ბერნარდე ნეაპოლელი
(→ლიტერატურა) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ბერნარდე ნეაპოლელი''' – კათოლიკე მისიონერი, რომელიც ათი წლის მანძილზე [[საქართველო]]ში მოღვაწეობდა 1670 წლიდან. [[იტალია]]ში, ტორრე დელ გრეკოს არქივში, აღმოჩნდა ბერნარდეს მიერ წაღებული „ქართული ზღაპრების” კრებული (12 ზღაპარი), ტექსტები ჩაერილია ხალხურ კილოზე და დიდმნიშვნელოვან ძეგლს წარმოადგენს როგორც ფოლკლორისტიკის, ისე ისტორიული ენათმეცნიერების თვალსაზრისით. ბერნარდესეულ კრებულში შესული სიუჟეტების დიდი უმრავლესობა ახლაც გვხვდება ზეპირბრუნვაში. ამ მხრივ დამახასიათებელია უკვდავების მაძიებელი ჭაბუკის ზღაპარი რომლის 15-ზე მეტი ჩანაწერი მოგვეპოვება XIX-XX სს შესრულებული. ბერნარდე [[ქართული ენა|ქართული ენის]] მცოდნე იყო და ბუნებრივია ვფიქროთ, ფოლკლორული-შემკრებლობით მუშაობას თვითონ აწარმოებდა აღმოსავლეთ საქართევლოში. არქივში აღმოჩენილი ზღაპრები სრული სახითაა დაბეჭდილი სათანადო კომენტარებით. | + | '''ბერნარდე ნეაპოლელი''' – კათოლიკე მისიონერი, რომელიც ათი წლის მანძილზე [[საქართველო]]ში მოღვაწეობდა 1670 წლიდან. [[იტალია]]ში, ტორრე დელ გრეკოს არქივში, აღმოჩნდა ბერნარდეს მიერ წაღებული „ქართული ზღაპრების” კრებული (12 [[ზღაპარი]]), ტექსტები ჩაერილია ხალხურ კილოზე და დიდმნიშვნელოვან ძეგლს წარმოადგენს როგორც ფოლკლორისტიკის, ისე ისტორიული ენათმეცნიერების თვალსაზრისით. ბერნარდესეულ კრებულში შესული სიუჟეტების დიდი უმრავლესობა ახლაც გვხვდება ზეპირბრუნვაში. ამ მხრივ დამახასიათებელია უკვდავების მაძიებელი ჭაბუკის ზღაპარი რომლის 15-ზე მეტი ჩანაწერი მოგვეპოვება XIX-XX სს შესრულებული. ბერნარდე [[ქართული ენა|ქართული ენის]] მცოდნე იყო და ბუნებრივია ვფიქროთ, ფოლკლორული-შემკრებლობით მუშაობას თვითონ აწარმოებდა აღმოსავლეთ საქართევლოში. არქივში აღმოჩენილი ზღაპრები სრული სახითაა დაბეჭდილი სათანადო კომენტარებით. |
''მ. ჩიქოვანი'' | ''მ. ჩიქოვანი'' | ||
00:24, 24 აგვისტო 2023-ის ვერსია
ბერნარდე ნეაპოლელი – კათოლიკე მისიონერი, რომელიც ათი წლის მანძილზე საქართველოში მოღვაწეობდა 1670 წლიდან. იტალიაში, ტორრე დელ გრეკოს არქივში, აღმოჩნდა ბერნარდეს მიერ წაღებული „ქართული ზღაპრების” კრებული (12 ზღაპარი), ტექსტები ჩაერილია ხალხურ კილოზე და დიდმნიშვნელოვან ძეგლს წარმოადგენს როგორც ფოლკლორისტიკის, ისე ისტორიული ენათმეცნიერების თვალსაზრისით. ბერნარდესეულ კრებულში შესული სიუჟეტების დიდი უმრავლესობა ახლაც გვხვდება ზეპირბრუნვაში. ამ მხრივ დამახასიათებელია უკვდავების მაძიებელი ჭაბუკის ზღაპარი რომლის 15-ზე მეტი ჩანაწერი მოგვეპოვება XIX-XX სს შესრულებული. ბერნარდე ქართული ენის მცოდნე იყო და ბუნებრივია ვფიქროთ, ფოლკლორული-შემკრებლობით მუშაობას თვითონ აწარმოებდა აღმოსავლეთ საქართევლოში. არქივში აღმოჩენილი ზღაპრები სრული სახითაა დაბეჭდილი სათანადო კომენტარებით.
მ. ჩიქოვანი
ლიტერატურა
- მ. თამარაშეილი, ისტორია კათოლიკობისა ქართეელთა შორის, 1906;
- მე-17 საუკუნეში ჩაწერილი ქართული ზღაპრები, „მრავალთავი“, I, ნ. ბერძენიშვილის რედ., 1864;
- ელ. ვირსალაძე, მასალები ქართ. ფოლკლორის ისტორიისათვის, ლიტ. ძიებანი, IV, 1947;
- ალ. ღლონტი, ზღაპრები მოგზაურობენ ქვეყნად, „დროშა“ №1, 1966;
- შ. ძიძიგური, ქართული ისტორიული დიალექტოლოგიის მასალები. ქართული ფოლკლორი, IIL, 1969;
- ი. ქავთარაძე, ქართული ენის ისტორიისათვის, თბ, 1964.
