სპაფარი ნიკოლოზ
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
1653-დან იმყოფებოდა მოლდავეთისა და ვალახეთის სამთავროების სამსახურში. 1660-64 – კონსტანტინოპოლში ვალახეთის სამთავროს პოლიტიკური წარმომადგენელი. 1671 იერუსალიმის პატრიარქის რეკომენდაციით მიღებულ იქნა [[რუსეთი]]ს სამსახურში და მიიღო მთარგმნელის ადგილი საელჩო პრიკაზში. 1675 გაიგზავნა [[ჩინეთი|ჩინეთში]] დიპლომატიური მისიით. 1679 კვლავ ჩაირიცხა მთარგმნელის თანამდებობაზე. მონაწილეობდა საზღვარგარეთის საელჩოებთან მოლაპარაკებებში. 1694 დაინიშნა რეჩ პოსპოლიტაში რეზიდენტად, მაგრამ პოლიტიკური სიტუაციის შეცვლასთან დაკავშირებით არ გაემგზავრა ვარშავაში. 1695 მონაწილეობდა აზოვის ლაშქრობაში მთარგმნელად და პეტრე I-ის მრჩევლად აღმოსავლეთის საკითხებზე. ბევრი გააკეთა დუნაის თავადთა კავშირების გასამყარებლად რუსეთთან. იყო მრავალი ისტორიული თხზულების ავტორად. მისი ჩანაწერები წარმოადგენენ დიდ ღირებულებას ისტორიულ მეცნიერებაში. | 1653-დან იმყოფებოდა მოლდავეთისა და ვალახეთის სამთავროების სამსახურში. 1660-64 – კონსტანტინოპოლში ვალახეთის სამთავროს პოლიტიკური წარმომადგენელი. 1671 იერუსალიმის პატრიარქის რეკომენდაციით მიღებულ იქნა [[რუსეთი]]ს სამსახურში და მიიღო მთარგმნელის ადგილი საელჩო პრიკაზში. 1675 გაიგზავნა [[ჩინეთი|ჩინეთში]] დიპლომატიური მისიით. 1679 კვლავ ჩაირიცხა მთარგმნელის თანამდებობაზე. მონაწილეობდა საზღვარგარეთის საელჩოებთან მოლაპარაკებებში. 1694 დაინიშნა რეჩ პოსპოლიტაში რეზიდენტად, მაგრამ პოლიტიკური სიტუაციის შეცვლასთან დაკავშირებით არ გაემგზავრა ვარშავაში. 1695 მონაწილეობდა აზოვის ლაშქრობაში მთარგმნელად და პეტრე I-ის მრჩევლად აღმოსავლეთის საკითხებზე. ბევრი გააკეთა დუნაის თავადთა კავშირების გასამყარებლად რუსეთთან. იყო მრავალი ისტორიული თხზულების ავტორად. მისი ჩანაწერები წარმოადგენენ დიდ ღირებულებას ისტორიულ მეცნიერებაში. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==იხილე აგრეთვე== | ||
| + | [[სპაფარის ელჩობა ჩინეთში 1675-76]] | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
მიმდინარე ცვლილება 23:45, 10 აგვისტო 2024 მდგომარეობით
ნიკოლაი (მილესკუ) სპაფარი – (მოლდ. Николае Милеску-Спэтару; 1636 – 1708), წარმოშობით მოლდოველი მწერალი, დიპლომატი და მოგზაური, რომელიც ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა რუსეთში.
1653-დან იმყოფებოდა მოლდავეთისა და ვალახეთის სამთავროების სამსახურში. 1660-64 – კონსტანტინოპოლში ვალახეთის სამთავროს პოლიტიკური წარმომადგენელი. 1671 იერუსალიმის პატრიარქის რეკომენდაციით მიღებულ იქნა რუსეთის სამსახურში და მიიღო მთარგმნელის ადგილი საელჩო პრიკაზში. 1675 გაიგზავნა ჩინეთში დიპლომატიური მისიით. 1679 კვლავ ჩაირიცხა მთარგმნელის თანამდებობაზე. მონაწილეობდა საზღვარგარეთის საელჩოებთან მოლაპარაკებებში. 1694 დაინიშნა რეჩ პოსპოლიტაში რეზიდენტად, მაგრამ პოლიტიკური სიტუაციის შეცვლასთან დაკავშირებით არ გაემგზავრა ვარშავაში. 1695 მონაწილეობდა აზოვის ლაშქრობაში მთარგმნელად და პეტრე I-ის მრჩევლად აღმოსავლეთის საკითხებზე. ბევრი გააკეთა დუნაის თავადთა კავშირების გასამყარებლად რუსეთთან. იყო მრავალი ისტორიული თხზულების ავტორად. მისი ჩანაწერები წარმოადგენენ დიდ ღირებულებას ისტორიულ მეცნიერებაში.
[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე
სპაფარის ელჩობა ჩინეთში 1675-76
