შაფიროვი პეტრე
პეტრე შაფიროვი – (რუს. Пётр Па́влович Шафи́ров; დ. 1669, სმოლენსკი, რუსეთის სამეფო — გ. 1 მარტი 1739, სანქტ-პეტერბურგი, რუსეთის იმპერია), რუსი დიპლომატი.
1691-დან – საელჩო პრიკაზის თარჯიმანი. თარჯიმნად იმყოფებოდა დიდ ელჩობაში 1697-98.
1703 მიიღო კანცლერთან არსებული მდივნის თანამდებობა,
1709 – ეკავა კანცლერის მოადგილის თანამდებობა. თურქეთთან წარუმატებელი ომის შემდეგ დიდ ვეზირთან 1711 დადო პრუტის საზავო ხელშეკრულება. რის შემდეგაც 1714-მდე თურქეთში მძევლად დატოვეს. მ. შერემეტევთან ერთად ხელი მოაწერა 1713 ადრიანოპოლის საზავო ხელშეკრულებას.
1718 დაინიშნა საგარეო საქმეთა კოლეგიის ვიცე-პრეზიდენტად.
1723 ბრალი დასდეს ხაზინის ქურდობაში და სიკვდილი მიუსაჯეს, რაც შემდეგ გადასახლებით შეუცვალეს.
1725 პეტრე I-ის გარდაცვალების შემდეგ დააბრუნეს პეტერბურგში და დანიშნეს კომერც-კოლეგიის პრეზიდენტად.
1723-30 იყო თადარიგში.
1730-32 აწარმოებდა მოლაპარაკებას ირანთან, რომელიც დამთავრდა რეშთის ზავით 1732.
1733-3909 კვლავ კომერც-კოლეგიის პრეზიდენტია.
1737 მონაწილეობდა ნემიროვის კონგრესში, რომელიც უშედეგოდ დამთავრდა.
