მასნე ჟიულ ემილ ფრედერიკ
ჟიულ ემილ ფრედერიკ მასნე – (12 მაისი 1842, მონტო სენტ-ეტიენის მახლობლად –13.VIII. 1912, პარიზი), ფრანგი კომპოზიტორი. 1863 დაამთავრა პარიზის კონსერვატორია მასნემ კანტატისათვის „დავიდ რიციო“ რომის პრემია დაიმსახურა. 1864-65 სწავლობდა რომში, 1878-96 პარიზის კონსერვატორიის პროფესორია. მასნე ფრანგული ლირიკული ოპერისა და ფრანგული რომანსის ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენელი იყო. დაწერა 30-ზე მეტი ოპერა. მათ შორის გამოირჩევა: „დონ სეზარ დე ბაზანი“ (1872), „სიდი“ (1885), „საფო“ (1897), „დონ კიხოტი“ (1910, მონტე-კარლო, მთავარ პარტიას მღეროდა თ. შალიაპინი). მმასნეს საოპერო ხელოვნების მწვერვალია ოპერები „მანონი“ (1884) და „ვერთერი“ (1886), რომლებიც იდგმება მსოფლიოს საოპერო სცენებზე. ფართოდაა ცნობილი მისი „ელეგია“ ჩელოსათვის (არსებობს ვოკალური ვარიანტიც).
