ოდიბერტი ჟაკ
ოდიბერტი ჟაკ - (ფრ. ODIBERTI JACQUES. 1899 - 1965), ფრანგი მწერალი, პოეტი, დრამატურგი და ესეისტი.
ბიოგრაფია
ჟაკ ოდიბერტი დაიბადა 1899 წელს. მის მხატვრულ შემოქმედებას მალარმესა და სიურრეალისტების გავლენა ეტყობა. რომანების - „ხოცვა-ჟლეტა“, „მილანელი ოსტატი“, „მარი დიუბუა“ - გმირები სასოწარკვეთილნი არიან ყოველდღიური ცხოვრებისგან, რომლებიც ცდილობენ რეალურ მოვლენათა გადაყვანას მოჩვენებით, ფანტასტიკურ ან კოშმარულ სამყაროში და მათთან ისეთი დამოკიდებულება აქვთ, როგორც საკუთარი წარმოსახვის ნაყოფთან. ასევე იქცევიან მისი დრამატული პერსონაჟებიც.
ოდიბერტის პიესათა მოქმედება ვითარდება რეალური ცხოვრებიდან საკმაოდ მოწყვეტილ გარემოცვაში. ეს უფრო მეტად დრამატურგისა და მისი გმირების შემოქმედებითი ლაბორატორიაა, რომელიც საყოველთაო ჩვენებისთვისაა გამოფენილი: ულტრათანამედროვე სიტყვები გადახლართულია ფრაზათა არქაულ კონსტრუქციებთან. ორი ათასი და ორასი წლის წინანდელი მოვლენები, საგნები და ფასეულობანი XX საუკუნისათვის დამახასიათებელი თვისებებითაა ახსნილი. სხვადასხვა ეპოქები, ჩვევები, კოსტიუმები წინასწარგანზრახულად არის აღრეული და ერთმანეთში შერწყმული, რათა მაყურებელს შეექმნას წარმოდგენა ერთიან, უცვლელ ზოგადსაკაცობრიო კულტურაზე. ყოველივე ამის ფონზე ცალკეული ადამიანის ცხოვრება განსაკუთრებულად განზოგადებულად უნდა გამოიყურებოდეს. ამავე დროს ავტორი პერსონაჟის რომელიმე ერთი თვისების ილუსტრირებას ახდენს და გმირიც შუასაუკუნეების ალეგორიების პერსონაჟს ემსგავსება. მაგალითად, „მარტოხელა რაინდი“ ამავე სახელწოდების პიესიდან, როგორც კაცობრიობის შვილი, ისე გამოიყურება, რომელიც უცხო მხარეში საუკუნეებსა და კულტურებში დახეტიალობს ღვთაებრივი სიტყვის, ყოფიერების ძირითადი საიდუმლოს, ცოდნის საძებნელად, რაც მას სხვა ადამიანებზე აამაღლებს. ავტორის აზრით, ზეადამიანური სიბრძნის მიღების ნამდვილი საზღაური სწორედ არაადამიანური ტანჯვაა, - ეს კი პიესის გმირს არ შეუძლია, ხოლო თავად იდეა ზეადამიანისა კომპრომიტირებული აღმოჩნდება მას შემდეგ, რაც მას სხვადასხვა ეპოქებსა და ცივილიზაციებში ანალოგიები მოეძებნება. მსგავსი მოსაზრება ადამიანსა და კულტურაზე გვხვდება მის ავტობიოგრაფიულ რომანში „მონორელსი“ და ფილოსოფიურ ესსეში „პარაჰუმანიზმი“. ოდიბერტის პიესები სცენაზე რთულად დასადგმელად ითვლება, უპირველეს ყოვლისა, ჩახლართული და ზედმეტად მოფიქრებული ინტრიგისა და ჭირვეული, გადატვირთული ენის გამო, რომელიც გაჯერებულია მჭერმეტყველური, ორატორული ხერხებითა და სიტყვათა თამაშით.
