მაღალი შაირი
(ახალი გვერდი: '''მაღალი შაირი''' – (იგიეე – მოკლე შაირი) – შაირის ერთ–ერთი სახე...) |
(→ლიტერატურა) |
||
| ხაზი 17: | ხაზი 17: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| − | ა. გაწერელია, ქართული კლასიკური ლექსი, 1952; | + | * ა. გაწერელია, ქართული კლასიკური ლექსი, 1952; |
| − | ჯ. ბარდაველიძე, „ქართული ხალხური ლექსის საზომები, ქართული ფოლკლორი, I-II, 1964. | + | * ჯ. ბარდაველიძე, „ქართული ხალხური ლექსის საზომები, ქართული ფოლკლორი, I-II, 1964. |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
[[ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი II]] | [[ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი II]] | ||
[[კატეგორია:შაირის სახეობა]] | [[კატეგორია:შაირის სახეობა]] | ||
00:02, 16 სექტემბერი 2023-ის ვერსია
მაღალი შაირი – (იგიეე – მოკლე შაირი) – შაირის ერთ–ერთი სახეობა. ქორე-დაქტილურ ტერფებზე დამყარებული 8 ან 16-მარცვლიანი სალექსო საზომი. დაბალი შაირისაგან), ძირითადად, ქორეული კლაუზულით განსხვავდება. წარმოშობით ფოლკლორულია. გავრცელებულია როგორც ხალხურ პოეზიაში, ასევე ლიტერატურაში. მაღალი შაირის ნიმუში, მისთვის დამახასიათებელი მეტრული სტრუქტურით მწიგნობრულად დამოწმებულია მე-10 საუკუნეში „ფილიპე ბეთლემის“ სახელწოდებით. მაღალი შაირი რომ გაცილებით ადრე ჩამოყალიბდა ხალხურ პოეზიაში, ამას ადასტურებს მისი ფართო გავრცელება უძველეს საწესჩვეულებო, საგმირო და შრომის ლექს-სიმღერებში. ეს საზომი გამოყენებულია აგრეთვე „ამირანიანის“ უძველეს ფრაგმენტებში.
მაღალი შაირი, განსაკუთრებით, დასავლეთ საქართველოს ხალხურ პოეზიაშია გავრცელებული. რვამარცვლიანის ნიმუშია:
- ჩემო მკვლელო, ჩემო მწველო,
- ჩემო ახლო მეზობელო.
თექვსმეტმარცვლიანია:
- სანადიროდ წამოვიდნენ ამირან და ძმანი მისნი,
- გადიარეს ცხრანი მთანი, მეათენი.
ჯ. ბარდაველიძე
ლიტერატურა
- ა. გაწერელია, ქართული კლასიკური ლექსი, 1952;
- ჯ. ბარდაველიძე, „ქართული ხალხური ლექსის საზომები, ქართული ფოლკლორი, I-II, 1964.
