ღლონტი თევდორე

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
(2 მომხმარებლების 14 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''თევდორე ზურაბის ძე ღლონტი''' (. აპრილის თვე, 1888).
+
[[ფაილი:Rlonti Tedo.jpg|thumb|'''თევდორე ღლონტი''']]
 +
'''ღლონტი თევდორე (თედო) ზურაბის ძე''' (20. IV.1888, ლანჩხუთი - 11.VII.1937, [[თბილისი]]) - პოლიტიკური მოღვაწე, პუბლიცისტი, მემარცხენე [[სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტია|სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის]] ერთ-ერთი ლიდერი.  
  
==განათლება==
+
====ბიოგრაფია====
დაამთავრა ეკონომიური განყოფილება აწ არსებულ პეტროგრადის კომერციულ ცოდნათა ინსტიტუტში, სადაც საგანგებოდ მუშაობდა ს. . პროკოპოვისის ხელმძღვანელობით.  
+
დაამთავრა პეტერბურგის „კომერციულ ცოდნათა ინსტიტუტი“. 1913 წლიდან დაიწყო თანამშრომლობა [[სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტია|სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის]] ცენტრალურ ორგანოში, გაზეთ „სახალხო გაზეთში“ და გახდა პარტიის ახალი, ე. . მეორე თაობის ერთ-ერთი აქტიური წარმომადგენელი. განსხვავებით წინა პირველი თაობისაგან, პრიორიტეტს ანიჭებდა სოციალურ პრობლემატიკას. 1917 წლის რევოლუციის წინ ასაბუთებდა [[ევროპა|ევროპის]] [[აშშ|შეერთებული შტატების]] იდეას, რომელიც უნდა შემდგარიყო ავტონომიური ეროვნული რესპუბლიკებისაგან და შეთანხმებისაკენ მოუწოდებდა ქართულ პოლიტიკურ პარტიებს.  
  
==ბიოგრაფია==
+
1917 წლის ნოემბერში [[საქართველოს ეროვნული ყრილობა|საქართველოს პირველ ეროვნულ ყრილობაზე]] აირჩიეს [[საქართველოს ეროვნული საბჭო|ეროვნული საბჭოს]] წევრობის კანდიდატად სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიიდან. 1918 წლის ივნისში გახდა დამოუკიდებელი საქართველოს უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანოს - ეროვნული საბჭოს (ოქტომბრიდან - პარლამენტის) წევრი. 1919 წლის მარტში აირჩიეს [[საქართველოს დამფუძნებელი კრება|დამფუძნებელი კრების]] წევრად. შედიოდა სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის მთავარი კომიტეტის შემადგენლობაში. 1920 წელს იყო პარტიის მემარცხენე ფრთის ჩამოყალიბების ერთ-ერთი ინიციატორი სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიაში, რამაც პარტიის ორ ნაწილად გაყოფა გამოიწვია. 1921 წლის იანვარში პარტიის V კონფერენციაზე მოითხოვა საბჭოთა კონსტიტუციის აღიარება. შეიქმნა მემარცხენე სოციალისტ-ფედერალისტების პარტიის დროებითი მთავარი კომიტეტი, რომლის თავმჯდომარის მოადგილეც გახდა. მემარცხენე ფედერალისტები რეალობას შეურიგდნენ და თბილისში შემოსულ საბჭოთა საოკუპაციო ხელისუფლებასთან თანამშრომლობის გზას დაადგნენ.
ყმაწვილობიდანვე განსაკუთრებით ეტანებოდა პოლიტიკურ ეკონომიას და ჯერ კიდევ გიმნაზიელების წრეში განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევდა მის შესწავლას ჟელეზნოვის, ბოგდანოვის და ჩუპროვის საშუალებით.  
+
1905-06 წლებში ხელმძღვანელობდა სამშობლო სოფელ ლანჩხუთში (გურია) მკითხველთა წრეებს, რომელიც დაარსდა სოც.-დემოკრატიულ ორგანიზაციის მიერ, სადაც პარტიის წევრად ირიცხებოდა. 1906 წელში ადმინისტრაციამ განდევნა სოფლიდან გაზეთებში თანამშრომლობისათვის. პირველად დაიწყო თანამშრომლობა რუსულ გაზეთებში, ქართულში კი პირველი ფელეტონი დაბეჭდა გაზ. „ელვაში“ შემდეგი სათაურით: „დამარცხდება თუ არა მოძრაობა?“. პეტროგრადში, სადაც სპეციალურად შეისწავლა კლასიკური ეკონომიური მეცნიერება გატაცებული იყო ფრ. ლისტის მოძღვრებით და ქართულ ეკონომიკის შესწავლას მიჰყო ხელი. პეტროგრადში რამდენიმე ლექცია წაიკითხა კურსებზე სოფლის ეკონომიკაზე ევროპაში. იქვე თანამშრომლობდა ჟურნალ „ეკონომისტ როსიაში“ და მიწათმოქმედების სამინისტროსთან არსებულ სტატისტიკურ გამოცემებში, რომლის საპატიო თანამშრომლად ამ ჟამადაც ითვლება.
+
  
==პუბლიცისტური მოღვაწეობა==
+
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაცია საბჭოთა რუსეთის მიერ|საქართველოს ბოლშევიკური ოკუპაციის]] შემდეგ აქტიურად თანამშრომლობდა საბჭოთა ხელისუფლებასთან. მონაწილეობდა ოკუპირებული საქართველოს საბჭოების I ყრილობაში, რომელზეც თანაპარტიელებთან, [[ხუნდაძე სილოვან|ს. ხუნდაძესთან]] და . ჭანიშვილთან, ერთად აირჩიეს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის (ცაკ-ის) წევრად. 1923 წლის ნოემბერში, II ყრილობაზე, მემარცხენე სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიამ, რომლის თავმჯდომარე ამ დროს თევდორე ღლონტი იყო, თვითლიკვიდაცია გამოაცხადა, არსებობა შეწყვიტა და საქართველოს სსრ [[კომუნისტური პარტია|კომუნისტურ პარტია]]ს შეუერთდა. 1926-1928 წლებში საბჭოთა ხელისუფლებამ გადაყენებული [[ივანე ჯავახიშვილი]]ს მაგიერ თედო ღლონტი დანიშნა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს რექტორად. ერთხანს იყო რესპუბლიკის ფინანსთა და კომუნალური მეურნეობის სახალხო კომისარი (მინისტრი). მიუხედავად მნიშვნელოვანი დამსახურებისა, 1937 წლის რეპრესიებს ვერ გადაურჩა. დააპატიმრეს 1937 წლის ივნისში, ბრალად დასდეს კონტრრევოლუციური ორგანიზაციის წევრობა და 10 ივლისს დახვრეტა მიუსაჯეს.
პეტროგრადიდანვე 1909 წლიდან დაიწყო თანამშრომლობა ქართულს გაზეთებში, წერდა აკადემიურ საგნებზე და თავის მონოგრაფიებს ათავსებდა ყველა მიმართულების გაზეთ-ჟურნალში. თავის ნაშრომები დაბეჭდა „ახალ გზა“-ში, „მერცხალში“, ჟურნალ „კოპერაციაში“, „კლდე“-ში და „სახალხო ფურცელში“. 1911 წლიდან სამშობლოში დაბრუნებისას პოლიტიკურ საკითხებზე წერამ დაუკავშირა სოციალისტ-ფედერალისთა პარტიას. 1913-4 წლიდან თანამშრომლობს მხოლოდ სოც.-ფედ. პრესაში, მოწვეულია „სახალხო საქმის“ მთავარ თანამშრომლად. არის სოც.-ფედ. პარტიის მთავარ გამგეობის წევრი, თავმჯდომარეა ტფ. კოოპერატივის „მეურნესი“ და წევრია [[ამიერკავკასია|ამიერ-კავკასიის]] საკოპ. კავშირის ზედამხედველი საბჭოსი. მონოგრაფიებში აღვნიშნავთ მხოლოდ რამდენიმეს: თავად-აზნაურობის მიწისმფლობელობა საქართველოში; გლეხ-კაც. ბის მდგომარეობა საქ-ში, „მუშა ქალი საქართველოში“, „ქალი და კოოპერაცია“, „აგრარული საკითხი საქართველოში“, „ქართველ ერის სტატისტიკა“, „რუსული იმპერიალიზმი საქართველოში“, „ეროვნული საკითხი და სოციალდემოკრატია“, „ომი და ფედერალიზმი“, „ერობა საქართველოში“. ავტორს მრავალი წერილი აქვს ირიგაციის, მელორაციის, კრედიტის, მუნიციპალურ და სახელმწიფოებრივ საკითხების შესახებ.
+
 
 +
'''''დიმიტრი შველიძე'''''
 +
 
 +
==თხზულებები==
 +
თ. ღლონტი, ბოლშევიკების სააზიო პოლიტიკა (რუსულ ენაზე), თბ., 1920.
 +
 
 +
==ლიტერატურა==
 +
*რ. გრძელიძე, საქართველოს პოლიტიკური პარტიების ისტორია (1910-1924), თბ., 1998;
 +
*უ. სიდამონიძე, ღლონტი თევდორე ზურაბის ძე. ქსე. ტ. X. თბ., 1996.
 +
 
 +
==იხილე აგრეთვე==
 +
*[http://www.nplg.gov.ge/gwdict/index.php?a=term&d=26&t=1698 სტალინური სიები საქართველოდან]
 +
*[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00007230/ ბიოგრაფიული ლექსიკონი]
 +
*[https://civiledu.wordpress.com/2019/06/12/%e1%83%a6%e1%83%9a%e1%83%9d%e1%83%9c%e1%83%a2%e1%83%98-%e1%83%97%e1%83%94%e1%83%95%e1%83%93%e1%83%9d%e1%83%a0%e1%83%94-%e1%83%96%e1%83%a3%e1%83%a0%e1%83%90%e1%83%91%e1%83%98%e1%83%a1-%e1%83%ab/ ღლონტი თევდორე ზურაბის ძე]
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
[[საქართველოს ეროვნული არქივი]]
+
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
  
 +
[[კატეგორია:ქართველი პოლიტიკური მოღვაწენი]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრები]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრები]]
[[კატეგორია:სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრები]]
+
[[კატეგორია:სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის წევრები]]
 +
[[კატეგორია:ღლონტები]]
 +
[[კატეგორია:საქართველოს დამფუძნებელი კრების წევრები]]
 +
[[კატეგორია:კომუნისტური პარტიის წევრები]]
 +
[[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორები]]
 +
[[კატეგორია:საქართველოს ფინანსთა მინისტრები]]
 +
[[კატეგორია:საბჭოთა რეპრესიების მსხვერპლნი საქართველოში]]
 +
[[კატეგორია:1919-1921 წლების საქართველოს დამფუძნებელი კრების წევრები]]

23:23, 4 ოქტომბერი 2023-ის ვერსია

თევდორე ღლონტი

ღლონტი თევდორე (თედო) ზურაბის ძე (20. IV.1888, ლანჩხუთი - 11.VII.1937, თბილისი) - პოლიტიკური მოღვაწე, პუბლიცისტი, მემარცხენე სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი.

სარჩევი

ბიოგრაფია

დაამთავრა პეტერბურგის „კომერციულ ცოდნათა ინსტიტუტი“. 1913 წლიდან დაიწყო თანამშრომლობა სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის ცენტრალურ ორგანოში, გაზეთ „სახალხო გაზეთში“ და გახდა პარტიის ახალი, ე. წ. მეორე თაობის ერთ-ერთი აქტიური წარმომადგენელი. განსხვავებით წინა პირველი თაობისაგან, პრიორიტეტს ანიჭებდა სოციალურ პრობლემატიკას. 1917 წლის რევოლუციის წინ ასაბუთებდა ევროპის შეერთებული შტატების იდეას, რომელიც უნდა შემდგარიყო ავტონომიური ეროვნული რესპუბლიკებისაგან და შეთანხმებისაკენ მოუწოდებდა ქართულ პოლიტიკურ პარტიებს.

1917 წლის ნოემბერში საქართველოს პირველ ეროვნულ ყრილობაზე აირჩიეს ეროვნული საბჭოს წევრობის კანდიდატად სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიიდან. 1918 წლის ივნისში გახდა დამოუკიდებელი საქართველოს უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანოს - ეროვნული საბჭოს (ოქტომბრიდან - პარლამენტის) წევრი. 1919 წლის მარტში აირჩიეს დამფუძნებელი კრების წევრად. შედიოდა სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის მთავარი კომიტეტის შემადგენლობაში. 1920 წელს იყო პარტიის მემარცხენე ფრთის ჩამოყალიბების ერთ-ერთი ინიციატორი სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიაში, რამაც პარტიის ორ ნაწილად გაყოფა გამოიწვია. 1921 წლის იანვარში პარტიის V კონფერენციაზე მოითხოვა საბჭოთა კონსტიტუციის აღიარება. შეიქმნა მემარცხენე სოციალისტ-ფედერალისტების პარტიის დროებითი მთავარი კომიტეტი, რომლის თავმჯდომარის მოადგილეც გახდა. მემარცხენე ფედერალისტები რეალობას შეურიგდნენ და თბილისში შემოსულ საბჭოთა საოკუპაციო ხელისუფლებასთან თანამშრომლობის გზას დაადგნენ.

საქართველოს ბოლშევიკური ოკუპაციის შემდეგ აქტიურად თანამშრომლობდა საბჭოთა ხელისუფლებასთან. მონაწილეობდა ოკუპირებული საქართველოს საბჭოების I ყრილობაში, რომელზეც თანაპარტიელებთან, ს. ხუნდაძესთან და პ. ჭანიშვილთან, ერთად აირჩიეს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის (ცაკ-ის) წევრად. 1923 წლის ნოემბერში, II ყრილობაზე, მემარცხენე სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიამ, რომლის თავმჯდომარე ამ დროს თევდორე ღლონტი იყო, თვითლიკვიდაცია გამოაცხადა, არსებობა შეწყვიტა და საქართველოს სსრ კომუნისტურ პარტიას შეუერთდა. 1926-1928 წლებში საბჭოთა ხელისუფლებამ გადაყენებული ივანე ჯავახიშვილის მაგიერ თედო ღლონტი დანიშნა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორად. ერთხანს იყო რესპუბლიკის ფინანსთა და კომუნალური მეურნეობის სახალხო კომისარი (მინისტრი). მიუხედავად მნიშვნელოვანი დამსახურებისა, 1937 წლის რეპრესიებს ვერ გადაურჩა. დააპატიმრეს 1937 წლის ივნისში, ბრალად დასდეს კონტრრევოლუციური ორგანიზაციის წევრობა და 10 ივლისს დახვრეტა მიუსაჯეს.

დიმიტრი შველიძე

თხზულებები

თ. ღლონტი, ბოლშევიკების სააზიო პოლიტიკა (რუსულ ენაზე), თბ., 1920.

ლიტერატურა

  • რ. გრძელიძე, საქართველოს პოლიტიკური პარტიების ისტორია (1910-1924), თბ., 1998;
  • უ. სიდამონიძე, ღლონტი თევდორე ზურაბის ძე. ქსე. ტ. X. თბ., 1996.

იხილე აგრეთვე

წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები