სინდრომი დამოკიდებულების
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 22: | ხაზი 22: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
[[ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ფსიქიატრიის ლექსიკონები]] | [[ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ფსიქიატრიის ლექსიკონები]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ფსიქოაქტიურ ნივთიერებებზე დამოკიდებულება]] |
| + | [[კატეგორია:ალკოჰოლური დამოკიდებულება]] | ||
[[კატეგორია:ადიქტოლოგია]] | [[კატეგორია:ადიქტოლოგია]] | ||
16:33, 31 აგვისტო 2018-ის ვერსია
სინდრომი დამოკიდებულების - (F1x.2), (dependence syndrome), ფსიქოაქტიური საშუალების არაერთგზის მიღების შედეგად გაჩენილი ქცევითი, კოგნიტიური და ფსიქოლოგიური ფენომენების ჯგუფი.
ჩვეულებრივ, ამ ჯგუფში გაერთიანებულია:
- ნივთიერების განმეორებით მიღების დიდი სურვილი;
- მის მიღებაზე კონტროლის დაწესების სიძნელე;
- მავნე შედეგების მიუხედავად, მისი ჯიუტად მიღება;
- სხვა საქმიანობასთან და მოვალეობებთან შედარებით ნივთიერების მიღებისათვის უფრო დიდი მნიშვნელობის მინიჭება;
- მზარდი ტოლერანტობა;
- ხანდახან – აღკვეთის ფიზიკური მდგომარეობა.
თუ ნარკოტიკულ ნივთიერების მიღება შეწყდება. დსკ მე-10-ში დამოკიდებულების სინდრომის დიაგნოზი დგინდება, თუ ერთი წლის განმავლობაში გამოვლინდა სამი ან მეტი სიმპტომი ზემოთ ჩამოთვლილი ექვსიდან.
დამოკიდებულების სინდრომი შეიძლება განვითარდეს ცალკეული ნივთიერებების მიმართ (მაგ.: თამბაქოს, ალკოჰოლის ან დიაზეპამის), აგრეთვე ნივთიერებათა კლასის მიმართ (მაგ., ოპიოიდების) და სხვადასხვა ფარმაკოლოგიური მოქმედების მქონე ფსიქოაქტიური საშუალებების ფართო სპექტრის მიმართ.
იხილე აგრეთვე
აშლილობა გამოწვეული ფსიქოაქტიური ნივთიერებების მოხმარებით ალკოჰოლიზმი
