* * *

მალე ფერგადაშლილი,

ამწვანდება ტყე-ველი,

გაიშლება ყვავილი,

სურნელების მფრქვეველი;

გაცოცხლდება დაფნარი,

მთის მწვერვალი, ტყის პირი,

და დაივლის ნარნარი

გაზაფხულის ზეფირი.

წყნარი სევდა მეწვევა,

წამიღებს სიმთა ჟღერა;

ნისლით გამოერკვევა

ჩემი გულის სიმღერა.

ქვებს, ბალახებს დაატკბობს

ჰანგი თავისებური,

მკაცრი - მაგრამ ლამაზი,

ნაზი - მაგრამ ველური.

როდი მიყვარს, გულისთქმა

თუ ნაღველს არ ერევა,

ათას ხმაში ჩემი ხმა

ამ ხმამ განაცალკევა.

როდი მიყვარს, გულისთქმა

თუ გულმავე არ ჰპოვა,

ათას ხმაში ჩემი ხმა

ამ ხმამ განამარტოვა...