ლებანიძე მურმან  

საბა

სუფევენ ველსა მწვანილოვანს
        ფერნი მრავალნი;
ჯინჭველასაებრ განმრავლდიან
        ერნი მავანნი,
აღიგვებიან სრულად მიწით
        რომელიმენი,
გაძლების ნიჭსა ვაი-ვიშით
        ჰფლობენ ივერნი;
უფალო ჩვენო! თუ არ შენით,
        მაშ, მარქვი, ვისით
ვართ ათასწლობით მარტოოდენ
        გაძლების ნიჭით?
მოგვმადლე ნიჭი განმრავლების
        ვიეთთა გვარად,
შენ შეგვეწიე, პირს მიწისას
        მოგვფინე ჯარად!!!