|
მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები |
 |
ლექსიკონი ჩვენი საუნჯე (ტ.2) |
|
|
1 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნ |
▲ზევით დაბრუნება |
|
|
1.1 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაბერწყალი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნ
ნაბერწყალ-ი - ნაპერწკალი.
|
|
1.2 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაგაშპასევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაგაშპასევ-ი - სიყვარულით შემომცქერალი (ნ. მარი).
|
|
1.3 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაელვები, ნაელვევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაელვებ-ი, ნაელვევ-ი: ნაელვებითა - ელვარებით, ბრწყინვალებით; შუბლ-ნაელევად - შუბლ-აელვარებულად, შუბლგაბრწყინვებულად.
|
|
1.4 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნავროზი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნავროზ-ი - სპარსელების ახალი წლის დღესასწაული, რომელიც იმართებოდა 21 მარტს ბუნიაობის დღეს, როცა მზე შევიდოდა ვერძის ეტლში
|
|
1.5 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნავქი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნავქი - დიდი სატყორცნი იარაღის ისარი.
|
|
1.6 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნავქი |
▲ზევით დაბრუნება |
|
|
1.7 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნავღელი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნავღელ-ი - ნაღველი. ნავღლისაებრი სიტყვა ამოყარა - ნაღველივით მწარე სიტყვები წარმოსთქვა.
|
|
1.8 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაზი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაზ-ი - მოალერსე: წავიღე სიყვარულისა კაკაბი შენისა ნაზისა ქორისა შიშითა.
|
|
1.9 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაზუქი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაზუქ-ი - ნატიფი, ლამაზი, კოხტა (ტანი).
|
|
1.10 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაზუქობა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაზუქობა - ნატიფობა, კოხტაობა.
|
|
1.11 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნათელიერი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნათელიერ-ი - სინათლიანი, ნათელმოსილი.
|
|
1.12 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნათელ-ღებული |
▲ზევით დაბრუნება |
ნათელ-ღებულ-ი - მონათლული.
|
|
1.13 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნათლობა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნათლობა: მანათლობს - მანათებს.
|
|
1.14 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაკრტენი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაკრტენ-ი - ბუმბული.
|
|
1.15 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნალი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნალ-ი - ლერწმის კალამი.
|
|
1.16 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნამათევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნამათევ-ი - ღამენათევი.
|
|
1.17 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნამარხევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნამარხევ-ი - დამარხული, შენახული.
|
|
1.18 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნამორჩებარე |
▲ზევით დაბრუნება |
ნამორჩებარე - ყლორტებამონაყარი.
|
|
1.19 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნამტკიცოვანი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნამტკიცოვან-ი - მიმაგრებული, მიმყარებული.
|
|
1.20 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნანვა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნანვა - სინანული, დანანება.
|
|
1.21 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაოტი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაოტ-ი - გაქცეული, გადახვეწილი.
|
|
1.22 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაოხარი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაოხარ-ი - აოხრებული, პარტახი.
|
|
1.23 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნარბევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნარბევ-ი - ნარბენი.
|
|
1.24 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნარგისთა შამბი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნარგისთა შამბ-ი - წარბ-წამწამების აღმნიშვნელი მეტაფორული გამოთქმა.
|
|
1.25 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნასახი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნასახ-ი - დახატული, შესახედავი: ნასახად სად ა - შესახედავად სად არის.
|
|
1.26 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნასმენალი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნასმენალ-ი - გაგონილი, მოსმენილი.
|
|
1.27 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნასნებავი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნასნებავ-ი - ნაავადმყოფარი, სენგადატანილი, სენგამოვლილი.
|
|
1.28 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნასრანი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნასრან-ი - თეთრი სურნელოვანი ვარდი.
|
|
1.29 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ბანილი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნატამალ-ი - 1. ჩამომავალი, ნაშიერი.
|
|
1.30 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნატამალი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნატამალ-ი - 2. ნათესავი, თვისი.
|
|
1.31 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაფუნჩევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაფუნჩევ-ი - გაფურჩქვნილი, გაშლილი; ნაფურჩი - თაიგულად გაშლილი.
|
|
1.32 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაქვსი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაქვს-ი - ნაკვთი, ფორმა, სახე.
|
|
1.33 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაქმარი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაქმარ-ი - ტანის მოყვანილობა, გარეგნული შეხედულება.
|
|
1.34 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაშენებარე |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაშენებარე - რაც ხარობს, ცოცხლობს.
|
|
1.35 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაცარ-ნასხმევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაცარ-ნასხმევ-ი - ნაცარ-წაყრილი, თავლაფდასხმული, შერცხვენილი.
|
|
1.36 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნახლი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნახლ-ი - ძვირფასი ხარისხის ქსოვილი.
|
|
1.37 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაჴელოვნები |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაჴელოვნებ-ი - ხელით შექმნილი.
|
|
1.38 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაჴსოვნები |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაჴსოვნებ-ი - მოგონებით წარმოსახული (წარმოდგენილი).
|
|
1.39 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაჯომარდი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაჯომარდ-ი - არა ჯომარდი (არა გმირი). ნაჯომარდობა.
|
|
1.40 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ბანილი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნაჯუფთევ-ი - ნაწყვილევი, შეუღლებული, შეტოლებული.
|
|
1.41 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნაჯუფთევი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნება - 1. სურვილი, ნების დართვა, უფლება, ნებისყოფა: ინებო - ისურვო, მოინდომო; თუ ნება; არ ჰქონდა ნება - არ ჰქონდა უფლება; მე ცად ვინები - მე ცად ყოფნა მოვინდომე; თქვენად ვქმნა ნებით.
|
|
1.42 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნება |
▲ზევით დაბრუნება |
ნება - 2. ნელა: ნებასა მოიარა - ნელა მოიარა; ნება-ნებასა კვნესოდა. - ნელ-ნელა კვნესოდა.
|
|
1.43 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნელადრე |
▲ზევით დაბრუნება |
ნელად-რე - ცოტა უფრო ნელა.
|
|
1.44 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნეტარი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნეტარ-ი - ყოველგვარი სიკეთის მქონე, სიკეთით სრულყოფილი, ბედნიერი: სამგზის ნეტარი - სამგზის სრულყოფილი ყოველგვარი სიკეთით. (”სამგზის ნეტარს” და ”სამგზის სანატრელს” კლასიკური ხანის მწერლები უწოდებდნენ თამარ მეფეს).
|
|
1.45 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნეფხვა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნეფხვა - ძლიერი ყინვა.
|
|
1.46 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ბანილი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნივთ-ი - 1. ოთხი ელემენტი - წყალი, მიწა, ჰაერი და ცეცხლი; მატერია: შეყინვა ნივთთა; მხედი ნივთთა; ნივთთ შექსულობით.
|
|
1.47 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნივთი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნივთ-ი - 2. სქესობრივი სიტკბოება, მამათა სქესი: არცა ნივთი იცი; საწუთროჲსა ნივთთა; რამინს შიგან ნივთი რა ნახე.
|
|
1.48 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნიშატი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნიშატ-ი - სიხარული, შვება-განცხრომა, მხიარულება. შდრ. ნიშატი და სიხარული.
|
|
1.49 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნიში |
▲ზევით დაბრუნება |
ნიშ-ი - სასწაული; ნიშობა - სასწაულთმოქმედება.
|
|
1.50 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნიშტიანი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნიშტიან-ი - მხიარული, გახარებული, მოლხენილი.
|
|
1.51 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნიჭი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნიჭ-ი - ძღვენი, საჩუქარი, საბოძვარი.
|
|
1.52 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნობათი |
▲ზევით დაბრუნება |
ნობათ-ი - რიგი, ჯერი, მორიგი სალაშქრო ბანაკი: ნობათ-კარავსა პირი გურგანისაკენ აქნევინა.
|
|
1.53 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნუკვა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნუკვა - ვედრება, ხვეწნა, თხოვნა: რას მნუკევ - რას მევედრები, მეხვეწები; ნუ მენუკევ - ნუ მთხოვ.
|
|
1.54 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნუჟრობა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნუჟრობა - ყლორტების ამოყრა.
|
|
1.55 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ნქრევა |
▲ზევით დაბრუნება |
ნქრევა - “შეღმა შებნევა რისამე” (საბა), ჰაერში აბნევა, გაფანტვა: ანქრივეთ - ჰაერში გააბნივეთ; ვანქრიეთ იგივე წამალი.
