ბაგრატიონ-გრუზინსკი პეტრე
ბაგრატიონ-გრუზინსკი პეტრე – (1920 – 1984), ქართველი პოეტი და დრამატურგი, 1941 წელს დაამთავრა თსუ-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტი. 1933 წლიდან დაიწყო ლიტერატურული მოღვაწეობა; 1945 წელს დააპატიმრეს ანტისაბჭოთა ლექსებისათვის; ავტორია არაერთი მუსიკალური კომედიის ლიბრეტოსი; მის ლექსებზეა დაწერილი გიორგი ცაბაძის: „ჰიმნი სიყვარულს”, „მიმღერე რამე”, „სადაც გინდა, იქ ილოცე”, ბიძინა კვერნაძის „გაზაფხულდა”; ოთარ თევზაძის „ობელისკები”; აღსანიშნავია რევაზ ლაღიძის „სიმღერა თბილისზე”, რომელიც თბილისის 1500 წლისთავისათვის დაიწერა; ასევე მის ლექსებზე დაიწერა სიმღერები ცნობილი მხატვრული ფილმებისთვის: „კეთილი ადამიანები”, „ბაში-აჩუკი”, „დღე პირველი, დღე უკანასკნელი”, „აბეზარა”, „მხიარული რომანი”, „რაც გინახავს, ვეღარ ნახავ”, „განგაში”, „მიმინო”. 2009 წელს გამოიცა მისი ლექსები, პოემები, მინიატურები, სასიმღერო ლექსები, ნათარგმნი ლექსები. დაკრძალულია სვეტიცხოვლის ტაძარში.
- * * *
- როგორ მიყვარდი... უსიტყვოდ მტოვებ,
- ...უსიტყვოდ მტოვებ ბედის ამარა,
- მე უშენობა რომ არ შემეძლო,
- შენ სწორედ ამან გაგათამამა.
- რაღა ვქნა თუკი ისევ მაჩნიხარ,
- ისევ თუ მინდა შენი დანახვა,
- შენი სიტყვები.... „ო რა კარგი ხარ...”
- ახლა სადა ხარ, ახლა სადა ხარ?...
- ...კარავი... კოცნა... ალერსი.... სითბო,
- თითების სითბო, შენი თითების,
- ო, ის აპრილი.... იმ აპრილს თითქოს
- კიდევ გპირდები... კიდევ გპირდები...
- ......რისთვის ვიხსენებ იმავე გრძნობას,
- რომ შემაყარა შენმა დალალმა,
- და სიყვარულმა კი არა მხოლოდ,
- შენ გაზაფხულმაც გაგათამამა.