ქედისუბნის ხატი
ქედისუბნის ხატი – როდესაც თათრები რაჭაში ქედისუბანს შეესიენ, დაინახეს შუქი, რომელსაც მიყვნენ და მონასტერს მიადგნენ; მონასტერი დაარბიეს, იქიდან ხატები გამოყარეს, ერთი ხატი კი წმიდა გიორგისა კლდიდან შორს გადაისროლეს. უკან დაბრუნებისას ისეთი ნისლი ჩამოწვა, რომ კლდის წინ მთელი ხეობა გადაიფარა. თათრებს ნისლი მინდვრად მოეჩვენათ, დანდობილად წავიდნენ და ყველანი კლდეზე გადაიჩეხენ, არც ერთი არ დარჩენილა ცოცხალი. წმიდა გიორგის ხატი კი იქვე ფერდობზე ესვენა და ცეცხლივით ანათებდა. ერთმა ქედისუბნელმა მღვდელმა, გვარად ველიაშვილმა, შორიდან მოკრა მას თვალი, სოფლის თავში აიტანა და იქ ეკლესია აუგო.
თქმულებით, ქედისუბნის წმ. გიორგის ეკლესიიდან ღამით გამოდის ცეცხლის ალი, ჩამოივლის წმიდა გიორგის სხვა ორ ეკლესიას იმ არემარეში და ისევ თავის საბრძანისს დაუბრუნდება.
