დგებუაძე შუქური
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „დგებუაძე შუქური“ გადაიტანა გვერდზე „შუქური დგებუაძე“) |
|||
(ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
+ | [[ფაილი:Shuquri dgebuadze.PNG|thumb|შუქური დგებუაძე ]] | ||
'''დგებუაძე შუქური''' – (1952), ტელეოპერატორი, პოეტი. დაიბადა სოხუმში. 1969 წელს დაამთავრა სოხუმის შოთა რუსთაველის სახელობის პირველი საშუალო სკოლა, 1974 წელს – ინდუსტრიული ტექნიკუმი. 1976 წლამდე მუშაობდა საპროექტო ბიუროში, 1976-1992 წლებში კი – გაზეთ „საბჭოთა აფხაზეთის” ფოტოკორესპონდენტად. 1992 წლიდან აფხაზეთის ტელევიზიის ოპერატორია. არის ლექსების ორი კრებულის ავტორი: | '''დგებუაძე შუქური''' – (1952), ტელეოპერატორი, პოეტი. დაიბადა სოხუმში. 1969 წელს დაამთავრა სოხუმის შოთა რუსთაველის სახელობის პირველი საშუალო სკოლა, 1974 წელს – ინდუსტრიული ტექნიკუმი. 1976 წლამდე მუშაობდა საპროექტო ბიუროში, 1976-1992 წლებში კი – გაზეთ „საბჭოთა აფხაზეთის” ფოტოკორესპონდენტად. 1992 წლიდან აფხაზეთის ტელევიზიის ოპერატორია. არის ლექსების ორი კრებულის ავტორი: | ||
„ზარები რეკენ” (1984) და „და იყო დილა” (1988). | „ზარები რეკენ” (1984) და „და იყო დილა” (1988). | ||
ხაზი 37: | ხაზი 38: | ||
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | [[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი ტელეოპერატორები]] | [[კატეგორია:ქართველი ტელეოპერატორები]] | ||
+ | [[კატეგორია:დგებუაძეები]] |
მიმდინარე ცვლილება 19:29, 28 თებერვალი 2022 მდგომარეობით
დგებუაძე შუქური – (1952), ტელეოპერატორი, პოეტი. დაიბადა სოხუმში. 1969 წელს დაამთავრა სოხუმის შოთა რუსთაველის სახელობის პირველი საშუალო სკოლა, 1974 წელს – ინდუსტრიული ტექნიკუმი. 1976 წლამდე მუშაობდა საპროექტო ბიუროში, 1976-1992 წლებში კი – გაზეთ „საბჭოთა აფხაზეთის” ფოტოკორესპონდენტად. 1992 წლიდან აფხაზეთის ტელევიზიის ოპერატორია. არის ლექსების ორი კრებულის ავტორი: „ზარები რეკენ” (1984) და „და იყო დილა” (1988).
- მარადიული გრძნობა
- ჩემია ეს ზღვა, ზღვის კენჭებიც,
- ეს მთა და მდელოც,
- ქარიც ჩემია, ზღვის ტალღებს რომ
- ჩემს მკერდზე ამსხვრევს,
- ეს ცაც ჩემია,
- ღამღამობით ალერსს რომ მიძღვნის...
- ცრემლიც ჩემია,
- ძველ ჭრილობებს გამოპარული,
- სიტყვაც, ვით ღმერთი,
- მაგრამ სადღაც გადახიზნული...
- ჩემია, ჩემი ეს სიზმარი აქ,
- ჩემს მამულში...
- კვლავ ვუბრუნდები მკვდრეთით აღმდგარ
- მე ძველ ნანგრევებს...
- ჩემია, ჩემი ეს ბედიც
- და ეს უბედობაც,
- ეს ჟამთა სრბოლაც,
- ეს ხნულიც გულში ღარი
- რომ გაუვლია და მეც ამ ხნულში დავაბოტებ,
- ვით მეოცნებე...
- ჩემია, ჩემი ეს წუთი და წუთისოფელიც,
- ეს მე ვარ, მხრებზე რომ შევიდგი
- ჩემი ტაძარი,
- ეს მე ვარ, გესმით,
- მაიმედებს ჩემი აჩრდილი...
- ჩემია, ჩემი ეს გრძნობა და
- ცრემლი დაღვრილი.