ერაძე ლეილა

ლეილა ერაძე

ერაძე ლეილა – (1930 – 1998), მთარგმნელი, მწერალი, პოეტი. დაიბადა თბილისში. 1953 წელს დაამთავრა თსუ-ს აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტის თურქული განყოფილება. წლების განმავლობაში იყო საქართველოს საელჩოს პირველი მდივანი აზერბაიჯანში, ასრულებდა ატაშეს მოვალეობას კულტურის საკითხებში, საქართველო-აზერბაიჯანის მეგობრობისა და თანამშრომლობის საზოგადოების ვიცე-პრეზიდენტი (1992). ლეილა ერაძე სამეცნიერო ნაშრომების, პოეტური და საბავშო ლექსების კრებულების ავტორია. ლეილა ერაძე ეწეოდა ნაყოფიერ მთარგმნელობით საქმიანობას. მან თარგმნა და ცალკე წიგნებად გამოსცა აზერბაიჯანელ ავტორთა – სამედ ვურღუნის, ნაბი ხაზრის, ნარიმან ჰასანზადეს, ისმაილ შიხლის, მირზა იბრაჰიმოვის და სხვათა – ოცდაათზე მეტი პოეტური და პროზაული ნაწარმოები, რომანები. იგი ავტორია საბავშვო ლექსებისა.

ნარიმან ჰასანზადე

თარგმნა ლეილა ერაძემ

ისე ლამაზად მღერის ქართველი

გგონია, აქ მთებს შარბათი აწვიმს,

ერთი წუთითაც არ დაეჭვდები.

მორგებული აქვს ქართველ კაცს ყანწი,

ვით საპატარძლოს თითზე ბეჭედი.

აქ სადღეგრძელოც ისე ლაღია,

ისე თამამი და უშურველი,

რომ გული გრძნობის ბაირაღია,

ამღერებული, კაცზე მზრუნველი.

ერთი, გასმინათ მათი სიმღერა,

მღერიან მშვიდნი, სახენათელნი,

გგონია, ზეცა ჰანგად იღვრება,

ისე ლამაზად მღერის ქართველი.

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)