ჯორჯაძე ბარბარე

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
 
(2 მომხმარებლების 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:Barbare jorjadze.PNG|thumb|ბარბარე ჯორჯაძე]]
 
[[ფაილი:Barbare jorjadze.PNG|thumb|ბარბარე ჯორჯაძე]]
'''ჯორჯაძე ბარბარე''' – (1833 1895), პუბლიცისტი, მწერალი და პოეტი. ნამდვილი გვარი – ერისთავი. რაფიელ ერისთავის და. დაიბადა სოფელ ქისტაურში (ახმეტა). ლიტერატურული მოღვაწეობა დაიწყო 1858 წლიდან ჟურნალ „ცისკარში”. „მამებისა და შვილების”
+
'''ჯორჯაძე''' (ერისთავი) ბარბარე – (1833-1895), პოეტი, დრამატურგი, კრიტიკოსი. [[რაფიელ ერისთავი]]ს დაი. „[[მამებისა და შვილების ბრძოლა|მამების]]“ წარმომადგენელი ორ თაობას შორის გამართულ პოლემიკაში (ცნობილია მისი 1861 წ. დაწერილი წერილი „თ. ილია ჭავჭავაძის კრიტიკაზედ“). მისი თხზულებები იბეჭდებოდა „[[ცისკარი (ჟურნალი)|ცისკარში]]“, „[[დროება (გაზეთი)|დროებაში]]“, „[[ივერია (გაზეთი და ჟურნალი)|ივერიაში]]“, „[[კვალი (გაზეთი)|კვალში]]“, „[[ჯეჯილი (ჟურნალი)|ჯეჯილში]]“. იყო რომანტიკული განწყობილების პოეტი. მის ლექსებში ჩანს ავტორის უარყოფითი დამოკიდებულება აწმყოსადმი, წარსულის იდეალიზება, მარტოობის სევდიანი განწყობილებები (რასაც უმძაფრებდა დიდი ხნის განმავლობაში სამშობლოს გარეთ ცხოვრება ქმრის სამსახურის გამო). ზოგიერთ პატრიოტულ ლექსში რეალისტურ ტენდენციებსაც ამჟღავნებდა. მისმა დრამატულმა თხზულებებმა „შური“, „რას ვეძებდი, რა ვიპოე“ გარკვეული როლი შეასრულა ქართული თეატრის განვითარების საქმეში. შეადგინა სახელმძღვანელო წიგნი „დასაწყისი სწავლისა“, აგრეთვე — „ქართული სამზარეულო და საოჯახო ნაცადნი ცნობანი“ (1874).
ბრძოლაში მამების პოზიციას იცავდა. მოგვიანებით [[ქართველები|ქართველ]] სამოციანელთა შეხედულებებიც გაიზიარა (ლექსი „გაზაფხული” და სხვა.) წერდა ლექსებს, მოთხრობებს, პუბლიცისტურ წერილებს. მისი პოეზია გამსჭვალულია მოქალაქეობრივი
+
ტკივილით, სამშობლოს სიყვარულით („ლენქორანი”, „მოჩვენება”), ჩაგრულთა თანაგრძნობით („თედორეს საჩივარი”), უსამართლო მოხელეთა სიძულვილით („გამომძიებელს”, „რას იბღინძები”) და სხვა. მან ერთ წიგნად შეკრა და შთამომავლობას გადასცა ქართული სამზარეულოს მთელი საგანძური.
+
  
  
:::: '''კაცებს'''
 
  
::მიკვირს, გულში რათ ჩაგეჭრათ,
+
 
::კაცთ ქალების მეშურნობა?
+
==ლიტერატურა==
::როგორც ნივთი დაგი პყრივართ
+
* ქ. ირემაძე, ლიტერატურული მედალიონები, 1945.  
::და არა გაქვთ ჩვენი ნდობა.
+
::სულ გვძრახავთ და გვაძაგებთ,
+
::არც ჭკუა აქვთ, არც გრძნობაო,
+
::რა ესმით, რას გააგონებთ,
+
::რომ არა აქვთ გონებაო.
+
::ქალმა გიხსნათ სატანჯველით,
+
::შეგაერთათ ზეცის ძალსა,
+
::გაგიბრწყინდათ ბნელი ნათლით,
+
::რომ იაროთ გზას უვალსა.
+
::დაცემულნი აღგადგინათ
+
::და იტვირთა თვით ძე ღვთისა,
+
::რომ სამოთხე კვლავ გეპოვნათ
+
::და მოესპო წყევა ისა.
+
::ქალი იყო წმინდა ნინო,
+
::რომ კერპობა დაარღვია,
+
::ქრისტეს მცნება დაგვიდგინა
+
::და ხელთ იპყრო ივერია.
+
::თამარ მეფე, გმირთა-გმირი,
+
::ქართველთ სახელის მომფენი,
+
::ვინც განჰკურნა ქვეყნის ჭირი
+
::და ადიდა ჩვენი ძენი.
+
::მრავლის ტანჯვის მიმღებელი,
+
::ის ქეთევან დედოფალი,
+
::ვით დაიცვა ქრისტეს რჯული
+
::და ეწამა ტურფა ქალი.
+
::ხომ ასეა და რათ გვჩაგრავთ,
+
::რათ გვაყენებთ ამდენს ვნებას?
+
::ძალის-ძალით თვალებს გვიხვევთ
+
::და ცდილობთ ჩვენს დამუნჯებას.
+
::მშობელს დედას, ცოლს და ასულს,
+
::ასე როგორ დაამდაბლებთ?
+
::ცბიერათ ხდით, უწუხებთ სულს,
+
::ბოროტებას მუდამ სწამებთ.
+
::მათ სიტურფეს ჯადოთსახავთ,
+
::მაშ თქვენ რაღათა ტყუვდებით?
+
::რაკი კეკლუც ქალსა ნახავთ,
+
::გადირევით, შეიშლებით.
+
::დარწმუნდით, რომ ამხანაგათ
+
::შევქნილვართ და უნდა ვიყოთ,
+
::მაშ აღგვზარდეთ ზნითაც კარგათ,
+
::რომ ყოველ მხრით სრულნი ვიყოთ.
+
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
[[ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)]]
+
* [[ქართული მწერლობა: ლექსიკონი-ცნობარი]].
 +
 
 
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები]]
 +
[[კატეგორია:ქართველი დრამატურგები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]]
 
[[კატეგორია:ერისთავი]]
 
[[კატეგორია:ერისთავი]]

მიმდინარე ცვლილება 01:28, 18 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით

ბარბარე ჯორჯაძე

ჯორჯაძე (ერისთავი) ბარბარე – (1833-1895), პოეტი, დრამატურგი, კრიტიკოსი. რაფიელ ერისთავის დაი. „მამების“ წარმომადგენელი ორ თაობას შორის გამართულ პოლემიკაში (ცნობილია მისი 1861 წ. დაწერილი წერილი „თ. ილია ჭავჭავაძის კრიტიკაზედ“). მისი თხზულებები იბეჭდებოდა „ცისკარში“, „დროებაში“, „ივერიაში“, „კვალში“, „ჯეჯილში“. იყო რომანტიკული განწყობილების პოეტი. მის ლექსებში ჩანს ავტორის უარყოფითი დამოკიდებულება აწმყოსადმი, წარსულის იდეალიზება, მარტოობის სევდიანი განწყობილებები (რასაც უმძაფრებდა დიდი ხნის განმავლობაში სამშობლოს გარეთ ცხოვრება ქმრის სამსახურის გამო). ზოგიერთ პატრიოტულ ლექსში რეალისტურ ტენდენციებსაც ამჟღავნებდა. მისმა დრამატულმა თხზულებებმა „შური“, „რას ვეძებდი, რა ვიპოე“ გარკვეული როლი შეასრულა ქართული თეატრის განვითარების საქმეში. შეადგინა სახელმძღვანელო წიგნი „დასაწყისი სწავლისა“, აგრეთვე — „ქართული სამზარეულო და საოჯახო ნაცადნი ცნობანი“ (1874).



[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • ქ. ირემაძე, ლიტერატურული მედალიონები, 1945.

[რედაქტირება] წყარო

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები