მეცო-ტინტო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
მეცო-ტინტო– (იტალ. mezzo − საშუალო, tinto − შეფერილი), ლითონზე ტონალური გრავირება. გამოგონებული იქნა XVII საუკუნეში და გავრცელდა როგორც ზეთის საღებავით შესრულებული ინგლისური ფერწერის მიბაძვა, მეცო-ტინტოს ტექნიკა მდგომარეობს იმაში, რომ თანაბარ ხაოიანი დაფის ზედაპირზე (დამუშავებულს სარხეველას საშუალებით, რომელიც ანაბეჭდზე იძლევა ერთიან შავ ფერს) საშანდაკო იარაღითა და საფხეკით აუთოვებენ გამოსახულების ნახევარტონიან და ღია ფერის ადგილებს. „გაუთოვების“. ხარისხი შეესაბამება ტონის ამავე ხარისხით გაბაცებას. ყველაზე ბაც ტონებს აკრიალებენ. მხატვარი აქ მუშაობს არაშტრიხით (როგორც ოფორტში ან კვეთით გრავიურაში), არამედ ტონური ლაქებით მუქიდან ღია ფერამდე.
2. ამ ხერხით დაბეჭდილი გრავიურა.
