მაწუეველი
მაწუეველი, მაწვეველი – როგორც თვითონ სახელწოდებიდან ჩანს, მის ძირითად მოვალეობას სიუზერენის ბრძანებისამებრ ამა თუ იმ პირის, ჯარისა თუ სხვათა წვევა-მოყვანა წარმოადგენდა, ეს დამოკიდებული იყო იმაზე, თუ რა ხასიათის დავალება ჰქონდა მას მიღებული თავისი ხელისუფლისაგან. სუმბატ დავითის ძის მიხედვით, არსებობდნენ „ლაშქრის მაწეველნი“, რომელნიც სამხედრო ფუნქციის აღმასრულებელნი არიან და შესაბამისად, ძირითადი ფუნქციაც ლაშქრის შეკრებაა. იყვნენ სხვა შინაარსის დავალების შემსრულებელი მაწვეველნიც, ერთ-ერთი დატვირთვა მათი უცხო ქვეყნებში გაგზავნა და გარკვეული კუთხით დიპლომატიური ხასიათის დავალების შესრულება იყოს – „მოვიდა მაწვეველი თუქალისა (თუქალ ნოინი), წავიდა მეფე (დავით VIII) თუქალსთანა”, რასაც ხელისუფალთა შორის შეთანხმების დადება მოჰყვა – „შეჰფიცეს ერთმანეთსა სიყვარულისათვის, დაამტკიცეს ფიცი ერთობისა “(ფარსადან გორგიჯანიძე). ყვარყვარე ათაბაგი „ოდეს მოვიდა მაწუყევლი ხონთქრისა შეფეთა თანა დაპყრობად იერუსალიმისად, აღირჩია ქართველთა მეფე გიორგი (გიორგი IX) და მივიდა მისთანა სპითა თჳსითა“… (ვახუშტი): ამდენად, ოსმალთა სულთანი შიკრიკ-მოციქულის, ვახუშტის მიხედვით, მაწუეველის საშუალებით ქართულ სამეფოთა მეფეებს იერუსალიმის გათავისუფლებისაკენ მოუწოდებს,
