შეხედე!

შეხედე, როგორ არის ჩასკვნილი

ამ მთების ჩრდილი და ჩაის ჭალა.

ჩამავალ მზეთა უკანასკნელი

და სისხლიანი გზა ჩაიშალა.

ჩემი გულია: მშვენიერ მაისს

ხვეწნად მუხლებში რომ ვუვარდები,

სიმღერა ჩაის, სიცოცხლე ჩაის

და უყვითლესი ჩაის ვარდები.

რა არის ნეტავ ქვეყნად მისთანა,

რომ გამიცივოს გული მისდამი,

მიჩვენოს სადმე აჭარისთანა -

სხვა რომელიმე კუთხე ახალი.

ახალგაზრდობის დღე, საიდანაც

ჩემგან პირველად ზღვაა ნახული,

მიჩვენეთ სადმე ზღვა ამისთანა,

ან მთები ზღვაზე გადასახული.

ჩაის მინდვრების თვალის გახელას

ეკუთვნის ჩემი ძახილი: ვაშა!

ჩემი კალამი, მზე, მაჭახელა,

“ხასანბეგურა” და “ალიფაშა”.