ასფაგური
Labashidze (განხილვა | წვლილი) |
|||
| (2 მომხმარებლების 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ასფაგური''' - ოცდამესამე მეფე [[ფარნავაზ I|ფარნავაზიდან]]. მან ააშენა ციხე-ქალაქი უჯარმა. ასფაგური იყო ფარნავაზიანთა დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი. დარჩა ერთადერთი ასული აბეშურა, რომელიც შერთეს ცოლად სპარსეთის ტახტზე ახლად ასული მეფის - ხოსროს (ქასრე სასანიანის) 7 წლის ძეს [[მირიან | + | '''ასფაგური''' - ოცდამესამე მეფე [[ფარნავაზ I|ფარნავაზიდან]]. მან ააშენა ციხე-ქალაქი უჯარმა. ასფაგური იყო ფარნავაზიანთა დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი. დარჩა ერთადერთი ასული აბეშურა, რომელიც შერთეს ცოლად სპარსეთის ტახტზე ახლად ასული მეფის - ხოსროს (ქასრე სასანიანის) 7 წლის ძეს [[მირიან III|მირიანს]]. ეს მოხდა ქართლის [[სპასპეტი|სპასპეტის]] მაეჟანის რჩევით. მან ქასრე მეფეს მიმართა ასეთი წინადადებით: „თუ შენი შვილი მიიღებს [[კერპთაყვანისმცემლობა|კერპთთაყვანისმცემლობას]], გვამყოფებს წარჩინებით, არ გვაიძულებს აღრევას სპარსთა თანა, მაშინ ჩვენი მეფის ასული აბეშურა გახდება თქვენი რძალი, ხოლო თქვენი შვილი მირიანი - ქართლის მეფე“. |
ამის შემდეგ მაეჟანმა დაამატა: თუკი ხოსრო მეფე და მისი შვილი არ შეიწყალებდნენ [[ქართველები|ქართველთა]] ვედრებას, წაართმევდნენ მამათა რჯულს და გააბატონებდნენ სპარსელებს ქართველ მეფეთა ნათესავებზე, მაშინ ასეთ ყოფას ქართველები სიკვდილს არჩევდნენ, გამაგრდებოდნენ ციხე-ქალაქებში და ერთიანად ამოწყდებოდნენ. | ამის შემდეგ მაეჟანმა დაამატა: თუკი ხოსრო მეფე და მისი შვილი არ შეიწყალებდნენ [[ქართველები|ქართველთა]] ვედრებას, წაართმევდნენ მამათა რჯულს და გააბატონებდნენ სპარსელებს ქართველ მეფეთა ნათესავებზე, მაშინ ასეთ ყოფას ქართველები სიკვდილს არჩევდნენ, გამაგრდებოდნენ ციხე-ქალაქებში და ერთიანად ამოწყდებოდნენ. | ||
| − | ხოსრომ როცა გამოიძია აბეშურას [[ბიბლია|ბიბლიური]] წარმომავლობა და მცხეთის მნიშვნელობა, სიხარულით დაეთანხმა ქართველებს, ფიცი მისცა, რომ მათ თხოვნას შეასრულებდა და ქართლში გაამეფა თავისი ძე მიჰრან, ხარჭისაგან ნაშობი. ეს ხარჭა თავის თავზე მეტად უყვარდა, ამიტომ მცხეთაში არ დატოვა. მცირეწლოვან მიჰრანს გამგებლად დაუტოვა წარჩინებული პიროვნება, მიჰრანის ძიძის ქმარი - მირვანოზი. | + | ხოსრომ როცა გამოიძია აბეშურას [[ბიბლია|ბიბლიური]] წარმომავლობა და მცხეთის მნიშვნელობა, სიხარულით დაეთანხმა ქართველებს, ფიცი მისცა, რომ მათ თხოვნას შეასრულებდა და ქართლში გაამეფა თავისი ძე მიჰრან, ხარჭისაგან ნაშობი. ეს ხარჭა თავის თავზე მეტად უყვარდა, ამიტომ მცხეთაში არ დატოვა. მცირეწლოვან მიჰრანს გამგებლად დაუტოვა წარჩინებული [[პიროვნება]], მიჰრანის ძიძის ქმარი - მირვანოზი. |
ეს მიჰრანი არის საქართველოს XXIV და პირველი ქრისტიანი მეფე, რომელმაც 326 წელს სახელმწიფო რელიგიად გამოაცხადა [[ქრისტიანობა]]. იგი ცნობილია, როგორც მირიან მეფე. | ეს მიჰრანი არის საქართველოს XXIV და პირველი ქრისტიანი მეფე, რომელმაც 326 წელს სახელმწიფო რელიგიად გამოაცხადა [[ქრისტიანობა]]. იგი ცნობილია, როგორც მირიან მეფე. | ||
| ხაზი 18: | ხაზი 18: | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
| − | * | + | * [[ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის]] |
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | [[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | ||
| − | |||
[[კატეგორია:ქართლის მეფეები]] | [[კატეგორია:ქართლის მეფეები]] | ||
[[კატეგორია:ქართლის წარმართი მეფეები]] | [[კატეგორია:ქართლის წარმართი მეფეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 14:21, 11 აპრილი 2024 მდგომარეობით
ასფაგური - ოცდამესამე მეფე ფარნავაზიდან. მან ააშენა ციხე-ქალაქი უჯარმა. ასფაგური იყო ფარნავაზიანთა დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი. დარჩა ერთადერთი ასული აბეშურა, რომელიც შერთეს ცოლად სპარსეთის ტახტზე ახლად ასული მეფის - ხოსროს (ქასრე სასანიანის) 7 წლის ძეს მირიანს. ეს მოხდა ქართლის სპასპეტის მაეჟანის რჩევით. მან ქასრე მეფეს მიმართა ასეთი წინადადებით: „თუ შენი შვილი მიიღებს კერპთთაყვანისმცემლობას, გვამყოფებს წარჩინებით, არ გვაიძულებს აღრევას სპარსთა თანა, მაშინ ჩვენი მეფის ასული აბეშურა გახდება თქვენი რძალი, ხოლო თქვენი შვილი მირიანი - ქართლის მეფე“.
ამის შემდეგ მაეჟანმა დაამატა: თუკი ხოსრო მეფე და მისი შვილი არ შეიწყალებდნენ ქართველთა ვედრებას, წაართმევდნენ მამათა რჯულს და გააბატონებდნენ სპარსელებს ქართველ მეფეთა ნათესავებზე, მაშინ ასეთ ყოფას ქართველები სიკვდილს არჩევდნენ, გამაგრდებოდნენ ციხე-ქალაქებში და ერთიანად ამოწყდებოდნენ.
ხოსრომ როცა გამოიძია აბეშურას ბიბლიური წარმომავლობა და მცხეთის მნიშვნელობა, სიხარულით დაეთანხმა ქართველებს, ფიცი მისცა, რომ მათ თხოვნას შეასრულებდა და ქართლში გაამეფა თავისი ძე მიჰრან, ხარჭისაგან ნაშობი. ეს ხარჭა თავის თავზე მეტად უყვარდა, ამიტომ მცხეთაში არ დატოვა. მცირეწლოვან მიჰრანს გამგებლად დაუტოვა წარჩინებული პიროვნება, მიჰრანის ძიძის ქმარი - მირვანოზი.
ეს მიჰრანი არის საქართველოს XXIV და პირველი ქრისტიანი მეფე, რომელმაც 326 წელს სახელმწიფო რელიგიად გამოაცხადა ქრისტიანობა. იგი ცნობილია, როგორც მირიან მეფე.
შენიშვნა: მე-19 მეფიდან ასფაგურ მეფემდე უმნიშვნელო მეფობით მეფობდნენ შემდეგი მეფეები:
- XX – ვაჩე რევის ძე;
- XXI - ბაკური ვაჩეს ძე;
- XXII - მირდატ ბაკურის ძე.
