თვითდამიზნებადი თავი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
თვითდამიზნებადი თავი - დაზიანების საშუალებების (რაკეტები, ტორპედოები, ავიაბომბები, ჭურვები და ა.შ.) ავტომატური მოწყობილობა მისი თვითდამიზნების უზრუნველსაყოფად.
თვითდამიზნებადი თავის ძირითადი ელემენტებია: მიზნის კოორდინატორი, რომელიც ახორციელებს მიზნის ავტომატურ ძიებას, აღმოჩენას, ხელში ჩაგდებას, მიზნის გაცილებას და აყალიბებს მართვის კომანდებს.
ყველაზე გავრცელებული თვითდამიზნებადი თავებია:
- ოპტიკურ-ელექტრონული (ინფრაწითელი, ლაზერული, სატელევიზიო) – იყენებენ ოპტიკური დიაპაზონის ელექტრო-მაგნიტურ ტალღებს, გააჩნიათ კომპაქტურობა, მაღალი გარჩევადობა და დამიზნების სიზუსტე, მაგრამ მათი მოქმედების მანძილი დამოკიდებულია მეტეოპირობებზე;
- რადიოტექნიკური (რადიოლოკაციური, რადიომეტრიული) – იყენებენ რადიოდიაპაზონის ელექტრომაგნიტურ
- ტალღებს, გააჩნიათ ნებისმიერი ამინდის პირობებში მოქმედების უნარი (ისევე როგორც ოპტიკურ-ლექტრონული, გამოიყენება სახმელეთო, საზღვაო და საჰაერო მიზნების დასაზიანებლად);
- აკუსტიკური – იყენებენ სმენად ბგერებს და ულტრაბგერით ტალღებს. ბგერის დაბალი სიჩქარიდან გამომდინარე გამოიყენება ძირითადად წყლის გარემოში, სადაც აკუსტიკურ ძალებს გააჩნიათ სხვებთან შედარებით მილევადობის ნაკლები ხარისხი.
