სახისმეტყველება
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
სახისმეტყველება - ალეგორიულ-სიმბოლური გამოხატვის აღმნიშვნელი ძველი ქართული ტერმინი, სახეებით აზროვნება. „სახისმეტყველების“ ყველაზე კარგი ნიმუშებია ძველი და ახალი აღთქმის ცალკეული ადგილები თუ მთელი წიგნები, საიდანაც იგი დამკვიდრდა ძველ საეკლესიო მწერლობაში.
წყარო
საეკლესიო ლექსიკონი. წიგნი გამოსაცემად მოამზადეს ერეკლე კვანჭიანმა და მარიამ გურჩიანმა. რედაქტორი ზურაბ ეკალაძე. თბილისი, 2008.
