნდა შეხვდეს და დაუკონკრეტოს შეხვედრის
დრო. |
|
წყარო: გ. ლეონიძის სახ. ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი,
ი. ჭავჭავაძის პირადი საარქივო ფონდი, ავტოგრაფი № 17 586; ი. ჭავჭავაძე,
წერილები (ი. ბოცვაძის რედ.), სოხუმი, 1949, გვ. 102; ი. ჭავჭავაძე, თსკ ოც
ტომად, ტ. 17, 2012, გვ. 245, 493-494. დათარიღება: იხ. „ტექსტოლოგიური
კვლევები ილია ჭავჭავაძის ცხოვრებისა და შემოქმედების მატიანისთვის“, თბ.,
2016, გვ. 199-200.
პირთა ანოტაციები:
ცხვედაძე ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე (1845-1911)
საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი, პუბლიცისტი. დაამთავრა მოსკოვის აკადემია.
1869 წლიდან ასწავლიდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში, 1874 წლიდან -
თბილისის ქალთა ინსტიტუტში. 1898 წლიდან სათავეში ჩაუდგა ქართული გიმნაზიის,
სინამდვილეში მომავალი ქართული უნივერსიტეტისათვის შენობის აგების საქმეს. |
