ცეცხლაძე გრიგოლ

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „ცეცხლაძე გრიგოლ“ გადაიტანა გვერდზე „გრიგოლ ცეცხლაძე“)
(წყარო)
 
(2 მომხმარებლების 9 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:Grigol cecxlaZe.jpg|thumb|'''გრიგოლ ცეცხლაძე''']]
 
[[ფაილი:Grigol cecxlaZe.jpg|thumb|'''გრიგოლ ცეცხლაძე''']]
'''ცეცხლაძე გრიგოლ''' ''(დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, [[თბილისი]]) - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი.  
+
'''ცეცხლაძე გრიგოლ''' ''(დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი.  
  
==შემოქმედებითი მოღვაწეობა==
+
====ბიოგრაფია====
დაამთავრა თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი. 1915-1917 წლებში იყო წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბიბლიოთეკის ინსტრუქტორი. 1917 დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი „თოლაბაურის სარტყელი“, რომლის სამი ნომერი გამოიცა. მასში იბეჭდებოდა ცისფერყანწელების შემოქმედება. 4.04.1919 - თბილისში, ჟურნალ „თოლაბაურის სარტყელში“ დაიბეჭდა მისი, გალაკტიონ ტაბიძის, გიორგი ლეონიძის, [[რაჟდენ გვეტაძე|რაჟდენ გვეტაძის]], [[შალვა კარმელი|შალვა კარმელის]], ლადო მაჭავარიანის, რაუდ გოგოხიას, კოკი ებრალიძის, ლიენა ლანის, შ. დორდელის, გ. მეგრელიშვილის ლექსები.
+
დაამთავრა [[თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი]]. 1915-1917 წლებში იყო [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების]] [[ბიბლიოთეკა|ბიბლიოთეკის]] ინსტრუქტორი. 1917 წელს დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი „[[თოლაბულისის სარტყელი (ჟურნალი)|თოლაბაურის სარტყელი]]“, რომლის სამი ნომერი გამოიცა. მასში იბეჭდებოდა ცისფერყანწელების შემოქმედება. 4.04.1919 - თბილისში, ჟურნალ „თოლაბაურის სარტყელში“ დაიბეჭდა მისი, [[გალაკტიონ ტაბიძე|გალაკტიონ ტაბიძის]], [[გიორგი ლეონიძე|გიორგი ლეონიძის]], [[რაჟდენ გვეტაძე|რაჟდენ გვეტაძის]], [[შალვა კარმელი|შალვა კარმელის]], ლადო მაჭავარიანის, რაუდ გოგოხიას, კოკი ებრალიძის, ლიენა ლანის, შ. დორდელის, გ. მეგრელიშვილის ლექსები.
  
1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში [[საქართველო]]ს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი.  
+
1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 წელს იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში [[საქართველო]]ს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი.  
  
==გამოცემული წიგნები==  
+
====ნაწარმოებები====
* დადაისტური კრებული „პოეტის ყეფა“ (1924),  
+
'''დადაისტური კრებული'''
* „ოთხი მაუზერი“ (1931),  
+
* „პოეტის ყეფა“ (1924);  
* „საკუთარი ხმა“ (1935),  
+
* „ოთხი მაუზერი“ (1931);  
* „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949);
+
* „საკუთარი ხმა“ (1935);  
 +
* „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949).
  
==თარგმანი==  
+
====თარგმანი====
* პუშკინის „ევგენი ონეგინი“,
+
* პუშკინის „ევგენი ონეგინი“;
* ესენინის „ანნა სნეგინა“,
+
* ესენინის „ანნა სნეგინა“;
* მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები,
+
* მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები;
 
* ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“.
 
* ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“.
ს. ცერეკიძესა და [[შალვა აფხაიძე]]სთნ ერთად, ქართული ვერლიბრის პირველ თორიტიკოსად ითვლება. იყო ქართული დადამანიფესტის ავტორი.
 
  
:::::::::::::::::::::'''''გაგა ლომიძე'''''
+
გრიგოლ ცეცხლაძე ს. ცერეკიძესა და [[შალვა აფხაიძე]]სთნ ერთად, ქართული ვერლიბრის პირველ თორიტიკოსად ითვლება. იყო ქართული დადამანიფესტის ავტორი. (''გაგა ლომიძე'')
 +
 
 +
 
 +
 
  
 
==ლიტერატურა==
 
==ლიტერატურა==
ხაზი 34: ხაზი 37:
 
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები‏‎]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები‏‎]]
 
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]]  
 
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]]  
[[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]]  
+
[[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]]
[[კატეგორია:საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრები]]
+
[[კატეგორია:ცეცხლაძეები]]

მიმდინარე ცვლილება 12:44, 27 აპრილი 2022 მდგომარეობით

გრიგოლ ცეცხლაძე

ცეცხლაძე გრიგოლ (დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, თბილისი) - ქართველი მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

დაამთავრა თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი. 1915-1917 წლებში იყო წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბიბლიოთეკის ინსტრუქტორი. 1917 წელს დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი „თოლაბაურის სარტყელი“, რომლის სამი ნომერი გამოიცა. მასში იბეჭდებოდა ცისფერყანწელების შემოქმედება. 4.04.1919 - თბილისში, ჟურნალ „თოლაბაურის სარტყელში“ დაიბეჭდა მისი, გალაკტიონ ტაბიძის, გიორგი ლეონიძის, რაჟდენ გვეტაძის, შალვა კარმელის, ლადო მაჭავარიანის, რაუდ გოგოხიას, კოკი ებრალიძის, ლიენა ლანის, შ. დორდელის, გ. მეგრელიშვილის ლექსები.

1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 წელს იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში საქართველოს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი.

[რედაქტირება] ნაწარმოებები

დადაისტური კრებული

  • „პოეტის ყეფა“ (1924);
  • „ოთხი მაუზერი“ (1931);
  • „საკუთარი ხმა“ (1935);
  • „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949).

[რედაქტირება] თარგმანი

  • პუშკინის „ევგენი ონეგინი“;
  • ესენინის „ანნა სნეგინა“;
  • მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები;
  • ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“.

გრიგოლ ცეცხლაძე ს. ცერეკიძესა და შალვა აფხაიძესთნ ერთად, ქართული ვერლიბრის პირველ თორიტიკოსად ითვლება. იყო ქართული დადამანიფესტის ავტორი. (გაგა ლომიძე)



[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • ს. სიგუა, „მოდერნიზმი“, თბ., „მწერლის გაზეთი“, 2008;
  • ჟურ. „თოლაბაურის სარტყელი“, 1919, №1.

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

ბიოგრაფიული ლექსიკონი

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები