წავა ლექსი და წაიღებს

გადაივლიან ღრუბლები,

დაჰყრიან ოქროს ქვიშასა;

წავა ლექსი და წაიღებს,

ახალგაზრდობის ნიშანსა!

გაჰყვება ცრემლის საგზალი,

თმებიდან ერთი ჭაღარა;

წავა, ის ტალღაც გაშრება,

გუშინ რომ განიაღვარა!

წავა და არ დაბრუნდება

დაფეთებული ჯერანი;

იმ ღამის თრთოლა თან წაჰყვა,

იმ დილის გულის ძგერანი!

ან რისთვის უნდა დაბრუნდეს,

მე ვეღარ მნახავს მზიანსა;

ახალგაზრდობა თუ უნდა,

უჯობს გადაჰყვეს ნიავსა!

ვაი, რომ ერთხელ დაგრეკავს

და მერე შეგრთავს ქვიშასა!

წავა ლექსი და წაიღებს

ახალგაზრდობის ნიშანსა...