დრო

აზიის დაშლილი თმის შავი გიშერის

მსუბუქი ტალღები და ლურჯა ცხენები!

შენ მხოლოდ მარადი სიმაღლე გიშველის,

როს შუქად მშობლიურ ცას შეეშენები.

სარკეთა სახეებს სანთლები მოედო

და შვენის რუსთაველს შირაზის ვარდები;

სიმღერის მხურვალე დრო არის, პოეტო,

თუ ასე წარმართი გზით წარემართები.