შუ და თეფნუთი
შუ და თეფნუთი – (ეგვიპტ.) ღვთაებრივი წყვილი (და-ძმა – ცოლ-ქმარი), ნაშიერი მზის ღმერთის, ათუმისა, რომელიც ამბობს: „მე ამოვაფურთხე (იშეში) შუ, მე ამოვანთხიე (თეფნი) თეფნუთი“.
ეს წყვილი, თავის მხრივ, ბადებს გებს (მიწას) და ნუთს (ცას). შუ ცისა და მიწის მშობელიც არის და, ამავე დროს, მათი განმაცალკევებელიც, მას უჭირავს ცა და მიწა, ავსებს სივრცეს ცასა და მიწას შორის, თავად „ცარიელი“, „თავისუფალი“ სივრცის, ჰაერის, ატმოსფეროს განსახიერებაა. შუ შუ-ონურისის სახელით, როგორც რაეს პირმშო, ყველგან თან ახლავს თავის მამას მის ცურვაში ზეციურ ნილოსზე. იგი შუბმომარჯვებული დგას ხომალდის კიჩოზე და უზარმაზარი ნიანგის თავდასხმისგან იცავს რაეს. ჰიმნში ასეა იგი შექებული: „დიდება შენ, შუ, რაეს მემკვიდრევ, პირმშოვ, მისი სხეულიდან გამოსულო! ყოველდღიურად ამარცხებ მტრებს... ხარობს დილის ნავი, როცა ისინი (რაეს მხლებელნი) ხედავენ შუს, რაეს ძეს, გამარჯვებულს, რომელმაც შუბით განგმირა ბოროტი“.
