„მთელი კვირა“, 3.05.05
ნინო მიქიაშვილი
მამა გრიგოლის გაუნელებელი ტკივილი საქართველო იყო

წერილი ოსვენციმში დაღუპულ წმინდა მოწამის, გრიგოლ ფერაძის ცხოვრებას და მოღვაწეობას ეძღვნება. მასში აღნიშნულია: „1995 წლის 19 სექტემბერს სვეტიცხოველში, საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის გაფართოვებულ კრებაზე არქიმანდრიტი გრიგოლი (ფერაძე) წმინდანად შერაცხეს. კანონიზაციას წმინდანად შერაცხვის ცნობილი რვა პირობიდან შემდეგი დაედო საფუძვლად: 1) ქრისტესათვის მოწამებრივი სიკვდილი; 2) მაღალი საეკლესიო-საგანმანათლებლო და საღვთისმსახურებო მოღვაწეობა; 3) ეკლესიისა და ერის წინაშე დიდი დამსახურება; 4) კეთილმსახური წმინდა ცხოვრება; 5) პატრიარქ ნექტაროსის მიერ დასახელებული ორი ნიშანი: ა) უბიწო მართლმადიდებლობა; ბ) ყოველგვარი სათნოების აღსრულება, რომელსაც თან სდევს დაპირისპირება რწმენის გამო, სისხლის დანთხევამდეც კი.“

წერილიში საერთოდ არაფერია ნათქვამი იმაზე, რომ მამა გრიგოლი ეკუმენური მოძრაობის აქტიური მონაწილე იყო.

„ახალი თაობა“, 11.05.05.
მედიანიუსი
საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი საქართველოში ბუშის ვიზიტს მიესალმა

აშშ-ს პრეზიდენტის საქართველოში ვიზიტს პატრიარქი ილია მე-II განცხადებით გამოეხმაურა. განცხადებაში ნათქვამია, რომ ვიზიტი ისტორიული მნიშვნელობისაა, რასაც ყველა აცნობიერებს. ილია მეორეს სიტყვებით, პრეზიდენტი ბუში იმ უძველესი კულტურის ქვეყანაში ჩამობრძანდა, რომელიც ეთნოსური და რელიგიური უმცირესობების მიმართ ოდითგანვე კეთილგანწყობილი იყო.

„ალია“, 19-20.5.05.
მარიტა დამენია
საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიაზე ახალი შეტევა მზადდება

გაზეთი აქვეყნებს ინტერვიუს ლეიბორისტ ჯონდი ბაღათურიასთან. ბაღათურიას თანახმად, საქართველოში რელიგიური დაპირისპირების პროვოცირებას თურმე თავისუფლების ინსტიტუტი ახდენდა და ახდენს. ბაღათურიას ინფორმაციით, მათ „ამ პროვოკაციებისთვის მილიონნახევარი ევრო უკვე აქვთ მიღებული. თუ პროვოცირება მოხერხდება, დაფინანსების წყაროები კიდევ გამოჩნდება...“ ბაღათურია იუწყება, რომ ხელში ჩავარდნია 13-გვერიანი გეგმა, სადაც ლაპარაკია, „თუ როგორ უნდა მოხდეს შფოთისა და განხეთქილების ეკლესიაში შემოტანა“ (ბაღათურია უარს ამბობს, დაასახელოს აღნიშნული გეგმის ხელის მომწერი პირები). ეს გეგმა „სამ ყველასთვის ცნობილ ეპისკოპოსს“ შეუმუშავებია, „რომლებიც ადრეც ავლენდნენ ეკუმენისტურ განწყობებს“; ესენია: დმანისის ეპისკოპოსი, მეუფე ზენონი; დასავლეთ ევროპის ეპისკოპოსი, მეუფე აბრაამი და ფოთის ეპარქიის მთავარეპისკოპოსი, მეუფე გრიგოლი... ამ გეგმიდან აშკარავდება, რომ ისინი პატრიარქის ძალაუფლების შესუსტებას და ეკლესიის ბეჭდვით ლიტერატურაზე კონტროლის დაწესებას შეეცდებიან, ხოლო სამრევლო კავშირებში პროეკუმენისტურ პროპაგანდას გააჩაღებენ. ბაღათურიას სიტყვებით, შეთქმულებს რელიგიურ გამოცემების რედაქციებში თავისი ხალხი ჰყავდათ შეგზავნილი, რის გამოც ამ გამოცემებში „ეკლესიის სახელით ბევრი ისეთი ლიტერატურა იბეჭდებოდა, რომლის გამოყენება მართლმადიდებლისთვის დღეს აკრძალულია, ვინაიდან პატრიარქმა ამაზე კონტროლი გაამკაცრა“.

პატრიარქის დასასუსტებლად „დარტყმა განხორციელდება პატრიარქის ძმისშვილზე, მცხეთა-თბილისის ეპისკოპოსს მეუფე დიმიტრიზე და ბათუმ-სხალთის ეპარქიაზე. შემდეგ იქნება შეტევები ხევის ეპისკოპოსს პეტრე ცაავზე, ალავერდის ეპისკოპოსს მეუფე დავითზე, ცაგერის ეპისკოპოსს მეუფე სტეფანეზე, მეუფე ზოსიმეზე და მეუფე იობზე. მათ ეპარქიებში მოხდება რელიგიური დაპირისპირებების პროვოცირება - კათოლიკეების და მართლმადიდებლების გადაკიდება, ეცდებიან მაჰმადიანების აჟიტირებას“ და დაიწყება ცილისწამებლური კამპანიები კონკრეტული მღვდლების წინააღმდეგ.

არც თავისუფლების ინსტიტუტის და არც საპატრიარქოს წარმომადგენლებმა არ მოისურვეს ბაღათურიას მონაყოლის კომენტირება. მხოლოდ არასამთავრობო ორგანიზაცია „ნაციონალური ლობის“ თავკაცმა გიორგი ანდრიაძემ დაადასტურა, რომ ეკლესიაზე მორიგი შეტევა გარდუვალია და რელიგიური შუღლის ხელოვნურად გაღვივებაში ბრალი მანაც თავისუფლების ინსტიტუტს დასდო.

დაბოლოს, ბაღათურია „ალიას“ აღნიშნული გეგმის ტექსტის რამდენიმე დღეში ექსკლუზიუტად მიწოდებას შეპირებია.

„ხვალინდელი დღე“, 25.5.05
მანანა ნოზაძე
იერუსალიმის პატრიარქის ბედი 15-მა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ გადაწყვიტა

წერილი მართლმადიდებელ ეკლესიათა სტამბოლის საგანგებო კრებას ეხმაურება. კრებას იერუსალიმის პატრიარქის ბედი უნდა გადაეწყვიტა და მასში თხუთმეტივე მართლმადიდებელი ეკლესია, მათ შორის საქართველოს ეკლესიაც, მონაწილეობდა. წერილში მოყვანილია არასამთავრობო ორგანიზაცია „ნაციონალური ლობის“ ხელმძღვანელის, გიორგი ანდრიაძის სიტყვები, რომ იერუსალიმის პატრიარქის ირინეოსის მიმართ წაყენებულ ბრალდებას - იერუსალიმის ეკლესიის საკუთრებაში არსებული მიწების ებრაელებისათვის მიყიდვას - რის გამოც მას სინოდი დაუპირისპირდა, საფუძველი ნამდვილად აქვს, მაგრამ ყოველივე ეს „პოლიტიკურ კრიზისი უფრო არის, ვიდრე რელიგიური“. იმავ დროს გაზეთი მის სიტყვებზე დაყრდნობით გვატყობინებს, რომ საქართველოს ეკლესია პატრიარქ ირინეოსს უჭერს მხარს და კონფლიქტის მშვიდობიანი გზით მოგვარების მომხრეა.

„24 საათი“, 27.05.05.
ნოდარ ლადარია
კრიზისი იერუსალიმში

23 მაისს სტამბოლში მოწვეულმა მართლმადიდებელ ეკლესიათა კრებამ მხარი დაუჭირა იერუსალიმის მართლმადიდებელი ეკლესიის სინოდის დადგენილებას, კორუფციულ გარიგებაში მონაწილეობის გამო იერუსალიმის პატრიარქის, ირინეოსის გადაყენების შესახებ. საერთო გადაწყვეტილებას მხოლოდ საქართველოს საპატრიარქო დაუპირისპირდა შემდეგი მოსაზრებებით:

1) დანაშაული დამტკიცებული არაა;

2) არ არსებობს პატრიარქის ამგვარი გადაყენების კანონიკური პრეცედენტი.

სტატიის ავტორის აზრით, ეს იმაზე მეტყველებს, რომ „საქართველოს საპატრიარქო დაუპირისპირდა სრულიად მართლმადიდებელთა საეკლესიო კრებას და ის პატრიარქი დაიცვა, რომელსაც რამდენიმე თვის წინათ სატიკად კიცხავდა რუსთაველის გამომსახველი ფრესკის განადგურებისთვის.“ ავტორი ვარაუდობს, რომ ასეთი გადაწყვეტილება ორი მიზეზით შეიძლება ყოფილიყო ნაკარნახევი:

1) „კორუფციული მდგომარეობა საქართველოს საპატრიარქოში იმდენედ მძიმეა, რომ სამღვდელოების უმრავლესობას ერთადერთი ფაქტორი აკავებს: ხელისუფლების პასიურობა... გასაგებია, იერუსალიმის პატრიარქის გადაყენება ერთობ არასასურველი მაგალითია.

2) სავარაუდოა, რომ საქართველოს საპატრიარქოს განსაკუთრებული პოზიცია რუსეთის ეკლესიისათვის (წაიკითხე: სპეცამსახურებისათვის) იყოს ხერხი, რომ მიუხედავად ოფიციალური პოზიციისა, მისი საშუალებით განაგრძოს იერუსალიმის ეკლესიის გადაყენებული პატრიარქისა და კორუმპირებული ბერძენი იერარქიის ფარული მხარდაჭერა.“