ანთაძე ცისანა
ანთაძე ცისანა – (1940), ქართველი პოეტი, დაიბადა სოფელ ჯურუყვეთში (ლანჩხუთი). დაამთავრა შოთა რუსთაველის სახელობის ბათუმის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი მათემატიკის სპეციალობით. გამოცემული აქვს პოეტური კრებულები: „სათავეებთან“ (თანაავტორი, 1968), „ლექსები“ (1971), „ბილიკ-ბილიკ“ (1974), „მზეო მაღალო“ (1978), „ლამაზი სიზმარი“ (1982), „მოეფერეთ შემოდგომის ჩიტებს“ (1990), „რჩეული“ (2000), „აღსარება“ (2014). ავტორია რამდენიმე მონოგრაფიისა, მათ შორის: „სავსე ქართული პატიოსნებით“ (2010), „ღვაწლით გალამაზებული სიცოცხლე“ (2011), „ადამიანი“ (2012), მუშაობს პუბლიცისტიკაში. ეწევა მთარგმნელობით საქმიანობას. თარგმნილი აქვს ვლადიმერ ვისოცკის ლექსები. სხვადასხვა დროს მუშაობდა: ბათუმის პედაგოგიურ ინსტიტუტში, გამომცემლობა „აჭარაში“, რესპუბლიკურ საბავშვო ბიბლიოთეკაში, აჭარის საყოფაცხოვრებო მომსახურების სამინისტროში. ამჟამად უძღვება გაზეთ „აჭარა P.S.“-ის ლიტერატურულ რუბრიკას. 1995-2004 წლებში ხელმძღვანელობდა ი.ჭავჭავაძის სახელობის საქართველოს მწიგნობართა ასოციაციის აჭარის ორგანიზაციას.
- დრომ თვით იდარდოს...
- მე დუელი მაქვს საკუთარ თავთან,
- ან ველოდები ხელის აქნევას,
- მოწმე რად მინდა, მოწმე ზეცაა,
- სეკუნდანტებთან რა მესაქმება.
- პირველი ტყვია ასცდა სამიზნეს,
- მაინც ითვლება პირველ რაუნდად...
- დრო ლახვარივით მიბრუნებს ისრებს,
- ამ არამკითხეს ნეტავ რა უნდა?!
- ვერ შემაშინა, თუმცა დავლანდე
- დინოზავრების დიდი ტორი აქვს,
- მე პოეტი ვარ და უკეთ ვზომავ
- ტყვიის და სიტყვის ტრაექტორიას.
- მეორე ტყვია გულში გაცივდა....
- ისევ გადავრჩი გაოცებისთვის!
- დრომ თვით იდარდოს, რომ სინჯარამდე
- ვერ მიმიყვანა ამო ცდებისთვის.
- მე პოეტი ვარ, თვითონ ვიგრძენი,
- ლექსის წერის დროს ვენა თბილია,
- ცივსისხლიანთან, ორი დღისათვის,
- ვერა, ვერ გავხსნი მიკროფილიალს.
- მე დუელი მაქვს საკუთარ თავთან,
- არ ველოდები ხელის აქნევას,
- მოწმე რად მინდა, მოწმე ზეცაა,
- სეკუნდანტებთან რა მესაქმება!.
