კოდუა ედუარდ
ედუარდ კოდუა – (1931-2002), ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი (1968). პროფესორი (1970), საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი, დაიბადა ქ. სენაკში. 1954 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტი, ხოლო ცოტა გვიან - ასპირანტურა. 1997 წელს აირჩიეს საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტად.
ე. კოდუა იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციოლოგიის კათედრის გამგე, საქართველოს სოციოლოგთა ასოციაციის პრეზიდენტი. 1989 წლიდან იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამეცნიერო ხარისხის მიმნიჭებელი სადისერტაციო საბჭოს თავმჯდომარე სოციოლოგიის დარგში, აგრეთვე – საქართველოს სწავლულ ექსპერტთა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე საზოგადოებრივ და ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა დარგში.
ე. კოდუას მეცნიერული კვლევის ძირითადი სფერო იყო ზოგადი სოციოლოგია და ეგზისტენციალური ფილოსოფია. იგი მრავალი მონოგრაფიის, სახელმძღვანელოს და სამეცნიერო სტატიის ავტორია.
თხზულებები
- „ორგანიცისტული სოციოლოგიის განვითარების ტენდენციები“ (თბილისი, 1964);
- „ისტორიის ფილოსოფია“ (თბილისი, 1966);
- „კოტე ბაქრაძე"' (თბილისი, 1973);
- „ისტორიის საზრისის საკითხისათვის“ (თბილისი, 1979):
- „ეგზისტენციალიზმი ფილოსოფიის არსების შესახებ“ (თბილისი, 1987);
- „სოციოლოგიის შესავალი“ (თბილისი, 1987);
- „სოციოლოგია, I და II ნაკვეთი“ (თბილისი, 1995 და 1998 წლები);
- „სოციოლოგიის ისტორია, I და II ნაკეეთი“ (თბილისი, 1987);
- „Heмецкий экзистенциализм о сущности философии" (Тбилиси, 1995);
- „კულტურის სოციოლოგია" (თბილისი, 2001).
