დათვთა მემღერნი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
დათვთა მემღერნი – უძველესი ქართული თეტრალური ტერმინი. ქართულ ლიტერატურაში პირველად ნახსენები აქვს ექვთიმე მთაწმინდელს (955-1028) და არსენ იყალთოელს (მე-11–12 ს.). „დათვთა თამაში” მოხსენიებულია, აგრეთვე, ქართული ხალხური სიტყვიერების ლიტერატურულ ძეგლებში.
„მღერა“ ძველ ქართულში ვინმეს დაცინვას, გაკილვა-გაკიცხვას ნიშნავდა. მოკიცხვარი კი, საბას განმარტებით, „სხვის მსგავსად მოუბარია“. აქედან გამომდინარე, „დათვთა მემღერნი, თანამედროვე გაგებით, იყვნენ სატირიკოსები, რომლებიც დათვის ბაძვით ამხელდნენ მანკიერ ადამიანურ თვისებებს.“
დ. ჯანელიძე
