ძმადნაფიცობა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ძმადნაფიცობა''' – | + | '''ძმადნაფიცობა''' – დაძმობილება, ზეპირსიტყვიერების უძველესი მოტივი. „[[ამირანიანი|ამირანიანში]]", „ადიხანჯალაში“ და ხალხური [[ეპოსი]]ს დანარჩენ ნიმუშებში, აგრეთვე ფოლკლორულ ლექსებში, სხვადასხვა სახის დაძმობილებაა მოცემული. სპეციფიკური ხასიათის ძმადნაფიცობას ადგილი ჰქონდა აღმოსავლეთ [[საქართველო]]ს მთიან კუთხეებში, რაც, [[ხევი]]ს მაგალითზე [[ყაზბეგი ალექსანდრე|ა. ყაზბეგს]] თავის რომანებში აქვს აღწერილი. ძმადნაფიცობა, როგორც ჯანსაღი ტრადიციული ჩვეულება ხალხური პოეზიის ხოტბის საგანს შეადგენს: |
:::::ძმადნაფიცისთვის სიკვდილი | :::::ძმადნაფიცისთვის სიკვდილი | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:52, 9 ივნისი 2025 მდგომარეობით
ძმადნაფიცობა – დაძმობილება, ზეპირსიტყვიერების უძველესი მოტივი. „ამირანიანში", „ადიხანჯალაში“ და ხალხური ეპოსის დანარჩენ ნიმუშებში, აგრეთვე ფოლკლორულ ლექსებში, სხვადასხვა სახის დაძმობილებაა მოცემული. სპეციფიკური ხასიათის ძმადნაფიცობას ადგილი ჰქონდა აღმოსავლეთ საქართველოს მთიან კუთხეებში, რაც, ხევის მაგალითზე ა. ყაზბეგს თავის რომანებში აქვს აღწერილი. ძმადნაფიცობა, როგორც ჯანსაღი ტრადიციული ჩვეულება ხალხური პოეზიის ხოტბის საგანს შეადგენს:
- ძმადნაფიცისთვის სიკვდილი
- სათემოდ შესამღერია...
გ. შეთეკაური
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ს. მაკალათია, ხევი, ტფ., 1934, გვ. 154;
- მ. ჩიქოვანი, საგმირო-რომანტიკული მოტივები ქართულ ეპოსში ლიტერატურული ძიებანი I, 1943, გვ. 246-249;
- ა. ღლონტი, ქართული ხალხური ნოველა, თბ., 1963, გვ. 233-237:
- ხალხური სიბრძნე, ტ. IV, თბ., 1965, გვ. 99-100.
