* * *

მოხარული ვიყავ და მოხარული ვიქნები,

როცა მესმის, რომ გახსოვთ ჩემი ძველი წიგნები.

თქვენ ჩემს საღამოებზე უგულწრფელეს გაგებით

მოდიოდით ყოველთვის თქვენი ამხანაგებით.

სად არიან ისინი? თუმც...რა საკვირველია:

მას აქეთ უმძაფრესი ორმოცდარვა წელია.