1847 შემოდგომა
ავადმყოფობს ციებით. სოფლური წამლები ვერ შველის და მამას – გრიგოლ
ჭავჭავაძეს სამკურნალოდ მიჰყავს თბილისში. ექიმების უშედეგო მკურნალობის
შემდეგ მოარჩენს ავლაბრელი ფერშალი. წყარო:
იონა მეუნარგია, ქართველი მწერლები, ტ. 2. 1944, გვ. 182. იაკობ ბალახაშვილი,
ილია ჭავჭავაძის მოწაფეობა და სტუდენტობა, 1937, გვ. 19.
პირთა ანოტაციები:
ჭავჭავაძე გრიგოლ პაატას ძე (1811-1852)
ილია ჭავჭავაძის მამა. 17 წლისამ დაიწყო
სამხედრო სამსახური ნიჟეგოროდის დრაგუნთა პოლკში. მონაწილეობდა
რუსეთ-თურქეთის 1828-1829 წლების ომში, თავი გამოიჩინა ყარსის,
ახალქალაქის, ახალციხის აღებაში, იბრძოდა ტაო-კლარჯეთში. 1845 წ.
დაინიშნა კახეთის ათასკაციანი მილიციის უფროსად და იგერიებდა ლეკთა
შემოტევებს. 1847
გერგებილის იერიშის დროს ეღუპება ბიძა – გარსევან ჭავჭავაძე
წყარო:
იური ჩიქოვანი, ქართული წარჩინებული გვარები, თავადი ჭავჭავაძეები,
არტანუჯი, თბ., 2002, გვ. 65.
პირთა ანოტაციები:
ჭავჭავაძე გარსევან პაატას ძე (1815-1847) ილია ჭავჭავაძის ბიძა, რუსეთის არმიის
შტაბს-კაპიტანი, კავკასიის მე-2 მესანგრეთა ასეულის მეთაური. დაიღუპა
გერგებილის იერიშის დროს.
1847
ეღუპება ორი წლის ძმა – ლევანი. წყარო:
იური ჩიქოვანი, ქართული წარჩინებული გვარები, თავადი ჭავჭავაძეები,
არტანუჯი, თბ., 2002, გვ. 64.
პირთა ანოტაციები:
ჭავჭავაძე ლევან გრიგოლის ძე (1845-1847)
ილია ჭავჭავაძის უმცროსი ძმა,
რომელიც
მცირეწლოვანი გარდაიცვალა.
1847