გასვიანი ნანა
გასვიანი ნანა – (1965), პოეტი და მთარგმნელი. დაიბადა ცაგერში. დაამთავრა ქუთაისის 33-ე საშუალო სკოლა და ნიკო მუსხელიშვილის სახელობის ქუთაისის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი. პირველი ლექსი გამოაქვეყნა საქალაქო გაზეთ „ქუთაისში.“ შემდგომ იბეჭდებოდა ლიტერატურულ პერიოდიკაში (ჟურნალები: „განთიადი“, „მნათობი“, „ლიტერატურული გაზეთი“ და სხვ.) 1999 წელს თანამოაზრეებთან ერთად ქუთაისში დააფუძნა ხელოვანთა კავშირი „მარიოტა“, რომლის პრეზიდენტია 2001 წლიდან. იყო ამ კავშირის სალიტერატურო ჟურნალის „ი/ა“ რედაქტორი. ავტორია პოეტური კრებულებისა: „მებოძირი” (2006) და „რაც მზის წინ იყო“ (2017); არის საბავშვო ლექსების კრებულის „ლილე“ თანაავტორი და რედაქტორი, 1980-90-იანი წლების ქუთაისის ლიტერატურული თაობების ანთოლოგიის თანაშემდგენელი და რედაქტორი. თარგმნილი აქვს მილან კუნდერას, ხორსე ლუის ბორხესის, ვლადიმერ ნაბოკოვისა და სხვათა ნაწარმოებები, რომლებიც დაბეჭდილია ლიტერატურულ ჟურნალ-გაზეთებში.
- ძახილი
- ეჰეი!.. ვყვირი გალაქტიკების თქორში,
- სად ხარ! –
- მოვარწევ კვაზივარსკვლავურ ბორანს
- და პლანეტების ევდემონიზმურ ქოშინს,
- ქორონიკონი გლახის კვარივით ბოლავს.
- სად ხარ! –
- მოვდენი ცაზე ცეცხლოვან ვერძებს,
- მიწას მთოვარის ჭუტი ციაგი კალავს,
- დალიონების შარავანდედში მეძებ,
- მარგალიტების მთებშუა მიშლი კარავს.
- დამბადებელო, რისთვის კეისრის წილი?
- კაფავ და ჩეხავ ჩემი სიზმრების ახოს,
- იქნებ მოხვიდე გზააბნეული მწირი
- და ერთხელ ჩემი წყალდიდობები ნახო.
- პატრიარქალურს დაგახვედრებდი საფარს,
- ბამბუკის ქოხს და ქოხთან ვენერას ტბორებს,
- დროის ცხენების ჩაფრენილი ხარ ფაფარს
- და გზებზე სისხლის ედელვაისებს ტოვებ.
- მე კი – ეჰეი!.. გალაქტიკების მიღმა
- ისევ გიხმობ და მოვერეკები აწმყოს
- და რიგრიგობით ყველა მიწიერ ნიღაბს
- მდუმარედ ვიხდი
- და შენს ფეხებთან ვაწყობ.