მღვიმე

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
'''მღვიმე'''  - მთაში ან კლდეში (მიწის ქვეშაც) არსებული სიცარიელე, რომელსაც გამოსასვლელი არ აქვს, იგივე გამოქვაბული. შეიძლება იყოს ხელოვნურიც. მღვიმეებს იყენებდნენ ადამიანთა პატიმრობისათვის. ასევე განდეგილები სოფლისაგან მოსაწყვეტად და [[ლოცვა|ლოცვისა]] და სინანულისათვის.
 
'''მღვიმე'''  - მთაში ან კლდეში (მიწის ქვეშაც) არსებული სიცარიელე, რომელსაც გამოსასვლელი არ აქვს, იგივე გამოქვაბული. შეიძლება იყოს ხელოვნურიც. მღვიმეებს იყენებდნენ ადამიანთა პატიმრობისათვის. ასევე განდეგილები სოფლისაგან მოსაწყვეტად და [[ლოცვა|ლოცვისა]] და სინანულისათვის.
 +
 +
  
 
''შენდამი, უფალო, ხმა-ვყო; [[ღმერთი|ღმერთო]] ჩემო, ნუ დასდუმნები ჩემგან, ნუ სადამე დასდუმნე ჩემგან და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა.'' (ფსალ. 27, 1);  
 
''შენდამი, უფალო, ხმა-ვყო; [[ღმერთი|ღმერთო]] ჩემო, ნუ დასდუმნები ჩემგან, ნუ სადამე დასდუმნე ჩემგან და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა.'' (ფსალ. 27, 1);  
ხაზი 6: ხაზი 8:
  
 
აღნიშნულ [[ფსალმუნნი|ფსალმუნებში]] შესაძლებელია [[დავითი|დავით]] მეფე გულისხმობდეს „სულიერ მღვიმეს“, რომელშიც ცოდვილი იგდებს თავს
 
აღნიშნულ [[ფსალმუნნი|ფსალმუნებში]] შესაძლებელია [[დავითი|დავით]] მეფე გულისხმობდეს „სულიერ მღვიმეს“, რომელშიც ცოდვილი იგდებს თავს
''
+
 
 +
 
 +
 
 +
 
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
იოსებ ახალშენოვი, ''ფსალმუნნის ძველ-ქართულ სიტყვათა, გეოგრაფიულ ადგილთა და ისტორიულ მოვლენათა განმარტებანი''
+
იოსებ ახალშენოვი, ფსალმუნნის ძველ-ქართულ სიტყვათა, გეოგრაფიულ ადგილთა და ისტორიულ მოვლენათა განმარტებანი
 +
[[კატეგორია:გეოგრაფიული ტერმინები]]

13:06, 6 ივლისი 2018-ის ვერსია

მღვიმე - მთაში ან კლდეში (მიწის ქვეშაც) არსებული სიცარიელე, რომელსაც გამოსასვლელი არ აქვს, იგივე გამოქვაბული. შეიძლება იყოს ხელოვნურიც. მღვიმეებს იყენებდნენ ადამიანთა პატიმრობისათვის. ასევე განდეგილები სოფლისაგან მოსაწყვეტად და ლოცვისა და სინანულისათვის.


შენდამი, უფალო, ხმა-ვყო; ღმერთო ჩემო, ნუ დასდუმნები ჩემგან, ნუ სადამე დასდუმნე ჩემგან და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. (ფსალ. 27, 1);

მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა; ნუ გარემიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღჳმესა. (142, 7)

აღნიშნულ ფსალმუნებში შესაძლებელია დავით მეფე გულისხმობდეს „სულიერ მღვიმეს“, რომელშიც ცოდვილი იგდებს თავს



წყარო

იოსებ ახალშენოვი, ფსალმუნნის ძველ-ქართულ სიტყვათა, გეოგრაფიულ ადგილთა და ისტორიულ მოვლენათა განმარტებანი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები