ბაიათი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
ბაიათი - ლირიკულ-სატრფიალო ხასიათის სპარსულ-აზერბაიჯანული რომანსი-სიმღერა. ბაიათს, როგორც წესი, საფუძვლად უდევს რვა ტაეპისაგან შემდგარი შვიდმარცვლიანი ლექსი. გარითმულია ააბა სქემით. ბაიათს მღერიან ხმის მაღალ რეგისტრში, აქვს ფართო დიაპაზონის მელოდიური ქარგა, ელეგიური, სევდიანი, მღერადი ჰანგი. მდიდარია მელიზმებით. ბაიათს უპირატესად აშუღები ასრულებენ მუსიკალური საკრავების (საზი, თარი, ქამანჩა) თანხლებით.
ბაიათი XVIII-XIX სს-ში აღმოსავლეთ საქართველოში, განსაკუთრებით კი თბილისში გავრცელდა. აქ მან ქართული ქალაქური სასიმღერო ლირიკის ზემოქმედება განიცადა. ქართული ბაიათის ტიპური ნიმუშია „ორთავ თვალის სინათლევ“. საქართველოში ბაიათს ასრულებდნენ თბილისელი აშუღები: ჰაზირა, საგინაშვილი, მაჩაბელი და სხვ.
