ლეთეთი
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ლეთეთი''' – სოფლებია საქართველოში, ცენტრალურ ქართლში (ქარელის მუნიციპალიტეტი). მდებარეობს თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან 800 მეტრი, ქარელიდან 3 კილომეტრი. | '''ლეთეთი''' – სოფლებია საქართველოში, ცენტრალურ ქართლში (ქარელის მუნიციპალიტეტი). მდებარეობს თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან 800 მეტრი, ქარელიდან 3 კილომეტრი. | ||
| + | ==== სახელწოდბა ==== | ||
ეს სახელწოდება ერთ-ერთი უძველესი ქართული სახელწოდებაა მთელს ცენტრალურ ქართლში ურბნისის, [[უფლისციხე|უფლისციხის]], [[კასპი]]ს, [[მცხეთა]]-არმაზის, სარკინეს და სხვათა გვერდით. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ საქვეყნოდ ცნობილი ქართული ძეგლის „სინური მრავალთავის“ (864 წ.) ერთ-ერთი გადამწერი [[მაკარი ლეთეთელი]] ყოფილა, მაშინ ცხადი ხდება, რომ ამ სოფლის არსებობა სულ ცოტა VI-VII საუკუნეებიდან მაინც უნდა ვივარაუდოთ. | ეს სახელწოდება ერთ-ერთი უძველესი ქართული სახელწოდებაა მთელს ცენტრალურ ქართლში ურბნისის, [[უფლისციხე|უფლისციხის]], [[კასპი]]ს, [[მცხეთა]]-არმაზის, სარკინეს და სხვათა გვერდით. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ საქვეყნოდ ცნობილი ქართული ძეგლის „სინური მრავალთავის“ (864 წ.) ერთ-ერთი გადამწერი [[მაკარი ლეთეთელი]] ყოფილა, მაშინ ცხადი ხდება, რომ ამ სოფლის არსებობა სულ ცოტა VI-VII საუკუნეებიდან მაინც უნდა ვივარაუდოთ. | ||
მიმდინარე ცვლილება 19:02, 26 მაისი 2024 მდგომარეობით
ლეთეთი – სოფლებია საქართველოში, ცენტრალურ ქართლში (ქარელის მუნიციპალიტეტი). მდებარეობს თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან 800 მეტრი, ქარელიდან 3 კილომეტრი.
[რედაქტირება] სახელწოდბა
ეს სახელწოდება ერთ-ერთი უძველესი ქართული სახელწოდებაა მთელს ცენტრალურ ქართლში ურბნისის, უფლისციხის, კასპის, მცხეთა-არმაზის, სარკინეს და სხვათა გვერდით. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ საქვეყნოდ ცნობილი ქართული ძეგლის „სინური მრავალთავის“ (864 წ.) ერთ-ერთი გადამწერი მაკარი ლეთეთელი ყოფილა, მაშინ ცხადი ხდება, რომ ამ სოფლის არსებობა სულ ცოტა VI-VII საუკუნეებიდან მაინც უნდა ვივარაუდოთ.
ლეთეთ-ი -ეთ სუფიქსიანი სახელია. ძირია ლეთი||ლეთა, (იგივე ლეთემ-ი), რომელიც სველი, ჭონჭყო, საფლობი ადგილის აღსანიშნავად დღეს გურულ დიალექტს შემოუნახავს. ლეთაი/ თანამედროვე ქართულ სალიტერატურო ენაში ცოცხალი ფაქტია:
- „შემოადგებათ კისრამდე ლეთა,
- ვერ მოასწრებენ ხელის დაქნევას“.
- ემზ. კვიტაიშვილი
მაშასადამე შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ლეთ-ეთ-ი ნიშნავდა: „ლეთიანი ადგილები“, „საფლობი, ჭონჭყო, ჟალტამი ადგილები“. უთუოდ ამ ლეთ- სიტყვასთან არის დაკავშირებული სახნავი ადგილის სახელი ლეჩხუმში (სოფ. ლაილაში) ლეთოთანა, რომელიც სველ, ლეთოიან ადგილს უნდა ნიშნავდეს.
