ვ. ღვანკითელი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
ვ. ღვანკითელი − (1868 − 1929), ნამდვილი სახელი და გვარი − ვარდენ გიორგის ძე ყიფიანი. იყო რკინიგზის მოსამსახურე, უმთავრესად ზესტაფონსა და საჩხერეში; მისი სახელი კარგად იყო ცნობილი ქართულ ლიტერატურულ და თეატრალურ წრეებში მე-20 საუკუნის დასაწყისში. ლექსებს აქვეყნებდა „მოგზაურში”, „ივერიაში”, „თეატრსა და ცხოვრებაში”. ვარდენ ღვანკითელმა განსაკუთრებული პოპულარობა აკაკისთან გაპაექრებით მოი პოვა.
- მხცოვანი პოეტის
- რ.ერისთავის ხსოვნას
- ბერი ბერუა წვერს იგლეჯს,
- მთის ხინჩლა მწარედ სტირსაო,
- თინია ოქროს თმას იშლის,
- იკაწრის ცხვირსა, პირსაო.
- მათთანა სრულიად ქართლი
- გლოვობს მამულის შვილსაო,
- რომ მისებრ ვიღა მოუთხრობს
- გლეხების გასაჭირსაო.
- სიცოცხლეშივე, მოხუცო,
- იყავი დარწმუნებული,
- რომ შენი ნაღვაწ-ნაშრომი
- ჩვენ გვქონდა დაფასებული.
- არა ხარ მკვდარი, პოეტო,
- როცა გსტირს მთელი ზღვა გული,
- მკვდრად იგი მითქვამს, ვინც აქვე
- გულსა ჰყავს დავიწყებული.
