გუდიაშვილი ნიკოლოზ

ნიკოლოზ გუდიაშვილი

გუდიაშვილი ნიკოლოზ ივანეს ძე - (19. V. 1913, თბილისი, – 17. IV. 1998, იქვე), კომპოზიტორი, საქართველოს სახალხო არტისტი.

1937 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (ს. ბარხუდარიანის საკომპოზიციო კლასი), 1941 – ასპირანტურა (პ. რიაზანოვის ხელმძღვანელობით). 1937-იდან თბილისის კონსერვატორიის პედაგოგი იყო, 1981-იდან პროფესორი. გუდიაშვილი ძირითადად მუშაობდა სიმფონიურ კამერულ-საკრავიერი, კამერულ-ვოკალური, საგუნდო და საესტრადო მუსიკის სფეროში. მისი საფორტეპიანო კვინტეტი (1948) ამ ჟანრის ერთ-ერთ პირველ და საუკეთესო ნიმუშს წარმოადგენს ქართულ მუსიკაში.

გუდიაშვილს ეკუთვნის ოპერები: „ელისო“ (ა. ყაზბეგის მიხედვით, 1944), „ქეთევან წამებული“ (1960); ერთაქტიანი „სისხლიანი სუფრა“, „შურისძიება“ და „ვივა ივერია“ (სამივე 1971), ორი ბალეტი „დედის მანდილი“ (1951) და „ნარიყალას ციხესთან“ (1958). ოპერეტები: „შეხვედრა აგარაკზე“ (1950), „საჩუქარი“ (1951), „სალხინობელი“ (1954), „ვახშამზე“ (1959, ოთხივე დაიდგა თბილისის მუსიკალური კომედიის თეატრში), 4 სიმფონია (1941, 1949, 1968, 1980), 5 საფორტეპიანო კონცერტი (1941, 1946, 1948, 1961, 1980), 2 სავიოლინო კონცერტი (1955, 1965), 2 სიმებიანი კვარტეტი, საფორტეპიანო კვინტეტი (1948), ცნობილი საფორტეპიანო სონატინა (1950), 24 პრელუდია და ფუგა (1975) (პირველად საქართველოში), რომანსები, ხალხური თემებზე აგებული საორკესტრო საესტრადო ჟანრის „ქართული ფანტაზია“. (გ. ტორაძე)

წყარო

მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი

იხილეთ აგრეთვე

ნიკოლოზ გუდიაშვილი