ცეცხლაძე გრიგოლ
მ (მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „ცეცხლაძე გრიგოლ“ გადაიტანა გვერდზე „გრიგოლ ცეცხლაძე“) |
(→წყარო) |
||
(2 მომხმარებლების 9 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Grigol cecxlaZe.jpg|thumb|'''გრიგოლ ცეცხლაძე''']] | [[ფაილი:Grigol cecxlaZe.jpg|thumb|'''გრიგოლ ცეცხლაძე''']] | ||
− | '''ცეცხლაძე გრიგოლ''' ''(დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, [[თბილისი]]) - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი. | + | '''ცეცხლაძე გრიგოლ''' ''(დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი. |
− | == | + | ====ბიოგრაფია==== |
− | დაამთავრა თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი. 1915-1917 წლებში იყო წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბიბლიოთეკის ინსტრუქტორი. 1917 დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი | + | დაამთავრა [[თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი]]. 1915-1917 წლებში იყო [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების]] [[ბიბლიოთეკა|ბიბლიოთეკის]] ინსტრუქტორი. 1917 წელს დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი „[[თოლაბულისის სარტყელი (ჟურნალი)|თოლაბაურის სარტყელი]]“, რომლის სამი ნომერი გამოიცა. მასში იბეჭდებოდა ცისფერყანწელების შემოქმედება. 4.04.1919 - თბილისში, ჟურნალ „თოლაბაურის სარტყელში“ დაიბეჭდა მისი, [[გალაკტიონ ტაბიძე|გალაკტიონ ტაბიძის]], [[გიორგი ლეონიძე|გიორგი ლეონიძის]], [[რაჟდენ გვეტაძე|რაჟდენ გვეტაძის]], [[შალვა კარმელი|შალვა კარმელის]], ლადო მაჭავარიანის, რაუდ გოგოხიას, კოკი ებრალიძის, ლიენა ლანის, შ. დორდელის, გ. მეგრელიშვილის ლექსები. |
− | 1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში [[საქართველო]]ს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი. | + | 1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 წელს იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში [[საქართველო]]ს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი. |
− | == | + | ====ნაწარმოებები==== |
− | + | '''დადაისტური კრებული''' | |
− | * „ოთხი მაუზერი“ (1931) | + | * „პოეტის ყეფა“ (1924); |
− | * „საკუთარი ხმა“ (1935) | + | * „ოთხი მაუზერი“ (1931); |
− | * „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949) | + | * „საკუთარი ხმა“ (1935); |
+ | * „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949). | ||
− | ==თარგმანი== | + | ====თარგმანი==== |
− | * პუშკინის „ევგენი ონეგინი“ | + | * პუშკინის „ევგენი ონეგინი“; |
− | * ესენინის „ანნა სნეგინა“ | + | * ესენინის „ანნა სნეგინა“; |
− | * მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები | + | * მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები; |
* ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“. | * ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“. | ||
− | |||
− | + | გრიგოლ ცეცხლაძე ს. ცერეკიძესა და [[შალვა აფხაიძე]]სთნ ერთად, ქართული ვერლიბრის პირველ თორიტიკოსად ითვლება. იყო ქართული დადამანიფესტის ავტორი. (''გაგა ლომიძე'') | |
+ | |||
+ | |||
+ | |||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
ხაზი 34: | ხაზი 37: | ||
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები]] | [[კატეგორია:ქართველი მწერლები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | [[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | ||
− | [[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]] | + | [[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]] |
− | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ცეცხლაძეები]] |
მიმდინარე ცვლილება 12:44, 27 აპრილი 2022 მდგომარეობით
ცეცხლაძე გრიგოლ (დ. - 6.IV.1894, სოფ. ჭანჭეთი - გ. - 23.XI.1976, თბილისი) - ქართველი მწერალი, პოეტი და მთარგმნელი.
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
დაამთავრა თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი. 1915-1917 წლებში იყო წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბიბლიოთეკის ინსტრუქტორი. 1917 წელს დაიწყო ლექსების ბეჭდვა. 1918-1920 წლებში გაზეთ „მეგობრის“, ხოლო 1920-1921 წლებში გაზეთ „სახალხო გაზეთის“ რეპორტიორი; 1919 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ლიტერატურალი ჟურნალი „თოლაბაურის სარტყელი“, რომლის სამი ნომერი გამოიცა. მასში იბეჭდებოდა ცისფერყანწელების შემოქმედება. 4.04.1919 - თბილისში, ჟურნალ „თოლაბაურის სარტყელში“ დაიბეჭდა მისი, გალაკტიონ ტაბიძის, გიორგი ლეონიძის, რაჟდენ გვეტაძის, შალვა კარმელის, ლადო მაჭავარიანის, რაუდ გოგოხიას, კოკი ებრალიძის, ლიენა ლანის, შ. დორდელის, გ. მეგრელიშვილის ლექსები.
1924-1927 წლებში იყო ჟურნალ „ხელოვნების“ რედაქციის, 1927-1929 წლებში გამომცემლობა „ქართული წიგნის“ მდივანი; 1935 წელს იყო საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი, 1939-1941 წლებში საქართველოს რადიოკომიტეტის ლიტერატურული მუშაკი, 1942-1947 წლებში ჟურნალ „ნიანგის“ ლიტმუშაკი, 1948-1949 წლებში საქლიტფონდის დირექტორის მოადგილე, 1930-1938 წლებში ეწეოდა ლიტერატურულ მუშაობას. მისი თავისუფალი ლექსები („დიხაშხო“, „ოქტომბერი - ფრაგმენტი“ და სხვ.) ახალი ფორმის ძიების ნიშნითაა აღბეჭდილი.
[რედაქტირება] ნაწარმოებები
დადაისტური კრებული
- „პოეტის ყეფა“ (1924);
- „ოთხი მაუზერი“ (1931);
- „საკუთარი ხმა“ (1935);
- „ფერად-ფერადი ლექსები“ (1949).
[რედაქტირება] თარგმანი
- პუშკინის „ევგენი ონეგინი“;
- ესენინის „ანნა სნეგინა“;
- მაიაკოვსკის ლექსები და პოემები;
- ნეკრასოვის „ვინ ცხოვრობს რუსეთში კარგად“.
გრიგოლ ცეცხლაძე ს. ცერეკიძესა და შალვა აფხაიძესთნ ერთად, ქართული ვერლიბრის პირველ თორიტიკოსად ითვლება. იყო ქართული დადამანიფესტის ავტორი. (გაგა ლომიძე)
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ს. სიგუა, „მოდერნიზმი“, თბ., „მწერლის გაზეთი“, 2008;
- ჟურ. „თოლაბაურის სარტყელი“, 1919, №1.
[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი