ცისკარიშვილი ივანე
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ცისკარიშვილი ივანე დავითის ძე''' – (1821-1903), ქართველი ეთნოლოგი, ფოლკლორისტი. ალვანელი წოვა თუში, [[თბილისი]]ს გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ შევიდა [[სამხედრო სამსახური|სამხედრო სამსახურში]] და მონაწილეობა მიიღო ჭარ-ბელაქნის [[ბრძოლა|ბრძოლებში]]. ცისკარიშვილის სალიტერატურო მოღვაწეობა მრავალმხრივია. მე-19 საუკუნის 40-50-იან წლებში ხელს ჰკიდებს ხალხური სიტყვიერების, კერძოდ, თუშური ნიმუშების შეკრება-პოპულარიზაციას. ჩინებული ეთნოგრაფიულ–ფოლკლორული ნარკვევების გარდა («Kapтина Tушети:M, «Kaвказ», 1846, № 50; «Записки о Тущети», Kaвказ, 1849, №7, 8, 10, 11, 12, 13; «Тушинские песни», «Kaвказ», 1849, №38), მის კალამს მხატვრული თხზულებებიც ეკუთვნის («Дикло и Шенако», «Kaвказ», 1846, № 27; «Тушинский наездник Ганши», «Закавказский вестрик», 1848, № 26—28). ცისკარიშვილი გაზ. «Kaвказ»-ში პირველმა დაიწყო მსჯელობა [[ამირანიანი|ამირანის]] [[ეპოსი|ეპოსზე]]. მან ხაზი გაუსვა [[ამირანი|ამირანისა]] და [[პრომეთე| | + | '''ცისკარიშვილი ივანე დავითის ძე''' – (1821-1903), ქართველი ეთნოლოგი, ფოლკლორისტი. ალვანელი წოვა თუში, [[თბილისი]]ს გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ შევიდა [[სამხედრო სამსახური|სამხედრო სამსახურში]] და მონაწილეობა მიიღო ჭარ-ბელაქნის [[ბრძოლა|ბრძოლებში]]. ცისკარიშვილის სალიტერატურო მოღვაწეობა მრავალმხრივია. მე-19 საუკუნის 40-50-იან წლებში ხელს ჰკიდებს ხალხური სიტყვიერების, კერძოდ, თუშური ნიმუშების შეკრება-პოპულარიზაციას. ჩინებული ეთნოგრაფიულ–ფოლკლორული ნარკვევების გარდა («Kapтина Tушети:M, «Kaвказ», 1846, № 50; «Записки о Тущети», Kaвказ, 1849, №7, 8, 10, 11, 12, 13; «Тушинские песни», «Kaвказ», 1849, №38), მის კალამს მხატვრული თხზულებებიც ეკუთვნის («Дикло и Шенако», «Kaвказ», 1846, № 27; «Тушинский наездник Ганши», «Закавказский вестрик», 1848, № 26—28). ცისკარიშვილი გაზ. «Kaвказ»-ში პირველმა დაიწყო მსჯელობა [[ამირანიანი|ამირანის]] [[ეპოსი|ეპოსზე]]. მან ხაზი გაუსვა [[ამირანი|ამირანისა]] და [[პრომეთე|პრომეთესი]]ს [[მითი]]ს მსგავსებას. [[რაფიელ ერისთავი]] მაღალ შეფასებას აძლევდა ცისკარიშვილის მოღვაწეობას.«Мои заметки», «Kaвказ», 1855, №331; «O Тушино-Пшаво-Хевсурском округе», ЗКОИРГО, кн. III). |
''ე. არჯევანიძე'' | ''ე. არჯევანიძე'' | ||
| ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| − | ე. | + | ე. არჯევანიძე, გაზეთ „კავკაზის, ქართული ფოლკლორული მასალებიდან. პუშკინის სახ. თბ. პედინსტიტუტის შრომები, ტ. 21, 1967. |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:45, 9 ივნისი 2025 მდგომარეობით
ცისკარიშვილი ივანე დავითის ძე – (1821-1903), ქართველი ეთნოლოგი, ფოლკლორისტი. ალვანელი წოვა თუში, თბილისის გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ შევიდა სამხედრო სამსახურში და მონაწილეობა მიიღო ჭარ-ბელაქნის ბრძოლებში. ცისკარიშვილის სალიტერატურო მოღვაწეობა მრავალმხრივია. მე-19 საუკუნის 40-50-იან წლებში ხელს ჰკიდებს ხალხური სიტყვიერების, კერძოდ, თუშური ნიმუშების შეკრება-პოპულარიზაციას. ჩინებული ეთნოგრაფიულ–ფოლკლორული ნარკვევების გარდა («Kapтина Tушети:M, «Kaвказ», 1846, № 50; «Записки о Тущети», Kaвказ, 1849, №7, 8, 10, 11, 12, 13; «Тушинские песни», «Kaвказ», 1849, №38), მის კალამს მხატვრული თხზულებებიც ეკუთვნის («Дикло и Шенако», «Kaвказ», 1846, № 27; «Тушинский наездник Ганши», «Закавказский вестрик», 1848, № 26—28). ცისკარიშვილი გაზ. «Kaвказ»-ში პირველმა დაიწყო მსჯელობა ამირანის ეპოსზე. მან ხაზი გაუსვა ამირანისა და პრომეთესის მითის მსგავსებას. რაფიელ ერისთავი მაღალ შეფასებას აძლევდა ცისკარიშვილის მოღვაწეობას.«Мои заметки», «Kaвказ», 1855, №331; «O Тушино-Пшаво-Хевсурском округе», ЗКОИРГО, кн. III).
ე. არჯევანიძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ე. არჯევანიძე, გაზეთ „კავკაზის, ქართული ფოლკლორული მასალებიდან. პუშკინის სახ. თბ. პედინსტიტუტის შრომები, ტ. 21, 1967.
