ვაზიანი (გარდაბნის მუნიციპალიტეტი)
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
ამ სოფლის მიდამოებში შემორჩენილია გვიანდელი შუა საუკუნეების გუმბათოვანი ეკლესია „სუმბიანი“. | ამ სოფლის მიდამოებში შემორჩენილია გვიანდელი შუა საუკუნეების გუმბათოვანი ეკლესია „სუმბიანი“. | ||
| + | ==== სახელწოდბა ==== | ||
ტოპონიმი შინაარსი დღესავით ნათელია: არსებით საზოგადო სახელ ვაზს დართვია მქონებლობის აღმნიშვნელი -იან [[სუფიქსი]] და იგი ისეთ საკუთარ სახელად უქცევია, რომელშიც გადმოცემულია ადგილმდებარეობის დახასიათება. ვაზ-იანი ნიშნავს: „ვაზით მდიდარი ადგილი“, „მინდვრები, სადაც ბევრი ვაზი დგას“, „ვენახებიანი ადგილი“. ამის მიუხედავად ხალხში სხვაგვარი ახსნა-განმარტება გავრცელებულა: „მანდ უომნია | ტოპონიმი შინაარსი დღესავით ნათელია: არსებით საზოგადო სახელ ვაზს დართვია მქონებლობის აღმნიშვნელი -იან [[სუფიქსი]] და იგი ისეთ საკუთარ სახელად უქცევია, რომელშიც გადმოცემულია ადგილმდებარეობის დახასიათება. ვაზ-იანი ნიშნავს: „ვაზით მდიდარი ადგილი“, „მინდვრები, სადაც ბევრი ვაზი დგას“, „ვენახებიანი ადგილი“. ამის მიუხედავად ხალხში სხვაგვარი ახსნა-განმარტება გავრცელებულა: „მანდ უომნია | ||
[[ერეკლე II|ერეკლე მეფე]]ს და თათარი ძაან ბევრი ყოფილა და ერეკლეს ხალხი ბევრი დაჰხოცია. ამაზე დაუჩივლნია, რო: – ვა, ზიანი მომივიდაო! ასე იგი, რო: ვაიმე, ეს რა ზიანი ვნახე, ეს ამოდენა ხალხი როგო ჩამეღუპაო! ზიანი დიდი მაისვლია“ (მიხეილ დავითის ძე საბაშვილი, იგივე მიშა თათარსაბაშვილი, ს. [[კარდენახი]]), სხვაგვარი ვერსიით, თვითონ ერეკლეს, როდესაც აქ გაუვლია, მხლებლებისათვის სიამაყით უთქვამს: „მე აქ მტერი ვაზიანეო“ | [[ერეკლე II|ერეკლე მეფე]]ს და თათარი ძაან ბევრი ყოფილა და ერეკლეს ხალხი ბევრი დაჰხოცია. ამაზე დაუჩივლნია, რო: – ვა, ზიანი მომივიდაო! ასე იგი, რო: ვაიმე, ეს რა ზიანი ვნახე, ეს ამოდენა ხალხი როგო ჩამეღუპაო! ზიანი დიდი მაისვლია“ (მიხეილ დავითის ძე საბაშვილი, იგივე მიშა თათარსაბაშვილი, ს. [[კარდენახი]]), სხვაგვარი ვერსიით, თვითონ ერეკლეს, როდესაც აქ გაუვლია, მხლებლებისათვის სიამაყით უთქვამს: „მე აქ მტერი ვაზიანეო“ | ||
მიმდინარე ცვლილება 18:52, 26 მაისი 2024 მდგომარეობით
ვაზიანი – სოფელი საქართველოში, ქვემო ქართლში, (გარდაბნის მუნიციპალიტეტი). მდებარეობს სამგორის ვაკეზე. გარდაბნიდან დაშორებულია 48 კილომეტრით.
ამ სოფლის მიდამოებში შემორჩენილია გვიანდელი შუა საუკუნეების გუმბათოვანი ეკლესია „სუმბიანი“.
[რედაქტირება] სახელწოდბა
ტოპონიმი შინაარსი დღესავით ნათელია: არსებით საზოგადო სახელ ვაზს დართვია მქონებლობის აღმნიშვნელი -იან სუფიქსი და იგი ისეთ საკუთარ სახელად უქცევია, რომელშიც გადმოცემულია ადგილმდებარეობის დახასიათება. ვაზ-იანი ნიშნავს: „ვაზით მდიდარი ადგილი“, „მინდვრები, სადაც ბევრი ვაზი დგას“, „ვენახებიანი ადგილი“. ამის მიუხედავად ხალხში სხვაგვარი ახსნა-განმარტება გავრცელებულა: „მანდ უომნია ერეკლე მეფეს და თათარი ძაან ბევრი ყოფილა და ერეკლეს ხალხი ბევრი დაჰხოცია. ამაზე დაუჩივლნია, რო: – ვა, ზიანი მომივიდაო! ასე იგი, რო: ვაიმე, ეს რა ზიანი ვნახე, ეს ამოდენა ხალხი როგო ჩამეღუპაო! ზიანი დიდი მაისვლია“ (მიხეილ დავითის ძე საბაშვილი, იგივე მიშა თათარსაბაშვილი, ს. კარდენახი), სხვაგვარი ვერსიით, თვითონ ერეკლეს, როდესაც აქ გაუვლია, მხლებლებისათვის სიამაყით უთქვამს: „მე აქ მტერი ვაზიანეო“
