ქავთარაძე შოთა

შოთა ქავთარაძე

ქავთარაძე შოთა − (1941 − 2017). ქართველი პოეტი მთარგმნელი და პედაგოგი. დაიბადა ფასანაურში (დუშეთი). საშუალო განათლების მიღების შემდეგ, 1958 წელს, სწავლა განაგრძო თბილისის უცხო ენათა პედაგოგიური ინსტიტუტის გერმანული ენისა და ლიტერატურის ფაკულტეტზე, რომელიც 1963 წელს დაასრულა. მას შემდეგ იგი მუშაობდა მესტიასა და ბარისახოს სკოლა-ინტერნატში გერმანული ენის მასწავლებლად. 1966-71 წლებში სწავლობდა თსუ-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტზე. პირველი ლექსი 1961 წელს გამოაქვეყნა ჟურნალ „ცისკარში”. გამოცემული აქვს პოეტური კრებულები: „ორწყალი”, „მეორე დღე”, „მთვარის სოფელი”, „მზეთუკან”. გარდა საკუთარი ლექსებისა, თარგმნილი აქვს ესპანური პოეზიის ნიმუშები და გამოცემული აქვს კრებული - „ინანიებდა ფრანცისკო ცოდვებს” (ესპანური კლასიკური ეპიგრამა), აგრეთვე, ჰაინრიხ ჰაინეს ლექსები.

* * *

დღეს არაფერი არ შეიცვლება,

რადგან შენ ჩემი მეუღლე გქვია...

მაგრამ მე ვფიქრობ − ხომ შეიძლება,

მენახე, მაგრამ ძალიან გვიან.

ხომ შეიძლება, გეცხოვრა სადღაც,

შევხვედროდით და ჩაგვევლო უბრად,

შეეწყობოდი სრულიად სხვა კაცს,

დაუმშვენებდი ოჯახს და სუფრას.

ეს გაზაფხული შენით მიცვნია,

გზადაგზა მინდვრის ყვავილებს ვითვლი...

და ახლა ფიქრიც არ შემიძლია,

რომ შენ შეგეძლო ცხოვრება სხვისთვის.

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)